Πέρασε το ψήφισμα κόλαφος για το κράτος δικαίου στην Ελλάδα – Δυνατό χαστούκι στην κυβέρνηση..!

 Ενώπιον του Ευρωκοινοβουλίου η κυβέρνηση για την υποβάθμιση του κράτους δικαίου, την Ελευθερία του Τύπου και το σκάνδαλο των υποκλοπών

Πέρασε το ψήφισμα-κόλαφος που κατατέθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για το κράτος δικαίου και την ελευθερία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στην Ελλάδα.

 

Η Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου υπερψήφισε σήμερα Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου το ψήφισμα των Σοσιαλιστών, Φιλελευθέρων, Πρασίνων και Αριστεράς που κατατάσσει την Ελλάδα στην ίδια λίστα με την Ουγγαρία του Βίκτορ Όρμπαν, αναφορικά με τη λειτουργία του κράτους δικαίου και τις ατομικές ελευθερίες.

 

Το Ευρωκοινοβούλιο καταδικάζει την εργαλειοποίηση των φερόμενων «απειλών για την εθνική ασφάλεια» για να παρακολουθούνται πολιτικοί αντίπαλοι

 

Υπέρ της έγκρισης του ψηφίσματος ήταν 330 ευρωβουλευτές, ενώ αρνητικά τοποθετήθηκαν 254. Επίσης 26 ευρωβουλευτές απείχαν.

 

Η υπερψήφιση του ψηφίσματος σηματοδοτεί τις ανησυχίες των ευρωβουλευτών για σοβαρές απειλές για τη δημοκρατία, το κράτος δικαίου και τα θεμελιώδη δικαιώματα στην Ελλάδα.

 

Ελευθερία των ΜΜΕ

Όσον αφορά τον πλουραλισμό των μέσων ενημέρωσης και την ασφάλεια των δημοσιογράφων, οι ευρωβουλευτές διαμαρτύρονται, μέσω του ψηφίσματος, για την έλλειψη προόδου στην έρευνα για τη δολοφονία του Γιώργου Καραϊβάζ τον Απρίλιο του 2021.

 

Καταγγέλλουν, επίσης, ότι οι δημοσιογράφοι δέχονται σωματικές απειλές και λεκτικές επιθέσεις (από υψηλόβαθμους πολιτικούς), παραβιάσεις του απορρήτου τους με λογισμικό υποκλοπής και καταχρηστικές μηνύσεις, συμπεριλαμβανομένου του περιβάλλοντος του πρωθυπουργού, μια σαφής αναφορά για τον Γρηγόρη Δημητριάδη.

 

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εκφράζει επίσης ανησυχίες για την ανεξαρτησία της εθνικής ρυθμιστικής αρχής οπτικοακουστικών μέσων, τη συγκέντρωση των μέσων ενημέρωσης στα χέρια των ολιγαρχών και τη διανομή κρατικών επιδοτήσεων.

 

Η καταδίκη του «Predatorgate»

Το Ευρωκοινοβούλιο καταδικάζει επίσης μέσω του ψηφίσματος την εργαλειοποίηση των φερόμενων «απειλών για την εθνική ασφάλεια» για να παρακολουθούνται πολιτικοί αντίπαλοι, συμπεριλαμβανομένων ευρωβουλευτών.

 

Για το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων, το λεγόμενο«Predatorgate», οι ευρωβουλευτές απαιτούν να ενισχυθούν οι δημοκρατικές εγγυήσεις. Παράλληλα ζητούν αποτελεσματικές έρευνες με τη βοήθεια της Europol.

 

Ζητούν ακόμη να ανατραπεί η νομοθεσία που έθεσε την ΕΥΠ υπό τον άμεσο έλεγχο του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη. Το ψήφισμα εκφράζει ανησυχίες για τη μεταφορά της έρευνας για το σκάνδαλο των υποκλοπών σε διαφορετικό εισαγγελέα, όπως και για τις πολιτικές πιέσεις, εκφοβισμούς και παρενοχλήσεις αξιωματούχων που ελέγχουν την κυβέρνηση.

 

Θα αξιολογηθεί η χρήση κονδυλίων της ΕΕ

Σύμφωνα με το ψήφισμα, οι ευρωβουλευτές επισημαίνουν την υπερβολική χρήση βίας από την αστυνομία και την ελλιπή ποιότητα των επακόλουθων ερευνών και δικαστικών αποφάσεων, τη φερόμενη διαφθορά, τη -μεγάλη- διάρκεια των δικαστικών διαδικασιών και πιθανές συγκρούσεις συμφερόντων.

 

Η μεταχείριση των μεταναστών και οι συστηματικές επαναπροωθήσεις ανησυχούν τους ευρωβουλευτές, καθώς και οι επιθέσεις κατά της κοινωνίας των πολιτών, ιδιαίτερα οι εκστρατείες συκοφαντικής δυσφήμισης και η δικαστική παρενόχληση κατά των ακτιβιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

 

Οι ευρωβουλευτές υποψιάζονται έλλειψη πολιτικής αμεροληψίας στην κοινοβουλευτική έρευνα για το δυστύχημα στα Τέμπη και ανησυχούν για την άρνηση της φιλοκυβερνητικής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας να διεξαγάγει έρευνα σε δύο πρώην υπουργούς Μεταφορών, όπως ζητήθηκε από την εισαγγελία της ΕΕ.  

 

Ενόψει όλων αυτών, η Επιτροπή θα πρέπει να κάνει πλήρη χρήση των διαθέσιμων εργαλείων για την αντιμετώπιση των παραβιάσεων των αξιών της ΕΕ στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένης της αξιολόγησης της χρήσης των κονδυλίων της ΕΕ βάσει του κανονισμού για τις κοινές διατάξεις σύμφωνα με τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, όπως και σε σχέση με τη μη εφαρμογή αποφάσεων από τα ευρωπαϊκά δικαστήρια σύμφωνα με τον Κανονισμό Προϋποθέσεων για το Κράτος Δικαίου.

πηγή

 

Από το μπλόκο στο νοσοκομείο: Στο φουλ η προπαγάνδα, άλυτα τα προβλήματα…

 

Η κυβέρνηση δεν δίνει λύσεις, κάνει διαχείριση εν όψει των ευρωεκλογών. Αλλά αυτό είναι -εκτός από ανευθυνότητα- και ο ορισμός του λαϊκισμού.

 

 γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Εικόνα πρώτη, τις προάλλες: Ο πρωθυπουργός αξιοποιεί την επίσκεψή του στη Δυτική Ελλάδα και κάνει μια περατζάδα από ένα μπλόκο αγροτών. Άνετος και χαμογελαστός τούς διαβεβαιώνει ότι «ούτε γκαρσόνια θα γίνετε ούτε στη Γερμανία θα πάτε», αφού «η στήριξη του πρωτογενούς τομέα είναι προτεραιότητα για την κυβέρνηση». Βέβαια, αυτήν τη διαβεβαίωση για την «προτεραιότητα» την έχουμε ακούσει για καμιά δεκαριά άλλους τομείς κι έχουμε χάσει τη σειρά.

 

Εικόνα δεύτερη, χτεσινή: Ο πρωθυπουργός επισκέπτεται  ένα νοσοκομείο της Αττικής που ανακαινίζεται. Φυσικά, ο τομέας της υγείας είναι-κι αυτός- «προτεραιότητα» για την κυβέρνηση. Ο πρωθυπουργός πανηγυρίζει επειδή ενημερώθηκε ότι «είχε να γίνει ανακατασκευή του νοσοκομείου από το 1960». Μήπως αναρωτήθηκε (μέσα του…)  «σ’ αυτά τα 64 χρόνια, πόσα κυβέρνησε το δικό μου κόμμα;». Άπαγε τη βλασφημίας…

 

Αυτές είναι οι εικόνες που η  κυβερνητική προπαγάνδα περνάει προς τα έξω. Τι γίνεται, όμως, με τα πραγματικά προβλήματα; Ας περιοριστούμε σε αυτούς τους δύο τομείς.

  

1. Με τους αγρότες η κυβέρνηση πελαγοδρομεί. Στην αρχή, πριν από 15 μέρες, ο αρμόδιος υπουργός Λ. Αυγενάκης δήλωσε ορθά κοφτά ότι οι αγρότες «υποκινούνται» να βγουν στους δρόμους. Επειδή, όμως, διέπραξε βαριά πολιτική γκάφα(δεν είναι ευφυές να λες τέτοια, όταν οι αγρότες στις εκλογές ψήφισαν 48% ΝΔ), τον μάζεψαν.

