Κρητικά βότανα βιολογικής καλλιέργειας στο οροπέδιο του Ομαλού.!

Η Ρόδω Βασιλάκη και ο Νίκος Ψυλλάκης, ένα νέο ζευγάρι γεννημένο στα Χανιά που μοιράζεται τα βάρη τόσο της επαγγελματικής όσο και της οικογενειακής ζωής, καλλιεργεί μια σειρά Κρητικών βοτάνων αποσπώντας διακρίσεις από τον διεθνή διαγωνισμό γευσιγνωσίας «Great Taste Awards»

Κρήτη, Λευκά όρη, οροπέδιο του Ομαλού, 1.227 μέτρα υψόμετρο.

4 γεωγραφικά στοιχεία που προσδιορίζουν άλλη μια επιτυχημένη συνταγή επιχειρηματικότητας στον τομέα των αφεψημάτων και των βοτάνων.

Λίγο πριν την είσοδο του φαραγγιού της Σαμαριάς, βρίσκεται το κτήμα «tofillo», μια πρότυπη Βιολογική καλλιέργεια Κρητικών Βοτάνων, όπου την έμπνευση της ιδέας είχε ένα νεαρό ζευγάρι γεννημένο στα Χανιά και το οποίο μοιράζεται τα βάρη τόσο της επαγγελματικής όσο και της οικογενειακής ζωής.

Κάπου εδώ πρέπει να κάνω τις απαραίτητες συστάσεις:

«Είμαι η Ρόδω Βασιλάκη, απόφοιτος της Γεωπονικής σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και με μεταπτυχιακή ειδίκευση στην Προστασία Περιβάλλοντος από το Πολυτεχνείο Κρήτης, προσπαθώ να «παντρεύω» την επιστημονική μου γνώση με τη λαϊκή πρακτική των προγόνων μου.

Είμαι ο Νίκος Ψυλλάκης, απόφοιτος της σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του ΤΕΙ Ηρακλείου, και δίνω πρακτικές λύσεις σε κάθε στάδιο της παραγωγικής και μεταποιητικής διαδικασίας».

Το 2014, οι δυό τους αποφάσισαν να αξιοποιήσουν τα ιδιόκτητα κτήματά τους και γνωρίζοντας το μοναδικό μικροκλίμα της περιοχής και τις ιδιαιτερότητες των Κρητικών βοτάνων ξεκίνησαν μια συστηματική και οργανωμένη βιολογική καλλιέργεια ιδρύοντας ταυτόχρονα την εταιρεία τους, δίνοντάς της ένα όνομα από την ίδια τη φύση, «tofillo».

Η προϊοντική γκάμα περιλαμβάνει Κρητικά βότανα βιολογικής καλλιέργειας. Το Κρητικό Τσάι του Βουνού (μαλοτήρα), το Κρητικό Δίκταμο, το Φασκόμηλο, τον Αλάδανο, τη Λουίζα αλλά και μείγματα αυτών.

Τα δύο τελευταία χρόνια, τα βότανα της εταιρίας έχουν την τιμητική τους στον διεθνή διαγωνισμό γευσιγνωσίας «Great Taste Awards».

Το 2017 η Μαλοτήρα απέσπασε δύο αστέρια και το 2018, τέσσερα αστέρια μοιράστηκαν η Μαλοτήρα επίσης, η Λουίζα, το Queen's Love και το Pink Healer.

Η αγορά στην οποία δραστηριοποιείται το εγχείρημα είναι κυρίως χώρες του εξωτερικού, όπως Γερμανία, Δανία, Πολωνία, Σλοβακία, Ολλανδία, χώρες της Μέσης Ανατολής αλλά και σε επιλεγμένα καταστήματα στην Ελλάδα.

Για το επόμενο έτος, οι άνθρωποι της εταιρείας σχεδιάζουν ένα πρόγραμμα βιωματικών – συναισθηματικών επισκέψεων στο κτήμα, όπου, όπως διαβάζω στην ιστοσελίδα www.tofillo.com «οι επισκέπτες θα μπορούν να ενεργοποιήσουν όλες τους αισθήσεις στο απόλυτο φυσικό περιβάλλον του Ομαλού και μέσα σε μία βιολογική καλλιέργεια βοτάνων, θα δουν, θα μυρίσουν, θα ακούσουν, θα αγγίξουν και θα γευτούν τα μοναδικά αφεψήματα, η παρασκευή των οποίων γίνεται με παραδοσιακό τρόπο, παρουσία τους και με τη συμμετοχή τους».    

Το καταστροφικό δέλεαρ της εξουσίας

Γιατί οι άνθρωποι ποθούν την πολιτική εξουσία και δυσκολεύονται τόσο πολύ να την εγκαταλείψουν;

Σ’ αυτό το κρίσιμο για την αξιοπρέπεια των πολιτικών ερώτημα θα προσπαθήσει να απαντήσει ο Βάτσλαβ Χάβελ…

Οι άνθρωποι ωθούνται προς την πολιτική από τα οράματα τους για μια καλύτερη κοινωνία, από την πίστη τους σε ορισμένα ιδανικά και αξίες ή από την ακατάσχετη οργή να αγωνιστούν γι αυτά και να τα κάνουν πραγματικότητα.

Κατά δεύτερο λόγο τους οδηγεί στην πολιτική μια φυσιολογική σε κάθε άνθρωπο επιθυμία για επιβεβαίωση του εαυτού τους. Μπορεί κανείς να φανταστεί πιο ελκυστικό τρόπο να σφραγίσει την ύπαρξή του και να βεβαιωθεί για την αξία της από τον τρόπο που μας προσφέρει η εξουσία ;

Υπάρχει και μια τρίτη κατηγορία λόγων που κάνουν πολλούς να ποθούν την εξουσία και να είναι τόσο απρόθυμοι να την εγκαταλείψουν. Είναι τα ποικίλα προνόμια, τα οποία αναγκαστικά συνοδεύουν τη ζωή ενός πολιτικού, ακόμη και στα πιο δημοκρατικά καθεστώτα

Αυτοί οι τρεις τρόποι περιπλέκονται σχεδόν πάντα μεταξύ τους με τον πιο πολύπλοκο τρόπο και συχνά είναι σχεδόν αδύνατο να καθορίσουμε ποιος από τους τρεις υπερισχύει. Σχεδόν πάντα πίσω απο τους λόγους της πρώτης κατηγορίας κρύβονται οι λόγοι των άλλων δύο.

Τι συμβαίνει λοιπόν;

Να τι συμβαίνει: Οι πολιτικοί βρέθηκαν σ’ έναν κόσμο προνομίων, εξαιρέσεων, ευνοιών, σ’ έναν κόσμο όπου οι ευνοούμενοι σε λίγο δεν θα θυμούνται πια πόσο κοστίζει το εισιτήριο του τραμ ή το βούτυρο, πώς ψήνεται ο καφές, πώς οδηγούν αυτοκίνητο ή πώς τηλεφωνούν.

Φυσικοί, όλα αυτά τα προνόμια τα αποκτά ο εξουσιαστής στο όνομα του «κοινού καλού» και του «συμφέροντος της πατρίδας».

Πού σταματά το συμφέρον της πατρίδας και πού αρχίζει η χαρά των καθολικευμένων προνομίων;

Σε ποιο σημείο μπλέκουν τα δύο συμφέροντα, το συμφέρον της πατρίδας και το προσωπικό μου;

Μπορώ να θυσιάσω το προσωπικό μου συμφέρον ή θα βρω τρόπους να το δικαιολογήσω;

Όντας στην εξουσία είμαι μόνιμα ύποπτος στον εαυτό μου. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά αρχίζω ξαφνικά να έχω μεγαλύτερη κατανόηση για κείνους που σιγά σιγά χάνουν τη μάχη τους με τον πειρασμό της εξουσίας, αυταπατώμενοι πως ακόμη υπηρετούν την πατρίδα.

