Όταν η οικονομική θέση «εξαιρείται» και από τα ελάχιστα μέτρα που τηρούνται στα πλοία!

 

Μία μαρτυρία αναγνώστη του «Ριζοσπάστη» από την εμπειρία του σε ταξίδι το περασμένο τριήμερο με πλοίο που έκανε δρομολόγια για νησιά των Κυκλάδων, είναι χαρακτηριστική για την κατάσταση που επικρατεί με ευθύνη της κυβέρνησης και των εφοπλιστών.

 

Εκτός από το γεγονός του συνωστισμού στην αναμονή για να ανέβει ο κόσμος στο πλοίο και εκτός από το γεγονός ότι δεν έγινε κανένας έλεγχος κατά την είσοδο στο καράβι σε έγγραφα όπως πιστοποιητικό εμβολιασμού, δήλωση self test κ.λπ., το πιο σοβαρό είναι αυτό που αντίκρισε όταν ανέβηκε στο πλοίο.

 

Ο τομέας της οικονομικής θέσης ήταν γεμάτος, χωρίς καν να τηρείται το μέτρο της μιας άδειας θέσης ανάμεσα στους επιβάτες. Την ίδια στιγμή υπήρχαν ζώνες στο καράβι που ήταν εντελώς άδειες. Οταν ο αναγνώστης μας ρώτησε τον υπεύθυνο υποδοχής εάν αυτή η κατάσταση είναι λογική και τι ακριβώς προβλέπουν τα πρωτόκολλα, η απάντηση που έλαβε ήταν κυριολεκτικά …αποστομωτική.

 

«Το πρωτόκολλο προβλέπει συνολικά στο πλοίο μας 120 θέσεις άδειες. Και αυτή τη στιγμή υπάρχουν 120 θέσεις άδειες».

 

Στο ερώτημα του επιβάτη: «Δηλαδή, μπορεί να υπάρχουν στο ίδιο σημείο 30 και 40 θέσεις άδειες (σ.σ. στις πιο ακριβές ζώνες του πλοίου) και στην οικονομική θέση να είναι ο ένας πάνω στον άλλο;», η απάντηση ήταν εξίσου ενδιαφέρουσα. «Αυτό προβλέπει το πρωτόκολλο, αυτό γίνεται…».

 

Βέβαια, πολλοί επιβάτες που έβλεπαν την κατάσταση, άλλαζαν πάνω στο πλοίο το εισιτήριό τους και πλήρωναν κάτι παραπάνω για να αλλάξουν θέση προκειμένου να νιώθουν ασφαλείς…

 

Αυτό τα λέει όλα από μόνο του για το τι ακριβώς… σημαίνει τήρηση υγειονομικών πρωτοκόλλων στα «μαγαζιά» των εφοπλιστών. Ολα κομμένα και ραμμένα στα μέτρα τους. Και μόνο αν πληρώσεις κάτι παραπάνω, τηρείται το πρωτόκολλο, το οποίο «μοσχοπουλάνε» και μάλιστα εν πλω εκμεταλλευόμενοι την κατάσταση που οι ίδιοι και η κυβέρνηση συντηρούν!

 

Και μετά έχουν το θράσος να λένε για ατομική ευθύνη και για τέταρτο κύμα τον Σεπτέμβρη… 

πηγή: 902.gr

  

Ηλεκτρικό ρεύμα: Σοκ από την αύξηση

 

Είπαν ότι η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας θα ωφελήσει τον καταναλωτή γιατί ο ανταγωνισμός θα ρίξει τις τιμές. Αυτό είναι το δόγμα των οπαδών του κυρίαρχου οικονομικού μοντέλου. Όμως η παγκόσμια ιστορία του καπιταλισμού έχει αποδείξει ότι h απαλευθέρωση της αγοράς σημαίνει αύξηση των τιμών. Το ίδιο συμβαίνει και τώρα. Η απογείωση της χονδρικής τιμής του ρεύματος, που σήμερα αγγίζει το πρωτοφανές επίπεδο των 100 ευρώ ανά μεγαβατώρα, ενώ ο μέσος όρος τον περασμένο Φεβρουάριο ήταν στα 50 ευρώ, υπολογίζεται ότι θα σημάνει αύξηση κατά 20% στις τιμές της ΔΕΗ. Φρόντισε γι’ αυτό η παρούσα κυβέρνηση.

 

Η ραγδαία αύξηση αποδίδεται στη ζήτηση λόγω των υψηλών θερμοκρασιών σε συνδυασμό με την κατακόρυφη αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου και των δικαιωμάτων για τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Δεν είναι όμως η μόνη αιτία. Μετά την απόφαση της κυβέρνησης να κλείσουν εσπευσμένα οι σταθμοί λιγνιτικής παραγωγής, το μεγαλύτερο μέρος των αναγκών της Ελλάδας καλύπτεται από μονάδες που λειτουργούν με εισαγόμενο φυσικό αέριο. Οι τιμές του φυσικού αερίου είχαν πέσει κάθετα, ειδικά στην πρώτη περίοδο της πανδημίας, ρίχνοντας την τιμή χονδρικής πολύ κάτω από τα 40 ευρώ ανά μεγαβατώρα. Όταν με την έλευση του χειμώνα ξεκίνησε η εφαρμογή του περίφημου «target model», οι τιμές άρχισαν να ανεβαίνουν και έφτασαν στα 90 ευρώ στις αρχές Δεκεμβρίου. Ο τότε υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κωστής Χατζηδάκης υποχρεώθηκε να βγει και να πει πως «δεν θα ανεχτεί παιχνιδάκια», ενώ η αγορά βοούσε για την κερδοσκοπία όχι μόνο σε επίπεδο τιμών χονδρικής αλλά και στο κόστος των μηχανισμών εξισορρόπησης (αποκλίσεις-προσαυξήσεις) που επιφέρουν έσοδα στην απελευθερωμένη αγορά.

 

Δεν είναι, λοιπόν, μόνο η προσφορά και η ζήτηση, είναι και τα κερδοσκοπικά παιγνίδια(ή “παιχνιδάκια” σύμφωνα με τον υπουργό της ΝΔ) των “ισχυρών” εις βάρος των καταναλωτών. Αλλά ποιος δημιουργεί ευνοϊκό περιβάλλον για την κερδοσκοπία; Οι κυβερνήσεις όπως αυτή του Κυριάκου Μητσοτάκη. 

πηγή

 

Κίνδυνος από τη μετάλλαξη Δέλτα για ανεμβολίαστους. Οι ευθύνες των εταιρειών

 

Τις φαρμακευτικές εταιρείες και τα πλούσια κράτη υπέδειξε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ως υπεύθυνους για τα αυξημένα κρούσματα και θανάτους από τον κορονοϊό που αντιμετωπίζει ο παγκόσμιος Νότος, σε συνέντευξη τύπου των διευθυντικών του στελεχών τη Δευτέρα.

 

Ο γενικός διευθυντής του ΠΟΥ, Τέντρος Αντανόμ Γκεμπρεγιέζους, δήλωσε πως η Αφρική, η Κεντρική και Νότια Αμερική και η Ασία «αντιμετωπίζουν απότομη άνοδο της επιδημίας. Αυτά τα κρούσματα και οι θάνατοι μπορούν σε μεγάλο βαθμό να αποφευχθούν. (…) Η άνιση πρόσβαση στα εμβόλια έχει δείξει πως σε μία κρίση, οι χαμηλού εισοδήματος χώρες δεν μπορούν να βασίζονται στις χώρες που παράγουν εμβόλια για να εφοδιάσουν τις ανάγκες τους».

