Γαμπροί και νυφούλες (της Βουλής) στον κόσμο τους

Του Δημήτρη Μηλάκα

Κάποια παλιά καραβάνα της πολιτικής ζωής του τόπου σε μια περίοδο ζυμώσεων του παρελθόντος που μύριζε εκλογές είχε – με κυνικό είναι αλήθεια τρόπο – υποδείξει μια διαφορετική γωνία παρατήρησης των κινήσεων και των επιλογών των βουλευτών: «Ξέρετε», είχε ρωτήσει την ομήγυρη, «πολλές δουλειές σήμερα οι οποίες προσφέρουν καμιά δεκαριά χιλιάρικα τον μήνα»;

Παρακολουθώντας τα όσα αυτήν την περίοδο συμβαίνουν στο πολιτικό προσκήνιο πολλά ενδεχομένως να εξηγούνται αν λάβει κάποιος υπόψη του ότι και οι βουλευτές άνθρωποι είναι που αγωνιούν, εκτός από την τύχη του τόπου, για το μέλλον τους.

Καθότι οι περισσότεροι εξ αυτών απολαμβάνουν επί τετραετία σχεδόν τα οφέλη (οικονομικά και άλλα) που συνεπάγεται η ιδιότητα του εκπροσώπου του έθνους, μπορεί εύκολα να κατανοήσει κάποιος την αγωνία που τους προκαλεί το βάσιμο ενδεχόμενο να βρεθούν στην απέξω.

Αυτή η αγωνία καθορίζει και καλλιεργεί δεξιοτεχνίες λόγων και πράξεων ανθρώπων διατεθειμένων να προσαρμόσουν ιδέες και πεποιθήσεις με τρόπο που να χωρούν σε μια καρέκλα, η οποία θα τους εξασφαλίζει το καθημερινό παντεσπάνι.

Κάπως έτσι παρακολουθούμε αυτούς που φεύγουν και αυτούς που έρχονται, αυτούς που αποχαιρετούν και αυτούς που υποδέχονται να λογαριάζουν κέρδη και ζημιές επί των καρεκλών που κατέχουν ή θέλουν να καταλάβουν.

Παρακολουθώντας αυτό το παιχνίδι όπως αποτυπώνεται στις κινήσεις των εν λόγω εκπροσώπων του έθνους, μένει με την εντύπωση πως κανένα άλλο πρόβλημα δεν υπάρχει σ’ αυτόν τον τόπο πέρα από τις διανομές των θέσεων και τη δημιουργία των πολιτικών ισορροπιών οι οποίες θα καθοριστούν από το πού θα πάει να προσφέρει υπηρεσίες ο Κόκκαλης, η Κουντουρά, ο Αμυράς, ο Ψαριανός και λοιποί εκλεκτοί διάκονοι του δημόσιου βίου.

Στην πασαρέλα «νυφούλες» κάνουν νάζια σε γαμπρούς που μετρούν την προίκα στην οποία ελπίζουν προκειμένου να στήσουν μια πλειοψηφία, μια θητεία, μια μπάζα, μια ακόμη εμφάνιση στην προσοδοφόρα πολική σκηνή.

Κι όλα αυτά για το καλό μας, για το καλό του τόπου, για τη μάχη υπέρ των λαϊκών συμφερόντων του δικαίου και της πατρίδος…

Για τη βεβήλωση του τοπίου των Δελφών

Γράφει ο  Γιώργος Σταματόπουλος

Ετσι που το πάει η ελληνική πολιτεία δεν θα μείνει τίποτα αμαγάριστο στην ελληνική γη, στο σπάνιας φυσικής ομορφιάς τοπίο της. Και να ήταν μόνο η ομορφιά. Λείψανα [αλλά τι λείψανα: πανέμορφα αγάλματα, κίονες και αετώματα, στάδια, παλαίστρες και ναοί] αρχαϊκού κλέους είναι διάσπαρτα στην επιφάνειά της, στις κοιλάδες της, στα βουνά της. Σπαρμένη όλη η χώρα με ιστορία και πολιτισμό, θεμέλια του σύγχρονου πολιτισμού της Δύσης [και της οικουμένης].

Τοπία που έπρεπε να τα προσέχουμε σαν τα μάτια μας, ίσως και καλύτερα, διότι εκτός που διασώζουν τη μνήμη και το πνεύμα αποφέρουν ένα σωρό έσοδα στα κρατικά ταμεία. Τι κράτος είναι αυτό το ελληνικό...

Ας διαβάσουμε αυτή την είδηση-ανακοίνωση συλλογικών φορέων Δελφών και Κορινθιακού Κόλπου: «Πρόσφατα η ελληνική κυβέρνηση υπέγραψε χωροταξικό νόμο με τον οποίο χαρακτηρίζει το μεγαλύτερο μέρος της γης των Δελφών περιοχή [άκουσον!] “Αποκλειστικής Μεταλλευτικής Δραστηριότητας”· το υπόλοιπο τμήμα της δίνεται για αιολικά πάρκα, η θάλασσα για εντατικές ιχθυοκαλλιέργειες και έχουν υπογράψει κάποιες σχετικές άδειες.

»Αυτός ο χωροταξικός νόμος εξασφαλίζει τα οικονομικά συμφέροντα της εταιρείας IMERYS, που έχει πάρει τα δικαιώματα εξόρυξης βωξίτη και των άλλων εταιρειών των αιολικών πάρκων [σχεδιάζεται ένα τεράστιο στη Δεσφίνα, στην ανατολική χερσόνησο των Δελφών] και των ιχθυοκαλλιεργειών. Εξασφαλίζει επίσης την καταστροφή του δελφικού τοπίου».

