Δωρεάν μεταφορά ευπαθών οικονομικά φοιτητών με τα ΚΤΕΛ στην Κρήτη

Σύμβαση για την δωρεάν μεταφορά των ευπαθών οικονομικά φοιτητών με τα υπεραστικά και αστικά ΚΤΕΛ στο νησί συνυπέγραψε σήμερα (25/10/2016) ο Περιφερειάρχης Κρήτης Σταύρος Αρναουτάκης με τους εκπροσώπους των ΑΕΙ και ΤΕΙ του νησιού, και τις διοικήσεις-εκπροσώπων των ΚΤΕΛ.

Πρόκειται για μια σημαντική κοινωνική δράση που υλοποιεί η Διεύθυνση Κοινωνικής Μέριμνας στο πλαίσιο του «υπερτοπικών» δράσεων του Κοινωνικού Προγράμματος της Περιφέρειας Κρήτης, που σχεδίασε και ολοκλήρωσε την δράση για την δωρεάν μετακίνηση απόρων φοιτητών που φοιτούν στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της Κρήτης.

Οι παρεχόμενες υπηρεσίες αφορούν φοιτητές που φοιτούν στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της Κρήτης και πληρούν τα κριτήρια του ΤΕΒΑ, που θέτει η Κ.Υ.Α. Δ23/οικ. 19462/1277 (ΦΕΚ 1066/5-6-2016) με τη χορήγηση Κάρτας απεριορίστων διαδρομών.

Η παραπάνω Δράση αφορά 248 άπορους φοιτητές που φοιτούν στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της Κρήτης που θα λάβουν Κάρτα Δωρεάν Μετακίνησης Απόρων Φοιτητών που είναι απεριορίστων διαδρομών.

Οι δικαιούχοι για την Περιφερειακή Ενότητα Ηρακλείου είναι 97,  εκ των οποίων οι 73 είναι φοιτητές των Σχολών του Πανεπιστημίου Κρήτης και οι 24 του ΑΤΕΙ Κρήτης.

Οι δικαιούχοι για την Περιφερειακή Ενότητα Ρεθύμνου είναι 32, εκ των οποίων οι 31 είναι φοιτητές των Σχολών του Πανεπιστημίου Κρήτης και 1 φοιτητής του ΑΤΕΙ Κρήτης.

Οι δικαιούχοι για την Περιφερειακή Ενότητα Χανίων είναι 109, εκ των οποίων οι 100 είναι φοιτητές του Πολυτεχνείου Κρήτης και 9 φοιτητές του ΑΤΕΙ Κρήτης.

Οι δικαιούχοι για την Περιφερειακή Ενότητα Ρεθύμνου είναι 10, εκ των οποίων το σύνολο είναι φοιτητές ς του ΑΤΕΙ Κρήτης.

Το 50% του κόστους των Καρτών Δωρεάν Μετακίνησης Απόρων Φοιτητών θα καλυφθεί από τα ΚΤΕΛ της Κρήτης στα πλαίσια της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης ενώ το υπόλοιπο ποσό θα καλυφθεί από το Κοινωνικό Πρόγραμμα της Περιφέρειας Κρήτης.

Η χορήγηση Κάρτας Δωρεάν Μετακίνησης Απόρων Φοιτητών που είναι απεριορίστων διαδρομών, σκοπό έχει να συνδράμει τα άτομα της ευαίσθητης κοινωνικής ομάδας (άπορους φοιτητές που φοιτούν σε ΑΕΙ της Περιφέρειας Κρήτης ) για να μπορούν να συνεχίσουν τις σπουδές τους, καλύπτοντας ένα σημαντικό μέρος του κόστους του πληγέντος οικογενειακού προϋπολογισμού τους. 

Νέα επίθεση του Βουδούρη στον Μουζάλα - Τον κατηγορεί για ρεσιτάλ ψεύδους

Στα όσα είπε ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας στη βουλή, απάντησε ο Οδυσσέας Βουδούρης.

Ο πρώην γ.γ. πρώτης υποδοχής κατηγόρησε τον κ. Μουζάλας ότι «έδωσε ρεσιτάλ ψεύδους, στην προσπάθειά του να αποκρύψει τις προσωπικές του ευθύνες για τις δραματικές δυσκολίες που βιώνουν οι πρόσφυγες, καθώς και για να δικαιολογήσει το παράλληλο σύστημα διοίκησης, που έχει στήσει, αντί να εφαρμόσει τον Νόμο 4375/2016, ως όφειλε».

Επίσης, δηλώνει πως είναι στη διάθεση της Βουλής εφόσον κριθεί σκόπιμο προκειμένου να καταθέσει όλα τα στοιχεία που έχει υπόψιν του. Παράλληλα, σημειώνει ότι πρέπει να κληθεί και ο κ .Μουζάλας, «ώστε σε μια διαδραστική διαδικασία, να αποκατασταθεί όλη η αλήθεια».

Ο κ. Βουδούρης σημειώνει ακόμη πως «στην χθεσινή συζήτηση δεν κλήθηκε ο κ. Μουζάλας «να αποδείξει την αθωότητά του», όπως παραπλανητικά ισχυρίστηκε» και πως «φράσεις όπως «δεν θα αποδείξω πως δεν είμαι νυφούλα», είναι φτηνά επικοινωνιακά τρικ».

