Οι χθεσινές εικόνες στο ΑΠΘ
έρχονται από το μέλλον. Που δεν είναι καθόλου ευοίωνο για όσους πιστεύουν ότι η
αστυνομική βία είναι «η Λύση»
γράφει ο Γεράσιμος Λιβιτσάνος
Δεν χρειάστηκε πολύς καιρός.
Μόλις 11 ημέρες. Στις 11 Φεβρουαρίου ψηφίστηκε το νομοσχέδιο που εισηγήθηκαν
στην Βουλή η Νίκη Κεραμέως και ο Μιχάλης Χρυσοχοίδης για την αστυνομία στα
πανεπιστήμια. Χθες, 22 Φεβρουαρίου είδαμε το «πανεπιστημίο του μέλλοντος», για
το οποίο μας μίλησε στην Βουλή η κυβερνητική πλειοψηφία των 158 βουλευτών που
το ψήφισε, μαζί με 8 βουλευτές της Ελληνικής Λύσης.
Οι εικόνες από το Αριστοτέλειο
Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης δεν φέρνουν στο μυαλό το Χάρβαρντ, όπως είχε
αναφέρει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στις 11 Φλεβάρη. Αν θύμιζαν κάτι από Αμερική
είχε να κάνει με τον Ντόναλντ Τράμπ και τον τρόπο που αντιμετώπισε το κίνημα
«Black Lives Matter».
Ακραία αστυνομική αυθαιρεσία, που
για μία ακόμη φορά αποκαλύφθηκε λόγω των social media. Προκλητικές συμπεριφορές.
Επικίνδυνη χρήση εξοπλισμού. Ένστολος «κουτσαβακισμός». Κατασταλτικός ζήλος.
Εξευτελισμός διαδηλωτών.
Ακόμη και γι αυτούς που δεν έχουν
οικειότητα με την πολιτική σημειολογία, στις προκλητικές ενέργειες των «χακί»
και των μαυροφορεμένων αστυνομικών ήταν εμφανείς οι πολιτικές εντολές που είχαν
δοθεί. Σχεδόν σαν να είναι γραμμένες με φωτεινά γράμματα.
«Δείξτε τους πως δεν θα
διστάσουμε μπροστά σε τίποτε προκειμένου ο νόμος να εφαρμοστεί». Σε πιο απλά
ελληνικά «σπάστε τους τον τσαμπουκά» (για να καταλαβαίνουν και τα «παιδιά» των
ΜΑΤ και της Δράσης). Αυτή ήταν η κυβερνητική «γραμμή» που υπηρετήθηκε με τους
τρόπους που είδαμε χθες στην Θεσσαλονίκη.
Μια τακτική που προκύπτει από ένα
παλιό -αλλά καθόλου καλό- πολιτικό σκεπτικό: Πως η αποφασιστικότητα και το «βαρύ
χέρι» του κράτους είναι το στοιχείο που θα κρίνει το αν θα επιβληθεί η όχι ένα
καθεστώς.
Αυτή η αντίληψη έχει δύο βασικά
χαρακτηριστικά. Το πρώτο είναι πως παραμένει αναλλοίωτη στις αντιλήψεις της
ακροδεξιάς (όπου κι αν αυτή βρίσκεται, ακόμη και στο …κέντρο) εδώ και
δεκαετίες. Το δεύτερο είναι πώς παντού και πάντα, όταν δοκιμάζεται, αποτυγχάνει
παταγωδώς.
Η κυβέρνηση επιμένει να
βαυκαλίζεται πως τις ενέργειές της στηρίζει μια σιωπηρή λαϊκή πλειοψηφία. Τόσο
διακριτική, που κάνει την εμφάνισή της στα κοινωνικά δρώμενα μόνον μέσω των
δημοσκοπήσεων. Επίσης ότι η κάλπη του Ιουλίου του 2019 την νομιμοποιεί, ώστε να
ψεκάζει στο πρόσωπο διαδηλωτές το Φεβρουάριο του 2021.
Ξεχνά όμως πως ούτε εκλογικά η
Ν.Δ αποτέλεσε ποτέ πλειοψηφία Το 2019 πήρε μόλις 39,85%. Ποσοστό ικανό για να
κυβερνήσει ένα κόμμα, ελέω εκλογικού συστήματος. Όχι όμως για να θεωρεί
αυτόματα πώς αποτελεί πλειοψηφικό κοινωνικό ρεύμα.
Πόσο μάλλον για να εμπνέει στους
ένστολους την λογική του δυνάστη, που ειναι απαγορευτικό ακόμη και για
σχηματισμούς που πράγματι πλειοψηφούν κοινωνικά. Ιδιως σε τέτοιους καιρούς.
Μετά από 17 μήνες υγειονομικής – οικονομικής κρίσης και την κοινωνία στα όρια
της, από κάθε οπτική.
Με την πρακτική που ακολούθησε η ΕΛ.ΑΣ του Μιχάλη Χρυσοχοϊδη επιβεβαίωσε όσους αμφισβήτησαν αν ο νόμος για την αστυνομία στα πανεπιστήμια θα εφαρμοστεί ποτέ. Ανάμεσά τους και κάποιους βουλευτές της Ν.Δ.
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου