Δεκτά ως ενέχυρα όλα τα ελληνικά ομόλογα, αποφάσισε η ΕΚΤ.!

Στο πλαίσιο των αποφάσεων που πήρε για διευκόλυνση της χρηματοδότησης λόγω κορονοϊού, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ανακοίνωσε ότι θα δέχεται πλέον τα ελληνικά ομόλογα ως ενέχυρο.

Σημαντική ανάσα στις τράπεζες αλλά και στο υπουργείο Οικονομικών δίνει η σημερινή απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να δέχεται τα ελληνικά ομόλογα ως ενέχυρο.

Σημειώνεται ότι το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ ανακοίνωσε σήμερα ότι υιοθέτησε την εξαίρεση (waiver) της ελάχιστης απαίτησης πιστωτικής ποιότητας για εμπορεύσιμα χρεόγραφα που εκδίδει η Ελλάδα για αποδοχή ως ασφάλεια για πιστοδοτικές πράξεις του Ευρωσυστήματος.

Η απόφαση της ΕΚΤ παρέχει τη δυνατότητα στις τράπεζες να αποκτήσουν πρόσβαση στα κεφάλαια της με μηδενικά επιτόκια, ενώ την ίδια στιγμή το ελληνικό δημόσιο θα μπορεί να πουλάει με μεγαλύτερη ευχέρεια ομόλογα στις τράπεζες. Η παραπάνω απόφαση εντάσσεται στο πλαίσιο ενός ευρύτερου πακέτου προσωρινών μέτρων για τη χαλάρωση των απαιτήσεων στις εγγυήσεις που ανακοίνωσε σήμερα η κεντρική τράπεζα εν μέσω της παγκόσμιας κρίσης από την πανδημία του κορονοϊού.

Αναλυτικά, τρία είναι τα κύρια στοιχεία του έκτακτου πακέτου μέτρων σύμφωνα με την ΕΚΤ.

Πρώτον, το Διοικητικό Συμβούλιο αποφάσισε μια σειρά μέτρων για τα ενέχυρα ώστε να διευκολύνει την αύξηση της τραπεζικής χρηματοδότησης για την παροχή δανείων σε εταιρείες και νοικοκυριά.

Δεύτερον, το Διοικητικό Συμβούλιο υιοθέτησε τα παρακάτω προσωρινά μέτρα:

*ένα waiver (εξαίρεση) για το σύνολο του χρέους του ελληνικού δημοσίου όσον αφορά τα κριτήρια για τη χαμηλότερη δυνατή πιστοληπτική ικανότητα των χρεογράφων που μπορούν να γίνουν αποδεκτά ως ενέχυρα.

*μείωση του επιπέδου του ελάχιστου ορίου για εγχώριες πιστωτικές απαιτήσεις σε 0 ευρώ από 25.000 ευρώ προηγουμένως για τη διευκόλυνση της κινητοποίησης δανείων από μικρές εταιρικές οντότητες ως ενέχυρων.

*μια αύξηση, από 2,5% στο 10%, του μέγιστου μεριδίου των μη εξασφαλισμένων χρεογράφων που εκδίδονται από κάθε άλλο τραπεζικό όμιλο στη δεξαμενή ενεχύρων ενός πιστωτικού ιδρύματος. Αυτό θα επιτρέψει να κινητοποιηθεί μεγαλύτερο μερίδιο αυτών των στοιχείων ενεργητικού.

Τρίτον, το Διοικητικό Συμβούλιο αποφάσισε να αυξήσει προσωρινά τα επίπεδα ανοχής ρίσκου στο ευρωσύστημα μέσω μιας γενικής μείωσης του επιπέδου του κουρέματος επί της αξίας σε ένα ενέχυρο κατά 20%.  

πηγή

Ευαγγελισμός: Η κυβέρνηση έστειλε Αστυνομία κατά των “ηρώων με τις λευκές και πράσινες μπλούζες”! (βίντεο)

Σε απρόκλητη επίθεση προχώρησαν αστυνομικές δυνάμεις στο προαύλιο του νοσοκομείου Ευαγγελισμός, επιχειρώντας να διαλύσουν συγκέντρωση της Ομοσπονδίας Νοσοκομειακών Γιατρών, με πρόσχημα την μη… τήρηση των μέτρων ασφαλείας για την πανδημία από τους υγειονομικούς.

Εντονη ήταν η αντίδραση γιατρών και εργαζομένων οι οποίοι απαίτησαν την απομάκρυνση της Αστυνομίας από τον χώρο.    

Ο Ηλίας Σιώρας, πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων του νοσοκομείου, κατήγγειλε κυβερνητική προσπάθεια φίμωσης των υγειονομικών, σημειώνοντας ότι η κυβερνητική τακτική δεν κάμπτει τον αγώνα τους.

Μετά την παρέμβαση στους επικεφαλής των αστυνομικών δυνάμεων των γιατρών, νοσηλευτών και του βουλευτή του ΚΚΕ, Νίκου Καραθανασόπουλου που παρίστατο  στην κινητοποίηση, εν μέσω συνθημάτων των συγκεντρωμένων, οι δυνάμεις καταστολής αποχώρησαν από το προαύλιο του νοσοκομείου.

Αξιοσημείωτο το πως προσπάθησαν ορισμένα ΜΜΕ, όπως το Mega, να παρουσιάσουν τα γεγονότα. Οπως φαίνεται στο βίντεο, μπροστά την εικόνα των γιατρών που διεκδικούν την ενίσχυση του Δημόσιου συστήματος Υγείας, οι παρουσιαστές της πρωινής εκπομπής του Mega ενοχλήθηκαν ιδιαίτερα προσπαθώντας μάλιστα να… “διορθώσουν” ακόμα και τον ίδιο τον ρεπόρτερ του σταθμού, ειδικά όταν εκείνος εξηγούσε τα πραγματικά περιστατικά, με τους παρουσιαστές να πουλούν από το… στούντιο το παραμύθι περί για παραβίασης των μέτρων ασφαλείας.

      

Βλέπετε εκεί στο Mega όπως και σε κάθε συστημικό φερέφωνο, τους «ήρωες» με τις λευκές και πράσινες μπλούζες πρέπει να τους «χειροκροτούμε» μόνο από τα μπαλκόνια. Όταν διεκδικούν και διαμαρτύρονται διεκδικώντας στελέχωση του ΕΣΥ και υλικοτεχνικό εξοπλισμό για να σώσουν ζωές, τότε…

  

πηγή

Όταν αποσυρθεί ο Τσιόδρας, θα έρθουν τα διλήμματα και οι παγίδες…

του Γιώργου Καρελιά   

Πρώτα ας παρελθοντολογήσουμε λίγο, είναι χρήσιμο. Στις αρχές του 2008, όταν οικονομική κρίση αχνοφαινόταν, ο υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Καραμανλή, Γ. Αλογοσκούφης, διαβεβαίωνε ότι η οικονομία «είναι θωρακισμένη»(κάτι θυμίζει αυτό). Στα τέλη του ίδιου έτους κι ενώ είχε ξεσπάσει διεθνώς η κρίση(κατάρρευση της Λίμαν Μπράδερς) και ορισμένοι προέβλεπαν ότι η χώρα θα αναγκαστεί να προσφύγει στο ΔΝΤ, πάλι ο ίδιος υπουργός έλεγε ότι αυτά ήταν «κινδυνολογία».

Η συνέχεια είναι γνωστή. Η κρίση φούντωσε και η κυβέρνηση Καραμανλή, βλέποντας το βουνό της χρεοκοπίας να έρχεται καταπάνω της, δραπέτευσε μέσω των πρόωρων εκλογών. Η τότε αντιπολίτευση(ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπανδρέου), αν και γνώριζε την κατάσταση, την υποτίμησε. Ακόμα και όταν ήρθε στην κυβέρνηση(Οκτώβριος 2009) διαβεβαίωνε ότι θα εφαρμόσει το(προεκλογικό) της πρόγραμμα παροχών. Η συνέχεια είναι γνωστή: ήρθαν τα Μνημόνια και το δεκάχρονο σκοτεινό τούνελ.

