Η Λεζάντα..

  

 γράφει ο Σταύρος Φυντικάκης

 

 

Προ ημερών σε Πρωτοσέλιδο δημοσίευμα, εβδομαδιαίας διαδημοτικής Εφημερίδας, υπήρχε η φωτογραφία τριών Δημάρχων της περιοχής μας, με το κατάλληλο ενσταντανέ, όπου δήλωναν την αποφασιστικότητά τους και την αντίθεσή τους στην εφαρμογή του Καποδίστρια 2, της πιο βασικής μεταρρύθμισης , που είχε εξαγγείλει η Κυβέρνηση.

 

 Βέβαια δεν χρειάστηκε να επιμείνουν για πολύ, αφού η Κυβέρνηση των μεταρρυθμίσεων, του μεγάλου του «Έθνους μεταρρυθμιστή», υπαναχώρησε, μπροστά στο Πολιτικό Κόστος που θα εισέπραττε, από τις αντιδράσεις που ήδη είχαν αρχίσει να διαφαίνονται και παρέπεμψε το θέμα στις καλένδες.

   

Και όσον αφορά τις αντιρρήσεις και τις αιτιάσεις που προβάλουν, οι εκπρόσωποι των Ο.Τ.Α για την θέση τους αυτή, είναι αναφαίρετο δικαίωμά τους . Μπορεί ο καθένας να αναπτύξει τις δικές του απόψεις και να συμφωνήσει η να διαφωνήσει κανείς μαζί τους.

  

Στο θέαμα αυτού του Πρωτοσέλιδου, μου γεννήθηκαν κάποια ερωτηματικά, αλλά φαντάζομαι και σε πολλούς συνδημότες - συντοπίτες μου : Πως για ένα θέμα σαν και αυτό, που αφορά την Περιφερειακή ανασυγκρότηση της χώρας, βρέθηκε κοινό σημείο επαφής και συναίνεσης, από τους Τοπικούς Άρχοντες ? Τι είναι αυτό που τους ένωσε και αποφάσισαν κοινή γραμμή δράσης δείχνοντας αποφασισμένοι?

  

Θα μπορούσαν άραγε και σε άλλα σημαντικά και μεγάλα προβλήματα που απασχολούν και ταλανίζουν τους Δημότες της Ανατολικής Αττικής να δείξουν την ίδια αποφασιστικότητα και να έχουν κοινό τόπο δράσης ?

 

Θα μπορούσαμε λόγου χάρη να αντικρύσουμε αντίστοιχα πρωτοσέλιδα όχι από τρεις αλλά απ’ όλους τους εκπροσώπους των Ο.Τ.Α της Ανατολικής Αττικής που να δηλώνουν την αποφασιστικότητά τους, με το αντίστοιχο σθένος για την διεκδίκηση από την Κεντρική Εξουσία, τον σχεδιασμό και την υλοποίηση του αποχετευτικού δικτύου της περιοχής ? Όσο για την λεζάντα, αντί για το ηχηρό ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ 2, η λεζάντα να γράφει ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗ ΣΤΑ ΜΕΣΟΓΕΙΑ ΤΩΡΑ !!!.

 

 

Η συγκυρία των καιρών αυτό προτάσσει, αγαπητοί εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Αυτές θα έπρεπε να είναι οι προτεραιότητες της κοινής σας δράσης.

 

  

Το Πρόβλημα της περιοχής μας είναι μείζον και δεν πάει άλλο. Πίσω από τον Υμηττό κτίζεται μια νέα Αθήνα, χωρίς τις στοιχειώδης υποδομές με ευθύνη της Κεντρικής Εξουσίας. Όσο θα κωφεύομε και θα κλείνουμε τα μάτια σε αυτά τα τόσα σημαντικά προβλήματα, τόσο η καθημερινότητά μας θα επιδεινώνεται και η περιοχή μας, θα θυμίζει όλο και περισσότερο στην κυριολεξία Βαλτοπέδιο.

   

Γι αυτό και οι ευθύνες των Πολιτών αλλά και των κομμάτων είναι τεράστιες.

 

 

Όσο οι Πολίτες θα επιλέγουμε ανθρώπους με μειωμένη ευαισθησία σε θέματα περιβάλλοντος και αμφιβόλων ικανοτήτων, καθιστάμεθα συνένοχοι και ταυτόχρονα συνυπεύθυνοι.

 

Όσο τα ψηφοδέλτια των κομμάτων θα πλαισιώνονται με κριτήρια την αναγνωρισιμότητα και τις διασυνδέσεις, χωρίς να εξετάζονται τα ποιοτικά στοιχεία ενός υποψηφίου και το κατά πόσον μπορεί να προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο, με την τεχνογνωσία του και την αποφασιστικότητά του, τόσο οι Πολίτες ολοένα και περισσότεροι, θα αποστασιοποιούνται από τους Πολιτικούς και την Πολιτική γενικότερα.

 

Όσο θα υπάρχουν Πολιτικοί – Πολιτευτές, που θα αρκούνται απλά και μόνον στην περιγραφή των προβλημάτων, χωρίς συγκεκριμένες θέσεις και προτάσεις ,φοβούμενοι το πολιτικό κόστος , για λόγους καθαρά ψηφοθηρικούς , τόσο η χώρα μας θα παραμένει στάσιμη και θα βυθίζεται στην περιδίνηση των αδιέξοδων Πολιτικών επιλογών.

  

Όσο θα υπάρχουν Πολιτικοί που νομίζουν, ότι εξάντλησαν το καθήκον τους ,απέναντι στους Πολίτες, καταθέτοντας μια Τυπική ερώτηση προς τον αρμόδιο Υπουργό, για την λακκούβα της Λ. Λαυρίου, η για την λάμπα της κολώνας της ΔΕΗ που δεν ανάβει, στην γειτονιά του Αι Γιάννη, τόσο η πραγματική Πολιτική θα χάνει το νόημά της . Η εποχή μας και η σύγχρονη Πολιτική, απαιτεί ανθρώπους αγωνιστές, άμεμπτου ήθους, αποφασισμένους , με τεχνογνωσία , μα πάνω απ’ όλα πρόθυμους να υπηρετήσουν το Δημόσιο συμφέρον και το κοινό καλό και όχι το ίδιον όφελος . Χρειαζόμαστε Πολιτικούς και Τοπικούς Άρχοντες μαχητές δίπλα στον Πολίτη για τον Πολίτη.

 

 

Όσο αυτό δεν θα γίνεται, πολύ φοβάμαι, ότι καθημερινά όλο και περισσότερο, θα επιβεβαιώνονται άνθρωποι ,σαν τον ανεκδιήγητο Άγγλο τηλεοπτικό παρουσιαστή Jeremy Clarkson, ο οποίος πρόσφατα παρομοίασε την χώρα μας «σαν μια απέραντη τουαλέτα» και ας μας ενόχλησε αυτό.

 

 

 ΥΓ: Η αναδημοσίευση του άρθρου γίνεται εις ανάμνηση των ατομικών αλλά και συλλογικών προσπαθειών φορέων της πόλης μας, με την ευκαιρία της αναγγελίας  ολοκλήρωσης της διαδικασίας του διαγωνισμού  για την αποχέτευση του Δήμου Παλλήνης. Όχι για να δρέψουμε δάφνες, αλλά για να θυμίσουμε σε κάποιους, ότι η ευθύνη και η ολιγωρία της Κεντρικής Εξουσίας (όχι όλων ευτυχώς..), για την καθυστέρηση είναι δεδομένη, όπως δεδομένη είναι και η ευθύνη των Τοπικών κοινωνιών και των Δημοτικών αρχόντων, που σε ένα τόσο ζωτικής σημασίας θέμα για ολόκληρη την Ανατολική Αττική δεν μπόρεσαν να συνεννοηθούν, βάζοντας μπροστά από το συλλογικό συμφέρον υποτίθεται... το "ατομικό"...  

Εύχομαι και ελπίζω η νέα αυτή εξέλιξη να έχει θετική έκβαση και να μην βρει μπροστά της άλλα εμπόδια στα γρανάζια της Ελληνικής γραφειοκρατίας για να ολοκληρωθεί μέσα στα πλαίσια των συμβατικών δεσμεύσεων, γιατί δεν έχουμε άλλα περιθώρια για χάσιμο χρόνου.... Η υπόθεση παρατράβηξε... (η απορρόφηση του κονδυλίου που έχει εγκριθεί από το ΕΣΠΑ εκπνέει το τέλος του 2023 Οι 48 μήνες ήτοι 4 χρόνια δέσμευσης υλοποίησης του έργου ξεπερνούν αυτό το όριο...)

