13η σύνταξη: Πότε και πόσα χρήματα θα πάρουν οι συνταξιούχοι - Αναλυτικά τα ποσά

Την μόνιμη 13η σύνταξη ανακοίνωσε χθες ο Αλέξης Τσίπρας, μεταξύ άλλων παροχών, στο Ζάππειο. Αναλυτικά ποσά για την επιπλέον σύνταξη

Το συνολικό κόστος του μέτρου για την 13η σύνταξη θα φτάνει τα 800 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, ενώ τόνισε ότι η 13η σύνταξη θα είναι μόνιμη. Πότε και πόσα θα πάρουν οι συνταξιούχοι με την 13η σύνταξη.

Το ποσό θα αντιστοιχεί σε μία επιπλέον σύνταξη για τους χαμηλοσυνταξιούχους, ενώ το ποσοστό θα μειώνεται για τις μεγαλύτερες συντάξεις, εξήγησε ο κ. Τσίπρας.

Η 13η σύνταξη επανέρχεται για όλους, δηλαδή για 2,52 εκατομμύρια συνταξιούχους, θα νομοθετηθεί άμεσα με στόχο να δοθεί εντός του Μαίου.

Για την χορήγησή της δεν θα υπάρχουν γενικά εισοδηματικά κριτήρια αλλά το ύψος της θα κλιμακώνεται από 30% έως 100% ανάλογα με την κύρια σύνταξη που εισπράττει ο δικαιούχος.

Η υπουργός Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου, ανακοίνωσε κατά τη συνέντευξη Τύπου στο Ζάππειο ότι είναι ως εξής:

-Οι συνταξιούχοι με κύρια σύνταξη έως 500 ευρώ θα λάβουν το 100% της σύνταξής τους, δηλαδή θα λάβουν μια πλήρη κύρια σύνταξη. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν 800.000 συνταξιούχοι οι οποίοι θα λάβουν έως 500 ευρώ και κατά μέσο όρο 370 ευρώ.

-Οι συνταξιούχοι με κύρια σύνταξη από 500 – 600 ευρώ θα λάβουν το 70% της σύνταξής τους. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν 350.000 συνταξιούχοι που θα λάβουν από 350 έως 420 ευρώ. Κατά μέσο όρο θα λάβουν 370 ευρώ.

-Οι συνταξιούχοι με κύρια σύνταξη από 600 – 1.000 ευρώ θα λάβουν το 50% της σύνταξής τους. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν 600.000 συνταξιούχοι οι οποίοι θα λάβουν από 300 έως 500 ευρώ. Κατά μέσο όρο θα λάβουν 400 ευρώ.

-Οι συνταξιούχοι με μικτή κύρια σύνταξη πάνω από 1.000 ευρώ θα λάβουν το 30% της σύνταξής τους. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν 770.000 συνταξιούχοι, οι οποίοι θα λάβουν από 300 ευρώ και πάνω και κατά μέσο όρο 400 ευρώ. 

Όσοι λαμβάνουν διπλές συντάξεις θα πάρουν το ποσό που αντιστοιχεί για το άθροισμα των συντάξεών τους.

Οπως είπε φέτος η 13η σύνταξη θα χορηγηθεί μέσα στον Μάϊο και αυτή η τακτική θα ακολουθείται κάθε χρόνο.

Επτά χρόνια μετά την πλήρη κατάργηση των δώρων, η 13η σύνταξη επανέρχεται κλιμακωτά για όλους. Υπενθυμίζεται πως τα δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα και καλοκαιριού καταργήθηκαν εντελώς το 2012 με τον νόμο 4093 του 2012 ο οποίος έχει κριθεί αντισυνταγματικός από το ΣτΕ.

Από το 2010 είχαν μειωθεί σε σταθερό ποσό για όλους, δηλαδή στα 800 ευρώ το χρόνο ανεξάρτητα από το ύψος της σύνταξης (400€ τα Χριστούγεννα, 200€ το Πάσχα και 200€ το καλοκαίρι) με νόμο που έχει κριθεί συνταγματικός.

Τα δώρα σταθερού ποσού δίνονταν μόλις δυο χρόνια, πριν καταργηθούν εντελώς το 2012.

πηγή

Όταν ο Ψαριανός έλεγε "εγώ στη ΝΔ; Μην τρελαθούμε!"

"Η ΝΔ δεν είναι ευρωπαϊκή κεντροδεξιά. Η ΝΔ είναι ένα μόρφωμα δεξιότερων αποκλίσεων απ' ό,τι η ευρωπαϊκή κεντροδεξιά" έλεγε ο Γρηγόρης Ψαριανός ακριβώς πριν από τρία χρόνια.

Γράφει ο Χρήστος Δεμέτης

Ήταν 9 Ιουνίου του 2016 όταν ο Γρηγόρης Ψαριανός εμφανιζόταν στον ΣΚΑΙ για να δηλώσει: "Έφυγα από το ΣΥΡΙΖΑ για να πάω στη ΝΔ;". Τρία χρόνια μετά, πάει στη ΝΔ.

Τότε έλεγε χαρακτηριστικά. "Θέλω να πέσει χθες η κυβέρνηση. Τι δουλειά έχω εγώ στη Νέα Δημοκρατία; Η Ελλάδα χρειάζεται μια ευρωπαϊκή κεντροαριστερά αλλά και μια ευρωπαϊκή κεντροδεξιά. Η ΝΔ δεν είναι ευρωπαϊκή κεντροδεξιά. Η ΝΔ είναι ένα μόρφωμα δεξιότερων αποκλίσεων απ' ό,τι η ευρωπαϊκή κεντροδεξιά".

Δείτε στο 6ο λεπτό του παρακάτω βίντεο:     

Προφανώς σήμερα ο κ. Ψαριανός εκτιμά πως η τωρινή ΝΔ αποτελεί μια "κεντροδεξιά ευρωπαϊκών κατευθύνσεων" και κάπως έτσι εξηγείται η συμπόρευσή του με το κόμμα του κ. Μητσοτάκη.

Σύμφωνα με πηγές της ΝΔ: "Ο Γρηγόρης Ψαριανός ενώνει τις δυνάμεις του με τη Νέα Δημοκρατία. Όπως έγραψε πρόσφατα σε άρθρο του: "πάνω στα ερείπια και στον αγώνα για την ανάταξη της χώρας, για κάμποσα χρόνια ακόμη, σε όλο το εύρος της συμβατικής πολιτικής κλίμακας, από τους φιλελεύθερους μέχρι τους κεντροαριστερούς και σοσιαλδημοκράτες, οι πολίτες δεν έχουν πολλά να χωρίσουν. Έχουν να στρωθούν στη δουλειά και να προστατεύσουν δημοκρατικές και κοινωνικές κατακτήσεις". Και πρόσθεσε: "Για τους δημοκράτες του 1-1-4, του Πολυτεχνείου, της κοινωνικής δικαιοσύνης", του εκσυγχρονισμού, της ΟΝΕ και της Ευρώπης, του Μένουμε Ευρώπη και του ΝΑΙ, φαίνεται να έχει φτάσει η ώρα να ψηφίσουμε Κυριάκο Μητσοτάκη, όσοι ποτέ ως τώρα δεν το κάναμε να στηρίξουμε εθνική λύση με κορμό τη Νέα Δημοκρατία, να συμπορευθούμε όλοι εμείς, ως φιλελεύθερη κεντροδεξιά και κεντροαριστερά για μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα".

Η πολιτική πορεία του Ψαριανού

Αρχικά δραστηριοποιήθηκε πολιτικά στον Ρήγα Φεραίο, εν συνεχεία στο ΚΚΕ Εσωτερικού, ενώ ήταν ιδρυτικό μέλος της ΕΑΡ, του Συνασπισμού το ’89-90 και της ΔΗΜΑΡ.

Το 2006 εκλέχθηκε Δημοτικός Σύμβουλος στο Δήμο Αθηναίων με την Ανοιχτή Πόλη.

Στις περιφερειακές εκλογές του 2010 ήταν επικεφαλής του ψηφοδελτίου της "Αττικής Γης" και εκλέχθηκε Περιφερειακός Σύμβουλος.

Εξελέγη βουλευτής Β' Αθηνών, στις εκλογές του 2007 και του 2009 με το ΣΥΡΙΖΑ, του 2012 με τη Δημοκρατική Αριστερά και του 2015 με το Ποτάμι.

Πλέον θα είναι υποψήφιος με τη Νέα Δημοκρατία στον Νότιο Τομέα της Β’ εκλογικής περιφέρειας Αθηνών.

Σημειώνεται πως ο Γρηγόρης Ψαριανός είναι ο άνθρωπος που έγραψε τους στίχους για το τραγούδι "Εκλογές" του Τζίμη Πανούση, αποδοκιμάζοντας το 1980 το πολιτικό σύστημα της χώρας. Έκτοτε, παραμένει τα τελευταία χρόνια σταθερός βουλευτής με διαφορετικά κόμματα και κομματικές επιλογές.      

Κόκκινος συναγερμός για τον «Πορθητή» στην Ανατολική Μεσόγειο

Εντείνονται οι πιέσεις προς την Τουρκία να σταματήσει την παράνομη εισβολή του γεωτρύπανου «Πορθητής» (Fatih) στο χώρο της κυπριακής ΑΟΖ, καταπατώντας για μια ακόμη φορά την ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα και τα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Για μια ακόμη φορά όμως η Τουρκία εμφανίζεται ανένδοτη και προκλητική απέναντι στις διεθνείς πιέσεις, ακόμη κι αν προέρχονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις ΗΠΑ, οι οποίες για δικούς τους γεωπολιτικούς και οικονομικούς λόγους έχουν ταχθεί υπέρ του νομίμου δικαιώματος της Κυπριακής Δημοκρατίας να αξιοποιεί ενεργειακούς πόρους που βρίσκονται εντός της δικής της ΑΟΖ.

