Ένας ΛΟΚατζής στα Εξάρχεια (για 16 δευτερόλεπτα)

Του Γεράσιμου Χολέβα

Τι έλεγε ο Θάνος Πλεύρης για την αντιμετώπιση των μεταναστών (βίντεο) . Ο Κυριάκος Μητσοτάκης συμφωνεί με τις απόψεις του υποψηφίου της Νέας Δημοκρατίας; - Κι ένα ακόμα βίντεο με τον Πλεύρη να μιλά ως καταδρομέας...  

Ο Θάνος Πλεύρης, υποψήφιος με τη Νέα Δημοκρατία και πρώην βουλευτής του ΛΑΟΣ, έκανε μια… καταδρομική κίνηση και βρέθηκε στα Εξάρχεια, για λίγα δευτερόλεπτα (συγκεκριμένα\ 16), για να διαμηνύσει ότι η ΝΔ θα τα «καθαρίσει». Δείτε το βίντεο και κρίνετε.  Να σημειώσουμε μόνο ότι η λέξη «καταδρομική» δεν είναι τυχαία, αφού ο Θ. Πλεύρης όπου σταθεί κι όπου βρεθεί υπενθυμίζει ότι υπηρέτησε τη θητεία του στις Ειδικές Δυνάμεις (ΛΟΚ) ως Λοχίας Εκπαιδευτής Καταδρομέων – Πεζοναυτών. Το γεγονός τονίζεται και στο βιογραφικό που έχει στην επίσημη ιστοσελίδα του. Στο τέλος του κειμένου μπορείτε να δείτε και σχετικό βίντεο, όπου μιλάει για τη θητεία του ως καταδρομέας.

 Δεν γνωρίζουμε εάν η κίνηση αυτή του κυρίου Πλεύρη ήταν εμπνευσμένη από εκείνα τα λόγια του Κυριάκου Μητσοτάκη, στο 11ο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, τον Δεκέμβριο του 2017. Τα θυμίζουμε: «Εάν δεν δαμάσει κανείς τα εσωτερικά του Εξάρχεια δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τα πραγματικά Εξάρχεια της κοινωνικής ζωής» (33.30 στο βίντεο). Τα λόγια του προέδρου της ΝΔ είχαν και πνευματικό οδηγό, τον κύριο Στέλιο Ράμφο (έχει και η δεξιά τους φιλοσόφους της), ο οποίος είχε πει βαρύγδουπα:  «Είναι τα εσωτερικά μας Εξάρχεια που δημιουργούν τα εξωτερικά Εξάρχεια. Εκεί είναι το πρόβλημα» (29.38 στο βίντεο).

Αυτό που γνωρίζουμε είναι τις ιδέες του Θ. Πλεύρη για να «καθαρίσει» τη χώρα. Προσέξτε ποια είναι η δηλωμένη άποψη του για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού και σίγουρα θα αποκτήσετε μια άποψη για τον τρόπο που σκέφτεται να «τελειώσει» τα «άβατα».

«Όταν βρίσκεσαι εδώ πέρα, όχι κοινωνική παροχή θα έχεις, δεν θα μπορείς να φας, δεν θα μπορείς να πιεις, δεν θα μπορείς να πας στο νοσοκομείο.  Και θα λες στους άλλους στο Πακιστάν: “Εδώ πέρα περνάμε χειρότερα από το Πακιστάν”. Αν δεν περνάνε χειρότερα θα έρχονται.  Πρέπει να περνάνε χειρότερα. Η κόλαση θα φαντάζει παράδεισος μπροστά σε αυτό που θα ζούνε εδώ πέρα.  Εάν περνάνε καλύτερα θα έρχονται ληστρικά, ως κατακτητές».

Λίγο νωρίτερα, στο ίδιο βίντεο που μπορείτε να δείτε αμέσως παρακάτω, υποστήριξε:

«…η φύλαξη των συνόρων δεν μπορεί να υφίσταται αν δεν υπάρχουν απώλειες και για να γίνω κατανοητός, αν δεν υπάρχουν νεκροί!».  

Ερώτηση για τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, με τη σημείωση ότι δεν γνωρίζουμε να έχει καταδικάσει ο κύριος Πλεύρης τις απόψεις του αυτές:

Συμφωνείτε, κύριε Μητσοτάκη, με τις απόψεις αυτές του υποψήφιου βουλευτή σας; 

Υ.Γ: Ο καταδρομέας Πλεύρης σε παλιότερο τηλεοπτική του εμφάνιση όπου δηλώνει, με τον δικό του τρόπο, πόσο υπερήφανος είναι που υπηρέτησε στις Ειδικές Δυνάμεις και χαρακτηρίζει «φλωράκο» τον φαντάρο γιο του συνομιλητή του:   

*Το κείμενο εμπλουτίστηκε από την αρχική του μορφή με βάση και τα στοιχεία για τον καταδρομέα Πλεύρη.      

Στην εποχή του διαδικτυακού πολίτη

Του Παντελή Μπουκάλα

Σχεδόν όλες οι δημοσκοπήσεις μετά την 26η Μαΐου αναπαράγουν το αποτέλεσμα της κάλπης των ευρωεκλογών. Η απόσταση ανάμεσα στα δύο πρώτα κόμματα παρουσιάζεται παγιωμένη, περί τις εννιά ποσοστιαίες μονάδες, ενώ η μόνη διαφοροποίηση αφορά τη σειρά κατάταξης των επόμενων τριών κομμάτων. Υποχρεώνεται, λοιπόν, κανείς να υποθέσει ότι ένας ολόκληρος μήνας μετεκλογικής αντιπαράθεσης, η οποία μάλιστα είχε προαναγγελθεί σφοδρότατη, διέρρευσε σαν σε πολιτικό κενό. Οσο κι αν αγορεύουν οι πολιτικοί αρχηγοί στα μέσα ενημέρωσης και στις προεκλογικές συγκεντρώσεις, όποια διλήμματα κι αν εκτοξεύουν, σε ωμό εκβιαστικό τόνο ή με κάποια ιδεολογική επικάλυψη, φαίνεται ότι δεν προκαλούν αξιόλογες συγκινήσεις και μετατοπίσεις.

Το επιφυλακτικό «φαίνεται» είναι υποχρεωτικό: μόνο την Κυριακή θα γνωρίζουμε αν τα γκάλοπ ευστόχησαν. Αυτό ισχύει σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, αλλά πολύ περισσότερο τώρα που δεν είναι διακριτό κανένα σαρωτικό κύμα και όλα συντελούνται σχεδόν βουβά, με ηρεμία αναντίστοιχη προς τη διετή οξύτητα. Οι υψηλές θερμοκρασίες δεν λείπουν. Δεν αφορούν όμως την πολιτική αλλά τον Κέλσιο, που ακόμη δεν πειστήκαμε, διεθνώς, να τον αντιμετωπίζουμε ως μέγεθος κρισιμότατης πολιτικής σημασίας. Η στιγμή που οι μετεωρολόγοι υποψήφιοι βουλευτές θα είναι ισάριθμοι των δικηγόρων και των δημοσιογράφων αργεί.

Δεν ήταν, πάντως, η ζέστη αυτή που υπαγόρευσε στα κομματικά επιτελεία να οργανώσουν τις περισσότερες συγκεντρώσεις σε κλειστούς χώρους. Οι αυτοεπιβεβαιωτικές μεγα-συνάξεις των πλατειών μοιάζουν παρωχημένες μορφές πολιτικού επηρεασμού. Το Διαδίκτυο, την αποτελεσματικότητα του οποίου αδυνατούν να ανταγωνιστούν οι πλατείες και τα παλαιά ενημερωτικά μέσα, έχει επιβάλει τους όρους του. Τους όρους της κατά μόνας πολιτικοποίησης, η οποία, κατά την παραδοσιακή θεώρηση, δεν μπορεί παρά να είναι προβληματική: πώς αλλιώς παρά σαν άτομο ή σαν κύτταρο ενός πολτού πολιτικοποιείσαι στην ψηφιακή μοναξιά; Και πώς, σ’ αυτή την επικράτεια, χωρίς συζήτηση με άλλα ένυλα πρόσωπα, τα βγάζεις πέρα με τα φέικ νιους ή με τους ακαταμάχητους αλγόριθμους, που σου φέρνουν στο πιάτο τροφή που ποτέ δεν την ορέχτηκες;

Ο περιζήτητος διαδικτυακός πολίτης, πάντως, έχει ένα σοβαρό πλεονέκτημα, αν διαθέτει υπομονή: Μπορεί, αν ψάξει και ξαναψάξει και δεν αρκεστεί σε ό,τι έτοιμο του προσφέρουν οι λίγες γνώριμές του πηγές, να γνωρίσει αρκετά σφαιρικότερα έναν κόσμο που τα στρατευμένα παραδοσιακά Μέσα τον αδικούν εμφανίζοντάς τον μονοδιάστατο και μονοφωνικό.

Ανανέωση με «σταγονίδια»;

Γράφει ο Δημήτρης Ψαρράς

Ο Κ. Μητσοτάκης αφήνει όλα τα ακροδεξιά... λουλούδια να ανθίσουν αφού εκτός των υποψηφίων που προέρχονται από το ΛΑΟΣ κατεβάζει στον Εβρο τον Π. Φαραντάτο, που έγινε γνωστός μέσα από δύο επεισόδια με βίαιο χαρακτήρα και... άρωμα επταετίας.