Τι σχέση έχουν αυτά με όσα συμβαίνουν σήμερα; Θα φανεί στην πορεία. Όμως, αν δεν θέλουμε να είμαστε επιμηθείς, καλό είναι να προσέξουμε ορισμένα πράγματα. Ολοι, αλλά πρωτίστως όσοι διαχειρίζονται σήμερα τις καταστάσεις ή όσοι δυνητικά μπορεί να κληθούν να τις διαχειριστούν αύριο.

Η πανδημία κάποια στιγμή θα τελειώσει. Ο Τσιόδρας και οι συνάδελφοί του θα περάσουν σε δεύτερη μοίρα μέχρι να αποσυρθούν οριστικά από το προσκήνιο. Τότε θα έχει έρθει το «μετά». Θα έχουμε μεν πει ένα μεγάλο «ουφ», αφού η έξαρση της πανδημίας θα έχει υποχωρήσει και ο εγκλεισμός μας θα έχει αρθεί, αλλά τότε θα αρχίσουν τα «οχ». Αλλιώς, από το «Δόξα σοι ο Θεός» θα περάσουμε στο «Βόηθα Παναγιά».

Τότε ο Κυριάκος Μητσοτάκης και οι συν αυτώ θα βρεθούν μπροστά σε διλήμματα και παγίδες. Πώς θα διαχειριστούν αυτό το «μετά»; Όπως η κυβέρνηση Καραμανλή το 2008-2009; Θα υποκύψουν ή όχι στον πειρασμό των πρόωρων εκλογών εκεί κατά το φθινόπωρο, για να εκμεταλλευθούν την ευνοϊκή συγκυρία πριν έρθουν τα δύσκολα και η φθορά; Ή θα συνεχίσουν όπως σήμερα, βέβαιοι όντες ότι η διαχείριση της πανδημίας αποτελεί σίγουρο χαρτί επιτυχίας και για ό,τι θα ακολουθήσει;

Ο πειρασμός των πρόωρων εκλογών, για να «καεί» η απλή αναλογική και να πετύχει ο κ. Μητσοτάκης μια νέα πλήρη τετραετία υπάρχει από την επομένη των εκλογών. Το έχουν πει εμμέσως υπουργοί του και ευθέως φιλικά του μέσα ενημέρωσης. Ο ίδιος, σε ανύποπτο χρόνο, το είχε πει ως εξής: « Κάποιοι φαίνεται να επενδύουν στις επιτυχίες μας και θέλουν γρήγορες εκλογές. Κάνουν μεγάλο λάθος. Είμαστε ισχυροί και θα γίνουμε ακόμα ισχυρότεροι, πιστεύουμε στο πρόγραμμά μας, η εφαρμογή του οποίου θα πείσει ακόμα περισσότερους Έλληνες ότι αξίζουμε να κυβερνήσουμε ξανά. Αλλά αυτό θα γίνει στο τέλος της τετραετίας. Δεν μας εξέλεξαν για να κάνουμε τακτικισμούς αλλά για να δουλέψουμε και να φέρουμε αποτέλεσμα»(23 Φεβρουαρίου, όταν δεν είχε ακόμα ξεσπάσει η επιδημία στην Ελλάδα).

Όποιος πει ότι τώρα, εν μέσω πανδημίας, δεν υπάρχει τέτοιο θέμα είναι αφελής. Μπορεί να μην το λένε τα κυβερνητικά και κομματικά στελέχη δημοσίως(θα ήταν πρόκληση στο κοινό αίσθημα), αλλά το θέμα θα επανέλθει, όταν θα φεύγει το καλοκαίρι και πριν μπει το δύσκολο φθινόπωρο. Τότε ο κ. Μητσοτάκης και οι συν αυτώ θα έχουν το εξής δίλημμα:

Πρώτον, να αποφύγουν τον πειρασμό των πρόωρων εκλογών και να συνεχίσουν. Θα είναι η υπεύθυνη επιλογή. Σταθερή πλειοψηφία έχουν, ας αναμετρηθούν με τα προβλήματα και στο τέλος της τετραετίας θα κεφαλαιοποιήσουν την επιτυχία τους. Βεβαίως, η επιλογή αυτή εμπεριέχει το εξής ρίσκο: η κυβέρνηση να «πετύχει», αλλά το εκλογικό σώμα να μην το καταλάβει ή να μην του αρκεί αυτή η «επιτυχία» και να έρθει η ήττα. Εχουμε άφθονα παραδείγματα. Ένα πολύ πρόσφατο. Ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ έβγαλαν τη χώρα από τα Μνημόνια, αλλά το εκλογικό σώμα απάντησε «ε και;» και πήγε γι’ άλλα. Κι ένα παλιότερο, αλλά και πιο χαρακτηριστικό: ο μεγάλος θριαμβευτής του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου Ουίστον Τσόρτσιλ έχασε τις εκλογές του 1946. Για να μην παρεξηγηθούμε, δεν υπάρχουν αναλογίες με το σήμερα, αλλά επειδή κάποιοι υμνογράφοι του κ. Μητσοτάκη …Τσορτσιλολογούν σήμερα, ας το έχει υπόψη του.

Δεύτερον, να υποκύψουν στον πειρασμό και να υλοποιήσουν τον αρχικό σχεδιασμό τους: πρόωρες εκλογές, για να «καεί» η απλή αναλογική και να ανανεωθεί η κυβερνητική θητεία πριν έρθουν τα δύσκολα και πάθουν, ενδεχομένως, αυτό που έπαθε η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου το 2011. Βεβαίως, αυτή η επιλογή μπορεί να εκληφθεί από το εκλογικό σώμα ως εκβιασμός για να υποκλέψουν την ψήφο του και να προλάβουν όσα θα ακολουθήσουν.

Ετσι γίνεται στην πολιτική. Κάθε επιλογή προσφέρει ευκαιρίες, αλλά κρύβει και παγίδες. Σήμερα καλό σενάριο δεν υπάρχει. Υπάρχει το κακό και το χειρότερο. Ετσι ο κ. Μητσοτάκης μπορεί να βρεθεί στη δυσχερή θέση να επιλέξει με βάση αυτό που έχει πει η Αμερικανίδα ηθοποιός Μέι Γουέστ: «Μεταξύ δύο κακών επιλέγω αυτό που δεν έχω δοκιμάσει».

Φωτογραφικά φούσκωσε η τιμή στα τεστ κορονοϊού

Το ΚΕΣΥ τα είχε κοστολογήσει χαμηλότερα και το υπουργείο Υγείας το αγνόησε, ευνοώντας απροκάλυπτα τα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα

Στον κάλαθο των αχρήστων χωρίς καν να τη λάβει υπόψη πέταξε το υπουργείο Υγείας την κοστολόγηση που διενήργησε το Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας (ΚΕΣΥ) για τα τεστ ανίχνευσης του κορονοϊού από τα ιδιωτικά εργαστήρια.

Αν και το ΚΕΣΥ, το πλέον αρμόδιο συμβουλευτικό όργανο του υπουργείου, κοστολόγησε το τεστ σε χαμηλότερη τιμή σε σύγκριση με ό,τι ορίζεται στο ΦΕΚ με τα 30 εκατ. ευρώ «αποζημίωση» σε ιδιώτες της υγείας, η ηγεσία του υπουργείου ανακάλεσε την πρόταση με συνοπτικές διαδικασίες.

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του Documento, προσχέδιο της συγκεκριμένης ΚΥΑ φέρεται να πηγαινοερχόταν μέσω ηλεκτρονικής αλληλογραφίας σε ιδιωτικά νοσοκομεία μόλις λίγες ημέρες προτού εκδοθεί σε ΦΕΚ. Γιατί άραγε ένα προσχέδιο δημόσιας απόφασης να περιφέρεται σε γραφεία μεγαλοκλινικαρχών; Υπήρξε «έγκριση» ή ακόμη και «συνδιαμόρφωση» των τιμών από τους ιδιώτες ή απλώς παρέπεσε τυχαία;

Η «χαμένη» κοστολόγηση

Στις 13 Μαρτίου δημοσιεύεται σε ΦΕΚ (848/Β/13.3.2020) η κοινή υπουργική απόφαση (ΚΥΑ) αριθμ. οικ. 1542/2020 «Υλοποίηση μέτρων αποφυγής και περιορισμού της διάδοσης κορονοϊού». Σε αυτή μεταξύ άλλων ορίζεται η διαδικασία αποζημίωσης των ιδιωτικών εργαστηρίων και κέντρων για «τον κλινικό και εργαστηριακό ιατρικό έλεγχο για την ανίχνευση του κορονοϊού».