Επίσης αναφέρει ότι ο κ. Μουζάλας δεν απάντησε:

Γιατί έδωσε όλες τις αρμοδιότητες του Τμήματος Τεχνικής Υποστήριξης του Υπουργείου σε προσωπικούς του συμβούλους και φίλους του, οι οποίοι μεταξύ άλλων τριπλασίασαν τον προϋπολογισμό δομών φιλοξενίας,

Γιατί διόρισε «άτυπους συντονιστές» επιλογής του, αντί των Διοικητών που προβλέπονται από τον Νόμο

Προσπάθησε να αποκρύψει ότι, χωρίς υπουργική ανάθεση αρμοδιοτήτων, ο Γενικός Γραμματέας ΔΕΝ μπορεί να εκδώσει αποφάσεις, ακόμα και αυτές που προβλέπονται από τον νόμο.

Δεν εξήγησε, το πρωτοφανές γεγονός στα κυβερνητικά χρονικά, γιατί ΜΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕ ΜΕ ΕΠΙΣΗΜΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΚΑΘΕ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ.

«Όχι μόνο δεν έδωσε καμία ουσιαστική απάντηση στα συγκεκριμένα ερωτήματα των βουλευτών, αλλά αντιθέτως, χάνοντας την ψυχραιμία του, περιέπεσε σε αλλεπάλληλα ψεύδη» υπογραμμίζει μεταξύ άλλων ο κ. Βουδούρης και φέρνει ως παράδειγμα την αναφορά του υπουργού ότι «δεν γνωρίζει την τιμή ενός οικίσκου».

«Η τιμή αυτή προφανώς αποτελεί βασική παράμετρο για τον σχεδιασμό οποιασδήποτε δομής προσφύγων. Συνεπώς ο κ. Μουζάλας, είτε είναι εντελώς ανεπαρκής για τη θέση που κατέχει, είτε ψεύδεται κατ’ επανάληψη», τονίζει και καταλήγει δεν αναφέρθηκαν σημαντικά «όπως π.χ. ο νεφελώδης ρόλος του ΚΕΠΟΜ», ενώ σε θέματα που ανέφεραν οι παρεμβαίνοντες βουλευτές, εξέλειπαν σημαντικά στοιχεία «όπως πχ το ετήσιο κόστος ανά πρόσφυγα».

Πηγή

Ουδέν νεώτερον από το Δυτικό Μέτωπο

Του  Γιάννη Κιμπουρόπουλου

 Μέχρι τον Ιανουάριο επιμηκύνει τώρα η κυβέρνηση το χρονοδιάγραμμα για χρέος και ποσοτική χαλάρωση – Καμιά ένδειξη ότι οι δανειστές θα ανταποκριθούν

Ούτε αυτή την εβδομάδα γίναμε σοφότεροι ως προς τη λύση της εξίσωσης «αξιολόγηση- χρέος- ποσοτική χαλάρωση- έξοδος στις αγορές», το οποίο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ έχει αναγάγει σε μείζον θέμα, αν και το πραγματικό όφελος για την κοινωνία από την προωθούμενη λύση είναι δυσδιάκριτο.

Η τελετουργία της πρώτης αξιολόγησης κλείνει τυπικά τη Δευτέρα, με την εκταμίευση του υπολοίπου (1,7 δισ.) της υποδόσης, ενώ ταυτόχρονα άνοιξε η δεύτερη αξιολόγηση, με ασαφές χρονοδιάγραμμα. Η κυβέρνηση βάζει ως «ημερομηνία λήξης» την 5η Δεκεμβρίου, οπότε είναι προγραμματισμένη η τελευταία συνεδρίαση του Eurogroup για το 2016. Την έθεσε επίσημα, δια του πρωθυπουργού στις Βρυξέλλες που προέβαλε ως επόμενο ορόσημο την ένταξη της Ελλάδας στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ τον Ιανουάριο. Όμως, δεν υπάρχει η παραμικρή ένδειξη ότι θα έχει στο μεταξύ εκπληρωθεί το κυβερνητικό «προαπαιτούμενο», δηλαδή η ανακοίνωση των μέτρων ελάφρυνσης του χρέους (τουλάχιστον) των βραχυπρόθεσμων, και μάλιστα «ταυτόχρονα», κατά την έκφραση που χρησιμοποίησε ο πρωθυπουργός στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Η κυβερνητική εκπρόσωπος μετρίασε την απολυτότητα της φράσης μιλώντας για συμφωνία για το χρέος αμέσως μετά την αξιολόγηση. Ευκαιρίας δοθείσης, και με δεδομένη την αβεβαιότητα στα μέτωπα με τους δανειστές, άνοιξε και το κεφάλαιο της ενδοκυβερνητικής ομφαλοσκόπησης, προαναγγέλλοντας «ριζικό, δομικό ανασχηματισμό».

Αμετακίνητοι οι «παίκτες»

Όποια παράλληλη ανάγκη και αν επέβαλε στον πρωθυπουργό και το επιτελείο του την αλλαγή προτεραιοτήτων, είναι βέβαιο ότι η βασική πηγή της είναι το θολό τοπίο στο μέτωπο του χρέους. Στο οποίο, οι βασικοί παίκτες μένουν αμετακίνητοι στις θέσεις τους:

Ο Β. Σόιμπλε, τρεις φορές την τελευταία βδομάδα επανέλαβε – με εξαιρετική ακρίβεια στη χρήση των λέξεων _ την ίδια θέση: «Όλοι προσποιούνται ότι κάποια μορφή ελάφρυνσης του χρέους θα έκανε καλύτερα τα πράγματα στην Ελλάδα. Το μόνο πράγμα που θα άλλαζε είναι ότι θα μειωθεί ακόμη περισσότερο γενικά κάθε βούληση για να ασχοληθούν με μερικές μεταρρυθμίσεις», είπε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, καθιστώντας σαφές ότι θα συνεχίσει να μπλοκάρει την πολυαναμενόμενη κίνηση του ESM.

