Τούρκοι πρόσφυγες που ζήτησαν άσυλο, αγνοούνται

 

Δύο Τούρκοι κουρδικής καταγωγής, μέλη του HDP, κόμματος του οποίου πολλά στελέχη διώκονται από το καθεστώς Ερντογάν, κατέφυγαν την Τρίτη στην Ελλάδα, περνώντας τα σύνορα του Έβρου. Πρόκειται για τον Α.Ι., 28 χρονών, δημοσιογράφο, και τον Φ.Ε., 25 χρονών, φοιτητή ωδείου, οι οποίοι διώκονται από το τουρκικό καθεστώς και έχουν καταδίκες για την πολιτική τους δράση.Οι δύο πρόσφυγες ζήτησαν από τις αστυνομικές αρχές της Ορεστιάδας άσυλο. Έκτοτε όμως, χάθηκε κάθε επικοινωνία μαζί τους, τα κινητά τους τηλέφωνα δεν απαντούν και η ΕΛ.ΑΣ. αρνείται να απαντήσει σχετικά με την κατάστασή τους.

 

Σοβαρά ερωτήματα προκαλεί επίσης το γεγονός ότι, ενώ σε βάρος τους έχει σχηματιστεί δικογραφία για παράνομη είσοδο, η οποία αναιρείται στη συνέχεια από τις εισαγγελικές αρχές –όπως συμβαίνει με όσους ζητούν άσυλο–, στην συγκεκριμένη περίπτωση οι δύο Κούρδοι πρόσφυγες δεν έχουν οδηγηθεί στον εισαγγελέα και, σύμφωνα με όσα είναι γνωστά, δεν έχουν πρόσβαση σε δικηγόρο.

 

Ελπίζουμε οι δύο πρόσφυγες να μην "επαναπροωθήθηκαν" στην Τουρκία όπου δεν κινδυνεύουν μόνο με φυλάκιση, αλλά διατρέχει κίνδυνο η ίδια τους η ζωή.

 

* Πληροφορίες Εφ. Συν

Στην Κρήτη η πρώτη εκκλησία που γίνεται εμβολιαστικό κέντρο

 

 Οι εμβολιασμοί ξεκινούν τη Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου

 

 

Ο ιερός ναός της Παναγίας Αρχανών στην Κρήτη γίνεται η πρώτη εκκλησία που μετατρέπεται σε εμβολιαστικό κέντρο.

 

 

 

Σύμφωνα με πληροφορίες του Creta24, μετά από πρωτοβουλία της Ενορίας του Αγίου Αγίου Νικολάου Αρχανών, στην οποία ανήκει η εκκλησία, μικτό κλιμάκιο της 7ης ΥΠΕ σε συνεργασία με τον δήμο Αχαρνών Αστερουσίων, θα πραγματοποιήσουν εμβολιασμούς κατά του κορωνοϊού στον χώρο του ναού.

  

Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι θα πραγματοποιηθούν εμβολιασμοί με το μονοδοσικό εμβόλιο της Johnson & Johnson, τη Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου και ώρα 9 π.μ εως 2 μ.μ.

  

Μιλώντας στο Ράδιο Κρήτη, ο εφημέριος Ανδρέας Καλιοντζάκης, δήλωσε πως αυτό γίνεται προκειμένου να πειστούν «όσοι έχουν μπερδέψει τη θεολογία με την επιστήμη». 

πηγή

Αντιεμβολιαστικό κρεσέντο Πολάκη: «Η παραλλαγή Δέλτα δεν καλύπτεται από τα εμβόλια, προς τι τα μέτρα;»

 

Μύδροι από τη Νέα Δημοκρατία

 

Νέους εσωκομματικούς τριγμούς στον ΣΥΡΙΖΑ και μύδρους από την Νέα Δημοκρατία προκαλεί καινούργια ανάρτηση του Παύλου Πολάκη για τα εμβόλια, χωρίς επιστημονικά δεδομένα και κόντρα σε πρόσφατες μελέτες.

 

 

 

Λίγο πριν τις χθεσινές ανακοινώσεις του υπουργού Υγείας, Βασίλη Κικίλια αναφορικά με τα μέτρα που θα ισχύσουν από τις 13 Σεπτεμβρίου για τους ανεμβολίαστους πολίτες, ο Παύλος Πολάκης έκανε μία ανάρτηση στο Facebook όπου μεταξύ άλλων χαρακτηρίζει - ψευδώς - αναποτελεσματικά εγκεκριμένα εμβόλια απέναντι στη μετάλλαξη «Δέλτα», καταδικάζοντας στη συνέχεια την υποχρεωτικότητά τους και τα μέτρα για όσους δεν το έκαναν από επιλογή.

 

 

 

Η ανάρτηση του Παύλου Πολάκη:

 

 

 

Ο,τι και να ανακοινώσετε ΔΕΝ ΘΑ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΙ!!!!

 

Κικίλια και Κοτανιδου σε εσάς το λέω!

 

Όταν η παραλλαγή ΔΕΛΤΑ πρακτικά από τα εμβόλια ΑΣΤΡΑ και Τζονσον δεν καλύπτεται καθόλου και από τα εμβόλια Πφαιζερ και Μοντέρνα καλύπτεται γύρω στο 35-40% ,τότε προς τι τα μέτρα για την υποχρεωτικότητα και οι ποινές στους ανεμβολίαστους;;;;;

 

Όταν αυτοί που εμβολιάστηκαν το Γενάρη -Φλεβάρη πρακτικά τώρα ενα τεραστιο ποσοστό δεν έχει ανοσία και ξεκινάει χορήγηση τρίτης δοσης(αυτης που ΔΕΝ πιάνει τη παραλλαγή ΔΕΛΤΑ) τότε προς τι τα μέτρα;;;;;

 

Όταν συνεχίζουν να πεθαίνουν 25-35 άνθρωποι τη μερα γιατί ΔΕΝ ΦΕΡΝΕΤΕ ΤΑ ΜΟΝΟΚΛΩΝΙΚΑ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ ;;;

 

Σπέρνετε ανέμους και θα ΘΕΡΙΣΕΤΕ ΘΥΕΛΛΕΣ!!!

 

ΥΓ .Τα γράφω αυτά επηρεασμένος και από την καθημερινή μου ενασχόληση ,παρότι σε διακοπες ,με πολλους ασθενείς κοβιντ ανά την Ελλάδα είτε έξω νοσοκομειακούς είτε και κυριως νοσηλευόμενους οι οποίοι δυστυχώς ένα τμήμα τους δεν παίρνει τη νοσηλεία και την υποστήριξη που οφείλει να πάρει γιατί το σύστημα δεν έχει ενισχυθεί έτσι όπως λέγαμε από το Μαρτη του 2020!!

 

   

πηγή

Αυτοκρατορική Ύβρις, ερεβώδης Νέμεσις

 

του Π. Παπακωνσταντίνου

Το ημερολόγιο έγραφε Τρίτη, 13 Νοεμβρίου 2001 όταν οι δυνάμεις της υποστηριζόμενης από τις ΗΠΑ Βόρειας Συμμαχίας έμπαιναν στην Καμπούλ υπό τους ήχους του Μάουτχαουζεν, του Μίκη Θεοδωράκη, έχοντας εξοστρακίσει τους Ταλιμπάν. Η αμερικανική υπερδύναμη είχε απαντήσει ταχύτατα και συντριπτικά στις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου που εξαπέλυσε η Αλ Κάιντα, με τον αρχηγό της Οσάμα μπιν Λάντεν, πρώην σύμμαχο των Αμερικανών στην αντισοβιετική τζιχάντ, να απολαμβάνει ασυλίας στο Αφγανιστάν. Ενάμιση χρόνο αργότερα, θα ακολουθούσε το Σοκ και Δέος στο Ιράκ. Οι περισσότεροι Δυτικοί πολιτικοί, αναλυτές και δημοσιογράφοι υποκλίνονταν μπροστά στην επίδειξη αμερικανικής ισχύος. Το σχέδιο των νεοσυντηρητικών στην κυβέρνηση του υιού Μπους για έναν Νέο Αμερικανικό Αιώνα μέσω του “πολέμου κατά της τρομοκρατίας” φαινόταν, στα μάτια πάρα πολλών, να δικαιώνεται.

