Ο Δραγασάκης και το τρίτο ημίχρονο

 

Στο ποδόσφαιρο κανένα «τρίτο ημίχρονο» δεν παίζεται στους αγωνιστικούς χώρους. Το «τρίτο ημίχρονο» παίζεται στα αποδυτήρια. Αυτή την εικόνα του τρίτου ημιχρόνου περιέγραψε ο κ. Δραγασάκης.

«Ησκέψη μου πάει εμένα κατευθείαν στο τρίτο ημίχρονο». Αυτή η δήλωση του Γιάννη Δραγασάκη αποτελεί πρόβλεψη του εκλογικού αποτελέσματος των επερχόμενων Ευρωεκλογών. Δυσοίωνη για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.

 

Με λίγα λόγια και σε απλά ελληνικά ο κ. Δραγασάκης προδικάζει ότι ο κ. Κασσελάκης δεν θα πετύχει τον εκλογικό του στόχο. Και ότι είναι πολύ πιθανό ο ΣΥΡΙΖΑ να περάσει κάτω από τον πήχη του 17% που θα του επέτρεπε να ισχυριστεί ότι παρά την υπονόμευση που δέχθηκε κατάφερε να διατηρήσει αλώβητα τα εκλογικά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ.

 

 

Πού παίζεται το τρίτο ημίχρονο;

 

Στο ποδόσφαιρο, από όσο ξέρουμε, κανένα «τρίτο ημίχρονο» δεν παίζεται στους αγωνιστικούς χώρους. Το «τρίτο ημίχρονο» παίζεται στα αποδυτήρια. Αν μάλιστα ο αγώνας που έχει προηγηθεί είναι κομβικής σημασίας και η ομάδα δεν τα καταφέρει το σκηνικό είναι πάνω κάτω το εξής: απογοήτευση, κατήφεια, μουρμούρα.

 

Και στο τέλος την πληρώνει ο προπονητής. Δύσκολο να αλλάξεις όλους τους παίκτες της ομάδας. Άντε να βάλεις τους χαρακτηριζόμενους ως «μοιραίους» στον πάγκο. Συνήθως αυτός που φεύγει είναι ο προπονητής. Έρχεται άλλος μήπως και καταφέρει η ομάδα να πάρει τα πάνω της.

 

Αυτή την εικόνα του τρίτου ημιχρόνου περιέγραψε ο κ. Δραγασάκης. « Τι κάνουμε μετά; Τι κάνουμε σε ένα πολιτικό σκηνικό όπου ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να παίξει τον ρόλο του, όπου έχουμε κι άλλον φορέα ή φορείς στον ευρύτερο χώρο, αλλά κανείς από τους φορείς δεν μπορεί να απειλήσει την κυριαρχία Μητσοτάκη;» αναρωτήθηκε.

 

Η αναφορά του κ. Δραγασάκη παραπέμπει σε μια εικόνα που με βάση τα όσα καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις είναι πολύ πιθανό να την δούμε αμέσως μετά τη λήψη του ντέρμπι (ο Θεός να το κάνει) των Ευρωεκκλογών.

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ με ποσοστά χαμηλότερα από αυτά των εθνικών εκλογών δεν θα μπορεί πράγματι να παίξει το ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το αφήγημα με το οποίο ο κ. Κασσελάκης κέρδισε την εσωκομματική διαδικασία (είμαι αυτός που θα κερδίσει τον Μητσοτάκη) θα έχει πάει περίπατο στο Τέξας.

 

Αν μάλιστα μετά τις Ευρωεκλογές ο κ. Κασσελάκης δει την πλάτη και του κ. Ανδρουλάκη (το ΠαΣοΚ δείχνει η αναφορά στον άλλο φορέα του χώρου), τότε τα πράγματα θα γίνουν πολύ δύσκολα για τον προ μηνών πολλά υποσχόμενο νέο ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ.

 

Υπάρχει, βέβαια και μια άλλη, η πιο σημαντική, ίσως, παράμετρος. Να μην μπορεί, όπως είπε ο κ. Δραγασάκης και είναι το πιο πιθανό να συμβεί μετά το εκλογικό αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών, κανείς από τους φορείς του καλούμενου προοδευτικού χώρου να απειλήσει την κυριαρχία του κ. Μητσοτάκη.

 

Τι γίνεται τότε; Η μία περίπτωση είναι οι προοδευτικές δυνάμεις και η βάση τους να είναι θεατές σε ένα ακόμα εκλογικό περίπατο του κ. Μητσοτάκη. Η άλλη να προσπαθήσουν να βρουν τρόπο συνεννόησης μήπως και κάνουν τις επόμενες εκλογές ντέρμπι.

 

Εδώ βρίσκεται το κλειδί της μάχης των Ευρωεκλογών. Ο δεύτερος θα μπορεί να διεκδικήσει το ρόλο του καθοριστικού παράγοντα στις όποιες εξελίξεις ακολουθήσουν.

 

Με λίγα λόγια. Τον νικητή του επόμενου παιχνιδιού τον ξέρουμε. Μένει να δούμε ποιος θα προκριθεί στο UEFA. Θα έχει και αυτό τη σημασία του. 

Δημήτρης Χόνδρος

Αποχώρησε και ο Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης από τον ΣΥΡΙΖΑ

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει με κατάρρευση σημειώνει στην επιστολή του και εκτοξεύει βέλη κατά του Στέφανου Κασσελάκη.

Με επιστολή του προς την γραμματέα του κόμματος, Ράνια, Σβίγκου, ο πρώην βουλευτής Θεσσαλονίκης ανακοινώνει την αποχώρησή του από τον ΣΥΡΙΖΑ, ασκώντας δριμεία κριτική στον νέο πρόεδρο του κόμματος.

 

 

Ο Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης προειδοποιεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει με κατάρρευση, προσθέτει ότι « αλληλεγγύη και η συλλογικότητα, ταυτοτικές αξίες της Αριστεράς, έδωσαν τη θέση τους στο διχασμό και την εχθροπάθεια» και υπογραμμίζει «σήμερα αδυνατώ να συγχρονίσω τα πολιτικά μου βήματα με τη νέα πραγματικότητα που οριοθετεί τον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ».

 

«Σε τελική ανάλυση και επειδή δεν είμαστε αυτό που δηλώνουμε, αλλά αυτό που πράττουμε, οι προοδευτικοί πολίτες αλλά και η κοινωνία συνολικά κρίνουν και αξιολογούν τη στάση, τις πολιτικές πρωτοβουλίες και τις επιλογές όλων μας» καταλήγει. 

Ολόκληρη η επιστολή παραίτησης

 Αγαπητή Ράνια

 

Το προσωπικό και άλλο τόσο συλλογικό ταξίδι “από το Μαύρο στο Φως”,

όπως το ονόμασα στη συνείδησή μου, ξεκίνησε για μένα στις 13 Ιουνίου

του 2013. Στα δύο χρόνια της εθελοντικής εργασίας στην ελεύθερη ΕΡΤ

φοίτησα στο σχολείο των κινημάτων και των συλλογικοτήτων. Εκεί όπου το

“εγώ” του δημοσιογράφου της ΕΡΤ3, μετά από 23 χρόνια δημοσιογραφίας

στην πρώτη γραμμή, έδωσε τη θέση του στο “εμείς” της συνεργασίας με τους

απολυμένους συντρόφους μου με ένα κοινό όραμα και σκοπό: να πάρουμε τις ζωές μας πίσω.