 

 

 

Κάνοντας μία σύγκριση με την έλλειψη παροχής αντι-ρετροϊκών φαρμάκων στις χώρες που πλήττονται από τον ιό HIV και την κερδοσκοπία γύρω από την – γνωστή και διαθέσιμη εδώ και έναν αιώνα – ινσουλίνη, ο Γκεμπρεγιέζους άσκησε δριμεία κριτική στις φαρμακευτικές εταιρείες, ζητώντας τον διαμοιρασμό τεχνογνωσίας και πνευματικών δικαιωμάτων.

 

Χωρίς να κατονομάζει συγκεκριμένες εταιρείες, ο γενικός διευθυντής δήλωσε: «Η κρίση της COVID-19 έχει δείξει πως το να βασιζόμαστε σε λίγες εταιρείες για να καλυφθούν οι ανάγκες ολόκληρου του πλανήτη είναι περιοριστικό κι επικίνδυνο».

 

Η δρ. Μαρία Βαν Κέρκοβ, τεχνική επικεφαλής του ΠΟΥ για την COVID-19, εξήγησε πως η μετάλλαξη Δέλτα επεκτείνεται γοργά σε όλο τον πλανήτη διότι «έχει την ευκαιρία να το κάνει λόγω της αυξημένης κοινωνικής ανάμιξης, της χαλάρωσης των μέτρων δημόσιας υγείας ή της ακατάλληλης εφαρμογής τους. (…) Και δεδομένου ότι δεν έχουμε πλήρη εμβολιασμό, θα εξαπλωθεί».

 

 

 

Η μετάλλαξη Δέλτα έχει μέχρι στιγμής ανιχνευθεί σε 92 χώρες, αλλά όπως είπε η βαν Κέρκοβ, μέχρι στιγμής οι εμβολιασμοί δύο δόσεων «παραμένουν αποτελεσματικοί ενάντια στη βαριά ασθένεια και τον θάνατο, αλλά απαιτούνται δύο δόσεις».

 

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο εκτελεστικός διευθυντής του Προγράμματος Υγειονομικών Εκτάκτων Αναγκών του ΠΟΥ, δρ. Μάικ Ράιαν, τόνισε τους κινδύνους της μετάλλαξης Δέλτα για τους κατοίκους των φτωχότερων χωρών του πλανήτη, που έχουν μειωμένη πρόσβαση στα εμβόλια λόγω των πολιτικών των πλουσιότερων χωρών.

 

«Η συγκεκριμένη μετάλλαξη Δέλτα είναι γρηγορότερη, είναι πιο ανθεκτική, θα σκοτώσει τους πιο αδύναμους πιο αποτελεσματικά από προηγούμενες μεταλλάξεις και συνεπώς αν έχουν μείνει ευάλωτοι άνθρωποι ανεμβολίαστοι, αυτοί παραμένουν σε ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο», δήλωσε ο δρ. Ράιαν.

 

 

 

«Όλοι οι ιοί έχουν υπάρξει θανατηφόροι με τον δικό τους τρόπο. Αυτός ο ιός έχει τη δυνατότητα να είναι πιο θανατηφόρος, διότι είναι πιο αποτελεσματικός στον τρόπο που μεταδίδεται μεταξύ των ανθρώπων, και εν τέλει θα βρει τα πιο ευάλωτα άτομα που θα αρρωστήσουν βαριά, θα χρειαστεί να νοσηλευτούν, και πιθανώς θα πεθάνουν».

 

Κατέληξε λέγοντας πως «μπορούμε να προστατεύσουμε αυτούς ανθρώπους τώρα, με σχετικά μικρές μεταφορές εμβολίων από τις παγκόσμιες προμήθειες. Μπορούμε να προστατεύσουμε αυτούς τους ευάλωτους ανθρώπους, τους εργαζόμενους πρώτης γραμμής. Και το γεγονός πως αυτό δεν έχει συμβεί, όπως έχει πει ξανά και ξανά ο γενικός διευθυντής, είναι μια καταστροφική ηθική αποτυχία σε παγκόσμιο επίπεδο».

 

Οι τρεις αξιωματούχοι τόνισαν πως ο εμβολιαστικός εθνικισμός και η άρνηση των πλούσιων χωρών για άρση των πνευματικών δικαιωμάτων ευθύνονται για τον κίνδυνο που διατρέχουν εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι ανά τον κόσμο.

 

Έξι δισεκατομμύρια άνθρωποι παραμένουν ανεμβολίαστοι και οι αριθμοί των εμβολίων που έχουν δωρίσει ή έχουν υποσχεθεί να δωρίσουν οι πλούσιες χώρες δεν επαρκούν για τη λύση του προβλήματος. Οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν τη Δευτέρα μία λίστα με παραχωρήσεις μόλις 80 εκατομμυρίων δόσεων, οι περισσότερες εκ των οποίων κατευθύνονται σε χώρες-πελάτες της Αμερικής, και δη για την ελίτ και τις στρατιωτικές δυνάμεις αυτών των χωρών.

 

Ακόμα και τα 2 δισ. δόσεων που υποσχέθηκαν να δωρίσουν οι πλούσιες χώρες στην πρόσφατη σύνοδό τους αντιστοιχούν, λόγω της διπλής δόσης που απαιτείται για τα περισσότερα εμβόλια, σε μόλις 1 δισ. ανθρώπους, πολύ μακριά από τον απαιτούμενο αριθμό.

 

Η έλλειψη εμβολίων πρόκειται, τέλος, να εντείνει ακόμη περισσότερο το πρόβλημα, καθώς όπως τόνισε ο δρ. Ράιαν, η μετάλλαξη του κορονοϊού διευκολύνεται και τροφοδοτείται από την ύπαρξη μεγάλου αριθμού ανεμβολίαστων ανθρώπων. Όπως είπε, καμία μετάλλαξη μέχρι στιγμής δεν έχει εμφανίσει τον πιο θανατηφόρο συνδυασμό μεταδοτικότητας και φονικότητας, όμως η μετάλλαξη Δέλτα είναι ένα μεγάλο βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση. Προειδοποίησε πως θα υπάρξουν πολλές ακόμη πιθανές μεταλλάξεις αν η πανδημία δεν αντιμετωπιστεί άμεσα.

 

Πηγή: wsws.org  

Ο Βορίδης μετατρέπει το site του ΥΠΕΣ σε προσωπικό, ακροδεξιό βήμα

 Του Άρη Χατζηστεφάνου

 

Σε προσωπικό εργαλείο με το οποίο πραγματοποιεί συνεχείς επιθέσεις εναντίον της αξιωματικής αντιπολίτευσης αλλά και της αριστεράς γενικότερα, έχει μετατρέψει την επίσημη ιστοσελίδα του υπουργείου Εσωτερικών, ο Μάκης Βορίδης.

 

Στην (προσωπική πλέον;) ιστοσελίδα του Βορίδη διαβάζουμε μεταξύ άλλων ότι «η Αριστερά αποτελεί «βαρίδι» για την πρόοδο της κοινωνίας», ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ οραματίζεται ένα αδιαφανές σύστημα πολιτογράφησης» κ.ο.κ.

 

Τα υπόλοιπα θέματα, στο επάνω μέρος της σελίδας, έχουν αδιάφορους τίτλους που θυμίζουν τα δελτία ειδήσεων της επταετίας (από όπου ο υπουργός έλκει την ιδεολογική του κληρονομιά). Διαβάζουμε ενδεικτικά: «Σημεία της Συνέντευξης του Υφυπουργού Εσωτερικών…», «Συνέντευξη του ΑνΥΠΕΣ Στέλιου Πέτσα…» κ.ο.κ Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν μαθαίνουμε από τον τίτλο το βασικό θέμα της συνέντευξης… αρκεί που ο υπουργός και οι υφυπουργοί του μίλησαν.

