Οργανωμένη από τη ΜΙΤ η εισβολή στον Έβρο – Ηχηρή η αδράνεια της ΕΕ

γράφει ο Χρήστος  Καπούτσης  

Εξαιρετικά κρίσιμη είναι η κατάσταση στην ελληνοτουρκική μεθόριο, από την περιοχή Καστανιές του Έβρου μέχρι το Καστελλόριζο. Επιχειρείται μεθοδευμένη παραβίαση των ελληνικών συνόρων, στην ουσία μία εισβολή στον Έβρο χιλιάδων παραπλανημένων και ταλαιπωρημένων αλλοδαπών. Το προσφυγικό-μεταναστευτικό πρόβλημα, είναι δημιούργημα, γεωπολιτικών εξελίξεων, διεθνών συσχετισμών, στρατιωτικών επεμβάσεων, βομβαρδισμού αμάχων πληθυσμών, αλλά και πολιτικής εργαλειοποίησης του, από το σύστημα εξουσίας του Ερντογάν.

Και ακόμη, απροθυμίας ή και αδυναμίας της ΕΕ να αναλάβει τις ευθύνες που της αναλογούν, ενώ το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ, αδιαφορούν. Αδιαφορούν, διότι δεν θέλουν, η ήδη προβληματική σχέση τους με την Τουρκία, να επιδεινωθεί και να καταστεί συγκρουσιακή. Η Άγκυρα υπολογίζει σε ένα ανατολίτικο παζάρι με Μόσχα, Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες. Ποντάρει στο ότι, κανείς δεν θέλει να χάσει την Τουρκία από σύμμαχο. Έτσι, η Ελλάδα παλεύει μόνη και αβοήθητη να αντιμετωπίσει το μεταναστευτικό-προσφυγικό, που εξελίσσεται σε μείζονα εθνική απειλή.

Είναι η πρώτη φορά που πρόσφυγες-μετανάστες επιχειρούν μαζική εισβολή στα χερσαία ελληνοτουρκικά σύνορα, μέσω Έβρου, γεγονός που (και) οι ελληνικές αρχές το συνδέουν με τις απειλές του προέδρου Ερντογάν, με αφορμή τις εξελίξεις στην Συρία. Σε κάθε περίπτωση και ανεξάρτητα από τους στόχους του Ερντογάν, η ελληνική κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να διαφυλάξει, με κάθε πρόσφορο μέσο, το απαραβίαστο των ελληνικών συνόρων, όπως αρμόζει σε κάθε κυρίαρχο και ανεξάρτητο κράτος.

Πυρετός στην ελληνική κυβέρνηση

Μετά την κυβερνητική σύσκεψη που συγκάλεσε εκτάκτως στο Μέγαρο Μαξίμου ο πρωθυπουργός, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας δήλωσε ότι «η κυβέρνηση θα κάνει ό,τι χρειαστεί για να φυλάξουμε τα σύνορά μας». Το κλίμα είναι τεταμένο, τόσο στα χερσαία, όσο και στα θαλάσσια σύνορα, με την κυβέρνηση να δείχνει πως δυσκολεύεται να σηκώσει το δυσβάσταχτο βάρος του προσφυγικού. Η ευχή είναι, να πρυτανεύσει η λογική και να μην ξεφύγει η κατάσταση και καταστεί ανεξέλεγκτη. Στα σύνορα, υπάρχει στρατός που οπλοφορεί και έχει πολύ συγκεκριμένη αποστολή.

Όλα ξεκίνησαν με την εμπρηστική δήλωση του προέδρου Ερντογάν: «Ανοίξαμε τα σύνορα. Μέχρι σήμερα το πρωί, περίπου 18.000 άτομα κινήθηκαν για να περάσουν απέναντι και πιστεύω πως σήμερα ο αριθμός αυτός μπορεί να φτάσει στις 30.000. Δεν θα κλείσουμε τα σύνορα στο μέλλον». Ακολούθησε η ελληνική απάντηση. Οι ελληνικές δυνάμεις του στρατού και της αστυνομίας ενισχύονται διαρκώς. Ενισχύσεις τους καταφθάνουν και από την κεντρική Μακεδονία για να μπλοκάρουν όλα τα περάσματα κατά μήκος του ποταμού Έβρου και στην περιοχή Καστανιές, βόρεια του νομού Έβρου. Στην περιοχή βρίσκονται και μονάδες των ειδικών δυνάμεων του στρατού.

Προβληματισμός μεγάλος υπάρχει στην κυβέρνηση για το αν και πως θα χρησιμοποιηθεί ο στρατός, στην περίπτωση που οι αλλοδαποί πρόσφυγες και μετανάστες σπάσουν το φράγμα των αστυνομικών δυνάμεων στον Έβρο. Τι θα γίνει αν επιχειρήσουν βίαιη είσοδό τους στην ελληνική επικράτεια, απωθώντας τους στρατιώτες, τους φρουρούς των συνόρων μας, που υπηρετούν εκεί την πατρίδα.

Εγκατάλειψη από ΕΕ και Δύση

Τα όσα συμβαίνουν στην ελληνοτουρκική μεθόριο, σχετίζονται με τις γεωπολιτικές εξελίξεις στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή μας. Οι εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Συρία, είναι εξαιρετικά επικίνδυνες. Τραγικές είναι οι συνέπειες για τους λαούς των κρατών της περιοχής και το σημαντικότερο είναι ότι, ολόκληρη αυτή η περιοχή, απειλείται με αποσταθεροποίηση. Από τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών στη Συρία, επιβεβαιώθηκε η διάσταση απόψεων Τουρκίας και Ρωσίας και μάλιστα με οδυνηρό τρόπο.

Όμως, η μεγάλη εικόνα, ο γεωστρατηγικός και ενεργειακός ανταγωνισμός στην περιοχή, είναι ιδιαιτέρως ανησυχητική και επικίνδυνη. Ο λόγος είναι πως εγκυμονεί κινδύνους για γενικότερη ανάφλεξη, που είναι ταυτόχρονα και εξόχως απειλητική για τα ελληνικά συμφέροντα. Η πραγματικότητα είναι ότι η Δύση (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ) επιθυμεί με κάθε τρόπο να επαναφέρει την Τουρκία στην δυτική συμμαχία. Για αυτό και δεν καταδικάζει τις προκλητικά παράνομες επιλογές του Ερντογάν.

Η Ρωσία, από τη άλλη πλευρά, επιθυμεί να αποτρέψει αυτή την εξέλιξη. Η Μόσχα επιδιώκει να αναπτύξει σχέσεις εξάρτησης στους στρατιωτικούς εξοπλισμούς με την Άγκυρα και μέσω της διπλωματίας των εξοπλισμών να ασκήσει πολιτική και διπλωματική επιρροή στις επιλογές του Ερντογάν. Η Τουρκία χρησιμεύει στη ρωσική εξωτερική πολιτική ως πυλώνας αποσταθεροποίησης, μέσω της διαίρεσης του κύριου αντιπάλου της, του ΝΑΤΟ, το οποίο δικαίως θεωρεί ως "ενεργούμενο" των ΗΠΑ.

Άρα η Τουρκία, αποτελεί το στρατηγικό διακύβευμα δυο ισχυρών αντίπαλων υπερδυνάμεων, από την μία πλευρά της Ρωσίας και από την άλλη της Αμερικής και του ΝΑΤΟ. Κοντολογίς, να μην περιμένει η Ελλάδα ενεργό στήριξη από ΗΠΑ, Ρωσία, ΝΑΤΟ και ΕΕ, στον υβριδικό πόλεμο που δέχεται από την Τουρκία, με αιχμή ορδές αλλοδαπών. Και θεωρώ αυτονόητο, ότι πολιτικά κόμματα και πολίτες, θα στηρίξουν τις επιλογές της κυβέρνησης. Απαιτείται, κοινωνική συνοχή και ομοψυχία, καθώς απειλούνται ζωτικά εθνικά συμφέροντα.

πηγή

Ενας πόλεμος χωρίς σφαίρες

γράφει ο Κώστας Γιαννακίδης  

Φυσικά και πρόκειται για μεθοδευμένη ενέργεια της Τουρκίας κατά της Ελλάδας. Για μία εχθρική ενέργεια. Με οργανωμένο σχέδιο επιχειρείται η παραβίαση συνόρων κυρίαρχου κράτους. Είναι πόλεμος χωρίς σφαίρες, όπου εργαλειοποιείται η απελπισία χιλιάδων ανθρώπων προκειμένου να μετατραπεί σε όπλο κατά του αντιπάλου.

Δεν υπάρχουν και πολλά να συζητήσουμε επί αυτού. Η Ελλάδα πράττει όπως θα ενεργούσε κάθε στοιχειωδώς οργανωμένο κράτος. Δεν επιτρέπει παράνομη είσοδο στην επικράτεια της. Και ας μη βιάζονται ορισμένοι που εγείρουν απαιτήσεις αντίστοιχες με του Ερντογάν. Ουδέποτε η Ελλάδα επέτρεψε παράνομη είσοδο στο έδαφός της. Οι καταυλισμοί στα νησιά αποτελούνται από εκείνους που κατάφεραν να περάσουν και εντάχθηκαν στην προβλεπόμενη, από διεθνείς συνθήκες, διαδικασία. 

Αυτή τη στιγμή το πρόβλημα έχει δύο πυλώνες. Ο ένας έχει να κάνει με την ανάσχεση των ροών και ο άλλος με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. 

