Πώς κατάντησε έτσι μια (πάλαι ποτέ) σοβαρή εφημερίδα;

O έμπειρος δημοσιογράφος Γιώργος Καρελιάς διαβάζει ή μάλλον μελετάει τις εφημερίδες και προχωράει σε σχόλια και εύστοχες διαπιστώσεις. Αυτή τη φορά με αφορμή το σημερινό πρωτοσέλιδο της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ και σχετικά με τη δημοσκόπηση της Metron Analysis γράφει στο fb :

Κοιτάζω πρωί πρωί το πρωτοσέλιδο των " Νέων" και δεν πιστεύω..

αυτό που διαβάζω. "Στο υψηλότερο σημείο της τριετίας η διαφορά ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ", γράφει. Πόση είναι σήμερα η διαφορά; 10,9 μονάδες.

Κι εγώ που θυμάμαι καλά ότι σε προηγούμενη έρευνα της ίδιας εταιρείας η διαφορά ήταν ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ; Πάω στο αρχείο και ιδού:

Η διαφορά ήταν 14,1 μονάδες! Οχι μόνο έπεσε η διαφορά. Αλλά η ΝΔ ανέβηκε μόλις κατά 1,1 μονάδες, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ κατά 4,3! Πλήρης διαστρέβλωση, δηλαδή, της εικόνας με το σημερινό πρωτοσέλιδο. Βλέπω και μια(ήπια) διαμαρτυρία του υπεύθυνου της εταιρείας Στράτου Φαναρά, που λέει ότι στο υψηλότερο σημείο δεν είναι η διαφορά, αλλά το άθροισμα των δύο κομμάτων. Πώς κατάντησε έτσι μια πάλαι ποτέ σοβαρή εφημερίδα; Θλιβερά πράγματα.

ΥΓ1: Υπάρχει και πιο πρόσφατη έρευνα (του Σεπτεμβρίου!), που δείχνει μεγαλύτερη διαφορά! Ιδού:

ΥΓ2: Και μέσα σε όλα αυτά χάσαμε μια λεπτομέρεια: τη συνεχή πτώση του ΚΙΝΑΛ. Είχε 9,9% τον Ιούνιο, 8,1% τον Σεπτέμβριο και 6,9% τώρα. Τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;

zoornalistas.com

Το μάζεμα της ελιάς. Ένα εκπληκτικό φιλμ για μια ελληνική παράδοση αιώνων

Ένα υπέροχο οπτικό ταξίδι στους ελαιώνες της Κρήτης γεμάτο μνήμες, συγκίνηση, και την ψυχή της  Ελλάδας. “The Olive Tree Will Always Be Here”, δηλαδή “η ελιά θα είναι πάντα εδώ” ο τίτλος του ολιγόλεπτου φιλμ.  Μια ταινία μικρού μήκους για την σημασία της ελιάς για τους Έλληνες με αισθητική τελειότητα, δύναμη και ευαισθησία. Μαγικές κινηματογραφικές εικόνες από μια φθινοπωρινή Κρήτη και από πρόσωπα βγαλμένα από μια άλλη εποχή. 

Αφιερωμένο σε όλους τους Πατριώτες μου που αυτή την εποχή έχουμε το λιομάζωμα..!

mag24.gr

Αντιφασιστική πορεία σήμερα στην Παλλήνη

Αντιφασιστική πορεία διοργανώνεται, σήμερα, στις 12:00 στην Παλλήνη, με προσυγκέντρωση στο μετρό της περιοχής.

Αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου, όπου «διμοιρίες» φώναξαν  ρατσιστικά και εθνικιστικά συνθήματα, αλλά και την προπαγάνδα ντόπιων ακροδεξιών στα σχολεία της περιοχής.

Το κάλεσμα:

Μακρυά οι φασιστικές συμμορίες από τις γειτονιές μας.

Είναι μάλλον η στιγμή που πρέπει να μιλήσουμε για ζητήματα που το 2018 θα έπρεπε να είναι αυτονόητα. Δε θέλουμε τις φασιστικές συμμορίες στις γειτονιές μας. Οι φασίστες αποθρασύνονται όταν νιώθουν ότι το ευρύτερο πολιτικό και κοινωνικό κλίμα τους ευνοεί. Τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν με αφετηρία την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου είναι υπερβολικά ανησυχητικά και επικίνδυνα. «Διμοιρίες» μαθητών να φωνάζουν ρατσιστικά και εθνικιστικά συνθήματα, ντόπιοι ακροδεξιοί να γυροφέρνουν έξω από τα σχολεία και τα πιο χυδαία πρόσωπα της πολιτικής σκηνής και των ΜΜΕ να στάζουν εθνικιστικό δηλητήριο. Οι ΝΑΖΙ να επιστρέφουν την επέτειο του πολέμου εναντίον τους.

Αρκετοί νομίζουν ότι μπορεί να μένουν αδιάφοροι, ότι όλα αυτά δεν τους αγγίζουν. Οι φασίστες δεν έχουν όρια στο μίσος τους, δεν κάνουν διακρίσεις όταν αποφασίσουν να χτυπήσουν. Η τυφλή βία είναι αποδεδειγμένα συνώνυμο της ακροδεξιάς βίας. Κινούνται στα σκοτάδια, στήνουν καρτέρια, τραμπουκίζουν, τρομοκρατούν, δολοφονούν. Φασίστες στις γειτονιές μας σημαίνει να κοιτάς συνεχώς πίσω σου, να σκέφτεσαι ότι αν για οποιοδήποτε δεν χωράς στην κανονικότητά τους, θα σε κυνηγήσουν. Οι φασίστες μπορούν να φτιάξουν ένα συνονθύλευμα εχθρών-στόχων, όλοι κινδυνεύουν ακόμα και αυτοί που τους χαϊδεύουν, αυτοί που δεν ανήκουν στην αριστερά και στα κινήματα (βλ Μπουτάρης). Μισούν τους μετανάστες, αυτούς που συμπαθούν τους μετανάστες, τους αλλόθρησκους, αυτούς που ανέχονται τους αλλόθρησκους, μισούν τους γειτονικούς λαούς, θέλουν πόλεμο, μισούν όσους μιλάνε για ειρήνη, στοχοποιούν γενικά όσους πέρα από τις σημαίες βλέπουν στη ζωή τους και άλλα ζητήματα όπως η εργασία, η κοινωνική μέριμνα, το περιβάλλον…

Οι φασίστες είναι υπερασπιστές των αντιλαϊκών πολιτικών είναι άμεσα και έμμεσα τσιράκια των αφεντικών. Δε θέλουν να απεργείς, να ζητάς τα δεδουλευμένα σου ή τα ένσημά σου, δε θέλουν να υπερασπίζεσαι δημόσιους χώρους, ένα πάρκο ή μια παιδική χαρά, δε αντέχουν να μιλάς για παιδεία, υγεία, πολιτισμό. Μην νομίζεις ότι είναι μακριά, μην προσπαθείς να βγάλεις άκρη μαζί τους, κάνε τους στην άκρη. Χρειαζόμαστε μαζικό, δυναμικό και θαρραλέο αντιφασιστικό κίνημα που να υπερασπίζεται τις γειτονιές μας και τους αγώνες μας. Είναι ανάγκη να καταδικάσουμε τις φωνές που τελικά τους ενθαρρύνουν, να κόψουμε τα χέρια που τους θρέφουν.

tvxs.gr

Black Friday: Η νεωτερική ψευδαίσθηση της ευτυχίας

Του Ανδρέα Βελισσάριου

Βαδίζοντας προς το 2019 υπάρχει ακόμα κόσμος που ξενυχτάει περιμένοντας ένα πολυκατάστημα να ανοίξει τις πύλες του για να αγοράσει ότι υπάρχει στο διάβα του. Φυσικά ξεπερνώντας τα όρια του άγριου marketing που έπεται ως άμεση απόρροια της “μαύρης παρασκευής”, αποκρύπτεται επιμελώς η πιο άθλια εκδοχή του καταναλωτισμού. Ουρές χιλιομέτρων που δημιουργούν χάος και έντονο προβληματισμό για το πώς ο κοινωνικός ιστός αλλοιώνεται και αποσυντίθεται αργά και βασανιστικά. Ένας λαός εγκλωβισμένος σε ένα παρωχημένο, υποτίθεται μεταμοντέρνο πολιτισμικό πλαίσιο, που όμως έχει πεθάνει. Κανείς δεν φαίνεται να αναζητά την αλήθεια που κρύβεται πίσω από βαρύγδουπες διαφημίσεις και βιτρίνες με ένα φθαρμένο glamour του χθες. Ο καταναλωτισμός ως κοινωνικό φαινόμενο, είναι παράγωγο του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και δεν αποτελεί κάποιο συστατικό στοιχείο της ανθρώπινης φύσης. Μέσω της ακραίας κατανάλωσης η εργατική τάξη προσπαθεί να αντιστρέψει την αποξένωση που υφίστανται, πέφτοντας όμως στην παγίδα να ανταγωνίζεται τον ίδιο της τον εαυτό.

Ο ακρογωνιαίος λίθος της κυρίαρχης ιδεολογίας σε σχέση με την (υπέρ)κατανάλωση είναι ο ανταγωνισμός και ο ακραίος υλισμός που κερδίζει έδαφος ολοένα και περισσότερο τα τελευταία χρόνια. Ο σύγχρονος άνθρωπος νιώθει την ανάγκη να κατακτήσει μια καλύτερη θέση στην κοινωνική διαστρωμάτωση μέσα από την φιλοσοφία της ακατάπαυστης απόκτησης υλικών αγαθών. Μέσω αυτής εκτιμά λανθασμένα πως θα έχει μεγαλύτερη κοινωνική αποδοχή επιτρέποντας στον ίδιο να ελιχθεί και να εξελιχθεί κατά ένα ματαιόδοξο τρόπο. Αυτό φυσικά αποκρύπτει έναν κατακερματισμένο ψυχολογογικό κόσμο που ψάχνει μανιωδώς να κρατηθεί από κάπου, μέσω της εκπομπής ενός “καλύτερου” κοινωνικού status. Η διαφημιστική ατάκα του Media Markt ενόψει Black Friday “ Όλοι τα θέλουμε όλα” αποκρυσταλλώνει πλήρως την εικόνα της μανίας που δημιουργείται στον άνθρωπο να “κατακτήσει” και να αποκτήσει με κάθε τρόπο και μέσο ότι υπάρχει. Αυτό αποτελεί το ένα σκέλος της εξίσωσης που αφορά την ψυχοσύνθεση του κάθε ανθρώπου και το πως αυτός αντιλαμβάνεται και ερμηνεύει τον κόσμο.

Το άλλο σκέλος αφορά την εργοδοτική αυθαιρεσία και το λιθαράκι που βάζουμε στη νομιμοποίηση της ακραίας εκμετάλλευσης των εργαζομένων στα συγκεκριμένα εμπορικά καταστήματα. Σε μια εποχή βαθιάς κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος η τρομακτική μείωση της καταναλωτικής δύναμης των εργαζομένων, στερεί από όλο και μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού τη δυνατότητα απόκτησης βασικών αγαθών/εμπορευμάτων. Παρόλα αυτά οι μεγάλες επιχειρήσεις έχουν διαμορφώσει ένα ικανό πλαίσιο αγοράς, μέσα στο οποίο, χωρίς ιδιαίτερο κόπο και μόχθο, αυξάνουν τα ήδη αυξημένα κέρδη τους. Αυτό έχει ως συνέπεια 1) να δημιουργούνται μεγαλύτερα κοινωνικά χάσματα και αντιθέσεις, εμπορευματοποιώντας με έναν τρόπο την κοινωνική εξαθλίωση και τη φτώχεια και 2) να απειλούνται με λουκέτα μικροκαταστήματα που προσπαθούν να ανταπεξέλθουν στα δυσβάσταχτα μέτρα που λαμβάνονται τα τελευταία χρόνια από τις μνημονιακές κυβερνήσεις και στο αγοραστικό πλαίσιο που διαμορφώνουν οι αλυσίδες και οι πολυεθνικές.

Η προβληματική της Black Friday δεν είναι η αναζήτηση του καλύτερου συνδυασμού “ποιότητας-τιμής” αλλά ο εθισμός στον ανταγωνισμό και στον κοινωνικό κανιβαλισμό που φτάνει στο ποδοπάτημα για την απόκτηση ενός smartphone (:2008 ένας 34χρονος εργάτης της Wal-Mart έχασε τη ζωή του, όταν ποδοπατήθηκε κυριολεκτικά από 200 περίπου καταναλωτές). Oι εργαζόμενοι εκείνες τις μέρες καλούνται να ανταπεξέλθουν σε χαοτικά σκηνικά, και να γίνονται έρμαια στην καταναλωτική αρένα που τους στήνουν τα ίδια τα πολυκαταστήματα και οι μεγάλες επιχειρήσεις. Η “γιορτή” της μαύρης παρασκευής είναι η κορυφή του παγόβουνου μιας κατάστασης των εργαζομένων που συνοδεύεται από πενιχρούς μισθούς ή και μη καταβολή δεδουλευμένων, απολύσεις, ανεργία, εργασιακή επισφάλεια, ατομικές συμβάσεις, εντατικοποίηση, απλήρωτες υπερωρίες, δουλειά τις Κυριακές. Εργασιακός μεσαίωνας που άθελα μας (ή μη) προσυπογράφουμε στην περαιτέρω διαιώνισή του. Οι κοινωνίες πλέον εξελίσσονται σε σύγχρονες ζούγκλες που κάνουν αισθητή την αγριότητα και την βία (είτε σωματική είτε ψυχική) που αντιμετωπίζονται διάφορες καταστάσεις γύρω μας. Απαξίωση και αποστροφή για τα κοινά, ρατσισμός, μισαλλοδοξία, και παραίτηση από την συλλογική διεκδίκηση και τον καθημερινό αγώνα για ένα καλύτερο αύριο.

Η Black Friday λοιπόν, θα πρέπει να αποτελέσει εκείνο το σημείο αναστοχασμού και σκέψης για το τι δημιουργείται από ένα παρηκμασμένο πολιτικά και όχι μόνο σύστημα και με περισσή άνεση “καταναλώνουμε” χωρίς να φιλτράρουμε. Δεν θα πρέπει να γινόμαστε συνένοχοι σε ένα βαθιά κοινωνικό “έγκλημα” που στοχεύει στην ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας και την κατακρεούργηση των (όποιων) δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Κανένα iphone και καμιά τηλεόραση, δεν θα σε κάνει ευτυχισμένο βοηθώντας σε να συνεχίσεις να «υπάρχεις» στη «Χώρα των Θαυμάτων (Τεράτων)», όπως η Αλίκη στο ομώνυμο παραμύθι…

Πηγή: 3pointmagazine.gr

Yποχρεωτικά η εγγραφή των πολιτών στο σύστημα οικογενειακού γιατρού - Οδηγίες για συμπλήρωση της αίτησης

Από την 1η Ιανουαρίου 2019 θα ισχύει υποχρεωτικά η εγγραφή των πολιτών στο σύστημα του οικογενειακού γιατρού. Όσοι πολίτες δεν εγγραφούν στο σύστημα θα χάσουν την δυνατότητα προληπτικού ελέγχου αν και δεν αποκλείονται από το σύστημα Υγείας.

