Ιδιοκτήτης αλλοδαπής εταιρίας ο Στέφανος Κασσελάκης..!

 

Σοβαρά νομικά και πολιτικά ερωτήματα από τη συμμετοχή του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ Στέφανου Κασσελάκη στην εταιρία Osios LLC. Τι προβλέπει ο νόμος, που είχε ψηφίσει η κυβέρνηση Τσίπρα.

 

 

O πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, Στέφανος Κασσελάκης, τουλάχιστον κατά τον μήνα Δεκέμβριο του 2023, ήταν ιδιοκτήτης και νόμιμος εκπρόσωπος αλλοδαπής εταιρίας, πράγμα που απαγορεύεται ρητά από τη νομοθεσία για τα ασυμβίβαστα των πολιτικών προσώπων. Αυτό προκύπτει από έρευνα του NEWS 24/7.

 

Στις 27 Δεκεμβρίου του 2023, πηγές προσκείμενες στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Στέφανο Κασσελάκη, έκαναν γνωστό ότι ο πρόεδρος του κόμματος δανειοδότησε με δικά του χρήματα τα κομματικά ΜΜΕ, ώστε να πληρωθούν οι εργαζόμενοι και να πάρουν το δώρο Χριστουγέννων.

 

Η διαρροή προκάλεσε τότε πλήθος ερωτημάτων για την προέλευση των χρημάτων, για τους ακριβείς όρους του δανείου, αλλά και για τη σκοπιμότητα αυτής της ίδιας της διαρροής από πρόσωπα του περιβάλλοντος του.

 

 

Οι διευκρινίσεις που ακολούθησαν, χωρίς να υπάρξει ποτέ επίσημη ανακοίνωση από τον Πρόεδρο του Σύριζα, ανέφεραν ότι το δάνειο δόθηκε από εταιρία συμφερόντων του προς την εταιρία Left Media Α.Ε..

 

“Η στάση μου είναι μια στάση αξιοπρεπής και ανιδιοτελής. Δάνεισα 230.000 ευρώ. Όλα έχουν γίνει σύννομα”, ανέφερε ο κ. Κασσελάκης σε συνέντευξή του στο STAR (11/01/2024), όταν ρωτήθηκε σχετικά.

 

 

Δάνειο από αλλοδαπή εταιρία

Αυτό που δεν έγινε γνωστό τότε είναι ποια ήταν η εταιρία, συμφερόντων του κ. Κασσελάκη, που δανειοδότησε τη Left Media. Όπως αναφέρεται στη δανειακή σύμβαση, πρόκειται για την αλλοδαπή εταιρία Osios LLC.

 

Στις 21.12.2023 η Osios LLC δανειοδοτεί την Left Media AE με 230.000 ευρώ μέσω λογαριασμού της Osios LLC στην UBS Financial Services Inc, η οποία εδρεύει στις ΗΠΑ. Στη δανειακή σύμβαση, ως διεύθυνση της Osios LLC αναγράφεται η διεύθυνση 88 SW 7th ST, MIAMI, FL 33130 USA, ενώ στη σφραγίδα αναφέρεται “Corporate Seal, 2017, DELAWARE”.

 

Τη σύμβαση για λογαριασμό της Osios LLC υπέγραψε ο ίδιος ο κ. Κασσελάκης, με την ιδιότητά του ως μοναδικός εταίρος της εταιρίας, όπως ακριβώς αναφέρεται στη σύμβαση.

 

Στα αρχεία του μητρώου επιχειρήσεων του Delaware που είναι προσβάσιμα στο κοινό, η εταιρία καταγράφεται ως “Domestic”, δηλαδή ως εταιρία με έδρα εντός της πολιτείας του Delaware.

 

Οι μοναδικές πράξεις της αλλοδαπής εταιρίας Osios LLC, που αναγράφονται στο μητρώο, είναι η σύστασή της στις 20.11.2017 (τότε είχε συσταθεί υπό την επωνυμία Andover LLC και μετονομάστηκε σε Osios LLC κάποια στιγμή μεταξύ Οκτωβρίου 2022 και Ιουνίου 2023) και η πληρωμή τελών στις 10.10.2022, προκειμένου να μην καταστεί ανενεργή (void).

 

Το συμπέρασμα και το πρόβλημα

Σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία, απαγορεύεται ρητά για οποιοδήποτε πρόσωπο να έχει ταυτόχρονα την ιδιότητα του Προέδρου πολιτικού κόμματος που εκπροσωπείται στη Βουλή και αυτή του ιδιοκτήτη ή του διαχειριστή αλλοδαπής εταιρίας.

 

Ο νόμος, δε, προβλέπει αυστηρές ποινές για τα πρόσωπα που παραβιάζουν τις σχετικές διατάξεις.

 

Η απαγόρευση αυτή μάλιστα, θεσμοθετήθηκε με νόμο που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, του Αλέξη Τσίπρα το 2016.

 

Τι προβλέπει η νομοθεσία για τα ασυμβίβαστα των πολιτικών προσώπων σε σχέση με τη συμμετοχή τους σε εταιρίες:

 

Σύμφωνα με το άρθρο 8 του Ν. 3213/2003 και υπό τον τίτλο: «Απαγόρευση συμμετοχής σε εταιρεία με έδρα στην αλλοδαπή για πολιτικά πρόσωπα, απαγορεύσεις συμμετοχής σε εταιρείες με έδρα μη συνεργάσιμα φορολογικά κράτη και κράτη με προνομιακό́ φορολογικό́ καθεστώς», ορίζεται ότι:

 

1. Στον Πρωθυπουργό́, στους Αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων που εκπροσωπούνται στο Εθνικό ή το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, καθώς και όσων λαμβάνουν κρατική χρηματοδότηση, στους Υπουργούς, στους αναπληρωτές υπουργούς και τους Υφυπουργούς, στους βουλευτές και τους ευρωβουλευτές και όσους διαχειρίζονται τα οικονομικά των πολιτικών κομμάτων ως ανωτέρω, στους Γενικούς και Ειδικούς Γραμματείς της Βουλής και της Γενικής Κυβέρνησης, στους περιφερειάρχες και στους Δημάρχους απαγορεύεται η συμμετοχή στη διοίκηση ή στο κεφάλαιο εταιρειών, που έχουν έδρα πραγματική ή καταστατική στην αλλοδαπή́ είτε αυτοπροσώπως, είτε με παρένθετα πρόσωπα.

…

3. Η κατά παράβαση της παραγράφου 1 άμεση ή δια παρένθετου προσώπου συμμετοχή σε εταιρεία, που έχει έδρα στην αλλοδαπή τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο (2) ετών και με χρηματική ποινή από δέκα χιλιάδες (10.000) ευρώ έως πεντακόσιες χιλιάδες (500.000) ευρώ».

 

Σημειώνεται δε ότι ο νόμος 5026/2023, ο οποίος αντικατέστησε στο σύνολο του σχεδόν το νόμο 3213/2003, εξαίρεσε ρητά από την κατάργηση το άρθρο 8 του τελευταίου, σχετικά με την απαγόρευση συμμετοχής πολιτικών προσώπων και δη Αρχηγών κομμάτων που εκπροσωπούνται στο Κοινοβούλιο σε εταιρίες με έδρα την αλλοδαπή ή και μη συνεργάσιμα φορολογικά κράτη ή και κράτη με προνομιακό φορολογικό καθεστώς, με αποτέλεσμα σήμερα η απαγόρευση να εξακολουθεί να έχει πλήρη ισχύ.

 

Νομικό και πολιτικό ζήτημα

Από όλα τα παραπάνω στοιχεία είναι προφανές ότι εν προκειμένω προκύπτουν σοβαρά νομικά αλλά και πολιτικά ζητήματα.

 

Στην πρώτη κατηγορία εντάσσεται το θέμα της συμμετοχής του αρχηγού ενός πολιτικού κόμματος σε αλλοδαπή εταιρία και μάλιστα, του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, πράγμα που απαγορεύεται ευθέως από το νόμο.

