Οι πρόσφυγες κλωτσοσκούφι στην Ευρώπη

Μετά από δυο Συνόδους Κορυφής - μια των 28 και μια των 8 - αβάντες και παζάρια με την Τουρκία και μεγάλα λόγια για επίτευξη συμφωνιών, για «ανοικτά σύνορα» και αλληλεγγύη, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι εξακολουθούν να περιφέρονται από σύνορα σε σύνορα, με την μια χώρα να προσπαθεί να φορτώσει το «πρόβλημα» στην άλλη. 

Σήμερα ο Γερμανός υπουργός Εσωτερικών, Τόμας ντε Μεζιέρ κατηγόρησε τους γείτονες του Αυστριακούς ότι «πετάνε» τους πρόσφυγες στα σύνορα των δυο χωρών μέσα στη νύχτα, χαρακτηρίζοντας την στάση της Βιέννης τις τελευταίες ημέρες «ανάρμοστη».

Οι Αυστριακές αρχές, είπε ο ντε Μεζιέρ, δεν ενημέρωσαν ως όφειλαν τους Γερμανούς ομολόγους τους για τις νέες αφίξεις προσφύγων, παρά το γεγονός ότι έχει συμφωνηθεί να «συνεργαστούν καλύτερα» μεταξύ τους, πράγμα που όπως τόνισε επιτακτικά περιμένει να διορθωθεί «αμέσως». 

Πρόσφυγες στο Wegscheid της Γερμανίας, αφού διέσχισαν τα σύνορα με την Αυστρία | Armin Weigel/dpa via AP

Η Αυστρία από την άλλη, δεν κλείνει μεν τα σύνορα της, αλλά δηλώνει την πρόθεση της να αναγείρει και αυτή φράκτες, ακολουθώντας το παράδειγμα άλλων χωρών όπως της Ουγγαρίας, που τόσο έχει επικριθεί στο πρόσφατο παρελθόν. 

Καθώς παρά τις «αποφάσεις» τις «διακηρύξεις», τα μέτρα και τα πρόσθετα μέτρα, αλλά και την επιδείνωση του καιρού, δεν υπάρχουν ενδείξεις αναχαίτισης της προσφυγικής ροής, η κυβέρνηση στην Βιέννη, δια της υπουργού Εσωτερικών, είπε ότι ο φράκτης μπορεί να είναι πλέον απαραίτητος για να διασφαλιστεί η «ελεγχόμενη, τακτική» είσοδος των προσφύγων στην χώρα.

Μια άλλη λύση φαίνεται ότι είναι οι απελάσεις. Όπως είπε ο Γερμανός υπ. Εσωτερικών ντε Μεζιέρ, πολλοί από τους Αφγανούς που έχουν φθάσει στην Γερμανία, κατά πάσα πιθανότητα θα υποχρεωθούν να επιστρέψουν.

Και, παραλείποντας να αναφερθεί στους Ταλιμπάν, το δικαιολόγησε ως εξής: Η Γερμανία και οι άλλες χώρες της Δύσης, είπε,  έχουν δώσει εκατομμύρια ως βοήθεια στο Αφγανιστάν, εκτός από τα στρατεύματα που έχουν στείλει για την εκπαίδευση των ντόπιων δυνάμεων, επομένως με τη σύμφωνη γνώμη της κυβέρνησης στην Καμπούλ, η προσδοκία είναι οι πολίτες της αντί να φεύγουν να μείνουν πίσω για να βοηθήσουν στην «ανοικοδόμηση» της χώρας.  

«Οι προερχόμενοι από το Αφγανιστάν δεν πρέπει να περιμένουν ότι θα παραμείνουν εδώ» είπε εξηγώντας ότι οι αιτήσεις τους θα εξεταστούν μια-μια.

Τελεσίγραφο στην Μέρκελ

Μέχρι την Κυριακή έχει διορία η καγκελάριος να «αλλάξει» πολιτική στο προσφυγικό, διαμήνυσε ο ισχυρός άνδρας της Βαυαρίας και κυβερνητικός εταίρος των Χριστιανοδημοκρατών, ηγέτης των Χριστιανοκοινωνιστών (CSU) Χορτσ Ζιχόφερ, δηλώνοντας ότι η κατάσταση στο κρατίδιο του είναι πλέον ανυπόφορη. Βέβαια ο Βαυαρός πολιτικός έριξε το φταίξιμο και στην Αυστρία που αφήνει όλους τους πρόσφυγες να διασχίσουν τα σύνορα της (αυτή δεν είναι συμπεριφορά γειτόνων, είπ), αλλά η καγκελάριος ήταν ο βασικός στόχος του. 

Εάν δεν υπάρξουν αποτελέσματα, είπε, τότε «θα πρέπει να σκεφτούμε τις επιλογές μας». Τα παράπονα του Ζιχόφερ για την προσφυγική πολιτική της Μέρκελε δεν είναι κάτι καινούργιο.

Εχει απειλήσει μάλιστα να παραπέμψει το θέμα στο Συνταγματικό δικαστήριο, εάν δεν εισακουστούν από το Βερολίνο τα αιτήματα του, αυτή την φορά όμως η απειλή ήταν πιο σαφής. Οι Χριστιανοκοινωνιστές (που αποτελούν εδώ κι δεκαετίες το «αδελφό» κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών) συμμετέχουν στην κυβέρνηση με τρείς υπουργούς και διαθέτουν 45 έδρες στο ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο. 

Κι άλλος φράκτης;

Πρόσφυγες περιμένουν στο Rigonce της Σλοβενίας, αφού πέρασαν τα σύνορα με την Κροατία | AP Photo/Darko Bandic

Όσο για την Σλοβενία, η κυβέρνηση της άφησε και αυτή να εννοηθεί, ότι σκέφτεται και αυτή να υψώσει φράκτη στα σύνορα της με την Κροατία.

Μετά τα εμπόδια που έθεσαν οι Ουγγρικές αρχές στα σύνορα τους, με φράκτες, τείχη και στρατιωτικές περιπολίες, η Σλοβενία είναι από τους λίγους ελεύθερους διαδρόμους που μπορούν να ακολουθήσουν οι πρόσφυγες στον δρόμο για τον ευρωπαϊκό βορρά. 

Πηγή

Επετειακό σχόλιο

γράφει η Άντα Ψαρρά 

Σε ένα παραλήρημα εθνικιστικού και σκοταδιστικού κηρύγματος ο Τράγκας στο σταθμό Χατζηνικολάου γιορτάζει σήμερα από το πρωί το ΟΧΙ με τις γνωστές φωνές, τους λαρυγγισμούς και κυρίως τις «ζωντανές» μνήμες του.

Είναι γνωστό άλλωστε (από τον ίδιο) ότι όλο τα επώνυμα πρόσωπα ήταν φίλοι του, όλοι του είχαν δώσει τη μία και μοναδική συνέντευξη πριν πεθάνουν και γενικώς ο ίδιος κατά τελικά έχει επηρεάσει το ρου της ιστορίας χάρη στην δημοσιογραφική του οντότητα.

Με το μπαμπούλα του αλυτρωτισμού των... άλλων και τα ελληνικά κανόνια που δεν θα μπορούν να  βομβαρδίσουν τον εχθρό όσο υπάρχει μνημόνιο (;). Ως εκεί καλά και αρεστά (προφανώς και στους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής) τα θαρραλέα ακροδεξιά βρισίδια Τράγκα.

Όταν όμως αρχίσει να μιλάει για τη δικτατορία των τραπεζών και για το πόσο πολύ «κλαζομενείς και απάτριδες και λιπόψυχοι» είμαστε όλοι μας, εκεί είναι που γυρνάει το μάτι του ακροατή ανάποδα μια και όλοι θυμούνται ότι το ονοματάκι Γιώργος Τράγκας, με τις καταθέσεις στην ελβετική τράπεζα, είναι φαρδύ πλατύ ανάμεσα σε εκείνα της λίστας Λαγκάρντ!

Ο ίδιος βέβαια είχε πει τότε ότι η λίστα είναι πλαστή και αναξιόπιστη και προϊόν ξένων «συμφερόντων». Θυμάται ακόμα ο ακροατής τους απλήρωτους εργαζόμενους στις εφημερίδες του που ανοιγόκλεινε χωρίς κανείς να τον εμποδίζει, όπως θυμάται φυσικά και την προβολή των ναζιστών στον έντιμο διάλογο που είχε μαζί τους για το καλό της... πολυφωνίας.