Σε περίπτωση χρόνιων νοσημάτων, όπως οι καρδιοπάθειες, ο οικογενειακός γιατρός δίνει ετήσια παραπομπή και από εκεί τους παρακολουθεί ο ειδικός γιατρός που έχουν επιλέξει, με ευθύνη του οποίου θα ενημερώνεται το ηλεκτρονικό πλέον ιατρικό ιστορικό (φάκελος) του ασθενούς. Ο οικογενειακός ιατρός είναι μια νέα, δωρεάν λειτουργία του ΕΣΥ. Αποτελεί το πρώτο σημείο επαφής του ατόμου με το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Μεταξύ άλλων λειτουργεί και ως σύμβουλος υγείας και πλοηγός του σε αυτό.

Στο πλαίσιο της υποχρεωτικής εγγραφής του πληθυσμού σε Οικογενειακό Ιατρό (Γενικό Ιατρό ή Παθολόγο, Παιδίατρο), σας ενημερώνουμε ότι έχετε αυτόματα αντιστοιχισθεί και πρέπει να υποβάλετε αίτηση εγγραφής σε διαθέσιμο Οικογενειακό Ιατρό της επιλογής σας.

Η αίτηση εγγραφής μπορεί να υποβληθεί:

•μέσω της ηλεκτρονικής εφαρμογής ή

•σε κάθε δημόσια δομή Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας ή

•απ’ευθείας στον Οικογενειακό Ιατρό.

Πώς γίνεται η εγγραφή

Για την αίτησή σας μέσω της εφαρμογής ακολουθείτε τα παρακάτω βήματα:

1. Είσοδος στο πληροφορικό σύστημα (rdv.ehealthnet.gr), με τους κωδικούς του taxisNET και επιβεβαίωση με τον ΑΜΚΑ.

2. Συμπλήρωση των προσωπικών στοιχείων σας (βάσει των στοιχείων που θα συμπληρωθούν θα γίνει η επιλογή του Οικογενειακού Ιατρού).

3. Επιλογή Οικογενειακού Ιατρού μεταξύ των διαθέσιμων. Διαθέσιμοι θεωρούνται οι Οικογενειακοί Ιατροί, οι οποίοι παρέχουν υπηρεσίες εντός του Δήμου που έχει δηλωθεί στο βήμα 2 και οι οποίοι δεν έχουν συμπληρώσει το εκ του νόμου ανώτατο όριο πληθυσμού ευθύνης.

4. Υποβολή της ηλεκτρονικής αίτησης.

5. Εκτύπωση της αίτησης.

Για να υποβάλετε την αίτησή σας σε οποιαδήποτε δομή Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας χρειάζεστε ένα ταυτοποιητικό έγγραφο και να γνωρίζετε τον ΑΜΚΑ σας. Το προσωπικό θα ζητήσει τα στοιχεία σας για να ολοκληρώσει την αίτηση και θα κληθείτε να επιλέξετε Οικογενειακό Ιατρό από τους διαθέσιμους. Στο τέλος θα σας παραδώσει την ηλεκτρονικά υποβληθείσα αίτηση.

Η εγγραφή ολοκληρώνεται με την παράδοση της αίτησης στον Οικογενειακό Ιατρό που αναγράφεται στην αίτηση, μαζί με:

•Φωτοαντίγραφο Εγγράφου Ταυτοποίησης (π.χ Δελτίο Ταυτότητας) αιτούντος.

•Φωτοαντίγραφο Εγγράφου Απόδειξης Διεύθυνσης Κατοικίας ή σχετική υπεύθυνη δήλωση (πρωτότυπη).

•Ειδική Περίπτωση: Για αίτηση δια νόμιμου αντιπροσώπου απαιτείται επιπλέον:

•Βεβαίωση Οικογενειακής κατάστασης από την οποία να προκύπτει ο βαθμός συγγένειας ή

•Φωτοαντίγραφο Εγγράφου δικαστικής απόφασης ορισμού δικαστικού συμπαραστάτη ή

•Φωτοαντίγραφο Εγγράφου απονομής της επιμέλειας.

Μετά την παρέλευση τριμήνου, από την υποβολή της αίτησης, η διαδικασία εγγραφής ολοκληρώνεται αυτόματα από το σύστημα, ανάλογα με τη διαθεσιμότητα του Οικογενειακού Ιατρού που έχει επιλεγεί.

Επισημαίνεται ότι:

• Μπορείτε να αλλάξετε Οικογενειακό Ιατρό μόνο μετά την παρέλευση εξαμήνου από την εγγραφή σας.

• Μπορείτε να προγραμματίζετε επισκέψεις μόνο στον Οικογενειακό Ιατρό στον οποίο έχετε εγγραφεί.

• Για δωρεάν επίσκεψη σε συμβεβλημένο με τον ΕΟΠΥΥ ιατρό άλλης ειδικότητας πρέπει να ακολουθήσετε τη διαδικασία της παραπομπής από τον Οικογενειακό Ιατρό.

Αυξήθηκαν ξανά οι τιμές σε τσιγάρα και καπνό..!

Αντιμέτωποι με νέες αυξήσεις βρίσκονται οι καπνιστές, καθώς οι καπνοβιομηχανίες προχώρησαν τις προηγούμενες ημέρες σε αυξήσεις κατά 0,10 ευρώ στην τιμή του πακέτου τσιγάρων και κατά 0,20 ευρώ στην τιμή του πακέτου καπνού.

Η αύξηση της τιμής από τις καπνοβιομηχανίες κρίθηκε απαραίτητη λόγω της αύξησης του φόρου που επιβλήθηκε στα προϊόντα καπνού το προηγούμενο διάστημα. Τα τσιγάρα αποτελούν πλέον το πιο φορολογημένο προϊόν στη χώρα – ξεπερνώντας ακόμη και τη βενζίνη-, καθώς ο φόρος φθάνει το 90% της λιανικής τιμή.

Ειδικότερα όπως υποστηρίζουν οι εκπρόσωποι του κλάδου για κάθε ένα ευρώ, λοιπόν, που πληρώνει ένας καταναλωτής, τα 90 λεπτά πηγαίνουν στο κράτος (ΕΦΚ και ΦΠΑ) και μόλις 10 λεπτά σ’ όλη την εφοδιαστική αλυσίδα (καλλιεργητές, μεταποιητές, βιομηχανίες, διανομείς, λιανέμποροι).

reporter.gr  

Σκότωσε το Ισραήλ τον Γιάσερ Αραφάτ;

Ισραηλινοί αξιωματούχοι των μυστικών υπηρεσιών προσπάθησαν απεγνωσμένα να αποτρέψουν τον Ρόνεν Μπέργκμαν να διεξάγει την έρευνα του και να εκδώσει το βιβλίο του: «Rise and Kill First: Η μυστική ιστορία των στοχευμένων δολοφονιών του Ισραήλ».

Το Ισραήλ άλλαξε ακόμη και τους νόμους του περί μυστικότητας για να αποτρέψει την πρόσβαση του σε ιστορικά ντοκουμέντα. Παρ 'όλα αυτά, εκείνος κατάφερε να συγκεντρώσει χιλιάδες έγγραφα και να έρθει σε επαφή με πάνω από 1.000 πηγές.

Το αποτέλεσμα είναι μια εκπληκτική έρευνα που μπαίνει στα άδυτα των στοχευμένων δολοφονιών του Ισραήλ, το οποίο -όπως υποστηρίζει- εκτέλεσε περισσότερους ανθρώπους από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον δυτικό κόσμο, από τον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο. Στο στόχαστρο φέρεται να βρέθηκε όσο κανένας άλλος ο ιστορικός ηγέτης των Παλαιστινίων. Ο Ρόνεν Μπέργκμαν μίλησε στο Democracy Now για τις πολλές προσπάθειες του Ισραήλ να σκοτώσει τον Γιάσερ Αραφάτ, και την πιθανότητα... να το πέτυχε.

