Μείωση των ημερησίων εμβολιασμών αλλά «έτοιμη για την τρίτη δόση η επιχείρηση Ελευθερία» κατά την Επιτροπή

 

Το ζήτημα της καθοδικής τάσης του αριθμού εμβολίων που χορηγούνται καθημερινά κατά το τελευταίο χρονικό διάστημα αναδείχθηκε, μεταξύ άλλων, από την ενημέρωση για το Εθνικό Σχέδιο εμβολιαστικής κάλυψης στη χώρα, με τον Γενικό Γραμματέα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, Μάριο Θεμιστοκλέους, να αναφέρεται σε μια σειρά από επιχειρησιακά σχέδια με σκοπό την αύξηση των εμβολιασμών. Την ίδια ώρα, ανακοίνωσε πως σε περίπτωση απόφασης για την χορήγηση τρίτης δόσης η επιχείρηση «Ελευθερία» είναι πλήρως προετοιμασμένη, σημειώνοντας ωστόσο πως δεν έχει ληφθεί σχετική απόφαση σε καμία από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

 

Ο Γενικός Γραμματέας Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, Μάριος Θεμιστοκλέους, ανακοίνωσε πως την Δευτέρα έγιναν 37.000 εμβολιασμοί και πως η ημέρα αναμένεται να κλείσει με περισσότερους από 45.000 εμβολιασμούς. Συγκεκριμένα, υποστήριξε ότι «από την ημέρα έναρξης της εμβολιαστικής εκστρατείας έχουν πραγματοποιηθεί περισσότεροι από 10.540.000 εμβολιασμοί, περισσότεροι από 5.705.000 συμπολίτες μας έχουν εμβολιαστεί με τουλάχιστον μία δόση», σημειώνοντας ωστόσο πως τα άτομα που έχουν ολοκληρώσει τον εμβολιασμό τους ανέρχονται σε 5.170.000 άτομα, ποσοστό που αντιστοιχεί σε εμβολιαστική κάλυψη 49%.

 

Στη σαφή πτώση του ρυθμού της εμβολιαστικής εκστρατείας εστίασε στη συνέχεια ο Μ. Θεμιστοκλέους ενημερώνοντας πως τα κλεισμένα ραντεβού της εβδομάδας κυμαίνονται λίγο πιο πάνω από τις 40.000 σε καθημερινή βάση και πως το τελευταίο δεκαήμερο 110.000 πολίτες έχουν κλείσει ραντεβού προκειμένου να εμβολιαστούν με την πρώτη δόση. «Σίγουρα η πτώση οφείλεται στο καλοκαίρι, ήταν αναμενόμενη ως ένα βαθμό, και ευελπιστούμε ότι μετά τις 15 Αυγούστου θα ξαναδούμε αρκετά νέα ραντεβού» ανέφερε, ισχυριζόμενος ότι παρ’ όλη την μείωση των εμβολιασμών που χορηγούνται καθημερινά η χώρα παραμένει πάνω από το όριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ημερήσιους εμβολιασμούς.

 

Σε ό,τι αφορά στον κατ’ οίκον εμβολιασμό, ο Γενικός Γραμματέας ανακοίνωσε πως από τις 20 Ιουλίου που άνοιξε η πλατφόρμα, 3.200 πολίτες έχουν καταθέσει αντίστοιχο αίτημα, ενώ 700 πολίτες έχουν ήδη εμβολιαστεί. Σημειώνεται πως το πρόγραμμα του κατ’ οίκον εμβολιασμού ξεκίνησε με σημαντική αργοπορία ενώ περισσότερο από ενάμιση μήνα πριν και έναν χρόνο μετά την έναρξη της πανδημίας ανακοινωνόταν πως βρισκόταν στα τελικά στάδια σχεδιασμού.

 

Αναφέρθηκε επίσης στο επιχειρησιακό σχέδιο του εμβολιασμού συγκεκριμένων ευάλωτων πληθυσμιακών ομάδων λέγοντας πως «ταυτόχρονα αναπτύσσουμε δράσεις για τον εμβολιασμό ιικών πληθυσμών, όπως είναι οι Ρομά, οι άστεγοι και οι μετανάστες». Ανακοίνωσε επίσης πως τα κινητά συνεργεία που δραστηριοποιούνται στις απομακρυσμένες περιοχές έχουν εμβολιάσει περίπου 6.000 πολίτες και πως «τις επόμενες ημέρες θα αναπτυχθεί νέο  επιχειρησιακό σκέλος που θα αφορά την διευκόλυνση των υπαλλήλων μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων».

 

Σχετικά με την εξέλιξη του εμβολιασμού των εφήβων, ο Μ. Θεμιστοκλέους δήλωσε πως «μέχρι στιγμής 33.000 έφηβοι ηλικίας 15-17 ετών και περίπου 5.300 παιδιά της ηλικιακής ομάδας 12-14 ετών έχουν εμβολιαστεί ή έχουν κλείσει το ραντεβού τους με την πρώτη δόση».

 

Τέλος, απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το ενδεχόμενο χορήγησης τρίτης δόσης, ανέφερε πως καμία χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν έχει συμφωνήσει στην χορήγηση της τρίτης δόσης, συμπληρώνοντας ωστόσο πως «είναι πιθανό» να συμβεί, ειδικά σε ομάδες ανοσοκατασταλμένων. «Επιχειρησιακά είμαστε έτοιμοι ωστε να δεχθούμε ως Επιχείρηση Ελευθερίας την τρίτη δόση» δήλωσε στη συνέχεια, διευκρινίζοντας πως το κριτήριο για τη χορήγηση της τρίτης δόσης φαίνεται πως θα είναι η ανοσοκαταστολή, η ηλικία και ο χρόνος που διενεργήθηκε ο εμβολιασμός.

 

Πηγη: TPP   

Πώς να προστατευτείτε από λογισμικό κατασκοπείας όπως το Pegasus

 

 

Αν και το Pegasus, της ισραηλινής εταιρείας NSO, είναι ένα εξελιγμένο πρόγραμμα κατασκοπείας, υπάρχουν βήματα που μπορείτε να λάβετε ώστε να μειώσετε την πιθανότητα να προσβληθούν οι συσκευές σας. Δεν υπάρχει τρόπος να αποκλείσετε το ρίσκο εντελώς, αλλά υπάρχουν σίγουρα πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να το μειώσετε, και τα οποία ισχύουν και για άλλα παρόμοια με το Pegasus προγράμματα, τα λεγόμενα Remote Access Trojan, ή RAT.

 

Αποφύγετε το clickbait

Υπάρχουν πολυάριθμα παραδείγματα στις αναφορές για τις επιθέσεις του Pegasus, όπου δημοσιογράφοι και υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έλαβαν μηνύματα μέσω SMS ή WhatsApp που τους καλούσαν να κλικάρουν σε κακόβουλους συνδέσμους. Οι σύνδεσμοι αυτοί κατεβάζουν λογισμικό υποκλοπής που εισέρχεται στις συσκευές μέσω κενών ασφαλείας των προγραμμάτων περιήγησης και των λειτουργικών συστημάτων. Αυτή η μέθοδος επίθεσης ονομάζεται Enhanced Social Engineer Message, ή ESEM.

 

Τα μηνύματα-δόλωμα της μεθόδου αυτής μπορεί να ανήκουν σε μία σειρά από κατηγορίες. Κάποια ισχυρίζονται ότι προέρχονται από σοβαρούς οργανισμούς όπως τράπεζες, πρεσβείες, ειδησεογραφικούς οργανισμούς ή υπηρεσίες μεταφοράς δεμάτων. Άλλα σχετίζονται με προσωπικά θέματα, όπως η εργασία, ή υποτιθέμενες αποδείξεις απιστίας, ή ισχυρίζονται ότι το στοχευμένο άτομο αντιμετωπίζει κάποιον άμεσο κίνδυνο ασφάλειας.

 

Τι μπορείτε να κάνετε:

 

Αν λάβετε ένα μήνυμα με σύνδεσμο, ειδικά αν αυτό εμπεριέχει μία αίσθηση επείγοντος (πχ. δηλώνοντας ότι ένα δέμα πρόκειται να παραδοθεί άμεσα ή πως η πιστωτική σας κάρτα πρόκειται να χρεωθεί), αποφύγετε την παρόρμηση να κάνετε αμέσως κλικ.

Αν εμπιστεύεστε τον ιστότοπο όπου πρόκειται να σας μεταφέρει ο σύνδεσμος, πληκτρολογήστε τη διεύθυνση του συνδέσμου με μη αυτόματο τρόπο.

Αν σας μεταφέρει σε έναν ιστότοπο που επισκέπτεστε συχνά, αποθηκεύστε τον ιστότοπο σε έναν φάκελο σελιδοδεικτών και χρησιμοποιήστε μονάχα αυτόν τον αποθηκευμένο σύνδεσμο.

Αν αποφασίσετε ότι θα κλικάρετε στον σύνδεσμο του μηνύματος αντί να τον πληκτρολογήσετε ή να επισκεφτείτε τον ιστότοπο μέσω αποθηκευμένου συνδέσμου, τουλάχιστον ελέγξτε τον σύνδεσμο για να επιβεβαιώσετε ότι σας στέλνει σε ιστότοπο που γνωρίζετε. Να θυμάστε ότι είναι πιθανόν και πάλι να ξεγελαστείτε: Κάποιοι σύνδεσμοι ηλεκτρονικού «ψαρέματος» χρησιμοποιούν παρόμοια γράμματα από ένα σύνολο μη αγγλικών χαρακτήρων, κάτι που ονομάζεται «επίθεση ομογράφου». Για παράδειγμα, ένα «Ο» από το Κυριλλικό αλφάβητο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να μιμηθεί το σύνηθες «Ο» του Λατινικού αλφαβήτου που χρησιμοποιείται στα αγγλικά.