Φυσικά ο εν λόγω ούτε είναι νέος στην πλειοδοσία του ανέξοδου πατριωτισμού της σημαίας ούτε βέβαια και ο μόνος. Παρέλαση κάνουν τέτοιοι τύποι στη διάρκεια της ιστορικής επετείου από τον Γεωργιάδη, που φοβάται ότι θα μας πάρουν την Ακρόπολη λόγω του μνημονίου Τσίπρα (αυτός δεν ήταν άλλωστε που έλεγε αν δεν υπήρχε το μνημόνιο έπρεπε να το εφεύρουμε), τον Πρετεντέρη, που... διαμαρτυρήθηκε για την επίσκεψη του Ντομπρόβσκις την παραμονή του ΟΧΙ, τον Απόστολο Τζιτζικώστα που άρχισε να ξεδιπλώνει τη γνωστή και από άλλους  ομοϊδεάτες ρητορική του χαρακτηρίζοντας «Εθνικά επικίνδυνο» τον πρωθυπουργό διότι «μετατρέπει την προσφυγική κρίση σε εθνική (!) κρίση» και όλους εκείνους, που συντάσσονται τελικά με τον πρωταγωνιστή της κινηματογραφικής αντίστασης Κώστα Πρέκα και τον «ΑΕΡΑ» του.

Αυτή η ωραία εορταστική ατμόσφαιρα επικρατεί από το πρωί στα αδούλωτα ΜΜΕ, την ώρα των παρελάσεων την ώρα που τα άρματα μάχης παρελαύνουν θυμίζοντας σε όλους εκτός από την ηρωική αντίσταση του λαού μας και τις μίζες που δόθηκαν για την απόκτηση τους.  

Ο Ερντογάν «φιμώνει» τα ΜΜΕ που πρόσκεινται στον Γκιουλέν, 4 μέρες πριν τις εκλογές

Τέσσερις μέρες πριν από τις βουλευτικές εκλογές, η Τουρκία σείεται λόγω της κυβερνητικής επέμβασης στα μέσα ενημέρωσης του ομίλου Koza-Ipek, γεγονός που χαρακτηρίζεται από την αντιπολίτευση ως φίμωση.

Ο όμιλος αυτός πρόσκειται στο χότζα Φετχουλάχ Γκιουλέν, ο οποίος θεωρείται για το κόμμα του Ταγίπ Ερντογάν εχθρός της χώρας.

Στο πλαίσιο των κυβερνητικών επιχειρήσεων εναντίον του Γκιουλέν, τον Σεπτέμβριο ξεκίνησε δικαστική έρευνα σχετικά με τον όμιλο Koza-Ipek. Πριν από μερικές μέρες το δικαστήριο αποφάσισε τον διορισμό κυβερνητικής επιτροπείας στη διοίκηση του ομίλου. Έτσι, σήμερα το πρωί οι διορισμένοι επίτροποι άρχισαν να πηγαίνουν στα κεντρικά γραφεία του ομίλου στην Κωνσταντινούπολη, με συνοδεία αστυνομικών. Υπήρξε αντίσταση από πλευράς εργαζομένων στον όμιλο μέσων ενημέρωσης, ενώ η αστυνομία έκανε χρήση βίας.

Ο όμιλος ελέγχει τα τηλεοπτικά κανάλια Kanalturk και Bugun TV και τις ημερήσιες εφημερίδες Bugun και Millet. Στις 09:15 το πρωί (ώρα Τουρκίας) σίγησε η ζωντανή μετάδοση του Kanalturk.

Ο διευθυντής της εφημερίδας Bugun Ταρίκ Τορός τόνισε: "Δεν είμαστε κλωστοϋφαντουργία. Ο διορισμός θα έπρεπε να αφορά τη διοίκηση. Η μετάδοση θα έπρεπε να συνεχιστεί. Κάνουν όμως κάτι άλλο. Αν σιγήσει το κανάλι, αυτό είναι μαύρο στα κανάλια, είναι φίμωση των μέσων ενημέρωσης και επιχείρηση για τις εκλογές".

Πριν από το διορισμό των επιτρόπων, είχε προηγηθεί στις 8 Οκτωβρίου η αφαίρεση επτά τηλεοπτικών καναλιών από την τουρκική δορυφορική πλατφόρμα Digiturk. Επρόκειτο για τα δύο κανάλια του ομίλου Koza-Ipek και πέντε κανάλια του ομίλου Zaman.

Πηγή

Τιμή Ελλάδος 120 δισ.

γράφει ο Δημήτρης Βάρος

Τι ακριβώς γιορτάζουμε σήμερα; Και ποιος ο λόγος εθνικής υπερηφάνειας; Μήπως γιατί το ’40 δεν αφήσαμε τους Ιταλούς να έρθουν και να βάλουν στο χέρι τη δημόσια περιουσία της χώρας και να λεηλατήσουν το βιός των κατοίκων της; Και προς τι καμαρώνουν οι ένστολοι στις παρελάσεις; Επειδή εδώ και 6 χρόνια χάσαμε την εθνική μας ανεξαρτησία –που εννοείται ότι εγγυώνται- χωρίς αυτοί να ρίξουν ούτε μια πιστολιά;

Πέρασαν σχεδόν 40 ημέρες από τότε που εμείς, οι περήφανοι απόγονοι του Δαβάκη, του Κολοκοτρώνη, των ηρώων του Μαραθώνα, του Λεωνίδα της Σπάρτης και των Σαλαμινομάχων επιβραβεύσαμε πανηγυρικά με την ψήφο μας μια μεγαλειώδη πολιτική απάτη εις βάρος μας και αναθέσαμε τη διαχείριση του τρίτου και πλέον κρίσιμου μνημονίου στον άνθρωπο που μέσα στους ελάχιστους μήνες της θητείας του:

-Πρόδωσε την ιδεολογία του, τους ψηφοφόρους του, τους συντρόφους του, το κόμμα του…

-Ομολόγησε δημοσίως πως πρωθυπουργός ων εκβιάστηκε από τους ξένους και υπέκυψε…

-Αντί να εφαρμόσει τη λαϊκή εντολή να ακυρώσει τα μνημόνια, ποδοπάτησε το έτσι κι αλλιώς κουρελιασμένο σύνταγμα γράφοντας στα τέτοια του το αποτέλεσμα των εκλογών και το δεσμευτικό -με βάση τις διατάξεις του- αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.

-Παραδέχεται πως δεν έχει εναλλακτικές λύσεις στα όσα του επιβάλουν…

-Ατενίζει το Αιγαίο και λέει στον Νταβούτογλου πως οι θάλασσες δεν έχουν σύνορα…

-Στην ανάκρουση του εθνικού ύμνου στέκει με τα χέρια σταυρωμένα και τα πόδια ανοιχτά…

-Δηλώνει Μαρξιστής, συμβουλεύοντάς μας μάλιστα πως «ο Μαρξισμός είναι εργαλείο για να καταλάβουμε τον κόσμο» και από την άλλη παραδέχεται πως είναι άσχετος με τα οικονομικά…

-Ορκίζεται δεσμεύσεις και μοιράζει υποσχέσεις που ανενδοίαστα προδίδει εντός 48 ωρών…

- Λέει ότι δεν είναι παντός καιρού και μέσα σε οκτώ μήνες υποδύθηκε ήδη και τον Φιντέλ Κάστρο και τον Κουίσλινγκ. 

-Περιστοιχίζεται από ένα εν ενεργεία εργολάβο, έναν υπουργό Οικονομίας που ξέχασε να δηλώσει κάποια εκατομμύρια, ένα νέο Πάγκαλο που ως Αντουανέτα περιπαίζει τους φορόπληκτους και έναν άλλο που για να γίνει αρεστός στους τοκογλύφους σχεδιάζει και νέα ληστεία των συνταξιούχων…

Πόσο εξηλιθιωμένος από τα κανάλια της διαπλοκής πρέπει να είναι κανείς για να λέει πως «σύμφωνοι, αλλά τουλάχιστον αυτός θα υπερασπιστεί όσο μπορεί την αξιοπρέπεια της πατρίδας και του λαού»; Αντίθετα είναι ηλίου φαεινότερο πως ο άνθρωπος αυτός, με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, είναι ο πλέον κατάλληλος γκαουλάιτερ για να εφαρμόσει το τρίτο μνημόνιο. Ένα τρίτο μνημόνιο που ουσιαστικά είναι η προσφιλή στους γερμανούς Endlösung (τελική λύση), την οποία μεθοδικά προετοίμαζαν τα δύο προηγούμενα.

Με αφορμή ένα χρέος, το οποίο «μην ψάχνετε πως προέκυψε και ποιους είχε ωφέλησε», και το οποίο το τριπλασίασαν με το πρόγραμμα… διάσωσης(!) η Ελλάδα βομβαρδισμένη σαν την Χιροσίμα αδυνατεί, ως ήταν αναμενόμενο, να πληρώσει σε μετρητά. Άρα θα πληρώσει σε είδος. Και οι πολίτες της, με εισόδημα που επί 6 χρόνια μειώνεται ενώ η οθωμανικού τύπου φορολογία πολλαπλασιάζεται αδυνατούν κι αυτοί, ως ήταν επίσης αναμενόμενο, να ανταποκριθούν. Άρα και αυτοί θα πληρώσουν σε είδος.