 

 

Ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναγνώρισε ότι οι αγρότες έχουν δίκιο.

 

Πέρα από την «αναγνώριση», τι άλλο έχει κάνει η κυβέρνηση, ώστε να μην βγουν στους δρόμους; Οι ευρωπαϊκές ενισχύσεις δεν έχουν δοθεί ακόμη. Πάλι ο υπουργός έβγαλε την ουρά του απέξω, έριξε στην ευθύνη στη διοίκηση του αρμόδιου οργανισμού(ΟΠΕΚΕΠΕ), την οποία, όμως,  ο ίδιος διόρισε. Τι άλλο δεν έχει γίνει ακόμης Η –ιδιαίτερη λόγω συγκυρίας-ομάδα των αγροτών της Θεσσαλίας, που είναι και πλημμυροπαθείς, καταγγέλλει ότι καμιά ιδιαίτερη μέριμνα δεν έχει ληφθεί γι’ αυτούς. Ούτε σπίτια έχουν να μείνουν ούτε χωράφια να καλλιεργήσουν, άρα εισόδημα μηδέν.

 

 

Επί δέκα λεπτά το κεντρικό δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ επιχειρούσε χτες να πείσει όσους το έβλεπαν ότι η κυβέρνηση έχει λύσει όλα τα προβλήματα των αγροτών. Ο πρωθυπουργός, ο υπουργός, οι «κυβερνητικές πηγές» αναμασούσαν τα ίδια. Και «συμβούλευαν» τους αγρότες να μην κλείσουν τους δρόμους, «διότι «αυτό δεν εξυπηρετεί το συμφέρον τους». Ούτε ένας εκπρόσωπος των εξεγερμένων  εκλήθη να απαντήσει στο εύλογο ερώτημα: «Αφού η κυβέρνηση λέει ότι έχει ικανοποιήσει τα αιτήματά σας, γιατί κάνετε μπλόκα;». Ούτε ένας. Φτάνει και περισσεύει η κυβερνητική προπαγάνδα.

 

2. Επί τέσσερα χρόνια η κυβέρνηση-και προσωπικά ο πρωθυπουργός- επαναλάμβαναν κάθε τόσο ότι η υγεία αποτελεί- το άλλο;- «πρώτη προτεραιότητα», ότι θα φτιάξουν το «νέο ΕΣΥ» και τα παρόμοια. Τι συμβαίνει, όμως, στην πράξη; Γιατί τα νοσοκομεία αγκομαχούν ή βρίσκονται στα όρια της κατάρρευσης;  Γιατί στις εφημερίες  «γίνεται κόλαση»; Γιατί έχουμε πολύμηνες καθυστερήσεις στις χειρουργικές επεμβάσεις και ο νέος υπουργός βρήκε τη λύση στα επ’ αμοιβή απογευματινά χειρουργεία; Γιατί οι ασφαλισμένοι δεινοπαθούν για να βρουν ραντεβού;

 

Όλα αυτά κρύβονται πίσω από  εικόνες σαν και τη χτεσινή του κ. Μητσοτάκη, τον οποίο ο(«μανούλα στην επικοινωνία») Άδωνις Γεωργιάδης κατέβασε στο Τζάνειο για να δει την ανακαίνισή του. Γιατί, άραγε, ο πρωθυπουργός πρέπει να βολτάρει σε ένα νοσοκομείο με ορόφους-γιαπιά; Για όλα αυτά που είπαμε παραπάνω. Για να φανεί ότι «λύνει τα προβλήματα της υγείας», όπως προχτές «έλυσε» το αγροτικό με περατζάδα στο μπλόκο  της Βόνιτσας.

 

Μόνο που τα πραγματικά προβλήματα δεν λύνονται με περατζάδες που δίνουν τηλεοπτικές εικόνες. Η κυβέρνηση αυτή έχει μπει στον πέμπτο χρόνο της. Είχε μια άνετη τετραετία για να βάλει τα προβλήματα σε μια σειρά και να αρχίσει να τα λύνει. Αλλά προτίμησε τη διαχείριση με εικόνες και λόγια, δηλαδή την προπαγάνδα.

 

Το ίδιο κάνει και τώρα. Δεν δίνει λύσεις, κάνει διαχείριση εν όψει των ευρωεκλογών. Για να μην πάθει μεγάλη εκλογική ζημιά. Να περάσει κι αυτόν τον κάβο ανώδυνα. Αλλά έτσι τα προβλήματα μένουν και συσσωρεύονται. Δεν λύνονται, σπρώχνονται προς τα πίσω. Όλα χάριν της επικοινωνίας και των εκλογών.

 

Αλλά αυτό είναι -εκτός από ανευθυνότητα- και ο ορισμός του λαϊκισμού, τον οποίο, κατά τα άλλα, ο κ. Μητσοτάκης και οι συν αυτώ ξορκίζουν.

 

Εδώ πάει γάντι  η ρήση του Βρετανού συγγραφέα Άρθουρ Κλαρκ:  «Ένας πολιτικάντης σκέφτεται τις επόμενες εκλογές. Ένας πολιτικός τις επόμενες γενιές»…

«Έλεος με τις γάτες και τα σκυλάκια, κάντε και κάνα παιδάκι»

 Tι κρίμα που το δημογραφικό δεν λύνεται με επιδόματα!

  Μέχρι και τον Σεπτέμβριο που μας πέρασε κάθε γυναίκα ελεύθερη επαγγελματίας ή αυτοαπασχολούμενη είχε περίπου μηδενικά δικαιώματα σε περίπτωση που έμενε έγκυος. Εικονογράφηση: bianka/ LIFO 

 

γράφει η Δέσποινα Τριβόλη

 

 

Μέχρι και τον Σεπτέμβριο που μας πέρασε κάθε γυναίκα ελεύθερη επαγγελματίας ή αυτοαπασχολούμενη είχε περίπου μηδενικά δικαιώματα σε περίπτωση που έμενε έγκυος. Εικονογράφηση: bianka/ LIFO

 

«ΕΛΕΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΓΑΤΕΣ και τα σκυλάκια, κάντε και κάνα παιδάκι», είχε γράψει ο fufiulis32 κάτω από το TikTok βίντεο ενός ζευγαριού (makisannoula) που έδειχνε με περηφάνια στον φακό μια τιγρέ γάτα. «Ναι, φίλε μου, θα κάνουμε ένα και θα σ’ το φέρουμε να το μεγαλώσεις εσύ», του απάντησε ο Μakisannoula23. Η Ελλάδα πλασάρεται ως μια χώρα που αγαπάει την οικογένεια, τις μανούλες και τις παραδοσιακές αξίες.

 

Τι έκπληξη, λοιπόν, για εκείνους που κόπτονται για τα νέα ζευγάρια που έχουν γατιά και όχι παιδιά, που το 2023 η Ελλάδα σημείωσε αρνητικό ρεκόρ στις γεννήσεις: γεννήθηκαν περίπου 72.000 παιδιά, τη στιγμή που το 2010 ο αντίστοιχος αριθμός ήταν 114.000. H πτωτική τάση των γεννήσεων δεν είναι φυσικά αποκλειστικά ελληνικό φαινόμενο, αλλά στην Ελλάδα είναι τόσο δραματική και σοβαρή που το δημογραφικό αποτελεί πλέον μία από τις προτεραιότητες της κυβέρνησης, που έφτιαξε και γι’ αυτόν τον λόγο το περίφημο υπουργείο Οικογένειας και Κοινωνικής Συνοχής. Τον Μάιο του 2024 αναμένεται και ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για το δημογραφικό.

 

Το τελευταίο μέτρο καταπολέμησης του δημογραφικού στις 22 Ιανουαρίου αφορούσε την αύξηση του επιδόματος γέννας. Ήταν 2.000 ευρώ, τώρα θα είναι από 2.400 έως 3.500 ευρώ. Αν, βέβαια, κοιτάξει κανείς τα κριτήρια που χρειάζεται να πληρούνται για να λάβει ένα ζευγάρι τα 3.500 ευρώ (δηλαδή το ανώτατο ποσό), μπορεί να καγχάσει: πρέπει να έχουν ήδη τουλάχιστον 4 παιδιά(!) και το οικογενειακό τους εισόδημα να είναι κάτω από 40.000 ευρώ. 

