Έχει Άγνωστο Πόλεμο η ΥΕΝΕΔ απόψε..«Φωτιά» στα σόσιαλ μίντια .!

Πλήθος αρνητικων σχολίων έχουν προκαλέσει στα σόσιαλ μίντια οι ενέργειες της κυβέρνησης Μητσοτάκη, μια με την επίδειξη αυταρχισμού και την αστυνομοκρατία με την εισβολή των ΜΑΤ στην ΑΣΟΕΕ και τα δακρυγόνα στους εγκλωβισμενους φοιτητές (ούτε στην χούντα) και μια με την διάταξη για την επαναφορά των αδικημάτων περί βλασφημίας και καθύβρισης θρησκευμάτων. 

Σταχυολογούμε:

➤ Η  Ελενα Ακρίτα σχολίασε δηκτικά:

- Επειδή έλειψα για λίγο η θανατική ποινή επανήλθε ή να υπολογίζουμε προς το βραδάκι;

και λίγο αργοτερα συμπλήρωσε:

- Έχει Άγνωστο Πόλεμο η ΥΕΝΕΔ απόψε #μετονΒαρτάνη

➤ Ο Ν. Τσαγκρής, κάτω από φωτογραφία με τα ΜΑΤ μέσα στην ΑΣΟΕΕ να εχουν εγκλωβίσει τους φοιτητές, σχολίασε:

- Τι έχεις Κούλη μ' - τι είχα πάντα!..(Ακροδεξιά... κανονικότητα)

ενώ αναρτώντας σχετικό βίντεο έγραψε:

- Εγκλωβισμένες φοιτήτριες, της ΑΣΟΕΕ,τραγουδούν μπροστά στα ΜΑΤ«Πότε θα κάνει ξαστεριά» ("το μόνο που έλειπε ήταν το τανκ", σχολίαζαν πολίτες - αυτόπτες μάρτυρες)

 

                                                                                                                                                                                                                               

➤ Ο Κ. Βαξεβάνης βάζοντας την φωτογραφία με τα ΜΑΤ στην ΑΣΟΕΕ έγραψε:

 Επιτέλους. Πόσα χρόνια είχαμε να δούμε τέτοια φωτογραφία; Από το 1973 νομίζω

➤ Ο Φ. Τρούσας (Δισκωρυχείον) έγραψε:

Μπουκάρανε σε σινεμά, μπουκάρανε σε κλαμπ, μπουκάρανε σε πανεπιστήμια, μπουκάρανε σε καταλήψεις, παρά λίγο να μπουκάρουν και σε καφενεία...

Ούτε επί γερο Μητσοτάκη, ούτε επί Καραμανλή, ούτε ακόμη και επί Σαμαρά η δεξιά δεν είχε δείξει τόσο πολύ, δια των «σωμάτων ασφαλείας», το μένος της προς την άλλη μεριά.

Η περίοδος Σύριζα τους έχει κάνει να αφηνιάσουν, αυτό είναι σίγουρο. Ήρθαν σαν εκδικητές, να τελειώσουν μια και καλή με όλα.

Εν τω μεταξύ τα φασιστόμουτρα και τα τρολς, που στέλνουν τόνους σιχαμερά μηνύματα «υποστήριξης» στα μίντια τούς έχουν κάνει να ξεσαλώσουν. Έχουμε, σου λένε, τη στήριξη του κόσμου... κι από ’κει και πέρα; Όποιον πάρει ο χάρος. Ποτέ, στην πιο πρόσφατη κοινωνική ιστορία μας δεν έκαναν κουμάντο, δεν κατέβαζαν πολιτική, τόσο επικίνδυνες μειοψηφίες.

Όχι μέρες χούντας. Κάτι ακόμη χειρότερο. Μέρες ΕΚΟΦ και ακόμη πιο πίσω...

➤ Ο Chris Demetis σχολίασε:

Επιτέλους τα πράγματα μπαίνουν σε μια ροή φυσιολογική: Ξύλο σε τυχαίο περαστικό στα Εξάρχεια ✓

ΟΠΚΕ σε κλαμπ στο Γκάζι λες και γυρίζουμε το Narcos στην Ελλάδα αλλά για το κανονικό Narcos τσιμουδιά ✓

Ντου στην ΑΣΟΕΕ, ξύλο σε φοιτητές και δημοσιογράφους και αποκλεισμός τραυματιών ✓

Επαναφορά ποινής φυλάκισης για καθύβριση των θείων (όλος ο Νομός Ηλείας φυλακή) ✓

Απαλλαγή τραπεζιτών από διώξεις, θα διώκονται μόνο αν κάνουν μήνυση στον εαυτό τους ✓

Μπάρμπεκιου από χοιρινά με χοιρινά εναντίον προσφύγων ✓

Προχωράμε

➤ Ο Kostas Kostakos έγραψε:

Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν φοβάται και δεν απεύχεται, αλλά προσδοκά κι ενδεχομένως προβοκάρει μια πιο γενικευμένη αντίδραση και μια πιο γενικευμένη επίδειξη δύναμης της αστυνομίας. Ξέρει πολύ καλά ότι η συντριπτική πλειοψηφία όσων την ψήφισαν αλλά και πάρα πολλοί ακόμα από όσους ψήφισαν γειτονικά κόμματα, θα την καταβρούν με αυτή την ατζέντα.

➤ Ο Γιώργος Γαβρίλης σχολίασε και αναρωτήθηκε:

 Αποτρόπαια, ανατριχιαστική εικόνα των ΜΑΤ στο πρόπυλο της ΑΣΟΕΕ. Τα ΜΑΤ και η Σύγκλητος κλείνουν την σχολή. Ένας βελούδινος, αντιδημοκρατικός, αυταρχικός νόμος στα Πανεπιστήμια… Μια πρόβα εικόνων από το μέλλον που η «σιδηρά πτέρνα» θ’ αποκαλείται πλέον «επιστροφή στην κανονικότητα». Το ερώτημα είναι αν τα ΜΑΤ σε επόμενη φάση αξιοποιώντας μια νέα αφορμή και αιτία θα κάνουν και τους… θαλαμοφύλακες στα Αμφιθέατρα;

➤ Ο Πάνος Λάμπρου γνωστοποίησε:

Επειδή γνωρίζω (γνωρίζουμε) ότι παρακολουθούν κάθε μας δήλωση. Επειδή τρελαίνονται στη σκέψη ότι χθες ήμασταν στο λιμάνι του Πειραιά για να υποδεχτούμε τους πρόσφυγες και το ίδιο θα κάνουμε αύριο το πρωί. Επειδή δεν πρέπει να τους κρατάμε σε... αγωνία, να τους πούμε ότι ναι, είμαστε εξοργισμένοι με την επέμβαση των ΜΑΤ στο πανεπιστήμιο. Θα είμαστε πάντα μπροστά τους... Τα δικαιώματα και οι ελευθερίες πρώτο μας καθήκον...

➤  Ο Γιώργος Πετρόπουλος γράφει για το κράτος του... νόμου και της τάξης:

Τα τελευταία 24ωρα βλέπουμε σε εξέλιξη αυτό που η κυβέρνηση ονομάζει « νόμος και τάξη».

Μετά την επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής και τις συλλήψεις που έγιναν, μια δεύτερη αστυνομική επιχείρηση στην ΑΣΟΕΕ- προφανώς όχι τυχαία η επιλογή του χρόνου- έδωσε την ευκαιρία στα κυβερνητικά ΜΜΕ να συσχετίζουν με την ατομική τρομοκρατία όσους πετούν μολότοφ ή συγκρούονται με την αστυνομία στις διαδηλώσεις.

Δεν πρόκειται για άλμα λογικής αλλά για συγκεκριμένη πολιτική λογική.

Η συνέχεια είναι γνωστή. Μεθοδεύτηκε το κλείσιμο του Οικονομικού πανεπιστήμιου από την πρυτανεία την εβδομάδα του γιορτασμού της επετείου του Πολυτεχνείου και η αστυνομία ανέλαβε έργο.