 

Θέλοντας να διαπιστώσουμε πως αντιμετωπίζουν άλλα κράτη τους πολίτες τους επισκεφθήκαμε τις σελίδες αρκετών υπουργείων Εσωτερικών σε όλο τον κόσμο. Στα περισσότερα υπάρχουν ειδικά πλαίσια με τις νεότερες εξελίξεις για την πανδημία του Κορονοϊου (κάτι που απουσιάζει εντελώς από την ελληνική σελίδα) και άλλες χρήσιμες πληροφορίες για τον πολίτη. Δηλώσεις των υπουργών συναντάμε μόνο στις περιπτώσεις που αυτές αποτελούν πραγματικά είδηση και σηματοδοτούν αλλαγή πολιτικής της χώρας – και όχι την τελευταία συνέντευξη που έδωσε ο υπουργός σε κάποιο κανάλι.

 

Στην σελίδα του γερμανικού υπουργείου Εσωτερικών διαβάζουμε σχεδόν αποκλειστικά τα νεότερα για τη μάχη απέναντι στην πανδημία και τα μέτρα που λαμβάνει η ομοσπονδιακή κυβέρνηση.

 

 

Η σελίδα του Γαλλικού υπουργείου έχει στην κορυφή της χρήσιμες πληροφορίες για τον κορονοϊό και ακολουθούν τα έκτακτα μέτρα αλλά και οι ενέργειες της κυβέρνησης και άλλων φορέων ενάντια στην ενδο-οικογενειακή βία.

  

Το βρετανικό Home Office προβάλλει τα νέα κυβερνητικά σχέδια για τη μετανάστευση, θέματα διορισμών κυβερνητικών αξιωματούχων, ανακοινώσεις για προγράμματα του υπουργείου κ.ο.κ Να σημειωθεί ότι στην αρχή της σελίδας δεν υπάρχει ούτε μια φορά το όνομα του Βρετανού υπουργού.

  

Στο αμερικανικό Homeland Security, το όνομα του υπουργού φιγουράρει σε αρκετά σημεία, τα θέματα όμως που κυριαρχούν στην κορυφή της σελίδας σχετίζονται με τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, τη μετανάστευση (και συγκεκριμένα την επανένωση οικογενειών μεταναστών), την κλιματική αλλαγή κ.ά.

 

 

Ακόμη και στην τεχνολογικά πρωτόγονη σελίδα του υπουργείου εσωτερικών της Ιαπωνίας, η οποία για κάποιο λόγο είναι γεμάτη με λαγουδάκια, ο πολίτης μπορεί να βρει άμεσα χρήσιμες πληροφορίες για την καθημερινότητά του και όχι τις απόψεις του υπουργού για την Αριστερά. 

Προφανώς η σελίδα δεν κάνει τον υπουργό. Θα μπορούσαμε να γράφουμε για ημέρες για τα εγκλήματα που πραγματοποιούν όλα αυτά τα υπουργεία εναντίον των πολιτών τους και πολιτών ξένων χωρών. Κανένα όμως δεν χρησιμοποιεί τα χρήματα των φορολογούμενων με βασικό στόχο να προωθεί τις ακροδεξιές θέσεις των υπουργών. Πιστεύαμε ότι η συγκεκριμένη πρακτική εγκαταλείφθηκε στην Ελλάδα μετά το 1974, αλλά κάναμε λάθος.    

Ασύστολη προπαγάνδα: Ο Βρούτσης έταζε "συντάξεις με ένα κλικ", ο Χατζηδάκης ανακάλυψε τώρα… ταλαιπωρία στον ΕΦΚΑ!

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Δεν λέμε κάτι καινοφανές, αλλά πρέπει να το λέμε. Αυτή η κυβέρνηση είναι μανούλα στην προπαγάνδα. Όχι μόνο διότι μπορεί να κάνει το μαύρο άσπρο. Αλλά και διότι κατορθώνει να διαστρέφει, κατά πως την βολεύει, την πραγματικότητα, σβήνοντας όσα έλεγε ο προηγούμενος υπουργός με… σπουδαίες ανακαλύψεις του διαδόχου του.

 

Η ιστορία των ασφαλιστικών ταμείων είναι μεγάλη, το ίδιο και η ταλαιπωρία των ασφαλισμένων τους. Η οποία επί ΕΦΚΑ έγινε μεγαλύτερη. Ολοι το γνωρίζουν. Μόνο οι δύο υπουργοί Εργασίας της κυβέρνησης Μητσοτάκη τη μια κορόιδευαν και την άλλη, δήθεν, εκπλήσσονται από όσα συμβαίνουν.

 

Τρεις μέρες μετά τις εκλογές του Ιουλίου του 2019 ο νέος πρωθυπουργός επισκέπτεται το υπουργείο Εργασίας, για να δείξει το ενδιαφέρον του για τις εκκρεμείς συντάξεις. Με στόμφο ο τότε υπουργός εξαγγέλλει ότι σε λίγο οι συντάξεις θα δίνονται «με ένα κλικ». Και όλα αυτά την ώρα που χιλιάδες άνθρωποι περιμένουν μέχρι και δύο χρόνια για να εξεταστεί η αίτησή τους.

 

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επισκέπτεται ξανά το ίδιο υπουργείο έξι μήνες αργότερα, τον Ιανουάριο του 2020. Τι έγινε με τις υποσχέσεις για τις εκκρεμείς συντάξεις; Τίποτα. Ουδεμία αναφορά.

 

Σχεδόν ένα χρόνο μετά, σε μια συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, ο πρωθυπουργός υπόσχεται ότι θα φροντίσει προσωπικά για τις εκκρεμείς συντάξεις, οι οποίες εν τω μεταξύ είχαν ξεπεράσει τις 300 χιλιάδες. Σε μια επίδειξη μαύρου χιούμορ ο κ. Μητσοτάκης μίλησε για την… πρόοδο που είχε γίνει στο θέμα αυτό.

 

Ηταν τέτοια η πρόοδος που ο Γιάννης Βρούτσης αντικαταστάθηκε. Ο πρωθυπουργός ξαναπάει (τρίτη φορά) στο υπουργείο Εργασίας και ακούει το νέο υπουργό Κωστή Χατζηδάκη να… θάβει τον προκάτοχό του, λέγοντας: «Για μένα οι εκκρεμείς συντάξεις είναι η νέα ΔΕΗ». Τόση πρόοδος είχε επιτευχθεί…

 

Εχουν περάσει έκτοτε έξι μήνες και ο ρέκτης υπουργός… ανακάλυψε, επιτέλους, τι συμβαίνει στον ΕΦΚΑ. Δηλαδή, ότι οι πολίτες ταλαιπωρούνται! Αυτό που γνωρίζουν όλοι όσοι έχουν μια στοιχειώδη γνώση ή απλή σχέση με τα ασφαλιστικά, ο Χατζηδάκης προσπαθεί να το κάνει προπαγάνδα, με κινήσεις εντυπωσιασμού.

 

Ο ΕΦΚΑ είναι ένας γραφειοκρατικός και δυσκίνητος οργανισμός με απαρχαιωμένο- ή και χωρίς καθόλου- μηχανισμό. Ο υπουργός μετά από έξι μήνες ανακάλυψε ότι οι υπάλληλοι δεν απαντούν στα τηλέφωνα και στα ηλεκτρονικά μηνύματα των ασφαλισμένων. Και δεν απαντούν, πέρα από περιπτώσεις ακραίας αδιαφορίας, για ένα βασικό λόγο : διότι δεν υπάρχουν υπάλληλοι. Πολλές χιλιάδες αποχώρησαν τα τελευταία δέκα χρόνια της κρίσης και δεν αντικαταστάθηκαν. Η παρούσα κυβέρνηση προτίμησε να προσλάβει ειδικούς φρουρούς και όχι υπαλλήλους για να εκδίδονται γρήγορα ή συντάξεις. Επίσης, μετά από έξι μήνες, ο υπουργός αποφάσισε να…αναβαθμίσει το τηλεφωνικό κέντρο του Ταμείου!