Η εργαλειακή χρήση των Τουρκοκυπρίων και της «ΤΔΒΚ»

Η Άγκυρα, ως γνωστόν, δεν αναγνωρίζει καν τη διεθνώς αναγνωρισμένη Κυπριακή Δημοκρατία, κράτος μέλος του ΟΗΕ και της Ε.Ε., παρά μόνον μια «Ελληνοκυπριακή Διοίκηση» περιορισμένη στο νότο της Κύπρου, και φυσικά δεν της αναγνωρίζει το δικαίωμα να έχει ΑΟΖ και να αξιοποιεί το θαλάσσιο πλούτο της πέραν των 12 ναυτικών μιλίων. Προς αυτή την κατεύθυνση χρησιμοποιεί εργαλειακά τους Τουρκοκύπριους και επικαλείται και τα «δικαιώματα» της λεγόμενης «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου», ένα ψευδοκράτος αναγνωρισμένο μονάχα από την ίδια. Ωστόσο η Άγκυρα επικαλείται την επήρεια που έχει, κατά την άποψή της, στη θαλάσσια περιοχή δυτικά της Κύπρου, η ζώνη των Κατεχομένων, με στόχο έτσι την de facto παραγωγή αποτελεσμάτων υπέρ της.

Σε αυτό το όμως η Άγκυρα βρίσκεται μόνη της, έχοντας απέναντί της ολόκληρο τον κόσμο. Είναι πράγματι εντελώς παράδοξο η χώρα που έχει καταπατήσει κατάφωρα το Διεθνές Δίκαιο, η οποία έχει εισβάλει και κατέχει παράνομα από το 1974 το 1/3 των εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας, να μιλά για «δίκαιο», το οποίο και χρησιμοποιεί πάντα «αλά καρτ». Ενώ ουσιαστικά η Άγκυρα το 1974 έχει «βιάσει» και κακοποιήσει βάναυσα την Κυπριακή Δημοκρατία, που είναι το θύμα της υπόθεσης, συνεχίζει να την κατηγορεί ως υπεύθυνη για τη μη εξεύρεση λύσης στο Κυπριακό, να μην της αναγνωρίζει τα δικαιώματα της, ενώ συνεχίζει να της κάνει bullying με διαρκείς απειλές και εισβολές στο χώρο της δικής της ΑΟΖ.

Γεωστρατηγικοί και ενεργειακοί λόγοι

Φυσικά όλα αυτά είναι καθαρά προσχηματικά, διότι οι λόγοι αυτής της επιθετικής συμπεριφοράς απέναντι στην Κύπρο είναι γεωστρατηγικοί και γεωοικονομικοί, λόγω των τεραστίων ενεργειακών κοιτασμάτων που ανευρέθηκαν. Για την Τουρκία ισχύει απόλυτα η άποψη που διατύπωσε ο Τούρκος ακαδημαϊκός, συγγραφέας και μετέπειτα υπουργός εξωτερικών και πρωθυπουργός, Αχμέτ Νταβούτογλου, πως «ακόμη κι  αν δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος Τούρκος εκεί, η Τουρκία όφειλε να διατηρεί ένα Κυπριακό ζήτημα». Πόσο μάλιστα αν στα ανοικτά της Κύπρου υπάρχουν ενεργειακά κοιτάσματα αξίας πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων, που δεν θα αυξήσουν μόνον την γεωπολιτική σημασία της Ανατολικής Μεσογείου, αλλά και θα βοηθήσουν την Ευρώπη να διαφοροποιήσει τις πηγές ενεργειακού εφοδιασμού της.

Όταν ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος αποκτά όλο και περισσότερο τα χαρακτηριστικά ενός «βελούδινου δικτάτορα», δήλωσε πρόσφατα πως «η χώρα μας είναι αποφασισμένη να προστατεύσει τα δικαιώματά της και τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων. Αναμένουμε από το ΝΑΤΟ σε αυτή τη διαδικασία να σεβαστεί τα δικαιώματα της Τουρκίας και να μας στηρίξει για να αποτραπεί η ένταση», συνεχίζει ουσιαστικά την παραδοσιακή συμπεριφορά του «βιαστή», που έγινε στη συνέχεια εκβιαστής, απαιτώντας από το θύμα του πλήρη υποταγή και από τους υπόλοιπους σεβασμό, αναγνώριση και, φυσικά, ένα μεγάλο μερίδιο από τα ενεργειακά κέρδη. Είναι ο γνωστός κυνισμός στη διεθνή πολιτική, που βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά στην προβολή ισχύος και στον αναχρονισμό του «η ισχύς παράγει δίκαιο».  Ακόμη και η επίκληση του Ερντογάν πως η χώρα του αναμένει από το ΝΑΤΟ να υποστηρίξει τα δικαιώματά της στην ανατολική Μεσόγειο, αφού οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση εξέφρασαν ανησυχίες για τα σχέδια της Άγκυρας να πραγματοποιήσει εργασίες γεώτρησης στην ΑΟΖ της Κύπρου, επιβεβαιώνει αυτόν τον κυνισμό.

Διεθνείς αντιδράσεις απέναντι στη νέα «τουρκική εισβολή» στην κυπριακή ΑΟΖ

H Τουρκία, η οποία κάλεσε παράλληλα τις «τρίτες χώρες» να μην ανακατεύονται και να μην προσποιούνται τα διεθνή δικαστήρια, ούτε να επιχειρούν να οριοθετήσουν θαλάσσιες ζώνες και σύνορα, και ισχυρίζεται πως έχει καταστήσει σαφή την θέση της όσον αφορά τα δικαιώματά της στην περιοχή. Δέχθηκε όμως μια ομοβροντία αντιδράσεων, επιπλήξεων και απειλών για τις επιπτώσεις που θα έχει αυτή η εισβολή του γεωτρυπάνου της στην κυπριακή ΑΟΖ.

Ευρωπαϊκή Ένωση: Η ύπατη εκπρόσωπος της Ε.Ε. για θέματα εξωτερικής πολιτικής, Φεντερίκα Μογκερίνι, προειδοποίησε την Τουρκία να μη συνεχίσει κι αναφέρθηκε στην «κατάλληλη απάντηση» που θα δώσει η Ε.Ε. με στόχο να αποτραπούν αυτές οι επιθετικές ενέργειες, αν και για την ώρα τον κύριο λόγο έχουν οι διπλωματικές επαφές και πιέσεις. Επίσης η εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για θέματα εξωτερικής πολιτικής Μ. Κοτσίγιανιτς, επανέλαβε την ξεκάθαρη θέση, την οποία έχει λάβει η Ε.Ε.  τον Μάρτιο του 2018 εναντίον των προθέσεων της Τουρκίας να ξεκινήσει γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ, καλώντας την Τουρκία να «δείξει αυτοσυγκράτηση, να σεβαστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου και να απόσχει από κάθε παράνομη ενέργεια».

ΗΠΑ: Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, σε ανακοίνωση που εξέδωσε αργά το βράδυ της Κυριακής 5 Μαΐου, εξέφρασε την ανησυχία του κάλεσε την Τουρκία να μην συνεχίσει τη δραστηριότητα της σε μια περιοχή την οποία έχει οροθετήσει η Κυπριακή Δημοκρατία ως την ΑΟΖ της. Η Ουάσιγκτον χαρακτήρισε «πολύ προκλητικό βήμα» αυτές τις δραστηριότητες του τουρκικού ναυτικού στην περιοχή τονίζοντας ότι εγείρεται ο κίνδυνος «να αυξηθεί η ένταση στην περιοχή». Κάλεσε μάλιστα την Άγκυρα να μην προχωρήσει σε γεωτρήσεις εντός της κυπριακής ΑΟΖ αλλά να τις ακυρώσει, διότι θα υπάρξουν επιπτώσεις.

Η εκπρόσωπος του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών Μόργκαν Ορτέιγκους εξέφρασε τη βαθιά ανησυχία των ΗΠΑ για τις αποσταθεροποιητικές ενέργειες της Άγκυρας, λέγοντας ότι μπορεί να οδηγήσουν σε κλιμάκωση της έντασης στην περιοχή. «Οι ΗΠΑ ανησυχούν βαθιά για τις εξαγγελθείσες προθέσεις της Τουρκίας σχετικά με την έναρξη υπεράκτιων γεωτρήσεων σε μια περιοχή την οποία έχει οροθετήσει η Κυπριακή Δημοκρατία ως την Αποκλειστική Οικονομική της Ζώνη. Αυτό το βήμα είναι πολύ προκλητικό και εγείρει τον κίνδυνο να αυξηθεί η ένταση στην περιοχή. Καλούμε τις τουρκικές αρχές να σταματήσουν αυτές τις δραστηριότητες και ενθαρρύνουμε όλα τα μέρη να ενεργήσουν με αυτοσυγκράτηση», δήλωσε η εκπροσώπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Ισραήλ και Αίγυπτος: Αντέδρασε έντονα και το Ισραήλ, το οποίο έχει πλέον κοινά γεωπολιτικά, οικονομικά και ενεργειακά συμφέροντα και σχέδια με την Κύπρο και την Ελλάδα και δεν επιθυμεί με τίποτε τον διεμβολισμό τους από την Άγκυρα.