Είναι αυτοί που γίνονται ολοένα και πιο επικίνδυνος έτσι που αντιλαμβάνονται τα προνόμιά τους σαν κάτι το αυτονόητο.

Ο πειρασμός της εξουσίας έχει κάτι το ύπουλο, κάτι το παραπλανητικό και διφορούμενο:

Αφ’ ενός η πολιτική εξουσία δίνει στον άνθρωπο την καταπληκτική ευκαιρία να επαληθεύεται από το πρωί μέχρι το βράδυ πως υπάρχει και πως έχει μια αδιαμφισβήτητη ταυτότητα, που με κάθε λέξη και πράξη χαράσσεται πολύ φανερά στον κόσμο γύρω του, παράλληλα όμως, η ίδια αυτή εξουσία, μαζί με όλα όσα λογικά τη συνοδεύουν, κρύβει ένα φοβερό κίνδυνο: ότι προφασιζόμενη πως επιβεβαιώνει την ύπαρξη και την ταυτότητά μας ανεπαίσθητα, αλλά ανεπανόρθωτα μας την παίρνει.

Ο άνθρωπος που υποτάσσει την κάθε του κίνηση στο βλέμμα της τηλεοπτικής κάμερας δεν είναι πια ο ίδιος άνθρωπος. Τον εξουσιάζει κάτι άλλο: Το αξίωμά του, οι απαιτήσεις του, οι συνέπειες, τα συνοδευτικά φαινόμενα, τα προνόμια.

Ο πειρασμός της εξουσίας έχει κάτι το θανατηφόρο. Κάτω από τη φαινομενική υπαρξιακή επιβεβαίωση, νεκρώνει την ύπαρξη.

Και το συμπέρασμα:

Η πολιτική είναι ένα πεδίο ανθρώπινης δράσης που απαιτεί αυξημένες ικανότητες ως προς το ήθος, τη δυνατότητα αυτοκριτικής, την ευθύνη, την καλαισθησία, την ταπεινότητα, το αίσθημα του μέτρου, την ικανότητα διείσδυσης στην ψυχή του συνανθρώπου»

***

Απόσπασμα από άρθρο του ΒασίληΡαφαηλίδη της 15/4/2000   

Άδωνις Γεωργιάδης: “Οι Σκοπιανοί θα είναι Μακεδόνες όπως ο Αντετοκούνμπο Έλληνας”..!

Όσο “Μακεδόνες” θα είναι οι κάτοικοι των Σκοπίων επειδή η χώρα τους θα λέγεται Μακεδονία άλλο τοσο είναι Έλληνας ο Αντετοκούνμπο. Αυτό με λίγα λόγια είπε ο Αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Άδωνις Γεωργιάδης γυρίζοντάς μας πολλά, πάρα πολλά χρόνια πίσω και φέρνοντας πιο κοντά τη Νέα Δημοκρατία στο χώρο της ακροδεξιάς.

Ο Άδωνις Γεωργιάδης έδωσε εξηγήσεις για τη δήλωσή του για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο και υποστήριξε ότι έπεσε θύμα του δύσκολου επίθετού του, τονίζοντας ότι χρησιμοποίησε το όνομά του για ακριβώς τον αντίθετο λόγο από αυτόν που τον κατηγορούν.

Για μία ακόμη φορά, ο Άδωνις Γεωργιάδης ξεκαθάρισε ότι το σχόλιό του για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, μόνο ρατσιστικό δεν είναι και τόνισε ότι ο ίδιος συγκινείται κάθε φορά που τον βλέπει και τον σέβεται πραγματικά.

Πάει στην Αμερική, υψώνει την ελληνική σημαία, αγκαλιάζει την ελληνική σημαία και τραγουδά τον εθνικό ύμνο με μία υπερηφάνεια ανατριχιαστική”, ανέφερε μεταξύ άλλων, στο κανάλι της Βουλής.

Οι δηλώσεις του Άδωνι για Αντετοκούνμπο

“Ότι είναι λίγο γλωσσοδέτης το όνομα του θέλω να είμαι ειλικρινής, είναι και για αυτό το έκανα λάθος. Είπα το ακριβώς ανάποδο από αυτό που έγραψαν στο διαδίκτυο. Το επιχείρημα μου σε μια κουβέντα για το αν η συμφωνία των Πρεσπών με το nationality είναι η εθνότητα ή η ιθαγένεια είπα δείτε το παράδειγμα του Αντετοκούνμπο. Δεν γνώριζα ότι έχει γεννηθεί στην Ελλάδα, νόμιζα ότι έχει γεννηθεί στην Αφρική, δεν το είπα υποτιμητικά. Έχει πάρει την ελληνική ιθαγένεια, είναι Έλληνας γιατί έχει πάρει το nationality. Άρα όταν παίρνεις το nationality είσαι Έλληνας. Άρα και ο κάτοικος των Σκοπίων όταν πάρει το nationality Μακεδόνας, θα είναι Μακεδόνας. Οι Σκοπιανοί θα είναι Μακεδόνες όπως ο Αντετοκούνμπο είναι Έλληνας. Τον έφερα ως παράδειγμα για να εξηγήσω τη συμφωνία των Πρεσπών.

Ο Αντετοκούνμπο την πήρε την ιθαγένεια από την κυβέρνηση Σαμαρά, τον σεβόμαστε, τον τιμούμε, τον αγαπάω όχι γιατί είναι φανταστικός παίκτης αλλά γιατί έχει κάτι που με συγκινεί φοβερά. Πάει στην Αμερική, υψώνει την ελληνική σημαία, αγκαλιάζει την ελληνική σημαία και τραγουδά τον εθνικό ύμνο με μία υπερηφάνεια ανατριχιαστική. Για αυτό τον σέβομαι και τον αγαπώ πραγματικά”.

Η επανάσταση της μπαγκέτας

Του Περικλή Κοροβέση

Κάνοντας ζάπινγκ για να βρω το κανάλι της Βουλής -το μόνο κανάλι που παρακολουθώ με ενδιαφέρον- έπεσα σε ένα πάνελ και από αρρωστημένη περιέργεια θέλησα να δοκιμάσω τα νεύρα μου. Κάποιοι κύριοι βρίζονταν ή μιλούσαν όλοι μαζί χωρίς να ακούγεται κανένας. Κάποια στιγμή έγινε ησυχία και έτσι άκουσα κάποιον κύριο, προφανώς βουλευτή, να λέει την άποψή του για το κίνημα των «κίτρινων γιλέκων». Δεν ξέρω σε ποιο κόμμα ανήκε.

Τώρα όλα τα κόμματα, πλην ΚΚΕ, έχουν τον ίδιο πολιτικό λόγο (ας το πούμε κατ’ ευφημισμόν έτσι). Αν από κάτω δεν πέσει λεζάντα, δεν αναγνωρίζεις την ταυτότητα του ομιλητή. Μόνο τα χοντρά καταλαβαίνεις. Αν κάποιος προπαγανδίζει τις κυβερνητικές θέσεις, σημαίνει ότι έχει κάποια οργανική σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Και τούμπαλιν με την αντιπολίτευση. Αποχρώσεις μηδέν οι επαγγελματίες πανελίστες.