Αν ο σύνδεσμος είναι συντομευμένος, χρησιμοποιήστε μία υπηρεσία διεύρυνσης URL, όπως το URL Expander ή το ExpandURL για να αποκαλύψετε τον πραγματικό σύνδεσμο πριν κλικάρετε.

Πριν κάνετε κλικ σε έναν σύνδεσμο που φαίνεται να σας έστειλε κάποιος γνωστός σας, επιβεβαιώστε ότι όντως σας τον έχει στείλει. Ο λογαριασμός του/της μπορεί να έχει παραβιαστεί ή ο αριθμός τηλεφώνου τους να έχει πλαστογραφηθεί. Επιβεβαιώστε το επικοινωνώντας μαζί τους μέσω κάποιου διαφορετικού διαύλου από αυτόν στον οποίο λάβατε το μήνυμα. Αν ο σύνδεσμος ήρθε μέσω μηνύματος κειμένου ή e-mail, τηλεφωνήστε στον αποστολέα. Αυτό είναι γνωστό ως επαλήθευση ή έλεγχος ταυτότητας εκτός ζώνης.

Εξασκηθείτε στη διαίρεση συσκευών, χρησιμοποιώντας μια δευτερεύουσα συσκευή χωρίς ευαίσθητες πληροφορίες για να ανοίξετε μη αξιόπιστους συνδέσμους. Λάβετε υπόψη ότι εάν η δευτερεύουσα συσκευή έχει μολυνθεί, μπορεί να εξακολουθεί να χρησιμοποιείται για την παρακολούθηση μέσω μικροφώνου ή κάμερας, οπότε φυλάξτε τη σε μια τσάντα Faraday όταν δεν χρησιμοποιείται – ή τουλάχιστον μακριά από τις ευαίσθητες συνομιλίες σας (καλή ιδέα ακόμη και αν είναι σε μια τσάντα Faraday).

Χρησιμοποιήστε εναλλακτικά προγράμματα περιήγησης. Σύμφωνα με μια ενότητα με τίτλο «Αποτυχία εγκατάστασης» στο φυλλάδιο του Pegasus που διέρρευσε το Wikileaks (του οποίου όμως η αυθεντικότητα δεν είναι επιβεβαιωμένη), η εγκατάσταση μπορεί να αποτύχει εάν ο στόχος εκτελεί μη υποστηριζόμενο πρόγραμμα περιήγησης και συγκεκριμένα ένα πρόγραμμα περιήγησης διαφορετικό από το «προεπιλεγμένο πρόγραμμα περιήγησης της συσκευής». Όμως το έγγραφο αυτό είναι τώρα αρκετών ετών παλιό, και είναι πιθανό ότι το Pegasus σήμερα υποστηρίζει όλα τα είδη περιηγητών.

Εάν υπάρχει οποιαδήποτε αμφιβολία για έναν σύνδεσμο, το ασφαλέστερο μέτρο είναι να αποφύγετε το άνοιγμα του συνδέσμου.

Να επισκέπτεστε πάντα σελίδες https://

Ένας άλλος τρόπος με τον οποίο το Pegasus προσέβαλε συσκευές ήταν μέσω επιθέσεων man-in-the-middle, ή MITM. Σε αυτές τις επιθέσεις, το Pegasus υποκλέπτει τις μη κρυπτογραφημένες κινήσεις δικτύου, όπως αιτήματα HTTP, και τις ανακατευθύνει προς κάποιον κακόβουλο στόχο.

 

Η πληκτρολόγηση μόνο του τομέα ιστοτόπου (όπως πχ. το «yahoo.fr») στη γραμμή διευθύνσεων του περιηγητή σας, χωρίς να καθορίζεται το πρωτόκολλο (όπως το «https://»), κάνει τη συσκευή σας ευάλωτη σε επιθέσεις MITM, διότι ο περιηγητής από προεπιλογή θα επιχειρήσει μία μη κρυπτογραφημένη σύνδεση HTTP σε αυτόν τον ιστότοπο. Συνήθως φτάνετε στον αυθεντικό ιστότοπο, ο οποίος αμέσως σας ανακατευθύνει σε μία ασφαλή σύνδεση HTTPS. Αν όμως κάποιος προσπαθεί να σας χακάρει, αυτή η πρώτη σύνδεση HTTP είναι ένα ικανό άνοιγμα για να υφαρπάξει τη σύνδεσή σας.

 

Τι μπορείτε να κάνετε:

 

Πληκτρολογήστε πάντοτε το «https://» όταν επισκέπτεστε ιστοσελίδες.

Αποθηκεύστε στους σελιδοδείκτες σας ασφαλείς (HTTPS) συνδέσμους για τους αγαπημένους σας ιστότοπους, και χρησιμοποιήστε αυτούς αντί να πληκτρολογείτε μονάχα το όνομα τομέα.

Εναλλακτικά, χρησιμοποιήστε ένα VPN στις σταθερές σας συσκευές όπως και στις κινητές. Η υπηρεσία VPN διοχετεύει όλες σας τις συνδέσεις με ασφάλεια στον διακομιστή VPN, ο οποίος στη συνέχεια αποκτά πρόσβαση σε ιστότοπους για λογαριασμό σας και τις μεταφέρει ξανά σε εσάς. Αυτό σημαίνει ότι ένας εισβολέας που παρακολουθεί το δίκτυό σας πιθανότατα δεν θα είναι σε θέση να εκτελέσει μια επιτυχή επίθεση MITM, καθώς η σύνδεσή σας είναι κρυπτογραφημένη στο VPN – ακόμη και αν πληκτρολογείτε έναν τομέα απευθείας στο πρόγραμμα περιήγησής σας, χωρίς το «https://».

Αν χρησιμοποιείτε VPN, έχετε υπόψη ότι ο πάροχος VPN έχει τη δυνατότητα να κατασκοπεύσει τις κινήσεις σας στο διαδίκτυο, οπότε φροντίστε να επιλέξετε έναν αξιόπιστο πάροχο. Μια καλή, διαρκώς επικαιροποιούμενη λίστα σύγκρισης παρόχων VPN, είναι αυτή που προσφέρει το Wirecutter.

Επιθέσεις χωρίς κλικ

Πέρα από τις επιθέσεις που απαιτούν ο στόχος να κάνει κάποια δράση, όπως το κλικ σε έναν σύνδεσμο ή το άνοιγμα μιας επισύναψης, υπάρχουν και οι επιθέσεις zero-click, οι οποίες ονομάζονται έτσι διότι δεν απαιτούν καμία αλληλεπίδραση από τον στόχο. Το μόνο που χρειάζεται είναι να έχετε κάποια συγκεκριμένη ευάλωτη εφαρμογή ή λειτουργικό σύστημα στη συσκευή σας.

 

Αυτές οι επιθέσεις είναι και οι πιο δύσκολες να αποφευχθούν, ακριβώς διότι δεν απαιτούν κάτι από εσάς. Όμως μπορείτε να μειώσετε τις πιθανότητες να επιτύχουν, μειώνοντας τη λεγόμενη «επιφάνεια επίθεσης» και εφαρμόζοντας «διαμερισματοποίηση» των συσκευών σας, δηλαδή να μοιράζετε δεδομένα και εφαρμογές σε περισσότερες από μία συσκευές.

 

Πιο συγκεκριμένα:

 

Μειώστε τον αριθμό των εφαρμογών στο τηλέφωνό σας. Όσο λιγότερες «ξεκλείδωτες πόρτες» υπάρχουν στο σπίτι σας, τόσο λιγότερες ευκαιρίες έχει ένας διαρρήκτης να μπει. Παρομοίως και στο κινητό, λιγότερες εφαρμογές σημαίνουν λιγότερες εικονικές πόρτες για να εκμεταλλευθεί ένας αντίπαλος. Η συσκευή σας θα πρέπει να διαθέτει τις ελάχιστες απαραίτητες εφαρμογές για την εκτέλεση των καθημερινών λειτουργιών. Κάποιες εφαρμογές δεν μπορείτε να τις αφαιρέσετε, όπως το iMessage στα iPhone (εφαρμογή την οποία μπορεί να εκμεταλλευθεί το Pegasus). Σε αυτές τις περιπτώσεις έχετε συχνά τη δυνατότητα να τις απενεργοποιήσετε, αν και στην περίπτωση του iMessage δεν θα μπορείτε πλέον να λαμβάνετε γραπτά μηνύματα στο iPhone σας.

Ελέγχετε τακτικά τις εγκατεστημένες εφαρμογές σας (και τα δικαιώματά τους) και αφαιρέστε όσες δεν χρειάζεστε πλέον. Είναι ασφαλέστερο να αφαιρέσετε μια εφαρμογή που χρησιμοποιείται σπάνια και να την κατεβάσετε ξανά όταν τη χρειάζεστε πραγματικά, παρά να την αφήσετε να παραμείνει στο τηλέφωνό σας.

Ενημερώνετε τακτικά τόσο το λειτουργικό σύστημα του τηλεφώνου σας όσο και μεμονωμένες εφαρμογές, καθώς οι ενημερώσεις κλείνουν ευπάθειες, μερικές φορές ακόμη και ακούσια.

Διαμερισματοποιήστε τις εφαρμογές σας. Αν ένα τηλέφωνο έχει εγκατεστημένο μόνο το WhatsApp και παραβιαστεί, ο εισβολέας θα λάβει μόνο τα δεδομένα του WhatsApp, όμως όχι άλλα ευαίσθητα δεδομένα όπως e-mail, ημερολόγιο, φωτογραφίες ή μηνύματα του Signal.