  

Έντονη ήταν και η αντίδραση της Αιγύπτου με την οποία η Τουρκία, αν και βρίσκεται από το 2013 σε αντιπαράθεση, θεωρεί ότι μοιράζεται την υφαλοκρηπίδα της Αν. Μεσογείου κι έχει «θαλάσσια σύνορα» μαζί της (η Άγκυρα δεν αναγνωρίζει κυπριακή ΑΟΖ), κάτι που φυσικά απορρίπτει το Κάιρο. Το τελευταίο που θα ήθελε να δει η Αίγυπτος θα ήταν η περαιτέρω ενίσχυση του ρόλου της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Τη θεωρεί περιφερειακό ανταγωνιστή, όχι μόνον στην Αν. Μεσόγειο, αλλά σε όλη τη Μέση Ανατολή. Για την Αίγυπτο η Κύπρος είναι μια χρήσιμη «buffer zone»», που τη χωρίζει από την Τουρκία και ταυτόχρονα ένας οικονομικός και ενεργειακός εταίρος. Η Ελλάδα είναι ένας πυλώνας ασφάλειας κι ένας πολύτιμος κόμβος, που συνδέει γεωπολιτικά, οικονομικά και ενεργειακά την Αίγυπτο με την Ευρώπη και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Γι' αυτό και η Αίγυπτος απορρίπτει τις τουρκικές θέσεις και αξιώσεις και στηρίζει τον άξονα με την Κύπρο και την Ελλάδα.

Αντιδράσεις Κύπρου: κατάθεση συντενταγμένων ΑΟΖ, διεθνούς εντάλματος σύλληψης και απειλή βέτο κατά της Τουρκίας στην Ε.Ε. Η κυπριακή κυβέρνηση, που περίμενε πως η Άγκυρα θα προχωρούσε σε παράνομη γεώτρηση εντός της ΑΟΖ της, εντείνει τις προσπάθειες για να αποτραπεί αυτό το ενδεχόμενο ή και άλλα ενδεχόμενα, όπως το να προχωρήσει η Τουρκία σε γεωτρήσεις κι εντός αδειοδοτημένων τεμαχίων της κυπριακής ΑΟΖ. Εκτός από διαβήματα στον ΟΗΕ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο Υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Χριστοδουλίδης, έθεσε και θέμα κυρώσεων αναφέροντας πως ότι υπάρχει το θέμα της αναθεώρησης της Τελωνειακής Ένωσης με την Τουρκία καθώς και των προενταξιακών κονδυλίων που την αφορούν, σε συνεννόηση πάντα με την Ελλάδα.

Για να θωρακίσει περαιτέρω την ΑΟΖ της η Κύπρος κατέθεσε συντεταγμένες στα Ηνωμένα Έθνη. Συγκεκριμένα η Λευκωσία προχώρησε άμεσα στην κατάθεση συντεταγμένων για τις θαλάσσιες περιοχές μεταξύ Κύπρου και Τουρκίας, για να φανεί ξεκάθαρα πως οι  γεωτρήσεις που έχει προγραμματίσει η Άγκυρα στα δυτικά της μεγαλονήσου βρίσκονται παράνομα εντός της κυπριακής ΑΟΖ. Παράλληλα η Λευκωσία ετοίμασε και σχετική λίστα προκειμένου να ενεργοποιηθεί η έκδοση διεθνών ενταλμάτων σύλληψης για πρόσωπα που προσφέρουν υπηρεσίες στο τουρκικό γεωτρύπανο «Fatih», που θα σταλούν και στην interpol. Οι αντιδράσεις της Λευκωσίας θα είναι κλιμακωτές, ανάλογα με την ποιότητα της τουρκικής επιθετικότητας, που δε θα μείνει αναπάντητη, αυξάνοντας κάθε φορά το κόστος για την Άγκυρα. Η Λευκωσία επιδιώκει να φανεί πως όλη αυτή η προκλητικότητα της Τουρκίας ήταν στην ουσία «μια τρύπα στο νερό» και χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Με ψυχραιμία για την ώρα αντιμετωπίζει την τουρκική προκλητικότητα η Ελλάδα, η οποία θέλει ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με την Άγκυρα και συνεχίζει να υποστηρίζει την Ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, διότι αυτό τη συμφέρει μακροπρόθεσμα. «Δεν θέλουμε η Τουρκία να φύγει από τις Διεθνείς συμμαχίες και να γίνει ακόμη πιο επιθετική», δήλωσε χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, Γιώργος Κατρούγκαλος. Το θέμα βέβαια είναι αν και η Τουρκία επιθυμεί το ίδιο.

Τι επιδιώκει η Τουρκία;

Η εισβολή του «Πορθητή» στην κυπριακή ΑΟΖ 62 ν.μ. δυτικά της Πάφου δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά εντάσσεται στα πλαίσια μιας ευρύτερης αναθεωρητικής στρατηγικής της Άγκυρας, η οποία προσπαθεί να αντιδράσει και να ανακόψει τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο, ειδικά εκείνες που αφορούν την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων. Η Τουρκία επιδιώκει επίσης να τεστάρει τα αντανακλαστικά και την ετοιμότητα της Ελλάδας και της Κύπρου σε μια τεράστια θαλάσσια περιοχή από τον 28ο (νότια Ρόδου) έως και τον 32ο μεσημβρινό (δυτικά Ρόδου).

Η ίδια θεωρεί πως ξεκινά γεωτρήσεις στη «δική της υφαλοκρηπίδα» και δεν δεσμεύεται από τις συμφωνίες οριοθέτησης μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και άλλων χωρών της Μεσογείου (βλέπε Αίγυπτος) και ότι έχει το δικαίωμα να εκμεταλλευτεί τη «δική της υφαλοκρηπίδα». Άσχετα, αν σε αυτό είναι μόνη και απομονωμένη διεθνώς, η Άγκυρα συνεχίζει την επιθετικότητα της, την προκλητικότητα και τις πιέσεις, ώστε στο τέλος -στα πλαίσια ενός μεγάλου “ανατολίτικου παζαριού” που επιδιώκει ο Ερντογάν- να λάβει σημαντικά ανταλλάγματα και μερίδιο από την τεράστια «ενεργειακή πίτα» της Ανατολικής Μεσογείου.

Η Τουρκία θα ήθελε να διαλύσει τον «αντιτουρκικό άξονα», που έχει σχηματιστεί γύρω της, και, σύμφωνα με την άποψη της, την έχει εγκλωβίσει, της κάνει «οικονομικό πόλεμο» (η τουρκική λίρα υποχώρησε κι άλλο, στις 6 λίρες το δολάριο, το χαμηλότερο σημείο εδώ κι έξι μήνες), επιδιώκοντας να ψαλιδίσει τις φιλοδοξίες της να αναδειχθεί σε υπολογίσιμη περιφερειακή δύναμη. Ολοένα και πιο νευρική και απρόβλεπτη η Άγκυρα βάζει στο ίδιο «μεγάλο παζάρι» και το ζήτημα της αγοράς των ρωσικών S-400 και των αμερικανικών F-35, παρότι η μία αγορά αναιρεί αυτομάτως την άλλη, διακινδυνεύοντας ακόμη και τη στρατηγική σχέση που είχε οικοδομήσει με τις ΗΠΑ μετά το τέλος του Β'Π. Πολέμου. Επιδιώκει ανταλλάγματα είτε στα ανατολικά της σύνορα (αποτροπή ίδρυσης αυτόνομης οντότητας από τους Κούρδους της βόρειας Συρίας) είτε στην Ανατολική Μεσόγειο (μερίδιο από τα ενεργειακά κοιτάσματα και ευνοϊκή προς αυτή διευθέτηση του Κυπριακού), είτε και στα δύο, απειλώντας πως διαφορετικά θα μετατραπεί σε “τρελό φορτηγό με σπασμένα φρένα στην κατηφόρα”, αποσταθεροποιώντας όλη αυτή την ευαίσθητη περιοχή.

Σε κάθε περίπτωση όμως η νέα τουρκική κλιμάκωση στην Ανατολική Μεσόγειο εντάσσεται τόσο στα πλαίσια μιας νέας στρατηγικής της Άγκυρας, που φέρει την ονομασία «Γαλάζια πατρίδα», όσο και στην γενικότερη απόφαση του Ερντογάν να επαναπροσδιορίσει τη θέση της χώρας στο διεθνές σύστημα και στον κύριο προσανατολισμό της, που ήταν, ως το 2016 τουλάχιστον, κυρίαρχα Ευρωατλαντικός.

Η Τουρκία επιδιώκει πλέον να βρει ένα νέο «σημείο ισορροπίας» μεταξύ Δύσης και Ανατολής, ΗΠΑ και Ρωσίας καθώς και να αποσυμπιεστεί από τις τεράστιες εσωτερικές πιέσεις, πολιτικές και κυρίως οικονομικές. Κι όλα αυτά υπό τη σημαία μιας «περήφανης και ανεξάρτητης εθνικής πολιτικής», που επικαλείται συχνά ο Ερντογάν για να υφαρπάξει και τις εθνικιστικές ψήφους, που επιδιώκει την αμυντική και γεωπολιτική θέση της χώρας και τη διαπραγματευτική της ισχύ, σε μια περίοδο που έχει όλα τα μέτωπα ανοικτά και λιγότερους φίλους από ότι ποτέ. Πρόκειται για ένα επικίνδυνο παιχνίδι, από έναν αδίστακτο και αλαζονικό Ερντογάν, που μέρα με τη μέρα φαίνεται πως έχει πάρει διαζύγιο από τη λογική και την πραγματικότητα, απειλώντας πως αφού πλέον «δεν τον παίζουν», θα τινάξει και τα «παιχνίδια των άλλων» στον αέρα. Μόνο που αυτά τα «παιχνίδια» αφορούν ολόκληρους λαούς.