Κι αυτό το λένε απελευθέρωση των πανεπιστημίων για να αποδοθούν στους φοιτητές. Με αυτό το σύνθημα κατάργησαν το άσυλο.

Μόνο που δεν αποδίδουν τα πανεπιστήμια στους φοιτητές. Στην Αστυνομία τα έδωσαν για να αποφασίζει εκείνη πότε και ποιοι θα μπαίνουν μέσα σ' αυτά.

Τελευταίο κρούσμα η επαναφορά του αδικήματος της «κακόβουλης εξύβρισης των θείων» με ποινή που θα φτάνει έως και δύο χρόνια φυλάκιση. Πρόκειται για μεσαιωνικού χαρακτήρα διάταξη που μόνο σε θεοκρατικά καθεστώτα ταιριάζει.

Τι στ' αλήθεια μας λένε με αυτή τη διάταξη; χρειάζεται ο θεός που πιστεύουν τη προστασία της κυβέρνησης Μητσοτάκη που θα νομοθετήσει και του εισαγγελέα που στη συνέχεια θα ενεργήσει τα δέοντα; Αν όντως πιστεύουν ότι ο θεός τους πρέπει να προστατευτεί από τους βλάσφημους γιατί δεν του έχουν εμπιστοσύνη; γιατί δεν αφήνουν τον ίδιο το θεό, που και παντοδύναμος είναι και μεγαλόψυχος, που όλα τα ακούει και όλα τα βλέπει να τιμωρήσει τον βλάσφημο; ουαί υμίν γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές!!!

Υ.Γ. Γυρίζουμε πολλά χρόνια πίσω. Ή μάλλον θα γυρίσουμε αν τους αφήσουμε.

➤ O Γιάννης Ανδρουλιδάκης σχολιάζει:

Νομίζω πάντως ότι μετά την επαναφορά του θρησκευτικού όρκου για την κυβέρνηση, την ενίσχυση των θρησκευτικών στα σχολεία, τη μεταρρύθμιση του μαθήματος της ιστορίας προκειμένου να καλλιεργεί την εθνική συνείδηση, την αστυνομία να μπουκάρει στους κινηματογράφους ενάντια στις άσεμνες ταινίες, δημάρχους να θέλουν να τιμωρήσουν νεαρά κορίτσια με τη βέργα, πρώην νομάρχες να απολαμβάνουν εκστατικά χοιρινά σουβλάκια έξω από στρατόπεδα, την ανάδειξη του μπάρμπεκιου σε πυλώνα του ελληνικού πολιτισμού, τα ΜΑΤ να εγκλωβίζουν φοιτητές στα πανεπιστήμια και να βρίζουν κορίτσια στα Εξάρχεια, δημοσιογράφους να λένε αστεία με βιασμούς στην τηλεόραση, το νόμο περί βλασφημίας να επαναφέρεται, την αστυνομία να εισβάλει σε νυχτερινά κλαμπ και να τους διατάζει όλους να κάτσουν μπρούμυτα, την απαγόρευση της μουσικής στα μπαρ μετά τις 10, έχει έρθει πλέον η ώρα να κάνουμε μία μνεία στον Τάκη, που ψήφισε Νέα Δημοκρατία για να ξαναγίνουμε Ευρώπη.

Πηγή

Σκουπίδια πολλά, εσύ πόσα καταναλώνεις;

Η ιδιωτική τηλεόραση, από «κτίσεως» της το 1989, έσπασε το μονοπώλιο της ΕΡΤ και τα νεύρα μας πολλές φορές από τότε!

Εκπομπές – σκουπίδια υπήρξαν και υπάρχουν. Άλλοτε πιο «γυαλιστερές» κι άλλοτε απλώς σκουπίδια, χωρίς φτιασιδώματα.

Άλλωστε τα σκουπίδια πάντα βρωμάνε, όπως και να κλείσεις. Αυτή άλλωστε είναι η δουλειά των σκουπιδιών: Να βρωμάνε ώστε να το ξέρεις να μην πλησιάσεις κοντά!

Τα τηλεοπτικά σκουπίδια όμως όσο και να βρωμάνε πάντα έχουν ένα ατράνταχτο άλλοθι: Τα βλέπει ο κόσμος!

Ελέω κοινού λοιπόν, χρόνια τώρα, διάφοροι τηλεοπτικοί τύποι ασελγούν πάνω στην αισθητική και την ευαισθησία μας με τις ασχήμιες που λένε, που κάνουν, που δείχνουν, που προκαλούν!

Αλλά για να λέμε και τα πράγματα όπως είναι: Οι τηλεθεάσεις, όσο μεγάλες κι αν είναι,  μετράνε πάντα όσους βλέπουν τηλεόραση. Από αυτούς μοιράζονται οι τηλεστάρ τις δυνάμεις τους!

Οι νέοι δεν βλέπουν τηλεόραση, μαθαίνουν γι’ αυτή από τα social media (άλλο πολυμίξερ συνειδήσεων αυτά, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα!)

Είμαστε ό,τι βλέπουμε … ή μήπως γινόμαστε αργά και σταθερά αυτό που μας δείχνουν;

Η επιρροή της τηλεόρασης είναι πολύ μεγαλύτερη από όσο μπορεί να φανταστεί κανείς. Σφυρηλατεί ύπουλα και σταθερά συνειδήσεις με τον τρόπο που θέλει.

Λέξεις, εικόνες, τίτλοι, ατάκες όλα λειτουργούν στη συνείδηση του τηλεθεατή που σιγά σιγά τον μετατρέπουν σε έναν πολτό. Πολτό με την έννοια πως ό,τι και να του δείξεις αυτός θα το «φάει», χωρίς πολλές ενοχλήσεις.

Το κοινό-πολτός είναι πιο εύκολο στη χρήση από πάσα εξουσία. Και η τηλεόραση είναι το καλύτερο μούλτι να σου κάνει την κοινή γνώμη μια ωραία ευθεία γραμμή, όπως το εγκεφαλογράφημα νεκρού.

Όμως μην τα ρίχνουμε όλα στην τηλεόραση και ξεχνάμε ότι το τάγκο πάντα θέλει δύο!

Ο «μέσος» τηλεθεατής έχει μεγάλη ευθύνη όσο επιβραβεύει τα τηλεσκουπίδια.

Ο τηλεθεατής γίνεται ακόλουθος του κάθε παρουσιαστή και πιστεύει ό,τι του λέει. Αγοράζει τα προϊόντα που μετά ο «Χ» παρουσιάστής διαφημίζει αμοιβόμενος αφού το κοινό τον έκανε διάσημο και σε μερικές περιπτώσεις τον στέλνει και στη Βουλή ως βουλευτή. (κι ας εχει κάνει εκπομπή που έχει οδηγήσει στην αυτοκτονία κάποιον λέω ένα παραδειγματάκι από τα παλιά…)

Ο τηλεθεατής, όσο κι αν θέλει να τον χαϊδεύουν ως ένα παιδί, έχει ευθύνη και μάλιστα μεγάλη!

Τα σκουπίδια βρωμάνε από μακριά! Τα τηλεσκουπίδια κάνουν τους άλλους να βρωμάνε! Αλλοιώνουν την κουλτούρα, τους ηθικούς κώδικες, την αισθητική, επιβάλλουν μια άλω φόβου για το ξένο, το διαφορετικό. Γι’ αυτό και είναι επικίνδυνα.

Γιάννης Καφάτος    

Επαναφέρουν τα αδικήματα περί βλασφημίας και καθύβρισης θρησκευμάτων

Η δεξιά του κυρίου επανέρχεται μέσω του Ποινικού Κώδικα με τον υπουργό Δικαιοσύνης να ανακοινώνει την επαναφορά των αδικημάτων περί βλασφημίας και καθύβρισης θρησκευμάτων. Για «κατάπτυση διάταξη» κάνει λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ.