Οσον αφορά τις ροές, η Ελλάδα καλείται να αποδείξει ότι είναι ένα στιβαρό κράτος που μπορεί να υπερασπιστεί τα σύνορα της στην πίεση ενός άοπλου πλήθους που, σε μεγάλο βαθμό, αποτελείται από γυναικόπαιδα. Αν απαντήσει αποφασιστικά, το μήνυμα θα περάσει και προς αυτούς που έφαγαν το τουρκικό δόλωμα και ξεκίνησαν για τα σύνορα. Γρήγορα θα κάνουν μεταβολή. Ωστόσο οι εγκλωβισμένοι στη νεκρή ζώνη ανάμεσα στις δύο χώρες θυμίζουν μίγμα έτοιμο για να εκραγεί. Τι θα απογίνουν αυτοί οι άνθρωποι; Δεν μπορούν να μπουν στην Ελλάδα, ούτε να επιστρέψουν στην Τουρκία. Η παρουσία τους εκεί, αποτελεί πρόσφορο έδαφος για την τέλεια προβοκάτσια από την πλευρά της Τουρκίας. Νομίζετε ότι είναι δύσκολο να έχει φυτέψει η Τουρκία πέντε πράκτορες μέσα στο πλήθος με αποστολή την υποδαύλιση επεισοδίων με τις ελληνικές δυνάμεις; Ήδη κουνάει το δάχτυλο περί νομιμότητας και σεβασμού ανθρωπίνων δικαιωμάτων… Μία ανθρωπιστική τραγωδία στήθηκε στην πόρτα μας. 

Στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, είναι προφανές πλέον ότι τα πάντα τίθενται σε νέα βάση. Θα ακουστεί τίποτα για Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης και το χάχανο θα σκεπάσει τα πάντα. Είναι να απορείς γιατί ο πρεσβευτής της φίλης γείτονος και συμμάχου δεν έχει κληθεί ακόμα στο υπουργείο Εξωτερικών.  

Απόστρατη στρατηγός της ΕΛΑΣ: 300.000 ευρώ κόστισε η αποστολή των ΜΑΤ σε Χίο και Λέσβο

Iδιαίτερα κοστοβόρα εκτός από αποτυχημένη - έως και επικίνδυνη - ήταν η απόβαση των δεκάδων διμοιριών των ΜΑΤ σε Λέσβο και Χίο με την οποία η κυβέρνηση επιχείρησε να επιβάλει τις επιτάξεις και την κατασκευή κλειστών δομών κράτησης προσφύγων.

Η στρατηγός ε.α. της ΕΛΑΣ Ζαχαρούλα Τσιριγώτη, εκτίμησε, μιλώντας στον ΣΚΑΙ, το κόστος αυτής της «εκστρατείας» σε 250.000 - 300.000 ευρώ.

«Όλη αυτή η επιχείρηση στα νησιά, που εσείς κρίνετε πόσο… επιτυχημένη ήταν υπολογίζεται ότι κόστισε 250 με 300.000 ευρώ. Αν τα διαχειριζόμουν εγώ, θα τα διέθετα σε πρόσληψη υπαλλήλων για να αποδίδω το άσυλο όσο ταχύτερα γίνεται», τόνισε η κα Τσιριγώτη, η οποία κατείχε τη θέση της γενικής επιθεωρήτριας αστυνομίας Αλλοδαπών και Συνόρων και αναμετρήθηκε με το μείζον θέμα του προσφυγικού-μεταναστευτικού από το 2015, όταν τότε καθημερινά έφταναν στα νησιά σχεδόν 10.000 άνθρωποι.  

πηγή

Χιλιάδες πρόσφυγες σε Έβρο και τουρκικά παράλια...

«Με δακρυγόνα να θολώνουν την ατμόσφαιρα, χιλιάδες μετανάστες που προσπαθούν να φτάσουν στην Ευρώπη συγκρούστηκαν με την αστυνομία στα σύνορα της Ελλάδας με την Τουρκία, σηματοδοτώντας μια νέα και πιθανά εκρηκτική φάση της μεταναστευτικής κρίσης. Το σκηνικό στις Καστανιές, ένα συνήθως ήσυχο φυλάκιο στα σύνορα με την Τουρκία, γρήγορα μετατράπηκε σε τεταμένη σύγκρουση, με προοπτική να χειροτερέψει, καθώς δεκάδες Έλληνες αστυνομικοί και στρατιώτες έριχναν δακρυγόνα. Τα ΜΑΤ, με κλομπ, ασπίδες και μάσκες, ήρθαν αντιμέτωπα με τους μετανάστες μέσα από τον φράχτη, ουρλιάζοντάς τους να μείνουν πίσω. Κάποιοι άνθρωποι σκαρφάλωσαν σε κλαδιά δέντρων, ή έσκυβαν προς το συρματόπλεγμα που έχει τοποθετήσει ο ελληνικός στρατός. Ζητωκραύγαζαν, γιούχαραν και ούρλιαζαν να τους αφήσουν να περάσουν», περιγράφουν οι δημοσιογράφοι της αμερικανικής εφημερίδας New York Times.

Το δημοσίευμα κάνει αναφορά στις δηλώσεις που έκανε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν το πρωί του Σαββάτου, όταν δήλωσε ότι η Τουρκία άνοιξε τα σύνορα. «Αναγνώρισε για πρώτη φορά ότι έκανε αυτό που απειλούσε εδώ και καιρό να κάνει, να ωθήσει κάποιους από τα εκατομμύρια Σύρους πρόσφυγες και άλλους μετανάστες που είναι στην Τουρκία προς την Ευρώπη, προκειμένου να πείσει την ΕΕ να υπακούσει στις απαιτήσεις της Τουρκίας», αναφέρει η αμερικανική εφημερίδα.

«Οι μετανάστες κατευθύνθηκαν και στις τουρκικές ακτές, από όπου ελπίζουν να φτάσουν στα ελληνικά νησιά, με τη βοήθεια των τουρκικών αρχών, αλλά αξιωματούχοι ανέφεραν λίγες αφίξεις το Σάββατο, ίσως εξαιτίας του κακού καιρού στη θάλασσα», σημειώνουν οι New York Times.

Ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης ανέφερε ότι σχεδόν 10.000 άνθρωποι διασχίζουν την Τουρκία προς τα βόρεια χερσαία σύνορα, με την ελπίδα να φτάσουν στην Ευρώπη. Οι ελληνικές αρχές ανέφεραν το Σάββατο ότι εμπόδισαν περίπου 4.000 ανθρώπους που προσπαθούσαν να περάσουν διάφορα σημεία των συνόρων τη νύχτα και ότι μόνο λίγοι κατάφεραν να περάσουν στην Ελλάδα.

«Ακόμη κι αν οι Έλληνες αξιωματούχοι καταφέρουν να συγκρατήσουν τους εκατοντάδες στις Καστανιές, θα είναι δύσκολο να ασφαλίσουν ολόκληρα τα σύνορα, καθώς οι μετανάστες έρχονται διασκορπισμένοι και δοκιμάζουν την τύχη τους πιο μακριά. Οι περισσότεροι στην πρώτη γραμμή της σύγκρουσης στις Καστανιές είναι άνδρες, αλλά παιδιά ακούγονταν να φωνάζουν πιο πίσω και γυναίκες υπήρχαν στην άκρη της ομάδας που είχε εγκλωβιστεί ανάμεσα σε Τούρκους και Έλληνες αξιωματούχους. Το έδαφος ήταν διάσπαρτο με άδεια μεταλλικά κουτιά τουρκικών δακρυγόνων, πέτρες και καμμένα κλαδιά δέντρων, και οι Έλληνες φρουροί ήταν έτοιμοι για αντιπαράθεση για όσο χρειαστεί, μέσα στην κρύα νύχτα και μετά», περιγράφουν οι Νιου Γιορκ Τάιμς. Αυτή η αναφορά επιβεβαιώνει την πληροφορία ότι οι Τούρκοι με δακρυγόνα και άλλους τρόπους δεν επιτρέπουν στους πρόσφυγες να γυρίσουν πίσω!

Η αλλαγή πολιτικής του Ερντογάν

Η δύσκολη κατάσταση στην οποία βρέθηκε ο Ερντογάν στο Ιντλίμπ τον οδήγησαν στην «εξαγωγή» της κρίσης,«στέλνοντας» μετανάστες διαφόρων εθνικοτήτων στα ελληνικά σύνορα. Ένας τρόπος εκβιασμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν υποστήριξε την Τουρκία στη συριακή κρίση, αναφέρει ο ξένος Τύπος.

Από την Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου, γράφει ο The Times, "λεωφορεία γεμάτα με εκατοντάδες πρόσφυγες της Συρίας, του Αφγανιστάν και του Ιράκ, που βρίσκονταν στην Κωνσταντινούπολη, στέλνονται από τις τουρκικές αρχές στα ελληνικά σύνορα. Χιλιάδες άλλοι πρόσφυγες έχουν συγκεντρωθεί στις παραλίες με σκοπό να περάσουν απέναντι, στο ελληνικό νησί της Λέσβου, το οποίο φιλοξενεί ήδη πάνω από 20.000 μετανάστες".

Από το 2016, σύμφωνα με μια συμφωνία που υπογράφηκε με την Ευρωπαϊκή Ένωση, "η Τουρκία έχει δεσμευτεί να περιορίσει την άφιξη των μεταναστών σε αντάλλαγμα οικονομικής βοήθειας", αναφέρει η βρετανική εφημερίδα. Ωστόσο, η συνεχιζόμενη σύγκρουση με τη συριακή κυβέρνηση (υποστηριζόμενη από τη Ρωσία), και ιδίως οι αεροπορικές επιθέσεις από τις δυνάμεις του Μπασάρ Ελ-Άσαντ που σκότωσαν 33 Τούρκους στρατιώτες την Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου, φαίνεται ότι έχουν οδηγήσεις τον Ερντογάν σε διαφοροποίηση της πολιτικής του.