Ακόμα κι ένα διαμερισματοποιημένο τηλέφωνο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως συσκευή ηχογράφησης και παρακολούθησης, οπότε αφήστε τις συσκευές σας σε ένα άλλο δωμάτιο, ή ιδανικά σε μία τσάντα ασφαλείας.

Φυσική πρόσβαση

Ο τελευταίος τρόπος με τον οποίο μπορεί κάποιος να προσβάλει το τηλέφωνό σας είναι να το πιάσει στα χέρια του. Σύμφωνα με το φυλλάδιο του Pegasus που δημοσίευσε το Wikileaks, το πρόγραμμα «μπορεί να εγχυθεί και να εγκατασταθεί χειροκίνητα σε λιγότερο από πέντε λεπτά». Δεν είναι ξεκάθαρο αν χρειάζεται το κινητό να είναι ξεκλείδωτο ή αν οι επιτιθέμενοι είναι σε θέση να μολύνουν ακόμη και ένα τηλέφωνο με προστασία PIN.

 

Πώς να αποφύγετε μία τέτοια επίθεση:

 

Διατηρείτε πάντα οπτική επαφή με τις συσκευές σας. Κάθε απώλεια οπτικής επαφής με τη συσκευή σας ενέχει την πιθανότητα φυσικής πρόσβασης από κάποιον. Προφανώς, υπάρχει διαφορά μεταξύ του να πάρει το τηλέφωνό σας ένας τελωνειακός υπάλληλος στο αεροδρόμιο και του να αφήσετε τον φορητό σας υπολογιστή σε ένα δωμάτιο της οικίας σας όταν πηγαίνετε στην τουαλέτα. Όμως η κάθε απώλεια επαφής ενέχει ρίσκο και πρέπει να υπολογίσετε το ρίσκο για εσάς.

Τοποθετήστε τη συσκευή σας σε μία τσάντα ασφαλείας όταν πρέπει να παραμείνει χωρίς επίβλεψη, ειδικά σε πιο επικίνδυνες τοποθεσίες όπως ένα δωμάτιο ξενοδοχείου. Κάτι τέτοιο δεν θα αποτρέψει τη χειραγώγηση της συσκευής σας, αλλά τουλάχιστον θα σας παρέχει μια ειδοποίηση ότι η συσκευή αφαιρέθηκε από την τσάντα και πως ίσως να έχει παραβιαστεί, οπότε θα πρέπει να μην χρησιμοποιήσετε πλέον αυτή τη συσκευή.

Χρησιμοποιήστε αδήλωτα καρτοκινητά και άλλες διαμερισματοποιημένες συσκευές όταν εισέρχεστε σε πιθανά εχθρικά περιβάλλοντα, όπως κυβερνητικά κτίρια, πρεσβείες και προξενεία, ή όταν περνάτε σημεία ελέγχου σε σύνορα.

Γενικές συμβουλές

Γενικά:

 

Χρησιμοποιήστε την Εργαλειοθήκη Επαλήθευσης της Διεθνούς Αμνηστίας αν υποπτεύεστε ότι το τηλέφωνό σας έχει προσβληθεί με το Pegasus.

Δημιουργήστε τακτικά αντίγραφα ασφαλείας των σημαντικών σας αρχείων.

Και στην τελική, δεν κάνει κακό να επαναφέρετε τακτικά το τηλέφωνό σας στις εργοστασιακές του ρυθμίσεις.     

Πηγή: the Intercept

Τεντόγλου: «Η πολιτεία ήταν εναντίον μας - Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα δεν λειτουργεί»

 

Τον Μάρτιο του 2021, περίπου 5 μήνες πριν το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, ο Μίλτος Τεντόγλου γυρνούσε παλι με το χρυσό, από πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα κλειστού στίβου στο Τορούν της Πολωνίας.

 

Σε δηλώσεις του κατα την επιστροφή του στο αεροδρόμιο, ο χρυσός πλέον Ολυμπιονίκης δηλώνει τα εξής:

 

«Επόμενος μου στόχος είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες και θέλω να είμαι εκεί όσο το δυνατόν καλύτερα γίνεται. Εκεί είναι όπως κανένας άλλος αγώνας, εκεί πρέπει να είσαι πραγματικά πολύ προετοιμασμένος. Όλα για μας φέτος ήταν πολύ δύσκολα. Όλα ήταν εναντίον μας. Η πολιτεία ήταν εναντίον μας, τα στάδια, όλοι άπαντες ήταν απέναντί μας. Ακόμα και τώρα δεν έχουμε κανέναν δίπλα μας κι έτσι έχουμε συνηθίζει γι’ αυτό κι εγώ έχω μάθει να μην τους υπολογίζω. Μόνοι μας είμαστε και κάνουμε ότι μπορούμε, μόνο έτσι μπορείς να πας μπροστά την δεδομένη στιγμή, γιατί λυπάμαι που το λέω αλλά αυτή τη στιγμή η Ελλάδα δεν λειτουργεί»

 

Δείτε το βίντεο που ανέβασε η "Ελληνοφρένεια":   

πηγή

Πάνω από 1,3 εκατομμύρια Ελληνες αδυνατούν να πάνε διακοπές – Στη χειρότερη θέση η Ελλάδα στην ΕΕ

 

«Οι εργαζόμενοι που λαμβάνουν αμοιβές σε επίπεδο φτώχειας είναι μεταξύ των 35 εκατομμυρίων φτωχότερων Ευρωπαίων που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πάνε διακοπές το καλοκαίρι», επισημαίνει η μελέτη της Eυρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Συνδικάτων (ETUC), που δόθηκε στη δημοσιότητα στις Βρυξέλλες.

 

«Ενώ η πρόσβαση στις διακοπές αυξήθηκε την τελευταία δεκαετία, οι οικογένειες χαμηλού εισοδήματος παραμένουν στην πλειονότητά τους αποκλεισμένες», τονίζει στην ανακοίνωσή της η ETUC.

 

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τη μελέτη της ETUC, η οποία βασίζεται σε στοιχεία της Eurostat, το 28% των πολιτών της ΕΕ δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά διακοπές μιας εβδομάδας εκτός σπιτιού. Το ποσοστό αυτό αυξάνεται σε 59,5% για τα άτομα με εισόδημα κάτω από το όριο κινδύνου φτώχειας (60% του μέσου όρου).

 

Η χειρότερη κατάσταση καταγράφεται στην Ελλάδα με το 88,9% (ή 1,38 εκατομμύρια) των ανθρώπων που ζουν σε κίνδυνο φτώχειας να μην μπορούν να αντέξουν οικονομικά ένα διάλειμμα. Ακολουθούν η Ρουμανία (86,8%), η Κροατία (84,7%), η Κύπρος (79,2%) και η Σλοβακία (76,1%).

 

Η Ιταλία καταγράφει τον μεγαλύτερο αριθμό ατόμων σε αυτήν την κατηγορία με 7 εκατομμύρια, ακολουθούμενη από την Ισπανία (4,7 εκατομμύρια), τη Γερμανία (4,3 εκατομμύρια), τη Γαλλία (3,6 εκατομμύρια) και την Πολωνία (3,1 εκατομμύρια). 

πηγή

  

Εμβολιασμός: Να μην χάσουμε τα ταξικά γυαλιά μας

 

Από τον λογαριασμό στο Facebook του καθηγητή αιματολογίας στην Ιατρική Σχολή της Σορβόννης Γρηγόρη Γεροτζιάφα

 

«Όταν το δάχτυλο έδειχνε το φεγγάρι, ο ηλίθιος κοίταζε το δάχτυλο». Κάπως έτσι εξελίσσεται η συζήτηση σχετικά με το εμβόλιο. Το πρόβλημα είναι ότι συνήθως ο ηλίθιος, σε συνθήκες κρίσης, ρέπει προς τον φασισμό.

 

Ενώ λοιπόν ο ηλίθιος κοιτά το δάχτυλο και μαίνεται – σε Γαλλία και Ελλάδα – μαζί με τον ακροδεξιό συρφετό κατά του εμβολιαστικού προγράμματος, ας δούμε πού δείχνει το δάχτυλο και πού είναι το επίκεντρο μιας μαρξιστικής και ταξικής ανάλυσης της πανδημίας (ως φαινόμενο δημόσιας υγείας και όχι ως προς τις κοινωνικές, υγειονομικές και οικονομικές επιπτώσεις που είναι άλλο σοβαρό κεφάλαιο).

 

Συνοπτικά με βάση τα επιδημιολογικά δεδομένα που έχουμε σήμερα:

1. Η εργατική τάξη των βιομηχανικών χωρών έχει τα περισσότερα θύματα από την COVID-19 σε σχέση με τις άλλες τάξεις

2. Οι άνεργοι, οι μετανάστες, οι άνθρωποι που ζουν σε εργασιακό ή ρατσιστικό stress είναι περισσότερο εκτεθειμένοι στη λοίμωξη και σε κίνδυνο να πάθουν βαρύ COVID-19

3. Η μόλυνση του περιβάλλοντος και η βιομηχανική ρύπανση είναι συνθήκες που ευνοούν τη μετάδοση του SARS-CoC-2 και είναι ανεξάρτητοι παράγοντες κινδύνου επιδείνωσης της νόσου και θανάτου

4. Το εμβολιαστικό πρόγραμμα ξεδιπλώνεται κατά προτεραιότητα στις εύπορες τάξεις.