Και να σκεφτεί κανείς ότι από το 1981 η ελληνική πολιτεία οριοθέτησε τη δελφική γη και καθόρισε τον τρόπο προστασίας της. Οι αντιστεκόμενοι πολίτες θυμίζουν ότι το 1987 οι Δελφοί χαρακτηρίστηκαν από την Unesco Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Το μεγαλύτερο μέρος της και η θάλασσά της έχουν ενταχθεί στους προστατευόμενους οικότοπους Natura και ο ελαιώνας της έχει αναγνωριστεί ως «παραδοσιακός» από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Σιγά σιγά όμως, «μεθοδικά και καταπατώντας πολλούς νόμους επί δεκαετίες, η εταιρεία εξόρυξης βωξίτη S&B δημιούργησε σεληνιακά τοπία στο βουνό των Δελφών (Παρνασσό) και τεράστιες παράνομες εγκαταστάσεις στο λιμάνι των Δελφών, την Ιτέα».

Απευθυνόμενοι στον ίδιο τον πρωθυπουργό οι Πολίτες από τις δύο πλευρές του Κορινθιακού ζητούν ξεκάθαρα να ανακαλέσει άμεσα τον καταστροφικό χωροταξικό νόμο και κάθε άδεια για κάθε νέα κατασκευή που αλλοιώνει το δελφικό τοπίο. Του θυμίζουν βέβαια τι σημαίνουν για τη χώρα και την ανθρωπότητα οι Δελφοί, αλλά δεν ξέρω αν ο πρωθυπουργός διαθέτει ευαισθησίες ικανές να τον προτρέψουν να υπερασπίσει αυτόν τον «ιερό» τόπο. Τι ακριβώς τόπος είναι του το λένε: «Τόπος λατρείας, ιερό του θεού Απόλλωνα [ξέχασαν τον Διόνυσο] και το σπουδαιότερο μαντείο του αρχαίου κόσμου. Τόπος όπου γεννήθηκαν και αναπτύχθηκαν μερικές από τις σημαντικότερες ιδέες του ανθρωπισμού και της οικουμενικότητας. Εκατομμύρια άνθρωποι συνεχίζουν να επισκέπτονται τους Δελφούς, που εξακολουθούν να προσφέρουν στον ανθρώπινο πολιτισμό δικαιώνοντας τον αρχαίο τίτλο του “ομφαλού της γης”».

Τι είναι ένας οφθαλμός της γης (;) μπροστά στη βουλιμική ανάπτυξη των μεγάλων εταιρειών; Αόμματοι φαντάζουν [και εταιρειολάτρες] όσοι ηνιοχεύουν κατά καιρούς την ελληνική πολιτεία· δεν βλέπουν έτσι τον υπέροχο Ηνίοχο, που δεσπόζει στο Μουσείο των Δελφών και μαρμαρώνει τους ανθρώπους με την ομορφιά του.

    

Πώς μια λέξη ισούται με δεκάδες λέξεις

Γράφει ο Πέτρος Μανταίος

Περπάτησα στα χιόνια, στον Υμηττό, μιάμιση-δυο ώρες, προσεκτικά. Ακουσα κάποια κυρία, μπαμπουλωμένη, να μιλάει στο κινητό σε άλλη κυρία. Υπέθεσα ότι επρόκειτο για κυρία, γιατί η μπαμπουλωμένη κυρία ρωτούσε στο κινητό: «Πώς την έκανες την πλέξη στην κουκούλα;». Φράση πιο επίκαιρη δεν γινόταν!

Πλέξη! είχα να ακούσω τη λέξη από παιδί, στη γειτονιά –προσφυγική στους Αμπελοκήπους–, όπου όλες οι νοικοκυρές, με το έμπα του χειμώνα έπιαναν το πλέξιμο, από πουλόβερ μέχρι ζιλεδάκια και ζακέτες και από κάλτσες μέχρι κασκόλ. Συνήθως ξήλωναν τα παλιά, έκαναν πάλι το μαλλί κουβάρι, ανακάτευαν και λίγο από καινούργιο και δώσ’ του πλέξιμο.

Με τη Σοφία, την αδελφή της Δέσποινας, -μεσοτοιχία τα σπίτια μας- πρώτη πλέχτρα (ξεσήκωνε και πατρόν από ιλουστρασιόν περιοδικά· εγγλέζικα τα πιο πολλά!). Συγχρόνως εργαζόταν· πωλήτρια στο μεγάλο ζαχαροπλαστείο του Παππά, στην Ευριπίδου, που ειδικευόταν στα κουφέτα για γάμους και τα φοντάν. Λίγο πιο πάνω, Ευριπίδου γωνία με Αγίου Μάρκου, ήταν ο ναός του πλεχτού: Το μεγάλο κατάστημα του Ευθυμιάδη· ό,τι βάλει ο νους σου από μαλλιά· ποιότητα και χρώμα, ντόπια και εισαγωγής.

Εκεί η γειτονιά πήγαινε συνήθως παραμονές Χριστουγέννων, εφόσον βέβαια περίσσευαν χρήματα, που συνήθως λείπανε. Ακολουθούσα τη μητέρα, που ψώνιζε το μαλλί σε κούκλες (έτσι λέγανε το τεμάχιο μέτρησης, κούκλα) κι ήθελες τόσες κούκλες για το αντρικό πουλόβερ, τόσες για το παιδικό, τόσες για το ζιλεδάκι κ.λπ.

Μας περνούσαν μετά, των παιδιών, οι μανάδες την κούκλα στα δυο χέρια, εμείς κάναμε με τα δυο χέρια κυματισμούς, να ξετυλίγεται η κούκλα και να την τυλίγουν οι μανάδες κουβάρι, για την πλέξη. Να πώς μια λέξη (ομόηχη δε: πλέξη/λέξη) μπορεί να ισούται με δεκάδες λέξεις. Πλέξη μνήμης…

  

Γιατί κάποιοι άνθρωποι νιώθουν λιγότερο το κρύο από άλλους;

Βάζουμε γάντια, σκούφο, ισοθερμικές μπλούζες και κολάν. Βγαίνουμε και ενώ πιστεύουμε ότι δεν θα μας αγγίξει το κρύο, καταλήγουμε και πάλι να κρυώνουμε. Και βλέπουμε άλλους ανθρώπους να περπατούν χαλαροί δίπλα μας με λιγότερες στρώσεις ρούχων. Γιατί υπάρχουν τέτοιες διαφορές;

Το κρύο επιδρά διαφορετικά στον καθένα. Ορισμένοι άνθρωποι χειρίζονται καλύτερα το κρύο. Υπάρχουν εκείνοι που μπορεί να κρατήσουν ένα κρύο μπουκάλι νερού και να αρχίσουν άμεσα να κρυώνουν, και άλλοι να κρατούν παγάκια στα χέρια τους και να μην επηρεάζονται.

