Μίλησε και ο Νίκος Μαστοράκης για τον Βαρουφάκη

γράφει ο Δημήτρης Κανελλόπουλος


Στο μέτωπο της... λογικής και των «Μένουμε Ευρώπη» που αυτή την περίοδο βγάζουν φλύκταινες με την ταινία του Κώστα Γαβρά από το βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη, έρχεται να προστεθεί τώρα και ο Νίκος Μαστοράκης.

Έπειτα από όλους εκείνους τους Ελληναράδες που μπήκαν στο IMDb και κατέθαψαν την ταινία χωρίς να την έχουν δει, μετά και τους δημοσιογράφους που έσπευσαν να γράψουν συγκεκαλυμμένα.. εναντίον της ταινίας λόγω του θέματός της, σειρά πήρε τώρα ο Νίκος Μαστοράκης. Ναι, ο γνωστός με τους φοιτητές επί χούντας.

Βέβαια ο Μαστοράκης, εκτός από την κριτική που κάνει στον Γαβρά (από μόνο του αστείο, έτσι;), αναφέρεται και στη χρηματοδότηση της ταινίας λέγοντας ένα σωρό πράγματα που δεν ισχύουν.

Τι είπε ο Ν. Μαστοράκης:

Αφόρητη πλήξη έφερε στο φεστιβάλ της Βενετίας ο Γαβράς και το έσχατο low budget πόνημά του με ήρωα έναν ανόητο, φαύλο, μπουφονο, κάποιον Μπαρουφακη που ήθελε να γίνει celeb. Η ταινία του Γαβρά (για τον οποίο έχω ακόμη άκρατο θαυμασμό από την εποχή του "Ζ" και μόνο γι αυτή την ταινία) εσφαγιασθη από τους κριτικούς (σημειώστε, τους μη κομμουνιστές και υστεροαριστερους) και ίσως κερδίσει το βραβείο (αν υπάρχει κάτι τέτοιο) της πιο βαρετής και ανόητης ταινίας της χρονιάς.

Εδώ και χρόνια, κάθε φιλμ του βετεράνου Γαβρά ήταν χειρότερο από το προηγούμενο, φαίνεται όμως ότι έπιασε πάτο με το Μπαρουφακειο εγχείρημα. Ντρέπομαι που, έστω και περιφερειακά, η ταινία αυτή εφάπτεται της Ελλάδας και επειδή μαθαίνω από τα ΜΜΕ ότι το budget της ήταν μόνο 630,000 ευρώ, θυμάμαι ότι αυτό το ποσόν ακριβώς εισέπραξε ο Γαβράς από τον άθλιο, τότε, υπουργό Παππα ως το "30% του γενικού κόστους."

Προτρέπω τους καλούς εισαγγελείς να ερευνήσουν πώς ακριβώς το "γενικό κόστος" φουσκώθηκε έτσι που να εισπράττει ο Γαβράς τελικά το 100%. Με δεδομένο ότι η ταινία δεν προβάλλει τη χώρα, τον πολιτισμό ή τον τουρισμό, γιατί ο Παππας βιάστηκε να "χρηματοδοτήσουμε" τον Γαβρά, ελάχιστο χρόνο πριν αποχαιρετήσουν οι Συριζαλητες την εξουσία;

Ιδού και η απάντηση του Γιάνη Βαρουφάκη:

Ο Νίκος Μαστοράκης, που το εμβληματικότερο γεγονός της αμφιλεγόμενης καριέρας του ήταν η περίφημη «συνέντευξη»-ανάκριση στο ΚΕΒΟΠ των φοιτητών του Πολυτεχνείου αμέσως μετά την εξέγερση του '73, (που ο απόηχός της τον οδήγησε εκτός Ελλάδος για αρκετά χρόνια μέχρι να τον επανασυστήσουν στο ελληνικό κοινό Μπερλουσκονικοί ολιγάρχες), αποφάσισε ότι θα θέσει το πνευματικό του ανάστημα στην υπηρεσία αποδόμησης του Γαβρά και της ταινίας του (που όπως και οι υπόλοιποι διαπρύσιοι εχθροί της, δεν την έχει δει καν).

Ανάμεσα σε εκφράσεις χαμαιτυπείου οι οποίες ωστόσο συνιστούν υποκειμενική προσωπική άποψη (και αισθητική), προχωράει αδίστακτα και στη δημιουργία/αναπαραγωγή ψευδών ειδήσεων όσον αφορά τη χρηματοδότηση της ταινίας. Όσοι έχουν ρίξει μια ελάχιστη ματιά στον εν λόγω νόμο, γνωρίζουν ότι κανένα «λεφτό» κανενός φορολογούμενου δεν πάει σε κανέναν κινηματογραφιστή, αντίθετα τους επιστρέφεται ένα μέρος των χρημάτων που ήδη επενδύσανε οι ίδιοι.

Δεν τα ξέρει αυτά ο κ. Μαστοράκης; Δύσκολο, γιατί δε χρειάζεται να διαβάσει τα τρισκατάρατα «αριστερά ΜΜΕ» για να πληροφορηθεί την αλήθεια. Ας διαβάσει τη «newspaper of record», του ομίλου που εμβληματικοί δημοσιογράφοι μεταπήδησαν στα κυβερνητικά βουλευτικά έδρανα. Σε κάθε περίπτωση, ο κ. Μαστοράκης σίγουρα δεν ενδιαφέρεται να πληροφορηθεί την αλήθεια. Στην πρόσκλησή μας να ακούσει την πραγματικότητα, προτίμησε να μονώσει τον τοίχο του με μπλοκάρισμα.

Ο Βαρουφάκης και ο Τσίπρας πάντως, ανεξαρτήτως της ταινίας και των υπολοίπων που τους συνδέουν ή τους χωρίζουν, διαθέτουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: συνενώνονται εναντίον τους και έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν, ακροδεξιοί και νεοφιλελεύθεροι. Μακεδονομάχοι και Μένουμε Ευρωπαίοι. Παλιοί κεντροαριστεροί και παλιοί ακροδεξιοί. ΛΑΟΣ και Ρηγάδες. Αυτό από μόνο του είναι άξιο θαυμασμού, έτσι;

 πηγή

Γιατί όταν κοιμάστε δεν πρέπει να ξαπλώνετε από την δεξιά πλευρά

Ο ύπνος είναι απαραίτητο συστατικό για την εύρυθμη λειτουργία του οργανισμού μας. Η ξεκούραση τόσο του σώματός μας όσο και του εγκεφάλου, γίνεται μόνο κατά τη διάρκεια του ύπνου.

Ένας σημαντικότατος παράγοντας που τον επηρεάζει είναι η στάση του σώματος. Αν έχετε ως συνήθεια να κοιμάστε από τη μια πλευρά τότε επιβαρύνετε μακροχρόνια την υγείας σας.

Συγκεκριμένα, επιστήμονες κατόπιν ερευνών καταλήγουν στο συμπέρασμα πως ο ύπνος από τη δεξιά πλευρά μπορεί να προκαλέσει σημαντικές αρρώστιες ακόμα και καρκίνο. Αυτό συμβαίνει διότι το γαστρικό οξύ από το στομάχι μεταφέρεται προς τον οισοφάγο κατά τη διάρκεια του ύπνου κάτι το οποίο μπορεί μελλοντικά να προκαλέσει καρκίνο του στομάχου.

Από την αριστερή πλευρά τα πράγματα δείχνουν να είναι ευεργετικά. Ο οργανισμός μας όταν αναπαύεται από την σωστή πλευρά, την αριστερή, φιλτράρει τις τοξίνες του λεμφικού υγρού και των αποβλήτων. Αυτό γίνεται μέσω των λεμφαδένων και του θωρακικού πόρου.