Αλλά και ο Μάριο Ντράγκι, από τον οποίο πολλοί προσδοκούν να παίξει ρόλο από μηχανής θεού, δεν μας έκανε σοφότερους. Αν και η δήλωσή του την Πέμπτη, κατά τις ανακοινώσεις των αποφάσεων της ΕΚΤ, ερμηνεύτηκε από την κυβέρνηση ως θετικό μήνυμα, το μόνο που είπε είναι, ότι η συζήτηση για αγορά ελληνικού χρέους από την ΕΚΤ είναι «πρώιμη» και ότι σε κάθε περίπτωση η ΕΚΤ θα προβεί σε αξιολόγηση του χρέους «ανεξάρτητα». Δηλαδή, δεν θα περιμένει το ΔΝΤ ούτε θα συντονιστεί μ’ αυτό. Αυτό σημαίνει δύο τινά: πρώτον, ότι η ΕΚΤ θεωρεί μάλλον δεδομένο ότι το ΔΝΤ θα κάνει αρνητική έκθεση βιωσιμότητας τον Νοέμβριο και δεν θα αποφασίσει συμμετοχή του σε δανεισμό, τουλάχιστον προς το παρόν, και δεύτερον ότι η ίδια η ΕΚΤ δεν δεσμεύεται για τη δική της αντίστοιχη κίνηση από το χρονοδιάγραμμα «μέχρι το τέλος του έτους».

Καμιά αλλαγή δεν υπάρχει και μεταξύ «συμμάχων» και «αντιπάλων» της κυβέρνησης στην Ε.Ε. Οι συναντήσεις του πρωθυπουργού στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής πρόσθεσαν μια γενική τοποθέτηση του Ολάντ υπέρ της τήρησης των αμοιβαίων δεσμεύσεων. Η Μέρκελ παρέπεμψε στον Σόιμπλε, η Κομισιόν παραμένει σε στάση λεπτής ακροβασίας και η «παρεξήγηση» με τον Σουλτς, που δήλωσε έκπληξη για τις πληροφορίες περί πρωτοβουλίας του Ευρωκοινοβουλίου για το ελληνικό χρέος, καταδεικνύει μεταξύ άλλων τη συνοχή που χαρακτηρίζει τη γερμανική πολιτική ελίτ: κανείς δεν «πουλάει» κανέναν.

Με δεδομένο ότι και το ΔΝΤ μένει αμετακίνητο, οι κυβερνητικές ελπίδες μετατίθενται τώρα στην παρέμβαση Ομπάμα, που θα κάνει ένα πέρασμα από την Αθήνα στα μέσα Νοέμβρη, στο πλαίσιο της αποχαιρετιστήριας περιοδείας του στην Ευρώπη, με τελικό σταθμό το Βερολίνο. Θα έχουν προηγηθεί οι αμερικανικές εκλογές και, αν δεν έχει μεσολαβήσει κάποιο σοκ με νίκη του Τραμπ, ο Ομπάμα αναμένεται να ασκήσει κάποια πίεση, αντίστοιχη με τη γενική ρητορική κατά της λιτότητας που άσκησε με την ευκαιρία της επίσκεψης του Ιταλού πρωθυπουργού στις ΗΠΑ. Ωστόσο, τα περιθώρια γι’ αυτήν την πίεση δεν είναι μεγάλα: η αμερικανική ηγεσία ούτε θέλει, ούτε μπορεί να επιβάλει στο ΔΝΤ άνευ όρων συμμετοχή στο ελληνικό πρόγραμμα, ενώ κατανοεί και τα πολιτικά όρια της Μέρκελ και του κόμματός της.

Δυο σενάρια για ΔΝΤ και ESM

Τα χρονικά περιθώρια είναι στενά. Ακόμη κι αν θεωρήσουμε ότι ο ορίζοντας της 5ης Δεκεμβρίου δεν είναι ρεαλιστικός για κάποιας εκδοχής συμβιβασμό, το επόμενο ορόσημο δεν πάει πέρα από τα τέλη Φεβρουαρίου. Έπειτα αρχίζει ένα σερί εκλογικών αναμετρήσεων σε Ολλανδία, Γαλλία και τελικά στη Γερμανία που θα παγώσει κάθε διεργασία στην Ε.Ε. Κι αυτό, αν δεν έχει μεσολαβήσει κάποιος ιταλικός «σεισμός» στο δημοψήφισμα του Ρέντσι. Σ’ αυτό το διευρυμένο, τετράμηνο χρονοδιάγραμμα, μεταξύ Κομισιόν, ΕΚΤ, ESM και ΔΝΤ εξετάζονται εναλλακτικά σενάρια που ενδέχεται να βγάλουν όλους τους «παίκτες» από τη δύσκολη θέση.