Η ικανότητά μας να αισθανόμαστε τις αλλαγές στη θερμοκρασία είναι απαραίτητη για την επιβίωσή μας. Ακόμα και οι μικρές αλλαγές στη θερμοκρασία του σώματός μας μπορεί να μας προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα υγείας, να μας θέσουν σε κίνδυνο θερμοπληξίας το καλοκαίρι ή υποθερμίας το χειμώνα.

Για να διατηρήσουμε τη θερμοκρασία μας, το σώμα μας έχει αναπτύξει λεπτούς μηχανισμούς για να αισθάνεται και να ανταποκρίνεται στις διακυμάνσεις της εξωτερικής θερμοκρασίας. Τα νεύρα που βρίσκονται στο δέρμα μας είναι η πρώτη γραμμή άμυνας. Αντιλαμβάνονται την αλλαγή και στέλνουν τις πληροφορίες τους στον εγκέφαλο.

Κι όμως η αντίληψη του κρύου είναι πολύ υποκειμενική. Γιατί κάποιοι άνθρωποι αρχίζουν να τρέμουν και μόνο στη σκέψη του κρύου, ενώ άλλοι το απολαμβάνουν άνετοι;

Τι συμβαίνει όταν κρυώνουμε;

Μόλις ο εγκέφαλος πληροφορηθεί τη μείωση της θερμοκρασίας, στέλνει σήματα στα αιμοφόρα αγγεία να περιορίσουν τη ροή στην επιδερμίδα. Ο John Castellani και ο Andrew Young, από το Ινστιτούτο Περιβαλλοντικής Ιατρικής στο Natick εξηγούν ότι αυτή η διαδικασία της αγγειοσυστολής προλαμβάνει την απώλεια θερμότητας και προστατεύει τον βασικό κορμό του σώματος.

Εκτός από τον περιορισμό της κυκλοφορίας του αίματος στην επιδερμίδα, αρχίζουμε να τρέμουμε. Αυτή η ανακλαστική, ρυθμική μυϊκή κίνηση ουσιαστικά παράγει θερμότητα για να ζεστάνει το σώμα μας. Αυτές οι αντιδράσεις βρίσκονται βαθιά εγκαθιδρυμένες στο σύστημά μας, αλλά ποικίλουν από άτομο σε άτομο. Τι επηρεάζει λοιπόν το πώς ανταποκρινόμαστε στο κρύο;

Το σώμα

Το μέγεθος έχει σημασία όταν μιλάμε για κρύο. Όσο μεγαλύτερη είναι η επιφάνεια του σώματος, τόσο μεγαλύτερη θερμότητα χάνουμε. Αυτό συνδέεται όμως στενά με το μέγεθος του υποδόριου λιπώδους ιστού. Το λίπος είναι ένα χρήσιμο εργαλείο μόνωσης. Όσο περισσότερο υποδόριο λίπος έχει ένα άτομο, τόσο καλύτερη μόνωση θα έχει.

Η διαφορά ανάμεσα στους άντρες και στις γυναίκες βασίζεται εν μέρει στο σχήμα του σώματος. Ας πάρουμε για παράδειγμα έναν άνδρα και μια γυναίκα με την ίδια μάζα σώματος και την ίδια επιφάνεια. Επειδή η γυναίκα είναι πιθανότερο να διαθέτει περισσότερο υποδόριο λίπος, θα είναι καλύτερα μονωμένη στο κρύο. Αν συγκρίνουμε αυτό το σενάριο με έναν άνδρα και μια γυναίκα με ίδια ποσότητα υποδόριου λίπους, η γυναίκα είναι πιθανό να έχει μεγαλύτερη επιφάνεια αλλά μικρότερη σωματική μάζα και θα χάνει θερμότητα πιο γρήγορα.

Φύλο και ηλικία

Όμως, το φύλο παίζει επίσης σημαντικό ρόλο όσον αφορά στο κρύο, καθώς η αγγειοσυστολή είναι εντονότερη στις γυναίκες. Υπάρχουν ερευνητικά δεδομένα από μελέτες με δίδυμους συμμετέχοντες που αποδεικνύουν ότι τα κρύα χέρια και πόδια καθορίζονται, εν μέρει, από τα γονίδια.

Οι διακυμάνσεις στις ορμόνες επίσης καθορίζουν το πώς νιώθουμε το κρύο. Οι αντιδράσεις των γυναικών στο κρύο ποικίλουν κατά τη διάρκεια του έμμηνου κύκλου τους. Στους άνδρες, τα υψηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης μπορεί να μειώσουν την ευαισθησία στο κρύο, απευαισθητοποιώντας έναν από τους κυριότερους υποδοχείς του κρύου, τον TRPM8, στο δέρμα.

Οι γυναίκες είναι πιθανότερο να εμφανίσουν σύνδρομο Raynaud, που προκαλεί πολύ κρύα δάχτυλα όταν πέφτει η θερμοκρασία. Οι ακριβείς αιτίες της νόσου παραμένουν άγνωστες. Από την ηλικία των 60 και μετά, η ικανότητα του οργανισμού μας να διατηρεί θερμότητα και να αισθάνεται το κρύο αρχίζει να μειώνεται. Οι ηλικιωμένοι επίσης δεν τρέμουν μέχρι η θερμοκρασία να πέσει αρκετά χαμηλά, σε σύγκριση με τους νεότερους ανθρώπους, αλλά επίσης δυσκολεύονται να ζεσταθούν.

Πώς μπορούμε να συνηθίσουμε το κρύο

Όταν το σώμα μας εκτίθεται επανειλημμένως σε κρύες θερμοκρασίες, αρχίζει να προσαρμόζεται, εκτός αν υπάρχει ο νόσος Raynaud. Όμως, δεν μιλάμε για 5 λεπτά βόλτας ενώ όλη μέρα είμαστε στα ζεστά.