Η νέα εικόνα που φιλοτεχνεί για το κόμμα του ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν παύει να μας ξαφνιάζει. Επηρεασμένος, καθώς φαίνεται, από την επιτυχία της σκληρής γραμμής Σαμαρά - Γεωργιάδη στις ευρωεκλογές, έχει εγκαταλείψει κάθε αναφορά στο πάλαι ποτέ κόμμα του μεσαίου χώρου και αναζητά συστηματικά υποστήριξη από τις πιο ακραίες φωνές της «δεξιάς πολυκατοικίας».

Οπως έχει επισημάνει η «Εφ.Συν.», θέση στα ψηφοδέλτιά του έχουν κερδίσει άκοπα στελέχη του «χώρου», με πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις τον Θάνο Πλεύρη, τον Χαράλαμπο Καραθάνο και τον Κώστα Κιλτίδη που μπήκαν στην πολιτική μέσω του ΛΑΟΣ, όπως βέβαια και οι «παλιοί» Αδ. Γεωργιάδης και Μ. Βορίδης (Γιάννης Μπασκάκης, «Με άρωμα ΛΑΟΣ και Βενιζέλου τα ψηφοδέλτια της Ν.Δ.», 19.6.2019).

Ξεχωριστή περίπτωση στα ψηφοδέλτια του κόμματος είναι ο απόστρατος Παναγιώτης Φαραντάτος, ο οποίος έχει τοποθετηθεί στο νεοδημοκρατικό ψηφοδέλτιο του Εβρου, ενώ δεν έχει καμιά σχέση με την περιοχή, εφόσον η οικογένειά του κατάγεται από την Κεφαλονιά. Φαίνεται ότι οι απόψεις τού εν λόγω αποστράτου ταιριάζουν με τις νέες απόψεις του κ. Μητσοτάκη για τα σύνορα.

Αλλά από πού έχει γίνει γνωστό το όνομα του κ. Φαραντάτου; Σύμφωνα με το κλασικό πλέον βιβλίο του Γιώργη Κρεμμύδα, «δύο γεγονότα θα δώσουν αφορμή για επικρίσεις στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το φθινόπωρο του 1982.

Το ένα είναι ο άγριος ξυλοδαρμός του πρωτοετή φοιτητή της Σχολής Ευελπίδων Παπαϊορδανίδη από τον αρχηγό της τέταρτης τάξης και της σχολής Π. Φαραντάτο (ακροδεξιό και γιο συνταγματάρχη) μαζί με τρεις άλλους τεταρτοετείς. Ο Φαραντάτος θα τιμωρηθεί με 40 μέρες φυλακή και οι άλλοι τρεις με 30 μέρες φυλακή ο καθένας. Ο Παπαϊορδανίδης θα τιμωρηθεί (!) με 20 μέρες φυλακή και θα παραιτηθεί από τη σχολή» («Οι άνθρωποι της Χούντας μετά τη Δικτατορία», εκδ. Εξάντας, Αθήνα 1984, σ. 204).

Επειδή οι μέρες είναι πονηρές, θα αντλήσω τις σχετικές πληροφορίες από «Τα Νέα» και «Το Βήμα», τα οποία είναι πλέον οι αγαπημένες εφημερίδες του κ. Μητσοτάκη.

Η σχετική είδηση είχε φιλοξενηθεί πρωτοσέλιδη: «Το επεισόδιο σημειώθηκε στις 15 Οκτωβρίου [1982]. Αργά το απόγευμα εκείνης της ημέρας η ομάδα των τεταρτοετών –σύμφωνα με μαρτυρίες φίλων του Παπαϊορδανίδη– έψαξε στα προσωπικά είδη του πρωτοετή εύελπι, όπου βρήκε και μία επιστολή φίλου του. Από επιτόπιο ρεπορτάζ των “Νέων” έγινε γνωστό ότι ο νεαρός φίλος του εύελπι Παπαϊορδανίδη τού περιέγραφε ανάμεσα στα άλλα και την προσπάθεια των δημοκρατικών δυνάμεων της περιοχής στη μάχη των δημοτικών εκλογών. Αυτό φαίνεται πως αποτέλεσε την αφορμή για τους τεταρτοετείς ευέλπιδες. Πάντα σύμφωνα με αφηγήσεις φίλων του Παπαϊορδανίδη, οι τεταρτοετείς με επικεφαλής τον αρχηγό Φαραντάτο πήγαν τα μεσάνυχτα και τον σήκωσαν από το κρεβάτι του. Στη συνέχεια επακολούθησε λοχομαχία, ξυλοκόπημα και πέταγμα έξω από τα συρματοπλέγματα της σχολής του πρωτοετή. Ο πρωτοετής εύελπις, σε κακά χάλια, κατάφερε να πάει στο σπίτι κάποιου θείου του, απ’ όπου κατάγγειλε το επεισόδιο την επομένη το πρωί στον διοικητή της σχολής υποστράτηγο Μπαλτά» («Τα Νέα», 30.10.1982).

Η υπόθεση πήρε μεγάλες διαστάσεις, με τον πρωθυπουργό και υπουργό Εθνικής Αμυνας Ανδρέα Παπανδρέου να διατάσσει έρευνα σε βάθος και τον αρχηγό της Ν.Δ. Ευάγγελο Αβέρωφ να ρίχνει τις ευθύνες στο θύμα και τους… κομμουνιστές: «Το επεισόδιο αυτό αποδεικνύει προσπάθεια του Κομμουνιστικού Κόμματος να αλώσει τις Ενοπλες Δυνάμεις και παράλληλα ευθύνη και ανοχή της κυβέρνησης».

Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε απαντήσει με σκληρή τοποθέτηση: «Επωμίζεται τεράστια ευθύνη ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αναφερόμενος αόριστα για κομματικές διεργασίες στα πλαίσια των Ενόπλων Δυνάμεων. Ισως να αποδίδει σε μας τις δικές του συνήθειες».

Και το ΚΚΕ είχε αντιδράσει έντονα κατηγορώντας τον Αβέρωφ ότι διαστρέβλωσε την αλήθεια και ότι «μεθοδεύει σκόπιμα κλίμα ανησυχίας και αντικομμουνισμού» («Τα Νέα», 29-30.10.1982).

Το 2ο περιστατικό

Η δεύτερη φορά που ακούστηκε στα μέσα ενημέρωσης το όνομα Φαραντάτος ήταν το 2011. Πρωταγωνιστής του νέου επεισοδίου ήταν και πάλι ένας τεταρτοετής εύελπις, ο Χρήστος, γιος του Παναγιώτη. Αυτή τη φορά το θέμα έγινε πρωτοσέλιδο στο «Βήμα» που το αποκάλυψε με τίτλο «Χουντο-σταγονίδια στη Σχολή Ευελπίδων. Εκδήλωση πρόκληση την ημέρα του Πολυτεχνείου. Ομάδα σπουδαστών έψαλε τον ύμνο των Απριλιανών» (27.11.2011).

Ο Π. Φαραντάτος επισκέφτηκε αμέσως τον γιο του για να του συμπαρασταθεί: «Επίσκεψη από τον ταξίαρχο πατέρα του, Παναγιώτη, δέχθηκε χθες το πρωί ο καθαιρεθείς αρχηγός της 4ης τάξης της Σχολής Ευελπίδων Χρήστος Φαραντάτος, ο οποίος την ημέρα του Πολυτεχνείου έβαλε ομάδα ευέλπιδων να τραγουδήσει τον χουντικό ύμνο –παραφρασμένο ώστε να καθίσταται “επίκαιρος”–, ενώ νωρίτερα είχε αποκαλέσει “μπούρδες” την εξέγερση του Πολυτεχνείου και “διαστρέβλωση” τα όσα ξέρουμε για την 21η Απριλίου. Πατέρας και γιος σίγουρα θα είναι στενοχωρημένοι καθώς ο 22χρονος παραπέμπεται στο πειθαρχικό με το ερώτημα της διαγραφής από τη Σχολή» («Σταγονίδια με ιστορία στη Σχολή Ευελπίδων», «Τα Νέα» 28.11.2011).

Η στενοχώρια τους κράτησε πολύ λίγο. Αυτή τη φορά ο εύελπις δεν τιμωρήθηκε. Με ψήφους 3-2 έγιναν δεκτοί οι ισχυρισμοί του ότι «τραγούδησαν διασκευασμένο τον ύμνο της χούντας για ανύψωση του ηθικού» («Το Βήμα», 5.2.2012).

Εκ μέρους της οικογένειας απάντησε αναλυτικά ο Αναστάσιος Φαραντάτος, αδελφός του Παναγιώτη και θείος του Χρήστου, φροντίζοντας να προειδοποιήσει τους «καχεκτικούς δημοσιογράφους» να μη θεωρούν ότι οι δικοί του είναι «τίποτε πλαδαροί σπασίκλες ή κακομαθημένοι μαμμόθρεφτοι. Τους συνιστώ να μην τους πλησιάσουν ποτέ γιατί ένα απλό φτέρνισμά τους είναι ικανό να τους στείλει στο νοσοκομείο με βαρείας μορφής πνευμονία».