Ο εν λόγω κύριος δεν μπορούσε να καταλάβει πώς για μια ασήμαντη αύξηση της τιμής των καυσίμων στη Γαλλία έγινε τέτοιος χαμός. Και το απέδωσε σε συνωμοσία σκοτεινών δυνάμεων που υποκινούν την άβουλη μάζα. Και άθελά σου κάνεις θλιβερές σκέψεις.

Αν οι εκπρόσωποι αυτού του λαού έχουν τέτοιο πνευματικό επίπεδο, τότε καταργείται ο πολιτικός λόγος και τη θέση του παίρνει ο τσαμπουκάς και η κοκορομαχία με στόχο τη φθορά του αντιπάλου. Πρωτοπόρος αυτής της σχολής είναι ο Αδωνις Γεωργιάδης, εκπρόσωπος ενός μεγάλου κυβερνητικού κόμματος που βρίσκεται σήμερα στην αντιπολίτευση και πιθανότατα αύριο στην κυβέρνηση. Και έτσι πάμε από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη.

Ο κύριος τάδε λοιπόν αγνοούσε τα πάντα για τη Γαλλία και ως εκ τούτου, όπως συνηθίζεται στη χώρα μας, είχε έγκυρη γνώμη. Αγνοούσε πως η Γαλλία είναι και μια μεγάλη αγροτική χώρα. Και αυτό σημαίνει πολλά χωριά ή φάρμες έξω από χωριά. Τα πιο πολλά από αυτά δεν έχουν συγκοινωνία. Το αυτοκίνητο λοιπόν είναι είδος πρώτης ανάγκης. Πρέπει να το κινούν κάθε μέρα δέκα-δεκαπέντε χιλιόμετρα για να αγοράσουν τα απαραίτητα.

Ποια είναι τα απαραίτητα; Ζεστή μπαγκέτα -αν κρυώσει γίνεται λάστιχο- και εφημερίδα. Αρα η αύξηση της τιμής της βενζίνης ήταν αύξηση της τιμής του ψωμιού. Και η Γαλλία έχει μακρά παράδοση στους αγώνες για το ψωμί που είναι ένα είδος υλικής εθνικής συνείδησης.

Ο μεγάλος ερευνητής και πανεπιστημιακός Steven Kaplan αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή του σε έρευνα για τα είδη του γαλλικού ψωμιού (baguette, boule, batard).

Ο συγγραφέας θεωρεί πως το ψωμί για τους Γάλλους είναι ένα απόλυτο κοινωνικό γεγονός. Και παράλληλα αφηγείται την ιστορία της Γαλλίας. Μαζί με το ψωμί έρχονται και οι κραυγαλέες ανισότητες σε μια χώρα που έκανε πολλές επαναστάσεις για την ισότητα. Να μην απορούμε λοιπόν γιατί κατέβηκαν κατά δεκάδες χιλιάδες οι χωριάτες.

Η θεωρία της συνωμοσίας είναι μια αντιδραστική αντιμετώπιση μιας εξέγερσης ή επανάστασης. Η δημιουργία μιας επανάστασης δεν είναι έργο κάποιου επαναστατικού κόμματος ή κάποιας συνωμοτικής οργάνωσης. Είναι η ίδια η αδικία της κοινωνίας που την εκπροσωπεί και προσωποποιεί ο κάθε Λουδοβίκος ή Τσάρος και αυτοί πρέπει να θεωρηθούν οι βασικοί υπεύθυνοι, όσο και αν προσπάθησαν να την καταστείλουν με τα πιο βίαια μέσα.

Απάντηση στην αδικία είναι αυτοί που την πολεμούν με έναν τρόπο αυθόρμητο, ανοργάνωτο, όσο και αν υπάρχουν μεταξύ τους οργανωμένες δυνάμεις. Και δεν είναι έργο μιας τάξης, αλλά πολλών κοινωνικών στρωμάτων. Από πλούσιους αποστάτες της τάξης τους μέχρι το λούμπεν προλεταριάτο. Και αυτό είναι κάτι που δεν κατάλαβε ο Μαρξ.

Κανένα προλεταριάτο, ποτέ και πουθενά δεν έκανε καμία επανάσταση, ακόμα και όταν μετείχε μαζικά στις εξεγέρσεις και τις επαναστάσεις. Και αυτό συμβαίνει σήμερα στη Γαλλία. Οσοι ακόμα πιστεύουν στην αλλαγή και ανατροπή του υπάρχοντος άδικου κοινωνικού συστήματος, πρέπει να μελετήσουν αυτό το κίνημα που είναι συγγενικό με όλες τις προηγούμενες ιστορικές επαναστάσεις. Συνήθως φτάνει σε μας η μυθολογία τους και όχι η πραγματική ιστορία τους.

Κατά κανόνα οι πολιτικές ηγεσίες εμφανίζονται μετά. Και όχι πάντα για καλό. Οι μπολσεβίκοι, όσο και αν πάλεψαν για την επανάσταση, τη βρήκαν έτοιμη. Αλλοι την είχαν κάνει. Και την πήραν από αυτούς που την έκαναν με πραξικόπημα εξοντώνοντας όλες τις άλλες επαναστατικές δυνάμεις. Θα μπορούσαμε να λέγαμε αντεπανάσταση; Ιδού ένα ερώτημα που πρέπει να μπει τώρα που χάσαμε τις ψευδαισθήσεις μας.

Τι κατάληξη μπορεί να έχει η εξέγερση των «κίτρινων γιλέκων»; Αυτή που είχαν όλα τα αυθόρμητα λαϊκά κινήματα. Το προηγούμενο κίνημα, το Nuit Debout, δεν άφησε τίποτα γιατί δεν αυτοοργανώθηκε. Και απ’ ό,τι γνωρίζουμε δεν φαίνεται πως και αυτό το κίνημα έχει κάποια, έστω στοιχειώδη, αυτοοργάνωση. Από σήμερα κατεβαίνουν στους δρόμους και τα μεγάλα συνδικάτα και η Γαλλία θα παραλύσει και το κίνημα θα χάσει τον πρωταγωνιστικό του ρόλο.

Για τον Μακρόν υπάρχουν δύο λύσεις: να διαπραγματευτεί με τα συνδικάτα και να κάνει παραχωρήσεις -υπάρχει το προηγούμενο του Μάη του ‘68- και το κίνημα να υποχωρήσει ή να κηρύξει εκλογές τις οποίες πιθανότατα θα κερδίσει η Λεπέν. Οπότε η πιο πιθανή λύση είναι διαπραγματεύσεις και αναστολή του κινήματος. Αλλά η δημοκρατία του δρόμου θα έχει λειτουργήσει.   

Φλέγεται το Παρίσι - Νέες συγκρούσεις μεταξύ «κίτρινων γιλέκων» και αστυνομικών

90.000 αστυνομικοί σε ολόκληρη τη Γαλλία επιχειρούν να αντιμετωπίσουν το κίνημα των «κίτρινων γιλέκων» που διαδηλώνει σε πολλές πόλεις της χώρας. Δεν κατάφεραν να αποτρέψουν βίαια επεισόδια.

  

  

Ξημερώματα έφθασαν πολλές εκατοντάδες μελών των «κίτρινων γιλέκων» σε στρατηγικά σημεία του Παρισίου όπου είχαν δώσει ραντεβού, όπως σε σταθμούς τραίνων ή στις εισόδους  της πρωτεύουσας κοντά στον περιφερειακό. Βρέθηκαν όμως αντιμέτωπα με τις αστυνομικές δυνάμεις που χάρις στους συστηματικούς ελέγχους και τις συλλήψεις κατάφεραν να παρεμποδίσουν πολλά από τα άτομα που είχαν έρθει οπλισμένα να προκαλέσουν επεισόδια.