 

 

 

Email: stfintikakis@gmail.com

 

 

   

Η αυταρέσκεια, το φιάσκο και το ανήθικο 500ρικο…

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Οσοι παρακολούθησαν τη χθεσινή συζήτηση στη Βουλή διαπίστωσαν τρία πράγματα: την αυταρέσκεια του πρωθυπουργού, το φιάσκο με τα εμβόλια και την ανήθικη (τιμωρητική) λογική με την παραλίγο αύξηση των προστίμων στα 500 ευρώ.

 

Η αυταρέσκεια του Κυριάκου Μητσοτάκη αποτυπώθηκε ανάγλυφα στον ισχυρισμό του ότι «ήταν επιτυχημένη η αντιμετώπιση του δεύτερου κύματος της πανδημίας». Για το πόσο επιτυχημένη ήταν ας μιλήσουν τρεις αριθμοί. Στην πρώτη φάση της πανδημίας την περασμένη άνοιξη, που ήταν πραγματικά επιτυχημένη, είχαμε 266 νεκρούς. Στους δύο πρώτους μήνες της δεύτερη φάσης, Σεπτέμβριο και Οκτώβριο, έγιναν 360. Και τους επόμενους δύο μήνες, Νοέμβριο και Δεκέμβριο, 4000. Ηδη οι νεκροί αγγίζουν τις 5500. Οι αριθμοί αυτοί αποδεικνύουν ότι ισχύει ακριβώς το αντίθετο από αυτό που είπε ο πρωθυπουργός. Και δεν μπορεί να το δικαιολογήσει ούτε η σύγκριση με άλλες χώρες, που έχουν περισσότερα θύματα. Διότι η Ελλάδα ξεκίνησε από πολύ καλύτερη αφετηρία και τα πήγε άσχημα στη συνέχεια. Επομένως, το «παιχνίδι» με τους αριθμούς και τις συγκρίσεις θυμίζει τη γνωστή (ανατριχιαστική) ρήση, που αποδίδεται στον Στάλιν: «Ο θάνατος ενός ανθρώπου είναι τραγωδία, ο θάνατος χιλιάδων ανθρώπων είναι στατιστική»…

 

Το φιάσκο με τα εμβόλια είναι πλέον οφθαλμοφανές. Η κυβέρνηση εδώ και μήνες, πριν κάν αρχίσει η παραγωγή, παρουσίασε το εμβόλιο σαν πανάκεια. Την ώρα που άνθρωποι πέθαιναν κατά εκατοντάδες και τα νοσοκομεία γονάτιζαν με γεμάτες τις ΜΕΘ, ο πρωθυπουργός και υπουργοί του υπόσχονταν εκατομμύρια εμβολιασμούς το μήνα. Ηταν μια προπαγανδιστική τακτική, για να απαλύνουν τις εικόνες από την τραγωδία στα νοσοκομεία. Σήμερα είναι φανερό ότι η προσδοκώμενη ποσότητα εμβολίων δεν θα έρθει έγκαιρα. Η ευθύνη δεν βαραίνει την κυβέρνηση, ωστόσο οι υποσχέσεις ήταν δικές της. Αλλά και ο ρυθμός του εμβολιασμού, με όσα εμβόλια υπάρχουν, δεν είναι ικανοποιητικός, όπως επαίρεται η κυβέρνηση. Τα 1018 εμβολιαστικά κέντρα, που είχαν προαναγγείλει πομπωδώς, είναι μαγική εικόνα. Σε κάθε περίπτωση η υπόσχεση, ακόμα και σήμερα, ότι μέχρι το καλοκαίρι θα έχει επιτευχθεί η πολυπόθητη ανοσία, υπόσχεση θα μείνει.

 

Η τιμωρητική λογική, από την οποία διακατέχεται η σημερινή κυβέρνηση, εμφανίστηκε ανάγλυφα στη Βουλή, όταν ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε την αύξηση των προστίμων στα 500 ευρώ. Ουδείς κατάλαβε πώς σκέφθηκαν τα σαΐνια που του το εισηγήθηκαν και ο πρωθυπουργός που το αποδέχτηκε και μάλιστα την ώρα που ο ίδιος ανακοίνωσε ότι η πανδημία υποχωρεί και οι πολίτες πειθάρχησαν στα μέτρα. Επρόκειτο για ανήθικο μέτρο. Οι αντιδράσεις ήταν οξύτατες και ο κ. Μητσοτάκης, την ανάγκην φιλοτιμίαν ποιούμενος, ανακάλεσε σχεδόν αμέσως την αύξηση. Ευτυχώς. Μπορεί, αν θέλει, να κρατήσει το πρόστιμο για τους Τσιτσιπάδες, τους Κωστόπουλους και λοιπούς Ντουμπαϊστές. Δεν θα πονέσει η τσέπη τους, άλωστε.

 

Η εικόνα αυτή από τη χτεσινή συζήτηση στη Βουλή επιβεβαιώνει, για άλλη μια φορά, ότι οι πρωθυπουργοί και οι υπουργοί τους ζουν σε δικό τους κόσμο, αποκομμένοι από τον πραγματικό. Γι’ αυτό και παίρνουν ακατανόητες αποφάσεις, γι’ αυτό και βλέπουν «επιτυχίες» εκεί που η αποτυχία είναι ολοφάνερη.

 

Προφανώς ακολουθούν τη συμβουλή που έχει δώσει ο Αγγλος φιλόσοφος Φραγκίσκος Βάκων: «Να επαινείς με θράσος τον εαυτό σου. Ολο και κάτι θα μείνει».  

   

Η νέα λογοκρισία

 

γράφει ο Γιώργος X. Παπασωτηρίου  

 

 

Κάποτε (τη δεκαετία του 1960), όταν «οι στρατιές της νύχτας» (από το ομώνυμο βιβλίο του Νόρμαν Μέηλερ), οι δημοκράτες νέοι των Ηνωμένων Πολιτειών  περικύκλωναν το αμερικανικό Πεντάγωνο, διαμαρτυρόμενοι για τον πόλεμο στο Βιετνάμ, δεν υπήρξε καμία εισβολή, μόνο συνθήματα και τραγούδια. Σήμερα, βαριά οπλισμένοι ακροδεξιοί οπαδοί του απερχόμενου προέδρου Ντόναλντ Τραμπ εισβάλλουν στο Καπιτώλιο, σπάνε, δέρνουν, καταστρέφουν. Η διαφορά είναι ποιοτική. Κι όμως κάποιοι επιμένουν να τους ταυτίζουν, να θεωρούν ότι η βία είναι ίδια, είτε είναι επιθετική είτε αμυντική. Τη σύγχυση καλλιεργούν και εκείνοι που θέλουν να επιβάλλουν την αστυνομοκρατία, που δεν θέλουν καμία αντίδραση στην κατεστημένη εξουσία, καμία αμφισβήτηση, καμία διαμαρτυρία. Είναι οι «αστυνομοκράτες» στην Ελλάδα που επιδεικνύουν σεβασμό στην «Ορθοδοξία» και άγρια βία εναντίον των φοιτητών. Είναι οι «Δημοκρατικοί» των ΗΠΑ που οιμώζουν εναντίον της υπαρκτής βίας των οπαδών του Τραμπ, αλλά οι οποίοι βομβαρδίζουν άλλους λαούς (πλην βέβαια του αμερικανικού).