 

Η πρόταση του Αλέξη Τσίπρα να στρατευθώ στο ψηφοδέλτιο του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ.- Π.Σ.

στη Θεσσαλονίκη βρήκε εύφορο έδαφος καθώς, μετά την απόλυση και

την ανεργία, είχα ήδη αποφασίσει να επιχειρήσω να προσφέρω στην πόλη

μου και την κοινωνία από το μετερίζι πλέον της πολιτικής.

 

 

Ήταν τότε που ο σημερινός πρόεδρος του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. αρθρογραφούσε υπέρ

των απολύσεων εργαζομένων. Τότε που έγραφε ότι θα έπρεπε να είχαν ήδη

απολυθεί πολύ περισσότεροι από 15.000 άνθρωποι, για να ισχυριστεί

σήμερα ότι ήταν πολύ νέος για να θυμάται τι έγραψε τότε. Εμείς από την

άλλη, δεν θα ξεχάσουμε ποτέ το τι ζήσαμε εκείνη την περίοδο μαζί με τις

οικογένειες μας.

 

Η διαδρομή δύσκολη, με το πιστόλι των μνημονίων στον κρόταφο.

Το καλοκαίρι του 2015 το δίλημμα της διάσπασης αμείλικτο: με ποιους θα

πας και ποιους θα αφήσεις. Η απόφαση τότε καθορίστηκε από την απόλυτη

προτεραιότητα να στηρίξουμε τους ευάλωτους συμπολίτες μας, τους άπορους,

τους άνεργους, να βγει η χώρα από την ανθρωπιστική κρίση με την κοινωνία όρθια.

 

Εάν οι επικοινωνιακές ανάγκες του νέου προέδρου απαιτούν την

καταγγελία της κυβέρνησης 2015-2019, θέλω να υπογραμμίσω, εγώ που δεν

είχα την τιμή να είμαι μέλος της, ότι είμαι περήφανος για αυτήν. Ασφαλώς ο

εχθρός του καλού είναι πάντοτε το καλύτερο, όμως όσα κατάφερε η κυβέρνηση

Τσίπρα για τη χώρα μέσα στις πιο αντίξοες συνθήκες απαιτούσαν θάρρος,

αποφασιστικότητα, ηθική ακεραιότητα, πολιτική ικανότητα με το βλέμμα στο

μέλλον.

 

Η ιστορική Συμφωνία των Πρεσπών, οι νομοθετικές παρεμβάσεις για τα

εργασιακά, τα αναγκαία για την έξοδο από την ασφυκτική οικονομική

επιτήρηση 37 δις και όλα όσα τόλμησε και πέτυχε η κυβέρνηση της

Αριστεράς, αποτελούν παρακαταθήκη που ΚΑΝΕΙΣ δεν δικαιούται να

υποτιμήσει, να αγνοήσει, να παραχαράξει κατά το δοκούν, όποιο αξίωμα

και αν κατέχει.

 

 

Αισθάνομαι αυτές τις μέρες έντονα τη θλίψη και την πικρία των μελών μας

και των πολιτών που μας υποστήριξαν διαχρονικά, όσων αγωνίστηκαν μαζί

μας και συνέβαλαν με ψυχή και λογισμό, όσων αφιέρωσαν πολύτιμο χρόνο

από τη ζωή τους στον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ.- Προοδευτική Συμμαχία, καθώς παρακολουθούν

το οικοδόμημα αυτό να κινδυνεύει με κατάρρευση.

 

Αναρωτιέμαι πού κρυβόταν άραγε τόσο μίσος σε βάρος συντρόφων που μοιράζονταν τους ίδιους αγώνες και τις ίδιες αγωνίες όλα αυτά τα δύσκολα χρόνια. Δυστυχώς, πέρα από κάθε νοσηρή φαντασία και αρνητική πρόβλεψη, ο χώρος μας αποπνέει απογοήτευση, συρρίκνωση και ηττοπάθεια. Η ήττα στις βουλευτικές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές καθώς και ο κατακερματισμός των δυνάμεων μας στην προεδρική εκλογή άφησαν ανεπούλωτες πληγές στο σώμα των οργανώσεων μας.

Η αλληλεγγύη και η συλλογικότητα, ταυτοτικές αξίες της Αριστεράς, έδωσαν τη θέση τους στο διχασμό και την εχθροπάθεια, προκαλώντας αποστροφή σε πολλούς συντρόφους μας, οι οποίοι επιλέγουν πλέον την αποστράτευση και την ιδιώτευση.

 

Ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ, με τη σημερινή του εικόνα μετάλλαξης και απαξίωσης, τείνει

να καταστεί μέρος του προβλήματος και όχι μέρος της λύσης για την

ελληνική κοινωνία, η οποία αναζητά και αξιώνει ένα συγκροτημένο και

πειστικό σχέδιο εξόδου από την πολύπλευρη κρίση και όχι απόπειρες πορείας προς το “άγνωστο με βάρκα την ελπίδα”. Η ακρίβεια σε όλα τα μέτωπα της

καθημερινότητας, η διαλυμένη δημόσια υγεία και παιδεία, η κρίση

αξιοπιστίας στη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών, οι πολλαπλές

προκλήσεις που διαμορφώνουν τη διεθνή πολιτική σκηνή σε μία δύσκολη

συγκυρία, είναι ζητήματα που απαιτούν άμεσες απαντήσεις με συγκεκριμένη κατεύθυνση και πολιτικό περιεχόμενο.

 

Είναι ζωτικής σημασίας ζητούμενο πλέον να κάνουμε ένα “άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά”, για να θυμηθώ τα λόγια του ποιητή. Φθορά και απαξίωση που εντάθηκαν από αυτοσχεδιασμούς, αντιδημοκρατικές εξάρσεις και συνεχείς παλινωδίες της σημερινής ηγεσίας.

 

Όλο το χρονικό διάστημα της θητείας μου στο κοινοβούλιο πορεύτηκα με

γνώμονα τη συνείδησή μου και τις ανάγκες των πολιτών, χωρίς να μετέχω

σε τάσεις, ομάδες, κέντρα λήψης αποφάσεων. Με προβληματισμό και βαθιά

λύπη, αισθάνομαι ότι σήμερα αδυνατώ να συγχρονίσω τα πολιτικά μου βήματα

με τη νέα πραγματικότητα που οριοθετεί τον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ., μια πραγματικότητα

που σαφέστατα αλλοιώνει την πολιτική του ταυτότητα και ουσία.

 

Θέλω ωστόσο να υπογραμμίσω ότι οι χαρακτηρισμοί και οι απαξιωτικές

αναφορές για συντρόφους με τους οποίους παλέψαμε τόσα χρόνια μαζί

δεν μας αρμόζουν, όποια κι αν είναι η επιλογή τους. Μας ενώνει η περηφάνια

για το χθες, μπορεί να μας ενώσουν και οι αγώνες για το αύριο. Μόνος μας

αντίπαλος η κυβέρνηση της Ν.Δ. και η αντιλαϊκή, νεοφιλελεύθερη, ανάλγητη

πολιτική της.

 

Η ανάγκη μετεξέλιξης, βαθιάς ανανέωσης και επανίδρυσης της Αριστεράς,

αλλά και συνολικότερα του προοδευτικού και οικολογικού πολιτικού

χώρου, απαιτεί πρωτοβουλίες που θα υπερασπίζονται τα δημόσια αγαθά και

την κοινωνία, ώστε οι πολίτες να μπορούν να ζουν με αξιοπρέπεια και όχι απλώς να επιβιώνουν. Η ανάκτηση της εμπιστοσύνης τους προϋποθέτει τόλμη και ειλικρίνεια. Ένα πολιτικό συμβόλαιο ευθύνης και ανθρωπιάς είναι η μόνη απάντηση στη βαρβαρότητα της καθημερινότητας που μετατρέπεται σε νέα κανονικότητα μηδενικών προσδοκιών.

