Ποιόν συμφέρει ο θάνατος του Κουφοντίνα;

 

Από ώρα σε ώρα κρίνεται πιά η εξέλιξη της απεργίας πείνας του Δημήτρη Κουφοντίνα, που σήμερα μπήκε στην 50η μέρα και παράλληλα στην 5η ημέρα απεργίας δίψας. Σύμφωνα με όσα χθες ο γιατρός Θοδωρής Σδούκος, που τον επισκέφθηκε στην ΜΕΘ του Γενικού Νοσοκομείου Λαμίας δήλωσε : «Η υπογλυκαιμία, συνοδευόμενη από επικίνδυνες ηλεκτρολυτικές διαταραχές, μπορεί να αποβεί ανά πάσα στιγμή μοιραία για το μυοκάρδιο και τον εγκέφαλο.».

 

 

του Κώστα Παπαδάκη,

 

δικηγόρου, εκ των συνηγόρων της Πολιτικής Αγωγής στη Δίκη της Χρυσής Αυγής

 

Συνεπώς, τα επόμενα δύο εικοσιτετράωρα θεωρούνται κρίσιμα για το αν θα ζήσει. Παρά τα όσα είχαν διαφανεί τις προηγούμενες εβδομάδες, τόσο με τις διαδοχικές δηλώσεις στήριξης του απεργού πείνας από τα κόμματα της αριστεράς, όσο και από την ογκούμενη και διαρκώς εκδηλούμενη με χιλιάδες υπογραφές και κινητοποιήσεις συμπαράστασης στον Δημήτρη Κουφοντίνα, που έφτασε στο σημείο να προκαλέσει ακόμα και ρωγμές στο κυβερνητικό στρατόπεδο με δειλές έστω δηλώσεις στελεχών του που καλούσαν την κυβέρνηση να ανταποκριθεί στις επιταγές του κράτους δικαίου, φαίνεται ότι η Νέα Δημοκρατία δεν είναι διατεθειμένη να υποχωρήσει.

 

Δεν την μεταπείθουν ούτε οι χιλιάδες και καθημερινά αυξανόμενες υπογραφές, ούτε οι καθημερινές επίσης κινητοποιήσεις (τις οποίες διαλύει εν τω γεννάσθαι με καταδίωξη, άγριο ξύλο, χημικά και δεκάδες προαγωγές και συλλήψεις κάθε φορά), ούτε οι εκκλήσεις από έγκυρους νομικούς φορείς όπως η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων, η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ) , ο Δικηγορικός Σύλλογος Πατρών (για τον Δ.Σ.Α. ας μην πω καλύτερα, η συνένοχη σιωπή του δεν θα λησμονηθεί από τους δικηγόρους), μέλη του Δ.Σ. του Δ.Σ.Α. και άλλων Δικηγορικών Συλλόγων, ο Συνήγορος του Πολίτη που αποδοκίμασε την άρνησή της να δώσει αντίγραφα της διαδικασίας μεταγωγής, και από χιλιάδες πλέον νομικούς, διανοούμενους, καλλιτέχνες, πολιτικούς κ.α.

 

Δεν την πτοεί αν ο τόπος μας αποκτήσει για πρώτη φορά στην ιστορία του νεκρό απεργό πείνας, τον πρώτο στην Ευρώπη μετά τον θάνατο του Ιρλανδού Μπόμπυ Σάντς το 1981 στην Αγγλία της Θάτσερ, πλάι στην Τουρκία του Ερντογάν με τον γνωστό δείκτη σεβασμού των δικαιωμάτων.

 

Το συμφέρον της άλλα της υπαγορεύει.

 

Το εσωτερικό της έγγραφο (non paper), που δημοσιοποιήθηκε χθες 25/2/2021, δίνει την γραμμή, της οποίας σύντομα οι βασικοί άξονες είναι οι εξής :

 

Α) Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει τον Κουφοντίνα, η προσπάθεια δηλαδή μετατροπής της απεργίας πείνας σε ζήτημα πολωτικής δικομματικής αντιπαράθεσης για να στριμώξει στον ΣΥΡΙΖΑ και να διευρύνει τα ρήγματα στο εσωτερικό του.

 

Β) Οτι ο νόμος προβλέπει τον τρόπο κράτησης, ο οποίος τηρήθηκε απολύτως,

 

Γ) Οτι ο Κορυδαλλός αποτελεί κατάστημα τύπου Α και γι’ αυτό κρατούνται μόνο υπόδικοι, κατάδικοι για χρέη και κατάδικοι σε ποινή φυλάκισης,

 

Δ) Ότι για λόγους υγειονομικούς δεν επιτρέπεται η μεταγωγή νέων καταδίκων στο κατάστημα Κορυδαλλού,

 

Ε) Οτι «ο αμετανόητος δολοφόνος 11 ανθρώπων» ζητά προνομιακή μεταχείριση,

 

Στ) Οτι η Πολιτεία δεν εκβιάζεται, διατηρεί κυριαρχικό δικαίωμα σε σχέση με τον τρόπο κράτησης καταδίκων και δεν υπάρχει συναλλαγή με καταδίκους για τον τρόπο κράτησης.

 

Όλα τα παραπάνω είναι ψέμματα. Πρώτα από όλα, και αλήθεια να ήταν οποιοδήποτε από αυτά, ουδείς εμπόδιζε την κυβέρνηση κατά την διατύπωση του άρθρου 3 Ν. 4760/2020, τον οποίο καθ ομολογία της νομοθέτησε για να μεταφέρει τον Κουφοντίνα από τις αγροτικές φυλακές σε κλειστές, να το διατυπώσει κατά τρόπο που να ανταποκρίνεται στα παραπάνω δεδομένα. Αντί, δηλαδή, να γράφει «..επαναμετάγεται στο κατάστημα κράτησης από το οποίο αρχικά μετήχθη» να περιλάβει την διατύπωση «μετάγεται σε άλλο κατάστημα κράτησης.» ή «μετάγεται σε κατάστημα κράτησης τύπου…..». Τότε δεν θα είχε τεθεί κανένα θέμα μεταγωγής του Κουφοντίνα στον Κορυδαλλό.

 

Φαίνεται όμως, αν και δεν είναι αυτό το θέμα μας, ότι η κυβέρνηση εκτός όλων των άλλων χαρακτηριστικών της εν προκειμένω δεν διαθέτει το προσόν να γνωρίζει ακόμα και να νομοθετεί διατυπώνοντας κατά τρόπο ανταποκρινόμενο στις προθέσεις της το περιεχόμενο των κανόνων εξουσίας που θεσπίζει. Εκτός εάν την περίοδο εκείνη οι προθέσεις της ήταν όντως αυτές και τις μετέβαλε στην συνέχεια.

 

Είναι ακόμα γνωστό ότι ο Κορυδαλλός, παρά το γεγονός ότι προβλέπεται τυπικά ως κατάστημα κράτησης τύπου Α για υποδίκους κλπ, περιλαμβάνει όλα αυτά τα χρόνια χιλιάδες καταδίκους, ακόμα και ειδικές πτέρυγες για καταδίκους, ακόμα και σήμερα. Το γνωρίζουν οι πάντες αυτό.

 

Ενώ το επιχείρημα ότι για λόγους υγειονομικούς δεν επιτρέπεται η μεταγωγή νέων καταδίκων στο κατάστημα Κορυδαλλού είναι κυριολεκτικά ακατανόητος. Τι εννοούν οι επικοινωνιολόγοι της ΝΔ ; Ότι στον Κορυδαλλό ο κορωνοϊός κολλάει, ενώ στον Δομοκό και σε άλλα καταστήματα κράτησης δεν κολλάει ;

 

Τέλος, η «πολιτεία» στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν εκβιάζεται, αλλά εκβιάζει. Γιατί αυτή είναι που παραβιάζει το νόμο που ψήφισε και όχι ο Κουφοντίνας. Αυτή και μόνο έχει δημιουργήσει όλο το πρόβλημα και φταίει για όλα.

 

Και επειδή δεν έχει άλλα επιχειρήματα καταφεύγει είτε στα ψέμματα, είτε στην γνωστή προβοκάτσια της τρομο-υστερίας, αναπαράγοντας την συζήτηση για τα αδικήματα της 17Ν, αλλά και αποκαλύπτοντας τον πραγματικό λόγο για τον οποίο στέκεται τόσο σκληρά απέναντι στον Κουφοντίνα. Όλα αυτά κρίθηκαν αμετάκλητα στη δίκη και η αναπαραγωγή τους φαίνεται να μην το σέβεται. Και η νόμιμη μεταχείριση του κρατούμενου δεν εξαρτάται από αυτά. Η κυβέρνηση συνεπώς τον αντιμετωπίζει με τον τρόπο αυτό όχι για όσα έκανε (δεν είναι αρμόδια άλλωστε κατά το σύστημα διάκρισης των εξουσιών που παριστάνει ότι σέβεται), αλλά για όσα πιστεύει.