Αυτά γράφουν οι ξένες εφημερίδες. Όλοι δε απορούν για την υποτονική αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης σε διπλωματικό επίπεδο, ενώ και οι υπόλοιπες χώρες της ΕΕ, ιδίως η Γερμανία, περί άλλων τυρβάζουν!

Πηγές: New York Times, Courrier international, The Times

Επτά τα κρούσματα κοροναϊού στην Ελλάδα.! - Τρία νέα

Σε επτά ανέρχονται τα επιβεβαιωμένα κρούσματα κοροναϊού στη χώρα μας, καθώς αργά το βράδυ του Σαββάτου μέσα σε δύο ώρες ανακοινώθηκαν τρία νέα κρούσματα.

Εκτός από την 38χρονη στην Θεσσαλονίκη , του παιδιού της και άλλων δύο γυναικών στην Αθήνα ανακοινώθηκαν σήμερα από τις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Υγείας ακόμα τρία επιβεβαιωμένα κρούσματα κορονοϊού SARS-CoV-2 :

«Το πρώτο πρόκειται για Ελληνίδα, στενή επαφή του πρώτου επιβεβαιωμένου κρούσματος, η οποία παραμένει σε απομόνωση σε νοσοκομείο αναφοράς στη Θεσσαλονίκη.

Το περιστατικό διεγνώσθη στο Εργαστήριο Μικροβιολογίας της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ.

Το δεύτερο πρόκειται για Έλληνα, ο οποίος ταξίδεψε πρόσφατα σε πληττόμενη περιοχή της Ιταλίας και παραμένει σε απομόνωση σε νοσοκομείο αναφοράς της Αθήνας.

Το περιστατικό διεγνώσθη στο Ελληνικό Ινστιτούτο Παστέρ.

Το τρίτο πρόκειται για Έλληνα, στενή επαφή του τρίτου επιβεβαιωμένου κρούσματος, ο οποίος παραμένει σε απομόνωση σε νοσοκομείο αναφοράς της Αθήνας.

Το περιστατικό διεγνώσθη στο Εργαστήριο Μικροβιολογίας της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ».   πηγή

Οι παλινωδίες των αρίστων

γράφει ο  Δημήτρης Τερζής

Δες λοιπόν τώρα τι συμβαίνει. Οι ροές των προσφύγων νίκησαν κατά κράτος το επιτελικό κράτος του Κυριάκου Μητσοτάκη, τους πρόχειρους αυτοσχεδιασμούς του, αλλά πάνω απ’ όλα κατακρήμνισαν την έπαρση που χαρακτήριζε τη Ν.Δ. στη διαχείριση του θέματος όσο βρισκόταν στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Οι παλινωδίες των αρίστων μέσα σε επτά μήνες πάνω στο προσφυγικό θα μπορούσαν να αποτελέσουν μνημείο ανικανότητας.

Οχι επειδή δεν υπάρχει πρόβλημα. Υπάρχει και είναι τεράστιο. Αλλά επειδή αντιπολιτεύτηκαν και εν συνεχεία κυβέρνησαν με μια πρωτόγνωρη ελαφρότητα που κύριο χαρακτηριστικό της από την πρώτη στιγμή ήταν η παντελής έλλειψη σχεδίου αντιμετώπισης του θέματος.

Πού είναι ο κ. Χρυσοχοΐδης τώρα, ο οποίος με στόμφο δήλωνε πως δεν χρειάζεται η χώρα να έχει υπουργείο Μετανάστευσης; Πού είναι ο κ. Στεφανής να λύσει το θέμα ως εθνικός συντονιστής με υπεραρμοδιότητες; Πού είναι όλοι εκείνοι οι αρθρογράφοι, σχολιαστές, παράγοντες που κουνούσαν με τόση άνεση το δάχτυλο τα προηγούμενα χρόνια, αποδίδοντας στην προηγούμενη κυβέρνηση τεράστιες ευθύνες στο θέμα διαχείρισης του προσφυγικού;

Πού είναι οι πένες που υπερασπίζονταν τα ανθρώπινα δικαιώματα των προσφύγων, αλλά σήμερα δεν έχουν κανένα πρόβλημα να παραδεχτούν ότι η μοναδική λύση είναι η δημιουργία στρατοπέδων φύλαξης σε ακατοίκητα νησιά; Πού είναι η ντροπή και πού η αξιοπρέπεια, όταν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος συνδέει τους πρόσφυγες με την πιθανότητα εμφάνισης κρουσμάτων κορονοϊού, παρά το γεγονός ότι τα έως τώρα καταγεγραμμένα κρούσματα στη χώρα μας έχουν προέλθει από τη δυτική Ευρώπη;

Πού είναι η «κυρα-Τασία» σήμερα; Θα ήταν μια κάποια λύση για τους κυβερνώντες. Αλλά ακόμα και αυτό το παραμύθι δεν έχει πέραση πια...

  

Ο μεγάλος εκβιασμός του Ερντογάν και η ατολμία της Αθήνας

γράφει η Μαρίνα Αλεξανδρή

O Eρντογάν μπορεί να παίξει, ή και να παίζει ήδη, το τελευταίο του χαρτί στη μεθόριο του Έβρου και στα περάσματα του Αιγαίου. Στην Συρία χάνει το στοίχημα της Ινλτίμπ και μετρά φέρετρα με νεκρούς Τούρκους στρατιώτες. Στην Μόσχα μπορεί να είναι χρήσιμος ως γεωπολιτικό πιόνι, αλλά ο στρατηγικός σύμμαχος του Πούτιν είναι ο Άσαντ.

Στο εσωτερικό της Τουρκίας βλέπει την τουρκική λίρα να κατρακυλά και το ΔΝΤ να βρίσκεται, για μια ακόμη φορά, στην πόρτα της τουρκικής οικονομίας. Και μαζί, βλέπει την δημοτικότητά του σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα, ομοίως δε και εκείνη του κόμματός του ΑΚΡ.

Όλα αυτά αρκούν για να παίξει το χαρτί του ύστατου εκβιασμού απέναντι στην Ευρώπη και το ΝΑΤΟ - να απασφαλίσει εντελώς το όπλο του προσφυγικού και να στείλει στα σύνορα εκατοντάδες χιλιάδες, Σύρους ή μη, εκτοπισμένους. Το κάνει ήδη από χθες σε αναγνωριστικό επίπεδο, σε απ’ ευθείας σύνδεση με όλα τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, και με δωρεάν πούλμαν και οδηγίες σε SMS στους πρόσφυγες και μετανάστες που βρίσκονται στην τουρκική επικράτεια - κατά προτίμηση, δε, σε όσους βρίσκονται στην περιοχή της Κωνσταντινούπολης και στα παράλια.

O στόχος αυτού του εκβιασμού είναι πασιφανής και σχεδόν δεδηλωμένος. Ο Ερντογάν ανεβάζει επίπεδο στην εργαλειοποίηση του προσφυγικού για να εκβιάσει την εμπλοκή του ΝΑΤΟ στον πόλεμο της Συρίας. Εκείνο που ζητά είναι η ενεργοποίηση των άρθρων 4 και 5 της Συμμαχίας περί «συλλογικής αλληλεγγύης» και «συλλογικής άμυνας» - δηλαδή, την εμπλοκή νατοϊκών δυνάμεων στην δημιουργία των περίφημων ζωνών τουρκικού ελέγχου στην περιοχή της Ιντλίμπ.

Είναι ένα δώρο που δεν πρόκειται να πάρει από τους συμμάχους όχι τόσο γιατί δεν το δικαιούται - η Τουρκία δεν μάχεται σε δικό της έδαφος για να επικαλείται «συλλογική άμυνα» - αλλά, πολύ απλά, διότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν ενδιαφέρονται σε αυτήν την φάση να επιστρέψουν στο πολεμικό μέτωπο της Συρίας.

Ο Ερντογάν όμως θα επιμείνει γιατί αυτός είναι ο μόνος δρόμος για να παραμείνει ζωντανός. Θα στέλνει, μικρότερες ή μεγαλύτερες, στρατιές και καραβιές με πρόσφυγες στα σύνορα και θα απειλεί την Μέρκελ και την Ευρώπη με «κατακλυσμό» από τζιχαντιστές.

Κι εδώ, όπως τονίζουν έμπειροι διπλωμάτες, αρχίζει ξανά το παιχνίδι της διπλής υποκρισίας και της ελληνικής αδράνειας. Διότι εκείνο που πραγματικά συμβαίνει είναι πως ήδη, από το βράδυ της Πέμπτης, η Τουρκία έχει εγκαταλείψει μονομερώς την κοινή δήλωση του 2016 με την ΕΕ, δηλαδή την ευρωτουρκική συμφωνία για το προσφυγικό. Η Άγκυρα όμως υποκρίνεται πως δεν το έχει πράξει και η Ευρώπη υποκρίνεται πως την πιστεύει.

Έχοντας ήδη στείλει περί τους χίλιους πρόσφυγες στην ουδέτερη ζώνη στον Έβρο, ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου δεν είχε κανένα πρόβλημα χθες να δηλώσει ότι «ελήφθησαν διαβεβαιώσεις ότι η Τουρκία παραμένει προσηλωμένη στην Κοινή Δήλωση ΕΕ-Τουρκίας». Και από την πλευρά της, ούτε η Κομισιόν είχε πρόβλημα να ανακοινώσει πως «οι τουρκικές αρχές επιβεβαίωσαν επίσημα ότι δεν υπάρχει αλλαγή στην επίσημη πολιτική και αναμένουμε ότι θα εξακολουθήσει να ισχύει αυτό».