 

Σε τελική ανάλυση και επειδή δεν είμαστε αυτό που δηλώνουμε, αλλά αυτό

που πράττουμε, οι προοδευτικοί πολίτες αλλά και η κοινωνία συνολικά

κρίνουν και αξιολογούν τη στάση, τις πολιτικές πρωτοβουλίες και τις

επιλογές όλων μας.

 

Αγαπητή Γραμματέα της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.

 

με βάση τις παραπάνω σκέψεις μου, σου γνωστοποιώ ότι από σήμερα, 12 Δεκεμβρίου 2023, δεν αποτελώ μέλος του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ.- Π. Σ.

 

Την παρούσα κοινοποιώ και στην Οργάνωση Μελών Ευόσμου – Κορδελιού της

οποίας μέχρι σήμερα ήμουν μέλος.

 

Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης

 

π. Βουλευτής A’ Θεσσαλονίκης ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.(2015-2023)»

Μα στο Ντουμπάι η Διάσκεψη για το Κλίμα;

 

γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

 

Η είδηση γράφτηκε σε αθλητικές ιστοσελίδες, δεν είδα πάντως να αναπαράγεται ευρύτερα. Ισως το απρόσμενο περιεχόμενό της ξένισε τους πιθανούς αναμεταδότες και τους έκανε διστακτικούς. Ποια η είδηση; Οτι τη σεζόν 2024-2025 ή, το αργότερο, το 2025-2026, στην Ευρωλίγκα, το μπασκετικό ευρωπαϊκό υπερπρωτάθλημα, θα συμμετέχει και ομάδα από το Ντουμπάι. Οι βασικοί μέτοχοι της Λίγκας έδωσαν ήδη την έγκρισή τους και δεν απομένουν παρά οι λεπτομέρειες. Ποια η πρωταρχική λεπτομέρεια; Μα η κατασκευή εκ του μηδενός της καλαθοσφαιρικής ομάδας που θα εκπροσωπεί του λοιπού τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα στην ευρωπαϊκή διοργάνωση που εμπορεύεται τρίποντα, ριμπάουντ και κύρος. Τίποτε πιο εύκολο. Αφθονούν και τα πετροδολάρια και οι αθλητικοί μισθοφόροι. Και διάσημοι ανάμεσά τους, στο όριο ανάμεσα στον παίχτη και τον παλαίμαχο. Και ποιος διασημότερος από τον Κριστιάνο Ρονάλντο, που δρέπει πλέον δάφνες και χρήμα στα γήπεδα της Σαουδικής Αραβίας.

 

Αν το Κατάρ, γνωστό και για τις στενές επαφές του με το Ευρωκοινοβούλιο προς απόκτηση κοινοβουλευτικής εμπειρίας και αγορά δημοκρατικής τεχνογνωσίας, κατάφερε να αποσπάσει τη διοργάνωση του περυσινού Μουντιάλ, υποχρεώνοντας τους «πεπολιτισμένους» να καταπιούν χιλιάδες θανάτους μεταναστών εργατών στα γηπεδικά εργοτάξια· κι αν η Σαουδική Αραβία, σεσημασμένη πρόμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κατόρθωσε να μείνει μοναδική διεκδικήτρια του Μουντιάλ του 2034 (ευτυχώς δεν περπάτησε το απίστευτο σχέδιο να κατατεθεί συνυποψηφιότητα της Ελλάδας, της Σαουδικής Αραβίας και της Αιγύπτου, που απέβλεπε, τι άλλο, στον εκδημοκρατισμό της αφρικανικής και της ασιατικής χώρας), γιατί να μη δοθεί στο Ντουμπάι η δυνατότητα να γίνει μέτοχος του ευρωπαϊκού αθλητικού πολιτισμού;

 

Ψήφος στο πετρέλαιο

Μήπως επειδή απαγορεύεται η ίδρυση και λειτουργία κομμάτων στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, πρωτεύουσα των οποίων είναι το Ντουμπάι, αρρήτως αδελφοποιημένο πλέον με την Αθήνα, αν κρίνουμε από τον αριθμό των Ελλήνων σελεμπριτάδων αλλά και «κοινολαϊτών» που κάνουν εκεί Χριστούγεννα και Πάσχα; Ή επειδή δικαίωμα ψήφου στη χώρα αυτή, στις εκλογές του 2019, είχαν μόνο 337.738 πολίτες με υπηκοότητα ενός από τα εφτά συνενωμένα εμιράτα, δηλαδή περίπου το 1/4 του πληθυσμιακού συνόλου;

 

Και στο κάτω κάτω, από τη στιγμή που οι κεφαλές του πλανήτη αποφάσισαν να διοργανωθεί στο Ντουμπάι η 28η Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Κλίμα (COP28), πού το παράδοξο που θα εμφυτευθεί μπασκετική ομάδα των Εμιράτων στην Ευρωλίγκα; Δεν έχουν μπάσκετ και δεν έχουν καημό μ’ αυτό; Δευτερεύον. Δεν έχουν περιβαλλοντική ευαισθησία ούτε και τους δέρνει ο καημός να αποκτήσουν; Τριτεύον. Εμποροι πετρελαίου είναι οι άνθρωποι. Υποχρεούνται να υποστηρίζουν τα συμφέροντα της «τάξης» τους, και δη διακαώς. Κι ας καταντήσει διακεκαυμένη ζώνη ο πλανήτης όλος.

 

Μια έκθεση προϊόντων βίγκαν στους χώρους και στα ψυγεία κρεοπωλείου μάλλον θα ξένιζε λιγότερο.

 

Μια έκθεση προϊόντων βίγκαν στους χώρους και στα ψυγεία κρεοπωλείου μάλλον θα ξένιζε λιγότερο, έτσι όπως έχουμε συνηθίσει στις επικοινωνιακές και διαφημιστικές υπερβολές (να ‘ναι καλά τα κόμματά μας, που μας έχουν εκπαιδεύσει καλά σ’ αυτόν τον τομέα) απ’ ό,τι η επιλογή του σουλτάνου Αχμετ αλ Τζαμπέρ ως οικοδεσπότη μιας κρισιμότατης διάσκεψης για το κλίμα. Κι αυτό πότε; Στο τέλος μιας θερμότατης χρονιάς, γεμάτης καταστροφικά φαινόμενα σε όλες τις ηπείρους. «Μπορούμε να πούμε με σχεδόν απόλυτη βεβαιότητα ότι το 2023 θα είναι το θερμότερο έτος στα χρονικά»», δήλωσε προ μηνός η Σαμάνθα Μπέρτζες, υποδιευθύντρια της υπηρεσίας κλιματικής αλλαγής «Κοπέρνικος», ταραγμένη και από το γεγονός ότι η μέση θερμοκρασία του φετινού Οκτωβρίου ήταν κατά 1,7 βαθμούς Κελσίου θερμότερη από οποιονδήποτε Οκτώβριο της περιόδου 1850-1900. Η έκτοτε πρόοδος, ανάπτυξη, προκοπή, ευημερία (εντός ή εκτός εισαγωγικών, κατά την κρίση του καθενός), ανορθολογική και άπληστη, και άνισα κατανεμημένη ανάμεσα σε ηπείρους και χώρες αλλά και ανάμεσα σε τάξεις, στο εσωτερικό κάθε χώρας, έχει πυρώσει τον πλανήτη. Το «σημείο χωρίς επιστροφή» δεν είναι πια πολύ μακριά.