Τις νέες προτάσεις ανακοίνωσε ο Κώστας Τσιάρας, υπουργός Δικαιοσύνης, στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής κατά τη δεύτερη ανάγνωση του σχεδίου νόμου. Σύμφωνα με το νόμο περί βλασφημίας και καθύβρισης θρησκευμάτων προβλέπεται φυλάκιση έως και 2 χρόνια για όποιον κακόβουλα καθυβρίζει τον Θεό και όποιον δημόσια και κακόβουλα καθυβρίζει την ορθόδοξη εκκλησία ή θρησκεία ανεκτή στην Ελλάδα.

Η πρώτη αντίδραση ήρθε από τον εισηγητή του ΣΥΡΙΖΑ, Σπύρο Λάππα, ο οποίος χαρακτήρισε την επαναφορά του αδικήματος «κατάπτυστη διάταξη» και  δήλωσε:

«Δεν ξέρω ποιες σειρήνες σας πίεσαν να επαναφέρετε την κατάπτυστη διάταξη που προσβάλλει το ποινική δίκαιο, προσβάλλει τη χώρα μας που είναι μια δημοκρατική χώρα. Σοβαρά, πιστεύετε ότι ο Θεός έχει ανάγκη από εισαγγελική προστασία; Ποιο είναι το έννομο αγαθό που προστατεύει η επαναφορά του αδικήματος της κακόβουλης βλασφημίας; Να πάει στην κόλαση αυτός που βλασφημεί, να πάει και φυλακή; Ποιοι είχαν τέτοια διάταξη; Μόνο τα μεσανατολικά ή ασιατικά φονταμενταλιστικά κράτη την είχαν αυτή τη διάταξη».

πηγή 

Έφοδος αστυνομίας σε κλάμπ στο Γκάζι προκαλεί πανικό σε θαμώνες

"Για μια ώρα η εικόνα είναι μια: 300 άτομα γονατιστά με τα χέρια στο κεφάλι σαν έτοιμα για εκτέλεση μέσα σε χώρο διασκέδασης. Ντροπή και αποτροπιασμός. Μετά μια ώρα και μην έχοντας την δυνατότητα να μιλήσεις ούτε στον διπλανό σου, ούτε στο τηλέφωνο, ούτε να κουνηθείς, ελέγχεσαι και βγαίνεις από το μαγαζί"

Καταγγελία για επέμβαση της αστυνομίας με τρόπο προσβλητικό για τους θαμώνες ενός κλαμπ στο Γκάζι το βράδυ του περασμένου Σαββάτου, δημοσιοποιήθηκε πριν από λίγο με ανάρτηση του Dj  που έπαιζε μουσική στο εν λόγω κλάμπ, στο Facebook.

Διαβάστε την περιγραφή:

Τρομοκρατική Επίθεση και Ομηρία από το ίδιο σου το Κράτος.

Μετά από 25 χρόνια εμπειρίας και ενασχόλησης στο χώρο της Ηλεκτρονικής Dance σκηνής και απόλυτα καθαρός από ναρκωτικές ουσίες όλα αυτά τα χρόνια, το οποίο είναι και ευρέως γνωστό, δέχεσαι επίθεση μέσα σε έναν νόμιμο χώρο διασκέδασης.

Το βράδυ του Σαββάτου ήμουν καλεσμένος να παίξω μουσική στο Steam club στην Αθήνα στο Γκάζι. Από νωρίς εκεί με χαρά μου διαπίστωσα ότι οι θαμώνες ήταν αρκετά νέοι υγιείς clubbers γύρω στα 20 χρόνια και κάποιοι μεγαλύτεροι οι οποίοι και ξεχώριζαν καθώς αποδείχτηκε στο τέλος ότι ήταν οι περισσότεροι της δίωξης.

Έχοντας συνεργασία με τον χώρο και έως διοργανωτής στο πρόσφατο παρελθόν γνωρίζω το τεράστιο κόστος το οποίο δαπανάτε σε security για την αποφυγή φασαριών και χρήσης ουσιών, το οποίο έιναι εμφανές σε όλο τον χώρο.

Μετά το dj set μου και ενώ έχεις πιει 2-3 ποτά και έχοντας θετικά συναισθήματα καθώς είσαι κάτω από την επιρροή της δυνατής μουσικής και τον φωτορυθμικών, γίνεται ΝΤΟΥ από δέκα άτομα μπαίνοντας με βρισιές μέσα στο μαγαζί δημιουργώντας τον πανικό και τον φόβο στον κόσμο. Δίνοντας διαταγές όπως: γονατιστέ τωρα!! τα χέρια στα κεφάλια όλοι!!! Μην έχοντας συνειδητοποιήσει τι ακριβώς είναι αυτοί νομίζεις ότι γίνεται τρομοκρατική επίθεση τύπου Μπατακλάν ή είναι ληστεία τύπου τράπεζας.

Νιώθοντας φυσικά τον φόβο ότι εάν κουνηθείς σε σκοτώσαν. Περνώντας τα λεπτά συνειδητοποιείς ότι είναι της δίωξης. Για μια ώρα η εικόνα είναι μια: 300 άτομα γονατιστά με τα χέρια στο κεφάλι σαν έτοιμα για εκτέλεση μέσα σε χώρο διασκέδασης. Ντροπή και αποτροπιασμός. Μετά μια ώρα και μην έχοντας την δυνατότητα να μιλήσεις ούτε στον διπλανό σου, ούτε στο τηλέφωνο, ούτε να κουνηθείς, ελέγχεσαι και βγαίνεις από το μαγαζί. 

πηγή

Τι αλλάζει στις αποδείξεις - Ποιες δαπάνες πρέπει να κάνουμε με πλαστικό χρήμα για να μην πληρώσουμε επιπλέον φόρο

Κάθε φυσικό πρόσωπο που είναι μισθωτός, συνταξιούχος, αυτοαπασχολούμενος και ιδιοκτήτης εκμισθούμενων ακινήτων πρέπει από το 2020 να εξοφλεί με πλαστικό χρήμα ή με άλλα ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής δαπάνες αγοράς αγαθών και παροχής υπηρεσιών συνολικής αξίας έως 30% του συνολικού ετησίου ατομικού πραγματικού εισοδήματός του. Σε περίπτωση μη κάλυψης του απαιτούμενου ποσοστού, το ακάλυπτο ποσό θα φορολογείται με συντελεστή 22%.

Για φορολογούμενους που ανήκουν σε ορισμένες ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, όπως οι ηλικιωμένοι, οι ανάπηροι και μακροχρονίως νοσηλευόμενοι, καθώς και για ορισμένες άλλες ομάδες πολιτών θα ισχύει εξαίρεση από την υποχρέωση εξόφλησης δαπανών έως 30% του ετησίου εισοδήματος με κάρτες ή άλλα ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής. Για τις περιπτώσεις των φορολογουμένων αυτών δεν θα ισχύει καν η υποχρέωση συλλογής και διακράτησης αποδείξεων λιανικών συναλλαγών αξίας έως 30% του ετησίου εισοδήματος.

Σύμφωνα, ειδικότερα, με τις διατάξεις του άρθρου 7 του φορολογικού νομοσχεδίου:

1) Κάθε μισθωτός, συνταξιούχος, κατά κύριο επάγγελμα αγρότης, αυτοαπασχολούμενος και φορολογούμενος με εισοδήματα από ενοίκια ακινήτων θα πρέπει να πραγματοποιήσει εντός του έτους 2020 δαπάνες για αγορές αγαθών και παροχή υπηρεσιών συνολικού ύψους ίσου με το 30% του ετησίου ατομικού πραγματικού εισοδήματός του. Οι δαπάνες αυτές για να αναγνωριστούν θα πρέπει να εξοφληθούν με πιστωτικές ή χρεωστικές κάρτες ή με άλλα ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής (προπληρωμένες κάρτες, πληρωμές μέσω e-banking κ.λπ.). Στο εισόδημα που θα λαμβάνεται υπ’ όψιν για τον υπολογισμό του 30% δεν θα περιλαμβάνεται η ειδική εισφορά αλληλεγγύης.