 

Με αυτά τα δεδομένα είναι προφανές ότι αφού η κυβέρνηση εξακολουθεί την αδιάλλακτη στάση της, απομένουν δύο ενδεχόμενα στις ώρες που ακολουθούν :

 

A) Το ενδεχόμενο της αναγκαστικής σίτισης, το οποίο όμως αντίκειται εξόφθαλμα στον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας, που απαγορεύει οποιαδήποτε ιατρική πράξη χωρίς την συναίνεση του ασθενούς (άρθρο 12 Ν. 3418/2005), στον Κώδικα Δεοντολογίας του Νοσηλευόμενου Ασθενούς (άρθρο 47 Ν. 2071/1992) και στις διεθνείς συμβάσεις και διακηρύξεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, της Παγκόσμιας Ένωσης Γιατρών και ιδίως στην διακήρυξη της Μάλτας σχετικά με τους απεργούς πείνας. Σχετικές ανακοινώσεις έχουν εκδόσει η ΟΕΝΓΕ και η ΟΕΝΓΘ.

 

Σύμφωνα με την τελευταία, όταν ο απεργός πείνας έχει εκδηλώσει σταθερά και αδιατάρακτα την άρνηση συναίνεσης του σε οποιαδήποτε λήψη ορού ή άλλων μέτρων αναγκαστικής σίτισης, οι γιατροί είναι υποχρεωμένοι και όταν αυτός στην συνέχεια βρεθεί σε κόμμα ή χάσει τις αισθήσεις του και την δυνατότητα να εκφράζει την συναίνεση του, να ακολουθήσουν την δηλωμένη έως τότε συναίνεση. Και ήδη φαίνεται, τόσο από την ανακοίνωση της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδος, όσο και από τα γενικόλογα διατυπωμένα κείμενα της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Λαμίας, που με αλλεπάλληλες διατάξεις της καλεί τους γιατρούς να λάβουν κάθε μέτρο αναγκαίο για την προστασία της ζωής του, η λέξη αναγκαστική σίτιση παραλείπεται, αποφεύγεται και ερμηνεύεται ρητά ότι δεν αποτελεί περιεχόμενο της Εισαγγελικής Εντολής, αλλά την εναποθέτει στην κρίση των γιατρών, που, όπως προαναφέρθηκε, δεσμεύονται από τον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας και δεν μπορούν να την εφαρμόσουν.

 

Β) Το – μόνο ρεαλιστικό πλέον και μακάρι να διαψευσθώ – ενδεχόμενο του θανάτου του Δημήτρη Κουφοντίνα. Ο ίδιος τον έχει επιλέξει και αποδεχθεί αντί της αναγκαστικής σίτισης, δείχνοντας ότι παραμένει αγωνιστής μέχρι το τέλος.

 

Το ερώτημα είναι τώρα γιατί η Νέα Δημοκρατία επιδιώκει τον θάνατο του Δημήτρη Κουφοντίνα ή έστω αποδέχεται το ενδεχόμενο του, που αποκτά όλο και μεγαλύτερη βεβαιότητα, επιμένοντας στην σκληρή και εν τέλει παράνομη συμπεριφορά της ;

 

Είναι κοινός τόπος, ότι η σημερινή κυβέρνηση είναι η πλέον ακροδεξιά και αυταρχική τουλάχιστον από το 1974 και καθώς δεν έχει μπροστά της κάποιο ανερχόμενο κίνημα πολιτικής προοπτικής που θα μπορούσε να την ανατρέψει με θέσεις προς τα αριστερά, αλλά αντίθετα έχει πίσω της ένα εξευτελισμένο και ηττημένο κυβερνητικό ΣΥΡΙΖΑ, που αποτέλεσε δυστυχώς την πολιτική επιλογή έκφρασης μίας μακράς κινηματικής ριζοσπαστικοποίησης της ελληνικής κοινωνίας επία δύο δεκαετίες πριν, βρίσκει την ευκαιρία να εκδικηθεί την ελληνική κοινωνία για όλη της αυτή την ριζοσπαστικοποίηση και να ανατρέψει στην πράξη όλες τις κατακτήσεις δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών της μεταπολιτευτικής περιόδου. Είναι μία κυβέρνηση που μας γυρνάει στις δεκαετίες του 1950 και 1960, όταν η δράση της Αριστεράς και οι συναθροίσεις βρίσκονταν στην παρανομία. Ο τρόπος με τον οποίο, άλλωστε, έχει αντιμετωπίσει τις περισσότερες συναθροίσεις το δείχνει από μόνος του. Και ειδικότερα στην περίπτωση εκδηλώσεων συμπαράστασης Κουφοντίνα δεν υπήρξε ούτε μία που να μην την διαλύσει εν τω γεννάσθαι, μόλις άνοιξε ένα πανό και χωρίς να υπάρξει οποιαδήποτε εκδήλωση βίας από τους συμμετέχοντες.

 

Τροφοδοτεί ακόμα την ένταση με διαρκείς και όπως αποδεικνύεται από το non paper, εκπορευόμενες από ένα ενιαίο επικοινωνιακό κέντρο, πολωτικές επιθέσεις και φυσικά χρησιμοποιεί τα ΜΜΕ στην αναπαραγωγή της τρομο-υστερίας, στην αναφορά περί αρχιεκτελεστή, περί διεκδίκησης προνομιακής μεταχείρισης κλπ. Συσπειρώνει το συντηρητικό κομμάτι της κοινωνίας και ενδιαφέρεται για τη συνοχή των ακροδεξιών της στοιχείων, που φαίνεται να κυριαρχούν πλέον στον πολιτικό της προσανατολισμό συνδυαζόμενα με την θέση κορυφαίων παραγόντων εξουσίας ως πολιτικώς εναγόντων κατά του απεργού πείνας. Είναι σε θέση να γνωρίζει ότι ο θάνατος του Κουφοντίνα θα προκαλέσει σκληρές αντιδράσεις. Μιλάνε ήδη αρκετοί για μέρες του 2008 μετά την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, αλλά φοβάμαι ότι είναι μετριοπαθείς.

 

Είμαι βέβαιος, όμως, ότι αυτό ακριβώς θέλει η Νέα Δημοκρατία, γιατί αντισταθμίζει υπέρ των συμφερόντων της την πόλωση που θα δημιουργηθεί, η οποία θα ισχυροποιήσει ακόμα περισσότερο την αντικοινωνική πολιτική της, θα νομιμοποιήσει την λήψη ακόμα περισσότερων αυταρχικών μέτρων και την σκλήρυνση της αστυνομικής και κρατικής καταστολής. Και αυτό της είναι απαραίτητο, σε μία περίοδο που παρά την καταχρηστική εκμετάλλευση της πανδημίας και τους αλλεπάλληλους περιορισμούς και κατασταλτικά μέτρα, ξεσπούν κοινωνικοί αγώνες και είναι βέβαιο ότι η κοινωνική δυσαρέσκεια ογκούμενη θα εκφραστεί με πολύ μαζικό και δυναμικό τρόπο και θα ανατρέψει την όποια συναίνεση στην πολιτική της, όταν τα προσχήματα της πανδημίας θα έχουν εκλείψει.

 

Αυτό ακριβώς θέλει να προλάβει. Θέλει να δημιουργήσει μία κατάσταση «κλέφτες και αστυνόμοι», η οποία θα εξωθεί διαρκώς την Αριστερά και το κίνημα της κοινωνικής ανατροπής αλλά και τους ίδιους τους θεσμούς να συνθλίβονται ανάμεσα τους («ή με το κράτος η με τους τρομοκράτες») ενώ ταυτόχρονα θα ισχυροποιεί τα αντανακλαστικά του συντηρητικού μέρους της κοινωνίας, που είναι από ότι φαίνεται κυρίως την ενδιαφέρει και θέλει να διατηρήσει για να μην διαρρεύσει προς άλλα μορφώματα. Έτσι και αλλιώς το σύνολο της πολιτικής, ρατσιστικής, κατασταλτικής, αντιπροσφυγικής και αντικοινωνικής, αυτή την συμμαχία της επιβάλει ως προτεραιότητα.

 

Η Νέα Δημοκρατία, λοιπόν, είναι προφανές ότι έχει συμφέρον από τον θάνατο του Δημήτρη Κουφοντίνα, αφού δεν μπορεί να προκαλέσει την ήττα του με τη διακοπή της απεργίας πείνας. Η κοινωνία, όμως, δεν έχει κανένα συμφέρον να εμπλακεί σε μία τέτοιου είδους εξέλιξη και να εγκλωβιστεί και στα αντίστοιχα διλήμματα για τα επόμενα χρόνια. Ούτε το αντικαπιταλιστικό κίνημα, ούτε η αριστερά. Ούτε καν οι θεσμοί και οι κοινωνικοί και πολιτικοί φορείς αστικών φιλελεύθερων αντιλήψεων.

 

Γι’ αυτό και όσο είναι καιρός τις λίγες ώρες που μένουν ακόμα, η κατακραυγή της κυβέρνησης και η απαίτηση να ικανοποιηθεί το αίτημα του Δημήτρη Κουφοντίνα πρέπει να μεγαλώσει όσο περισσότερο γίνεται. 

πηγή

 

 

 

 

Θα ψηφίσουν σύμβαση για την παρενόχληση στην εργασία. Μετά θα καταργήσουν το 8ωρο

 

Μια πολύ ωραία εξαγγελία του Κυριάκου Μητσοτάκη χθες στην Βουλή. Αρκεί να μην γνωρίζει κανείς τι προηγήθηκε και τι έπεται.