Ένα από τα σενάρια αυτά αφορά την αναζήτηση εναλλακτικού ρόλου για το ΔΝΤ στο τρίτο Μνημόνιο, που δεν θα απαιτεί να χαρακτηρίσει βιώσιμο το χρέος. Αυτό θα μπορούσε να γίνει είτε με έναν αναβαθμισμένο ρόλο συμβούλου για το Ταμείο (όχι απλά «παρατηρητή»), είτε με πολύ μικρό, συμβολικό δανεισμό (αν και ακόμη και γι’ αυτό το καταστατικό του θέτει κριτήρια βιωσιμότητας).

Το δεύτερο σενάριο φέρει τον ESM να επιχειρεί μια αθόρυβη, βραχυπρόθεσμη de facto αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, χωρίς να χρειαστεί καν να την ανακοινώσει. Αυτή μπορεί να προκύψει μέσα από την αναχρηματοδότηση του δικού του δανεισμού, δηλαδή με αντικατάσταση μέρους των ελληνικών ομολόγων που κατέχει με άλλα, ελαφρώς μεγαλύτερης διάρκειας και σταθερού επιτοκίου. Αυτό απαιτεί «εθελοντές» από τις αγορές, δηλαδή επενδυτικά κεφάλαια πρόθυμα να εμπλακούν σ’ αυτήν την απομόχλευση του χρέους μέσα από παράγωγα προϊόντα. Η προθυμία δεν είναι δεδομένη. Αν πάντως προκριθεί μια τέτοια λύση, αυτή με τη σειρά της, θα διευκόλυνε και την επόμενη κίνηση της ΕΚΤ.

Σαρωτική «αναδιάρθρωση»

Φυσικά, όλα αυτά ηχούν σαν συζητήσεις για το φύλο των αγγέλων, μπροστά στο εύρος και το βάθος των καταστροφικών αλλαγών που γίνονται δια του Μνημονίου στην ελληνική οικονομία. Πέρα από τις διαπραγματεύσεις στα εργασιακά, που θα αποδώσουν πιθανότατα μια τυπική αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων, χωρίς ουσιαστική επίδραση στην εργασιακή ζούγκλα που επικρατεί, η διαχείριση των κόκκινων επιχειρηματικών δανείων και το υπό συζήτηση νομοσχέδιο για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό αποτελούν τα νέα εργαλεία για το μεγάλο ξεκαθάρισμα στην παραγωγική βάση της χώρας. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο SSM, o εποπτικός μηχανισμός των ευρωπαϊκών τραπεζών, απαιτεί πριν την εφαρμογή του εξωδικαστικού συμβιβασμού, οι τράπεζες να σταματήσουν να συντηρούν τις επιχειρήσεις που δεν είναι βιώσιμες. Αυτό σημαίνει ότι το επόμενο κύμα «αναδιάρθρωσης», μέχρι τέλος του χρόνου ή τις αρχές του 2017, θα βρει χιλιάδες επιχειρήσεις στα πρόθυρα λουκέτου. Κι αν το λουκέτο μπορεί να θεωρηθεί ένα δίκαιο τέλος για τους «επιχειρηματίες» που τις φέσωσαν, δεν ισχύει το ίδιο για τους χιλιάδες εργαζόμενους που θα μείνουν άνεργοι και για την υποδομή που θα οδηγηθεί σε απαξίωση.

Εντάξει ρε φίλε και συ τι προτείνεις;

γράφει ο Σωκράτης Μαντζουράνης

Δεν προλαβαίνεις να αποσώσεις μια σκέψη, μια κουβέντα βρε αδερφέ, και να η ερώτηση:

– Εντάξει ρε φίλε και συ τι προτείνεις;

Ακολουθεί ένα υπομειδίαμα που υπονοεί «τώρα εδώ σ’ έχω…» και απανωτά, διαμορφώνεται και το αποδεκτό πλαίσιο της απάντησης:

– Και μη μου αναμασήσεις τις αρλούμπες της ΛΑΕ και της Ζωής, ούτε βέβαια τα παλαιολιθικά του ΚΚΕ και τα «επαναστατικά» της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Αισθάνεσαι μια λύπηση, πρέπει όμως ν’ απαντήσεις.

Γιατί το ερώτημα εκ των πραγμάτων, αναδεικνύει δυο σοβαρά πολιτικά ζητήματα και ας μην τα αντιλαμβάνεται ο ερωτών.

Το πρώτο, είναι αυτή η ίδια η ερώτηση.

Η επιλογή των στελεχών της «πρώτης φοράς αριστερά», να υπερασπισθούν τη δεξιά πολιτική της «αριστερής» τους κυβέρνησης, με δεξιές τακτικές.

Χρόνια δοκιμασμένη μέθοδος από την κάθε είδους δεξιά.

Στην ουσία, σου λένε το εξής απλό:

– Έχεις φίλε καμιά καλύτερη πρόταση για τη διαχείριση του συστήματος που υπηρετώ;

Όταν κάποτε οι κομμουνιστές έλεγαν στο «αριστερό» ΠΑΣΟΚ ότι «η θέση μας είναι έξω από ΝΑΤΟ και ΕΟΚ», οι πρώτοι φορά σοσιαλιστές, απαντούσαν χαμογελαστοί, όπως καλή ώρα:

– Εντάξει ρε φίλε… Κάτι πιο σοβαρό και ρεαλιστικό; Που ζείτε;

Η πρώτη απάντηση εδώ, είναι σχετικά εύκολη.