Ιδού λοιπόν πως κάποια ψηφιακά νούμερα στα κομπιούτερ της Ευρωπαϊκής Ένωσης των Τραπεζιτών και Τοκογλύφων μετατρέπονται σε χειροπιαστή περιουσία. Σε λιμάνια, αεροδρόμια, δρόμους, παραλίες, βραχονησίδες. Επίσης σε έτοιμα δίκτυα ύδρευσης, ηλεκτροδότησης, τηλεφωνίας, σε υδρογονάνθρακες, ορυκτό πλούτο, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, γεωργικές καλλιέργειες. Και επιπλέον σε κατασχεμένα σπίτια για τους γερμανούς συνταξιούχους που θα ζεσταίνουν το κοκαλάκι τους στον ήλιο της Μεσογείου, η σύνταξή τους θα μετράει διπλά σε μια ειδικού τύπου επαρχία του Ράιχ και που θα έχουν ο καθένας και από δυο-τρεις πειναλέους ιθαγενείς ως δούλους για να τους πλένουν τα πόδια.

Το 2016 θα είναι η χρονιά που το ελληνικό κράτος και η πλειοψηφία των πολιτών του θα πάψουν να έχουν εμπράγματα δικαιώματα σε αυτά τα χώματα που υπερασπίστηκαν ο Δαβάκης, ο Κολοκοτρώνης, οι ήρωες του Μαραθώνα, ο Λεωνίδας της Σπάρτης, οι Σαλαμινομάχοι… Και θα είναι πια ζήτημα χρόνου η εκδίωξή τους από τους νέους ιδιοκτήτες. Τις βρώμικες δουλειές μπορούν να τις αναλάβουν οι μετανάστες από τη Συρία που ήδη εγκλιματίζονται εδώ. Και ακόμα φθηνότεροι θα είναι και δεν θα ενοχλούν με αλυτρωτικές ανοησίες…

Κι όλα αυτά γιατί το 2009 χρωστάγαμε 120 δισ. Δηλαδή με 120 δισ. μέσα σε πανέρι πουλήσαμε την Ελλάδα!

Εσύ λοιπόν που σήμερα περήφανα κουνάς τη σημαιούλα τι κάνεις για την δολοφονία της πατρίδας σου; Κι εσύ στρατηγέ μου που κορδώνεσαι στην παρέλαση, ποια ακριβώς είναι η χώρα που υπερασπίζεσαι;

Απόρρητο Πόρισμα: Η Ελλάδα διατηρεί το δικαίωμα να διεκδικήσει τις γερμανικές αποζημιώσεις

Η Ελληνική Δημοκρατία διατηρεί το δικαίωμα να διεκδικήσει από την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας την πλήρη ικανοποίηση όλων των δημοσίων αξιώσεών της αλλά και των αξιώσεων Ελλήνων υπηκόων, που πηγάζουν από τους δύο Παγκοσμίους Πολέμους. Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει το Απόρρητο Πόρισμα Ομάδας Εργασίας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, που φέρνει στο φως το CNN Greece.

Στα συμπεράσματα του ογκώδους πορίσματος, που ολοκληρώθηκε τον Ιανουάριο του 2014, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους εισηγείται ότι αν η Ελληνική Δημοκρατία επιθυμεί τη “δυναμικότερη προώθηση των διεκδικήσεων της”, πρέπει να ακολουθήσει τα εξής βήματα: Να προσκαλέσει, μέσω της διπλωματικής οδού, την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας σε διαπραγματεύσεις. Σε περίπτωση που η Γερμανία αρνηθεί να προσέλθει σε διαπραγματεύσεις ή σε περίπτωση που οι δύο χώρες αδυνατούν να καταλήξουν σε συμφωνία, τότε η Ελλάδα θα πρέπει να προσφύγει απευθείας “σε δεσμευτική για τα μέρη δικαιοδοτική κρίση”, παρακάμπτοντας το Διαιτητικό Δικαστήριο της Συμφωνίας του Λονδίνου.

Η Έκθεση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους

Η Ομάδα Εργασίας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους συγκροτήθηκε μετά την πρώτη Έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (τον Μάρτιο του 2013), προκειμένου να προβεί σε “ειδική νομική μελέτη, επεξεργασία και τεκμηρίωση της υπόθεσης των Γερμανικών Αποζημιώσεων (κατοχικό δάνειο, πολεμικές επανορθώσεις και ατομικές αποζημιώσεις)” αλλά και να υποβάλει πόρισμα για “την πορεία και τον αποτελεσματικότερο και επωφελέστερο για τα συμφέροντα της χώρας νομικό χειρισμό”.

Το Απόρρητο Πόρισμα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, που αποκαλύπτει σήμερα το CNN Greece, βρίσκεται ήδη στα χέρια των αρμόδιων υπουργείων, προκειμένου να αξιοποιηθεί. Στα ίδια χέρια βρίσκεται και η δεύτερη Έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους για τον “Προσδιορισμό Αξιώσεων από τις Γερμανικές Επανορθώσεις και το Κατοχικό Δάνειο”, η οποία αποτιμά τις συνολικές απαιτήσεις στο ιλιγγιώδες ποσό των 341 δισ. ευρώ. Σε αυτό περιλαμβάνονται απαιτήσεις από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο ύψους 9 δισ., το κατοχικό δάνειο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ύψους 10,34 δισ., και οι υπόλοιπες αξιώσεις από τον ίδιο πόλεμο. (Τα προαναφερόμενα ποσά είναι σε ευρώ αξίας 2014)

Στο πόρισμα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους εξετάζεται ενδελεχώς τόσο το ιστορικό της υπόθεσης, όσο και το θεσμικό πλαίσιο των Διεθνών Συμβάσεων πάνω στις οποίες εδράζεται το ζήτημα των ελληνικών αξιώσεων. Σημαντικότερες εξ αυτών είναι η Συμφωνία του Λονδίνου του 1953 “Περί Εξωτερικών Γερμανικών Χρεών”, η οποία προβλέπει το διακανονισμό των γερμανικών εξωτερικών χρεών, αλλά και η Συνθήκη της Μόσχας του 1990 (Συνθήκη 2+4) για τον Οριστικό Διακανονισμό σε Σχέση με τη Γερμανία. Σε αυτήν την τελευταία δεν μετέχει η Ελλάδα και υπογράφεται μόνο μεταξύ της ενωμένης, πλέον, Γερμανίας και των τεσσάρων δυνάμεων κατοχής (ΗΠΑ, Σοβιετική Ένωση, Ηνωμένο Βασίλειο και Γαλλία).(Παράγραφοι Πορίσματος 12-15)

Επιπλέον, το Πόρισμα εξετάζει τις διμερείς Συμβάσεις μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας. Πρόκειται για τις δύο Συμβάσεις της Βόννης του 1960 και του 1961, και τη Συμφωνία της Αθήνας του 1974. Οι τρεις αυτές διμερείς συμφωνίες καθορίζουν τον διακανονισμό των ελληνικών αξιώσεων και περιλαμβάνουν: την αποζημίωση οικείων των φονευθέντων από το ναζιστικό καθεστώς, την αποζημίωση για αφαιρεθέντα καπνά στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής και τις αποζημιώσεις για αποφάσεις που εκδόθηκαν υπέρ Ελλήνων υπηκόων που υπέστησαν ζημιές, κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου. Το συνολικό ποσό, όπως προκύπτει από τις τρεις αυτές Συμβάσεις, αγγίζει τα 52 εκατομμύρια γερμανικά μάρκα.

Πού στηρίζεται η άρνηση της Γερμανίας

Τελευταία φορά που η Ελλάδα προέβη σε διπλωματική κίνηση διεκδίκησης ήταν τον Νοέμβριο του 1995, με τη ρηματική διακοίνωση του πρεσβευτή της Ελλάδας στη Βόννη κ. Μπουρλογιάννη-Τσαγγαρίδη. Η ρηματική διακοίνωση ζητούσε την έναρξη διμερών συνομιλιών, προκειμένου να ρυθμιστούν τα εκκρεμή ζητήματα του κατοχικού δανείου και των πολεμικών αποζημιώσεων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Σε αυτήν, η γερμανική πλευρά απάντησε αρνητικά με ένα απλό ανακοινωθέν.