 

Σήμερα, βρισκόμαστε απέναντι σ’ έναν νέο κίνδυνο. Οι κολοσσοί του διαδικτύου αποφάσισαν να κλείσουν τους λογαριασμούς του Ντόναλντ Τραμπ με την αιτιολογία ότι προέτρεπε τους οπαδούς του σε βίαιες και σε κάθε περίπτωση παράνομες ενέργειες. Αυτό χαιρετίστηκε από τους δημοκράτες όλου του κόσμου. Γρήγορα, όμως, η ικανοποίηση παραχώρησε τη θέση της στον σκεπτικισμό και το φόβο. Η εξουσία των ιδιοκτητών-διαχειριστών των κοινωνικών δικτύων αποδεικνύεται τεράστια και είναι ανεξέλεγκτη. Και διερωτάται κανείς, τι θα γίνει αύριο, αν οι «εταιρίες του διαδικτύου» στραφούν εναντίον των δημοκρατών, ερμηνεύοντας τις πολιτικές ελευθερίες κατά το δοκούν;

 

Για να είμαστε συγκεκριμένοι, οι εταιρείες μπορεί να στράφηκαν εναντίον του Τραμπ, αλλά δεν κάνουν το ίδιο, όταν κάτι ανάλογο συμβαίνει στο εξωτερικό των ΗΠΑ. Τα κριτήριά τους έχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Παράδειγμα: Ο Πωλ Κρούγκμαν έγραφε στην εφημερίδα The New York Times: «Αν ο Τραμπ ενθαρρύνει τη βία και μιλάει για στρατιωτικές λύσεις απαντώντας σε κατά κανόνα ειρηνικές διαδηλώσεις, τι θα κάνει, αυτός και οι υποστηρικτές του, αν διαπιστώνει ότι κινδυνεύει να χάσει τις εκλογές του Νοεμβρίου;». Η δημοσιογράφος Helen Buyniski, του απάντησε: «Η εφημερίδα The New York Times χύνει τώρα δάκρυα για τον φασισμό - (αλλά αυτό δεν συμβαίνει) όταν οι σελίδες της έχουν χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή συναίνεσης για τους πολέμους στο εξωτερικό…». Αυτό δεν είναι το αποκορύφωμα της υποκρισίας; Ρωτάει η δημοσιογράφος και καταλήγει: «Η μαζική βία είναι αποδεκτή όταν συμβαίνει σε πολίτες εκτός των ΗΠΑ.»!

 

Στην Ελλάδα, εκτός από την παραδοσιακή λογοκρισία, αυτή που βασίζεται στα "εξωνημένα" ΜΜΕ και την απόλυση δημοσιογράφων, που τολμούν να ασκήσουν κριτική στην εξουσία, υπάρχει και μια άλλη μορφή λογοκρισίας, αυτή που αρχίζει να διαμορφώνεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Εκτός από τα Ellinika Hoaxes, που είναι εντεταλμένα από το Facebook να ελέγχουν τα fake news, και είναι γενικά παραδεδεγμένο ότι είναι αναξιόπιστα και συντηρητικής πολιτικής κατεύθυνσης, υπάρχουν και οι κομματικοί μηχανισμοί, που οργανώνουν μαζικές αναφορές στο Facebook εναντίον σελίδων, που ασκούν κριτική στην κυβέρνηση, και οι οποίες «κλείνουν» με αυτόματη «απόφαση» όχι ανθρώπων, αλλά των αλγορίθμων του Facebook.

 

Όλα αυτά καταδεικνύουν ότι τα νέα μέσα επικοινωνίας απαιτείται να τεθούν υπό δημοκρατικό έλεγχο, να διαμορφωθεί ένα δημοκρατικό πλαίσιο λειτουργίας και ελέγχου της αυθαιρεσίας των διαχειριστών τους, όσο είναι ακόμα νωρίς…

Τελείως αντικειμενικά, δεν χρειαζόμαστε άλλους βιασμούς στον αθλητισμό

 

γράφει ο Μάνος Μίχαλος

 

"Δεν ξέρουμε καταρχάς αν συνέβη, αν θέλουμε να είμαστε τελείως αντικειμενικοί" δήλωσε ο Αντώνης Δημητρακόπουλος, πρόεδρος της ελληνικής ομοσπονδίας ιστιοπλοΐας, βιολογικών ετών 72 και προεδρικών ετών 24, όσα και τα χρόνια κατά τα οποία η Σοφία Μπεκατώρου επέλεξε να μη βγάλει από μέσα της την αηδιαστική γεύση του "Χ" που αντί να ασχολείτο (ως υπεύθυνος παράγοντας αυτής) με την αγωνιστική προετοιμασία της μετέπειτα χρυσής ολυμπιονίκη (Αθήνα 2004), σκεφτόταν το κάτω κατάρτι του. Ένας ακόμα ισόβιος πρόεδρος, σε μια ακόμα απαρχαιωμένη ομοσπονδία, λίγο πριν πάει να απολαύσει την ήδη καθυστερημένη σύνταξη στην οποία θα έπρεπε να βρίσκεται. Αν μάλιστα, ο Υφυπουργός Αθλητισμού, Λευτέρης Αυγενάκης, δεν είχε δώσει παράταση στις αρχαιρεσίες των ομοσπονδιών ως τις 31/3 και είχε μείνει συνεπής στον αρχικό σχεδιασμό του, σήμερα ο Δημητρακόπουλος θα ήταν ήδη στο κακοποιημένο, αθλητικό παραγοντικό, παρελθόν αυτής της χώρας.

 

Όμως, οι εκλογές των ομοσπονδιών έχουν αργήσει, έχουν ήδη κομματικοποιηθεί (και αυτές όπως όλες εδώ και 30 χρόνια ελληνικού παραγοντικού αθλητισμού) και οι μαθουσάλες παραμένουν στο θρόνο τους, παρακολουθώντας τις τελευταίες σκηνές μιας πορείας που γι’ αυτούς είναι χρυσή, αλλά για τους "τελείως αντικειμενικούς", είναι μαύρη και σκοτεινή. Σεξουαλικές παρενοχλήσεις, ρατσιστικές συμπεριφορές, χρηματισμοί, καταχρηστική οικονομική διαχείριση, είναι μερικά από αυτά που θα μπορούσαν να βγουν από τα στόματα αθλητών πολλών Μπεκατώρου, Καραλήδων και σίγουρα άλλων που δεν ξέρουμε καν τα ονόματα τους, γιατί δεν κατάφεραν να φτάσουν σε μια διοργάνωση ή σε ένα μετάλλιο.

 

Ναι, αλλά "δεν είναι λίγο αργά πια;" που είπε και ο Δημητρακόπουλος, να ψάχνουμε όσα μπορεί να έχουν συμβεί πίσω από τις κλειστές πόρτες των αυτοκρατοριών-ομοσπονδιών; Τι μπορεί να διορθωθεί στο παρελθόν; Τίποτα. Η μόνη λύση είναι να εκδιωχθεί το παρελθόν και να ευχηθούμε ότι όσοι αναλάβουν το παρόν και κυρίως το μέλλον του ελληνικού αθλητισμού, να θέλουν να δουλέψουν και όχι να συνταξιοδοτηθούν ή να αυτοανακαλεστούν (αλλάζοντας το καταστατικό) ισόβιοι επίτιμοι πρόεδροι όπως ο Δημήτρης Διαθεσόπουλος της ΚΟΕ, ο οποίος αν μη τι άλλο με αυτήν την κίνηση έδειξε ότι και με παίκτη λιγότερο ξέρει πάντα να κινείται πονηρά στο δεύτερο δοκάρι.

 

Η επίσημη περίοδος των εκλογών έχει αρχίσει από την 1η Ιανουαρίου και θα διαρκέσει ως τις 31 Μαρτίου με εξαίρεση τις εκλογές της ΕΠΟ οι οποίες είχαν βρει μια πιθανή ημερομηνία διεξαγωγής στις 19 Ιανουαρίου, αλλά κάτι ο covid-19 και κάτι το ότι αποτελούν καυτή πατάτα για την κυβέρνηση, δεν έχουν πάρει πράσινο φως από τον Νίκο Χαρδαλιά. Η περίοδος αυτή μπορεί να χαρακτηριστεί και κυνηγετική, δεδομένης της ψηφοθηρίας που διαδραματίζεται από τις υποψήφιες πλευρές, παρατάξεις, τις κρυφές συμμαχίες, τους ιδεολογικούς διαξιφισμούς και τις όλες διεργασίες που έχουν αναδείξει τις εκλογές (και τη γενικότερη αναδιάρθρωση του ελληνικού αθλητικού λαβύρινθου) ως το μεγαλύτερο στοίχημα του Λευτέρη Αυγενάκη, ο οποίος δεν είχε κανένα άγχος τις ημέρας του ανασχηματισμού για το αν θα χτυπήσει το τηλέφωνο του.