Υπάρχουν δύο άλλοι τρόποι με τους οποίους το σώμα μας μπορεί να προσαρμοστεί σε χαμηλές θερμοκρασίες: αυξάνοντας είτε την παραγωγή μεταβολικής θερμότητας ή της διατήρησης της θερμότητας.

Το πώς ένα άτομο θα αντιδράσει στο επαναλαμβανόμενο κρύο σχετίζεται τελικά με το ποσοστό της απώλειας θερμότητας από το σώμα, αλλά υπάρχουν πολλά ακόμα που δεν γνωρίζουν οι ερευνητές για το πώς νιώθει και αισθάνεται το σώμα μας. Γι’ αυτό, αν τείνετε να νιώθετε κρύο, θα μπορούσατε να δοκιμάσετε να περάσετε χρόνο έξω για να χτίσετε ανοχή. Ή να επιστρατεύσετε ζεστά γάντια και στρώσεις ρούχων για να διατηρήσετε τη θερμότητα.

Πηγές

enallaktikidrasi.com

Ποιοι την πατάνε με τα fake news; Οι άνω των 65!

Διαφωτιστικά συμπεράσματα έρευνας των πανεπιστημίων της Νέας Υόρκης και του Princeton - Τι αποκάλυψε η ανάλυση των προεδρικών εκλογών του 2016 στις ΗΠΑ για την συμπεριφορά των πολιτών άνω των 65 ετών στα social media

«Ο φόβος γεννάει τις φήμες. Όσο περισσότερη συλλογική ανησυχία έχει μια ομάδα τόσο περισσότερο έχει την τάση να αρχίσει να αναπαράγει τις φήμες», αναφέρεται χαρακτηριστικά σ’ ένα άρθρο στο Psychology Today.

Πρόσφατη έρευνα, όμως, πάει την αντίληψη αυτή ένα βήμα παραπέρα και αναφέρει ότι θύματα των fake news και της παραπάνω «ανησυχίας», είναι κυρίως οι άνθρωποι άνω των 65 ετών.

Σύμφωνα με έρευνα των πανεπιστημίων της Νέας Υόρκης και του Princeton που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science Advances, οι άνθρωποι που ανήκουν στις ηλικιακές ομάδες άνω των 65 ετών είναι πιο «ευάλωτοι» στους μηχανισμούς παραπληροφόρησης και προπαγάνδας που λειτουργούν, κατά κύριο λόγο, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Τι έδειξε η έρευνα

Οι ερευνητές από τα πανεπιστήμια του Princeton και της Νέας Υόρκης πραγματοποίησαν μελέτη στα προφίλ 3.500 χρηστών του Facebook μετά τις εκλογές του 2016 στις ΗΠΑ.

Ποιο ήταν το συμπέρασμά τους; Οι χρήστες που πέφτουν πιο συχνά θύματα και αναπαράγουν περισσότερο τα hoaxes και τα fake news, είναι κυρίως άτομα άνω των 65 ετών.

Οι ίδιοι μάλιστα ήταν αυτοί που εκτός το ότι αναπαρήγαγαν περισσότερα fake news, ταυτόχρονα, πρόσθεταν ή αφαιρούσαν κάτι από αυτήν την είδηση. Αυτό είχε ως άμεσο αποτέλεσμα, πολλές φορές, την αλλοίωση ή την παραποίηση της τελικής μορφής της είδησης.

Πιο συγκεκριμένα από την έρευνα προέκυψε ότι μόλις το 8,5% μοιράστηκε με τους φίλους του στο Facebook κάποια ψεύτικη είδηση σε αντίθεση με τους χρήστες ηλικίας άνω των 65 ετών, όπου το ποσοστό που διέσπειρε ψευδείς ειδήσεις ήταν αρκετά πιο ψηλό και έφτανε στο 11%, ενώ αντίθετα στους νέους ηλικίας 18 έως 29 ετών το αντίστοιχο ποσοστό ήταν μόλις 3%.

  

Επίσης, οι άνω των 65 διένειμαν δύο φορές περισσότερα fake news από τους ηλικίας 45-65 ετών!

Οι ερευνητές αναφέρουν πως η αιτία για αυτό το φαινόμενο μπορεί να βρίσκεται στο ότι οι άνω των 65 ετών - παρόλο που κάποιος θα ισχυριζόταν ότι είναι πιο έμπειροι- δεν έχουν τις ψηφιακές δεξιότητες που χρειάζονται για να αποφεύγουν τις παγίδες της παραπληροφόρησης.

Είναι γεγονός ότι η έλευση της ψηφιακής εποχής επέφερε μία ραγδαία αύξηση στη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης (social media), γεγονός που μεταξύ άλλων, προκάλεσε μία «έκρηξη» στη διάδοση ψευδών ειδήσεων.

Σύμφωνα με την έρευνα, αυτοί που την «πάτησαν» περισσότερο από τη νέα αυτή αλλαγή και τους κινδύνους που βρίσκονται πίσω από αυτήν - ήταν οι άνθρωποι που ήταν λιγότερο εξοικειωμένοι με την τεχνολογία.

Ο Jonathan Nagler, καθηγητής πολιτικής στο NYU και συν-διευθυντής του εργαστηρίου SMaPP, δήλωσε επίσης ότι «τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι η διδασκαλία της ψηφιακής παιδείας στα σχολεία - ανεξάρτητα από το πόσο επωφελής μπορεί να είναι για άλλους λόγους - είναι απίθανο να αντιμετωπίσει πλήρως τη μετάδοση ψεύτικων ειδήσεων από τη στιγμή που εμπλέκονται ηλικιωμένοι πολίτες στα social media».

Αντίθετα, η εκπαίδευση, το εισόδημα και το φύλο δεν συσχετίζονταν με την πιθανότητα να διαδόσει κάποιος fake news, σύμφωνα με τη μελέτη.

  

Η αντίληψη διαμορφώνει την κριτική σκέψη

Ένα από τα κυριότερα συμπεράσματα της έρευνας είναι ότι οι άνθρωποι καταλήγουν να διαδίδουν ψευδείς ειδήσεις εξαιτίας των ίδιων των «πιστεύω» τους.

