Το Μαξίμου σε ρόλο αρχισυντάκτη της DW

γράφει ο Γιώργος Πετρόπουλος

Επαναλαμβανόμενες απόπειρες «εξωραϊσμού» ρεπορτάζ και ανταποκρίσεων, ώστε να εξαφανιστεί κάθε ίχνος κριτικής στην κυβέρνηση της Ν.Δ. και τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Διαθέσεις γενίκευσης του «συνδρόμου της λίστας Πέτσα», με την οποία επιχειρήθηκε μέσω της χρηματοδότησης για την πανδημία η ποδηγέτηση των μέσων ενημέρωσης της χώρας, φαίνεται ότι διακατέχουν την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Οι μόνες διαφορές είναι ότι αυτή τη φορά η υπόθεση δεν σχετίζεται με κάποια καμπάνια διαφημιστικής-χρηματοδοτικής ενίσχυσης του Τύπου και επίσης δεν αφορά κάποιο εγχώριο ΜΜΕ αλλά έναν διεθνούς κύρους μιντιακό οργανισμό, όπως η γερμανική «Ντόιτσε Βέλε» (DW) και πιο συγκεκριμένα το ελληνικό της παράρτημα.

Ειδικότερα και σύμφωνα με τα στοιχεία και τις μαρτυρίες που έχει στη διάθεσή της η «Εφ.Συν.», το Γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού επιδίδεται με τρόπο συστηματικό, άκρως ενοχλητικό και εντελώς αντιδεοντολογικό σε μια απόπειρα ευθυγράμμισης των ρεπορτάζ και των ανταποκρίσεων της DW από τη Γερμανία με τις επιθυμίες και τις επιδιώξεις του μεγάρου Μαξίμου.

Τον ρόλο αυτό του κυβερνητικού λογοκριτή, με απώτερο σκοπό τον σωφρονισμό της ελληνικής σύνταξης της DW, φέρεται να έχει αναλάβει ο δημοσιογράφος Αργύρης Παπαστάθης, αναπληρωτής διευθυντής του Γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού με αρμοδιότητα τα ξένα ΜΜΕ.

Παρέμβαση με κάθε τρόπο

Οπως καταγγέλλεται από πηγές με άριστη γνώση των επίμαχων περιστατικών, ο κ. Παπαστάθης, είτε από υπερβάλλοντα ζήλο είτε κατόπιν άνωθεν εντολής, έχει κατ’ επανάληψη επιχειρήσει να κατευθύνει ή να «εξωραΐσει» τα ρεπορτάζ από τη Γερμανία που αφορούν την κυβέρνηση της Ν.Δ. Και μάλιστα, με βάση τις ίδιες πληροφορίες, αυτό έχει συμβεί με κάθε πιθανή μέθοδο άσκησης πίεσης, με e-mail, tweet, ακόμη και με νυχτερινά τηλεφωνήματα στους δημοσιογράφους του μέσου.

Ως πιο χαρακτηριστικά «κρούσματα» της «έκρηξης οργής» του στενού συνεργάτη του Κυριάκου Μητσοτάκη αναφέρονται, πρώτον, η ανταπόκριση του απεσταλμένου της DW στον Εβρο για τον χειρισμό της κρίσης με τους πρόσφυγες στα ελληνοτουρκικά σύνορα τον Μάρτιο.

Δεύτερον, η επισκόπηση Τύπου της DW, επειδή συμπεριέλαβε άρθρο εφημερίδας που αμφισβητούσε τη διαχείριση της πανδημίας του κορονοϊού από την ελληνική κυβέρνηση, τρίτον, ένα ρεπορτάζ του ανταποκριτή του ίδιου μέσου στη Θεσσαλονίκη (σε συνεργασία με Τούρκο συνάδελφο από την άλλη πλευρά των συνόρων) για τις παράνομες επαναπροωθήσεις προσφύγων.

Και τέταρτον, οι τηλεοπτικές συνδέσεις της ελληνικής υπηρεσίας της «Ντόιτσε Βέλε» με τον ΣΚΑΪ, με τις οποίες καταδεικνυόταν η δυσφορία του Βερολίνου για τη συμφωνία Ελλάδας – Αιγύπτου, που ανακοινώθηκε λίγο πριν από τις διερευνητικές επαφές για διάλογο μεταξύ Αθήνας και Αγκυρας που προωθούσε η γερμανική πλευρά.

Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, οι οποίες χαρακτηρίζονται από τους αποδέκτες ως πρωτόγνωρες και παραπέμπουν σε αντιλήψεις Ουγγαρίας για την ελευθερία έκφρασης δημοσιογράφων και ΜΜΕ, ο απώτερος σκοπός του αξιωματούχου του Μαξίμου ήταν να παρουσιαστεί μόνο η θετική σκοπιά των κυβερνητικών ενεργειών και να αποσιωπηθεί κάθε πτυχή τεκμηριωμένης κριτικής, στη λογική ότι όποιος δεν ταυτίζεται με την κυβέρνηση της Ν.Δ. είναι είτε φιλότουρκος είτε ΣΥΡΙΖΑ!

Επιπλέον, ο κ. Παπαστάθης φέρεται να καταλόγισε αλαζονεία στους εκπροσώπους της DW, σε μια από τις ανεπιτυχείς προσπάθειές του να τους πείσει για την «ορθή» παρουσίαση των γεγονότων, έστω κι αν επρόκειτο να παρεκκλίνουν από τις αρχές της δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Προέχουν η προστασία και η «αγιοποίηση» του ηγέτη…     

Μας έφαγε ο αλγόριθμος

γράφει ο Μάριος Διονέλλης

Επιμένει η κυβέρνηση ότι το άνοιγμα του τουρισμού δεν ευθύνεται για την αύξηση των κρουσμάτων. Προσπαθεί ο κ. Χαρδαλιάς να μας πείσει πως τα εισερχόμενα κρούσματα είναι ελάχιστα. Στα μαθηματικά και στη στατιστική, όμως, οι άριστοι εκτίθενται ανεπανόρθωτα.

Τα εισερχόμενα κρούσματα είναι λίγα επειδή είναι λίγα τα τεστ που κάνουμε στις πύλες εισόδου – μόλις σε έναν στους δέκα τουρίστες· οι άλλοι εννέα κυκλοφόρησαν και κυκλοφορούν στη χώρα χωρίς να ελεγχθούν ποτέ. Και αυτός ο ένας στους δέκα, όμως, ελέγχθηκε με βάση έναν αμφίβολο αλγόριθμο, ο οποίος μας προσφέρθηκε, λέει, δωρεάν από ομογενείς επιστήμονες και τον εφαρμόσαμε σε μια ολόκληρη χώρα χωρίς καν να έχει δοκιμαστεί σε μια πιο μικρή γεωγραφική ενότητα.

Πολύ περισσότερο, χωρίς καν να έχει γίνει κάποια σχετική επιστημονική δημοσίευση, χωρίς καν να δίνονται επαρκείς πληροφορίες για το πώς ακριβώς λειτουργεί. Χωρίς καν να έχει κριθεί η αξιοπιστία του από την ίδια την επιστημονική κοινότητα. Σύμφωνα με πληροφορίες, η πρώτη δημοσίευση θα γίνει τον Σεπτέμβριο, μετά δηλαδή το μαζικό κύμα τουρισμού στην Ελλάδα, η οποία προφανώς χρησιμοποιήθηκε ως πειραματόζωο.

Σήμερα δικαιώνονται όσοι φώναζαν ότι το άνοιγμα των συνόρων έπρεπε να γίνει μόνο με υποχρεωτικό τεστ. Για όλους τους τουρίστες, με δικά τους έξοδα και στη χώρα τους, πριν μπουν στο αεροπλάνο. Αλλά ας όψεται η TUI, κ. Θεοχάρη.    

Η Άγκυρα εξέδωσε νέα Navtex για ασκήσεις με πραγματικά πυρά

Τούρκος αντιπρόεδρος: «Αν η Αθήνα προσπαθήσει να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα, δεν είναι αιτία πολέμου;»

Δυναμιτίζει ακόμα περισσότερο το κλίμα το καθεστώς Ερντογάν. Με νέα NAVTEX η Άγκυρα ενημερώνει ότι θα πραγματοποιηθούν στρατιωτικά γυμνάσια με τη χρήση πραγματικών πυρών στην Ανατολική Μεσόγειο από τις 29 Αυγούστου έως τις 11 Σεπτεμβρίου.

