Συμμορία "έκλεβε" ΑΦΜ και έβγαζε εκατ. ευρώ στο εξωτερικό

Τρεις από τους φορολογούμενους που φέρονται να εξήγαγαν μεγάλα ποσά σε τράπεζες του εξωτερικού, κατά την περίοδο 2010-2012, φαίνεται ότι είναι θύματα υφαρπαγής των δικών τους ΑΦΜ από επιτήδειους.

Aυτό έγινε με τη βοήθεια τραπεζικών υπαλλήλων, που χρησιμοποίησαν άλλο ΑΦΜ για να εξυπηρετήσουν πελάτες τους, όπως έδειξε έλεγχος του ΣΔΟΕ ύστερα από καταγγελίες στα Γιαννιτσά, τη Θεσσαλονίκη και τον Βόλο.

Για μία από αυτές τις περιπτώσεις παραδόθηκε έκθεση από τις υπηρεσίες του ΣΔΟΕ, στην οποία αγρότης από τα Γιαννιτσά, αν και εμφανίζεται να είναι «υπερήμερος» σε δάνειο -δεν είχε εισόδημα- καταγράφεται να έχει στείλει δέκα εμβάσματα στο εξωτερικό, συνολικού ύψους 8.929.000 ευρώ, δηλώνοντας τον ΑΦΜ του.

Αποδείχθηκε ότι τα εμβάσματα δεν τα είχε στείλει ο ίδιος, αλλά ναυπηγική μονάδα στο Θριάσιο, που ήταν εντολέας στα επτά από τα δέκα εμβάσματα.

Εργαζόμενη στην υπηρεσία στρατολογίας του ΓΕΕΘΑ εμφανίζεται να έχει εξαγάγει 45 εκατομμύρια ευρώ, ενώ το μοναδικό της εισόδημα είναι ο μισθός της. Αλλά και ένας πρώην ναυτικός, εμφανίζεται να στέλνει με τον ΑΦΜ του 8,5 εκατ. στο Χονγκ Κονγκ...

Σύμφωνα με τη λίστα που συγκέντρωσαν οι υπηρεσίες του υπ. Οικονομικών, 71 φυσικά πρόσωπα είχαν εξαγάγει άνω των 100.000 ευρώ, ενώ άλλα 38 πρόσωπα, ποσά συνολικά άνω των 5 εκατ. ευρώ.

Τα δεκατρία από αυτά παρουσίαζαν μηδενικό εισόδημα, ενώ 18 φαίνονταν να είναι επιδοτούμενοι από τον ΟΑΕΔ. Οι διασταυρώσεις των ΑΦΜ φαίνεται να μην ανταποκρίνονται στους δικαιούχους των κεφαλαίων που μετέφεραν τα ποσά σε τράπεζες του εξωτερικού.

Πηγή:www.capital.gr

Αλέξης Τσίπρας: Ο Σαμαράς εξευτελίζει τη χώρα διεθνώς

Κοινοβουλευτικό λιποτάκτη» χαρακτήρισε τον πρωθυπουργό ο Αλέξης Τσίπρας, ζητώντας από τον Αντώνη Σαμαρά να προσέλθει στη Βουλή και να απαντήσει σε ερωτήσεις, όπως η τελευταία που κατέθεσε ο ίδιος για το νέο, ενιαίο φόρο ακίνητης περιουσίας. «Να σταματήσει να κρύβεται και φυγομαχεί» επισήμανε. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κατά τη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος εξαπέλυσε κατά μέτωπον επίθεση στον πρωθυπουργό επισημαίνοντας ότι αντιμετωπίζει εξευτελιστική συμπεριφορά διεθνώς και κυρίως από τη Γερμανίδα Άγκελα Μέρκελ. «Δεν είναι μόνο κατάντια για τον κ. Σαμαρά αλλά και ντροπή για την Ελλάδα» σημείωσε.

Ο Αλέξης Τσίπρας εξαπέλυσε κατά μέτωπον επίθεση στον Πρωθυπουργό για τον οποίον είπε ότι

 αντιμετωπίζει πλέον την εξευτελιστική συμπεριφορά διεθνώς και ειδικά από την Άγκελα Μέρκελ. «Ο εξευτελισμός αφορά και στη χώρα» υποστήριξε, κάνοντας λόγο για «πλήρη απαξίωση προς τον πρωθυπουργό», που «δεν είναι μόνο κατάντια για τον κ. Σαμαρά, αλλά και ντροπή για την Ελλάδα». Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ τόνισε μεταξύ άλλων ότι απέτυχε η τακτική του καλού και υπάκουου μαθητή ενώ κατέρρευσε και το τελευταίο παραμύθι της δήθεν επιτυχίας. «Η ελληνική κυβέρνηση δεν ομολογεί την αποτυχία, αλλά δεν παίρνει ούτε θέση, δεν έχει καμία στρατηγική. Της έχει απομείνει μόνο ο δρόμος του εξευτελισμού. Ακόμη και τους ψηφοφόρους τους παίρνουν για κουτούς» υποστήριξε.
 «Γιατί η κυρία Μέρκελ να πάρει στα σοβαρά τον κ. Σαμαρά, όταν δηλώνει παντού ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να κινηθεί μονομερώς αλλά να υπακούει τους δανειστές και ομνύει στο μνημόνιο; Δεν θέτει κόκκινες γραμμές, δεν διεκδικεί τίποτα, ούτε κούρεμα του χρέους, παρά μόνο ζητά λύπηση και το μόνο που λέει ότι εάν δεν τον λυπηθούν θα χάσει τις εκλογές και θα έχουν να κάνουν με τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έχουν ούτε ντροπή όταν διαρρέουν τέτοια πράγματα» σημείωσε ο Αλέξης Τσίπρας.

Αναφερόμενος στα περί διαπραγματεύσεων της κυβέρνησης με την τρόικα ο κ. Τσίπρας μίλησε για «προπαγανδιστικές ανοησίες του μνημονιακού μπλοκ, που αναπαράγονται από τους αμετανόητους βαρόνους των μέσων ενημέρωσης», ενώ χαρακτήρισε «υποκριτική τη συζήτηση των τελευταίων ημερών, πολύ περισσότερο όταν ο υμνητής των μνημονίων υπουργός Οικονομικών λέει ευθέως ότι θα αναζητήσει στα ασφαλιστικά ταμεία τα εκατομμύρια που του λείπουν»

Επίθεση και στο Βενιζέλο

Ο κ. Τσίπρας εξαπέλυσε εκ νέου σφοδρή επίθεση και προς τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Ευάγγελο Βενιζέλο. «Σήμερα στη συνείδηση της πλειοψηφίας του λαού μας, αυτοί που μας οδήγησαν ως εδώ είναι κατηγορούμενοι. Και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ο κ. Βενιζέλος στην πλειοψηφία της συνείδησης των πολιτών ακόμα και σ’ αυτούς που από φόβο ψήφισαν ΠΑΣΟΚ είναι κατηγορούμενος για τα έργα και τις ημέρες του γενικά και ειδικά με τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Κι εδώ είναι ένα ερώτημα. Τι αλήθεια θα κάνει ο κ. Σαμαράς και η ακροδεξιά ομάδα του Μαξίμου με την υπόθεση αυτή; Θα καλύπτει ως το τέλος τον κ. Βενιζέλο, όπως ο ίδιος ο κ. Βενιζέλος κάλυψε ως το τέλος τον κ. Τσοχατζόπουλο; Θα επιχειρήσουν για ακόμη μια φορά να εμποδίσουν τη βουλή να διερευνήσει ένα σκάνδαλο που δεν έγινε πάρα πολλά χρόνια, αλλά έγινε χθες».

Για τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων
"Ο νέος ενιαίος φόρος ακινήτων ρίχνει τα βάρη και πάλι στα μεσαία κοινωνικά στρώματα, για να μένουν στο παράδεισο της φοροδιαφυγής και της φοροαπαλλαγής οι γνωστοί άγνωστοι ισχυροί και πλούσιοι» υποστήριξε ο Αλέξης Τσίπρας, σημειώνοντας ότι οι κυβερνώντες έχουν δρομολογήσει την καταλήστευση των πολιτών με τα 32 μέτρα στο φορολογικό σύστημα και στις μειώσεις μισθών και συντάξεων. «Η κυβέρνηση περνά από την κλοπή του εισοδήματος περνά στη δήμευση της περιουσίας και πρέπει να δοθούν απαντήσεις γι’ αυτό" επισήμανε.
 
Σημειώνεται ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε για το θέμα επίκαιρη ερώτηση προς τον πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά.
Για τη θεωρία των δυο άκρων
Ο Αλέξης Τσίπρας αναφέρθηκε και στην «ανιστόρητη και ανυπόστατη» θεωρία των δύο άκρων, χαρακτηρίζοντας «τουλάχιστον αστεία» την προσπάθεια ταύτισης «της δύναμης της ελπίδας με το μαύρο του φασισμού». Σημείωσε επίσης ότι η κυβέρνηση «απέτυχε παταγωδώς» να ξαναζεστάνει «την μπαγιάτικη σούπα της θεωρίας των δύο άκρων» και κατηγόρησε τους συγκυβερνώντες ότι «φοβισμένοι από τα αδιέξοδά τους δεν έχουν πού να επενδύσουν παρά μονάχα στο φόβο».
 