Είναι γεγονός, ότι, όταν μία είδηση συμπίπτει με τις αντιλήψεις και την κοσμοθεωρία κάποιου ατόμου, τότε δε χρειάζεται περαιτέρω αποδείξεις.

Σ' αυτό ακριβώς το γεγονός στηρίχθηκε και η διάδοση ψευδών ειδήσεων κατά τη διάρκεια των προεδρικών εκλογών του 2016 στις ΗΠΑ. Οι χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης μετέδιδαν χωρίς να φιλτράρουν μία ψεύτικη είδηση με αποτέλεσμα να δημιουργούν «κλίμα» στα social media, υπερ του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.

Η εποχή της μετά-αλήθειας

Το λεξικό της Οξφόρδης δίνει ως ορισμό της μετά-αλήθειας το ουσιαστικό που είναι σχετικό με ή δηλώνει συνθήκες στις οποίες τα αντικειμενικά γεγονότα έχουν λιγότερη επιρροή στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης από την επίκληση του συναισθήματος και των προσωπικών πεποιθήσεων.

Η έννοια της μετά-αλήθειας (post truth), επομένως, θέτει στο περιθώριο τα αντικειμενικά και πραγματικά γεγονότα και δίνει προτεραιότητα και βάση στα προσωπικά πιστεύω και στο συναίσθημα προκειμένου να διαμορφώσει τη λεγόμενη κοινή γνώμη. Με άλλα λόγια, το πνευματικό και πολιτικό φαινόμενο που ονομάζεται «μετά-αλήθεια» είναι η αποδοχή ως «αλήθειας», κάποιας υπόθεσης που μοιάζει με πραγματική ή που «θα θέλαμε να ήταν πραγματική».

Έτσι λοιπόν, τη στιγμή που τα γεγονότα (facts), κάποτε, αποτελούσαν αναγκαίο θεμέλιο για τη λήψη αποφάσεων, στη λεγόμενη «εποχή της μετα-αλήθειας», οι αποδείξεις, η κριτική σκέψη και η ανάλυση αντικαθίστανται από τα συναισθήματα και τη διαίσθηση, ως κριτήρια για τη λήψη αποφάσεων και την ανάληψη δράσης.

Είναι πια εμφανές ότι το Facebook και το Twitter  έρχονται να προστεθούν στο «παιχνίδι» της διαμόρφωσης της κοινής γνώμης και γι' αυτό δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι, για πολλούς αναλυτές, οι τελευταίες αμερικανικές εκλογές θεωρήθηκαν εκλογές του twitter, με τον Ντόναλντ Τραμπ να είναι ο κορυφαίος εκφραστής της post truth πολιτικής.

protothema.gr

Έκθεση «γροθιά» της Oxfam για τη Μόρια

«Ευάλωτοι και εγκαταλελειμμένοι»

Έντονες επικρίσεις και σκληρή κριτική προς την Ευρωπαϊκή Ένωση απευθύνει η βρετανική MKO Oxfam σε μια έκθεσή της, γροθιά στο στομάχι, για τις συνθήκες διαβίωσης των μεταναστών στη Μόρια.

Η έκθεση της Oxfam που τιτλοφορείται «Ευάλωτοι και εγκαταλελειμμένοι» και αποσπάσματα της δημοσιεύει ο Guardian, περιγράφει την ολοένα και πιο επικίνδυνη κατάσταση στον επιχορηγούμενο από την ΕΕ καταυλισμό της Μόριας, όπου την Τρίτη ενδεικτικά, όπως σημειώνει, 24χρονος από το Καμερούν βρέθηκε νεκρός τις πρώτες πρωινές ώρες καθώς οι θερμοκρασίες έπεφταν κάτω από το μηδέν, ενώ σημειώνει ότι οι γυναίκες αναγκάζονται να φορούν πάνες καθώς φοβούνται τα βράδια να βγαίνουν από τις σκηνές για να πάνε στην τουαλέτα.

Υπενθυμίζει ότι τρεις αιτούντες άσυλο έχασαν τη ζωή τους από δηλητηρίαση από μονοξείδιο του άνθρακα τον Ιανουάριο του 2017, προσπαθώντας να ζεσταθούν με αυτοσχέδιες σόμπες.

Τονίζοντας την αποτυχία των Αρχών στη διαχείριση των συνθηκών στον καταυλισμό της Μόριας, όπου ζουν περίπου 5.000 άνθρωποι, η έκθεση επισημαίνει επίσης ότι ύστερα από την παραίτηση, τον Νοέμβριο, του γιατρού  που ήταν επιφορτισμένος με την αποτίμηση της ψυχικής υγείας των αιτούντων άσυλο, οι εξετάσεις αυτές έκαναν  ένα τουλάχιστον ένα μήνα να διεξαχθούν, σε έναν καταυλισμό που την περασμένη χρονιά φιλοξενούσε αριθμό προσφύγων ακόμη και τρεις φορές μεγαλύτερο των δυνατοτήτων της.

Και προειδοποιεί ότι «ευάλωτοι άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων ανθρώπων που επιβίωσαν από βασανισμούς και σεξουαλική βία, στεγάζονται σε μη ασφαλείς περιοχές. Γυναίκες σε εγκυμοσύνη και μητέρες με νεογέννητα κοιμούνται σε σκηνές ενώ ασυνόδευτα παιδιά, λανθασμένα καταγεγραμμένα ως ενήλικες, τίθενται υπό κράτηση».

«Για πολλούς ανθρώπους στη Μόρια, το να καίνε πλαστικές σακούλες και πλαστικά μπουκάλια, είναι ο μόνος τρόπος να κρατηθούν ζεστοί», σημειώνεται στην έκθεση.