Όπως μεταδίδει η ΕΡΤ, αυτή η NAVTEX αφορά άσκηση με πραγματικά πυρά, στην περιοχή ανατολικά της Κρήτης και δυτικά της Κύπρου. Την ίδια στιγμή Τούρκοι αξιωματούχοι ενισχύουν την ένταση με ευθείες αναφορές σε πόλεμο.

«Αν η Αθήνα προσπαθήσει να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα, δεν είναι αιτία πολέμου;», αναρωτιέται σε ανάρτησή του ο Τούρκος αντιπρόεδρος Φουάτ Οκτάι.

«Είναι υποκριτικό εκ μέρους της ΕΕ να καλεί σε διάλογο και την ίδια στιγμή να κάνει άλλα σχέδια σχετικά με τις δραστηριότητες της Τουρκίας εντός της δικής μας υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο», υποστηρίζει ο ίδιος.

«Γνωρίζουμε πολύ καλά τα ζητήματα της ειρήνης και της διπλωματικής γλώσσας, αλλά δεν θα διστάσουμε να κάνουμε ό,τι αναγκαίο εάν πρόκειται να προστατεύσουμε τα δικαιώματα και τα συμφέροντα της Τουρκίας. Η Γαλλία και η Ελλάδα είναι μεταξύ εκείνων που το γνωρίζουν αυτό καλύτερα από όλους», συνεχίζει ο Φουάτ Οκτάι.

Από την πλευρά του, ο εκπρόσωπος του Τούρκου προέδρου, Ιμπραχίμ Καλίν, σημειώνει: «Η Τουρκία είναι απόλυτα αποφασισμένη να προστατεύσει τα δικαιώματα και συμφέροντά της στη ξηρά, αέρα και θάλασσα. Όπως δήλωσε ο Πρόεδρός μας, «Δεν επιβουλευόμαστε τα δικαιώματα και τα δίκαια κανενός, αλλά δεν επιτρέπουμε σε κανέναν να αρπάξει τα δικαιώματά μας». 

πηγή

  

Καταγγελία: Διεύθυνση εμπορικού κέντρου «κουκουλώνει» τα κρούσματα κορωνοϊού σε εργασιακούς χώρους.!

Παρέμβαση στο εκπτωτικό χωριό στα Σπάτα, ύστερα από πολλές τηλεφωνικές καταγγελίες των ίδιων των εργαζομένων για πολλά κρούσματα κορωνοϊού, πραγματοποίησαν η Επιτροπή Υγιεινής και Ασφάλειας του Εργατικού Κέντρο Λαυρίου – Ανατολικής Αττικής μαζί με τον Σύλλογο Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας.

Η αντιπροσωπεία επιδίωξε συνάντηση με τη διεύθυνση του εκπτωτικού χωριού για να ενημερωθεί για τα συνεχόμενα κρούσματα σε διάφορα καταστήματα του χώρου και για το τί μέτρα προτίθεται να πάρει η διεύθυνση για την ασφάλεια των εργαζομένων και για να μην εξαπλωθεί ο ιός.

Κάτι τέτοιο όμως δεν έγινε δυνατό, όπως καταγγέλλει το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου – Αν. Αττικής «καθώς η διεύθυνση του εμπορικού κέντρου συνεχίζοντας την τακτική του κουκουλώματος των κρουσμάτων σε μια σειρά εργασιακούς χώρους, για μην πειραχθούν τα κέρδη των εργοδοτών και θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία εργαζομένων και πελατών δεν δέχθηκε να συναντηθεί με τους εκπρόσωπους των Συνδικάτων κάνοντας λόγο ότι δεν έχει σαφή εικόνα αν υπάρχουν κρούσματα κ.λπ.».

Οι εκπρόσωποι των συνδικαλιστικών οργάνων συνομίλησαν με τους εργαζόμενους που αγωνιούν για την υγεία τους οι οποίοι, σημειώνει το ΕΚ, «επιβεβαίωσαν, όχι μόνο τις υπάρχουσες καταγγελίες, αλλά και νέα κρούσματα σε άλλα καταστήματα». Κάλεσαν τους εργαζόμενους «να μην ανεχθούν άλλο η εργοδοσία να παίζει με την ίδια τους την ζωή και να έρθουν σε επαφή με το Σωματείο τους ώστε οργανωμένα να απαιτήσουν να παρθούν μέτρα προστασίας και για τους ίδιους αλλά και τους επισκέπτες του εμπορικού κέντρου, ώστε να προστατευτεί η δημόσια Υγεία».

Το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου – Ανατολικής Αττικής και ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας θα πραγματοποιήσουν νέα μαζική παρέμβαση τις επόμενες μέρες στο εκπτωτικό χωριό στα Σπάτα και θα απαιτήσουν από την εργοδοσία να παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την ασφάλεια και την προστασία των εργαζομένων όπως:

Δωρεάν επαναλαμβανόμενα τεστ σε όλους τους εργαζόμενους.

Άμεση ενημέρωση όλων των εργαζόμενων σε κάθε κατάστημα που υπάρχει επιβεβαιωμένο κρούσμα.

Δωρεάν και με ευθύνη της εργοδοσίας, μέτρα ατομικής προστασίας.

Τακτική απολύμανση όλων των χώρων, των εμπορικών καταστημάτων, των αποθηκών και των γραφείων.

Καμιά δυσμενής αλλαγή στους όρους εργασίας των εργαζόμενων.

Καμία απόλυση.

Ενίσχυση με προσωπικό των ΜΜΜ και αύξηση των δρομολογίων για να αποφεύγεται ο συγχρωτισμός.

Ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας, των νοσοκομείων, της Πρωτοβάθμιας Υγείας. 

πηγή

Η κατακραυγή κατά «Φαληρέα» και το τηλεφώνημα για …«συγγνώμη» στον Κατρούγκαλο

Απίστευτη «χολέρα», με τη μορφή …χιούμορ, για τον πρώην υπουργό Εξωτερικών, γιατί απλώς είναι …ΣΥΡΙΖΑ!

γράφει ο Βασίλης Σκουρής

Τη γενική κατακραυγή στο διαδίκτυο έχει προκαλέσει το δημοσίευμα του Στέφανου Κασιμάτη στη στήλη του «ΦΑΛΗΡΕΥΣ» στην Καθημερινή, με το οποίο επιχειρεί να «κάνει» (χολερικό) χιούμορ, με φωτογραφία του Γιώργου Κατρούγκαλου, τη στιγμή που ο πρώην υπουργός Εξωτερικών βρίσκεται στο βήμα της Βουλής!

«Ω, οι μπούκλες! Πού πήγαν οι ασημένιοι βόστρυχοι; Αυτοί που κάποτε (μόλις πριν από έναν χρόνο) σκίαζαν το πλατύ μέτωπο του Κατρούγκαλου! Νομίζω, μπουλντόζα πρέπει να οδηγούσε ο πανδαμάτωρ όταν πέρασε ίσως ήταν και λίγο μεθυσμένος. Ας καταγραφεί, παρακαλώ, η θλιβερή απώλεια ως ακόμη ένα από τα εγκλήματα της Δεξιάς…», σημειώνει στη λεζάντα ο γνωστός δημοσιογράφος.

Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, ωστόσο, όπως είναι γνωστό σε πολλούς, έχει πρόβλημα υγείας, το καλοκαίρι μάλιστα πέρασε κάποιες εβδομάδες στο νοσοκομείο! Ακόμα και αν ο συνάδελφος δεν το γνώριζε, η φωτογραφία δείχνει πολλά.

Και εν πάση περιπτώσει, ακόμα και αν και το τι έδειχνε η φωτογραφία διέφυγε από τον «Φαληρέα», το θέμα είναι τι αφήνει ο χρόνος στον καθένα; Αυτή είναι η «αριστεία’ που επικαλείται;

Ο Στέφανος Κασιμάτης, σύμφωνα με πληροφορίες μας, τηλεφώνησε στον Γιώργο Κατρούγκαλο και του ζήτησε …συγγνώμη, ενώ δήλωσε ότι θα επανορθώσει στην στήλη του την αμέσως επόμενη ημέρα. Δεν θα πούμε ότι από τότε που βγήκε η συγγνώμη χάθηκε το φιλότιμο.