Αν και το ανώτατο όριο ανά δείγμα διαμορφώνεται στα 85 ευρώ, υπάρχουν πολλές επιπλέον χρεώσεις, π.χ. για «μεταφορά και κατ’ οίκον λήψη με εξειδικευμένο προσωπικό και πιστοποιημένους μεταφορείς βιολογικών υλικών» (50 ευρώ), «μεταφορά και κατ’ οίκον αυτοληψία δείγματος από τον εξεταζόμενο ασθενή» (ορίζεται ανά χιλιομετρική απόσταση και μπορεί να φτάσει ακόμη και τα 130 ευρώ). Αυτές εκτοξεύουν το πραγματικό κόστος επί της ουσίας από 160 μέχρι και 270 ευρώ.

Το ΚΕΣΥ, το συμβουλευτικό όργανο του υπουργείου σε θέματα δομής και λειτουργίας του Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ), ξεκίνησε κατόπιν εντολής του υπουργείου τη διαδικασία κοστολόγησης της εξέτασης πριν από την έκδοση του ΦΕΚ.

Το ανώτατο συνολικό ποσό ανά δείγμα που προτάθηκε συμπεριλαμβάνοντας το κόστος μεταφοράς, τηρουμένων όλων των επιστημονικά απαραίτητων μέτρων, ήταν 90 ευρώ. Δηλαδή τουλάχιστον 180 ευρώ φτηνότερα σε σύγκριση με το πού μπορεί να φτάσει σήμερα.

Οταν η ηγεσία του υπουργείου Υγείας έμαθε πως η ειδική επιτροπή κοστολόγησης του ΚΕΣΥ ετοιμάζει πρόταση της απέστειλε έγγραφο με το οποίο ανακαλούσε τη διενέργειά της με αιτιολογία ότι είχε ήδη κοστολογηθεί η εξέταση. Ακόμη μια απόδειξη ότι εν μέσω πανδημίας έχει καταστήσει ανενεργό το πλέον αρμόδιο όργανό της.

Τη διενέργεια της κοστολόγησης επιβεβαιώνει με αποκλειστική δήλωσή της στο Documento η πρόεδρος της επιτροπή κοστολόγησης του ΚΕΣΥ, ιατρός και ομότιμη καθηγήτρια της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ Χρυσούλα Νικολάου: «Απαντήσαμε στο αρχικό αίτημα του υπουργείου για κοστολόγηση και παρότι στην πορεία της διαδικασίας μάς ήρθε εντολή ανάκλησης, ολοκληρώσαμε την κοστολόγηση και την προωθήσαμε αρμοδίως».

«Αναίτια υψηλό το κόστος»

Σύμφωνα με έγγραφα που δημοσιεύει σήμερα το Documento, τα οποία φαίνεται να… παρέπεσαν σε κάποιο ντουλάπι, όπως απολέσθηκε και η κοστολόγηση του ΚΕΣΥ, το κόστος των τεστ που όρισε η ΚΥΑ καταγγέλλεται ως «αναιτιολόγητα και μη τεκμηριωμένα εξαιρετικά υψηλό». Μάλιστα προτείνεται ως συνολική τιμή αποζημίωσης ανά δείγμα τα 90 ευρώ για όλη τη χώρα.

Ειδικότερα, στις 12 Μαρτίου, μία ημέρα πριν από την έκδοση της ΚΥΑ, η Ελληνική Εταιρεία Ιατρικής Βιοπαθολογίας / Εργαστηριακής Ιατρικής (ΕΕΙΒ/ΕΙ) καταθέτει αίτημα στο υπουργείο Υγείας για επείγουσα «κοστολόγηση της μοριακής ανίχνευσης του υπεύθυνου για την πανδημία νέου κορονοϊού SARS-CoV-2».

Μετά την έκδοση της απόφασης η εταιρεία, που εκπροσωπεί επιστημονικά το σύνολο των ιατρών βιοπαθολόγων στη χώρα, στέλνει στις 18 Μαρτίου επιστολή στον πρόεδρο του ΚΕΣΥ ζητώντας ανακοστολόγηση. «Είναι απόλυτα σαφές ότι οι τιμές αποζημίωσης είναι μη τεκμηριωμένες και εξαιρετικά υψηλές» καταγγέλλει, μιλώντας και για φωτογραφικές διατάξεις υπέρ λίγων διαγνωστικών κέντρων.

«Επιλεκτική ανάθεση των εξετάσεων σε συγκεκριμένα διαγνωστικά κέντρα» καταγγέλλει στο Documento και μέλος της ΕΕΙΒ/ΕΙ κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για το τι έρχεται.

«Σήμερα γίνονται πάρα πολλά τεστ με πανάκριβο αντίτιμο από ιδιωτικά κέντρα, χωρίς πάντοτε να πληρούνται οι ενδείξεις και τα κριτήρια που έχει θέσει ο ΕΟΔΥ. Το μεγαλύτερο μέρος των συμπολιτών μας που δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να κάνει το τεστ ιδιωτικά δεν εξετάζεται, παρά μόνο κάτω από τις γνωστές επίσημες προϋποθέσεις. Αυτή η τακτική εγκυμονεί τον κίνδυνο της ακούσιας ανοσίας της αγέλης χωρίς να υπάρχει λόγος, αφού τεστ υπάρχουν και γίνονται» προσθέτει το ίδιο μέλος αιτιολογώντας το αίτημα για ανακοστολόγηση.

Αίτημα συνταγογράφησης

Στις 26 Μαρτίου η ΕΕΙΒ/ΕΙ ζητά και τη συνταγογράφηση της εξέτασης με κωδικό στον ΕΟΠΥΥ, ώστε «ο έλεγχος να γίνεται αυστηρά με ιατρικό παραπεμπτικό του θεράποντος ιατρού σύμφωνα με το πρωτόκολλο του ΕΟΔΥ και ECDC, σε όλα τα εργαστήρια τα οποία έχουν τη δυνατότητα και ήδη πραγματοποιούν τον έλεγχο με πιστοποιημένες μοριακές τεχνικές/ REAL TIME PCR με (CE IVD) του COVID-19».  

πηγή

Θα φάμε πέτρες; (και χόρτα αλάδωτα στην καλύτερη…)

του Χρήστου Ξανθάκη  

Όταν ο κορωνοϊός μας βυθίζει στην οικονομική κρίση

Είχα γράψει προ μηνών, εδώ στις αγαπημένες σελίδες του Newpost για το φαινόμενο του «λαγού» και τις παραφυάδες του. Πάμε ένα κόπυ πάστε να το ξαναθυμηθούμε, μην ξοδεύω τώρα φαιά ουσία, δεν μου περισσεύει και πολλή σ’ αυτή την ηλικία. Λέξη προς λέξη:

«Γνωστό το φαινόμενο του “λαγού” στους δρόμους αντοχής. Βάνεις έναν τύπο να τρέξει γρήγορα και ν’ ανοίξει το ρυθμό της κούρσας και λίγο πριν το τέλος, όταν πια τα έχει παίξει εντελώς από την προσπάθεια, αποσύρεται και πάει να κάτσει στο γρασίδι. Και αναλαμβάνει να σπριντάρει και να κάνει το ρεκόρ, διότι το ρεκόρ είναι το ζήτημα, ο αθληταράς ο μεγάλος που περίμενε ως εκείνη την ώρα στη δεύτερη θέση. Και αυτό που ήθελε ήταν κάποιου είδους φιλικό ανταγωνισμό που θα τον κράταγε εντός χρόνου και εντός προσπάθειας. Το «λαγουδίνι» δηλαδή, που λέγαμε και στην αρχή»!