Ξεκαθάρισε πάντως ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μία δύναμη που μπορεί να «σκιάζεται» από μία θεωρία συνωμοσίας. «Είμαστε μία ανάσα από την αλλαγή, μία ανάσα από τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή είναι η μοναδική ελπίδα της συντριπτικής μερίδας του λαού μας» πρόσθεσε.
Κεδίκογλου: «Κοιτάξτε τον εαυτό σας στον καθρέφτη» 

«Αυτός που έχει κάνει επάγγελμα την κατασυκοφάντηση της χώρας διεθνώς, αυτός που απειλεί και υπονομεύει κάθε αναπτυξιακή προσπάθεια, δεν μπορεί να μιλάει για απαξίωση και εξευτελισμό, όταν όλοι παραδέχονται ότι το κύρος της Ελλάδας έχει αναβαθμιστεί», σχολίασε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Σίμος Κεδίκολγου. «Οι πολίτες έχουν μνήμη και ο κ. Τσίπρας καλά θα κάνει να κοιταχτεί στον καθρέφτη για να δει ποιος εξευτελίζεται», συμπλήρωσε.
 
«Χυδαία, ανυπόστατη και άκρως ύποπτη» χαρακτήρισε και η Χαριλάου Τρικούπη αναφερόμενη στα σχόλια του Αλέξη Τσίπρα στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Ευ. Βενιζέλο.
 
«Τον περιμένουμε να έρθει στη Βουλή το ταχύτερο, γιατί έχει πολλά να εξηγήσει για τα συμφέροντα που εξυπηρετεί, στρεφόμενος κατά της μόνης περιόδου στην οποία έγινε αποφασιστική και απόλυτα διαφανής παρέμβαση στο ζήτημα των ναυπηγείων/υποβρυχίων δια της Βουλής και σε εκτέλεση νόμου του κράτους», ανέφερε το ΠΑΣΟΚ και κάλεσε τον κ. Τσίπρα «να πάψει να ασχημονεί κατά της Βουλής που ψήφισε τη σχετική νομοθεσία». 
http://tvxs.gr/

Απολύθηκε ο Μπογιόπουλος από τον Ριζοσπάστη

Σε μια προφανή αλλά και πρωτοφανή προσπάθεια να επικαλύψει πολιτικά την δρομολογημένη, όπως φαίνεται, εκδίωξη του δημοσιογράφου του «Ριζοσπάστη» κ. Ν. Μπογιόπουλου, η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ αποφάσισε, σύμφωνα με άρθρο στα Νέα, την απόλυσή του.

Η κίνηση αυτή δεν έχει ιστορικό προηγόυμενο, καθώς μέχρι τώρα δεν συνηθιζόταν το ανώτατο καθοδηγητικό όργανο του κόμματος να απολύει εργαζομένους του, καθήκον με το οποίο είναι επιφορτισμένη η διεύθυνση της εφημερίδας. Ο Νίκος Μπογιόπουλος εργαζόταν στον Ριζοσπάστη επί σειρά ετών. Η στήλη που διατηρούσε («Ημεροδρόμος»), καταργήθηκε προσφάτως, επίσης με άνωθεν εντολή. Σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα, το αιτιολογικό της απόφασης της ΚΕ του ΚΚΕ είναι ότι ο κ. Μπογιόπουλος αρνήθηκε να υπογράψει ατομική σύμβαση εργασίας.

Κατά τις φήμες που κυκλοφόρησαν ο εν λόγω δημοσιογράφος είχε ενημερώσει τους αρμοδίους ότι δεν πρόκειται να υπογράψει ατομική σύμβαση εργασίας, παραιτούμενος ωστόσο του μισθού του (υπενθυμίζεται ότι βάσει του νέου καταστατικού του ΚΚΕ τα κομματικά μέλη που εργάζονται στα κομματικά ΜΜΕ αμείβονται εφ’ εξής με τα χρήματα που λαμβάνουν τα επαγγελματικά στελέχη (υπολογίζονται περί τα 800 ευρώ). Στο πλαίσιο αυτό ζητείται από τους εργαζομένους η παραίτησή τους και η υπογραφή ατομικής σύμβασης εργασίας. Ωστόσο, ο κ. Μπογιόπουλος φέρεται να είχε δηλώσει ότι δεν θα φύγει από τον «Ριζοσπάστη» παρά το γεγονός ότι αποποιείτο του κομματικού μισθού του, κάτι που οδήγησε ενδεχομένως στην πολιτική απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ για την απομάκρυνσή του.

Σημειώνεται, ότι ο κ. Μπογιόπουλος βρισκόταν στο «στόχαστρο» της ηγετικής ομάδας του Περισσού εδώ και καιρό. Από τον Ιούλιο του 2011 το Πολιτικό Γραφείο του κόμματος υπό την τότε γενική γραμματέα κυρία Αλέκα Παπαρήγα, είχε ενημερώσει τις κομματικές οργανώσεις με εμπιστευτικό εσωκομματικό σημείωμα ότι η έκδοση του βιβλίου του εν λόγω δημοσιογράφου για την οικονομική κρίση με τίτλο «Είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιε» (εκδόσεις Λιβάνη) έγινε χωρίς την έγκριση του Περισσού και ασκούσε κριτική καθώς είχε θεωρηθεί ότι δεν προέβαλλε ορθά την άποψη του κόμματος και δημιουργούσε «σύγχυση στις μάζες».

Η κατάσταση οξύνθηκε περαιτέρω όταν ο κ. Μπογιόπουλος αρθρογράφησε τον περασμένο Μάρτιο στον «Ριζοσπάστη» στο πλαίσιο του προσυνεδριακού διαλόγου, ο οποίος πήρε την μορφή χιονοστιβάδας κατά της ακολουθούμενης «γραμμής» η οποία οδήγησε το ΚΚΕ στην συντριπτική ήττα των εκλογών του 2012. Ο κ. Μπογιόπουλος κατέκρινε την ηγεσία για τους χειρισμούς της και σημείωνε ότι «με αυτήν την (μη) πολιτική συμμαχιών ΄΄πλησιάζουμε΄΄ το σοσιαλισμό μόνο ως αντικατοπτρισμό», καθώς και ότι η διακηρυσσόμενη «Λαϊκή Συμμαχία», «είναι ΄΄συμμαχία΄΄ μόνο με τον εαυτό μας». Μιλούσε επίσης για «λάθος πορεία» και υποστήριζε ότι από την πολιτική της ηγεσίας που εφαρμόζεται εδώ και χρόνια «έχουμε ήδη δείγματα ότι δεν περπατάει: οργανωτική στασιμότητα, πτώση κυκλοφορίας ΄΄Ρ΄΄, επίπεδο ταξικού κινήματος, οδυνηρό εκλογικό αποτέλεσμα».

http://www.koutipandoras.gr/

Επέστρεψε σαν δαρμένο σκυλί..

Το Βατερλώ του κ. Σαμαρά στις Βρυξέλλες ίσως να αποτελεί σημείοκαμπής για τον ίδιον και την κυβέρνησή του. Έχοντας φέρει τη χώρα στα έσχατα, το τελευταίο που προσπάθησε ο κ. Σαμαράς ήταν να αγοράσει λίγο χρόνο ακόμα.                                                                                                             Με τον λαό γονατισμένον πλέον απ’ τα τελευταία μέτρα κι απελπισμένον απ’ τα νέα μέτρα που άρχισαν να φαίνονται στον ορίζοντα, ο κ. Πρωθυπουργός επεχείρησε μια φυγή προς τα μπρος, λέγοντας ψέματα γιατο πρωτογενές πλεόνασμα κι αρχίζονταςλεονταρισμούς για διαπραγματεύσεις με τους δανειστές. 

Ούτε τα ψέματά του κάθησαν, ούτε οι λεονταρισμοί του βγήκαν. Αντιθέτως, εξευτελίσθη και μαζί του για μιαν ακόμα φορά ευτελίσθηκε και η χώρα. Με ιταμό τρόπο η κυρία Μέρκελ, μάλιστα πρωτοφανή για διακρατικές σχέσεις που δεν βρίσκονται στα πρόθυρα ρήξης ή πολέμου έκανε «ξεπέτα» τον Έλληνα Πρωθυπουργό, λέγοντας ότι μίλησε μαζί του (μόνον) πέντε λεπτά (είκοσι και σαράντα διέδιδαν οι επιτελείς του κ. Σαμαρά), για να του πει να μην απευθύνεται στους ομότιμούς του, αλλά στους υπαλλήλουςτους, στην Τρόικα. Το χαστούκι που έφαγε ο Έλληνας Πρωθυπουργός στις Βρυξέλλες, δεν ακούσθηκε μόνον ως την Αθήνα, αλλά έφθασε ο ήχος του και όχι η ηχώς του σε όλες τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να πει κανείς, φερ’ ειπείν η κυρία Μέρκελ, όχισε κάποιον, φερ’ ειπείν τον κ. Σαμαρά. Ο τρόπος όμως που διάλεξε η Γερμανίδα Καγκελάριος ήθελε να υπενθυμίσει ότι η Ελλάδα είναι μια Αποικία Χρέους μια χώρα που έχει απωλέσει την εθνική της κυριαρχία, όπου δεν έχει πλέον Ασυλία η δημόσια περιουσία της. Ο τρόπος που είπε το όχι στον επίδοξο... επαναδιαπραγματευτή κ. Σαμαρά η επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Ραϊχ ήθελε να δείξει σε όλη την Ένωση πως όποιο ποντίκι βρυχάται σαν λιοντάρι θα τις αρπάζει σαν σκύλος – κι ακριβώς σαν δαρμένο σκυλί γύρισε οίκαδε ο κ. Σαμαράς.