Θα ρωτήσουμε απλώς, εάν ο Κατρούγκαλος δεν ήταν ΣΥΡΙΖΑ, αλλά της πλευράς του Κυριάκου, θα έκανε το ίδιο σχόλιο; Μπορεί δημοσιογράφοι να βγάζουν …χολέρα, στο όνομα της αριστείας; (Θα μου πείτε και ίσως να έχετε δίκιο, βεβαίως! Από τη στιγμή που ο καθένας αυτό-τοποθετείται στο …στρατόπεδο των αρίστων, δεν μπορεί απέναντί του να βρίσκονται οι …μειονεκτικοί! Αυτή η αντίληψη οδήγησε να κάνεις πλάκα με τον άλλο, μη υπολογίζοντας την περιπέτεια της υγείας του!)

ΥΓ1: Μην δυσαρεστηθεί ο Στέφανος από την άποψη που δημοσιεύουμε. Κάποτε, νομίζω από τις στήλες του «Έθνους», όπου τότε εργαζόμουν, τον είχα υπερασπιστεί από κακόβουλες επιθέσεις που δεχόταν. Και καλό είναι να θυμόμαστε όλοι μας: Μην κάνουμε στους άλλους, αυτό που δεν θέλουμε να μας κάνουν. Μπορεί αυτό να μην είναι μέρος της …αριστείας, αλλά πιστέψτε με είναι μέρος της προσωπικότητάς μας και της αξιοπρέπειάς μας. Είναι το σωστό!

ΥΓ2: Τα παθήματα πρέπει να μας γίνονται μαθήματα: Δεν είναι η πρώτη φορά που ο «Φαληρεύς» επιτίθεται με ανοίκειο τρόπο, με λόγο που προσβάλει τη δημοσιογραφία. Ας θυμηθούμε το δημοσίευμα (29 Μαρτίου 2017) για την Τασία Χριστοδουλοπούλου: «Γιαγιά έγινε, όπως διαβάζω, η Τασία Χριστοδουλοπούλου και, φυσικά, ο τοκετός έγινε σε ιδιωτικό μαιευτήριο διότι, ως γνωστόν, αριστεροί είμαστε και όχι κορόιδα. Συγχαρητήρια, να τους ζήσει, να το χαίρονται κ.λπ. Όμως η χαρμόσυνη είδηση υπονοεί κάτι που κάνει το αίμα (το δικό μου) να παγώνει: για να γίνει γιαγιά η Τασία, σημαίνει ότι είναι και μητέρα. Ομολογώ ότι δεν το είχα ποτέ φαντασθεί...»!

ΥΓ3: Εμείς οι δημοσιογράφοι, πρέπει να σταματήσουμε να πριονίζουμε το κλαδί πάνω στο οποίο καθόμαστε –και δεν είναι ηθικοπλαστικό αυτό, αλλά όρος ύπαρξης!

Έδωσαν ακατάλληλες μάσκες στο προσωπικό στο Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης.!

Ακατάλληλες μάσκες υψηλής προστασία FFP2 κατηγορείται ότι έστειλε το υπουργείο Υγείας στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης (ΠΓΝΑ), και πιθανόν και σε άλλα νοσοκομεία της χώρας, από το Σωματείο Υπαλλήλων Κρατικών Νοσοκομείων  Έβρου. Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, οι μάσκες κρίθηκαν ως μη κατάλληλες από την Επιτροπή Λοιμώξεων του ΠΓΝΑ και σύμφωνα με το ΣΥΚΝΕ «δεν προσφέρουν καμία ατομική προστασία στο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και ορθώς κρίθηκαν ως ακατάλληλες από την Επιτροπή Λοιμώξεων του νοσοκομείου μας, η οποία και ενημέρωσε εγγράφως τη διοίκηση, την ΥΠΕ και το υπουργείο Υγείας ότι οι εν λόγω μάσκες ‘είναι για άλλη χρήση’ σύμφωνα με τις προδιαγραφές τους, γεγονός που οδήγησε στην άμεση απόσυρσή τους».

Το ΣΥΚΝΕ καλεί το υπουργείο Υγείας «να αποσύρει ως οφείλει άμεσα από όλα τα νοσοκομεία της χώρας αυτού του τύπου τις μάσκες υψηλής προστασίας με τον χαρακτηρισμό ως ακατάλληλες» και μαζί με την 4η ΥΠΠΕ «να προσφέρουν σε όλα τα νοσοκομεία αναφοράς (άρα και στο ΠΓΝΑ) όλα τα κατάλληλα μέσα ατομικής προστασίας ώστε να υπάρξει πλήρης ασφάλεια και προστασία στους εργαζόμενους για να μπορέσουν να ανταποκριθούν με απόλυτη επιτυχία στις απαιτήσεις του δεύτερου κύματος Covid-19 που συνεχίζει να μαστίζει εντονότατα τη χώρα μας».

 πηγή

Μάνος Κατράκης: Πάντρευε στα μάτια ήλιο και βροχή

Του Κώστα Γεωργουσόπουλου

Περιόδευε στην επαρχία με την Ευγενία Γκραντέ, διασκευή από το μυθιστόρημα του Μπαλζάκ. Έπαιζε βέβαια τον Γκραντέ, την εντελέστερη πύκνωση του Γάλλου αστού. Καχύποπτος, σκληρός, αφύσικος και παθολογικός φιλάργυρος. Ο Μπαλζάκ λέει κάπου στο κείμενο πως κάθε φορά που ο Γκραντέ ανέβαινε από το υπόγειο όπου φύλασσε τα φλουριά του τα μάτια του είχαν μιαν απόχρωση χρυσαφιά. Ο Κατράκης ήξερε πως αυτή η παρατήρηση δεν μπορεί να περάσει στο θέατρο, γι’ αυτό μετατόπισε το υποκριτικό σήμα στα χέρια.

Τα χέρια του είχαν ιδεολογία· αεικίνητα, γαμψά, αρπακτικά. Ψαχούλευαν συνεχώς τα έπιπλα για να βεβαιωθούν πως είναι εκεί, δικά του. Τα χέρια τού Κατράκη αφηγούνταν την ιστορία της ανθρωπότητας μέσα από την ιστορία του ανθρώπινου χεριού· από εργαλείο επιβίωσης και άμυνας, είχαν γίνει όργανο αρπαγής, επίθεσης, κτήσης και εκμετάλλευσης. Ήταν στιγμές όμως στην παράσταση που αυτά τα χέρια γινόντουσαν τρυφηλά, αρρωστιάρικα. Ήταν όταν γύριζε από το υπόγειο με το χρυσάφι. Ένιωθες πως η αφή τους είχε κάτι το ιδιαίτερο. μια τεχνητή ευαισθησία, μια κεκτημένη συνήθεια στο μέτρημα. Όπως τα χέρια των ασκητών μετρώντας τις χάντρες του κομπολογιού μετρούν το χρόνο με την προσευχή, ο Κατράκης-Γκραντέ μετρούσε το χρόνο με το χρυσάφι.

Όταν αυτά τα χέρια αγκάλιαζαν αποκτούσαν, κατακτούσαν, έλιωναν. Κι όταν ακόμα έδιναν είχες την εντύπωση πως έπαιρναν, πως άρπαζαν. (…)

Στην Ελλάδα οι "νεοφιλελεύθεροι" χρηματοδοτούνται από το κράτος. Εμείς... από εσάς ! Στήριξε την ανεξαρτησία του tvxs.gr, κάνοντας κλικ εδώ.