Σε λίγες ημέρες η Νέα Υόρκη θα τιμά την εικοστή επέτειο της 11ης Σεπτεμβρίου, ενώ στην Καμπούλ θα κυματίζει το άσπρο λάβαρο των Ταλιμπάν με τη μαύρη επιγραφή του Ισλάμ. Ο πιο μακρύς πόλεμος στην ιστορία της Αμερικής τέλειωσε, την Κυριακή, 15 Αυγούστου, με τον πιο ταπεινωτικό τρόπο. Οι χαώδεις σκηνές στο αεροδρόμιο της Καμπούλ, με αλλόφρονες Αφγανούς να συνθλίβονται από τους τροχούς αμερικανικών μεταγωγικών αεροπλάνων καθώς προσπαθούσαν να γαντζωθούν από αυτά, θα περάσουν στην ιστορία για να συμβολίζουν το “όνειδος της Δύσης”, όπως το χαρακτήρισε ο Γερμανός πρόεδρος Φρανκ- Βάλτερ Σταϊνμάγερ. Η Αυτοκρατορική Ύβρις των νεοσυντηρητικών του Μπους προκάλεσε, είκοσι χρόνια μετά, τη Νέμεσι στο πρόσωπο των σκοταδιστών ισλαμιστών. Άλλωστε, η Νέμεσις της μυθολογίας μας θυγατέρα της Νύχτας και του Ερέβους είναι.

  

Έπεσε στον Τζο Μπάιντεν ο κλήρος να πληρώσει το βαρύ πολιτικό τίμημα για το επονείδιστο τέλος ενός πολέμου που διαχειρίστηκαν τέσσερις Αμερικανοί πρόεδροι, δύο από κάθε κόμμα. Είναι αλήθεια ότι η κυβέρνησή του πιάστηκε στον ύπνο με την αστραπιαία επέλαση των Ταλιμπάν, που κατέλαβαν όλα τα αστικά κέντρα μέσα σε μία μόνο εβδομάδα, με αποτέλεσμα αντί για μια συντεταγμένη αποχώρηση να προκύψουν σκηνές που θύμιζαν Σαϊγκόν του 1975. Σαν να μην έφταναν αυτά, ήρθε το ανεκδιήγητο διάγγελμα του Μπάιντεν την περασμένη Δευτέρα. Ο άνθρωπος που εμφανιζόταν ως ο πιο έμπειρος πρόεδρος στη διεθνή πολιτική μετά τον Αϊζενχάουερ και είχε οικοδομήσει, με βάση και τα οικογενειακά του δράματα, το προφίλ του γεμάτου ενσυναίσθηση ηγέτη, εμφανίστηκε ως ένας πείσμων γέρος, που ενώ ο κόσμος καίγεται, εκείνος δεν έχει άλλο μέλημα παρά να αποδείξει, κάποτε με χολερική διάθεση, ότι είχε 100% δίκιο.

  

Ωστόσο ο Αμερικανός πρόεδρος έχει δίκιο όταν λέει ότι ο πόλεμος ήταν ούτως ή άλλως χαμένος, τι έναν μήνα πριν, τι έναν μήνα αργότερα, κι ότι η αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων- κάτι που επιδίωξαν και ο Ομπάμα και ο Τραμπ- ήταν μονόδρομος. Το αμερικανικό σχέδιο ήταν θνησιγενές από την πρώτη στιγμή. Αν οι βομβαρδισμοί κατά των Ταλιμπάν μπορούσαν να νομιμοποιηθούν λόγω 11ης Σεπτεμβρίου, γεγονός είναι ότι ο μπιν Λάντεν είχε καταφύγει από τις 16 Νοεμβρίου του 2001 στο Πακιστάν όπου και εξοντώθηκε δέκα χρόνια αργότερα από τους Αμερικανούς. Οι Ταλιμπάν είχαν ηττηθεί καθολικά από τον Δεκέμβριο του 2001 και οι επιβιώσαντες ηγέτες τους κρύβονταν στις σπηλιές της Τόρα Μπόρα. Επομένως δεν υπήρχε καμία βάση νομιμοποίησης στην απόφαση της κυβέρνησης Μπους να στείλει, το 2002, στο Αφγανιστάν μεγάλο όγκο αμερικανικών στρατιωτών, που λειτουργούσαν ως στρατός κατοχής, προστάτες διεφθαρμένων κυβερνήσεων και χάριζαν στους Ταλιμπάν το φωτοστέφανο των μαχητών για εθνική απελευθέρωση.

  

Η επόμενη μέρα διαγράφεται τραγικά δύσκολη, πρώτα απ’ όλα για τους ίδιους τους Αφγανούς. Οι νέοι άρχοντες της Καμπούλ πασχίζουν να πείσουν ότι έχουν αλλάξει, ότι δεν θα επαναφέρουν το ζόφο της δεκαετίας του ’90 σε ό,τι αφορά τη μεταχείριση των γυναικών, τις σχέσεις με την τρομοκρατία και σειρά άλλων θεμάτων. Ο βασικός λόγος είναι ότι δεν θέλουν να ξαναγίνουν παρίας της διεθνούς κοινότητας, καθώς καλούνται να κυβερνήσουν μια από τις πιο φτωχές χώρες του κόσμου, όπου το 75% του προϋπολογισμού καλύπτεται από τη διεθνή βοήθεια. Μάλιστα από την πρώτη στιγμή έκλεισαν το μάτι στους Αμερικανούς, διαβεβαιώνοντας ότι είναι υπέρ του αγωγού φυσικού αερίου ΤΑΡΙ (Τουρκμενιστάν- Αφγανιστάν- Πακιστάν- Ινδία), ο οποίος, αν χτιστεί, θα είναι σε βάρος της επιρροής της Ρωσίας, του Ιράν και της Κίνας. Ωστόσο ο κίνδυνος ενός νέου εμφυλίου που θα μετατρέψει το Αφγανιστάν σε γεωπολιτική μαύρη τρύπα της Ευρασίας είναι ήδη ορατός, με τις πρώτες αιματηρές διαδηλώσεις σε τρεις πόλεις και τη συγκέντρωση στρατευμάτων αντιπάλων τους στη δυσπρόσιτη κοιλάδα Παντσίρ, ιστορικό οχυρό της Βόρειας Συμμαχίας.

  

Σε περιφερειακό επίπεδο, το Πακιστάν είναι ο μεγάλος κερδισμένος, καθώς οι σύμμαχοι Ταλιμπάν του προσφέρουν το ποθητό “στρατηγικό βάθος” στη σύγκρουση με την Ινδία για το Κασμίρ. Ωστόσο το ενδεχόμενο να αποκτήσουν νέα ορμή οι Πακιστανοί Ταλιμπάν (αιμοσταγής τρομοκρατική οργάνωση, που δεν έχει οργανικούς δεσμούς με τους Αφγανούς συνονόματους) απασχολεί σοβαρά την Ισλαμαμπάντ. Κίνα και Ρωσία ασφαλώς χαίρονται για το οδυνηρό πλήγμα που δέχτηκε η Αμερική, αλλά έχουν λόγους να ανησυχούν για το ενδεχόμενο να ενισχυθούν ισλαμικά κινήματα στο Ξινγιάνγκ, το Ουζμπεκιστάν, το Τατζικιστάν ή ακόμη και τον Καύκασο. Ιράν και Τουρκία θα διεκδικήσουν μερίδιο επιρροής στο Αφγανιστάν, αλλά θα δοκιμαστούν από το νέο μεταναστευτικό κύμα, το οποίο αργά ή γρήγορα θα φτάσει και στην Ευρώπη, προκαλώντας πολιτικές παρενέργειες- ενδεχομένως και στην κρίσιμη αναμέτρηση Μακρόν- Λεπέν, την ερχόμενη άνοιξη.

  

Όσο για τη μεγάλη εικόνα της διεθνούς πολιτικής, οι κατεξοχήν χαμένοι είναι η ισχύς και η ενότητα της Δύσης. Το ΝΑΤΟ βγαίνει συντετριμμένο από τον μοναδικό πόλεμο, με συμμετοχή χερσαίων δυνάμεων, όπου δοκιμάστηκε. Όλοι οι σύμμαχοι της Αμερικής, από την Ταϊπέι και τη Σεούλ μέχρι το Βερολίνο και το Λονδίνο, αναρωτιούνται αν έχουν οποιαδήποτε αξία χρήσης οι δεσμεύσεις της Ουάσιγκτον. Με την απόσυρσή της από το Αφγανιστάν και τη Μέση Ανατολή, η Αμερική ασφαλώς θα συγκεντρώσει περισσότερη ισχύ στα στρατηγικά μέτωπα που την ενδιαφέρουν, κυρίως απέναντι στην Κίνα και τη Ρωσία. Αλλά οι φυγόκεντρες τάσεις στο Δυτικό στρατόπεδο θα ενταθούν, καθώς οι ίδιοι οι Αμερικανοί είναι σαν να λένε σε όλο τον κόσμο “καθένας για τον εαυτό του, και τον τελευταίο ας τον πάρει ο διάβολος”.