Την ικανοποίησή του για την αλλαγή της στρατηγικής αυτή τη φορά  εξέφρασε ο Πρωθυπουργός Εντουάρ Φιλίπ. Πράγματι έχει δοθεί μεγαλύτερη άνεση κινήσεων στα αστυνομικά σώματα που δείχνουν πιο επιθετικά και δεν υποχωρούν απέναντι στα κύματα των διαδηλωτών όπως το προηγούμενο Σάββατο.

Ο Εντουάρ Φιλίπ δήλωσε ότι θα επανέλθει για να ανακοινώσει νεότερα γύρω από τις τελευταίες εξελίξεις και αναφέρθηκε στη χθεσινοβραδινή του συνάντηση με αντιπροσωπεία των «κίτρινων γιλέκων», εκπρόσωποι των οποίων καταδίκασαν τα βίαια επεισόδια ζήτησαν από τους συντρόφους τους να μην έλθουν στο Παρίσι σήμερα. 

Ακόμη έδωσαν 48ωρο περιθώριο στον Eμμανουέλ Μακρόν προκειμένου να σκεφθεί την απάντηση στα αιτήματά τους, τα οποία θα του μεταφέρει επισήμως ο Πρωθυπουργός προκειμένου να ξεκινήσει ο διάλογος, όπως δήλωσε. Το προεδρικό διάγγελμα αναμένεται για την επόμενη Τρίτη.

Παρότι όμως το πρωί στη Λεωφόρο των Ηλύσιων η διαμαρτυρία είχε πολύ πιο ήπιους τόνους επειδή ακριβώς παρεμποδίστηκε η είσοδος στα πιο ριζοσπαστικοποιημένα στοιχεία, τα πρώτα δακρυγόνα έπεσαν στους παράπλευρους δρόμους και είναι δύσκολο να προβλέψει κάνεις τι θα φέρει το τέλος της ημέρας.

Ολυμπία Τσίπηρα, Παρίσι

Σαν σήμερα πριν από 52 χρόνια το ναυάγιο στη Φαλκονέρα.!

Σαν σήμερα πριν από 52 χρόνια, στις 8 Δεκεμβρίου 1966, συνέβη μια από τις μεγαλύτερες ναυτικές τραγωδίες στον ελληνικό χώρο, όταν το επιβατηγό - οχηματογωγό πλοίο «Ηράκλειον», με δρομολόγιο από Χανιά προς Πειραιά, βυθίστηκε κοντά στην βραχονησίδα Φαλκονέρα (23 ν.μ. βορειοδυτικά της νήσου Μήλου), κοστίζοντας τη ζωή σε 224 ανθρώπους, ύστερα από την παλινδρόμηση ενός φορτηγού - ψυγείου βάρους 25 τόνων.

Το πλοίο είχε ναυπηγηθεί αρχικά το 1949 στη Γλασκόβη για μία αγγλικά εταιρεία, με το όνομα «Λέστερσαϊρ» και λειτουργούσε ως δεξαμενόπλοιο. Η χωρητικότητά του έφτανε τους 8.922 κόρους, το μήκος του ήταν 498 πόδια, το πλάτος 60 πόδια, ενώ η ταχύτητά του έφτανε τους 17 κόμβους.

Το 1964 μετασκευάστηκε σε οχηματογωγό, αφού πρώτα αφαιρέθηκαν τα υποκαταστρώματα και το έρμα βάρους 200 τόνων για να δημιουργηθεί το γκαράζ, και αγοράστηκε από την ελληνική εταιρεία των Αδελφών Τυπάλδου («Typaldos Lines»). Ξεκίνησε να εκτελεί τα δρομολόγια της Κρήτης το 1965, έχοντας δυνατότητα να μεταφέρει 1.000 επιβάτες και 300 αυτοκίνητα.

Οι μετατροπές που υπέστη για να γίνει οχηματογωγό είχαν ως αποτέλεσμα την ανύψωση του μεσοκεντρικού του βάρους και τη μείωση της ευστάθειάς του, γεγονός που δεν εμπόδισε το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας να του δώσει άδεια πλοϊμότητας. Το «Ηράκλειον» ξεκίνησε με καθυστέρηση περίπου 20 λεπτών στις 7.20 το βράδυ στις 7 Δεκεμβρίου 1966 από το λιμάνι της Σούδας με προορισμό τον Πειραιά. Καπετάνιος του πλοίου ήταν ο Εμμανούηλ Βερνίκιος, ενώ το πλοίο μετέφερε 206 ταξιδιώτες και 65 άτομα του πληρώματος.

Ο λόγος καθυστέρησης της αναχώρησης του πλοίου ήταν ένα φορτηγό-ψυγείο με εσπεριδοειδή, βάρους 25 τόνων, το οποίο άργησε να φτάσει στο λιμάνι. Παρά την ανησυχία του λιμενάρχη των Χανίων για το υπέρβαρο φορτηγό, τελικά το φορτηγό-ψυγείο επιβάστηκε βιαστικά, με αποτέλεσμα να μην παρθούν τα προβλεπόμενα μέτρα ασφαλείας. Επιπλέον, ο καιρός ήταν βροχερός, ενώ στο Αιγαίο έπνεαν άνεμοι 8 έως 9 μποφόρ, σύμφωνα με το Λιμεναρχείο Χανίων. Το «Ηράκλειον» συνέχισε την δύσκολη πορεία του μέχρι τις 2 τα ξημερώματα της 8ης Δεκεμβρίου, όταν βρισκόταν κοντά στη βραχονησίδα Φαλκονέρα, μεταξύ του Κρητικού και του Μυρτώου Πελάγους.

Σε εκείνο το σημείο, οι αναταραχές της θάλασσας έγιναν πιο έντονες, με αποτέλεσμα το βαρύ φορτηγό- ψυγείο, το οποίο δεν είχε δεθεί κάπου για ασφάλεια, κύλησε και χτύπησε με δύναμη τα πλευρικά τοιχώματα και την πόρτα εισόδου, προκαλώντας στη μία μπουκαπόρτα ρήγμα 17 τ.μ. Το ρήγμα επέτρεψε στα ορμητικά θαλάσσια νερά να εισβάλλουν στο πλοίο και τελικά να προκαλέσουν τη βύθισή του. «SOS, από Ηράκλειον, στίγμα μας 36° 52' B., 24° 08 A., Βυθιζόμαστε.», έλεγε το σήμα κινδύνου που εξέπεμψε ο ασυρματιστής στις 2.06 π.μ., ενώ το πλοίο βυθιζόταν με γρήγορο ρυθμό σε βάθος 600- 800 μέτρων.

Οι επιβαίνοντες τρέχαν να σωθούν πέφτοντας στη θάλασσα, ενώ άλλοι παγιδεύτηκαν στις καμπίνες τους. Η βοήθεια από γειτονικά πλοία άργησε να έρθει λόγω του κακού καιρού, ενώ μια «Ντακότα» εντόπισε το πλοίο να επιπλέει στις 10 το πρωί. Συγκυβερνήτης της «Ντακότα» ήταν ο βασιλιάς Κωνσταντίνος, γεγονός που σχολιάστηκε ως ένδειξη εντυπωσιασμού από το Τύπο, ενώ υπήρχε ακόμη ο ισχυρισμός ότι αυτή ήταν μια πολιτική κίνηση με σκοπό να καταρρίψει τους ισχυρισμούς της Τουρκίας για ανικανότητα παροχής βοήθειας σε κινδυνεύοντα σκάφη στο Αιγαίο από μέρος της Ελλάδας.