Στον Οθέλο τα πόδια του πραγμάτωσαν μια σοφή σύνθεση των δύο παραπάνω σημάτων. Ξεκομμένα από τα οικεία χώματα τα πόδια τού Μαύρου προσπαθούσαν να στεριώσουν σε ξένη γη. Συνεχώς τρίκλιζε και παραπατούσε γιατί, γυμνασμένος στις αμμουδιές της πατρίδας, έχανε την επαφή στα χαλιά και στα πλακόστρωτα της Βενετιάς. Έπρεπε να προσέξετε τις καμπύλες του πέλματός του· ψαχούλευαν το έδαφος όπως η τίγρη στο κλουβί. Διστακτικά και περήφανα. Αμήχανα και «βασιλικά». (…)

Το πέμπτο σήμα του Κατράκη μού δόθηκε στον Δον Κιχώτη. Ήταν τα μάτια του. Πυρετικά και θλιμμένα. Πονετικά και ταυτόχρονα αγέρωχα, πονηρά και αφοπλιστικά αθώα. Κολασμένα και παρθενικά. Αδηφάγα και θεονήστικα. Τι ψυχή ήταν αυτή που μπορούσε συνάμα να παντρεύει στα μάτια ήλιο και βροχή; Που μπορούσε να αστράφτει και να συννεφιάζει; Τα μάτια του Κατράκη-Δον Κιχώτη κλαίγαν μαζί και γελούσαν, θρηνούσαν τη θλιβερή πραγματικότητα ενός κόσμου χωρίς όραμα και πίστη και υμνούσαν την ανατολή ενός κόσμου που ανέβαινε· γεμάτος όνειρο, πίστη, αθωότητα και αγάπη. Έβλεπες πως αυτά τα μάτια δεν ατένιζαν μιαν ουτοπία αλλά το μέλλον μιας ελπίδας. Στη διασκευή που έπαιζε στο Εθνικό Θέατρο έμεινα με την εντύπωση πως κατόρθωσε το αδύνατο. Στη σκηνή του θανάτου, λίγο πριν κλείσει τα μάτια, πιστεύω πως διέκρινα το ένα μάτι του να θλίβεται για την κατάντια τού πεζού κόσμου, αλλά μαζί να θλίβεται που τον άφηνε, και το άλλο μάτι του να λάμπει για την προσδοκία ενός μέλλοντος κόσμου που ήταν ταυτόχρονα ποιητικός και πραγματικός. (…)

Το τελευταίο, ήταν η φωνή του. Έγραψα κι αλλού γι’ αυτό το θαύμα και τόνισα την αίσθηση της συνέχειας της γλώσσας που μετέφερε. Ο Κατράκης με τη φωνή του κατάργησε την τυπογραφία. Ξανάκανε τη γλώσσα μουσική τής αγοράς λαού, έδωσε στη γλώσσα, που οι περιπέτειες της αστικοποίησης και της κατανάλωσης την έκαναν εργαλείο συναλλαγής, τη διάσταση της ψυχικής επικοινωνίας που είχε πάντα στη συνείδηση του λαού μας. Την ουσίωσε. Την πήρε από τα μάτια των αναγνωστών και την ακούμπησε στα αυτιά των ανθρώπων. Από το λίχνο της μοναχικής παρηγοριάς μετέφερε τη νεοελληνική ποίηση στην Εκκλησία του Δήμου. Η φωνή του, ένα φυσικό προϊόν που έγινε, με το συναίσθημα, την εμπειρία και την καλλιέργεια, πολιτισμικό φαινόμενο, αποκατέστησε τη σχέση των ποιητών με τους φυσικούς τους αποδέκτες, το λαό. (…)

Ο συνθετικός του υποκριτικός κώδικας θα μας μείνει όπως τον πρότεινε στο Ντα. Πήρε ένα ποιητικό διαμαντάκι ηθογραφικό και του έδωσε παγκοσμιότητα.

Εκεί τα στοιχεία που απαρίθμησα δέθηκαν σε διαλεκτική σχέση. Έγραψα τότε πως ο τρόπος με τον οποίο εισήλθε ο Κατράκης στη σκηνή, ο τρόπος που πρόβαλε στον ορίζοντα του ποιητικού χώρου, ήταν το άπαντο της υποκριτικής τέχνης. Το σώμα-σήμα έδωσε εξαίφνης το στίγμα του. Ο λόγος εγένετο Σαρξ. Γεννήθηκε ένας άνθρωπος πλήρης, αθάνατος, γιατί το ποιητικό γεγονός γίνεται από φθαρτά υλικά αλλά τα υπερβαίνει.

Μίλησαν πολλοί για το ταλέντο του Κατράκη και άφησαν μια υπόνοια μεταφυσικής σ’ αυτή την εκτίμηση. Επειδή δεν πιστεύω στη μαγεία, νομίζω πως το υποκριτικό φαινόμενο του Κατράκη είναι προϊόν μιας αντιφατικής, δηλαδή πολύ ανθρώπινης ζωής, προϊόν μιας πλούσιας εμπειρίας. Οι αγώνες του, τα βάσανά του, οι έρωτές του, τα πάθη του, ο αξεδίψαστος βίος του, ήταν η μοναδική του προίκα.

Μικρός ήθελε να γίνει ναυτικός. Η μάνα του τον εμπόδισε. Κι όμως ταξίδεψε πολύ με ούριο άνεμο μέσα στο καράβι της τέχνης και της ζωής και εκόμισε μέγα πλούτος και μας τον χάρισε αφειδώλευτα.

Τώρα που άραξε στο στερνό λιμάνι, τώρα που έκλεισαν για πάντα τα μάτια του, το ένα θλιμμένο, το άλλο γελούμενο, εμείς θα συνεχίζουμε το ταξίδι μέσα στα θαυμάσια πλούτη που μας κληροδότησε.  (από το περιοδικό ΑΤΑΚΑ)

Η ζωή του

Ο Μάνος Κατράκης, κορυφαίος πρωταγωνιστής του θεάτρου και θιασάρχης, γεννήθηκε στις 14 Αυγούστου του 1909 στο Καστέλι Κισσάμου των Χανίων Κρήτης. Ήταν το μικρότερο από τα πέντε παιδιά του εμπόρου Χαράλαμπου Κατράκη και της Ειρήνης.

Το 1919 η οικογένειά του μετακόμισε στην Αθήνα, όπου ο Μάνος. Έκανε το ντεμπούτο του σε ηλικία μόλις 18 ετών, με το θίασο Οι Νέοι στο έργο Για την αγάπη της. Το μπρίο και η δυναμικότητά του ενθουσίασαν τον σκηνοθέτη Κώστα Λελούδα κι έτσι ένα χρόνο αργότερα, το 1928, έπαιξε στην πρώτη βουβή ταινία Το λάβαρο του '21.

Την ίδια περίοδο εντάχθηκε στο Θίασο της Ελευθέρας Σκηνής της Μαρίκας Κοτοπούλη, του Σπύρου Μελά και του Μήτσου Μυράτ, παίζοντας σε έργα όπως Η λύρα του γερο-Νικόλα, Οι άθλιοι και Στέλλα Βιολάντη. Το 1930 συνεργάστηκε με το Λαϊκό Θέατρο του Β. Ρώτα και το 1932 προσλήφθηκε στο νεοϊδρυθέν Εθνικό Θέατρο, όπου ερμήνευσε μεταξύ άλλων τον Κορυφαίο στον Αγαμέμνονα και τον Κρητικό στη Βαβυλωνία.

Το 1934 συνεργάστηκε με τον Β. Αργυρόπουλο και το 1935 ξανά με τη Μ. Κοτοπούλη, για να επιστρέψει, την ίδια χρονιά στο Εθνικό Θέατρο. Το 1943 ανέλαβε Πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και από τη θέση αυτή συνέβαλε τα μέγιστα στην ίδρυση του Κρατικού Θεάτρου Θεσσαλονίκης όπου και έπαιξε μέχρι το 1946, οπότε επέστρεψε στο Εθνικό. Εκδιώχθηκε, όμως, ένα χρόνο αργότερα, λόγω των αριστερών πεποιθήσεών του. Αρνούμενος να υπογράψει «δήλωση μετανοίας», εξορίστηκε στην Ικαρία, στη Μακρόνησο και τον Αϊ-Στράτη.

Επέστρεψε στην Αθήνα το 1952, διοργανώνοντας «ποιητικές απογευματινές» στο θέατρο Μουσούρη. Ξανανέβηκε στη σκηνή με το θίασο της Κατερίνας Ανδρεάδη, λίγο αργότερα με τον θίασο του Αδαμάντιου Λεμού και αμέσως μετά με τον Θυμελικό Θίασο του Λίνου Καρζή (Προμηθεύς Δεσμώτης). Στη συνέχεια και μέχρι το 1955 εμφανίστηκε με την Κυβέλη και αμέσως μετά συγκρότησε δικό του θίασο με την Ασπασία Παπαθανασίου (Ευγενία Γκραντέ, Βαθιές είναι οι ρίζες, Το κορίτσι με το κορδελάκι κ.ά).