 

Στη δεύτερη κατηγορία δημιουργείται σαφώς, μείζον πολιτικό ζήτημα, που αφορά την πλήρη άγνοια σχετικά με την περιουσιακή κατάσταση του Στέφανου Κασσελάκη.

 

Μέχρι στιγμής, η μόνη πληροφόρηση, που υπάρχει, σχετικά με την περιουσιακή του κατάσταση προκύπτει αποκλειστικά από δικές του δηλώσεις.

 

Όσον αφορά την υποχρεωτική δημοσιοποίηση του Πόθεν Έσχες του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, με βάση τους υφιστάμενους ρυθμούς δημοσιοποίησης των Δηλώσεων Περιουσιακής Κατάστασης (σημειώνεται ότι το 2023 δημοσιοποιήθηκαν τα Πόθεν Έσχες για την χρήση του έτους 2021) αυτή αναμένεται από το 2025 και μετά.

 

Επίσης πολιτικό ζήτημα συνιστά και η τυχόν παραβίαση από τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ της νομοθεσίας σχετικά με τη συμμετοχή του σε εταιρία του εξωτερικού, από τη στιγμή που η σχετική νομοθετική πρόταση ψηφίστηκε επί ΣΥΡΙΖΑ με προσωπική εισήγηση του Αλέξη Τσίπρα, σε μία θυελλώδη συνεδρίαση την 1η Ιουνίου του 2016, όπου η Νέα Δημοκρατία αποχώρησε σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη νομοθετική πρωτοβουλία του τότε πρωθυπουργού.

Μάνος Χωριανόπουλος – Γεράσιμος Λιβιτσάνος

Επιστροφή του Γαβριήλ Σακελλαρίδη στην πολιτική- Ανακοινώνει την προσχώρησή του στη Νέα Αριστερά..!

 

Την επιστροφή του στην ενεργό πολιτική και την προσχώρησή του στη Νέα Αριστερά, αναμένεται να ανακοινώσει το απόγευμα ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης. Σύμφωνα με πηγές της Νέας Αριστεράς, στις 17.30 ο πρόεδρος της Κ.Ο. της Νέας Αριστεράς Αλέξης Χαρίτσης θα έχει συνάντηση στα γραφεία της Κ.Ο. στην Βουλή με τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη. Θα ακολουθήσουν δηλώσεις στα τηλεοπτικά συνεργεία.

 

Σε μια δύσκολη συγκυρία για τον προοδευτικό χώρο, η επιστροφή ενός πολιτικού, που έχει συνδέσει το όνομά του με την πολιτική σκέψη, την εντιμότητα και τον σεβασμό σε αρχές και αξίες, αποτελεί μια θετική κίνηση σε ένα γκροτέσκο πολιτικό σκηνικό.

 

Η επιστροφή Σακελλαρίδη έρχεται σε περίοδο διεργασιών με το ερώτημα ποιος θα σπάσει την κεντροδεξιά κυριαρχία να μην έχει απαντηθεί, την ώρα που η αξιωματική αντιπολίτευση παρουσιάζει εμφανή σημάδια αποσύνθεσης.

 

O Γαβριήλ Σακελλαρίδης, από τον Ιανουάριο 2015 έως τον Ιούλιο 2015 ήταν υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ και κυβερνητικός εκπρόσωπος της πρώτης κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα, ενώ ήταν εκλεγμένος βουλευτής στην Α’ Αθηνών.

 

Μέχρι πρότινος ήταν διευθυντής στο Eteron – Ινστιτούτο για την Έρευνα και την Κοινωνική Αλλαγή. Έχει εργαστεί ως οικονομολόγος με σύμβαση σε ιδιωτικές εταιρείες και για πανεπιστημιακές μελέτες. Υπήρξε διευθυντής του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας από το Σεπτέμβριο του 2017 έως τον Μάρτιο του 2021.

 

  

Δικό του το “μαγαζάκι”, το αποτελειώνει: Αργά το κατάλαβαν…

 

 

 Όσοι νομίζουν ότι, μετά τη νέα ήττα, θα ξεμπερδέψουν εύκολα με τον Κασσελάκη, ας αλλάξουν πλευρό

 

 γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Το νέο επεισόδιο στο «σίριαλ Κασσελάκης» εξέπληξε μόνον όσους στον ΣΥΡΙΖΑ αρνούνται εδώ και πέντε μήνες να δουν πώς βαδίζει και πού θα καταλήξει. Δηλαδή αυτούς που, το βράδυ της 24ης Σεπτεμβρίου 2023, στο πρόσωπο του ουρανοκατέβατου Στέφανου είδαν τον «αναμορφωτή» και «σωτήρα» του ζαλισμένου  από το εκλογικό αποτέλεσμα κόμματος.

 

Το εσωκομματικό «δημοψήφισμα», που εξήγγειλε ο Κασσελάκης, δείχνει αυτό που επιδιώκει ο ίδιος και μια στενή ομάδα περί αυτόν: τον απόλυτο έλεγχο αυτού που έχει απομείνει από τον ΣΥΡΙΖΑ  στο όνομα της «αδιαμεσολάβητης» σχέσης με  ό,τι έχει απομείνει από τη βάση του. Δεν θα υπάρχουν όργανα ή θα υπάρχουν όσα θα ελέγχει ο ίδιος απολύτως. Κι αν δεν τα ελέγχει, θα τα αγνοεί  με την επίκληση της «φωνής των μελών του». Και, φυσικά, αυτή τη «φωνή» θα τη διαμορφώνει ο ίδιος με «δημοψηφίσματα».

 

Ο Κασσελάκης πελαγοδρόμησε το πρώτο διάστημα μετά την εκλογή του, αλλά σιγά-σιγά βρίσκει τα πατήματά του. Δεν τον απασχολεί αν, με όσα λέει και κάνει, θα οδηγήσει τον ΣΥΡΙΖΑ σε περαιτέρω συρρίκνωση. Το ξέρει, το βλέπει να έρχεται και προετοιμάζει την άμυνά του. Όσοι πιστεύουν ότι το βράδυ των ευρωεκλογών, (ότ)αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει φάει άλλη μια κατραπακιά, ο αρχηγός θα παραμερίσει, είναι μακριά νυχτωμένοι. Θα ρίξει όλο το φταίξιμο στους πριν απ’ αυτόν και θα εξαγγείλει άλλο ένα «δημοψήφισμα», για «να τα αλλάξει όλα».

 

 

Όλη η συμπεριφορά του το μαρτυράει. Ο Κασσελάκης ζει το μύθο του στην Ελλάδα. Περνάει καλά, είναι αρχηγός του(ακόμα δεύτερου) κόμματος και σκοπεύει να είναι για άλλα δύο-τρία χρόνια, όσο ο Μητσοτάκης κρατήσει την κυβερνητική θητεία του. Όσες αναταράξεις κι αν γίνουν στο συνέδριο,  όσο κι αν μειωθεί το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές,  ο «αδιαμεσολάβητος» Στέφανος θα είναι αμετακίνητος. Δεν είναι κλασικός  αρχηγός που υπακούει σε έννοιες «ήττα» και «πολιτική ευθύνη».

 

 

Όσοι από τους μέχρι τώρα υποστηρικτές του ανησυχούν επειδή τους αγνοεί αργά το κατάλαβαν. Συνέπραξαν και αυτοί στην οικοδόμηση αυτού που σήμερα φοβούνται. Συμπαρατάχθηκαν με τον Κασσελάκη, για να τιμωρήσουν τους «υπονομευτές του Τσίπρα». Μόνο που τώρα «υπονομευτές» δεν υπάρχουν, έχουν φύγει. Και όσοι έχουν μείνει δεν έχουν κανένα άλλοθι: η νέα κατρακύλα συντελείται επί των δικών τους ημερών. Και να μην πέσουν από τα σύννεφα αν το βράδυ των εκλογών κάποιος από τους πραιτοριανούς τους αρχηγού ή και ο ίδιος τους κατατάξει στους (νέους) «υπονομευτές» και τους χρεώσει τη νέα ήττα.