2) Από την κάλυψη του ποσοστού 30% εξαιρούνται οι έχοντες εισοδήματα άνω των 66.667 ευρώ. Για τους φορολογούμενους αυτούς θα προβλέπεται ανώτατο όριο 20.000 ευρώ στο ποσό των δαπανών που θα πρέπει να πραγματοποιούν με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής. Δηλαδή όσοι φορολογούμενοι έχουν ετήσιο πραγματικό εισόδημα άνω των 66.667 ευρώ θα αρκεί να καλύψουν ποσό δαπανών 20.000 ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί σε ποσοστά χαμηλότερα του 30%.

3) Από την υποχρέωση να έχουν καλύψει το πολύ υψηλό ποσοστό του 30% του ετησίου πραγματικού εισοδήματος με δαπάνες για αγορές αγαθών και παροχή υπηρεσιών εξοφληθείσες με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής θα εξαιρεθούν επίσης και όσοι φορολογούμενοι θα έχουν πραγματοποιήσει το 2020 δαπάνες για πληρωμές φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων και ΕΝΦΙΑ, για τοκοχρεωλυτικές δόσεις δανείων και για ενοίκια, οι οποίες υπερβαίνουν αθροιστικά το 60% του ετησίου πραγματικού εισοδήματος. Οι φορολογούμενοι αυτοί θα πρέπει να καλύψουν ποσοστό 20% του ετησίου πραγματικού εισοδήματος με δαπάνες για αγορές αγαθών και παροχή υπηρεσιών εξοφληθείσες με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής. Προϋπόθεση όμως για να ισχύσει αυτό το μειωμένο ποσοστό είναι οι δαπάνες για φόρους, δάνεια και ενοίκια να έχουν εξοφληθεί με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής.

4) Σε κάθε φορολογούμενο του οποίου έχει κατασχεθεί ο τραπεζικός λογαριασμός, το απαιτούμενο όριο δαπανών θα περιορίζεται στις 5.000 ευρώ.

5) Σε κάθε περίπτωση φορολογουμένου ο οποίος δεν θα έχει καταφέρει να πραγματοποιήσει το απαιτούμενο συνολικό ποσό δαπανών, το «ακάλυπτο» ποσό θα φορολογείται με 22%. Π.χ. σε περίπτωση που το ετήσιο ατομικό εισόδημα ανέρχεται σε 10.000 ευρώ, το απαιτούμενο ποσό δαπανών έτους 2020 ανέρχεται σε 3.000 ευρώ (30% των 10.000 ευρώ). Αν ο φορολογούμενος που έχει αυτό το εισόδημα πραγματοποιήσει συνολικό ποσό δαπανών 1.000 ευρώ, τότε θα χρεωθεί με επιπλέον φόρο 22% επί της «ακάλυπτης» διαφοράς των 2.000 ευρώ, δηλαδή θα κληθεί να καταβάλει επιπλέον φόρο 440 ευρώ (2.000 ευρώ Χ 22%).

6) Στις δαπάνες που θα λαμβάνονται υπόψη για την κάλυψη του ποσοστού αυτού περιλαμβάνονται τα περισσότερα από τα καθημερινά, μηνιαία και ετήσια έξοδα κάθε νοικοκυριού, όπως οι δαπάνες για αγορές τροφίμων, ποτών, ρούχων, παπουτσιών, κλινοσκεπασμάτων, χαρτικών ειδών, τσιγάρων, ειδών υγιεινής και καθαριότητος, για αγορές ηλεκτρικών, ηλεκτρονικών συσκευών, επίπλων και άλλων διαρκών ειδών οικιακής χρήσης, οι δαπάνες για παντός είδους υπηρεσίες επισκευών, καθώς και τα έξοδα για πληρωμές λογαριασμών ΔΕΚΟ και κοινοχρήστων, για δίδακτρα, ιατρικές επισκέψεις, ιατρικές εξετάσεις, νοσήλια και ασφάλιστρα. Εξαιρούνται οι πληρωμές για ενοίκια, δάνεια, φόρους και τέλη υπέρ του δημοσίου, καθώς και οι δαπάνες για αγορές ακινήτων, αυτοκινήτων, δικύκλων (πλην ποδηλάτων), σκαφών, αεροπλάνων, αεροσκαφών, αποταμιευτικών και επενδυτικών προϊόντων (μετοχών, ομολόγων κ.λπ.).

Πιο αναλυτικά, θα αναγνωρίζονται δαπάνες που αφορούν σε αγαθά και υπηρεσίες των παρακάτω κατηγοριών:

- Διατροφή και μη αλκοολούχα ποτά: Ψωμί, δημητριακά, ρύζι, ζυμαρικά, κρέας, ψάρια, αλλαντικά, γαλακτοκομικά, έλαια, φρούτα, λαχανικά, σοκολάτες, γλυκά, παγωτά, χυμοί, νερό, αναψυκτικά κλπ.

- Αλκοολούχα ποτά και καπνός: Αλκοολούχα, οινοπνευματώδη ποτά, κρασιά, μπύρες, καπνός, τσιγάρα, πούρα, πουράκια.

- Ένδυση και υπόδηση: Υφάσματα, ενδύματα, καθαρισμός και μεταποίηση ενδυμάτων, παπούτσια, επιδιορθώσεις υποδημάτων.

- Στέγαση: Ηλεκτρικό ρεύμα, ύδρευση, φυσικό αέριο, υγραέριο, πετρέλαιο θέρμανσης, αποχέτευση, κοινόχρηστα, δημοτικά τέλη, επισκευή και συντήρηση κατοικίας, εργασίες υδραυλικού, ηλεκτρολόγου, ελαιοχρωματιστή κ.λπ., υπηρεσίες για τη συντήρηση πολυκατοικιών. Περιλαμβάνονται δηλαδή όλες οι δαπάνες για την πληρωμή λογαριασμών ΔΕΚΟ και κοινοχρήστων καθώς και όλα τα έξοδα επισκευής και συντήρησης κατοικιών.

- Διαρκή αγαθά, είδη νοικοκυριού και υπηρεσίες: Έπιπλα, διακοσμητικά είδη, έπιπλα κήπου, φωτιστικά, χαλιά, μοκέτες, κουρτίνες, κλινοσκεπάσματα, οικιακές συσκευές, ψυγεία, πλυντήρια, ηλεκτρικές κουζίνες, κλιματιστικά, συσκευές θέρμανσης, εργαλεία, υπηρεσίες καθαρισμού, είδη καθαρισμού κ.α., καθώς και επισκευές όλων αυτών των ειδών

- Μεταφορές: Ποδήλατα, ανταλλακτικά και αξεσουάρ αυτοκινήτου, καύσιμα, λιπαντικά, μίσθωση γκαράζ και χώρων στάθμευσης, μαθήματα οδήγησης, εισιτήρια τρένων, λεωφορείων, ταξί, αεροπλάνων και πλοίων.

- Επικοινωνίες: Κινητή και σταθερή τηλεφωνία, σύνδεση Internet, ταχυδρομικές υπηρεσίες.

- Αναψυχή, πολιτιστικές δραστηριότητες: Υπολογιστές, κάμερες, μουσικά όργανα, άνθη, κατοικίδια ζώα, αθλητικές δραστηριότητες, θέατρα, κινηματογράφοι, συναυλίες, μουσεία, βιβλία,εφημερίδες, περιοδικά, πακέτα διακοπών.

- Εκπαίδευση: Δίδακτρα για προσχολική, πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση.

- Ξενοδοχεία, καφέ, εστιατόρια, κυλικεία.