Το 1955 ίδρυσε το Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο και εγκαταστάθηκε στον υπαίθριο χώρο του Πεδίου του Άρεως, τον οποίο εγκαινίασε με τον Αγαπητικό της Βοσκοπούλας. Σ' αυτό το θέατρο, με μεγάλη συμμετοχή κοινού και καλλιτεχνική επιτυχία, συνέχισε ως το 1967, υποστηρίζοντας συστηματικά το ελληνικό έργο (Ο μονοσάνδαλος, Το κορίτσι με το κορδελάκι, Η Αντιγόνη της Κατοχής, Ο Πατούχας και διασκευές από έργα του Καζαντζάκη, όπως Ο Χριστός ξανασταυρώνεται και Ο Καπετάν Μιχάλης). Σποραδικά ανέβασε και κλασικό ρεπερτόριο (Ιούλιος Καίσαρ, Φουέντε Οβεχούνα). Τους χειμώνες, το ΕΛΘ φιλοξενείτο σε διάφορα θέατρα ή περιόδευε στην επαρχία, την Κύπρο και την Κωνσταντινούπολη.

Καθώς το 1968 του έγινε έξωση από το Πεδίο του Άρεως, ο Κατράκης συνέχισε την πρωταγωνιστική του πορεία, πότε με το θίασό του, πότε με άλλους πρωταγωνιστές. Το 1972 επέστρεψε στο Εθνικό Θέατρο και πρωταγωνίστησε στον Οθέλλο και τον Δον Κιχώτη, και στην Επίδαυρο στον Οιδίποδα Τύραννο (1973) και στον Προμηθέα Δεσμώτη(1974).

Αργότερα, συνεργάστηκε με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, το ΚΘΒΕ, για να επανιδρύσει το 1977 το ΕΛΘ, ανεβάζοντας έργα Αρμπούζοφ (Φθινοπωρινή ιστορία με την Έλλη Λαμπέτη), Γκόρκι (Οι Τελευταίοι), Μπρεχτ (Συντροφιά με τον Μπρεχτ, με τη Μελίνα Μερκούρη), Λέοναρντ (Ντα), Μασάρι (Ταμπού) και τη Λειτουργία κάτω από την Ακρόπολητου Νικηφόρο​υ Βρεττάκου. Η τελευταία του εμφάνιση έγινε το 1984 στο Ηρώδειο, με το μουσικό έργο του Θόδωρου Αντωνίου Προμήθεια.

Συνεργάστηκε με πολύ σημαντικούς καλλιτέχνες (Δ. Ροντήρη, Π. Κατσέλη, Τ. Μουζενίδη, Μ. Βολανάκη, Σπ. Ευαγγελάτο, Μ. Θεοδωράκη, Σπ. Βασιλείου, Α. Κατσέλη, Τ. Καρούσο, Ελ. Χατζηαργύρη, Αν. Βαλάκου) και συμμετείχε σε εκατοντάδες εκδηλώσεις, όπου με την ανεπανάληπτη φωνή του δικαίωνε το νεοελληνικό ποιητικό λόγο. Οι αναγνώσεις του σε κείμενα νεοελληνικής λογοτεχνίας παρέμειναν κλασικές.

Ο Κατράκης έπαιξε και σε πολλές ταινίες στον κινηματογράφο. Αξιόλογες είναι οι ερμηνείες του στο Μαρίνο Κοντάρα του Γιώργου Τζαβέλα (1948), στη Συνοικία το όνειρο του Αλέκου Αλεξανδράκη (1961) στην Ηλέκτρα του Μιχάλη Κακογιάννη (1962), στο Ένας Ντελικανής του Μανόλη Σκουλούδη (1963). Βραβεύτηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ του Σαν Φρανσίσκο, για την ερμηνεία του στον ρόλο του Κρέοντα στην Αντιγόνη του Γ. Τζαβέλλα, και στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για τη συμμετοχή του στο Συνοικία το όνειρο. Εκπληκτική ήταν η θεατρική ερμηνεία του στο Ντα.

Λίγο μετά την ολοκλήρωση των γυρισμάτων της τελευταίας ταινίας Ταξίδι στα Κύθηρα, με σκηνοθέτη το Θόδωρο Αγγελόπουλο, άφησε την τελευταία του πνοή, στις 2 Σεπτεμβρίου του 1984, χτυπημένος από καρκίνο των πνευμόνων.

Ο Οδυσσέας Ελύτης στο μνημόσυνο των 2 χρόνων από το θάνατο του Μάνου Κατράκη, δήλωσε:

Η ωχρή μορφή του Μάνου Κατράκη, χαραγμένη με επιμονή και με κόπο πάνω στο μέταλλο της νεοελληνικής πραγματικότητας, εξακολουθεί να αντιστέκεται στις αλλοιώσεις του χρόνου και να ακτινοβολεί όλο ήθος. Η καθαρότητα της φωνής του. Δεν έχω ακούσει ποτέ πιο ωραία ελληνικά. Οι λέξεις βγαίνουν από τα χείλη του λαμπερές και στρογγυλές, μ’ ένα περίγραμμα φωτεινό, όπως τα βότσαλα κάποιου παρθένου γιαλού. Σαν ποιητής θέλω, για τη μεγάλη προσφορά που έκανε ο έξοχος αυτός καλλιτέχνης σ’ όλο το μάκρος της ζωής του προς το ζωντανό νεοελληνικό λόγο, να του πω ένα μεγάλο ευχαριστώ.

Ελευθεροτυπία, 30.08.1986

Πηγή: artinews  

Ιστορική ύφεση προ των πυλών

γράφει η Μαρίνα Αλεξανδρή

Το πιο δύσκολο ίσως καλοκαίρι των τελευταίων χρόνων δεν κλείνει μόνον με έκρηξη της υγειονομικής κρίσης - κλείνει και με την υποθήκη μιας ιστορικών διαστάσεων οικονομικής κρίσης που όμως υποτιμάται και αποσιωπάται συστηματικά απο την κυβέρνηση και τα media της επιρροής της.

Το χρέος της χώρας έχει ήδη εκτοξευτεί πάνω από το 200% του ΑΕΠ, το έλλειμμα στο εξωτερικό ισοζύγιο φθάνει στο 8%, η αγορά βρίσκεται σε δίνη αποπληθωρισμού που τρέχει με ρυθμό -1,8%, και τα επίσημα στοιχεία που ανακοινώθηκαν χθες απο το υπουργείο Οικονομικών δείχνουν κραχ στα δημόσια έσοδα στο επτάμηνο Ιανουαρίου-Ιουλίου που εκτοξεύει το έλλειμμα του προϋπολογισμού στα 11 δισ. ευρώ, δηλαδή σε επίπεδα που παραπέμπουν στην προμνημονιακή περίοδο και σε συνθήκες δημοσιονομικού εκτροχιασμού.

Οι αριθμοί αυτοί, όπως προειδοποιούν έγκυροι οικονομικοί αναλυτές, δεν είναι αριθμοί που προκύπτουν από μια συγκυριακή και προσωρινή κάμψη που οφείλεται μόνον στην υγειονομική κρίση και θα... εξαφανιστεί ως δια μαγείας μόλις έρθει το εμβόλιο του κορονοϊού. Πρόκειται για στοιχεία τα οποία παραπέμπουν σε μια βαθιά και δομική ύφεση με αντίκτυπο ακόμη και δεκαετίας όπως τονίζουν οι ίδιοι αναλυτές - μια ύφεση που, σε πρώτο χρόνο, απειλεί άμεσα με κοινωνική βόμβα μαζικής ανεργίας και εισοδηματικής κατάρρευσης.

Στην Ελλάδα οι "νεοφιλελεύθεροι" χρηματοδοτούνται από το κράτος. Εμείς... από εσάς ! Στήριξε την ανεξαρτησία του tvxs.gr, κάνοντας κλικ εδώ.

Απο τα στοιχεία του συστήματος Εργάνη προκύπτει ήδη ότι στο επτάμηνο Ιανουαρίου - Ιουλίου  χάθηκαν 170.000 θέσεις εργασίας σε σύγκριση με το αντίστοιχο διάστημα του 2019. Τα στοιχεία του ΟΑΕΔ επίσης δείχνουν αύξηση 13% στους εγγεγραμμένους ανέργους τον Ιούλιο σε σύγκριση με τον ίδιο μήνα του 2019., ποσοστό που σημαίνει πως φέτος τον Ιούλιο υπήρχαν, επισήμως μόνον, 125.796 περισσότεροι άνεργοι από πέρυσι. Και τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ επιβεβαιώνουν τη σταθερή άνοδο της ανεργίας τον Απρίλιο και τον Μάιο, για πρώτη φορά μετά το 2014, με τον δείκτη ανεργίας να έχει φθάσει στο 17%.