 

γράφει ο Γεράσιμος Λιβιτσάνος

 

Οι θεσμικές αλλαγές ακούγονται πάντα ωραία όταν ανακοινώνονται από το βήμα της Βουλής. Ιδίως από πρωθυπουργούς. Μια ιδιότητα που δυστυχώς χάνουν όταν έρχονται σε επαφή με την πραγματικότητα.

 

Έτσι λοιπόν ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανάμεσα στα θεσμικά μέτρα που ανακοίνωσε χθές για την αντιμετώπιση της σεξουαλικής παρενόχλησης και της κακοποιητικής συμπεριφοράς στον χώρο εργασίας, περιέλαβε και την ενσωμάτωση της σύμβασης 190 του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας (ILO).

 

Πριν τον πρωθυπουργό, είχε προλάβει να την εξαγγείλει η νέα υφυπουργός Εργασίας αρμόδια Μαρία Συρέγγελα. Όπως δήλωσε «η Σύμβαση 190 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας αποτελεί το πρώτο διεθνές μέσο που καθορίζει τα παγκόσμια πρότυπα για την παρενόχληση και τη βία που σχετίζονται με την εργασία και αναγνωρίζει ότι η βία και η παρενόχληση στην εργασία μπορεί να αποτελούν παραβίαση ή κατάχρηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, γεγονός που αποτελεί απειλή για τις ίσες ευκαιρίες».

 

Για να ξέρετε, η σύμβαση δεσμεύει τα κράτη μέλη που θα την υιοθετήσουν. Καθένα από αυτά είναι υποχρεωμένο να «δημιουργήσει και να ενισχύσει μηχανισμούς επιβολής και παρακολούθησης, να εξασφαλίσει πρόσβαση σε διορθωτικά μέτρα και υποστήριξη των θυμάτων, να προβλέψει κυρώσεις, να αναπτύξει εργαλεία καθοδήγησης, εκπαίδευσης και κατάρτισης και ευαισθητοποίησης σε προσβάσιμες μορφές, να εξασφαλίσει αποτελεσματικά μέσα ελέγχου και διερεύνησης περιπτώσεων βίας και παρενόχλησης και μέσω των Επιθεωρήσεων Εργασίας».

 

Μέχρι εδώ όλα καλά. Ακόμη και ελπιδοφόρα. Εργαζόμενοι κάθε φύλου θα έχουν την δυνατότητα να προσφύγουν. Σε έναν μηχανισμό που θα ερευνά, θα ελέγχει και θα υποστηρίζει, σε περιπτώσεις παρενόχλησης οποιουδήποτε είδους.

 

Μόνο που πριν από την ψήφιση της συγκεκριμένης σύμβασης, έχει προηγηθεί ο Γιάννης Βρούτσης και έπεται ο Κωστής Χατζηδάκης.

 

Ο πρώην και ο νυν υπουργός Εργασίας μάλλον δεν έχουν αντιληφθεί καλά τις προθέσεις του πρωθυπουργού. Παρά το ότι μετέχουν ανελλιπώς στα όργανα του κόμματος. Ο πρώτος στην κοινοβουλευτική ομάδα και ο δεύτερος στο Υπουργικό Συμβούλιο.

 

Πως αλλιώς να εξηγήσουμε δύο γεγονότα;

 

Πρώτον την ουσιαστική κατάργηση της Επιθεώρησης Εργασίας που προώθησε ο Γιάννης Βρούτσης κατά την διάρκεια της θητείας του στο υπουργειο Εργασίας. Με τα νομοθετήματα που «πέρασε» φρόντισε αρχικά να καταργηθεί ως αυτόνομος οργανισμός το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας. Στην συνέχεια μετέφερε την αρμοδιότητα των «εργατικών διαφορών» στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας. Μία υπηρεσία δικαστικού τύπου, που ένας εργαζόμενος μεμονωμένα είναι εξαιρετικά δύσκολο να προσφύγει. Χρειάζεται δικηγόρο, ειδικές γνώσεις, χρόνο και χρήμα.

 

Δεύτερον το νομοσχέδιο για την διευθέτηση του χρόνου εργασίας που σχεδιάζει να φέρει την Άνοιξη ο Κωστής Χατζηδάκης. Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, θα προβλέπει την «απελευθέρωση» του ωραρίου από τους «καταναγκασμούς» της έως τώρα νομοθεσίας. Οι εργοδότες θα μπορούν πλέον να απασχολούν νομίμως εργαζόμενους επί 10 ώρες δίχως να πληρώνουν υπερωρία Αν ο υπάλλληλος νοσήσει από Covid 19, τότε γίνονται 11 ώρες καθότι θα «χρωστάνε» μια ώρα επιπλέον στο αφεντικό για 45 ημέρες. Επίσης με τις αλλαγές που θα γίνουν στην συνδικαλιστική νομοθεσία θα περιορίζεται το δικαίωμα στην απεργία, την διαμαρτυρία και γενικώς σε όλα αυτά τα … «αντι-αναπτυξιακά».

 

Το ερώτημα προκύπτει αβίαστα: Κάτω από αυτές τις συνθήκες, πόσο θα βοηθηθεί σε περίπτωση παρενόχλησης μία εργαζόμενη σε σουπερ μάρκετ; Ένας ηθοποιός που ψάχνει δουλειά; Μια εργάτρια σε εργοστάσιο; Ένας εργαζόμενος στον επισιτισμό; Όποιος δουλεύει part-time; Όποιος είναι άνεργος;

 

Πάντως ο πρωθυπουργός είναι αισιόδοξος. ‘Όπως είπε στην Βουλή, έως τώρα οι άνθρωποι δεν μιλούσαν «διότι αισθάνονταν αδύναμοι απέναντι στην εξουσία κάποιων ισχυρών. Και αυτό αλλάζει. Και αλλάζει επί αυτής της κυβέρνησης και γι’ αυτό είμαστε πολύ υπερήφανοι»…    

πηγή   

Ικαρία, χιονιάς, Λιγνάδης: Τριών κακών πόσα έπονται;

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη από την πρώτη μέρα της θητείας της πορεύεται με το πρόσημο ότι είναι διαφορετική από τις προηγούμενες. Είτε διότι είναι πιο ικανή στην αντιμετώπιση των κρίσεων είτε διότι επιδεικνύει ευαισθησία σε θέματα που αγγίζουν ευαίσθητες χορδές της κοινής γνώμης.

 

Αφήνουμε έξω την αντιμετώπιση της πανδημίας, στο δεύτερο κύμα της οποίας η αποτυχία είναι ολοφάνερη. Και επικεντρωνόμαστε σε τρία γεγονότα του τρέχοντος μήνα, που έχουν πλήξει στον πυρήνα της αυτήν την κυβερνητική-και πρωθυπουργική- αυταρέσκεια. Κατά σειράν:

 

Στις αρχές Φεβρουαρίου είχαμε το περιστατικό στην Ικαρία, με το γεύμα στην ταράτσα του σπιτιού ενός τοπικού βουλευτή της ΝΔ, με συμμετοχή του πρωθυπουργού. Ούτε η απόπειρα να αποκρυβεί ή να υποβαθμιστεί το γεγονός από πολλά μέσα ενημέρωσης, αλλά ούτε και η αμήχανη αντιμετώπισή του-χωρίς ούτε μια συγγνώμη- από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ωφέλησαν τον ίδιο και την κυβέρνηση. Πόσω μάλλον που είχαμε το «δις εξαμαρτείν»(είχε προηγηθεί η ποδηλατάδα στην Πάρνηθα).

Η έντονη κακοκαιρία των προηγούμενων ημερών, που άφησε χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα χιλιάδες πολίτες επί πολλά μερόνυχτα, έδειξε το μέγεθος της αποτυχίας του πολυδιαφημισμένου «επιτελικού» κράτους. Και κατέστησε σαφές ότι είναι άλλο να επιδεικνύεις επιτυχίες σε ηλεκτρονικές πλατφόρμες και άλλο να ξεγυμνώνεσαι μπροστά σε πιεστικά προβλήματα, που δεν λύνονται από τα πληκτρολόγια ούτε με διαφημιστικές συσκέψεις στα γραφεία της Πολιτικής Προστασίας. Το χειρότερο είναι ότι γι’ αυτήν την αποτυχία ουδείς ανέλαβε οποιαδήποτε ευθύνη. Ολοι οι συναρμόδιοι υπουργοί είναι στις θέσεις τους. Για τιμωρία, φυσικά, ουδείς λόγος.

Η υπόθεση Λιγνάδη, η οποία είναι σε εξέλιξη, ίσως αποτελεί τη χειρότερη μέχρι στιγμής πληγή για την κυβέρνηση, διότι χτυπάει τον πυρήνα των αξιακών αντιλήψεων των συντηρητικών ψηφοφόρων της ΝΔ. Η προσπάθεια αντιπερισπασμού, που έκανε χτες στη Βουλή ο κ. Μητσοτάκης με μεταφορά της ευθύνης στα τρολ του Διαδικτύου, είναι δύσκολο αποδώσει αυτή τη φορά. Διότι ακόμα και ένας φανατικός ψηφοφόρος της ΝΔ θέτει το πιο απλό ερώτημα: «Ποιος διόρισε τον Λιγνάδη;». Το ερώτημα αυτό είναι η δεύτερη μεγάλη αδυναμία στην κυβερνητική επιχειρηματολογία. Επιπλέον, η πεισματική άρνηση του πρωθυπουργού να καταλογίσει την καταφανή πολιτική ευθύνη γι’ αυτόν τον διορισμό, αφαιρεί από τον ίδιο το επιχείρημα της-δήθεν- ευαισθησίας, από την οποία διακατέχεται η δική του κυβέρνηση, σε αντίθεση με την «αναισθησία» των προηγούμενων.