Τελικά διασώθηκαν 47 άτομα, ενώ βρέθηκαν 25 σοροί στην ευρύτερη περιοχή. Η κυβέρνηση Στεφανόπουλου (3η κυβέρνηση «Αποστατών») κήρυξε πένθος για μία εβδομάδα. Ακολούθησε δίκη στις 19 Φεβρουαρίου 1968 στο Κακουργιοδικείο Πειραιά, στη διάρκεια της οποίας κατηγορήθηκαν τέσσερα στελέχη της πλοιοκτήτριας εταιρίας για παράλειψη των όρων ασφαλείας, κακή φόρτωση των αυτοκινήτων, ελλιπή κατασκευή του συστήματος ασφαλείας της μπουκαπόρτας, έλλειψη συστήματος εκροής των εισερχομένων υδάτων και τέλος υψηλή ταχύτητα, παρά τις κακές καιρικές συνθήκες, έτσι ώστε να διατηρηθεί η φήμη του πλοίου ως του ταχύτερου για τη γραμμή Κρήτης.

Το δικαστήριο απεφάνθη στις 19 Φεβρουαρίου 1968 την φυλάκιση από πέντε έως και επτά χρόνια του ενός εκ των ιδιοκτητών Χαράλαμπου Τυπάλδου, του διευθυντή της εταιρείας Παναγιώτη Κόκκινου και δύο αξιωματικών του πλοίου. Αργότερα τους απαγγέλθηκαν και κατηγορίες δευτέρου βαθμού για το δυστύχημα. Η είδηση του ναυαγίου, τέλος, οδήγησε την εταιρεία Typaldos Lines στην κατάρρευση.

tvxs.gr

Άνοιξε και... «έπεσε» η εφαρμογή για το Κοινωνικό Μέρισμα 2018- Προβλήματα στη σύνδεση

Άνοιξε το βράδυ της Παρασκευής η πλατφόρμα για το Κοινωνικό Μέρισμα 2018, ωστόσο οι χρήστες αντιμετωπίζουν προβλήματα κατά την είσοδό τους, αφού η εφαρμογή πέφτει και αργεί να φορτώσει. 

Όποιος, λοιπόν, προσπαθεί αυτή την ώρα να μπει στην ηλεκτρονική διεύθυνση koinonikomerisma.gr, βλέπει αυτή την εικόνα, τις περισσότερες φορές που προσπαθεί να εισέλθει. 

Κοινωνικό μέρισμα – Δικαιούχοι, αιτήσεις και ποσά – Όσα πρέπει να γνωρίζετε 

Το κοινωνικό μέρισμα θα δοθεί και φέτος σε εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες. Οι δικαιούχοι χρειάζεται να περιμένουν μέχρι να ανοίξει η σχετική εφαρμογή του υπουργείου για να μπορέσουν να συμπληρώσουν την αίτηση. Την ίδια στιγμή θα μπορέσουν να δουν και πόσα είναι τα χρήματα που θα λάβουν. 

Όσοι πληρούν τα κριτήρια θα πρέπει να υποβάλλουν την αίτηση ηλεκτρονικά, ενώ μόνο όσοι είναι άνω των 70 ετών δεν χρειάζεται να υποβάλλουν δήλωση και αυτή θα συμπληρωθεί αυτόματα. Σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών περιγράφονται τα βήματα που πρέπει να κάνει ο καθένας για την συμπλήρωση της αίτησης. Όπως σημειώνεται επίσης, το ποσό που διατίθεται ανέρχεται σε 710 εκατ. ευρώ, το οποίο είναι ίσο με το ποσό που διατέθηκε το 2017. Ο συνολικός αριθμός των δικαιούχων θα είναι αυξημένος σε σχέση με το προηγούμενο έτος λόγω αλλαγών στα περιουσιακά κριτήρια και, συγκεκριμένα, λόγω της αύξησης των ανώτατων ορίων της αξίας ακίνητης περιουσίας. 

Κοινωνικό μέρισμα 2018: Ερωτήσεις και απαντήσεις – Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε 

Η διαχείριση της διαδικασίας θα πραγματοποιηθεί από την ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση Κοινωνικής Ασφάλισης, μέσω διαδικτυακής εφαρμογής, η οποία θα ανοίξει μέσα στις επόμενες ημέρες. Το υπουργείο σημειώνει «με την έναρξη λειτουργίας της εφαρμογής, θα ενεργοποιηθεί ο ακόλουθος διαδικτυακός τόπος www.koinonikomerisma.gr όπου και θα μπείτε για να διαπιστώσετε αν είστε δικαιούχος του κοινωνικού μερίσματος και να υποβάλετε αίτηση για την καταβολή του χρησιμοποιώντας τους προσωπικούς κωδικούς πρόσβασης του Πληροφοριακού Συστήματος Taxisnet της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.) (σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 3 της σχετικής υπουργικής απόφασης). Η αίτηση για την καταβολή του κοινωνικού μερίσματος μπορεί να ακυρωθεί από τον αιτούντα οποιαδήποτε στιγμή πριν την ημερομηνία καταβολής του».

 thecaller.gr  

Εικόνες Κατοχής στη Γαλλία του Μακρόν (βίντεο)

Ομαδική σύλληψη μαθητών πους τους υποχρεώνουν να στέκονται στα γόνατα με τα χέρια πίσω από το κεφάλι!      

Από το facebook της εξαιρετικής  δημοσιογράφου και ανταποκρίτριας στη Γαλλία, Μαρίας Δεναξά.

«Oχι δεν είναι εικόνες από μια καθεστωτική χώρα. Είναι εικόνες από τη Γαλλία του 2018 και τις σημερινές (σ.σ χθεσινές) συλλήψεις μαθητών λυκείου, στην πόλη Mantes la Jolie, ένα από τα πιο υποβαθμισμένα προάστια του Παρισιού, όπου ζουν πολλοί μετανάστες και παιδιά μεταναστών.

   

Οι μαθητές των λυκείων που έχουν βγει στους δρόμους, διαμαρτύρονται για την μεταρρύθμιση στις εξετάσεις για το απολυτήριο λυκείου, που κάνει δυσκολότερη την πρόσβαση στα πανεπιστήμια και δίνει την δυνατότητα στις ακαδημίες να επιλέγουν τους φοιτητές τους με μια βάση κριτηρίων που σε πολλά θυμίζουν πρόσληψη σε επιχείρηση, μη δίνοντας ίσες ευκαιρίες σε όλους.

Προβλήματα από τις κινητοποιήσεις των μαθητών και τις καταλήψεις έχουν δημιουργηθεί σε 280 λύκεια σε ολόκληρη τη χώρα όπου έγιναν 700 συλλήψεις ανηλίκων.

‪Απόψε (σ.σ. χθες) πολλοί γονείς των 147 μαθητών που συνέλαβε η αστυνομία και τους φόρεσε χειροπέδες, στην πόλη Mantes La Jolie, δεν γνωρίζουν σε ποια κρατητήρια είναι τα παιδιά τους. Ανάμεσα στους συλληφθέντες ενα παιδί με αυτισμό και ενα 12χρονο.

Μέχρι τώρα από την εξέγερση των Κίτρινων γιλέκων απουσίαζαν τα προάστια. Tο σοκαριστικό όμως βίντεο με τις συλλήψεις των 147 μαθητών στο υποβαθμισμένο προάστιο, έχει προκαλέσει οργή και αγανάκτηση σε γειτονιές-πυριτιδαποθήκες».    

imerodromos.gr

Στο δίχτυ των Πρεσπών

Του Δημήτρη Μηλάκα

Οι δηλώσεις του πρωθυπουργού της ΠΓΔΜ περί των προοπτικών της διδασκαλίας των «μακεδονικών» στους «Μακεδόνες» – προφανώς, της Ελλάδας – έφεραν ξανά στο προσκήνιο τη Συμφωνία των Πρεσπών και τη διαδικασία κύρωσής της η οποία είναι σε εξέλιξη. Οι εν λόγω δηλώσεις του Ζάεφ (και οι απαντήσεις των Ελλήνων αξιωματούχων) περιγράφουν τις γκρίζες ζώνες και τα προβλήματα που δημιουργεί αυτή η Συμφωνία, τα οποία είναι πολύ περισσότερα απ όσα υποτίθεται ότι θα έλυνε.