 

  

Οι μέρες της φωτιάς και η μάχη της επικοινωνίας

 

του Σπύρου Αλεξίου

 

 

Δεν περιμέναμε φυσικά τις τραγικές μέρες όπου η Ελλάδα καιγόταν για να επιβεβαιώσουμε το γεγονός πως τα ΜΜΕ είναι εξωνημένα φερέφωνα των κυρίαρχων οικονομικών και πολιτικών δυνάμεων. Είναι ίσως η μεγαλύτερη κοινοτοπία που θα μπορούσε να πει κανείς, με διαχρονική ισχύ μάλιστα. Με εξαιρέσεις που επιβεβαίωναν τον κανόνα ίσχυσε σε κάθε εποχή. 

 

Σε σχέση με το παρελθόν όμως, υπάρχει μια σημαντική διαφορά: ποτέ στην ιστορία δεν υπήρχε τέτοια στράτευση του συνόλου των ΜΜΕ υπέρ μιας κυβέρνησης, αυτό που βιώνουμε τα 2 τελευταία χρόνια δεν έχει προηγούμενο. Στο παρελθόν υπήρχε μερίδα του Τύπου που – έστω στο πλαίσιο του δικομματισμού – εξέφραζε διαφορετικές θέσεις. Υπήρχαν εφημερίδες που υποστήριζαν την ΕΡΕ ή την Ένωση Κέντρου, τη ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ κι ανάλογα με τη συγκυρία την κυβέρνηση ή την αντιπολίτευση. Έστω, ας το ξαναπούμε, στο πλαίσιο του αστικού δικομματισμού.

 

 

 

Σήμερα, με εξαίρεση τα κομματικά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ, το σύνολο των τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών, των μεγάλων εφημερίδων και sites συγκροτούν μια καταθλιπτική, ομοιόμορφη, ολοκληρωτικού τύπου ομπρέλα «ενημέρωσης» που χωρίς καμία αιδώ και χωρίς να διστάζει μπροστά σε οποιοδήποτε ψέμα υπηρετεί τις πολιτικές και ιδεολογικές στοχεύσεις της άρχουσας τάξης και της κυβέρνησης. Πρωτευόντων των επιλογών της άρχουσας τάξης.

 

Αγγίζει τα όρια της αφέλειας η άποψη πως τα ΜΜΕ είναι «πετσωμένα», η άποψη πως υποστηρίζουν την κυβέρνηση επειδή ο Πέτσας και οι διάδοχοί του στον υπουργικό θώκο τα τροφοδότησαν με 82 εκατομμύρια ευρώ. Διαφορετική πρέπει να είναι η οπτική μας. Οι όμιλοι που ελέγχουν τα ΜΜΕ – και συγκροτούνται κάθετα, περιλαμβάνοντας όλων των ειδών τα Μέσα – ανήκουν στον Μαρινάκη, στον Σαββίδη, στον Αλαφούζο, στον Βαρδινογιάννη, στον Μελισσανίδη, στον Γιαννακόπουλο κ.λπ. άμεσα ή μέσω αχυρανθρώπων, συνήθως δημοσιογράφων απολύτως ελεγχόμενων.

 

 

 

Η λίστα των βασικών ιδιοκτητών (θα μπορούσε να είναι και η βαθμολογία του ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος) καθιστά προφανές πως η πρωτοφανής αυτή υποστήριξη είναι κεντρική επιλογή των ισχυρότερων οικονομικών κέντρων που, παρά τις μεγάλες εσωτερικές αντιθέσεις τους, συνειδητοποιούν την κρισιμότητα της συγκυρίας. Η χρηματοδότηση των ΜΜΕ από την κυβέρνηση είναι συμβολή στη λειτουργία τους, δεν καθορίζει τις πολιτικές επιλογές τους, αυτές είναι δεδομένες σε αυτήν τη φάση και αφορούν συνολικά τις αντιδραστικές αλλαγές που προωθούνται στο κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο.

 

Ακόμη όμως και με αυτά τα δεδομένα, η εικόνα των ΜΜΕ την δραματική περίοδο που η μισή Ελλάδα καιγόταν και η άλλη μισή πνιγόταν από τους καπνούς ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Μη ορρωδώντας προ ουδενός μετήλθαν κάθε ψέματος, διαστρέβλωσης και στημένων ρεπορτάζ με μοναδικό στόχο να κρυφτούν οι ευθύνες της κυβέρνησης, η έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού, μέσων και σχεδίου. Αλλοίωσαν ως και τα μετεωρολογικά δελτία της Ε.Μ.Υ., μιλούσαν για θυελλώδεις ανέμους… 2 μποφόρ, εξαφάνισαν ή αλλοίωναν τους χάρτες με τις καμένες εκτάσεις, απέκρυψαν την καταστροφή ολόκληρων περιοχών (π.χ. στη Φωκίδα, στα Γρεβενά).

 

 

 

Συνδέονταν με περιοχές μόνο όταν περνούσε… ξώφαλτσα κανένα ελικόπτερο ώστε να φανεί η… παρουσία του κρατικού μηχανισμού! Κυρίως εξαφάνισαν την κοινωνία, έκοψαν τη φωνή των ανθρώπων που καίγονταν και ήθελαν να εκφράσουν την οργή τους. Η ολιγοήμερη εξαίρεση του τηλεοπτικού σταθμού του Σαββίδη προκάλεσε σοκ γιατί έκανε τα… αυτονόητα, έδινε τον λόγο στους πληττόμενους. Δεν προκάλεσε κανένα σοκ το … «ολιγοήμερη», γρήγορα κι αυτός ο σταθμός μαζεύτηκε στη «σωστή γραμμή», το μήνυμα είχε σταλεί και θα φανεί σύντομα ποιο ήταν.

 

Και εδώ είναι λάθος να πιστέψουμε πως στόχος ήταν να κρυφτεί η «ανικανότητα της κυβέρνησης», όπως συχνά ακούστηκε από την αξιωματική αντιπολίτευση. Ο στόχος ήταν να κρυφτούν οι ολέθριες συνέπειες μιας συνειδητής πολιτικής επιλογής που, μετά τα νοσοκομεία και τα σχολεία, διαλύει προγραμματισμένα κάθε δομή προστασίας του περιβάλλοντος στον βωμό του κέρδους. Τα ΜΜΕ δεν αναφέρθηκαν στη δραματική μείωση του ανθρώπινου προσωπικού, βλέπετε ο happy traveler πρωθυπουργός μας «βαρέθηκε να ακούει για προσλήψεις».

 

Δεν αναφέρθηκαν στην κατάρρευση του απαρχαιωμένου εξοπλισμού, ακόμα κι όταν διασύρθηκαν από τις αποστολές της Ρουμανίας ή της Πολωνίας που ο εξοπλισμός τους έμοιαζε εξωγήινος. Δεν αναφέρθηκαν στις καταγγελίες για οργανωμένα συμφέροντα πίσω από «ύποπτες φωτιές», για επιλεκτική προστασία επιχειρήσεων ή πολυτελών κατοικιών βιομηχάνων και πολιτικών. Δεν αναφέρθηκαν, φυσικά, και σε ένα συγκεκριμένο μοντέλο καπιταλιστικής ανάπτυξης που στον πυρήνα του έχει την καταστροφή του περιβάλλοντος.

 

 

 

Με προκλητικό τρόπο υποβάθμισαν και τους θανάτους που υπήρξαν, όπως του 38χρονου εθελοντή Βασίλη Φιλώρα, καθώς χαλούσαν το βασικό αφήγημα: Όλο το επικοινωνιακό μπαράζ στόχευε στην ανάδειξη του «ανθρωποκεντρικού» ενδιαφέροντος της κυβέρνησης ωθώντας συνεχώς σε σύγκριση με τους 102 νεκρούς στο Μάτι. Τις πρώτες μέρες λειτούργησε, μειωνόταν η δυναμική του όσο αποκαλυπτόταν το μέγεθος της καταστροφής, ειδικά στην Εύβοια, και δεν μπορούσε πλέον εύκολα να κρυφτεί η οργή της κοινωνίας. Οργή που υπήρξε, δεν ήταν όμως ανάλογη της καταστροφής και των κυβερνητικών ευθυνών. Και αυτό σίγουρα πιστώνεται σε σημαντικό βαθμό στα ΜΜΕ.