Το ερώτημα δεν είναι προς τι η αμοιβαία υποκρισία, καθότι και η Ευρώπη έχει προ πολλού και σιωπηλά εγκαταλείψει το σκέλος της συμφωνίας που την αφορά – εκείνο της απορρόφησης συγκεκριμένων ποσοστώσεων προσφύγων σε όλα τα κράτη μέλη. Το ερώτημα είναι τι προτίθεται, εάν προτίθεται, να πράξει η ελληνική κυβέρνηση εκτός από το να βάλει τον στρατό και την αστυνομία να φυλάει σύνορα, χερσαία και θαλάσσια.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στο χθεσινό του τηλεφώνημα με την Μέρκελ της «πρότεινε» να συγκαλέσει η Γερμανία σύνοδο κορυφής της ΕΕ με αντικείμενο την τήρηση της ευρωτουρκικής συμφωνίας. Οι ίδιες  πηγές τονίζουν πως, στο σημείο που έχει φθάσει η κατάσταση, πρόκειται για κίνηση άνευ περιεχομένου, στόχου και ουσίας.

«Εάν η Αθήνα περιμένει από το Βερολίνο να πάρει την πρωτοβουλία, σε λίγο θα βλέπουμε την νέα Ειδομένη σε απ’ ευθείας σύνδεση από τον Έβρο», λέει χαρακτηριστικά έμπειρος διπλωμάτης. Και προσθέτει πως η Ελλάδα έπρεπε ήδη - «χθες, και όχι σήμερα» - να έχει ζητήσει η ίδια από τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου σύγκλιση συνόδου κορυφής για την «μονομερή κατάργηση της Κοινής Δήλωσης ΕΕ-Τουρκίας». Και να ζητήσει επίσης ανάληψη των ευθυνών της Ευρώπης για το προσφυγικό «εδώ και τώρα» με διαμοιρασμό των προσφυγικών ροών στα κράτη μέλη.

Το εάν θα το πετύχει είναι αβέβαιο, «οφείλει όμως πια όχι να το ζητήσει, αλλά να το απαιτήσει» όπως λένε οι ίδιες πηγές. Διότι εάν δεν καταδείξει, «με κάθε τρόπο και κάθε μέσο» ότι το πρόβλημα είναι ευρωπαϊκό και όχι ελληνικό, τότε σε λίγο καιρό η Μόρια μπορεί να μοιάζει με παράδεισο.

Φταίει ο... ανυπάκουος λαός

Απείθεια στα νησιά, απέναντι στα… ΜΑΤ, υγειονομική απείθεια στην ηπειρωτική χώρα –απέναντι στην "κεντρική κυβέρνηση"- για το καρναβάλι, "Η Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία" κινδυνεύει από την ανυπακοή, γράφει η φιλοκυβερνητική εφημερίδα «Η Καθημερινή» στο σημερινό κύριο άρθρο της.

 Όχι, δεν ευθύνεται η ευήθεια των κυβερνώντων που υποτίμησαν το προσφυγικό, που το είδαν μέσα από τα μαύρα ιδεολογικά τους ματογυάλια, καταργώντας το υπουργείο για την Μετανάστευση, για να αντιληφθούν την αναγκαιότητά του (οι "προετοιμασμένοι") μετά από επτά μήνες. Δεν ευθύνεται η καλλιέργεια από τη ΝΔ της ξενοφοβίας και του ακροδεξιού λαϊκισμού (έτσι προσέλκυσε τις ψήφους της Χρυσής Αυγής και τους διάφορους Μουτζούρηδες). Ευθύνονται, οι άλλοι, οι πολίτες!

Όχι, δεν ευθύνονται αυτοί, που τώρα φοβούνται το πολιτικό κόστος της μεταφοράς των προσφύγων και των μεταναστών στην ηπειρωτική χώρα, δημιουργώντας νησιά-φυλακές 25.000 προσφύγων. Ευθύνεται ο «απειθής», ο ανυπάκουος λαός!

«Τα τραύματα είναι νωπά-γράφει η «Καθημερινή». Η Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία υπέφερε από ισχυρούς –«αντιμνημονιακούς»- κραδασμούς, που απείλησαν την ίδια την υπόστασή της μετά τη χρεοκοπία…». Έξοχος συλλογισμός! Η Ελληνική Δημοκρατία, σύμφωνα με την εφημερίδα, δεν απειλήθηκε από τη χρεοκοπία (αλήθεια ποιος ευθύνεται γι’ αυτή;), αλλά από τους «αντιμνημονιακούς κραδασμούς», από τις αντιδράσεις των... ανυπάκουων πολιτών, αυτών που κλήθηκαν ως μη ώφειλαν να σηκώσουν το βάρος της χρεοκοπίας, να υποστούν μια άγρια λιτότητα, να χρεωθούν εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ για να σωθούν οι τράπεζες(που τελικά αφελληνίστηκαν), η ανεργία να φθάσει το 30%, να καταστραφούν εκατοντάδες χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις, να φύγουν 300.000 νέοι, οι πιο μορφωμένοι, στο εξωτερικό… Και αυτός λαός επιπλήττεται τώρα γιατί τόλμησε να αντιδράσει, να «τραυματίσει» -λέει- την Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία! Τον μέμφονται γιατί αντιδρά στους ερασιτεχνισμούς και την αβελτηρία και των σημερινών κυβερνώντων, που νόμισαν ότι η πολιτική έχει κενωθεί από την ουσία της και είναι μόνο επικοινωνία. Νόμισαν ότι τα ελεγχόμενα τηλεοπτικά κανάλια μπορούν να ελέγξουν την λαϊκή οργή, δημιουργώντας μια εικονική πραγματικότητα πέραν της πραγματικής πραγματικότητας.

Τώρα μιλούν και για τα όπλα. Ναι, κάποιοι στα νησιά χρησιμοποίησαν όπλα. Ποιοι άραγε είναι αυτοί; Ας μην απορούν οι «μη ακροδεξιοί» της ΝΔ και ας ψάξουν εντός τους. Ας τους αναζητήσουν στα ακροδεξιά εθνικιστικά στοιχεία, στα μέλη των τοπικών ΚουΚλουξΚλαν, που οι ίδιοι εξέθρεψαν και τώρα φοβούνται. Είναι η ΝΔ που προσεταιρίστηκε το φασισμό και το ρατσισμό προκειμένου να κερδίσει τις εκλογές. Είναι η ίδια που τροφοδοτεί με ρατσιστικά και εθνικιστικά ιδεολογήματα τον πληθυσμό της. Δυστυχώς, τώρα καλείται να λειτουργήσει με σοβαρότητα, αλλά είναι εγκλωβισμένη στον πρότερο άγριο λαϊκισμό της και πληρώνει τα επίχειρα. Δυστυχώς μαζί και η χώρα, δηλαδή ο "ανυπάκουος" λαός…

Γ Χ.  Παπασωτηρίου  

29 Φεβρουαρίου και τα γρουσούζικα δίσεκτα έτη

Η τελευταία ημέρα του Φεβρουαρίου για το 2020 έχει 29 ημέρες, κάτι πολύ σπάνιο. Αυτό συμβαίνει κάθε τέσσερα χρόνια, όταν προσθέτουμε ένα 24ωρο, προκειμένου να διορθωθούν οι ατέλειες του πολιτικού ημερολογίου σε σχέση με το αστρονομικό. Αν δεν συνέβαινε αυτή η διόρθωση, σε βάθος χρόνου θα είχαμε τον Ιανουάριο καλοκαίρι και τον Ιούλιο χειμώνα.

Το 1584 έχουμε την πρώτη εμφάνιση της 29ης Φεβρουαρίου ως πρόσθετης ημέρας κάθε δίσεκτου έτους. Η προσθήκη αυτή αποφασίστηκε το 1581 από τον Πάπα Γρηγόριο ΧΙΙΙ, ο οποίος αφαίρεσε και 11 ημέρες, μετονομάζοντας την 4η Οκτωβρίου 1582 σε 15η Οκτωβρίου 1582 και εγκαινιάζοντας το ημερολόγιο που πήρε το όνομά του. Η επιπλέον ημέρα του Φεβρουαρίου υφίσταται ήδη από το 45 π.Χ. βάσει της ρύθμισης του Ιουλίου Καίσαρα, με τη διαφορά ότι εμφανιζόταν μεταξύ 24ης και 25ης ημέρας, δηλαδή 6 ημέρες πριν από την ρωμαϊκή πρωτομηνιά και ταυτόχρονα πρωτοχρονιά (καλένδες) του Μαρτίου, ονομάστηκε δις έκτη ημέρα (δεύτερη έκτη ημέρα) ή αλλιώς δίσεκτη, εξ ου και το δίσεκτο έτος, αφού στο ρωμαϊκό ημερολόγιο υπήρχαν κάθε 4 χρόνια δύο φορές έκτες καλένδες (δις έκτες).

«Δίσεκτο» ονομάζουμε το έτος που αριθμεί 366 ημέρες, αντί των 365 που έχουν τα κοινά. Για να βρούμε ποιο έτος είναι δίσεκτο, δεν έχουμε παρά να το διαιρέσουμε με το 4. Αν διαιρείται ακριβώς, σημαίνει ότι είναι δίσεκτο και το έτος αυτό έχει 366 ημέρες.