 

Η Ελλάδα πλασάρεται ως μια χώρα που αγαπάει την οικογένεια, τις μανούλες και τις παραδοσιακές αξίες.Τι έκπληξη, λοιπόν, για εκείνους που κόπτονται για τα νέα ζευγάρια που έχουν γατιά και όχι παιδιά, που το 2023 η Ελλάδα σημείωσε αρνητικό ρεκόρ στις γεννήσεις: γεννήθηκαν περίπου 72.000 παιδιά, τη στιγμή που το 2010 ο αντίστοιχος αριθμός ήταν 114.000.

Δεν είναι ότι δεν έχουν γίνει κινήσεις προς τη σωστή κατεύθυνση: η θέσπιση του επιδόματος γέννας ήταν ένα πρώτο βήμα. Πιο σημαντική ήταν η προσπάθεια να εναρμονιστούν τα τρία διαφορετικά συστήματα που υπήρχαν στη χώρα μας για τις νέες μητέρες. Μέχρι πρόσφατα, άλλο ίσχυε για τον δημόσιο τομέα, άλλο για τον ιδιωτικό και άλλο για τις ελεύθερες επαγγελματίες. Με την επέκταση της άδειας μητρότητας και για τον ιδιωτικό τομέα αλλά και την εξαιρετικά πρόσφατη (Σεπτέμβριος του 2024) ρύθμιση για τις ελεύθερες επαγγελματίες διορθώθηκε εν μέρει μια ιστορική αδικία.

 

 

Μέχρι και τον Σεπτέμβριο που μας πέρασε κάθε γυναίκα ελεύθερη επαγγελματίας ή αυτοαπασχολούμενη είχε περίπου μηδενικά δικαιώματα σε περίπτωση που έμενε έγκυος ‒ ένα εφάπαξ επίδομα των 600 ευρώ και τέλος. Δηλαδή, αν μια γυναίκα ήταν αγρότισσα, μηχανικός σε εταιρεία ή συμβασιούχος με μπλοκάκι (αναφέρω τρία παραδείγματα, αλλά υπάρχουν πολλά ακόμα), εκτός από το επίδομα, δεν υπήρχε καν πρόβλεψη ή προστασία προκειμένου να μη δουλεύει τους τελευταίους μήνες της κύησης. Σε μια χώρα με τόσο έντονο δημογραφικό πρόβλημα η πολιτεία περίμενε από μια μερίδα γυναικών να αναπαράγονται περίπου σαν τις αμοιβάδες.

 

Το βασικό πρόβλημα, βέβαια, δεν είναι ούτε η γέννα ούτε η άδεια μητρότητας (δεν θα μιλήσω καν για την άδεια πατρότητας, που είναι μόνο 14 ημέρες!) αλλά το πώς ακριβώς θα μεγαλώσει κανείς ένα παιδί τα επόμενα είκοσι χρόνια. Κάποια στιγμή θα γεννήσεις. Αργά ή γρήγορα πρέπει να γυρίσεις στη δουλειά και να βρεις τι θα κάνεις με το παιδί.  Έχεις (μίνιμουμ) 600 ευρώ τον μήνα ή μια μάνα/πεθερά/θεία που θέλει να παρατήσει τη ζωή της και να τρέξει να σε βοηθήσει; Μέχρι τα 2 χρόνια οι θέσεις σε δημόσιους βρεφονηπιακούς σταθμούς είναι ελάχιστες. Δεν υπάρχουν καν εγγυημένες δωρεάν θέσεις για παιδιά τριών ετών. Τι ακριβώς πρέπει να κάνεις ως γονιός με το παιδί σου ως τα 4 που ξεκινά η υποχρεωτική εκπαίδευση;

 

Στην καλύτερη, έχεις λεφτά και βοήθεια. Στη χειρότερη δεν έχεις τίποτε από τα δύο και παλεύεις μέσα σε ένα περιβάλλον που είναι από αδιάφορο έως εχθρικό: μηδενική κοινωνική πολιτική, έλλειψη στέγασης, ακρίβεια (το βρεφικό γάλα και οι πάνες είναι σε τιμές-ρεκόρ σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση), μισθοί κακομοιριάς και το περίφημο δωρεάν δημόσιο σχολείο το οποίο τελειώνει στην καλύτερη περίπτωση στις 4 (γιατί, ως γνωστόν, όλοι δουλεύουμε 8-3, σαν να έχουμε 1985) και το εξίσου περίφημο και καθόλου δωρεάν φροντιστήριο, στο οποίο θα πρέπει να στέλνεις το παιδί σου από τις τελευταίες τάξεις του δημοτικού μέχρι τη Γ’ Λυκείου.

 

Τι κάνεις; Αφήνεις τη δουλειά σου (κάποιος πρέπει να κάτσει με το παιδί), δουλεύεις από το σπίτι (αν μπορείς), κάνεις δύο και τρεις δουλειές (κάπως πρέπει να πληρωθούν το φροντιστήριο και τα αγγλικά), χάνεις πολύτιμες επαγγελματικές ευκαιρίες γιατί είσαι με το ρολόι στο χέρι να πας να πάρεις το παιδί από το σχολείο (πόσες ιδιωτικές εταιρείες έχουν ωράριο έως τις 3:30;) και πιέζεσαι αφόρητα και ασταμάτητα. Και, φυσικά, διαβάζεις άλλο ένα κείμενο για το δημογραφικό και γελάς. Πικρά.  

Στόχος η εναλλακτική πρόταση στη Νέα Δημοκρατία

 

γράφει ο Δημήτρης Κουκλουμπέρης

 

ΠΑΣΟΚ: Καμπάνια για τη στεγαστική κρίση, την Παρασκευή στη Βουλή η απάντηση του πρωθυπουργού στην επίκαιρη ερώτηση του Νίκου Ανδρουλάκη για το θέμα.

Ηδιαμόρφωση μιας αξιόπιστης εναλλακτικής πρότασης διακυβέρνησης απέναντι στη Ν.Δ. είναι ο κεντρικός στόχος του ΠΑΣΟΚ. Στη Χαριλάου Τρικούπη δεν έχουν ψευδαισθήσεις για τις αντιξοότητες του εγχειρήματος, παρ’ όλα αυτά, συνεχίζουν στην πορεία που έχουν χαράξει και που -όπως διαπιστώνουν- παράγει σημαντικά πολιτικά αποτελέσματα. Αύξηση των ποσοστών στις εθνικές εκλογές, αξιοσημείωτη διεύρυνση των δυνάμεων στις αυτοδιοικητικές, ανοδική πορεία στις δημοσκοπήσεις (16,8% συγκεντρώνει το ΠΑΣΟΚ στην εκτίμηση Europe Elects που επεξεργάζεται τα στοιχεία των τελευταίων δημοσκοπήσεων), ρεαλιστικές και εφαρμόσιμες θέσεις για όλα τα μεγάλα κοινωνικά ζητήματα.

 

«Υπάρχει ο εύκολος δρόμος, ο λαϊκίστικος, με πρόσκαιρα οφέλη. Υπάρχει και ο δύσκολος, με προτάσεις και συνέπεια. Είναι αυτός που ακολουθούμε και μας δικαιώνει», είχε εξηγήσει παλαιότερα ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο οποίος πράγματι θα επιθυμούσε η ανάκαμψη του ΠΑΣΟΚ να είναι κάπως ταχύτερη.

 

Ωστόσο, αποκρούει αναλύσεις που τεχνηέντως εμφανίζουν αδύναμη σύσσωμη την αντιπολίτευση. «Κάποιοι πάνε να εντάξουν το ΠΑΣΟΚ στο πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι έτσι», σχολίασε πριν από μερικές ημέρες. Ρισκάρει δε την πρόβλεψη ότι στις ευρωεκλογές το κόμμα του θα είναι δεύτερο και αξιωματική αντιπολίτευση «ό,τι και να κάνουν οι πολιτικοί δορυφόροι του κ. Μητσοτάκη».

 

Το κλειδί για τον κ. Ανδρουλάκη είναι η δημιουργία μιας σχέσης εμπιστοσύνης με τους πολίτες, βασισμένη σε «γερά θεμέλια», δηλαδή με φερεγγυότητα στις δεσμεύσεις και προτάσεις που δίνουν λύσεις στα προβλήματα. Γι’ αυτό και αρνείται κατηγορηματικά προσκλητήρια για μεταγραφές και μέτωπα με όρους καρέκλας και συγκόλλησης κομμάτων, επιμένοντας σταθερά στη στρατηγική ενός διαλόγου με πολιτικούς όρους, ανοιχτά χαρτιά και νέα πρόσωπα.