5. Η πρωτοβάθμια περίθαλψη είναι προνόμιο των εύπορων. Τα φτωχά λαϊκά στρώματα και οι μετανάστες είναι συνήθως αποκλεισμένοι από αυτή (στην Ελλάδα 10 φορές περισσότερο από την Γαλλία)

 

Ποιοι έχουν βγάλει από το πρώτο δίμηνο της πανδημίας αυτά τα δεδομένα; Επιστήμονες από την Αμερική, την Ευρώπη, την Κίνα το Ιράν. Ποιοι έχουν διαδώσει αυτά τα δεδομένα; Επιστήμονες και γιατροί που έχουν σχέση με τις λαϊκές τάξεις και που δεν διαστάζουν να συγκρουστούν και να μην δεχθούν τις ομογενοποιήσεις και τους μέσους όρους.

 

Τι μας λένε σήμερα οι Αμερικάνοι επιστήμονες με δεδομένα; Επιβεβαιώνουν αυτό που λέμε με σθένος εδώ και 6 μήνες: να γίνει ο μαζικός εμβολιασμός με κριτήρια κοινωνικά και οικονομικά (σημείωση η περιβόητη θεωρία των «ευπαθών ομάδων» είναι κοινωνικός δαρβινισμός που βολεύει τους φασίστες).

 

 

Για όσους έχουν ελάχιστη σχέση με τη μαρξιστική παιδεία, αυτά είναι μέρος του μαρξιστικού αλφαβηταρίου αρκεί να μην «χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου». Για την ακρίβεια τα περιέγραψε ο Virchow από το 1870 και τα εκάναν πράξη οι σοβιετικοί από το 1918.

 

Όπως είναι γνωστό, αν χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου θα βρεθείς:

1. Να διαδηλώνεις μαζί με τους φασίστες κατά των εμβολίων,

2. Να προμοτάρεις μεθοδολογιστές Αμερικάνους επιδημιολόγους που στην αρχή της πανδημίας λάνσαραν τη θεωρία του ισοδύναμου της γρίπης (για να μην αλλάξουν τα ασφαλιστικά συμβόλαια στις ΗΠΑ που προέβλεπαν συγκεκριμένες αποζημιώσεις για υγειονομική κρίση οφειλόμενη στην γρίπη),

3. Να προμοτάρεις στην αριστερά neocons, data manipulators, σκοταδιστές επιστήμονες.

 

Θοδωρής Ιακωβίδης: Είναι πολύ λυπηρό να ντρέπεσαι να πας στον φυσιοθεραπευτή

 

"Να πιστεύετε στα όνειρά σας", έλεγε ο υπέροχος Γιάννης Αντετοκούνμπο. Δεν αρκεί να πιστεύεις στα όνειρά σου, γράφαμε στο arti. Αυτό μας επιβεβαίωσε ο Θοδωρής Ιακωβίδης, μετά τον τελευταίο του αγώνα στο Τόκιο. Οι δηλώσεις του Έλληνα αρσιβαρίστα στο τέλος της προσπάθειάς του συγκλονίζουν.

 

«Συγγνώμη για το τρέμουλο της φωνής, είναι οι τελευταίες στιγμές μου στην εθνική ομάδα», ανέφερε αρχικά ο Έλληνας αρσιβαρίστας στην κάμερα της ΕΡΤ και συνέχισε: «Η επίδοση δεν αντικατοπτρίζει το 100%. Αντιμετώπισα κάποια προβλήματα μετά Ευρωπαϊκό κατά το διάστημα Απριλίου, Μαΐου κι αρχές έκτου. Ήρθα μόνο μ’ ένα μήνα βαριά προπόνηση. Έκανα παραπάνω κιλά απ’ αυτά που έκανα τελευταία στην προπόνηση και δεν μπορώ να έχω παράπονο. Διαλέξαμε να μπούμε σε μια προσπάθεια πέρα από τις δυνατότητες μας, αλλά μείναμε από δυνάμεις.

 

Δεν κλαίω από στεναχώρια επειδή φαινομενικά δεν πήγα καλά. Κλαίω γιατί τελείωσε όλο αυτό. Δυστυχώς δεν μπορώ να αποδώσω στο 100% και να έχω το κεφάλι μου ήσυχο για να κάνω προπόνηση και να μπορώ να αποδίδω αυτά που αρμόζει να αποδίδω σε αυτή τη σημαία που φοράω. Συγγνώμη αν για κάποιους το βάζω στα πόδια, αλλά έχω κουραστεί πάρα πολύ και δεν αντέχω άλλο αυτήν την κατάσταση. Είναι πολύ λυπηρό να ντρέπεσαι να πας στον φυσιοθεραπευτή γιατί δεν σου παίρνει λεφτά γνωρίζοντας την κατάσταση σου. Και εγώ δεν το αντέχω, θέλω να ηρεμήσω και γυρίσω στους δικούς μου και να τους αγκαλιάσω και να τους ευχαριστήσω».  

 πηγή

«Έχω κουραστεί σε αυτή τη χώρα να ακούω ότι η λύση σε κάθε πρόβλημα είναι παραπάνω προσλήψεις»

 

Δήλωση του Κυριάκου Μητσοτάκη από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου – Τον κουράσαμε τον κύριο πρωθυπουργό…

 

«Έχω κουραστεί σε αυτή τη χώρα να ακούω ότι η λύση σε κάθε πρόβλημα είναι παραπάνω προσλήψεις. Είναι και παραπάνω προσλήψεις, εκεί που χρειάζονται. Δεν είναι μόνο παραπάνω προσλήψεις. Εγώ χάρηκα πάρα πολύ που έχετε ένα σύστημα κοστολόγησης νοσοκομειακών υπηρεσιών, εδώ στο νοσοκομείο, καινοτόμο, πρωτοποριακό, μοντέλο και για τα υπόλοιπα νοσοκομεία» , είπε, κατά την επίσκεψή του στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πρωθυπουργός της Ελλάδας (το βίντεο παρακάτω).

 

Ας αφήσουμε στην άκρη το «πρωτοποριακό» μοντέλο κοστολόγησης, που ομαδοποιεί τους ασθενείς με βάση τα κλινικά τους χαρακτηριστικά και τις δαπάνες που απαιτούνται, δηλαδή αντιμετωπίζει τον ασθενή σαν προϊόν και τα νοσοκομεία σαν επιχειρήσεις. Του αρέσουν κάτι τέτοια του πρωθυπουργού. Ας μείνουμε στην νεοφιλελεύθερη κούραση του κυρίου Μητσοτάκη, ο οποίος έχει… απηυδήσει με τα αιτήματα για παραπάνω προσλήψεις. Φυσικά, μπορούμε να αντιληφθούμε ότι στην πολιτική που εκπροσωπεί οι «λύσεις» είναι άλλες, όπως η παραχώρηση (ξεπούλημα λέγεται) υποδομών του δημοσίου σε μεγαλοεπιχειρηματικά συμφέροντα.

 

Παρ’ όλα αυτά η δήλωση του πρωθυπουργού, ακόμα περισσότερο την περίοδο της πανδημίας, αποτελεί μια πρόκληση άνευ προηγουμένου, ειδικά όταν γίνεται από ένα νοσοκομείο. Αλήθεια, κύριε Μητσοτάκη, κουραστήκατε να ακούτε για παραπάνω προσλήψεις και στα υποστελεχωμένα δημόσια νοσοκομεία; Πού πήγαν εκείνα τα «χειροκροτήματα»; Μήπως βρίσκονται κάπου κοντά στις συμβάσεις ορισμένου χρόνου;

 

Θα έπρεπε να ντρέπεστε να λέτε κάτι τέτοιο, μετά από όλα αυτά που έχουν εξελιχθεί (κι εξελίσσονται) στην πανδημία. Για να ντρέπεστε, όμως, χρειάζεται στοιχειωδώς να θέλετε να υπάρχει ένα δημόσιο σύστημα Υγείας, που δεν θα αντιμετωπίζει τους ασθενείς σαν προϊόντα και τα νοσοκομεία σαν επιχειρήσεις που ψάχνουν συστήματα κοστολόγησης.

 

Καταλάβατε, κύριε Μητσοτάκη, που κουραστήκατε να ακούτε για παραπάνω προσλήψεις;

 

Υ.Γ: Πάντως, όταν πρόκειται για προσλήψεις αστυνομικών (π.χ στα πανεπιστήμια, λέμε εμείς τώρα…τυχαία) δεν υπάρχει πρόβλημα. Έτσι δεν είναι;

 

πηγή

Μεταρρυθμίσεις και δημοκρατία: Ο κατώτατος μισθός, ο Ανδρέας και ο "μύθος" του ’80…

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Δεν προλαβαίνουμε να χωνέψουμε το ένα γεγονός κι έρχεται το άλλο. Η μία «μεταρρύθμιση» συμπληρώνει την άλλη. Κι αν δεν φτάνουν αυτές, σκάει και το μεγαλειώδες φάουλ με την ανάκληση της βράβευσης του διασώστη προσφύγων και μεταναστών, που «έκανε άνω κάτω» Προεδρία της Δημοκρατίας και υπουργείο Εξωτερικών. Τους έκανε; Διότι γι’ αυτήν την απρέπεια(επιεικής χαρακτηρισμός) δεν είδαμε ούτε κάποια επαρκή εξήγηση ή δικαιολογία και, φυσικά, ούτε λόγος για μια «συγγνώμη». Φυσικά, οι συγγνώμες αποτελούν είδος εν ανεπαρκεία για τους ανθρώπους που ασκούν εξουσία.