– Δυστυχώς καλοί μου άνθρωποι, πρόταση που να εξυπηρετεί τούτη την Ε.Ε., τούτο το σύστημα, τούτους τους «συσχετισμούς», τούτη τη δημοκρατία, τούτο τον εξανδραποδισμό της εργατικής τάξης, τούτον τον αφανισμό της κοινωνίας, τούτη την «αριστερά» και τους «αριστερούς» της, δεν έχω.

Πρόταση κοινωνικής και πολιτικής επιβίωσής σας, δεν έχω.

Η κοινωνία ποτέ δεν χρειαζόταν μια τέτοια «αριστερή» πρόταση.

Εσείς μόνο τη χρειάζεστε.

Μπορείς να απαντήσεις κάπως έτσι, να τους κοιτάξεις επιτιμητικά και να ξεμπερδεύεις

Εύκολα πράγματα.

Όμως το ερώτημα καραδοκεί και περιμένει απάντηση επί της ουσίας.

– Λοιπόν φίλε, τι προτείνεις;

Εδώ, βρίσκεσαι αντιμέτωπος με το κύριο πολιτικό ζητούμενο σήμερα:

Ποια είναι η άλλη πολιτική πρόταση σου, σύντροφε;

Κι εδώ, αρχίζουν τα δύσκολα.

Τι να προτείνεις σε μια κοινωνία που την έφεραν στην απόγνωση και προσπαθεί να πιαστεί απ’ όπου μπορεί για να επιβιώσει;

Τι να πεις στους αριστερούς που βλέπουν τις ιδέες, τις αξίες και τις ελπίδες τους να διαπομπεύονται;

Με ποια πρόταση να πας στους νέους και στις ουρές των ανέργων, που σκοτώνονται για 1-2 «μαύρα» μεροκάματα;

Πώς να μιλήσεις για «ανάπτυξη», όταν όλα τα «κλειδιά» της οικονομίας σου, τα έχουν δώσει σε διεθνείς τοκογλύφους;

Πώς να φτιαχτεί «κίνημα», όταν τα συνδικάτα είναι ανύπαρκτα και οι «ηγεσίες» του συνδικαλιστικού κινήματος βολεμένες και υποτακτικές;

Ποια εθνική αξιοπρέπεια να επικαλεσθείς και ποια Δημοκρατία να υπερασπισθείς όταν όλα τα έχουν υποθηκεύσει για ένα «χρέος» που δεν είναι δικό μας και μια «καρέκλα» που είναι δική τους;

Τι να πεις στους βουβούς και απόντες «των γραμμάτων και των τεχνών», πώς να σ’ ακούσουν φοβισμένοι δικαστές και «σαράφηδες» κληρικοί;

Και δεν είναι το ζόρι μονάχα, το τι να πεις.

Είναι και το «ποιος».

«Ποιος» θα μιλήσει και θα πείσει και θ’ αντέξει.

Είναι μεγάλη η ζημιά, που κάνουν.

Δεν καταστρέφουν μόνο την οικονομία.

Αλλοιώνουν συνειδήσεις, εξαργυρώνουν αγώνες, παραμορφώνουν οράματα, προσαρμόζουν την Αριστερά στο μπόι τους.

Αυτή είναι πιο μεγάλη ζημιά από το χρέος και τα μνημόνια.

– Όμως παρ’ όλα αυτά, τι προτείνεις;

Δεν έχω έτοιμη μια πρόταση, με αναλύσεις, πίνακες και μελέτες.

Κανείς δεν έχει.

Μόνο τούτο το απλό, μπορώ να προτείνω:

Ελάτε να πούμε στον κόσμο πως το όνειρο για μια σοσιαλιστική κοινωνία είναι ολοζώντανο.

Πως τούτη η βαρβαρότητα δεν είναι παντοδύναμη.

Πως η κοινωνία έχει ελπίδα, μόνο αν πιστέψει στη δύναμη της.

Ας αρχίσουμε απ’ αυτά που κάτι μου λέει, πως είναι και τα μόνα που φοβούνται.

Δυστυχώς, άλλη πιο τεκμηριωμένη, πιο ρεαλιστική και πιο Αριστερή πρόταση, δεν έχω.

Ανασχηματισμός εκλογών

Η πορεία της κυβέρνησης Τσίπρα μοιάζει όλο και περισσότερο με εκείνη του Σαμαρά. Και τότε, από τις αρχές του 2014, ο Σαμαράς βλέποντας τα αδιέξοδα να πληθαίνουν, υιοθέτησε εξ' ανάγκης το διαβόητο success story, ώστε να εμψυχώσει το απελπισμένο στράτευμα.

Η μέθοδος είναι απλή: επιλέγεις ορισμένους δείκτες της οικονομίας που πάνε σχετικώς καλά και τους προβάλεις, ενώ ταυτόχρονα αποσιωπάς άλλους, πιο ουσιώδεις, αλλά αρνητικούς. Έτσι και τώρα, η κυβέρνηση Τσίπρα προβάλει την σχετικά καλή πορεία των εσόδων  τον Σεπτέμβριο και το γεγονός πως το 2016 δεν θα κλείσει με ύφεση, αλλά αποφεύγει να αναφερθεί σε άλλους, πιο καθοριστικούς δείκτες, όπως είναι η συνολική ζήτηση, οι εξαγωγές, η βιομηχανική παραγωγή, η πτώση των τουριστικών εσόδων και - το κυριώτερο- η αύξηση του χρέους.