  

Για το δίσεκτο ή βίσεκτο χρόνο επικρατούν πλήθος προλήψεων και δεισιδαιμονιών, απόρροια της ρωμαϊκής επιρροής. Η δις έκτη εμβόλιμη μέρα θεωρείτο αποφράς και κατ’ επέκταση όλο το έτος. Σ’ αυτό πρέπει να συνετέλεσε το γεγονός ότι οι Ρωμαίοι θεωρούσαν τον Φεβρουάριο ως μήνα των νεκρών και πίστευαν ότι άφηναν τον Άδη και κυκλοφορούσαν για λίγες μέρες ανάμεσα στους ζωντανούς. Έτσι, το δίσεκτο έτος δεν γινόταν η έναρξη εργασίας με μακροχρόνια διάρκεια, όπως φύτευση αμπέλων, θεμελίωση οικιών και σύναψη γάμου. Η πίστη για το δίσεκτο έτος μεταδόθηκε και στους Έλληνες, ύστερα από τη ρωμαϊκή κατάκτηση.

Γι’ αυτό και το έτος κατά το οποίο συμβαίνουν μεγάλα δεινά (πόλεμοι, λιμοί, μεγάλες φυσικές καταστροφές κ.ά.) καλείται «χρόνος δίσεχτος». Η αντίληψη αυτή απηχείται και στα δημοτικά τραγούδια, όπως στην παραλογή «Του νεκρού αδελφού», με τους στίχους:

Κι εμπήκε χρόνος δίσεκτος και μήνες οργισμένοι 

πηγή

Η μάσκα, ο κορωνοϊός και τα μασκαραλίκια

Η μάσκα, οι μαυραγορίτες, οι ηλίθιοι, οι πολίτικοί, οι αδαείς και οι …ασθενείς!

Περαστικά στο πρώτο κρούσμα κωρονοϊού στην Ελλάδα.

Το κανονικό, όχι τα άλλα των προηγούμενων ημερών που ως fake news σερβιρίστηκαν στην κοινή γνώμη.

Στην Ιταλία πέφτουν μπούφλες στα σούπερ μάρκετ, εδώ δεν έχω δει ακόμη να γίνεται ο γνωστός πανικός της μουστάρδας (ο πανικός της μουστάρδας είναι να τρέχεις στο σούπερ μάρκετ να πάρεις προμήθειες και να ταράζεις το ράφι με τις μουστάρδες – το έχουμε ζήσει επί Τσέρνομπιλ εμείς οι ολίγον μεγαλύτεροι)

Εδώ έχουν ξεπουλήσει οι ιατρικές μάσκες και τώρα μένουν μόνο οι μάσκες στα τζάμπο, στα μαξ και στα άλλα μαγαζιά με αποκριάτικα!

Το θέμα ακόμη αντέχει λίγη ή και πολύ πλάκα αφού η ελληνική φυλή δείχνει να μεγαλουργεί και να «σολάρει» στα σόσιαλ μίντια!

Η ορθοδοξία σώζει τους πιστούς της από τον κορωνοϊό και ήδη άρχισαν οι πρώτες λειτουργίες για εξορκισμό από τον κακό ιό ακόμη και των ειδικών φορεσιών των γιατρών.

Α, και  ο μαυραγοριτισμός! Πόσο πάει σήμερα η μάσκα; Ποιος ξέρει!

Η ντροπή της φυλής! Όμως είναι και μια πραγματικότητα! Κρίμα αλλά έτσι είναι κάποιοι ανάμεσά μας!

Όμως υπάρχει και μια σοβαρή πτυχή και στην περίπτωση του κορωνοϊού: Η υπευθυνότητα.

Ξέρεις ότι υπάρχουν άτομα που πήγαν σε ιατρεία και είπαν «μάλλον έχω κορωνοϊό» και όταν οι γιατροί τους είπαν να μεταφερθούν στα νοσοκομεία αναφοράς είπαν κάτι αντίστοιχο του «πριτς» που λένε τα παιδάκια στις κούνιες όταν δεν θέλουν να κάνουν το χατίρι στα άλλα παιδάκια.

Η υπευθυνότητα είναι ένας «ιός» που δυστυχώς δεν μεταδίδεται με την ίδια ταχύτητα που μεταδίδεται ο «ιός» της ανευθυνότητας και φυσικά ο κορωνοϊός.

Α και να γυρίσω στα σούπερ μάρκετ: Δηλαδή θα τρέξεις τώρα να στοκάρεις τι; Και οκ, στόκαρε στο σπίτι σου ό,τι θες και ό,τι αντέχει η τσέπη σου. Γιατί θα το κάνεις; Θα κλειστείς μέσα και δε θα βγαίνεις έξω;

Θέλω να πω ότι οι υπερβολές που μας χαρακτηρίζουν πρέπει κάποτε να κατακάτσουν.

Μακάρι η υπόθεση του κορωνοϊού να μείνει σε κρούσματα, σε ιάσιμα κρούσματα και «νά ‘χουμε να λέμε».

Μακάρι αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις και τα μέτρα να τα έχουν υπολογίσει σωστά και να αφήσουν τις μικροπολιτικές ίντριγκες.

Γιάννης Καφάτος

Όχι στη μεταπολιτική του φόβου...

Ματ, κουμπουροφόροι ειδικοί φρουροί, δακρυγόνα, κλομπς, κοροναϊός, τηλεοπτικοί εκτοξευτές "βομβών-φόβου", κλιματική αλλαγή, ελληνοτουρκικά, φόβος για την επιβίωση, φόβος για το μέλλον... Παντού φόβος και τρόμος. Ποιος παράγει αυτόν το φόβο και με ποιο σκοπό; Για τον Χέγκελ, όποιος φοβάται, συμπεριφέρεται σαν σκλάβος. Στην «Φαινομενολογία του Πνεύματος», κύριος του εαυτού του είναι εκείνος που δεν φοβάται να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή του, που είναι πρόθυμος να πεθάνει για την ελευθερία του. Αντίθετα, ο σκλάβος τρέμει για τη ζωή του και δέχεται, προκειμένου να παραμείνει ζωντανός, το καθεστώς του δούλου. Αυτό, λοιπόν, επιδιώκουν: Μία κοινωνία δούλων, ένα συνονθύλευμα παθητικών ατόμων. Αφού σύμφωνα με την ιδεολογική τους πρόγονο, την Θάτσερ: «δεν υπάρχει κοινωνία, μόνο άτομα»!

Ο φόβος γίνεται η κινητήρια αρχή της σύγχρονης συντηρητικής πολιτικής: φόβος των προσφύγων, φόβος των μεταναστών, φόβος της εγκληματικότητας, φόβος της αποσταθεροποίησης, φόβος της μόλυνσης (κοροναϊός) κ.ά.. Ακόμα και η δημιουργία των «φυλακών μεταναστών» αιτιολογούνται με τον φόβο της μόλυνσης! Ο κοινός τόπος του συνανήκειν γίνεται ο φόβος απέναντι στον ξένο, τον διαφορετικό, απέναντι στον Άλλο και το άλλο, το ανοίκειο. Η μεταπολιτική του φόβου μεταλλάσσει τις κοινωνίες σε κοινότητες τρομοκρατημένων ατόμων. Η ιδιότυπη αυτή τρομοκρατία συνιστά πλέον την ουσία της πολιτικής και υπηρετείται το ίδιο καλά τόσο από τις αυθεντίες του κυνισμού όσο και από τις αυθεντίες της μανιχαϊκής ηθικής και της «καθαρότητας», τους φονταμενταλιστές, τους εθνικιστές που δημοκοπούν, κατασκευάζοντας σκιάχτρα. Τι προτείνουν όλοι αυτοί; Το μίσος. Την απόκτηση ταυτότητας μέσω της εχθρότητας απέναντι στον ξένο. Η οπτική του μίσους τους είναι η καθαρότητα της φυλής, η υπεροχή της ράτσας και του έθνους. Σ’ αυτή τη βάση συναντώνται ο ρατσιστής, ο εθνικιστής, ο χρυσαυγίτης και ο φοβισμένος «νοικοκύρης».

Η τηλεόραση αποτελεί σημείο-κλειδί στη λειτουργία της μεταπολιτικής του φόβου. Η λειτουργία της τηλεόρασης δημιουργεί όχι μόνο συναισθήματα αλλά και την ίδια την "πραγματικότητα", τον πολιτικό πολιτισμό, καθώς μεταβάλλει ριζικά τον τρόπο και το περιεχόμενο του δημόσιου διαλόγου· έναν διάλογο που απομυζούν ο καφενειακός, νηπιακός λόγος και οι συνεχείς κύκλοι ευτελούς ψυχαγωγίας, που καταλήγουν στην καταξίωση της κοινοτοπίας, των «σκουπιδιών», του ανεξάντλητου χάχανου και εντέλει της ρηχότητας, του ψεύδους και του μίσους.