Όσον αφορά στις γυναίκες που κυοφορούν η κατάσταση είναι πιο σοβαρή καθώς το να κοιμάστε από τη δεξιά πλευρά ελλοχεύει κινδύνους τόσο για τη μητέρα όσο και για το έμβρυο. Αν είστε έγκυος επιβάλλεται να αναπαύεστε από την αριστερή πλευρά καθώς παρέχετε η δυνατότητα για την σωστή ροή του αίματος προς την καρδιά, τόσο για την μαμά όσο και για το μωρό. Ακόμα, βοηθάει στην ανακούφιση της πλάτης από την πίεση που ασκεί η κοιλιά ενώ αποτρέπει την μήτρα από το να πιέζει το συκώτι.

Ο μακροχρόνιος ύπνος από τη δεξιά πλευρά μπορεί να επιβαρύνει τη σπονδυλική σας στήλη. Η συνήθεια του να κοιμάστε από τη λάθος κατεύθυνση δημιουργεί πιασίματα, δυσκαμψία ακόμα και «μπλέξιμο» των νεύρων.

Οι επιστήμονες που είναι σε θέση να γνωρίζουν υποστηρίζουν πως η σωστή πλευρά, η αριστερή, βοηθά ακόμα και τον εγκέφαλο καθώς η εναλλαγή πλευρών συμβάλει στην αποβολή των χημικών αποβλήτων από αυτόν.

Αν θέλετε να αλλάξετε την στάση στον ύπνο προς τη σωστή κατεύθυνση μπορείτε να τοποθετήσετε ένα μαξιλάρι πίσω στην πλάτη σας έτσι να βρίσκετε εμπόδιο κατά τη διάρκεια του ύπνου και να μην γυρνάτε.

Ο οργανισμός σας θα πρέπει να έχει μια συγκεκριμένη ώρα που κοιμάται χωρίς ακρότητες, πέραν φυσικά εξαιρέσεων.

Το δωμάτιο είναι σημαντικό να αερίζεται μέσα στη μέρα και 10 λεπτά λίγο πριν πέσουμε για ύπνο, αν ο καιρός φυσικά το ευνοεί.

Επίσης για να επιτύχετε ένα σωστό ύπνο θα πρέπει όλα τα φώτα να είναι σβηστά.   

Πηγή

Φανατικός… θαυμαστής της συμφωνίας των Πρεσπών κι επισήμως η κυβέρνηση της ΝΔ

Ν. Δένδιας: «Να υποχρεωθεί» η Βόρεια Μακεδονία να την εφαρμόσει η επίσημη γραμμή του υπουργείου Εξωτερικών.

  

Πιο ξεκάθαρα δεν γίνεται: Η επίσημη γραμμή του υπουργείου Εξωτερικών και της κυβέρνησης είναι η απαρέγκλιτη εφαρμογή της συμφωνίας των Πρεσπών. Το αποσαφήνισε πέρα από κάθε αμφιβολία ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας με δημόσιες δηλώσεις του.

Η Νέα Δημοκρατία, που επένδυσε προεκλογικά στις εθνικιστικές κορώνες, τα συλλαλητήρια με τις περικεφαλαίες και τα δόρατα, που υπόγεια στήριξε μαθητικές απόπειρες καταλήψεων εθνικιστικού περιεχομένου, μαζί με την Χρυσή Αυγή, μετατρέπεται επισήμως στο βασικό θεματοφύλακα της συμφωνίας που υπέγραψε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Μιας συμφωνίας που πρωτίστως σηματοδοτεί την ήδη δρομολογημένη ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ.

Ερωτώμενος για το θέμα ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας, αναφέρθηκε στο προεκλογικό παρελθόν της ΝΔ:

«Να περιγράψω ολόκληρη τη στάση μας, να τη θυμίσω μάλλον, στην ελληνική κοινωνία, δηλαδή όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης επανειλημμένως τοποθετήθηκε, είπε εάν υπογραφεί, από εκεί και πέρα πρέπει να τηρηθεί. Το κράτος έχει συνέχεια. Αυτή ήταν η τοποθέτηση του αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας. Επί αυτής της τοποθέτησης ψηφίστηκε».

Διευκρίνισε πως «δεν είπε εγώ με το που θα εκλεγώ θα ανατρέψω τα πάντα, γιατί δεν μπορεί να το κάνει άλλωστε και να θέλαμε. Είμαστε μια σοβαρή παράταξη, προειδοποιήσαμε πριν από την ψήφιση, προειδοποιήσαμε πριν από την υπογραφή».

Κατέληξε μάλιστα στο εξής συμπέρασμα: «Τώρα αυτή τη στιγμή πρέπει να υποχρεωθούν τα Σκόπια, η Βόρεια Μακεδονία, να εφαρμόσει τη συμφωνία».

Επισήμανε επίσης αναφερόμενος στην γειτονική χώρα πως

«διακρίνω μια προσπάθεια να την εφαρμόσει. Διακρίνω και αντιστάσεις τμημάτων του εκεί κρατικού μηχανισμού. Σε αυτά εμείς δεν πρόκειται να επιτρέψουμε παρεκκλίσεις. Το ξεκαθάρισα στον κ. Ντιμιτρόφ. Με διαβεβαίωσε οφείλω να πω για την πρόθεση της κυβέρνησης της Βόρειας Μακεδονίας να τηρήσει τη συμφωνία επακριβώς. Δεν υπήρξε αντίλογος.Υπήρξε συμφωνία επ’ αυτού. Όμως, αυτό είναι κάτι που παρατηρούμε και που θέλουμε να το δούμε. Δεν θα είμαστε επιεικείς ερμηνευτές. Θα είμαστε ακριβείς παρατηρητές».

Προάγγελος της στάσης αυτής, που ευθέως διατυπώνεται από τον επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της χώρας, ήταν, οι προ εβδομάδων, δηλώσεις του υφυπουργού Εξωτερικών, Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, αλλά και του υπουργού Άμυνας, Νίκου Παναγιωτόπουλου, που είχαν επίσης θέσει θέμα αυστηρής εφαρμογής της συμφωνίας.

Έτσι για να θυμηθούμε πώς αντιμετώπιζε μέχρι πρόσφατα την Συμφωνία των Πρεσπών η Ν.Δ ας μνημονεύσουμε μερικές χαρακτηριστικές ατάκες:

Αδωνις Γεωργιάδης 27/1/2019: «Ο κ. Τσίπρας και οι 153 πρόθυμοι που βρήκε στη Βουλή έκαναν ένα εθνικό έγκλημα. Κάθε ένας που έχει έστω και λίγο πατριωτισμό μέσα του, αισθάνεται μια φοβερή θλίψη. Το κράτος μας από σήμερα υποχρεούται να αναγνωρίζει τους Σκοπιανούς ως Μακεδόνες».

Αντώνης Σαμαράς 24/1/2029: «Μας λένε κάποιοι, ότι πρέπει να μπουν στο ΝΑΤΟ τα Σκόπια για να σταθεροποιηθεί η περιοχή. Κι εγώ δεν έχω καμία αντίρρηση να μπουν στο ΝΑΤΟ. Αρκεί να αφήσουν απ’ έξω τον αλυτρωτισμό τους.Αλλά αυτό δεν συμβαίνει με την Συμφωνία των Πρεσπών, όπως θα δούμε αμέσως. Νομιμοποιούμε τον αλυτρωτισμό τους!».

Κώστας Κυρανάκης 18/7/2019:  «Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι μια εθνική ήττα που πλήγωσε όλους τους Έλληνες. Η Νέα Δημοκρατία εξελέγη στην κυβέρνηση για να τη διορθώσει, όχι για να την υπερασπιστεί».