 

Ας ελπίσουμε ότι δεν θα υπάρξει άλλη παράταση και οι "τελείως αντικειμενικοί" θα πάνε σπίτι τους, οι "επίτιμοι ισόβιοι πρόεδροι" θα συνδέονται με τον αθλητισμό μόνο μέσω συνδρομητικής τηλεόρασης και όσοι θεωρούσαν τον εαυτό τους σημαντικότερο από το κάθε άθλημα, θα αφήσουν χώρο και αέρα για να ξεμυρίσει ο τόπος. Δεν χρειάζονται άλλοι, κάθε είδους βιασμοί, ρατσισμοί και ασέλγειες πάνω στο σώμα του ελληνικού αθλητισμού. Και εννοείται ότι αυτό το λέμε "τελείως αντικειμενικά".  

Οι "Αλγερινοί στο μετρό", έγιναν Έλληνες, αλλά παρέμειναν αλήτες

 

Ο άνθρωπος, ικανός για το χειρότερο και το καλύτερο, ως ατελής ύπαρξη, μόνο σε ένα άρρωστο μυαλό μπορεί να απεκδυθεί την όποια πιθανότητα, ανάλογα με το αν είναι "δικός μας ή ξένος"

 

γράφει ο Μάνος Χωριανόπουλος

 

"Αχ Ελλάδα μου, που έρχονται στη χώρα μας την καταλαμβάνουν οι βάρβαροι και τώρα μας δέρνουν  και στα Μέσα Μεταφοράς".

 

Η παραπάνω πρόταση συμπυκνώνει, αν αφαιρέσουμε τις ευχές για ψόφους και τα βρισίδια, τα πολλά που γράφτηκαν από την παραδημοσιογραφία της ακροδεξιάς και διάφορους φασίστες και ρατσιστές για τον ξυλοδαρμό του σταθμάρχη στο Μετρό.

 

Αυτό που ξεκίνησε με το γνωστό "σύμφωνα με πληροφορίες οι δράστες είναι πιθανό να είναι αλλοδαποί.." (προφανώς γιατί οι Έλληνες δεν κάνουμε τέτοια πράγματα), έβαλε φωτιά στα ρατσιστικά χόρτα, άνυδρων εγκεφάλων με αποτέλεσμα να φτάσουμε στον μύθο των "δύο Αλγερινών".

 

Ο ρατσιστικός οχετός, περιελάμβανε τη γνωστή γκάμα για απελάσεις, βούλιαγμα σκαφών, ασυνόδευτα, συνοδεία "ευχών" για βασανιστήρια. Δυστυχώς, για το "τι θα σημαίνει αν είναι Αλγερινοί", άρχισαν να αναρωτιούνται και δημοσιολογούντες της δεξιάς.

 

Και μετά ήρθε η σκληρή πραγματικότητα, μέσω μιας ανακοίνωσης της αστυνομίας για τη σύλληψη των δραστών, που περιείχε τη λέξη-βαλεριάνα των εγκλημάτων στην Ελλάδα: "ημεδαποί".

 

Έτσι μέσα σε λίγα 24ωρα το έργο "Αλγερινοί δέρνουν Έλληνα εργαζόμενο στο μετρό" κατέβηκε.

 

Επειδή όμως η πραγματικότητα, εκτός από σκληρή, είναι και γεμάτη ειρωνεία, τους δύο νεαρούς, βοήθησε και υπέθαλψε ένας Ειδικός Φρουρός. Δηλαδή όχι μόνο δεν ήταν οι αλλοδαποί που έρχονται, μας παίρνουν τις δουλειές και μας δέρνουν, αλλά συμμετείχε στην κάλυψη και αστυνομικός. Ένας παπάς έλειπε να ευλογήσει την κάλυψη-απόκρυψη, για να ολοκληρωθεί το δράμα της ακροδεξιάς.

 

Αν τους αναλάβει και ένας καλός δικηγόρος ίσως να ακούσουμε ότι εξοστρακίστηκαν οι κλοτσιές ή να κληθούμε να αναρωτηθούμε "τι δουλειά είχε ο σταθμάρχης του μετρό, στο μετρό τέτοια ώρα";

 

Τα δύο κτήνη, οι δύο αλήτες και εν δυνάμει δολοφόνοι, που χτύπησαν άγρια έναν εργαζόμενο, είναι Έλληνες 15 και 17 ετών και η κατάληξη της ιστορίας, αποτελεί ένα καλό μάθημα, δυστυχώς για συμπολίτες μας που έχουν σταματήσει να μαθαίνουν, εφόσον γνωρίζουν την αλήθεια, τι μας κρύβουν και ποιοι συνωμοτούν εναντίον του έθνους.

 

Αλήτης και καλός άνθρωπος μπορείς να είσαι ανεξαρτήτως εθνικότητας. Δεν υπάρχει έγκλημα το οποίο δεν έχει γίνει από ημεδαπούς και αλλοδαπούς, όπως δεν υπάρχει και αγαθοεργία που δεν έχει γίνει.

 

Ο άνθρωπος, ικανός για το χειρότερο και το καλύτερο, ως ατελής ύπαρξη, μόνο σε ένα άρρωστο μυαλό μπορεί να απεκδυθεί την όποια πιθανότητα, ανάλογα με το αν είναι "δικός μας ή ξένος".

 

Τα δύο αδέρφια που χτύπούσαν με μανία τον σταθμάρχη, δεν έχει σημασία αν είναι Έλληνες, Βούλγαροι, Γάλλοι ή αν έχουν καταγωγή από τα νησιά Σάντουιτς. Γιατί πάνω και πρώτα απ' όλα, είναι αλήτες, που πρέπει όμως να τιμωρηθούν και να σωφρονιστούν σύμφωνα με όσα προβλέπει ο νόμος του κράτους και όχι ο νόμος του όχλου.

Εκβιασμοί Άδωνη προς πανεπιστημιακούς: Όσοι δεν θέλουν την αστυνομία να πληρώνουν από την τσέπη τους! (video)

 

“Να δεσμεύονται με την προσωπική τους περιουσία για τις ζημιές”, ήταν η “πρωτοποριακή” πρόταση για το θέμα της αστυνομίας στα πανεπιστήμια από τον Άδωνη Γεωργιάδη.

 

Την ώρα που το φοιτητικό κίνημα αντιδρά στην πρόθεση της κυβέρνησης να υπάρχει αστυνομία στα πανεπιστήμια, ο Άδωνις Γεωργιάδης εξέφρασε τη δική του άποψη για το ζήτημα.

 

Μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό ΑΝΤ1, ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων δεν έχασε την ευκαιρία να θέσει και τη δική του πρόταση για το σοβαρό αυτό ζήτημα που έχει προκαλέσει αντιδράσεις, παρά το γεγονός μάλιστα ότι δεν είναι αρμοδιότητα του υπουργείου του. Ποια ήταν η πρόταση του κ. Γεωργιάδη; Όσοι ακαδημαϊκοί διαφωνούν με την αστυνομία στα πανεπιστήμια, να πληρώνουν τις ζημιές από την τσέπη τους! 

 

“Νομίζω ότι θα ήταν δίκαιο να ψηφίσουμε έναν νόμο που θα έλεγε ότι θα μπορεί να επιλέγει το πανεπιστήμιο αν θα έχει αστυνομία εκεί ή όχι. Εάν όμως δεν την έχει, όλα τα μέλη ΔΕΠ -εφόσον αναλαμβάνουν αυτά την ευθύνη- θα πρέπει να δεσμεύονται με την προσωπική τους περιουσία για τις ζημιές“, τόνισε με προκλητικό ύφος.  “Και τις ζημιές σε υλικά αγαθά και την ενδεχόμενη ηθική βλάβη σε οποιονδήποτε φοιτητή ή μη φοιτητή, όπως εγώ, που δεν μπορεί να μπει στα πανεπιστήμια”, κατέληξε με απειλητικό ύφος προς τους ακαδημαϊκούς που δεν τάσσονται υπέρ της μόνιμης παρουσίας της αστυνομίας στα πανεπιστήμια, υπογραμμίζοντας πως ελευθερία χωρίς ευθύνη δεν γίνεται.