Η Συμφωνία των Πρεσπών δεν είναι μια θετική για τα ελληνικά συμφέροντα διευθέτηση για τους εξής λόγους:

1. Αφήνει κενά και ασάφειες που επιτρέπουν ερμηνείες κατά το δοκούν και διαιώνιση της εκκρεμότητας σε νέα βάση. Απόδειξη οι δηλώσεις Ζάεφ…

2. Δημιουργεί – διευρύνει τις ρωγμές στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό της χώρας οι οποίες πιθανότατα θα προκαλέσουν πολιτικές εξελίξεις. Η αδυναμία σύμπηξης κοινού μετώπου σε μείζονα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής μόνο δυσμενείς εξελίξεις για την εξωτερική πολιτική της χώρας προδικάζουν.

3. Η σημαντικότερη δυσμενής παρενέργεια δε είναι ότι η Συμφωνία των Πρεσπών παράγει – πριν από την κύρωσή της ακόμη και ανεξάρτητα αν τελικά θα κυρωθεί – έννομα αποτελέσματα. Ήδη στους μηχανισμούς του ΝΑΤΟ η συμφωνία αξιοποιείται για τη σύνδεση της ΠΓΔΜ με τη συμμαχία.

Όλα στο ΝΑΤΟ

Ας ξεκινήσουμε από αυτό το τελευταίο. Όπως έχει γράψει το «Ποντίκι» – πριν ακόμη στεγνώσει το μελάνι των υπογραφών της Συμφωνίας των Πρεσπών από τους Κοτζιά και Δημητρώφ – μεταφέροντας τις πληροφορίες αρμόδιων υπηρεσιακών παραγόντων του ελληνικού ΥΠΕΞ, η εν λόγω Συμφωνία παράγει αυτόματα αποτελέσματα με την υπογραφή της. Λίγες μέρες αργότερα και ο γ.γ. του ΝΑΤΟ σε δηλώσεις του υπογράμμισε ότι θα έχει κόστος για όποια από τις δύο πλευρές υπαναχωρήσει και δεν τηρήσει τα Συμφωνηθέντα. Ήδη βλέπουμε ότι η πλευρά της ΠΓΔΜ έχει προχωρήσει ταχύτατα και ολοκληρώνει τα όσα έχει αναλάβει να πράξει, μεταφέροντας το «μπαλάκι» στην ελληνική πλευρά η οποία και θα πρέπει να κυρώσει στη Βουλή τη Συμφωνία.

Πριν ακόμη από την κύρωση στην ελληνική Βουλή το ΝΑΤΟ έχει τη δυνατότητα να αποστείλει στις χώρες – μέλη του επιστολή με την οποία θα πληροφορεί ότι η συμμαχία καλεί τη Βόρεια Μακεδονία να ξεκινήσει τις διαδικασίες ένταξής της στη συμμαχία καθώς ήδη θα έχει εκπληρώσει το δικό της κομμάτι της συμφωνίας.

Σ αυτήν την πολύπλοκη και γραφειοκρατική διαδικασία ένταξης / ενσωμάτωσης της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ, η ελληνική πλευρά δεν διαθέτει κανένα όπλο παρεμπόδισης ένταξης στην περίπτωση που διαπιστώσει ότι η πλευρά των Σκοπίων επιμένει σε ερμηνείες της Συμφωνίας, όπως αυτές που περιέγραψαν οι τελευταίες δηλώσεις του Ζάεφ.

Οι πιο πάνω επισημάνσεις (περί της ανεπίστρεπτης πορείας της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ) τοποθετούν τη Συμφωνία των Πρεσπών στο πραγματικό της πλαίσιο και εξηγούν για ποιο λόγο προέκυψε κάτω από την ασφυκτική πίεση των δυτικών (κατά κύριο λόγο Αμερικανών) εταίρων και συμμάχων. Ο πραγματικός στόχος της διευθέτησης του προβλήματος μεταξύ Αθηνών και Σκοπίων ήταν και είναι η ένταξη της χώρας αυτής στο ΝΑΤΟ, έτσι ώστε να καλυφθούν και θεσμικά από την αμερικανική ομπρέλα ολόκληρα τα Βαλκάνια και να ρυμουλκηθούν από το άρμα της Ουάσιγκτον όλοι οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι σε μια σαφή αντιρωσική πορεία.

Αυτό (η συμφωνία των Πρεσπών) ήταν το δώρο της ελληνικής κυβέρνησης στους Αμερικανούς. Στο εσωτερικό, αυτό το δώρο προς τους Αμερικανούς η ελληνική κυβέρνηση επιχειρεί να το συσκευάσει ως «ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική» που με «ρεαλισμό» επιλύει χρονίζοντα προβλήματα.

Ρωγμές στο εσωτερικό

Ωστόσο, η εν λόγω συσκευασία εμφανίζεται ελλιπής και πρόχειρη από την πρώτη στιγμή. Το αποτέλεσμα είναι η κυβέρνηση να βρεθεί μόνη της, χάνοντας την υποστήριξη ακόμη και εκείνων των πολιτικών δυνάμεων που θα ήταν διατεθειμένες να αποδεχτούν τον ρεαλισμό του συμβιβασμού για χάρη της ρύθμισης μιας εκκρεμότητας, έστω και για χάρη του ΝΑΤΟ και των Αμερικανών.

Από τη στιγμή που η κυβέρνηση προχώρησε στη Συμφωνία χωρίς να έχει ενημερώσει εκ των προτέρων την αντιπολίτευση (τουλάχιστον τη Ν.Δ.) είναι αναμενόμενο να πληρώσει στο ακέραιο το κόστος που αυτή συνεπάγεται. Όπως αναμενόμενος ήταν και ο καιροσκοπισμός με τον οποίο η Ν.Δ. αντιμετωπίζει αυτήν την υπόθεση.

Κατά τα λοιπά, όπως όλα δείχνουν, το «αριστούργημα» του Νίκου Κοτζιά, η Συμφωνία των Πρεσπών, σέρνει πίσω της, εντός του ελληνικού πολιτικού σκηνικού, πολλές ουρές και πολλοί είναι αυτοί που κινδυνεύουν να τις πατήσουν. Κατ’ αρχάς η κυβέρνηση, που πιθανότατα θα αναδιαταχθεί λόγω της αποχώρησης των ΑΝΕΛΛ όταν η Συμφωνία φτάσει στην ελληνική Βουλή για κύρωση. Ολισθηρός είναι επίσης ο δρόμος και για τη Ν.Δ. καθώς θα πρέπει να υλοποιήσει τη συμφωνία (ως κυβέρνηση αν κερδίσει τις εκλογές) εντός των διαδικασιών του ΝΑΤΟ, όπου όπως είναι γνωστό το veto κοστίζει πανάκριβα. Ακόμη και στην περίπτωση που προκηρυχτούν εκλογές πριν ακόμη κυρωθεί από το ελληνικό κοινοβούλιο η Συμφωνία, η Ν.Δ. θα βρεθεί αντιμέτωπη είτε με την αναγκαία κωλοτούμπα είτε με σύγκρουση με τους Αμερικανούς…