 

 

Όσοι νομίζουν ότι, μετά τη νέα ήττα, θα ξεμπερδέψουν εύκολα με τον Κασσελάκη, ας αλλάξουν πλευρό. Καθαίρεσή του δεν προβλέπεται, τη σφραγίδα την έχει, το ίδιο και τα κλειδιά της Κουμουνδούρου. Μπορεί κάλλιστα να ταμπουρωθεί  εκεί και να αποκρούει με  τη «φρουρά» του τις επιθέσεις των φιλοδοξούντων να τον αντικαταστήσουν.

 

Φαντασθείτε μια τέτοια εικόνα το βράδυ των ευρωεκλογών. Θα είναι το τελευταίο στάδιο του ευτελισμού, αλλά αυτό δεν ενδιαφέρει τον Κασσελάκη. Νοιάζεται μόνο για το αρχηγιλίκι και θα κάνει το παν για να μην το χάσει.

 

Μπορεί να μη γνωρίζει καν τον Όργουελ, αλλά ενστερνίζεται απόλυτα αυτό που έχει πει: «Η εξουσία δεν είναι μέσο, είναι σκοπός». Έστω και η κουτσουρεμένη κομματική εξουσία…

Στους 13 της μειοψηφίας...

 

γράφει ο Πέτρος Μανταίος

 

Μετά την πρωτοφανή σπουδή της πλειοψηφίας της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου και την επίσης πρωτοφανή ενέργεια να καταδικάσει το ψήφισμα (49–13) του Ευρωκοινοβουλίου που καταδίκαζε το κράτος δικαίου εν Ελλάδι επί της σημερινής κυβερνήσεως, αναρωτιέμαι πόσοι μήνες και πόσες ώρες συζητήσεων αναλώθηκαν στο Ευρωκοινοβούλιο, ώστε να καταλήξει στο επίμαχο ψήφισμα, το οποίο το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας... αποκήρυξε εν ριπή οφθαλμού, διά της μεθόδου... άσπρου σίφουνα: ψεκάστε – σκουπίστε – τελειώσατε.

 

Οσο και αν στο σχετικό δελτίο Τύπου του Αρείου Πάγου η Διοικητική Ολομέλεια «Διαβεβαιώνει ότι οι Ελληνες δικαστικοί και εισαγγελικοί λειτουργοί υπηρετούν το κράτος δικαίου και τις αρχές της διάκρισης των λειτουργιών, της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης, της δίκαιης δίκης και της προστασίας του τεκμηρίου αθωότητας του κάθε πολίτη και εκτελούν τα καθήκοντά τους υπακούοντας μόνον στο Σύνταγμα, στους νόμους και στη συνείδησή τους».

 

 

 

Το μόνο που προκύπτει από τη διαβεβαίωση της πλειοψηφίας είναι η ίδια η... διαβεβαίωση σαν... αυτοαναφορά! Ο Αρειος Πάγος δηλαδή γίνεται μάρτυρας υπερασπίσεως του Αρείου Πάγου, χωρίς να κατηγορηθεί ή να εγκληθεί! Διότι το καταδικαστικό ψήφισμα της Ευρωβουλής επέρριπτε σαφώς και σοβαρές ευθύνες στην κυβέρνηση για ενέργειες και παραλείψεις που θίγουν και εκθέτουν το κράτος δικαίου.

 

Αν η πλειοψηφία της Ολομέλειας του Ανώτατου Δικαστηρίου επιθυμεί να αναδεχθεί ευθύνες κυβερνητικού ελέγχου κράτους-μέλους της Ε.Ε. από το αρμόδιο θεσμικό όργανο της Ε.Ε. που είναι το Ευρωκοινοβούλιο, αυτό αποτελεί ανάμιξη, εκ των ων ουκ άνευ, ακόμα και για πρωτοετή Νομικής, μίας των τριών διακριτών εξουσιών σε υποθέσεις ετέρας. Οθεν θεωρώ την απόφαση του Αρείου Πάγου έμμεση πλην σαφή δικαίωση του καταδικαστικού ψηφίσματος του Ευρωκοινοβουλίου!

 

Συμφωνώ με τη θέση του καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου Γιώργου Σωτηρέλη (Kontra, 15/2) ότι η απόφαση «Επιβεβαιώνει (...) την πραγματική υποβάθμιση του κράτους δικαίου στην Ελλάδα». Και αφιερώνω το σημερινό χρονογράφημα στους 13 αρεοπαγίτες που μειοψήφησαν...

Μικρές ανταρσίες στις ναυαρχίδες των ΜΜΕ

 

γράφει ο Άρης Χατζηστεφάνου

 

Δημοσιογράφοι σε αίθουσες σύνταξης διεθνών ΜΜΕ λένε «ώς εδώ» στην ακραία φιλοϊσραηλινή γραμμή που τους επιβάλλουν οι αρχισυντάκτες τους. Η φωνή τους όμως δεν αρκεί για να αλλάξει την πολιτική των σταθμών, η οποία συχνά φτάνει στη συγκάλυψη της γενοκτονίας.

Οταν σκέφτεται κανείς τις σχέσεις των λεγόμενων whistleblowers (πληροφοριοδότες δημοσίου συμφέροντος) με δημοσιογράφους έχει στο μυαλό του μια συναλλαγή με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά: οι πρώτοι δίνουν πληροφορίες στους δεύτερους με αντάλλαγμα την προστασία της ανωνυμίας τους. Τι γίνεται όμως όταν οι whistleblowers είναι δημοσιογράφοι που αποκαλύπτουν πληροφορίες για τη λειτουργία των ΜΜΕ στα οποία εργάζονται;

 

Πριν από μερικές εβδομάδες ένας δημοσιογράφος του CNN προσέγγισε την ερευνητική ιστοσελίδα The Intercept και έκανε μια αποκάλυψη που εκ πρώτης όψεως δεν φαντάζει και τόσο τρομακτική - τουλάχιστον σε όσους δεν γνωρίζουν το καθεστώς λογοκρισίας στο Ισραήλ. Οπως εξήγησε, κάθε ρεπορτάζ που αφορά τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Γάζα αλλά και γενικότερα κάθε θέμα για το Ισραήλ, πρέπει να εγκρίνεται από το γραφείο του CNN στην Ιερουσαλήμ, το οποίο όμως υπόκειται στα δρακόντεια μέτρα λογοκρισίας που επιβάλλει το Ισραήλ σε όλους τους ξένους δημοσιογράφους.

 

Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά την επιχείρηση της Χαμάς τον Οκτώβριο οι ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ απαγόρευσαν σε όλα τα ΜΜΕ οποιαδήποτε αναφορά σε σειρά θεμάτων όπως η κατάσταση των Ισραηλινών ομήρων, κάθε ρεπορτάζ για διαρροές από το υπουργικό συμβούλιο κ.ά. Οποιαδήποτε παραφωνία μπορεί να οδηγήσει σε άμεση διακοπή μεταδόσεων για τα ΜΜΕ αλλά ακόμη και σε απέλαση των δημοσιογράφων από τη χώρα.

 

Το πρακτικό αποτέλεσμα όσων αποκαλύπτει ο whistleblower είναι ότι κάθε δημοσιογράφος του CNN που θέλει να αναφερθεί στο Μεσανατολικό, από οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη και αν μεταδίδει, πρέπει να κρατά ευχαριστημένο το γραφείο της Ιερουσαλήμ, το οποίο με τη σειρά του λογοδοτεί στην επιτροπή λογοκρισίας των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων και της ισραηλινής κυβέρνησης.

 

Η λογοκρισία ξένων δημοσιογράφων από τον ισραηλινό στρατό δεν αποτελεί φυσικά καινούργιο φαινόμενο. Το 2004 το Ισραήλ απαγόρευσε την είσοδο στη χώρα του δημοσιογράφου του BBC, Σάιμον Γουίλσον, όταν αυτός (ακολουθώντας τους κανόνες δεοντολογίας του BBC) αρνήθηκε να παραδώσει στην επιτροπή λογοκριτών το κείμενο συνέντευξης με τον Μορντεχάι Βανούνου, τον άνθρωπο που αποκάλυψε το πυρηνικό πρόγραμμα του Ισραήλ. Τελικά το BBC προτίμησε να «αδειάσει» τον δημοσιογράφο του και απολογήθηκε δημοσίως στους Ισραηλινούς λογοκριτές.