 

Πού ζουν οι υπουργοί; Στα άνετα γραφεία τους, αποκομμένοι από την πραγματικότητα του μέσου ανθρώπου. Ετσι, αυτό που όλοι οι άλλοι γνωρίζουν από πρώτο χέρι αυτοί χρειάζονται έξι μήνες θητεία για να το ανακαλύψουν. Και αντί να σκύψουν σοβαρά πάνω στο πρόβλημα, καταφεύγουν σε προπαγανδιστικές πιρουέτες. Αλήθεια, μπορεί να πει ο κ. Χατζηδάκης πόσο αυξήθηκε ο ρυθμός εξέτασης των αιτήσεων συνταξιοδότησης από τότε που ανέλαβε ό ίδιος το υπουργείο; Πόσες είναι οι εκκρεμείς συντάξεις και πότε θα δοθούν;

 

Μεταρρύθμιση δεν είναι να πληρώνεις τις υπερωρίες με ρεπό. Μεταρρυθμιστής σημαίνει, εν προκειμένω, να ενισχύεις τον ασφαλιστικό φορέα με προσωπικό και μέσα, ώστε να βγάζει γρηγορότερα περισσότερες συντάξεις. Και κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει, παρά τα μεγάλα λόγια και τις υποσχέσεις του ίδιου του πρωθυπουργού εδώ και δύο χρόνια. Όταν έρχονται τα δύσκολα, αναλαμβάνει η προπαγάνδα.

 

Φαίνεται ότι ο κ. Μητσοτάκης και οι υπουργοί του έχουν κάνει ευαγγέλιό τους αυτό που έχει πει ο Τσόρτσιλ: «Πολιτική είναι η ικανότητα να παρουσιάζεις σήμερα τι θα γίνει αύριο και να εξηγείς αύριο γιατί δεν έγινε».  

Απίστευτες δηλώσεις ψυχολόγου στον ΣΚΑΙ (βίντεο) - “…γοητευτική προσωπικότητα” ο καθ’ ομολογία δολοφόνος στα Γλυκά Νερά “που θα αρχίσετε κι εσείς να είστε followers”…

 

Τα απίθανα και εξωφρενικά με την υπόθεση των Γλυκών Νερών και το τι εκτοξεύεται από τους διαφόρους που καλούνται στα ΜΜΕ να δημοσιολογήσουν περί του θέματος δεν έχει τελειωμό. Οι παρακάτω απίθανες τοποθετήσεις έρχονται για μία ακόμη φορά από το τηλεοπτικό στούντιο του ΣΚΑΙ, με την ψυχολόγο Τένια Μακρή να καλείται να σχολιάσει τη δολοφονία της 20χρονης γυναίκας από τον καθ’ ομολογίαν δολοφόνο σύζυγός της. Σε ερώτηση, λοιπόν, για το λόγο που χρήστες σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης ακολουθούν τον δολοφόνο, η ψυχολόγος, αφού επιχείρησε να δώσει μια σειρά εξηγήσεις, κατέληξε «Από την άλλη πλευρά, θα δούμε και τη γοητεία σε όλη της την έκθεση κατά τη διάρκεια της δίκης. Θα δείτε μία γοητευτική προσωπικότητα που θα αρχίσετε κι εσείς να είστε followers»…

Μπάμπης : Μια γοητευτική προσωπικότητα που όλοι θα τρέξουμε να γίνουμε φολοουερς
Σοβαρά τώρα? pic.twitter.com/lPZ5Eb1QoR

— Ιερώνυμος boss (@JeronymoBoss) June 23, 2021

πηγή 

Μεσοπρόθεσμο 2022-2025: Η «μοιρασιά» από τους «αρίστους» στους «εκλεκτούς»

 

Στη Βουλή κατατέθηκε χτες το βράδυ το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2022 – 2025, με κεντρικό ζητούμενο την προσπάθεια διασφάλισης πρόσθετου δημοσιονομικού χώρου, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν οι παρεμβάσεις στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων και του κεφαλαίου μέσω των κρατικών προϋπολογισμών της επόμενης περιόδου.

Ο υπουργός Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρας, στο πλαίσιο παρουσίασης της οικονομικής πολιτικής στο χτεσινό υπουργικό συμβούλιο, εστίασε μεταξύ άλλων:

– Στην εφαρμογή «συνετής» δημοσιονομικής πολιτικής.

– Στην κατεύθυνση περαιτέρω μείωσης φόρων και ασφαλιστικών εισφορών για την εργοδοσία.

– Στην επέκταση της τραπεζικής χρηματοδότησης.

– Στη διαμόρφωση «πιο ευέλικτου ευρωπαϊκού δημοσιονομικού πλαισίου», που με τη σειρά του θα έρθει να προσδώσει μεγαλύτερα περιθώρια για παρεμβάσεις στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων της ΕΕ.

Τα βασικά μεγέθη του μεσοπρόθεσμου προϋπολογισμού εμφανίζουν μέσο ρυθμό ανάκαμψης περίπου 3,9% σε ετήσια βάση, αλλά με σταδιακή εξασθένιση από 6,2% το 2022 στην περιοχή του 3,3% το 2025, με βάση και το προβλεπόμενο «εμπροσθοβαρές» χρονοδιάγραμμα εκταμιεύσεων του Ταμείου Ανάκαμψης (3,6% για φέτος, 6,2% το 2022, 4,4% το 2023, 4,1% του ΑΕΠ το 2024 και στο 3,3% του ΑΕΠ το 2025).

Ωστόσο, όπως αναφέρεται, «η αβεβαιότητα αναφορικά με την εξέλιξη της πανδημίας παραμένει ακόμα υψηλή, με αποτέλεσμα να υπάρχουν στις εκτιμήσεις αυτές πηγές τόσο θετικών όσο και αρνητικών αποκλίσεων, ειδικά για το τρέχον έτος». Μάλιστα, το δυσμενές σενάριο βασίζεται στην υπόθεση ότι η οικονομική μεγέθυνση για το 2021 θα είναι χαμηλότερη κατά μία ποσοστιαία μονάδα σε σχέση με την πρόβλεψη στο σενάριο βάσης, δηλαδή στο 2,6% αντί 3,6%, σε μια εξέλιξη που θα συμπαρέσυρε προς τα κάτω και όλες τις άλλες εκτιμήσεις για τα δημοσιονομικά μεγέθη.

Σε κάθε περίπτωση, ο αντιλαϊκός πήχης ξεκινά με αφετηρία τις ήδη ισχύουσες (από τον κρατικό προϋπολογισμό του 2021) μειώσεις ασφαλιστικών εισφορών για την εργοδοσία, τις κάθε είδους επιδοτήσεις, τις φοροελαφρύνσεις κ.ο.κ., ενώ τόσο τα έσοδα όσο και οι δαπάνες αναμένεται να αυξηθούν λιγότερο σε σχέση με το ονομαστικό ΑΕΠ, με αποτέλεσμα τα έσοδα ως ποσοστό του ΑΕΠ να περιοριστούν σε 44,9% το 2025, έναντι 46,5% το 2019, και οι δαπάνες σε 43,4%το 2025, έναντι 45,3% το 2019.

Τα σπασμένα στις λαϊκές πλάτες

Σε αυτό το πλαίσιο, ο φόρος εισοδήματος φυσικών προσώπων απογειώνεται και σε απόλυτα μεγέθη, από 9,59 δισ. το 2021 σε 12,63 δισ. το 2025, αύξηση περίπου 32%.