Στην πολιτική ζωή, πάλι, το λαγουδίνι βγαίνει μπροστά για να πει πράγματα που δεν θέλει να ξεστομίσει η επίσημη πολιτική ηγεσία. Πράγματα όχι και τόσο ευχάριστα που δεν επιθυμεί ο άλλος να βάλει στο στόμα του. Αλλά γουστάρει να μετρήσει και να ζυγίσει αντιδράσεις και ανάλογα να πάρει τις αποφάσεις του. Χρήσιμος ο λαγός, αναμφιβόλως…

Βλέπε και την περίπτωση του ευρωβουλευτή Γιώργου Κύρτσου. Ο οποίος ευρωβουλευτής Γιώργος Κύρτσος βγήκε στο κανάλι Open και δήλωσε ότι η κυβέρνηση μπορεί να χρηματοδοτήσει αυτά που κάνει μέχρι Μάϊο, το πολύ Ιούνιο, προσθέτοντας ότι ενδέχεται μελλοντικά να έχουμε βαριές παρεμβάσεις αν προκύψουν σημαντικά προβλήματα. Και δεν απέκλεισε την περικοπή μισθών και συντάξεων.

Πριν από μια εβδομάδα πάνω κάτω τα είπε τα ανωτέρω, λίγα εικοσιτετράωρα δηλαδή αφότου είχαν δημοσιευθεί οι εκτιμήσεις του ΟΟΣΑ για τις οικονομικές επιπτώσεις της κρίσης. Όπου σημείωνε ο Οργανισμός ότι η αιμορραγία λόγω κορωνοϊού θα είναι σιμά κοντά στο 2 % πτώση του ΑΕΠ για κάθε μήνα επιδημίας και συνακόλουθης καραντίνας. Τρεις μήνες επιδημία δηλαδή, 6 % πτώση. Πέντε μήνες επιδημία, 10 % πτώση και πάει λέγοντας.

Από χώρα σε χώρα ωστόσο εμφάνιζε η μελέτη και κάποιες διαφορές. Κι έβγαζε στο τέλος ένα πινακάκι εξαιρετικά ενδιαφέρον. Εκεί λοιπόν υπολόγιζαν τη λυπητερή για επιδημία ως το τέλος του έτους και βγάζανε προβλέψεις ανά κράτος.

Ιρλανδία, ας πούμε, 16 % πτώση του ΑΕΠ (η πιο μικρή απ’ όλες), Κίνα 19 %, Ινδία 21 %, Βουλγαρία 23 %, Τουρκία 24 %, ΗΠΑ 25,5 %, Γαλλία 26 %, Βρετανία 26 %, Ιταλία 26,5 %, Γερμανία 29 % και πρωταθλήτρια όλων η Ελλάδα με πτώση του ΑΕΠ κατά 34 %!

Μάλιστα, καλά το διαβάσατε, τελευταίοι και καταϊδρωμένοι είμαστε στον κατάλογο, στα όρια της συντριβής και της διάλυσης.

Και εξηγείται βέβαια αυτό, το έχει εξηγήσει ο ρεπόρτερ Ξανθάκης πριν απ’ τον ΟΟΣΑ, εδώ που διαβάζετε, στις 23 Μαρτίου. Λα τα μινόρια:

«Ας παραθέσω μερικά νουμεράκια από τα αρχεία του ΣΕΤΕ, του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων. Παίρνουμε μολυβάκι και σημειώνουμε:

Συνολικά συμμετοχή του τουρισμού στο ΑΕΠ: 30,9 %

Συνολική συμμετοχή στην απασχόληση: 25,9 %

Συνολική απασχόληση: 988.600 άτομα

Έσοδα από εισερχόμενο τουρισμό: 15,6 δισεκατομμύρια ευρώ (δεν περιλαμβάνονται τα έσοδα από κρουαζιέρα)

Τα στοιχεία αφορούν στο 2018, όταν πιάσαμε τα 30 μύρια τουρίστες και διαβάζοντάς τα καταλαβαίνει πολύ εύκολα κανείς για τι Αρμαγεδώνα μιλάμε έτσι και σκάσουν μύτη τελικά όχι πέντε όχι οκτώ αλλά και δέκα ακόμη εκατομμύρια τουρίστες.

Σκεφτείτε πτώση στο ΑΕΠ, σκεφτείτε πτώση στην απασχόληση, σκεφτείτε πτώση στα έσοδα και ετοιμαστείτε για το επόμενο μεγάλο χουνέρι μετά από την επιδημία:

Το χουνέρι του τέταρτου Μνημόνιου»!

Μιλάμε φυσικά για εκτιμήσεις και μπορεί αύριο ο κορωνοϊός να πει «καπούτ» και να μας αδειάσει τη γωνιά και να ξαναρχίσουν να δουλεύουν πυρετωδώς οι φάμπρικες και τα μπιτσόμπαρα. Σε περίπτωση ωστόσο που δεν γίνει κάτι τέτοιο (και δεν ευοδωθεί καν το ευτυχές σενάριο περί ευρωομολόγου), φοβούμαι ότι θα γίνει της κακομοίρας. Διότι όπως είπε και ο φίλος Μπάμπης, εκ των γατόπαρδων του οικονομικού ρεπορτάζ εν Ελλάδι:

«Φαντάσου τον Αρμαγεδώνα της προηγούμενης κρίσης, αλλά σε δέκα μήνες μέσα όχι απλωμένον σε τρία χρόνια. Απλώς φαντάσου…»

   

Από τον Κορωνοϊό στη φτώχεια μια καραντίνα δρόμος

Η καραντίνα για τη μείωση της διασποράς του φονικού Κορωνοϊού συνεχίζεται μέχρι, τουλάχιστον, τις 27 Απριλίου.

Αναμενόμενο και αναγκαίο το μέτρο και για πρώτη φορά η Ελλάδα στους διάφορους «χάρτες» και λίστες που κυκλοφορούν είναι παράδειγμα προς μίμηση και όχι προς αποφυγήν αφού η εξάπλωση του ιού και τα θύματα είναι μικρά, πολύ μικρότερα από χώρες με αντίστοιχο πληθυσμό.

Η Ελβετία που έχει κανα δύο εκατομμύρια λιγότερους κατοίκους από την Ελλάδα μετράει, ας πούμε, πάνω από 500 νεκρούς.

Χαιρόμαστε με τον μικρό αριθμό των νεκρών χωρίς να μπαίνουμε στο βάσανο του πένθους της κάθε οικογένειας. Αλλά έτσι είναι η ζωή. Γεμάτη «στατιστικά» που άλλοτε τρομάζουν άλλοτε δημιουργούν μια αίσθηση ικανοποίησης. Αρκεί πάντα να θυμόμαστε ότι πίσω από κάθε στατιστικό στοιχείο κρύβονται ανθρώπινες ζωές, και τραγωδίες.

Το θέμα είναι ότι ο Κορωνοϊός επελαύνει αλώβητος αφού καμία γιατρειά δεν έχει βρεθεί να τον καταπολεμήσει ως τα τώρα και μαζί του επελαύνει και μια τρομακτική φτώχεια .

Από τις πιο πλούσιες χώρες μέχρι τις πιο φτωχιές η ανεργία καλπάζει και συμπαρασύρει στη δίνη της εκατομμύρια ανθρώπων και των οικογενειών τους.

Την ώρα που γιατροί και νοσηλευτές δίνουν μάχη στα νοσοκομεία οι εταιρείες διώχνουν κόσμο. Η καραντίνα κρατάει κλειστά μαγαζιά όλων των ειδών και οι εργαζόμενοι με τους ιδιοκτήτες τους βρίσκονται αντιμέτωποι με τη φτώχεια.

Κανείς δεν ξέρει πόσο θα χειροτερέψουν τα πράγματα, γιατί μόνο για επιδείνωση μπορεί να μιλήσει κανείς στα εργασιακά όσο κρατάει ο εφιάλτης.