Οι επιθεωρητές – υπνωτιστές  Κλουζώ

Ήταν 1968.  Ο Γιάσερ Αραφάτ, ιδρυτής της Φατάχ, χρίστηκε επικεφαλής της «Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO), φέρνοντας σε αμηχανία τις Ισραηλινές Δυνάμεις Άμυνας. Ήταν τότε που ένας ψυχίατρος του Ισραηλινού Ναυτικού υποστήριξε πως είχε τη λύση. Είχε εμπνευστεί από την ταινία «Ο άνθρωπος της Μαντζουρίας» και υποστήριξε ότι μπορεί να κάνει το σενάριο πραγματικότητα.

Όπως είπε ο Μπέργκμαν στο Democracy Now, το σχέδιο του ήταν να υπνωτίσει έναν Παλαιστίνιο και να τον «προγραμματίσει» ώστε να σκοτώσει τον Αραφάτ. Όσο απίθανο και να ακούγεται, οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες τον πήραν στα σοβαρά. Σύμφωνα με τον Μπέργκμαν, πράγματι ο ψυχίατρος ανέλαβε για τρεις μήνες την εκπαίδευση ενός Παλαιστινίου κρατουμένου, που ταίριαζε στο προφίλ που έψαχνε, τόσο ψυχολογικά όσο και σε ένα κέντρο εκπαίδευσης στα πυρομαχικά. Μέχρι που μια νύχτα ανακοίνωσε ότι «ήταν έτοιμος».

Ο... υπνωτισμένος Παλαιστίνιος πέρασε λοιπόν εκείνο το βράδυ τον Ιορδάνη ποταμό κι όταν έφτασε στην αντίπερα όχθη ο εκπαιδευτής του του έδωσε την εντολή να σκοτώσει τον Αραφάτ. Πέντε ώρες αργότερα, ένας άλλος Ισραηλινός πράκτορας ανέφερε ότι ο Παλαιστίνιος είχε παραδοθεί σε ένα αστυνομικό τμήμα της Ιορδανίας, παραδίδοντας το όπλο του στους αστυνομικούς και λέγοντας: «Οι ηλίθιοι οι Ισραηλινοί νόμισαν ότι με υπνώτισαν, ενώ εγώ έπαιζα το ρόλο μου. Οδηγήστε με στον Γιάσερ Αραφάτ να ορκιστώ πίστη στην Παλαιστινιακή Αρχή».

Ήταν μια αστεία ιστορία. Οι υπόλοιπες δεν ήταν και τόσο αστείες όμως.

Η εντολή να πέσει ένα αεροπλάνο που είχε απογειωθεί από την Αθήνα

Όπως για παράδειγμα το 1982, όταν ο Αριέλ Σαρόν, υπουργός Άμυνας του Ισραήλ την εποχή εκείνη, διέταξε να καταρριφθεί μια πτήση με εκατοντάδες επιβάτες, προκειμένου να δολοφονηθεί ο Γιάσερ Αραφάτ. Η ισραηλινή Αεροπορία επαναστάτησε όμως εναντίον του και απέτρεψε την απόπειρα, καθώς δεν ήθελε το Ισραήλ να αμαυρωθεί από ένα αποτρόπαιο έγκλημα πολέμου.

Ισραηλινοί αξιωματούχοι έχουν διηγηθεί στο βιβλίο του το περιστατικό. Ήταν το απόγευμα της 23ης Οκτωβρίου 1982. Τα ραντάρ των ισραηλινών F-15 αναγνώρισαν το σωστό αεροπλάνο. Ένα DHC-5 Buffalo. Όλοι περίμεναν μια εντολή να ανοίξουν πυρ, αλλά ο αρχηγός της Πολεμικής Αεροπορίας, Ντέιβιντ Ίβρι, δίσταζε. Το πράσινο φως για να καταρρίψει το αεροπλάνο ήρθε από τον υπουργό άμυνας, Αριέλ Ασρόν. Οι αμφιβολίες όμως του Ίβρι υπερίσχυσαν. «Αρνητικό», είπε στον πιλότο. «Επαναλαμβάνω: Αρνητικό για πυρ».

Η στρατιωτική επιχείρηση για τη στοχευμένη δολοφονία του Αραφάτ, είχε σχεδιαστεί από την Μοσάντ, την ισραηλινή υπηρεσία πληροφοριών. H Μοσάντ είχε λάβει αναφορές από δύο πληροφοριοδότες μέσα στην PLO ότι ο Αραφάτ θα απογειωνόταν από την Αθήνα με ιδιωτικό αεροσκάφος για το Κάιρο. Στο αεροδρόμιο της Αθήνας, δυο συνεργάτες της Μοσάντ περίμεναν τον Αραφάτ στην περιοχή όπου σταθμεύουν ιδιωτικά αεροσκάφη.

Να σημειωθεί πως 40 μέρες μόλις μετά την νίκη του ΠΑΣΟΚ στις εθνικές εκλογές του Οκτωβρίου του 1981 ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε αναγνωρίσει την PLO, μια απόφαση που «πάγωσε» την Δύση, δεδομένου πως οι υπόλοιπες χώρες της ΕΕ την θεωρούσαν τρομοκρατική οργάνωση.

Ο Σαρόν ασκούσε συνεχή πίεση στον επικεφαλής των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων, για να προχωρήσει η επιχείρηση. Μετά τις συνεχόμενες αντιρρήσεις του Ντέιβιντ Ίβρι, όμως, που δήλωνε ότι η οπτική ταυτοποίηση ήταν ανεπαρκής και ζητούσε μια ακόμα επιβεβαίωση ότι ο Αραφάτ ήταν στο αεροπλάνο, πηγές από την Μοσάντ δήλωσαν ότι στην πτήση επέβαινε ο μικρότερος αδελφός του, ο ιδρυτής της Παλαιστινιακής Ερυθράς Ημισελήνου.

Έτσι το αεροπλάνο δεν έπεσε ποτέ.

Τον δολοφόνησαν τελικά;

Ο Γιάσερ Αραφάτ, ο άνθρωπος που είχε καταφέρει να αποφύγει τον θάνατο τόσες κι άλλες τόσες φορές, υπέκυψε τελικά σε μια μυστηριώδη λοίμωξη που οδήγησε σε ένα εγκεφαλικό επεισόδιο. Πέθανε στις 11 Νοεμβρίου 2004, σε νοσοκομείο του Παρισιού, σε ηλικία 75 ετών.  Σύμφωνα με αναλύσεις που έγιναν σε ελβετικό εργαστήριο το 2012, εξετάστηκε η πιθανότητα δηλητηρίασης του με ραδιενεργό πολώνιο.

Μέχρι σήμερα, η αντιπαράθεση των εμπειρογνωμόνων της ιατροδικαστικής έρευνας σχετικά με την αιτία θανάτου δημιουργεί πλήθος ερωτημάτων.

Ποια είναι η απάντηση που δίνει ο Μπέργκμαν στο Democracy Now; «Λίγους μήνες πριν τον μυστηριώδη θάνατο του Αραφάτ, ο Αριέλ Σαρόν ως πρωθυπουργός του Ισραήλ πια, συνάντησε τον Τζορτζ Μπους στον Λευκό Οίκο. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ του είπε τότε πως είχε στη διάθεσή του πληροφορίες ότι το Ισραήλ είχε σκοπό να δολοφονήσει τον Αραφάτ και του ζήτησε να του υποσχεθεί πως δε θα το κάνει. Εκείνος του απάντησε πως αντιλαμβάνεται την άποψή του. Ο Μπους τότε επέμεινε λέγοντας του πως θέλει στα αλήθεια να αποσπάσει την υπόσχεσή του. Ο Σαρόν του απάντησε πως μπαίνει σε μια σκληρή αντιπαράθεση. Ούτε αυτό όμως ήταν αρκετό για τον Αμερικανό πρόεδρο που συνέχισε μέχρι ο Σαρόν να του δώσει το λόγο του ότι το Ισραήλ δεν θα εκτελέσει τον Γιάσερ Αραφάτ».