 

Πολλές φορές μέσα ενημέρωσης και πλατφόρμες του διαδικτύου αποδέχονται να υποστούν ελέγχους στα ρεπορτάζ τους ή να επιβάλουν περιορισμούς στους χρήστες τους προκειμένου να διατηρήσουν την παρουσία τους σε μια χώρα. Η μόνη περίπτωση όμως που μπορούμε να θυμηθούμε ένα μέσο να παραδίδεται σε τέτοιο βαθμό στους λογοκριτές ενός κράτους που πραγματοποιεί γενοκτονία ήταν το Associated Press στη ναζιστική Γερμανία.

 

Οπως αναφέρω και στο βιβλίο «Προπαγάνδα και Παραπληροφόρηση» (εκδ. Τόπος), το πρακτορείο είχε συνάψει συμφωνία με την ηγεσία του ναζιστικού κόμματος, η οποία του επέτρεψε να διατηρεί γραφεία στο Βερολίνο τη στιγμή που οι ναζί έδιωχναν από τη χώρα όλους τους ξένους δημοσιογράφους. Βάσει της συμφωνίας, το πρακτορείο αποδεχόταν τον διαβόητο Schriftleitergesetz (εκδοτικό νόμο), που όριζε ότι δεν μπορούσε να «θίγει συνειδητά την ισχύ του Ράιχ εντός και εκτός της Γερμανίας».

 

Παρά το γεγονός ότι το Associated Press αρνείται ακόμη και σήμερα ότι «συνεργάστηκε συνειδητά με το ναζιστικό καθεστώς», αρκετά από τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του ’30 προωθούσαν τις θέσεις του Φύρερ. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και το 1941, όταν ο ναζιστικός στρατός εισέβαλε στην πόλη Λβιβ της Ουκρανίας πραγματοποιώντας ένα φρικιαστικό πογκρόμ εναντίον των Εβραίων, ο Χίτλερ ζήτησε να επιλέξει προσωπικά τις φωτογραφίες που θα έστελνε το πρακτορείο στις ΗΠΑ. Το αποτέλεσμα, όπως εξήγησε η ερευνήτρια Χάριετ Σχάρνμπεργκ στην εφημερίδα Guardian, ήταν ότι ο δυτικός κόσμος είδε μόνο φωτογραφίες κρατουμένων που σκοτώθηκαν σε σοβιετικές φυλακές και δεν πληροφορήθηκε τη σφαγή χιλιάδων Εβραίων από τους ναζί.

 

Απέναντι πάντως σε αυτή την ολοκληρωτική παράδοση των διεθνών ΜΜΕ στους μηχανισμούς λογοκρισίας του Ισραήλ, αυξάνονται οι φωνές των δημοσιογράφων που τολμούν να αμφισβητήσουν την κεντρική γραμμή των αρχισυντακτών τους. Η πρώτη ανταρσία σημειώθηκε τον Νοέμβριο του 2023, όταν οκτώ γνωστοί δημοσιογράφοι του BBC (οι οποίοι προτίμησαν να κρατήσουν την ανωνυμία τους) υπέγραψαν επιστολή στην οποία κατήγγειλαν ότι ο σταθμός δεν αντιμετωπίζει τους Παλαιστίνιους αμάχους ως ανθρώπους καθώς αποφεύγει να παρουσιάσει προσωπικές ιστορίες των θυμάτων που θα μπορούσαν να συγκλονίσουν το διεθνές ακροατήριο.

 

Πολύ πιο πρόσφατα ξέσπασε μια πρωτοφανής εσωτερική σύγκρουση και στους New York Times όταν δημοσιογράφοι αντέδρασαν έντονα σε ρεπορτάζ για τους «μαζικούς βιασμούς» που σύμφωνα με το Ισραήλ πραγματοποίησε η Χαμάς την 7η Οκτωβρίου. Οι δημοσιογράφοι έκριναν ότι το ρεπορτάζ δεν πληρούσε τους κανόνες της εφημερίδας για τη διασταύρωση πληροφοριών και μετέφερε αυτούσιες τις θέσεις του Ισραήλ. Το αποτέλεσμα ήταν να ακυρωθεί η μεταφορά του θέματος στο ημερήσιο podcast της εφημερίδας The Daily.

 

Να σημειώσουμε εδώ ότι ελληνικά ΜΜΕ (ακόμη και «ανεξάρτητα» συνδρομητικά sites) δεν δίστασαν να παρουσιάσουν ανάλογα ρεπορτάζ που παρέπεμπαν περισσότερο σε non paper της ισραηλινής πρεσβείας.

 

Μήπως έχει έρθει λοιπόν η στιγμή να αποκτήσουν και τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης τους δικούς τους whistleblowers που θα μεταφέρουν στον έξω κόσμο όσα συμβαίνουν στους διαδρόμους των ελληνικών ΜΜΕ;

 

info-war.gr

 

Το 16 είναι το νέο 114

 

γράφει ο Παύλος Μεθενίτης

 

«Ἡ τήρησις τοῦ παρόντος Συντάγματος ἀφιεροῦται εἰς τὸν πατριωτισμὸν τῶν Ἑλλήνων», προέβλεπε το άρθρο 114, το ακροτελεύτιο του Συντάγματος του 1952. Μετά τις εκλογές βίας και νοθείας του 1961, που διενήργησε η κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή φοβούμενη το ρεύμα που αναπτυσσόταν στην κοινωνία προς τα κεντροαριστερά, μια ομάδα φοιτητών ξεκίνησε το κίνημα υπεράσπισης της Δημοκρατίας, γνωστό και ως «Κίνημα του 1-1-4», γράφοντας αυτούς τους αριθμούς με μπογιά στους τοίχους κεντρικών κτιρίων της Αθήνας.

 

Οι νεολαίοι της ΕΔΑ, αλλά και του Κόμματος της Ενώσεως Κέντρου και των Προοδευτικών, εγκολπώθηκαν αμέσως αυτό το κίνημα προάσπισης των δημοκρατικών αξιών, τις οποίες είχε καταλύσει η Δεξιά. Οι διαδηλώσεις τότε, στις αρχές της δεκαετίας του ’60 υπέρ της Δημοκρατίας και της συνταγματικής νομιμότητας και κατά της τρομοκράτησης των Αριστερών και των Κεντρώων ήταν μαζικές και παθιασμένες. Το σύνθημα «Ενα - ένα - τέσσερα!» που δονούσε την ατμόσφαιρα περιείχε όλη την αγωνία του λαού - δεν χρειαζόταν να κραυγάσουν τίποτα άλλο οι νέοι και οι νέες, οι φοιτητές, οι μαθητές κι οι εργάτες, που έβλεπαν τη μετεμφυλιακή Δεξιά να τσαλαπατάει τις δημοκρατικές αξίες, έχοντας αντικαταστήσει τις αρβύλες του κομμουνιστοφάγου με τα σκαρπίνια του πολιτικού.

 

Το «Ενα - ένα - τέσσερα» τού σήμερα είναι το «Ενα - έξι». Το άρθρο 16 του ισχύοντος Συντάγματος για την Παιδεία, την Τέχνη και την Επιστήμη στις παραγράφους 4 και 5 ορίζει πως «Ολοι οι Ελληνες έχουν δικαίωμα δωρεάν παιδείας, σε όλες τις βαθμίδες της, στα κρατικά εκπαιδευτήρια. Το Κράτος ενισχύει τους σπουδαστές που διακρίνονται, καθώς και αυτούς που έχουν ανάγκη από βοήθεια ή ειδική προστασία, ανάλογα με τις ικανότητές τους» και «Η ανώτατη εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστικά από ιδρύματα που αποτελούν Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου με πλήρη αυτοδιοίκηση...».