Θυμάμαι, πολλοί από μας, γράφαμε για τους εμπορικούς δρόμους που είχαν ερημώσει λόγω της οικονομικής κρίσης. Τώρα το σκοτάδι επικρατεί σε κάθε δρόμο, και σοκάκι στις γειτονιές της Αθήνας και όλων των πόλεων.

Κλείνουν ακόμη και σουβλατζίδικα, και καφέ αφού η υπηρεσία «κατ’ οίκον παράδοσης» δε συμφέρει ώστε να μένει ανοιχτό το μαγαζί.

Η φτώχεια είναι παλιά επιδημία που κανείς δεν είχε αποφασίσει να εξαλείψει γιατί νόμιζε ότι είναι «μακριά» του. Σήμερα όμως, η πανδημία δείχνει ότι η φτώχεια, που δεν θα έχει ποτέ «εμβόλιο» μας αφορά όλους.

Πώς θα είναι η γειτονιά σου όταν περάσει ο εφιάλτης; Πόσα μαγαζιά θα ξανανοίξουν, πόσους υπαλλήλους θα έχουν;

Ρητορικές ερωτήσεις. Και ίσως κάποιος πει ότι είναι και πρόωρες αφού η πορεία του ιού συνεχίζει τον επιθετικό της ρυθμό. Όμως η ιστορία έχει δείξει ότι πανούκλες, οι ιοί και επιδημίες με κάποιο τρόπο, ακόμη και αυτές με τον τεράστιο αριθμό θυμάτων, περνάνε.

Η φτώχεια όμως  θα γίνει ακόμη πιο μαζική, πιο απειλητική, και πιο θανατηφόρα όσο κανείς δεν σκέφτεται ν’ ασχοληθεί σοβαρά μαζί της.

Είμαι βέβαιος ότι η επιστήμη θα διώξει από την καθημερινότητά μας τη μεγαλύτερη παγκόσμια απειλή που γνώρισε η Γη μας – ελπίζω – σύντομα. Φοβάμαι ότι αυτοί που αποφασίζουν για τις ζωές μας μόνο επιδερμικά θα ασχοληθούν με την φτώχεια που θα αφήσει πίσω του ο Κορωνοϊός. Και πάλι θα υπάρχουν λίγοι κερδισμένοι και οι πολλοί θα είναι οι χαμένοι, και σ’ αυτήν την «παρτίδα».

Γιάννης Καφάτος   

Οι πλαστές ειδήσεις σ’ έναν κόσμο που στενεύει

του Παντελή Μπουκάλα

Ορεξη να ’χει κανείς, μες στην παραζάλη των ημερών, να μετράει συνωμοσιολογικά σενάρια και φέικ νιουζ με τον κορωνοϊό στο επίκεντρό τους. Αρκεί πρώτα να λάβει τα μέτρα του: γάντια, μάσκα, απολυμαντικά, τα πάντα. Ακριβώς λόγω της απλοϊκότητάς τους, οι πλαστές ειδήσεις και τα σενάρια που «ερμηνεύουν» και τακτοποιούν με πέντε αράδες τον εξουθενωτικά πολύπλοκο κόσμο, διαθέτουν πολύ μεγάλη μεταδοτικότητα – ίση με του νέου κορωνοϊού. Εχουν μάλιστα πιστοποιηθεί από καιρό, με ποικίλες μελέτες, δύο τινά. Πρώτον, ότι όσο πιο κραυγαλέο είναι ένα ψέμα τόσο ελκυστικότερο αποδεικνύεται και τόσο πιο εύκολα γίνεται πιστευτό. Και δεύτερον, η διεισδυτικότητα της κατασκευασμένης είδησης στο ευρύτερο κοινό είναι πολύ μεγαλύτερη από τη διεισδυτικότητα μιας αληθινής είδησης, διαδίδεται δε αστραπιαία, με κύριο μεταφορέα το Ιντερνετ. Σύμφωνα με προ διετίας μελέτη ερευνητών του ΜΙΤ, όσοι ακολουθούν στα κοινωνικά δίκτυα μια αληθινή είδηση και την αναπαράγουν σπάνια ξεπερνούν τα 1.000 άτομα. Αντίθετα, οι αναπαραγωγοί των ψευδών φημών φτάνουν ακόμα και τις 100.000.

Ο ανορθολογισμός –θεμελιώδες γνώρισμα των συνωμοσιολογιών, κι ας παριστάνουν τις ακραιφνώς ορθολογικές και επιστημονικότροπα αποδεικτικές– δεν έχασε ποτέ τα σκήπτρα του. Σε κάθε χώρα, και σε κάθε κοινωνικό σώμα, υπάρχουν πολλοί που πάσχουν από την προδιάθεση να καταπίνουν αμάσητα τα αδιανόητα που τους σερβίρονται σε ευκολονόητη, αλεσμένη μορφή. Σαν ιστοριούλες με αρχή, μέση και τέλος. Και με έναν Κακό, μα πολύ Κακό, σαν άξονά τους. Από τα παραμύθια που έπλασαν προ αιώνων οι λαοί έως τις σύγχρονες ιστορίες με φόντο το αχανές Διάστημα που κατασκευάζουν οι σεναριογράφοι και εικονοποιοί του Χόλιγουντ, τη βαριά δουλειά την αναλαμβάνει ο Κακός, όχι ο αγαθός ήρωας, με όσες υπερανθρώπινες δυνάμεις κι αν τον έχει εξοπλίσει η φαντασία του δημιουργού του. Ο κακός ο λύκος, που απειλεί την Κοκκινοσκουφίτσα ή τα τρία γουρουνάκια, είναι φτιαγμένος από την ίδια ύλη που έφτιαξε τον τελευταίο Υπερκακό του κινηματογράφου, τον Θάνο της ταινίας «Avengers», που απειλεί με καταστροφή το μισό σύμπαν για να σώσει το άλλο μισό.

Βομβαρδισμένοι από αντιφατικές και αλληλοσυγκρουόμενες πληροφορίες, εγκλωβισμένοι σ’ έναν κόσμο που συνεχώς στενεύει, ώρες και ώρες προσηλωμένοι στην οθόνη της τηλεόρασης, του υπολογιστή ή του έξυπνου κινητού, ν’ ακούμε ειδικούς να αντιδικούν, λογικό είναι να πέφτουμε σε σύγχυση. Οι γνώσεις μας δεν επαρκούν για να αφομοιώσουμε και να επεξεργαστούμε τα στοιχεία και τις απόψεις που ανακοινώνουν πολλοί – λόγοι διαφορετικής σχολής, εποπτείας και σχέσης με την περίφημη «πρόληψη του ζητουμένου»: λοιμωξιολόγοι, επιδημιολόγοι, εντατικολόγοι, ανοσολόγοι, πνευμονολόγοι, παθολόγοι, καρδιολόγοι, ρευματολόγοι, φαρμακολόγοι... Η σύγχυση σφραγίζει και την παρουσία των «εκπροσώπων της κοινωνίας», όπως δηλώνουν ορισμένοι εξ αυτών, δηλαδή των καναλικών δημοσιογραφικών βεντετών. Επί σεισμών, εύκολα μιλούν σαν σεισμολόγοι, επί συνταγματικών ζητημάτων σαν συνταγματολόγοι κ.ο.κ. Τώρα πόσες στολές ειδικού να φορέσουν και πόσα ιδιόλεκτα να ιδιοποιηθούν;

Η πολυπλοκότητα των πραγμάτων μάς υπερβαίνει και μας αφοπλίζει· δεν μπορούμε να τη μεταφράσουμε σε μια αφήγηση γραμμική, εύληπτη, μεταδόσιμη. Και η ψυχή μας σκοτεινιάζει από τις δραματικές εικόνες που στέλνει η Ιταλία, η Ισπανία, οι Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και η Καστοριά, η Δραγασιά, η Δαμασκηνιά, η Ηλεία και ο Εχίνος (πού θα πάει, θα μάθουμε –επίσημοι και ανεπίσημοι– να μη λέμε Ενίχο τον Εχίνο, θα μάθουμε πως είναι κι αυτός Ελλάδα και θα ρίξουμε επιτέλους τις μπάρες του μυαλού μας). Βιαζόμαστε λοιπόν να αρπαχτούμε από την πρώτη αισιόδοξη είδηση, με πηγή την πατρίδα μας ή κάποια ξένη χώρα. Κι ας το ξέρουμε πια ότι δεν θ’ αργήσει η ακύρωσή της από το αμέσως επόμενο ή το μεθεπόμενο μαντάτο, με πηγή κάποια άλλη ξένη χώρα ή την ίδια τη δική μας.