Ο ίδιος σημείωσε ότι οι Παλαιστίνιοι είναι πεπεισμένοι ότι οι ισραηλινές μυστικές δυνάμεις δολοφόνησαν τον ιστορικό ηγέτη τους και τόνισε  ότι πιστεύει πως κάποια στιγμή η αλήθεια θα αποκαλυφθεί. «Εάν ισχύει κάτι τέτοιο, ο λόγος που το Ισραήλ κρύβει την πραγματικότητα δεν είναι πάντως οι Παλαιστίνιοι», σημείωσε με νόημα ο Μπέργκμαν, «αλλά το γεγονός ότι παραβίασε μια συμφωνία με έναν Αμερικανό Πρόεδρο».

Δείχνοντας τον δρόμο στις ΗΠΑ

Στο βιβλίο του ο Ρόνεν Μπέργκμαν υποστηρίζει ότι ο Τζορτζ Μπους υιοθέτησε τις πρακτικές του Ισραήλ, όσον αφορά τις στοχευμένες δολοφονίες, όπως και ο διάδοχός του, Μπαράκ Ομπάμα.

Μετά την 11η Σεπτεμβρίου, ο πρωθυπουργός Σαρόν διέταξε όλες τις ισραηλινές μυστικές πληροφορίες να κάνουν «στριπτίζ» στους Αμερικανούς συναδέλφους τους και να τους δείξουν τα στοιχεία των δολοφονικών τους επιχειρήσεων, δείχνοντας στα αλήθεια τον τρόπο που θα διεξαχθεί ο παγκόσμιος πόλεμος κατά της τρομοκρατίας. «Πολλά από αυτά που έκαναν οι Ηνωμένες Πολιτείες τα επόμενα χρόνια βασίζονται στην ισραηλινή  εμπειρία, τεχνογνωσία και τεχνολογία», σημειώνει ο Μπέργκμαν.

«Οι ΗΠΑ θα πρέπει να δουν όμως και το ηθικό τίμημα που το Ισραήλ έχει πληρώσει», λέει. «Ακόμη κι αν σκοτώσεις τον ίδιο τον σατανά κάτι πεθαίνει μέσα σου», υπογραμμίζει. «Το πιο σημαντικό είναι ότι μερικοί Ισραηλινοί ηγέτες έβγαλαν το λάθος συμπέρασμα από τις αξιοσημείωτες επιτυχίες των υπηρεσιών πληροφοριών τους. Πίστεψαν ότι μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτές τις ικανότητες για να εντοπίσουν επιχειρήματα πέρα από τις εχθρικές γραμμές και να σκοτώνουν ανθρώπους για να λύσουν κάθε πρόβλημα, όχι μόνο τακτικές απειλές για τους πολίτες τους, αλλά και πολιτικά, και ιστορικά προβλήματα. Πρόκειται για μια πολύ επικίνδυνη, στρατηγική και πολιτική αποτυχία, γιατί όταν νομίζεις ότι μπορείς να λύσεις τα ζητήματά σου με τη δύναμη, δεν χρειάζεται να καταφύγεις στη διπλωματία και την πραγματική συζήτηση με τον αντίπαλό σου», θα καταλήξει.

tvxs.gr

     

Οι πλούσιοι ζουν 10 χρόνια περισσότερο από τους φτωχούς..!

Οι φτωχότερες κοινωνικές ομάδες πεθαίνουν σχεδόν μια δεκαετία νωρίτερα σε σχέση με τις πλουσιότερες, όπως προκύπτει από μια νέα έρευνα, κάτι που προκαλεί ανησυχία για το γεγονός ότι οι περικοπές στον τομέα της κοινωνικής πρόνοιας και η αύξηση στο κόστος διαβίωσης θέτουν τους πιο ευάλωτους «μακριά από τα συλλογικά οφέλη», αναφέρει δημοσίευμα της Independent.

Η έρευνα, την οποία εκπόνησαν επιστήμονες του πανεπιστημίου του Λονδίνου Imperial, αποκαλύπτει ότι το χάσμα στο προσδόκιμο ζωής μεταξύ των πιο εύρωστων και των πιο στερημένων κοινωνικών στρωμάτων αυξήθηκε από έξι χρόνια που ήταν το 2001 σε οκτώ το 2016 για τις γυναίκες και από εννέα σε δέκα για τους άνδρες.

Οι γυναίκες στις πιο στερημένες κοινότητες το 2016 ζούσαν κατά μέσον όρο ως τα 79 τους χρόνια σε σύγκριση με 87 χρόνια που ήταν η αντίστοιχη ηλικία για την πιο εύρωστη κοινωνική ομάδα, ενώ για τους άνδρες το προσδόκιμο ήταν 74 χρόνια για τους πιο φτωχούς και 84 για τους πιο πλούσιους.

Τα συμπεράσματα των επιστημόνων δημοσιεύτηκαν στην επιθεώρηση Lancet Public Health. Από την ίδια έκθεση προκύπτει ότι το προσδόκιμο για τις φτωχότερες γυναίκες στην Αγγλία έχει μειωθεί τα τελευταία επτά χρόνια κατά τρεις μήνες.

Τα ποσοστά παιδικής θνησιμότητας ήταν επίσης σχετικώς υψηλότερα μεταξύ των φτωχότερων κοινοτήτων με τα πιο φτωχά παιδιά να έχουν 2,5 φορές περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν πριν ενηλικιωθούν σε σχέση με τους συνομιλήκους τους από πλούσιες οικογένειες.

Τα ευρήματα της έρευνας δείχνουν ότι στην κατηγορία των πιο φτωχών καταγράφονται υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας από όλες τις ασθένειες, αλλά κάποιες ασθένειες εμφανίζουν έντονη διαφορά μεταξύ φτωχών και πλουσίων–κυρίως ασθένειες του αναπνευστικού, καρδιακά νοσήματα, πνευμονολογικά νοσήματα, άνοια και καρκίνος του πνεύμονα και του οισοφάγου.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

    

Στις 28 Νοεμβρίου θα συζητηθεί η αίτηση αναστολής εκτέλεσης ποινής της 53χρονης καθαρίστρια

Στις 28 Νοεμβρίου προσδιορίστηκε να συζητηθεί, μετά από παρέμβαση της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου Ξένης Δημητρίου, η αίτηση αναστολής εκτέλεσης της ποινής που επιβλήθηκε στην 53χρονη καθαρίστρια από τον Βόλο. Η γυναίκα έχει καταδικασθεί σε δεύτερο βαθμό σε 10ετή κάθειρξη, επειδή πλαστογράφησε το απολυτήριο του Δημοτικού Σχολείου (από Ε΄τάξη το έκανε ΣΤ΄ τάξη), προκειμένου να μπορεί να εργαστεί ως καθαρίστρια.

Η αίτηση για αναστολή εκτέλεσης της ποινής θα συζητηθεί στο Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Λάρισας.

Ήδη, οι συνήγοροί της κατέθεσαν και αίτηση αναίρεσης της απόφασης του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου, ενώ η κυρία Δημητρίου έχει ζητήσει να τής διαβιβαστεί η επίμαχη απόφαση, προκειμένου να εξετάσει αν πρέπει να αναιρεθεί ή όχι και αν συντρέχουν λόγοι πειθαρχικού ελέγχου των δικαστών που την εξέδωσαν.

Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ

Να απελευθερωθεί η καθαρίστρια – Να παρέμβει ο Προκόπης Παυλόπουλος

Υπενθυμίζουμε το κείμενο της κοινής πρωτοβουλίας  «Ημεροδρόμου» – «ThePressProject» – «Ελληνοφρένειας»: «Να απελευθερωθεί η καθαρίστρια – Να παρέμβει ο Προκόπης Παυλόπουλος». Διαβάστε το και υπογράψτε στο τέλος του κειμένου.

ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΜΕ ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΕΔΩ

Μια καθαρίστρια δικάστηκε και καταδικάστηκε σε 10 χρόνια κάθειρξη. Χωρίς αναστολή. Βρίσκεται, ήδη, στις φυλακές Θήβας. Το έγκλημα ξεκίνησε πριν από περίπου σαράντα χρόνια όταν ένα κορίτσι δέκα χρονών πήγαινε στην Ε’ Δημοτικού. Είχε οκτώ αδέρφια, ήταν από φτωχή οικογένεια, μεγάλωσε σε ορφανοτροφείο και δεν μπόρεσε να συνεχίσει το σχολείο, δεν τέλειωσε καν το Δημοτικό. Αυτό το κορίτσι όταν έγινε 29 χρονών, έγγαμη με σύζυγο ανάπηρο κατά 67%, μητέρα δυο παιδιών, παραποίησε το χαρτί του απολυτηρίου της προκειμένου να μπορέσει να προσληφθεί ως καθαρίστρια στον Δήμο. Έγραψε – ψευδώς – ότι είχε τελειώσει την Στ’ Δημοτικού. Αυτή είναι η γυναίκα που σήμερα βρίσκεται στις φυλακές.

Το γράμμα του νόμου λέει ότι η καθαρίστρια καταχράστηκε δημόσιο χρήμα (αυτός είναι ο νόμος με τον οποίον καταδικάστηκε), διότι πληρωνόταν χωρίς να διαθέτει τα τυπικά προσόντα που θα καθιστούσαν νόμιμη την πρόσληψή της. Οι «Ιαβέρηδες» πάντα σε κάποιο νόμο πατούν για να διώκουν τους «Αγιάννηδες».

Ας το ξεκαθαρίσουμε: Κανένα μεγάλο έγκλημα δεν μπορεί να αθωώνει μικρότερες παραβιάσεις του νόμου. Το ότι υπάρχουν μεγαλοαπατεώνες που κυκλοφορούν ελεύθεροι, δεν σημαίνει ότι μπορεί κανείς να τους επικαλεστεί για να αθωωθεί μια μικρότερης κλίμακας απάτη. Πράγματι.

Εκείνο, όμως, που ταυτόχρονα θα έπρεπε να είχαν σκεφτεί οι «Ιαβέρηδες» (αν δεν ήταν τέτοιοι) είναι ότι: Αυτή η γυναίκα που δεν μπόρεσε να πάει σχολείο (και που πάει τώρα σχολείο γιατί δεν μπορούσε όταν ήταν παιδί) δούλεψε σκληρά. Και ευσυνείδητα. Δεν έθεσε κανενός τη ζωή σε κίνδυνο. Δεν πλαστογράφησε ένα πτυχίο που θα την έκανε επικίνδυνη κατά την άσκηση των καθηκόντων της. Αν όλα αυτά συνιστούν «κατάχρηση του δημοσίου χρήματος», τότε δεν υπάρχει πεδίο συνεννόησης.

Αν το «νόμιμο και ηθικό» του συστήματος του ταξικού καταναγκασμού επιβάλλει η καθαρίστρια να τιμωρηθεί με δέκα χρόνια φυλάκιση για αυτό που έκανε, τότε η καταδίκη αυτής της «νομιμότητας» και αυτής της «ηθικής» καθίσταται υποχρέωση. Η αλληλεγγύη της κοινωνίας στα θύματα της «τυραννίας» καθίσταται καθήκον για τους λόγους που περιέγραφε ο Μοντεσκιέ: «Δεν υπάρχει σκληρότερη τυραννία από εκείνη που διενεργείται κάτω από τη σκιά των νόμων και τα προσχήματα της Δικαιοσύνης». Αποτελεί στοιχειώδες να ξανασκεφτούμε ως κοινωνία και τον νόμο και την ηθική του ώστε να διεκδικήσουμε μια λύση που να εξασφαλίζει ότι αυτή η γυναίκα δεν θα τιμωρηθεί για τη δυστυχία της με περισσότερη δυστυχία.

Επαναλαμβάνουμε: Δεν είναι βάσιμο επιχείρημα ότι και άλλοι παρανομούν, και μάλιστα χειρότερα. Όμως αν δεν μπορούμε να αντιληφθούμε ότι στην συγκεκριμένη περίπτωση η δυσαναλογία μεταξύ παραβατικότητας και ποινής ξεπερνάει κάθε αρρωστημένη φαντασία, τότε γινόμαστε συνένοχοι εκείνων που στην ουσία «εκδικούνται» την καθαρίστρια για τη φτώχεια της. Όσο κι αν λέμε ότι καμιά παρανομία δεν δικαιολογεί κι άλλες παρανομίες, η ιδέα ότι σε μια χώρα με τόσο ελαστική δικαιοσύνη απέναντι στις παρασπονδίες των ισχυρών, πληρώνει τόσο ακριβό τίμημα μια γυναίκα τόσο αδύναμη, είναι εξοργιστική.

H φυλάκιση της καθαρίστριας καθρεφτίζει το «δίκαιο» του συστήματος της εκμετάλλευσης που την φυλάκισε. Δεν έχουμε καμία αυταπάτη ότι αποκαθίσταται η  «τιμή» αυτού του συστήματος. Είναι ζήτημα τιμής, όμως, με ύψιστη συμβολική σημασία να απαιτήσουμε άμεση άρση αυτής της νέας προσβολής στο αίσθημα δικαιοσύνης όλων μας.

Καλούμε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον κ.Προκόπη Παυλόπουλο να παρέμβει. Τον καλούμε να ασκήσει όλες τις δυνατότητες που απορρέουν από την θεσμική του θέση στην κατεύθυνση της απονομής χάριτος στην καθαρίστρια. Όχι από μεγαθυμία. Από υποχρέωση.

Καλούμε το αρμόδιο υπουργείο Δικαιοσύνης να βρει, να διαμορφώσει, να επιλέξει  τον νομικό τρόπο και την θεσμική διαδικασία ώστε αυτή η γυναίκα να βγει, άμεσα, από τη φυλακή. 

Το «ThePressProject», η «Ελληνοφρένεια» και ο «Ημεροδρόμος», με αυτήν την ταυτόχρονη δημοσίευση από τις ιστοσελίδες μας, ζητούμε από τους αναγνώστες μας να διακινήσετε το παραπάνω κείμενο, να το υπογράψετε και να ενώσετε μαζί μας τη φωνή σας προκειμένου να αποκατασταθεί αυτή η εξωφρενική αδικία.

Όλοι θυμόμαστε τη διαβόητη φράση του τέως υπουργού ότι «το νόμιμον είναι και ηθικόν». Είχε θεωρηθεί προκλητική διότι περιέγραφε μια διαδικασία που θα οδηγούσε σε νομότυπες ατασθαλίες, για τις οποίες ο δράστης θα παρέμενε δικαιωματικά ατιμώρητος, αφού δεν θα είχε από τυπική άποψη παραβιάσει τον νόμο. Εδώ πρόκειται για την ανάποδη περίπτωση: Το νόμιμον δεν είναι ηθικόν, διότι το νόμιμον εδώ τσακίζει μια γυναίκα στην οποία οφείλουμε μόνο σεβασμό και τύψεις, γιατί δεν μπόρεσε να μορφωθεί, γιατί δεν μπόρεσε να βρει μια δουλειά χωρίς να αναγκαστεί να παραποιήσει το χαρτί του Δημοτικού, και πάνω απ’  όλα γιατί βρίσκεται σήμερα στη φυλακή για τους παραπάνω λόγους.

Ζητούμε να βρεθεί ο τρόπος η γυναίκα αυτή να επιστρέψει στο σπίτι της, να αποκατασταθεί η σοκαριστική αδικία που εξακολουθεί να συμβαίνει στη ζωή της.