Μια γυναίκα, 36 ετών, από το Καμερούν, δήλωσε στην Oxfam ότι γίνονται επιθέσεις στον καταυλισμό. «Η Μόρια είναι επικίνδυνο μέρος για τις γυναίκες», είπε. «Οι μάχες μπορούν να ξεκινήσουν ανά πάσα στιγμή. Ανά πάσα στιγμή μπορείτε να φάτε μια πέτρα στο κεφάλι σας, ακόμα κι αν περπατάτε απλά στην τουαλέτα ή στη σκηνή σας … Ζω στο κλειστό τμήμα για τις γυναίκες που είναι μόνες, αλλά μετά τις 11:00 η πόρτα είναι ανοιχτή και ο καθένας μπορεί έρχεται εδώ επειδή δεν υπάρχει φρουρός ασφαλείας το βράδυ. Η ασφάλεια είναι ένα μεγάλο θέμα για εμάς», λέει σύμφωνα με τον Guardian.

Μια 24χρονη γυναίκα από το Αφγανιστάν δήλωσε: «Το χειμώνα δεν υπάρχει ζεστό νερό. Κάνουμε ντους πάνω από την τουαλέτα».

Η Renata Rendón, επικεφαλής της αποστολής της Oxfam στην Ελλάδα, δήλωσε: «Είναι ανεύθυνο και απερίσκεπτο να μην αναγνωρίσουμε τους πιο ευάλωτους ανθρώπους και να μην ανταποκριθούμε στις ανάγκες τους. Οι συνάδελφοί μας έχουν συναντήσει μητέρες με νεογέννητα μωρά που κοιμούνται σε σκηνές, και οι έφηβοι έχουν καταχωρηθεί λανθασμένα ως ενήλικες. Σίγουρα ο προσδιορισμός και η κάλυψη των αναγκών αυτών των ανθρώπων είναι το βασικότερο καθήκον της ελληνικής κυβέρνησης και των ευρωπαίων εταίρων της». Και πρόσθεσε: «Οι ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να αντιμετωπίσουν το γεγονός ότι η τρέχουσα πολιτική τους διαιωνίζει ένα απάνθρωπο σύστημα υποδοχής και θέτει σε κίνδυνο τους πρόσφυγες. Αντί να συνεχίσουν να εστιάζουν όλες τις προσπάθειές τους στην επιστροφή των προσφύγων στην Τουρκία στο πλαίσιο της συμφωνίας που επετεύχθη το 2016, τα κράτη μέλη της ΕΕ θα πρέπει να υποστηρίξουν την Ελλάδα να βελτιώσει τις συνθήκες στα νησιά και να μεταφέρει τους ανθρώπους στην ηπειρωτική χώρα».

Εγκλωβισμένοι για χρόνια

Ακόμη και οι πρόσφυγες που χαρακτηρίζονται ως ευάλωτοι και θεωρητικά επιτρέπεται να εγκαταλείψουν τα νησιά, παγιδεύονται λόγω έλλειψης στέγης στην ενδοχώρα, υποστηρίζεται στην έκθεση.

Σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους πρόσφυγες (UNHCR), η αντιπροσωπεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, περισσότεροι από 4.000 άνθρωποι που δικαιούνται μεταβίβασης, είχαν εγκλωβιστεί στη Λέσβο και τη Σάμο το Νοέμβριο.   Η αργή διαδικασία των αιτήσεων ασύλου πιστεύεται  ότι καταδικάζει οικογένειες να παραμένουν επί χρόνια στους καταυλισμούς, όπου άνθρωποι ζουν σε σκηνές χωρίς ζεστό νερό και ηλεκτρικό ρεύμα κατά τη διάρκεια του χειμώνα.

«Λόγω έλλειψης προσωπικού, πολλοί άνθρωποι που φτάνουν τώρα στη Λέσβο θα έχουν την πρώτη τους συνέντευξη για χορήγηση ασύλου το 2020», αναφέρει η Oxfam.

Από τον Σεπτέμβριο, περίπου 11.000 αιτούντες άσυλο μεταφέρθηκαν με πλοία και λεωφορεία σε ξενοδοχεία και διαμερίσματα στην ηπειρωτική χώρα, στο πλαίσιο ενός χρηματοδοτούμενου από την ΕΕ πρότζεκτ που επιβλέπει η Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες.

Η Στέλλα Νάνου, εκπρόσωπος της υπηρεσίας στην Αθήνα, δήλωσε: «Ενώ οι προσπάθειες έχουν εντατικοποιηθεί για τη μεταφορά ανθρώπων και ο πληθυσμός της Μόριας έχει πέσει κάτω από 5.000 άτομα  για πρώτη φορά από τον Απρίλιο του περασμένου έτους, εξακολουθεί να είναι διπλάσιος από τη χωρητικότητα του καταυλισμού. Υπάρχουν άνθρωποι, ευάλωτοι άνθρωποι, οικογένειες και παιδιά, που ζουν σε ακατάλληλες συνθήκες υπό συνθήκες ψύχους. Μιλάμε για ανθρώπους. Τα πράγματα είναι πολύ άσχημα».

Εκπρόσωπος της Κομισιόν δήλωσε ότι έχουν διατεθεί 289 εκατ. ευρώ στην ελληνική κυβέρνηση ως στήριξη στη διαχείριση μετανάστευση και ότι η Επιτροπή παρακολουθεί την κατάσταση στα ελληνικά νησιά, εν μέσω της σφοδρής επιδείνωσης του καιρού.

«Έχουμε επανειλημμένα προειδοποιήσει τις ελληνικές Αρχές για την πολύ δύσκολη κατάσταση στα νησιά και έχουμε επισημάνει ότι είναι επείγον να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση, διασφαλίζοντας πάντοτε τη διαθεσιμότητα των κονδυλίων της ΕΕ για την αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων. Φυσικά, η συνολική ευθύνη για τη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων των hotspots, ανήκει στην ελληνική διοίκηση. Η Επιτροπή παρέχει υποστήριξη αλλά δεν μπορεί να υποκαταστήσει τις ελληνικές αρχές. Είναι ιδιαίτερα επείγουσα η ανάγκη δημιουργίας κατάλληλων χώρων υποδοχής για τον χειμώνα και αποσυμφόρησης των νησιών με την επιτάχυνση των διαδικασιών ασύλου, παράλληλα με τις συνεχιζόμενες προσπάθειες μεταφοράς των μεταναστών στην ηπειρωτική χώρα, εφόσον έχει αρθεί η απαγόρευση μετακίνησής τους», δηλώνει ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Η συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας

Η ΜΚΟ ζητάει από την ελληνική κυβέρνηση και τις χώρες της ΕΕ να προσλάβουν εξειδικευμένο προσωπικό, συμπεριλαμβανομένων γιατρών και ψυχολόγων, και να διορθώσουν το σύστημα ελέγχου στα ελληνικά νησιά. Επίσης, ζητάει περισσότεροι αιτούντες άσυλο να μεταφέρονται στην ηπειρωτική Ελλάδα σε τακτική βάση, κυρίως οι ευάλωτοι. Επιπλέον, ζητάει από τις χώρες της ΕΕ να μοιραστούν την ευθύνη με την Ελλάδα για πιο δίκαιη κατανομή των αιτούντων άσυλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με τη συμφωνία ορόσημο μεταξύ της ΕΕ και της Τουρκίας τον Μάρτιο του 2016 για τη μείωση του αριθμού των ατόμων που εισέρχονται στην ήπειρο, απαγορεύτηκε στους πρόσφυγες που ζητούν άσυλο στα ελληνικά νησιά να εγκαταλείπουν τα hotspot για να ταξιδέψουν στην ηπειρωτική χώρα.

Ο Γιούνκερ, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, χαιρέτισε τη συμφωνία ως επιτυχία κατά της διακίνησης μεταναστών, που θα συνέβαλε  στη μείωση των μεταναστευτικών ροών. Ωστόσο, όπως γράφει και ο Guardian, αυτό είχε ως αποτέλεσμα περίπου 15.000 άντρες, γυναίκες και παιδιά βρίσκονται στη Λέσβο, τη Χίο, την Κω, τη Σάμο και τη Λέρο, τα νησιά που βρίσκονται πιο κοντά στην Τουρκία.

tvxs.gr

    

ΣΚΑΪ φασιστο-τηλεσκουπιδαριό

Αγαπάει την γυμναστική και τις πολεμικές τέχνες, δουλεύει ως σωματοφύλακας, οι φίλοι τον φωνάζουνε «Σπαρτιάτη» αν και δεν έχει καταγωγή από την Σπάρτη ή την Μάνη, αλλά από τον Πόντο.

Και προς επιβεβαίωση των εύλογων επιφυλάξεων για τον συνδυασμό των παραπάνω, έχει στο μπράτσο του την σημαία της χούντας και τον μαίανδρο (που “δεν είναι εθνικιστικός/ φασιστικός αλλά αρχαιοελληνικός”, όμως τυχαίνει να τον χρησιμοποιούν ως σύμβολο αναγνώρισης οι Έλληνες εθνικιστές και οι ακροδεξιοί).

Ο λόγος για τον Παύλο Παπαδόπουλο.Στον σταθμό ΣΚΑΪ, στο reality Power of Love, για την εξοικείωση και, γιατί όχι, την κανονικοποίηση τέτοιων μορφών – σε ζώνη «υψηλής τηλεθέασης». Ελληνική τηλεόραση, εις κατώτερα.!    

alfavita.gr  

Μειώθηκαν κατά 122.090 άτομα οι άνεργοι τον Οκτώβριο του 2018 σε σχέση με τον Οκτώβριο 2017, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ.

Μειώθηκαν κατά 122.090 άτομα οι άνεργοι τον Οκτώβριο του 2018 σε σχέση με τον Οκτώβριο 2017, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. 

Η ανεργία στη χώρα σημείωσε νέα μείωση σε ετήσια βάση, στο 18,6% τον Οκτώβριο πέρυσι από 21% τον Οκτώβριο 2017 αν και το ποσοστό παρέμεινε αμετάβλητο σε σχέση με τον Σεπτέμβριο 2018. 

Σύμφωνα με την έρευνα εργατικού δυναμικού της ΕΛΣΤΑΤ, ο αριθμός των ανέργων ανήλθε σε 875.997 άτομα και μειώθηκε κατά 122.090 άτομα σε σχέση με τον Οκτώβριο 2017 (μείωση 12,2%) και κατά 11.374 άτομα σε σχέση με τον Σεπτέμβριο 2018 (μείωση 1,3%). 

Το σύνολο των απασχολουμένων εκτιμάται ότι ανήλθε σε 3.843.979 άτομα. Οι απασχολούμενοι αυξήθηκαν κατά 78.040 άτομα σε σχέση με τον Οκτώβριο 2017 (αύξηση 2,1%) και μειώθηκαν κατά 30.283 άτομα σε σχέση με τον Σεπτέμβριο (μείωση 0,8%). 

Οι οικονομικά μη ενεργοί (τα άτομα που δεν εργάζονται ούτε αναζητούν εργασία) ανήλθαν σε 3.243.079 άτομα και αυξήθηκαν κατά 5.074 άτομα σε σχέση με τον Οκτώβριο 2017 (αύξηση 0,2%) και κατά 38.414 άτομα σε σχέση με τον Σεπτέμβριο 2018 (αύξηση 1,2%). 

Στις γυναίκες το ποσοστό ανεργίας (23,1% τον Οκτώβριο 2018 από 25,8% τον Οκτώβριο 2017) παραμένει σημαντικά υψηλότερο από εκείνο στους άνδρες (15% από 17,1%). 

Ηλικιακά, τα υψηλότερα ποσοστά καταγράφονται στις ομάδες 15- 24 ετών (38,5% τον Οκτώβριο 2018 από 41,3% τον Οκτώβριο 2017) και 25- 34 ετών (23,9% από 26%). Ακολουθούν οι ηλικίες 35- 44 ετών (16,6% από 19,2%), 45- 54 ετών (15,1% από 16,9%), 55- 64 ετών (14% από 17,3%) και 65- 74 ετών (11,6% από 12,3%). 