Βασίλης Κικίλιας 24/2/2019: «Ο κ. Τσίπρας αποδεικνύει ότι όσο περιφρονεί την Ελλάδα -όπως φαίνεται από την επαίσχυντη συμφωνία των Πρεσπών- άλλο τόσο περιφρονεί και τον Έλληνα πολίτη».

Με βάση αυτά ο υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης της ΝΔ ζητά την απαρέγκλιτη εφαρμογή μιας συμφωνίας «επαίσχυντης», που αποτελεί «εθνικό έγκλημα» και «εθνική ήττα», αναγνωρίζει «τους Σκοπιανούς ως Μακεδόνες» και ενισχύει «τον αλυτρωτισμό»!   

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΛΙΒΙΤΣΑΝΟΣ  

  

Κυριάκος Βελόπουλος : Τα «πολύ ναζιστικά» δεν του αρέσουν αλλά θέλει τους πρόσφυγες «στα ξερονήσια»

Ο Κυριάκος Βελόπουλος, ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης, δηλαδή αυτός που έχει… εξομολογηθεί ότι «τα πολύ ναζιστικά» τον βρίσκουν αντίθετο, έδωσε μια συνέντευξη σήμερα στον ΑΝΤ1 και πρότεινε, χωρίς κανένα πρόβλημα, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες να μεταφερθούν στα ξερονήσια.  «Θα διαφυλάξω την κοινωνική ασφάλεια. Να ξέρει ο Πακιστανός και ο Αφγανός ότι όταν έρχονται εδώ δεν θα καλοπερνάνε και θα παίρνουν επιδόματα» είπε, μεταξύ άλλων.

Είναι ο ίδιος τύπος που έχει προτείνει τείχος στον Έβρο για τους «λαθροεισβολείς» (έτσι ονομάζει τους πρόσφυγες και τους μετανάστες ο Βελόπουλος), ναρκοπέδιο (για τους Τούρκους, λέει) και θεσμοθέτηση της θανατικής ποινής.

Δείτε το φασιστικό παραλήρημα Βελόπουλου στο βίντεο (από 2.10 έως το 6.10 – στην αρχή και στο τέλος  αυτού του χρονικού διαστήματος οι περισσότερες εμετικές φράσεις του προέδρου της Ελληνικής Λύσης).

πηγή

Γλυπτά του Παρθενώνα: Πώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης «διέγραψε» τη Μελίνα Μερκούρη

Επικίνδυνο προηγούμενο και υπονόμευση του αιτήματος της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα συνιστά η πρόταση Μητσοτάκη για δανεισμό τους από το Βρετανικό Μουσείο, στο Νέο Μουσείο Ακρόπολης, με αφορμή τους εορτασμούς για τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821, αφού, ουσιαστικά, αναγνωρίζει «κυριότητα» στους Βρετανούς, κάτι το οποίο εκείνοι επιθυμούν διακαώς.

Εξίσου επικίνδυνο προηγούμενο, αυτή τη φορά για το σύνολο της πολιτιστικής κληρονομιάς, αποτελεί και η λογική του «αντίδωρου», με έκθεση πολύ σημαντικών αρχαιοτήτων στο Βρετανικό Μουσείο, που θα εξαχθούν γι’ αυτό το σκοπό, από την Ελλάδα, αφού εκλαμβάνει την πολιτιστική κληρονομιά ως οποιοδήποτε άλλο εμπορεύσιμο αντικείμενο.

O πρωθυπουργός, Κ. Μητσοτάκης, με αφορμή την προσωρινή επιστροφή από την Γαλλία τμήματος μετόπης του Παρθενώνα, σε συνέντευξη στον Observer, πρότεινε «ως πρώτο βήμα» για την οριστική επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα να εκτεθούν για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα στην Αθήνα με αφορμή το 2021. Ταυτόχρονα πρότεινε να οργανωθεί στο Βρετανικό Μουσείο αρχαιολογική έκθεση με πολύ σημαντικά αντικείμενα τα οποία θα ταξιδέψουν για πρώτη φορά από την Ελλάδα στην Αγγλία.

Διαβάστε επίσης: Απάντηση Βρετανικού Μουσείου σε Μητσοτάκη: Εμείς αποφασίζουμε για τα γλυπτά του Παρθενώνα

«Αποδοχή των απαιτήσεων» των Βρετανών

Σε δήλωσή της, η προηγούμενη υπουργός Πολιτισμού, Μυρσίνη Ζορμπά σημειώνει, ότι «η οριστική και όχι  η προσωρινή επιστροφή των Γλυπτών στον γενέθλιο τόπο τους αποτελεί πάγια εθνική πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων από την εποχή της αείμνηστης Μελίνας Μερκούρη έως σήμερα.

»Τη στρατηγική αυτή της οριστικής επιστροφής ακολούθησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και το υπουργείο Πολιτισμού τα προηγούμενα χρόνια, συνεχίζοντας να λαμβάνει πολιτικές πρωτοβουλίες, επαναφέροντας με κάθε τρόπο το αίτημα, καθώς και  διατηρώντας ζωντανό τον διάλογο σε διεθνές επίπεδο, με τη συμμετοχή σε συνέδρια και διεθνή fora, με τη  συνδρομή προσωπικοτήτων και των εθνικών επιτροπών διεκδίκησης».

Προσθέτει, πως «τριάντα επτά χρόνια από την αρχική διατύπωση του αιτήματος της επιστροφής των Γλυπτών και δέκα χρόνια από την λειτουργία του Μουσείου της Ακρόπολης, η επανένωση του οικουμενικού πολιτιστικού μνημείου συνέχισε να  αποτελεί  για τη χώρα πολιτισμικό μονόδρομο και διαρκή εκκρεμότητα με διάσταση ιστορική, πολιτισμική, επιστημονική, αισθητική, πολιτική και ηθική.

»Για τους παραπάνω λόγους, θεωρούμε ότι ο δανεισμός των Γλυπτών προς έκθεση αποδέχεται στην ουσία τις κατά καιρούς απαντήσεις των δανειστών περί αναγνώρισης της κυριότητας εκ μέρους της χώρας μας ως προϋπόθεσης του δανεισμού, γεγονός το οποίο υπονομεύει και ακυρώνει την οριστική  επιστροφή και επανένωση. Αυτό ακριβώς αποτέλεσε το κρίσιμο σημείο τριβής κάθε φορά που στο παρελθόν έγινε παρόμοια προσπάθεια ανταλλαγής εκθέσεων ή άλλων προτάσεων εξεύρεσης διαλόγου και συνεργασίας για την υπέρβαση του προβλήματος.

»Πρόσφατα μάλιστα, αυτή ακριβώς ήταν η επιχειρηματολογία του διευθυντή του Βρετανικού Μουσείου κ. Φίσερ, ο οποίος σε συνέντευξή του σε ελληνική εφημερίδα και σε σχετική ερώτηση αναφέρθηκε σε «νόμιμο ιδιοκτήτη», ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων.

»Τέλος, επισημαίνουμε ότι διαβάσαμε με έκπληξη στο ίδιο δημοσίευμα την υπουργό  πολιτισμού κα Μενδώνη να δηλώνει: “Έχουμε 10 φορές περισσότερες (αρχαιότητες) από όσες μπορούμε πιθανόν να εκθέσουμε. Σχεδόν καθημερινά κάτι πολύτιμο βρίσκεται. Θέλουμε να εξάγουμε αυτά τα πολιτιστικά περιουσιακά στοιχεία”.