 Ο άνθρωπος που θα «διαπραγματευόταν» το χρέος, που θα ζητούσε από τους (συν)εταίρους (δηλαδή τους δανειστές) να «τηρήσουν τις δικές τους δεσμεύσεις» (sic), ο άνθρωπος που έβλεπε έστω καθ’ όναρ ότι θα ζητούσε πίσω το κατοχικό δάνειο και ότι θα απαιτούσε την καταβολή των πολεμικών αποζημιώσεων, έφαγε μια σφαλιάρα που ακούστηκε ως τα Ουράλια, το Τόκιο και τη Γη του Πυρός.

Μόνον που αυτήν τη σφαλιάρα, έδωσε ο κ. Πρωθυπουργός τηνευκαιρία, να τη φάει  όλος ο ελληνικός λαός. Ώστε να ξέρει τί τον περιμένει και να μην έχει καμμιά αμφιβολία ουδείς, εκτός όσων ή εθελοτυφλούν ή από αυτήν την κατάσταση τα ’κονομάνε.

Αν αυτήν τη στιγμή ο κ. Σαμαράς είχε την τόλμη «να απευθυνθεί προς το έθνος» και να του «εξηγήσει την κατάστασή του», θα μας έλεγε ότι: το β’ τρίμηνο της διακυβέρνησής του κατά το 2013 το ΑΕΠ έπεσε κατά 3, 8%.

Ο δείκτης ανεργίας ανέβηκε στο 27, 1%. Η βιομηχανική παραγωγήέπεσε κατά 7, 2 %. Ο κύκλος εργασιών στο λιανικό εμπόριο έπεσε κατά 14, 4%επιπλέον. Οι εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών μειώθηκαν κατά 1, 4%, πλησιάζοντας στο ναδίρ.

Στο ίδιο διάστημα, περίπου του success story, το εισόδημα του νοικοκυριών μειώθηκε κατά 9, 3% και οι αποδοχές των εργαζομένων κατά 13, 9%. (Τα στοιχεία απ’ την ΕΛΣΤΑΤ.) Η χώρα πλέον μυρίζει λιβάνι, το λιβάνι τουθανατά.

Και τί σκέφτεται η κυβέρνηση να κάνει, για να αναστρέψει την κατάσταση; Να επαναφέρει τον ΦΠΑ στην εστίαση στο 23%. Να αυξήσει τουςέμμεσους φόρους στα τσιγάρα και τα ποτά. Να αυξήσει τα εισητήρια στα μέσα μαζικής μεταφοράς, τα τιμολόγια της ΔΕΗ, να αυξήσει κι άλλο τα τέληκυκλοφορίας, να καταργήσει τις φοροαπαλλαγές για τα στεγαστικά δάνεια, για παιδιά που σπουδάζουν,

εκτός απ’ τα μαντριά να φορολογήσει ο Στουρνάρας και τα στουρνάρια, να περικόψει τα εφάπαξ, να περικόψει τις επικουρικές, να βάλει ειδικό φόρο κατανάλωσης στο εμφιαλωμένο νερό, να καταργήσει τις εκπτώσεις απ’ τις ιατρικές δαπάνες καθώς κι ένα κάρο αλλά μέτρα – που δεν θα τα ονομάζει «νέα μέτρα», που δεν θα είναι «οριζόντια», αλλά που το κάρο θα είναι σαν εκείνα όπου πάνω τους στην Κατοχή φόρτωναν τους αποδεκατισμένους απ’ την πείνα.

Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να πέσει τώρα.

Τα μέτρα που ετοιμάζεται να πάρει – για να μην απαριθμήσω άλλα είκοσι από δαύτα  - θα μας οδηγήσουν στην τρέλα.

Βλάκες ή βαλτοί, ανδρείκελα ή ενθουσιώδεις αυτόκλητοι κάνουν το ένα έγκλημα (απελευθέρωση των απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα) μετά το άλλο (αύξηση των απολύσεων στον δημόσιο τομέα). Με μέτρα όπως η απελευθέρωση των πλειστηριασμών δεν επιδιώκουν φυσικά να ανακόψουντις καταστροφές, αλλά να τις επιτείνουν, διότι βασική τους επιδίωξη ήταν και είναι η μετατροπή της Ελλάδας σε Ειδική Οικονομική Ζώνη για το κεφάλαιο και νέο Ζωτικό Χώρο για τους Γερμανούς και τους συν αυτοίς.

Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να πέσει τώρα, διότι δολοφονεί την Ελλάδα, δολοφονεί τη νεολαία της, λέει μπούρδες (π.χ. δημοσιονομικό κενό 500 εκατομμύριων) και κάνει εγκλήματα (π.χ. της τάξεως των 2, 5 δισ) για να το καλύψει)...

Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να πέσει τώρα. Ήδη η Ν. Δ. έχει πάρει τον δρόμο για ΠΑΣΟΚ εις ό, τι αφορά την εκλογική της επιρροή. Τα αμφιλεγόμενα γκάλοπ που προσπαθούν αδέξια να συγκαλύψουν αυτήν την πραγματικότητα, δεν θα το καταφέρνουν για πολύ ακόμα. Όμως στο διάστημα που της απομένει, αυτή η κυβέρνηση των ανδρείκελων της Διαπλοκής και των Βρυξελλών, θα κάνει συνεχώς και μόνον εγκλήματα – πρέπει να οδηγηθεί στην πτώση της, το συντομότερο δυνατόν...

email: stathis@enikos.gr

 http://www.enikos.gr/

Απειλή διαθεσιμότητας για 30.000 δημοσίους υπαλλήλους

Την απειλή της διαθεσιμότητας, που πιθανότατα θα οδηγήσει σε απόλυση, για 30.000 δημοσίους υπαλλήλους, κραδαίνει η “Ελευθεροτυπία”, με σχετικό αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της.

Σύμφωνα με την εφημερίδα, περίπου 800 Οργανισμοί και φορείς του δημοσίου μπαίνουν στο μικροσκόπιο κυβέρνησης και τρόικας, σε μια προσπάθεια να υπάρξει αξιολόγηση η οποία θα οδηγήσει στη συνέχεια σε συγχωνεύσεις και καταργήσεις.

Η διαδικασία αυτή αφορά περίπου 30.000 δημοσίους υπαλλήλους, οι οποίοι εκ των πραγμάτων είναι υποψήφιοι για να τεθούν σε καθεστώς διαθεσιμότητας, με ανοιχτό το φάσμα της απόλυσης.

Οι Οργανισμοί που μπαίνουν στο μικροσκόπιο αφορούν 10 υπουργεία, τα Οικονομικών, Ανάπτυξης, Παιδείας, Πολιτισμού, Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Υγείας, Εργασίας, Αγροτικής Ανάπτυξης, Υποδομών-Μεταφορών-Δικτών, καθώς και το υπουργείο Περιβάλλοντος.

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΙΑ, ΟΥΤΕ ΧΡΩΜΑ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Των Ελλήνων τα ιερά…ψεύδη, είναι μπολιασμένα στην εποχή που διανύουμε με ένα νεοεθνικιστικό ρεύμα που βρίσκει πατήματα στις ραγδαίες πολιτισμικές και κοινωνικές εξελίξεις και χρησιμοποιεί συγκεκριμένα αντανακλαστικά για να χειριστεί ως μαριονέτες ανθρώπους που ζουν με τον φόβο του ξένου, μια εικόνα που παρουσιάζεται ως διαρκή απειλή από τα media. Η 28^η Οκτωβρίου ως μια μέρα εθνικής μνήμης και εκγύμνασης του εθνικού φρονήματος, θα ήταν προτιμότερο να μεταμορφωθεί σε ημέρα συνειδητοποίησης του «ποιοι είμαστε» την δεδομένη χρονική στιγμή κι όχι να βαυκαλιζόμαστε με ηρωισμούς του παρελθόντος.

Αν και πολλοί θα εναντιωθούν στην άποψη αυτή, είμαι εναντίον των μαθητικών παρελάσεων. Όχι λόγω ότι αγαπάω την «πατρίδα» λιγότερο, αλλά επειδή εκτός απ’ το ότι αποτελούν κατάλοιπα της χούντας, οι παρελάσεις δεν είναι γιορτή του έθνους αλλά του στρατού. Δεν καταλαβαίνω τι εξυπηρετούν, απ’ την στιγμή που οι παρελάσεις και τα εμβατήρια είναι τρόποι εξάπλωσης προπαγάνδας σε ολοκληρωτικά καθεστώτα στα οποία ο στρατός έχει μεγάλη συμμετοχή.