 

Απόγνωση

Μάλλον με τη σιγουριά ότι μιλάει σε ώτα μη ακουόντων, η κ. Σαμάνθα Μπέρτζες πρόσθεσε την επωδό των επιστημόνων δεκαετίες τώρα: «Η αίσθηση του επείγοντος για τη λήψη φιλόδοξων μέτρων για το κλίμα δεν ήταν ποτέ τόσο ισχυρή». Ο τόνος της επωδού, που τη χρησιμοποιεί συχνότατα και ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες, καθώς και όλες οι διεθνείς περιβαλλοντικές οργανώσεις, έχει αλλάξει με τα χρόνια: από την επιστημονική αυστηρότητα έχουμε περάσει πια στη φωνή της απόγνωσης. Ούτε κι αυτή συγκινεί όμως, κι ας καταθέτει πληθώρα στοιχείων. Στην πραγματικότητα, βρισκόμαστε σχεδόν στο ίδιο απογοητευτικό σημείο όπου βρισκόμασταν τον 20ό αιώνα, όταν πρωτοάρχισε να μας προειδοποιεί η επιστημονική κοινότητα· όχι όλη, υπήρξαν και μετεωρολόγοι, φυσικοί κ.ά. που εκποίησαν το όποιο κύρος τους στους πετρελαιοβιομήχανους. Το οικολογικό κίνημα κάθε άλλο παρά ακμαίο είναι, ενώ, αντίθετα, οι αρνητές της κλιματικής κρίσης δεν έχουν μειωθεί ιδιαίτερα. Και σίγουρα δεν έχουν μειωθεί οι παντελώς αδιάφοροι, που συνεχίζουν να απολαμβάνουν το ίδιο καταναλωτικό μοντέλο.

 

Πειστήριο και η όπου γης άνοδος της Ακροδεξιάς, η οποία, όπως είδαμε πρόσφατα και με την επιτυχία του Γκερτ Βίλντερς στην Ολλανδία, έχει προσθέσει και την άρνηση της κλιματικής κατάρρευσης στο όλο πακέτο (μισαλλοδοξία, εθνικισμός, ισλαμοφοβία, αντισημιτισμός, μεταναστοφαγία). Αυτοί, ναι, βρίσκουν πρόθυμα ώτα. Γιατί είναι πάντοτε πολλοί όσοι θέλουν ν’ ακούνε λόγια καθησυχαστικά: «Μην τους ακούτε, υπερβολές, συμπαιγνία είναι, δεν βλέπετε; Εξω χιονίζει…». Λόγια που τους αθωώνουν και τους δικαιώνουν, αφού τους επιτρέπουν να πιστεύουν ότι όλα τελούν υπό έλεγχο, δεν χρειάζεται πανικός, ούτε καν τόσος δα φόβος. Ούτε και καμιά αλλαγή στον τρόπο που ζούμε, παράγουμε και καταναλώνουμε, χρειάζεται. Ή στον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα, με ορίζοντά μας τον επόμενο χρόνο και το άτομό μας ένθρονο μέσα σ’ αυτόν, και όχι την επόμενη ή μεθεπόμενη δεκαετία και τα παιδιά μας μέσα σ’ αυτήν.

 

Παράπλευρες… δράσεις

Στο Ντουμπάι αυτές τις μέρες πήγαν για λόμπινγκ και 1.300 εκπρόσωποι της βιομηχανίας ορυκτών καυσίμων. Μάλλον περιττεύουν. Αρκεί που προεδρεύει ο σουλτάνος Αλ Τζαμπέρ, που ηγείται και της κρατικής εταιρείας πετρελαίου του Αμπου Ντάμπι. «Η κατάργηση των ορυκτών καυσίμων θα μας γυρίσει πίσω στην εποχή των σπηλαίων», ακούγεται να λέει βιντεοσκοπούμενος. «Παρεξήγηση, παρανόηση, διαστρέβλωση», ισχυρίστηκε όταν τον έψεξαν για τον αντιεπιστημονικό ετσιθελισμό του. Σαν Ελληνας πολιτικός και αυτός. Αξιοπιστότατος…

 

 

Τι (δεν) καταλαβαίνει ο Κασσελάκης, οι πολλές αριστερές και η δεξιά που σαρώνει…

 

Ο άλλοτε ισχυρός ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει, ούτε καν με το 18% των εκλογών του Ιουνίου. Όλοι το γνωρίζουν αυτό. Όλοι;

 

 γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

 

Με την ανακοίνωση του ονόματος (Νέα Αριστερά) του πολιτικού φορέα όσων αποχώρησαν επισημοποιήθηκε η διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ.

 

Είναι η δεύτερη. Η πρώτη, στο μακρινό 2015, δεν τον επηρέασε, ήταν ακόμη φρέσκος στην κυβερνητική εξουσία. Τυπικά, δεν ξέρουμε ακόμη πώς θα τον επηρεάσει η σημερινή, αλλά η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική. Ο άλλοτε ισχυρός ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει, ούτε καν με το 18% των εκλογών του Ιουνίου.

 

Όλοι το γνωρίζουν αυτό. Όλοι; Έχω μια αμφιβολία για τον Στέφανο Κασσελάκη. Για το τι γνωρίζει και τι καταλαβαίνει. Αν και νέος, μεγαλωμένος σε περιβάλλον όπου κυριαρχούσαν ο ρεαλισμός και ο κυνισμός, δεν ξέρω αν έχει συνειδητοποιήσει που έμπλεξε. Και αν κοιτάζει ή διαβάζει την επομένη αυτά που είπε την προηγουμένη.

 

 

Τη μια κατακεραυνώνει το «μαξιλάρι» του Τσακαλώτου (κάνοντας ότι δεν ξέρει ότι ήταν και του Τσίπρα), την άλλη το εξυμνεί, γιατί μας οδήγησε -σήμερα, επί Μητσοτάκη- στην επενδυτική βαθμίδα. Τη μια λέει ο δικός του πήχης στις ευρωεκλογές του Ιουνίου του 2023 είναι το 17%-18% των βουλευτικών εκλογών του Ιουνίου του 2023. Την άλλη το αλλάζει και (λέει ότι) πάει για νίκη.

 

Προφανώς, του είπαν οι δικοί του ότι δεν γίνεται να παραδέχεται από τώρα ότι θα χάσει, νέος αρχηγός είναι. Και, θα μου πείτε, δεν το ξέρουν ότι θα χάσουν; Το ξέρουν, αλλά κάποιοι παλιότεροι ξέρουν και την καραμανλική ρήση «υπάρχουν πράγματα που γίνονται αλλά δεν λέγονται». Δηλαδή, ξέρουν ότι θα (ξανα)χάσουν, αλλά πώς μπορούν να το πουν από τώρα;

 

 

Εντάξει, κατανοητό. Δεν λέγονται αυτά. Γίνονται. Θα γίνουν. Το λένε όλοι και όλα. Το μαρτυράει η κοινή πείρα, η εμπειρική παρατήρηση. Το λένε και οι μετρήσεις. Τι λένε όλα αυτά; Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ του 18% είναι μια (κοντινή ακόμη) ανάμνηση. Τώρα είναι τρίτο κόμμα και τίποτα δεν εγγυάται ότι εκεί θα μείνει. Το ΚΚΕ τον ακολουθεί κατά πόδας.