 

Μόνο όμως σε αυτά; Θα ήταν εύκολη κι ανεπαρκής η απάντηση. Ας μη σταθούμε στο γενικότερο πολιτικό πλαίσιο, ας περιοριστούμε στο κομμάτι της επικοινωνίας: Η κυβέρνηση και τα ελεγχόμενα ΜΜΕ έκαναν τη δουλειά τους, οι υπόλοιποι τι έκαναν; Η αξιωματική αντιπολίτευση με τα πενιχρά επικοινωνιακά μέσα που διαθέτει επικέντρωσε στην «ανικανότητα» της κυβέρνησης. Αντιπαράθεση ψοφοδεής όχι μόνο ποσοτικά, όσο κυρίως πολιτικά, έτσι κι αλλιώς η πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση στον τομέα του περιβάλλοντος είναι σε πολλά σημεία συνέχεια των επιλογών του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι τυχαίο πως στο πλαίσιο της «υπεύθυνης δύναμης» ο ΣΥΡΙΖΑ δε ζήτησε ούτε καν την παραίτηση του Χρυσοχοΐδη, ακόμη και το ΚΙΝΑΛ βγήκε πιο επιθετικά.

 

Και κάτι ακόμη, υπάρχει η μνήμη της κοινωνίας: Ναι, υπήρξε τυμβωρυχία για την τραγωδία στο Μάτι, αυτό δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς. Υπήρξαν όμως και ευθύνες και, κυρίως, τραγική επικοινωνιακή διαχείριση, η κοινωνία δεν ξεχνά εύκολα τις εικόνες των υπουργών που αλληλοσυγχαίρονταν ούτε τα «σκορ μπάσκετ» μεταξύ των νεκρών στο Μάτι και στην Ηλεία με τα οποία έκαναν επικοινωνιακή πολιτική στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.

 

 

   

Το φυσικό αέριο βάζει «φωτιά» στον πληθωρισμό

 

γράφει ο Γιάννης Αγγέλης

 

 

Κανείς προς το παρόν δεν… μιλάει αλλά η κατάσταση είναι εκρηκτική. Μέσα σε ένα χρόνο έχει τετραπλασιασθεί η τιμή του φυσικού αερίου, την ίδια στιγμή που το πετρέλαιο κινείται σε επίπεδα γύρω από τα 70 δολ.

 

Μέσα στο 2021 η τιμή του φυσικού αερίου έχει εκτιναχθεί πάνω από 100% – 116%, συμπαρασύροντας προς το πάνω κάθε υπηρεσία ή μεταποίηση που το χρησιμοποιεί, είτε για στις μεταφορές, είτε στην παραγωγή.

 

 

Η εκρηκτική αυτή αύξηση ξεπερνά ακόμα και τον ιστορικής σημασίας – άλλαξε την παγκόσμια οικονομία – τριπλασιασμό της τιμής του πετρελαίου όταν με απόφαση του Νίξον κατέρρευσε τον Αύγουστο του 1971 η συμφωνία του Μπρέτον Γουντς και διακόπηκε η σχέση δολαρίου χρυσού.

 

Βέβαια oι ομοιότητες εδώ περιορίζονται στον πολλαπλασιαστή της τιμής του φυσικού αερίου – με τα μέχρι στιγμής δεδομένα – αλλά σε κάθε περίπτωση είναι τόσο μεγάλη η αύξηση της τιμής, που αναβιώνει μνήμες που συνδέονται με την πληθωριστική έκρηξη της δεκαετίας του '70…

 

Οι επιπτώσεις από την αύξηση αυτή εμφανίζονται ήδη σ’ ολόκληρη την Ευρώπη ειδικά στην αύξηση του κόστους παραγωγής του ηλεκτρικού που ήδη μέσα στον Αύγουστο θα βάλει φωτιά και στην Ελλάδα, τόσο στο κόστος παραγωγής, ειδικά στα αγροτικά προϊόντα, όσο και στους προϋπολογισμούς των νοικοκυριών.

 

 

Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, το φυσικό αέριο, που σαν καύσιμο θα αποτελεί το «μεταβατικό» στοιχείο προς την «καθαρή ενέργεια» των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ), θα γνωρίσει ακόμα μεγαλύτερη ζήτηση.

 

Μέχρι το 2024 η ζήτηση για φυσικό αέριο θα αυξηθεί τουλάχιστον κατά 7% σε σχέση με τα προ πανδημίας επίπεδα του 2019 (MkKinsey).

 

Αυτό σημαίνει ότι τόσο τα νοικοκυριά όσο και οι κυβερνήσεις πρέπει να ξανακάνουν τους υπολογισμούς τους, όχι μόνο για φέτος, αλλά κυρίως για τα επόμενα χρόνια. 

 

Είναι προφανές πλέον ότι η τάση αυτή είναι τόσο ισχυρή και «μόνιμη» τουλάχιστον για την επόμενη 3ετία – 5ετία που θα επηρεάσει καθαρά τις πληθωριστικές πιέσεις, τόσο όσο αφορά το ηλεκτρικό ρεύμα όσο και την βιομηχανική και αγροτική παραγωγή.

 

 

Το «χειρότερο» βέβαια είναι ότι μία τόσο προφανής τάση είναι βέβαιο ότι θα δημιουργήσει τάσεις προεξόφλησης στις αγορές με άγνωστες συνέπιες κάτι που με την σειρά του είναι βέβαιο ότι θα υποχρεώσει τις Κεντρικές Τράπεζες να προσαρμόσουν ανάλογα την νομισματική τους πολιτική… 

 

Το πόσο εντυπωσιακή είναι η άνοδος της τιμής του φυσικού αερίου φαίνεται στο ότι από την «μέση τιμή» του το 2020 έχει τετραπλασιασθεί, ενώ αν πάρει κανείς σαν «τιμή βάσης» την βουτιά που είχε κάνει προσωρινά τον Μάϊο του 2020, η αύξηση σε επίπεδο ευρωπαϊκό είναι 1000%... Ανάλογη είναι και η κατάσταση στις ΗΠΑ, παρά την εγχώρια παραγωγή, αλλά και στην Ασία που οι τιμές έχουν …εξαπλασιασθεί. Υποστηρικτικά στην εκρηκτική αυτή αύξηση λειτουργεί και η προσωρινή δραστική μείωση της ροής φυσικού αερίου από την Ρωσία στην Ευρώπη με τα τρέχοντα επίπεδα να έχουν υπο-τετραπλασιασθεί σε σύγκριση με τον προηγούμενο χρόνο…   

Εν μέσω πανδημίας 75-80 εκατομμύρια άνθρωποι οδηγήθηκαν στην ακραία φτώχεια

 

Η πανδημία του νέου κορωνοϊού είχε συνέπεια ακόμη 75-80 εκατομμύρια άνθρωποι να περιπέσουν σε κατάσταση ακραίας φτώχειας στις αναπτυσσόμενες ασιατικές χώρες, κατά την εκτίμηση που διατυπώνει η Ασιατική Τράπεζα Ανάπτυξης (Asian Development Bank, ADB, εδρεύει στη Μανίλα) σε έκθεσή της που έδωσε στη δημοσιότητα σήμερα.

 

Το ποσοστό των ανθρώπων που ζουν σε κατάσταση ακραίας φτώχειας – με ποσό μικρότερο από 1,90 δολάρια την ημέρα- όδευε να μειωθεί στην περιφέρεια στο 2,6% το 2020, από 5,2% το 2017, εάν δεν είχε ενσκήψει η πανδημία, όμως η υγειονομική σε συνδυασμό με την καπιταλιστική κρίση πιθανόν αύξησε το ποσοστό που προβλεπόταν για πέρυσι κατά περίπου 2 εκατοστιαίες μονάδες, κατά τις εκτιμήσεις της ADB.

 

 

Ο αριθμός αυτός όμως ενδέχεται να είναι ακόμη υψηλότερος, αναγνωρίζεται στην έκθεση, με δεδομένες τις ανισότητες σε τομείς όπως η υγεία, η παιδεία και η απασχόληση, οι οποίες βάθυναν, καθώς η πανδημία παρέλυσε την οικονομική δραστηριότητα και την κινητικότητα.

 

«Καθώς ο κοινωνικοοικονομικός αντίκτυπος της αντίδρασης στην πανδημία συνεχίζει να ξετυλίγεται, άνθρωποι που ήδη δυσκολεύονταν να τα βγάλουν πέρα κινδυνεύουν να περιπέσουν στη φτώχεια», σύμφωνα με τον ασιατικό χρηματοπιστωτικό οργανισμό.