 

Και στις τρεις αυτές περιπτώσεις περίσσεψαν οι δικαιολογίες για την αποτυχία, αλλά ουδείς ανέλαβε καμιά ευθύνη. Ο κ. Μητσοτάκης και οι συν αυτώ έχουν επιλέξει αυτήν την τακτική, βασιζόμενοι στη δημοσκοπική υπεροχή τους, που τροφοδοτεί την αυταρέσκειά τους. Αλλά αυτά είναι πρόσκαιρα. Το λέει πολύ καλά η ρήση του Άγγλου ποιητή Πέρσι Σέλεϊ: «Τίποτα δεν μαραίνεται πιο γρήγορα από τις δάφνες στις οποίες επαναπαυόμαστε». 

πηγή   

«Επιστροφή» στο 1974 και... στις ΗΠΑ

 

γράφει ο Δημήτρης Μηλάκας

 

Σχεδόν μισόν αιώνα πριν, το 1974, το υδρογραφικό πλοίο «Τσανταρλί» με τη συνοδεία 37 πολεμικών πλοίων του τουρκικού στόλου ξεκίνησε έρευνες στο κεντρικό και βόρειο Αιγαίο.

Σήμερα, 47 χρόνια από τότε, το τουρκικό ωκεανογραφικό «Τσεσμέ» πλέει περίπου στην ίδια περιοχή και ταυτόχρονα πάνω από 80 πλοία του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού ετοιμάζονται για την άσκηση «Γαλάζια πατρίδα», η οποία θα εξελιχθεί μέχρι τις 7 Μαρτίου, υπογραμμίζοντας με αυτόν τον τρόπο την αποφασιστικότητα της Άγκυρας να υποστηρίξει εμπράκτως τις απαιτήσεις της στο Αιγαίο.

 

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι την ίδια στιγμή που η τουρκική ηγεσία κλιμακώνει την ένταση:

● Βρίσκεται, υποτίθεται, σε εξέλιξη η διαδικασία των ελληνοτουρκικών διερευνητικών συνομιλιών.

● Εξελίσσεται στο ΝΑΤΟ η ελληνοτουρκική διαβούλευση υπό αμερικανική εποπτεία στο πλαίσιο του μηχανισμού αποσυμπίεσης τον οποίο αποδέχτηκε η ελληνική κυβέρνηση.

● Αρχίζει να διαφαίνεται η κατευναστική διάθεση απέναντι στην Τουρκία και της νέας αμερικανικής διοίκησης υπό τον «φιλέλληνα», όπως μας διαβεβαίωναν πριν από τις αμερικανικές εκλογές, Τζο Μπαϊντενόπουλο.

● Χτυπάει «κόκκινο» η αυτοκαταστροφική - αυτοκτονική τάση του ελληνικού πολιτικού συστήματος επ’ αφορμή της υπόθεσης Λιγνάδη, η οποία πυροδότησε (ή συντηρεί) τη δίχως όρια και μέτρο πολιτική αντιπαράθεση μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ κατά κύριο λόγο.

Παρακμιακός διχασμός

Η ελληνική κοινωνία σοκαρισμένη από τις αποκαλύψεις του ελληνικού #metoo (και) στον χώρο του θεάματος παρακολουθεί ό,τι «φωτίζεται» από τα Media, τα οποία αφήνουν στο σκοτάδι και στο περιθώριο της ενημέρωσης μείζονες εξελίξεις που έχουν να κάνουν με την υπόσταση κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας. Οι μείζονες τουρκικές κινήσεις άλλωστε στη σκακιέρα του Αιγαίου εκδηλώνονται, όπως και στο παρελθόν, σε στιγμές καταφανούς ανισορροπίας του ελληνικού πολιτικού σκηνικού.

 

 

Πράγματι, οι πρώτες τουρκικές «βόλτες» στο Αιγαίο με το ερευνητικό «Τσανταρλί» και τα 38 πλοία του στόλου πραγματοποιήθηκαν (1973-74) τη στιγμή που «ψυχορραγούσε» το χουντικό καθεστώς στην Αθήνα.

Η επόμενη μείζονος σημασίας τουρκική κίνηση (επισφράγιση της ύπαρξης γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο) πραγματοποιήθηκε τον Ιανουάριο του 1996 με την κρίση των Ιμίων που δρομολογήθηκε τη στιγμή της εξόδου από την πολιτική σκηνή του Ανδρέα Παπανδρέου και την εκκίνηση της εσωκομματικής μάχης για τη διαδοχή του.

Τέλος, ο εκτροχιασμός των τουρκικών προκλήσεων σε όλο το μήκος της ελληνοτουρκικής οριογραμμής, από τον Έβρο μέχρι το Καστελλόριζο και την Κρήτη, εξελίσσεται τα τελευταία χρόνια και ως συνέπεια της οικονομικής καχεξίας της χώρας εξαιτίας της χρεοκοπίας και των μνημονίων και κατ’ επέκταση της υπονόμευσης των αποτρεπτικών δυνατοτήτων των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.

 

Δημιουργία τετελεσμένων

Κάπως έτσι το προηγούμενο εξάμηνο η Τουρκία «όργωσε» τις θαλάσσιες περιοχές μεταξύ Ρόδου, Καστελλόριζου, Καρπάθου και Κρήτης, με το «Ορούτς Ρέις» και τον στολίσκο των πολεμικών που το συνόδευε, φτάνοντας μέχρι και 6,5 μίλια από τις ακτές των ελληνικών νησιών.

Και σήμερα η Άγκυρα εκτιμά ότι ήρθε η στιγμή να υπενθυμίσει τις αξιώσεις στο κεντρικό και βόρειο Αιγαίο, βγάζοντας «βόλτα» το «Τσεσμέ». Ταυτόχρονα, η τουρκική κυβέρνηση βγάζει και όλον (σχεδόν) τον τουρκικό στόλο από τις 25 Φεβρουαρίου μέχρι τις 7 Μαρτίου.

 

 

Η κλιμάκωση την οποία μεθοδεύει η Άγκυρα θα πρέπει να σημειωθεί ότι συμπίπτει με την αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος της κυβέρνησης Μπάιντεν για την κατάσταση στη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Σύμφωνα με πληροφορίες που έρχονται από τις Βρυξέλλες, η νέα αμερικανική διοίκηση έχει διαμηνύσει στους Ευρωπαίους:

1. Ότι επιβάλλεται να εξαντληθεί κάθε δυνατότητα κατευνασμού της Άγκυρας, προκειμένου η Τουρκία να παραμείνει στη δυτική σφαίρα επιρροής και να συνεχίσει να είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της συμμαχίας στην περιοχή.

2. Το κατάλληλο πλαίσιο για την επόπτευση και τη διαχείριση των ελληνοτουρκικών εντάσεων είναι το ΝΑΤΟ, όπου υπάρχουν, προφανώς, υπό αμερικανική στενή παρακολούθηση οι διαδικασίες του μηχανισμού αποσυμπίεσης, μέσα στον οποίο διαχέονται μέχρις εξαφανίσεως τα όρια της ελληνικής κυριαρχίας καθώς και οι δυνατότητες αντίδρασης των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων...

 

Και λίγη Ιστορία

 

Δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι η έξαρση των τουρκικών προκλήσεων συμπίπτει με την επέτειο των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821, που ήταν η απαρχή της θεμελίωσης του νεοελληνικού κράτους. Η αξιοποίηση συμβολισμών άλλωστε είναι κάτι που συνηθίζει η τουρκική ηγεσία και οι αναφορές του Τούρκου Προέδρου στην Ιστορία είναι συχνές. Όπως για παράδειγμα τις προηγούμενες ημέρες που ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, μιλώντας σε κομματικό συνέδριο, υπενθύμισε την «εισβολή» της Ελλάδας στα εδάφη της Ανατολίας πριν από έναν αιώνα.

 

 

«Η επίθεση από ορισμένους στρατούς κάποτε, όπως στο πρώτο τέταρτο του περασμένου αιώνα, αποτελεί απόπειρα εισβολής απευθείας στα εδάφη μας. Ο ενθουσιασμός να μας καταστήσουν αιχμαλώτους τους στην Ανατολία, που άρχισε με την εισβολή στη Σμύρνη, και να μας αφανίσουν – αν είναι δυνατόν –, κατέληξε σε απογοήτευση στα νερά του κόλπου της Σμύρνης» είπε ο Τούρκος Πρόεδρος σε προκλητικό ύφος και πρόσθεσε:

«Το έθνος μας, το οποίο μετέτρεψε τη Συνθήκη των Σεβρών σε κουρελόχαρτο στον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας, ιδρύοντας την Τουρκική Δημοκρατία ενίσχυσε τη 1.000χρονη παρουσία του στην Ανατολία. Όσοι συνειδητοποίησαν ότι δεν μπορούσαν να εισβάλουν σε αυτήν την ιερή γη με τους στρατούς τους, κατέφυγαν για τον ίδιο σκοπό σε νέες ύπουλες μεθόδους».