- Υγεία: Έξοδα ιατρικής και φαρμακευτικής περίθαλψης (πληρωμές για αμοιβές γιατρών κατόπιν επισκέψεων, έξοδα για νοσήλια, εξετάσεις σε διαγνωστικά κέντρα, φάρμακα, φαρμακευτικά είδη κ.λπ.). Περιλαμβάνονται επίσης: φακοί επαφής και υγρά καθαρισμού, τεστ εγκυμοσύνης, προφυλακτικά, οινόπνευμα καθαρό, ιατρικά προϊόντα, γυαλιά μυωπίας, πατερίτσες, πιεσόμετρα, ζώνες παθήσεων, θεραπευτικές συσκευές και εξοπλισμός, οδοντιατρικές υπηρεσίες (σφράγισμα, λεύκανση, καθαρισμός δοντιών, τοποθέτηση θήκης), μικροβιολογικές εξετάσεις, υπηρεσίες φυσιοθεραπείας κ.α.

- Άλλα αγαθά και υπηρεσίες: Κουρεία, κομμωτήρια, κοσμήματα, ρολόγια, είδη για μωρά, οίκοι ευγηρίας και ιδρύματα για άτομα με ειδικές ανάγκες, υπηρεσίες για βοήθεια στο σπίτι, ασφάλιστρα κατοικίας, ασφάλιστρα ζωής και υγείας, ασφάλιστρα οχημάτων.

Οι πλήρεις εξαιρέσεις

7) Από την υποχρέωση να καλύψουν το 30% του ετησίου πραγματικού εισοδήματος με δαπάνες αγοράς αγαθών και παροχής υπηρεσιών εξοφληθείσες με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής θα εξαιρούνται πλήρως:

α) Φορολογούμενοι 70 ετών και άνω.

β) Άτομα με ποσοστό αναπηρίας 80% και άνω.

γ) Φορολογούμενοι που βρίσκονται σε δικαστική συμπαράσταση.

δ) Φορολογικοί κάτοικοι της Ε.Ε. ή του Ε.Ο.Χ., που υποχρεούνται σε υποβολή δήλωσης στην Ελλάδα.

ε) Δημόσιοι λειτουργοί και δημόσιοι υπάλληλοι που υπηρετούν στην αλλοδαπή, καθώς και φορολογικοί κάτοικοι Ελλάδας που διαβιούν ή εργάζονται στην αλλοδαπή.

στ) Ανήλικοι που υποχρεούνται σε υποβολή δήλωσης φορολογίας εισοδήματος.

ζ) Oι υπηρετούντες την υποχρεωτική στρατιωτική τους θητεία.

η) Φορολογούμενοι που κατοικούν μόνιμα σε χωριά με πληθυσμό έως 500 κατοίκους και σε νησιά με πληθυσμό κάτω των 3.100 κατοίκων, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή, εκτός αν πρόκειται για τουριστικούς τόπους.

θ) Οι φορολογούμενοι που είναι δικαιούχοι Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης (ΚΕΑ).

ι) Οι φορολογούμενοι που βρίσκονται σε κατάσταση μακροχρόνιας νοσηλείας (πέραν των 6 μηνών).

ια) Όσοι διαμένουν σε οίκο ευγηρίας και σε ψυχιατρικό κατάστημα.

ιβ) Οι φυλακισμένοι.

Κάθε φορολογούμενος που υπάγεται σε μία ή περισσότερες από τις παραπάνω 12 περιπτώσεις «εξαιρέσεων» δεν θα οφείλει καν να συγκεντρώσει και να διαφυλάξει χάρτινες αποδείξεις δαπανών αξίας 30% του συνολικού ετησίου πραγματικού εισοδήματος. 

πηγή

H «σοβαρή Χρυσή Αυγή» απειλεί τη ΝΔ…

Γράφει η Νικόλ Λειβαδάρη

Για κάποιους εντός ΝΔ – και εντός ελληνικού κοινοβουλίου – η διάλυση της Χρυσής Αυγής εκλαμβάνεται ως παράθυρο ευκαιρίας. Και δείχνει να λειτουργεί ως δέλεαρ για τους θιασώτες του εγχώριου σαλβινισμού, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται και για την μελλοντική πολιτική τους έκφραση.

Είτε ως φυσική συνέπεια ακραίων ιδεολογικών καταβολών, είτε ως μέρος προσωπικής τυχοδιωκτικής ατζέντας, το προσφυγικό ανοίγει πεδίο δόξης λαμπρό για το εν λόγω πολιτικό και κυβερνητικό προσωπικό. Τους δίνει την δυνατότητα να απευθυνθούν ευθέως στο «ορφανό» εκλογικό ακροατήριο του Μιχαλολιάκου και του Κασιδιάρη, να ανταγωνιστούν στα ίσα την ακροδεξιά ρητορική του Βελόπουλου, και ταυτόχρονα να δώσουν το πρώτο, συντεταγμένο παρών εντός της Νέας Δημοκρατίας. Είτε ως εθνικιστική, υπερσυντηρητική συνιστώσα του κυβερνώντος κόμματος, είτε ακόμη και ως πολιτική απειλή.

Ο Θάνος Πλεύρης, ο Κωνσταντίνος Κυρανάκης και ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος δίνουν πολιτικά, κοινοβουλευτικά και διαδικτυακά ρέστα ως εμπροσθοφυλακή αυτής της τάσης, εν είδει υπερπατριωτών σταυροφόρων προερχόμενων από την νεότερη γενιά των βουλευτών. Είναι οι ίδιοι που, προεκλογικά, πλειοδοτούσαν υπέρ του ανένδοτου των μακεδονομάχων και, μετεκλογικά, έφτασαν να αναδεικνύουν τον Κατσίφα περίπου ως εθνικό ήρωα.

Από την παλαιά, και προερχόμενη από το ΛΑΟΣ, φρουρά, ο Άδωνις Γεωργιάδης και ο Μάκης Βορίδης διατηρούν τα σκήπτρα των ηγετών του σαλβινικού και εθνικιστικού ρεύματος. Ο πρώτος ακροβατεί – μάλλον ανεπιτυχώς – ανάμεσα στα σοβαρά υπουργικά του καθήκοντα και την προάσπιση της «εθνικοπατριωτικής» ατζέντας. Ηταν εκείνος – και ο μόνος – από την κυβέρνηση που ανέλαβε να υπερασπιστεί και να στηρίξει τον Κωνσταντίνο Κυρανάκη στην υπόθεση του «μπάρμπεκιου» της ντροπής και, κυρίως, να στείλει μήνυμα στους μετριοπαθείς του κόμματος (με πρώτη την Ντόρα Μπακογιάννη). «Παρ’ ότι», είπε ο Αδωνις, «η ΝΔ κυριαρχεί σε σχέση με την αριστερά, σε επίπεδο ιδεών, στελεχών και διαχείρισης, πάσχουμε από ένα έλλειμμα αλληλεγγύης».

Ο δεύτερος, ο Μάκης Βορίδης, παρά τις δεδομένες και σκληρές θέσεις του, κινείται πιο διακριτικά και – παραδοσιακά – με μεγαλύτερη πολιτική ευφυία. Παρά ταύτα, δεν κρύβει τις πολιτικές του φιλοδοξίες και επιλέγει την κατάλληλη πολιτική στιγμή για να προτείνει δημοσίως για Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Αντώνη Σαμαρά και να υπενθυμίσει ότι εκείνος είναι ο φυσικός αρχηγός της «αυθεντικής δεξιάς».

