Θα ψηφίσουν σύμβαση για την παρενόχληση στην εργασία. Μετά θα καταργήσουν το 8ωρο

 

Μια πολύ ωραία εξαγγελία του Κυριάκου Μητσοτάκη χθες στην Βουλή. Αρκεί να μην γνωρίζει κανείς τι προηγήθηκε και τι έπεται.

 

γράφει ο Γεράσιμος Λιβιτσάνος

 

Οι θεσμικές αλλαγές ακούγονται πάντα ωραία όταν ανακοινώνονται από το βήμα της Βουλής. Ιδίως από πρωθυπουργούς. Μια ιδιότητα που δυστυχώς χάνουν όταν έρχονται σε επαφή με την πραγματικότητα.

 

Έτσι λοιπόν ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανάμεσα στα θεσμικά μέτρα που ανακοίνωσε χθές για την αντιμετώπιση της σεξουαλικής παρενόχλησης και της κακοποιητικής συμπεριφοράς στον χώρο εργασίας, περιέλαβε και την ενσωμάτωση της σύμβασης 190 του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας (ILO).

 

Πριν τον πρωθυπουργό, είχε προλάβει να την εξαγγείλει η νέα υφυπουργός Εργασίας αρμόδια Μαρία Συρέγγελα. Όπως δήλωσε «η Σύμβαση 190 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας αποτελεί το πρώτο διεθνές μέσο που καθορίζει τα παγκόσμια πρότυπα για την παρενόχληση και τη βία που σχετίζονται με την εργασία και αναγνωρίζει ότι η βία και η παρενόχληση στην εργασία μπορεί να αποτελούν παραβίαση ή κατάχρηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, γεγονός που αποτελεί απειλή για τις ίσες ευκαιρίες».

 

Για να ξέρετε, η σύμβαση δεσμεύει τα κράτη μέλη που θα την υιοθετήσουν. Καθένα από αυτά είναι υποχρεωμένο να «δημιουργήσει και να ενισχύσει μηχανισμούς επιβολής και παρακολούθησης, να εξασφαλίσει πρόσβαση σε διορθωτικά μέτρα και υποστήριξη των θυμάτων, να προβλέψει κυρώσεις, να αναπτύξει εργαλεία καθοδήγησης, εκπαίδευσης και κατάρτισης και ευαισθητοποίησης σε προσβάσιμες μορφές, να εξασφαλίσει αποτελεσματικά μέσα ελέγχου και διερεύνησης περιπτώσεων βίας και παρενόχλησης και μέσω των Επιθεωρήσεων Εργασίας».

 

Μέχρι εδώ όλα καλά. Ακόμη και ελπιδοφόρα. Εργαζόμενοι κάθε φύλου θα έχουν την δυνατότητα να προσφύγουν. Σε έναν μηχανισμό που θα ερευνά, θα ελέγχει και θα υποστηρίζει, σε περιπτώσεις παρενόχλησης οποιουδήποτε είδους.

 

Μόνο που πριν από την ψήφιση της συγκεκριμένης σύμβασης, έχει προηγηθεί ο Γιάννης Βρούτσης και έπεται ο Κωστής Χατζηδάκης.

 

Ο πρώην και ο νυν υπουργός Εργασίας μάλλον δεν έχουν αντιληφθεί καλά τις προθέσεις του πρωθυπουργού. Παρά το ότι μετέχουν ανελλιπώς στα όργανα του κόμματος. Ο πρώτος στην κοινοβουλευτική ομάδα και ο δεύτερος στο Υπουργικό Συμβούλιο.

 

Πως αλλιώς να εξηγήσουμε δύο γεγονότα;

 

Πρώτον την ουσιαστική κατάργηση της Επιθεώρησης Εργασίας που προώθησε ο Γιάννης Βρούτσης κατά την διάρκεια της θητείας του στο υπουργειο Εργασίας. Με τα νομοθετήματα που «πέρασε» φρόντισε αρχικά να καταργηθεί ως αυτόνομος οργανισμός το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας. Στην συνέχεια μετέφερε την αρμοδιότητα των «εργατικών διαφορών» στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας. Μία υπηρεσία δικαστικού τύπου, που ένας εργαζόμενος μεμονωμένα είναι εξαιρετικά δύσκολο να προσφύγει. Χρειάζεται δικηγόρο, ειδικές γνώσεις, χρόνο και χρήμα.

 

Δεύτερον το νομοσχέδιο για την διευθέτηση του χρόνου εργασίας που σχεδιάζει να φέρει την Άνοιξη ο Κωστής Χατζηδάκης. Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, θα προβλέπει την «απελευθέρωση» του ωραρίου από τους «καταναγκασμούς» της έως τώρα νομοθεσίας. Οι εργοδότες θα μπορούν πλέον να απασχολούν νομίμως εργαζόμενους επί 10 ώρες δίχως να πληρώνουν υπερωρία Αν ο υπάλλληλος νοσήσει από Covid 19, τότε γίνονται 11 ώρες καθότι θα «χρωστάνε» μια ώρα επιπλέον στο αφεντικό για 45 ημέρες. Επίσης με τις αλλαγές που θα γίνουν στην συνδικαλιστική νομοθεσία θα περιορίζεται το δικαίωμα στην απεργία, την διαμαρτυρία και γενικώς σε όλα αυτά τα … «αντι-αναπτυξιακά».

 

Το ερώτημα προκύπτει αβίαστα: Κάτω από αυτές τις συνθήκες, πόσο θα βοηθηθεί σε περίπτωση παρενόχλησης μία εργαζόμενη σε σουπερ μάρκετ; Ένας ηθοποιός που ψάχνει δουλειά; Μια εργάτρια σε εργοστάσιο; Ένας εργαζόμενος στον επισιτισμό; Όποιος δουλεύει part-time; Όποιος είναι άνεργος;

 

Πάντως ο πρωθυπουργός είναι αισιόδοξος. ‘Όπως είπε στην Βουλή, έως τώρα οι άνθρωποι δεν μιλούσαν «διότι αισθάνονταν αδύναμοι απέναντι στην εξουσία κάποιων ισχυρών. Και αυτό αλλάζει. Και αλλάζει επί αυτής της κυβέρνησης και γι’ αυτό είμαστε πολύ υπερήφανοι»…    

πηγή