 

 

Από την άλλη πλευρά του Αιγαίου, η ελληνική πολιτική τάξη καθώς και η συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας δεν φαίνεται να δίνουν ιδιαίτερη σημασία στα διδάγματα της Ιστορίας, ούτε στα θετικά όπως είναι η επέτειος της παλιγγενεσίας πριν από 200 χρόνια ούτε στα αρνητικά όπως είναι η Μικρασιατική Καταστροφή πριν από 100 χρόνια που συχνά - πυκνά μας υπενθυμίζει ο Ερντογάν.

Ο επετειακός εορτασμός για τα 200 χρόνια ανατέθηκε εξάλλου «εργολαβικά» στη Γιάννα Αγγελοπούλου, ενώ η Μικρασιατική Καταστροφή, αποτέλεσμα του ελληνικού διχασμού στο φόντο των παιχνιδιών των τότε Μεγάλων Δυνάμεων, τείνει να επαναλαμβάνεται στη σύγχρονη ελληνική Ιστορία με μεγάλη συχνότητα και τραγικά αποτελέσματα…   

πηγή

 

 

 

   

Προφυλακιστέος ο Λιγνάδης, για λόγους πρόληψης τέλεσης νέων αδικημάτων

 

Το δρόμο για τη φυλακή πήρε ο Δημήτρης Λιγνάδης, μετά την απολογία του ενώπιον της 19ης ανακρίτριας της Αθήνας για το αδίκημα του βιασμού κατά συρροή δύο ανηλίκων.

 

Μετά από πολύωρη διαδικασία που ξεκίνησε στις 15.30, όταν ξεκίνησε να απολογείται ο καλλιτέχνης, Ανακρίτρια και Εισαγγελέας εξέφρασαν την άποψη πως ο κατηγορούμενος πρέπει να προφυλακιστεί.

 

Η 19η τακτική ανακρίτρια είχε ταχθεί υπέρ της σύλληψης του Δ.Λιγνάδη, με βάση τα στοιχεία της εισαγγελικής έρευνας ως προς τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της πράξης, τα οποία σε συνδυασμό με τη διάρκεια της δράσης του κρίθηκε ότι τον καθιστούν ύποπτο τέλεσης και νέων αξιόποινων πράξεων.

 

Η απολογία του Δημήτρη Λιγνάδη διήρκεσε περίπου τέσσερις ώρες. Είχε παραδώσει απολογητικό υπόμνημα στην δικαστική λειτουργό με το οποίο, αρνούμενος κάθε πράξη, χαρακτήρισε μυθοπλασίες όσα του καταλογίζονται από τους δύο παθόντες. Με την ολοκλήρωση της απολογίας κατέθεσαν στην ανακρίτρια μάρτυρες που προτάθηκαν από τον κατηγορούμενο προς απόδειξη ισχυρισμών που έχει προβάλει για να αντικρούσει τους δύο καταγγέλλοντες.

 

Πριν ξεκινήσει η απολογία είχε προηγηθεί, στις 12.00, η αυτοπρόσωπη παρουσία του στο Δικαστικό Συμβούλιο, όπου εξετάστηκε η ένσταση ακυρότητας της προδικασίας που είχε υποβάλει διά του πληρεξουσίου δικηγόρου του Αλέξη Κούγια. Η ένσταση απορρίφθηκε από τους δικαστές.

 

Ο κατηγορούμενος κρίθηκε προφυλακιστέος με σύμφωνη γνώμη ανακρίτριας και εισαγγελέα, για λόγους πρόληψης τέλεσης νέων αδικημάτων εκ μέρους του.

 

Υπεράσπιση: Δικογραφία «χωρίς στοιχεία»

 

Αντιδρώντας, ο συνήγορος Αλέξης Κούγιας δήλωσε : «Ήταν μία πολύ δύσκολη διαδικασία. Θα προσφύγουμε κατά της διάταξης της ανακρίτριας για την προσωρινή κράτηση. Είναι μία δικογραφία χωρίς στοιχεία, μία δικογραφία που αν δεν ήταν (ο) Λιγνάδης θα ήταν με συνοπτικές διαδικασίες ελεύθερος».

 

Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ

 

Μάρτυρες που κλήθηκαν για υπεράσπιση Λιγνάδη αδειάζουν τον Κούγια: «Έχουμε άγνοια, κανείς δεν μας ενημέρωσε»

Δύο άνθρωποι, που παρουσιάστηκαν από τον Αλέξη Κούγια ως «μάρτυρες υπεράσπισης» του Δημητρή Λιγνάδη και κλήθηκαν να καταθέσουν, δηλώνουν άγνοια για την υπόθεση και τονίζουν πως ουδέποτε ενημερώθηκαν ότι θα προταθούν ως μάρτυρες. Πρόκειται για τους Ιωάννη Παναγόπουλο και Αγησίλαο Μικελάτο.

 

Συγκεκριμένα με δήλωσή τους αναφέρουν:

 

 

«Μετά από δηλώσεις του συνηγόρου υπερασπίσεως του κ. Λιγνάδη στα ΜΜΕ, στις οποίες αναφερθήκαμε ως «μάρτυρες υπερασπίσεώς» του, χωρίς ουδέποτε να έχουμε ερωτηθεί ή να έχει ζητηθεί η σύμφωνη γνώμη μας, δηλώνουμε τα παρακάτω:

 

Στην Ελλάδα οι "νεοφιλελεύθεροι" χρηματοδοτούνται από το κράτος. Εμείς... από εσάς! Στήριξε την ανεξαρτησία του tvxs.gr, κάνοντας κλικ εδώ.

 

► Άμεσα, θα επικοινωνήσουμε με την κυρία Ανακριτή, ούτως ώστε, εάν κριθεί απαραίτητο από τις Δικαστικές Αρχές, να καταθέσουμε.

 

► Δεν γνωρίζουμε τίποτε σχετικά με την ουσία της υπόθεσης και αγνοούμε τους λόγους, για τους οποίους τα στοιχεία μας ανακοινώθηκαν δημοσίως στον Τύπο από την υπεράσπιση του κ. Λιγνάδη.

 

► Επαναλαμβάνουμε, ότι κανένας δεν ζήτησε (και δεν έλαβε) τη σύμφωνη γνώμη μας, προκειμένου τα ονόματά μας να ανακοινωθούν στα ΜΜΕ ως “μάρτυρες υπερασπίσεως” του κ. Λιγνάδη, γεγονός το οποίο μας μας έχει προκαλέσει σοβαρή προσωπική, επαγγελματική και ψυχολογική βλάβη.

  

► Ο δεύτερος από εμάς, πράγματι ευρίσκετο στην Ιθάκη τον μήνα Αύγουστο του 2015, φιλοξενούμενος της κ. Ελ. Κούρκουλα, όχι όμως κατά την ημερομηνία 8 ή/και 9 Αυγούστου, αλλά από τις 10 Αυγούστου και μετά και παρέμεινε μόνο έως τις 13 ή/και 14 Αυγούστου. Δεν μπορεί, μετά ταύτα, να γνωρίζει οτιδήποτε, για το πριν την 10η Αυγούστου 2015 χρονικό διάστημα.

 

► Ήμαστε, αμφότεροι, αταλάντευτοι στην καταδίκη κάθε είδους σωματικής, λεκτικής και ψυχολογικής βίας, από οποιονδήποτε προς οποιονδήποτε, και παρακαλούμε το όνομά μας να μην χρησιμοποιείται σε καμία υπόθεση τρίτων προσώπων. Ήδη, η επί 2ήμερο διακίνηση των ονομάτων μας στον Τύπο, εξαιτίας της εν αγνοία μας δημοσιοποίησης των στοιχείων μας στα ΜΜΕ από τον συνήγορο του κ. Λιγνάδη, έχει δημιουργήσει προβλήματα και ταλαιπωρία σε εμάς και τους οικείους μας.

 

Με εκτίμηση

 

Ιωάννης Παναγόπουλος

Αγησίλαος Μικελάτος»  

πηγή

  

Θεοχάρης: Όλοι οι Βρετανοί, με εμβόλιο ή όχι, θα μπορούν να έρθουν το καλοκαίρι στην Ελλάδα.!

 

Για όσους θα έχουν εμβολιαστεί και θα διαθέτουν το σχετικό πιστοποιητικό, δε θα απαιτείται περίοδος καραντίνας ούτε αρνητικό τεστ. Τι γίνεται με το πιστοποιητικό εμβολιασμού στην Ευρώπη. Μονομερώς κινούνται οι χώρες.

 

 

«Όλοι οι Βρετανοί, είτε έχουν εμβολιαστεί είτε όχι, θα έχουν τη δυνατότητα να ταξιδέψουν για τις καλοκαιρινές τους διακοπές στην Ελλάδα. Για όσους θα έχουν εμβολιαστεί και θα διαθέτουν το σχετικό πιστοποιητικό, δε θα απαιτείται περίοδος καραντίνας ούτε αρνητικό τεστ COVID-19 πριν από την πτήση», υπογράμμισε ο υπουργός Τουρισμού Χάρης Θεοχάρης, μιλώντας στον μεγαλύτερο ιδιωτικό τηλεοπτικό σταθμό της Μεγάλης Βρετανίας, στο ITV News.