 

Η καταστρατήγηση του Συντάγματος με την ιδιωτικοποίηση της ανώτατης παιδείας και τη συνακόλουθη καταρράκωση της δημόσιας ευτυχώς συναντά την αντίδραση των φοιτητών. Οι νέες και οι νέοι, που είναι η μόνη ελπίδα για τον τόπο, εάν δηλαδή υπάρχει ακόμα κάποια τέτοια, μαζί με ένα μέρος της ακαδημαϊκής κοινότητας, αγωνίζονται μέσω καταλήψεων και διαδηλώσεων υπέρ του Συντάγματος και της Δημοκρατίας. Ομως, την ίδια στιγμή το κοινωνικό σώμα γενικώς βρίσκεται σε καταστολή, κυριολεκτικά και μεταφορικά, ανεχόμενο την κακοποίηση των θεσμών από την ίδια την κυβέρνηση. Διότι αυτός που παρανομεί θεσμικά, αυτός που παραβιάζει το συμβόλαιο μεταξύ εξουσίας και λαού, δηλαδή τον συνταγματικό χάρτη, είναι και πάλι η Δεξιά.

 

Οχι η μετεμφυλιακή, η λαϊκή Δεξιά του ’50 και του ’60, αλλά η νεοφιλελεύθερη ιλουστρασιόν εκδοχή της του ’20, που κάνει το κουμάντο σήμερα, χρησιμοποιώντας εναλλάξ το μαστίγιο και το καρότο εναντίον ενός τρομαγμένου, απαίδευτου και φτωχοποιημένου λαού, που έχει ακόμα ανάγκη από σωτήρες, αρκούμενος στις διάφορες ελεημοσύνες των pass και ανεχόμενος τη νόμιμη ληστεία από το κράτος και το Κεφάλαιο μέσω των εμμέσων φόρων και της αισχροκέρδειας. Μόνο η νέα γενιά στέκεται στο ύψος της και σηκώνει το κεφάλι σ’ αυτήν την προϊούσα μαυρίλα, σ’ αυτόν τον σηπτικό ζόφο. Πλέον, η τήρησις του Συντάγματος αφιερούται εις τον πατριωτισμόν των φοιτητριών και των φοιτητών, που τρώνε το βρομόξυλο στις σχολές, για την ψυχούλα τους και μόνον. Οι ιστορικοί του μέλλοντος ίσως κάποτε τους ονομάσουν «γενιά του “Ενα - έξι”», όπως τους παππούδες τους, τη γενιά του «Ενα - ένα - τέσσερα».

 

Το σύνθημα «Ενα - ένα - τέσσερα!» που δονούσε την ατμόσφαιρα περιείχε όλη την αγωνία του λαού - δεν χρειαζόταν να κραυγάσουν τίποτα άλλο οι νέοι και οι νέες, οι φοιτητές, οι μαθητές κι οι εργάτες, που έβλεπαν τη μετεμφυλιακή Δεξιά να τσαλαπατάει τις δημοκρατικές αξίες, έχοντας αντικαταστήσει τις αρβύλες του κομμουνιστοφάγου με τα σκαρπίνια του πολιτικού

  

 

«Άδειασμα» Κασσελάκη από Γεροβασίλη - «Ντεφάκτο συνέδριο διάλυσης»

 

Άνω κάτω ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τον αιφνιδιασμό του ερωτηματολογίου - Κίνδυνος το συνέδριο να εξελιχθεί σε «συνέδριο διάλυσης» - Αντιδράσεις και από Χρ. Σπίρτζη.

«Με μεγάλη έκπληξη διάβασα στον ιστότοπο του iSYRIZA την πρωτοβουλία του Προέδρου Στέφανου Κασσελάκη να ζητήσει τη γνώμη των μελών του κόμματος για θέματα που αφορούν στη δομή, στην ονομασία, στο λογότυπο, καθώς και στην πολιτική ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ», αναφέρει σε γραπτή δήλωση η αντιπρόεδρος της Βουλής Όλγα Γεροβασίλη, λίγες ώρες μετά τον απόλυτο αιφνιδιασμό Κασσελάκη να θέσει εσωκομματικό «δημοψήφισμα» για το όνομα, το λογότυπο, τη δομή και την ιδεολογική ταυτότητα του κόμματος.

 

 

Το «άδειασμα» Κασσελάκη από Γεροβασίλη έρχεται παράλληλα με ένα νέο κύκλο εσωστρέφειας στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο πρόεδρος του κόμματος θέτει ζήτημα ριζικών αλλαγών, καλώντας τα μέλη να τοποθετηθούν, δίχως να έχουν προηγηθεί οι αντίστοιχες συλλογικές αποφάσεις των οργάνων και πιάνοντας εξαπίνης όλα τα στελέχη της Κουμουνδούρου. 

 

Η Όλγα Γεροβασίλη ζητά «άμεσα την έκτακτη σύγκληση των καθοδηγητικών οργάνων του κόμματος, δηλαδή της Πολιτικής Γραμματείας και της Κεντρικής Επιτροπής, πριν τη σύγκληση του Συνεδρίου». Διαφορετικά, η ίδια επισημαίνει πως το συνέδριο θα «εξελιχθεί ντεφάκτο σε συνέδριο διάλυσης του κόμματος που ο Αλέξης Τσίπρας έφερε στη διακυβέρνηση».

 

 

«Πέντε ημέρες πριν το συνέδριο, επιλέγονται και τίθενται, εν είδει ερωτηματολογίου δημοσκόπησης, ζητήματα ταυτοτικά, που αποτελούν συνεδριακές αποφάσεις και καταστατικές θέσεις του κόμματός μας. Ζητήματα κομβικά, κρίσιμα και σημαντικά δεν τίθενται στη δημόσια σφαίρα από τη στιγμή που δεν έχουν τεθεί ούτε στις θέσεις, ούτε στον δημόσιο, αλλά ούτε και στον εσωκομματικό διάλογο των μελών του κόμματος», επισημαίνει ο Ο. Γεροβασίλη.

 

«Θα περίμενα, επομένως, από τον Πρόεδρο, πριν θέσει στην ηλεκτρονική πλατφόρμα αυτά τα ταυτοτικά ερωτήματα για το κόμμα μας στα μέλη μας, να μας πει τι ακριβώς προτείνει ο ίδιος, ποια είναι δηλαδή η δική του θέση για τα παραπάνω», καταλήγει.

 «Απαράδεκτο» το ερωτηματολόγιο, να «προσγειωθεί στην πραγματικότητα»

Την άμεση σύγκληση των οργάνων ζήτησε, πριν από λίγα λεπτά, στην ΕΡΤ και ο πρώην υπουργός Χρήστος Σπίρτζης, καλώντας τον Στέφανο Κασσελάκη να «προσγειωθεί στην πραγματικότητα». Ο ίδιος, μάλιστα, ξεκαθάρισε πως δεν πρόκειται να συμπληρώσει το ερωτηματολόγιο και σχολίασε σκωπτικά πως «δεν είναι ενημερωμένος γιατί πολλά από τα θέματα που θέτει είναι ήδη λυμένα».

 

«Είναι απαράδεκτο να μην έχει καταθέσει ο πρόεδρος τις θέσεις του σε αυτά τα ζητήματα στα όργανα του κόμματος. Θεωρώ απαράδεκτο να βγάζει ένα ερωτηματολόγιο. Δεν κάνουμε μετρήσεις. Είμαστε ένα συντεταγμένο κόμμα με πολύ συγκεκριμένη κατεύθυνση. Ένα κόμμα το οποίο δεν έκανε συνέδριο όταν είχε μια στρατηγική ήττα κατά τη γνώμη μου και παραιτήθηκε ο πρόεδρος, ο Αλέξης Τσίπρας και πήγε σε μια πολιτική διαδικασία για να εκλέξει πρόεδρο. Επομένως, οφείλουμε να δούμε τι δεν έχει πάει καλά», συμπλήρωσε.