Η μηχανική συμπεριφορά κι η ψυχαναγκαστική συμμετοχή δεν ενισχύει ούτε την μνήμη των παιδιών, ούτε τους μαθαίνει ιστορία (όπως η εξαναγκαστική πρωινή προσευχή που δεν αυξάνει την πίστη, αλλά την αχρηστεύει αφού γίνεται μηχανικά λες και παίρνουν χάπι). Απλά τα εμβολιάζει με…εθνικόνια (τα μόρια του εθνικισμού) χωρίς συναίσθημα, χωρίς ταυτότητα. Ρομποτάκια που παρελαύνουν για να τα δουν οι γονείς και να τα καμαρώσουν.

Υπάρχει αποσιώπηση του γεγονότος ότι πολλοί από τους ήρωες της ελληνικής επανάστασης ήταν Αρβανίτες, δηλαδή εξελληνισμένοι Αλβανοί που εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα τον 14ο αιώνα.Οι «ελληναράδες» αυτή η εσωστρεφής κι απροβλημάτιστη ράτσα που μαστίζεται από παρελθοντολαγνεία και αγάπη για το Τίποτα. Αυτή η φυλή που πλεόν δεν εξάγει τίποτα και εισάγει τα πάντα και κυρίως κουλτούρα, ιδέες, τα καταναλώνει κοιμισμένη στην τηλεοπτική της λήθη. Βέβαια η νέα φυλή των “ελληναράδων” ξεχνάει ή αποσιωπεί τα εξής :

• Η αναφορά στους ομογενείς της Κωνσταντινούπολης δίνει βάρος στο εθνικό στοιχείο και τους αποκαλούν “Έλληνες της Πόλης”. Αντιθέτως, τους Τούρκους της Θράκης τους αποκαλούν “μουσουλμάνους”, αποκρύπτοντας την εθνική τους καταγωγή.

• Γίνεται ιστορικός λόγος για την Μικρασιατική Καταστροφή και καταφέρονται εναντίον των Τούρκων, αλλά δεν αναφέρουν ότι εμείς ήμασταν οι επιτιθέμενοι.
• Αποτροπιάζουν για την -ομολογουμένως- βάρβαρη τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974, αλλά η επιλεκτική μνήμη δεν μπορεί να θυμηθεί τις δικές μας εθνοκαθαρτήριες επιχειρήσεις της ΕΟΚΑ στα τουρκικά χωριά της Κύπρου την δεκαετία του ’60.
• Ενώ πανηγύρισαν(με) για την -πριν μερικά χρόνια- υποψηφιότητα του ελληνικής καταγωγής Μ. Δουκάκη για την προεδρία των ΗΠΑ, παθαίνουν αναφυλαξία ακόμα και στην σκέψη να δοθεί δικαίωμα ψήφου στους αλλοδαπούς της χώρας μας, γεγονός που θα δέσμευε και τους ίδιους, αλλά θα τους αποδεχόταν κι έμπρακτα στην κοινωνική ζωή. Βέβαια η αφερεγγυότητα του πολιτικού μας συστήματος, θα δημιουργούσε νέες “πελατειακές” σχέσεις με τους αλλοδαπούς.
• Η Ορθόδοξη Ελληνική Εκκλησία ανήγγειλε μετά περισσού ηδονισμού την ανέγερση ναού στην κουμμουνιστική (άρα άθεη όπως οι ίδιοι κάνουν την σύνδεση βάσει του στερεοτύπου του άθεου κομμουνιστή) Κούβα, αλλά αρνείται πεισματικά την ανέγερση ισλαμικού τεμένους στην Αττική. Ίσως φοβούμενη ότι θα διαβρωθεί το ποίμνιό της, ίσως βέβαια και για να μην γίνει ορατό κι έμπρακτα πόσοι αλλόθρησκοι υπάρχουν στην χώρα μας.
• Η λυσσαλέα επίθεση κατά αλλοδαπών μαθητών να σηκώσουν την ελληνική σημαία σε μαθητικές παρελάσεις (ελλείψει νομοθετικής ρύθμισης). Για φανταστείτε αν ένας αριστούχος αλλοδαπός μαθητής αρνιόταν να σηκώσει την σημαία, τι αντιδράσεις θα είχαμε.

Σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία είναι αναγκαίο να υπάρχει μεγαλύτερη ανοχή της διαφορετικότητας. Τηλε-εθνικιστές και “υπερπατριώτες” ευδοκιμούν σ’ ένα έδαφος άγνοιας, αμορφωσιάς, φόβου και συμπλεγμάτων δημιουργώντας ένα επικίνδυνο μελλοντικά, καθεστώς.

Προφάσεις όπως το βιβλίο της ΣΤ’ Δημοτικού είναι απλά η κορυφή του παγόβουνου. Χωρίς να παίρνω θέση υπέρ ή κατά του βιβλίου, είναι απορίας άξιο γιατί αντιδρούν οι άνθρωποι όταν τους λένε την αλήθεια, παρά υποστηρίζουν ότι “αυτό έμαθα , δεν θέλω να αλλάξει”. Η χαρμόσυνη άγνοια και οι επιφανείς πρόγονοι, δεν σώζουν την κατάσταση .

Ποιος απ’ αυτούς είναι σίγουρος δηλαδή ότι η Ιστορία που έμαθε στο σχολικό χώρο είναι και η πραγματική; Αφήστε τους νέους να προχωρήσουν μπροστά με νέα οράματα και μην τους δίνετε να καταβροχθίσουν με το ζόρι τα προϊόντα των ιδεοψυχαναγκασμών σας. Αυτό που χρειάζεται είναι κριτική σκέψη και αγάπη για την Γνώση και την Αλήθεια.

“Τον ξένο και τον άγνωστο τον είδαμε στον καθρέφτη”
Γ. Σεφέρης

http://strangejournal.files.wordpress.com/

Ολάντ εναντίον όλων

Με εντολές των οικονομικών ελίτ το Παρίσι επιτίθεται σε Βερολίνο αλλά και Ουάσινγκτον.

Μάχες σε πολλά μέτωπα αποφάσισε να διεξάγει ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ προκειμένου να ικανοποιήσει τα αιτήματα της αστικής τάξης της χώρας του αλλά και να προστατέψει την καρέκλα του από επερχόμενη πολιτική θύελλα.

Ξεκινώντας από τις ΗΠΑ και τη Γερμανία και φτάνοντας μέχρι τους μετανάστες αλλά και τα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα της χώρας του, θέλησε να επιδείξει ένα προφίλ ισχυρού ηγέτη. Ο κίνδυνος όμως να ταπεινωθεί σε όλα τα μέτωπα είναι πάντα υπαρκτός.

Η σημαντικότερη και λιγότερο προβεβλημένη επίθεση που πραγματοποίησε το Παρίσι αφορούσε το ίδο το Βερολίνο και τη μετατροπή της ευρωζώνης σε γερμανικό προτεκτοράτο. Ο Γάλλος υπουργός Βιομηχανίας, Αρνό Μοντμπούρ, εξαπέλυσε δριμεία επίθεση στη Γερμανία κατηγορώντας την για «μισθολογικό ντάμπινγκ» και τη δημιουργία ενός «γερμανικού ερυώ» το οποίο προωθεί τα συμφέροντα της γερμανικής οικονομίας σε βάρος των υπολοίπων οικονομιών της νομισματικής ένωσης.

«Αν το ευρώ ήταν υποτιμημένο κατά 10% έναντι του δολαρίου» επεσήμανε ο Μοντμπούρ, «ο εθνικός πλούτος της Γαλλίας θα αυξανόταν κατά 1,2%, θα δημιουργούνταν 120 χιλιάδες θέσεις εργασίας και το έλλειμμα θα μειωνόταν κατά 12 δισ. Ευρώ».

Τα λόγια του Μοντμπούρ απηχούσαν την οργή μεγάλου τμήματος του επιχειρηματικού κόσμου της Γαλλίας που βλέπει τη γειτονική χώρα να εκμεταλλεύεται ξένους αλλά και Γερμανούς εργάτες με μισθούς πείνας που δεν ξεπερνούν τα 400 ευρώ το μήνα ενώ οι ίδιοι είναι υποχρεωμένοι να σέβονται τον κατώτατο γαλλικό μισθό των 1.430 ευρώ.

Καθώς η οικονομική κρίση βαθαίνει οι γαλλικές οικονομικές ελίτ, που ανήκαν στον πυρήνα των χωρών που βγήκαν κερδισμένες από τη λειτουργία της ευρωζώνης κυρίως μέσω του τραπεζικού τους συστήματος, συνειδητοποιούν ότι το ευρωπαϊκό νόμισμα αποτελεί πλέον εργαλείο οικονομικής κυριαρχίας μόνο για τους Γερμανούς.