Ανάμεσά μας, στην Ελλάδα και παντού στον κόσμο, ζουν και όσοι βιάζονται να δώσουν πίστη σε ευκολοχώνευτες ανόητες «εξηγήσεις», που συνήθως βασίζονται σε μια αλυσίδα ρητορικών ερωτήσεων του τύπου «τυχαίο είναι;». Για παράδειγμα, «τυχαίο είναι» που το μήνυμα εξόδου το στέλνουμε στο 13033; Οχι βέβαια. Ο αριθμός αυτός εμπεριέχει το 333, τουτέστιν το μισό του 666, του Αριθμού του Θηρίου, τουτέστιν... Τουτέστιν, ράβδος εν γωνία, άρα βρέχει.

Τα ευφάνταστα συνωμοσιολογικά σενάρια γίνονται πολύ πιο πιστευτά αν τα εισάγουν στην αγορά και τα διακινούν όχι τίποτε φαιοκίτρινα φύλλα και πατενταρισμένες συνωμοσιολογικές ιστοσελίδες, αμερικανικές ή ευρωπαϊκές, αλλά πολιτικοί της επιφάνειας ενός Ντόναλντ Τραμπ, κι από κοντά ενός Μπολσονάρου. Μέχρι να αποφασίσει ο Αμερικανός πρόεδρος αν ο ιός είναι «προεκλογική απάτη των Δημοκρατικών» ή «εργαστηριακό κατασκεύασμα των Κινέζων» και να συμφωνήσει να ληφθούν τα προδήλως αναγκαία μέτρα, η χώρα του βρέθηκε πρώτη σε αριθμό κρουσμάτων παγκοσμίως και τρίτη σε αριθμό θυμάτων. Κι ωστόσο, λένε οι δημοσκοπήσεις, περισσότεροι από τους μισούς Αμερικανούς εξακολουθούν να συμφωνούν με τον πρόεδρό τους. Κι ας πληρώνουν βαριά το εκλογικό του άγχος.

Ωσπου ν’ αρχίσει τη φονική δουλειά του ο ιός, τα περισσότερα φέικ νιουζ, πανευρωπαϊκά, αφορούσαν το μεταναστευτικό-προσφυγικό. Δίχως το παραμικρό στοιχείο, μόνο και μόνο για να εξερεθιστεί το κοινό, πρόσφυγες και μετανάστες εμφανίζονταν σαν δράστες εγκλημάτων κάθε είδους και βαρύτητας (φόνοι, βιασμοί, ληστείες, προσβολή των συμβόλων της χριστιανικής Δύσης κ.τ.λ.). Εμείς εδώ μαθαίναμε ταχύτατα ότι στη Φρανκφούρτη «Πακιστανοί βίασαν Γερμανίδα», στη Γερμανία μαθαίνουν ταχύτατα ότι στην Ελλάδα «Αφγανοί έκαψαν στη Μόρια σπίτια με ανθρώπους μέσα» (αυτό διαδόθηκε στις 10 Φεβρουαρίου), όλοι στην Ευρώπη μαθαίνουμε από ιταλικό σάιτ ειδικευμένο στις ανυπόστατες ειδήσεις ότι «σχεδόν το 40% των προσφύγων έχει AIDS», την επομένη ή τη μεθεπομένη τα ψεύδη καταρρίπτονται, όμως έχουν πλέον κατακτήσει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Και έχουν αφήσει βαθύ ίχνος στον ψηφιακό κόσμο και στο συλλογικό αίσθημα.

Με τον ιό οι παραπληροφορητές άλλαξαν ειδικότητα. Εγιναν λοιμωξιολόγοι-επιδημιολόγοι. Θα γίνονταν βέβαια κακοηθέστατοι λοιμωξιολόγοι-προσφυγολόγοι, αν ο ιός είχε έρθει στην Ελλάδα από πρόσφυγα, αλλά αυτό, σαν να φρόντισαν τα ουράνια, το αποφύγαμε. Βάλθηκαν λοιπόν να παίζουν χυδαία με τον πόνο των ανθρώπων και τον φόβο τους. Μια γρήγορη επίσκεψη στον αποκαλυπτικό ιστότοπο «hellinika hoaxes» μαρτυρεί για το εύρος της αγυρτείας, αλλά και για το επικίνδυνο της όλης υπόθεσης, δεδομένου ότι ο κομπογιαννιτισμός διαχέεται ακαριαία και αναβαθμίζεται, λόγω και της ανεξέλεγκτης αλληλοτροφοδοσίας των σόσιαλ μίντια και των καθαυτό μίντια. Σε άλλη περίοδο, οι ψεύτικες «οδηγίες επιβίωσης» με αποστολέα το Αγιον Ορος ή το Πανεπιστήμιο Τζον Χόπκινς, ή οι διαφημιζόμενες δήθεν μαγικοθεραπευτικές ιδιότητες του «βιομαγνητικού συντονισμού», θα ήταν κακόγουστος αστεϊσμός. Τώρα είναι εφιαλτικός σαδισμός.

Πιάνουν τόπο τα εκατομμύρια της κυβέρνησης στα ΜΜΕ

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είχε, ούτως ή άλλως, την στήριξη ενός πανίσχυρου μιντιακού μηχανισμού σε κάθε της βήμα. Ειδικότερα στις τελευταίες κρίσεις, με αποκορύφωμα την πανδημία του κοροναϊού έχει στηθεί ένας εντυπωσιακός μηχανισμός προπαγάνδας και μονόπλευρης ενημέρωσης.

Μετά την ενίσχυση των ΜΜΕ και με 11 εκατομμύρια ευρώ, μόνο για τον επικοινωνιακό χειρισμό της κρίσης του Covid-1, η προπαγάνδα περνά σε άλλη διάσταση και απομακρύνεται από τα ευρωπαϊκά στάνταρτς, προσεγγίζοντας τη Βόρεια Κορέα. Μια ματιά στα πρόσφατα πρωτοσέλιδα, δείχνει ότι η υπερβολή στη στήριξη της κυβέρνησης έχει ξεπεράσει και πιο σκληρά κομματικά έντυπα καθώς και τα όρια της φαιδρότητας.

Μόνο σε κάποια από τα γνωστά προσωποπαγή ολοκληρωτικά καθεστώτα όπως αυτό του Κιμ Γιονγκ Ουν, θα μπορούσαν να υπάρξουν τέτοιες «αγιογραφίες» και τόση προσωπολατρεία για το Μητσοτάκη, όση καλλιεργούν τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης. Η κατάσταση εδώ και καιρό μοιάζει με juke box, στο οποίο η κυβέρνηση βάζει κέρματα και το μηχάνημα παίζει, μέχρι να εξαντληθούν τα χρήματα ενώ τελευταία ο μόνος δίσκος που παίζει, είναι αυτός του Μητσοτάκη. Όχι μόνο στα κεντρικά αλλά και στα περιφερειακά ΜΜΕ, όπου οι αδυναμίες και τα λάθη της κυβέρνησης είναι πιο ορατά και τα μέσα συχνά έχουν μεγάλη αμεσότητα.

Προπαγάνδα, fake news, χαμόγελα εν μέσω θανάτων, ύμνοι στην κυβέρνηση, «κόψιμο» κάθε άλλης φωνής και κάθε εικόνας που ανατρέπει το αφήγημα, για την τραγική κατάσταση του ΕΣΥ, τις επιστημονικές διαφωνίες, τις ολιγωρίες. Kαι μάλλον δικαιώνονται όσοι - δεξιοί - διαμαρτύρονται για την εισβολή του «εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ» στην κυβέρνηση Μητσοτάκη αφού η πολιτική έχει υποκατασταθεί από το lifestyle της εποχής Σημίτη.