Αλλά βέβαια αυτός δεν κοροϊδεύει κανέναν. Είναι ιδρυτικό στέλεχος και αναπληρωτής γραμματέας της Νέας Δεξιάς του Φαήλου Κρανιδιώτη.

Φοβάμαι ότι, έτσι όπως πάει ο κ. Μητσοτάκης, στην περίπτωση που καταφέρει να κερδίσει τις εκλογές, θα δούμε το έργο «Η Νέα Δημοκρατία στην κυβέρνηση, το ΛΑΟΣ στην εξουσία».    

Κομιστής ή «λαγός»;

Γράφει η Νικόλ Λειβαδάρη

Η διακυβέρνηση είναι υπόθεση λίγο πιο σοβαρή από τα τηλεπαράθυρα, η πιστοληπτική στρατηγική της χώρας δεν χαράσσεται με βάση το προς τα που… φυσάει το αεράκι του Φαλήρου, και οι τράπεζες δεν είναι κοινωφελή ιδρύματα.

Κάποιες από αυτές τις πραγματικότητες μάλλον πρέπει να τις γνωρίζει και ο μέχρι πρότινος οικονομικός αναλυτής του Σκάι, νυν υποψήφιος βουλευτής της ΝΔ και – κατά κάποιες πηγές – προαλειφόμενος και για καίριο υπουργικό πόστο σε ενδεχόμενη κυβέρνηση Μητσοτάκη, Μπάμπης Παπαδημητρίου. Σίγουρα, δε, τις γνωρίζει η εκπρόσωπος της ΝΔ Σοφία Ζαχαράκη – εξ ου και έσπευσε να αποστασιοποιηθεί άμεσα από το «σχέδιο Παπαδημητρίου» και να διαβεβαιώσει πως στο πρόγραμμα της ΝΔ δεν περιλαμβάνει σε καμία περίπτωση προσφυγή σε πιστοληπτική γραμμή στήριξης.

Ούτε η αποστασιοποίηση, ούτε η διαβεβαίωση όμως ακυρώνουν το πολιτικό ζήτημα που άνοιξε. Όταν, τέσσερις μέρες πριν από τις εκλογές, και με την απόδοση των ελληνικών ομολόγων κάτω από το 2%, λες ότι η ΝΔ θα διαθέσει το μαξιλάρι των 37 δις για να απεγκλωβίσει τις τράπεζες από τα κόκκινα δάνεια και μετά θα καταφύγει σε πιστοληπτική γραμμή στήριξης – και δη ως καθαρή επιλογή Μητσοτάκη – τρία τινά μπορεί να ισχύουν: Ή είσαι πολιτικά επικίνδυνος, ή είσαι «λαγός» των τραπεζών, ή είσαι κομιστής μυστικού σχεδίου για νέο Μνημόνιο – καθ΄ ότι πιστοληπτική γραμμή σημαίνει, ρητά και με βάση την Συνθήκη του ESM, νέες μνημονιακές δεσμεύσεις.

Το πρώτο αποκλείεται, διότι εάν ίσχυε προφανώς ο κ. Παπαδημητρίου θα έπρεπε ήδη να βρίσκεται εκτός των ψηφοδελτίων της ΝΔ. Η δε απάντηση ως προς τις δύο επόμενες εκδοχές μάλλον πρέπει να αναζητηθεί στα πολλαπλά περίεργα και ασαφή μηνύματα που εκπέμπονται πλέον και από κύκλους και πρόσωπα πέραν του κ. Παπαδημητρίου.

Πριν από λίγες ημέρες, έτερος υποψήφιος βουλευτής της ΝΔ, ο Χάρης Θεοχάρης δήλωνε ως εάν το κόμμα του γίνει κυβέρνηση «θα επιστρέψει το μαξιλάρι ασφαλείας». Μετά τη ρουκέτα Παπαδημητρίου, ο Χρήστος Σταϊκούρας, αρμόδιος τομεάρχης της ΝΔ, και υποψήφιος και για την θέση του υπουργού Οικονομικών δήλωσε πως «δεν είναι επιλογή της επόμενης κυβέρνησης η προληπτική πιστοληπτική γραμμή». Για να προσθέσει όμως αμέσως μετά, με… υπερπλεόνασμα ασάφειας, πως «σε ό,τι αφορά το ταμειακό απόθεμα έχουμε, επίσης, τονίσει ότι δημιουργήθηκε με εσφαλμένο τρόπο, με το σκούπισμα των ταμειακών διαθεσίμων, με τα υπερπλεονάσματα, με την εσωτερική στάση πληρωμών και πρέπει να αξιοποιηθεί με φειδώ και, κυρίως, επ' ωφελεία της ελληνικής οικονομίας και της ελληνικής κοινωνίας».

Κοινώς, ο Χρήστος Σταϊκούρας αφήνει απολύτως ανοιχτό το ενδεχόμενο να χρησιμοποιηθεί τμήμα από το μαξιλάρι ασφαλείας, δεν λέει όμως τίποτα για το πού και πώς μπορεί «να αξιοποιηθεί». Και δεν εξηγεί εάν το «επ’ ωφελεία της ελληνικής οικονομίας και της ελληνικής κοινωνίας» μπορεί να σημαίνει απλώς «επ’ ωφελεία των τραπεζών».

Στην πραγματικότητα, οι πληροφορίες από επιτελικά κέντρα εντός και πέριξ της ΝΔ λένε πως, όντως, σχεδιάζεται η χρήση κεφαλαίων που βρίσκονται στον «κουμπαρά» ασφαλείας για να χρηματοδοτηθεί η περίφημη λύση που διαφημίζει η Πειραιώς για τα κόκκινα δάνεια. Ο ίδιος σχεδιασμός προβλέπει πως, επίσης σε πρώτη φάση, η πτώση των επιτοκίων των ελληνικών ομολόγων επιτρέπει να καλυφθεί το κενό στον «κουμπαρά» με απ’ ευθείας δανεισμό από τις αγορές. Αυτός ο δανεισμός όμως δεν είναι εγγυημένος σε βάθος χρόνου, όπως δεν είναι εγγυημένο πως δεν θα ζητηθούν και «αντιπαροχές» από τους δανειστές, όπως λένε χαρακτηριστικά όσοι γνωρίζουν την πρακτική των θεσμών.

Οπερ, η ΝΔ μάλλον θα πρέπει, σχετικά σύντομα, να απαντήσει σε κάποια βασικά ερωτήματα: Θα χρηματοδοτήσει, εάν κερδίσει τις εκλογές, άνευ όρων τις τράπεζες με τα χρήματα που αποταμιεύθηκαν από τους έλληνες φορολογούμενους για να διασφαλιστούν από κάθε κίνδυνο οι χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας; Θα εγκαταλείψει το σχέδιο Τσακαλώτου για χρήση 5,5 δις από τον «κουμπαρά» εν είδει εγγυήσεων για να μειωθεί άμεσα ο στόχος του πλεονάσματος στο 2,5% και θα επιμείνει να «αγοράζει» αξιοπιστία επί δύο χρόνια από τους δανειστές πριν διεκδικήσει λιγότερη λιτότητα; Τι θα κάνει εάν οι αγορές δεν αναπληρώσουν το κενό στον «κουμπαρά» ασφαλείας; Υπάρχει ή δεν υπάρχει ως plan B σχέδιο πιστοληπτικής γραμμής – ένα σχέδιο, το οποίο προώθησε σθεναρά πέρσι τόσο η ίδια η ΝΔ, όσο και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας; Πάσα απάντηση δεκτή, πάντοτε «επ’ ωφελεία της κοινωνίας», και των ψηφοφόρων επίσης…    

Τσακαλώτος: Έχει καταλάβει η ΝΔ...τι είναι και πώς χρησιμοποιείται η προληπτική πιστωτική γραμμή;

Σκληρή κριτική στη ΝΔ για τις θέσεις της για τα ταμειακά διαθέσιμα, εξαπέλυσε ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, με αφορμή τη σημερινή δήλωση του υποψήφιου της ΝΔ Μπάμπη Παπαδημητρίου ότι σε περίπτωση νίκης της ΝΔ «θα πάμε σε μια πιστοληπτική γραμμή». Κατηγορεί δε τη ΝΔ πως δεν γνωρίζει ότι η πιστοληπτική γραμμή συνεπάγεται νέο μνημόνιο, όπως και «ότι τέσσερις ημέρες πριν τις εκλογές, δεν έχουμε ιδέα εάν έχει καταλάβει η ΝΔ:

Α) Τι είναι, πώς αποκτήθηκε και ποια είναι η χρησιμότητα του "μαξιλαριού ασφαλείας".

Β) Τι είναι, πώς χρησιμοποιείται και τι όρους περιλαμβάνει μια προληπτική πιστωτική γραμμή».

Καταλήγει δε, πως «τέτοια σταθερότητα απόψεων και αποφασιστικότητα από τη ΝΔ έχουμε να δούμε από την εποχή του Πόντιου Πιλάτου».

Η πλήρης δήλωση του υπουργού Οικονομικών έχει ως εξής:

«Μετά τη "σαφήνεια" που έχει δείξει η Νέα Δημοκρατία για τη φορολογία και το ασφαλιστικό, όπου σχεδόν κάθε ημέρα αλλάζουν οι θέσεις, τα προτεινόμενα μέτρα και ο χρόνος εφαρμογής τους, πλέον βλέπουμε την ίδια σαφήνεια και για τα ταμειακά διαθέσιμα.