Το Παρίσι γνώριζε φυσικά από καιρό ότι η εθνική οικονομία αντιμετώπιζε πλέον τα ίδια δομικά προβλήματα με τις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας καθώς το χάσμα ανταγωνιστικότητας με τη Γερμανία οδηγεί σε συσσώρευση ελλειμμάτων και χρέους ενώ η αδυναμία υποτίμησης του νομίσματος, λόγω της ευρωζώνης, ωθεί σε ένα φαύλο κύκλο ύφεσης. Μέχρι σήμερα όμως η κυρίαρχη τάση στο εσωτερικό της γαλλικής αστικής τάξης ήταν αυτή της υποταγής στην οικονομική κυριαρχία του Βερολίνου. Εάν τα τμήματα των βιομηχάνων που θίγονται περισσότερο αποφασίσουν να αντιδράσουν και καταφέρουν να επιβάλλουν τις θέσεις τους, οι σχέσεις Παρισιού Βερολίνου ίσως οδηγηθούν σύντομα σε ρήξη.

Προς το παρόν βέβαια ο Ολάντ πρέπει πρώτα να αντιμετωπίσει τις άμεσες επιπτώσεις που επιφέρει η οικονομική κρίση στις πολιτικές ισορροπίες και συγκεκριμένα τη σαρωτική άνοδο της φασίζουσας δεξιάς από το Εθνικό Μέτωπο της Μ.Λεπέν. Και η μέθοδος που αποφάσισε να ακολουθήσει, αντιγράφοντας προφανώς αρκετούς ακόμη Ευρωπαίους «σοσιαλιστές» ηγέτες, ήταν να υιοθετήσει τη ρητορική μίσους της άκρας δεξιάς.

Η απόφασή του να στηρίξει δημοσίως την βίαιη απέλαση μιας μαθήτριας ρομά από το Κοσσυφοπέδιο προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων από εκατομμύρια μαθητές και κοινωνικούς φορείς. Και όταν ο ίδιος επιχείρησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, επιτρέποντας στην μικρή Λεοναρντα Ντιμπρανι να επιστρέψει στη Γαλλία χωρίς όμως την οικογένειά της, απλώς έριξε λάδι στη φωτιά αποδεικνύοντας ότι εκτός πίσω από την απάνθρωπη ακροδεξιά πολιτική του κρύβεται και ένας πολιτικός εγκέφαλος νηπίου.

Παρά το γεγονός ότι το προεδρικό μέγαρο είχε εξασφαλίσει αρχικά την στήριξη των μεγαλύτερων μέσων ενημέρωσης, που εξαπέλυσαν πόλεμο λάσπης εναντίον της οικογένειας της Λεοναρντα, οι επιτελείς του προέδρου κατάλαβαν πολύ νωρίς ότι η υπόθεση θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμη και σε μαθητική και φοιτητική εξέγερση. Η απόφαση όμως του Ολάντ να ακολουθήσει τις νεοφασιστικές κραυγές της Λε Πεν για το μεταναστευτικό είναι ειλημμένη καθώς ο ίδιος θεωρεί ότι εφαρμόζοντας πολιτική του «νόμου και της τάξης» θα μπορέσει να ανακτήσει τμήμα του χαμένου εδάφους σε πολιτικό επίπεδο.

Η τρίτη και τελευταία μάχη που είναι αναγκασμένος να δώσει ο Γάλλος πρόεδρος αφορά το σκάνδαλο των ηλεκτρονικών παρακολουθήσεων Ευρωπαίων ηγετών που πραγματοποιούσαν οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες φτάνοντας μέχρι και το προσωπικό κινητό τηλέφωνο της Άνγκελα Μέρκελ. Για άλλη μια φορά η πίεση γι΄ αυτή την αντίδραση προήλθε από τον επιχεηματικό κόσμο όταν έγινε γνωστό ότι η Ουάσινγκτον επιδίδεται σε επιχειρηματική κατασκοπεία παρακολουθώντας δεκάδες τηλέφωνα ισχυρών οικονομικών παραγόντων της χώρας.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της Μοντ, μόνο στην περίοδο ανάμεσα στο Δεκέμβριο του 2012 και τον Ιανουάριο του 2013 οι αμερικανικές υπηρεσίες κατέγραψαν 70 εκατομμύρια ηλεκτρονικές επικοινωνίες από τη Γαλλία. Παράλληλα έχουν στη διάθεσή τους στοιχεία από εκατομμύρια τραπεζικές συναλλαγές τα οποία απέσπασαν με το πρόσχημα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας.

Οι γαλλικές όπως και οι Γερμανικές ελίτ συνειδητοποιούν τώρα ότι ο Λευκός Οίκος και το «βαθύ κράτος» των ΗΠΑ έχουν στη διάθεσή τους στοιχεία με τα οποία θα μπορούν να εκβιάζουν για δεκαετίες τους πολιτικούς και οικονομικούς τους αντιπάλους στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού.

Προφανώς οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα μπορούσαν εάν το ήθελαν να ασκήσουν πολύ αυστηρότερη πίεση στην Ουάσινγκτον, προσφέροντας λόγου χάρη άσυλο στον διωκόμενο από τις ΗΠΑ πρώην πράκτορα Έντουαρντ Σνόουντεν. Αντιθέτως Παρίσι και Βερολίνο στήριξαν το κυνήγι μαγισσών που έχει εξαπολύσει εναντίον του ο Λευκός Οίκος.

Η συνεργασία των μυστικών υπηρεσιών του ευρωπαϊκού κέντρου με την αμερικανική υπερδύναμη έχει ακόμη πολλές υπηρεσίες να προσφέρει εναντίον των «εσωτερικών εχθρών» τόσο στη Γαλλία όσο και στη Γερμανία. Απλώς το Παρίσι θα ήθελε να ξεκαθαρίσει ότι… μεταξύ κατεργαρέων, εχεμύθεια.

Άρης Χατζηστεφάνου
Εφημερίδα ΠΡΙΝ 27/10/2013

http://info-war.gr/

Υποκλοπές και από την πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα

Tεράστιες διαστάσεις παίρνουν οι υποκλοπές των ΗΠΑ… Τώρα στο επίκεντρο βρίσκεται και η Αθήνα, καθώς σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό Spiegel η πρεσβεία της Αμερικής στην Β. Σοφίας περιγράφεται ως κέντρο παρακολούθησης επικοινωνιών και υποκλοπών, βάση εγγράφου των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών.

Το έγγραφο αυτό φέρεται να περιλαμβάνεται στα στοιχεία που διέρρευσαν από τον Ε. Σνόουντεν, τον καταζητούμενο πρώην συνεργάτη των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Τα Νέα», εκτός από την ειδική μονάδα συλλογής πληροφοριών που βρίσκεται στην Αθήνα, υπάρχει και εξοπλισμός που λειτουργεί εξ αποστάσεως χωρίς να απαιτείται η παρουσία προσωπικού.

Ο εξοπλισμός τοποθετείται στους υψηλότερους ορόφους ή και στην ταράτσα των πρεσβειών και καλύπτεται με πάνελ ή κατασκευές.

Βάσει του δημοσιεύματος μια τέτοια κατασκευή από λευκά δομικά υλικά διακρίνεται και στην οροφή της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα στο παλαιό κτίριο προς την πλευρά της οδού Πέτρου Κόκκαλη που καταλήγει στη Βασιλίσσης Σοφίας.

http://www.e-reportaz.gr/

"Η αγωνία του Μαξίμου πριν από το πέναλτι": Και αλλαγή πρωθυπουργού?

Μεγάλη ανησυχία υπάρχει για την βιωσιμότητα της κυβέρνησης στο Μέγαρο Μαξίμου εν όψει της έλευσης νέων μέτρων προς ψήφιση στην Βουλή.

Η τοποθέτηση του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή μέσω διαρροών "κύκλων" του ότι δεν θα ψηφίσει τα νέα μέτρα και μάλιστα θα λάβει τον λόγο για να αιτιολογήσει την άρνησή του, σημαίνει ότι ολόκληρη η καραμανλική ομάδα κινείται στο ίδιο πνεύμα.

Και είναι πολλοί. Πόσοι; Ίσως και πάνω από 100.

Επίσης τουλάχιστον πέντε βουλευτές του ΠΑΣΟΚ είναι ύποπτοι διαρροών στην Βουλή σα δύσκολα νομοσχέδια, εκτιμούν στο Μαξίμου.

Είναι οι Δ.Σκανδαλίδης, Γ.Μωραϊτης,Θ.Τζάκρη, Μ.Κασσής και Δ.Κουτσούκος.

Μάλλον όμως ανησυχούν περισσότερο για του νεοδημοκράτες οι οποίοι είναι πολλοί, πάρα πολλοί, αυτοί που αντιτίθενται στον κυβερνητικό σχεδιασμό.

Από την Τρόικα που επιστρέφει αρχές Νοεμβρίου, θα τεθούν αυτομάτως τρία θέματα:

- Να κλείσουν «εδώ και τώρα» οι εκκρεμότητες για τη δόση του ενός δισ. ευρώ: η Τρόικα ζητά λουκέτο σε ΕΑΣ και δίνει πίστωση χρόνου στη ΛΑΡΚΟ, εάν και εφόσον πει «ΝΑΙ» και η Επιτροπή Ανταγωνισμού της Κομσιόν για τις κρατικές ενισχύσεις.

- Να συμφωνηθεί το ύψος της «μαύρης τρύπας» στον προϋπολογισμό του 2014, που η κυβέρνηση το υπολογίζει στα 500 εκατ. (με βάση το χειρότερο δυνατό σενάριο), αλλά η Τρόικα το ανεβάζει στα 2-2,5 δισ.