Υπογραφές

Ημεροδρόμος

ThePressProject

Ελληνοφρένεια

ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΜΕ ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΕΔΩ  

Κι αν ο γορίλας βγει…;

γράφει η Δήμητρα Μυριλα

Ο Βρετανός σκηνοθέτης Μάικ Λη, στην τελευταία του ταινία, το «Peterloo”, αποφάσισε να αφηγηθεί κινηματογραφικά ένα ιστορικό γεγονός που συνέβη στην Αγγλία του 1815. Τότε, λοιπόν, μετά του Ναπολεόντιους Πολέμους, οι εργάτες και ο εξαθλιωμένος πληθυσμός του Μάντσεστερ, περίπου 800.000 άνθρωποι ξεσηκώθηκαν, ζητώντας δικαιώματα, εκπροσώπηση στο Κοινοβούλιο και καλύτερες συνθήκες εργασίας και διαβίωσης.

Βλέπετε, η νικηφόρος Αγγλία, ήταν νικηφόρος μόνο για την ήδη κραταιά αστική της τάξη, αλλά όχι και για τους απόκληρους της κοινωνίας. Αυτός ο ξεσηκωμός έληξε με τους ιππείς να δολοφονούν εν ψυχρώ τουλάχιστον 15 ανθρώπους και να τραυματίζουν δεκάδες χιλιάδες. Στο μεταξύ η σφαγή των φτωχών, πεινασμένων, εξαθλιωμένων δεν συνέβη σε μία μόνο στιγμή. Ηταν μία κατ’ εξακολούθηση καθημερινή πρακτική στην οποία επιδίδονταν όλοι οι μηχανισμοί του κράτους, αστυνομία, στρατός, υπηρεσίες μηδέ εξαιρουμένων των δικαστών. Και οι δικαστές στην ταινία του Μάικ Λη δικάζουν εφαρμόζοντας το νόμο… Ο νόμος στέλνει πένητες και απόκληρους στην κρεμάλα για φοβερά «εγκλήματα» όπως ας πούμε η κλοπή ενός παλτό.

Ηδη, το 1815, οι αστικές επαναστάσεις έχουν συντελεστεί και οι φιλελεύθερες βασικές θεωρίες και αρχές, οικονομικές και πολιτικές, έχουν διατυπωθεί και συνταγματικά  πλαισιώνοντας τις νέες κεφαιοκρατικές σχέσεις παραγωγής, τον καπιταλισμό δηλαδή. Κράτος δικαίου, ισότητα, διάκριση εξουσιών, ατομικά δικαιώματα και εγγύηση όλων αυτών η δικαστική εξουσία, «ουδέτερη» και «δίκαιη». Επειδή, όμως, ο καπιταλισμός είναι ανίκανος αντικειμενικά να ξεπεράσει τον εαυτό του, παρά τις όποιες έστω και γοητευτικά διατυπωμένες θεωρίες, δεν μπορεί να παρά να αποκαλύπτει το πραγματικό του πρόσωπο, κάθε φορά που διαπιστώνει ότι οι φτιασιδωμένες ιδέες δεν είναι ικανές να κουκουλώσουν την αφτιασίδωτη εκμετάλλευση.

Δύο αιώνες μετά κι ενώ ο καπιταλισμός έχει ήδη διανύσει πολύ δρόμο, εδραιώθηκε, εξαπλώθηκε με πολέμους και σφαγές, έγινε παγκόσμιος, συγκέντρωσε τα κεφάλαιά του, εκσυγχρόνισε τους νομιμοποιητικούς του θεσμούς, ο βαθύς και ουσιαστικός του πυρήνας παραμένει ένας, ίδιος, αμετασχημάτιστος, αδύναμος να ωραιοποιηθεί. Εκδηλώνεται όχι μόνο κάθε φορά που νοιώθει ότι κινδυνεύει, αλλά και σε κάθε συμβάν της καθημερινότητας. Διότι οι ίδιοι του οι θεσμοί, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων και που περιβάλλονται από την επί της ουσίας ανιστόρητη και μεταφυσική ιδέα της ουδετερότητας,  δεν είναι αποξενωμένοι από τον οικονομικό του πυρήνα και δεν μπορεί να είναι. Η περίφημη, δε, ουδετερότητα της δικαιοσύνης, θα αρκούσε για να καταρριφθεί μόνο με μια θεωρητική συζήτηση,  αλλά στο μεταξύ φροντίζει η ίδια και τελευταία σε σχεδόν σε καθημερινή βάση να αποδεικνύει την βαθιά ταξική της και επομένως μη ουδέτερη φύση.

Δύο αιώνες μετά δεν άλλαξε τίποτα. Και το ζήτημα δεν είναι απλώς προσωπικό και δεν αφορά έναν δικαστή, στην προκειμένη περίπτωση εκείνον που ενεργώντας τελικά «κακουργηματικά» έστειλε μία εργάτρια – καθαρίστρια στην φυλακή για δέκα χρόνια επειδή παραποίησε ένα απολυτήριο δημοτικού. Το ζήτημα αφορά την πραγματική φύση ενός ανελέητα εκμεταλλευτικού συστήματος, το οποίο οργανώνει θεσμούς και νομοθεσία εντός αυτού του εκμεταλλευτικού πλαισίου. Θα ήταν αφελές να αναμένει κανείς δικαστές που να ζουν έξω από το σύστημα, κάπου σε ένα σύμπαν ουδέτερο και οι οποίοι θα εκαλούντο σε ιστορικό και πολιτικό κενό να αποδώσουν δικαιοσύνη, όσο κι αν δε μπορεί να αρνηθεί κανείς ότι οπωσδήποτε θα υπάρχουν και υπάρχουν δικαστές με ενσυναίσθηση, ευαισθησία και πραγματικό αίσθημα του δικαίου, αλλά προφανώς όχι επειδή εκείνη ζουν εκτός πραγματικότητας, αλλά ακριβώς επειδή ίσως αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα.

Αυτή η γυναίκα της καθημερινής και σκληρής βιοπάλης παρανόμησε; Ναι. Αλλά σε σε ποιο σύστημα δικαιοσύνης, τουλάχιστον κατά τας γραφάς, δεν συνεκτιμάται το κίνητρο; Διότι προφανώς και είναι άλλο να παραποιήσεις ένα απολυτήριο δημοτικού για να εργαστείς ως καθαρίστρια και άλλο να παρανομήσεις προκειμένου να αποκτήσεις προσωπικό πλούτο…, αλλά σε αυτή την περίπτωση υπάρχουν και τα βραχιολάκια που ενίοτε σπάνε ή και χρέη που όταν είναι δυσθεώρητα παραγράφονται. Να τιμωθηθεί; Οι νόμοι λένε ναι. Αλλά, αν κοιτάξει κανείς λίγο πιο πέρα από τους νόμους θα δει ότι μια γυναίκα που δεν τελείωσε ούτε το δημοτικό, δεν ήταν επειδή δεν «έπαιρνε» του γράμματα, ούτε επειδή βαριόταν το σχολείο, ήταν επειδή ζούσε μέσα στη φτώχεια. Και η φτώχεια ΔΕΝ είναι φυσικό φαινόμενο. 

Αλλά για να δούμε ποιο είναι το κράτος που θεωρείται κατά τεκμήριο ότι δεν παρανομεί και επομένως μπορεί να στέλνει στην  κοινωνική «κρεμάλα» τους παρανομούντες.