Πριν λίγες ημέρες, ο κ. Χάρης Θεοχάρης δήλωσε ότι εάν η ΝΔ γίνει κυβέρνηση θα επιστρέψει το "μαξιλάρι ασφαλείας". Σήμερα, ο υποψήφιος βουλευτής της ΝΔ κ. Μπάμπης Παπαδημητρίου δήλωσε ότι σε περίπτωση νίκης της ΝΔ "θα πάμε σε μια πιστοληπτική γραμμή".

Μάλιστα, ο κ. Παπαδημητρίου διαβεβαίωσε ότι αυτό δεν συνεπάγεται νέο πρόγραμμα. Προφανώς δεν έχει διαβάσει ποτέ τι προβλέπει η συνθήκη του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης.

Σύμφωνα, λοιπόν, με την παρ. 3 του άρθρου 13 της Συνθήκης του ΕΜΣ "το συμβούλιο διοικητών αναθέτει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή- σε συνεργασία με την ΕΚΤ και, εφόσον είναι εφικτό, από κοινού με το ΔΝΤ- να διαπραγματευθεί με το ενδιαφερόμενο μέλος του ΕΜΣ μνημόνιο κατανόησης («ΜΚ») όπου θα περιγράφονται αναλυτικά οι όροι που θα συνδέονται με τη διευκόλυνση χρηματοπιστωτικής συνδρομής. Το περιεχόμενο του ΜΚ αντικατοπτρίζει τις αδυναμίες που πρέπει να αντιμετωπιστούν και το μέσο χρηματοπιστωτικής συνδρομής που έχει επιλεγεί".

Τέσσερις ημέρες λοιπόν πριν τις εκλογές, δεν έχουμε ιδέα εάν έχει καταλάβει η ΝΔ:

Α) Τι είναι, πώς αποκτήθηκε και ποια είναι η χρησιμότητα του "μαξιλαριού ασφαλείας".

Β) Τι είναι, πώς χρησιμοποιείται και τι όρους περιλαμβάνει μια προληπτική πιστωτική γραμμή.

Αυτή την πιστωτική γραμμή εμείς αποφύγαμε και ως αποτέλεσμα η αξιοπιστία της χώρας μας στις διεθνείς αγορές έχει φτάσει σε υψηλά επίπεδα, ακριβώς επειδή με το "μαξιλάρι ασφαλείας" των 34 δισ. ευρώ, η χρηματοδότηση του χρέους μας είναι καλυμμένη για τα επόμενα 2- 3 χρόνια.

Τέτοια σταθερότητα απόψεων και αποφασιστικότητα από τη ΝΔ έχουμε να δούμε από την εποχή του Πόντιου Πιλάτου».   

Πηγή

Κάλλιο αργά ή πολύ αργά;

Πέντε συμπεράσματα για τη συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στον ΣΚΑΪ. Η απόλαυση της στιγμής και ένα υστερόγραφο από το...1981

Του Γιώργου Καρελιά

Ξέρω ότι το ερώτημα που όλοι έχουν στο νου τους μετά την συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στον Σκάι είναι αυτό: «Τον ξέσκισαν ο Παπαχελάς και η Κοσιώνη με τις ερωτήσεις τους ή τους κατατρόπωσε με τις απαντήσεις του;».

Όπως θέλει κανείς απαντά. Αλλά, ως βάση εκκίνησης για συζήτηση, η ερώτηση είναι λάθος. Όπως είναι λάθος να δίνεται τόσο μεγάλη σημασία στις συνεντεύξεις των πολιτικών και γενικά στην επίδραση των μέσων ενημέρωσης στα εκλογικά αποτελέσματα. Θυμίζω ότι τον Ιούλιο του 2015 το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των ΜΜΕ είχε επικρίνει ή λοιδορήσει το δημοψήφισμα και ταχθεί υπέρ του «Ναι». Η κάλπη έβγαλε ένα μεγαλοπρεπές 62% «Όχι». Το συμπέρασμα είναι προφανές.

Η χτεσινή συνέντευξη οδηγεί στις εξής παρατηρήσεις και στα αντίστοιχα συμπεράσματα:

Πρώτον, τα εμπάργκο σε μέσα ενημέρωσης είναι λανθασμένη, για να μην πούμε βλακώδης, πολιτική εκ μέρους των πολιτικών. Το εμπάργκο στον Σκάι ξεκίνησε τον Δεκέμβρη του 2018, όταν ο ιδιοκτήτης του σταθμού χαρακτήρισε την κυβέρνηση «ηθικό αυτουργό» στη βομβιστική επίθεση που είχε δεχθεί. Αντί εμπάργκο, ο αρμόδιος υπουργός έπρεπε το ίδιο βράδυ να βγει στον αέρα και να απαντήσει το εξής απλό: και στο παρελθόν μέσα ενημέρωσης είχαν γίνει στόχος επιθέσεων και τότε δεν υπήρχε ΣΥΡΙΖΑ. Ουδείς είχε διανοηθεί να αποδώσει ευθύνες στις τότε κυβερνήσεις.

Δεύτερον, ο Σκάι είναι ένα εχθρικό για την κυβέρνηση μέσο ενημέρωσης. Και λοιπόν; Από πότε οι πολιτικοί δίνουν συνεντεύξεις μόνο στα φιλικά τους μέσα; Αντίθετα, όποιος έχει εμπιστοσύνη στην πολιτική του και στην ικανότητα πειθούς του, δεν έχει κανένα λόγο να μην πηγαίνει και στα εχθρικά. Αλλωστε, μόνο μέσα από αυτά έχει την ελπίδα να τραβήξει και «εχθρικούς» ψηφοφόρους. Κατά τούτο, η επιλογή του Τσίπρα να μην πηγαίνει στον Σκάι ήταν παράλογη. Εκανε καλά που πήγε προεκλογικά; Πάντως, δεν έχασε τίποτα. Ο,τι έχασε το είχε χάσει νωρίτερα, τους τελευταίους έξι μήνες.

Τρίτον, η συνέντευξη ήταν πολύ καλή. Σε απολύτως εχθρικό περιβάλλον, με μπαράζ εχθρικών ερωτήσεων, ανταποκρίθηκε καλά. Όχι σε όλα, αλλά σε πολλά. Για παράδειγμα, ήταν λάθος ο τρόπος που απάντησε για τις διακοπές του στο κότερο της Παναγοπούλου. Θα αρκούσε μια φράση του τύπου «τώρα που το ξανασκέπτομαι, δεν θα ξαναπήγαινα». Απάντησε, όμως, καίρια σε ερωτήσεις που εκκινούσαν από λάθος βάση, όπως ότι θα αποφυλακιστούν οι ισοβίτες της 17 Νοέμβρη με το νέο Ποινικό Κώδικα. Εδώ έχουμε να κάνουμε με παραπλάνηση των θεατών και ακροατών, αφού για την(όποια) αποφυλάκιση, αν και όποτε γίνει, θα αποφασίσουν τα δικαστικά συμβούλια. Το ίδιο καλά απάντησε και στο Μακεδονικό, υπό το φώς των επιστολών Καραμανλή, όσο κι αν οι δημοσιογράφοι έδειξαν διάθεση να το αποφύγουν. Εκεί που είχε ισχυρά και πειστικά επιχειρήματα φαινόταν με την πρώτη.

Τέταρτον, οι δημοσιογράφοι που δεν πολιτεύονται κάνουν όσο σκληρές, εχθρικές, ακόμα και προβοκατόρικες ερωτήσεις εκείνοι επιλέγουν. Και δεν απολογούνται. Αυτή είναι η δουλειά τους. Με μια προϋπόθεση: ότι συμπεριφέρονται αναλόγως σε όλους τους συνεντευξιαζόμενους. Δηλαδή, πολύ καλά κάνεις και ρωτάς τον Τσίπρα για το κότερο και τον Πολάκη, αλλά καθόλου καλά όταν ρωτάς τον Μητσοτάκη αν θα αλλάξει την… επίπλωση στο Μαξίμου! Οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες.

Πέμπτον, με τις συνεντεύξεις δεν κερδίζεις ούτε χάνεις εκλογές. Ιδίως με συνεντεύξεις της τελευταίας στιγμής, όταν επί μήνες έχεις αφήσει ελεύθερο το πεδίο χωρίς αντίλογο. Στερνή (τους) γνώση.

Ο Αμερικανός χιουμορίστας Leo Rasten είχε πει: « Αν πρόκειται να κάνεις κάτι που είναι λάθος, τουλάχιστον απόλαυσέ το». Εχω την εντύπωση ότι ο Τσίπρας πήγε στον Σκάι(και) για να απολαύσει τη στιγμή…

ΥΓ1: Μου έκανε μεγάλη εντύπωση που δύο τόσο προβεβλημένοι δημοσιογράφοι δεν ήξεραν ότι το 2008 στο Βουκουρέστι δεν ασκήθηκε κανένα βέτο. Ή ότι με το νέο Ποινικό Κώδικα δεν αποφυλακίζονται αυτομάτως ισοβίτες. Μόνο τα δικαστικά συμβούλια δίνουν ή όχι αυτό το ευεργέτημα.