 

Στο πλαίσιο αυτό, δίνει έμφαση στην ανάδειξη ζητημάτων όπως η ακρίβεια και η στεγαστική κρίση, για την οποία το ΠΑΣΟΚ θα πραγματοποιήσει μια μεγάλη εκστρατεία που θα κορυφωθεί την Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου, ημερομηνία κατά την οποία ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα έρθει στη Βουλή για να απαντήσει στην επίκαιρη ερώτηση που του κατέθεσε (δύο φορές) ο Νίκος Ανδρουλάκης.

Ποινική δίωξη στον Κώστα Αγοραστό για το μπάζωμα του σημείου του δυστυχήματος στα Τέμπη

 

Τον Αύγουστο συγγενείς των 57 θυμάτων είχαν κάνει μήνυση στον πρώην περιφερειάρχη Θεσσαλίας

  

Ποινική δίωξη άσκησε η Εισαγγελέας Πρωτοδικών Λάρισας σε βάρος του πρώην περιφερειάρχη Θεσσαλίας, Κώστα Αγοραστού για την υπόθεση της σιδηροδρομικής τραγωδίας των Τεμπών.

 

Σύμφωνα με τις πληροφορίες η ποινική δίωξη αφορά το μπάζωμα του σημείου όπου συνέβη το φονικό δυστύχημα στα Τέμπη. Υπενθυμίζεται ότι εδώ και ένα χρόνο συγγενείς των 57 νεκρών επιμένουν και καταγγέλλουν το μπάζωμα του σημείου, κίνηση που όπως αναφέρουν υπάρχει μεγάλο ενδεχόμενο να έχει καταστρέψει σημαντικά στοιχεία για την υπόθεση. Ανάμεσα στις εικασίες που έχουν ακουστεί κατά καιρούς είναι πως επιχείρησαν το γρήγορο μπάζωμα του σημείου για να αποκρύψουν το υλικό που μετέφερε η μία από τις δύο αμαξοστοιχίες.

 

Όπως μεταφέρουν οι ίδιες πηγές, η Εισαγγελέας Πρωτοδικών άσκησε τη Δευτέρα δίωξη σε βάρος του Κώστα Αγοραστού μόνο για το πλημμέλημα της παράβασης καθήκοντος, αδίκημα το οποίο ο ίδιος αρνείται κατηγορηματικά. Στο υπόμνημά του αναφέρει μάλιστα σχετικά με το σκέλος της «αλλοίωσης» του χώρου της σιδηροδρομικής τραγωδίας, υπογραμμίζοντας πως η Περιφέρεια Θεσσαλίας είχε υποστηρικτικό και όχι αποφασιστικό ρόλο στις μετέπειτα εργασίες που ακολούθησαν στον τόπο του δυστυχήματος.

 

Σημειώνεται πως ο πρώην περιφερειάρχης Θεσσαλίας παραπέμπεται στο πλαίσιο προκαταρκτικής έρευνας έπειτα από μήνυση που είχαν καταθέσει τον Αύγουστο 19 συγγενείς θυμάτων της σιδηροδρομικής τραγωδίας, κατά παντός υπευθύνου. Στη μήνυσή τους ωστόσο εστιάζουν στην «απόφαση αγνώστων να αλλοιώσουν»  όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν τον τόπο του δυστυχήματος.

 

πηγή με πληροφορίες από e-thessalia.gr

 

Ευτυχώς ή δυστυχώς, τα βίντεο μένουν

 

γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

 

Πώς το λέει η παροιμία; «Πέτρα που κυλάει δεν χορταριάζει». Δεν είναι για τα λιθάρια ο λόγος. Για τους ανθρώπους είναι. Που καθόλου δεν τους ωφελεί η ακινησία, το βάλτωμα, η νωχέλεια, άλλωστε η ακηδία συμπεριλαμβάνεται στα θανάσιμα αμαρτήματα. Οφείλουν λοιπόν, αν θέλουν να προκόψουν, να βρίσκονται σε διαρκή εγρήγορση. Να μη ραθυμούν. Να αναπροσανατολίζονται. Αρκεί σε κάθε αναπροσανατολισμό, ας πούμε όταν αλλάζουν κόμμα, να συγκεντρώνουν ταχύτατα τις «πίσω τους σελίδες» και να τις παραδίδουν στο πυρ το εξώτερον, για να μη βρίσκουν πατήματα οι είρωνες. Ιδού γιατί ένας καταστροφέας χαρτιών είναι απαραίτητος για κάθε ευπροσάρμοστο, εύπλαστο ή εύκαμπτο πολιτικό. Ή έστω ένα τζάκι. Παραδοσιακό όμως, όχι ενεργειακό.

 

Το πρόβλημα των τελευταίων δεκαετιών είναι το Διαδίκτυο, η μοναδική εκδοχή αθανασίας και χρονικής απεραντοσύνης. Στην άπατη μνημονική αποθήκη του δια-σώζει πράγματα και ρήματα που εσύ ο ευπροσάρμοστος πολύ θα ήθελες να σβηστούν, να κονιορτοποιηθούν, να λησμονηθούν. Δυστυχώς όμως (δυστυχώς για την Ιστορία, τον Τόπο, την Ελλάδα, όχι για σένα), βρίσκεις πάντα μπροστά σου ό,τι άφησες πίσω σου. Να σε ειρωνεύεται ανελέητα. Να καγχάζει με τη «συνέπειά» σου. Να απογυμνώνει τους νέους σου όρκους, θυμίζοντάς σου με ενοχλητική επιμονή τούς μόλις χθεσινούς, εξίσου θερμούς. Οπως συνέβη χθες, μόλις ανακοινώθηκε και τυπικά η μετακίνηση της κ. Εύης Χριστοφιλοπούλου από το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ στη Ν.Δ. Ως πράσινη υπουργός, το 2013, ειρωνευόταν τον κ. Παναγιώτη Κουρουμπλή και τη μεταπήδησή του από το ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ, εκτοξεύοντας εναντίον του τις παροιμιώδεις φράσεις «είδε φως και μπήκε» και «όπου γάμος και χαρά, η Βασίλω πρώτη». Για τα χαρτιά μπορεί να μην είμαστε βέβαιοι, τα βίντεο πάντως μένουν.

 

Στην πολιτική, που όσο στυγνότερα ωφελιμοθηρική είναι τόσο πιο παθιασμένα επιδίδεται σε ύμνους των ωραίων οραμάτων, οι μεταγραφές από κόμμα σε κόμμα δεν έχουν χρονικούς περιορισμούς όπως στο ποδόσφαιρο. Μπορείς ανά πάσα στιγμή να δηλώσεις Σαούλ-Παύλος και να βρεις τη Δαμασκό σου παντού, Αθήνα, Πάτρα, Λάρισα… Επιπλέον, μπορείς να επικαλεστείς τον στίχο του Μανόλη Αναγνωστάκη «γηράσκω αεί αναθεωρών». Αλλα είχε στον νου του ο ποιητής, όχι τον πολιτικάντικο τυχοδιωκτισμό; Λεπτομέρειες. Μήπως λεπτομέρεια δεν είναι και το γεγονός ότι οι δύο κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι του ΠΑΣΟΚ το 2012, Χριστοφιλοπούλου και Χρυσοχοΐδης, βρήκαν αλλού κι αγάπησαν, τους πράσινους παράτησαν

Πραγματικότητα και προπαγάνδα: Με “σταθερότητα” και “μεταρρυθμίσεις” δεν βγαίνει ο μήνας…

 

Καλή είναι η “σταθερότητα”, πολύ καλές οι “μεταρρυθμίσεις”. Αρκεί να μην είναι έννοιες κενές περιεχομένου και να έχουν αντανάκλαση στην πραγματική, καθημερινή, ζωή των πολιτών.

 

 γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Κάθε φορά που δυσκολεύεται, η κυβέρνηση Μητσοτάκη βγάζει μπροστά μερικές πιασάρικες στην πολιτική πιάτσα λέξεις και έννοιες: πολιτική σταθερότητα, μεταρρυθμίσεις, ανταγωνισμός, συγκριτικά πλεονεκτήματα κ.α. Τα είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης τις προάλλες στο Νταβός, τα είπε και στο υπουργικό συμβούλιο, τα επανέλαβε και στην τελευταία ραδιοφωνική του συνέντευξη.