  

Ξέχασε βέβαια ότι και με το υπάρχον πλαίσιο, χωρίς καμία ανάγκη να γίνουν τα Πανεπιστήμια αστυνομοκρατούμενα, θα μπορούσε να προφυλαχθούν τα πανεπιστημιακά ιδρύματα…

πηγή

Διερευνητικές επαφές Ελλάδας - Τουρκίας: Στη «φάκα» του διαλόγου

 

γράφει ο Δημήτρης Μηλάκας

Ο 61ος γύρος των διερευνητικών επαφών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, ο οποίος αρχίζει στην Κωνσταντινούπολη στις 25 Ιανουαρίου, δεν είναι στρωμένος με τριαντάφυλλα για την κυβέρνηση Μητσοτάκη.

  

Αντιθέτως, μια σειρά τουρκικές παγίδες είναι ήδη στημένες και την περιμένουν.

Η κυβέρνηση στην αρχή της θητείας της – όπως και άλλες στο παρελθόν – πίστεψε ότι τα ελληνοτουρκικά είναι απίθανο να «σκάσουν στη βάρδια της».

Ως προς την τρέχουσα διαχείριση των εντάσεων στις σχέσεις με τον «νευρικό γείτονα» ο πρωθυπουργός θεώρησε ότι η χώρα προστατεύεται επαρκώς (και) από τις ΗΠΑ με την ελληνοαμερικανική στρατιωτική συμφωνία που υπέγραψε τις πρώτες μέρες της θητείας του, αλλά και από τη Γερμανία, στην οποία επέτρεψε να αναμειχθεί παρασκηνιακά / διαμεσολαβητικά για την εκκίνηση μιας διαδικασίας προσέγγισης με την Άγκυρα.

 

Σε γενικές γραμμές η εικόνα που είχε ο πρωθυπουργός ήταν πως με την αρωγή των συμμάχων και των εταίρων τα ελληνοτουρκικά βρίσκονται υπό έλεγχο, υπό την έννοια ότι εκμηδενίζονται οι πιθανότητες ανάφλεξης. Κάπως έτσι θεωρούσε ότι θα κυλούσε η τετραετία, με το πρόβλημα να συνεχίζει το «ταξίδι» στο μέλλον...

Αυτή ήταν η αίσθηση της κυβέρνησης μέχρι τον Ιανουάριο του 2020 και τη «διερευνητική» αποστολή χιλιάδων μεταναστών και προσφύγων στα ελληνοτουρκικά σύνορα στον Έβρο, την οποία μεθόδευσε η Άγκυρα.

Εκεί, ωστόσο, όπου οι προσδοκίες της ελληνικής κυβέρνησης διαψεύστηκαν απολύτως ήταν το περασμένο καλοκαίρι, όταν η Τουρκία απέστειλε το ερευνητικό «Oruc Reis» με τη συνοδεία πολεμικών πλοίων για έρευνες στην περιοχή μεταξύ Καστελλόριζου, Ρόδου, Καρπάθου και Κρήτης.

Οι εν λόγω τουρκικές έρευνες σε θαλάσσιες περιοχές ελληνικού ενδιαφέροντος ολοκληρώθηκαν, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις της Άγκυρας, την 30ή Νοεμβρίου.

 

Τουρκικός μαξιμαλισμός

Εν τω μεταξύ, καθ’ όλη τη διάρκεια των τουρκικών ερευνών μέχρι και 6,5 μίλια μακριά από τις ακτές του συμπλέγματος του Καστελλόριζου και της Ρόδου, η Τουρκία οικοδομούσε / υπενθύμιζε με Navtex, Notam και δηλώσεις κυβερνητικών της αξιωματούχων το σύνολο των διεκδικήσεών της, οι οποίες αποτελούν τις παγίδες που θα βρει μπροστά της η κυβέρνηση:

● Τα νησιά δεν έχουν δικαιώματα εκμετάλλευσης στη θάλασσα πέραν των χωρικών τους υδάτων των 6 μιλίων.

● Δεκάδες από αυτά τα νησιά, κάποια μάλιστα και κατοικημένα, βρίσκονται παρανόμως κάτω από την ελληνική κυριαρχία.

● Όλα τα νησιά που βρίσκονται κοντά στα μικρασιατικά παράλια παρανόμως έχουν εξοπλιστεί από την Ελλάδα.

Με την υπερ-δραστηριότητα που ανέπτυξε στο πεδίο η Τουρκία καθ' όλη τη διάρκεια του περασμένου χρόνου κατάφερε να υπογραμμίσει την παρουσία της, δεσμεύοντας περιοχές για ασκήσεις (οι οποίες προγραμματίζονται και καθ' όλη τη διάρκεια του 2021) από την «μπούκα» των Δαρδανελίων στο βόρειο Αιγαίο μεταξύ Θάσου και Λήμνου, στο κεντρικό Αιγαίο μεταξύ Σκύρου και Λέσβου, μέχρι και νότια από Καστελλόριζο- Ρόδο και ανατολικά της Κρήτης.

 

Ανατολίτικα κόλπα

Η Άγκυρα επέλεξε να διατυπώσει την πρόσκλησή της προς την Αθήνα για την επανεκκίνηση των ελληνοτουρκικών συνομιλιών στην πιο κατάλληλη γι’ αυτήν στιγμή, καθώς:

1. Εμφανίζεται διαλλακτική για την επίλυση των ελληνοτουρκικών ζητημάτων ενώπιον της νέας αμερικανικής ηγεσίας.

2. Διευκολύνει τους Ευρωπαίους (Γερμανούς) να αποφορτιστούν από τις όποιες πιέσεις για την επιβολή κυρώσεων εναντίον της εξαιτίας της πειρατικής συμπεριφοράς της στην ανατολική Μεσόγειο τον περασμένο χρόνο. Η σχετική συζήτηση για τις κυρώσεις έχει μεταφερθεί για τη σύνοδο κορυφής της 25ης Μαρτίου.

3. Έχει ολοκληρώσει τις σεισμικές έρευνες στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Καστελλόριζου, Ρόδου, Καρπάθου και Κρήτης φτάνοντας σε απόσταση μόλις 6,5 μιλίων από τις ακτές ελληνικών νησιών, χωρίς να συναντήσει ούτε την αντίδραση ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων ούτε την «τιμωρία» των Ευρωπαίων για την παραβίαση της υποτιθέμενης ελληνικής / ευρωπαϊκής ΑΟΖ.

Κάτι που επίσης θα πρέπει να συνυπολογιστεί σε σχέση με την επικείμενη έναρξη των ελληνοτουρκικών συνομιλιών είναι ότι από τον περασμένο Οκτώβριο οι δύο χώρες «συνομιλούν» στο πλαίσιο του μηχανισμού αποσυμπίεσης που δημιουργήθηκε στο ΝΑΤΟ προκειμένου να αποτραπεί το ξέσπασμα κάποιου επεισοδίου.

 

Στο πλαίσιο αυτού του μηχανισμού δεν θα πρέπει να μας διαφύγει ότι οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις υποχρεώθηκαν σε αδράνεια όταν το «Oruc Reis» «έγλειφε» την ελληνική υφαλοκρηπίδα, 6,5 μίλια μακριά από τις ακτές της Ρόδου και του συμπλέγματος του Καστελλόριζου.

Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα προηγούμενα, ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι η ελληνική «σθεναρή» θέση που επανέλαβε ο πρωθυπουργός, σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα δεν συζητάει τίποτε περισσότερο από την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, διατυπώνεται για εσωτερική κατανάλωση. Διότι στο τραπέζι του ελληνοτουρκικού διαλόγου εκ των πραγμάτων είναι ήδη τοποθετημένο το σύνολο των τουρκικών διεκδικήσεων, οι οποίες αποτελούν και το σώμα της – εφ’ όλης της ύλης – διαπραγμάτευσης.

 

Σε αυτήν τη διαδικασία θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι ωθούν την ελληνική κυβέρνηση τόσο οι Αμερικανοί (και η νέα ηγεσία στην Ουάσιγκτον επιθυμεί την παραμονή της Τουρκίας σε δυτικόστροφη τροχιά) όσο και οι Γερμανοί, οι οποίοι έχουν πρωταγωνιστήσει «χαϊδεύοντας» την Τουρκία για τη συμπεριφορά της στην ανατολική Μεσόγειο και προωθώντας παρασκηνιακά την ελληνοτουρκική «προσέγγιση».

Το πόσο και μέχρι ποιο σημείο είναι δυνατόν να προχωρήσουν οι ελληνοτουρκικές συνομιλίες εξαρτάται από τον βαθμό «ελαστικότητας» που μπορεί να επιδείξει η ελληνική πλευρά, καθώς, αν παραμείνει αμετακίνητη στη δημόσια διατυπωμένη θέση ότι «συζητάμε μόνο θέμα οριοθέτησης υφαλοκρηπίδας - ΑΟΖ», τότε, όταν από την τουρκική πλευρά τεθούν τα υπόλοιπα ζητήματα (αποστρατιωτικοποίηση, γκρίζες ζώνες κ.λπ.), η «σεμνή τελετή» θα λάβει τέλος.

Ωστόσο, ακόμη και στην περίπτωση που η συζήτηση ξεκινήσει για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, εκ των πραγμάτων η ελληνική πλευρά θα υποχρεωθεί να συζητήσει το θέμα που από τον Ιανουάριο του 1996, με την κρίση των Ιμίων, έχει θέσει η Τουρκία, δηλαδή τη διευκρίνιση της κυριαρχίας επί δεκάδων (ελληνικών) νησιών και νησίδων...

 

 

Καθότι τα περιθώρια υποχώρησης (ακόμη και για μια κυβέρνηση Μητσοτάκη) στα ελληνοτουρκικά είναι εξαιρετικά περιορισμένα, ενώ επίσης και τα περιθώρια αλλαγής της τουρκικής ατζέντας είναι ανύπαρκτα, δεν είναι αβάσιμο να υποθέσει κάποιος ότι οι ελληνοτουρκικές συνομιλίες, πέρα από μια συγκυριακή και περιορισμένης διάρκειας διαχείριση του ελληνοτουρκικού ζητήματος, δύσκολα θα καρποφορήσου

 

Εμβόλια αρίστων

  

Σε διάλειμμα της χτεσινής δίκης σε δεύτερο βαθμό για τη δολοφονία του συγγραφέα Μένη Κουμανταρέα (διακόπηκε για τις 22 Ιανουαρίου, προκειμένου να ετοιμάσουν τις απολογίες τους οι κατηγορούμενοι), ο Αλέξης Κούγιας, συνήγορος υπεράσπισης, κόμπασε απευθυνόμενος στην έδρα ότι έχει κάνει το εμβόλιο για τον κορονοϊό «με τους γιατρούς τού Υγεία», προσθέτοντας ότι είναι 70 ετών.

 

Σε επικοινωνία με την «Εφ.Συν.» το ιδιωτικό θεραπευτήριο διέψευσε ότι έχει εμβολιάσει τον κ. Κούγια. Ο γνωστός ποινικολόγος κλείνει τα 70 σε λίγες μέρες. Αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία. Εμβολιασμός προβλέπεται σε πρώτη φάση για τους υγειονομικούς, όχι για τους δικηγόρους, και από αύριο για τις ηλικίες 85 και άνω.

 

Μετά τα δεκάδες κυβερνητικά στελέχη που έσπευσαν να πάρουν τη σειρά αυτών που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή και αντιμετωπίζουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο, φαίνεται ότι και άλλοι άριστοι είχαν, άγνωστο πώς, τη δυνατότητα να προηγηθούν στον εμβολιασμό.

 

Δ.ΑΓΓ.

 

Λινού: Υπάρχει έλλειψη διαφάνειας στα τεστ και στα κρούσματα

 

H καθηγήτρια επιδημιολογίας του ΕΚΠΑ, Αθηνά Λινού μιλώντας στο ραδιοφωνικό σταθμό Alpha δήλωσε ότι υπάρχει έλλειψη επαρκούς διαφάνειας και στα τεστ αλλά και στα κρούσματα. Μάλιστα ανέφερε πώς εκτιμά ότι αυτή τη πληροφορία δεν την έχουν ούτε τα μέλη της επιτροπής.

 

«Είναι δύσκολο να αναγνώσεις την τωρινή κατάσταση της πανδημίας. Έχουμε αλλαγή στον τρόπο που γίνονται τα τεστ. Ενώ τον Δεκέμβριο είχαμε αυξανόμενα τα μοριακά, τώρα έχουν μειωθεί δραματικά και είναι πολύ αυξημένα τα rapid. Ειναι πιο εύκολα μεν αλλά με πολύ μικρότερη αξιοπιστία. Αυτό είναι ένα πρόβλημα», υπογράμμισε η καθηγήτρια.

 

«Υπάρχει έλλειψη επαρκούς διαφάνειας τόσο για τα τεστ όσο και για τα κρούσματα σε κάθε περιοχή, ώστε να βλέπουμε τον δείκτη θετικότητας αναπεριοχή. Εκτιμώ ότι ούτε τα μέλη της επιτροπής (λοιμωξιολόγων) έχουν αυτή την πληροφορία, ούτε τη δυνατότητα να πουν πού να γίνουν τεστ», επισήμανε η κ. Λινού.

 

Η ίδια εκτιμά ότι η μείωση των θανάτων και των διασωληνωμένων στα νούμερα που ανακοινώνονται από τον ΕΟΔΥ αφορά το διάστημα έναν μήνα πριν και όχι τις ημέρες των εορτών.

 

«Είναι πιθανόν να εχουμε ανεπάρκεια ενημέρωσης και να μην μπορουμε να πάρουμε ή ή να άρουμε μέτρα. Θα ηταν σημαντικό να είχαμε όλη αυτή την πληροφορία», πρόσθεσε και σχετικά με το lockdown στον Ασπρόπυργο, είπε:

 

«Για παράδειγμα, μια πληροφορία για τον Ασπρόπυργο αναφέρει ότι τα κρούσματα δεν προήλθαν από τους κατοίκους, αλλά από τους εργαζόμενους στη (βιομηχανική) περιοχή. Δηλαδή, ο τρόπος που μετέβαιναν στην περιοχή ήταν επικίνδυνος, άρα θα έπρεπε ο εργοδότης να βρει τρόπο μεταφοράς τους».

 

Είναι πολύ σημαντικό να υπάρξει μεγαλύτερη διαφάνεια στο πού γίνονται τα τεστ και πόσα ακριβώς από αυτά είναι θετικά, σύμφωνα με την καθηγήτρια. 

πηγή

    

WWF: 430 εκατ. στρέμματα δασών χάθηκαν σε 13 χρόνια

 

Περίπου 430 εκατομμύρια στρέμματα δασών, δηλαδή η έκταση μιας χώρας όπως το Ιράκ, χάθηκαν στα 24 κύρια «μέτωπα» της αποψίλωσης των δασών στον κόσμο στο διάστημα από το 2004 έως το 2017, σύμφωνα με έκθεση του Παγκόσμιου Ταμείου για τη Φύση (WWF) που δόθηκε χτες στη δημοσιότητα.

 

 

 

Η εμπορική γεωργία, η οποία αποψιλώνει για τις καλλιέργειες και την εκτροφή ζώων, είναι η κύρια αιτία αυτής της καταστροφής των δασών, ιδιαίτερα στη Νότια Αμερική, σύμφωνα με τη μη κυβερνητική οργάνωση. Τα ορυχεία, αλλά και οι υποδομές, ιδιαίτερα οι οδικές, η δασική βιομηχανία και οι καλλιέργειες για προϊόντα διατροφής, κυρίως στην Αφρική, αναφέρονται επίσης ως σημαντικοί παράγοντες.

 

Απ’ αυτά τα 24 «θερμά σημεία» της παγκόσμιας αποψίλωσης των δασών, τα 9 βρίσκονται στη Λατινική Αμερική, 8 στην Αφρική και 7 στην περιοχή της Ασίας-Ειρηνικού. Σ’ αυτά συγκεντρώνεται πάνω από το μισό (52%) της παγκόσμιας καταστροφής των τροπικών δασών, σύμφωνα με τη ΜΚΟ.

 

Οι ζώνες που έχουν πληγεί περισσότερο είναι η βραζιλιάνικη Αμαζονία και η περιοχή της Σεράντο στην Βραζιλία, η Αμαζονία της Βολιβίας, η Παραγουάη, η Αργεντινή, η Μαδαγασκάρη και τα νησιά Σουμάτρα και Βόρνεο στην Ινδονησία και τη Μαλαισία.