Σύμφωνα με το Πόρισμα, η αρνητική στάση των γερμανικών αρχών στηρίζεται στην άποψη ότι “η Συνθήκη της Μόσχας δεσμεύει και την Ελλάδα και στην εκ τούτου συνέπεια ότι, εφόσον η Συνθήκη αυτή σιωπά ως προς τις επανορθώσεις, η σιωπή αυτή ισοδυναμεί με την οριστική επίλυση [του ζητήματος], άποψη σύμφωνη με τη γερμανική θεωρία και νομολογία”.

Το συγκεκριμένο επιχείρημα απασχολεί τη νομική συζήτηση επί των γερμανικών αποζημιώσεων. Το ζήτημα που ανακύπτει είναι κατά πόσο προκύπτει από τη “Συνθήκη 2+4” νομική επίπτωση σε κράτη που δεν την υπέγραψαν, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.

Ο Αλέξης Τσίπρας υποστήριξε πριν και μετά τις εκλογές ότι αν η Γερμανία πλήρωνε στην Ελλάδα τις αποζημιώσεις για τα εγκλήματα και τις καταστροφές που έκαναν οι ναζί κατά την διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, αυτό θα απορροφούσε το σύνολο του δημόσιου χρέους. Κάποιος που λέει τέτοιες ανοησίες στον λαό του, δεν εκπληρώνει το καθήκον του που είναι να πει την αλήθεια.

Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, όπως αναφέρει στις σελίδες 65-70 του πορίσματός του, κρίνει “εσφαλμένη” την άποψη αυτή, καθώς θεωρεί ότι “σύμφωνα με τους Κανόνες του Δημόσιου Διεθνούς Δικαίου, οι τέσσερις Μεγάλες Δυνάμεις που συμμετείχαν σε αυτήν δεν μπορούν να δεσμεύουν τα κράτη που έχουν απαιτήσεις εναντίον της Γερμανίας”. Καταλήγει, έτσι, στο συμπέρασμα ότι η Συμφωνία του Λονδίνου του 1953 εξακολουθεί να δεσμεύει τη Γερμανία και ως εκ τούτου, οι απαιτήσεις της Ελλάδας παραμένουν “ισχυρές και σε εκκρεμότητα”.

Πηγή

Πλήγμα 3,5 δις για τη VW στο τρίτο τρίμηνο

Για πρώτη φορά έπειτα από 20 ολόκληρα χρόνια η Volkswagen σημειώνει απώλειες, μετά το μεγάλο σκάνδαλο παραποίησης στις τιμές εκπομπών σε πετρελαιοκίνητα. Οι ζημιές ανήλθαν μάλιστα σε 3,5 δισ. ευρώ προ τόκων και φόρων στο τρίτο τρίμηνο του έτους.

Συγκεκριμένα, αιτία για τις πρώτες απώλειες της VW ήταν οι επιπτώσεις του σκανδάλου των ρύπων, για το οποίο η εταιρεία έχει «βάλει στην άκρη» 6,7 δισ. ευρώ. Με σημερινή ανακοίνωσή της η εταιρεία εκτιμάει πως μετά φόρων το πλήγμα θα διαμορφωθεί σε 1,7 δισ. ευρώ.

«Οι πρώτες επιπτώσεις της παρούσας κατάστασης (…) κάνουν ξεκάθαρα την εμφάνισή τους», δήλωσε ο επικεφαλής του Δ.Σ. της VW Ματίας Μίλερ, ο οποίος υποσχέθηκε ότι «θα κάνουμε τα πάντα προκειμένου να ξανακερδίσουμε τη χαμένη εμπιστοσύνη».

Ανυπολόγιστο το τελικό κόστος

Το σκάνδαλο εκτιμάται ότι αφορά παγκοσμίως 11 εκατομμύρια αυτοκίνητα, τα οποία φέρουν παράνομο λογισμικό που μειώνει τις εκπομπές ρύπων κατά τον έλεγχο των οχημάτων. Ωστόσο, σε κανονικές συνθήκες κίνησης στον δρόμο το επίμαχο λογισμικό απενεργοποιείται και ως εκ τούτου αυξάνονται οι τιμές των ρύπων.

Ο όμιλος VW καλείται τώρα να προβεί σε διορθωτικές τροποποιήσεις στα οχήματα που φέρουν το παράνομο λογισμικό. Εκτιμάται ότι μόνο στην Ευρώπη ο αριθμός των οχημάτων που απαιτούν παρεμβάσεις ανέρχεται σε 8,5 εκατομμύρια.

Το τελικό κόστος του σκανδάλου πάντως είναι αδύνατο να εκτιμηθεί με ακρίβεια αυτή την ώρα. Ειδικοί αναλυτές αναμένουν ότι το αποθεματικό των 6,7 δισ. ευρώ που έχει προβλέψει η VW θα αποδειχθεί ανεπαρκές για την κάλυψη των απωλειών. Το φάσμα των εκτιμήσεων για το πλήγμα που θα υποστεί η εταιρεία κυμαίνεται μεταξύ 20 και 80 δισ. ευρώ.

Ασαφές παραμένει επίσης αν το σκάνδαλο πλήξει και τις υπόλοιπες αυτοκινητοβιομηχανίες του ομίλου VW. Μέχρι στιγμής οι πωλήσεις διατηρούνται σχετικά σταθερές. Ναι μεν η VW κατέγραφε έως τον Σεπτέμβριο ένα μείον της τάξης του 1,5% σε σχέση με πέρσι, ωστόσο αυτό αποδίδεται κυρίως στην εξασθένηση των πωλήσεων στην Κίνα, η οποία διανύει μια γενικότερη περίοδο κάμψης.

Πηγή

«Αύξηση στα τέλη κυκλοφορίας αντί για ΦΠΑ στην εκπαίδευση»

Νομοθετική διάταξη του Τρύφωνα Αλεξιάδη θα παρατείνει εκ νέου έως τις 20 Νοεμβρίου την ένταξη των επιχειρήσεων που παρέχουν εκπαίδευση στο καθεστώς ΦΠΑ, μέχρι να βρεθούν ισοδύναμα, σύμφωνα με την «Καθημερινή».

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την εφημερίδα που επικαλείται ανώτατο στέλεχος της κυβέρνησης στο διάστημα της παράτασης θα βρεθούν τα ισοδύναμα μέτρα για την κατάργηση του μέτρου. «Ένα από τα μέτρα που εξετάζει η κυβέρνηση είναι η αύξηση των τελών κυκλοφορίας, καθώς και η επανεξέταση των φοροαπαλλαγών, κυρίως εκείνων που δεν χρησιμοποιούνται από τα μικρά και μεσαία εισοδήματα».

Το σχετικό δημοσίευμα αναφέρει πως σε σχέδιο νόμου θα κατατεθεί εντός των ημερών στη Βουλή, θα συμπεριληφθούν επίσης διατάξεις για την ένταξη του ΣΔΟΕ στη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων, μετά την αποπομπή της Κατερίνας Σαββαΐδου, ενώ γίνονται προσπάθειες ώστε, να είναι έτοιμο το νομοσχέδιο για τα νέα τέλη κυκλοφορίας, που θα ισχύσουν από φέτος.

Η «Καθημερινή» συνεχίζει σημειώνοντας πως στις προθέσεις της κυβέρνησης είναι να αυξηθούν τα τέλη κυκλοφορίας στα υψηλού κυβισμού και ακριβά αυτοκίνητα. «Ταυτόχρονα σχεδιάζεται να ενταχθούν στο σύστημα των τελών κυκλοφορίας και αυτοκίνητα που σήμερα δεν πληρώνουν τέλη όπως για παράδειγμα ορισμένα πετρελαιοκίνητα και υβριδικά. Επίσης, θα καταργηθούν πολλές εξαιρέσεις που ίσχυαν σήμερα για αρκετές κατηγορίες οχημάτων και μοτοσικλετών».

Πηγή

Συμβούλιο της Ευρώπης: Βουλευτές και δικαστικοί στο επίκεντρο της διαφθοράς στην Ελλάδα

Στην δημοσίευση μίας έκθεσης με εξόχως αρνητικά αποτελέσματα για την διαφάνεια στη χώρα μας προχώρησε το συμβούλιο της ευρώπης, βάζοντας στο επίκεντρο της διαφθοράς βουλευτές και δικαστικούς.

Στην έκθεση αναφέρεται πως η διαφθορά και η καταπολέμηση της είναι ο νούμερο ένα λόγος εδραίωσης και όξυνσης της κρίσης στην Ελλάδα, σημειώνοντας μάλιστα πως από το 2008 δεν έχει γίνει καμία απολύτως προσπάθεια για την καταπολέμησης της από κανένα κόμμα.