Έχουμε λοιπόν ένα νέο success story, αυτή τη φορά αριστερής κοπής. Όμως, η αισιόδοξη αυτή αφήγηση της κυβέρνησης συνοδεύεται και από πράξεις που επιδεινώνουν την κατάσταση της οικονομίας, προσλήψεις μάλλον αδιαφανείς στο δημόσιο και όλο και πιο αυξημένη φορολόγηση του ιδιωτικού τομέα. Την ώρα, για παράδειγμα, που το 30% σχεδόν των αστικών λεωφορείων είναι καθηλωμένα λόγω βλάβης στα αμαξοστάσια, χωρίς ανταλλακτικά και αυτά που κυκλοφορούν μοιάζουν περισσότερο με λεωφορεία χώρας της Αφρικής, παρά της Ευρώπης, η κυβέρνηση δίνει κοντά στα 9 εκατομμύρια για να αγοράσει ηχοσυστήματα και να προσλάβει παραγωγό μουσικής, μέλος του Συριζα! Το λεωφορείο δεν θα περνάει μεν, αλλά όταν θα εμφανίζεται, μετά από μία ώρα, ημικατεστραμμένο, θα μας παίζει Αλεξίου.

Τέτοιου είδους περιστατικά δείχνουν πως η κυβέρνηση έχει χάσει τον έλεγχο των πράξεών της. Επιπλέον, δείχνουν και κάτι χειρότερο: απουσία σχεδίου. Ο ανασχηματισμός που επέρχεται θα είναι εκλογικός ανασχηματισμός, κατά το πρότυπο του ανασχηματισμού Σαμαρά, τον Ιούλιο του 14, έξι μήνες περίπου προ των εκλογών. Και τώρα, όπως και τότε, οι δανειστές δεν έδιναν κανένα περιθώριο στην ελληνική κυβέρνηση, δεν έδειχναν ευελιξία και την οδηγούσαν σε απόλυτο αδιέξοδο.

Γιατί; Διότι όταν οι δανειστές γνωρίζουν πως η κυβέρνηση έχει χάσει την νομιμοποίησή της, πως δηλαδή εκφράζει πάνω- κάτω το 20-25% του λαού, τότε, φροντίζοντας  πάντα να έχουν απέναντί τους μια κυβέρνηση που θα είναι σε θέση να υλοποιεί τα μέτρα που ψηφίζει και να έχει την ανοχή της κοινωνίας, οδηγούν τα πράγματα σε πολιτική αλλαγή. Το ερώτημα είναι: ο Συριζα δεν υλοποιεί το πρόγραμμα που υπέγραψε; Το υλοποιεί, μέσες άκρες. Το ζήτημα είναι πως υλοποιώντας το έχασε την εμπιστοσύνη των πολιτών, καθώς εκλέχθηκε με εντελώς διαφορετικό πρόγραμμα.

Αυτή η πολιτική δυσαρμονία μπορεί για ένα διάστημα να αντιμετωπιστεί, αλλά όχι για πολύ. Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε ενώπιον ενός σχεδιασμού πολιτικής αλλαγής στην Ελλάδα, καθώς η κυβέρνηση Συριζα- ΑΝΕΛ έχασε κάθε ίχνος αξιοπιστίας στο εσωτερικό και επομένως και στο εξωτερικό.

Το ίδιο έκαναν οι δανειστές και στον Σαμαρά: δεν τούδωσαν το παραμικρό και τον οδήγησαν δεμένο χειροπόδαρα στις προεδρικές εκλογές, ώστε να αντιμετωπίσουν σε καθαρό πολιτικό τοπίο την κυβέρνηση Συριζα. Το ίδιο κάνουν και τώρα με τον Τσίπρα: στην αρχή τον στήριξαν και τώρα τον εγκαταλείπουν. Αυτό ένα έμπειρο πολιτικό σώμα, όπως η ηγεσία του Συριζα, με στελέχη μάλιστα που προέρχονται από το ΚΚΕ και έχουν μακρά πείρα, θα έπρεπε να το έχουν προβλέψει. 'Ήταν ποτέ δυνατόν μια κυβέρνηση Σύριζα να φέρει σε πέρας ένα οικονομικό πρόγραμμα που έχουν συντάξει στο eurgroup; Όχι.

Ο Σαμαράς έκανε τότε έναν εκλογικό ανασχηματισμό, τοποθετώντας τον Ντινόπουλο υπουργό εσωτερικών, απομακρύνοντας τον Αρβανιτόπουλο από το παιδείας, δίνοντας εν γένει μια νότα λαϊκής δεξιάς στο σχήμα, που στόχευε κατευθείαν στις εκλογές. Κάτι αντίστοιχο θα κάνει προφανώς και ο Τσίπρας, θα σκεφτεί ένα σχήμα εκλογικής μάχης. Η μόνη διαφορά μεταξύ τους είναι πως ο Σαμαράς είχε μπροστά του υποχρεωτικές εκλογές λόγω προέδρου δημοκρατίας.

Αλλά ούτε κι αυτό διαφέρει εν τέλει. Έχει και ο Τσίπρας μπροστά του υποχρεωτικές εκλογές: τον κόφτη.

Απόστολος Διαμαντής

Το χαστούκι - déjà vu σε πακιστανική εκδοχή

 Είναι μια παράξενη αίσθηση ότι έχεις ξαναδεί ή ξαναζήσει το ίδιο περιστατικό, τη συγκεκριμένη στιγμή...Ο επιστημονικός όρος είναι: προμνησία. Στην καθομιλουμένη όμως, συνηθίζουμε τον γαλλικό όρο: déjà vu.