ΥΓ2: Όποιος θέλει να δει ένα υπόδειγμα συνέντευξης, ας διαθέσει λίγα λεπτά γι αυτήν. Καίριες, ευθύβολες, ακόμα και «εχθρικές» ερωτήσεις. Και ανάλογες απαντήσεις. Πάνε 38 χρόνια…

Δέκα πράγματα από τη συνέντευξη Τσίπρα στον ΣΚΑΪ

Γράφει ο Δημήτρης Κανελλόπουλος

1) Ήταν μια χρήσιμη συνέντευξη. Καλή δεν θα το έλεγα όμως. Δεν υπήρχε π.χ. μέσα σε ένα ολόκληρο δίωρο ούτε μία ερώτηση για το προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, για την οικονομία, το ασφαλιστικό, την παιδεία, τα Ελληνοτουρκικά, την Ευρώπη κ.ά. Σκεφτείτε πως μερικά πράγματα τα ρώτησε ο πρωθυπουργός από... μόνος του. Για την υγεία ας πούμε. Ή για το Μακεδονικό.

2) Ο Αλέξης Τσίπρας αντιμετώπιζε τον ΣΚΑΪ -χθες- σαν πολιτικό κόμμα και όχι ως μέσο ενημέρωσης.

3) Ηταν σωστή η απόφαση του πρωθυπουργού να πάει στον ΣΚΑΪ. Και όχι μόνο για τα νούμερα της τηλεθέασης που έγιναν - ξεπέρασαν ακόμα και το 40%. Και ήταν σωστή η απόφαση, έστω και καθυστερημένα, για σπάσιμο του εμπάργκο.

4) Οι δεξιοί είδαν έναν θλιβερό πρωθυπουργό, οι αριστεροί είδαν έναν Τσίπρα που πήγε μέσα στο σπίτι τους και τους κατατρόπωσε. Η αλήθεια είναι βέβαια πως την πρώτη ώρα ήταν αρκετά μαγκωμένος και τη δεύτερη, όταν απελευθερώθηκε, εντελώς αεράτος.

5) Κάποιοι θεωρούν πως οι δύο δημοσιογράφοι ήταν προσβλητικοί. Επιθετικοί και αναιδείς. Συγγνώμη αλλά δεν θα συμφωνήσω. Κι ας έβγαζαν εισαγγελικό ύφος. Από την άλλη, βέβαια, έχει ενδιαφέρον να συγκρίνουμε τη χθεσινή συνέντευξη με εκείνη που έδωσε ο πρωθυπουργός, την προηγούμενη εβδομάδα, στην Ελλη Στάη. Ηταν και η Στάη εξίσου επιθετική αλλά με ένα άλλο, 100% διαφορετικό, στυλ. Πιο ευγενικό, αλλά εν τέλει περισσότερο δηκτικό. Θέλει τρόπο...

6) Αναπόφευκτα η σκέψη μας καταλήγει στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Οχι μόνο επειδή δεν πήγε σε debate με τον Αλέξη Τσίπρα, αλλά επειδή δεν πήγε καν σε δημοσιογράφους που δεν θα τον προστάτευαν. Στον καημένο τον Πρετεντέρη ξέμεινε, να του καθαρίζει τα παπούτσια... Και στον Αρναούτογλου. Να του(ς) το αναγνωρίσουμε, λοιπόν, δικαιώνεται το επικοινωνιακό επιτελείο του Κυριάκου Μητσοτάκη που τον κρύβει επιμελώς. Τους αποδίδω τα εύσημα.

7) Κάποια στιγμή ένιωθα σαν να παρακολουθούμε ένα πάνελ με δύο πολιτικούς απέναντι (Σία Κοσιώνη και Αλέξη Τσίπρα) και το δημοσιογράφο στη μέση (Αλέξης Παπαχελάς).

8) «Δεν θα καταφέρετε να με εκνευρίσετε» είπε η πάντοτε, αλλά όχι αυτή τη φορά ψύχραιμη, Σία Κοσιώνη. Δεν θυμάμαι άλλη φορά δημοσιογράφο να λέει στον συνεντευξιαζόμενο πως δεν θα καταφέρει να τον εκνευρίσει. Το αντίστροφο συμβαίνει, ναι, αυτό όχι.

9) Η Σία Κοσιώνη εκ των πραγμάτων έχει μπει σε ένα οικογενειακό-πολιτικό κάδρο. Θα έπρεπε, πρέπει δηλαδή, να περιμένει αιχμές και αναφορές. Μόνη λύση θα ήταν, σε προεκλογικές περιόδους, η διακριτική αποχώρησή της από την πρώτη γραμμή. Στο εξωτερικό υπάρχουν παραδείγματα που έχει συμβεί κάτι τέτοιο. Μέχρι και ρεπορτάζ άλλαξαν ορισμένες. Προφανώς η Σία είναι εξαιρετική δημοσιογράφος και παρουσιάζει τη δική της, αυτόνομη, πορεία. Αλλά...

10) «Σε ποια άλλη χώρα παίρνει συνέντευξη από τον Πρωθυπουργό η νύφη του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης;» έγραψαν στο Twitter. Κι ένα ακόμα, χιουμοριστικό: «Ένα μπράβο πάντως η Κοσιώνη το αξίζει. Σε αντίθεση με τους άντρες τής  οικογένειας αυτή δεν φοβήθηκε να πάει σε debate με τον Τσίπρα».

Ελεύθερη η πλοίαρχος του Sea-Watch 3

Το δικαστήριο της Σικελίας που εξέτασε την υπόθεση της Κάρολα Ράκετε, της πλοιάρχου του Sea-Watch 3, που αψήφησε το ιταλικό Λιμενικό και έδεσε στη Λαμπεντούζα αποφάσισε σήμερα να άρει την εντολή κατ’ οίκον περιορισμού που της είχε επιβληθεί.

Η δικαστίνα Αλεσάντρα Βέλα απεφάνθη σήμερα ότι η Ράκετε δεν παραβίασε κανέναν νόμο, επισημαίνοντας ότι ανταποκρίθηκε στο καθήκον της να προστατεύει ανθρώπινες ζωές.

Η πλοίαρχος του Sea-Watch 3 συνελήφθη διότι αφού μετέφερε δεκάδες Αφρικανούς μετανάστες στην Ιταλία.

Ο υπουργός Εσωτερικών της Ιταλίας Ματέο Σαλβίνι απάντησε πως ήλπιζε για μια σκληρότερη απάντηση από το δικαστικό σύστημα της χώρας του, υποσχέθηκε, ωστόσο, ότι θα απελάσει όσο το δυνατόν συντομότερα την 31χρονη Γερμανίδα πλοίαρχο.

Το κατηγορητήριο που βαραίνει την πλοίαρχο είναι ότι έθεσε σε κίνδυνο τις ζωές τεσσάρων αστυνομικών που επέβαιναν σε ένα πλοίο της ιταλικής ακτοφυλακής, καθώς αψήφησε τις εντολές του πολεμικού ναυτικού και εισήλθε στο λιμάνι της Λαμπεντούζας με το πλοίο της ΜΚΟ Sea-Watch.  

Πηγή

    

Η συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στον Σκάι (Βίντεο)

Συνέντευξη στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Σκάι έδωσε ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας. 

Η κατάθλιψη «κρύβεται» στην καθημερινότητά μας

Η διάγνωση της κατάθλιψης είναι ένα εξαιρετικά δύσκολο θέμα, όχι μόνο για τον ίδιο τον πάσχοντα και για το περιβάλλον του, αλλά συχνά ακόμα και για τον ειδικό – ψυχίατρο ή ψυχολόγο. Κι αυτό γιατί τα αρχικά συμπτώματα πολύ συχνά έχουν την τάση να «κρύβονται» σε πολλές εκφάνσεις της καθημερινότητας του ασθενή.

Ο ειδικός ωστόσο, μετά από κάποιες συνεδρίες θα καταλήξει τελικά σε ασφαλές συμπέρασμα για το εάν κάποιος πάσχει πραγματικά από κατάθλιψη, όμως, ο ΜΗ-ειδικός δεν θα τα καταφέρει, επισημαίνει ο κ. Γιώργος Παπαγεωργίου, Bsc (Psychology) University of London, MSc (Health Psychology) University of Central Lancashire, μέλος της Διεθνούς Ένωσης Σχεσιακής Ψυχανάλυσης (IARPP) – ΗΠΑ, διευθυντής και επόπτης επιστημονικού προσωπικού στην ΨΥΧΙΚΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ:

«Θα σας δώσω ένα απλό παράδειγμα: Μία κομψή γυναίκα στα 48 της βουλιάζει σε κατάθλιψη κάνοντας αρνητικές σκέψεις για την αυτο-εικόνα της σε σχέση με τα χρόνια που περνούν, ενώ οι δύο καλύτερες της φίλες προσπαθούν να την πείσουν ότι δεν έχει “κανένα λόγο για να έχει κατάθλιψη, καθώς παραμένει όμορφη και γοητευτική”. Μετά από συζήτηση με τον ειδικό, αποκαλύπτεται ότι αυτή η γυναίκα πλησιάζει στα ηλικιακά χρόνια όπου η μητέρα της έχει πεθάνει κι αυτό την φέρνει αντιμέτωπη με ένα φόβο θανάτου, γεγονός το οποίο είναι μια πολύ πιο δύσκολη υπόθεση από την επιφανειακή που βλέπουν οι φίλες της».