»Θεωρούμε ότι η μοναδική αξία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται με παρόμοιο κυνισμό, σαν να πρόκειται για ένα οποιοδήποτε εξαγώγιμο προϊόν που η αφθονία του, μάλιστα, το υποτιμά. Οι πολιτιστικές ανταλλαγές δεν ανήκουν στο εμπορικό επιμελητήριο, τουλάχιστον ακόμη, και απαιτούν ιδιαίτερους χειρισμούς πολιτιστικής διπλωματίας.  Στα προηγούμενα χρόνια, το υπουργείο Πολιτισμού   οργάνωσε μεγάλο αριθμό σημαντικών εκθέσεων και ανταλλαγών εξαιρετικής εμβέλειας σε όλο τον κόσμο, από τις ΗΠΑ ως την Κίνα, προβάλλοντας τον ελληνικό πολιτισμό όχι γιατί μας περίσσευε αλλά γιατί ήταν μοναδικός και πολύτιμος στα μάτια όλης της ανθρωπότητας».

Αναλόγως, ο τομεάρχης Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ Πάνος Σκουρολιάκος σημειώνει:

«Τον Ιούνιο του 1986, η Μελίνα μιλά στο Oxford Union στο Λονδίνο για την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα. Στο κοινό βρίσκεται και ο νεαρός φοιτητής Μπόρις Τζόνσον. Τον Σεπτέμβριο του 2019, ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, δηλώνει σε βρετανική εφημερίδα ότι θα ζητήσει να «δανειστούμε» τα μάρμαρα από τον ίδιο Μπόρις Τζόνσον, πρωθυπουργό σήμερα. Η αντίθεση είναι πασιφανής και θλιβερή συνάμα.

»Δεν γνώριζε ο κ. πρωθυπουργός ότι το Βρετανικό Μουσείο θέτει ως προϋπόθεση την αναγνώριση της ιδιοκτησίας των μαρμάρων προκειμένου να τα δανείσει;

»Δεν μπορεί να μην το γνώριζε, το είχε επισημάνει σε συνέντευξή του στα «ΝΕΑ» (26/1/19) ο διευθυντής του Βρετανικού Μουσείου, Χάρτβιχ Φίσερ. Τα λεγόμενα του κ. Φίσερ είχαν άλλωστε προκαλέσει οργισμένη απάντηση από την τότε υπ. Πολιτισμού, κ. Μυρσίνη Ζορμπά. Και η κ. Μενδώνη από την πλευρά της δεν ήταν υποχρεωμένη να «προστατέψει» τον πρωθυπουργό αντί να κάνει δηλώσεις για δυνατότητες «εξαγωγής» των πολιτισμικών μας αγαθών; Η κ. Μενδώνη δεν ήταν εκείνη που ξεναγούσε την «συνήγορο» των μαρμάρων, που είχε προσλάβει η κυβέρνηση Σαμαρά; Στις προτάσεις της κ. Αλαμουντίν συμπεριλαμβάνονταν, μήπως, και ο «δανεισμός»;

»Εάν ο πρωθυπουργός ήταν ενήμερος για την προϋπόθεση που θέτει το μουσείο, τότε η πράξη του συνιστά ενέργεια αχαρακτήριστη. Μετά την «επιτυχία» του με τον κ. Μακρόν, τώρα επιθυμεί μια αντίστοιχη με τον κ. Τζόνσον ανεξαρτήτως εθνικού κόστους; Γι' αυτό «αλωνίζει» την Ευρώπη ο πρωθυπουργός; Για να ετοιμάσει τις φιέστες του 2021 με δανεικά μάρμαρα, αντί να υπερασπίζεται τους εθνικούς στόχους;». 

Πηγή

Τελικά, όντως μας ψεκάζουν…

 

Αξεπέραστη περίπτωση εθελοντικής διάσωσης τράπεζας, στην ταινία του Φρανκ Κάπρα «Μια υπέροχη ζωή» (1946). Εκεί να δείτε ψεκασμένους...

Το πρόβλημα με τις κρίσεις και τους -φαύλους, ομαλούς ή ανώμαλους- κύκλους τους είναι ότι τα θύματά τους, όσα τουλάχιστον παραμένουν ζωντανά, πλήττονται από το σύνδρομο της Ωραίας Κοιμωμένης. Ξυπνούν και δεν θυμούνται τίποτα. Δεν θυμούνται πώς ξεκίνησαν όλα. Ποιος τους σβούριξε τη ροπαλιά που τους έριξε ξερούς; Ποιος τους χτύπησε την παραμύθα στη φλέβα και τους βύθισε στον μεγάλο ύπνο;

Φέρ’ ειπείν: από αύριο υποτίθεται πως τελειώνουμε οριστικά με τα κάπιταλ κοντρόλ (οι κοινοί θνητοί έχουμε καθαρίσει προ έτους, αλλά ας πούμε πως έπεσε και το τελευταίο οχυρό). Η κυβέρνηση μας καλεί να ανοίξουμε σαμπάνιες. Ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν ότι σκέπτεται να καθιερώσει την ημερομηνία 1η Σεπτεμβρίου ως τρίτη εθνικοαπελευθερωτική επέτειο, μετά την 25η Μαρτίου και την 28η Οκτωβρίου, καθότι υπεράνω όλων πατρίς οι τράπεζες και έσχατα σύνορά της τα γκισέ, τα ATM και το e-banking.

Κάπιταλ κοντρόλ τέλος, λοιπόν, αλλά στο μεταξύ έχουμε ξεχάσει τα βασικά: ποιος τα επέβαλε, υπέρ ποιου και σε βάρος ποιου. Κι οφείλω να αναγνωρίσω στον Βαρουφάκη -που κατά τα λοιπά μπορούμε να του καταλογίζουμε πολλά, πέραν της επιχείρησης εξαφάνισης των «ν» από το αλφάβητο- ότι μας θύμισε το στοιχειώδες: ήταν η ΕΚΤ, το ευρωσύστημα, η δικτατορία Φρανκφούρτης-Βρυξελλών που επέβαλαν την τιμωρητική ασφυξία, τη νομισματική τρομοκρατία του ELA – και όχι του ΕΛΑ. Και δη όχι στις 29 Ιουνίου του 2015, αλλά πολύ νωρίτερα, από τον Γενάρη του ίδιου χρόνου. Στην πραγματικότητα ακόμη νωρίτερα, τουλάχιστον από το 2010, όταν έγιναν εμψυχωτές της τεράστιας φυγής κεφαλαίων από τις ελληνικές προς τις γερμανικές, τις γαλλικές και άλλες τράπεζες. Κι όταν επέβαλαν σε μας να γίνουμε ακούσιοι χορηγοί της εγχώριας τραπεζοκρατίας, φορολογικά υποζύγια της διάσωσής της με τις αλλεπάλληλες ανακεφαλαιοποιήσεις.

Αυτά τα στοιχειώδη φάνηκε να έχει κατανοήσει η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας το 2015, όταν με απροσδόκητη ψυχραιμία, χωρίς υστερίες και πανικούς, στήθηκε υπομονετικά στις ουρές για το κατά κεφαλήν 60άρι της μέρας, 24ωρα πριν πάει στην κάλπη και ρίξει με πείσμα «όχι» (η τύχη του οποίου είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία, ας μην την πιάσουμε τώρα). Κι η ψυχραιμία των πολλών προ του ολέθρου των κάπιταλ κοντρόλ, σημάδι πως μάλλον δεν μας ψέκασαν ή πως τα ψεκάσματα ήταν ληγμένα, ήρθε σε χτυπητή αντίθεση με το αθόρυβο, ακήρυχτο, ακατάγγελτο bank run, με το οποίο η κραταιά ελληνική ολιγαρχία, η περιούσια μεσαία τάξη και η παρασιτική γραφειοκρατία επί πέντε χρόνια στράγγιξαν, εξαφάνισαν και ξαπόστειλαν στο εξωτερικό καταθέσεις 150 δισ. ευρώ, χωρίς να ανοίξει ρουθούνι. Αλλά αυτή η βασική ιστορία έχει ξεχαστεί, έχει εξαφανιστεί. Οπότε τελικά μάλλον μας ψεκάζουν.