 Η πακιστανή Σαΐμα Κανβάλ κάνει ρεπορτάζ [αχά, δημοσιογράφος, κάτι μου θυμίζει το επάγγελμα...] προσπαθώντας επίμονα από ό,τι φαίνεται στο video που έγινε κιόλας viral, να αποσπάσει μια δήλωση από τον αστυνομικό [;] αλλά ο αστυνομικός προσπαθεί να την αποφύγει.

Εκείνη συνεχίζει απτόητη. Προσπαθεί να κάνει τη δουλειά της με επιμονή και σθένος – τι μου θυμίζει να δεις αυτή η κατάσταση... Μέχρι τη στιγμή που ο αστυνομικός σηκώνει το χέρι του και την χτυπάει on camera.

Η δημοσιογράφος ήξερε ότι υπήρχαν κάμερες, κι εκείνος το ’ξερε ότι η κάμερα τον καταγράφει όταν σήκωσε το χέρι του και την χαστούκισε... Νάτο πάλι το παράξενο συναίσθημα...déjà vu!

Το κλου της υπόθεσης: «Σε βάρος του αστυνομικού κατατέθηκε μήνυση, αλλά οι αξιωματούχοι απάντησαν με τον ίδιο τρόπο, κατηγορώντας εκείνη και το τηλεοπτικό συνεργείο ότι τους εμπόδισαν να κάνουν τη δουλειά τους».

Ομοιότητα - καρμπόν!

Στο Πακιστάν το χαστούκι πάει σύννεφο. Ενώ εδώ ε; Πολιτισμός.

Η διαφορά είναι ότι όταν το χαστούκι πέφτει on camera από πακιστανό άνδρα σε πακιστανή γυναίκα-δημοσιογράφο, «είναι απολίτιστοι και τι περιμένεις; αφού εκεί η γυναίκα δεν έχει καμιά αξία...γεμίσαμε από δαύτους, γύρευε κι εδώ τι θα κάνουν...» και λοιπά clichés όπως τα ακούμε κάθε μέρα... Όταν το χαστούκι πέφτει on camera από έλληνα άνδρα σε ελληνίδα γυναίκα-δημοσιογράφο-πολιτικό , τότε... «μα πήγαινε γυρεύοντας κι αυτή, δεν το κλεισε...στόμα είναι αυτό; Δεν σταματάει, προκαλεί συνέχεια, καλά της έκανε, της χρειαζόταν, να βάλει μυαλό».

Ακόμη και τώρα, τόσα χρόνια και τόσα γεγονότα μετά από εκείνο το αλήστου μνήμης χαστούκι, υπάρχουν άνθρωποι που διατυπώνουν αυτήν την άποψη. Κι ακόμη περισσότεροι που θεωρούν – πιθανώς – ότι το χαστούκι στο Πακιστάν είναι πιο βαρύ από ό,τι στην Ελλάδα. Επειδή εκεί η θέση της γυναίκας είναι πιο υποβαθμισμένη. Ή ακόμη και το αντίστροφο. Ότι εκεί το χαστούκι είναι πιο... ελαφρύ, αφού είναι η πιο ελαφρά μορφή βίας που μπορεί να δεχθεί μια γυναίκα στο Πακιστάν. [«Για τόλμα να με χτυπήσεις ελαφρά...»]

Η αλήθεια είναι ότι το χαστούκι είναι παντού χαστούκι. Είναι μια μορφή έμφυλης βίας που εξαπολύεται με θράσος και τσαμπουκά εναντίον του φύλου, του λειτουργήματος, της ελευθερίας της έκφρασης και εφόσον είναι on air, εναντίον και της κοινής γνώμης. Δεν πέφτει μόνο πάνω στο μάγουλο της γυναίκας που το εισέπραξε αλλά και στα μάγουλα των [τηλε]θεατών που το είδαν. Και θα πρεπε να κοκκινίζει τα μάγουλα όλων μας από ντροπή. Πόσο κρίμα που μερικών τα μάγουλα κοκκινίζουν από χαρά.

Ιφιγένεια Κοντού

Στις 15 Νοεμβρίου θα επισκεφθεί την Αθήνα ο Ομπάμα..

Ο Λευκός Οίκος, με ανακοίνωσή του, γνωστοποίησε σήμερα την ημερομηνία της επίσκεψης του Αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα στην Αθήνα.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση ο Αμερικανός πρόεδρος, θα επισκεφθεί την Αθήνα στις 15 Νοεμβρίου και θα συναντηθεί με τον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο και με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα.

Ειδικότερα η ανακοίνωση αναφέρει: «Ο Αμερικανός πρόεδρος θα φτάσει στην Ελλάδα στις 15 Νοεμβρίου, όπου θα συναντηθεί με τον πρόεδρο της της Ελληνικής Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο και με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και θα επαναβεβαιώσει την υποστήριξη των ΗΠΑ στις προσπάθειες που καταβάλλονται για να εισέλθει η ελληνική οικονομία στο μονοπάτι της σταθερότητας και της επανόδου στην ευημερία».

Επίσης στην ανακοίνωση, επισημαίνεται: «θα κάνει την σαφή την εκτίμηση των ΗΠΑ για την αξιοσημείωτη γενναιοδωρία που επέδειξε η ελληνική κυβέρνηση και ο ελληνικός λαός στους πρόσφυγες και τους μετανάστες». 