- Να "κλειδώσουν" τα βασικά μέτρα του 2014 με πρώτο πεδίο εφαρμογής το Ασφαλιστικό, όπου η Τρόικα θέλει νέα μέτρα ύψους 0,5-1 δισ. ευρώ.

Η τρόικα ζητά εγγυήσεις από την ελληνική πλευρά ότι όλες οι απαιτήσεις τους έχουν γίνει αποδεκτές. Επιπλέον, όμως, εκτός από τα μέτρα αυτά, κυβέρνηση και Τρόικα συζητούν και άλλα, τα οποία θα χρησιμοποιηθούν για να καλυφθεί το «κενό» του 2015-2016, το οποίο η Τρόικα το υπολογίζει σε 5 δισ. ευρώ.

Το νέο πακέτο λιτότητας που συζητείται μπορεί να περιλαμβάνει και μέτρα που είχαν μείνει «στο συρτάρι», όπως οι αυξήσεις έως 25% στα εισιτήρια των αστικών συγκοινωνιών, του ΟΣΕ, αλλά και στα τιμολόγια της ΔΕΗ. 

Το αν θα ψηφίσουν ου βουλευτές ή όχι, είναι μια άλλη υπόθεση που θα ξεκαθαρίσει πολύ σύντομα.

Το ζήτημα είναι ότι νέα μέτρα δεν πρόκειται να περάσουν και πλέον η κάθε ψηφοφορία, ακόμα και αυτή για τα αγροτεμάχια θα εξελίσσεται σε σκληρή μάχη. Το σημερινό άρθρο του Β.Πολύδωρα, απλά θετει επί ιδεολογικής βάσης την άρνηση.

Η κυβέρνηση κινδυνεύει να πέσει; Όχι απαραίτητα. Αλλά θα σέρνεται.

Δεν αποκλείεται να έχουμε αλλαγή πρωθυπουργού (ήδη συζητείται πολύ έντονα το ενδεχόμενο εντός της ΚΟ της ΝΔ) προκειμένου να επιβιώσει η παρούσα κυβερνητική πλειοψηφία. Αυτό το μελετά η τρόϊκα προκειμένου να επαναληφθεί το σκηνικό του 2011-2012 με τους τέσσερις εν σειρά πρωθυπουργού.

Το ζητούμενο γι αυτούς είναι να διατηρηθεί η πολιτική των Μνημονίων.

Θεωρούν ότι υπάρχουν και οι εφεδρείες (Λοβέρδος-Αηδόνης), αλλά και κάποιοι από ΔΗΜΑΡ και άλλους ανεξάρτητους οι οποίοι μπορούν να στηρίξουν να χρειαστεί.

Το ζήτημα είναι αν είναι διαχειρίσιμη η κατάσταση στην κοινωνία. Είναι;

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Θέλουν οι καναλάρχες να χαρούν αλλά η κομισιόν δεν τους αφήνει

Κυβερνητική κρίση απειλεί να προκαλέσει η υπόθεση της χαριστικής παραχώρησης των ψηφιακών συχνοτήτων. Ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου έχει ζητήσει από τον Αντώνη Σαμαρά να αποσύρει την τροπολογία, ενώ και ο Απόστολος Κακλαμάνης έχει δηλώσει δημόσια την διαφωνία του.

Με τροπολογία που εντάχθηκε στο νομοσχέδιο για την υγεία και πρόκειται να ψηφιστεί την Πέμπτη προβλέπεται ότι όσοι εξέπεμπαν μέχρι την 31η Αυγούστου και είχαν σύμβαση με νόμιμο πάροχο δικτύου (λέγε με και Digea) αυτόματα αποκτούν δικαίωμα εκπομπής στην ψηφιακή τηλεόραση χωρίς καμία άλλη υποχρέωση.

Το σχέδιο του Σίμου Κεδίκογλου που έκλεισε την πλεονασματική ΕΡΤ προβλέπει ότι τα επόμενα 15 χρόνια το κράτος θα αποκομίσει μόλις 18 εκατομμύρια ευρώ, όταν σύμφωνα με το typologies.gr με τον ισχύοντα νόμο οι καναλάρχες τα τελευταία 15 χρόνια για την αναλογική εκπομπή έχουν αποδώσει περισσότερα από 105 εκατομμύρια ευρώ.

Η συζήτηση για την παραχώρηση των ψηφιακών συχνοτήτων θα ήταν τελείως διαφορετική αν η κυβέρνηση δεν είχε αποκλείσει την ΕΡΤ με το μαύρο της 11ης Ιουνίου. Μάλιστα δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι δεν είναι τυχαία η βιασύνη της κυβέρνησης να κλείσει την κρατική ραδιοτηλεόραση μόλις λίγες ημέρες πριν ξεκινήσει η διαβούλευση για τις ψηφιακές συχνότητες.

Αξίζει να σημειωθεί ότι όπως είχε επισημάνει από νωρίς το TPP η ίδια η διαβούλευση περιλάμβανε φωτογραφικές διατάξεις προς ενίσχυση της Digea, όπως αυτή που περιέγραφε ως κατάλληλο ανάδοχο την εταιρία που διαφήμισε τον τελευταίο χρόνο την ψηφιακή μετάβαση (την θυμάστε την κυρία Κλικλίκου;).

Η κυβέρνηση όμως έχει τώρα και την Κομισιόν απέναντί της. Οι πληροφορίες τουtypologies.gr και του greek-tv.blogspot.com αναφέρουν ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επέστρεψε στην κυβέρνηση το σχέδιο προκήρυξης για το διεθνή διαγωνισμό ψηφιακών συχνοτήτων με το επιχείρημα ότι αντίκειται στον ελεύθερο ανταγωνισμό.

Η κομισιόν σημειώνει ότι στην προκήρυξη υπάρχουν «παράθυρα» που ευνοούν συγκεκριμένη ελληνική εταιρία που μετείχε ήδη στο μεταβατικό στάδιο της ψηφιακής τηλεόρασης και εμφανίζεται πιο έτοιμη από κάθε άλλο πιθανό ενδιαφερόμενο. Ως παράδειγμα παρουσιάζεται ο όρος περί της κάλυψης του 60% της επικράτειας από πομπούς εντός δέκα μηνών, την ώρα που οι άδειες για την τοποθέτηση κεραιών και πομπών απαιτούν περισσότερο από δέκα μήνες μέχρι να εκδοθούν.

Το 3ο μνημόνιο περιγράφει ως προαπαιτούμενο την παράδοση του ψηφιακού μερίσματος προς την κινητή τηλεφωνία μέχρι τον Νοέμβριο του 2014. Η άρνηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να δεχτεί την φωτογραφική προκήρυξη μπορεί να προκαλέσει νέα κυβερνητική κρίση. Εκτός των άλλων το σχέδιο του κ.Κεδίκογλου προβλέπει ελάχιστα έσοδα από την εκμετάλλευση των τηλεοπτικών αδειών που επίσης περιλαμβάνεται ως όρος του μνημονίου.

http://www.thepressproject.gr/

Έλληνες, οι λιγότερο ευτυχισμένοι πολίτες στην Ευρώπη

Ως οι λιγότερο ευτυχισμένοι πολίτες της Ευρώπης καταγράφονται οι Έλληνες, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύεται στο οικονομικό περιοδικό  «Wirtschaftswoche». Πιο ευτυχισμένοι στην Ευρώπη αναδεικνύονται οι Δανοί.

Τα στοιχεία προκύπτουν από την ετήσια μελέτη «Άτλας της Ευτυχίας». Οι Γερμανοί επιστήμονες Μπερντ Ραφελχούσεν και Ρενάτε Κέχερ, υπεύθυνοι της έρευνας, αναφέρουν πως το χάσμα μεταξύ των Ευρωπαίων διευρύνεται πλέον και σε ό,τι αφορά την ευτυχία.

Από το 2002, όταν και πραγματοποιήθηκε η πρώτη μελέτη, καταγράφεται η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ των χωρών της Ευρώπης. Είναι χαρακτηριστικό ότι μεταξύ Ελλάδας και Δανίας η διαφορά βρισκόταν τότε στις 3,4 μονάδες, ενώ σήμερα έχει διευρυνθεί στις 5,5 μονάδες.

Στην έρευνα συμμετέχουν κάθε χρόνο 3.000 Ευρωπαίοι, οι οποίοι απαντούν σε ερωτήσεις για την προσωπική τους κατάσταση, την οποία αξιολογούν οι ίδιοι, σε κλίμακα από 0 μονάδες (πολύ δυσαρεστημένος) ως 10 μονάδες (πολύ ευχαριστημένος).