Κατόπιν τούτων (αλλά και πολλών άλλων – όπως για παράδειγμα η δημοσιοποίηση της επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια – που δεν είναι της παρούσης) το ερώτημα που προκύπτει είναι απλό: Θα τον ξαναέκανε υπουργό Εξωτερικών τον Νίκο Κοτζιά ο Αλέξης Τσίπρας;

Η «δύσκολη ζωή» των ντελιβεράδων

γράφει ο Αλέξανδρος Ζέρβας

Η δύσκολη καθημερινότητα αλλά κι οι άθλιες συνθήκες εργασίας των διανομέων φαγητού ήρθαν για μια ακόμη φορά στην επιφάνεια μετά τον πρόσφατο άγριο ξυλοδαρμό που υπέστη ένας εξ αυτών από τον εργοδότη του στην Θεσσαλονίκη, η δίκη του οποίου πραγματοποιείται αύριο. Σύμφωνα μάλιστα με την καταγγελία της Επιτροπής Αγώνα Διανομέων πρόκειται για το δεύτερο περιστατικό βιαιοπραγίας σε βάρος συναδέλφου τους μέσα σε δυο μήνες.

Στο ζήτημα παρενέβη, μέσω ανακοίνωσης που εξέδωσε και το υπουργείο Εργασίας αναφέροντας ότι τέτοια περιστατικά «όχι μόνο δεν γίνονται ανεκτά, αλλά θα καταπολεμηθούν αποφασιστικά»

Σε κάθε περίπτωση όμως, δεν είναι το μόνο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι διανομείς φαγητού στην καθημερινότητά τους, καθώς δεν πρέπει να ξεχνάμε τα θανατηφόρα ατυχήματα που έχουν καταγραφεί (δέκα είναι επισήμως δηλωμένα τα τελευταία δύο χρόνια), τα φαινόμενα «μαύρης» και απλήρωτης εργασίας παράλληλα  με τα εξαντλητικά ωράρια.

Τα περισσότερα περιστατικά δε δηλώνονται καν - Όπως θέλουν πληρώνουν οι εργοδότες

«Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που εργάζονται ως διανομείς δεν έχουν πολλές επιλογές στις περισσότερες περιπτώσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο προηγούμενο επεισόδιο βιαιοπραγία από εργοδότη που μας καταγγέλθηκε, ο συνάδελφος απέφυγε να “τραβήξει” πολύ την υπόθεση, προτιμώντας να βρει κάποιο συμβιβασμό» σημειώνει στο tvxs η Μαργαρίτα Κουταλάκη από την Επιτροπή Αγώνα Διανομέων και συνεχίζει: «Υπάρχει κλίμα άγριας τρομοκρατίας στους χώρους εργασίας, με αποτέλεσμα τα περισσότερα περιστατικά να μην καταγγέλλονται καν».

Παράλληλα, η κυρία Κουταλάκη (είναι κι η ίδια εδώ και τρεις μήνες απολυμένη από κέντρο εστίασης) επισημαίνει: «Οι εργοδότες πληρώνουν όπως κι ό,τι θέλουν. Συχνά δε μας δηλώνουν ως εργατοτεχνίτες, όπως προβλέπεται, καθώς ο μισθός στον εν λόγω κλάδο ανέρχεται στα 680 ευρώ. Προτιμούν λοιπόν να μας έχουν δηλωμένους ως υπαλλήλους γραφείου για να μας πληρώνουν με τον κατώτατο βασικό.

Επιπλέον, σχεδόν ποτέ δεν πληρώνονται υπερωρίες, βραδινά ή εργασία το Σαββατοκύριακο, ενώ δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα πολύ συχνά καταβάλλονται μόνο τυπικά, καθώς οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να τα επιστρέψουν άμεσα στον εργοδότη.

Πολλοί διανομείς αναγκάζονται να δουλέψουν εξαντλητικά ωράρια -ακόμη κι 60 ώρες ή και  παραπάνω ώρες την εβδομάδα- τη στιγμή που είναι δηλωμένοι για μερική απασχόληση».

Δεν υπάρχει ούτε ένας διανομέας που να μην έχει εμπλακεί σε εργατικό ατύχημα

Όσον αφορά τα τροχαία ατυχήματα η κυρία Κουταλάκη είναι σαφής: «Είναι κυριολεκτικά καθημερινό φαινόμενο. Δεν υπάρχει ούτε ένας διανομέας που να μην είχε εμπλακεί σε εργατικό ατύχημα. Είτε περισσότερο σοβαρότερο είτε λιγότερο, είτε πήγε νοσοκομείο είτε γύρισε σπίτι του να κοιτάει το ταβάνι, σε όλους έχει συμβεί. Το πρόβλημα είναι ότι οι περισσότεροι το σκέφτονται πολύ πριν το δηλώσουν. Βλέπετε, αν προβείς σε δήλωση χάνεις το μεροκάματο και πολλούς δεν τους παίρνει κάτι τέτοιο. Ιδιαίτερα αν πρέπει να επιδιορθώσεις και το μηχανάκι, δεν έχεις άλλη επιλογή.

Το ζήτημα είναι ότι όταν κάποιος δουλεύει 13-14 ώρες τη μέρα, μέσα στην άγρια νύχτα, το κακό δε θα το αποφύγει. Και ως επί το πλείστον δε θα βρει και καμιά είδους συμπαράσταση από τον εργοδότη του. Έχουμε γίνει οι ίδιοι μάρτυρες περιπτώσεων, κατά τις οποίες   εργοδότες έχουν εμφανιστεί σε σημεία τροχαίων, προκειμένου να πάρουν το κουτί με τα προς παράδοση προϊόντα και να μην έχουν οι ίδιοι καμιά είδους εμπλοκή αλλά και υποχρέωση από την υπόθεση».

Την ίδια ώρα πάντως επισημαίνει πως η Επιτροπή Αγώνα Διανομέων, η οποία συστάθηκε εδώ κι ενάμιση χρόνο, έχει ήδη καταθέσει στους αρμόδιους φορείς μια σειρά αιτημάτων: «Εμείς έχουμε ήδη ζητήσει να υπογραφεί κλαδική σύμβαση, κάτι που αποτελεί εξαιρετικά κρίσιμο ζήτημα για όλους μας. Παράλληλα, είναι εξαιρετικά σημαντικό να ενταθούν οι έλεγχοι, προκειμένου να χτυπηθεί η μισοδηλωμένη-μισοασφαλισμένη εργασία. Βέβαια, οι συγκεκριμένοι έλεγχοι πρέπει να γίνονται στον δρόμο με τη συνεργασία Τροχαίας κι Επιθεώρησης Εργασίας, αλλά και να διεξάγονται ακόμη και μετά τα μεσάνυχτα. Δε φαντάζεστε τι αποτελέσματα μπορεί να βγάλει μια τέτοια έρευνα».   

Τα νέα της ημέρας

Γράφει η Λώρη Κέζα

Τετάρτη 6 Δεκεμβρίου 2018, μια καταγραφή γεγονότων: -

Εργοδότης χτύπησε με σιδερογροθιά υπάλληλό του, ντελιβερά. Λέει ότι κανένας εργαζόμενος δεν έχει φύγει απλήρωτος από το μαγαζί του. Για την ασφάλιση δεν είπε τίποτα ούτε για τα σπασμένα ζυγωματικά. 

-Δάσκαλος στη Βοιωτία συνελήφθη για διακίνηση παιδικής πορνογραφίας. Φωτογραφίες και βίντεο σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων. Πολύ σύντομα θα είναι έξω. Έχει σχολιαστεί και από τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος παλαιότερα «εμείς τους εντοπίζουμε, οι δικαστές τους αφήνουν». 