Δεν είναι λίγοι εκείνοι στη Νέα Δημορατία – και εντός της μετριοπαθούς πτέρυγας – που θεωρούν ότι ο Μάκης Βορίδης βλέπει με υψηλές προσδοκίες τον πολιτικό χώρο που υπάρχει στα δεξιά της ΝΔ. Ο ίδιος φέρεται να διαψεύδει οποιαδήποτε σκέψη για να δημιουργήσει νέο κόμμα – ακόμη περισσότεροι όμως μεταξύ των συναδέλφων του σε κόμμα και κυβέρνηση θεωρούν ότι «ο Μάκης θεωρεί εαυτόν φυσικό και πολιτικό διάδοχο του Σαμαρά». Και κάποιοι επιμένουν πως βλέπει τον εαυτό του και ως μελλοντικό ηγέτη κόμματος – είτε πρόκειται για νέο κόμμα, είτε για «μια άλλη Νέα Δημοκρατία».

Είτε αυτό ισχύει, είτε όχι η συντεταγμένη εθνικιστική συνιστώσα της ΝΔ θορυβεί πλέον και την μετριοπαθή πτέρυγα του κόμματος και το Μαξίμου. Η άποψη πως η ρητορική της και η παρουσία της βοηθά τον Κυριάκο Μητσοτάκη να συγκρατεί και να διαφυλάσσει τα «δεξιά νώτα» του κόμματος είναι υπαρκτή στην κυβέρνηση, αλλά για πολλούς είναι πλέον και επικίνδυνη.

Κοινώς, όταν η κυβέρνηση δίνει μάχη πλέον ακόμη και για να μεταφέρει στα – όποια – Γιαννιτσά ένα λεωφορείο με πρόσφυγες, η διαδρομή «από την ανοχή έως την κυριαρχία της ατζέντας Αδωνι μπορεί και να είναι και μια… ανάσα δρόμος», λέει χαρακτηριστικά καραμανλικό στέλεχος της ΝΔ,.

Υπό αυτό το πρίσμα, μάλλον δεν είναι τυχαία η διαρροή του Μαξίμου πως ο πρωθυπουργός στηρίζει πλήρως τον Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, ο οποίος αποτελεί «κόκκινο πανί» για τους σκληροπυρηνικούς της ΝΔ. Όπως δεν είναι τυχαία και η δήλωση του βουλευτή και στενού συνεργάτη του Κυριάκου Μητσοτάκη Μακάριου Λαζαρίδη ότι «οι ακραίες φωνές δεν βοηθούν. Δεν αργεί να επωαστεί και πάλι το αυγό του φιδιού. Είναι ώρα οι πολιτικοί να αντιμετωπίσουμε αυτά τα φαινόμενα με προσοχή και νηφαλιότητα».

Το ερώτημα είναι πόσο αργά είναι, ή δεν είναι, πλέον για εκκλήσεις «νηφαλιότητας». Και το εάν η «σοβαρή Χρυσή Αυγή» έχει, ή δεν έχει, αποκτήσει πια βαθιές ρίζες στην ΝΔ…  

Ρατσισταριό, φάε κι ένα «απ’ όλα χωρίς ανθρωπιά»!

Τελικά, έκαναν πραγματικότητα το «όνειρο» τους. Τρώνε μπόλικο χοιρινό και (ρατσιστο)γλεντάνε οι «Ενωμένοι Μακεδόνες» στα Διαβατά. Το «ελληναράδικο» «μπάρμπεκιου» είναι σε εξέλιξη και στρέφεται πρώτα απ’ όλα ενάντια στην ανθρωπιά. Τρώνε τα σουβλάκια τους για να «προστατέψουν την πατρίδα»! Πόσο γελοίοι και πόσο μισάνθρωποι.

Μπράβο, ρατσισταριό, δείχνεις τι είσαι, τρώγοντας χοιρινό δίπλα σε πρόσφυγες και μετανάστες. Φάε κι ένα «απ’ όλα χωρίς ανθρωπιά»!

Y. Γ 1: Είναι τόσο «Ελληναράδες» που χορεύουν ζεϊμπέκικο με το «Μακεδονία ξακουστή»…

Υ.Γ 2: Μεταξύ των ρατσιστοσουβλακοφάγων και ο Παναγιώτης Ψωμιάδης (ναι, αυτός που φαντάζεστε):   

Υ.Γ 3: Κάποιοι, μεταξύ των οποίων και βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, με αφορμή το (ρατσιστο)«μπάρμπεκιου», το έπαιξαν και προστάτες (!) του δικαιώματος του Έλληνα να ψήνει σουβλάκια!  Δημοσιεύουμε ξανά το κάλεσμα των «Ενωμένων Μακεδόνων» για το «μπάρμπεκιου», γιατί αποδεικνύει ότι δεν έχει καμία σχέση με «δικαιώματα» αλλά είναι ένα ρατσιστικό μήνυμα («μόνο για Έλληνες») και τίποτα άλλο.   

πηγή

Στην «κανονικότητα» οι «θεσμοί είμαι εγώ!»

Απότομη και βίαιη είναι η προσγείωση της ελληνικής κοινωνίας και των θεσμών της χώρας στην «κανονικότητα» της νέας κυβέρνησης και την εργαλειοποίηση των θεσμών.

Τελευταίο κρούσμα η παρέμβαση του βουλευτή της ΝΔ Μάριου Σαλμά σε δικαστικό, τον οποίο πίεσε για να επισπευσθεί προσωπική του υπόθεση στο Πρωτοδικείο Αθηνών, η οποία αποκαλύφθηκε από μια οργισμένη όσο και ομόφωνη καταγγελία της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων. Ο ίδιος μάλιστα, όχι απλώς παραδέχτηκε κυνικά ότι παρενέβη σε Πρόεδρο του Τμήματος Βουλευμάτων αλλά ομολόγησε ότι αφορά σε μήνυση που έχει υποβάλει στο Μανιαδάκη ως διάδικος. Πλην όμως χρησιμοποιεί την πολιτική ιδιότητα για να ασκήσει πιέσεις, όπως έχει συμβεί και με Εισαγγελέα.

Για το εν λόγω ύφος εξουσίας φαίνεται απολύτως φυσιολογικό να παρεμβαίνει σε δικαστικούς και μάλιστα ενώ έχει ανοιχτές υποθέσεις με τη Δικαιοσύνη, αφού η εμπλοκή του με τη Novartis έχει τεθεί στο αρχείο λόγω έλλειψης επαρκών ενδείξεων, αλλά συνεχίζει να ερευνάται για το σκάνδαλο των υπερτιμολογημένων αρθροσκοπήσεων, επί των ημερών του στο Υπουργείο Υγείας.

Είναι η επιστροφή στην «κανονικότητα». Το κόμμα που «αμύνεται» για το σκάνδαλο novartis με το αφήγημα της «σκευωρίας» και έχει συστήσει προανακριτική επιτροπή με αντικείμενο υποτιθέμενη παρέμβαση του Δ. Παπαγγελόπουλου, παρεμβαίνει  στη Δικαιοσύνη για να επηρεάσει δικαστικούς, και μάλιστα για την ίδια υπόθεση! Η κυβέρνηση είναι ήδη σε διακεκαυμένη ζώνη καθώς στο πλαίσιο της αναθεώρησης του Συντάγματος επιχειρεί, μαζί με το ΚΙΝΑΛ, να διατηρήσει κατάπτυστες διατάξεις για την ασυλία των υπουργών και την παραγραφή του αδικήματος της δωροδοκίας, που μεταξύ των άλλων θα οδηγήσει και σε αμνήστευση των ποινικών ευθυνών για το σκάνδαλο Novartis.

Εκτός από την ωμή παραβίαση της διάκρισης των εξουσιών και την απόπειρα συσκότισης μεγάλων σκανδάλων, η ΝΔ  προσπαθεί απροκάλυπτα να συγκρουστεί με το λαϊκό αίτημα για άρση της ατιμωρησίας των πολιτικών προσώπων για τις υποθέσεις διαφθοράς. Στην «κανονικότητα» της νέας κυβέρνησης, οι υπουργοί παρεμβαίνουν στη δικαιοσύνη όποτε θέλουν και η μίζα είναι μέρος των καθηκόντων τους. 