 

Η βραζιλιάνικη περιφέρεια της Σεράντο, για παράδειγμα, πλήττεται κυρίως από την ανάπτυξη της γεωργίας και έχει χάσει 30 εκατομμύρια στρέμματα δάσους στο διάστημα από το 2004 έως το 2017, ενώ από το έτος 2000 έχει εξαφανισθεί άνω του 30% της συνολικής δασικής επιφάνειας.

 

Εξάλλου, σχεδόν το μισό (45%) των δασών, που έχουν απομείνει σ’ αυτές τις 24 ζώνες, έχουν υποστεί ζημιές ή έχουν κατατεμαχιστεί, πράγμα που τα καθιστά περισσότερο ευάλωτα, ιδιαίτερα στις πυρκαγιές, οι οποίες ενισχύονται και πολλαπλασιάζονται τις τελευταίες δεκαετίες.

 

Η κατάσταση αυτή θέτει σε κίνδυνο τα ευάλωτα οικοσυστήματα που φιλοξενούν τα δάση και συνεπώς τις κατοικίες πολυάριθμων ειδών. Επίσης ευνοεί τις επαφές ανάμεσα σε άγρια είδη και ανθρώπους και κατά συνέπεια το πέρασμα στον άνθρωπο ασθενειών ζωικής προέλευσης (ζωονόσων), όπως φάνηκε με την πανδημία της Covid-19.

 

Τα δάση είναι επίσης πολύ σημαντικές αποθήκες άνθρακα, καθώς επιτρέπουν να απορροφάται σημαντική ποσότητα των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου και εκλύονται από την ανθρώπινη δραστηριότητα.

 

Στην έκθεση καλούνται τα κράτη και ο οικονομικός τομέας να δώσουν μάχη κατά της αποψίλωσης των δασών, ιδιαίτερα μέσω της εγγύησης των δικαιωμάτων των αυτόχθονων πληθυσμών. Καλούνται επίσης οι πληθυσμοί να αποφεύγουν τα προϊόντα που ευνοούν το φαινόμενο αυτό, κυρίως τροποποιώντας τη δίαιτά τους προς λιγότερες ζωικές πρωτεΐνες.

 

«Η κακή διαχείριση των παγκόσμιων δασών ευνοεί τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, αφανίζει τη βιοποικιλότητα, καταστρέφει ζωτικής σημασίας οικοσυστήματα και πλήττει την επιβίωση και την ευημερία τοπικών κοινοτήτων και κοινωνιών γενικότερα», προειδοποιεί ο Μάρκο Λαμπερτίνι, γενικός διευθυντής του WWF.

 

Η επικεφαλής του γαλλικού κλάδου της μκο Βερονίκ Αντριέ υπογράμμισε από την πλευρά της «τη σημασία να προστατευθεί η φύση και ιδιαίτερα να διαφυλαχθουν τα δάση μας, κυρίως για να προλάβουμε τις επόμενες πανδημίες. (…) Χωρίς ζωντανά δάση, δεν θα έχουμε υγιή πλανήτη και υγιείς ανθρώπους».

 

Τον περασμένο Σεπτέμβριο, έκθεση του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) του ΟΗΕ, ο οποίος επιβλέπει τον τομέα, προειδοποιούσε ότι τα δάση είχαν χάσει «σχεδόν 1 δισεκατομμύριο στρέμματα» μέσα σε δύο δεκαετίες στον πλανήτη, πέφτοντας στο 31,2% (41 δισεκ. στρέμματα) της γήινης επιφάνειας το 2020, από 31,5% που ήταν το 2010 και 31,9% το 2000.

 

in.gr   

Κεραμέως – Χρυσοχοΐδης: Το δίδυμο του …'67-‘74

 

Δεν έχουν να επιδείξουν επιτυχίες στα υπουργεία τους, εκτός από αναχρονιστικά κι αυταρχικά μέτρα που θυμίζουν άλλες εποχές. Παραμένουν όμως «καρφωμένοι» στις καρέκλες τους.

 

γράφει ο Γεράσιμος Λιβιτσάνος

 

Όταν η Ν.Δ κέρδισε τις εκλογές τον Ιούλιο του 2019 και ανακοίνωσε την σύνθεση της κυβέρνησής της, η Νίκη Κεραμέως διαφημίστηκε ως μία νέα σε ηλικία υπουργός που θα κομίσει κάτι καινούργιο στην κυβερνητική πολιτική. Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης ως ένας «εκσυγχρονιστής» και «τεχνοκράτης» από τον χώρο του κέντρου. Σήμερα 17 μήνες αργότερα το δίδυμο αυτό έχει γίνει εκφραστής των πιο αναχρονιστικών αντιλήψεων της κυβέρνησης. Ξεπερνώντας ακόμη και τα …«φαβορί για τον τίτλο», δηλαδή τους υπουργούς που προέρχονται από το ΛΑΟΣ.

 

Η επιλογή της Νίκης Κεραμέως (γιατί περί επιλογής πρόκειται) να ανακοινώσει το νομοσχέδιο για την αστυνόμευση των πανεπιστημίων από κοινού με τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη έδωσε ένα σαφές στίγμα. Αυτό της καταστολής.

 

Το επισήμανε άλλωστε και, Δημήτρης Κουτσούμπας από το βήμα της Βουλής λέγοντας ότι η κοινή παρουσία των δύο συγκεκριμένων υπουργών ήταν αποδεικτική του αντιδραστικού χαρακτήρα του νομοσχεδίου και πώς «κάρτα στα πανεπιστήμια δείχναμε μόνον όσοι είμαστε φοιτητές στα χρόνια της Χούντας».

Η αναφορά του γ.γ του ΚΚΕ, στην Χούντα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ρητορική – αντιπολιτευτική υπερβολή. Αρχικά γιατί ο Δ.Κουτσούμπας δεν τα συνηθίζει κάτι τέτοια. Επίσης γιατί δεν είναι η πρώτη φορά που το δίδυμο Κεραμέως – Χρυσοχοϊδης έχει συνδέσει ρυθμίσεις που προώθησε με την περίοδο 1967-1974: Ο υπουργός ΠΡΟ-ΠΟ με το νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις που ήταν αντιγραφή χουντικών διαταγμάτων και η υπουργός Παιδείας με την περίφημη επαναφορά της «διαγωγής κοσμίας» που θεσμοθέτησε πέρυσι το καλοκαίρι.

 

 

Θυμίζουμε μάλιστα πώς όταν ακόμη και ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίστηκε διαλλακτικός για τον τρόπο που θα εφαρμοστεί μιαρύθμιση που θα «χαρακτήριζε» ένα παιδί 13-14 χρονών για το υπόλοιπο του βίου του, η Ν.Κεραμέως επανήλθε υποστηρίζοντας ότι το μέτρο αυτό είναι σύγχρονο και εφαρμόζεται και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

 

Ένα δεύτερο στοιχείο που χαρακτηρίζει τους δύο υπουργούς είναι η πολιτική απέχθεια απέναντι στους νέους ανθρώπους όταν αυτό το ευαίσθητο τμήμα της κοινωνίας αποφασίσει να διεκδικήσει συλλογικά. Η Νίκη Κεραμέως έχει πολλάκις εκφραστεί με απαξιωτικό τρόπο απέναντι στις καταλήψεις η τις κινητοποιήσεις στα πανεπιστήμια. Επί Χρυσοχοϊδη τα περιστατικά αυθαιρεσίας της ΕΛ.ΑΣ απέναντι σε νέους ανθρώπους – με έμφαση στους φοιτητές – αποτελούν πλέον καθημερινή ρουτίνα. Κανείς δεν ξεχνά βέβαια και την φυλάκιση 14χρονων μαθητών, τον περασμένο Οκτώβρη

 

‘Όλα τα παραπάνω, είναι γνωστά στους πολίτες και δεν χρειάζεται ιδιαίτερη οξυδέρκεια για να τα αντιληφθεί κανείς. Πόσο δε μάλλον το πολυάριθμο και έμπειρο επιτελείο του Μεγάρου Μαξίμου. Στον πρόσφατο ανασχηματισμό όμως ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέλεξε να διατηρήσει και τους δύο υπουργούς στην θέση τους.Παρότι δεν έχουν να επιδείξουν κάποιο επίτευγμα στον τομέα τους που να αντισταθμίζει το «παλαιάς κοπής» αυταρχικό προφίλ τους.