 

Τα βλέπει και τα καταλαβαίνουν αυτά ο Κασσελάκης και οι δικοί του; Οι δικοί του χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Οι πολύ στενοί, που έχουν ταυτίσει την πολιτική τους επιβίωση με τη δική του επιβίωση, δεν έχουν περιθώρια να παραδεχτούν αυτά που έρχονται. Δεν γίνεται. Πρέπει να δείχνουν αισιόδοξοι. Αλλά ξέρουν. Ακόμα και ο Πολάκης δεν λέει πια για τις «ψεύτικες» δημοσκοπήσεις. Διότι αυτά τα έλεγε πριν από τις τελευταίες εκλογές, τα έχαφταν οι φανατικοί του, αλλά τώρα δεν τον παίρνει. Διότι είναι ικανός, τώρα πια, να συνδυάζει τη μπουνταλοσύνη με το στοιχειώδη ρεαλισμό.

 

Οι πολύ στενοί, λοιπόν, κασσελακικοί -είτε ξέρουν είτε δεν ξέρουν τι γίνεται- πρέπει να είναι αισιόδοξοι και να λένε «πάμε για τη νίκη στις ευρωεκλογές».

 

Το ερώτημα είναι τι ξέρουν, τι λένε και τι κάνουν οι άλλοι, που (δεν γινόταν αλλιώς) είναι στο κόμμα και βλέπουν (αλίμονο αν δεν βλέπουν) πού πάνε τα πράγματα.

 

Ο Αλέξης Τσίπρας, για παράδειγμα. Μια που δεν βλέπει προκοπή στο εσωτερικό, το ‘ριξε στα ταξίδια. Πήγε στην Ιταλία για επαφές με τους εκεί κεντρο-αριστερούς και είπε δύο πράγματα. Ότι εκεί, στην Ιταλία, οι προοδευτικές δεν τσακώνονται μεταξύ τους, αλλά έχουν μέτωπο με τη Μελόνι που κυβερνά. Και ότι, όταν οι προοδευτικές δυνάμεις είναι διασπασμένες, κυριαρχεί η Δεξιά.

 

Πολύ σωστά και τα δύο. Αλλά δεν αρκεί, κατά τη γνωστή παροιμία, να «τα λέει στην πεθερά για τα ακούει η νύφη». Πρέπει να πει στο διάδοχό του ότι το να απολύει μη αρεστούς δημοσιογράφους από το «Κόκκινο» δεν θα του αποφέρει τίποτα πολιτικά. Απλώς θα απαλλαγεί, ως εργοδότης, από τις αμοιβές τους. Επίσης, πρέπει να του πει ότι, με το να κατατάσσει τον Χαρίτση, την Αχτσιόγλου, τον Τσακαλώτο και τους λοιπούς αποχωρήσαντες βουλευτές στους… αυλικούς των τραπεζών, πετυχαίνει δύο πράγματα. Πρώτον, κάνει (εκτός από το παρδαλό κατσίκι) και τις κότες να γελάνε. Και, δεύτερον, γράφει εις τα παλιότερα των υποδημάτων του (ο Κασσελάκης) τη δική του προτροπή (του Τσίπρα) να μην αναλώνεται σε εμφύλιο με τους πρώην συντρόφους τους, γιατί αυτό μόνο τους «απέναντι» εξυπηρετεί.

 

Μίζερες καταστάσεις. Ας δούμε τη γενικότερη εικόνα. Ήδη στην (κοινοβουλευτική) Αριστερά καταγράφονται ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, η Νέα Αριστερά υπό τον Αλέξη Χαρίτση και η Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Από κοντά και το (εξωκοινοβουλευτικό) ΜέΡΑ25 του Γιάννη Βαρουφάκη. Στον ευρύτερο κεντροαριστερό χώρο υπάρχει, φυσικά, το ΠΑΣΟΚ, που ανταγωνίζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ για τη δεύτερη θέση.

 

Αν τα αθροίσουμε όλα αυτά -που δεν αθροίζονται, αλλά για χάρη της συζήτησης- υπολείπονται κατά δέκα μονάδες του συνόλου της (ευρείας) Δεξιάς. Και αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά στο μισό αιώνα της Μεταπολίτευσης.

 

‘Όμως, αυτό δεν είναι το χειρότερο για την ευρεία (κεντρο)αριστερά ή προοδευτική παράταξη. Η ΝΔ (40,5%) εμφανίζεται πανίσχυρη, επειδή απέναντί της δεν υπάρχει κανένα κόμμα με ισχυρό ποσοστό, που να του επιτρέπει να αμφισβητήσει την παντοδυναμία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Έχουμε τρία μικρομεσαία κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ), τα οποία στις προσεχείς ευρωεκλογές θα συγκρουστούν απλώς για τη σειρά στην κατάταξη, ουσιαστικά για το ποιο θα καταλάβει τη δεύτερη θέση. Αν την κρατήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Κασσελάκης θα μείνει ακλόνητος, ακόμα κι αν το ποσοστό του είναι χαμηλότερο του 18% των τελευταίων βουλευτικών εκλογών. Αν την καταλάβει το ΠΑΣΟΚ, ο Νίκος Ανδρουλάκης θα λέει ότι έχει βάλει πλώρη να αμφισβητήσει την πρωτοκαθεδρία της ΝΔ στις επόμενες.

 

Είναι τόσο «υψηλοί» όλοι αυτοί οι στόχοι που ο κ. Μητσοτάκης και οι περί αυτόν γελάνε αυτάρεσκα βλέποντας όλο αυτό το σκορποχώρι στ’ αριστερά τους.

 

Το έχει πει πολύ εύστοχα ο Αμερικανός συγγραφέας Ζιγκ Ζίγκλαρ: «Αν στοχεύεις χαμηλά, θα πετυχαίνεις πάντα».

 

 

Αποχωρήσεων συνέχεια: 51 συνδικαλιστές καταγγέλλουν τον Στ. Κασσελάκη για διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ

 

Ακόμη ένα επεισόδιο στο σίριαλ των αποχωρήσεων από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Με κοινή δήλωσή τους ανακοίνωσαν ότι φεύγουν από το κόμμα 51 συνδικαλιστικά στελέχη, τα οποία κατηγορούν τον Στέφανο Κασσελάκη ότι «διαλύει τον ΣΥΡΙΖΑ και τον μετατρέπει σε ένα άμορφο κόμμα».

  

Επισημαίνουν ότι το πολιτικό στίγμα του προέδρου του κόμματος «εκπέμπει ένα συνονθύλευμα αντιφατικών απόψεων χωρίς κανένα προγραμματικό βάθος», κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στην «παρέμβασή του στο Συνέδριο του ΣΕΒ όπου εμφανίστηκε υπερασπιστής του Κεφαλαίου».

 

 

«Είναι μια πορεία, δυστυχώς, δίχως επιστροφή», τονίζουν.

 

Ιδιαίτερη αναφορά κάνουν στη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας ότι είναι περήφανοι «για όσα καταφέραμε την περίοδο 2015-2019 με την πρώτη Αριστερή κυβέρνηση του τόπου με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε το έργο να διασώσει την κοινωνική συνοχή μιας χρεωκοπημένης χώρας».