Μας ψεκάζουν, δεν εξηγείται αλλιώς, γιατί από τη συλλογική μας μνήμη κοντεύει να εξαφανιστεί και η άλλη βασική αλήθεια: ότι δεν ήταν οι τράπεζες τα θύματα της κρίσης, αλλά η αιτία τους - μία από τις αιτίες τους, για να είμαστε ακριβείς. Οτι το 2007, όταν έσκασε η αμερικανική φούσκα των τοξικών ενυπόθηκων δανείων που με κανιβαλική χαρά είχαν αγοράσει όλες οι καθωσπρέπει τράπεζες του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων των ευρωζωνικών, όλες οι καθωσπρέπει κυβερνήσεις του κόσμου, νεοφιλελεύθερες ή σοσιαλφιλελεύθερες, έσπευσαν να σώσουν τις τράπεζες φιλοδωρώντας τες τουλάχιστον με 10 τρισ. δολάρια σε Ασία, Ευρώπη κι Αμερική. Μετέτρεψαν έτσι πρόθυμα, σε 2-3 χρόνια, το τραπεζικό χρέος σε δημόσιο, το οποίο πληρώσαμε και θα πληρώνουμε εμείς, τα παιδιά μας, τα εγγόνια, τα δισέγγονα, τα τρισέγγονά μας. Δεν είναι σχήμα λόγου, τουλάχιστον για τη μεταμνημονιακή Ελλάδα, αλλά η κυριολεξία που προκύπτει από τη λήξη του ελληνικού χρέους το 2060 ή τη λήξη του Υπερταμείου κάπου στα 2114 μ.Χ., όταν ο Αρης θα έχει εποικιστεί, η Σελήνη θα έχει γίνει Μύκονος του επόμενου αιώνα και η Ε.Ε. θα έχει συρρικνωθεί σε ασήμαντη υποσημείωση στα βιβλία της Ιστορίας.

Μας ψεκάζουν, και προφανώς εισπνέουμε το ψέκασμα αδιαμαρτύρητα. Γιατί πώς αλλιώς να εξηγηθεί πως έχουμε ξεχάσει εντελώς ότι το τραπεζικό σύστημα, που ανυποψίαστοι διασώζουμε, στην ουσία δεν υπάρχει εδώ και χρόνια. Χελόου! Πίστη σημαίνει πίστωση, αλλά εδώ και οκτώ χρόνια είμαστε η μόνη χώρα στον κόσμο που δεν χορηγεί δάνεια. Σώζουμε κάτι που δεν υπάρχει. Ή υπάρχει μόνο για τον εαυτό του και τους ελάχιστους ακολούθους του. Το τραπεζικό σύστημα υπάρχει γιατί εμείς εξακολουθούμε να παίζουμε τον ρόλο των πιστωτών του. Ανεχόμαστε μια τεράστια πολιτική απάτη που κατάπιε ακόμη και τον πιο άγριο θυμό μας.

ΟΚ, καταλαβαίνω πως χάσαμε. Χάσαμε ποικιλοτρόπως. Αλλά δεν υπάρχει λόγος ούτε να ξεχάσουμε ούτε να το χάσουμε.

ΚΙΜΠΙ

Kibi2g@yahoo.gr, kibi-blog.blogspot.com

Θεωρίες για την υπεραξία

Ο,τι δεν έκανε εκείνος, να ανατινάξει την τράπεζα, να αδειάσει ένα σαρανταπεντάρι στο στήθος ενός ξετσίπωτου υπουργού, θα το έκανε η ίδια, μα το Θεό, η Ευδοκία Χαιρετάκη το γένος Λιόδη θα γινόταν Κουφοντίνας. Ρώσικο κοκοράτο Μπαϊκάλ κάπου 490 ευρώ ή καραμπίνα χράπα-χράπα, μόνο 250, τα άκουγε αναγκαστικά κι αυτή και άλλες πελάτισσες στο κομμωτήριο, ο άντρας της Λούσυ στο ταμείο μιλούσε στο τηλέφωνο συνεχώς για ράτσες λαγόσκυλων, κολάρα γαβγίσματος, καρτεροντούφεκα, τιμές όπλων και ανταλλακτικών.

Ιωάννα Καρυστιάνη,

«Το φαράγγι»

Τα «γαλάζια παιδιά» βάζουν τέλος στα φαινόμενα ανομίας και βίας στα Πανεπιστήμια

Για πολλά πράγματα θα μπορούσε να κατηγορήσει κανείς το κόμμα της ΝΔ. Οχι όμως για έλλειψη πολυφωνίας στη λειτουργία των κομματικών της οργάνων. Αδιάψευστη μαρτυρία αποτελεί η περίπτωση του κομματικού στελέχους κ. Κ. Κατσαφάδου. Παρ’ ότι ο πτυχιούχος οικονομικών από τον Πειραιά, είναι κατηγορούμενος για απρόκλητη επίθεση σε βάρος του πρώην πρύτανη του Πανεπιστημίου Πειραιά κ. Β. Μπένου, συμπεριλήφθη στη λίστα των υποψηφίων νομαρχιακών συμβούλων του Πειραιά με τον συνδυασμό του κ. Α. Ντινόπουλου.

Για τον εκρηκτικό του χαρακτήρα ο κ. Κατσαφάδος πριν από τρία χρόνια διεγράφη από τη σπουδάζουσα νεολαία του κυβερνώντος κόμματος, τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, όταν επικεφαλής φοιτητικής ομάδας επιτέθηκε και ψέκασε με πυροσβεστήρα τον κ. Β. Μπένο, στην προσπάθειά του να διαλύσει εν εξελίξει συνεδρίαση του εκλεκτορικού σώματος για την εκλογή μέλους ΔΕΠ. Τα θλιβερά γεγονότα, τα οποία οδήγησαν τον κ. Μπένο στο νοσοκομείο με έντονα αναπνευστικά προβλήματα, σημειώθηκαν στις 26 Σεπτεμβρίου του 2003. Επικεφαλής μιας πενταμελούς σκληροπυρηνικής ομάδας της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, ο κ. Κατσαφάδος επιχείρησε να μπει στην αίθουσα συνεδριάσεων του Πρυτανικού Συμβουλίου.

Μόλις και μετά βίας ο τότε πρύτανης του Πανεπιστημίου Πειραιά, με τη βοήθεια ορισμένων καθηγητών, κατάφερε να κρατήσει κλειστή την πόρτα της αίθουσας, την οποία επιχειρούσε να παραβιάσει η ομάδα των «γαλάζιων παιδιών».

Η ατμόσφαιρα έγινε αποπνικτική όταν μέσα από τη χαραμάδα της μισάνοιχτης πόρτας οι επιτιθέμενοι ψέκασαν τον πρύτανη του Πανεπιστημίου με τον πυροσβεστήρα που βρήκαν στην είσοδο του Πρυτανικού Συμβουλίου! Λίγο αργότερα ο κ. Μπένος λύγιζε από τα σύννεφα καπνού και η ομάδα των ΔΑΠιτών εισερχόταν θριαμβευτικά στην αίθουσα του Πρυτανικού Συμβουλίου.