 

Καλή είναι η «σταθερότητα», πολύ καλές οι «μεταρρυθμίσεις», υπέροχος και ο «ανταγωνισμός». Ποιος θα πει όχι; Αρκεί βέβαια να μην είναι έννοιες κενές περιεχομένου και να έχουν αντανάκλαση στην πραγματική, καθημερινή, ζωή των πολιτών.

 

Η ΝΔ συμπληρώνει σε λίγο πέντε χρόνια στην εξουσία. Έχουμε απόλυτη «σταθερότητα». Αυτό σημαίνει ότι ουδείς εμποδίζει την κυβέρνηση να εφαρμόσει το πρόγραμμά της και- αυτό έχει, τελικά, σημασία- να λύσει τα προβλήματα. Αλλιώς, τι να την κάνουμε τη «σταθερότητα»;

 

 

 

Και για να το πούμε με παραδείγματα.

 

Αφού από «σταθερότητα» έχουμε να φάνε και οι κότες, γιατί η καθημερινή ζωή γίνεται όλο και πιο δύσκολη; Γιατί η εγκληματικότητα χτυπάει κόκκινο και χρειάζεται, για λόγους εντυπώσεων και προπαγάνδας, ο επανακάμψας στην ίδια θέση Μιχάλης Χρυσοχοίδης- «σερίφης όπως τον αποκαλούν οι μιντιακοί υποστηρικτές του- να συλλάβει μέσα στις πρώτες μέρες της νέας θητείας του μερικά «κεφάλια» της «ελληνικής μαφίας»; Θαύμα έγινε;

 

Αφού ο «ανταγωνισμός» στην αγορά πάει τόσο περίφημα, πώς γίνεται, διάβολε, κάθε βδομάδα να ανεβαίνουν οι τιμές στα βασικά είδη διατροφής; Τι είδους «ανταγωνισμός» είναι αυτός που επιτρέπει σε λίγες εταιρείες να πουλάνε το βρεφικό γάλα στις ίδιες, πανάκριβες, τιμές; Ανταγωνισμός λέγεται αυτό ή σύμπηξη καρτέλ; Και γιατί τους αφήνουν τόσο καιρό να το κάνουν, διακηρύσσοντας ψευδώς ότι οι κρατικές παρεμβάσεις στην αγορά «θα φέρουν ελλείψεις»; Τώρα που βάζουν ένα είδος πλαφόν, δεν θα έχουμε ελλείψεις; Και γιατί το άφηναν επί χρόνια να γίνεται και να θησαυρίζουν-ακόμα θησαυρίζουν- λίγες εταιρείες σε βάρος των οικογενειών;

 

 

Πασχίζει ο δυστυχής υπουργός Εμπορίου να μας πείσει ότι βάζει πρόστιμα στις «άπληστες» εταιρείες που πουλάνε όσο θέλουν στην Ελλάδα (τα ίδια προϊόντα σε άλλες χώρες πουλιούνται έως και 100% κάτω), ότι έχει «πολλά όπλα στη φαρέτρα» του, αλλά τζίφος. Μια πρόχειρη έρευνα έδειξε ότι τουλάχιστον δύο πολυεθνικές, που πουλάνε είδη σπιτιού και προσωπικής υγιεινής και «έφαγαν» υψηλά πρόστιμα, ούτε που ίδρωσε το αυτί τους. Οι τιμές παραμένουν ίδιες. Πού ο περίεργο; Γιατί να τις πειράξει το πρόστιμο του ενός εκατομμυρίου, αν από την πρακτική αυτή βγάζουν διπλάσια ή και τριπλάσια;

 

Κι αφού σκίζει ο «ανταγωνισμός» και η Ελλάδα έχει «συγκριτικά πλεονεκτήματα» στην ενέργεια (φωτοβολταϊκά, ανεμογεννήτριες), γιατί οι Έλληνες καταναλωτές τρέμουν κάθε φορά που ανοίγουν λογαριασμό ρεύματος. Εντάξει, είμαστε «πρωτοπόροι» στην κατάργηση του λιγνίτη, αλλά πώς θα αντέξουν οι καταναλωτές τις όλο και υψηλότερες τιμές του «καθαρού» ρεύματος;

 

Αλήθεια, ποιος «ανταγωνισμός» και ποια «μεταρρύθμιση» επικρατεί στην αγορά της στέγης, με τα ενοίκια να κάνουν συνεχή άλματα εις ύψος και η απόκτηση κατοικίας από νέα ζευγάρια να μοιάζει με όνειρο απατηλό;

 

Εντάξει, έρχεται και η «μεγάλη μεταρρύθμιση», που λέει ο πρωθυπουργός, με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Τότε γιατί αισθάνεται την ανάγκη να πει, ταυτόχρονα, ότι μαζί με τα ιδιωτικά θα ενισχύσει και τα δημόσια πανεπιστήμια, «όπως έχουμε κάνει συστηματικά εδώ και τεσσεράμισι χρόνια»; Διότι γνωρίζει ο κ. Μητσοτάκης ότι ο μεγάλος κίνδυνος για την ελληνική εκπαίδευση δεν είναι τα (όποια) ιδιωτικά πανεπιστήμια που θα έρθουν. Ο κίνδυνος είναι να υποβαθμιστούν τα δημόσια. Μπορεί να λέει ο αρμόδιος υπουργός ότι είναι ψευδή τα «σενάρια» για υποχρηματοδότησή τους, αλλά δεν πρόκειται για σενάρια. Το καταγγέλλει (όχι κάποιος…καταληψίας, αλλά) το Συμβούλιο Διοίκησης του σημαντικότερου, ίσως, ελληνικού εκπαιδευτικού ιδρύματος, του Πολυτεχνείου. Ας ανοίξει την ιστοσελίδα του να το δει.

 

Τώρα θα έρθει και η άλλη «μεταρρύθμιση», τα απογευματινά χειρουργεία με πληρωμή στα κρατικά νοσοκομεία. Όμως, πριν από αυτά, θα πρέπει κάποιος να μας πει γιατί έχουν φτάσει στο σημερινό χάλι τα νοσοκομεία αυτά. Γιατί έχουν πήξει ξανά οι διάδρομοί τους από ράντζα, για τα οποία πριν από λίγα χρόνια ακούγαμε ότι «καταργήθηκαν». Αλήθεια, μετά από τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης, που πήγαν οι συνεχείς διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού ότι θα χτίσει ένα «νέο ΕΣΥ»; Αν θέλει να ξέρει τι συμβαίνει, ας γίνει ένα βράδυ Χαρούν αλ-Ρασίντ και ας πάει σε μια εφημερία. Μόνο αυτό. Και, ίσως, ντραπεί.

 

Τι τον νοιάζει τον πολίτη αν ακούει τους κυβερνήτες του να πιπιλίζουν τις καραμέλες «σταθερότητα», «μεταρρυθμίσεις», «ανταγωνιστικότητα», αλλά αυτός να μη βλέπει καμιά αντανάκλασή τους στη ζωή του;

 

Είναι φανερό ότι κ. Μητσοτάκης και οι συν αυτώ παρακάμπτουν αυτά τα πραγματικά προβλήματα, ποντάροντας και στην απουσία ισχυρού πολιτικού αντιπάλου, που μπορεί να απειλήσει την κυριαρχία τους.

 

Όμως, ίσως να κάνουν κάποιο μεγάλο λάθος. Μπορεί να μην απειλούνται από κάποιο αντίπαλο κόμμα, αλλά να τους «εκδικηθούν» τα άλυτα προβλήματα. Όταν τα χρήματα μεγάλου τμήματος των πολιτών τελειώνουν στη μέση κάθε μήνα, η προπαγανδιστική αντιμετώπιση των αναγκών τους κάποια στιγμή θα γυρίσει μπούμερανγκ. Και η στιγμή αυτή ίσως να πλησιάζει. Οι ευρωεκλογές θα το δείξουν…  

Ψυχολογία του όχλου

 

 

γράφει ο Πέτρος Μανταίος

 

Για «χιονιά από αύριο» άκουσα στον Υμηττό να λένε την Κυριακή κάποιοι ποδηλάτες. Κι ένας γνώριμος, με τον σκύλο του, ανηφόριζε και κατηφόριζα: «Ετοιμαζόμαστε για τα χιόνια;». «Ναι...» απάντησα και πρόσθεσα αμέσως: «Εδώ ισχύει κυριολεκτικά αυτό που λέμε “προθερμαίνομαι”!». «Σωστά! Ετσι ακριβώς!..», υπερθεμάτισε.