Πως μπορούμε να αντιπαρατεθούμε στα μέσα παραγωγής του φόβου; Τι θα αντιτάξουμε στην τηλεόραση και τις υπόλοιπες πηγές του τρόμου; Πολλοί μιλούν για τα κοινωνικά δίκτυα. Αυτά όμως λειτουργούν συνήθως ως πολλαπλασιαστές ισχύος του κυρίαρχου πολιτικού μηνύματος και το ανατρέπουν μόνο όταν συνδυάζονται με τη συλλογική δράση, με τον «Δρόμο». Η απάντηση, λοιπόν, είναι η συλλογική δράση, η Πράξη, ο Δρόμος, εκεί που στήνουν τις μουσικές σκηνές τους οι νέοι, εκεί που αγκαλιάζουμε τους πρόσφυγες και τους παρέχουμε ανθρώπινη «ζεστασιά», εκεί που διαμαρτυρόμαστε για την απανθρωπιά, εκεί που διαδηλώνουμε κατά του ρατσισμού και του φασισμού, εκεί που διαλύουμε το φόβο με χορούς και τραγούδια, εκεί που ανθίζει η αγωνιστική αλληλεγγύη και η Αγάπη, εκεί, στον κοινό αγώνα των γηγενών και των προσφύγων για να σταματήσουν οι αιτίες των ξεριζωμών, για να μην υπάρχουν φυλακές αθώων ανθρώπων...

Η ελπίδα βρίσκεται στην επανεύρεση της ουσίας της πολιτικής Πράξης και στον αγώνα για μια νέα σύνθεση: τη συμφιλίωση του ατόμου με την κοινότητα και την ξενότητα, γιατί το βασίλειο του ανθρώπου δεν είναι ο στενόχωρος και αγχωτικός χώρος του υπερφίαλου, άπληστου και κυνικού Εγώ των «νοικοκυραίων», ούτε η αφηρημένη κυριαρχία μιας τρομοκρατικής και συγχρόνως τρομοκρατημένης συλλογικότητας, αλλά εκείνη η ενδιάμεση ζώνη του Εμείς όπου συνηθίζουν να λαμβάνουν χώρα η κατανόηση, η συμπόνια, η συμπάθεια, η αλληλεγγύη και η φιλία για κάθε ανθρώπινη ύπαρξη χωρίς διακρίσεις... 

Γεώργιος Χ. Παπασωτηρίου

   

Έχασε το ριμπάουντ ο Κικίλιας - Τρύπες στην "άμυνα ζώνης" για τον κορονοϊό

γράφει ο Σαρακινός Βαγγέλης

Η “άμυνα ζώνης” που σχεδίασε ο υπουργός Υγείας Βασίλης Κικίλιας δεν στάθηκε ικανή να σταματήσει τον κορονοϊό στα σύνορα. Κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να γίνει άλλωστε, όπως διαβεβαιώνουν οι ειδικοί, από σήμερα και ο ΠΟΥ, ο οποίος προσδίδει πλέον στον νέο ιό δυναμική πανδημίας. Ο τρόπος που αντιμετωπίστηκε, ωστόσο, η έξαρση της επιδημίας στην Ιταλία και τα μέτρα θωράκισης της χώρας μπροστά σε αυτήν την εξέλιξη δείχνουν να παρουσιάζουν αρκετά κενά.

Η εξάπλωση του κορονοϊού στην γειτονική χώρα πήρε ανησυχητικές διαστάσεις το περασμένο Σάββατο και αυτός ήταν ο λόγος που την Κυριακή οργανώθηκε σύσκεψη εμπειρογνωμόνων στο υπουργείο Υγείας. Η Ιταλία μετρούσε τότε τρεις νεκρούς και στο έδαφος της βρίσκονταν μαθητές από δέκα ελληνικά σχολεία, για τους οποίους, οι επιστήμονες που μετείχαν στη σύσκεψη, όπως μετέδωσε το κρατικό ΑΠΕ, είπαν ότι δεν τίθεται θέμα καραντίνας ή επιδημιολογικής επιτήρησης.

Στην ίδια σύσκεψη, «το υπουργείο Υγείας αποφάσισε να μην προχωρήσει προς το παρόν σε επιπλέον μέτρα, όπως η θερμομέτρηση, για τους ταξιδιώτες που έρχονται στη χώρα μας από την Ιταλία». Γνώριζαν βεβαίως οι ειδικοί καλύτερα από τον καθένα, και σίγουρα από τον μέσο Έλληνα πολίτη, για τον χρόνο επώασης και την ικανότητα του ιού να μεταδίδεται ακόμη και πριν ο φορές του εκδηλώσει συμπτώματα. Το υπουργείο θεωρούσε άλλωστε πιθανή την εκδήλωση κρούσματος και στην Ελλάδα, δήλωνε, ωστόσο, πανέτοιμο.

Άργησαν τα μέτρα

Την ίδια πάνω κάτω ώρα, επέστρεφε από πόλη της Βόρειας Ιταλίας, αεροπορικώς στη Θεσσαλονίκη, μία νέα και δραστήρια γυναίκα, επιχειρηματίας και μητέρα. Η 38χρονη, μη έχοντας προφανώς καμία ενημέρωση κατά την επιστροφή της, περίμενε σίγουρα σε κάποια ουρά τις αποσκευές της, πέρασε από κάποιους χώρους του αεροδρομίου και πήγε σπίτι της, όπου αγκάλιασε το παιδί της και τους οικείους της. Την Δευτέρα μάλιστα, μιας και δεν παρουσίαζε συμπτώματα, φέρεται ότι πέρασε από το Δημαρχείο της Θεσσαλονίκης, κατά τη διάρκεια δημοτικού συμβουλίου.

Ένα εικοσιτετράωρο αργότερα, το ίδιο άτομο παρουσίασε συμπτώματα και εμφανίστηκε οικειοθελώς στο Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ, όπου πιστοποιήθηκε ως το πρώτο κρούσμα του κορονοϊού στην Ελλάδα. Ώρες αργότερα έγινε γνωστό ότι θετικό στον ιό βρέθηκε και το παιδί της, το οποίο καταγράφηκε ως το δεύτερο κρούσμα. Το παιδί είχε  πάει κανονικά όμως, την Δευτέρα και την Τρίτη στο σχολείο του, το οποίο σήμερα έκλεισε για 14 ημέρες, ενώ στο Δημαρχείο έγινε απολύμανση. Όλα αυτά βέβαια θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, εάν η 38χρονη είχε ενημερωθεί κατά την άφιξή της στο αεροδρόμιο για την πιθανότητα να είναι φορέας του ιού, κάτι που μάλλον δεν έγινε.

Ακόμη πιο ενδεικτική για τα κενά στο σύστημα θωράκισης είναι η καταγγελία που έκανε σε ειδησεογραφικό site (newsit), ο Βασίλης Πολυζώης, ο οποίος βρέθηκε σε μολυσμένες από τον ιό περιοχές της βόρειας Ιταλίας και ανήσυχος επικοινώνησε με τις ελληνικές υγειονομικές αρχές. Αυτές, ωστόσο, του είπαν να πάει στο σπίτι του, όπως κατήγγειλε και αν παρουσιάσει συμπτώματα να απευθυνθεί σε νοσοκομείο αναφοράς. Τελικά αποφάσισε να μπει σε “καραντίνα” μόνος του.

Μπάζει το σύστημα

Σήμερα Πέμπτη, επιβεβαιώθηκε το τρίτο κρούσμα, μια υπάλληλος της Τράπεζας Πειραιώς, η οποία νοσηλεύεται στο Αττικό και είχε ταξιδέψει στην Ιταλία τις προηγούμενες ημέρες. Η Τράπεζα, όπως ανακοίνωσε, έλαβε σε συνεργασία με τον ΕΟΔΥ, όλα τα απαραίτητα μέτρα (απολύμανση του χώρου στον οποίο εργαζόταν η συγκεκριμένη υπάλληλος, εργασία από το σπίτι για τους συναδέλφους της στον ίδιο γραφειο κ.α). Η διαδρομή που έκανε, ωστόσο, η 40χρονη μέχρι να βρεθεί στο νοσοκομείο αναφοράς δείχνει και πάλι κάποια κενά στην πληροφόρηση, αλλά και στην οργάνωση.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η υπάλληλος της τράπεζας, φίλη της οποίας ελέγχεται ήδη ως ύποπτο περιστατικό, βρέθηκε για τουλάχιστον δύο ώρες να περιμένει στην ουρά στα επείγοντα του Σωτηρία, ενός νοσοκομείου στο οποίο καταφεύγουν βεβαρημένα πνευμονολογικά περιστατικά. Τελικά, αποφάσισε να τελειώσει την ταλαιπωρία της και πήγε σε ιδιωτικό θεραπευτήριο το οποίο την παρέπεμψε στο Αττικό.

Η ζημιά ωστόσο στο Σωτηρία, το οποίο είναι επίσης νοσοκομείο αναφοράς, μπορεί και να έγινε. Μια ζημιά που θα μπορούσε να αποφευχθεί ακόμη και με ένα ιδιόχειρο καρτελάκι, ότι οι εξετάσεις για κορονοϊό προηγούνται. Το περιστατικό αυτό, κινητοποίησε πάντως την ΠΟΕΔΗΝ, ο πρόεδρος της οποίας ζητά από τον ΕΟΔΥ και το υπουργείο Υγείας να λάβουν πρόσθετα μέτρα για τους εργαζόμενους, γιατρούς και νοσηλευτές που βρέθηκαν στην εφημερία. Συναγερμός σήμανε όμως και στο Κολλέγιο Αθηνών, όπου φοιτούσαν τα παιδιά της 40χρονης. Με επείγουσα ανακοίνωσή της η διεύθυνση του σχολείου πληροφορεί τους γονείς για το γεγονός και τους καλεί να τηρήσουν την οδηγία που έλαβαν από την Ιατρική Υπηρεσία.