 

 

Όλα αυτά, που συνέπεσαν με μια έρευνα(προσέξτε την εδώ) για την, παγιωμένη πλέον, άποψη που έχουν οι πολίτες στον διαρρεύσαντα ιστορικό χρόνο για τις(συμβατικά αποκαλούμενες) «δεκαετίες», θέτουν ορισμένα διαρκώς αιωρούμενα ερωτήματα, τα οποία συχνά περιέχουν και τις απαντήσεις:

 

Πρώτον, πραγματική δημοκρατία είναι εκείνη που όλοι οι πολίτες αισθάνονται ότι μετέχουν στα κοινά ή δεν αποκλείονται με άμεσο ή έμμεσο τρόπο. Επειδή μέχρι την πτώση της δικτατορίας, αυτός(ο αποκλεισμός) ήταν μόνιμη κατάσταση, η δημοκρατία που είχαμε ήταν κολοβή, λειψή ή, επί το επιστημονικότερον κακεχκτική. Βήματα σημαντικά έγιναν από το 1974 μέχρι το 1981 επί Κωνσταντίνου Καραμανλή και Γεωργίου Ράλλη, οι οποίοι βαρύνονταν με πολλές προδικτατορικές αμαρτίες. Και, παρά την καταιγιστική και συχνά μηδενιστική(στο πλαίσιο της «Δομικής Αντιπολίτευσης», είναι ο τίτλος βιβλίου της εποχής-ναι δεν θα το πιστέψετε- του μετριοπαθούς Κώστα Σημίτη ),τα βήματα αυτά έχουν αναγνωριστεί σχεδόν διακομματικά, «αίροντας» έστω εν μέρει τις αμαρτίες της ανώμαλης μετεμφυλιακής περιόδου, στην οποία κυριάρχησε η σκληρή Δεξιά. Όμως, αυτή η μετά το 1974 μετάβαση προς την κανονικότητα δεν αρκούσε. Για να ολοκληρωθεί, έπρεπε και η άλλη πλευρά του λόφου να αναλάβει το μερίδιο της κυβερνητικής ευθύνης που αναλογεί σε όλους σε μια «ολοκληρωμένη» δημοκρατία. Και αυτό συνέβη από την-χωρίς υπερβολή στο επιθετικό χαρακτηρισμό- συγκλονιστική αλλαγή του 1981,με την εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ και τη αποκατάσταση, σταδιακά, μιας κανονικότητας στην πολιτική ζωή της Ελλάδας. Παρά τις ενστάσεις, τις εντάσεις, τους διχασμούς, για τους οποίους κατηγορήθηκαν ο Ανδρέας Παπανδρέου και στο «σκληρό κομματικό» ΠΑΣΟΚ, η δημοκρατία αποκαταστάθηκε πλήρως. Το «άλλο μισό» του ελληνικού λαού αισθάνθηκε απελευθερωμένο. Είδε «θεού πρόσωπο». Γι’ αυτό και έβλεπε τον Ανδρέα σαν «τον θεό της άλλης μισής Ελλάδας». Με όλες τις αδυναμίες, τα λάθη, τις παλινωδίες, ο «μύθος» αυτός ποτέ δεν έπαψε να τον συνοδεύει. Η αίσθηση ότι όλα ήταν δυνατά, ακόμα τα μετέπειτα-και σημερινά ανέκδοτα για το πώς ο Ανδρέας και το ΠΑΣΟΚ θα… εξαφάνιζαν την πανδημία, πέραν του χιούμορ, δείχνουν τη σιγουριά και την εμπιστοσύνη που υπήρχαν σε ένα κόμμα και έναν ηγέτη μια σχετικά μικρή παρουσία στα κυβερνητικά πράγματα(1981-1985).

 

Δεύτερον, όλα αυτά-οι ύμνοι στη περίφημη δεκαετία του ’80-είναι επαναλαμβανόμενοι και δεν θα είχαν ιδιαίτερη αξία, θα είχαν γίνει κουραστικοί. Αλλωστε, έχουν περάσει τρεις και πλέον δεκαετίες, πολλές γενιές έχουν αλλάξει, η χώρα βρίσκεται «σε «άλλη φάση», όπως λένε οι νεότεροι. Θα ήταν εντελώς απρόσφορο να επιμένουμε σε ιστορικά παραδείγματα-ίσως ξεπερασμένα και όχι και τόσο χρήσιμα.

 

Τρίτον, είναι, όμως, έτσι; Μήπως, παρά το μεγάλο διαρρεύσαντα χρόνο, ορισμένα πράγματα εξηγούν πολλά και κάνουν σκόνη σημερινούς ισχυρισμούς; Ας δούμε δύο παραδείγματα των ημερών. Το πρώτο εμβληματικό νομοσχέδιο που ψήφισε η κυβέρνηση Μητσοτάκη-είναι πλέον νόμος του κράτους- αφορά τα εργασιακά δικαιώματα. Παρά τις δικαιολογίες(εδώ και εδώ) που ψέλλισε ο αρμόδιος υπουργός Κωστής Χατζηδάκης(ο ίδιος δεν έχει ιδέα από πραγματική αγορά εργασίας, το ξαναγράφουμε μολονότι το εκλαμβάνει ως ad hominem επίθεση, που δεν είναι), δεν πείθουν. Διότι, ας αφήσουμε όλα τα άλλα, πώς να πείσει όταν επιβάλλει με νόμο ότι ο εργαζόμενος υποχρεούται να κάνει υπερωρίες και εργοδότης να μπορεί να του λέει «λεφτά δεν θα πάρεις, πάρε αργότερα ρεπό). Κύριε πρωθυπουργέ, (πού έχετε δηλώσεις ευθαρσώς σε μια κρίση ειλικρίνεια ότι δεν έχετε ζήσει με 800 ευρώ και δεν έχετε ποτέ αισθανθεί ανασφάλεια στη ζωή σας ), κύριε υπουργέ της Εργασίας, που ασφαλώς συμβαίνει το ίδιο και με εσάς, ξέρετε ασφαλώς ότι πολλοί πολίτες(δεν γράφω υπήκοοί σας) ζουν με ακόμα λιγότερα; Ο κατώτατος μισθός είναι 650 ευρώ (όχι καθαρά) και χιλιάδες συνάνθρωποί μας-όσοι το ζούμε κάθε μέρα στην οικογένειά μας, στους φίλους μας, στους γύρω μας το ξέρουμε από πρώτο χέρι- δεν μπορούν να τα φέρουν βόλτα. Και, προσέξτε, δεν παίρνουν όλοι το το νόμιμο 550 μεικτά, 545 καθαρά , τα «τετρακοσάρια» ζουν και βασιλεύουν. Γι’ αυτό όλοι αυτοί, όταν ακούνε ότι θα παίρνουν ρεπό αντί για υπερωρίες ή ότι η αύξηση στο μεροκάματο θα είναι… 2%, δηλαδή ελάχιστα σέντς στο μεροκάματο και στο μισθό 13 ευρώ το μήνα, καλύτερα να μην σας πως τι λένε. Αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να καταλάβουν τις «αντοχές» της οικονομίας, τις, μόνιμες άλλωστε, «δυσκολίες» των επιχειρήσεων, γιατί ξέρουν ότι οι δικές τους αντοχές έχουν εξαντληθεί προ πολλού. Πόσο μάλλον που ακούνε τον πρωθυπουργό να μιλάει με τόση σιγουριά για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας. Και αναρωτιούνται: γι’ αυτούς, για τους διαρκώς υστερούντες, για τα θύματα της υπερδεκαετούς κρίσης, πόσο ακόμα πρέπει να κρατήσουν οι δυσκολίες, η υστέρηση, το καθημερινό άγχος επιβίωσης;

 

Τέταρτον, πραγματική πρόοδος, μεταρρύθμιση, νοιάξιμο για τον άνθρωπο, ιδίως τον πιο αδύναμο, δεν είναι να του λες μεγάλα λόγια ή λόγια παρηγοριάς. Αυτά κρατάνε λίγο. Και, μια που μιλάμε, για την εμβληματική δεκαετία του ’80 και τότε είχαμε πολλές υποσχέσεις και μεγάλα λόγια. Και λαϊκισμό. Όμως, αυτά συνοδεύτηκαν και με πράξεις. Εκτός από τη διεύρυνση της δημοκρατίας, βελτιώθηκε η καθημερινή ζωή των ανθρώπων. Πέρα από τα στενά οικονομικά. Η δημιουργία του Εθνικού Συστήματος Υγείας (Παρασκευάς Αυγερινός, Γιώργος Γεννηματάς) , το οποίο η αντίπαλη παράταξη της Δεξιάς ουδέποτε χώνεψε και η αξία του φάνηκε ολοκάθαρα στα δύο αυτά χρόνια της πανδημίας. Η αναμόρφωση του Οικογενειακού Δικαίου (ο καθηγητής μου στη Νομική Γιώργος Κουμάντος συνέβαλε καθοριστικά)σε δύσκολες και συντηρητικές εποχές, αρκεί να θυμηθεί κανείς τις σφοδρές αντιδράσεις για τον πολιτικό γάμο. Μαζί με τις εξάρσεις λαϊκισμού της εποχής πάρθηκαν και «αντιλαϊκιστικές» αποφάσεις. Θυμάμαι με πόσες δυσκολίες ο πραγματικά προοδευτικός πολιτικός Αναστάσης Πεπονής επέβαλε το ΑΣΕΠ για την όσο το δυνατόν καλύτερη-αντικειμενική και αξιοκρατική- επιλογή προσωπικού στο Δημόσιο. Τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών, ένας είδος προδρόμου του μετέπειτα και σημερινού-άλλης μορφής ψηφιακού κράτους- που ξεκίνησαν το 1990 και ολοκληρώθηκαν το 2002 (βασικοί πρωταγωνιστές Σταύρος Μπένος, Αλέκος Παπαδόπουλος και συγγνώμη αν ξεχνάω κι άλλους).