Πιο συγκεκριμένα, η έκθεση αξιολόγησης που συνέταξε η Ομάδα Κρατών Κατά της Διαφθοράς (GRECO) του Συμβουλίου της Ευρώπης, βάζει στο «στόχαστρο» βουλευτές και δικαστικούς, καθιστώντας του δύο κλάδους ως τους πιο διεφθαρμένους σε σύγκριση με άλλους, αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Η Ελλάδα πρέπει να υιοθετήσει κανόνες για την αποδοχή δώρων από τους βουλευτές και για τις σχέσεις τους με λομπίστες[...] χρειάζεται επίσης να επανεξετάσει το σύστημα της ασυλίας και να εξασφαλίσει ότι οι βουλευτές έχουν πλήρη επίγνωση των σημερινών και των μελλοντικών υποχρεώσεών τους, συμπεριλαμβανομένων των νομικών προεκτάσεων των αδικημάτων δωροδοκίας».

Ανάμεσα στις άμεσες δράσεις που προτείνει το συμβούλιο της Ευρώπης για την καταπολέμηση της διαφθοράς εν Ελλάδι, είναι η ενίσχυση της διαφάνειας του «αδιαφανούς» νομοθετικού έργου, όπως η παράταση του χρόνου δημόσιας διαβούλευσης των σχεδίων νόμου και η μείωση των σχεδίων νόμου που συζητούνται στη Βουλή με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, ενώ αφήνει και αιχμές για την ασυμβίβαστη φύση μεταξύ βουλευτικού αξιώματος και ιδιωτικών συμφερόντων, προτείνοντας να ορισθούν κυρώσεις για την εκμετάλλευση της εσωτερικής πληροφόρησης που έχουν οι βουλευτές σε ευρύ φάσμα θεμάτων. Επί του συγκεκριμένου, η έκθεση αναφέρει χαρακτηριστικά «Είναι σαφές ότι η έλλειψη οποιουδήποτε κανονιστικού πλαισίου σε αυτό το ζήτημα δημιουργεί σημαντικούς κινδύνους για την ακεραιότητα των βουλευτών», ενώ προσθέτει: «Δεν υπάρχουν κανόνες για τις επαφές με τρίτα πρόσωπα που μπορεί να προσπαθήσουν να επηρεάσουν τις αποφάσεις των βουλευτών».

Καίρια είναι η παρέμβαση για την δημοσίευση του πόθεν έσχες, με το Συμβούλιο της Ευρώπης να ζητά ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών στα δεδομένα και πλήρη διαφάνεια.

Σχετικά με τους δικαστικούς και το σύστημα απονομής δικαιοσύνης στη χώρα, η έκθεση υπερτονίζει την ανάγκη να γίνει η λειτουργία του δικαστικού συστήματος, ταχύτερη πιο διαφανής και πιο υπεύθυνη.

Όσον αφορά στους δικαστές και στους εισαγγελείς, η έκθεση τονίζει ότι η συνολική λειτουργία του δικαστικού συστήματος θα πρέπει να γίνει πιο διαφανής και υπεύθυνη. «Η κατάσταση των πλέον υψηλόβαθμων θέσεων στο δικαστήριο και στην υπηρεσία δίωξης πρέπει να βελτιωθεί δεδομένου ότι, για παράδειγμα, η μέθοδος επιλογής τους και η διάρκεια της θητείας τους δημιουργεί εξάρτηση απέναντι στην εκτελεστική εξουσία», αναφέρει η έκθεση.

«Το δικαστικό σύστημα πάσχει από σοβαρή συσσώρευση εκκρεμών υποθέσεων, που δημιουργούν κινδύνους άσκοπων παρεμβολών», συμπληρώνει.

Ολόκληρη η έκθεση, εδώ.

Πηγή

Το μεγάλο ΟΧΙ του λαού

γράφει ο Γιώργος Πετρόπουλος

Η έναρξη του Ελληνοϊταλικού Πολέμου βρήκε την Ελλάδα κάτω από το καθεστώς την στυγνής μεταξικής δικτατορίας.

Τα πολιτικά κόμματα ήταν εκτός νόμου, τα δημοκρατικά δικαιώματα και οι λαϊκές ελευθερίες ανύπαρκτα.

Η φύση του ίδιου του καθεστώτος παρέπεμπε σε ένα φασιστικό κακέκτυπο, καθώς η δικτατορία του Μεταξά δεν προήλθε από τα κάτω -ως απόρροια της δράσης ενός μαζικού φασιστικού κινήματος- αλλά επιβλήθηκε από τα πάνω.

Ετσι το καθεστώς επιχείρησε εκ των υστέρων να αποκτήσει τη μαζικότητα και την οργάνωση που ουδέποτε είχε εκ των προτέρων.

Κρατικοποίησε τα συνδικάτα, δημιούργησε ενιαία οργάνωση νεολαίας με υποχρεωτική συμμετοχή και με στρατιωτικό τρόπο συγκρότησης και λειτουργίας, εφάρμοσε παντού τη λογοκρισία, ώθησε στο έπακρο τη δράση των δυνάμεων καταστολής, διάνθισε την παρουσία του με εκδηλώσεις-οπερέτες και φυσικά έδωσε άπλετο χώρο στη φασιστική προπαγάνδα.

Γενικά επιχείρησε τη βίαιη ομογενοποίηση της ελληνικής κοινωνίας στο όνομα του εθνικισμού και του τρίτου ελληνικού πολιτισμού.

Παρ' όλα αυτά, ο ηγέτης του Ιωάννης Μεταξάς είπε «Οχι» στο ιταλικό τελεσίγραφο τα χαράματα της 28ης Οκτωβρίου 1940.

«Είπε το ΟΧΙ ο μόνος Ελληνας που θα μπορούσε να πει το ΝΑΙ», είχε σημειώσει με σκωπτικό τρόπο ο παλιός κεντρώος πολιτικός Γεώργιος Καφαντάρης (1).

Ο Μεταξάς είπε «Οχι» γιατί δεν μπορούσε να πει «Ναι». Το είχε άλλωστε παραδεχτεί ο ίδιος.

Δύο ημέρες μετά την έναρξη του πολέμου, στις 30 Οκτωβρίου 1940, ο δικτάτορας εξήγησε στους ιδιοκτήτες και στους αρχισυντάκτες του αθηναϊκού Τύπου ότι αν δεχόταν το ιταλικό τελεσίγραφο, η Ιταλία και η Βουλγαρία θα έκοβαν τα χέρια της Ελλάδας - καταλαμβάνοντας η πρώτη τουλάχιστον την Ηπειρο και η δεύτερη τουλάχιστον τη Θράκη - η Αγγλία θα της έκοβε τα πόδια καταλαμβάνοντας την Κρήτη και τα νησιά και η κυβέρνησή του θα απομονωνόταν πλήρως από τον ελληνικό λαό (2).

Ο δικτάτορας και το καθεστώς του γνώριζαν πολύ καλά πως μόνο τυπικά ταυτιζόταν με τις λαϊκές διαθέσεις το δικό τους «Οχι» στο ιταλικό τελεσίγραφο.

«Με ανησυχεί η υπεραισιόδοξος Κοινή Γνώμη», έγραφε ο Μεταξάς στο Ημερολόγιό του μία ημέρα μετά την κήρυξη του πολέμου (3).

Οχι μόνο τον ανησυχούσαν οι διαθέσεις του λαού αλλά και του προκαλούσαν τρόμο. Γι’ αυτό και έκανε ό,τι μπορούσε ώστε να αποφύγει τη λαϊκή αυτοοργάνωση.

Ετσι, ο υφυπουργός Ασφαλείας του καθεστώτος, Κ. Μανιαδάκης, στις 31 Οκτωβρίου του 1940 δημοσίευε διάταγμα στον Τύπο με το οποίο απαγόρευε τη συγκρότηση εθελοντικών αντιστασιακών σωμάτων από τον λαό.

«Επειδή εσημειώθη -έλεγε το διάταγμα- κίνησις διαφόρων εθνικοφρόνων πολιτών προς οργάνωσιν εθελοντικών σωμάτων, ανακοινούται, ότι, κατ’ απόφασιν της κυβερνήσεως, πάσα τοιαύτη κίνησις ή οργάνωσις απαγορεύεται. Αι κατά τόπους αστυνομικαί αρχαί διετάχθησαν να επιβλέπουν εις την εφαρμογήν της παρούσης» (4).

Ο τρόμος του καθεστώτος απέναντι στις λαϊκές διαθέσεις είχε και άλλες διαστάσεις.

Επειδή το καθεστώς της Ιταλίας του Μουσολίνι ήταν φασιστικό, η μεταξική δικτατορία αντιλαμβανόταν τον κίνδυνο, γι’ αυτήν, της ενίσχυσης του αντιφασιστικού φρονήματος μέσα στον λαό.

Για τον λόγο αυτό έκανε ό,τι μπορούσε ώστε να καταπνίξει εν τη γενέσει της μια τέτοια εξέλιξη.