 

Παράλληλα, εξέφρασε την πεποίθησή του ότι «τόσο οι εμβολιασμοί, όσο και τα συνεχή rapid tests αλλά και τα PCR Tests, θα σταθούν ικανά να διαφοροποιήσουν αισθητά την κατάσταση σε σχέση με την περσινή χρονιά και να επαναφέρουν την κανονικότητα».

 

Σε σχέση με τη Μεγάλη Βρετανία, ο υπουργός Τουρισμού επεσήμανε ότι «οι επαφές μεταξύ των δύο κυβερνήσεων είναι συνεχείς ώστε να διευθετηθεί το ζήτημα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο».

Στο ίδιο πλαίσιο, ο κ. Θεοχάρης πρόσθεσε ότι «η ελληνική κυβέρνηση, από την ημέρα της έναρξης του προγράμματος των εμβολιασμών, επέλεξε να αξιοποιήσει όλα τα ψηφιακά μέσα, ενώ οι πολίτες που έχουν λάβει και τις δύο απαιτούμενες δόσεις του εμβολίου μπορούν ήδη να προχωρήσουν στην έκδοση του σχετικού εντύπου».

 

 

Παράλληλα, εξέφρασε τη βεβαιότητά του ότι το Ηνωμένο Βασίλειο θα αυτοματοποιήσει στον ίδιο βαθμό τη διαδικασία και κατέληξε λέγοντας: «Ανυπομονούμε να προσφέρουμε στους επισκέπτες μια ακόμη καλύτερη και ασφαλέστερη εμπειρία σε σχέση με την περσινή χρονιά».

 

Σημειώνεται πως η χώρα μας έχει ήδη συμφωνήσει με το Ισραήλ για ένα διαβατήριο που θα επιτρέπει τις απρόσκοπτες και άνευ όρων μετακινήσεις των εμβολιασμένων πολιτών μεταξύ των δυο χωρών.

 

Τι γίνεται με το πιστοποιητικό εμβολιασμού

Σημειώνεται εδώ, πως όπως παρατηρεί και η Deutsche Welle, αναφορικά με την εισαγωγή ενός πανευρωπαϊκού πιστοποιητικού εμβολιασμού, οι Ευρωπαίοι ηγέτες φαίνεται ότι συμφωνούν επί της αρχής, ωστόσο ορισμένοι θεωρούν ότι θα πρέπει προηγουμένως να διευθετηθούν το επόμενο διάστημα σημαντικά ζητήματα, που έχουν να κάνουν με τον τρόπο και το χρόνο εφαρμογής του μέτρου, αλλά και την επίλυση ενδεχόμενων νομικών προβλημάτων.

 

Προ ημερών το Συμβούλιο Δεοντολογίας που συμβουλεύει την γερμανική κυβέρνηση σε θέματα ηθικής εκφράστηκε αναφανδόν κατά. Την ίδια ώρα όμως πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες και ελλείψει ευρωπαϊκού συντονισμού κινούνται αυτόνομα στο μείζον αυτό ζήτημα, δημιουργώντας προφανή τετελεσμένα.

 

Θολό ευρωπαϊκό τοπίο

Την αρχή είχε κάνει η Δανία, καταθέτοντας την περασμένη εβδομάδα σχέδια ενός ψηφιακού διαβατηρίου για να διευκολύνει καταρχάς τις μετακινήσεις επιχειρηματιών αλλά και να καταστήσει κατ' επέκταση δυνατή τη συμμετοχή εμβολιασμένων σε εκδηλώσεις, όπως συναυλίες ή αθλητικούς αγώνες. Εκτιμάται βέβαια ότι χρειάζονται τουλάχιστον 3 με 4 μήνες για την υλοποίηση του ψηφιακού αυτού πιστοποιητικού που θα επιδεικνύεται από τους πολίτες με τη βοήθεια εφαρμογής στο κινητό τηλέφωνο.

 

Στη δημιουργία των απαραίτητων ψηφιακών υποδομών για ένα διαβατήριο εμβολιασμού προσανατολίζεται και η γειτονική Σουηδία, ωστόσο σε στενή συνεργασία με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και την ΕΕ.

 

Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες η τάση αυτή βρίσκει ήδη πρακτική εφαρμογή. Στην Πολωνία, για παράδειγμα, ισχύουν από τα τέλη Δεκεμβρίου ήδη εξειδικευμένα προνόμια για όσους έχουν εμβολιαστεί. Έτσι δεν χρειάζεται να μπουν στην προβλεπόμενη 10ήμερη καραντίνα όσοι εμβολιασμένοι εισέρχονται στη χώρα. Επίσης, σε ιδιωτικές συναθροίσεις οι εμβολιασμένοι δεν προσμετρώνται στον συνολικό επιτρεπόμενο αριθμό παρευρισκομένων.

 

Η ρουμανική κυβέρνηση απάλλαξε επίσης τους εμβολιασμένους ταξιδιώτες από την υποχρεωτική καραντίνα. Και αυτό ενώ μόλις προ εβδομάδων ο πρόεδρος της χώρας Γιοχάνις είχε προειδοποιήσει για τον κίνδυνο «διακρίσεων» σε βάρος μη εμβολιασμένων. Η Εσθονία είναι η τρίτη χώρα που αποκατέστησε την απρόσκοπτη ελευθερία των μετακινήσεων από 1ης Φεβρουαρίου.

 

Κομισιόν: Πρόωρη η συζήτηση

Οι μονομερείς αυτές ενέργειες επιμέρους χωρών φαίνεται να παραβλέπουν την ΕΕ. Μπορεί να υπάρχει επί της αρχής συμφωνία για την ανάγκη ενός κοινού ευρωπαϊκού πιστοποιητικού, τόσο σε γραπτή όσο και σε ηλεκτρονική μορφή. Ο έως τώρα προγραμματισμός όμως περιορίζει τη χρήση του για ιατρικούς σκοπούς. Θα αφορά, για παράδειγμα, την περίπτωση που κάποιος πρέπει να κάνει τη δεύτερη δόση του εμβολίου σε άλλη χώρα. Ή όταν ο εμβολιασμένος απευθυνθεί κατά τη διάρκεια ταξιδιού σε νοσοκομείο άλλης χώρας επειδή νιώθει παρενέργειες και πρέπει να πιστοποιήσει το εμβόλιο που έχει κάνει.

 

Η συζήτηση για τυχόν πλεονεκτήματα για εμβολιασμένους είναι πρόωρη καθώς οι συνθήκες δεν έχουν ωριμάσει ακόμη, σχολιάζει η πρόεδρος της Κομισιόν φον ντερ Λάιεν. Βασικό επιχείρημά της, όπως και των υπολοίπων χωρών που αντιδρούν, όπως η Γαλλία και η Γερμανία, είναι ότι πολλά ερωτήματα δεν μπορούν να απαντηθούν ακόμη. Με κυριότερο, εάν οι εμβολιασμένοι μπορούν να μεταδώσουν τον ιό. Ιδιαίτερα σύνθετο είναι και το ερώτημα εάν η ανάκτηση των ελευθεριών για εμβολιασμένους ισοδυναμεί με διάκριση σε βάρος εκείνων που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να εμβολιαστούν. Η απάντηση των παραπάνω ερωτημάτων ωστόσο είναι βασική προϋπόθεση για να βρεθεί κοινός ευρωπαϊκός παρονομαστής.  

πηγή 

 

Εμβολιασμοί εκτός σειράς: Ο Κικίλιας τους επιτρέπει ή απλώς έχασε την μπάλα;

 

Μπάχαλο φαίνεται να επικρατεί στο πρόγραμμα των εμβολιασμών. Κάθε τρεις και λίγο αποκαλύπτεται ότι κάποιοι «έξυπνοι» παραβιάζουν βάναυσα την προτεραιότητα για να εμβολιάσουν τους εαυτούς τους και τους φίλους τους.

 

Στην πρώτη φάση, όταν ξεχύθηκαν στα νοσοκομεία κατά δεκάδες διάφοροι κρατικοί και κυβερνητικοί παράγοντες για να εμβολιαστούν κατά προτεραιότητα τρώγοντας τη σειρά γιατρών και νοσηλευτών και προκαλώντας τη οργή της κοινής γνώμης, ο πρωθυπουργός βγήκε μπροστά για να βάλει τέλος σε αυτό το όργιο αυθαιρεσίας.

 

Όμως όλα δείχνουν ότι τα φαινόμενα αυτά δεν έχουν λάβει τέλος, αφού ακόμη και τώρα ιδιώτες και άλλοι προσπαθούν να επωφεληθούν από τα εμβόλια που «περισσεύουν» από τα ακυρωμένα ραντεβού, παρότι είναι αυστηρά καθορισμένο σε ποιους θα πηγαίνουν τα περισσεύματα.