 

«Ο ΣΥΡΙΖΑ προφανώς πρέπει να κάνει πολύ μεγάλες αλλαγές, αλλά όχι στην κατεύθυνση του ερωτηματολογίου, στην κατεύθυνση να ανακτήσει τη σοβαρότητα που έχει χάσει τους τελευταίους μήνες και να ανακτήσει και την αξιοπιστία του», πρόσθεσε ο Χρήστος Σπίρτζης. «Θα έπρεπε να εισηγηθεί ένα συνέδριο όχι θέσεων, αλλά καταστατικό». Και όπως είπε «αυτό που επιδιώκει είναι να βγάλει από πάνω του την ευθύνη και το οργανωτικό χάος που έχει προκληθεί στο ΣΥΡΙΖΑ». 

πηγή

 

Κυβέρνηση με διπλό... πάτο

 

γράφει ο Μπάμπης Αγρολάμπος

 

Κάθε φορά που η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με μια κοινωνική διεκδίκηση, πιεστική και δίκαιη, καταφεύγει στον πάτο. Ο πάτος δεν την έχει απογοητεύσει ώς τώρα. Και το ερώτημα είναι μήπως είναι διπλός.

 

Με τις τρελές αυξήσεις της τιμής ρεύματος έκανε την ανήξερη, μετά μας έστειλε να βλέπουμε τους ολλανδικούς χρηματιστηριακούς δείκτες, έβαλε τον Σκρέκα να φτιάξει pass, στο τέλος έξυσε τον πάτο και τι βρήκε; Οτι οι εταιρείες πώλησης ρεύματος είχαν κάνει την μπάζα του αιώνα. Η κυβέρνηση υποχρεώθηκε να ζητήσει επιστροφή μέρους των υπερκερδών.

 

Μετά ήρθαν οι λογαριασμοί του σουπερμάρκετ, όπου και εκεί πάλι με τα παρόμοια τερτίπια, pass κ.ά., ο Γεωργιάδης είχε αναλάβει να γλυκάνει τον πόνο των νοικοκυριών, αλλά δεν τα κατάφερε. Η αγορά (κατά τα λοιπά ανταγωνιστική) δεν δίστασε να εκτοξεύσει στα ύψη ακόμα και τις βρεφικές τροφές. Τον Γεωργιάδη διαδέχθηκε ο Σκρέκας (με εμπειρία στο ρεύμα…). Κάθε μέρα περνούσαν από μπροστά του οι πίνακες με τις τιμές, αλλά ο υπουργός χρειάστηκε ένα εξάμηνο για να τις δει και άλλο ένα για να ξεκινήσει ελέγχους. Για τα πρόστιμα, ας τα εισπράξει το κράτος και βλέπουμε.

Στη θέση του Σκρέκα για το ρεύμα βρέθηκε ο Σκυλακάκης, που όταν ήταν στο υπουργείο Οικονομικών είχε την αγορά και δεν αντελήφθη τίποτε, ενώ τώρα στο Ενέργειας πιστεύει πως κάνει χάρη στους αγρότες με την τιμή 9-11 λεπτά ανά κιλοβατώρα και την ταχύτερη επιστροφή του μισού ΕΦΚ στο αγροτικό πετρέλαιο.

 

Να πάει έτσι στις ευρωεκλογές η κυβέρνηση δεν φαίνεται πιθανό. Από την άλλη, η εκτίμηση του κ. Μητσοτάκη στους πιο αδιάφορους (για να μην πούμε τίποτε άλλο) υπουργούς, οι οποίοι το μόνο που πέτυχαν είναι by pass στο πορτοφόλι των καθημερινών ανθρώπων, προϊδεάζει ότι στον επόμενο ανασχηματισμό θα τους βάλει σε νέο rotation. Για να φυλάνε τον… πάτο.

Στ. Κούλογλου για Κασσελάκη: «Πίστευε ότι οι ευρωεκλογές διεξάγονται σε δύο γύρους»..!

 

Ο ανεξάρτητος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιος Κούλογλου μιλώντας από τις Βρυξέλλες στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του τηλεοπτικού σταθμού Best, αναφέρθηκε στον Στέφανο Κασσελάκη, τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τις ευρωεκλογές.

Ο κ. Κούλογλου ήταν κατηγορηματικός ότι ο νυν πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να απειλήσει την πρωτοκαθεδρία του Κυριάκου Μητσοτάκη γιατί όπως είπε απλώς δεν γνωρίζει ούτε την πολιτική, ούτε τα πολιτικά πράγματα στην Ελλάδα.

«Να σας δώσω ένα παράδειγμα: όταν είχε έρθει εδώ, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, του είπαν κάποιοι συνομιλητές του να μην κάνει υπερβολικές προβλέψεις ότι θα κερδίσει τον Μητσοτάκη στις ευρωεκλογές, γιατί είναι μάλλον εξωπραγματικές αυτές οι προβλέψεις. Ο ίδιος είπε «εντάξει, το ξέρω, στον πρώτο γύρο έτσι θα είναι, αλλά στον… δεύτερο μπορώ να κερδίσω». Πίστευε δηλαδή ότι οι ευρωεκλογές διεξάγονται σε δύο γύρους, επειδή αυτό είχε μάθει (γέλια) μετά τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές» είπε ο ευρωβουλευτής.

  

Ο κ. Κούλογλου προέβλεψε επίσης στις δηλώσεις του ότι ο Στέφανος Κασσελάκης θα βρεθεί αντιμέτωπος με νέους εσωκομματικούς τριγμούς στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. «Ο άνθρωπος ακόμη και τις καλύτερες προθέσεις του κόσμου να είχε, ακόμη και ο καλύτερος χαρακτήρας του κόσμου να είναι, που δεν είναι, είναι ένας χαρακτήρας οξύθυμος που έρχεται σε αντιπαράθεση κλπ, πάλι δεν θα μπορούσε να κυβερνήσει ένα κόμμα, όταν δεν γνωρίζει τίποτα ούτε για το κόμμα, ούτε για την πολιτική γενικότερα στην Ελλάδα. Θεωρώ, από συγκεκριμένη πληροφόρηση, ότι τις επόμενες ημέρες θα υπάρξουν τριγμοί στον ΣΥΡΙΖΑ, ενόψει του Συνεδρίου. Το Συνέδριο θα έπρεπε κανονικά να είναι ενωτικό, θα υπάρξουν τριβές και ειδικά με τον κ. Πολάκη και με άλλα στελέχη» σημείωσε στις δηλώσεις του.

tvxs

Το ντου Κασσελάκη: Η πολιτική ως ακροβατικό

 

Το πρόβλημα του Κασσελάκη δεν είναι η λανθασμένη γραμμή, αλλά η παντελής έλλειψη σοβαρότητας. Πρόβλημα που δίνει την ευκαιρία στον Μητσοτάκη να παίζει χωρίς αντίπαλο στο γήπεδο.

 

γράφει ο Γιάννης Αλμπάνης

 

Εντάξει η χώρα είναι απρόβλεπτη σε όλα τα επίπεδα. Γενικά δεν ξέρεις τι θα σου ξημερώσει και δεν μπορείς να κάνεις ασφαλή πρόβλεψη για οτιδήποτε -ακόμα και για τα πιο απλά.

 

Για παράδειγμα εγώ χτες το απόγευμα κατευθυνόμουν στο θέατρο Άλφα για την εκδήλωση της ΕφΣυν με τίτλο «Απέναντι στην κυριαρχία Μητσοτάκη ποιος;». Σκεφτόμουν ότι στο σχόλιο που θα έγραφα, θα έπρεπε οπωσδήποτε να αναφέρω ότι ο τίτλος της εκδήλωσης με έναν έμμεσο τρόπο δείχνει πολιτική και ιδεολογική αμηχανία. Το ζήτημα είναι η προγραμματική εναλλακτική που θα αντιπαρατεθεί με την κυριαρχία της Δεξιάς και όχι να ψάξουμε να βρούμε τον προοδευτικό «αντι-Μητσοτάκη». Υποτίθεται ότι για την Αριστερά τα πρόσωπα έχουν δευτερεύουσα σημασία σε σχέση με τα προγράμματα.