 

Μεταξύ των οικονομιών της περιφέρειας Ασίας-Ειρηνικού που αφορά η έκθεση, πιο συγκεκριμένα των 46 αναπτυσσόμενων και τριών ανεπτυγμένων χωρών-μελών της ADB, μόλις η μία στις τέσσερις κατέγραψε ανάπτυξη το 2020, σημειωνεται στην έκθεση αυτή.

 

Καθώς τα ποσοστά της ανεργίας αυξήθηκαν, χάθηκε περί το 8% των εργασίμων ωρών, πλήττοντας ιδίως τα φτωχότερα νοικοκυριά και τους απασχολούμενους στον ανεπίσημο τομέα, στην παραοικονομία.

 

 

Η ζημία που προκάλεσε η πανδημία περιέπλεξε την πρόκληση που ήταν ήδη η επίτευξη των 17 ΣΑΑ, οι οποίοι είχαν υιοθετηθεί ομόφωνα το 2015 από τον ΟΗΕ. Οι φιλόδοξοι αυτοί στόχοι περιλάμβαναν την εξάλειψη της φτώχειας, τη μείωση των ανισοτήτων των δύο φύλων, τη διεύρυνση της πρόσβασης στην παιδεία και στην υγεία ως το 2030.

 

«Η περιφέρεια Ασίας-Ειρηνικού είχε κάνει εντυπωσιακά βήματα, αλλά η πανδημία αποκάλυψε κοινωνικά και οικονομικά χάσματα που ενδέχεται να αποδυναμώσουν την αειφόρο ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς σε αυτήν», ανέφερε ο επικεφαλής οικονομολόγος της ADB, ο Γιασουγιούκι Σαουάντα.  

πηγή   

Η κυβέρνηση έχασε το στοίχημα του εμβολιασμού

 

γράφει ο Γιάννης Αλμπάνης

 

Οι χτεσινές ανακοινώσεις του Βασίλη Κικίλια συνιστούν έμμεση ομολογία της αποτυχίας της κυβερνητικής εκστρατείας για τον εμβολιασμό. Μην έχοντας καταφέρει να πείσει τους πολίτες, η κυβέρνηση ενεργοποιεί μια δέσμη αποκλεισμών και απαγορεύσεων για τους ανεμβολίαστους.

 

Η αποτυχία

Η εμβολιαστική εκστρατεία της κυβέρνησης απέτυχε από όποια σκοπιά και αν την εξετάσει κανείς. Συγκεκριμένα:

 

-Δεν έχει επιτευχθεί αυτός καθαυτός ο στόχος της συλλογικής ανοσίας. Μάλιστα, μπαίνουμε στο φθινόπωρο σε χειρότερη κατάσταση από ό,τι πέρσι. Χτες σημειώθηκε νέο ρεκόρ με 4.608 κρούσματα όταν στις 24 Αυγούστου 2020 είχαν καταγραφεί μόλις 170. Μια νέα έξαρση του κορωνοϊού μοιάζει προ των πυλών.

 

- Δεν έχει επιτευχθεί ο στόχος που είχε θέσει η ίδια η κυβέρνηση. Στις αρχές Γενάρη ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος Χρήστος Ταραντίλης δήλωνε ότι στόχος της κυβέρνησης ήταν «μέσα στο καλοκαίρι να επιτευχθεί το 70%, ώστε να πετύχουμε την ανοσία». Ο δε πρωθυπουργός δήλωνε τον Φλεβάρη ότι «διανύουμε το τελευταίο μίλι πριν την ελευθερία από την πανδημία».

 

-Δεν έχει επιτευχθεί καν το αποτέλεσμα που έχουν πετύχει οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Η Ελλάδα βρίσκεται κάτω από τον μέσο όρο την Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ό,τι αφορά τόσο το ποσοστό των πλήρως εμβολιασμένων επί του γενικού πληθυσμού (54% η Ελλάδα έναντι 56% του μέσου όρου της ΕΕ) όσο και εκείνων που έχουν λάβει τη μία μόνο δόση (57% έναντι 64%).

 

Ειδικά η υστέρηση της Ελλάδας έναντι των υπολοίπων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναδεικνύει το μέγεθος της κυβερνητικής αποτυχίας.

 

Οι λογικές αντιφάσεις

Η κυβέρνηση δεν έπεισε τους πολίτες γιατί:

 

-Έχασε την αξιοπιστία της λόγω των συνεχών παλινωδιών και αντιφάσεών της.

 

-Δεν αντέκρουσε με συγκεκριμένα επιχειρήματα και στοχευμένη καμπάνια τους ισχυρισμούς όσων έχουν αμφιβολίες για τον εμβολιασμό.

 

-Καλλιέργησε τον εφησυχασμό, προαναγγέλλοντας το τέλος της πανδημίας και ισχυριζόμενη επί μήνες ότι η εμβολιαστική εκστρατεία πάει καλά. Οι εξελίξεις την διέψευσαν.

 

Τώρα το κυβερνητικό επιτελείο θεωρεί ότι με τους αποκλεισμούς και τις τιμωρίες μπορεί να καλύψει το εμβολιαστικό κενό. Είναι προφανείς οι λογικές αντιφάσεις των νέων κυβερνητικών μέτρων. Την ώρα που οι ανεμβολίαστοι αποκλείονται από τα γήπεδα και τα εστιατόρια, στις εκκλησίες δεν χρειάζεται καν να επιδεικνύουν αρνητικό τεστ για να μπουν. Την ώρα που οι ανεμβολίαστοι καθηγητές και ηθοποιοί υποχρεώνονται σε δύο τεστ την εβδομάδα, οι ανεμβολίαστοι αστυνομικοί και οι στρατιωτικοί υποχρεώνονται να κάνουν μόνο ένα. Οι αντιφάσεις αυτές πλήττουν εκ νέου την ήδη κλονισμένη εμπιστοσύνη των πολιτών στις κυβερνητικές και υγειονομικές Αρχές, καθώς και στο εμβολιαστικό πρόγραμμα.

 

Μετακύλιση ευθυνών

Είναι εξίσου προφανές ότι με μέσω της υποχρεωτικότητας των εμβολιασμών επιχειρείται να μετακυληθεί η ευθύνη ενός ενδεχόμενου 4ου κύματος στους ίδιους τους πολίτες. Κατά το κυβερνητικό αφήγημα, η νέα έξαρση της πανδημίας δεν οφείλεται ούτε στην αποτυχία της εκστρατείας για τον εμβολιασμό ούτε στη μη τήρηση των μέτρων στις τουριστικές περιοχές, αλλά στην ανεύθυνη συμπεριφορά «ορισμένων». Η μετακύλιση των ευθυνών σε συγκεκριμένες ομάδες πολιτών και η ενεργοποίηση του «κοινωνικού αυτοματισμού» είναι ο πιο εύκολος τρόπος για να βγαίνει από τη δύσκολη θέση η Εξουσία. Ωστόσο, όταν οι «ορισμένοι ανεύθυνοι» είναι σχεδόν η μισή κοινωνία, η μετακύλιση των ευθυνών μπορεί να απειλήσει την κοινωνική συνοχή και να βλάψει τη συλλογική αντιμετώπιση της πανδημίας, για την οποία είναι απαραίτητη η αλληλεγγύη.

 

Αβέβαιο αποτέλεσμα

Επιπλέον, τίποτα δεν εγγυάται ότι τα μέτρα της υποχρεωτικότητας θα έχουν την επιθυμητή επίδραση στο εμβολιαστικό πρόγραμμα. Οι Ηλίας Κονδύλης αναπληρωτής καθηγητής Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας - Πολιτικής Υγείας στην Ιατρικό Τμήμα Α.Π.Θ. και Αλέξης Μπένος, καθηγητής Υγιεινής, Κοινωνικής Ιατρικής και Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στην Ιατρική του ΑΠΘ γράφουν σχετικά με την υποχρεωτικότητα:

 

«Παρά την αποτελεσματικότητα και ασφάλεια των εμβολίων εναντίον της COVID-19 o Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ), ακολουθώντας άλλωστε την πάγια θέση του υπέρ των πολιτικών ενίσχυσης της ζήτησης των εμβολίων έναντι των πολιτικών υποχρεωτικής επιβολής τους, δεν συστήνει για τη νόσο COVID-19 τον υποχρεωτικό/καταναγκαστικό εμβολιασμό, προκρίνοντας λύσεις ενθάρρυνσης του εμβολιασμού μέσω καλύτερης ενημέρωσης και διευκόλυνσης του εμβολιασμού μέσω καλύτερης διαθεσιμότητας και προσβασιμότητας στα σχετικά εμβόλια. […]

 

Η αρχή της αναλογικότητας (proportionality) που επικαλείται ο ΠΟΥ προβλέπει ότι στη δημόσια Υγεία τα μέτρα ελέγχου της πανδημίας υλοποιούνται δια της πειθούς, αποφεύγοντας δηλαδή καταναγκαστικές παρεμβάσεις που μπορεί να κλονίσουν την εμπιστοσύνη του πληθυσμού στην Πολιτεία και να υπονομεύσουν τελικά ακόμη και την εμπιστοσύνη στο ίδιο το εμβολιαστικό πρόγραμμα.»