Πηγή

   

Φοροελαφρύνσεις και παροχές ανακοινώνει ο πρωθυπουργός

Σε εξέλιξη βρίσκεται ευρεία υπουργική σύσκεψη υπό τον πρωθυπουργό στο Μέγαρο Μαξίμου με τη συζήτηση να περιστρέφεται γύρω από το πακέτο των φοροελαφρύνσεων και παροχών που σχεδιάζει η κυβέρνηση. Τα θετικά μέτρα κλείδωσαν στη πολύωρη συνάντηση που είχε το περασμένο Σάββατο ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας με τον υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο με το ποσό που πρόκειται να διατεθεί να προσεγγίζει το 1 δισ. ευρώ.

Παρόντες στη σύσκεψη του Μαξίμου είναι, μεταξύ άλλων, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και η Έφη Αχτσιόγλου.

Όπως έγραψε η «Εφημερίδα των Συντακτών» οι νέες φοροελαφρύνσεις θα χρηματοδοτηθούν από το υπερπλεόνασμα του 2019, το οποίο το οικονομικό επιτελείο εκτιμά ότι θα ανέλθει στο 4,1% έναντι αρχικής πρόβλεψης για 3,6%. Η διαφορά του 0,6% του ΑΕΠ σε σχέση με τον μνημονιακό στόχο (3,5%) αντιστοιχεί σε δημοσιονομικό χώρο 1,14 δισ. ευρώ.

Θα πρέπει να σημειώσουμε πως ο Αλέξης Τσίπρας ανέβαλε τη σημερινή του περιοδεία στα Γιάννενα, την οποία θα πραγματοποιήσει το Σαββατοκύριακο παρέα με τον υπουργό Οικονομικών, Ευκλείδη Τσακαλώτο. Η αναβολή μόνο τυχαία δεν πρέπει να θεωρείται καθώς ο πρωθυπουργός, θα παραχωρήσει συνέντευξη Τύπου μαζί με το οικονομικό επιτελείο στις 19:00 στο Ζάππειο Μέγαρο, ανακοινώνοντας το πακέτο των μέτρων.

Στο πακέτο που θα ανακοινώσει ο Αλέξης Τσίπρας περιλαμβάνονται:

Δέσμευση για διατήρηση του αφορολόγητου ορίου στα σημερινά επίπεδα.

Καταβολή επιδόματος στους συνταξιούχους ή διαφορετικά 13η σύνταξη.

Μετάταξη συγκεκριμένων προϊόντων από τον υψηλό συντελεστή ΦΠΑ 24% στον χαμηλό 13%.

Επαναφορά της έκπτωσης στην περίπτωση εφάπαξ καταβολής του φόρου.

Νέες διορθωτικές κινήσεις στον ΕΝΦΙΑ, περιορισμένου όμως κόστους. 

Πηγή

Στο 1,2 δισ. οι οφειλές για εκκρεμείς συντάξεις και εφάπαξ

Προσεγγίζουν το 1,2 δισ. ευρώ οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του Δημοσίου για συντάξεις και εφάπαξ παροχές, με αποτέλεσμα εκατοντάδες χιλιάδες ασφαλισμένοι να παραμένουν εγκλωβισμένοι χωρίς εισόδημα ακόμη και για χρόνια, εξαιτίας μιας σειράς από χρόνιες παθογένειες του συστήματος, καθυστερήσεις και κωλυσιεργίες της διοίκησης, αδυναμίες ορθού σχεδιασμού από την πολιτική ηγεσία και βεβαίως αυστηρούς δημοσιονομικούς περιορισμούς.

Όπως γράφει η Καθημερινή συνολικά, οι εκκρεμότητες σε ΕΦΚΑ και ΕΤΕΑΕΠ εκτιμάται ότι ξεπερνούν τις 200.000 αιτήσεις. Μόνο στον ΕΦΚΑ, όπως προκύπτει από έγγραφο της Γενικής Διεύθυνσης Στρατηγικής και Ανάπτυξης του φορέα, με ημερομηνία 5/4/2019, οι εκκρεμείς αιτήσεις κύριων συντάξεων την 31η Μαρτίου 2019 ήταν 97.337. Σε αυτές δεν υπολογίζονται μάλιστα οι εκκρεμότητες του Δημοσίου (πρώην Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους), που σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των συνδικαλιστών ξεπερνούν τις 25.000.

Στο ΕΤΕΑΕΠ, όπως προκύπτει από την εισήγηση του ΕΦΚΑ για την παράταση της λειτουργίας των κλιμακίων επίσπευσης στην έκδοση των εκκρεμών συντάξεων έως το τέλος 2019, εκκρεμούν τουλάχιστον 96.042 αιτήσεις συνταξιοδότησης. Μόνο στον τομέα των εφάπαξ, που σχεδιάζεται η προπληρωμή του 80%, για να ξεμπλοκάρει η διαδικασία και να μειωθεί ο αριθμός των εκκρεμοτήτων, σε αναμονή βρίσκονται σχεδόν 25.000 αιτήσεις.

Να σημειωθεί ότι με έγγραφό της, η διοίκηση του ΕΦΚΑ προέβη σε αλλαγή και στη διαδικασία αναγνώρισης χρόνου ασφάλισης για τους μισθωτούς που έχουν χάσει τα ένσημά τους, με στόχο την επιτάχυνση στην απονομή των συντάξεων. Η διαδικασία αφορά τις περιπτώσεις αυτές που τα ένσημα χάθηκαν πριν από το 2002, καθώς από το 2002 και μετά τα ένσημα των μισθωτών είναι μηχανογραφημένα.

Ο πρώην υπουργός Εργασίας, αρμόδιος τομεάρχης της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Γιάννης Βρούτσης, εκτιμά πως οι εκκρεμείς συντάξεις ξεπερνούν τις 250.000. Καταγγέλλει μάλιστα την κυβέρνηση ότι έπειτα από δύο χρόνια συνεχών «δεσμεύσεων» ότι θα «μηδενίσει» τις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις, ώστε οι νέες συντάξεις να εκδίδονται πλέον μέσα σε τρεις μήνες, πέτυχε το ακριβώς αντίθετο: αφενός να διαιωνίζει το απαράδεκτο αυτό φαινόμενο και αφετέρου να μη γνωρίζει κανένας πλέον τον ακριβή αριθμό των συντάξεων που παραμένουν σε εκκρεμότητα.

Να σημειωθεί εδώ, ότι το υπουργείο Εργασίας υπολογίζει ότι το σύνολο των εκκρεμών αιτήσεων συνταξιοδότησης σε ΕΦΚΑ αλλά και επικουρικό δεν ξεπερνούν τις 112.000.

Η Ν.Δ. εκτιμά πως ένας από τους βασικούς λόγους που η ηγεσία του υπουργείου εφαρμόζει μεθόδους τεχνητής απόκρυψης του πραγματικού ύψους των εκκρεμών αιτήσεων συνταξιοδότησης, είναι η πρόθεση να παρουσιάσει μια εικονική πραγματικότητα στον προϋπολογισμό του ΕΦΚΑ. «Εχουν κηρύξει στάση πληρωμών στις εκκρεμείς συντάξεις του Δημοσίου», υποστηρίζουν, «αφενός για να εμφανίσει ο ΕΦΚΑ ένα πλασματικό πλεόνασμα και αφετέρου για να ναρκοθετήσει την πορεία της επόμενης κυβέρνησης», υπογραμμίζει.

Μιλώντας στην «Καθημερινή» ο πρώην υπουργός Εργασίας Γιώργος Κουτρουμάνης, χωρίς να παραγνωρίζει τις δημοσιονομικές σκοπιμότητες, επισημαίνει ότι στις βασικές αιτίες καθυστέρησης στην έκδοση των συντάξεων, συγκαταλέγονται η πλήρης αποτυχία οργάνωσης και λειτουργίας του ΕΦΚΑ, η έλλειψη προσωπικού, η μεταφορά έμπειρων στελεχών της δημόσιας διοίκησης σε θέσεις εκτός της διεύθυνσης έκδοσης συντάξεων, αλλά και η δραματική καθυστέρηση της ηγεσίας του υπουργείου Εργασίας να εκδώσει σημαντικές εγκυκλίους, ώστε στη συνέχεια να δημιουργηθεί το απαιτούμενο λογισμικό και να προχωρήσει η διαδικασία.

Την… παραδοσιακή ανεπάρκεια στη διαχείριση των δημόσιων οικονομικών της χώρας επικαλείται μάλιστα και το υπουργείο Οικονομικών στο Πρόγραμμα Σταθερότητας που απέστειλε τις προηγούμενες ημέρες στην Κομισιόν, για τις καθυστερήσεις στις πληρωμές των ληξιπρόθεσμων οφειλών του κράτους προς τους ιδιώτες. Η ελληνική κυβέρνηση στην πράξη, παραδέχεται ότι διαρθρωτικοί λόγοι, μεταξύ των οποίων η ογκώδης διαδικασία πληρωμών, η έλλειψη ή η λανθασμένη κατανομή του προσωπικού σε οργανισμούς, και η χρονική διάρθρωση των εκταμιεύσεων από τον κρατικό προϋπολογισμό, καθυστερούν τις πληρωμές. Και προσθέτει ότι «η κατάσταση επιδεινώθηκε δραματικά, όταν υπήρχαν σοβαροί περιορισμοί ρευστότητας».