Παράλληλα, το σύνολο των κρατικών δαπανών από περίπου 70,1 δισ. το 2021 αναμένεται να συμπιεστεί σε περίπου σε 63,8 δισ. το 2025, ενώ μετά την απόσυρση των έκτακτων μέτρων στήριξης που πάρθηκαν στο πλαίσιο της κρίσης θα αντικατασταθούν από περισσότερο στοχευμένες παρεμβάσεις στήριξης του κεφαλαίου.

Σε αυτό το πλαίσιο, το πρωτογενές έλλειμμα από 7,1% του ΑΕΠ φέτος θα προσγειωθεί στο 0,5% το 2022, ενώ το 2023 το έλλειμμα θα μετατραπεί σε πλεόνασμα της τάξης του 2% του ΑΕΠ, για να ενισχυθεί περαιτέρω σε 2,8% το 2024 και σε 3,7% το 2025.

Οπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, «το σενάριο βάσης απεικονίζει αποκλειστικά τις ήδη θεσμοθετημένες κυβερνητικές αποφάσεις και δεν αντανακλά τις κυβερνητικές πολιτικές που θα νομοθετηθούν στο μέλλον, στη βάση του διαθέσιμου δημοσιονομικού χώρου που κατά περίπτωση προκύπτει από τον συνδυασμό του ΜΠΔΣ και των νέων στόχων πρωτογενών πλεονασμάτων, που θα γίνουν γνωστοί σε μεταγενέστερο χρόνο, όταν ολοκληρωθούν οι σχετικές συζητήσεις για τους νέους δημοσιονομικούς κανόνες που θα ισχύσουν στην Ευρωζώνη από το 2023 και εντεύθεν». Με αυτόν τον τρόπο «φωτογραφίζονται» και νέες παρεμβάσεις στήριξης του κεφαλαίου, οι οποίες για την ώρα δεν είναι δυνατό να ποσοτικοποιηθούν.

Σε ό,τι αφορά την πορεία των ιδιωτικοποιήσεων από το 2022 και μετά, τα κρατικά έσοδα θα προέλθουν κυρίως από διαγωνισμούς που βρίσκονται σε εξέλιξη ή πρόκειται να διεξαχθούν, σύμφωνα με το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Αξιοποίησης του ΤΑΙΠΕΔ, π.χ. Εγνατία, Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών, ΕΛΠΕ, Αττική Οδός, μαρίνες, ΔΕΠΑ Εμπορίας, ΔΕΠΑ Υποδομών, ΔΕΗ, ΕΥΑΘ, ΕΥΔΑΠ, Υπόγεια Αποθήκη Νότιας Καβάλας κ.λπ.

Πακτωλός στους επιχειρηματικούς ομίλους

Χαρακτηριστικές είναι οι εκτιμήσεις για την πορεία του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) του κρατικού προϋπολογισμού, μέσω του οποίου θα χρηματοδοτηθούν οι επενδύσεις των επιχειρηματικών ομίλων.

Για την περίοδο 2022 – 2025, «οι διαθέσιμοι πόροι ώστε να επιτευχθούν οι αναπτυξιακοί στόχοι και ταυτόχρονα να ικανοποιηθούν οι πολιτικές και νομικές δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί» ανέρχονται συνολικά σε 28,25 δισ. ευρώ.

Επιπλέον, μέσω του ΠΔΕ αναμένεται να δαπανηθούν κεφάλαια συνολικού ύψους περίπου 14,4 δισ. ευρώ, για έργα που θα χρηματοδοτηθούν από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Συνολικά, δηλαδή, σε ορίζοντα 4ετίας και μόνο από το σκέλος του ΠΔΕ θα αποδοθούν στους επιχειρηματικούς ομίλους ποσά ύψους 42,65 δισ. ευρώ.

Πηγή: rizospastis.gr

 

Μανόλης Αναγνωστάκης: Η ποίηση...

 

 

Ο Μανόλης Αναγνωστάκης έγραφε:

 

«Γιατί η ποίηση δεν είναι ο τρόπος να μιλήσουμε,

 

Αλλά ο καλύτερος τοίχος να κρύψουμε το πρόσωπό μας».

 

Ένας από τους κορυφαίους ποιητές της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 9 Μαρτίου του 1925 και πέθανε στις 23 Ιουνίου του 2005.

 

«Κατά καιρούς», έγραψε, «μ’ έχουν χαρακτηρίσει καθαρά πολιτικό ποιητή. Προσωπικά δεν νομίζω ότι είμαι πολιτικός ποιητής. Είμαι ερωτικός και πολιτικός μαζί. Συνδυάζονται αυτά τα δύο. Είναι η εποχή που τα συνδύαζε αυτά τα δύο. Δηλαδή δεν μπορούσε να είναι κανείς ερωτικός ποιητής, ξεχνώντας το πολιτικό πλαίσιο εκείνης της εποχής που ήταν φουντωμένα τα πολιτικά πάθη. Υπήρχε το πολιτικό στοιχείο μέσα, η έκφραση της πολιτικής, μέσα από μια ερωτική κατάσταση όμως. Δεν ξέρω αν το καταλαβαίνουμε αυτό το πράγμα εύκολα. Γι’ αυτό αρνούμαι όλα αυτά περί ”ποίησης της ήττας” και τα σχετικά. Δεν είναι ποίηση της ήττας. Είναι μια αγωνία για την εποχή, ένα άγχος για την εποχή. Όταν τελείωσε η εποχή, τελειώνει κι η ποίηση. Δεν μπορείς να γράφεις συνεχώς ποίηση. Δεν είμαι επαγγελματίας ποιητής. Αισθάνομαι την ποίηση σαν τρόπο έκφρασης επειδή δεν μπορούσα να εκφραστώ διαφορετικά. Δηλαδή ήταν η εποχή τόσο πιεσμένη, τόσο δύσκολη, που μόνο εκφράζοντας τον πόνο του μπορούσε κανείς να την αντέξει».

 

Τα ποιήματα που ο Μανόλης Αναγνωστάκης άφησε πίσω του δημοσιευμένα είναι 88 και γράφτηκαν από το 1941 έως το 1971. Από το 1979 που κυκλοφόρησε ο συγκεντρωτικός τόμος των ποιημάτων του και από το 1983 που κυκλοφόρησε ιδιωτικά το  «Y.Γ.» δεν υπήρξε καμία δημόσια παρέμβασή του.

 

 «Στο αλλοιωμένο τοπίο της εποχής μας δεν θα ξαναγράψω», είχε εξηγήσει, γιατί «το έργο μου το ολοκλήρωσα. Επιλέγω τη σιωπή». «Η ποίηση είναι έργο της νεότητας. Χρειάζεται ενθουσιασμό, αυταπάτες, ψευδαισθήσεις. Αυτά τα έχουν οι νέοι. Όσο μεγαλώνεις, κατέχεις καλύτερα τα μέσα σου. Γίνεσαι τεχνίτης, αλλά ένα ποίημα δεν χρειάζεται να είναι τέλειο για να είναι καλό». «Από το 1971 δεν έχω γράψει τίποτα που να εντάσσεται σ’ αυτό που λέμε ποίηση. Από πολλούς αυτό θεωρείται σαν ακατανόητο. Μερικοί μου λένε ότι είναι μια προδοσία της ποίησης κλπ. Πρέπει να πω ότι […] προϊόντος του χρόνου το ενδιαφέρον μου για τον ποιητικό λόγο μειώνεται. Δεν ξέρω γιατί, δεν διαβάζω και πολλή ποίηση, δεν παρακολουθώ και, όπως είχα πει και σε μια συνέντευξη, δεν αισθάνομαι πια σαν αθλητής στον στίβο, αισθάνομαι περισσότερο σαν φίλαθλος στις κερκίδες και συχνά όχι καλός φίλαθλος. […] Η ποίηση σαν μια γλώσσα που δεν αφηγείται, που δεν περιγράφει, που δεν διδάσκει με αυτόν τον χρηστικό τρόπο της διδασκαλίας, αλλά που τείνει στην όσο γίνεται μεγαλύτερη συμπύκνωση, στο να βγάλει το απόσταγμα των πραγμάτων, έχει σαν κυριότερο εχθρό της τη φλυαρία, την πολυλογία, την περιττολογία. Ειλικρινά, θαυμάζω και σέβομαι τους πολυγράφους ποιητές, […] αλλά δεν πιστεύω πως ο ποιητής μπορεί να συγκινείται εξίσου από όλα. […] Η ποίηση είναι μια δυνατότητα έκφρασης. Θα μείνει κανείς μόνο σ’ αυτή τη δυνατότητα; ή θα επιχειρήσει να εκφραστεί και με άλλους τρόπους; ή θα φτάσει κάποτε σ’ ένα σημείο που δεν θα αισθανθεί την ανάγκη της έκφρασης − και αυτό όχι από αδιαφορία ή από παραίτηση, εντελώς το αντίθετο, από την οδυνηρή —αν θες— διαπίστωση της φτώχειας των εκφραστικών δυνατοτήτων, της φτώχειας δηλαδή των λέξεων να αποδώσουν την ουσία της ζωής. Τότε σταματά, τότε επιλέγει τη σιωπή, που και η σιωπή ορισμένες φορές και σε ορισμένες περιπτώσεις είναι κι αυτή μια έκφραση, εγώ θα ‘λεγα πως είναι και μια πράξη» — λέει ο Μανόλης Αναγνωστάκης, το 1983 σε ντοκιμαντέρ του Λάκη Παπαστάθη.