 

Το εμβόλιο

Το εμβόλιο αποτελεί απαραίτητο μέσο αντιμετώπισης της πανδημίας. Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι οι εμβολιασμένοι έχουν αυξημένη προστασία απέναντι στη σοβαρή ασθένεια COVID. Γι’αυτό πρέπει να εμβολιαστούν όσοι μέχρι τώρα έχουν σταθεί επιφυλακτικοί, προκειμένου να προστατεύσουν τους εαυτούς τους και τη δημόσια Υγεία συνολικά. Ο εμβολιασμός όμως είναι ένα κατεξοχήν στοίχημα πειθούς. Ένα στοίχημα που για κερδηθεί χρειάζεται αξιοπιστία, ειλικρίνεια και συνέπεια. Αυτό το στοίχημα η κυβέρνηση το έχασε. Τις συνέπειες θα τις πληρώσουμε όλοι μας.

Γαλάζια στελέχη επικρίνουν το κράτος για τις φωτιές

 

γράφει ο Γιώργος X. Παπασωτηρίου  

 

 «Κληθήκαμε να σβήσουμε μια φωτιά μόνοι μας… τα λιγοστά επίγεια μέσα είχαν εντολή μη κατάσβεσης», δήλωσε ο περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας Φ. Σπανός. «…Αυτοί οι άνθρωποι έλεγαν ότι έχουν εντολή να μην μπαίνουν μέσα σε δασικούς δρόμους παρά να παραμένουν στην άσφαλτο», ανέφερε ο Γ. Τσαπουρνιώτης, δήμαρχος Μαντουδίου-Λίμνης-Αγ. Άννας. «Ο λόγος που καήκαμε είναι η ανεπάρκεια, η αναξιοσύνη, η έλλειψη σχεδιασμού από το κεντρικό κράτος», είπε ο Δήμαρχος Ιστιαίας Γιάννης Κοντζιάς.

 

 Το «κεντρικό κράτος» κατηγορεί ο «γαλάζιος» Περιφερειάρχης. Αλλά ποιος είναι το κεντρικό κράτος; Μόνο η κυβέρνηση, το Μαξίμου, οι υπουργοί, οι γενικοί γραμματείς κι ο κρατικός μηχανισμός; Οι Περιφέρειες δεν είναι; Αλλά ακόμα κι αν δεν είναι, ο κύριος Περιφερειάρχης και οι Δήμαρχοι όφειλαν να προλάβουν, να διεκδικήσουν, να ζητήσουν μέτρα, να κατέβουν στους δρόμους, να προλάβουν την καταστροφή. Και η καταστροφή δεν συντελείται μόνο με τις φωτιές, αλλά και με την αποψίλωση ολόκληρων περιοχών για να μπουν ανεμογεννήτριες. Αντιπυρικές ζώνες δεν υπάρχουν, αλλά ανοίγουν μεγάλοι δρόμοι για να περνούν τα τεράστια μηχανήματα ως τις κορφές. Παντού, όπου κι αν ταξιδέψεις, όπου κι αν κοιτάξεις, το βλέμμα σου «κόβεται φέτες» από τις ανεμογεννήτριες.

 

Ασφαλώς, η κεντρική ευθύνη είναι της κυβέρνησης, είναι όμως και όλου του πολιτικού συστήματος που επιμένει στην «κομματική» συγκρότηση του κράτους. Στον καιρό της κλιματικής κρίσης είναι γελοίο να αποδίδονται οι ευθύνες στον «Τσουβάλα» και στον «Κολοκούρη». Το θέμα είναι αυτοί που δημιουργούν την κλιματική κρίση, καθώς και εκείνοι που νομίζουν ότι ελέγχουν τον κρατικό μηχανισμό τοποθετώντας τους δικούς τους «Κολοκούρηδες»! Υπάρχει ανεπάρκεια γιατί τα στελέχη επιλέγονται και ανέρχονται στην ιεραρχία με βασικό κριτήριο όχι την ικανότητα και την αξία τους αλλά την «πίστη στο κόμμα». Στις ανώτατες θέσεις της ιεραρχίας του κρατικού μηχανισμού τοποθετούνται συνήθως οι «πιστοί» και όχι οι ικανοί, γιατί κριτήριο είναι το «πολιτικό χρώμα» κι όχι η αξία.

 

Δυστυχώς, η εξουσία και οι ναρκισσιστές που την κατέχουν, δεν έχουν ανάγκη από άξια στη δουλειά τους στελέχη. Ανθρώπους που θα τους κολακεύουν και θα τρέφουν από το πρωί ως το βράδυ τον ναρκισσισμό τους θέλουν. Γι’ αυτό από ένα σημείο κι ύστερα, οι κυβερνήτες χάνουν την επαφή τους με την κοινωνία, χάνουν τη γείωσή τους με την πραγματικότητα, και ως πραγματικότητα εκλαμβάνουν αυτή που τους μεταφέρει ο περίγυρός τους. Από εδώ προκύπτουν τόσο η ευήθεια και οι λανθασμένες απαντήσεις στα κοινωνικά αιτήματα όσο και τα εγκλήματα…      

 

Σαβιάνο: Τράπεζες και μαφία δολοφονούν δημοσιογράφους

 

γράφει ο Γιώργος X. Παπασωτηρίου  

 

Ένας δημοσιογράφος δολοφονείται τον Ιούλιο στο Άμστερνταμ. Μόλις είχε βγει από ένα τηλεοπτικό στούντιο. Ήταν μάρτυρας σε μια δίκη της μαφίας. Ένας άλλος δημοσιογράφος, επίσης αστυνομικός συντάκτης, δολοφονείται τον Απρίλιο στον Άλιμο. Επέστρεφε στο σπίτι μετά το τέλος της τηλεοπτικής εκπομπής στην οποία εργαζόταν. Ήταν κι αυτός μάρτυρας στη δίκη ανθρώπων της νύχτας. Πρόκειται για τον Peter de Vries  και τον Γιώργο Καραϊβάζ.

 

Ο δημοσιογράφος Ρομπέρτο Σαβιάνο, o συγγραφέας του Gomorra,  σε άρθρο του αποκαλύπτει ότι η δολοφονία του Peter de Vries έχει σχέση με τη διαπλοκή της μαφίας (της «Mocro Maffia»)  με το χρηματοπιστωτικό και οικονομικό σύστημα της Ολλανδίας. Η λέξη "mocro" χρησιμοποιείται συχνά για να περιγράψει κάποιον που είναι Μαροκινός. Η λέξη "mocro" δεν είχε ποτέ αρνητικό φορτίο, αλλά στις μέρες μας ακούγεται σχεδόν καθημερινά στις ειδήσεις και συνδέεται με τη μαφία. Είναι πλέον ένας συλλογικός όρος ενός κλάδου οργανωμένου εγκλήματος και είναι συνυφασμένος με φοβερή βία.

 

Ο Peter de Vries, ήταν ένας Ολλανδός ερευνητής δημοσιογράφος με μεγάλη γνώση και εμπειρία του αστυνομικού και δικαστικού ρεπορτάζ, και δολοφονήθηκε στις 6 Ιουλίου σε κεντρικό δρόμο του Άμστερνταμ, μόλις βγήκε από στούντιο τηλεόρασης. Η δολοφονία του έχει αναλογίες με αυτή του Γιώργου Καραϊβάζ τον Απρίλιο στον Άλιμο. Ο Ρομπέρτο Σαβιάνο σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε στην ολλανδική εφημερίδα "NRC" αποδίδει τη δολοφονία στη λειτουργία του χρηματοπιστωτικού και οικονομικού συστήματος της Ολλανδίας που λειτουργεί σαν φορολογικός παράδεισος ξεπλύματος μαύρου χρήματος. 

 

«…ναι, το ξέρω, δεν είστε τυπικά στη λίστα των φορολογικών παραδείσων, αλλά στην πραγματικότητα είστε.», γράφει, αναφερόμενος στην Ολλανδία ο Σαβιάνο.