 

Αλήθεια, το υπουργείο Υγείας και ο υπουργός Βασίλης Κικίλιας έχουν οποιονδήποτε έλεγχο της κατάστασης ή έχουν χάσει εντελώς την μπάλα; Ή μήπως, ακόμη χειρότερα, επιτρέπουν σε διαφόρους να αφήνουν ασθενείς και εργαζομένους τους εκτεθειμένους για να προστατεύσουν τους εαυτούς τους;

 

Η τελευταία υπόθεση που προκαλεί σάλο είναι αυτή που καταγγέλλεται μέσω της ιστοσελίδας NewsTA και αφορά την ενέργεια στελεχών της διοίκησης Κάρναβου στον Δήμο Καλλιθέας, όπως καταγγέλλεται, να εμβολιαστούν αντί να επιλεγούν εργαζόμενοι. Μάλιστα, όπως σημειώνει το δημοσίευμα, «το περιστατικό αυτό έρχεται λίγα μόνο 24ωρα μετά την πρόσφατη συνεδρίαση του Δ.Σ. της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ), όπου αντιπρόεδρος είναι ο ίδιος ο δήμαρχος Καλλιθέας Δημήτρης Κάρναβος».

 

Ακολουθεί το υπόλοιπο κείμενο του δημοσιεύματος:

 

Στη συνεδρίαση αυτή ο πρόεδρος της ΚΕΔΕ, Δημήτρης Παπαστεργίου, απείλησε με αναστολή της λειτουργίας κρίσιμων υπηρεσιών των δήμων (ΚΕΠ, δημοτολόγιο, δημοτική αστυνομία κ.ά.) αν δεν εμβολιαστούν κατά προτεραιότητα και οι εργαζόμενοι αυτών των υπηρεσιών, όπως συμβαίνει με τους αστυνομικούς ή υγειονομικούς.

 

Γι’ αυτό και το σοβαρότατο αυτό ατόπημα, σύμφωνα πάντα με την παρακάτω καταγγελία που δημοσιεύουμε αυτούσια, βαραίνει την ίδια την ηγεσία του κορυφαίου θεσμικού οργάνου της Αυτοδιοίκησης, εξέχων μέλος της οποίας είναι ο κ. Κάρναβος.

 

Και οφείλει να πάρει θέση και όχι να σιωπήσει!

 

Η καταγγελία

 

Συγκεκριμένα στην ανακοίνωση - καταγγελία του, με τίτλο «Προηγούνται οι “Άριστοι” - Εμβολιάζονται οι “Ημέτεροι”, ο Δημοτικός Σύμβουλος της Δημοτικής Παράταξης ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΖΩΗΣ, Γιάννης Εμιρζάς, καταγγέλλει τα εξής:

 

«Ορισμένοι έχουν βαλθεί να μην μας “κατεβάσουν από τα κάγκελα” ποτέ.

 

Ενώ όλη η κοινωνία αγωνιά για την πορεία και την επιτυχία του εμβολιαστικού προγράμματος περιμένοντας καρτερικά να κάνει το εμβόλιο, ορισμένοι “Άριστοι” εμβολιάστηκαν από την πίσω πόρτα εκμεταλλευόμενοι τις αδυναμίες του συστήματος.

 

Ενημερώθηκα από τον ηλεκτρονικό τύπο αλλά και από τα “προσωπικά facebook των ημετέρων” (φρόντισαν και “κατέβηκαν” μετά την κατακραυγή) ότι Αντιδήμαρχοι Καλλιθέας, φίλοι - γνωστοί και υποψήφιοι της Παράταξης Κάρναβου, εμβολιάστηκαν την Τρίτη, 16 Φεβρουαρίου, από την διάθεση των εμβολίων που αναβλήθηκαν, λόγω κακοκαιρίας.

 

Ενώ το κέντρο Υγείας Καλλιθέας ζήτησε από το Δήμο άτομα για να εμβολιαστούν, κατά κάποιον περίεργο τρόπο επιλέχτηκαν οι “Άριστοι” της Παράταξης Κάρναβου. Δεν επιλέχθηκαν εργαζόμενοι (ως όφειλαν να πράξουν ειδικά για αυτούς που είναι στην πρώτη γραμμή) στην Καθαριότητα, στη Δημοτική Αστυνομία, στο Βοήθεια στο Σπίτι ή από τους Παιδικούς σταθμούς αλλά επιλέχτηκαν Αιρετοί και αρεστοί από το σύστημα της Διοίκησης του Δήμου.

 

Νόμιμο; Ηθικό; Σίγουρα όχι.

 

Πέντε ερωτήματα λοιπόν:

 

1. Ποιος από το Κέντρο Υγείας Καλλιθέας συνεννοήθηκε εκτός πρωτοκόλλου και με ποιον από το Δήμο Καλλιθέας;

 

2. Με ποιον τρόπο ειδοποιήθηκαν οι συγκεκριμένοι στον Δήμο Καλλιθέας;

 

3. Ποιος έδωσε την εντολή για το ποιος έχει προτεραιότητα εμβολιασμού;

 

4. Ήταν προτεραιότητα ο εμβολιασμός των συγκεκριμένων ανθρώπων;

 

5. Ακολουθήθηκαν τα πρωτόκολλα και αν ναι, σε ποια λίστα ήταν καταγεγραμμένοι;

 

Γνωρίζουμε ότι τα εμβόλια έχουν σύντομη διάρκεια ζωής.

 

Μία πρόταση προς τον Δήμο Καλλιθέας.

 

Ο Δήμος Καλλιθέας θα πρέπει να καταρτίσει κατάλογο εργαζομένων, με κριτήρια που θα τους υποδείξει ειδικός, για να εμβολιάζονται από τα αδιάθετα εμβόλια της ημέρας, ώστε να αποφευχθούν παρόμοιες καταστάσεις.

 

Ας σταματήσουν κάποιοι να δηλητηριάζουν το πολιτικό μας σύστημα με αφελείς ενέργειες. Δεν είμαστε όλοι το ίδιο». 

πηγή

 

Έφυγε από τη ζωή ο συνδικαλιστής Ανδρέας Κολλάς

 

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 66 ετών ο Ανδρέας Κολλάς. Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή με ανακοίνωσή της η ΓΣΕΕ, η οποία εκφράζει τη θλίψη της. Σύμφωνα με πληροφορίες το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν με βαρύ εγκεφαλικό.

 

Η ανακοίνωση της ΓΣΕΕ

 

 

"Η ΓΣΕΕ εκφράζει τη θλίψη της για το θάνατο του συνάδελφου Ανδρέα Κολλά, ο οποίος διετέλεσε Πρόεδρος του Συνδικάτου Εργαζομένων ΟΑΣΑ και μέλος της Διοίκησης της ΓΣΕΕ, με σημαντική συνδικαλιστική συνεισφορά", αναφέρει στην ανακοίνωσή της η ΓΣΕΕ και προσθέτει:

 

"Ο Ανδρέας Κολλάς γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Πέραμα και από νεαρή ηλικία εντάχθηκε στο συνδικαλιστικό κίνημα. Μέχρι την τελευταία στιγμή υπερασπίστηκε το έργο και την πορεία του στο κίνημα και τον συλλογικό αγώνα για την αποκατάσταση 11.500 απολυμένων οικογενειών της ΕΑΣ, υποστηρίζοντας το δημόσιο και ενιαίο χαρακτήρα των αστικών συγκοινωνιών.

 

Η Συνομοσπονδία εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στην οικογένειά του".

 

Ποιος ήταν ο Ανδρέας Κολλάς

 

Ο Ανδρέας Κολλάς ήταν συνδικαλιστής του ΠΑΣΟΚ. Ο Κολλάς ως πρόεδρος και ο Χρήστος Σταμούλος (έχει αποβιώσει) ως γενικός γραμματέας είχαν πρωτοστατήσει στις κινητοποιήσεις των εργαζόμενων στα λεωφορεία όταν η κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, το 1992, είχε προχωρήσει στην ιδιωτικοποίησή τους.

ΟΙΕΛΕ: Φιμώνουν τους εκπαιδευτικούς στα Αρσάκεια για την «δράση» Λιγνάδη

 

Η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας (ΟΙΕΛΕ) κατήγγειλε κινήσεις που αποσκοπούν στη φίμωση εκπαιδευτικών των Αρσακείων Σχολείων.

 

Όπως αναφέρει η ΟΙΕΛΕ:

 

«Σε μια απαράδεκτη κίνηση φίμωσης και πειθαναγκασμού των συναδέλφων των Αρσακείων Σχολείων προχώρησε ομάδα ‘’αυθορμήτως ενεργούντων’’, προσκείμενων στην ηγεσία της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρίας εκπαιδευτικών. Εξοργισμένοι συνάδελφοι μας απέστειλαν το κατάπτυστο κείμενο που καλούνται ‘’δημοκρατικά’’ να υπογράψουν (όλοι γνωρίζουμε τι περιμένει τους αντιφρονούντες…). Στο κείμενο αυτό με τον παραπλανητικό τίτλο ‘’Δεν φοβόμαστε’’ χαρακτηρίζονται ως ‘’ψευδολογίες’’ οι συγκλονιστικές μαρτυρίες κακοποίησης θυμάτων της ‘’δράσης’’ Λιγνάδη στα Αρσάκεια Σχολεία. Ο πανικός που διακατέχει κάποιους και ο τρόμος μπροστά στο τσουνάμι των αποκαλύψεων που έρχεται αποδεικνύεται από το γεγονός ότι το κείμενο διακινήθηκε μέσα στη νύχτα! Τι φοβούνται άραγε τόσο πολύ;».   