 

«Έχει έρθει η ώρα για μια νέα πορεία για τη χώρα που θα στηρίζεται στα μεγάλα οράματα της Αριστεράς, στα κεκτημένα της Μεταπολίτευσης, αλλά την ίδια στιγμή θα προωθεί αποφασιστικές τομές και προοδευτικές πολιτικές», προσθέτουν.

 

Η ανακοίνωση των 51 συνδικαλιστών

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ βιώνει μια διαλυτική κρίση. Ο νέος Πρόεδρος του κόμματος και η ηγετική ομάδα αρνούνται να αναγνωρίσουν και να συζητήσουν τον πολιτικό πυρήνα του προβλήματος. Αντί αυτού, επιλέγουν το ερμηνευτικό σχήμα του «εσωτερικού εχθρού» και της «Πέμπτης Φάλαγγας». Αυτή τη στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ βυθίζεται στην ανυποληψία και στην απαξίωση. Είναι μια επώδυνη και διαλυτική διαδικασία που πλήττει όχι μόνο το ιστορικό κόμμα της Αριστεράς, αλλά συνολικά τις προοδευτικές δυνάμεις και τη Δημοκρατία της χώρας.

 

Ο Στέφανος Κασσελάκης αναδείχθηκε δημοκρατικά. Αλλά πορεύεται αντιδημοκρατικά. Διαλύει τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και τον μετατρέπει σε ένα άμορφο κόμμα, ενώ την ίδια στιγμή το πολιτικό του στίγμα εκπέμπει ένα συνονθύλευμα αντιφατικών απόψεων χωρίς κανένα προγραμματικό βάθος. Ένδειξη αυτής της παθογένειας είναι η παρέμβασή του στο Συνέδριο του ΣΕΒ όπου εμφανίστηκε υπερασπιστής του Κεφαλαίου ως εργαλείου κοινωνικής ευημερίας, υποστηρίζοντας ότι η Εργασία μπορεί να έχει συνεργατική και όχι ανταγωνιστική σχέση με το Κεφάλαιο. Είναι μια πορεία, δυστυχώς, δίχως επιστροφή.

 

Όσες και όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο αναγνωρίζουμε την ανάγκη και αναλαμβάνουμε την ευθύνη μιας αποφασιστικής τομής στην πορεία εκφυλισμού και απαξίωσης της Αριστεράς στη χώρα μας. Αναγνωρίζουμε τις δικές μας ευθύνες στην ανοχή, στο όνομα της πολιτικής ενότητας, σε προβληματικά φαινόμενα που οδήγησαν στην κρίση του κόμματος, την ανοχή σε διχαστικές συμπεριφορές που τροφοδότησαν το αντί-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο και απομάκρυναν από κοντά μας αριστερούς και προοδευτικούς πολίτες.

 

Την ίδια στιγμή παραμένουμε περήφανοι για όσα καταφέραμε την περίοδο 2015-2019 με την πρώτη Αριστερή κυβέρνηση του τόπου με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε το έργο να διασώσει την κοινωνική συνοχή μιας χρεωκοπημένης χώρας. Κρατάμε από την πολύτιμη και δύσκολη αυτή μάχη τις μεγάλες τομές στην κοινωνική και εργατική πολιτική, την εμφατική ενίσχυση του  ΣΕΠΕ, την συνευθύνη των εργολάβων, το βάσιμο λόγο απόλυσης, την κατάργηση του υποκατώτατου μισθού, την επαναφορά των κλαδικών συμβάσεων.

 

Και κυρίως κρατάμε την επίγνωση ότι η σύγχρονη Αριστερά είναι αυτή που συγκρούεται και σχεδιάζει, που μιλά συγκεκριμένα και αναλαμβάνει την ευθύνη της άσκησης πολιτικής, που αλλάζει τις ζωές των ανθρώπων στο σήμερα.

 

Ο πολιτικός χρόνος είναι πυκνός και απαιτεί τολμηρά βήματα. Οι παλιές συνταγές έχουν δείξει τα όριά τους.

 

Εμείς, εκλεγμένοι συνδικαλιστές και συνδικαλίστριες, σήμερα αποχωρούμε από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Το βήμα που κάνουμε εκκινεί από μια σκληρή παραδοχή. Η κατάσταση που έχει παγιωθεί στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν μας επιτρέπει να υπερασπιστούμε, να υλοποιήσουμε και να ανανεώσουμε το πρόγραμμα και το πολιτικό σχέδιο της Αριστεράς με βάση το οποίο διεκδικήσαμε την υποστήριξη και την ψήφο των πολιτών στις πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις.

 

Σήμερα όμως κάνουμε ένα βήμα που κοιτάει στο μέλλον. Η Ελλάδα χρειάζεται πολιτικά ισχυρή και προγραμματικά οραματική αριστερή προοδευτική αντιπολίτευση, που όχι μόνο θα αμφισβητεί την ηγεμονία της Νέας Δημοκρατίας, αλλά θα δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την ανατροπή της. Ο πολιτικός χρόνος είναι πυκνός και απαιτεί τολμηρά βήματα. Οι παλιές συνταγές έχουν δείξει τα όριά τους.

 

Μπορούμε να νικήσουμε. Έχει έρθει η ώρα για μια νέα πορεία για τη χώρα που θα στηρίζεται στα μεγάλα οράματα της Αριστεράς, στα κεκτημένα της Μεταπολίτευσης, αλλά την ίδια στιγμή θα προωθεί αποφασιστικές τομές και προοδευτικές πολιτικές που δίνουν υπόσταση στο σύγχρονο περιεχόμενο της Δημοκρατίας: μια κοινωνία ισότητας, ελευθερίας και δικαιοσύνης. Μια κοινωνία ασφάλειας, συμπερίληψης και καλύτερης ζωής.

 

Σε αυτόν τον στόχο θα αφιερώσουμε όλες μας τις δυνάμεις».

 

Ποιοι υπογράφουν

 

ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ  ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ – ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ – ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΟΔΗΓΩΝ ΦΟΡΤΗΓΩΝ ΑΥΤ/ΤΩΝ ΠΑΣΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΥΠΕΡΑΣΤΙΚΩΝ & ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΛΕΩΦΟΡΕΙΩΝ & ΕΠΙΒΑΤΗΓΩΝ Δ.Χ (ΤΑΞΙ ΑΓΟΡΑΙΑ) Ν. ΣΕΡΡΩΝ

ΑΜΠΛΑΣ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ – ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΓΣΕΕ & ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΟΣΜΕ)

ΑΝΔΡΕΟΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑ – ΜΕΛΟΣ ΝΕ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ

ΒΑΒΑΤΣΙΚΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ – ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΩΝ ΤΑΧΥΜΕΤΑΦΟΡΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ (ΣΕΤΤΕΑ)

ΒΑΜΒΟΥΡΕΛΛΗΣ ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΣ* – ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

ΒΑΣΔΕΚΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ – ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΩΝ ΤΑΧΥΜΕΤΑΦΟΡΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ (ΣΕΤΤΕΑ)

ΒΕΛΙΣΣΑΡΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ – ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΟΔΗΓΩΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΛΕΩΦΟΡΕΙΩΝ ΑΧΑΙΑΣ ΗΛΕΙΑΣ

ΓΕΡΟΔΗΜΟΥ ΝΙΚΗ – ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΛΕΩΦΟΡΕΙΩΝ

ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ – ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ MART CASH&CARRY

ΓΙΟΛΔΑΣΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ – ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΟΣΜΕ) & ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΕΝΩΣΗΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΗΛΠΑΠ

ΓΩΓΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ – ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ & ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΕΝΩΣΗΣ ΛΙΜΕΝΕΡΓΑΤΩΝ ΟΛΠ

ΔΗΜΟΝΙΤΣΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ – ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ

ΔΙΠΛΑΡΗΣ ΠΕΤΡΟΣ – ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΟΔΗΓΩΝ ΤΑΞΙ ΑΤΤΙΚΗΣ

ΖΑΜΠΑΤΗ ΕΙΡΗΝΗ* – ΜΕΛΟΣ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΖΗΣΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ – ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΕ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

ΖΙΩΓΑΣ ΣΩΤΗΡΗΣ – ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΗΠΕΙΡΟΥ & ΝΗΣΟΥ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

ΘΕΟΦΙΛΑΤΟΣ ΜΑΡΙΟΣ – ΑΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΘΗΝΑΣ

ΚΑΛΑΒΑΝΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ – ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΤΥΠΟΥ ΧΑΡΤΟΥ

ΚΑΠΙΡΗΣ ΝΙΚΟΣ – ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΑΒ

ΚΑΡΑΜΕΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ – ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΗΣ ΛΑΡΚΟ

ΚΟΠΑΝΑΣ ΚΩΣΤΗΣ* – ΑΝΑΠΛ. ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΣΤΑΖΟΕ

ΚΟΥΤΙΝΑ ΒΑΣΩ – ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ & ΕΜΠΟΡΟΫΠΑΛΛΗΛΩΝ Ν. ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ & ΙΝΕ ΓΣΕΕ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ – ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΤΕ

ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ – ΤΑΜΙΑΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΛΕΩΦΟΡΕΙΩΝ

ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ ΑΝΝΑ – ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ

ΚΩΤΣΗΣ ΚΩΣΤΑΣ – ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΤΕΛ Ν. ΑΤΤΙΚΗΣ

ΛΑΖΑΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΩΤΑ*- ΜΕΛΟΣ ΓΣ ΟΤΟΕ & ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ

ΜΑΚΡΥΠΟΥΛΙΑΣ ΦΩΤΙΟΣ – ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΧΗΜΙΚΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ

ΜΑΝΤΑΔΑΚΗΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ – ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΑΒ

ΜΟΥΜΤΖΙΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ* – ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ DIAXON ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ

ΜΠΑΛΑΚΕΡΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ – ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ (ΟΣΜΕ) & ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

ΜΠΑΡΙΑΝΟΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ – ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΣΕ

ΜΠΟΥΚΑΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ – ΜΕΛΟΣ ΔΣ – ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΠΕΙΡΑΙΑΣ (ΣΕΤΑΠ)

ΝΙΚΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ – ΔΙΚΤΥΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΜΠΟΡΙΟ

ΠΑΛΟΥΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ – ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΚΕΡΚΥΡΑΣ & ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΟΔΗΓΩΝ ΤΑΞΙ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ – ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΩΝ ΤΑΧΥΜΕΤΑΦΟΡΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ (ΣΕΤΤΕΑ)

ΠΑΡΑΜΕΡΙΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ – ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΕΤΤΕΑ

ΡΟΥΣΣΟΥ ΑΝΤΩΝΙΑ – ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΛΕΩΦΟΡΕΙΩΝ

ΣΙΜΟΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ – ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ

ΣΚΕΠΕΤΖΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ – ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΝΩΣΗΣ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ (ΕΤΙΤΑ)

ΣΤΑΒΑΡΑΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ – ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ (ΟΣΜΕ) & ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΚΙΝΗΣΗΣ ΑΣΤΙΚΟΥ & ΥΠΕΡΑΣΤΙΚΟΥ ΚΤΕΛ Ν. ΛΑΡΙΣΑΣ

ΣΥΒΡΙΔΑΚΗ ΜΑΡΙΝΙΚΗ* – ΔΙΚΤΥΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΜΠΟΡΙΟ

ΣΥΓΓΕΝΙΩΤΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ* – ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΕΝΩΣΗΣ ΛΥΡΙΚΩΝ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΤΣΙΡΙΔΗΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ – ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ MART CASH&CARRY

ΤΣΟΥΚΑΛΕΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ – ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΚΙΝΗΣΗΣ ΑΣΤΙΚΟΥ & ΥΠΕΡΑΣΤΙΚΟΥ ΚΤΕΛ Ν. ΛΑΡΙΣΑΣ

ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑΚΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ – ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΟΜΥΛΕ

ΧΑΡΩΝΙΤΗΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ* – ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ MART CASH&CARRY

ΧΑΤΖΟΥΛΗΣ ΦΩΤΗΣ – ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΚΙΝΗΣΗΣ ΑΣΤΙΚΟΥ & ΥΠΕΡΑΣΤΙΚΟΥ ΚΤΕΛ Ν. ΛΑΡΙΣΑΣ

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟY ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ – ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΘΗΒΩΝ “Ο ΕΡΜΗΣ”

ΨΙΛΟΠΟΥΛΟΣ ΘΕΟΦΑΝΗΣ – ΤΑΜΙΑΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ & ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΤΕΛ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ

*Έχουν υπογράψει κείμενο αποχώρησης πριν 1-2 βδομάδες  

πηγή

 

Ευγενία Λουπάκη / Αν συνεχιστεί η δολοφονία χαρακτήρα θα προστατεύσω τον εαυτό μου..

 

Την δική της απάντηση στον διευθυντή του ραδιοφωνικού σταθμού «Στο Κόκκινο» Αδάμ Γιαννίκο δίνει η δημοσιογράφος Ευγενία Λουπάκη, σχετικά με την αποχώρησή της.

 

Υπενθυμίζεται πως το Σάββατο η ίδια ανακοίνωσε την αποχώρησή της από το σταθμό, με ανάρτησή της στο facebook.

 

Το τελευταίο διάστημα είχε προκληθεί έντονη αναστάτωση στο σταθμό μετά από ένα επικριτικό σχόλιο της ίδιας στον προσωπικό της λογαριασμό, για τον Στέφανο Κασσελάκη, το οποίο στη συνέχεια κατέβασε και ζήτησε συγγνώμη, ενώ το γυαλί φαίνεται πως είχε ραγίσει από νωρίτερα, μετά από μια ανάρτησή της υπέρ της Έφης Αχτσιόγλου.

 

Σύμφωνα μάλιστα με πληροφορίες του e-tetradio.gr, ως «λύση» προκρίθηκε να δοθεί 15νθήμερη αναγκαστική άδεια στη δημοσιογράφο και ραδιοφωνική παραγωγό από το σταθμό. Τελικά, η ίδια ανακοίνωσε την αποχώρησή της.

 

Λίγο αργότερα, ο Αδάμ Γιαννίκος, μέσα από την εκπομπή του, σχολίασε το γεγονός, αναφέροντας μεταξύ άλλων πως η Ευγενία Λουπάκη δεν εργαζόταν, αλλά προσέφερε «εθελοντικά» τις υπηρεσίες της, ενώ έκανε λόγο και για «παραγοντισμούς» και fake news.

 

Δίνοντας συνέχεια, η δημοσιογράφος ανέφερε το βράδυ του Σαββάτου πως ουδέποτε διέσπειρε κάποια ψευδή είδηση, ενώ χαρακτήρισε «αδιανόητα» τα όσα είπε ο διευθυντής του σταθμού, κάνοντας λόγο ακόμα και για «δολοφονία χαρακτήρα».