Έτσι, λοιπόν, όταν κάποιος παραπονείται στο περιβάλλον μας για πράγματα τα οποία εμείς δεν αντιλαμβανόμαστε και τον χαρακτηρίζουμε «υπερβολικό», θα πρέπει να μην καταλήγουμε σε εύκολα συμπεράσματα. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις θα πρέπει να κατευθύνουμε διακριτικά τον ενδιαφερόμενο σε κάποιον ψυχολόγο με τον οποίο μπορεί να μοιραστεί την αγωνία του και να πάρει ουσιαστική βοήθεια.

Συνήθη συμπτώματα της κατάθλιψης

Ποια είναι, όμως, τα συνήθη συμπτώματα στη διάγνωση της κατάθλιψης; Ο κατάλογος είναι μακρύς. Οι πάσχοντες συνήθως διαμαρτύρονται για χαμηλή ενεργητικότητα, δυσκολίες με τον ύπνο, έχουν όψη “στεναχώριας”, αδιαφορία για σεξ, κάνουν είτε κατάχρηση ουσιών (αλκοόλ, ναρκωτικά, νικοτίνη κ.α.), είτε υπερβολές στη διατροφή (υπερφαγία-ανορεξία), έχουν παρορμητική συμπεριφορά (π.χ. ξαφνική έντονη τάση για ψώνια), άρνηση για εξόδους με φίλους, νευρικότητα – ευερεθιστότητα, επιθετικότητα με ξαφνικά ξεσπάσματα με οργή ή και κλάματα, χωρίς λόγο.

Ο Διευθυντής της Ψυχικής Φροντίδας, διευκρινίζει: «Όλα αυτά είναι ενδεικτικές αναφορές, τις οποίες ελέγχουμε -για να καταλήξουμε σε ασφαλές συμπέρασμα- εάν διαρκούν για μεγάλο χρονικό διάστημα ή είναι παροδικές. Στη συνέχεια προσπαθούμε να διαπιστώσουμε αν υπάρχει ένα αρχικό γεγονός που “πυροδότησε” την κατάσταση αυτή, για παράδειγμα μία απώλεια, ένα πένθος, ή μία μεγάλη διαμάχη στο περιβάλλον του θεραπευόμενου. Αυτά είναι τα εργαλεία του ειδικού για να πει με βεβαιότητα εάν κάποιος πάσχει από κατάθλιψη ή όχι”. Και τα εργαλεία αυτά εφαρμόζονται με μέθοδο κι ενσυναίσθηση, ΔΕΝ είναι απαντήσεις σε ερωτηματολόγιο».

Συνήθη συμπτώματα που «μπερδεύουν»

Η απώλεια ενεργητικότητας: «Εύκολο να το συζητάς, δύσκολο να το μετρήσεις», λέει ο κ. Παπαγεωργίου και εξηγεί: «Όταν παραπονιέται κάποιος ότι νιώθει πολύ κουρασμένος και ότι δεν έχει κουράγιο να κάνει πράγματα, θα πρέπει να ξέρει κανείς (και κάποιοι δεν είναι σε θέση να το απαντήσουν για τον εαυτό τους), ποια ήταν η προηγούμενη φυσιολογική ενεργητικότητα».

Υπάρχουν άνθρωποι που εργάζονται 8 ώρες και αισθάνονται (ή μας δηλώνουν) πολύ κουρασμένοι και άλλοι που διαθέτουν την ενέργεια να κάνουν πολλά ακόμη πράγματα. «Αυτό που μετράει, λοιπόν, είναι η αλλαγή στα επίπεδα της ενεργητικότητας», συμπληρώνει ο ειδικός.

Η απώλεια ενδιαφέροντος: Ένα ακόμη ποιοτικό χαρακτηριστικό που είναι δύσκολο να μετρηθεί. Η απώλεια ενδιαφέροντος χρειάζεται αρκετή συζήτηση με τον πάσχοντα και κυρίως στην κατεύθυνση του να προσδιοριστεί ο τομέας, στον οποίο εκδηλώνεται. Κι αυτό γιατί μπορεί να υπάρξει απλή απώλεια ενδιαφέροντος σε κάποιον τομέα, χωρίς να συνυπάρχει κατάθλιψη.

Την απώλεια ενδιαφέροντος για την οικογένεια ή την εργασία συνήθως ο θεραπευόμενος την εκφράζει με διαταραχές ύπνου (αϋπνία-υπερυπνία).

Πως εκφράζουν ή “κρύβουν” την κατάθλιψη τα δύο φύλα

Άνδρες: Οι άνδρες συνήθως υποκρύπτουν -ασυνείδητα φυσικά- την κατάθλιψή τους περισσότερο από τις γυναίκες και για τον λόγο αυτό είναι δύσκολο να ανιχνευθεί σε «τεχνικές μέτρησης», λέει ο κ. Παπαγεωργίου:

«Οι άνδρες συχνά εκφράζουν την κατάθλιψή τους, είτε με νεύρα και εντάσεις στον άξονα εργασία-οικογένεια, είτε με την απώλεια σεξουαλικού ενδιαφέροντος, την οποία, όμως, δεν αποδίδουν σε ψυχική στεναχώρια. Συνήθως κάνουν λόγο για κούραση, ή έλλειψη ερωτισμού από τη σύντροφο, ή ακόμα την αποδίδουν στην ηλικία τους. Τέτοιες απώλειες για εμάς τους άνδρες είναι πάντα “ύποπτες” για κατάθλιψη, ενώ οι πάσχοντες ντρέπονται να το παραδεχθούν, τόσο οι ίδιοι μέσα τους, όσο και να το ομολογήσουν σε αυτόν που προσπαθεί να τους ρωτήσει».

Γυναίκες: Οι γυναίκες εκφράζουν συνήθως την κατάθλιψή τους με διατροφικές αλλαγές, δηλαδή με απώλεια όρεξης σε βαθμό υπερβολικό, ή αντίστροφα με επεισόδια υπερφαγίας.

«Η υπερβολική λήψη τροφής στις γυναίκες, συχνά έρχεται να “ικανοποιήσει” μία ψυχική ανάγκη που δεν έχει πραγματωθεί. Μία γυναίκα δηλαδή που έχει έντονες εναλλαγές βάρους μας υποψιάζει για κατάθλιψη. Αν και πρέπει να τονίσουμε ότι αυτό είναι ένδειξη κι όχι απόδειξη», διευκρινίζει ο κ. Παπαγεωργίου.

Πως μπορείτε να βοηθήσετε στην καθημερινότητα κάποιον που έχει κατάθλιψη

Εάν γνωρίζετε ή απλώς υποψιάζεστε ότι ένα αγαπημένο σας πρόσωπο πάσχει από κατάθλιψη και θέλετε να το βοηθήσετε, θα πρέπει κατ’ αρχήν να μην κάνετε πολλές ανακριτικές ερωτήσεις. Οι πιεστικές απορίες για το πως αισθάνεται κάποιος, δεν βοηθούν, λέει ο Διευθυντής της Ψυχικής Φροντίδας: «Οι έντονες ερωτήσεις μπορεί να βασίζονται σε φιλικό ενδιαφέρον, αλλά στην ουσία στοχεύουν στο να κατευνάσουν την αγωνία τη δική σας, κι όχι του πάσχοντα! Δηλαδή πρέπει να ελέγξετε το δικό σας άγχος και να μην γίνεστε πιεστικοί, ούτε με ερωτήσεις ούτε με διαπιστώσεις απότομες και άκομψες προς τον πάσχοντα, πχ. “αυτά που κάνεις δείχνουν ότι έχεις κατάθλιψη”, “δεν είσαι καλά”, “πρέπει να προσέχεις τον εαυτό σου”, και διάφορα τέτοια που συνήθως οι φίλοι ή οι φίλες λένε».

Η πρώτη συμβουλή είναι “ενεργήστε!” ‘Όχι απότομα, ούτε με απόλυτες διαπιστώσεις. Ενεργήστε και μιλήστε με …κομψότητα για να μπορέσετε να απαλύνετε λίγο τον πόνο ή την στεναχώρια που έχει ο άνθρωπος σας.

Η δεύτερη συμβουλή είναι να προσφέρετε την υποστήριξή σας. “Τονίζω να προσφέρετε!!, και ΟΧΙ να επιβάλλετε! Δηλαδή να είστε υπομονετικοί με τον πάσχοντα και να περιμένετε την αποδοχή της βοήθειας εκ μέρους του, ακολουθώντας έναν κανόνα: Η βοήθεια για να δοθεί σε κάποιον, πρέπει να ζητηθεί από τον κάποιον. Μάλιστα, όχι τόσον οι φίλοι όσον ιδιαίτερα οι γονείς ή οι σύζυγοι το παθαίνουν αυτό. Κάθε βοήθεια μπορείτε μεν να την προσφέρετε απλόχερα, δεν πρέπει, όμως, με το ζόρι, διότι κάτι τέτοιο μπορεί να μειώσει την αυτοεκτίμηση του πάσχοντα”, τονίζει με έμφαση ο κ. Παπαγεωργίου.