Και συνεχίζει: «Έχετε προσελκύσει πολλές εταιρείες: Fiat, Ferrari, μιλώντας για ιταλικές εταιρείες. Τον όμιλο Mediaset, τα υποκαταστήματα του eBay, τα κεντρικά γραφεία της Google, είκοσι έξι εταιρείες Nike. Υπάρχει η Ingka, η εταιρεία χαρτοφυλακίου που διαχειρίζεται τα Ikea, το Netflix. Όλα αυτά, θα πείτε, είναι απολύτως νόμιμα. Είναι απολύτως νόμιμο και σας έφερε πολύ άμεσο πλούτο… Βασικά: επιτρέπετε σε όλες αυτές τις εταιρείες να αποφύγουν το φορολογικό σύστημα των χωρών τους, τους παρέχετε εδαφική βοήθεια και ζητάτε ένα μικρό ποσοστό ως αντάλλαγμα.».

 

Στη συνέχεια ο Σαβιάνο αναφέρει ότι οι έμποροι ναρκωτικών έχουν τη δυνατότητα να ξεπλύνουν μαύρο χρήμα στην Ολλανδία, όπως σε κανένα άλλο μέρος της Ευρώπης, και γι’ αυτό είναι έτοιμοι να σκοτώσουν έναν δημοσιογράφο στο κέντρο του Άμστερνταμ. Το ολλανδικό χρηματοπιστωτικό σύστημα επέτρεψε σε εγκληματικές ομάδες να νομιμοποιούν έσοδα από παράνομες δραστηριότητες. «Και όποιος αντιτίθεται στην επιχείρηση αυτή πρέπει να εξαλειφθεί.», σημειώνει ο Σαβιάνο. Αυτό συνέβη με τη δολοφονία του Peter de Vries. Αλλά και με τη δολοφονία του Γ. Καραϊβάζ -λέμε εμείς- που σε ανύποπτο χρόνο έγραφε: «…Μεγαλοεπιχειρηματίες, πολιτικοί, δημοσιογραφικά μεγαλοστελέχη, εκκλησία, αστυνομία, δικαιοσύνη, κακοποιοί. Περιπεπλεγμένοι σ’ ένα κύκλο δυναστείας και καταδυνάστευσης των αφελών ρομαντικών οδοιπόρων -κατά παράφραση του Ρουσσώ- που εν πολλοίς συγκροτούν το μεγάλο κοινωνικό στρώμα. Ένας κύκλος που όλοι γνωρίζουν όλους και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η κυκλοφορία και το ξέπλυμα του μαύρου χρήματος.» (10-12-2020). Τα ίδια δηλαδή που γράφει και ο Ρομπέρτο Σαβιάνο.

 

Και υπογραμμίζει ο Ιταλός ερευνητής: «…το βρώμικο χρήμα τρέχει στις ίδιες πλατφόρμες, χωρίς κανόνες, με το χρήμα του σύγχρονου καπιταλισμού. Όποιος διέταξε τον θάνατο του Peter de Vries ξέρει ότι όποιος αγγίζει τα χρήματά του θα αγγίξει τα χρήματα όλων…».  Γιατί τα βρώμικα και τα νόμιμα χρήματα είναι αδύνατο να διαχωριστούν. Γιατί είναι αδύνατο να εντοπιστεί η προέλευσή τους.

 

Κι εδώ εμπλέκεται η μαφία. «Το «Mocro Maffia» είναι η πιο σημαντική οργάνωση της μαφίας στις Κάτω Χώρες, ισχυρή τόσο στο Βέλγιο όσο και στην Ολλανδία… Ένας από τους λόγους για τους οποίους πιθανότατα δολοφονήθηκε ο γενναίος δημοσιογράφος Peter de Vries είναι επειδή ήταν μάρτυρας στη δίκη Marengo…», γράφει ο Ρομπέρτο Σαβιάνο. «Η Mocro Maffia έχει μετατραπεί από μια εγκληματική οργάνωση του δρόμου σε μια χρηματοοικονομική εταιρεία συμμετοχών, επειδή η Ολλανδία είναι ένας παράδεισος για τα χρήματα ναρκωτικών… Είναι το ολλανδικό σύστημα που έχει κάνει τη "Mocro Maffia" τόσο ισχυρή… Όταν μιλάμε για το "Mocro Maffia" μιλάμε για έναν οργανισμό που κατάφερε να πλησιάσει και να διαφθείρει τον πρόεδρο του Σουρινάμ, Ντέσι Μπουτέρσε. Μιλάμε για μια οργάνωση που κατάφερε να συνενωθεί με τις φυλές του Μαυροβουνίου, τις ισχυρές σερβικές οργανώσεις που είχαν πάντα παρουσία στην Ολλανδία. Μιλάμε για μια οργάνωση που έχει ήδη σκοτώσει έναν δημοσιογράφο, τον Martin Cook. […] Η Ολλανδία πλουτίζει από τα χρήματα που αφαιρούνται από άλλα έθνη: «γίνατε οικονομικοί πειρατές και… πάντα μαζεύατε τα χρήματα των ναρκωτικών (και όχι μόνο) που έρχονται κατευθείαν στις τράπεζές σας.», γράφει ο Σαβιάνο.

«Το όπλο στο κεφάλι του (Peter de Vries )το έβαλε ολόκληρο το ολλανδικό σύστημα το οποίο είναι πλέον ένα εγκληματικό σύστημα το οποίο πολεμούσε ο Peter de Vries…».

 

 https://www.corriere.it/esteri/21_agosto_02/roberto-saviano-olanda-paradiso-narcos-f0668978-f2f8-11eb-9e5d-11e1603bb92c.shtml  

Μια τέτοια βραδιά

 

γράφει ο  Κώστας Καναβούρης  

 

Είναι γύρω στις τρεις το βράδυ. Περασμένη πανσέληνος. Ακόμα μιά περασμένη πανσέληνος. Κάτω στον γιαλό του Καρά Ορμάν ή Περιγιάλι όπως το λένε τώρα βλακωδώς, λες και θα αλλάξει γεύση η αρμύρα της εφηβείας σου και θα γίνουν πιο ελληνικά εκείνα τα κορίτσια, κάτω στο Καρά Ορμάν, λοιπόν, η θάλασσα έχει ρίξει για τα καλά τις πρυμάτσες της στην αμμουδιά. Σχεδόν βλέπω την αγκυρά της ξαπλωμένη απαλά στον βυθό σαν κοιμισμένη γοργόνα που ονειρεύεται και οι φυσαλίδες από το όνειρό της ανεβαίνουν μέχρι την επιφάνεια του νερού κι όλο ανεβαίνουν και χάνονται στο ολόγιομο σκοτάδι. Αυτή η νύχτα λέω, δεν θα φύγει ποτέ. Θα κοιμηθεί χίλια χρόνια μέχρι να γεννηθεί ο αγαθός του παραμυθιού που θα φυτέψει πάνω στο ακύμαντο νερό το θαλλασινό τριφύλι. Τότε μονάχα αυτή η θάλασσα που βλέπω στις τρείς το βράδυ από το μπαλκόνι του πατρικού μου σπιτιού, θα ξυπνήσει και χωρίς να το καταλάβει κανένας θα σαλπάρει για κάποιο «αλλού» που κανένα στόμα δεν το 'βρε και δεν το 'πε ακόμα. Και θα φύγει γιατί θα έχει ερωτευτεί ένα μεγάλο κύμα που το ονειρεύτηκε χίλια χρόνια και μονάχα αυτή ξέρει πού μένει μαζί με όλα του τα δελφίνια, μαζί με όλα του τα κοχύλια, μαζί με όλες του τις μικρές γοργόνες που έχουν για παιχνίδι τους τα δάκρυα των παιδιών: παίρνουν τα δάκρυα, ιδίως τα αναίτια, τους βάζουν μια ουρά από πολύχρωμα κοράλια και τα κάνουν χαρταετούς που ανεβαίνουν ψηλά μέχρι την πανσέληνο αφήνοντας πίσω τους μια εξαίσια μουσική από γαλήνια σιωπή και κοράλια. Τα παιδιά την ακούνε μέσα στον ύπνο τους, καθώς κοιμούνται μέσα στον ύπνο της θάλασσας και τότε χαμογελούν χωρίς να το ξέρουν. Το ξέρουν όμως οι μικρές γοργόνες γιατί αυτό είναι το παιχνίδι τους: να κάνουν τα παιδιά να χαμογελούν χωρίς να το ξέρουν και να στάζει αστέρια ο χαρταετός των δακρύων τους μια τέτοια νύχτα όπου νομίζεις ότι τίποτα δέν γίνεται κι ότι αυτό που ακούγεται είναι μονάχα η νοσταλγία.