Η μαρτυρία του Κ. Βάρναλη, που τότε έγραφε στην εφημερίδα «Πρωία», είναι χαρακτηριστική:

Τότες  κ’ εμείς οι αριστεροί δημοσιογράφοι και διανοούμενοι πήραμε στα σοβαρά (όπως κι ο λαός) τον πόλεμο κατά των “βαρβάρων επιδρομέων”. Και γράφαμε πύρινα άρθρα εναντίον τους - εναντίον του “φασισμού”. Μα το είπαμε: ο δικός μας ο φασισμός, τέκνο και ομοίωμα του ιταλικού και του γερμανικού, δεν του καλάρεσε να βρίζουμε το “σύστημα”.

Κι ένα βράδυ (χειμώνας ήτανε) μας μαζέψανε στη Γενική Ασφάλεια τους ξεροκέφαλους αριστερούς που χαλούσαμε τη “δουλειά”. Ητανε (όσο θυμάμαι) ο Καρβούνης, ο Κορδάτος, ο Κορνάρος, ο Πανσέληνος, ο Μέξης, ο Σπ. Θεοδωρόπουλος. Και ξαφνικά για λίγες ώρες μονάχα μας φέρανε ωραίον, κομψόν και γόητα, με ύφος “υπεράνω όλων” μας, τον κ. Καραγάτση. Μα ώς το βράδυ τον αφήσανε.

Το άλλο βράδυ μας ξαναπήγανε στη Διεύθυνση της Γεν. Ασφαλείας, όπου μας παρουσιάσανε στον κ. Παξινό. Εκεί πήραμε το “πρώτο βάπτισμά” μας στο νόημα του “αλβανικού έπους”.

Ο κ. Διευθυντής, κοφτά και μελετημένα μας είπε να μην κάνουμε τον έξυπνο στα άρθρα μας βρίζοντας το φασισμό (έτσι βρίζαμε έμμεσα και την 4η Αυγούστου. Και σ’ αυτή την άποψη δεν είχε άδικο ο κ. Διευθυντής) και πως δεν φταίει καθόλου ο φασισμός για τον πόλεμο.

Με άλλα λόγια, εννοούσε πως έφταιγε ο ιταλικός λαός που μας μισούσε ή που είχε καταχτητικές βλέψεις, λες κ’ οι λαοί αισθάνονται ή ενεργούνε μοναχοί τους κ’ είναι υπεύθυνοι αυτοί για ό,τι αγαπούνε ή μισούνε και για ό,τι κάνουνε -όπως τα ομαδικά εγκλήματα εναντίον των αμάχων. Κι αφού μας ενουθέτησε και μας έκανε προσεχτικούς για το μέλλον μας άφησε “λεύτερους”, δηλ. μας “εδέσμευσε” τη σκέψη και τη γλώσσα (5).

Παρά το ασφυκτικό πλαίσιο της δικτατορίας, ο ελληνικός λαός είπε το δικό του ΟΧΙ σε όλους τους τόνους και με όλους τους τρόπους.

Στο μέτωπο αλλά και στα μετόπισθεν, στην καθημερινή ζωή του, όπου μικροί και μεγάλοι, παιδιά και ενήλικες εξέφρασαν όπως μπορούσαν τη θέλησή τους για τη νίκη, για να μην υποδουλωθεί η χώρα στον ιταλικό φασισμό.

Είναι γεγονός αναμφισβήτητο πως χωρίς τον λαϊκό ξεσηκωμό του ΟΧΙ η εθνική αντίσταση κατά της τριπλής φασιστικής κατοχής που ακολούθησε δεν θα ήταν όπως τη γνωρίζουμε.

1. Φοίβου Γρηγοριάδη: «Ιστορία της Σύγχρονης Ελλάδας 1909-1940», εκδόσεις Κ. Καπόπουλος, τόμος 4ος, σελ. 344

2. Ιωάννου Μεταξά: «Ημερολόγιο», εκδόσεις Γκοβόστη, τόμος Δ’, σελ. 522- 524

3. Ιωάννου Μεταξά, στο ίδιο, σελ. 520

4. Εφημερίδες 31/10/1940

5. Κ. Βάρναλη: «Η βουβή επέτειος-Γιορτή και λαός», «Ρίζος της Δευτέρας», 27/10/1947

28η Οκτωβρίου: Η δική μας πατρίδα...και η άλλη!

γράφει ο Χρήστος Κάτσικας

Όσοι αναπνέουν την κιμωλία μέσα στις σχολικές αίθουσες γνωρίζουν καλά ότι πολλές φορές οι σχολικές γιορτές  γι΄ αυτή ή την άλλη εθνική επέτειο μόνο χασμουρητά προκαλούν σε όσους, μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς, είναι υποχρεωμένοι να τις παρακολουθήσουν. Ίσως γιατί η κυρίαρχη πολιτική προωθεί την άγνοια του παρελθόντος καθώς γνωρίζει ότι με αυτόν τον τρόπο υπονομεύει κάθε δυνατότητα δράσης στο παρόν.

Ίσως γιατί στο κλίμα της εποχής ευδοκιμεί η υποταγή σ' ένα παρόν που θεωρείται αυτονόητο και δεδομένο, ενώ συγχρόνως ξεριζώνονται ερωτήματα που μπορούν να υπονομεύσουν αυτή την εικόνα.

Ίσως και γιατί οι περισσότεροι δεν αντέχουν να ακούν σε κάθε επέτειο για πατρίδα, αγώνες, θυσίες και «εθνική υπερηφάνεια», για «εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία», πολλές φορές άλλοτε από εκείνους που εκποιούν κομμάτι κομμάτι την ελληνική γη και φτωχοποιούν τον λαό, άλλοτε από εκείνους που έχουν σκύψει το κεφάλι σε αυτή την κατάσταση.

Σε ποιον ανήκει η Ιστορία

Ίσως για κάποιους από αυτούς τους λόγους να κοιτούν, δάσκαλοι, γονείς και μαθητές, συχνά τα ρολόγια τους πότε θα τελειώσει κι αυτή η σχολική γιορτή. Ίσως κάποιοι από αυτούς τους λόγους να πριμοδοτούν την αδυναμία μεγάλου τμήματος των μαθητών να διηγηθούν σε γενικές γραμμές το «τι», το «πώς» και το «γιατί» σε σημαντικούς σταθμούς της νεοελληνικής Ιστορίας δίνοντας την ευκαιρία σε κάποιους σχολιαστές των ΜΜΕ να ξεσκονίσουν τα ρεφρέν τους για τις «ευθύνες των εκπαιδευτικών» και την «αμορφωσιά των σημερινών μαθητών» και να πετροβολήσουν γενικώς και αδιακρίτως το σχολείο και τα ζωντανά του στοιχεία ως αστοιχείωτα, κρύβοντας επιμελώς και υποκριτικά την επίδραση που προκαλούν στη διαμόρφωση της προσωπικότητας των μαθητών τα δικά τους «τηλεοπτικά σκουπίδια».

Κι όμως, στην πρώτη επέτειο του ΟΧΙ, το 1941, στα πιο μαύρα χρόνια της φασιστικής κατοχής, χιλιάδες απλοί άνθρωποι, με κίνδυνο της ζωής τους ξεχύθηκαν στους δρόμους της σιδηρόφρακτης Αθήνας για να τιμήσουν την ίδια τους την Ιστορία.

Γιατί αυτή η Ιστορία ανήκει στους απλούς ανθρώπους. Ανήκει στον εργαζόμενο λαό, αυτόν που παράγει με τα χέρια του και το μυαλό του τα μύρια αγαθά ενώ την ίδια ώρα γεύεται πείνα και ανασφάλεια. Ανήκει σε αυτούς που αγωνίζονται για την καθημερινή επιβίωση γιατί κάποιοι σαν και αυτούς τόλμησαν πριν από εβδομήντα χρόνια να πούνε «ΟΧΙ» στη σκλαβιά, την ίδια ώρα που το σύνολο της κυρίαρχης τάξης, των πλουσίων, των κομμάτων που εξουσίαζαν, οι πολιτικοί πρόγονοι αυτών που σήμερα μιλάνε στις τηλεοράσεις για ανεξαρτησία και δημοκρατία, είτε έφευγαν στο εξωτερικό, είτε συγκυβερνούσαν με τον κατακτητή στα μαύρα χρόνια 1940-1944.