 

Ούτε ο Χρήστος Παππάς έχει ακόμη συλληφθεί, ούτε η εγκληματικότητα περιορίστηκε. Φυσικά κανένας δεν «χειροκροτεί» τους αστυνομικούς στο δρόμο όπως υποστηρίζει ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης κατα καιρούς .

 

Όσο για τα σχολεία κανείς δεν μπορεί να μιλήσει για κάποια θεαματική άνοδο του επιπέδου. Η εκπαιδευτική κοινότητα είναι «στα κάγκελα». Αντιθέτως οι «γκάφες» (από τις μάσκες – γίγας έως την τηλε-εκπαίδευση) διαδέχονται η μία την άλλη. Η επιμονή για άνοιγμα όπως - όπως των δημοτικών με την πανδημία σε έξαρση συμπληρώνει την εικονα.

 

Φυσικά ο εκάστοτε πρωθυπουργός έχει το προνόμιο να επιλέγει την σύνθεση της κυβέρνησής του. Αλλά μοιράζεται παράλληλα και την ευθύνη για τις πράξεις της.

Υπό εξέταση 23 θάνατοι ατόμων μετά το εμβόλιο για τον κορονοϊό στη Νορβηγία.!

 

Ο εμβολιασμός με το εμβόλιο της αμερικανικής εταιρείας Pfizer και της γερμανικής BioNTech, ξεκίνησε στην Νορβηγία στις 27 Δεκεμβρίου του 2021.

 

Τουλάχιστον 23 άτομα που είχαν κάνει το εμβόλιο κατά του κορονοϊού πέθαναν στην Νορβηγία, ανακοίνωσε ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων της Νορβηγίας.

 

«Ενημερωθήκαμε για 23 θανατηφόρα περιστατικά μετά τον εμβολιασμό. Αυτή τη στιγμή εξετάζονται τα 13 εξ αυτών» αναφέρεται την ανακοίνωση.

 

«Αυτά τα στοιχεία μπορεί να υποδεικνύουν ότι συνήθη συμπτώματα, που προκαλούνται από το εμβόλιο, τέτοια όπως ο πυρετός και η ναυτία, μπορεί να επιφέρουν τον θάνατο ορισμένων ανθρώπων μεγάλης ηλικίας με αδύναμη υγεία», υπογράμμισε ο αρχίατρος του οργανισμού Σίγκουρντ Χορτέμου.

 

Ο εμβολιασμός με το εμβόλιο της αμερικανικής εταιρείας Pfizer και της γερμανικής BioNTech, ξεκίνησε στην Νορβηγία στις 27 Δεκεμβρίου του 2021, σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ.

 

Οι πρώτοι που εμβολιάσθηκαν ήσαν οι ηλικιωμένοι που διέμεναν σε οίκους ευγηρίας στο Όσλο. Στις αρχές του έτους έγινε γνωστό ότι τρείς άνθρωποι, που έμεναν σε διαφορετικές περιοχές και οι οποίοι είχαν εμβολιασθεί, πέθαναν, ωστόσο ο θάνατος τους ενδέχεται να μη σχετίζεται με τον εμβολιασμό και τα περιστατικά αυτά διερευνώνται.

 

Συνολικά μέχρι αυτή τη στιγμή στην Νορβηγία έχουν εμβολιασθεί με το εμβόλιο των Pfizer – BioNTech 21.000 άνθρωποι. Στις 12 Ιανουαρίου η Νορβηγία άρχισε να παραλαμβάνει εμβόλια της αμερικανικής φαρμακευτικής εταιρείας Moderna.  

πηγή

Ολοκληρώθηκε ο διαγωνισμός για την Αποχέτευση του Δήμου Παλλήνης

 

Το έργο θα ολοκληρωθεί εντός χρονοδιαγράμματος 48 μηνών και αφορά στην κατασκευή 19,5 χλμ. πρωτεύοντος, και 152,5 χλμ. δευτερεύοντος δικτύου, δεκατριών (13) συνολικά αντλιοστασίων καθώς και την κατασκευή των συνδέσεων με τα ακίνητα.

 

Μετά τη διαδικασία ελέγχου της σύμβασης από το Ελεγκτικό Συνέδριο και στη συνέχεια την υπογραφή της ξεκινούν εντός της ερχόμενης Άνοιξης, σύμφωνα με την ΕΥΔΑΠ οι εργασίες.

 

Το έργο θα ολοκληρωθεί εντός χρονοδιαγράμματος 48 μηνών και αφορά στην κατασκευή 19,5 χλμ. πρωτεύοντος, και 152,5 χλμ. δευτερεύοντος δικτύου, δεκατριών (13) συνολικά αντλιοστασίων καθώς και την κατασκευή των συνδέσεων με τα ακίνητα.

 

Για όλον τον δήμο

Θα καλύψει όλη την Παλλήνη και την Ανθούσα καθώς και τις περιοχές του Γέρακα που βρίσκονται, νοτίως της Αττικής Οδού, συνδέοντας τες, με το ΚΕΛ Ψυτάλλειας. Οι περιοχές του Γέρακα, βόρεια της Αττικής Οδού, διαθέτουν ήδη αποχέτευση. Η Κάντζα, ο Άγιος Νικόλαος, η Κάτω Μπαλάνα, οι Εργατικές Κατοικίες Ι, ΙΙ, ΙΙΙ και το Λουτρό, θα συνδεθούν με το ΚΕΛ Παιανίας-Κορωπίου, το οποίο είναι υπό κατασκευή. Με τον τρόπο αυτό, έχει διασφαλιστεί η πλήρης κάλυψη όλου του Δήμου Παλλήνης, με δίκτυο αποχέτευσης.

 

Πρόκειται για ένα έργο που, πέραν της τοπικής, έχει και εθνική σημασία, καθώς αποτελεί το πρώτο έργο αποχέτευσης με αποδέκτη σε λειτουργία, στην Ανατολική Αττική, η οποία αν και αποτελεί σημαντικό μέρος της μητροπολιτικής περιοχής της Αθήνας, με πάνω από μισό εκατομμύριο μόνιμους κατοίκους, δεν διαθέτει δίκτυο ακαθάρτων. Για τον λόγο αυτό , η χώρα μας πληρώνει εδώ και πάνω από 15 χρόνια, ετήσια πρόστιμα πολλών εκατομμυρίων ευρώ στην ΕΕ.

 

Επιπλέον, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα δημόσια έργα που θα εκτελεστούν την επόμενη περίοδο στη χώρα μας και θα συμβάλει στην προσπάθεια ανόρθωσης της Εθνικής Οικονομίας, προσφέροντας χιλιάδες θέσεις εργασίας.

 

«Αποτελεί μια ιστορική στιγμή για τον Δήμο μας και μια δικαίωση των επιλογών και του μεγάλου αγώνα που δώσαμε με σχέδιο και πείσμα, από το 2011, κόντρα στη γραφειοκρατία και τα εμπόδια που πολλές φορές, ύψωνε και το ίδιο το Κράτος» δήλωσε, με αφορμή την ολοκλήρωση του διαγωνισμού, ο Δήμαρχος Παλλήνης, Θανάσης Ζούτσος και συμπλήρωσε: «Είναι μια ημέρα χαράς. Ένα όνειρο ετών και διεκδικήσεων της τοπικής κοινωνίας, το έργο που όλοι περιμέναμε, επιτέλους, ξεκινά. Ένα έργο με τεράστια περιβαλλοντική σημασία και οικονομική ανταπόδοση για τα νοικοκυριά που θα απαλλαγούν από ένα κόστος που ξεπερνά τα 1.200-1.500 ευρώ το χρόνο, τα οποία δαπανούν σήμερα για εκκενώσεις βόθρων. Είναι πάνω από όλα, μια νίκη της λογικής κι ένα έργο πολιτισμού, που μας απαλλάσσει από την τριτοκοσμική κατάσταση των βόθρων και σηματοδοτεί την αρχή μιας νέας εποχής για όλους μας, με καλύτερη ποιότητα ζωής»   

πηγή