Αποκορύφωμα η εφημερίδα της Κεντρικής Ένωσης Δήμων kede news, που θεωρητικά ενημερώνει για τα αυτοδιοικητικά θέματα αλλά επέλεξε στο πρωτοσέλιδό της να το «τερματίσει» με τίτλο «Σώζουν την Ελλάδα» και φωτογραφίες των Μητσοτάκη, Τσιόδρα, Χαρδαλιά, Πατούλη. Μια επιλογή που προκάλεσε εύλογες αντιδράσεις καθώς είναι τόσο ακραία όσο και ανεπίτρεπτα εξωθεσμική. Αντιδράσεις προκαλεί και η κυνική χρηματοδότηση των ΜΜΕ και η απαλλαγή τους από υποχρεώσεις ενώ είναι ήδη γνωστό ότι οι επιχειρηματίες τους διαπλέκονται ποικιλοτρόπως και ανοιχτά με την κυβέρνηση, έτσι κι αλλιώς.

ΥΓ. Εντάξει οι τρεις, ο Πατούλης τι δουλειά είχε εκεί;  

πηγή   

Κορωνοϊός: Ποιος θα πληρώσει τον «λογαριασμό»;

γράφει ο Δημήτρης Μηλάκας

Τα τελευταία 30 χρόνια καλλιεργήθηκε αίσθηση της ύπαρξης ενός κόσμου ενιαίου και αδιαίρετου του οποίου τη συνοχή εξασφαλίζουν η τεχνολογία (αστραπιαία διασπορά υλικών και άυλων) και το αόρατο σιδερένιο χέρι της αγοράς. Χρειάστηκαν μόλις 3 μήνες για να διαλυθεί αυτή η ψευδαίσθηση και ο κόσμος να εμφανιστεί μπροστά μας όπως πραγματικά είναι: βαθύτατα διαιρεμένος αν και αντιμέτωπος με ένα κοινό (παγκοσμιοποιημένο) πρόβλημα…

Η εμφάνιση της πανδημίας υπενθύμισε την πραγματικότητα. Ο κόσμος παραμένει διαιρεμένος όπως σε κάθε ιστορική περίοδο, οριζόντια και κάθετα. Εξακολουθούν να υπάρχουν οι ισχυροί και οι αδύναμοι, ο ακραίος πλούτος και η ασύλληπτη φτώχεια.

Οι γεωπολιτικοί και ταξικοί διαχωρισμοί θα εμφανίζονται ολοένα και εντονότερα μπροστά καθώς στη βάση αυτών των διαχωρισμών θα επιμεριστεί ο λογαριασμός της καταστροφής που θα επιφέρει η πανδημία.

Ήδη βλέπουμε στην ειδησιογραφία τα πρώτα πυρά μεταξύ των μεγάλων (ΗΠΑ- Κίνα) για το ποιος ευθύνεται για την «απελευθέρωση» του κορωνοιού. Ο Τράμπ μιλάει για «κινέζικο ιό», στα αμερικανικά δικαστήρια κατατέθηκε αγωγή που ζητά ένα ετήσιο ΑΕΠ της Κίνας γιατί κατασκεύασε και διέσπειρε τον ιό. Σε ημιεπίσημους τόνους κινέζοι διπλωμάτες ανταπαντούν υποστηρίζοντας ότι ο ιός «ξέφυγε» από αμερικανικά εργαστήρια…

Την ίδια στιγμή το ισχυρότερο υποσύνολο του λεγόμενου δυτικού κόσμου, η Ευρωπαική Ενωση αδυνατεί να λειτουργήσει προς την κατεύθυνση του κοινού συμφέροντος, προφανώς γιατί ουδέποτε αυτό (το κοινό συμφέρον) είχε αποσαφηνιστεί και προσδιοριστεί. Ακόμη κι απέναντι στην πανδημία οι εταίροι στέκονται ανίκανοι να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στην Ιταλία η οποία πληρώνει μέχρι στιγμής το βαρύτερο τίμημα σε ανθρώπινες ζωές.

Σε ότι αφορά την ανυπολόγιστη ζημιά στην οικονομία που συνεπάγονται οι καραντίνες και τα μέτρα που έχουν ληφθεί, οι Ευρωπαίοι Εταίροι συμπεριφέρονται όπως και στο παρελθόν, δηλαδή με γνώμονα τα ιδιαίτερα εθνικά τους συμφέροντα. Στο πλαίσιο αυτό οι αποφάσεις που αναμένονται θα είναι σύμφωνες με τα συμφέροντα των ισχυρότερων οι οποίοι έχουν και δύναμη να τις επιβάλλουν.

Η απόλυτη διάλυση της αίσθησης μιας πανανθρώπινης κοινότητας συμφερόντων προς την οποία υποτίθεται ότι οδηγούσε η λεγόμενη παγκοσμιοποίηση κατέρρευσε μπροστά στα μάτια μας από τις κρατικές πειρατείες υγειονομικού υλικού, όπως είδαμε από περιστατικά όπου το ένα κράτος κλέβει σε κάθε ευκαιρία προμήθειες και υλικά από το άλλο, ανάλογα με τη θέση που βρίσκεται στον αόρατο αλλά υπαρκτό παγκόσμιο πίνακα κατάταξης με βάση τη ισχύ…

Η επανεμφάνιση του κράτους, πάνω από το αόρατο χέρι της αγοράς, αν και απαραίτητη για την αντιμετώπιση της πανδημίας δεν είναι και τόσο εύκολη υπόθεση. Τις τελευταίες δεκαετίες το κράτος αυτό-ακρωτηριάστηκε αρνούμενο βασικά του καθήκοντα (εξασφάλιση δημόσια υγείας για παράδειγμα) τα οποία είναι αδύνατο να ανακτήσει κάτω από την πίεση των απαιτήσεων που προκύπτουν από την «καμπύλη» της εξέλιξης της επιδημίας…

Αυτό που απομένει στο (κάθε) κράτος είναι η αξιοποίηση του βασικού του χαρακτηριστικού, το οποίο μάλιστα δεν άφησε να διαχυθεί στον «αιθέρα» της παγκοσμιοποίησης: το μονοπώλιο της νόμιμης βίας η οποία ασκείται προκειμένου οι πολίτες να αποδεχτούν και να υποταχθούν στον δεδομένη κοινωνικά κατάσταση υπέρ της οποία λειτουργεί το κράτος.

Δεν χρειάζεται, λοιπόν, κάποιος να έχει «θείο χάρισμα» για να δει σε ποιών την πλάτη θα καταλήξει το βάρος που συνεπάγεται η τρομακτική καταστροφή η οποία συντελείται. Τέτοιου είδους λογαριασμοί πληρώνονται πάντα από αυτούς που έχουν τα λιγότερα…  

Πινγκ πονγκ με τη γιαγιά

γράφει η Σοφιάννα Μπονοβόλια

   

Αν μετά από αυτή την καραντίνα δεν μπω στην εθνική ομάδα πινκ πονκ για τους Ολυμπιακούς του 2021, δεν θα μπω ποτέ. Και με αυτό τον στόχο πορεύομαι μετά από δύο εβδομάδες εγκλεισμού και τουλάχιστον 1,5 μήνα ακόμα στα “προσεχώς”.