Το υπουργείο Υγείας, το οποίο χειρίστηκε ομολογουμένως άψογα την επιστροφή των Ελλήνων από την Ουχάν, την πρώτη εστία εκδήλωσης του ιού, έδειξε μια απροθυμία να λάβει μέτρα στις πύλες εισόδου από την Ιταλία ή να θέσει σε υγειονομική επιτήρηση όσους προέρχονται από τη γειτονική χώρα. Αντιθέτως η Βρετανία και η Γαλλία συνέστησαν στους υπηκόους τους την οικειοθελή απομόνωση, ενώ ειδικά για τους μαθητές που βρέθηκαν σε περιοχές μόλυνσης επέβαλαν την αποχή 14 ημερών από τα μαθήματα. Οι Γάλλοι δεν διασώθηκαν βεβαίως από αυτό, αφού τα κρουσματα στη χώρα αυξάνονται, όπως άλλωστε και στη Γερμανία.

Αυτή η απροθυμία ενδεχομένως να οφείλεται και στην γενικότερη ευρωπαϊκή αντίληψη που δεν ήθελε και δεν θέλει μια απομονωμένη Ιταλία. Η ίδια η Κομισιόν, άλλωστε, έχει διαμηνύσει ότι δεν είναι στις προθέσεις της η επιβολή περιορισμών εντός της ζώνης Σένγκεν, παρότι η συνθήκη δίνει το δικαίωμα σε κράτη μέλη να προχωρήσουν σε κάτι τέτοιο. Σε ό,τι αφορά την ίδια πάντως, η Επιτροπή έλαβε "μέτρα αυτοπροστασίας", καλώντας τα στελέχη της που επισκέφθηκαν την Ιταλία να μείνουν για δύο εβδομάδες στα σπίτια τους και αντικαθιστώντας τα προγραμματισμένα ταξίδια με τηλεδιασκέψεις.

Μέσα σε αυτό το κλίμα το υπουργείο και η κυβέρνηση στράφηκαν σε μέτρα που αφορούσαν περισσότερο την επόμενη ημέρα, όπως οι προσλήψεις υγειονομικού προσωπικού και η εξαίρεση των εργαζομένων στην Υγεία από την κινητικότητα των δημοσίων υπαλλήλων. Κοντολογίς, το υπουργείο Υγείας επέδειξε την μέγιστη ετοιμότητα, όταν ο ιός ήταν στην Κίνα, και μια σχετική χαλάρωση, όταν αυτός χτύπησε την πόρτα μας. Κατά τα λοιπά, σήμερα, με απόφαση των υπουργείων Υγείας, Εσωτερικών και Προστασίας του Πολίτη ματαιώνονται οι καρναβαλικές εκδηλώσεις σε όλη τη χώρα. Οι παραβάτες μάλιστα κινδυνεύουν με φυλάκιση έως και δύο έτη.  

https://slpress.gr/

Εθνικοϊός

γράφει ο Βαγγέλης Γέττος   

Ως πολίτης που έζησε στα απόνερα της μεταπολίτευσης, της εμπέδωσης της ισχύος της ελληνικής κεφαλαιοκρατίας, της μιντιοκρατίας, του παλιού δικομματισμού και της τραπεζοκρατίας, ενός τέλος πάντων στιβαρού κοινωνικού καθεστώτος,  θεωρούσα ότι ο κόσμος, οι κοινωνικές εντάσεις, οι κρίσεις κάθε είδους μπορούν να ερμηνευθούν. Ότι υπάρχουν θεωρητικά εργαλεία για να καταλάβεις τι διάολο συμβαίνει, όσο ακραίο, όσο αλλόκοτο, όσο ασύμμετρο κι αν είναι. Στη φαρέτρα μου είχα πάντα μία ενστικτώδη καταγγελία που εκκρινόταν από ένα ισχυρό αίσθημα κοινωνικής δικαιοσύνης- μία καταγγελία έτοιμη να ενδυθεί λογικά ή λογικοφανή θεωρητικά σχήματα.

Αυτές τις μέρες νιώθω ότι τα ερμηνευτικά εργαλεία τουλάχιστον όσων υποστηρίζουμε ότι τα φαινόμενα που ζούμε ερμηνεύονται και άρα μπορούν να επηρεαστούν, έχουν απενεργοποιηθεί, ότι έχουν χάσει την ισχύ τους σαν επί πολλά χρόνια αχρησιμοποίητες μπαταρίες. Ίσως να φταίει η αίσθηση ότι αν πεις όσα σκέφτεσαι ίσως κατηγορηθείς για δημοκρατική μειοδοσία, ότι στρέφεις το αυλάκι με το νερό στο μύλο του μητσοτακισμού. Και φτάνεις στο σημείο να αμφισβητήσεις την ίδια σου τη λογική.

Λέω λοιπόν. Όσα συμβαίνουν στη Λέσβο και συγκεκριμένα η ασύμμετρη μορφή που έχει πάρει η λαϊκή αντίδραση, η τυφλή αντιβία και τα οχλοκρατικά ξεσπάσματα, δεν θα βγουν σε καλό. Από εκεί που κατηγορούσαμε ως ρατσιστές τους ανθρώπους που αντιδρούσαν στην ίδια την παρουσία των προσφύγων στο νησί τους τους, ξαφνικά αυτοί οι άνθρωποι μεταμορφώνονται σε άτομα και ομάδες που το αριστερό politically correct πρέπει να υπεραμυνθεί. Οι ίδιοι που δεν πήγαιναν τα παιδιά τους στα σχολεία που φιλοξενούσαν προσφυγόπουλα, τώρα είναι άνθρωποι που ‘’αγωνίζονται’’, είναι θύματα της καταστολής. Μιας καταστολής που στήριξαν και απαίτησαν από το κεντρικό κράτος με όλες τους τις δυνάμεις επί χρόνια. Είναι οι ίδιοι που στέκονταν πίσω από τις διμοιρίες και επιτίθεντο από κοινού σε πρόσφυγες και αλληλέγγυους. Τώρα οι ρόλοι άλλαξαν λόγω συγκυριών. Οι διώκτες έγιναν διωκόμενοι. Και εμείς πρέπει σαν ιερείς που αγαπούν το αδικημένο ποίμνιο να τους υποστηρίξουμε. Να δεχθούμε κάθε είδους καφρίλα, φασιστική πρακτική, αλητεία, να «μπούμε στη μάζα και να την επηρεάσουμε».

Και δεν είναι η πρώτη φορά που όλοι εμείς, οι «ευαίσθητοι», καλούμαστε να αποδεχθούμε την μαυρίλα. Θυμάμαι την Κερατέα, θυμάμαι τις κινητοποιήσεις στην Αχαΐα για τους νέους σκουπιδότοπους όπου το σύνθημα που κυριάρχησε ήταν «οπουδήποτε αλλά μακριά από εμάς». Και αναρωτιέμαι, ποιά η διαφορά ανάμεσα σε ανθρώπους και σκουπίδια όταν και στους/στα δύο αρνείσαι την ύπαρξη κοντά στο σπίτι σου με μόνο επιχείρημα ότι ο τόπος σου δεν αντέχει άλλο.

Δεν είναι πρώτη φορά που καλούμαστε να δικαιολογήσουμε μία ακραία αυτοδικία όπως αυτή της εισβολής στο ξενοδοχείο των αστυνομικών. Δεν είναι η πρώτη φορά που νιώθουμε την ανάγκη να δικαιολογήσουμε το λιντσάρισμα. Κι όσες φορές κι αν μπλέξαμε σε αυτή τη συζήτηση χάσαμε. Για τον απλό λόγο ότι από την αυτοδικία τίποτε το δημοκρατικό, τίποτε το προοδευτικό δεν μπορεί να προκύψει. Άλλο να αρνείσαι την νόθο, μη συμμετοχική νομιμότητα, να ανθίστασαι σε αποφάσεις που ελήφθησαν χωρίς να ακουστεί η άποψή σου και άλλο να παίρνεις τον νόμο στα χέρια σου. Οι εποχές που οι χωριανοί στην ηπειρωτική Ελλάδα έπαιρναν τα δίκαννα και εκτελούσαν Αλβανούς στα χωράφια δεν είναι τόσο μακρινές. Άλλωστε με αυτές μεγάλωσε η γενιά μας.

Ο αντίλογος είναι ότι εμείς, οι από ’δω, δεν θέλουμε κλειστά κέντρα, δεν θέλουμε καν Μόριες. Και που ήμασταν από το 2015-2016 και μετά; Όταν καταλάγιασε το μεγαλειώδες κίνημα αλληλεγγύης που άνοιγε πόρτες σπιτιών στην Αθήνα έστω για ένα βράδυ διανυκτέρευσης, οι περισσότεροι από εμάς αφεθήκαμε στις κυβερνητικές πολιτικές που ναι μεν έσωσαν ζωές μέσα σε ένα ασφυκτικό ευρωπαϊκό αποκλεισμό αλλά δεν φρόντισαν να κοινωνικοποιήσουν το ζήτημα. Αφεθήκαμε στην ισχύ μιας φιλικής προς τα ανθρώπινα δικαιώματα κυβέρνησης και αγνοήσαμε την πραγματική ιδεολογική ηγεμονία: το να καταλάβει και ο τελευταίος άνθρωπος που εμφορείται από καλές προθέσεις ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα, το τέλος του εφιάλτη της Μόριας, ο σεβασμός των ικετών στη χώρα που στήθηκε πάνω σε απανωτά προσφυγικά κύματα, περνούν από τον ίδιο.