 

Ο Αναγνωστάκης είχε προαναγγείλει τη σιωπή του με τους στίχους:

 

Το θέμα είναι τώρα τι λες.

 

Καλά φάγαμε, καλά ήπιαμε.

 

Καλά τη φέραμε τη ζωή μας ως εδώ.

 

Μικροζημίες και μικροκέρδη συμψηφίζοντας.

 

Το θέμα είναι τώρα τι λες. (Στόχος, 1970)

 

Το  έργο του διαπνέεται από το οδυνηρό βίωμα του πολέμου, εκφράζει τα οράματα του λαού για τον αγώνα, την ελευθερία και τη δημοκρατία. Πολέμησε για την αριστερά και το 1946  διαγράφεται από το ΚΚΕ, με τους πρώην συντρόφους του να του προσάπτουν τις  κατηγορίες για «τροτσκικιστική νοοτροπία, οπορτουνισμό και ηττοπάθεια». Άλλοι κριτικοί που είχαν την ίδια άποψη για το Άξιον Εστί του Ελύτη, μιλάνε για το έργο του ως σύγχρονη έκδοση του καρυωτακικού μικροαστισμού, μια αντιδραστική «αστική ποίηση». Κάθε άλλο παρά αστός ήταν. Αγωνίστηκε όσο λίγοι, καταδικάστηκε σε θάνατο και εμμένει αμετακίνητα στο όραμά του για μια καλύτερη κοινωνία. Η ποίησή του εξομολογητική, βιωματική, έχει έντονο πολιτικό και κοινωνικό χαρακτήρα, φωνή διαμαρτυρίας και μνήμης σε διάλογο πάντα με την Ιστορία που έχει τις ρίζες της στην αντιστασιακή ιδεολογία. Για τον ποιητή η ιδεολογική και πολιτική στάση εναρμονίζεται με την ποιητική του δημιουργία.

 

Νωρίς ανακαλύπτει την ποίηση του Σεφέρη, του Ρίτσου, του Βρεττάκου, του Βαφόπουλου, του Εγγονόπουλου· Μα πάνω απ’ όλους τον σαγηνεύει ο Καρυωτάκης αλλά και ο Απολλιναίρ που τυχαία τον ανακαλύπτει στα 17 του χρόνια. Για τον Βαγενά οι στίχοι του βρίσκονται εγγύτερα στην  υπαρξιακή ποίηση και συγκεκριμένα στην «ποιητική κοσμοθεωρία» και στο «όραμα που θεραπεύει η ποίηση του Σεφέρη. Ο Μαρωνίτης γράφει:[…] πιστεύω πως ύστερα από τον Καβάφη, κανένας άλλος ποιητής δεν αποδείχτηκε τόσο βαθιά και επίμονα μοραλιστής, όσο ο Αναγνωστάκης. Θα προχωρούσα: όποιος, για τον ένα ή τον άλλο λόγο, τρέφει ενδιάθετη αποστροφή για τη μοραλιστική ροπή στην τέχνη γενικά και στην ποίηση ειδικότερα, δεν χρειάζεται καν να δοκιμαστεί με την ποίηση του Αναγνωστάκη. Αυτός ο μοραλισμός του Αναγνωστάκη —συγχρονικός, συντροφικός και πολιτικός— εφευρίσκει στην πορεία του τους χαρακτήρες του, που τον συστήνουν και τον εξειδικεύουν, δίχως ποτέ να του αφαιρούν την αντιπροσωπευτική του σημασία για τις δημόσιες εμπειρίες της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς. Κέντρο του παραμένει η κρίσιμη δεκαετία 1940-1950.»

 

Ο λόγος του λιτός και ουσιαστικός στο περιεχόμενο. Η γραφή του, στην οποία κυριαρχεί η ειρωνεία και ο σαρκασμός, πλησιάζει τον Καβαφικό τρόπο. Παράδειγμα σαρκασμού το παρακάτω ποίημα:

 

Πέθανες — κι έγινες και συ: ο καλός.

 

Ο λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης.

 

Τριάντα έξι στέφανα σε συνοδέψανε, τρεις λόγοι αντιπροέδρων,

 

εφτά ψηφίσματα για τις υπέροχες υπηρεσίες που προσέφερες.

 

Α, ρε Λαυρέντη, εγώ που μόνο το 'ξερα τι κάθαρμα ήσουν,

 

τι κάλπικος παράς, μια ολόκληρη ζωή μέσα στο ψέμα.

 

Κοιμού εν ειρήνη δε θα 'ρθω την ησυχία σου να ταράξω.

 

(Εγώ, μια ολόκληρη ζωή μες στη σιωπή θα την εξαγοράσω

 

πολύ ακριβά κι όχι με τίμημα το θλιβερό σου το σαρκίο).

 

Κοιμού εν ειρήνη. Ως ήσουν πάντα στη ζωή: ο καλός,

 

ο λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης.

 

Δε θα 'σαι ο πρώτος ούτε δα κι ο τελευταίος.( Στόχος)

 

Στην ποίησή του μίλησε για τις αγωνίες μιας γενιάς που έζησε την πικρή της εφηβεία μέσα στις φοβερές κοινωνικές αναταραχές. Η απογοήτευση παλεύει μέσα του με την ελπίδα, η μοναξιά με τη συλλογικότητα, η  ιδιωτική περιπέτεια με την καθολική. Ο  ποιητής εκφράζει την συλλογική δράση και μνήμη. Τα βιώματά του: οι νικημένοι στρατιώτες, οι ξυπόλητες μάνες, τα κορίτσια που ζητιανεύουν, οι αφανείς ήρωες της ιστορίας,, δρόμοι, περιστατικά, η Κλαίρη, ο Ραούλ, ο “λοχίας Otto V”,η Μάρθα, η οδός Αίγυπτου, η 3η Μαΐου, το τραμ, η “Αλκινόη”, το σπίτι του Γιώργου, ο Χάρης, ο Γιώργος, ο Δημήτρης το καφενείον “Η Συνάντηση”», άλλα καφενεία. Το βίωμα καθορίζει τα όρια της δράσης, ενώ το ιστορικό πεδίο καθορίζει τα όρια της ποιητικής πράξης.

 

Πώς να μιλήσω;

 

[...]