Η τρίτη συμβουλή είναι να ενθαρρύνετε κάποιες κοινωνικές δραστηριότητες, επισημαίνει ο ειδικός: “Δηλαδή, πάρτε τον φίλο ή φίλη που υποφέρει από κατάθλιψη και βγάλτε τον έξω σε κάποια εκδήλωση ή για ένα καφέ ή έστω σε μία επίσκεψη. Αυτή η δραστηριοποίηση (παρότι πιθανόν αρχικά να του ακουστεί χαμηλού ενδιαφέροντος) πραγματικά είναι ευεργετική σε πολλές καταστάσεις. Γιατί το κυριότερο αποδεικνύει την έγνοια προς τον άνθρωπο και όχι τόσο την διάθεση για διασκέδαση”.

Μία συχνή συμπεριφορά που είναι τα σύντομα επαναληπτικά τηλεφωνήματα στυλ ”πήρα να ακούσω πως είσαι”, Δεν αποδίδουν όσο θέλουμε να πιστεύουμε, γιατί στην ουσία είναι αποφευκτική συμπεριφορά στις κοινωνικές επαφές (π.χ έξοδος κάπου κοινωνικά ή επίσκεψη) με τον πάσχοντα. Και βέβαια υποκρύπτουν την έλλειψη διάθεσης ή και ψυχική αδυναμία να επενδύσουμε χρόνο μας στον πάσχοντα. Ειδικά, συχνότερα οι κόρες εφαρμόζουν τέτοια αποφευκτική συμπεριφορά ως αντιστάθμισμα στην άρνησή να επενδύσουν κοινωνικό χρόνο τους σε μία δυσάρεστη μάνα. Της τηλεφωνούν διαρκώς όμως αποφεύγουν να την συναναστραφούν.

Έτσι όμως, η καταθλιπτική ή ο καταθλιπτικός καταλήγει να γίνει χειριστικός απέναντι σε όποιον έχει αναλάβει την φροντίδα του.

Πως μπορείτε να βοηθήσετε τον εαυτό σας, όταν πάσχετε από κατάθλιψη

Δείτε κάποιες πρακτικές συμπεριφορικές συμβουλές, που προτείνει ο κ. Γιώργος Παπαγεωργίου, οι οποίες μπορούν να βοηθήσουν πολύ έναν πάσχοντα.

1) Βελτίωση της διατροφής: Η υγιεινή διατροφή -σε όποιον μπορεί να ανταποκριθεί στο μαγείρεμα- έχει ευεργετικά αποτελέσματα. Να ξέρετε ότι οι καταθλιπτικοί αυξάνουν τη συνήθεια να τρώνε φαγητό δρόμου (junk food), ως μέσο αυτοτιμωρίας τους.

2) Κίνηση: Κάποια γυμναστική, ή έστω -για κάποιον που δυσκολεύεται να ανταποκριθεί σε ένα τυπικό πρόγραμμα γυμναστικής- ένα γρήγορο περπάτημα για 20-30′. Βοηθούν πάρα πολύ έστω και οι απλοί περίπατοι και έχει βρεθεί, να ξέρετε, ότι οι βόλτες που δεν έχουν σκοπό και στόχευση (π.χ. η απλή βόλτα στις βιτρίνες ή περίπατος σε ένα πάρκο) είναι πραγματικά βοηθητικές γιατί μας επιτρέπουν και να χαλαρώνουμε, αλλά και να παρατηρούμε χωρίς βιασύνη τον υπόλοιπο κόσμο.

«Θυμίζουμε στον εαυτό μας ότι υπάρχουν άνθρωποι που συμπεριφέρονται διαφορετικά στη ζωή. Θυμάμαι χαρακτηριστικά κάποια θεραπευόμενη σε κατάθλιψη, που ανέφερε ότι είχε μείνει εμβρόντητη στη μέση του δρόμου να κοιτά έναν φτωχό ρακένδυτο, που έπλενε τζάμια αυτοκινήτων στα φανάρια. Ο επαίτης, μιλώντας στο τηλέφωνό του άρχισε ξαφνικά να γελά ολόκαρδα και η εικόνα αυτή ξάφνιασε την καταθλιπτική γυναίκα. Την έκανε να σκεφτεί ότι ένας άνθρωπος που δεν έχει τίποτα στη ζωή, αντιμετωπίζει τη ζωή με χαλαρότητα και αισιοδοξία, ενώ εκείνη ήταν βυθισμένη στη θλίψη, χωρίς να έχει τόσα προβλήματα. Η παρατήρηση, λοιπόν, ενός άλλου ανθρώπου την έκανε να υποτιμήσει το δικό της πρόβλημα».

Φυσικά να μην ξεχνάτε! Ο ειδικός είναι αυτός που μπορεί να βοηθήσει πιο αποτελεσματικά έναν άνθρωπο που πάσχει από κατάθλιψη, όχι μόνο επειδή εξ’ ορισμού έχει τη γνωστική αντίληψη του θέματος, αλλά επειδή πραγματικά μπορεί να κατευθύνει σωστά κάποιον που υποφέρει να βγει από το σκοτεινό τούνελ της ζωής του, που στη κατάθλιψη το έχει μετατρέψει σε «σπίτι».

Πηγή 

Έξι ακόμη επιστολές Καραμανλή και Μολυβιάτη λένε «ναι» στο όνομα «Μακεδονία»

Μετά την αποκάλυψη της επιστολής που είχε στείλει ο Κώστας Καραμανλής στον Τζορτζ Μπους το 2005 δηλώνοντας πως δέχεται να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις με το όνομα «Μακεδονία-Σκόπια» για το εξωτερικό και διατήρηση του όρου «Δημοκρατία της Μακεδονίας» για το εσωτερικό της χώρας, καθώς και την εκχώρηση της «μακεδονικής γλώσσας», χωρίς μάλιστα να υπάρξει συνταγματική αναθεώρηση, η «Εφημερίδα των Συντακτών» αποκαλύπτει 6 ακόμη επιστολές με αποδέκτες πρόσωπα - κλειδιά.

Πρόκειται για επιστολές που στάλθηκαν στις 7, 8 και 9 Απριλίου του 2005 από τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή στον καγκελάριο της Γερμανίας Γκέρχαρντ Σρέντερ, τον πρωθυπουργό της Ισπανίας Χοσέ Λουίς Ροδρίγκεθ Θαπατέρο και τον πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου και πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ. Πανομοιότυπες επιστολές απέστειλε ο υπουργός Εξωτερικών Πέτρος Μολυβιάτης προς τον Ολι Ρεν, επίτροπο της Ε.Ε. αρμόδιο για τη διεύρυνση, τον Ζαν Ασελμπορν, υπουργό Εξωτερικών του Λουξεμβούργου που είχε τότε την προεδρία της Ε.Ε., και τον Χαβιέ Σολάνα, ύπατο εκπρόσωπο για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας.

Οι αποκαλύψεις της εφημερίδας «Documento» και της «Εφημερίδας των Συντακτών» αποτελούν πλήγμα στο αφήγημα περί μακεδονικού αγώνα που έχει στήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η ΝΔ, αφού αποδεικνύουν ότι η Συμφωνία των Πρεσπών  πέτυχε όλα εκείνα που δεν είχε πετύχει η διαπραγμάτευση που είχε κάνει η γαλάζια παράταξη. Έτσι εξηγείται άλλωστε και η σιωπή της ΝΔ, που επέλεξε να απαντήσει εμμέσως και μόνο μέσω κύκλων του Κώστα Καραμανλή, που επιχείρησαν να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις κάνοντας λόγο για «τακτικούς» χειρισμούς.

Ολες αυτές οι επιστολές έχουν τα εξής κοινά στοιχεία με την επιστολή προς τον πρόεδρο Μπους, όπως σημειώνει ο Δημήτρης Ψαρράς στο ρεπορτάζ του:

1) Υιοθετούν την ονομασία «Makedonija-Skopje»

2) Στη συμφωνία που κατέληγε η κυβέρνηση της ΝΔ δεν προβλεπόταν να ισχύει το όνομα erga omnes, αλλά μόνο στον ΟΗΕ και οι χώρες του οργανισμού απλώς ενθαρρύνονταν να χρησιμοποιούν το νέο όνομα.

3) Στις επιστολές αναφέρεται ρητά ότι δεν ζητείται αλλαγή στο Σύνταγμα της ΠΓΔΜ, εφόσον «το συνταγματικό όνομα Republika Makedonija θα συνεχίσει να χρησιμοποιείται στο εσωτερικό της ΠΓΔΜ, κάτι το οποίο σημαίνει ότι δεν απαιτείται καμιά συνταγματική αλλαγή». Με άλλα λόγια, δεν θα άλλαζε τίποτα ως προς τον αλυτρωτισμό αλλά και την ιθαγένεια καθώς και την ονομασία της γλώσσας.