-Κουκουλοφόροι έσπασαν τα πεζοδρόμια της οδού Κοραή. Πήραν βαριοπούλες, τα έκαναν λίμπα, κύριοι πήγαν, κύριοι έφυγαν, η αστυνομία παρακολουθούσε με κατανόηση. 

Ήταν μια καλή μέρα. Δεν δολοφονήθηκε κανείς. Έτυχε ο ντελιβεράς να επιζήσει από τη χειροδικία και τις γροθιές στο κεφάλι. Έτυχε ο δάσκαλος να μην απλώσει χέρι, αρκέστηκε στην ανωμαλία της οθόνης, να βλέπει παιδάκια να τα βιάζουν αλλού. Έτυχε να σπάσουν μόνο κάποιες πλάκες πεζοδρομίου, να μην καεί η Αθήνα, τουλάχιστον όχι μέχρι το μεσημέρι. 

Μικρές δόσεις βίας, κάθε μέρα, κάθε μέρα, συνηθίζει ο οργανισμός. Μικρές δόσεις βίας που μένουν ατιμώρητες, ορίζουν το πλαίσιο μέσα στο οποίο διαπράττονται τα υπόλοιπα.

  

Τηλε-διαδικτυακά σκουπίδια τυμβωρυχίας

Του Γεράσιμου Χολέβα

Ας ξεκινήσουμε ήρεμα.

   Η δημοσιογραφική κάλυψη σε εγκλήματα όπως αυτό της νέας κοπέλας στη Ρόδο δεν είναι εύκολη υπόθεση. Οι συνάδελφοι που καλύπτουν τέτοια γεγονότα και κρατούν την αξιοπρέπεια τους, κάνοντας σοβαρό ρεπορτάζ, είναι άξιοι συγχαρητηρίων.

   Ο δημόσιος λόγος (ο όποιος δημόσιος λόγος, ακόμα κι αυτή η ψευδαίσθηση δημοσίου λόγου των μέσων κοινωνικής δικτύωσης) για τέτοια γεγονότα χρειάζεται προσοχή και σεβασμό.

   Και τώρα να μιλήσουμε για τους άλλους, εκείνους που κυριαρχούν, είτε δηλώνουν δημοσιογράφοι, είτε απλά απόλυτοι εκφραστές της αποψάρας τους στον μικρόκοσμο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

   Ακούστε σκουπίδια, τυμβωρύχοι και «άντρακλες» της ξεφτίλας και του εμετού (της κατηγορίας «ε, θα τα ήθελε κι αυτή»):

   Σε επίπεδο «δημοσιογραφικής» κάλυψης έχουμε δει πολλά. Σαν σαρκοφάγα κτήνη «πουλάτε» το θέμα από τη μια συγκινημένοι και από την άλλη αδυνατείτε να κρύψετε το χαμoγελάκι σας για την «επιτυχία» των τηλε-διαδικτυακών σας πορνείων.

 Έχετε πιάσει τον φρικτό θάνατο αυτής της κοπέλας και τον κάνατε προϊόν για δημοσιότητα, τηλεθέαση και κλικάκια.

  Από τη μια τα προσωπάκια σας (και τα γραπτά σας) «λάμπουν» από …ηθική και από την άλλη τα υπονοούμενα, οι «πληροφορίες» και η κατινιά των ματωμένων μπουγαδόνερών σας ζέχνουν. Από τη μια τα μάτια (και τα κείμενα) σας είναι έτοιμα να δακρύσουν κι από την άλλη δημοσιεύετε ό,τι ακούγεται και στο πιο μικρό στενό της Ρόδου. Παράλληλα, έχετε αλώσει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης της κοπέλας και αναπαράγετε φωτογραφίες για να συγκινήσετε, να προκαλέσετε, να γίνετε άξιοι τυμβωρύχοι τηλε-διαδικτυακής σκηνοθεσίας.

  Αυτή τη φορά, δεν πρόκειται να αφήσουμε απ’ έξω το κάθε σκουπίδι που δημόσια (ακόμα και σε αυτή την ψευδαίσθηση δημοσίου λόγου των μέσων κοινωνικής δικτύωσης) βγάζει τον εμετό που έχει στο κεφάλι του και τον ξερνάει σε λέξεις. Υποψήφιοι πολιτικάντηδες, τοπικοί «παράγοντες» και οι περιβόητοι «απλοί χρήστες» των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ο καθένας από αυτούς όλους έχουν την προσωπική τους ευθύνη για την αηδία που κουβαλάνε.

  Περισσεύει, λοιπόν, η «αντρίλα» της ξεφτίλας και του «ακούγεται» και του «άγνωστο εάν». Πάνω σε αυτά έχετε χτίσει ολόκληρες άθλιες ιστορίες. Μάλιστα, τα «ακούγεται» και τα «άγνωστο εάν» δεν υπάρχουν μόνο σε αναρτήσεις αλλά και «δημοσιογραφικά» (!) κείμενα. Το περιεχόμενο αναρτήσεων και σχολίων;  Από «άγνωστο εάν» η κοπέλα είχε αρχικά δεχθεί να «συνευρεθεί ερωτικά και με τους δύο» (έχετε και τρόπους στις λεξούλες σας!) μέχρι το «ακούγεται» «ότι εκδιδόταν και μάλιστα και με λαθρομετανάστες»!

   Τι λέτε και τι γράφετε βρε σκουπίδια; Γονείς, παιδιά, αδέρφια, φίλους δεν έχετε; Δεν ντρέπεστε που υπάρχετε;

   Καταλαβαίνετε πόσες φορές μπορεί να (ξανα)σκοτώσει κανείς έναν άνθρωπο με τέτοιους τρόπους, όπως κάνετε με την κοπέλα που δολοφονήθηκε στη Ρόδο;

   Ξέρετε με το «ακούγεται» και το «άγνωστο εάν» μπορεί ο καθένας (για τον καθένα) …άνετα να βγάλει το συμπέρασμα πως δεν είναι άνθρωπος αλλά σκουπίδι;  Στην προκειμένη περίπτωση (δηλαδή εάν είστε εσείς άνθρωποι ή σκουπίδια) δεν υπάρχει αμφιβολία.  Ούτε «ακούγεται», ούτε είναι «άγνωστο εάν» είστε σκουπίδια. Είστε.

   Και κάτι ακόμα για εκείνους που «ρεπόρτερ» και «παρουσιαστές», τοπικής και πανελλαδικής εμβέλειας, που επαναλαμβάνουν «πόσο καλή οικογένεια» είναι η οικογένεια της κοπέλας ή και των φερόμενων δραστών:

Εάν η κοπέλα δεν ήταν από «καλή οικογένεια»  θα άλλαζε κάτι στο έγκλημα; Θα άξιζε αυτά που έπαθε;

Εάν οι φερόμενοι ως δράστες ήταν από «κακή οικογένεια» (τι σημαίνει στο μυαλό το δικό σας ούτε που θέλουμε να φανταστούμε) θα ίσχυε κάτι διαφορετικό; Μήπως το σενάριο αυτό δένει με τους εμετικούς ψιθύρους για την ίδια την κοπέλα;

Για το τέλος να μην ξεχάσουμε να σας πούμε ότι σιχαινόμαστε που ζούμε στην ίδια κοινωνία με σας. Δεν θα ανεχτούμε τον εκφασισμό σας και τον εμετό της ύπαρξη σας. Ακόμα και το φτύσιμο δεν σας αξίζει. Τι νόημα έχει, άλλωστε, να φτύσεις στα σκουπίδια;