 

Η αναδρομή δεν έχει τελειωμό και δεν θα είχε νόημα, αν δεν συνδεόταν με τις μετέπειτα πολιτικές και, ιδίως με τις σημερινές. Για να καταδειχθεί ότι η η δημοκρατία, η κοινωνική δικαιοσύνη, η βελτίωση της καθημερινής ζωής των ανθρώπων δεν είναι λόγια και προπαγάνδα. Απαιτούν συγκεκριμένες αποφάσεις και πράξεις.Καμιά προπαγάνδα δεν μπορεί να αποδώσει επί πολύ αυτά που τους αξίζουν στα κόμματα, στις πολιτικές και στα πρόσωπα. Αυτό ας το γνωρίζουν και οι σημερινοί, ο Κυριάκος Μητσοτάκης και οι συν αυτώ, που νομίζουν ή προσποιούνται ότι όλα πάνε καλά επειδή το λένε οι δημοσκοπήσεις(και τώρα πλέον δεν το λένε), συγκρινόμενοι με την μη αποδοτική, την ελλειμματική (ακόμα…) λειτουργία της αντιπολίτευσης.

 

Τα κράτη, οι κοινωνίες, οι άνθρωποι πάνε μπροστά όταν δεν αφήνουν πίσω τους όσους δεν μπορούν να ακολουθήσουν. Αυτό δεν είναι αριστερό και κομμουνιστικό. Μπορούν να το ενστερνιστούν και οι νουνεχείς συντηρητικοί. Το έχει πει πολύ καλά ο παλιός πρόεδρος των ΗΠΑ Αβραάμ Λίνκολν: «Το σημάδι της προόδου μας δεν είναι να προσθέτουμε περισσότερα στην αφθονία αυτών που έχουν πολλά, αλλά να δίνουμε αρκετά σε όσους έχουν λίγα». Το είπε πρόσφατα και ο Μπάιντεν, όταν εξύμνησε το ρόλο των συνδικάτων στο χτίσιμο των συνδικάτων και της Αμερικής.

 

Είναι μια καλή εξήγηση όσων έγιναν στη δεκαετία του ’80 και γι’ αυτό ξεχωρίζει από όλες της Μεταπολίτευσης. Και είναι μια καλύτερη συμβουλή και προσφορά για τους μετέπειτα, όλους όσοι κυβέρνησαν και κυβερνούν, δεξιούς τε και (ιδίως) αριστερούς.

 

Εν κατακλείδι για τα επίκαιρα: «Άλλο προπαγανδιστική μεταρρυθμισιολογία, άλλο πραγματικές μεταρρυθμίσεις.Την πρώτη θα την πάρει ο αέρας και ο θυμός όσων θα καταλάβουν την αλήθεια. Και η αλήθεια κάποια στιγμή θα γίνει κοινή συνείδηση. Τις άλλες, τις πραγματικές μεταρρυθμίσεις, θα τις κάνουν όσοι τις πιστεύουν.

 

Αυτό που δεν μπορεί να γίνεται εις το διηνεκές-ας μην έχουν, όσοι έχουν, απατηλές βεβαιότητες- είναι αυτό που λέει ο στίχος του αρχαίου Μενάρδου: «Αδύνατον τ’ αληθές λαθείν» (η αλήθεια είναι αδύνατο να κρυφτεί).

 

Καταδικάστηκε στις ΗΠΑ γιατί αποκάλυψε κρατικές δολοφονίες.!

 

Ο Τζούλιαν Άσανζ σαπίζει σε μια φυλακή υψίστης ασφαλείας του Λονδίνου. Ο δημοσιογράφος τόλμησε να αποκαλύψει έγγραφα που αποδείκνυαν τα εγκλήματα πολέμου των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν και το Ιράκ. Τα έγγραφα τα είχε δώσει στον διαχειριστή του WikiLeaks η πρώην αναλύτρια του αμερικανικού στρατού Τσέλσι Μάνινγκ, η οποία καταδικάστηκε επίσης.

 

Τώρα, ένας ακόμη πρώην αναλυτής των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, καταδικάστηκε (Τρίτη 27 Ιουλίου) σε σαράντα πέντε μήνες φυλάκισης. Ο μάρτυρας δημοσίου συμφέροντος Ντάνιελ Χέιλ, είχε διαρρεύσει στον τύπο το μυστικό στρατιωτικό πρόγραμμα στοχευμένων δολοφονιών από μη επανδρωμένα αεροσκάφη (drone),  επί κυβερνήσεως Μπαράκ Ομπάμα. Ο υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Μπαράκ Ομπάμα σκότωνε κόσμο με drone!

 

Ο Χέιλ δούλευε για τη διαβόητη NSA, την αμερικανική Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας, που μεταξύ των άλλων παρακολουθεί όλο τον κόσμο, από Αμερικανούς δημοσιογράφους μέχρι τη Ανγκελα Μέρκελ. Το 2011 και το 2012 υπηρέτησε στο Αφγανιστάν, όπου συμμετείχε σε πολυάριθμες επιθέσεις με drone. Στο δικαστήριο είπε ότι το να δολοφονείς εξ αποστάσεως, συχνά όχι τρομοκράτες αλλά αθώες οικογένειες, άμαχους και περαστικούς, τον είχε επηρεάσει ψυχολογικά. Το ίδιο έχουν αναφέρει και άλλοι υπάλληλοι και στρατιώτες που έχουν χειριστεί στρατιωτικά, επιθετικά drone.

 

Μετά την αποχώρησή του από το Aφγανιστάν, ο Χέιλ προσελήφθη από την κρατική υπηρεσία γεωποντισμού, η οποία συγκεντρώνει δορυφορικές εικόνες. Έτσι απέκτησε πρόσβαση σε άκρως απόρρητα έγγραφα σχετικά με ένα πρόγραμμα στοχευμένων δολοφονιών στην Υεμένη, το Αφγανιστάν και τη Σομαλία. Κατόπιν έδωσε τα έγγραφα σε έναν δημοσιογράφο από το The Intercept, ένα  εξαιρετικό ειδησεογραφικό site, με αποτέλεσμα τα "The Drone Papers»: μια μεγάλη δημοσιογραφική  έρευνα, η οποία το 2015 προκάλεσε διεθνές σκάνδαλο.

 

Μεταξύ πολλών άλλων αποκαλύψεων, αυτά τα έγγραφα δείχνουν ότι, κατά τη διάρκεια μιας επιχείρησης στο βορειοανατολικό Αφγανιστάν μεταξύ Ιανουαρίου 2012 και Φεβρουαρίου 2013, οι επιθέσεις των ΗΠΑ με drone σκότωσαν περισσότερους από 200 ανθρώπους, εκ των οποίων μόνο 35 ήταν επιδιωκόμενοι στόχοι. Σε περίοδο πέντε μηνών αυτής της επιχείρησης, το 90% αυτών που σκοτώθηκαν δεν αποτελούσαν στόχους. Ήταν, δηλαδή, αθώοι! Αυτά επί Ομπάμα, φανταστείτε τι συμβαίνει με τους άλλους, τους μη δημοκρατικούς!

 πηγή  

Ποια είναι η πολιτική ταυτότητα των γυναικοκτόνων;

 

γράφει ο Γιώργος X. Παπασωτηρίου  

 

Η διαθεσιμότητα των δύο αστυνομικών που αδιαφόρησαν, όταν έγινε η καταγγελία για ενδοοικογενειακή βία στη Δάφνη, είναι για μία ακόμα φορά "στάχτη στα μάτια του κόσμου". Η διαθεσιμότητα ως "επαπειλούμενη ποινή" θέλει να δείξει ότι η θεσμική αρχή αποδοκιμάζει το γεγονός της μη ανταπόκρισης των αστυνομικών στην καταγγελία. Αν πάνε έτσι, όμως, σε λίγο θα υποχρεωθούν να βγάλουν σε διαθεσιμότητα το μεγαλύτερο μέρος της ΕΛ.ΑΣ.! Γιατί το πρόβλημα στην αστυνομία είναι ο προσανατολισμός της από την κυβέρνηση, που την στρέφει εναντίον των νέων στις πλατείες, εναντίον των καταλήψεων και των στεκιών στις γειτονιές, εναντίον των αλληλέγγυων στα Εξάρχεια, εναντίον του ΚΚΕ στη γιορτή του Πολυτεχνείου, εναντίον της οικογένειας Ινδαρέ, της οικογένειας στον Κολωνό, εναντίον των αντιφασιστών φοιτητών και φοιτητριών, εναντίον των μεταναστών και των προσφύγων. Αυτοί συνιστούν τον κίνδυνο για την ασφάλεια σύμφωνα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον Μιχάλη Χρυσοσερίφη και τους πελταστές των νεοδημοκρατικών τρολ. Αυτοί ευθύνονται για ό,τι παραβατικό συμβαίνει στην ελληνική κοινωνία.