 

Το βράδυ πια, που έπεσα από...αβλεψία (δεν τα εμπιστεύομαι με τίποτα...) στα δελτία ειδήσεων των ιδιωτικών καναλιών, έμεινα σύξυλος με τα τρομολαγνικά δελτία καιρού! Σαν από αύριο να βουλιάζει η χώρα στο χιόνι. Καθώς οι κυβερνητικοί ξεθεώθηκαν, από τη Δευτέρα, στις συσκέψεις, με τις οποίες θα... ξορκίσουν το στοιχειό! Ενώ ακόμα οι πλημμυροπαθείς της Θεσσαλίας, από τον Σεπτέμβριο, δεν έχουν εισπράξει όλες τις (εξαγγελθείσες πλειστάκις) αποζημιώσεις, ο υπεύθυνος υπουργός κατηγορεί την αντιπολίτευση για ιδιοτελή ανευθυνότητα (ο ανιδιοτελής!) και οι αγρότες, από Θεσσαλία και βορείως, ξεκίνησαν τα μπλόκα διαμαρτυρίας.

 

Την επομένη πια, τη Δευτέρα, το «φοβέρισμα» των δελτίων είχε κάνει μια χαρά τη δουλειά του. Διότι, στην είσοδο της Πανεπιστημιούπολης, εφτά το πρωί (με ξέρουν τα παιδιά στο θυρωρείο, τόσα χρόνια...), το τι «μπράβο» άκουσα, για την... τόλμη μου να ανηφορίσω «με τέτοιο καιρό...», δεν λέγεται! Οντως, ώσπου να βγω από το άλσος της Πανεπιστημιούπολης και να το πάρω για Υμηττό, περπάτησα σχεδόν μόνος. Στον δε Υμηττό, εντελώς μόνος!

 

Τότε θυμήθηκα την «Ψυχολογία των όχλων», του Γουσταύου Λε Μπον, σε κάτι φτηνές «εκδόσεις τσέπης», που το διαβάζαμε στο... προλυκειακό Γυμνάσιο, για να κάνουμε φιγούρα στα κορίτσια! Αντιδραστικός–ξεαντιδραστικός ο Γουσταύος, αλλά άμα παπαριάσεις το μυαλό του άλλου στο «παραμύθι», που τώρα το λένε... fake, και το σερβίρεις με την κατάλληλη γαρνιτούρα, μπορείς να τον βγάλεις (αφού πρώτα από «άλλον» τον κάνεις... ίδιο και όχλο...) στη λιακάδα με αδιάβροχο ή να τον στείλεις στον Βόρειο Πόλο για χουρμάδες. Υπολογίζω, όθεν, το ποσοστό όσων φοβήθηκαν τον καιρό, Δευτέρα με Τρίτη, περίπου 41%...

 

Ενδιάμεση έκθεση ΙΝΕ-ΓΣΕΕ: Επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων το 2023

 

Επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου καταγράφει η ενδιάμεση έκθεση του 2023 για την ελληνική οικονομία και την απασχόληση, που δίνει στη δημοσιότητα το Ινστιτούτο Εργασίας της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας (ΙΝΕ/ΓΣΕΕ).

 

 

Σύμφωνα με την έκθεση, «μπορεί οι αυξήσεις του κατώτατου μισθού σε συνδυασμό με τα κυβερνητικά μέτρα για την αντιμετώπιση του "κύματος" ακρίβειας να περιόρισαν ως έναν βαθμό τις αρνητικές πιέσεις που άσκησε ο πληθωρισμός στην κατανάλωση κυρίως των πιο ευάλωτων νοικοκυριών, ωστόσο δεν ήταν επαρκή, ώστε να αποτρέψουν την επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου τους, όπως καταγράφεται στις μεταβολές της ποσότητας των βασικών αγαθών που καταναλώθηκαν.

 

Συγκεκριμένα, μεταξύ 2021 και 2022, τα νοικοκυριά με τη χαμηλότερη δαπάνη μείωσαν τη μέση μηνιαία ποσότητα ενέργειας που κατανάλωσαν (θέρμανση κύριας κατοικίας, υγραέριο, ηλεκτρισμός), όμως η δαπάνη τους αυξήθηκε υπέρμετρα σε σχέση με τα υπόλοιπα νοικοκυριά.

Στο ίδιο διάστημα, τα νοικοκυριά χαμηλής και μεσαίας δαπάνης περιόρισαν δραστικά την ποσότητα λαχανικών, ψαριών και ζυμαρικών, που κατανάλωσαν, αλλά η δαπάνη τους σε αυτά τα προϊόντα αυξήθηκε σημαντικά, τάση η οποία ήταν πιο έντονη στα φτωχότερα νοικοκυριά.

 

Σε βασικά αγαθά, όπως το ψωμί, τα φτωχότερα νοικοκυριά δεν είχαν τη δυνατότητα να περιορίσουν την ποσότητα που κατανάλωσαν, επομένως επιβαρύνθηκαν περισσότερο.

 

Μεγάλη ήταν η πτώση στην ποσότητα κρέατος που καταναλώθηκε σχεδόν για το σύνολο των νοικοκυριών, ενώ ιδιαίτερα άνιση ήταν η επίδραση του πληθωρισμού στην κατανάλωση τυριού».

 

Ακολουθούν τα βασικά συμπεράσματα της έκθεσης:

 

«- Το α΄ εξάμηνο του 2023, το πραγματικό ΑΕΠ της ελληνικής οικονομίας συνέχισε να αυξάνεται με ικανοποιητικούς ρυθμούς. Όμως, η δυναμική αυτή φαίνεται να εξαντλείται το γ΄ τρίμηνο του 2023, όταν η μεταβολή του πραγματικού ΑΕΠ της Ελλάδας αρχίζει να σταθεροποιείται.

 

Επιπλέον, κατά το διάστημα αυτό, επανεμφανίστηκαν μακροοικονομικές ανισορροπίες, οι οποίες δημιουργούν αβεβαιότητα ως προς τις προοπτικές της οικονομίας.

 

- Η αποκλιμάκωση των διεθνών τιμών ενέργειας επέτρεψε την προσαρμογή του εμπορικού ισοζυγίου.

 

Ωστόσο, το εννεάμηνο Ιανουάριος-Σεπτέμβριος του 2023, η Ελλάδα κατέγραψε εμπορικό έλλειμμα, ύψους 4,7% του ΑΕΠ, έναντι πλεονάσματος, ύψους 3,9% στην Ευρωζώνη.

 

- Από το α΄ τρίμηνο του 2023 και έπειτα, η πραγματική κατανάλωση είναι ουσιαστικά στάσιμη, λόγω του "κύματος" ακρίβειας, που διάβρωσε την αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών.

 

Έχοντας ως δεδομένο ότι ο πληθωρισμός στα τρόφιμα και στα μη βιομηχανικά είδη παραμένει υψηλός και οι πραγματικές αμοιβές σχεδόν για το σύνολο των εργαζομένων συρρικνώνονται, η εκτίμηση είναι ότι η κατανάλωση δεν θα παρουσιάσει κάποια αξιοσημείωτη μεταβολή το προσεχές διάστημα, εκτός κι αν γίνουν ουσιαστικές παρεμβάσεις για μία ισχυρή αποκατάσταση της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών.

 

- Από το 2021 και ύστερα, η πορεία του πραγματικού ακαθάριστου σχηματισμού παγίου κεφαλαίου καθορίζεται σε σημαντικό βαθμό από τις επενδύσεις σε κατοικίες και σε άλλες κατασκευές. Παρατηρείται μία αναδιάρθρωση του τύπου των επενδύσεων υπέρ των μη παραγωγικών, αφού οι επενδύσεις, πλην αυτών σε κατασκευές, μετά την αύξηση περίπου 1 δισ. ευρώ το 2021, παραμένουν σχετικά στάσιμες και κυμαίνονται μεταξύ 4,1 δισ. ευρώ και 4,3 δισ. ευρώ ανά τρίμηνο.

 

- Το 2022, οι ελληνικές επιχειρήσεις κατέγραψαν ένα σχετικά υψηλό κέρδος μετά φόρων, τόκων και αποσβέσεων, ως ποσοστό του ΑΕΠ σε σχέση με τα άλλα κράτη-μέλη στην ΕΕ, αλλά και το χαμηλότερο ποσοστό επενδύσεων και, ταυτόχρονα, τη μεγαλύτερη μείωση του λόγου μηχανολογικός εξοπλισμός και οπλικά συστήματα προς ώρες εργασίας.