Οι εργαζόμενοι στα ασφαλιστικά ταμεία έχουν εδώ και καιρό κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου, εκτιμώντας ότι παρά τις όποιες εξαγγελίες και δηλώσεις, ο ΕΦΚΑ έχει αποτύχει πλήρως στους οργανωτικούς και αντιγραφειοκρατικούς ιδρυτικούς του στόχους. Μάλιστα, κάνουν λόγο για ακραία υποστελεχωμένες υπηρεσίες, με σοβαρότατες ελλείψεις που οδηγούν στις δραματικές καθυστερήσεις έκδοσης των συντάξεων. Σημειώνουν πως ακόμη και στις αιτήσεις που αφορούν «ανελαστικές περιπτώσεις» και σύμφωνα με το υπουργείο Εργασίας βγαίνουν εκτός της λίστας με τις εκκρεμότητες, δεν υπάρχει υπαιτιότητα του ασφαλισμένου, αλλά γραφειοκρατικά προβλήματα μεταξύ υπηρεσιών (πρώην ταμείων) του ίδιου του ΕΦΚΑ. Ξεκαθαρίζουν δε, ότι και τα υπόλοιπα αιτήματα ασφαλισμένων προς τον φορέα, όπως αναγνωρίσεις χρόνου, διαγραφές, επανεγγραφές κ.λπ., είναι χωρίς υπερβολή εκατοντάδες χιλιάδες.

Περιμένουν ακόμη το λογισμικό

Την αδυναμία των τμημάτων απονομής συντάξεων του ΕΦΚΑ να προχωρήσουν στη διεκπεραίωση πολλών χιλιάδων εκκρεμών αιτήσεων, συγκεκριμένων ειδικών κατηγοριών, επειδή απλά δεν έχει ακόμη παραδοθεί από την ψήφιση του γνωστού νόμου Κατρούγκαλου (4387/12-5-2016) το αναγκαίο λογισμικό, καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι στο Ταμείο.

Μιλώντας στην «Κ» ο Α΄ αντιπρόεδρος συλλόγων εργαζομένων στο ΙΚΑ, Αντώνης Νικολόπουλος, σημειώνει ότι αυτό φέρνει σε απόγνωση όχι μόνο τους ασφαλισμένους που περιμένουν να πάρουν την οριστική απόφαση συνταξιοδότησής τους, αλλά και τους ίδιους τους εργαζομένους του ΕΦΚΑ, που έχουν γίνει τα εξιλαστήρια θύματα, πάνω στα οποία ξεσπούν την αγανάκτησή τους χιλιάδες ασφαλισμένοι. Αναφέρει μάλιστα ενδεικτικές περιπτώσεις, για τις οποίες δεν υπήρχε το αναγκαίο λογισμικό για τη μηχανογραφική έκδοση των συνταξιοδοτικών αποφάσεων, όπως:

• Αιτήσεις (γήρατος ή αναπηρίας) που υποβλήθηκαν μετά την 1/1/2019. Το λογισμικό δεν έχει δοθεί ολοκληρωμένο και καλούνται οι εργαζόμενοι να κάνουν υπολογισμούς για τη θεμελίωση.

• Αιτήσεις που αφορούν συντάξεις γήρατος, αναπηρίας ή χηρείας και έχουν χρόνο ασφάλισης στην Ευρωπαϊκή Ενωση ή σε τρίτες χώρες. Στη συγκεκριμένη κατηγορία δεν δίνεται ούτε προσωρινή σύνταξη.

• Αιτήσεις γήρατος που έχουν υποβληθεί με τις κοινές διατάξεις ασφαλισμένων και αφορούν εργαζομένους των ΝΠΔΔ, συμπεριλαμβανομένων και των ίδιων των εργαζομένων του ΕΦΚΑ.

• Αιτήσεις που αφορούν περιπτώσεις θανάτου σε διαζευγμένη χήρα, ή θάνατο μετά την 1/1/2019.

• Αιτήσεις για προσμέτρηση χρόνου ασφάλισης μετά τη συνταξιοδότηση.

Αιτήσεις για τη μετατροπή της συντάξεως αναπηρίας σε γήρατος.

• Αιτήσεις που αφορούν δικαίωμα δύο συντάξεων της ίδιας κατηγορίας (για παράδειγμα, δύο «εθνικές συντάξεις» του νόμου 4387/2016).

Δραματικές είναι οι καθυστερήσεις στην έκδοση συντάξεων ασφαλισμένων του Δημοσίου και των δήμων. Οι χρόνοι έκδοσης των συνταξιοδοτικών πράξεων προσεγγίζουν τα τρία έτη, λόγω υποβάθμισης της Γενικής Διεύθυνσης Συντάξεων Δημοσίου του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους σε απλή Διεύθυνση, και την υπαγωγή της στον ΕΦΚΑ. 

Πηγή

Ο Τσίπρας, ο Πορτοσάλτε και οι διακοπές σε ένα κότερο...

 Γράφει ο Δημήτρης Κανελλόπουλος

Δικαιούται ο πρωθυπουργός της χώρας να κάνει διακοπές σε μία θαλαμηγό ενός εφοπλιστή; Η πρώτη-πρώτη απάντηση είναι «όχι», αυτή τουλάχιστον θα σκεφτόμουν εγώ. Ειδικά όταν είναι ένας αριστερός πρωθυπουργός.

Ωστόσο, μερικές φορές τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Ας δούμε λοιπόν τα γεγονότα, όπως ακριβώς συνέβησαν τις τελευταίες ώρες.

Χθες, Κυριακή, ο δημοσιογράφος του ΣΚΑΪ, Άρης Πορτοσάλτε, που πολλές φορές αφήνει άθλια υπονοούμενα στο Twitter και τα οποία αποδεικνύονται fake news (θα θυμάστε το δυστύχημα στην Αίγινα με τα... συριζόπουλα) ανέβασε το παρακάτω tweet:

Εδώ βέβαια υπήρχαν και φωτογραφίες. Δεν ξέραμε ωστόσο λεπτομέρειες κι ας έλεγε ο Άρης Πορτοσάλτε τα δικά του. Σκεφτείτε πως ο δημοσιογράφος του ΣΚΑΪ δεν έγραψε καν το όνομα του Τσίπρα στο tweet του. Οπότε κρατούσαμε τις αποστάσεις μας, περιμένοντας την απάντηση του Μαξίμου.

Περνούσαν οι ώρες ωστόσο και ανακοίνωση δεν έβγαινε. Εν τω μεταξύ το θέμα έπαιζε παντού: sites, εφημερίδες, ραδιόφωνα και τηλεοράσεις. Αφήστε δε τα social media. Δεν το θεώρησε σκόπιμο να απαντήσει η κυβέρνηση; Ή, μήπως, ένιωθε ένοχη; Και τα δύο έχουν αρνητικό πρόσημο.

Εν τω μεταξύ στα δημοσιογραφικά γραφεία κυκλοφορούσε η πληροφορία πως το σκάφος ήταν του αείμνηστου εφοπλιστή Περικλή Παναγόπουλου. Αλλά, έμενε μεταξύ μας.

Μέχρι που μίλησε στο «Πρώτο Θέμα» η σύζυγος του εκλιπόντος, Κατερίνα Παναγοπούλου. Και ήταν, μπορώ να πω, αποστομωτική, αποσαφηνίζοντας πρόσωπα και καταστάσεις. Σταχυολογώ μερικά από τα λεγόμενά της:

Και ο Περικλής Παναγόπουλος όπως και εγώ είχαμε μεγάλη εκτίμηση στον Αλέξη τον Τσίπρα και πολύ μεγάλη συμπάθεια. Προσωπικά με συνδέει συνεργασία τριών ετών, τρία χρόνια είμαι εκεί και συνεργάζομαι στον τομέα της Διασποράς και των επενδύσεων της χώρας.

Φυσικά είναι λογικό ένας πρωθυπουργός να ξεκουραστεί μια εβδομάδα. Το σκάφος δεν ήταν δικό μου. Ήταν του συζύγου μου. Ο σύζυγός μου ήταν άρρωστος όλο αυτό το διάστημα μέχρι και που έφυγε στις 5 Φεβρουαρίου.

Του είχε δώσει το σκάφος για να κάνει διακοπές και εγώ ήμουν δίπλα σε έναν άνθρωπο που πέθαινε.

Ο σύζυγος μου κανόνισε να είναι κάποιοι από το προσωπικό και πιθανότατα κάποιος από αυτούς πούλησε έναντι χρημάτων μια φωτογραφία κλεμμένη, μια φωτογραφία κλεμμένη γελοία.

Ο κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να ξεκουραστεί για μια εβδομάδα αθόρυβα όπου θέλει. Και αν μου το ξαναζητήσει να βοηθήσω να το κάνω όπως θα το έκανα σε οποιονδήποτε άνθρωπο που θεωρώ φίλο μου. Και είναι φίλος ο Αλέξης ο Τσίπρας.

«Δεν ήταν λίγες ημέρες μετά. Ήταν πολύ καιρό μετά. Περίπου 25 μέρες», απάντησε όταν της είπαν πως έγινε λίγες μέρες μετά την τραγωδία στο Μάτι.