 

Διαβάζω στο τουίτερ έναν από τους ψευτολογαριασμούς της ΝΔ: ToxicMan, «ένας που έκανε παιδί με μιγάδα, ένας αντίφα φεμινιστής και ένας Αλβανός. Οι δολοφόνοι (Ναι, όχι γυναικοκτόνοι) και τις τρεις φορές είναι προοδευτικοί ή μειονότητες και ΑΚΟΜΑ τα ζώα ρίχνουν ευθύνη στους συντηρητικούς και την πατριαρχεία»(sic). Όπως διαπιστώνουμε, η πολιτική κατεύθυνση της ΝΔ είναι «όχι γυναικοκτόνοι», αλλά «συζυγοκτόνοι» και δολοφόνοι. Και ότι αυτοί είναι «προοδευτικοί ή μειονότητες»! Όλο αυτό συνιστά μία απόπειρα της κυβέρνησης για επικοινωνιακή διαχείριση και συγκάλυψη των γυναικοκτονιών, μία προσπάθεια να επιβάλλει ότι και οι φόνοι αυτοί είναι σαν όλους τους άλλους, ότι δεν πρόκειται για μία ειδική κατηγορία ειδεχθών εγκλημάτων. Κατ’ αυτό τον τρόπο προσπαθεί να αποκρύψει την αιτία, που είναι οι συντηρητικές αρχές και αναφορές της.

 

Θα το ξαναπούμε για μία ακόμα φορά, η «ματσίλα» δεν είναι ιδεολογία είναι νοοτροπία και τη συναντά κανείς σε όλο τον κόσμο και σε όλους τους πολιτικούς χώρους, αλλά πιο πολύ στο συντηρητικό. Κι αυτό γιατί η αιτία της όξυνσης της έμφυλης βίας είναι η αδυναμία πολλών ανδρών να αποδεχθούν τις αλλαγές που έχουν συντελεστεί στην κοινωνία, σε ό,τι εκείνοι θεωρούσαν μέχρι πρότινος κανονικότητα. Η κοινωνική, φυσική και οικονομική υπεροχή των ανδρών, πλέον, δεν υφίστανται, οι παλιές βεβαιότητές τους έχουν απολεσθεί, οι παλιές αναφορές τους έχουν χαθεί, οι άντρες με εύθραυστη ταυτότητα αισθάνονται πια ανασφαλείς. Η αυτονόμηση των γυναικών βιώνεται ως απώλεια της δικής τους εξουσίας, και επίσης ως απώλεια της προσωπικής τους αξίας και αυτοεκτίμησης. Οι συντηρητικοί άνδρες αρνούνται πιο δύσκολα να δεχτούν τη νέα πραγματικότητα. Όχι ότι αυτό δεν συμβαίνει και στους «αριστερούς». Υπάρχουν «αριστεροί» (κατά πολιτικό αυτοπροσδιορισμό) που είναι οι πιο μεγάλοι φαλλοκράτες ναρκισσιστές, που κρύβουν τον σεξισμό τους πίσω από την πολιτική τους ταυτότητα, που ασκούν άγρια βία στις γυναίκες, που σκοτώνουν. Γιατί είναι άλλο πράγμα η λογική και νοητική αποδοχή της ισότητας μεταξύ των φύλων και άλλο η αποδοχή της ισότητας ως στάση και συμπεριφορά στην καθημερινή ζωή. Το δεύτερο δεν είναι εύκολο πράγμα και απαιτεί εκπαίδευση σ’ ένα ανάλογο περιβάλλον. Δεν είναι εύκολο να αρνηθεί κάποιος την εξουσία του(η εξουσία ξεκινά από τις προσωπικές σχέσεις) και πολύ περισσότερο να δεχθεί την αμφισβήτησή της. Γι’ αυτό η διαταραχή της ναρκισσιστικής προσωπικότητας(TPN) παρατηρείται κυρίως στους άντρες που οχυρώνονται πίσω από τις παλιές αναφορές και «αξίες», πίσω από την παράδοση της πατριαρχίας. Αυτοί είναι συντηρητικοί δεξιοί, αλλά και κάποιοι συντηρητικοί «αριστεροί». Θυμίζω την περίπτωση του μαρξιστή φιλόσοφου Λουί Αλτουσέρ, που σκότωσε τη γυναίκα του.

 

Κυρίως όμως είναι οι δεξιοί. Είναι οι γνωστοί “νοικοκυραίοι”, οι θεματοφύλακες της παράδοσης και της συντήρησης, της διάκρισης «της γυναίκας για κρεββάτι και της γυναίκας για σπίτι», της γυναίκας που το βασικό προσόν της (ο «κόσμος» της) είναι η «σιωπή», είναι αυτοί που έχουν σφραγίσει τις σχέσεις τους με το… ευαγγελικό: «η γυνή να φοβήται τον άνδρα», είναι αυτοί που η ύπαρξή τους νοηματοδοτείται από ένα εχθρό, από τον Τούρκο ή τον «πρόσφυγα εισβολέα», αυτοί που αισθάνονται να απειλούνται από τον γείτονα, από τον ανταγωνιστή στη δουλειά, από την ανταγωνίστρια γυναίκα που αμφισβητεί την εξουσία τους στο σπίτι, από τον ξένο, τον μετανάστη, τον διαφορετικό, τον Άλλο, που νομίζουν ότι ακυρώνει αυτό που μέχρι τώρα θεωρούσαν ως «ταυτότητα», την ίδια τους την ύπαρξη. Μόνο που αυτό εδράζεται σε μια σάπια, παρωχημένη φαλλοκρατική εξουσία.

 

Ας το ξαναπούμε: Οι δύο γυναικοκτόνοι (Έλληνας και Αλβανός) της Ελένης Τοπαλούδη, ο φαλλοκράτης γυναικοκτόνος των Γλυκών Νερών, ο αναρχο-φασίστας ναρκισσιστής της Φολεγάνδρου, οι διασυνδεδεμένοι με το Μαξίμου Λιγνάδης και Φουρθιώτης, ο Φιλιππίδης, ο πορνοβοσκός αστυνομικός της Ηλιούπολης και ο σφαγέας της Δάφνης, είναι όλοι "δημιουργήματα" της βαθιά συντηρητικής και πατριαρχικής ελληνικής κοινωνίας, της κοινωνίας που προασπίζεται η δεξιά και η φαιά εκδοχή της...

 

Και ποιο είναι το μέλλον; Ο Αλτουσέρ σ’ ένα φωτεινό διάλειμμα στα ψυχιατρεία, μετά τη δολοφονία της γυναίκας του, έγραφε: «Κι έκτοτε νομίζω πως έμαθα τι σημαίνει ν' αγαπάς: να είσαι ικανός, όχι να υπερθεματίζεις πάνω στον εαυτό σου και να "υπερβάλεις", αλλά να είσαι προσεκτικός με τον άλλο, να σέβεσαι την επιθυμία του και τους ρυθμούς του, τίποτα να μην του ζητάς αλλά να μαθαίνεις να δέχεσαι, να δέχεσαι κάθε δώρο ως έκπληξη ζωής, να είσαι ικανός να δωρίζεις χωρίς ιδιοτέλεια στον άλλο το ίδιο δώρο, να είσαι ικανός να χαρίζεις την ίδια έκπληξη στον άλλο, χωρίς να τον υποβάλεις σε καμιά βία. Εν ολίγοις η απλή ελευθερία.»(Το μέλλον διαρκεί πολύ).

 

UNICEF: 100.000 παιδιά κινδυνεύουν να πεθάνουν από υποσιτισμό στο Τιγκράι.!

 

Τις τραγικές συνθήκες που έχει προκαλέσει η εμπόλεμη σύρραξη στην επαρχία Τιγκράι στην Αιθιοπία για χιλιάδες παιδιά επισημαίνει η UNICEF, η οποία προειδοποιεί ότι πάνω από 100.000 παιδιά κινδυνεύουν να πεθάνουν εξαιτίας του υποσιτισμού.

 

Ο αριθμός των παιδιών που βρίσκονται σε αυτήν τη θέση έχει δεκαπλασιαστεί συγκριτικά με τον ετήσιο μέσο όρο στη χώρα της Αφρικής.

 

Σύμφωνα με την εκπρόσωπο Τύπου του διεθνή οργανισμού, Μαριξί Μερκάδο, στο Τιγκράι μία στις δύο εγκύους και θηλάζουσες γυναίκες είναι σοβαρά υποσιτισμένες, με αποτέλεσμα οι ίδιες και τα παιδιά τους να είναι επιρρεπή σε ασθένειες.

 

«Επιβεβαιώνονται οι χειρότεροι φόβοι μας», είπε η Μαριξί Μερκάδο επιστρέφοντας από το Τιγκράι όπου μαίνεται εμφύλιος πόλεμος. «Εκτιμούμε ότι περισσότερα από 100.000 παιδιά μπορεί να κινδυνεύσουν από ακραίο υποσιτισμό που μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο τους επόμενους 12 μήνες», πρόσθεσε καλώντας σε συντονισμό ώστε να σταλεί βοήθεια στην περιοχή.

 

Η κυβέρνηση της χώρας προς το παρόν δεν έχει αντιδράσει στις ανακοινώσεις της UNICEF. Να σημειωθεί ότι τους τελευταίους δύο μήνες στο Τιγκράι είναι σχεδόν αδύνατο να φτάσει ανθρωπιστική βοήθεια στους αμάχους, εν μέρει και λόγω τω ελέγχων στα σύνορα της επαρχίας από τις κυβερνητικές δυνάμεις. Σύμφωνα με την εκπρόσωπο της UNICEF, γυναίκες, παιδιά και άλλοι άμαχοι είναι τα θύματα αυτής της κατάστασης και το τελευταίο κομβόι του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος έφτασε στην περιοχή πριν από δύο εβδομάδες.

 

«Τώρα στέλνουμε 200 φορτηγά, αλλά αυτό είναι σταγόνα στον ωκεανό. Πρέπει να πηγαίνουν ημερησίως τουλάχιστον 100 φορτηγά για να μπορέσει να αναστραφεί η κατάσταση», επισήμανε η Μαριξί Μερκάδο.  