Πριν ξεσπάσει η κρίση, το 2007, η Ελλάδα είχε βαθμολογηθεί με 5,7 μονάδες, ενώ σήμερα περιορίζεται στις 3,4. Ανάλογη είναι η κατάσταση και στις υπόλοιπες χώρες που αντιμετωπίζουν κρίση, όπου ο βαθμός «ευτυχίας» μειώθηκε αισθητά. Αντιθέτως, κατά το ίδιο διάστημα αυξήθηκε ο βαθμός «ευτυχίας» για τους λαούς των χωρών της Βαλτικής.

 http://tvxs.gr/

Πώς γιορτάζουμε το «ΟΧΙ» μετά το μεγάλο «ΝΑΙ» σε Γερμανούς και τρόικα;

Το ΟΧΙ του ελληνικού λαού το 1940 στον ιταλικό φασισμό και το γερμανικό ναζισμό, καθώς και η ηρωική πάλη του ενάντια στον Γερμανό κατακτητή και τους ντόπιους συνεργάτες του.....
που ακολούθησε, θα έπρεπε να εμπνέει και να διδάσκει τους σημερινούς Έλληνες, για να πουν το δικό τους ΟΧΙ στις πολιτικές εξαθλίωσης που επιβάλλουν η τρόικα και το Βερολίνο μέσω των ελληνικών κυβερνήσεων.

Η στάση ηττοπάθειας, όμως, που είναι διάχυτη στην καθημερινότητα των περισσότερων Ελλήνων είναι ανακόλουθη με την παρακαταθήκη του έπους του '40. Στη σωρεία βάρβαρων μέτρων που έφεραν τα αντιλαϊκά μνημόνια της Μέρκελ και του ΔΝΤ, οι ελληνικές κυβερνήσεις απάντησαν με ένα μεγάλο «ΝΑΙ» και ο ελληνικός λαός έμεινε απλός παρατηρητής, να βλέπει τη ζωή του να υποβαθμίζεται μέρα με τη μέρα.
Αλήθεια, πώς θα σκέφτονταν τα παλικάρια που έδωσαν τη ζωή τους στο αλβανικό μέτωπο, οι γυναίκες της Πίνδου που κουβαλούσαν στα βουνά βάρος ίσο με το δικό τους, που κατάφεραν να νικήσουν το φόβο για το θάνατο, τα κρυοπαγήματα, τις κακουχίες, κάθε φορά που οι ελληνικές κυβερνήσεις, στα ζεστά σαλόνια των Βρυξελλών, υποχωρούν σε μία μετά την άλλη, στις απαιτήσεις της τρόικα.
Τελικά εμείς, οι σύγχρονοι Έλληνες, μετατρέψαμε τον ηρωισμό σε έθιμο, τη θυσία του ελληνικού λαού σε επετειακή ελληνική ταινία που παρακολουθούμε κάθε χρόνο από τον καναπέ μας και όταν η θυσία χτυπάει τη δική μας πόρτα, δυστυχώς αποφασίζουμε να σκύψουμε το κεφάλι για μία ακόμα φορά, προκειμένου να μη χάσουμε ό,τι μας έχει απομείνει από την επίπλαστη ευημερία των τελευταίων δεκαετιών.
Αυτή η ζωή μας αξίζει; Ταιριάζει με τις παραδόσεις του Έλληνα, την ιστορία του τόπου μας, μια μικρή χώρα που συγκρούστηκε με αυτοκρατορίες εδώ και χιλιάδες χρόνια, μπορεί να έχει απογόνους που στην καθημερινή τους ζωή ντροπιάζουν τα διδάγματα του «ΟΧΙ»; Τελικά μπορούμε να γιορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου χωρίς να έχουμε ενοχικά σύνδρομα; Μήπως κρυβόμαστε πίσω από τις ευθύνες των πολιτικών μας, για να κρύψουμε το δικό μας συμβιβασμό; Γιατί σε τελευταία ανάλυση έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν, αφού η ευθύνη των επιλογών μας, εμάς βαραίνει.
Μήπως ήρθε η ώρα να ξυπνήσουμε; Αξίζει τελικά να διακινδυνεύσουμε την ηρεμία μας, την όποια ευημερία έχει απομείνει, προκειμένου κάθε φορά που μας το ρωτάει το παιδί μας, το εγγόνι μας, να μπορούμε περήφανοι, με ψηλά το κεφάλι, να απαντάμε «παιδί μου γιορτάζουμε το ΟΧΙ» και αυτό το ΟΧΙ να μην είναι απλά ένα ιστορικό σύνθημα, αλλά μια συνεπής στάση ζωής απέναντι σε αυτούς που κάθε μέρα ταπεινώνουν τον ελληνικό λαό.


newsbomb.gr

 

Ο Ολι Ρεν δεν ήταν στο Καστελόριζο

Η δήλωση του επιτρόπου Ολι Ρεν περί Ελλάδος υπό επιτήρηση έως τον μακρύ καιρό υπενθύμισε με πικρό τρόπο το Καστελόριζο του Γιώργου Παπανδρέου. Ο τότε πρωθυπουργός για να αναγγείλει την είσοδο της χώρας στο Μνημόνιο είχε επιλέξει το ακριτικό νησί, τη φυσική και συμβολική εσχατιά της επικράτειας. Για να αναγγείλει την έναρξη μιας ιστορικής περιόδου πόνων και δακρύων, αλλά και τον περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας. Η χονδροειδής σκηνοθεσία του Καστελόριζου μάλλον δεν ήταν προϊόν αφέλειας· κι αν ήταν, έδειχνε παρ’ όλ’ αυτά ανάγλυφο το μέλλον, για όσους μπορούσαν να το διακρίνουν: η χώρα εφεξής θα λειτουργούσε σαν γραφική καρτ-ποστάλ, σαν ένα πανέμορφο νησί, ξεμοναχιασμένο, διεκδικούμενο, μια γκρίζα ζώνη, με ανυπεράσπιστους κατοίκους και μια κεντρική διοίκηση πολύ μα πολύ μακρινή. Ο Γ. Παπανδρέου, πάντα ρηξικέλευθος και απρόβλεπτος, εσήμανε εξωλεκτικά για την ιστορική μετάβαση όσα δεν μπορούσε να χωρέσει κανένας λόγος: εθνική κυριαρχία και λαϊκή κυριαρχία ετίθεντο υπό περιστολή και επιτήρηση για όσο χρόνο θα κρατούσε η περιπέτεια του χρέους, άγνωστο πόσο.

Ο Ολι Ρεν είπε το προφανές, το αμοιβαία συμφωνημένο, και ψηφισμένο από τη Βουλή των Ελλήνων. Είπε αυτό που είχε αναγγείλει ο τότε πρωθυπουργός, το 2010, και όσα εγνώριζαν οι μετέπειτα πρωθυπουργοί, εκλεγμένοι ή μη. Άλλωστε, η συρρίκνωση του έθνους-κράτους κατά την ολοκλήρωση της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας ήταν γνωστή, καίτοι μη πλήρως κατανοητή, από την εποχή της Συμφωνίας του Μάαστριχτ και της ένταξης στην ΟΝΕ. Η πρόσφατη απόφαση για επιτήρηση των χωρών υπό μνημόνιο ελήφθη και με την ελληνική ψήφο· και ακολούθως από την επιτηρούμενη χώρα αφαιρέθηκε το δικαίωμα ψήφου στο Συμβούλιο της Ευρώπης.

Προφανές λοιπόν. Μια διαφορά: το 2010 το σοκ του καινούργιου ήταν τόσο σφοδρό, που ο καθείς προσπαθούσε καταρχάς να φανταστεί τη ζωή του, πώς θα επιζήσει στους δύσκολους καιρούς που θα έρχονταν. Κατάπληξη, οργή, στρατηγικές επιβίωσης, και κάποιες σπίθες ελπίδας ζωντανές ακόμη για διάσωση· η μεγάλη εικόνα, η ιστορική τροπή, δεν είχε γίνει αντιληπτή. Στα τέλη του 2013, μετά αλλεπάλληλες θυσίες και κύματα οριζόντιου κανιβαλισμού, η κρίσιμη μάζα των μεσοστρωμάτων αντιλαμβάνεται τη διάρκεια και το βάθος της ιστορικής μεταβολής. Και αντιλαμβάνεται την ιστορική μεταβολή σαν καταστροφή εν διαρκή προόδω. Σε αυτό τον αντιληπτικό ορίζοντα, η ατομική και κοινωνική υποβάθμιση αρχίζουν να συνδέονται με την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας και την περιορισμένη έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας. Ότι αυτά τα φαινόμενα, σε άλλοτε άλλη έκταση, συμβαίνουν και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες υπό επιτήρηση ή και χωρίς επιτήρηση, ουδόλως παρηγορεί τον ελληνικό λαό, κατά τον έκτο χρόνο ύφεσης.