Σε επίπεδο αποκεντρωμένων διοικήσεων της χώρας, στις τρεις πρώτες θέσεις βρίσκονται η Ήπειρος- Δυτική Μακεδονία (22,2% τον Οκτώβριο 2018 από 26,1% τον Οκτώβριο 2017), η Αττική (19,2% από 21,5%) και η Μακεδονία- Θράκη (19% από 21,5%). Ακολουθούν η Πελοπόννησος- Δυτική Ελλάδα- Ιόνιοι Νήσοι (18,7% από 21,8%), το Αιγαίο (18,6% από 18,3%), η Θεσσαλία- Στερεά Ελλάδα (18,3% από 19,6%) και η Κρήτη (10,9% από 15,4%). 

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

  

Βαφτίστε το χειμώνα «Χασάν»

γράφει η Δήμητρα Μυρίλλα 

Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πώς, γιατί και από ποιους ξεκίνησε αυτή η αστεία πλέον τακτική τα καιρικά φαινόμενα να αποκτούν ονόματα, κατά προτίμηση ολίγον εξεζητημένα, που να απηχούν κάτι από αρχαίο ελληνικό κλέος.  Ισως για να κουκουλώσουν το νέο ελληνικό όνειδος; Μπορεί….

Μπορούμε όμως να καταγράψουμε, ως μια γενική εκτίμηση, ότι όσο πιο απλά, προφανή και εξοργιστικά είναι όσα συμβαίνουν ως προς την εξήγηση και τα αίτιά τους, τόσο πιο περίπλοκοι γίνονται εκείνοι οι μηχανισμοί που επιδιώκουν να αποκρύψουν τις προφανείς εξηγήσεις. Διότι όσο πιο δαιδαλώδεις οι μηχανισμοί τόσο πιο πειθήνιοι οι αποδέκτες τους.

Πάμε, λοιπόν, στο προφανές. Ούτε η «Σοφία», ούτε ο «Τηλέμαχος», ούτε η «Υπατία» έφεραν το χειμώνα. Κι αφού οι προαναφερόμενοι ασώματοι ήρωες δεν φέρουν καμία ευθύνη για το χειμώνα, δεν φέρουν καμία ευθύνη και για τα αποτελέσματά του.

Πολύ βολικό να φταίει ο «Τηλέμαχος» για το μετανάστη που έχασε τη ζωή του από ένα μαγκάλι προσπαθώντας να ζεσταθεί, αλλά ξέρετε, όση αρχαία ελληνική γραμματεία και επιστρατευθεί ένας και μόνο θα είναι ο υπεύθυνος, έχει όνομα και ακούει στο όνομα Καπιταλισμός.

Πολύ βολικό να «δραματοποιούνται» και να αποδίδονται ανθρώπινες ιδιότητες διά της ονομοτοδοσίας στα καιρικά φαινόμενα, αλλά είναι κάποιοι άλλοι «άνθρωποι», πραγματικοί και υπαρκτοί ως προς το είδος, αλλά σε εισαγωγικά ως προς της ουσία, που επιτρέπουν στους μετανάστες των καταυλισμών και στους άστεγους των δρόμων να πεθαίνουν από το κρύο.

Πολύ βολικό να πεις ότι  εξαιτίας του βαφτισμένου χειμώνα μια μάνα έπρεπε να δουλέψει ή να ψωνίσει για το σπίτι και δύο παιδιά έμειναν μόνα στο σπίτι καταλήγοντας με αναπνευστικά εγκαύματα στο νοσοκομείο, αλλά… ξέρετε η θέση τους όπως και κάθε άλλου παιδιού δεν ήταν στο σπίτι, αλλά σε οργανωμένες δομές του κράτους.  Αυτό το κράτος όμως έχει όνομα, λέγεται καπιταλιστικό κράτος, και ακριβώς επειδή  είναι τέτοιο και ονομάζεται έτσι δεν έχει οργανωμένες δομές, μέριμνα και φροντίδα. Διότι, σε ετούτο το δυτικό φιλελεύθερο κράτος, της δυτικής φιλελεύθερης παράδοσης, που προασπίζεται την ελευθερία, όλοι είναι ελεύθεροι να πεθάνουν άστεγοι ή να καούν μόνοι.

Γι’ αυτό αν υπάρχει λίγη, ελάχιστη τσίπα και αν επιμένετε σε αυτή τη γελοία τακτική την ονοματοδοσίας των καιρικών φαινομένων, ζητήστε εσείς οι ονοματοδότες  να μάθετε τα μικρά ονόματα  των παιδιών που κρυώνουν, των άστεγων που αφήνουν την τελευταία τους παγωμένη πνοή στο δρόμο, του μετανάστη που πέθανε προσπαθώντας να ζεσταθεί και στην επόμενη κακοκαιρία – την οποία κάποτε τη λέγαμε απλώς χειμώνα – δώστε τα ονόματά τους. Ετσι, ως ελάχιστη συγνώμη…

Ναι, ζητήστε να μάθετε τα μικρά τους ονόματα, γιατί δεν είναι απλές καταγραφές των καθημερινών ενημερωτικών δελτίων, είναι πραγματικοί άνθρωποι που κάποτε βαφτίστηκαν, έπαιξαν, πήγαν σχολείο, έκαναν φίλους, ερωτεύτηκαν, αγάπησαν και αγαπήθηκαν και τους αποκαλούσαν με το όνομά τους.

Αποκαλέστε την επόμενη κακοκαιρία Αλί, Χασάν,  Αμπντούλ… ή όπως αλλιώς έλεγαν αυτόν τον άνθρωπο. Τι; Δεν είναι εύηχο; Δεν είναι κομψό;  Δεν είναι του δυτικού «πολιτισμού»; Μήπως γι’ αυτό δεν  γράφτηκε  ούτε στα ψιλά των ειδήσεων; Σαν να μην υπήρξε ποτέ πραγματικός.

Αντιλαμβανόμαστε, βέβαια, ότι έχετε πολλές φουρτούνες στο κεφάλι σας αυτή την περίοδο – να ικανοποιήσετε το ΝΑΤΟ, να κρατήσετε ζεστές τις καρέκλες της εξουσίας σας, να κάνετε επιχειρήσεις τα πανεπιστήμια και άλλα πολλά – και δεν προτίθεστε να κρατήσετε ενός λεπτού σιγή για τα θύματα του συστήματος που υπηρετείται.  Ούτε καν ενός λεπτού ντροπή.