4) Στην επιστολή προς τον Μπους επισημαίνεται ότι η συμφωνία «θα άρει ένα μείζον εμπόδιο που βρίσκεται στον δρόμο της ενσωμάτωσης της ΠΓΔΜ στις ευρωατλαντικές δομές». Στις επιστολές του προς τους Σρέντερ και Γιούνκερ η φράση μεταβάλλεται ως εξής: «[Η συμφωνία] θα άρει ένα μείζον εμπόδιο για την ΠΓΔΜ στη σταδιακή ένταξή της στην Ε.Ε.» με την επισήμανση, «όπως γνωρίζετε η Εκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αναμένεται το φθινόπωρο». Από τις διατυπώσεις αυτές του κ. Καραμανλή προκύπτει σαφώς ότι με μια λύση σε αυτή τη βάση (διπλή ονομασία «Μακεδονία-Σκόπια» στον ΟΗΕ και παντού αλλού «Μακεδονία») η Ελλάδα θα δώσει το πράσινο φως για την ένταξη της ΠΓΔΜ στην Ε.Ε. Ακόμα πιο σαφής είναι η διατύπωση της επιστολής Καραμανλή προς τον Θαπατέρο: «Για δεκαπέντε χρόνια πολιτικοί λόγοι είχαν αποτρέψει μια λύση μεταξύ των δύο χωρών. Προσωπικά, είμαι έτοιμος να αναλάβω το πολιτικό κόστος και να επιλύσω το θέμα τώρα». Και πιο κάτω: «Είναι κρίσιμο σε αυτή τη φάση η Ισπανία να στηρίξει την πρόταση του ΟΗΕ, η οποία, πρέπει να τονίσω, αποτελεί ισορροπημένο συμβιβασμό μεταξύ των θέσεων των δύο πλευρών. Αυτό που χρειάζεται είναι η άλλη πλευρά να αποδεχτεί την πρόταση του ΟΗΕ. Ο Πρόεδρος Τσερβένκοφσκι είναι το πρόσωπο κλειδί για να λάβει τις απαιτούμενες τελικές αποφάσεις».

«Η ύπαρξη όλων αυτών των επιστολών προς Ευρωπαίους ηγέτες αποδεικνύει ότι είναι προφάσεις εν αμαρτίαις οι όψιμοι ισχυρισμοί των κύκλων Καραμανλή, καθώς και ορισμένων στελεχών της ΝΔ, που χαρακτηρίζουν τακτικό ελιγμό την υιοθέτηση αυτής της δυσμενούς θέσης για την ονομασία της ΠΓΔΜ», σημειώνει η «Εφημερίδα των Συντακτών».

Το επιχείρημα περι ελιγμών καταρρέει άλλωστε από την αποκάλυψη επίσημων αμερικανικών εγγράφων που αποδεικνύουν ότι η συγκεκριμένη γραμμή αποτελούσε και την επίσημη της ΝΔ. Λίγο πριν από τη σύνοδο του Βουκουρεστίου έχει καταγραφεί από τον πρέσβη Ντάνιελ Σπέκχαρντ η επίσημη αποδοχή της διπλής ονομασίας: «Μετά από τις προτάσεις του Νίμιτς η κυβέρνηση Καραμανλή αποφάσισε το “τολμηρό βήμα” της αποδοχής τους ως βάσης διαπραγμάτευσης. [...] Ή Ελλάδα είναι ανοιχτή σε ένα σύνθετο όνομα, “Νέα, Βόρεια, Ανω, οποιαδήποτε Μακεδονία”, υποστήριξε ο Καραμανλής. [...] Ως προς την πρόταση του Νίμιτς για μια λύση διπλής ονομασίας (Δημοκρατία της Μακεδονίας για εσωτερική χρήση και ένα σύνθετο όνομα για τον ΟΉΕ, το ΝΑΤΟ και διεθνή χρήση), ο Καραμανλής είπε ότι θα μπορούσε να το αποδεχτεί, αλλά το σύνθετο όνομα θα έπρεπε να χρησιμοποιείται σε όλα τα διεθνή φόρα και η Ελλάδα περιμένει να χρησιμοποιούν και οι ΉΠΑ το σύνθετο όνομα» .

Πηγή

   

Κρίμα, δεν… αποφυλακίστηκε ο Γιωτόπουλος

Γράφει η Νικόλ Λειβαδάρη

Χθες το βράδυ μάθαμε – με εξαιρετικό συγχρονισμό από μισή ντουζίνα ιστοσελίδες - ότι «βγαίνουν από την φυλακή με τους νέους (ποινικούς) κώδικες Γιωτόπουλος, Ξηροί, Τζωρτζάτος» και «λοιποί της 17Ν». Δεν μάθαμε ότι ουδείς εξ αυτών έχει δηλώσει καν πρόθεση να κάνει αίτηση αποφυλάκισης – μέχρι στιγμής τουλάχιστον, κι εάν και εφόσον έχει το δικαίωμα να κάνει -, μάθαμε όμως ότι είναι βέβαιο πως «από Σεπτέμβριο βγαίνει κι ο Κουφοντίνας» και πάει σπίτι του με «βραχιολάκι».

Λίγο αργότερα ο υπουργός Δικαιοσύνης Μιχάλης Καλογήρου δήλωνε ότι τα δημοσιεύματα περί αποφυλάκισης πολυισοβιτών για τρομοκρατία με βάση τον νέο Ποινικό Κώδικα είναι «πρόχειρα και ψευδή» και «επιχειρούν να εμπλέξουν την μεταρρύθμιση των ποινικών κωδίκων στην προεκλογική αντιπαράθεση». Εξηγούσε επίσης ότι με τον νέο ποινικό κώδικα «η αντιμετώπιση των πολυισοβιτών είναι βαρύτερη απέναντι σε όλες τις κατηγορίες εγκλημάτων». Κι έλεγε πως «με βάση το  άρθρο 7 του ΠΔ. 62/2014 δεν εμπίπτουν στην πιλοτική εφαρμογή του θεσμού της ηλεκτρονικής επιτήρησης όσοι έχουν καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη».

Εμείς όμως – και πάλι με εξαιρετικό συγχρονισμό, και πάλι από τα ίδια media – μάθαμε μόνον πως «ο Καλογήρου προσπαθεί να θολώσει τα νερά μετά τις αντιδράσεις» και ότι, τελεία και παύλα, οι νέοι κώδικες είναι το εισιτήριο ελευθερίας και το καθαρτήριο για πάσα πράξη (και πάσα νόσο) ανομίας.

Παραπλεύρως μαθαίναμε ότι «o Τσίπρας πάει στις κομματικές ομιλίες με το πρωθυπουργικό αεροσκάφος». Η «είδηση» συνοδευόταν από ευμεγέθεις φωτογραφίες του πρωθυπουργικού αεροσκάφους στο αεροδρόμιο του Ηρακλείου όπου είχε ομιλία χθες το βράδυ ο Αλέξης Τσίπρας. Εκεί όπου, κατά πολιτική ειρωνεία, είπε ότι «οι πολιτικοί μας αντίπαλοι και τα ΜΜΕ που τους στηρίζουν, έχουν επιβάλει σιωπητήριο στην προγραμματική συζήτηση. Παραθέτουν μονάχα όμορφα σλόγκαν και ανώδυνες ατάκες. Και κρύβουν τα όσα σχεδιάζουν για το μέλλον του τόπου». Δεν μάθαμε βεβαίως ότι ο Αλέξης Τσίπρας πήγε στο Ηράκλειο απ’ ευθείας από τις Βρυξέλλες και την ευρωπαϊκή σύνοδο κορυφής αλλά μικρό – κι ανώδυνο – το κακό. Διότι, αφενός θα μπορούσε να έχει κάνει στάση στην Αθήνα, να παρκάρει το πρωθυπουργικό και να πάρει το αεροπλάνο – ή και το πλοίο – της γραμμής για Ηράκλειο, και αφ’ ετέρου είχαμε ήδη προλάβει να γίνουμε μάρτυρες του πλέον επώδυνου.

Είχαμε ήδη προλάβει να μάθουμε ότι «σοβαρή και έγκριτη εφημερίδα δέχεται συντονισμένη επίθεση από υπουργούς και τρολς του ΣΥΡΙΖΑ» επειδή ουδείς αντελήφθη το βαθύ πολιτικό μήνυμα του… εκλεπτυσμένα ρατσιστικού χιούμορ της. Επειδή, εν ολίγοις, ουδείς κατάλαβε πως η εφημερίδα στρεφόμενη εναντίον της μετανάστριας που βρήκε τραγικό θάνατο στο νοσοκομείο της Νίκαιας, στην πραγματικότητα «έψεγε την κυβέρνηση που από τις επικοινωνιακές φανφάρες του παρελθόντος, τώρα έχει καταντήσει να μετράει νεκρούς». Ναι, ακριβώς αυτό εννοούσε ο άριστος της Athens Voice όταν έγραφε «Μετανάστρια από την Αρμενία, αποκλειστική νοσηλεύτρια στο νοσοκομείο Νίκαιας, πήδηξε από το παράθυρο και σκοτώθηκε για να μην απελαθεί. Κρίμα, έχασε την ευκαιρία να συνοδεύσει τον Τσίπρα στην δεξίωση του Προεδρικού».

Τα media της στρατευμένης προπαγάνδας προφανώς δεν ήταν ούτε η πρώτη, ούτε η δομική αιτία της ήττας του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές. Σίγουρα όμως αυτά τα media είναι η αρχή – ή και το τέλος – της μεγάλης ήττας της δημοσιογραφίας…