Σκουπίδια πολλά, εσύ πόσα καταναλώνεις;

Η ιδιωτική τηλεόραση, από «κτίσεως» της το 1989, έσπασε το μονοπώλιο της ΕΡΤ και τα νεύρα μας πολλές φορές από τότε!

Εκπομπές – σκουπίδια υπήρξαν και υπάρχουν. Άλλοτε πιο «γυαλιστερές» κι άλλοτε απλώς σκουπίδια, χωρίς φτιασιδώματα.

Άλλωστε τα σκουπίδια πάντα βρωμάνε, όπως και να κλείσεις. Αυτή άλλωστε είναι η δουλειά των σκουπιδιών: Να βρωμάνε ώστε να το ξέρεις να μην πλησιάσεις κοντά!

Τα τηλεοπτικά σκουπίδια όμως όσο και να βρωμάνε πάντα έχουν ένα ατράνταχτο άλλοθι: Τα βλέπει ο κόσμος!

Ελέω κοινού λοιπόν, χρόνια τώρα, διάφοροι τηλεοπτικοί τύποι ασελγούν πάνω στην αισθητική και την ευαισθησία μας με τις ασχήμιες που λένε, που κάνουν, που δείχνουν, που προκαλούν!

Αλλά για να λέμε και τα πράγματα όπως είναι: Οι τηλεθεάσεις, όσο μεγάλες κι αν είναι,  μετράνε πάντα όσους βλέπουν τηλεόραση. Από αυτούς μοιράζονται οι τηλεστάρ τις δυνάμεις τους!

Οι νέοι δεν βλέπουν τηλεόραση, μαθαίνουν γι’ αυτή από τα social media (άλλο πολυμίξερ συνειδήσεων αυτά, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα!)

Είμαστε ό,τι βλέπουμε … ή μήπως γινόμαστε αργά και σταθερά αυτό που μας δείχνουν;

Η επιρροή της τηλεόρασης είναι πολύ μεγαλύτερη από όσο μπορεί να φανταστεί κανείς. Σφυρηλατεί ύπουλα και σταθερά συνειδήσεις με τον τρόπο που θέλει.

Λέξεις, εικόνες, τίτλοι, ατάκες όλα λειτουργούν στη συνείδηση του τηλεθεατή που σιγά σιγά τον μετατρέπουν σε έναν πολτό. Πολτό με την έννοια πως ό,τι και να του δείξεις αυτός θα το «φάει», χωρίς πολλές ενοχλήσεις.

Το κοινό-πολτός είναι πιο εύκολο στη χρήση από πάσα εξουσία. Και η τηλεόραση είναι το καλύτερο μούλτι να σου κάνει την κοινή γνώμη μια ωραία ευθεία γραμμή, όπως το εγκεφαλογράφημα νεκρού.

Όμως μην τα ρίχνουμε όλα στην τηλεόραση και ξεχνάμε ότι το τάγκο πάντα θέλει δύο!

Ο «μέσος» τηλεθεατής έχει μεγάλη ευθύνη όσο επιβραβεύει τα τηλεσκουπίδια.

Ο τηλεθεατής γίνεται ακόλουθος του κάθε παρουσιαστή και πιστεύει ό,τι του λέει. Αγοράζει τα προϊόντα που μετά ο «Χ» παρουσιάστής διαφημίζει αμοιβόμενος αφού το κοινό τον έκανε διάσημο και σε μερικές περιπτώσεις τον στέλνει και στη Βουλή ως βουλευτή. (κι ας εχει κάνει εκπομπή που έχει οδηγήσει στην αυτοκτονία κάποιον λέω ένα παραδειγματάκι από τα παλιά…)

Ο τηλεθεατής, όσο κι αν θέλει να τον χαϊδεύουν ως ένα παιδί, έχει ευθύνη και μάλιστα μεγάλη!

Τα σκουπίδια βρωμάνε από μακριά! Τα τηλεσκουπίδια κάνουν τους άλλους να βρωμάνε! Αλλοιώνουν την κουλτούρα, τους ηθικούς κώδικες, την αισθητική, επιβάλλουν μια άλω φόβου για το ξένο, το διαφορετικό. Γι’ αυτό και είναι επικίνδυνα.

Γιάννης Καφάτος