πηγή

«Απαγορεύεται το καπνίζειν» – «Απαγορεύεται το πτύειν»

Γράφεο ο Γιάννης Η. Χάρης

⌦ Ο μη καπνιστής έχει άραγε κι αυτός δικαίωμα στην απόλαυση, το ίδιο ακριβώς με του καπνιστή στη δική του απόλαυση;

⌦ Το τσιγάρο γενικά μυρίζει; και μάλλον άσχημα; Το παραδέχονται και οι καπνιστές, όταν τουλάχιστον μιλάμε για τιγκαρισμένα τασάκια ή για τα ρούχα σου όταν γυρίζεις στο σπίτι και μυρίζει ακόμα και το σώβρακό σου.

⌦ Και τότε ο μη καπνιστής δεν έχει άραγε το δικαίωμα να μη θέλει τη συγκεκριμένη μυρωδιά;

⌦ Ομως καλά, το τσιγάρο μυρίζει, άρα ενοχλεί, ακόμα και σε ανοιχτό χώρο; Δυστυχώς ναι, μπορεί και περισσότερο απ’ ό,τι στον κλειστό (όπου όλο και κάποιο σύστημα εξαερισμού θα υπάρχει)!

⌦ Με αυτά τα στοιχειώδη και αυτονόητα ασχολήθηκα τελευταία εδώ (26/10) –ουσιαστικά τα κατέγραψα και μόνο, με μερικές, ελάχιστες εικόνες.

Βασικότερη έγνοια μου να δείξω το πασιφανές, πως ο καπνός καταρχήν υπάρχει και άρα γίνεται αισθητός, και άρα κάποιους μπορεί να τους ενοχλεί, ακόμα και σε ανοιχτό χώρο.

Οπως η ευχάριστη (και για μένα) τσίκνα από κρέας στα κάρβουνα (βασανιστική όμως, υποθέτω, για τους χορτοφάγους!), που έρχεται ακόμα και από δεκάδες μέτρα μακριά. Οπως η δυσάρεστη (για μένα) τηγανίλα από τα (αγαπημένα μου όμως) καλαμαράκια, που κι αυτή ταξιδεύει μακριά από την εστία της.

⌦ Ευχάριστα και δυσάρεστα δηλαδή, διαφορετικά για τον καθένα, για να καταλάβουμε πως ο καπνός, ο όποιος καπνός, δεν εξαερώνεται αυτοστιγμεί μετά την παραγωγή του· το συννεφάκι ή σύννεφο καπνού εν προκειμένω που εκπνέει ο καπνιστής, βλέποντάς το ολοκάθαρα μπροστά του, ώσπου να διαλυθεί, δεν είναι μόνο ορατό αλλά και αισθητό.

Από κει κι έπειτα, και βέβαια πρέπει να συζητήσουμε, αλλά μόνο από κει κι έπειτα –και οπωσδήποτε σε επίπεδο δικαιωμάτων. Με την επίγνωση ότι πρέπει να βρεθεί η χρυσή τομή.

Και η απαγόρευση του καπνού σε κλειστό χώρο είναι καταρχήν μια μέση λύση. Οχι, δεν θα έχει περάσει έτσι ο «φασισμός», δεν θα έχει συνθλιβεί η ελεύθερη βούληση του ατόμου. Ούτε οι καπνιστές θα έχουν ηττηθεί, ούτε οι μη καπνιστές θα έχουν νικήσει. Θέληση λοιπόν να καταλάβουμε, κι έπειτα θέληση να συζητήσουμε.

⌦ Κι αυτά, και άλλα θέματα, όπως π.χ. της υγείας, στο οποίο καν δεν αναφέρθηκα, μπροστά στα άλλα βασικά προαπαιτούμενα.

Και να συζητήσουμε σοβαρά, κι όχι με τα περίφημα «επιχειρήματα» πως «ο θείος μου εμένα έφτασε τα 100, καπνίζοντας τέσσερα πακέτα και πίνοντας μια νταμιτζάνα κρασί τη μέρα, ενώ ο ξάδερφός μου πέθανε στα 30 από καρκίνο του πνεύμονος, χωρίς να ’χει βάλει ποτέ τσιγάρο στο στόμα του». Αυτά όμως, είπαμε, έπονται.

⌦ Στο μεταξύ οφείλω να σταθώ σε μια σοβαρή κατηγορία που μου απευθύνει σε σχόλιο κάτω απ’ το κείμενό μου κάποιος με το ψευδώνυμο Anti-logos: τον «αδικώ», λέει, τον κ. Δ. Χαριτόπουλο, που «δεν έγραψε τόσα όσα ο αρθρογράφος [=εγώ] “αναπαράγει”». Με ξαναδιαβάζω, και βλέπω πως «αναπαράγω» τους όρους «κοκορόμυαλοι», «μεγαλειώδεις μπούρδες», «ηθικιστές», «ο κάθε ηλίθιος». Και βλέπω πως όντως του απέδωσα εσφαλμένα τους «ηθικιστές» (όρο της κ. Κατέ Καζάντη, την οποία σχολίαζα αμέσως μετά), τον ηπιότερο όμως όρο, έξω από το γενικά μαγκίτικο ύφος του Δ.Χ.

Ενώ δεν είχα ίσα ίσα αναπαραγάγει, για λόγους οικονομίας, όρους όπως «κανονικό πογκρόμ», «βλαχοδήμαρχος», «εξουσιαστικά απωθημένα», «σατραπίσκος», «παλικάρια» («εντάξει, παλικάρια, το εμπεδώσαμε»), αλλά και την εύγλωττη αναφορά στον δικτάτορα Μεταξά!

Η δόξα της ανωνυμογραφίας. Ο οποίος ανώνυμος δηλώνει υπεράνω όλων αυτών των αντιπαλοτήτων, μη καπνιστής, λέει, ο ίδιος. Τόσο, που περιγράφει το πρόβλημα ως εξής: «Η υστερία των άκαπνων, με όπλο “ανίκητο”(!) το επιχείρημα της πολύτιμης υγείας, αλλά και η αδιαφορία του καπνιστή για την μπόχα όπως την αντιλαμβάνεται ο άκαπνος μπορούσαν να λείψουν…» (υπογράμμισα εγώ· τα εισαγωγικά και το θαυμαστικό δικά του).

Μάλλον τρολιά.

⌦ Στα παλιά λεωφορεία πρόλαβα τις ταμπέλες: «Απαγορεύεται το καπνίζειν», απ’ τη μια μεριά, «Απαγορεύεται το πτύειν», από την άλλη. Κάποια στιγμή εξαφανίστηκαν. Κανένας δεν κάπνιζε πια μέσα στο λεωφορείο (ενώ εξακολουθούσε να καπνίζει για πολλά χρόνια στο αεροπλάνο). Και κανένας δεν έπτυε πια μέσα στο λεωφορείο. Και εξακολουθεί να μην πτύει, όχι μόνο μέσα στο λεωφορείο αλλά ούτε καν στον δρόμο, «σε ανοιχτό χώρο». Χωρίς να του το επιβάλλει κανένας «φασισμός» και κανένα «αυταρχικό», «χειραγωγητικό» κράτος κτλ. Και για «αισθητικούς» κυρίως λόγους.

Μπορεί, μια μέρα, κάποτε... Ποιος ξέρει…  .   