Στο νοσοκομείο τον κ. Μπένο συνόδευσαν τότε ο κ. Αθανάσιος Κυριαζής, ειδικός γραμματέας Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης στο υπουργείο Παιδείας, και ο πρώην αντιπρύτανης κ. Γιώργος Παπαστάμκος, ευρωβουλευτής του κυβερνώντος κόμματος. Τους εν λόγω καθηγητές πλαισίωσαν στελέχη της ΟΝΝΕΔ και της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, τα οποία είχαν σπεύσει να συμπαρασταθούν στον κ. Μπένο.

Μία ημέρα αργότερα η ΔΑΠ, «με αίσθημα ευθύνης και σεβασμού προς την ακαδημαϊκή κοινότητα», αποφάσισε τη διαγραφή του κ. Κατσαφάδου, καταδικάζοντας την «ακραία και αντιδημοκρατική ενέργεια που έχει ως στόχο τη μη ομαλή λειτουργία» των πανεπιστημιακών οργάνων.

Ωστόσο η ΟΝΝΕΔ επιφύλαξε διαφορετική τύχη στον κ. Κατσαφάδο. Τον τίμησε με την εκλογή του στην Κεντρική Επιτροπή. Ακόμη καλύτερα κύλησαν τα πράγματα για τον κ. Κατσαφάδο στο χρηματιστήριο κομματικών αξιών της Ρηγίλλης. Τα στελέχη της ΝΔ τον συμπεριέλαβαν μεταξύ των υποψηφίων νομαρχιακών συμβούλων του Πειραιά στον συνδυασμό «Υπερνομαρχία Δράσης» του κ. Αργύρη Ντινόπουλου.

- από το ΒΗΜΑ της 25ης Νοεμβρίου 2008

ΥΓ Ο Κωνσταντίνος (Κώστας) Κατσαφάδος (γεν. 1979) σήμερα είναι βουλευτής Α΄ Πειραιώς και αναπληρωτής τομεάρχης Περιβάλλοντος και ενέργειας της Nέας Δημοκρατίας.

Ο Κατσαφάδος ψήφισε πριν λίγες μερες την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου ωστε επιτέλους να μπει ένα τέλος στα φαινόμενα ανομίας και της βίας στα Πανεπιστήμια. 


















πηγή

7 Πράγματα που Συμβαίνουν στον Εγκέφαλο Όταν Χορεύουμε!

Όσοι από εσάς σκέφτεστε να ασχοληθείτε με τον χορό, πιθανότατα θα εκπλαγείτε όταν μάθετε πόσο καλό μπορείτε να κάνετε στον εαυτό σας με αυτή την δραστηριότητα.

Ο χορός είναι κάτι περισσότερο από μια ευχάριστη δραστηριότητα που βιώνετε με τους φίλους ή το σύντροφό σας. Ο χορός έχει την ικανότητα να βελτιώσει τον τρόπο λειτουργίας του εγκεφάλου σας. Ας ρίξουμε μια ματιά σε πέντε συναρπαστικά πράγματα που μπορεί να κάνει ο χορός στον εγκέφαλό σας.

Ενισχύει τη Νευροπλαστικότητα

Μια μελέτη του ιατρικού κολεγίου Albert Einstein College of Medicine στη Νέα Υόρκη, που δημοσιεύθηκε στο New England Journal of Medicine, διεξήχθη κατά τη διάρκεια μιας περιόδου 21 ετών μελετώντας ηλικιωμένους 75 ετών και άνω. Οι ερευνητές μέτρησαν την πνευματική διαύγεια κατά τη γήρανση μέσω της παρακολούθησης των ποσοστών της άνοιας. Ο σκοπός της μελέτης ήταν να διαπιστωθεί αν τυχόν σωματικές ή πνευματικές ψυχαγωγικές δραστηριότητες είχαν επίδραση στην πνευματική διαύγεια.

Η μελέτη διαπίστωσε ότι ορισμένες γνωστικές δραστηριότητες επηρεάζουν την πνευματική διαύγεια, αλλά σχεδόν καμία από τις φυσικές δραστηριότητες δεν είχαν αποτέλεσμα. Η μόνη εξαίρεση ήταν ο συχνός χορός. Μερικά από τα ευρήματα της μελέτης είναι:

Διάβασμα – 35% λιγότερες πιθανότητες εμφάνισης άνοιας

Ποδηλασία και κολύμπι – 0% λιγότερες πιθανότητες εμφάνισης άνοιας

Λύσιμο σταυρολέξων τουλάχιστον τέσσερις ημέρες την εβδομάδα – 47% λιγότερες πιθανότητες εμφάνισης άνοιας

Γκολφ – 0% λιγότερες πιθανότητες εμφάνισης άνοιας

Συχνός χορός – 76% λιγότερες πιθανότητες εμφάνισης άνοιας

Οι άνθρωποι που χορεύουν τακτικά έχουν περισσότερα γνωστικά αποθεματικά και αυξημένη πολυπλοκότητα των νευρωνικών συνάψεων, εξήγησε ο νευρολόγος Δρ Robert Katzman. Ο χορός μειώνει τον κίνδυνο της άνοιας με τη βελτίωση αυτών των νευρικών ιδιοτήτων. Επίσης, μπορεί να ωθεί τον εγκέφαλο να αναδικτυώνει συνεχώς τις νευρικές οδούς και με αυτόν τον τρόπο βελτιώνει την νευροπλαστικότητα.

Μας Κάνει Πιο Έξυπνους

Τι εννοούμε με τον όρο ευφυΐα; Αν η αντίδρασή μας σε μια δεδομένη κατάσταση έρχεται μέσω κάποιου αυτοματισμού (η σχέση ερεθίσματος-απόκρισης είναι αυτόματη), τότε είναι γενικά αποδεκτό ότι σε αυτό εμπλέκεται η νοημοσύνη. Όταν ο εγκέφαλος αξιολογεί διάφορες λογικές απαντήσεις και συνειδητά επιλέγει μία από αυτές ως απάντηση, η διαδικασία αυτή θεωρείται ότι είναι μια ευφυής διαδικασία. Ο Jean Piaget έχει πει ότι η νοημοσύνη είναι αυτό που χρησιμοποιούμε όταν δεν γνωρίζουμε τι να κάνουμε.

Για να το θέσουμε απλά, η ουσία της νοημοσύνης είναι η λήψη αποφάσεων. Για να βελτιώσετε την πνευματική σας διαύγεια, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να αρχίσετε μια δραστηριότητα που απαιτεί αποφάσεις σε κλάσματα του δευτερολέπτου. Ο χορός είναι ένα παράδειγμα μια τέτοιας γρήγορης δραστηριότητας που απαιτεί ταχύτητα στη λήψη αποφάσεων. Απαιτεί άμεσες απαντήσεις σε ερωτήματα όπως πού να στραφώ; Με τι ταχύτητα να μετακινήσω το σώμα μου; και πώς να αντιδράσω στις κινήσεις του παρτενέρ μου; Ο χορός είναι, ίσως ο καλύτερος τρόπος για να διατηρήσετε και να ενισχύσετε την νοημοσύνη σας.

Θα Βελτιώσει τη Μνήμη των Μυών Σας

Οι χορευτές μπορούν να καταφέρουν σύνθετες κινήσεις πιο εύκολα όταν τις εκτελούν σε αργή κίνηση και τις κωδικοποιούν με κάποιο σημάδι.

Ο ερευνητής Edward Warburton, ένας πρώην επαγγελματίας χορευτής μπαλέτου, και οι συνεργάτες του εξέτασαν τις «σκέψεις πίσω από το πράττειν του χορού«. Δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στο Psychological Science, ένα περιοδικό του Συνδέσμου Association for Psychological Science. Ανακάλυψαν ότι τέτοια σημάδια ελαττώνουν την αντίθεση μεταξύ των πνευματικών και σωματικών απαιτήσεων του χορού, και κάτι τέτοιο δίνει στους χορευτές την ευκαιρία να απομνημονεύσουν και να επαναλάβουν τις κινήσεις με μεγαλύτερη φυσικότητα.