 

Η ανάρτησή της:

 

Στην εκπνοή της μέρας θέλω να σημειώσω δυο τρία πράγματα σύντομα, για να τα διαβάσουν κι αυτοί που δεν μπορούν τις σάλτσες:

 

Πρώτον δεν διέσπειρα εγώ fake news, αλλά το πρακτορείο που μοίρασε παντού τις φωτογραφίες του κ. Κασσελάκη στο Θησείο με την σκυλίτσα του. Δεν είδα πουθενά διαμαρτυρία του ΣΥΡΙΖΑ κατά του MEGA ή των σάιτ που ΟΛΑ αναπαρήγαγαν τις φωτογραφίες. Το ιερό μένος το φύλαγαν για μένα. Και δεν καταλαβαίνω γιατί, αφού μόλις πριν λίγες μέρες τραγουδούσαν όλοι χαρωποί το Happy Birtday στη σκυλίτσα Φάρλυ, που τα γενέθλιά της κατέκλυσαν τα σόσιαλ με πρωτοβουλία του ίδιου του Κασσελάκη.

 

Δεύτερον έμαθα πριν λίγο ότι ειπώθηκαν από μικροφώνου από τον διευθυντή του σταθμού κάποια αδιανόητα πράγματα για μένα. Ευτυχώς και -χωρίς να προχωρήσω σε χαρακτηρισμούς – υπάρχουν κι άλλοι και πολύ αξιόπιστοι μάρτυρες που άκουσαν και τα περί “κόκκινης κάρτας” και κοψίματος της εκπομπής που μου είπε από τηλεφώνου, όσο και τα νυχτερινά περί υποχρεωτικής 15νθήμερης τουλάχιστον άδειας. Για παράδειγμα η Διάνα Βουτυράκου που ήταν μπροστά. Αλλώστε η διαρροή που έδωσε η Κουμουνδούρου και δημοσιεύτηκε πανομοιότυπη παντού εγραφε καθαρά για “απόφαση του διευθυντή να ΑΠΟΛΥΣΕΙ τη Λουπάκη που απετράπη με παρέμβαση Καπνισάκη”

 

Τρίτον εγώ δεν θέλω σε καμμία περίπτωση να κάνω ζημιά στο σταθμό αλλά αν συνεχιστεί η δολοφονία χαρακτήρα θα προστατεύσω τον εαυτό μου.

 

Τέταρτον παραγοντισμό έκανα εγώ; Γελάει ο κόσμος! Ούτε υποψήφια ήμουν ποτέ, ούτε πλασσαρίστηκα για στέλεχος, ούτε μετακλητή οπουδήποτε, ούτε Γραφείο Τύπου οπουδήποτε. Και στην Κουμουνδούρου πήγα δυο τρεις φορές, στο ισόγειο, για να αφήσω τάπερ στον Καρτερό. Κι άλλες τρεις φορές μετρημένες στο Μαξίμου, μετά το κομμωτήριο που είναι εκεί κοντά.

 

Kαλό ξημέρωμα. Το υπόλοιπο στόλισμα αύριο.    

 Το χρονικό της αποχώρησης

Όλα ξεκίνησαν πριν από περίπου δέκα ημέρες, όταν η Ευγενία Λουπάκη προχώρησε σε μια ανάρτηση υπέρ της Έφης Αχτσιόγλου.

 

Έγραψε τότε η ίδια: «Χαμογελώντας η Έφη Αχτσιόγλου είπε: -Είναι τουλάχιστον αστείο να λέγεται ότι φύγαμε για τις “καρέκλες”. Μα αν θέλαμε καρέκλες και αξιώματα θα μέναμε και θα δεχόμασταν αυτά που μας πρότεινε ο κ. Κασσελάκης. Εγώ ήμουν χρόνια στον ΣΥΡΙΖΑ ως απλό μέλος, ως βουλευτής ως υπουργός. Ο κ. Κασσελάκης μόλις εμφανίστηκε θέλησε αμέσως να γίνει πρόεδρος. Φαντάζεστε να είχα δεχτεί και να είχα γίνει τομεάρχης πχ Οικονομικών ή Εργασίας και να τον ακούσω να λέει στον ΣΕΒ αυτά που είπε; Η θα έπρεπε να υποστηρίξω δημόσια άλλα από αυτά που η συνείδησή μου υπαγορεύει ή να τον αδειάσω δημόσια».

 

Αντιδρώντας, ο στιχουργός Νίκος Μωραΐτης, υποστηρικτής του Στέφανου Κασσελάκη, έγραψε το εξής, ως σχόλιο στο post: «Να μην έχεις μία ως κόμμα κι όμως να πληρώνεις δημοσιογράφο για να προωθεί τους διασπαστές σου. Ο ορισμός της πολυφωνίας. Μπράβο στο Κόκκινο!».

Να μην έχεις μία ως κόμμα κι όμως να πληρώνεις δημοσιογράφο για να προωθεί τους διασπαστές σου. Ο ορισμός της πολυφωνίας.
Μπράβο στο Κόκκινο! pic.twitter.com/PfQ9sym8My

— Nikos Moraitis (@Nikosmoraitis) November 30, 2023

 Μάλιστα, το σχόλιο προκάλεσε και την αντίδραση του ίδιου του διευθυντή:

 

«Αν ήσασταν σε κάποιο κατάστημα και ο υπάλληλος έκανε κάποιο λάθος ή κάτι που δεν σας άρεσε, θα ζητούσατε πάραυτα την απόλυσή του; Θα είχατε λόγο για τη ζωή του εκτός εργασίας; Θα τον ψάχνατε για να ελέγξετε τις απόψεις του; Αν δεν το κάνετε αυτό για έναν οποιονδήποτε εργαζόμενο, τι πιστεύετε ότι σας νομιμοποιεί να το κάνετε για τους εργαζόμενους του ρ/σ 105,5 Στο Κόκκινο; Κάνουμε τη δουλειά μας όπως ξέρουμε και όπως πρέπει. Περιοριστείτε στους ρόλους σας. Και να είστε καλοί.

Εκ της Διευθύνσεως», έγραψε ο Αδάμ Γιαννίκος, με το θέμα να φαίνεται πως λήγει.

Υπήρξε όμως και συνέχεια, με αφορμή ένα νέο σχόλιο της Ευγενίας Λουπάκη εναντίον του Στέφανου Κασσελάκη, επειδή υποτίθεται ότι έβγαλε βόλτα το σκυλί του στην επέτειο της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου. Ωστόσο, όπως παραδέχθηκε και η ίδια, οι φωτογραφίες που διακινήθηκαν ήταν παλιές, και κατέβασε την ανάρτηση.

 

«Οφείλω να διευκρινίσω ότι οι φωτογραφίες του Στέφανου Κασσελάκη από τη βόλτα του στο Θησείο με τη Φάρλυ, είναι παλιές και έπεσα κι εγώ στη λούμπα των τηλεοράσεων και των σάιτ που τις εμφάνισαν ως χθεσινές. Το παραδέχτηκε και το σάιτ απ’ όπου το είδα. Πάντως εγώ δεν είχα πρόθεση ούτε διάθεση να κάνω αναπαραγωγή fake news. Οπότε απέσυρα αμέσως την ανάρτηση», έγραψε συγκεκριμένα.

 

Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή, με το κλίμα που είχε δημιουργηθεί να είναι μη αναστρέψιμο.

  

πηγή