Δυστυχώς, είναι πολύ αργά να αναζητήσουμε ιδεολογικό διακύβευμα στον αγώνα της Λέσβου. Μάθαμε όλοι για τη συμφωνία του Βίζεγκραντ αλλά λίγο μετά την συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας πιστέψαμε ότι οι Μικρασιάτες της Λέσβου θα «αντέξουν». Αγαπήσαμε τη φωτογραφία, το σύμβολο της γιαγιάς που ταΐζει το προσφυγόπουλο. Εθιστήκαμε στις βραβευμένες φωτογραφίες και στη σημειολογία της ανθρωπιάς. Ντοπαριστήκαμε, νιώσαμε σημαντικοί όταν γνωστοί μας παρατούσαν τις δουλειές τους για να σώσουν ανθρώπους. Αλλά δεν βλέπαμε ότι η χώρα χωρίζεται στα δύο. Κι ότι αργά ή γρήγορα μια ακροδεξιά κυβέρνηση θα αναγκαζόταν να πουλήσει τις λιγοστές της ψήφους σε παραδοσιακά δημοκρατικά νησιά. Ότι θα πουλήσει τους κατοίκους τους που κατ’ εμάς «θα άντεχαν». Λοιπόν δεν άντεξαν. Και εξερράγησαν. Και η έκρηξη δεν έχει νόμους. Παρά μόνο το νόμο του Λιντς.

Την ίδια ώρα, όσοι ήθελαν να κλείσουν μια και καλή τα σύνορα στους κατατρεγμένους, βρήκαν την πιο «λογική» αιτία με αφορμή την εξάπλωση ενός ακόμα παγκοσμιοποιημένου ιού. Ενώ η χώρα μας απολαμβάνει την ελεύθερη μετακίνηση εμπορευμάτων, υπηρεσιών και Ευρωπαίων, η κυβέρνηση συνεπικουρούμενη ιδεολογικά από τα ΜΜΕ και τον παροιμιώδη μέσο ανθρωπάκο που λυσσάει για υστερία, επιχειρεί μάταια να ρυθμίσει την ελεύθερη μετακίνηση προσφύγων και ιών. Ό,τι συνέβαινε παλιότερα με τους ΧΥΤΑ περίπου: άνθρωποι, σκουπίδια και ιοί εξισώνονται σαν ψηφία κάποιου software κοινωνικής μηχανικής.

Παρ’ ότι η Ε.Ε. χρηματοδοτούσε πολεμάρχους της Λιβύης για να ελέγχουν το εντόπιο δουλεμπόριο, παρά τον πακτωλό των δις ευρώ προς την Τουρκία όπου 2 εκατομμύρια πρόσφυγες στενάζουν στη μαύρη αγορά εργασίας του νότου της χώρας, η Ευρώπη δεν μπορούσε να πει κατάφατσα την αλήθεια: «δεν σας θέλουμε». Γιατί αυτό θα ερχόταν σε αντίθεση με τα συμφέροντα της βιομηχανίας της Γερμανίας που γερνάει και ζητάει χέρια. Αφού η Γερμανία απέκτησε τους 1.000.000 φτηνούς εργάτες που είχε ανάγκη και πια «η ζωή αντιγράφει την τέχνη», όπως θα έλεγε ο Wilde, οι χολιγουντιανοί εφιάλτες απλώς επαναλαμβάνονται, η Δύση αντιδρά κινηματογραφικά. Και η δική μας κοινωνία στον αυτόματο να τρέχει πίσω από όλα. Να η στιγμή που η περιλάλητη σύγκρουση μεγατόνων μεταξύ του «ανήκομεν εις την δύσιν» και του «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» συναιρείται για μια ακόμα φορά, αποκαλύπτοντας τα σαθρά και φαύλα θεμέλια της ελληνικής κοινωνίας.

Όλα συντείνουν στην εθνική αναδίπλωση. Κι όποιος δεν το βλέπει αυτό και δεν το αντιπαλεύει με κάθε μέσο, απλώς σταυρώνει ψηφοδέλτια που αργά ή γρήγορα θα σταυρώσουν τον ίδιο. Όντας αντιμέτωποι με τη μεγαλύτερη μετακίνηση πληθυσμών στην ιστορία της ανθρωπότητας, δεν υπάρχει παρά η επιλογή της ενσωμάτωσης. Να γεμίσουν τα ερημωμένα μας χωριά. Να δουλέψουν τα παρατημένα εργοστάσια. Να επισκευάσουμε και να απαλλοτριώσουμε τα χιλιάδες νεοκλασικά που στέκουν ετοιμόρροπα στα κέντρα των πόλεων. Να αντλήσουμε πολιτισμό. Να μάθουμε από τους ανθρώπους που έρχονται, να δανειστούμε ό,τι είναι χρήσιμο για αυτή την τελειωμένη χώρα, όπως άλλοτε δανειστήκαμε την αλφαβήτα τους, τα μαθηματικά τους, όπως άλλοτε ξαναγνωρίσαμε τον Αριστοτέλη και τη λογική χάρη σε αυτούς. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Από τη μία στέκει η δημοκρατία και από την άλλη ο φασισμός στις διάφορες εκδοχές του και κομματικές ή εσωκομματικές του εκφράσεις. Οποιαδήποτε άλλη συνδιαλλαγή, ζύμωση, αντιπαράθεση θολώνει το τοπίο και δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να δίνει το κλειδί στον επόμενο φύρερ. Η ώρα που τα σύνορα κλείνουν είναι η ώρα που κλείνουν οι ψυχές, η ώρα που οι άνθρωποι κλειδαμπαρώνονται στο σκοτάδι του νέου τεχνοκρατικού ναζισμού.

Η λογοκρισία στην ΕΡΤ έχει σαφείς στόχους

Τους δημοσιογράφους σε όλα τα ΜΜΕ να σταθούν ενάντια στη διαστρέβλωση και την κυβερνητική παραπληροφόρηση, καλεί το "Μέτωπο για την Ανατροπή στα ΜΜΕ" που καταγγέλλει πως η λογοκρισία στην ΕΡΤ έχει σαφείς στόχους.

Αναλυτικά η ανακοίνωση του "Μετώπου για την Ανατροπή στα ΜΜΕ" (σχήμα που λειτουργεί στα πλαίσια της ΠΟΕΣΥ-Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Συντακτών) αναφέρει: "Η απροσχημάτιστη λογοκρισία στην δουλειά των συναδέλφων της ΕΡΤ από τους εγκάθετους της Κυβέρνησης στην κρατική τηλεόραση, δείχνει με τον πλέον σαφή τρόπο τους λόγους για τους οποίους το Μέγαρο Μαξίμου “πήρε” από την πρώτη μέρα της νέας διακυβέρνησης την ΕΥΠ και την ΕΡΤ στην αρμοδιότητά του. Τα ρεπορτάζ των συναδέλφων αντικαθίστανται πλέον με τα fake news που κατασκευάζονται στις "μονταζιέρες" των εντολοδόχων του Μαξίμου στους διοικητικούς ορόφους της ΕΡΤ.

Η λογοκρισία στοχεύει στην απόκρυψη της κρατικής βίας και καταστολής που εφαρμόζεται καθημερινά σαν εργαλείο διακυβέρνησης από το Μέγαρο Μαξίμου.

Και αφορά τόσο αυτή που εφαρμόσθηκε ενάντια στην δημοσίευση των εγκληματικών ενεργειών εναντίον των κατοίκων στα νησιά του Β. Αιγαίου, όσο και αυτή που εφαρμόζεται εναντίον της νεολαίας μέσα και έξω από τα Πανεπιστήμια, μέσα και έξω από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των προσφύγων και των μεταναστών, ενάντια σε όποιον σηκώνει κεφάλι απέναντι στην ακροδεξιά κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Όλα αυτά δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Έρχονται ως συνέχεια στα πρόσφατα γεγονότα της απόκρυψης της απεργίας της ΟΜΕ-ΟΤΕ στα κεντρικά κρατικά μέσα κυβερνητικής προπαγάνδας, την πλημμελή κάλυψη των κινητοποιήσεών των σωματείων της ΛΑΡΚΟ, αλλά και της εσωτερικής λογοκρισίας στους δημοσιογράφους της ΕΡΤ. Ερευνητικές τηλεοπτικές εκπομπές εξαφανίστηκαν, το ντοκυμαντέρ ιστορικής μνήμης για τους Έλληνες πρόσφυγες των νησιών καταχωνιάστηκε στο μαύρο συρτάρι της απόσυρσης και τα ρεπορτάζ συγκεντρώνονται προς έλεγχο και έγκριση από τους εγκάθετους, αρεστούς στο Μαξίμου.

Όλα αυτά συμπληρώνουν την αποκρουστική πλέον στάση λογοκρισίας της διορισμένης διοίκησης στο δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα.

Δεν μας προξενεί εντύπωση η παθητική στάση της πλειοψηφίας στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ απέναντι στην κλιμάκωση της επίθεσης ενάντια στην εργασία των συναδέλφων στην ΕΡΤ, απλά αποκαλύπτεται για μια ακόμη φορά πως η ελευθερία λόγου, η τήρηση της δεοντολογίας και η ελευθεροτυπία δεν βρίσκονται στις προτεραιότητες τους όταν είναι να προστατέψουν την κυβέρνηση και τους πολιτικούς φίλους τους.

Καταγγέλουμε κάθε προσπάθεια συγκάλυψης και καλούμε τους συναδέλφους στην ΕΡΤ αλλά και σε όλα τα ΜΜΕ να απορρίψουν έμπρακτα την απόκρυψη, κάθε προσπάθεια λογοκρισίας και διαστρέβλωσης της αλήθειας και των πραγματικών γεγονότων στην δουλειά μας τόσο στα κρατικά οσο και στα ιδιωτικά ΜΜΕ. 

Μέτωπο για την Ανατροπή σταΜΜΕ"