Επίσης κατέληξαν στο ότι η οπτικοποίηση των κινήσεων και η σήμανση μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση της μνήμης των μυών. Αυτού του είδους τη μέθοδο της απεικόνισης και της σήμανσης, που μαθαίνουμε στον χορό, μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί σε μια ποικιλία πεδίων για τη βελτιστοποίηση της απόδοσης.

Επιβραδύνει τη Γήρανση και Ενισχύει τη Μνήμη

Ο Δρ Katzman πιστεύει ότι όσο πιο πολύπλοκες είναι οι νευρωνικές συνάψεις μας, τόσο το καλύτερο για μας. Πιστεύει ότι θα πρέπει να κάνουμε ό, τι μπορούμε για να δημιουργούμε νέα νευρικά μονοπάτια και ο χορός είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να κάνουμε κάτι τέτοιο.

Όσο μεγαλώνουμε, τα εγκεφαλικά κύτταρα πεθαίνουν και οι συνάψεις γίνονται πιο αδύναμες. Έτσι είναι πιο δύσκολο να θυμόμαστε ουσιαστικά, όπως ονόματα, επειδή υπάρχει μόνο μια νευρική οδός που μας οδηγεί σε αυτήν την αποθηκευμένη πληροφορία.

Αν αρχίζετε να εξασκήστε σε νέες δραστηριότητες, όπως είναι ο χορός, οικοδομείτε στο μυαλό διαφορετικές νοητικές διαδρομές και πολλά μονοπάτια. Έτσι, αν ένα μονοπάτι χαθεί λόγω της ηλικίας, έχετε μια εναλλακτική διαδρομή που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να ανακτήσετε τις αποθηκευμένες πληροφορίες και τις αναμνήσεις.

Βοηθάει στην Πρόληψη του Ιλίγγου

Έχετε ποτέ αναρωτηθεί γιατί οι χορεύτριες του μπαλέτου δεν ζαλίζονται όταν εκτελούν πιρουέτες; Η έρευνα δείχνει ότι μέσα από χρόνια πρακτικής εξάσκησης και εκπαίδευσης, οι χορευτές αποκτούν την ικανότητα να καταστέλλουν τα σήματα των οργανιδίων ισορροπίας στο εσωτερικό αυτί που συνδέονται με την παρεγκεφαλίδα.

Ο Δρ Barry Seemungal του Τμήματος Ιατρικής στο Imperial εξηγεί ότι «Δεν είναι χρήσιμο για μια μπαλαρίνα να αισθανθεί ζάλη ή εκτός ισορροπίας όταν εκτελεί μια χορευτική κίνηση. Έτσι, το μυαλό τους προσαρμόστηκε μετά από χρόνια εκπαίδευσης και κατέστειλε αυτό το ερέθισμα. Κατά συνέπεια, το σήμα που πηγαίνει στις περιοχές του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνες για την αντίληψη της ζάλης στον εγκεφαλικό φλοιό είναι αποδυναμωμένο, καθιστώντας τους χορευτές ανθεκτικούς στην αίσθηση της ζαλάδας«.

Εάν πάσχετε από ίλιγγο, εντάξτε στο πρόγραμμά σας μια οποιαδήποτε μορφή χορού και θα αντιμετωπίσετε αυτό το πρόβλημα που σας ταλαιπωρεί. Ο χορός θα συμβάλει στη βελτίωση της λειτουργίας της παρεγκεφαλίδας σας, η οποία με τη σειρά της μπορεί να σας βοηθήσει να βελτιώσετε την ισορροπία σας και να σας κάνει να αισθανόσαστε λιγότερο ζαλάδα. Δεν χρειάζεται να γίνετε επαγγελματίες χορευτές για να επωφεληθείτε από αυτές τις μαγικές ιδιότητες. Χορεύοντας ακόμα και στο επίπεδο αρχαρίου θα βοηθήσει.

Συμπέρασμα

Ο χορός μπορεί να είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να συντηρήσετε και να βελτιώσετε πολλές από τις λειτουργίες του εγκεφάλου σας. Ο χορός μπορεί να αυξήσει τις νευρικές συνδέσεις, διότι ενοποιεί διάφορες λειτουργίες του εγκεφάλου με τη μία: νοητική, μουσική, κιναισθητική, και συναισθηματική. Αυτή η αυξημένη νευρική συνδεσιμότητα μπορεί να προσφέρει πολλά οφέλη στο μυαλό σας καθώς μεγαλώνετε. Έτσι λοιπόν, αρχίστε να χορεύετε όσο πιο συχνά γίνετε! 

Πηγή

Η «πίσω αυλή» του Αυγούστου

«Δεν ξέρω και πολλούς που δεν εξανθρωπίζονται τον Αύγουστο». Το γράφει με τον αέρινο τρόπο έκφρασής του ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος στο «ας φυσά τώρα» που μόλις κυκλοφόρησε και διάβασα με αχόρταγη βουλιμία και μεγάλη ευφροσύνη. Χαίρομαι που με τον εξαιρετικό δημοσιογράφο η αγάπη για τον Αύγουστο είναι κοινή. Για τον πιο αγαπημένο μου μήνα έγραψα, νομίζω, στο iRun πρόπερσι (κλείσαμε βλέπετε δύο χρόνια, το περιοδικό έπαψε να μπουσουλάει –στραταρίζει πια).

Έγραψα και πέρσι: «O Αύγουστος είναι o πιο αγαπημένος των δώδεκα, ο αλητάκος μήνας που ξεχύνεται στις θάλασσες, στα ταβερνάκια, στα ορθάδικα, στα μπαράκια, στην καλοκαιρινή υπερβολή, όπως και να την εννοεί κανείς (…) Ο Αύγουστος προχωράει με λυμένους τους ζυγούς – δεν είναι στον χαρακτήρα του η στοίχιση–, ξυπόλητος και τραγουδώντας τον Διονύση: ‘‘Καλοκαίρι, με τη φέτα το καρπούζι στο ένα χέρι, με φιλιά μισολιωμένα, καλοκαίρι’’».

Παλιότερα οι νέοι άνθρωποι μετρούσαν τη ζωή τους με Μάηδες: «Δέκα οκτώ Μαΐων», «Είκοσι Μαΐων», «Είκοσι δύο Μαΐων» –ώς εκεί! Έχοντας πάψει από χρόνια να είμαι νέος, στην κλεψύδρα τής δικής μου ζωής σταλάζουν Αύγουστοι, μαζί με κόκκους άμμου από τις παραλίες της Ελλάδας και τριμμένα φρύγανα των δεντροφυτεμένων δρόμων.

Ο Αύγουστος είναι ο πιο αταξικός μήνας, όμορφος και προσιτός για όλους: και για τους εύπορους με τα ταχύπλοα, τα κότερα ή τις πισίνες· και για τη φτωχολογιά που βρίσκει ευκολότερα τους δρόμους προς τη δροσιά, τη διασκέδαση, τις απολαυστικές νύχτες στα καλοκαιρινά σινεμά με το χαλίκι να τρίζει κάτω από τις σόλες, την αύρα της παραλίας στο πρόσωπο, την παγωμένη μπίρα κάτω από τον πλάτανο του χωριού.