Ένας έμπειρος φίλος πρόσφατα βρήκε μια αναλογία της παρούσας εθνικής κατάστασης με την καταστροφή του 1922: τότε επλήγη ο εκτός κρατιδίου μείζων ελληνισμός, τώρα απειλούνται με σαρωτική αλλαγή οι όροι ύπαρξης του ελληνισμού εντός της επικράτειας. Η συνέχιση της παράτολμης αναλογίας ίσως είναι παρηγορητική: οι πληγές του ’22 επουλώθηκαν και οι πρόσφυγες μπόλιασαν ευτυχισμένα τον ισχνό κορμό. Η καταστροφή έδωσε και δημιουργικούς καρπούς, όχι μόνο συντρίμμια. Η γνώση αυτή όμως ήρθε εκ των υστέρων, πολύ αργότερα. Προς το παρόν, η αναλογία μάς βρίσκει στη φάση της εθνικής ταπείνωσης και της κοινωνικής αγωνίας, στη φάση της θραυσμένης ταυτότητας, των συλλογικών διαψεύσεων, της ηττοπάθειας, της σύγχυσης, της μοιρολατρίας, της ετερονομίας. Για διάφορους λόγους, υπερτοπικούς και εγχώριους, οι άνθρωποι χάνουν την πίστη στον εαυτό τους, χάνουν την ικανότητα να αγωνιστούν για να ανατρέψουν τη δυσμενή συνθήκη, και περιμένουν τη σωτηρία από έναν εξωτερικό παράγοντα, έναν Μεσσία. Ηγέτη, προφήτη, σωτήρα, ποιμένα και πατέρα, όλα. Υπό αυτή την έννοια, πολλοί καλοπροαίρετοι άνθρωποι είδαν στην εξωγενή τρόικα έναν παράγοντα υπέρβασης της εγχώριας παθογένειας, μια δύναμη που θα ξεπερνούσε τους εγχώριους φαύλους ηγέτες και θα έβαζε τη χώρα σε τροχιά νοικοκυρέματος και εξορθολογισμού. Με παρόμοια διάθεση, άλλοι προσέβλεψαν σε μια διακυβέρνηση τεχνοκρατών-σωτήρων, απαλλαγμένων από την μολυσματική πολιτική, αλλά και από την πολιτική νομιμοποίηση.

Όλες αυτές οι προσδοκίες, θεμιτές, αφελείς, ιδιοτελείς, είναι απότοκες της απόγνωσης· γεννιούνται από την αγωνία ενώπιον του άδηλου μέλλοντος, από την σπασμένη ταυτότητα, από την κατάρρευση του πολιτικού, από τη βίαιη απομείωση των δημόσιων αγαθών, τη βίωση του δημόσιου χώρου ως χώρου ανοίκειου και εχθρικού. Η απογοήτευση από την εγκατάλειψη των εταίρων, που μετετράπησαν τώρα σε άκαρδους δανειστές, τείνει να λάβει χαρακτηριστικά ιδεαναγκασμού, μανίας καταδίωξης, ακριβώς διότι δεν πιστεύουμε στις δικές μας δυνάμεις, διότι έχει σβήσει μέσα μας η εικόνα ενός εαυτού αυτεξούσιου και αγωνιστή, αυτόνομου και αυτάρκους, που θα σταθεί όρθιος παρ’ όλες τις αντιξοότητες, όρθιος μαζί με τους άλλους. Μα τέτοιοι είναι οι απαιτητοί χαρακτήρες του ελεύθεροι πολίτη και παραγωγού στη δημοκρατία.

Η ανάκαμψη της Ελλάδας μπορεί να έρθει μόνο με την ψυχική ανάκαμψη των Ελλήνων. Με αναπτέρωση του φρονήματος, ατομικού και συλλογικού. Η διαπίστωση ότι περιεστάλη η εθνική κυριαρχία, ότι απειλείται να μείνει χωρίς περιεχόμενο η λαϊκή κυριαρχία, ότι μεσοπρόθεσμα η χώρα κινδυνεύει να κατοικείται από γέροντες και παρίες, είναι καταλύτες αποφασιστικής σημασίας, είναι αφετηρίες αυτογνωσίας και αυτενέργειας. Σε δέκα χρόνια η χώρα μπορεί να πετάει, μου είπε φίλος οικονομολόγος· το θέμα τι θα κάνουμε εμείς αυτά τα δέκα χρόνια.

http://vlemma.wordpress.com/

Άμα ξανακούσω "είναι πιο επίκαιρο από ποτέ"...

Άμα ξανακούσω την έκφραση "το μήνυμα της σημερινής επετείου είναι πιο επίκαιρο από ποτέ", θα δείρω άνθρωπο!



• Έρχεται επέτειος της 28ης Οκτωβρίου και σου λέει ο άλλος από -οποιουδήποτε- άμβωνος: "το μήνυμα του όχι είναι πιο επίκαιρο σήμερα για να πούμε τα δικά μας όχι στο φασισμό και στους επίδοξους πάσης φύσεως κατακτητές"!
• Έρχεται επέτειος 25ης Μαρτίου και λέει πάλι ο ίδιος "το μήνυμα της εθνικής ενότητας και της εθνεγερσίας είναι πιο επίκαιρο από ποτέ σήμερα που καλούμαστε να δώσουμε εθνικές μάχες"
• Έρχεται επέτειος 17ης Νοεμβρίου και ξαναλέει "το μήνυμα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου είναι πιο επίκαιρο από ποτέ σήμερα όπως και το αίτημα για ψωμί, παιδεία και ελευθερία".
• Έρχεται επέτειος του Γοργοποτάμου και ξαναματαλέει "το μήνυμα της ανατίναξης της γέφυρας κατόπιν εθνικής συνεννόησης και εκεχειρίας είναι πιο επικαιρο από ποτέ σήμερα, που πρέπει να συνθέσουμε τις δικές μας εκεχειρίες προς όφελος των ανώτερων εθνικών σκοπών. Αμήν!"
• Έρχεται επέτειος της κατάκτησης του euro και σου λέει "το μήνυμα της κατάκτησης της κορυφής της Ευρώπης είναι πιο επίκαιρο από ποτέ σήμερα, που πρέπει να καταλάβουμε πως ενωμένοι κάνουμε θαύματα."
• Έρχεται εέτειος του Γουέμπλεϊ και σου λέει "το μήνυμα της σημερινής επετείου είναι πιο επίκαιρο από ποτέ σήμερα, που ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να αλλάξει δυο πάσες"..
• Έρχεται επέτειος του γάμου του και λέει στη γυναίκα του "το μήνυμα της σημερινής ημέρας είναι πιο επίκαιρο από ποτέ για να πάψεις να μου ζαλίζεις τ' αρχίδια"!

(και πάει λέγοντας...)

Για κάθε επέτειο έχει ο καθένας την παραρδέλα του να πει.
Γιατί, ρε φίλε, είναι σήμερα πιο επίκαιρο από ποτέ το μήνυμα της τάδε σπουδαίας πράξης;
Το μήνυμα της κάθε πράξης είναι πιο επίκαιρο από ποτέ τη στιγμή που πραγματοποιείται.
Εκείνη τη στιγμή έχει πραγματικά αξία το μήνυμα που στέλνουν οι άνθρωποι που παίζουν το κεφάλι τους κορώνα γράμματα σε εκείνους που κάνουν τις πάπιες την ίδια στιγμή.
Μετά Χριστόν προφήτες, μετά Πολυτεχνείον επαναστάτες και μετά Κατοχήν αντάρτες έγιναν πολλοί. 
Το μήνυμα είναι εκείνη την ώρα από τους λίγους που βάζουν τα στήθια τους μπροστά στους πολλούς που βάζουν τον κώλο τους στην πολυθρόνα του ζεστού τους σαλονιού.

Αντί να αναρωτιόμαστε αν τα Αλβανάκια δικαιούνται ως αριστούχοι να σηκώνουν τη σημαία στη μαθητική παρέλαση, καλό είναι να αναρωτηθούμε γιατί στα σχολεία μας αριστεύουν τα Αλβανάκια και όχι τα Ελληνάκια, που είναι και η μητρική τους γλώσσα... 



Κι εμείς καλό είναι να αποσυνδεθούμε από τη συνεχή επίκληση του παρελθόντος.
Με την ίδια φρασεολογία, με τα ίδια συνθήματα, με τις ίδιες ιδέες, με τα ίδια τραγούδια, δεν δίνεις μάχες, αλλά μάλλον κάνεις... αφιερώματα!
Δε μας ανήκει το παρελθόν. Ανήκει σ' εκείνους που το ζήσαν ως παρόν.
Εμείς είμαστε απλοί μελετητές των επιτευγμάτων τους.
Το μόνο που μας ανήκει είναι το παρόν.
Κι αυτό δεν είναι και ιδιαίτερα τιμητικό για μας...

Δε λέω να σταματήσουμε να τιμούμε τις εθνικές γιορτές και τις άλλες επετείους (ακόμη και του γάμου), αλλά να μη νομίζουμε πως -επειδή κρατάμε ένα σημαιάκι ή κατεβαίνουμε στην παρέλαση ή στην εθιμοτυπική διαδήλωση (ναι, για του πολυτεχνείου λέω)- κάνουμε κάτι ή παίρνουμε κάτι απ'τη δόξα των αγωνιστών.
Αυτοί την πήραν τη δόξα όλη μόνοι τους και μαγκιά τους.

Το να αισθάνεσαι περήφανος ως αριστερός για το πολυτεχνείο είναι σα να ξανακρεμάς τις αφίσες του πατέρα σου στο εφηβικό σου δωμάτιο ή σα να προσπαθείς να βάλεις στο αυτί σου το σκουλαρίκι της προσωπικής επανάστασης του πατέρα σου.
Το να αισθάνεσαι περήφανος ως Έλλην για το '40 ή το '21 είναι σα να γαμάς με τα αρχίδια του παππού σου.
http://toixo-toixo.blogspot.gr