Μπορούμε ή δεν μπορούμε;

Γράφει ο Περικλής Κοροβέσης

Αν κάποιος θελήσει να συντάξει μια εγκυκλοπαίδεια χρωμάτων που να συμπεριλαμβάνει όλα τα χρώματα και τις αποχρώσεις και να αφιερώσει τη ζωή του σε αυτό, στο τέλος θα αυτοκτονήσει. Τα χρώματα συγγενεύουν με το σύμπαν. Είναι άπειρα, τουλάχιστον όπως όλοι μας έχουμε διαπιστώσει είτε κοιτώντας τη φύση ή τους πίνακες ζωγραφικής. Και μερικές φορές για το ίδιο χρώμα υπάρχουν πολλά ονόματα. Στην Αρκτική, που κυριαρχεί το χιόνι, το άσπρο έχει είκοσι ονόματα. Και στην Κεντρική Αφρική, που κυριαρχεί το πράσινο, ονοματίζεται με παραπάνω από τριάντα λέξεις. Αλλά, αν βρισκόταν κάποιος σοβαρός δεξιός, που αγαπάει τον νόμο και την τάξη και αναζητεί την ακρίβεια και το ορθό, θα μας αντέτεινε: «Ολα αυτά είναι αριστερισμοί. Ούτε το άσπρο είναι χρώμα ούτε το μαύρο. Μόνο τρία χρώματα υπάρχουν. Το μπλε, το κίτρινο και το κόκκινο». Και θα είχε δίκιο. Οντως αυτά είναι τα χρώματα. Αλλά αυτή η αποσαφήνιση είναι εντελώς άχρηστη. Τα χρώματα υπάρχουν και εκτός του ορισμού τους. Συνδυάζονται και αναμειγνύονται και δημιουργούν ένα χρωματικό σύμπαν. (Μερικά χρώματα κάποιων ζωγράφων δεν ξέρουμε πώς δημιουργήθηκαν. Και το ίδιο χρώμα δεν είναι ίδιο για κάθε ζωγράφο).

Συχνά, ένας ορισμός γίνεται η πιο βλακώδης αποσαφήνιση ενός φαινομένου. Το ορίζει, το περιορίζει και από κει οδηγεί στην απαγόρευση. Φανταστείτε ένα φασιστικό καθεστώς, που πιστεύει στην καθαρότητα της φυλής και των χρωμάτων, να απαγόρευε τη μείξη χρωμάτων και φυλών. Ή, στα καθ’ ημάς, αυτοί που ορίζουν «τα κατάλληλα» και τα «ακατάλληλα» έργα για τους ανηλίκους, που είναι σοφοί και ξέρουν τι είναι κατάλληλο για άνω των οκτώ, δώδεκα, δεκαέξι ετών, είναι ολοκληρωτικής έμπνευσης. Ολα τα παιδιά δεν ενηλικιώνονται την ημέρα των 18ων γενεθλίων τους. Και με τι κριτήριο το κράτος ορίζει το κατάλληλο; (Για ένα παιδί που θέλει λίγες μέρες για να κλείσει π.χ. τα δεκαέξι και για ένα άλλο που τα έκλεισε λίγες μέρες πριν, ένα έργο χαρακτηρίζεται ακατάλληλο για το πρώτο και κατάλληλο για το δεύτερο). Η βλακεία στο απόγειό της. Εδώ το κράτος υποκαθιστά την οικογένεια, βασική αρχή του Μουσολινισμού, ενώ είναι μόνο η οικογένεια (θεωρητικά βέβαια) που ξέρει τι κάνει και τι δεν κάνει για το παιδί της. Και οι συνεπείς γονείς έχουν κλειστή την τηλεόραση για τα παιδιά τους (εκτός ειδικών προγραμμάτων). Γιατί το ΕΣΡ δεν βάζει μια αντίστοιχη κάρτα που να προειδοποιεί πως όλη η τηλεόραση είναι ακατάλληλη για ανηλίκους; Τα τηλεσκουπίδια είναι παιδική τροφή;

Και μια και πιάσαμε τους ορισμούς, να δούμε και έναν που αφορά το ανθρώπινο είδος, ανάμεσα στους πολλούς. Είναι αυτός που χωρίζει τους ανθρώπους σε δύο κατηγορίες. Σε αυτούς που λένε πως μπορούμε να κάνουμε κάτι σε αντίθεση με τους άλλους που ισχυρίζονται πως δεν μπορούμε να κάνουμε απολύτως τίποτα. Εμπειρικά συμφωνώ με αυτόν τον ορισμό και έχω εντρυφήσει σε αυτούς που είναι ζηλωτές τού τίποτα. Και έτσι, ας μου επιτραπεί να σκιαγραφήσω ένα σύντομο πορτρέτο. Ο «Τίποτας» κατ’ αρχάς έχει παραιτηθεί οικειοθελώς από τα ανθρώπινα δικαιώματά του. Γι’ αυτό και ζει ένοχα όλες του τις επιθυμίες, με ενοχές που ενίοτε βρίσκουν και έκφραση στη διαστροφή. Δεν τολμάει να πάρει κάποια πρωτοβουλία που θα τον διαφοροποιήσει από τους άλλους και συντάσσεται πάντα με τους πολλούς. Ενδιαφέρεται, χωρίς κανέναν ηθικό περιορισμό για τον πλουτισμό του και άλλοτε τα καταφέρνει και άλλοτε σπάει τα μούτρα του. Αλλά ακόμα και σε αυτήν την κατάσταση είναι ανώτερος από τον διπλανό του, που πάντα τον φθονεί και του στήνει παγίδες. Μόνο ένας αρχηγός μπορεί να κάνει κάτι. Και αυτός μπορεί να είναι θρησκεία, κόμμα ή χαρισματικός απατεώνας. Οι μεγάλες συνάξεις ανθρώπων που βλέπουμε γύρω από κάποιον αρχηγό είναι το άθροισμα αυτών των ανθρώπων, που για την κοινωνία είναι κλινικά νεκροί. Εκτός αν ενταχθούν στον φασισμό, οπότε γίνονται επικίνδυνοι.

Στην κατηγορία των ανθρώπων που μπορούν να κάνουν κάτι είναι αυτοί που πήραν την πρωτοβουλία να αρχίσουν την ανά χείρας εφημερίδα, κυριολεκτικά στον λάκκο των λεόντων των ΜΜΕ, που από την αρχή θέλαν την κεφαλή μας επί πίνακι. Μαζί με τον εορτασμό τον δικό μας, υπάρχει και ένα άλλο έντυπο, στα χνάρια τα δικά μας, που κλείνει 50 χρόνια. Είναι το σουηδικό περιοδικό ORDFRONT, που σήμερα πια είναι το μεγαλύτερο σε όλη τη Σκανδιναβία. Το 1969, μια ομάδα αριστερών φοιτητών, χωρίς κομματική ένταξη, αλλά διαμορφωμένοι από τον παγκόσμιο Μάη του ’68 (δεν ήταν μόνο γαλλικός) και ζυμωμένοι στο κίνημα αλληλεγγύης για το Βιετνάμ -που δεν ήταν απλά ένα κίνημα αλληλεγγύης, αλλά κίνημα αυτό καθεαυτό για κάθε χώρα- αποφασίζουν να κάνουν ένα δημιουργικό κοινόβιο. Να λύσουν το πρόβλημα της στέγης και να δημιουργήσουν έναν εκδοτικό οίκο. Με τα φοιτητικά τους δάνεια αγοράζουν μια μισοερειπωμένη αγροικία και την επισκευάζουν μόνοι τους. Στο υπόγειο στήνουν ένα τυπογραφείο, με μια παλιά τσέχικη τυπογραφική μηχανή που την εκσυγχρόνισαν και έγινε του κουτιού. Και έκαναν τις πρώτες εκδόσεις που πήγαν καλά. Παράλληλα, ίδρυσαν έναν σύλλογο που γρήγορα γιγαντώθηκε. Αργότερα εξέδωσαν το περιοδικό, που έχει συγκεντρώσει ό,τι καλύτερο υπάρχει από αριστερή σκέψη, όχι μόνο από τη Σουηδία, αλλά από όλο τον κόσμο. Τώρα πια έχει τη δυνατότητα να στέλνει συνεργάτες της στα καυτά σημεία του πλανήτη και να κάνει άψογα ρεπορτάζ. Το περιοδικό συνάντησε μανιακή εχθρότητα από το κατεστημένο και διαρκή αστυνόμευση. Αλλά νίκησε. Μπορούμε ή δεν μπορούμε; Αναζητείται απάντηση