 

Η επιτάχυνση της καταβολής των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανασυγκρότησης, σε συνδυασμό με την προώθηση της ψηφιοποίησης στην παραγωγική διαδικασία, την ενίσχυση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) και της κάλυψης του δικτύου τους, τις στοχευμένες περιβαλλοντικές φορολογικές και επιδοματικές πολιτικές, την εφαρμογή μίας βιομηχανικής πολιτικής που θα επικεντρώνεται στην παραγωγική αναδιάρθρωση και στη μείωση του χρόνου εργασίας, με άξονα την 35ωρη εργασία, εκτιμάται ότι θα οδηγήσει συνδυαστικά σε υψηλότερες παραγωγικές επενδύσεις, παραγωγικότητα, διαρθρωτική ανταγωνιστικότητα και ποιότητα απασχόλησης, βελτιώνοντας αισθητά τις προοπτικές της οικονομίας.

 

- Όσον αφορά τον δείκτη δημοσιονομικής φερεγγυότητας της οικονομίας, το 2024 αναμένεται να αναβαθμιστεί, δίχως, όμως, ο δημόσιος τομέας να ανακτήσει το καθεστώς ενισχυμένης φερεγγυότητας που διατηρούσε την περίοδο 2016-2019 και απώλεσε το 2020 με το ξέσπασμα της πανδημίας.

 

Ταυτόχρονα, η βελτίωση του δείκτη φερεγγυότητας του δημόσιου τομέα επιδρά αρνητικά στον αντίστοιχο δείκτη των νοικοκυριών, καθώς στην ελλειμματική θέση αυτού του τομέα οφείλεται ουσιαστικά η χρηματοδότηση τόσο του δημοσιονομικού ισοζυγίου όσο και του πλεονάσματος των επιχειρήσεων και του εξωτερικού τομέα.

 

Η έξοδος από αυτή την ασταθή, μακροοικονομικά και κοινωνικά, κατάσταση μπορεί να συντελεστεί μόνο μέσω της ενίσχυσης των παραγωγικών επενδύσεων και της διαρθρωτικής ανταγωνιστικότητας.

 

- H παραπάνω διαπίστωση αποκτά ιδιαίτερη σημασία, καθώς η Ελλάδα εξακολουθεί να αντιμετωπίζει σημαντικές δημοσιονομικές προκλήσεις. Σε αυτές συγκαταλέγονται η επαναφορά των δημοσιονομικών περιορισμών και η επικείμενη εφαρμογή του νέου πλαισίου δημοσιονομικής διαχείρισης της ΕΕ, η αβεβαιότητα σχετικά με τη διάρκεια και την ένταση του πληθωριστικού σοκ, υπό το φως μάλιστα των πρόσφατων ανησυχητικών γεωπολιτικών εξελίξεων στη Μέση Ανατολή, η νέα γεωοικονομική πραγματικότητα, την οποία διαμορφώνει η μετάβαση πολλών οικονομιών στην ατζέντα της ενίσχυσης της στρατηγικής τους αυτονομίας, καθώς και η κλιματική κρίση και οι ραγδαίοι μετασχηματισμοί που λαμβάνουν χώρα στο τεχνο-οικονομικό υπόδειγμα της παγκόσμιας οικονομίας ως συνέπεια της ανάδυσης νέων mega-trends (αυτοματοποίηση, ψηφιοποίηση κ.ά.).

 

- Παρά τη σημαντική αποκλιμάκωσή του το εννεάμηνο Οκτώβριος 2022-Ιούνιος 2023, ο ρυθμός αύξησης του Γενικού Δείκτη Τιμών Καταναλωτή (ΓΔΤΚ) παραμένει υψηλός, συμπιέζοντας περαιτέρω το πραγματικό εισόδημα και την αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών.

 

Δεδομένου του υψηλού μεριδίου τους στη συνολική καταναλωτική δαπάνη και, συνεπώς, στο βιοτικό επίπεδο των νοικοκυριών, ιδιαίτερα ανησυχητική τους τελευταίους μήνες είναι η εξέλιξη των τιμών στην κατηγορία "Διατροφή και μη αλκοολούχα ποτά".

 

- Τον Δεκέμβριο του 2023, ο πληθωρισμός σε ετήσια βάση στην κατηγορία "Διατροφή και μη αλκοολούχα ποτά" στην Ελλάδα ήταν ο δεύτερος υψηλότερος μεταξύ των κρατών-μελών της ΕΕ-27, παρά το γεγονός ότι η χώρα μας κατέγραψε συνολικό πληθωρισμό οριακά υψηλότερο του μέσου όρου της ΕΕ-27.

 

Ο υψηλός τιμάριθμος στη συγκεκριμένη κατηγορία αγαθών συνεχίζει να περιορίζει την αγοραστική δύναμη, ειδικά των νοικοκυριών με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, τα οποία είναι αναγκασμένα είτε να αυξήσουν περισσότερο τις δαπάνες τους, για να διατηρήσουν την κατανάλωσή τους είτε, εφόσον δεν διαθέτουν αποταμιεύσεις, να περιορίσουν την κατανάλωσή τους, γεγονός που συνιστά υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου τους.

 

- Η πράσινη μετάβαση σε μία οικονομία μηδενικών ρύπων απαιτεί μία ταχεία διαρθρωτική αλλαγή στο παραγωγικό, στο τεχνολογικό και στο καταναλωτικό πρότυπο της χώρας, με στόχο τον περιορισμό των ρυπογόνων δραστηριοτήτων υψηλής έντασης εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και την ενίσχυση των δραστηριοτήτων παραγωγής προϊόντων φιλικότερων στο περιβάλλον.

 

- Η πράσινη μετάβαση δημιουργεί μακροοικονομικές προκλήσεις όσον αφορά την πορεία του εξωτερικού ισοζυγίου, τα φορολογικά έσοδα, τη δημιουργία εισοδήματος και απασχόλησης.

 

- Η Ελλάδα παρουσιάζει υψηλή έκθεση και στις τρεις διαστάσεις της πράσινης μετάβασης (εξωτερική, φορολογική και κοινωνικοοικονομική).

 

Συγκεκριμένα, εκτιμάται ότι, με βάση την υπάρχουσα παραγωγική και τεχνολογική διάρθρωση της οικονομίας, οι ρυπογόνες δραστηριότητες παραγωγής συμβάλλουν στο 21,6% των καθαρών της εξαγωγών, στο 10,7% των φορολογικών της εσόδων, στο 7% του εισοδήματος από εργασία και στο 6% της συνολικής απασχόλησης.

 

- Παράλληλα, η Ελλάδα χαρακτηρίζεται από χαμηλό Δυναμικό Πράσινης Πολυπλοκότητας (GCP), γεγονός που υποδηλώνει περιορισμένες δυνατότητες παραγωγής τεχνολογικά πολύπλοκων πράσινων εμπορευμάτων υψηλής ανταγωνιστικότητας. Ταυτόχρονα, χαρακτηρίζεται από χαμηλή κάλυψη κοινωνικής προστασίας.

 

- Ο συνδυασμός υψηλού μακροοικονομικού κινδύνου, χαμηλού Δυναμικού Πράσινης Πολυπλοκότητας και χαμηλής κάλυψης κοινωνικής προστασίας καθιστά την Ελλάδα ευάλωτη στις πιθανές επιπτώσεις της πράσινης μετάβασης, καθώς αδυνατεί να υποκαταστήσει άμεσα τις υπάρχουσες ρυπογόνες δραστηριότητες, ενώ παρέχει μόνο περιορισμένη κοινωνική προστασία στον κόσμο της εργασίας που θα πληγεί κατά τη διάρκεια αυτής της μετάβασης.

 

Ο άμεσος σχεδιασμός μίας βιώσιμης ‒ οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά ‒ βιομηχανικής και αναπτυξιακής στρατηγικής καθίσταται επιτακτικός».  

πηγή

Δηλητηριάζοντας το πηγάδι της ενημέρωσης

 

γράφει ο Άρης Χατζηστεφάνου

 

Τα τελευταία χρόνια τα διεθνή ΜΜΕ έχουν επιδοθεί σε μια άνευ προηγουμένου προσπάθεια σπίλωσης κάθε φωνής που αμφισβητεί την κυρίαρχη αφήγηση στις διεθνείς σχέσεις. Στα πιο πρόσφατα εργαλεία τους συμπεριλαμβάνεται η προληπτική αμφισβήτηση απόψεων οι οποίες δεν έχουν ακόμα εκφραστεί.