Για να εξηγηθώ, είμαι από αυτούς που την απολαμβάνουν για τα καλά αυτή την καραντίνα, με τους λόγους να είναι αρκετοί. Θες που η περιοχή που μένω είναι εκτός κέντρου Αθήνας και πέντε λεπτά από βουνό; Θέλεις που υπάρχει αυλή στο σπίτι (με σκύλο ε; μαλώνουμε στην πολυκατοικία ποιος θα πρωτοχρησιμοποιήσει τον κωδικό 6); Θες που δίπλα μας μένουν φίλοι οι οποίοι διακρίνονται για τις κατασκευαστικές τους ικανότητες και έχουν φτιάξει από την πρώτη μέρα τραπέζι πινκ πονκ και κάνουμε τουρνουά με όλους τους υπόλοιπους εσώκλειστους κάθε μέρα;

Είναι όμορφο και εκτονωτικό να είσαι με ανθρώπους που μπορείς να λες μία δια ζώσης καλημέρα, είναι ευτύχημα να μην περιορίζεσαι μόνο στις διαδικτυακές καλημέρες και καληνύχτες, να μπορείς να ζητάς λίγο φυστικοβούτυρο γιατί σου λείπει για να φτιάξεις όλες τις εξεζητημένες συνταγές του σύμπαντος, να πηγαίνουν άλλοι για σένα και εσύ για αυτούς στα μαγαζιά με είδη πρώτης ανάγκης, για να μη βγαίνετε συχνά από το σπίτι όλοι, να μαθαίνεις μπιρίμπα στους υπολοίπους και να κάνετε χαμό για το ποιος θα πάρει πρώτος μπιριμπάκι και να καλείς τη γιαγιά να παίξει λίγο πινγκ πονγκ έτσι για τη φάση, όσο παλεύεις με τον σκύλο ο οποίος κυνηγάει σαν δαιμονισμένος το μπαλάκι και μετά… ξέρεις, δεν υπάρχει γυρισμός.

Και ανάμεσα σε αυτά, αλλά και τα ατέρμονα διαδικτυακά -με βιντεοκλήση ή και όχι- καλέσματα σε φίλους, σε οικογένεια, σε συνεργάτες, δημιουργούμε ένα αχανές και διαρκές διαδικτυακό περιβάλλον μέσα στο οποίο ανταλλάσσουμε καθημερινά κάθε πληροφορία για την εξέλιξη των πραγμάτων, στέλνουμε συνταγές και φωτογραφίες με κάθετι που φτιάχνουμε με μεράκι και πολλή περισσότερη προσοχή και χρόνο πια, γελάμε με memes, gifs και κάθε τέτοια χαριτωμενιά, απελπιζόμαστε όταν συνειδητοποιούμε ότι τα τραύματα που θα φέρουμε όταν τελειώσει όλο αυτό θα είναι εντελώς πρωτόγνωρα και κάπως δύσκολα διαχειρίσιμα, “πέφτουμε” όταν μας λείπουν φίλοι και οικογένεια και συνειδητοποιούμε ότι θα κάνουμε πολύ καιρό να τους δούμε, αλλά πιο πολύ προβληματιζόμαστε με τα όσα βλέπουμε γύρω μας, με ανθρώπους που περνούν πραγματικά δύσκολα αυτή την περίοδο, ανθρώπους που έχουν χάσει δουλειές, που υφίστανται εργοδοτικές απειλές, εκβιασμούς και μπαίνουν σε καθεστώς εντατικοποίησης, ανθρώπους που έχουν χάσει την υγεία τους ή την υγεία δικών τους ανθρώπων, ανθρώπους που μένουν μόνοι τους, ανθρώπους που δεν έχουν χρήματα, ακόμα και σπίτι.

Και κάπως έτσι λέμε ότι καλά είμαστε. Και λίγο προετοιμαζόμαστε για το πώς θα αντιμετωπίσουμε την πολυπόθητη επάνοδο, όταν πολλά μέχρι τώρα αυτονόητα, δεν θα είναι πια τέτοια.

Με επιβάρυνση των καταναλωτών έγινε η δωρεά της ΔΕΗ στο ΕΣΥ

Μια πολύ πρωτότυπη ιδέα είχαν η ΔΕΗ και η Κυβέρνηση για να ενισχύσουν το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Αφού ανακοίνωσαν τη δωρεάν πέντε εκατομμυρίων ευρώ για την προμήθεια υλικού στο ΕΣΥ, στη συνέχεια ενημέρωσαν πως δεν πρόκειται ακριβώς για «δωρεά», αλλά το υλικό θα πληρωθεί με μια έξτρα επιβάρυνση στους λογαριασμούς των πολιτών.

Πιο αναλυτικά, η «δωρεά» που μνημονεύτηκε μάλιστα και από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, προέκυψε από μια ευφυέστατη ιδέα, όπως την εξήγησε, με κάθε λεπτομέρεια, και μάλλον περήφανα, ο αρμόδιος Υπουργός Ενέργειας Κωστής Χατζηδάκης, στους δημοσιογράφους: «Για να το σκεφτούμε όλοι καλά τι κάνει η ΔΕΗ: Παίρνει 0,8 € από τους λογαριασμούς του καθενός μας κάθε χρόνο, μαζεύει 5 εκατομμύρια  -γιατί έχει 6,5 εκατ. πελάτες- και στηρίζει το ΕΣΥ. Με πολύ λίγα χρήματα από τον καθένα μας, από κάθε πελάτη της δηλαδή, στηρίζει αυτή τη μεγάλη μάχη. Μπράβο ξανά».

Η νέα επιβάρυνση προφανώς δεν είναι μεγάλη, ωστόσο τέτοιες κινήσεις δεν τις λες και... «δωρεά». Πόσο μάλλον όταν η κυβέρνηση με σκανδαλώδεις αποφάσεις έχει δώσει, εν μέσω καραντίνας, δεκάδες εκατομμύρια σε ιδιώτες και όχι στο ΕΣΥ, όπως η δαπάνη 11 εκ. ευρώ σε ΜΜΕ για την προβολή μηνυμάτων που από το νόμο προβλέπεται πως μεταδίδονται δωρεάν, η αποζημίωση δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ στις ιδιωτικές κλινικές, αλλά και η συμφωνία 30 εκατ. ευρώ για διενέργεια τεστ για τον κοροναϊό από τα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα, ενώ Πανεπιστήμια είχαν ενημερώσει τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη πως μπορούν να διεξάγουν τους ελέγχους με ελάχιστο κόστος.

πηγή

72.000€ για ιστοσελίδα και instagram από την υπουργό Παιδείας Νίκη Κεραμέως

72.168 ευρώ κόστισε η κατασκευή της ιστοσελίδας του υπουργείου Παιδείας «Μαθαίνουμε στο σπίτι», όπως και η δημιουργία εικαστικού υλικού για αναρτήσεις στα social media (facebook, twitter και instagram), σύμφωνα με πρόσφατη απόφαση της υπουργού Νίκης Κεραμέως, η οποία αναθέτει το έργο σε ιδιωτική εταιρία και όχι στις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου.

Όπως καταγγέλλει το Παρατηρητήριο για την Παιδεία του ΣΥΡΙΖΑ: «μπορεί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας να ξεκαθάρισε πως ‘δεν υπάρχουν λεφτόδεντρα’, ώστε να δικαιολογήσει τις απολύσεις και την εκ περιτροπής εργασία (ΠΝΠ της 20ης Μαρτίου 2020), ωστόσο στο Μαρούσι και συγκεκριμένα στο υπουργείο Παιδείας & Θρησκευμάτων, τα λεφτόδεντρα και φυτεύονται και ευδοκιμούν.

Την ίδια στιγμή, χιλιάδες μαθητές και μαθήτριες δεν έχουν καν τη δυνατότητα συμμετοχής στην τηλεκπαίδευση, καθώς δε διαθέτουν τον απαραίτητο εξοπλισμό ή πρόσβαση στο internet. Το υπουργείο Παιδείας ‘επενδύει’ για ακόμη μια φορά στην πολιτική επικοινωνία παρά στην ουσία, η οποία εν προκειμένω δεν είναι άλλη από την εξασφάλιση της πρόσβασης όλων των μαθητριών και των μαθητών στις ηλεκτρονικές πλατφόρμες και τα ψηφιακά εργαλεία.

Σημειώνεται πως με το ίδιο ποσό, 500 μαθητές θα μπορούσαν να προμηθευτούν με τον απαραίτητο εξοπλισμό, να εξασφαλιστούν και να διατεθούν 800 συνδρομές για πρόσβαση στο internet και να αγοραστούν 12 servers για το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο, το οποίο αδυνατεί να διαχειριστεί το μεγάλο όγκο πληροφοριών που απαιτείται για την τηλεκπαίδευση».

Η σχετική απόφαση ΕΔΩ  

πηγή