Παράλληλα, σε δήλωσή της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κυρία Ναυπλιώτη - Παναγοπούλου, η οποία έγινε μετά τη δημοσίευση της συνέντευξης, μεταξύ άλλων τονίζει:

«Δεν μπορούσα να φανταστώ πως μία απλή ανθρώπινη πράξη φιλοξενίας θα έφθανε στο σημείο μιας τόσο θλιβερής πολιτικής εκμετάλλευσης. Από πότε άραγε είναι μεμπτό να φιλοξενείς κάποιον με τον οποίον έχεις γνωστή, δημόσια και θεσμική σχέση συνεργασίας και εκτίμησης;

Για κάποιους γνωστούς συκοφάντες που δεν έχουν να προσάψουν κάτι άλλο στον πρωθυπουργό, φαίνεται πως είναι όχι απλά μεμπτό, αλλά μέγα ατόπημα. Είναι πασιφανές πως πρόκειται για μία ακόμη άθλια μεθόδευση των γνωστών κύκλων, που πολεμούν τη σημερινή κυβέρνηση με όσα θεμιτά αλλά και αθέμιτα μέσα διαθέτουν.

Με μοναδικό στόχο να εξυπηρετήσουν πολιτικά συμφέροντα. Ίσως όμως και να πράττουν το αντίθετο. Απλά να γελοιοποιούνται. Γιατί έφτασαν στο σημείο να χρησιμοποιήσουν και να δημοσιοποιούν παρανόμως αποκτηθέν φωτογραφικό υλικό. Άραγε έναντι ποίου τιμήματος το απέκτησαν; Πόσο κοστίζει για αυτούς και τους εργοδότες τους το πολιτικό αφήγημα που θέλουν με το ζόρι να μαγειρέψουν;

[...]

Η σκοπιμότητά τους είναι ηλίου φαεινότερη. Όπως φυσικά και όλων αυτών που σπεύδουν να επενδύσουν πολιτικά στις χυδαίες συκοφαντίες.

Τέλος, δηλώνω με τον πλέον κατηγορηματικό και απερίφραστο τρόπο ότι δεν πρόκειται να επιτρέψω σε κανέναν να τολμά να εμπλέκει το όνομα του θανόντος συζύγου μου, Περικλή Παναγόπουλου, σε κακόγουστα και συκοφαντικά σενάρια επιστημονικής φαντασίας περί διαπλοκής.

Η ηθική και επαγγελματική του ακεραιότητα και διαφάνεια δεν αμφισβητήθηκε ούτε μία στιγμή καθ' όλη τη διάρκεια του βίου του από κανέναν. Δεν θα επιτρέψω τώρα, μετά θάνατον να την αμφισβητήσουν, πολλώ δε μάλλον όταν αυτοί που το επιχειρούν είναι οι πατριάρχες της διαπλοκής.

Αν λοιπόν ο κ. Πορτοσάλτε θέλει να βρει τη διαπλοκή δεν έχει παρά να απευθυνθεί στους εργοδότες του.»

Τι μένει έπειτα από όλα αυτά; Η ακατανόητη σιωπή του Μαξίμου. Οι διακοπές του πρωθυπουργού με μία θαλαμηγό. Οι φωτογραφίες των παπαράτσι (αναμενόμενες, στην εποχή μας). Η σπέκουλα των ΜΜΕ σε σχέση με το Μάτι και η άθλια προσπάθειά τους να συνδυάσουν τις διακοπές του κ. Τσίπρα με την τραγωδία.

Θέλετε να θυμηθούμε τι έγραφε το in.gr του Βαγγέλη Μαρινάκη, πέρυσι, στις 4 Αυγούστου 2018, δύο εβδομάδες μετά την τραγωδία στο Μάτι; Αυτό: «Ο Αύγουστος είναι ο μήνας των διακοπών και για τους αρχηγούς των κομμάτων. Ο πρόεδρος της Ν.Δ. Κυριάκος Μητσοτάκης θα βρίσκεται από αυτή την εβδομάδα στα Χανιά μαζί με την οικογένειά του κι αν συμβεί κάτι και απαιτηθεί να έρθει στην Αθήνα, θα πάρει τα αεροπλάνο και σε 40 λεπτά θα είναι στο γραφείο του».

Τελικά πήγε και ο κ.Μητσοτάκης διακοπές τότε; Γιατί δεν τον συνδέουν και αυτόν με την τραγωδία στο Μάτι; Είναι φαιδρό και να το συζητάμε έτσι; Το κάνει ωστόσο κατά κόρον η Ν.Δ., το ΚΙΝ.ΑΛΛ. και τα φιλικά τους ΜΜΕ.

Χαρακτηριστική είναι η ανακοίνωση της Ν.Δ., η οποία μεταξύ άλλων τονίζει ότι «ο ηγέτης της πρώτης φοράς Αριστερά το τερμάτισε. Η ξεδιάντροπη υποκρισία κ. Τσίπρα που παριστάνει ότι πολεμά τις ελίτ και κάνει δωρεάν διακοπές με τα κότερά της δεν έχει προηγούμενο. Τον παραδίδουμε στη χλεύη του ελληνικού λαού».

Όλα θα είχαν αποφευχθεί αν το γραφείο του Αλέξη Τσίπρα είχε ανακοινώσει, τότε ή τώρα, τις διακοπές του πρωθυπουργού. Δεν ξέρω αν πρέπει πάντως να συμβαίνει αυτό, όταν ένας πρωθυπουργός επιθυμεί να περάσει λίγες ημέρες ηρεμίας με την οικογένειά του.

Θα έπρεπε ο πρωθυπουργός να είχε αποφύγει τις διακοπές σε μία θαλαμηγό ενός εφοπλιστή έστω και με τις παραπάνω (κατανοητές) προϋποθέσεις που ανέφερε η κυρία Παναγοπούλου; Εννοείται πως ναι, ούτε συζήτηση για αυτό.   

Σε αντίθεση με τον Νέο Βουτζά, το Μάτι ήταν μία παγίδα θανάτου

1. Η βασική αιτία για το μέγεθος της ανθρωπιστικής καταστροφής στο Μάτι δεν είναι τα σφάλματα στην διαχείριση της κρίσης από την Πυροσβεστική, την Αστυνομία και την Υπηρεσία Πολιτικής Προστασίας. Παρόμοια σφάλματα σε μία άλλη περιοχή δεν θα είχαν ως αποτέλεσμα 100 νεκρούς. Βασική αιτία για το μέγεθος της ανθρωπιστικής καταστροφής είναι οι πολεοδομικές και οικιστικές συνθήκες στο Μάτι σε συνδυασμό με το πυκνό πευκοδάσος που υπάρχει εκεί. Όσοι θέλουν να καταλάβουν την πραγματικότητα, έξω από πολιτικούς φανατισμούς και αντιδικίες, ας προσέξουν το εξής: ο Νέος Βουτζάς κάηκε και αυτός, εξ ολοκλήρου σχεδόν, όπως και το Μάτι. Μάλιστα χρονικά κάηκε πριν από το Μάτι. Έχει τον ίδιο Δήμαρχο ενώ εκεί επιχειρούσαν ακριβώς οι ίδιες πυροσβεστικές δυνάμεις που είχαν την ευθύνη και για το Μάτι. Επίσης, όπως και στο Μάτι, κανείς ποτέ δεν διέταξε εκκένωση του οικισμού. Και όμως στον Νέο Βουτζά δεν πέθανε σχεδόν κανένας από τους κατοίκους. Παρά το ότι τα σπίτια τους κάηκαν ολοσχερώς, σχεδόν όλοι κατάφεραν και διέφυγαν σώοι (είναι μάλιστα τραγική ειρωνεία ότι κάποιοι πέθαναν στο Μάτι όπου παγιδεύτηκαν γιατί δεν ήξεραν πώς να εισδύσουν μέσα από τα κτίσματα για να περάσουν στην παραλία).

Στο ερώτημα γιατί υπάρχει αυτή η τόσο σημαντική διαφορά ανάμεσα στις δύο περιοχές η απάντηση είναι απλή: γιατί, σε αντίθεση με το Μάτι, ο Νέος Βουτζάς είναι ένα μέρος με στοιχειώδη πολεοδομικό σχεδιασμό και αραιότερη, αλλά και καλύτερη, δόμηση από το Μάτι. Παρά το ότι δεν διαθέτει μέτωπο στην θάλασσα, σε περίπτωση πυρκαγιάς, όταν αυτή έρχεται από μία κατεύθυνση μπορείς να διαφύγεις προς όλες τις  άλλες κατευθύνσεις-πράγμα που έκαναν οι περισσότεροι από τους κατοίκους του βλέποντας την φωτιά. Χωρίς, μάλιστα, να κινδυνεύουν να ακινητοποιηθούν στους δρόμους, γιατί αυτοί, στις περισσότερες περιπτώσεις, έχουν το απαραίτητο πλάτος για δύο αυτοκίνητα.

Αντίθετα, στο Μάτι, προσπαθώντας οι κάτοικοι να κάνουν ακριβώς το ίδιο πράγμα το οποίο έκαναν και οι κάτοικοι του Νέου Βουτζά, δηλαδή να φύγουν από την φωτιά, σε μεγάλο βαθμό δεν τα κατάφεραν και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ενώ στον Νέο Βουτζά μπορείς να φύγεις άνετα προς τρεις κατευθύνσεις, ή τουλάχιστον προς την κατεύθυνση της οδού Μαραθώνος αν η φωτιά έρχεται ψηλά από το βουνό, στο Μάτι ήταν πάρα πολύ δύσκολο έως αδύνατο να φύγεις προς οιαδήποτε κατεύθυνση. Δεν μπορούσες να πας προς τα δεξιά, στην Ραφήνα, ή προς τα αριστερά, στον Άγιο Ανδρέα και στο Ζούμπερι, διότι ουσιαστικά δεν υπάρχουν δρόμοι προς αυτές τις κατευθύνσεις. Αλλά και στην μοναδική οδό που βρίσκεται παράλληλα με την παραλία, από την οποία θεωρητικά θα μπορούσες να φύγεις δεξιά και αριστερά, (μόνο θεωρητικά όμως γιατί είναι κι αυτή πολύ στενή), δεν μπορούσες να φτάσεις γιατί υπήρχε συνωστισμός και ακινητοποίηση των αυτοκινήτων στους εξαιρετικά στενούς δρόμους. Και όσοι, όμως, κατάφεραν να φτάσουν εκεί με τα πόδια και πάλι δεν μπορούσαν να βγουν στην θάλασσα παρά μόνο αν ήξεραν να κινηθούν στους δαίδαλους της περιοχής.  Σε αντίθεση με τον Νέο Βουτζά, το Μάτι ήταν παγίδα θανάτου.