 

Και τόσα που να στοιβαχθοΰνε γεγονότα

 

Τόσες μορφές να γίνουν αριθμοί

 

Πώς να εξηγήσω πιο απλά τι ήταν ο Ηλίας

 

Η Κλαίρη, ο Ραούλ η οδός Αίγυπτου

 

Η 3η Μαΐου, το τραμ 8, η “Αλκινόη "

 

Το σπίτι του Γιώργου, το αναρρωτήριο.

 

[...]

 

Το άψογο πρόσωπο της Ιστορίας θολώνει

 

[··.]

 

Έχει στηθεί η σκηνή μα δε φωτίζουν οι προβολείς

 

[...]

 

Πως τόσα πρόσωπα να γίνουν αριθμοί

 

Και τόσα γεγονότα απλά βιβλία.     

Παναγιώτα Ψυχογιού     

Η πολλή δουλειά τρώει (και) τον αφέντη

 

Τη στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση εγκαταλείπει την οκτάωρη εργασία, μελέτες σε όλο τον κόσμο αποδεικνύουν ότι η πολύωρη παραμονή στα γραφεία σκοτώνει (κυριολεκτικά) τους εργαζόμενους, αλλά ταυτόχρονα μειώνει αισθητά την παραγωγικότητά τους.

 

Έχουν περάσει περίπου 90 χρόνια από την ημέρα που ο Βρετανός οικονομολόγος Τζον Μέιναρντ Κέινς παρουσίασε μια από τις πιο αποτυχημένες προβλέψεις στην ιστορία των Οικονομικών σε ένα δοκίμιο με τίτλο «Οικονομικές δυνατότητες για τα εγγόνια μας». Μεταξύ άλλων υποστήριζε ότι έως το 2030 τα παιδιά των παιδιών του θα εργάζονταν μόνο 15 ώρες την εβδομάδα, αφού οι επιχειρήσεις θα μετέτρεπαν τη συνεχώς αυξανόμενη παραγωγικότητα της ανθρώπινης εργασίας σε ελεύθερο χρόνο.

 

Η αστοχία στην πρόβλεψη ξεκινά ήδη από τον τίτλο του δοκιμίου, αφού ο Κέινς δεν έκανε ποτέ παιδιά. Μάλιστα, ο συντηρητικός Βρετανός ιστορικός Νίαλ Φέργκιουσον είχε υποστηρίξει, με περισσή κακεντρέχεια, ότι ο Κέινς δεν ενδιαφερόταν για τις μακροχρόνιες συνέπειες των θεωριών του, καθώς ο ίδιος, ως ομοφυλόφιλος, δεν μπορούσε να έχει παιδιά, ώστε να ενδιαφέρεται για το μέλλον τους. Για την ιστορία, ο Φέργκιουσον αναγκάστηκε να απολογηθεί, καθώς το σχόλιό του ήταν όχι μόνο ακραία ομοφοβικό αλλά και ελαφρώς ανιστόρητο (ο Κέινς είχε εγκαταλείψει τους εραστές του ήδη από το 1925 για να παντρευτεί τη Ρωσίδα μπαλαρίνα Λίντια Λοπόκοβα).

 

Προφανώς, λοιπόν, ο πατέρας του κεϊνσιανισμού δεν απέτυχε στις προβλέψεις του επειδή ήταν ομοφυλόφιλος, αλλά επειδή -αφελώς σκεπτόμενος- δεν μπορούσε να φανταστεί ότι ο καπιταλισμός θα συνέχιζε να αυξάνει τις εργάσιμες ώρες της εβδομάδας, παρά την τρομακτική αύξηση της παραγωγικότητας.

 

Δυστυχώς, οι ώρες εργασίας αυξήθηκαν, σε σχέση με το οκτάωρο που γνώρισε ο Κέινς, καταπίνοντας όχι μόνο τον ελεύθερο χρόνο αλλά ακόμη και τον χρόνο της ασθένειας ή των μετακινήσεων από και προς τη δουλειά. Οι Αγγλοσάξονες έχουν πλάσει τον όρο presenteeism («παρουσιασμός» ή αναποτελεσματική παρουσία στην εργασία) που αναφέρεται στους άρρωστους εργαζόμενους που παρουσιάζονται στη δουλειά, παρά το γεγονός ότι έχουν εξαιρετικά χαμηλή απόδοση και θέτουν σε κίνδυνο όλους τους συναδέλφους τους – και συνεπώς τη συνολική παραγωγικότητα της εταιρείας. Παρεμπιπτόντως, η πρόταση του βουλευτή της Ν.Δ. Κ. Κυρανάκη να χρησιμοποιούν οι εργαζόμενοι τα ρεπό τους (που θα κερδίζουν από απλήρωτη, υπερωριακή εργασία) για τις ημέρες που ασθενούν, αποτελεί τη χαρακτηριστικότερη μεταφορά του φαινομένου του «παρουσιασμού» στην Ελλάδα.

 

Όπως εξηγούσε, όμως, ο καθηγητής Οικονομικών του πανεπιστημίου του Λιντς, Ντέιβιντ Σπένσερ, η κουλτούρα του presenteeism επεκτείνεται τώρα και στις μετακινήσεις, καθώς οι εργαζόμενοι προσπαθούν να απαντούν σε e-mails, να κάνουν επαγγελματικά τηλεφωνήματα ή μικροεργασίες από το κινητό ή το τάμπλετ. Η συγκεκριμένη πρακτική προσφέρει απλώς μια ψευδαίσθηση ωφέλιμης εργασίας, η οποία υποτίθεται ότι μειώνει τον φόρτο του γραφείου. Στην πραγματικότητα, όπως αναφέρει ο Σπένσερ, δεν προσφέρει οικονομικά ανταλλάγματα, έχει ιδιαίτερα χαμηλή παραγωγικότητα, μπορεί να επιβαρύνει δυσανάλογα την υγεία και κυρίως δεν μειώνει τις ώρες ή την ένταση της εργασίας στο γραφείο.

 

Την ίδια ώρα, πρόσφατες έρευνες αποδεικνύουν ότι οι συνθήκες εργασίας, στην εποχή του «παρουσιασμού» συνδέονται με αυξημένα ποσοστά εγκεφαλικών και καρδιακών επεισοδίων αλλά και κατάθλιψης. Το 2018, ο καθηγητής του πανεπιστημίου Στάνφορντ, Τζέφρι Φέφερ, υπολόγισε ότι η πίεση στον χώρο εργασίας είναι η πέμπτη σημαντικότερη αιτία θανάτων στις ΗΠΑ, με 120.000 νεκρούς τον χρόνο. Πέρα από το ανθρώπινο κόστος το φαινόμενο αυτό επιβαρύνει κατά 8% τον προϋπολογισμό του συστήματος υγείας. Οι ίδιες αμερικανικές εταιρείες, δηλαδή, που προσέθεταν παιχνίδια και δωρεάν μαθήματα γιόγκα στα γραφεία, με πρόσχημα τη χαλάρωση των εργαζομένων, σκότωναν στην κυριολεξία αρκετούς από τους υπαλλήλους τους στη δουλειά.

Προφανώς (για να μιλήσουμε με τους όρους των αφεντικών), ένας νεκρός εργαζόμενος δεν είναι ιδιαίτερα παραγωγικός. Μπορεί όμως να αντικατασταθεί σχετικά εύκολα με το επόμενο θύμα. Το πρόβλημα για τους ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής ξεκινά από τη διαπίστωση ότι η συνεχής αύξηση των ωρών εργασίας και η μείωση των διακοπών ροκανίζει και την παραγωγικότητα της εργασίας. To χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι η Ιαπωνία, η οποία παρουσιάζει το χαμηλότερο επίπεδο παραγωγικότητας μεταξύ των G7, ενώ οι εργαζόμενοί της περνούν με διαφορά τον περισσότερο χρόνο στο γραφείο. Όσοι έχουν συνεργαστεί με στελέχη ιαπωνικών επιχειρήσεων, γνωρίζουν και εμπειρικά ότι θα χρειαστούν έως και 12 ώρες στο γραφείο για να ολοκληρώσουν μια εργασία, την οποία ο Αμερικανός συνάδελφός τους θα τελείωνε σε λίγες ώρες.