Όλα αυτά σημαίνουν ότι η κυβέρνηση, σε πρώτη φάση, θα βρεθεί το φθινόπωρο μπροστά σε μια έκρηξη της ανεργίας με πρώτα θύματα τους κλάδους της εστίασης, του τουρισμού - όπου επιβεβαιώνεται το χειρότερο δυνατό σενάριο και τα έσοδα δεν δείχνουν να ξεπερνούν τα 3 με 3,5 δις ευρώ - αλλά και του πολιτισμού και του θεάματος.

Η απάντηση ωστόσο που αναμένεται να δώσει το οικονομικό επιτελείο περιορίζεται και πάλι σε ημίμετρα και σε επιδόματα - ασπιρίνες τα οποία δεν θα καλύψουν καν τους μη δηλωμένους εποχικά απασχολούμενους που ξεπερνούν τις 100.000.

Εν ολίγοις, και με βάση τις τελευταίες πληροφορίες που διοχετεύονται απο το υπουργείο Οικονομικών, απλώς θα παραταθεί η καταβολή των επιδομάτων στα προγράμματα αναστολής εργασίας και Συν-εργασία και το μόνο «νέο μετρο» που θα προστεθεί θα είναι η επιδότηση προγραμμάτων κατάρτισης ανέργων «στην ειδικότητά τους ή σε νέες δεξιότητες» με χρηματοδότηση απο τα κονδύλια του ευρωπαϊκού προγράμματος SURE.

Με άλλοθι τον κοροναϊό επίσης και υπό τον φόβο του απόλυτου δημοσιονομικού εκτροχιασμού, οι ίδιες πληροφορίες παραπέμπουν στις καλένδες τις υποσχέσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη για μείωση της φορολογίας των φυσικών προσώπων. Το στίγμα φρόντισε να το δώσει και δημοσίως, άλλωστε, ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας αυτή την εβδομάδα όταν ερωτήθηκε για το εάν θα υλοποιηθούν οι δεσμεύσεις για μόνιμες μειώσεις φόρων: «Πρόκειται», είπε, «για την κατάρτιση ίσως του πιο δύσκολου προϋπολογισμού λόγω πανδημίας. Με τόση μεγάλη αβεβαιότητα είναι πολύ δύσκολο να στοιχειοθετήσεις συγκεκριμένες πολιτικές με χαρακτηριστικά μονιμότητας». Και πρόσθεσε ότι εάν είναι εφικτό -όπου είναι εφικτό- θα υπάρξουν και παρεμβάσεις στη φορολογική πολιτική με μειώσεις βαρών.

Η υποτίμηση όμως - εσκεμμένη ή μη  απο την κυβέρνηση- της ύφεσης είναι εμφανής και σε δομικό επίπεδο, δηλαδή στην χάραξη της στρατηγικής για την οικονομική και κοινωνική ανάταξη. Την ώρα που εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι χάνουν τις δουλειές τους και πολλαπλάσιες οικογένειες κινδυνεύουν να βρεθούν τον χειμώνα χωρίς στοιχειώδες εισόδημα, η κυβέρνηση βάζει σε πρώτο πλάνο τη θεωρητική συζήτηση περί αλλαγής του παραγωγικού μοντέλου της χώρας και της «απεξάρτησης απο τη μονοκαλλιέργεια του τουρισμού». Κι ακόμη και σ’ αυτήν την, παλαιά και άγονη, συζήτηση, η μόνη πρόταση  που υπάρχει μεχρι στιγμής στο τραπέζι είναι το σχέδιο της επιτροπής Πισαρίδη - ένα σχέδιο ιδεοληπτικής μονομέρειας που σε μια περίοδο εκτίναξης της ανεργίας προτάσσει τη συνταγή της πλήρους διάλυσης των εργασιακών σχέσεων και της ελαχιστοποίησης του μισθολογικού κόστους.

Είναι η νεοφιλελεύθερη συνταγή που βασίζεται στο τετράπτυχο διευκόλυνση των απολύσεων, μείωση του μισθολογικού κόστους, μείωση της αμοιβής των υπερωριών, μείωση των παροχών για τους ανέργους. Πρόκειται για τη συνταγή που θέτει το δίλημμα «ανεργία ή εισοδηματική εξαθλίωση» και, όπως ιστορικά εχει αποδειχθεί, μπορεί να μετατρέψει μια βαθιά ύφεση σε ολοκληρωτική, οικονομική και κοινωνική, καταστροφή.

Κυβερνητική ενόχληση για Μόσιαλο

Παρότι ο Ηλίας Μόσιαλος είχε ξεκαθαρίσει ευθύς εξαρχής ότι δεν σκοπεύει να σταματήσει να εκφράζει την άποψή του παρά την ανάληψη καθηκόντων εκπροσώπου της Ελλάδας στους διεθνείς οργανισμούς για τον κορωνοϊό, φαίνεται ότι αρκετοί στην Αθήνα γκρινιάζουν για τις τοποθετήσεις του διαπρεπούς καθηγητή.

Ο Μόσιαλος, προ ημερών, άφησε να εννοηθεί ότι η κυβέρνηση δεν έχει ολοκληρωμένη στρατηγική αντιμετώπισης του κορωνοϊού, ενώ χθες, μιλώντας στον ΑΝΤ1, προχώρησε και ένα βήμα παραπάνω: επισήμανε ότι η κυβέρνηση βιάστηκε να βγάλει τη χώρα από το lockdown, ενώ επέμεινε στην αποδόμηση του κυβερνητικού σχεδίου αναφορικά με την επαναλειτουργία των σχολείων. Συγκεκριμένα, επανέλαβε την ανάγκη για μικρότερα τμήματα στα σχολεία, ζητώντας να αξιοποιηθούν είτε κτηριακές υποδομές των δήμων, είτε να υιοθετηθεί η λύση της εκ περιτροπής διδασκαλίας (δείτε ΕΔΩ). Άλλωστε, ο ίδιος προειδοποίησε πως «δεν έχει επιβεβαιωθεί ότι τα παιδιά μεταδίδουν δυσκολότερα τον ιό», με ό,τι αυτό συνεπάγεται... Και όλα αυτά δεν αρέσουν σε αρκετούς κυβερνητικούς, καθώς ο Ηλίας Μόσιαλος είναι από τους καθηγητές που έχουν επιρροή στην κοινή γνώμη αναφορικά με την πανδημία και τη διαχείρισή της...

από το matrix24

Του κορωνοϊού το κάγκελο (τα χειρότερα έρχονται)!

 Όταν έχει χαθεί εντελώς ο έλεγχος στη Δανία του Νότου…

του Χρήστου Ξανθάκη

Είναι αυτό το πράγμα που είχε πει ο Ντύλαν και δώστε, παρακαλώ, προσοχή στους... στίχοι:

«Κάτι συμβαίνει εδώ πέρα,

αλλά δεν ξέρεις τι είναι,

ή μήπως ξέρεις κύριε Τζόουνς;»

Έτσι είναι παιδιά, να λέμε και καμιά αλήθεια. Πρώτο το αφεντικό, ο Τάκης Χατζής, βγήκε και το είπε φόρα παρτίδα εδώ στο Newpost, σε κείμενό του με τίτλο:..

«Πείτε την αλήθεια κ. Χαρδαλιά: Πόσα κρούσματα και από ποια νησιά έχουν ταυτοποιηθεί στην Αθήνα;» Και συνέχιζε με μια σειρά από ερωτήματα:

1. Ποια είναι επισήμως η κατάσταση με τα κρούσματα στα νησιά;

2. Ισχύει ότι έρχονται με κορωνοϊό από τα νησιά και κάνουν το τεστ στα μεγάλα αστικά κέντρα;

3. Γιατί ο ΕΟΔΥ δεν ανακοινώνει πόσοι ήρθαν από νησιά και βρέθηκαν θετικοί στον κορωνοϊό, ώστε οι αρμόδιοι φορείς στα νησιά να γνωρίζουν την κατάσταση που επικρατεί και να τεθούν σε "συναγερμό" και να λάβουν προληπτικά μέτρα και όχι ξαφνικά να επιβάλλονται νέα μέτρα;

Τα διάβασα εγώ τα ανωτέρω, τα διάβασαν κι άλλοι, τα διάβασαν και αρμόδιοι (και να μη θέλανε, έχουν γραφεία Τύπου που είναι υποχρεωμένα να κάνουν αυτή τη δουλειά), απάντησή καμία δεν προέκυψε. Χαλαρά και ξύσιμο πατσά και διασπορά φημολογίας στα ΜΜΕ, ότι το Μαξίμου τα έχει πάρει κρανίο με τον τάδε και σκέφτεται να αναβαθμίσει τον δείνα, εκτός κι αν προλάβει κάποιος τρίτος και κάνει την τρίπλα και κάτσει στην καρέκλα την πολυπόθητη. Που έκατσε δηλαδή, μιας και ο γίγαντας ο Τσιόδρας βρήκε την κατάλληλη εποχή για να πάρει άδεια (ναι, καλά…), τώρα που ανθίζουν τα σπαρτά και βγάζει η γης χορτάρι. Και θα δούμε όλοι και όλες τα ραδίκια ανάποδα!