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ

 

«Οι New York Times», έγραφε πριν από μερικές εβδομάδες η σατιρική ιστοσελίδα The Onion, «δημιούργησαν ένα ολοκληρωτικά νέο σύστημα αρίθμησης που θα τους επιτρέπει να μην καταγράφουν τον αριθμό των νεκρών στη Γάζα». Σχετικά memes και ανέκδοτα άρχισαν να πλημυρίζουν τους τελευταίους μήνες το ίντερνετ, καθώς τα δυτικά μέσα ενημέρωσης επιχειρούσαν κάθε είδους λεκτικούς ζογκλερισμούς προκειμένου να συγκαλύψουν τη συνεχιζόμενη γενοκτονία που πραγματοποιεί το Ισραήλ στη Γάζα.

 

Και μία από τις τεχνικές που χρησιμοποιούν κατά κόρον τους τελευταίους μήνες είναι να δηλητηριάζουν το πηγάδι ή την πηγή (Poisoning the Well). Οπως εξηγώ και στο βιβλίο μου «Προπαγάνδα και Παραπληροφόρηση» (εκδόσεις Τόπος), πρόκειται για μια υποκατηγορία της λογικής πλάνης τού ad hominem με την οποία κάποιος επιχειρεί να απορρίψει την ορθότητα ενός επιχειρήματος χτυπώντας όχι το ίδιο το επιχείρημα, αλλά αυτόν που το παρουσιάζει. Η διαφορά όταν δηλητηριάζεις το ποτάμι είναι ότι στρέφεσαι εναντίον του αντιπάλου σου προληπτικά, πριν δηλαδή προλάβει να παρουσιάσει τα επιχειρήματά του, ώστε να πλήξεις το κύρος του και μέσω αυτού να αμφισβητήσεις την εγκυρότητα των στοιχείων που πρόκειται να παρουσιάσει στο μέλλον.

 

Η έκφραση προέρχεται από την παλιά πρακτική αντιμαχομένων να ρίχνουν δηλητήρια ή ακόμη και μολυσμένα πτώματα ζώων και ανθρώπων στα δίκτυα ύδρευσης των αντιπάλων τους (ή ακόμη και στα δικά τους εάν ακολουθούσαν την τακτική της καμένης γης). Ο Κόμης Δράκουλας, παραδείγματος χάριν, γνωστός κατά κόσμον ως Βλαντ Γ', διέταξε τα στρατεύματά του να ρίξουν δηλητήριο σε όλα τα πηγάδια κατά μήκος του Δούναβη σε περιοχές απ' όπου θα περνούσαν οι οθωμανικές δυνάμεις. Η χρήση πάντως της φράσης για την περιγραφή της συγκεκριμένης λογικής πλάνης αποδίδεται στον καρδινάλιο Τζον Χένρι Νιούμαν και το έργο του «Apologia Pro Vita Sua».

 

Ενα ιδιότυπο παράδειγμα των τελευταίων εβδομάδων είναι η συνεχής αναφορά σε «παραποιημένες φωτογραφίες» από τη σφαγή στη Γάζα, οι οποίες δημιουργούνται με εφαρμογές Τεχνητής Νοημοσύνης και υποτίθεται ότι έχουν κατακλύσει το διαδίκτυο. Η πραγματικότητα είναι ότι οι σχετικές περιπτώσεις είναι απειροελάχιστες και συνήθως τόσο χοντροκομμένες ώστε οι αναγνώστες μπορούν να τις καταλάβουν με την πρώτη ματιά.

 

Παρ' όλα αυτά, όπως εξηγούσε στους New York Times ο Χάνι Φαρίντ, καθηγητής υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ στην Καλιφόρνια, ακόμη και ελάχιστα τέτοια περιστατικά «αρκούν για να δηλητηριάσουν το πηγάδι». Κάθε ένας δηλαδή μπορεί να ισχυρίζεται ότι οι φωτογραφίες που του παρουσιάζουν ως τεκμήριο για κάποιο έγκλημα πολέμου είναι είτε ψηφιακά παραποιημένες ή ετεροχρονισμένες και ετεροτοπισμένες (δηλαδή τραβήχτηκαν σε διαφορετικό σημείο και σε διαφορετικό χρόνο από αυτόν που υποτίθεται ότι καταγράφουν). Η παραποίηση της πραγματικότητας δηλαδή συντελείται παρά την έλλειψη παραποιημένων εικόνων, απλώς επειδή κάποιοι προληπτικά λένε «μην πιστεύετε ό,τι και αν ακούσετε για εμάς».

 

Είναι προφανές ότι από τη συγκεκριμένη πρακτική δηλητηρίασης του πηγαδιού ωφελείται πρωτίστως το Ισραήλ, καθώς στην συντριπτική πλειονότητά τους οι φωτογραφίες και τα βίντεο από σφαγές αμάχων αφορούν Παλαιστίνιους.

 

Το τελευταίο διάστημα όμως είδαμε τρομακτική έξαρση στη χρήση και μιας παρεμφερούς πρακτικής που συνδυάζει τις λογικές πλάνες του ad hominem και του δηλητηριασμού του πηγαδιού. Τα διεθνή ΜΜΕ βάλλουν εναντίον κάθε πληροφορίας που αμφισβητεί το αφήγημά τους, αποδίδοντάς τις σε «κέντρα που επιβουλεύονται την ελευθερία και τη διεθνή ασφάλεια».

 

Αυτό εξηγούσε προ ημερών ο δημοσιογράφος και αναλυτής διεθνών θεμάτων, Τζέρεμι Σκάχιλ, στο podcast του με τίτλο Intercepted, όταν παρατήρησε ότι στα ΜΜΕ η λέξη «Χούθι» έχει αντικατασταθεί πλήρως με τις λέξεις «οι υποστηριζόμενοι από το Ιράν Χούθι». Ο Σκάχιλ αμφισβητούσε το κατά πόσο ο ρόλος του Ιράν στην Υεμένη είναι τόσο σημαντικός όσο τον παρουσιάζει η Ουάσινγκτον και εξηγούσε ότι μέσω της συγκεκριμένης δαιμονοποίησης επιχειρείται να αμφισβητηθεί κάθε ενέργεια αλλά κυρίως κάθε πληροφορία που προέρχεται από την Υεμένη.

 

Αντίστοιχα στη Γάζα κάθε πληροφορία σχετικά με τα εγκλήματα του Ισραήλ αμφισβητείται προκαταβολικά με τη φράση «όπως μεταδίδει το ελεγχόμενο από τη Χαμάς υπουργείο Υγείας». Κανένας φυσικά από αυτούς τους δημοσιογράφους δεν θα τολμούσε να μιλήσει για το πώς έδρασε το «χρηματοδοτούμενο και εξοπλιζόμενο από τις ΗΠΑ» κράτος του Ισραήλ, τι έγραψαν οι «ελεγχόμενοι από το υπουργείο Αμυνας» ξένοι ανταποκριτές στο Ισραήλ ή τι ψήφισαν οι «χρηματιζόμενοι από το ισραηλινό λόμπι AIPAC» Αμερικανοί γερουσιαστές.

 

Τη συγκεκριμένη πρακτική εισήγαγαν εδώ και χρόνια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μεγάλες αμερικανικές πλατφόρμες όπως το Twitter, οι οποίες κάτω από κάθε tweet ρωσικού ή κινεζικού κρατικού μέσου ενημέρωσης προσέθεταν τη σημείωση «χρηματοδοτούμενο από το ρωσικό/κινεζικό κράτος». Ποτέ φυσικά δεν είδαμε ανάλογες αναφορές κάτω από τα tweet του κρατικού BBC, της Φωνής της Αμερικής ή του NPR.

 

Και φυσικά ποτέ δεν είδαμε οποιαδήποτε σύνδεση ιδιωτικών μέσων ενημέρωσης με κρατικές υπηρεσίες ή επιχειρηματικές οντότητες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν το περιεχόμενο των ειδήσεων. Φανταστείτε, παραδείγματος χάριν, σε κάθε στρατιωτική σύγκρουση να λέγαμε «όπως μετέδωσε το, ελεγχόμενο από την πολεμική βιομηχανία General Electrics, δίκτυο NBC» ή σε κάθε θέμα από τη Μέση Ανατολή να αναφέραμε «όπως μεταφέρει ο, κατά 30% ελεγχόμενος από τη Σαουδική Αραβία, τηλεοπτικός σταθμός ANT1». Η διάρκεια κάθε δελτίου θα αυξανόταν αισθητά –ίσως βέβαια και το ενδιαφέρον τους.

 

info-war.gr