 

Πρόσφατη έρευνα που παρουσίασε το περιοδικό Wired αποδεικνύει ότι η μέγιστη απόδοση ενός υπαλλήλου γραφείου επιτυγχάνεται με πέντε ώρες εργασίας ημερησίως. Σε έρευνες, μάλιστα, που πραγματοποιήθηκαν σε μεγάλες εταιρείες των ΗΠΑ παρατηρήθηκε ότι η απόδοση των υπαλλήλων αυξήθηκε έως και κατά 50% όταν εργάζονταν από τις οκτώ το πρωί έως τη μια το μεσημέρι.

 

Το πρώτο συμπέρασμα από αυτή την παρατήρηση είναι ότι αρκετές εταιρείες σκέφτονται σοβαρά να περιορίσουν την εργάσιμη ήμερα, όχι όμως προσλαμβάνοντας νέο προσωπικό, αλλά συμπιέζοντας τον όγκο της εργασίας μέσα στο πεντάωρο, όπου ο υπάλληλος διατηρεί πλήρως τη διαύγειά του. Αυτομάτως αυτό απειλεί να γιγαντώσει το χάσμα των ωρών εργασίας ανάμεσα στα λεγόμενα «λευκά κολάρα», που ίσως δουν τις ώρες στο γραφείο να μειώνονται, και στα «μπλε κολάρα», που θα συνεχίσουν να εργάζονται μέχρι ολοκληρωτικής εξάντλησης.

 

Το βέβαιο είναι ότι η Ευρώπη και πολύ περισσότερο η Ελλάδα αδυνατεί να ακολουθήσει ακόμη και αυτή τη συζήτηση, που διεξάγεται μεταξύ επιστημόνων και εργοδοτών στις αναπτυγμένες οικονομίες της Δύσης, όχι προς όφελος των εργαζομένων αλλά της κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Το μόνο που θα πετύχει είναι μεσαιωνικές συνθήκες χαμηλής παραγωγικότητας.

 

Άρης Χατζηστεφάνου 

      

Επιστολή Μάγδας Φύσσα προς τον Πρόεδρο της Βουλής για τις αθλιότητες του Βελόπουλου

 

Με επιστολή προς τον Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων Κωνσταντίνο Τασούλα απαντά η Μάγδα Φύσσα στoν Κυριάκο Βελόπουλου, ο οποίος εδώ και μέρες διακινεί την fake «πληροφορία» ότι το.. ελληνικό δημόσιο της έχει καταβάλει αποζημίωση 800.000 ευρώ για τη δολοφονία του γιου της Παύλου .

Πρόκειται για μια εξ ολοκλήρου κατασκευασμένη «είδηση», η οποία διοχετεύθηκε από χρυσαυγίτες αμέσως μετά την έκδοση της καταδικαστικής απόφασης για τον ηγετικό της πυρήνα, το περασμένο φθινόπωρο.

 

Στην επιστολή της που διαβιβάστηκε στον κ. Τασούλα, μέσω της δικηγόρου της Χρύσας Παπαδοπούλου, η Μάγδα Φύσσα παραθέτει τα στοιχεία της αθλιότητας και ζητά να μη διαδοθούν και στη Βουλή οι ψευδείς αυτές πληροφορίες.

Η επιστολή της Μάγδας Φύσσα

"Προς τον Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων Κερατσίνι, 23-6-2021

κ. Κωνσταντίνο Τασούλα

Αξιότιμε κ. Πρόεδρε,

Απευθύνομαι σ’ εσάς και ζητώ την προστασία σας, γιατί ένα εκλεγμένο μέλος του Κοινοβουλίου, το οποίο μάλιστα έχει και τη θέση προέδρου κόμματος, διακινεί στον δημόσιο χώρο μια ψευδή πληροφορία που στρέφεται προσωπικά εναντίον μου και κατ’ επέκταση εναντίον της οικογένειάς μου.

Τις τελευταίες βδομάδες ο κ. Κυριάκος Βελόπουλος, πρόεδρος του κόμματος «Ελληνική Λύση» υποστηρίζει στις τηλεοπτικές του εκπομπές και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι δήθεν έχω λάβει «αποζημίωση» 800.000 ευρώ από το ελληνικό Δημόσιο για τη δολοφονία του γιου μου.

Πρόκειται, βέβαια, για ένα χοντροκομμένο ψέμα. Αν και είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάθε πολίτη να προσφύγει στη Δικαιοσύνη, η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε ασκήσει μέχρι σήμερα αγωγή αποζημίωσης ούτε έχουμε λάβει οποιαδήποτε αποζημίωση από το ελληνικό Δημόσιο. Η «πληροφορία» αυτή διοχετεύθηκε σκοπίμως από υποστηρικτές της Χρυσής Αυγής την ημέρα που εκδόθηκε η δικαστική απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων με την προφανή σκοπιμότητα να σκιαστεί αυτή η σημαντική δικαστική ετυμηγορία και να παρουσιαστώ εγώ ότι δήθεν πανηγυρίζω για την είσπραξη αυτού του ποσού και όχι για τη δικαίωση της θυσίας του Παύλου. Αλλά ακόμα και τότε, εκείνοι που διέπραξαν αυτή την αθλιότητα υποχρεώθηκαν σε αναδίπλωση και εξαφάνισαν από το διαδίκτυο τις σχετικές συκοφαντικές «πληροφορίες».

Και τώρα έρχεται ο αρχηγός ενός κόμματος της Βουλής να επαναλάβει τα ίδια. Ενδεικτικά, στον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter στις 29.4.2021 ο κ. Βελόπουλος έγραψε τα ακόλουθα: «Το ότι είναι μισελληνικό το νεοελληνικό κράτος της ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ αποδεικνύεται εύκολα: Γρηγορόπουλος: Αποζημίωση 252.000 ευρώ (σωστά). Μάνα Φύσσα: Αποζημίωση 800.000 ευρώ (σωστά). Μυρτώ: Αποζημίωση 0 ευρώ (έγκλημα). Πείτε μου κάνουμε λάθος;»

Από κάτω, οι ακόλουθοί του φέρονται να συμφωνούν κατά 96,2% ότι το κράτος είναι «μισελληνικό» γι’ αυτό τον λόγο. Την ανάρτηση αυτή αναπαρήγαγαν στη συνέχεια και οι βουλευτές του κόμματος στους δικούς τους λογαριασμούς.

Τα ίδια επαναλήφθηκαν από τον κ. Βελόπουλο και στην προσωπική του τηλεοπτική εκπομπή στις 17.5.2021

Θεωρούμε απαράδεκτο σαν οικογένεια του Παύλου να διακινούνται κατασκευασμένες πληροφορίες σε βάρος μας και δη από μέλη του ελληνικού Κοινοβουλίου. Σας καθιστούμε κοινωνό της αλήθειας και σας καλούμε να λάβετε κάθε δυνατό μέτρο προς αποτροπή περαιτέρω διάδοσης, εξασφαλίζοντας ότι οι ανωτέρω ψευδείς πληροφορίες σε βάρος μας, διακινούμενες από τον αρχηγό του κοινοβουλευτικού κόμματος «Ελληνική Λύση» δεν θα διαδοθούν εντός της Βουλής των Ελλήνων.

Σας ευχαριστώ πολύ για την προσοχή

Μάγδα Φύσσα"