Ηταν αυτοί που έγραφαν το 1941 για τη νύχτα που κατέβηκε η σβάστικα από τον Μανώλη Γλέζο και τον Απόστολο Σάντα τα παρακάτω: «Δεν είναι δυνατόν να ήσαν άνθρωποι με σώας τας φρένας αυτοί που υπεξαίρεσαν εν ώρα νυκτός την Γερμανικήν σημαίαν, η οποία εκυμάτιζεν, επί της Ακροπόλεως, παραπλεύρως της Εθνικής μας Σημαίας. Διότι μόνον παράφρονες ή όργανα ξένης προπαγάνδας ημπορούσαν να διαπράξουν μιαν τόσο επαίσχυντο πράξιν. Και είναι βέβαιον ότι, αν οι δράσται του εγκλήματός της περιήρχοντο εις χείρας του ελληνικού λαού, θα λυντσάροντο από αυτόν τον ίδιον ως εχθροί της πατρίδος μας» (Eφημερίδα «Βραδυνή», 2/6/1941).

Να ανεμίσει η σημαία της αλήθειας!

Χρόνια τώρα την Ιστορία μας τη φόρτωσαν με ψέματα ή μαλάματα και έκρυψαν το πρόσωπό της. Και είναι καιρός να αποκαλυφθεί το αληθινό της πρόσωπο. Οι δάσκαλοι πρώτοι από όλους οφείλουν να αφήσουν τα παραμύθια και να δώσουν στον δράκο το πραγματικό του όνομα, να δείξουν με το χέρι τους κακούς, να αποκαταστήσουν την αλήθεια, να ξεσαβανώσουν τους νεκρούς και να τους βάλουν μπροστά οδηγούς στη δράση.

Να ανεμίσει η αλήθεια:

• Οτι ο φασισμός είναι γέννημα-θρέμμα του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού.

• Οτι τα πραγματικά αίτια του πολέμου ήταν το μοίρασμα του κόσμου απ΄ τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις σε σφαίρες επιρροής, αλλά και το τσάκισμα του εργατικού κινήματος.

• Οτι οι κύριοι αιμοδότες και πρωτεργάτες της Εθνικής Αντίστασης ήταν το ΕΑΜ – ΕΛΑΣ – ΕΠΟΝ – ότι αυτοί ξεσήκωσαν τον κόσμο και αυτοί σήκωσαν το βάρος της αντίστασης.

• Οτι το μεγαλύτερο τμήμα του αστικού πολιτικού κόσμου της εποχής ανήκει στους «απόντες» του αγώνα, καθώς η πλειονότητα από τους πολιτικούς που κυβερνούσαν τη χώρα έφυγαν στην Αίγυπτο ενώ δεν έλειψαν και αυτοί που στελέχωσαν τις τρεις «ελληνικές» κατοχικές κυβερνήσεις των κουίσλιγκ χτυπώντας, μαζί με τους κατακτητές, τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, φορώντας ακόμη και την αποκρουστική κουκούλα του προδότη.

Εξάλλου, από τη Νίκαια της Γαλλίας, όπου είχε μετεγκατασταθεί, ο αστός πολιτικός Ν. Πλαστήρας καλούσε το λαό με επιστολή του να συνεργαστεί με τους κατακτητές: «Είμαι της γνώμης ότι πρέπει να γίνει κυβέρνησις φιλογερμανική, για να καταστήσωμεν ολιγώτερον οδυνηράν την ήτταν. Αυτό πρέπει να γίνη και αν ακόμη θα ηξεύραμε ότι ο πόλεμος θα ετελείωνε και μετά τινας μόνον μήνας με τελείαν ήτταν του άξονος (όπερ απίθανον)» Να σημειωθεί ότι αυτό το γράμμα στάλθηκε την 21 Απρίλη 1941, κι ενώ οι Γερμανοί είχαν περάσει τη Λάρισα και κατέβαιναν προς την Αθήνα.

Λίγους μήνες πριν, στις 31 Οκτωβρίου 1940 μέσα από τις φυλακές της Κέρκυρας ο Νίκος Ζαχαριάδης, Γ.Γ. του ΚΚΕ με το γράμμα του προς τον ελληνικό λαό τόνιζε:

«Ο λαός της Ελλάδας διεξάγει σήμερα έναν πόλεμο εθνικοαπελευθερωτικό, ενάντια στο φασισμό του Μουσολίνι. Δίπλα στο κύριο μέτωπο και Ο ΚΑΘΕ ΒΡΑΧΟΣ, Η ΚΑΘΕ ΡΕΜΑΤΙΑ, ΤΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ, ΚΑΛΥΒΑ ΜΕ ΚΑΛΥΒΑ, Η ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ, ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΣΠΙΤΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ...Ολοι στον αγώνα, ο καθένας στη θέση του και η νίκη θα 'ναι νίκη της Ελλάδας και του λαού της»

Και τότε αίφνης ξαναζωντάνεψαν οι 300 Σπαρτιάτες του Λεωνίδα, οι Μαραθωνομάχοι, οι Σαλαμινομάχοι, οι Ανδρούτσοι, οι Κολοκοτρωναίοι και οι Καραϊσκάκηδες και πιάστηκαν χέρι με χέρι με τους μαυροσκούφηδες του Άρη, με τα παλικάρια της Καισαριανής και της Κοκκινιάς και ενώθηκε ο λαός και οργανώθηκε ο λαός και αγωνίστηκε ο λαός.

75 χρόνια μετά – σήμερα

Από τον καιρό εκείνο, την εποχή των παππούδων και των πατεράδων μας, πέρασαν 75 χρόνια. Σήμερα, δεν κατεβάζουν πια την ελληνική σημαία από την Ακρόπολη, μόνο τους απεργούς ψεκάζουν σαν τα κουνούπια οι δυνάμεις καταστολής, χτυπώντας και σέρνοντάς τους σαν τα σκυλιά. Σήμερα, δεν πουλά κανείς το σπίτι του για ένα τσουβάλι σιτάρι στους μαυραγορίτες, αλλά του το κατάσχει η τράπεζα για λίγα ευρώ. Σήμερα, δεν μας πολεμάν οι Γερμανοί με τανκς και Στούκας, απλώς μας πουλάν τα παλιοσιδερικά τους, έτσι που καταχρεωμένοι δεν μπορούμε να σηκώσουμε κεφάλι. Σήμερα, δεν κλέβουν τη σοδειά μας, αλλά μας επιβάλλουν πρόστιμα, αν παράγουμε έστω κι ένα κιλό παραπάνω απ΄ το πλαφόν που έχει καθοριστεί στις Βρυξέλλες. Xιλιάδες οι άνεργοι, η βιομηχανία και η μεταποίηση πέφτει σαν τραπουλόχαρτο και οικονομικά τζάκια, αφού ξεζούμισαν τον εργάτη, το μετανάστη, τον ελαστικό τετραωρίτη μεταφέρουν σαν ύαινες που οσμίζονται το αίμα τα εργοστάσιά "τους" στις διπλανές χώρες των ακόμη πιο φτηνών χεριών.

Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΑΤΡΙΔΑ

Να το καταλάβουμε. Η μια «πατρίδα μας» ταξιδεύει στα ελβετικά σαλέ, παίρνει μίζες από τις Siemens, αγοράζει κάμερες που φωτογραφίζουν το λαό, έχει εφεύρει δεκάδες τρόπους για να θωρακίζει το «είναι» και το «αντέχειν» της από τον εσωτερικό εχθρό της. Η άλλη πατρίδα τρέχει για το μεροκάματα, ζει με 300 ευρώ, πεθαίνει στην ανεργία και στην αλλότρια εργασία, αναγκάζεται να πληρώνει τις θηλιές των τραπεζών που βλέπουν τα αμύθητα κέρδη τους να αυξάνονται.

Αυτές οι δύο πατρίδες συγκρούονται. Άτυπα και φανερά.. Υπόγεια και στους δρόμους. Άλλοτε δυνατά κι άλλοτε αδύναμα. Αλλά συγκρούονται. Ο ένας κόσμος δεν έχει τίποτε κοινό με τον άλλον. Στη Ρώμη, το χειρότερο μαρτύριο ήταν όταν έδεναν ένα υγιές κορμί με ένα σαπισμένο ώσπου να σαπίσει και αυτό. Οφείλουμε να κόψουμε τον ομφάλιο λώρο γιατί αν συνηθίσουμε το κακό, θα του μοιάσουμε!

Κι όποιος, χωμένος στις συστάδες των θάμνων που τον περιβάλλουν, χάνει το δάσος από το οπτικό του πεδίο, δεν έχει παρά να υποβληθεί στη βάσανο να κάνει λίγο πίσω ή λίγο μπρος και να δει τα πράγματα όπως έχουν, όπως φτιάχτηκαν κι όπως προοιωνίζονται για αύριο. Δύσκολα πράγματα, αλλά απολύτως αναγκαία.