Για να καταλάβετε το μπάχαλο, μου έστειλε χτες η φίλη μου η Σοφία η Κερκυραία ένα δημοσίευμα από την ιστοσελίδα corfutvnews της πατρίδας της. Όπου παρέθεταν οι δημοσιογράφοι μια σειρά από στοιχεία για τα κρούσματα και το ξενοδοχείο αναφοράς του νησιού και κατέληγαν ως εξής:

«Εν κατακλείδι, στις τρεις προηγούμενες ημέρες υπήρξαν 12 κρούσματα και ο ΕΟΔΥ ανακοίνωσε 4. Ίσως τώρα είναι η ανάγκη περισσότερο από ποτέ να υπάρξει μία ενημέρωση από την Πολιτική Προστασία της Περιφέρειας Ι.Ν., επίσημα, όπως άλλωστε είχε ξεκινήσει να κάνει αλλά δεν συνεχίστηκε».

Την ίδια ώρα βγαίνουν στην ενημέρωση ο Χαρδαλιάς κι ο Μαγιορκίνης, άλλα λέει η θειά μου άλλα ακούν τ’ αυτιά μου. Ο ένας υποστηρίζει ότι το δεύτερο κύμα του κορωνοϊού είναι λάιτ, ο άλλος ισχυρίζεται ότι το δεύτερο κύμα του κορωνοϊού είναι χέβι, σαν να είσαι στο γήπεδο ένα πράγμα και να παρακολουθείς τους φιλάθλους να διαολίζονται αν ήταν ή δεν ήταν πέναλτι η βουτιά του Φορτούνη. Μόνο μπουνιές δεν έχουν παίξει ακόμη στην ενημέρωση, αλλά αν χρειαστεί (αθάνατε Γκυ Ντεμπόρ!) θα γίνει και αυτό…

Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, βγαίνουν τα μέσα ενημέρωσης τα βρετανικά και γράφουν ότι καμιά τριανταριά πιτσιρίκια από το Πλύμουθ έχουν αρπάξει κορωνοϊό από διακοπές στη Ζάκυνθο. Έντεκα εξ αυτών έχουν βγει θετικά στο τεστ και τα υπόλοιπα δεν αισθάνονται και τόσο καλά. Αλλά ο τουρισμός δεν έχει καμία σχέση με την επιδημία και όσοι διαδίδουν τέτοιες δοξασίες κινδυνεύουν να βρεθούν αντιμέτωποι με τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και τον εισαγγελέα. Όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά!

Αυτά εν ολίγοις συμβαίνουν στη Δανία του Νότου, όπου πέρασαν οι γιορτές του Δεκαπενταύγουστου και οι παπάδες συνέχισαν να κοινωνούν μικρούς και μεγάλους άνευ μέτρων προστασίας. Διότι είναι σώμα και αίμα του Χριστού και προστατεύει αντί να κολλάει και είστε αντίχριστοι όσοι λέτε ότι υπάρχει κίνδυνος. Με τις υγείες σας και καλό Σαββατοκύριακο, αλλά εγώ σε εκκλησία δεν πλησιάζω ωσότου οι επιστήμονες δώσουν τη χαριστική βολή στον ιό…

Υ.Γ.: Έχεις όλα τα’ άλλα, έχεις και τον Πέτσα, φρέσκο και μαυρισμένο από τις διακοπές του, να δηλώνει ότι «ουσιαστικά» εξασθενεί η επιδημία. Το «ουσιαστικά» τον μάρανε!   

Καταγγελία της Ο.Ε.Ν.Γ.Ε για απλήρωτες εφημερίες των γιατρών.!

Για τις απλήρωτες εφημερίες και υπερωρίες γιατρών καταγγέλλει την κυβέρνηση η  Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ). Η ΟΕΝΓΕ σε ανακοίνωση της προς το υπουργείο Υγείας, τονίζει:

«Κύριοι υπουργοί, κ.Κικίλια, κ. Κοντοζαμάνη,

1. Είναι η πολλοστή φορά που καθυστερείτε να μας πληρώσετε δεδουλευμένες εφημερίες και υπερωρίες.

2. Είναι η τρίτη φορά σε λιγότερο από ένα χρόνο που αναγκαζόμαστε να παρέμβουμε για να κάνετε το αυτονόητο.

3. Απαιτούμε να εκταμιευτεί άμεσα το κονδύλι του τρίτου τριμήνου και να πληρωθούν οι δεδουλευμένες εφημερίες.

Είστε γελασμένοι αν νομίζετε ότι θα συνεχίσουμε να εφημερεύουμε απλήρωτοι.»  

Δώδεκα μίλια: σχέδια και αλήθειες

Του Νίκου Κοτζιά

Το επιχείρημα της ΝΔ ότι άλλο το 2018 και άλλο το 2020, και άρα, ότι ήταν τότε «προδοσία» είναι σήμερα υπέροχο, γιατί η χώρα «έχει περισσότερα προβλήματα», είναι έωλο. Η τέχνη της πολιτικής είναι να προβλέπονται οι εξελίξεις και να αντιμετωπίζονται με σχέδιο, γνώση και θάρρος και όχι να τρέχει κανείς, όπως η ΝΔ, πίσω από τις εξελίξεις, χωρίς σχέδιο και γνώση. Ούτε να αντιδρά σπασμωδικά και με πολλαπλές υποχωρήσεις που προαναγγέλλουν και τις επόμενες.

Το 2018 βλέπαμε που θα μπορούσε να φτάσει η νευρική-αναθεωρητική Τουρκία και ετοιμαζόμασταν. Η ΝΔ δεν έβλεπε. Είχε καρφώσει τα μάτιά της στις καρέκλες της εξουσίας και όλα τα άλλα γύρω είχαν σκοτεινιάσει και της ήταν αδιάφορα. Όταν έφτασε το 2020 είχε χαθεί πολύτιμος χρόνος και είχαν γίνει σειρά υποχωρήσεων.

Το 2015-8 υπήρχε σχέδιο που συμπεριλάμβανε λύσεις για όλα τα κομβικά ζητήματα, όπως για το Ονοματολογικό, το Κυπριακό, τις Αιγιαλίτιδες. Ως προς το τελευταίο, η πρόβλεψη ήταν να κλείσουν οι κόλποι και να χαραχθούν οι γραμμές βάσης, ώστε να μεγαλώσει η χώρα. Να επεκταθούν οι Αιγιαλίτιδες ζώνες και να αποκτήσει η Ελλάδα ΑΟΖ. Είμαι ο πρώτος Υπουργός που προώθησα ένα τέτοιο σχέδιο. Επιδιώχθηκε τότε να υλοποιηθεί το σχέδιο με την αξιοποίηση του Διεθνούς Δικαίου, ώστε κατά τη λύση της διαφοράς μας με την Ιταλία να μην υπάρξουν παραχωρήσεις εθνικής μας κυριαρχίας, όπως έκανε η ΝΔ. Με την επέκταση στα 12 μίλια συν τους κόλπους, αυτόματα η ελληνοϊταλική ΑΟΖ δεν θα μπορούσε να έχει, πλέον, ως αντικείμενο αυτά που επιδίωκε η Ιταλία και εντέλει παραχώρησε αμαχητί η ΝΔ.

Με την επέκταση των χωρικών υδάτων περιοριζόταν δραστικά και η ύλη της διαπραγμάτευσης με την Αλβανία για την ΑΟΖ, κατά 94%. Η ορθή λύση γινόταν έτσι ευκολότερη. Στην ίδια κατεύθυνση έγινε δουλειά για τους κόλπους, τις γραμμές βάσης και τα χωρικά ύδατα της Κρήτης, καθότι διέβλεπα μελλοντικές προκλήσεις της Τουρκίας.