Εάν αυτή η γυναίκα  παρανόμησε επειδή παραποίησε ένα απολυτήριο δημοτικού πόσες φορές έχει παρανομήσει το κράτος που την καταδίκασε δεδομένου ότι δεν εξασφάλισε τους όρους και τις προϋποθέσεις  για να ολοκληρώσει τη βασική εκπαίδευση, δεδομένου ότι αποτελεί συνταγματική υποχρέωση της Πολιτείας; Εάν αυτή η γυναίκα παρανόμησε για μια θέση εργασίας προκειμένου να ζήσει τα παιδιά της και αυτή τη θέση εργασίας δεν μπορούσε να την έχει επειδή δεν ολοκλήρωσε έστω το Δημοτικό (για την παροχή της ίσης και δωρεάν παιδείας είναι υπεύθυνο συνταγματικά το κράτος), πόσες φορές αυτό το κράτος έχει παρανομήσει επειδή δεν εξασφάλισε τους όρους τις προϋποθέσεις για να έχει εργασία, για το οποίο υπεύθυνη εκ του Συντάγματος είναι η Πολιτεία; Εάν αυτή η γυναίκα παρανόμησε για να έχουν τροφή, ρουχισμό και μόρφωση τα παιδιά της, πόσες φορές έχει παρανομήσει το κράτος, το οποίο και συνταγματικά είναι υπεύθυνο να προασπίζει τα δικαιώματα των παιδιών και όπως φαίνεται δεν φρόντισε ώστε αυτά τα παιδιά να διαθέτουν τα μέσα επιβίωσης μέσω της εργασίας της μητέρας τους; ‘Η μήπως ανάμεσα στα δικαιώματα του παιδιού δεν είναι η τροφή, ο ρουχισμός και η μόρφωση;

Είναι προφανές ότι ο κατάλογος αυτών των βαθύτατα κοινωνικών και πολιτικών παρανομιών του κράτους είναι μακρύς, ατελείωτος. Τόσος και τέτοιος ώστε θα αρκούσε για να καταδικαστούν ετούτο το κράτος και το σύστημα το οποιίο υπηρετεί εκατομμύρια φορές, ίσες με τον αριθμό των αναλφάβητων, των φτωχών, των άνεργων, των άστεγων, των άρρωστων, των πεινασμένων παιδιών.

Τέτοιες όμως καταδίκες δεν απαγγέλονται στα αστικά δικαστήρια. Απαγγέλονται στα δικαστήρια της κοινωνίας, όταν εκείνη αποφασίζει να σπάσει να κάγκελα του κλουβιού που κρατάει φυλακισμένο το γορίλα…. Και δεν είναι ένας γορίλας, είναι χιλιάδες.

Επειδή, όμως, καταβάλλεται μεγάλη προσπάθεια ώστε η κοινωνία και δη το ασθενέστερο μέρος αυτής, να πειστεί ότι οι αστικοί θεσμοί και τα Συντάγματα λειτουργούν και μάλιστα προς όφελός της, ιδού… ενεργοποιείστε κύριοι το συνταγματικό θεσμό και αποδώστε χάρη σε αυτή τη γυναίκα της βιοπάλης. Όχι χάρη λύπησης… αλλά χάρη δικαιοσύνης.

Ελληνες στο φάσμα της πείνας

Του Γιώργου Σταματόπουλου

Διάβασα στο χθεσινό φύλλο της «Εφ.Συν.» την ανταπόκριση από τις Βρυξέλλες του συνάδελφου Κώστα Μοσχονά, που αφορά έκθεση δημοσιευθείσα στην εφημερίδα «L’ Echo» με τίτλο «Το Eurogroup "συνένοχος" στην παραβίαση του δικαιώματος των Ελλήνων στη διατροφή». Ιδού το συμπέρασμα: η πείνα, η ανασφάλεια και οι υλικές στερήσεις αποτελούν άμεσες συνέπειες των μέτρων λιτότητας που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα.

Αυτοί που παραβίασαν το δικαίωμα των Ελλήνων στη διατροφή είναι η Αθήνα και οι πιστωτές της. Οι Γερούν Ντάισελμπλουμ και Κλάους Ρέκλινγκ έχουν παραδεχτεί ότι έχουν διαπραχτεί λάθη αναφορικά με τα απαιτούμενα μέτρα. [Και λοιπόν;]

Διαπιστώνεται στην έκθεση ότι, παρά τα ταρατατζούμ για απελευθέρωση της Ελλάδας από τη διεθνή κηδεμονία, οι Ελληνες δεν βρίσκονται κοντά στο να γυρίσουν τη σελίδα της λιτότητας. Η αλλαγή της φορολογίας στον αγροτικό τομέα, το καθεστώς κοινωνικής ασφάλισης και οι ιδιωτικοποιήσεις συνέβαλαν κατά πολύ στο να μην έχουν να φάνε οι Ελληνες. Ευθύνες επιρρίπτονται στην ελληνική κυβέρνηση βεβαίως, που υπέγραψε τα μνημόνια, κυρίως όμως στα άλλα κράτη-μέλη και στην τρόικα για την ασφυκτική πίεση και τον βίαιο εξαναγκασμό που άσκησαν.

Τίτλος της μελέτης: «Η δημοκρατία δεν είναι προς πώληση: ο αγώνας για τη διατροφική κυριαρχία την εποχή της λιτότητας στην Ελλάδα». Την κρατώ στα χέρια μου. Αναλυτικά τα αποτελέσματα θα παρουσιαστούν την ερχόμενη Τρίτη, 27 Νοεμβρίου, στο Εναστρον βιβλιοκαφέ, Σόλωνος 101, στις 7 το απόγευμα.

Εγινε από το Διακρατικό Ινστιτούτο, το διεθνές δίκτυο Food Information and Action Network και το Αγροοικόπολις. Οι συγγραφείς, αλφαβητικά, είναι: Λεωνίδας Βατικιώτης, Πιέτζε Βέρβεστ, Τζέννυ Γιουγκή, Σύλβια Κέη, Χαράλαμπος Κωνσταντινίδης, Εμιλυ Μαθάισεν, Στέφαν Μπακς, Χριστίνα Σακαλή και Ειρήνη-Εριφύλλη Τζέκου.

Η έκθεση είναι αποτέλεσμα μιας συλλογικής ερευνητικής διαδικασίας που διεξήχθη από τους ως άνω συγγραφείς μεταξύ Οκτωβρίου 2017 και Σεπτεμβρίου 2018 και στηρίζεται σε πρωτογενή έρευνα πεδίου και συνεντεύξεις με ανθρώπους σε όλη την Ελλάδα, μακροοικονομική στατιστική ανάλυση και βιβλιογραφική επισκόπηση κειμένων.

Εστιάζει βεβαίως στην Ελλάδα, «αλλά τα ευρήματά της έχουν διεθνή σημασία. Η Ελλάδα δεν αποτελεί εξαίρεση. Πολλές άλλες χώρες, εντός και εκτός Ευρώπης, βρίσκονται σε παρόμοιες καταστάσεις, εξαναγκασμένες να εφαρμόσουν τεχνοκρατικές πολιτικές λιτότητας, που επισύρουν παραβιάσεις των οικονομικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένου του θεμελιώδους δικαιώματος στην τροφή. Η εμπειρία της Ελλάδας καταδεικνύει επίσης πως οι παραβιάσεις αυτών των θεμελιωδών δικαιωμάτων δεν είναι ζήτημα αποκλειστικά του παγκόσμιου Νότου. Συμβαίνει και στον παγκόσμιο "Βορρά".

»Η πείνα, η επισιτιστική ανασφάλεια, η φτώχεια και η στέρηση υλικών αγαθών είναι και ευρωπαϊκά ζητήματα. Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι παγκόσμια, που σημαίνει πως όλες οι κυβερνήσεις έχουν υποχρέωση να τα εφαρμόζουν. Είναι καιρός πια για την Ε.Ε. να δράσει σε συμφωνία με αυτές τις υποχρεώσεις και να βάλει τα ανθρώπινα δικαιώματα πάνω από τις ανάγκες των χρηματοπιστωτικών αγορών».

Μικρό παράδειγμα: η ανεργία στην ύπαιθρο εκτοξεύτηκε από 7% το 2008 στο 25% το 2013, ενώ το κατά κεφαλήν εισόδημα μειώθηκε κατά 23,5% κατά τη διάρκεια της κρίσης [2008-2013].