 

Δεν είναι έτσι. Αλλιώς η θάλασσα δεν θα ήταν τόσο ήσυχη και η ώρα τόσο περασμένη και τόσο παλιά σαν το παληό εκκρεμές στο μέσα μέρος του πατρικού και του μητρικού χρόνου που νομίζεις ότι πέρασε για πάντα, επειδή απλώς χάλασε και δεν χτυπάει πια τις ώρες και ο πατέρας δεν ανεβαίνει στην καρέκλα κάθε βράδυ στις δέκα για να το κουρντίσει και η μητέρα που τώρα πια κοιμάται κι αυτή μέσα στον ύπνο της, εκεί στον τόπο του μεγάλου κύματος, δεν σου διηγείται την αχνή ιστορία μιας πατρίδας χτισμένης από σύννεφα και πιασμένης από τον σπάγγο όλων των χαρταετών που κόπηκαν, μιας πατρίδας που μετρούσε τα χίλια χρόνια της κοιμισμένης θάλασας με το χαλασμένο εκρεμμές του σπιτιού σου κι όλοι νόμιζαν ότι τα χίλια χρόνια δεν θα περνούσαν ποτέ. Φαίνεται ότι δεν ήταν αλήθεια. Το μεγάλο εκκρεμές ποτέ δεν σταμάτησε να πηγαίνει πέρα δώθε έτσι που μια τέτοια νύχτα να βλέπεις την θάλασσα κάτω στον γιαλό του Καρά Ορμάν και να μην ξέρεις αν την βλέπεις ή αν την ονειρεύεσαι. Μια στον κόσμο τον εδώ, μια στον κόσμο του μεγάλου κύματος. Πού είναι; Πού είσαι; Κι αν πέρασαν χίλια χρόνια μέσα σε μια στιγμή;

 

Άκου! Το μεγάλο εκρεμμές δουλεύει ξανά, σημαίνοντας ώρες  καινούργιες. Εδώ ή εκεί; Κανένα στόμα δεν το ’βρε και δεν το ’πε ακόμα. Θα χρειαστούν λοιπόν πολλά χρόνια ακόμα ώσπου να φύγει μια νύχτα σαν κι αυτή από τους δείκτες του σταματημένου ρολογιού. Καληνύχτα. Θα χρειαστούν πολλά χρόνια ώσπου οι μικρές γοργόνες να παρηγορήσουν όλα τα δακρυσμένα παιδιά.

Κυβερνητικά μέτρα αποκλεισμού των ανεμβολίαστων και δώρο τα τεστ στους ιδιώτες

 

«Απαγορευτικά» και κοινωνικό αυτοματισμό αντί πειθούς και σωστής ενημέρωσης επιλέγει η κυβέρνηση Μητσοτάκη - Όλα τα μέτρα που ανακοινώθηκαν από τον υπουργό Υγείας

 

Τα μέτρα αποκλεισμού και την πληρωμή rapid test από την τσέπη τους επιλέγει η κυβέρνηση για τους ανεμβολίαστους, όπως προκύπτει από τις ανακοινώσεις που έκανε ο υπουργός Υγείας Βασίλης Κικίλιας.

 

Η κυβέρνηση αντί της πειθούς αποφάσισε να λειτουργήσει με «απαγορευτικά» και με τιμωρητικά μέτρα, σε μια περίοδο έξαρσης του κορωνοϊού, με τον κίνδυνο να υπάρχουν αντίστροφα αποτελέσματα. Επιπλέον, δίνει δώρο στις ιδιωτικές δομές το κόστος των τεστ που θα πληρώνουν οι ανεμβολιαστοι.

 

 

Με τον τρόπο που κινείται η κυβέρνηση Μητσοτάκη αυτό που φαίνεται να καταφέρνει είναι η ένταση του κοινωνικού αυτοματισμού, για να μην αποκαλύπτονται οι τεράστιες ευθύνες της στη διαχείριση της πανδημίας, στην μη ουσιαστική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας και στο εμβολιαστικό πρόγραμμα.

 

Τα μέτρα που ανακοίνωσε ο υπουργός Υγείας είναι τα εξής:

 

Από την 1η Σεπτεμβρίου αναστέλλεται η εργασία για τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία που δεν έχουν εμβολιαστεί ή δεν έχουν πιστοποιητικό νόσησης των τελευταίων 6 μηνών. Ο εμβολιασμός είναι υποχρεωτικός και για ιδιώτες γιατρούς και φαρμακοποιούς, οι οποίοι θα έχουν κυρώσεις αν δεν εμβολιαστούν.

 

Από τις 13 Σεπτεμβρίου, οι ανεμβολίαστοι εργαζόμενοι σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα θα πρέπει να κάνουν ένα εργαστηριακό τεστ στον ιδιωτικό τομέα κάθε εβδομάδα με κόστος 10 ευρώ που θα καλύπτεται από τους ίδιους.

 

 

Επίσης, από τις 13 Σεπτεμβρίου είναι πλέον υποχρεωτικά τα δύο rapid test την εβδομάδα για ανεμβολίαστους εκπαιδευτικούς.

 

Τα self test για τους μαθητές θα διατίθενται δωρεάν και θα πρέπει να δηλώνονται υποχρεωτικά στην πλατφόρμα self-testing.gov.gr. Για τους φοιτητές απαιτούνται 2 εργαστηριακά rapid tests αντιγόνου την εβδομάδα, που πραγματοποιούνται αποκλειστικά σε ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα, με δαπάνη του φοιτητή, 10 ευρώ/τεστ.

 

Εκτός από τους εκπαιδευτικούς και οι ακαδημαϊκοί, οι εργαζόμενοι σε τουρισμό, εστίαση, τηλεοπτικές, κινηματογραφικές, θεατρικές, μουσικές και χορευτικές παραγωγές, που δεν έχουν κάνει το εμβόλιο, θα υποχρεούνται να προσκομίζουν στην εργασία τους δύο αρνητικά τεστ την εβδομάδα, τα οποία θα έχουν πληρώσει οι ίδιοι.

 

Όσοι ταξιδεύουν με οποιοδήποτε μέσο μέσα στη χώρα θα πρέπει να προσκομίζουν αρνητικό rapid test που έχει γίνει τουλάχιστον 48 ώρες πριν από τη μετακίνηση τους, ενώ δεν θα μπορούν να προσέρχονται σε δημόσιες δομές για να πραγματοποιούν δωρεάν τεστ Covid πριν ταξιδέψουν.

 

 

Σε κλειστούς χώρους εστίασης (καφέ, μπαρ, εστιατόρια, ταβέρνες, κλαμπ, κέντρα διασκέδασης ), θα μπορούν να μπαίνουν μόνο εμβολιασμένοι και νοσήσαντες (έως 6 μήνες από τη διάγνωση). Θα γίνεται έλεγχος βεβαίωσης εμβολιασμού ή νόσησης και έλεγχος ταυτοπροσωπίας στην είσοδο της επιχείρησης με την εφαρμογή covid free app.

 

Σε όλους τους υπόλοιπους κλειστούς χώρους εργασίας ο εργοδότης, βάσει νόμου, έχει δικαίωμα να γνωρίζει ποιοι από τους εργαζόμενους του έχουν εμβολιαστεί.

 

Στους κλειστούς και ανοιχτούς χώρους γηπέδων θα επιτρέπεται η είσοδος μόνο σε εμβολιασμένους και νοσήσαντες (έως 6 μήνες από τη νόσηση).

 

Σε κλειστούς χώρους θεάτρων, σινεμά, μουσείων και αρχαιολογικών χώρων, θα επιτρέπεται η είσοδος σε εμβολιασμένους, νοσήσαντες (έως 6 μήνες από τη διάγνωση) και ανεμβολίαστους που έχουν πραγματοποιήσει εργαστηριακό rapid test αντιγόνου έως 48 ώρες πριν.

 

 

Στα κλειστά γυμναστήρια θα μπορούν να μπαίνουν εμβολιασμένοι, νοσήσαντες (έως 6 μήνες από τη διάγνωση) και ανεμβολίαστοι που έχουν πραγματοποιήσει εργαστηριακό rapid test αντιγόνου έως 48 ώρες πριν. Και σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να γίνεται έλεγχος βεβαίωσης εμβολιασμού, νόσησης, αρνητικού τεστ και έλεγχος ταυτοπροσωπίας στην είσοδο της επιχείρησης με την εφαρμογή covid free app.

 

Τέλος, η χρήση μάσκας είναι υποχρεωτική σε όλους τους εξωτερικούς χώρους όπου υπάρχει συνάθροιση, αλλά και σε όλους τους εσωτερικούς χώρους.

 

πηγή