Μέχρι το 2015, η πρόβλεψη του Διεθνούς Δικαίου για το κλείσιμο των κόλπων και τη χάραξη γραμμών βάσης, ήταν εξαφανισμένη από την ελληνική συζήτηση. Όταν έβγαλα αυτές τις προβλέψεις από το «σεντούκι» του Διεθνούς Δικαίου και ετοίμασα προεδρικά διατάγματα, μου επιτέθηκαν δυνάμεις με τις πιο διαφορετικές αιτιάσεις σχεδόν από όλους τους χώρους. Με προσπάθειες απαξίωσης αυτής της πολιτικής και προσωπικές επιθέσεις.

 Για να μην ξεχνιόμαστε.

Η πρώτη πρόβλεψη μου, ως προς το θέμα των 12 μιλίων, ήταν να προωθηθούν αυτά τα δικαιώματα με νομοτεχνική τάξη και σωστό πολιτικό-διπλωματικό τρόπο. Η ΑΟΖ, η αιγιαλίτιδα ζώνη, οι κόλποι και οι γραμμές βάσης έχουν μια συγκεκριμένη σειρά στην χάραξή τους για να έχουν μέγιστο αποτέλεσμα. Το κλείσιμο των κόλπων σημαίνει ότι μετατρέπονταν οι κόλποι σε «εσωτερικά ύδατα» όπου η κυριαρχία του κράτους είναι απόλυτη. Οι κόλποι γίνονται ένα είδος «μη ξηρού εδάφους». Οι άκρες των κόλπων συνδέονται με ευθείες που ονομάζονται γραμμές βάσης (υπάρχουν 4 είδη). Οι δύο αυτές κινήσεις μόλις πραγματοποιηθούν ανακοινώνονται και αναρτώνται στον ΟΗΕ. Η σημασία των κόλπων και των γραμμών βάσης δεν αφορά μόνο στην «εδαφική» επέκταση ενός κράτους, αλλά και στο γεγονός ότι η χάραξη της ΑΟΖ και της Αιγιαλίτιδας ζώνης, εφόσον έχουν διασφαλιστεί οι κόλποι και οι γραμμές βάσης, ξεκινά από τις τελευταίες και όχι από τις «εσωτερικές παραλίες» των κόλπων. Κατά συνέπεια όταν κανείς συμφωνεί σε ΑΟΖ πριν κλείσει τους κόλπους, έχει ήδη απωλέσει τμήματά της, που θα προέκυπταν αν η ΑΟΖ ξεκινούσε από τις γραμμές βάσης. Η μεθόδευση από την ΝΔ των δύο ΑΟΖ και της επέκτασης της Αιγιαλίτιδας δεν το έλαβε αυτό υπόψη. Ακολούθησε μια χωρίς ειρμό πορεία. Απόδειξη ότι δεν είχε, ούτε έχει στρατηγική.

Το δεύτερο στοιχείο του σχεδίου της τμηματικής επέκτασης των Αιγιαλίτιδων ζωνών, ήταν η πρόβλεψη, μόλις κλείναμε τους κόλπους και χαράσσαμε τις γραμμές βάσης, να πραγματοποιούσαμε μια ανά τρίμηνο επέκτασή των χωρικών υδάτων σε επόμενες περιοχές της χώρας, ώστε στο τέλος μιας διαδρομής ενός έτους, να είχε πραγματοποιηθεί η συνολική προβλεπόμενη επέκταση των χωρικών υδάτων. Τον Οκτώβριο του 2018 στο Ιόνιο και τμήμα της θαλάσσης βορείου της Κρήτης. Τον Γενάρη του 2019 όλη η Κρήτη και άλλα νησιά. Τον Απρίλιο, πάντα του 2019, η ηπειρωτική Ελλάδα μέχρι και την Θεσσαλονίκη κοκ. Αυτό το σχέδιο είχε το θετικό ότι ούτε αποδεχόταν τη θεωρία ότι έχουμε δικαιώματα μόνο στο Ιόνιο, αλλά ούτε προσχωρούσε στην άποψη ότι υποχωρούμε στην Τουρκία αν ξεκινήσουμε τμηματικά τις ζώνες. Και αυτό διότι η Ελλάδα μέχρι σήμερα, στο όνομα του να μην δείξει υποχωρητικότητα στην τουρκική απειλή με την τμηματική επέκταση των χωρικών υδάτων, δεν έκανε οποιαδήποτε χρήση των δικαιωμάτων της, ποτέ και πουθενά. Είχε ντε φάκτο παραιτηθεί από αυτά. Γεγονός που αποτελεί, στην πραγματικότητα τη μέγιστη υποχώρηση. Το επιχείρημα ενάντια στην βαθμιαία επέκταση των χωρικών υδάτων, θα είχε ίσως μια βάση, μόνο εάν ένα τέτοιο σχέδιο άρχιζε και τελείωνε στο Ιόνιο.

Τρίτο, το πρώτο Προεδρικό Διάταγμα που είχα ετοιμάσει, συμπεριελάμβανε, μαζί με το Ιόνιο και την Νότια Πελοπόννησο, τα νησιά Κύθηρα και Αντικύθηρα. Ανάμεσα στα δύο, και ανάμεσα στο δεύτερο και την Κρήτη, προβλεπόντουσαν δύο διάδρομοι, προκειμένου να διασφαλιστεί η διεθνής ναυσιπλοΐα. Με αυτή την κίνηση καταρριπτόταν το επιχείρημα ότι τάχα η Ελλάδα θέλει να μετατρέψει το Αιγαίο σε κλειστή θάλασσα. Επιπλέον εξέθετε την Τουρκία και την ωθούσε να εγκαταλείψει στην πράξη τις περί πολέμου δηλώσεις της (θέμα που δεν θα αναλύσω δημόσια). Κατά συνέπεια υποχώρηση, και το λέω από τώρα, θα ήταν να μην προβλέπονται αυτές οι επεκτάσεις στα δύο νησιά.

Η επέκταση των χωρικών υδάτων θα γινόταν με προεδρικά διατάγματα, διότι αποτελούν εφαρμοστικές πράξεις ήδη υπάρχουσας νομοθεσίας (την επικύρωση / ενσωμάτωση από την Ελληνική Βουλή του Διεθνούς Δίκαιου της θαλάσσης του 1982) και όπως ουσιαστικά λεγόταν στο τότε νόμο, η υλοποίησή του απαιτούσε προεδρικά διατάγματα. Στη χώρα μας η υλοποίηση νόμου δεν γίνεται δια νόμων, εκτός αν κάτι τέτοιο προβλέπεται ρητά. Το λέω για να μην ακούσω πάλι τα γνωστά φοβικά επιχειρήματα που απέτρεψαν την προηγούμενη κυβέρνηση από μια τέτοια ορθότατη πράξη. Και για να είμαι σαφής, όταν παραιτήθηκα τα προεδρικά διατάγματα είχαν ήδη προωθηθεί στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και εν γνώσει του τότε Πρωθυπουργού, τα οποία στη συνέχεια της παραίτησής μου επιστράφηκαν. Ουδείς αιφνιδιάστηκε. Κάποιοι δεν ήθελαν στην τότε κυβέρνηση να υλοποιηθεί το πολιτικό μου σχέδιο. Επικαλέστηκαν την ανάγκη νόμου αντί Προεδρικού Διατάγματος, για να απορρίψουν τα ΠΔ και να μην κάνουν ούτε το νόμο. Από την αρχαιότητα γνωρίζουμε, όμως, ότι η πολιτική κρίνεται εκ του αποτελέσματος και όχι από τις δικαιολογίες.

Έκανα πολιτική βλέποντας μπροστά, αξιολογώντας το τι έρχεται και τι πρέπει να γίνει. Έχοντας μελετήσει και διαμορφώσει στρατηγική. Ήθελα να προληφθούν καταστάσεις με σχέδιο και αξιοποιώντας όλες τις νομικές-τεχνικές και διπλωματικές δυνατότητες. Αντίθετα, η ΝΔ τσαλαβουτάει σήμερα στην υπάρχουσα προεργασία χωρίς να αντιλαμβάνεται το συνολικό σχέδιο. Έρχεται κατόπιν εορτής για να κάνει μισά πράγματα από αυτά που ξόρκιζε ως προδοσία πριν δύο χρόνια. Κάνει ανεπίτρεπτες υποχωρήσεις. Μπερδεύει τη σειρά των πραγμάτων και συνεχίζει να μην καταλαβαίνει. Φοβάμαι περιπέτειες για τη χώρα. Είθε να κάνω  λάθος.