Παλιά είναι η αγάπη μου για τον «ξυπόλητο μήνα» της ασυδοσίας. Είναι από τότε που όταν έφτανε ο Αύγουστος, η γιαγιά λάτρευε περισσότερο τον αυλή μας στη μονοκατοικία του δροσερού προαστίου που ζούσαμε και γι’ αυτό πάντα αυτόν τον μήνα ερχόταν από την πυρακτωμένη καρδιά τής πόλης να ξεκαλοκαιριάσει κοντά μας. Σήμερα, χρόνια μετά, περιφραγμένος από τοίχους διαμερίσματος (και από τα τείχη τού άστεως), δηλαδή τώρα που αντί αυλής βολεύομαι πλάι στις γλάστρες του μπαλκονιού, σκέφτομαι τη μεγάλη αξία της χαμένης μονοκατοικίας για τους περισσότερους από τους νεοέλληνες. Και τώρα, πλέον, συνειδητοποιώ πόσο μεγάλη ήταν η αγάπη μου για την αυλή –κυρίως για την «πίσω αυλή», που για εμάς, τα παιδιά, ήταν τόπος ασίγαστου παιχνιδιού, παιδικών χαζοσυζητήσεων και αχαλίνωτης φαντασίας.

Μακριά από τον μπροστινό δρόμο (που είχε «μάτια» και δεν μας άρεσε η αδιακρισία του) στην πίσω αυλή κάναμε φανταστικούς πολέμους, δίναμε «αιματηρές» μάχες με ξύλινα σπαθιά από βέργες, παίζαμε φτηνά ανέξοδα παιχνίδια –από την Μπερλίνα ώς τη μακριά γαϊδούρα– και αργότερα, με το πρώτο διάφανο χνούδι τής προεφηβείας, δοκιμάζαμε τις επιδόσεις μας στα αρχικά, πολύ τρυφερά, γλαφυρά και «άσφαιρα» φλερτ.

Η πίσω αυλή τού καλοκαιριού, και του Αυγούστου ιδιαίτερα, ήταν ο Παράδεισός μας. Μαγικός χώρος, σε μαγικό μήνα, με τη γιαγιά να διαβάζει, έλεγε, στα κάτασπρα συννεφάκια εκείνου του μήνα, τα μελλούμενα του χειμώνα και να προβλέπει τι καιρό θα έχουμε τις μέρες των Χριστουγέννων! Μη με ρωτάτε αν έπεφτε μέσα·  ουδέποτε έδινα σημασία στις δοξασίες τής γιαγιάς. Γιατί δεν καταλάβαινα πότε μιλούσε για πραγματικότητες και πότε έπαιζε με τη φαντασία. Εκείνη, άλλωστε, ήταν που μας έλεγε ότι το φεγγάρι του Αυγούστου μαυρίζει τα σώματα πιο όμορφα από τον ήλιο –και εμείς τα βράδια αράζαμε με βγαλμένα φανελάκια για ώρες στην ταράτσα συζητώντας, ενώ οι μεγάλοι έτρωγαν το βραδινό τους στο φορτωμένο τραπέζι της μπροστινής αυλής, όταν πια τα «μάτια» του δρόμου είχαν γλαρώσει κι έπαυαν να είναι αδιάκριτα.

Ο Αύγουστος έχει ξεκολλήσει από τον ορίζοντα και καταφθάνει, άλλοτε τροχάζοντας κι άλλοτε τριποδίζοντας, σαν άλογο που έρχεται από μακριά: από το '18 στο '19. Το περιμένουμε με ανυπομονησία. Κι όπως λέει ο Τσαγκαρουσιάνος στο βιβλίο του, «το ελληνικό καλοκαίρι καλπάζει και τίποτα δεν μπορεί να αναχαιτίσει τον διάχυτο ηδονισμό του».

 Πηγή

Η τσιγκουνιά των πλουσίων

Του  Παντελή Μπουκάλα

Αιρόμενες στο ύψος των περιστάσεων, και κυρίως των δηλώσεών τους, οι G7, οι πλουσιότερες χώρες του κόσμου, αποφάσισαν να ενισχύσουν τη Βραζιλία με 20.000.000 δολάρια, μήπως προστατευτεί το δάσος του Αμαζονίου, που απανθρακώνεται επί έναν μήνα. Δηλαδή, σε ευρώ, 18.000.000. Πρέπει να τα μετατρέψουμε σε δραχμές, πολλαπλασιάζοντάς τα με το ξεχασμένο 340 κάτι, για να προκύψει ένας οπτικά χορταστικός αριθμός με τα πολλά μηδενικά των δισεκατομμυρίων: 6.100.000.000 πάνω - κάτω. Αυτό μάλιστα.

Μάλλον σε δραχμές θα τα υπολόγισαν και οι Εφτά Μεγάλοι. Ή, ακόμα χορταστικότερα, σε λιρέτες. Βέβαια, για να μην είμαστε άδικοι, τα 18 εκατομμύρια δεν πρέπει να τα διαιρέσουμε διά του εφτά αλλά διά του έξι, αφού ο Πιο Μεγάλος από τους Μεγάλους, ο Ντόναλντ Τραμπ, μάλλον δεν συνεισέφερε ούτε δολάριο στον έρανο. Εχει ιδιαίτερες σχέσεις με τον Ζαΐρ Μπολσονάρο αυτός, τον μαθητή και λάτρη του, και τον βοηθάει απευθείας, με άφθονα επαινετικά «τιτιβίσματα». Συνεπώς, Γαλλία, Γερμανία, Καναδάς, Ιαπωνία, Βρετανία και Ιταλία, περίτρομες από την καταστροφή, προσέφεραν έξι εκατομμύρια εκάστη. Μόνος του ο Λεονάρντο ντι Κάπριο, που δεν είναι κράτος, και μάλιστα ένα από τα εφτά πλουσιότερα, έδωσε πέντε εκατομμύρια. Σπολλάτη τους.

Η ηγεμονική γαλαντομία προκάλεσε φρενίτιδα ενθουσιασμού στο Διαδίκτυο, που αποτυπώθηκε και σε ποικιλόγλωσσα συγχαρητήρια «τιτιβίσματα». Δεν έλειψαν φυσικά οι συνήθεις μεμψίμοιροι. Κάποιοι έκριναν σκόπιμο να θυμίσουν ότι τα ταξίδια του Τραμπ για να παίξει γκολφ με άλλους μεγιστάνες έχουν κοστίσει 100 εκατομμύρια δολάρια. Και; Να μην ξεσκάσει λίγο, μ’ όλον τον πλανήτη στο κεφάλι του; Πόσον Μάρκο Αυρήλιο θα διαβάσει επιτέλους στο πρωτότυπο, στις ελεύθερες ώρες του;

Για να προσελλαδωθούμε και να συγκρίνουμε τα 18 εκατομμύρια με κάτι δικό μας, την Τρίτη ο Ολυμπιακός, χάρη και στα δύο γκολ του Ελ Αραμπί στη Ρωσία, κέρδισε 30 εκατομμύρια ευρώ. Ετσι ορίζει η επιδοματική πολιτική της ΟΥΕΦΑ. Εμ, την μπάλα αποκαλούμε «στρογγυλή θεά», κι αυτήν λατρεύουμε, όχι τη Γη. Κι ύστερα, ο νταής Μπολσονάρο απαίτησε να διαχειριστεί αυτός τα χρήματα των Μεγάλων, επιθυμία που μάλλον τη σκανδαλώδη διασπάθισή τους εξασφαλίζει παρά τη χρήση τους υπέρ του Αμαζονίου. Ενώ τα λεφτά της ΟΥΕΦΑ τα μοιράζονται όλοι οι γαύροι, αν κρίνουμε από το α΄ πληθυντικό πρόσωπο της προς παοκτζήδες ειρωνείας τους: «Εμείς βάλαμε στην τσέπη τριάντα. Εσείς ούτε για ένα σουβλάκι». Ποιος είπε ότι χάθηκε το «εμείς»;