Τα νέα τείχη της Ευρώπης, 30 χρόνια μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου

Δεν πρόκειται για αλληγορία ή μεταφορά -χωρίς να αποκλείονται-αλλά για κυριολεξία, τα νέα τείχη της Ευρώπης, 30 χρόνια μετά το γκρέμισμα του Τείχους στο Βερολίνο, είναι πραγματικά και εξελίσσονται σε μια πολύ επικερδή επιχείρηση, όπου εμπλέκονται διάφορα προϊόντα και υπηρεσίες με σκοπό να κρατήσουν μακριά τις πιο ευάλωτες και ευπαθείς ομάδες ανθρώπων, όπως είναι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες.

Σύμφωνα με την νέα έκθεση του Ινστιτούτου (TNI) με τίτλο: «Η επιχείρηση οικοδόμησης τειχών», που δόθηκε στη δημοσιότητα την περασμένη Τρίτη και πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με την ολλανδική εκστρατεία κατά του εμπορίου όπλων (Stop Wapenhandel) και το κέντρο Delàs, αναφέρει ότι από το 1989 μέχρι το 2018 «οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν κατασκευάσει περίπου 1.000 χιλιόμετρα συνοριακών τειχών».

Αυτό από μόνο του είναι έξι φορές και κάτι παραπάνω από το Τείχος του Βερολίνου και έγινε για να κρατήσουν οι Ευρωπαίοι μακριά κι έξω από τα σύνορά τους πρόσφυγες και μετανάστες.

Τα περισσότερα τείχη, όπως γράφει η έκθεση, χτίστηκαν το 2015, όταν ο εμφύλιος πόλεμος της Συρίας βρισκόταν σε πλήρη κορύφωση και υπήρχε κλιμάκωση των συγκρούσεων κι ενώ η Ευρώπη είχε μόλις δύο τείχη τη δεκαετία του 1990.

Σήμερα ο αριθμός τους έφθασε σε 15 και το σε μήκος τους τα 1.000 χιλιόμετρα, αλλά αν συμπεριληφθούν και οι θαλάσσιες επιχειρήσεις, τα αμέτρητα πλοία και τα αεροσκάφη που χρησιμοποιούνται για την περιπολία στη Μεσόγειο, το μήκος των τειχών της Ευρώπης, το μήκος των τειχών φθάνει τα 5.750 χιλιόμετρα.

Και φυσικά δεν είναι μόνο τα τούβλα, τα μπετά και τα συρματοπλέγματα στην μπίζνα αυτού του αποκλεισμού και του μισανθρωπισμού περιλαμβάνονται συστήματα ραντάρ, κάμερες επιτήρησης όχι μόνο στην μεθόριο, αλλά σε λιμάνια και αεροδρόμια, μαζί με βιομετρικά συστήματα συλλογής και επαλήθευσης δακτυλικών αποτυπωμάτων.  

Τα χρήματα ρέουν άφθονα από τους κρατικούς προϋπολογισμούς των χωρών μελών της ΕΕ με τις ευλογίες της Κομισιόν στη νέα ισχυρή βιομηχανία που χτίζεται από γνωστές εταιρείες που δραστηριοποιούνται σε συστήματα ασφαλείας και στρατιωτικό εξοπλισμό, οι οποίες μπορούν πλέον να επηρεάζουν και την πολιτική των Βρυξελλών στο προσφυγικό και μεταναστευτικό ζήτημα.

«Αυτή η έκθεση δείχνει ότι η νέα εποχή των τειχών καθοδηγείται από μια ισχυρή βιομηχανία στρατιωτικής και ασφάλειας που έχει διαμορφώσει τις πολιτικές για τα σύνορα της ΕΕ και έχει αποκομίσει οικονομικά οφέλη» δήλωσε ο Niamh Ni Bhriain της TNI.

Τα στοιχεία δείχνουν ότι τουλάχιστον 900 εκατομμύρια ευρώ δαπανήθηκαν για χερσαίους τοίχους και φράχτες, 676.400.000 ευρώ για θαλάσσιες επιχειρήσεις (από το 2006 έως το 2017) και 999.400.000 ευρώ για τα εικονικά ηλεκτρονικά τείχη από το 2000 μέχρι σήμερα.

Οι νικητές και οι ηττημένοι της επιχείρησης των νέων τειχών της Ευρώπης είναι προφανείς. Από τη μια μεγάλες εταιρίες, συμπεριλαμβανομένων των επιχειρήσεων όπλων, ασφάλειας, πληροφορικής, ναυτιλίας και κατασκευών κι από την άλλη οι λαοί των χωρών αυτών μαζί με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες.

Μάλιστα οι προγραμματισμένοι προϋπολογισμοί της ΕΕ για την ασφάλεια των συνόρων και για την επόμενη δεκαετία δείχνουν ότι πρόκειται για μια επιχείρηση που θα συνεχίσει να αναπτύσσεται με πρωταθλήτριες στα κέρδη τρεις ευρωπαϊκές στρατιωτικές επιχειρήσεις – Thales, Leonardo, και Airbus – σύμφωνα με την ανάλυση της έκθεσης.

«Το αξιοπερίεργο», όπως αναφέρει η έκθεση, είναι ότι «οι επιχειρήσεις αυτές είναι επίσης μεταξύ των κορυφαίων τεσσάρων μεγαλύτερων ευρωπαϊκών εμπόρων όπλων στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, συμβάλλοντας έτσι στις συγκρούσεις που προκαλούν αναγκαστική μετανάστευση».

Υπάρχουν όμως και οι μεγάλοι χαμένοι στην επιχείρηση των νέων τειχών της Ευρώπης.

Όπως αναφέρει η έκθεση: «πρόκειται για θανατηφόρα επιχείρηση. Η βαριά στρατιωτικοποίηση των συνόρων της Ευρώπης στη στεριά και στη θάλασσα οδήγησε τους πρόσφυγες και τους μετανάστες να ακολουθήσουν πολύ πιο επικίνδυνες διαδρομές και παγίδευσε πολλούς άλλους σε αποτρόπαιες συνθήκες σε γειτονικές χώρες όπως η Λιβύη. Πολλοί θάνατοι δεν καταγράφονται, αλλά εκείνοι που εντοπίζονται νεκροί στη Μεσόγειο δείχνουν ότι το ποσοστό αυτών που πνίγονται σε σχέση με τους διασωθέντες συνεχίζει να αυξάνεται κάθε χρόνο». 

πηγή