 

Σκεφτόμουν επίσης ότι η εκδήλωση με ομιλητές τους Τεμπονέρα, Χριστοδουλάκη και Αχτσιόγλου δεν θα προκαλούσε ιδιαίτερη εντύπωση αν οι ηγεσίες του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ δεν αντιδρούσαν με τόσο φοβικό τρόπο, παρουσιάζοντάς την ως κίνηση υπονόμευσής τους -λες και είναι φοβερό και τρομερό να συνομιλούν οι εκπρόσωποι όμορων κομμάτων…

 

 

Το ντου

Αλλά μόλις έφτασα στο θέατρο οι ωραίες σκέψεις μου πήγαν περίπατο. Γιατί την ώρα που βάδιζα προς την είσοδο, είδα μια συντεταγμένη ομάδα να κατευθύνεται και αυτή στο θέατρο. «Κάνει ντου η ΑΡΑΣ;», ήταν η πρώτη σκέψη που έκανα, λόγω των τραμπουκισμών στο πανεκπαιδευτικό. Πλησιάζοντας όμως είδα ότι το ντου τελικά το έκανε ο… Κασσελάκης.

 

Η αλήθεια είναι ότι αρχικά έμεινα σύξυλος, γιατί όπως και να το κάνεις, στα 50 χρόνια της Μεταπολίτευσης δεν έχει υπάρξει άλλη περίπτωση όπου αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης (ή οποιουδήποτε κόμματος) να έχει πάει απρόσκλητος σε εκδήλωση, την οποία μάλιστα στηλίτευε ως υπονομευτική για το πρόσωπό του. Στη συνέχεια, όταν συνειδητοποίησα τι συμβαίνει, έβαλα τα γέλια. Γιατί το όλο σκηνικό μόνο για γέλια ήταν.

 

 

Το μπιφ των τηλεπερσόνων

Προφανώς μετά το ντου Κασσελάκη, αυτό καθαυτό το περιεχόμενο της εκδήλωσης πήγε σε δεύτερη μοίρα -παρεμπιπτόντως, οι τοποθετήσεις που έγιναν, μόνο υπονομευτικές δεν ήταν για τις ηγεσίες ΣΥΡΙΖΑ κα ΠΑΣΟΚ. Το επικοινωνιακό ακροβατικό του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ μονοπώλησε το ενδιαφέρον και η συζήτηση μεταξύ των παριστάμενων δημοσιογράφων αφορούσε το «αν του βγήκε του Κασσελάκη».

 

Από τη σκοπιά μιας επιφανειακής και απολίτικης αντίληψης της επικοινωνίας του Κασσελάκη «του βγήκε». Έκανε μια κίνηση-έκπληξη δείχνοντας ότι είναι ικανός για τα πάντα, χάλασε την «εκδήλωση του Τεμπονέρα», δημιούργησε μιντιακό γεγονός.

 

Αυτή όμως είναι διαχείριση της πολιτικής αντιπαράθεσης με τους όρους των πρωινάδικων. Είναι σαν να υπάρχει μπιφ μεταξύ δύο τηλεπερσόνων και ο ένας εκ των δύο εμφανίζεται στο πλατό του «αντιπάλου» για να «του το χαλάσει» και να του δείξει ότι «δεν μασάει». Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Κασσελάκης δεν πήρε καν το λόγο για να αντικρούσει ή να συμφωνήσει με όσα λέγονταν στην εκδήλωση και να πει «παιδιά εγώ είμαι αυτός που μπορεί να σταθεί νικηφόρα απέναντι στον Μητσοτάκη». Βέβαια, με 10% στις δημοσκοπήσεις πού να το πεις αυτό… Ούτε επιχειρήματα ούτε προγραμματικές προτάσεις, αλλά μόνο επικοινωνιακά ακροβατικά. Τα ακροβατικά όμως είναι για το τσίρκο, όχι για την πολιτική. Γιατί η πολιτική, όπως και να το κάνουμε, απαιτεί σοβαρότητα, αφού έχει να κάνει με τις ζωές μας.

 

Το πρόβλημα του Κασσελάκη δεν είναι η λανθασμένη γραμμή, αλλά η παντελής έλλειψη σοβαρότητας. Πρόβλημα που δυστυχώς περνάει σε έναν ολόκληρο χώρο και δίνει την ευκαιρία στον Μητσοτάκη να παίζει χωρίς αντίπαλο στο γήπεδο.

 

 

 

 

 

Της Δικαιοσύνης ήλιε (αδια)νόητε

 

 γράφει ο Πέτρος Μανταίος

 

Πιάσανε να συζητάνε στην επιτροπή της Βουλής από τη Δευτέρα το νομοσχέδιο για τους Ποινικούς Κώδικες, ολίγον αρπαχτά, κατά το σχετικό ρεπορτάζ της Αντας Ψαρρά στη «Συντακτών» (12/2): «Αρον άρον στη Βουλή οι αλλαγές Φλωρίδη στους Ποινικούς Κώδικες», με σύντομο διευκρινιστικό εισαγωγικό: «Μεσάνυχτα της περασμένης Παρασκευής εισήχθη στο Κοινοβούλιο το μείζονος σημασίας νομοθέτημα που ανατρέπει επί το αυταρχικότερο τους Κώδικες του 2019, ώστε να συζητηθεί και να ψηφιστεί ταυτόχρονα με τον νόμο για τα ομόφυλα ζευγάρια, σε μια προσπάθεια να χαϊδέψει τα αυτιά του ακροδεξιού ακροατηρίου».

 

Πρώτη παρατήρηση και για τα δύο νομοσχέδια (Ποινικοί Κώδικες και ομόφυλα ζευγάρια: γάμος-τεκνοθεσία): α) αν και αμφότερα τα νομοσχέδια αφορούν ζητήματα Δικαιοσύνης, μόνο το πρώτο κατατέθηκε από τον αρμόδιο υπουργό Δικαιοσύνης, β) το δεύτερο δεν πέρασε ούτε καν έξω από υπουργείο, αφού το κατέθεσε υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου, γ) και οι δύο υπουργοί είναι εξωκοινοβουλευτικοί, προσωπικές επιλογές του πρωθυπουργού, δ) (ιστορικό αυτό…) και οι δύο προέρχονται από το… κάποτε «εκσυγχρονιστικό» ρεύμα του ΠΑΣΟΚ.

 

Αυτά ως γενικά. Ειδικά τώρα για το ν/σ που αφορά τους Ποινικούς Κώδικες, προσωπικά, όσο το έχω παρακολουθήσει και διαβάσει, αποτελεί επιτομή συντηρητικού κειμένου, σε βαθμό αναχρονισμού. Σκόπιμου είτε μη, έχει ελάχιστη σημασία, καθώς θα κριθεί εκ του αποτελέσματος και τότε, είμαι βέβαιος, θα τρομάξει κόσμος και ντουνιάς! Να μιλήσεις για «ντροπή», ομοίως είναι ζήτημα άνευ σημασίας για τη σημερινή κυβέρνηση, που έχει μπερδέψει την ντροπή με… στραγάλια ή με χάντρες κομπολογιού…

 

Επί της ουσίας, τώρα, το εν λόγω ν/σ, με τις διατάξεις του, αποτυπώνει ένα ποινικό περιβάλλον που μάλλον ανήκει σε άλλη χώρα. Μπορεί στη χώρα μας τελευταία να έχουμε κάπως ανεβασμένη εγκληματικότητα (κάτι βέβαια για το οποίο η κυβέρνηση θεωρεί ότι δεν φέρει ευθύνη, καθώς δείχνει να πιστεύει στη… μαγική δύναμη των Κωδίκων!). Αλλά απέχουμε –ευτυχώς ακόμα!– από το… Σικάγο!