πηγή

Ας ξενυχτήσουμε λίγο ακόμα

 

γράφει η Κυριακή Μπεϊόγλου

 

Αργά αργά, βαριά βαριά, αφήνουν το λιμάνι. Μοναχικοί, ζευγάρια, παρέες και οικογένειες. Σαν να μη θέλουν να φύγουν, σαν να θέλουν να ρουφήξουν όσο καλοκαίρι γίνεται, όση θάλασσα μπορούν. Πριν γυρίσουν πίσω. Το «πίσω» είναι το σπίτι. Στην πόλη ή αλλού. Ο εγκλεισμός έγινε φόβος και όλοι τον έχουμε σε μια γωνιά του μυαλού μας. Κι αν μας κλείσουν πάλι μέσα; Ακούω να λένε πολλοί. Ας το ξενυχτήσουμε λίγο ακόμα, λοιπόν. Κι ύστερα; Περπάτα να προλάβουμε το τραμ το τελευταίο ή, αν δεν υπάρχει κι αυτοκίνητο, θα γυρίσουμε με τα πόδια.

 

Ετσι οι θάλασσες, τα βουνά μας, οι πλατείες με τα τραπεζάκια και οι προκυμαίες με το δροσερό αγέρι, ζουν μεγάλες δόξες αυτές τις μέρες. Ανάμεσά μας κι οι τουρίστες, ενθουσιώδεις που βρίσκονται επιτέλους στη χώρα που περίμεναν να δουν.

 

Τους συνάντησα σε νησιά και σε βουνά, σε λιμάνια και σε αεροδρόμια. Κοκκινισμένοι, χορτασμένοι από ήλιο, από Ιστορία κι από αρμύρα. Εχει πολλά να διηγηθεί αυτή η χώρα σε μας και σ’ εκείνους. Ομως εμείς θα πρέπει να τη δούμε με άλλα μάτια. Οχι σαν δεδομένη σχέση που δεν αναπνέει. Αλλά σαν έρωτα που εμπνέει. Ισως ο εγκλεισμός να βοήθησε σ’ αυτό. Μόνο όταν κινδυνεύεις, όταν το στερείσαι, εκτιμάς αυτό που είχες.

 

Μια παρέα αγοριών, γύρω στα είκοσι, τραγουδούν καθώς απομακρύνονται από το λιμάνι: «Τώρα πια αλάνι, ονειροπόλος, μαχητής… Από το χωριό όπου βγάλει, αεροπλάνο, λεωφορείο, πλοίο τρένο πίσω πάλι, μέχρι να τα καταφέρω, δεν βάζω μέσα κεφάλι, δεν ακούω τι λέν’ οι άλλοι, ξέρω μόνο να δουλεύω, δε μιλάω όπως οι άλλοι», ό,τι πρόλαβα να ακούσω πριν χαθούν στα στενά. Οπου βγάλει, λοιπόν, και τους εύχομαι σιωπηλά να έχουν ωραία όνειρα.

 

Ενα μωρό στο καροτσάκι κοιμάται κι οι γονείς του τρώνε ήσυχοι ένα χωνάκι παγωτό. Η ευτυχία τους περνάει δίπλα μου. Κι ύστερα πιο κάτω μια παρέα από γυναίκες στην ηλικία μου ξεσηκώνουν τη νύχτα με το κελαρυστό τους γέλιο. Τις βλέπω και τις χαίρομαι.

 

Σίγουρα η καλοκαιρινή νύχτα κρύβει και πόνο. Ανασφάλεια οικονομική και όχι μόνο. Αλλά απόψε είναι λες και τα προβλήματα αποφάσισαν όλα μαζί να φύγουν από το κεφάλι των ανθρώπων. Να τους αφήσουν να απολαύσουν μια νύχτα. Το σώμα του καλοκαιριού, ώριμο, όμορφο και ηλιοκαμένο, κάνει το θαύμα του. Θα το καταλάβετε, στις βραδινές στράτες, όπου κι αν βρίσκεστε, αχνίζει ένα φως θαλασσί.

 

Πόθεν Έσχες: Λεφτά υπάρχουν, δάνεια πολλά, να μη γίνουν αγύριστα…

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Έχει πλέον καταντήσει ρουτίνα και δεν προκαλεί καμιά εντύπωση. Κάθε φορά που ανακοινώνονται τα "πόθεν έσχες" των πολιτικών, εκτός από ορισμένες γαργαλιστικές λεπτομέρειες, ένα συμπέρασμα είναι σταθερό κάθε χρόνο. Η πλειονότητα των πολιτικών μας-υπουργών και βουλευτών-δεν έχει καμιά σχέση με αυτό που λέμε "μέσο" πολίτη.

 

 

Οχι τόσο επειδή τα εισοδήματά τους είναι πολύ υψηλότερα, γεγονός που αποδεικνύει ότι η πολιτική είναι προσοδοφόρο επάγγελμα (ναι, επάγγελμα είναι -ή μάλλον έχει καταντήσει, γι’ αυτό και δίνονται τέτοιες μάχες για την είσοδο στη Βουλή), αλλά επειδή τους ανοίγει και άλλες πόρτες, όπως είναι αυτές των τραπεζών.

 

Εντυπωσιάζουν τα ποσά που έχουν δανειστεί ορισμένοι πολιτικοί και αυτομάτως αναρωτιέται κανείς πώς θα αποπληρώσουν τα μεγάλα δάνεια που έχουν πάρει, αν τύχει να μην επανεκλεγούν και τα εισοδήματά τους μειωθούν πολύ.

 

Το ερώτημα δεν είναι θεωρητικό. Υπάρχουν παραδείγματα πολιτικών, που κυριολεκτικά βρέθηκαν ή βρίσκονται ακόμα σε δεινή θέση επειδή η σύνταξή τους δεν επαρκεί να πληρώσουν κάποιο δάνειο που είχαν πάρει ή τον ΕΝΦΙΑ για τα ακίνητά τους (ο Θ. Πάγκαλος το είχε αναφέρει και δημοσίως, γι’ αυτό και επικαλούμαι την περίπτωση του, χωρίς να βαρύνεται-νομίζω- με δάνεια).

 

Πριν από τις περιπτώσεις των πολιτικών με μεγάλα δάνεια, φυσικά είχε προηγηθεί το μεγάλο σκάνδαλο με τα δάνεια των δύο μεγαλύτερων κομμάτων εξουσίας της Μεταπολίτευσης. Έπαιρναν δάνεια με εγγύηση τη μελλοντική κρατική χρηματοδότηση, αλλά ότι αυτή μειώθηκε δραστικά, δεν μπορούσαν να αποπληρώσουν τα δάνεια. Έτσι, αυτή τη στιγμή χρωστάνε συνολικά πάνω από 500 εκατομμύρια ευρώ (340 η ΝΔ) και η προοπτική να εξοφληθούν ανάγεται στην …άλλη ζωή.

 

Φαίνεται ότι το πάθημα δεν έχει γίνει μάθημα και για τα φυσικά πρόσωπα, καθώς κάθε χρόνο τα Πόθεν Έσχες δείχνουν ότι ορισμένα έχουν δανειστεί υπέρογκα ποσά (δείτε εδώ και εδώ). Τα παραθέτουμε και εδώ και ο επιμελής αναγνώστης μπορεί να ξεχωρίσει και να συμπεράνει.

 

Δεν έχουμε αυταπάτες ότι ο απλός πολίτης μπορεί να έχει την ίδια μεταχείριση με έναν πολιτικό όταν αποτολμήσει να ζητήσει ένα δάνειο. Θα περάσει από εκατό κόσκινα και είναι αμφίβολο αν θα πάει το «εγκρίνεται». Αντίθετα, τα τραπεζικά στελέχη που εγκρίνουν δάνεια ή υπογράφουν επιλήψιμες συμβάσεις με πολιτική εντολή έχουν προστατευθεί πολλές φορές ακόμα και με σκανδαλώδεις νόμους (ασυλία).

 

Δεν θέλω να γίνω μάντης κακών και σε λίγα χρόνια να έχουμε και με πρόσωπα αυτά που συνέβησαν με τα κόμματα, δηλαδή δανεικά και αγύριστα. Ελπίζω τώρα πλέον τα τραπεζικά στελέχη να προσέχουν τι υπογράφουν και να αγνοούν τις πολιτικές εντολές.

 

Ετσι κι αλλιώς τα περισσότερα Πόθεν Εσχες είναι μόνον «Εσχες» και λιγότερο ή καθόλου «Πόθεν». Ο έλεγχος γίνεται από Επιτροπή που ορίζει η Βουλή. Μπορεί να είναι εν μέρει άδικο, αλλά θυμίζει το «κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει». Αλλιώς το κανονίζει η εκάστοτε πλειοψηφία.

 

ΥΓ:Εχω μια δημοσιογραφική αρχή που την τηρώ απαρέγκλιτα στις πολλές δεκαετίες που γράφω. Δεν ασχολούμαι με τα γυναικόπαιδα των πολιτικών, παρά μόνο αν αυτά αναμειχθούν ενεργά στην πολιτική και πιαστούν «με τη γίδα την πλάτη».

 

Λόγω μιας περιπέτειας με την υγεία μου, δεν είδα αμέσως το απαράδεκτο σχόλιο ενός στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ, δυστυχώς γυναίκας (Άννα Ελεφάντη), που αναφέρθηκε στη Μαρία Σάκκαρη ως «γκόμενας του γιου του πρωθυπουργού». Ντροπή και αίσχος. Ονειδιστικό σχόλιο, που ευτυχώς αποδοκιμάστηκε και από τον ΣΥΡΙΖΑ και από φιλικά του ΜΜΕ. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν χρειάζεται Πολάκηδες.