Ο Τσίπρας έχει τον Πολάκη (σταθερά), ο Μητσοτάκης τα γαλάζια αντίγραφά του (εναλλασσόμενα)…

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Το θέμα της προχτεσινής συζήτησης στη Βουλή υπό τον τίτλο "η ποιότητα της δημοκρατίας", το οποίο  επέλεξε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ήταν εξαρχής αποπροσανατολιστικό. Διότι απέβλεπε στο να αλλάξει την ατζέντα, η οποία δεν βολεύει την κυβέρνηση. Και από τις ευθύνες για την υπόθεση Λιγνάδη το ενδιαφέρον να πάει στα χάσταγκ και τα τρολ, φανερά και κρυφά, του Διαδικτύου.

 

"Χέστηκε η φοράδα στ’ αλώνι", θα λέγαμε άλλοτε. Δυστυχώς, δεν μπορούμε να το λέμε πια. Διότι, όταν η φοράδα έκανε την ανάγκη της στο αλώνι, δεν έτρεχε τίποτα, το πολύ-πολύ να την έβλεπαν  οι λίγοι κάτοικοι του χωριού. Σήμερα ένα μέρος της καθημερινής δημόσιας ατζέντας-εννοούμε κυρίως της επικοινωνιακής, όχι αυτά που απασχολούν τον πολύ κόσμο-διαμορφώνεται από τα λεγόμενα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

 

Γι’ αυτό και ο Μητσοτάκης ξεκίνησε την ομιλία του με ένα χάσταγκ του Twitter. Με διπλό στόχο. Πρώτα για να πάει τη συζήτηση αλλού και όχι στο ένα και μοναδικό θέμα που υπάρχει αυτές τις μέρες: την πολιτική ευθύνη για την υπόθεση Λιγνάδη, η οποία δεν καταλογίστηκε σε κανέναν και καμιά. Και μετά για να στριμώξει τον Αλέξη Τσίπρα μέσω του μόνιμου "ταραξία" του Facebook  Παύλου Πολάκη. Ο οποίος είναι και το μόνιμο πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ.

 

Κάθε τρεις και λίγο ο "αψύς" Κρητικός αμολάει ό,τι του κατεβεί για οποιονδήποτε, νομίζοντας ότι ακόμα είμαστε στην αντιμνημονιακή περίοδο, όταν οι επιθέσεις του στο "διεφθαρμένο παλιό σύστημα" έβρισκαν ευήκοα ώτα. Δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι τώρα είμαστε σε άλλη φάση. Το κόμμα του δεν είναι το αθώο αντιμνημονιακό κόμμα των αρχών της προηγούμενης δεκαετίας. Κυβέρνησε πάνω από τέσσερα χρόνια και κουβαλάει τις αντίστοιχες αμαρτίες.  Η καταγγελτική μέθοδος και μάλιστα με το ιδιόμορφο πολάκειο ύφος αξιοποιείται έντεχνα από την κυβερνητική προπαγάνδα. Και είναι απορίας άξιον που ο Τσίπρας δεν έχει καταφέρει μέχρι στιγμής να λύσει αυτό το πρόβλημα, το οποίο ταλανίζει χρόνια το κόμμα του και υποχρεώνει συχνά τον ίδιο και άλλα στελέχη του να απολογούνται για τα ανδραγαθήματα του Πολάκη.

 

Κι αν η δραστηριότητα του Πολάκη στο καφενείο του Facebook δίνει συχνά πατήματα στον κ. Μητσοτάκη να εγκαλεί τον κ. Τσίπρα, δεν σημαίνει ότι η ΝΔ είναι αθώα του αίματος. Απλώς στη ΝΔ δεν υπάρχει ένας σαν τον Πολάκη. Υπάρχουν αρκετά αντίγραφά του, που εναλλάσσονται στο ρόλο της κατακεραύνωσης των ΣΥΡΙΖΑίων.

 

Στο ρόλο αυτό έχουν  διαπρέψει κατά καιρούς διάφορα στελέχη της ΝΔ. Παλιότερα ήταν ο Αδωνις Γεωργιάδης, που έχει ανταλλάξει πολλές "φιλοφρονήσεις". με τον Πολάκη. Από τότε που έγινε υπουργός ο Γεωργιάδης "μαζεύτηκε" κάπως. Στο παιχνίδι έχουν μπει άλλοι, όπως ο Κ. Μπογδάνος. Στην πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή ο κ. Μητσοτάκης ήρθε σε δύσκολη θέση, όταν Τσίπρας και Κουτσούμπας τον εγκάλεσαν για όσα έγραψε πρόσφατα βουλευτής της ΝΔ για τον Αρη Βελουχιώτη. Αλλά και όταν ήρθαν στη επιφάνεια παλιότερες ανοίκειες αναρτήσεις της Ειρήνης Αγαπηδάκη, την οποία ο πρωθυπουργός διόρισε ειδική γραμματέα για τα ασυνόδευτα ανήλικα. Ο κ. Μητσοτάκης, εμφανώς στριμωγμένος, απάντησε ότι ζήτησε από τον βουλευτή να αποσύρει αυτό που έγραψε για τον Βελουχιώτη, ενώ για την κυρία Αγαπηδάκη περιορίστηκε να πει ότι τα έγραψε όταν δεν είχε δημόσιο αξίωμα.

 

Συμπέρασμα: ο Πολάκης είναι ξεχωριστός σ’ αυτό που κάνει, αλλά έχει και η ΝΔ τους δικούς της "γαλάζιους"  πολάκηδες, έστω σαν αντίγραφά του. Παραφράζοντας τον στίχο του ποιητή,  λέμε ότι και οι δυο αυτές κατηγορίες βλάπτουν την Συρία το ίδιο. Αν υποθέσουμε ότι ενδιαφέρεται κάποιος για την "Συρία", δηλαδή την έρμη την ποιότητα της δημοκρατίας μας…   

πηγή