Τα σφάλματα της Πυροσβεστικής και της Αστυνομίας, δηλαδή ότι εξέτρεψαν την κυκλοφορία από τη Λεωφόρο Μαραθώνος προς το Μάτι, αλλά και το ότι δεν ενημέρωσαν έγκαιρα τους κατοίκους για να το εκκενώσουν, (πράγμα το οποίο θέλει πολύ συζήτηση σχετικά με το αν μπορούσε να υλοποιηθεί), είναι υπαρκτά. Όμως εάν αυτά τα σφάλματα είχαν γίνει σε κάποια άλλη περιοχή, σε καμία περίπτωση δεν θα είχαν ως αποτέλεσμα την εκατόμβη που υπήρξε στο Μάτι.

Για να το αντιληφθεί αυτό κάποιος που θέλει να ξέρει την πραγματικότητα και όχι απλώς να εκτονώνει τον φανατισμό του, μπορεί να σκεφτεί και κάτι άλλο. Ας υποθέσουμε ότι η φωτιά δεν κατέβαινε από τον Νέο Βουτζά προς το Μάτι αλλά βρισκόταν λίγο πιο βόρεια και κατέβαινε από την Ανατολή προς την Νέα Μάκρη. Ας υποθέσουμε, επίσης, ότι η Αστυνομία και η Πυροσβεστική υπέπιπταν και σε αυτήν την περίπτωση στα σφάλματα να εκτρέψουν την κυκλοφορία της Λεωφόρου Μαραθώνος μέσα στην Νέα Μάκρη αλλά και να μην ειδοποιήσουν τους κατοίκους της Νέας Μάκρης να εκκενώσουν την πόλη τους. Ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα; Θα είχαμε μήπως 100 νεκρούς και πάλι; Φυσικά και όχι. Δεν θα είχαμε 100 νεκρούς γιατί στην Νέα Μάκρη δεν υπάρχουν τόσο πολλά πεύκα, και μάλιστα γερασμένα, για να διατηρήσουν τη φωτιά σε ένταση αλλά και διότι -πράγμα που είναι το κυριότερο- παρά το γεγονός ότι η ρυμοτομία της δεν είναι σπουδαία, είναι εν τούτοις μία λογική ρυμοτομία και είναι ευκολότερο να κινηθείς στους δρόμους της από ότι είναι το να κινηθείς στους δρόμους στο Μάτι. Επίσης οι δρόμοι της Νέας Μάκρης σου επιτρέπουν να φύγεις είτε αριστερά προς τον Τύμβο Μαραθώνος είτε δεξιά προς το Ζούμπερι. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι πως θα ήταν εξαιρετικά εύκολο να φθάσει όποιος ήθελε στην παραλία της Νέας Μάκρης αφού υπάρχει απεριόριστα ελεύθερη πρόσβαση στην θάλασσα με μέτωπο χιλιομέτρων. Εάν, λοιπόν, η φωτιά κατέβαινε όχι από τον Νέο Βουτζά προς το Μάτι αλλά από την Ανατολή προς την Νέα Μάκρη, όσα πολλά σφάλματα και να είχαν κάνει η Πυροσβεστική και η Αστυνομία, όσο γρήγορα και να έτρεχε ο άνεμος, δεν θα υπήρχαν 100 νεκροί. (Μάλλον δεν θα υπήρχε κανένας νεκρός).

Ο μεγάλος αριθμός νεκρών στο Μάτι οφείλεται στο γεγονός ότι στα τυχόν σφάλματα και στις λανθασμένες επιλογές της Πυροσβεστικής και της Αστυνομίας επέδρασε πολλαπλασιαστικά η πραγματική παγίδα θανάτου που δημιουργούν οι, διαχρονικά δημιουργημένες και ανεκτές από όλους, απαράδεκτες πολεοδομικές και οικιστικές συνθήκες της περιοχής.

2. Επειδή στο διαδίκτυο γράφονται και διαδίδονται με επιμονή και φανατισμό κάποιες απόψεις από άτομα που προφανώς δεν δίνουν δεκάρα για την ανθρωπιστική τραγωδία αλλά έχουν βρει μία πολύ καλή ευκαιρία για να προβάλουν τα πολιτικά τους απωθημένα και τον πολιτικό τους φανατισμό θα πρέπει να τονισθούν ορισμένα σημεία.

Το Μάτι δεν έχει κάποιο ικανοποιητικό πολεοδομικό σχέδιο, όπως ισχυρίζονται κάποιοι ημιπαράφρονες. Υπάρχει σειρά επιστημονικών αναφορών στο διαδίκτυο, αλλά αν θέλει κανείς μπορεί να πάει και μόνος του στην περιοχή και να την περπατήσει για να δει.

Το Μάτι δεν είναι κάτι ανάλογο με οικισμούς σε δενδρόφυτες περιοχές (και όχι δάση) στην Αυστραλία, στον Καναδά και στις ΗΠΑ. Για να μην λέμε και γράφουμε πολλά, ας σταθούμε στο πιο βασικό: στις ΗΠΑ και στον Καναδά, τουλάχιστον, (που γνωρίζω), για τους οικισμούς αυτούς υπάρχει μία απαραίτητη προϋπόθεση: ένα πυροσβεστικό όχημα να μπορεί να εισέλθει και να κινηθεί στους δρόμους τους, και επίσης να μπορεί να κάνει αναστροφή. Στο Μάτι κάτι παρόμοιο δεν ισχύει. Ακόμη κι αν εξαφανιστούν όλα τα αυτοκίνητα, στο 90% των δρόμων του δεν μπορεί να εισέλθει και να κινηθεί πυροσβεστικό όχημα. Εάν είναι καλοκαίρι, και ακόμη περισσότερο εάν υπάρχει πυρκαγιά και πανικός μετακινήσεων, το πυροσβεστικό όχημα δεν μπορεί να εισέλθει πουθενά. Αυτό, όμως, που είναι το πλέον σημαντικό όσον αφορά την πυρόσβεση, είναι κάτι που δεν το αναφέρει κανείς!

Και φυσικά το Μάτι δεν έγινε δάσος μετά το 1983! Αυτό, αν και δεν έχει καμία σημασία σχετικά με την τραγωδία, είναι κάτι που τα ισχυρίζονται ανερυθρίαστα διάφοροι για να του δώσουν στην συνέχεια συνομωσιολογικές προεκτάσεις. Υπάρχει σειρά μαρτυριών ότι μετά το 1950 το Μάτι ήταν δασωμένο. Ο υπογράφων, πάντως, όταν πρωτοπήγε εκεί το 1966, βρήκε ένα συμπαγές δάσος, με λίγους χωματόδρομους μόνο, σε όλη την έκταση από το Κόκκινο Λιμανάκι, έως την περιοχή που λεγόταν «ζούγκλα» και ως εκεί που είναι σήμερα το Cabo Verde. Και με πολλά κτίσματα μέσα στο δάσος.

3. Εάν το μέγεθος της τραγωδίας στο Μάτι οφειλόταν μόνο στην ανικανότητα της κυβέρνησης και στα σφάλματα των Υπηρεσιών, αυτό θα είχε σαν λογική συνεπαγωγή ότι στο μέλλον θα ήταν δυνατόν, ενισχυμένοι με την επιδότηση που θα πάρουμε από τον κύριο Γιουνκέρ, να ξαναχτισθούν τα καμένα όπως ήταν πριν και να συνεχίσουν οι άνθρωποι να ζουν εκεί, κανονικά και πάλι, με μόνη εξαίρεση πλέον ότι κάθε φορά που θα εκδηλώνεται πυρκαγιά θα ειδοποιούνται με sms και θα εκκενώνουν την περιοχή! Αυτό είναι το μόνο επιπλέον στοιχείο που μπορεί να προσφέρει για την προστασία των κατοίκων, η καλύτερη προληπτική προστασία, διότι, εφ’ όσον δεν υπάρχει  λόγος να αναπλασθεί η περιοχή, με κατεδαφίσεις και αναμορφώσεις, δεν θα μπορεί ούτε και στο μέλλον να εισέλθει πυροσβεστικό όχημα σε ώρα κρίσης και πανικού για να σβήσει την φωτιά! Ο παραλογισμός μιας τέτοιας προοπτικής, δηλαδή το να δέχεσαι ως φυσιολογικό ότι στο πιο εύφλεκτο μέρος που μπορεί να υπάρξει, (σε ένα πυκνό πευκοδάσος), δεν υπάρχει δυνατότητα κατάσβεσης και καταστολής της πυρκαγιάς, είναι φυσική συνέπεια του ισχυρισμού ότι όποια τραγωδία συνέβη οφείλεται αποκλειστικά στην ανικανότητα των Υπηρεσιών και της κυβέρνησης και ότι η περιοχή δεν είχε κανένα πρόβλημα από μόνη της! Αυτό και μόνο δείχνει, επίσης, πόσο παράλογοι είναι οι ισχυρισμοί ότι και στο Μάτι και σε ανάλογες περιοχές δεν χρειάζονται πολεοδομικές αναπλάσεις αλλά αρκεί η καλύτερη Πολιτική Προστασία με την χρήση καλύτερων οργανωτικών και τεχνολογικών μεθόδων. 

4. Δεν είναι προσβολή για τους νεκρούς κατοίκους της περιοχής το να προσπαθείς να καταλάβεις τι συνέβη. Είναι ο σωστός τρόπος να τιμήσεις την μνήμη τους και να εκπληρώσεις το απαιτούμενο χρέος προς αυτούς. Σεβασμός σημαίνει ότι θα προσπαθήσεις και εσύ με τον τρόπο σου να συμβάλεις ώστε να μην επαναληφθεί τέτοια τραγωδία και να μην υπάρξουν  άλλα θύματα. Άλλωστε θα πρέπει να αναφέρει κάποιος και το ότι δεν είναι μόνο κάτοικοι της περιοχής όσοι έχασαν την ζωή τους. Είναι και πολλοί ξένοι οι οποίοι είχαν παγιδευτεί στο Μάτι και πέθαναν γιατί δεν γνώριζαν τις σχεδόν μυστικές διόδους για να περάσουν στην θάλασσα. Είναι και αλλοδαποί που απλά ήταν παραθεριστές στα ξενοδοχεία της περιοχής. Και είναι και μικρά παιδιά που δεν διάλεξαν να είναι κάτοικοι της περιοχής. Ακόμη και αν ήταν το είχαν διαλέξει άλλοι γι’ αυτά. Θα ήταν προσβολή για την μνήμη όλων τους να μην αναζητούμε τις αιτίες της συμφοράς.

ΥΓ. Όσοι θεωρούν, και υποστηρίζουν με προπέτεια, ότι ακόμη κι αν τα παραπάνω ανταποκρίνονται πλήρως στην αλήθεια, δεν θα έπρεπε, εν τούτοις, να λέγονται και να κοινοποιούνται διότι έτσι «ευνοείται ο Σύριζα», ηθικά και αξιακά ανήκουν και οι ίδιοι στην κατηγορία που ανήκει και ο Σύριζα, δηλαδή στην κατηγορία όσων πιστεύουν στην σχετικότητα της αλήθειας και του ψέματος, και κατά συνέπεια στην σχετικότητα της αξίας της ανθρώπινης ζωής.

Δημήτρης Ιωάννου

H αυτονόητη πορεία του Θεοχαρόπουλου, το φαβορί Μπακογιάννης και το ντιπέιτ που δεν έγινε

Γράφει  η Λώρη Κέζα

**Την πιο αυστηρή κριτική κάνουν στον Θανάση Θεοχαρόπουλο εκείνοι που θα ήθελαν να είναι στη θέση του. Εκείνοι που ήταν οργανωμένοι στην ανανεωτική αριστερά επί δεκαετίες, ήταν γνωστοί αλλά δεν κατάφεραν ποτέ να εκλεγούν ή να πάρουν κάποια αληθινή θέση εξουσίας. Εκείνοι δηλαδή που κατάφεραν να διακριθούν στα κομματικά όργανα, που έχουν μια κάποια απήχηση με τις παρεμβάσεις τους, που είναι τρόπον τινά αναγνωρίσιμοι αλλά έφτασαν μέχρι ενός σημείου. Εκείνοι δηλαδή που είχαν επιτυχία σε δεύτερο ρόλο.  

Ο Θεοχαρόπουλος έπραξε άριστα αποφασίζοντας να στηρίξει τη Συμφωνία των Πρεσπών. Η πολιτική δίνει λύσεις, δεν κάνει πείσματα. Η διπλωματία είναι η τέχνη της συνύπαρξης και όχι μια συνεχής, ατελέσφορη κόντρα. 

* Την εποχή που η ΔΗΜΑΡ αποφάσισε να ενταχθεί στο Κίνημα Αλλαγής, υπήρχε ένα όραμα, υπήρχε ελπίδα ότι αυτό το σχήμα θα είναι προοδευτικό, θα συνενώσει μικρές ομάδες και κόμματα μεσαίου βεληνεκούς. Εφόσον το εγχείρημα απέτυχε και το Κίνημα Αλλαγής μετατράπηκε σε μπαγιάτικο ΠΑΣΟΚ, δεν υπήρχε άλλη επιλογή από την αποχώρηση. Κάπου εκεί χάθηκε η ορθή κρίση και ο Θεοχαρόπουλος, όταν δηλαδή πήρε τη σφραγίδα της ΔΗΜΑΡ και έγινε αδελφοποιτός με τον Αλέξη Τσίπρα. 

* Ως αξίωμα θα έπρεπε να έχουμε ότι όποιος θέτει υποψηφιότητα στις εκλογές έχει στόχο την έδρα στη Βουλή, την υπουργική θέση, την αρχηγία του κόμματος και γενικά όλα τα αξιώματα. Ανεξαιρέτως όσοι πολιτεύονται έχουν υψηλές φιλοδοξίες. Κάποιοι τα καταφέρνουν. Κάποιοι μένουν πίσω και βγάζουν χολή. 

** Μια ακόμη εκδήλωση των τεσσάρων, την Κυριακή 12 Μαΐου, στο Ρομάντζο και οικοδεσπότες τους atenistas. Το φαβορί Μπακογιάννης πλαισιώνεται από τους υπόλοιπους, οι οποίοι απλά βοηθούν στην εδραίωση μιας εντύπωσης, ότι δηλαδή το φαβορί είναι πολύ ανοιχτό σε συνεργασίες και τα πηγαίνει πού καλά με τους αντιπάλους του. 

* Ο Παύλος Γερουλάνος έχει ακόμα το χρόνο να διαφοροποιηθεί, να δείξει ότι δεν είναι «ομάδα Μπακογιάννη» και ότι διεκδικεί και εκείνος θέση δημάρχου και όχι θέση συνομιλητή του δημάρχου. 

** Καλές οι συζητήσεις σε τοπικό δημαρχιακό επίπεδο αλλά για την κεντρική πολιτική σκηνή υπάρχει το Κοινοβούλιο. Καλά λέει η Νέα Δημοκρατία, ότι δηλαδή εκεί γίνονται τα ντιμπέιτ και όχι στις τηλεοράσεις. Ο πρωθυπουργός επιμένει για μια αναμέτρηση στις οθόνες, μιλώντας για φόβο του αντιπάλου. Θεωρεί προφανώς ότι έχει κάτι από Δημοσθένη.

Ψηφο-φόροι

Εργα και ημέρες φορογδαρτών, που τσακώνονται, προεκλογικά, για το ποιος αγαπά περισσότερο τους φορολογούμενους ψηφο-φόρους...

Του Νίκου Μπογιόπουλου  

Ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ νοιάζονται για τους φορολογούμενους. Τόσο τους σκέφτονται που τσακώνονται μεταξύ τους ποιος τους… φροντίζει περισσότερο. Αυτοί που τσακώνονται μεταξύ τους – ενόψει κάλπης – για τους φορολογούμενους είναι:

α) Ο ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισε στη Βουλή νόμο για τη μείωση του αφορολόγητου από το 2020 σε κάτω από 6.000€, αλλά ισχυρίζεται πως αν παραμείνει στην κυβέρνηση, τότε το αφορολόγητο – του οποίου ψήφισε τη μείωση – δεν θα μειωθεί… Ο ΣΥΡΙΖΑ, επίσης, είναι αυτός που έλεγε τον Απρίλιο του 2016 ότι το αφορολόγητο δεν θα πέσει κάτω από τις 9.500€. Αλλά ένα μήνα μετά, μείωσε το αφορολόγητο στις 8.636€…

β) Η ΝΔ, που ο υπουργός Οικονομικών της, ο Στουρνάρας, δήλωνε ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει υπερφορολόγηση, είναι εκείνη που θα καταθέσει τροπολογία για να μην περάσει ο νόμος του ΣΥΡΙΖΑ για τη μείωση του αφορολόγητου κάτω από 6.000€. Μόνο που είναι η ίδια, η ΝΔ, η οποία μαζί με το ΠΑΣΟΚ κατέβασαν ως το 2014 το αφορολόγητο (από 12.000€ που ήταν το 2009) στις 5.000€ για τον άγαμο, στις 7.000€ για οικογένεια με ένα παιδί και στις 9.000€ με δύο παιδιά…

Οι ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ είναι οι ίδιοι που – σύμφωνα με την έκθεση του ΟΟΣΑ – πέτυχαν την περίοδο 2010-2017 τα εξής κατορθώματα:

1) Κατέστησαν την Ελλάδα πρωταθλήτρια στην αύξηση φόρων ανάμεσα σε 35 χώρες με εκτίναξη των φορολογικών εσόδων κατά 8 περίπου μονάδες του ΑΕΠ, ποσοστό έως και 16 φορές (!!!) μεγαλύτερο από  άλλες χώρες της ΕΕ,

2) αύξησαν κατά 10 φορές ως ποσοστό του ΑΕΠ τους φόρους στην ακίνητη περιουσία,

3) εκτίναξαν τους έμμεσους φόρους στο ασύλληπτο ποσοστό του 39,1% επί των συνολικών φόρων.

Αυτοί οι φορογδάρτες είναι που τσακώνονται, προεκλογικά, για το ποιος αγαπά περισσότερο τους φορολογούμενους – ψηφο…φόρους.

Πηγή: Εφημερίδα Real News 5/5/2019