Ε, λοιπόν να το καταλάβουν: η δική μας πατρίδα δεν είναι οι εντολές των τοκογλύφων! Η δική μας πατρίδα δεν είναι οι κυβερνητικοί εντολοδόχοι της οικονομικής ολιγαρχίας και της τρόικας που κάνοντας την ανομία «νόμο», ψήφισαν και επικύρωσαν τους προσυμφωνημένους όρους των ξένων κηδεμόνων. Η δική μας πατρίδα δεν είναι αυτοί που το λίπος γουργουρίζει ακόμη και στη φωνή τους την ίδια στιγμή που ο γιατρός διέγνωσε υποσιτισμό των μαθητών μας. Η δική μας πατρίδα δεν είναι αυτοί που φέρνουν τα κοινωνικά δικαιώματα στο απόσπασμα, την ελληνική οικονομία ανέκκλητα στη χρεοκοπία και τη χώρα στη νεοαποικιακή υποδούλωση και λεηλασία.

Όταν η άλλη πλευρά, οπλισμένη με τη θεοσοφία της αγοράς, προτάσσει τα φθηνά οικόσημα και τα τσίγκινα εξαπτέρυγα της ιδιωτικοποίησης και του ξεθεμελιώματος του δημόσιου σχολείου, όταν κηρύσσει από τον άμβωνα την συντριβή των εκπαιδευτικών και σφυρηλατεί νέες χειροπέδες στη γνώση, όταν ψυχές μαραγκιασμένες από δημόσιες αμαρτίες περιφέρουν το άθλιο σώμα ενός τσακισμένου σχολείου ως αναστάσιμο, όταν το κράτος και η βία σφίγγουν για μια ακόμη φορά τα δεσμά του Προμηθέα...

Τότε επιβάλλεται ο κόσμος της εργασίας να κάνει τους δικούς του ισολογισμούς, να καθαρίσει τα μάτια του από τις χρόνιες τσίμπλες, να «ξορκίσει» την παραλυσία και να τραβήξει τις σωστές διαχωριστικές γραμμές, ενάντια στους «πουρκουάδες», τους ριψάσπιδες και τα σκιάχτρα που φυτεύονται δίπλα του.

Οργανωμένα. Όχι χωριστά, ούτε υποταγμένα. Με το σύνθημα που ενώνει την τάξη: Ανατροπή αυτής της πολιτικής που στέλνει εμάς και τα παιδιά μας στην κόλαση. Να τολμήσουμε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους: Κυβέρνηση – Ευρωπαϊκή Ένωση – ΔΝΤ φτιάχνουν φέρετρα για εμάς και ψυχιατρεία για τους γιους και τις κόρες μας. Ένα είναι σίγουρο: εάν δεν αλλάξουμε τον κόσμο, πολλοί θα αλλάξουμε κόσμο.

Αλήθεια δεν θα έπρεπε να υπάρχει τίποτε πιο λυτρωτικό στη σημερινή βαρβαρότητα από μια σχολική γιορτή για την 28η Οκτωβρίου!

'Ερευνα στην ΕΕ: 26 εκατ. νέοι και παιδιά απειλούνται με φτώχεια

Σχεδόν 26 εκατομμύρια παιδιά και νέοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση απειλούνται με φτώχεια και κοινωνικό αποκλεισμό, σύμφωνα με τα αποτελέσματα έρευνας του ιδρύματος Bertelsmann που δημοσιεύθηκε σήμερα.

Η έρευνα απασχολεί εκτενώς τον γερμανικό Τύπο ― με αναφορές σε όλες οι μεγάλες εφημερίδες ―και τη Die Zeit να τονίζει ότι οι νέοι είναι οι μεγάλοι χαμένοι της οικονομικής κρίσης και της κρίσης χρέους στην ΕΕ τα προηγούμενα χρόνια.

Μόνο στην Ισπανία, την Ελλάδα, την Ιταλία και τηνΠορτογαλία, ο αριθμός των νέων που απειλούνται με φτώχεια και κοινωνικό αποκλεισμό αυξήθηκε κατά 1,2 εκατομμύρια από το 2007, φτάνοντας τα 7,6 εκατ., σύμφωνα με έρευνα γερμανικού ιδρύματος.

Το 27,9% του πληθυσμού της ΕΕ που είναι κάτω των 18 ετών απειλούνται από την φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, ενώ μελανές είναι οι προοπτικές 5,4 εκατομμυρίων νέων που είναι άνεργοι, δεν πηγαίνουν σχολείο και δεν βρίσκονται σε μαθητεία.

Σύμφωνα με έρευνα, το κοινωνικό χάσμα στην Ευρώπη είναι μεγαλύτερο μεταξύ βορρά και νότου, αλλά και νέων και ηλικιωμένων.

Οι νέοι αυτοί ζουν σε νοικοκυριά που κερδίζουν λιγότερο από το 60% του μέσου εισοδήματος, υποφέρουν από σοβαρές υλικές ελλείψεις, ή μεγαλώνουν σε σπίτια όπου ουσιαστικά δεν υπάρχει εισόδημα.

Επίσης, πολλοί Ευρωπαίοι πολίτες ηλικίας 20 με 24 ετών βρίσκονται σε μια πολύ δύσκολη θέση.

Σε αυτή την ηλικιακή ομάδα 5,4 εκατομμύρια (17,8%) ούτε εργάζονται, ούτε σπουδάζουν.

Το ποσοστό τους έχει σημειώσει αύξηση από το 2008 σε 25 χώρες της ΕΕ, σε κάποιες μάλιστα μεγάλη.

Μόνο στη Γερμανία και τη Σουηδία έχουν βελτιωθεί οι προοπτικές αυτής της ηλικιακής ομάδας τα τελευταία χρόνια.

Αντίθετα, στη νότια Ευρώπη καταγράφεται η πιο αρνητική εξέλιξη: στην Ισπανία το ποσοστό των νέων 20 με 24 ετών που δεν εργάζονται ούτε σπουδάζουν, αυξήθηκε από το 16,6% στο 24,8%, ενώ στην Ιταλία από το 21,6% στο 32%.

Και την ώρα που από το 2007 αυξήθηκε το ποσοστό των νέων που απειλούνται από την φτώχεια, ο αριθμός των ηλικιωμένων άνω των 65 ετών μειώθηκε στο ίδιο διάστημα από το 24,4% στο 17,8%.

Ο βασικός λόγος για αυτό είναι το γεγονός ότι, παρά την κρίση, οι συντάξεις και τα κοινωνικά επιδόματα για τους ηλικιωμένους δεν μειώθηκαν τόσο, όσο τα εισοδήματα του νεότερου πληθυσμού.

Ο πρόεδρος του ιδρύματος, Άαρτ ντε Γκέους προειδοποίησε για τις επιπτώσεις της τάσης. «Δεν αντέχουμε ούτε κοινωνικά ούτε οικονομικά μια χαμένη γενιά στην Ευρώπη. Η ΕΕ και τα κράτη-μέλη πρέπει να καταβάλουν ιδιαίτερες προσπάθειες για να βελτιώσουν σημαντικά τις προοπτικές των νέων», τόνισε.

Πηγή

Βουλή: Έως το πρωί της Τετάρτης το ν/σ για την ανακεφαλαιοποίηση

Αργά απόψε ή νωρίς το πρωί της Τετάρτης αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή το νομοσχέδιο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Έως την Παρασκευή θεωρείται πιθανό να ψηφιστεί με τη διαδικασία του κατεπείγοντος ενώ την Πέμπτη αναμένεται να κατατεθεί το νομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα.

Στην πολυπλοκότητα των ζητημάτων και σε διαφωνίες πολιτικού χαρακτήρα με τους θεσμούς αποδίδει η κυβέρνηση την ύπαρξη «ανοιχτών» θεμάτων. Νωρίτερα, στη συνεδρίαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Οικονομικής Πολιτικής, επισημάνθηκε ότι ο βαθμός υλοποίησης των προαπαιτούμενων προσεγγίζει το 90%.

Διαπιστώθηκε ο ιδιαίτερα ικανοποιητικός βαθμός ανταπόκρισης των υπουργείων και όλων των εμπλεκόμενων φορέων, με αποτέλεσμα ο βαθμός υλοποίησης να προσεγγίζει το 90% των δράσεων που αφορούσαν το χρονικό διάστημα έως και τα μέσα Οκτωβρίου.

Η ύπαρξη ορισμένων εκκρεμών ζητημάτων (π.χ. το καθεστώς προστασίας της α' κατοικίας από τους πλειστηριασμούς, η εφαρμογή ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση, το καθεστώς λειτουργίας των φαρμακείων) οφείλεται στην πολυπλοκότητά τους καθώς και σε διαφωνίες πολιτικού χαρακτήρα με τους θεσμούς. Για τα θέματα αυτά οι συζητήσεις συνεχίζονται. 

Όπως έγινε γνωστό μετά τη συνεδρίαση, το νομοσχέδιο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα κατατεθεί στη Βουλή εντός της εβδομάδας.

Πηγή