πηγή

Όλοι και όλες μαζί πιο πολύ από ποτέ

 

γράφει η Έλλη Πράντζου   

 

Ζούμε σε μία χώρα όπου ένας δικηγόρος βγαίνει δημόσια και μιλάει για επαγγελματίες ομοφυλόφιλους, βιάζει ηθικά δεύτερη φορά θύματα βιασμού κι ονομάζει γραμμή υπεράσπισης έναν καθ’ όλα σεξιστικό, ρατσιστικό και χυδαίο οχετό. Ζούμε σε μία χώρα όπου αυτός ο δικηγόρος αντί να περιοριστεί ως επικίνδυνος θεωρείται και πρακτικά είναι ο πιο γνωστός μεγαλοδικηγόρος εντός των συνόρων της απολαμβάνοντας κατ’ επέκταση όλα τα προνόμια που του παρέχει αυτή η θέση ισχύος. Ζούμε σε μία χώρια όπου όσοι αντέδρασαν σε αυτή τη σειρά αισχρών δηλώσεων δεν ήταν οι πολιτικοί, δεν ήταν ο δικηγορικός σύλλογος -όχι μέχρι τη στιγμή που γράφω αυτό το κείμενο τουλάχιστον- αλλά οι “απλοί” πολίτες κάθε κλάδου μέσω των social media. Ζούμε σε μία χώρα όπου οι ψυχαγωγικές εκπομπές και κάποιες εκπομπές αμφιλεγόμενης αισθητικής έχουν καταλήξει να λειτουργούν σε αυτές τις τόσο σοβαρές υποθέσεις πολύ πιο καίρια απ’ ό,τι τα δελτία ειδήσεων και οι ενημερωτικές εκπομπές.

 

Ας τα πάρουμε, όμως από την αρχή. Μετά από το γενναίο βήμα της Σοφίας Μπεκατώρου βρήκαν τόσα άλλα θύματα το μεγαλειώδες θάρρος να σταθούν απέναντι στο τέρας και στα προσωπικά φαντάσματά τους με σκοπό να τα κατατροπώσουν. Έγιναν έτσι η αφορμή να αφυπνιστούμε όλοι κι όλες και βροντερά να δηλώσουμε πως στεκόμαστε δίπλα σε κάθε κακοποιημένο άτομο ώστε να σπάσουμε τον ασφυκτικό κλοιό της σιωπής που πηγάζει από τον φόβο. Πιαστήκαμε χέρι χέρι και κάθε μέρα με όποιον τρόπο μπορούμε φωνάζουμε πως κανένας δεν είναι πια μόνος/η, πως είμαστε σε αυτό όλοι κι όλες μαζί. Συνειδητοποιήσαμε μάλιστα πολλοί και πολλές από εμάς ότι οι παρενοχλητικές συμπεριφορές που μας είχαν γίνει συνήθεια λόγω συχνότητας και λόγω του ότι δεν έφταναν σε σημείο να γίνουν κακοποίηση, δεν είναι καθόλου “εντάξει” να συμβαίνουν και πως είχαμε δίκιο που ενοχλούμασταν από αυτές. Ας μην μπορούσαμε να αποδείξουμε κάτι ή να επικεντρωθούμε στο τι ακριβώς συνέβαινε τελικά λόγω του πιο έμμεσου τρόπου έκφρασής τους, συνειδητοποιούμε πια ότι δεν είναι “εντάξει”.

 

Φτάσαμε στο σημείο να ξεσκεπαστούν από το τεράστιο αυτό κύμα αλληλεγγύης και θάρρους το οποίο δημιουργήθηκε ακόμη και υποθέσεις παιδοβιασμών που τόσα χρόνια έμεναν στο σκοτάδι επειδή οι θύτες ήταν “υπεράνω πάσης υποψίας” όχι λόγω αποδεδειγμένου ήθους αλλά λόγω των καίριων θέσεων που κατείχαν. Επί δεκαετίες έμεναν κρυφά εγκλήματα επειδή είχαμε μάθει πως όποιος ανήκει στους πλούσιους ή/και διάσημους ή έχει αντίστοιχους φίλους πάντα τη γλιτώνει καταστρέφοντας μάλιστα στο πέρασμά του όποιον τολμήσει να του πάει κόντρα. Είχαμε μάθει επίσης ότι όπως και να ‘χει όποιοι κι αν ήταν οι εμπλεκόμενοι της εκάστοτε κακοποιητικής συμπεριφοράς δε θα ήταν λίγοι εκείνοι οι οποίοι θα έσπευδαν να στοχοποιήσουν το ήδη βαριά κακοποιημένο άτομο ξεψαχνίζοντας από το τι φορούσε, τι έκανε στο τάδε μέρος την τάδε ώρα, πού ήταν οι γονείς του να το μαζέψουν, πόσο είχε πιει, πόσο αντιστάθηκε μέχρι και το γιατί άργησε να μιλήσει.

 

Καταφέραμε, όμως, επιτέλους, που λες, να κάνουμε το πρώτο ρημάδι βήμα και να αντιμετωπίσουμε όλα τα παραπάνω εξαιτίας κάποιων ανθρώπων οι οποίοι μας έδειξαν τον δρόμο κάνοντας τεράστια προσωπική υπέρβαση. Και τώρα, που βρισκόμαστε σε αυτό το τόσο μεγαλειώδες, ιστορικό θα έλεγα, σημείο μετάβασης της κοινωνίας μας προς το καλύτερο ένας μεγαλοδικηγόρος από αυτούς τους πασίγνωστους κι ισχυρούς βγαίνει δημοσίως και δηλώνει χωρίς ίχνος ντροπής όλα όσα ακούσαμε ή διαβάσαμε και που ούτε θέλω ούτε μπορώ να επαναλάβω. Επιχειρώντας έτσι ουσιαστικά να δώσει μια κλοτσιά στην υπεράνθρωπη προσπάθεια τόσων κακοποιημένων ανθρώπων να υψώσουν το ανάστημά τους και να δώσουν ένα τέλος στη θηριωδία.

 

Η τακτική του δε με ενδιαφέρει. Η χυδαιότητά του δε θα με ενδιέφερε αν μας έβρισκε όλους κι όλες στην κυριολεξία απέναντί του μα κυρίως αν έβρισκε απέναντί του όσους θα μπορούσαν πρακτικά να τον περιορίσουν. Αυτό που με τρομάζει, όμως, είναι πως η δικαιοσύνη πέραν του ότι δε λειτουργεί πάντα με τρόπο επιβεβαιωτικό του ονόματός της χρειάζεται αδιάσειστες πρακτικές αποδείξεις για να μπορέσει να εφαρμόσει όσα όλοι κατά τα άλλα γνωρίζουμε ήδη.

 

Θα ήταν δυο φορές έγκλημα αυτή τη στιγμή αν ο Κούγιας κατάφερνε να ξελασπώσει τον πελάτη του με επαίσχυντους δικολαβίστικους χειρισμούς τραβώντας δέκα βήματα πίσω όλων μας τις προσπάθειες για δικαίωση κάθε θύματος εκεί έξω. Θα ήταν δυο φορές έγκλημα η απαξίωση αυτής της προσπάθειας αλλά ακόμη πιο πολύ η απαξίωση όσων ήδη τόλμησαν να σπάσουν τη σιωπή τους. Θα ήταν διπλός βιασμός, τεράστιο πισωγύρισμα και πλήγμα στην εμπιστοσύνη όσων θυμάτων ακόμη δεν έχουν βρει το κουράγιο να μιλήσουν που έτσι θα καταδικάζονταν ξανά αιώνιο καθεστώς φόβου.

 

Ας αποδείξουμε ότι γίνεται να μη νικάει πάντα ο θεωρούμενος ως “ισχυρός”. Όσοι λένε πως είναι η κατάλληλη στιγμή να ανοίξουν πλέον όλα τα στόματα που έχουν στοιχεία εναντίον του Λιγνάδη γι’ αυτό ακριβώς το λένε. Εξακολουθούμε να είμαστε όλοι κι όλες μαζί, εξακολουθούμε να στηρίζουμε κάθε κακοποιημένο άτομο, εξακολουθούμε να παλεύουμε ενώνοντας τις φωνές μας. Όχι παρά τον κάθε Κούγια. Αλλά εξαιτίας του ακόμη πιο δυνατά, ακόμη πιο αποφασιστικά. Σε αυτή την υπόθεση μεταξύ άλλων μιλάμε για παιδιά. Παιδιά. Και κάποιοι πρέπει να δικαιώσουν όσα ήδη κακοποιήθηκαν αλλά και να προστατεύσουν τα υπόλοιπα από “μεγαλοδικηγόρους” σαν τον Κούγια και “γνωστούς σκηνοθέτες-ηθοποιούς” σαν τον Λιγνάδη. Αυτοί ο κάποιοι δε θα είναι πάντα κάποιοι άλλοι, τώρα πρέπει να είμαστε όλοι εμείς. Μαζί. 

πηγή