 

Κασσελάκης : Οι επικοινωνιακές αντιφάσεις και το «έχω τον εκπρόσωπο μου» για τον Τεμπονέρα

 

Οι προσδοκίες για την παραγωγή ουσιαστικών ειδήσεων, πόσω μάλλον, ανατρεπτικών γεγονότων από την εκδήλωση υπό τον τίτλο «Απέναντι στον Μητσοτάκη, ποιος;» είχαν ψαλιδιστεί δραστικά, τα τελευταία εικοσιτετράωρα.

 

Οι Διονύσης Τεμπονέρας και Μανώλης Χριστοδουλάκης είχαν φροντίσει – την παραμονή της εκδήλωσης στο θέατρο Άλφα – να καθησυχάσουν τις ηγεσίες του ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. και του ΠΑΣΟΚ με κατευναστικές δηλώσεις. Παράλληλα, η Έφη Αχτσιόγλου δεν αντιμετώπισε εσωκομματικές φουρτούνες καθώς η Νέα Αριστερά λειτούργησε υποστηρικτικά προς την εκδήλωση. Σε αυτό το φόντο, τα ύδατα τάραξε η επικοινωνιακή αντιφατικότητα του Στέφανου Κασσελάκη.

 

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. αιφνιδίασε τους πάντες με την παρουσία του και προκάλεσε ρίγη ενθουσιασμού στους οπαδούς του στα κοινωνικά δίκτυα. Ακόμα και όσοι στέκονται απέναντί του – ή απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ – παραδέχτηκαν ότι ήταν εύστοχη η κίνησή του να παραβρεθεί. Ο Στέφανος Κασσελάκης κατόρθωσε να συγκεντρώσει τα φώτα πάνω του και να μονοπωλήσει τις συζητήσεις, στα πηγαδάκια αλλά και στο μεγάλο καφενείο του facebook.

 

Aλλά,  δείγμα των αντιφάσεων και της εντεινόμενης διαμάχης στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ,  η  παρέμβαση υποβαθμίστηκε πλήρως από την “Αυγή”. Η εφημερίδα του κόμματος αφιέρωσε ελάχιστες αράδες, περιοριζόμενη στην είδηση ότι ο Σ. Κασσελάκης πήγε στην εκδήλωση και στο ποιοί ήταν οι ομιλητές.

 

«Εχω τον εκπρόσωπό μου»

Παράλληλα, στο εσωκομματικό τερέν, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησε να υποβαθμίσει τον Διονύση Τεμπονέρα με τη φράση «έχω τον εκπρόσωπό μου» κατά την ξαφνική, επίσης, αποχώρησή του. Δεν είναι λίγοι, ωστόσο, που διέκριναν  – σε αυτό το φόντο – πόσο υπολογίζει ο κ. Κασσελάκης το εκτόπισμα που διαθέτει ο εργατολόγος, σε ένα μεγάλο μέρος της προοδευτικής βάσης.

 

Το μέλος της Πολιτικής Γραμματείας, έχει μπει στο στόχαστρο του εβδόμου ορόφου της Κουμουνδούρου, επειδή συμμετείχε στην εκδήλωση, χωρίς να ενημερώσει την ηγεσία. Υπό αυτό το πρίσμα, λογίζεται ως στέλεχος που επιθυμεί να διεκδικήσει την ηγεσία, σε περίπτωση που ανοίξει αυτό το κεφάλαιο μετά τις ευρωεκλογές του Ιουνίου.

 

Η προαποφασισμένη και σκηνοθετημένη αποχώρηση του προέδρου – με τις χειραψίες στο πάνελ των ομιλητών – έστειλε το μήνυμα ότι επιθυμούσε να ρίξει το βάρος μόνο στην επικοινωνία και τη συρρίκνωση του εσωκομματικού αντιπάλου.

 

Συν τοις άλλοις, ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, απέφυγε να πάρει τον λόγο και να μιλήσει για τις προοπτικές σύγκλισης των δυνάμεων του προοδευτικού χώρου, απέναντι στην κυριαρχία του κ. Μητσοτάκη. Όχι, τυχαία, άλλωστε. Ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει αποκλείσει τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ από πιθανές διεργασίες – μετά τις ευρωεκλογές – για τη σύμπηξη ενός προοδευτικού μετώπου. Επιπλέον, η Νέα Αριστερά προήλθε από τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, που πυροδότησαν οι θέσεις και οι πρακτικές του προέδρου.

 

Τεμπονέρας: Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αναλάβει τις ενωτικές πρωτοβουλίες

Τον Στέφανο Κασσελάκη καλοσώρισε ο Διονύσης Τεμπονέρας παίρνοντας τον λόγο τελευταίος μετά την ομιλία του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Μανώλη Χριστοδουλάκη. Ειδικότερα ανέφερε: “Πρόεδρε καλησπέρα, με την παρουσία σου σήμερα εδώ αποδεικνύεις ότι δεν μπορεί να γίνεται μια συζήτηση για τον προοδευτικό χώρο και να απουσιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Αποδεικνύει επίσης ότι η συζήτηση αυτή δεν αφορά μόνο πρόσωπα αλλά και κόμματα.»

 

Κατά την τοποθέτησή του μίλησε «για ένα πλατύ δημοκρατικό προσκλητήριο που θα αφυπνίσει και θα ενεργοποιήσει τον λαϊκό παράγοντα απέναντι στη Δεξιά» τονίζοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτός που πρέπει να αναλάβει τις ενωτικές πρωτοβουλίες συγκρότησης του προοδευτικού μετώπου που προτείνει.

 

Χριστοδουλάκης: Δεν μιλάμε για συνενώσεις κομμάτων

Το μήνυμα «να έχουμε το θάρρος να βγούμε μπροστά για αυτά που συμφωνούμε» εξέπεμψε στην ομιλία του ο Μανώλης Χριστοδουλάκης.

 

«Αλλά δεν μιλάμε για συνενώσεις κομμάτων και συνεννοήσεις σε κλειστούς διαδρόμους, όπως είπε και ο Ν. Ανδρουλάκης» διευκρίνισε ο πρώην γραμματέας του ΠΑΣΟΚ.

 

 

Αχτσιόγλου: Υπάρχει κενό πολιτικής εκπροσώπησης

Για κενό πολιτικής εκπροσώπησης «που δεν αφορά πρωτίστως πρόσωπα αλλά πολιτικές, αλλά και για τις προϋποθέσεις συγκρότησης ενός μπλοκ προοδευτικών» μίλησε, μεταξύ άλλων, η Έφη Αχτσιόγλου. Υποστήριξε ότι ο πολιτικός χώρος που θα καταφέρει να ενοποιήσει τις κοινωνικές δυνάμεις, δεν βρίσκεται ούτε στο σημερινό ΠΑΣΟΚ ούτε στον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ.

 

Οι παρουσίες

Παρόντες  από τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν οι Αντώνης Κοτσακάς, Γιάννης Δραγασάκης, Παναγιώτης Κουρουμπλής, Θεμιστοκλής Μαμουλίδης, Σπύρος Δανέλλης, ο υποψήφιος περιφερειάρχης Γ. Ιωακειμίδης που στηρίχθηκε από ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, από τη Νέα Αριστερά ο πρώην υπουργός Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο Δ. Βίτσας, από το ΠΑΣΟΚ οι Γ. Παναγόπουλος, Γ. Μπουλμπασάκος, Χρήστος Πολυζωγόπουλος, Θόδωρος Μαργαρίτης, ο πρώην βουλευτής Δημήτρης Κουσελάς, η τομεάρχης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Άννα Παπαδοπούλου, η Μαριζέττα Αντωνοπούλου, ο Ανδρέας Παπαδόπουλος, ο Σταμάτης Μαλέλης, ο υποψήφιος βουλευτής Πάνος Τρυφιάτης, οι συνδικαλιστές Χρήστος Ασπιώτης και Θανάσης Λεβέντης (πρ. ΟΣΕ), ο πρώην βουλευτής Παν. Καρκατσούλης, ο Τάσος Δαρσινός, η Έφη Παγκάλου, ο Γιάννης Σγουρός, ο Γ. Σιακαντάρης, η Κατερίνα Μπατζελή κ.ά.  

πηγή