Στα 8 δισ. ευρώ τα φέσια του Δημοσίου!

Σε πολύ υψηλά επίπεδα παραμένουν στα τέλη Σεπτεμβρίου οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου. Αντιστοιχούν σε 8 δισ. ευρώ, έχοντας μειωθεί κατά 1,5 δισ. ευρώ στη διάρκεια του καλοκαιριού. Πού οφείλονται τα περισσότερα ποσά, ποιοι πληρώθηκαν.

Περισσότερα απ’ όσο γνωρίζουμε είναι τελικά τα χρέη του δημοσίου προς την αγορά. Αυτό αποκαλύπτει η έκθεση συμμόρφωσης των θεσμών αναφορικά με την εκκαθάριση των ληξιπρόθεσμων οφειλών.

Όπως προκύπτει από τον σχετικό πίνακα στα τέλη Ιουνίου, οπότε άρχισε η διαδικασία εξόφλησής τους, οι οφειλές έφταναν τα 9,55 δισ. ευρώ και αφορούσαν: χρέη της γενικής κυβέρνησης, επιστροφές φόρου που έχουν εκκαθαριστεί, επιστροφές φόρου που δεν έχουν εκκαθαριστεί και πληρωμές συνταξιοδοτικών αιτημάτων που δεν έχουν ακόμα εκκαθαριστεί.

Ακόμα και μετά τις πληρωμές που έγιναν, και για τις οποίες οι θεσμοί αποδίδουν τα εύσημα καθώς αναγνωρίζουν τη σημαντική πρόοδο που επετεύχθη το καλοκαίρι και τον Σεπτέμβριο (οι μικτές πληρωμές έφτασαν στο 104% και οι καθαρές στο 84%, ενώ ο στόχος ήταν 80%), στα τέλη Σεπτεμβρίου οι συνολικές οφειλές παρέμεναν πάνω από τα 8 δισ. (8,045 δισ. ευρώ).

Η διαφορά από τα στοιχεία που δημοσιεύονται κάθε μήνα έγκειται προφανώς στο ότι στην έκθεση υπολογίζονται επιστροφές φόρου που δεν έχουν εκκαθαριστεί αλλά και αιτήματα συνταξιοδότησης που επίσης δεν έχουν τύχει επεξεργασίας.

Αυτό σημειώνουν πηγές του υπουργείου Οικονομικών που σημειώνουν ότι τα συγκεκριμένα ποσά δεν περιλαμβάνονται στα καταγεγραμμένα ληξιπρόθεσμα του Δελτίου Γενικής Κυβέρνησης αφού δεν έχουν εκκαθαριστεί, συμπεριλαμβάνονται όμως στο πρόγραμμα εκκαθάρισης ληξιπρόθεσμων που χρηματοδοτούν οι Θεσμοί.

Οι συνολικές οφειλές προέρχονται από:

* Φορείς γενικής κυβέρνησης (3,6 δισ. ευρώ αντί 5 δισ. τέλη Ιουνίου)

* Επεξεργασμένες επιστροφές φόρου (1,439 δισ. αντί 1,341 δισ. ευρώ)

* Μη επεξεργασμένες επιστροφές φόρου (1,580 δισ. ευρώ αντί 1,766 δισ. ευρώ)

* Μη επεξεργασμένα αιτήματα συνταξιοδότησης (1,412 από 1,439 δισ. ευρώ στα τέλη Ιουνίου καθώς στο μεσοδιάστημα διατέθηκαν μόλις 27 εκατ. ευρώ).

Αυτό σημαίνει ότι με την εκταμίευση και του 1,7 δισ. ευρώ, η κυβέρνηση καλείται να κάνει αγώνα δρόμου για να συνεχιστεί η σταδιακή εξόφληση των οφειλών προς την αγορά, στοιχείο απαραίτητο για να τονωθεί η ρευστότητα.

Χαρακτηριστική ως προς αυτό είναι η αναφορά της έκθεσης ότι «οι θεσμοί αναγνωρίζουν τη σημαντική πρόοδο που έγινε για την εκκαθάριση των ληξιπρόθεσμων. Ωστόσο, παρά τη ρευστότητα που παρείχε το πρόγραμμα, δομικές αδυναμίες που οδηγούν στη συσσώρευση ληξιπρόθεσμων παραμένουν και πρέπει να αντιμετωπιστούν προχωρώντας οι μεταρρυθμίσεις στο σύστημα Δημόσιας Διαχείρισης»…

Πηγή

Κινείται η Κεντροαριστερά! Συνάντηση Παπανδρέου με Θεοχαρόπουλο- Θα συναντηθεί και με Γεννηματά(;)

Κινείται η Κεντροαριστερά! Συνάντηση Παπανδρέου με Θεοχαρόπουλο- Θα συναντηθεί και με Γεννηματά(;)

Συνάντηση με τον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ και κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Θανάση Θεοχαρόπουλο θα έχει αύριο το μεσημέρι Τετάρτης στη Βουλή ο πρώην πρωθυπουργός και επικεφαλής του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών Γιώργος Παπανδρέου, δείχνοντας πως οι ζυμώσεις στην Κεντροαριστερά συνεχίζονται, μετά την… αγρανάπαυση.

Ειδικότερα, οι κ.κ. Παπανδρέου και Θεοχαρόπουλος θα συναντηθούν στις 16.00 στη Βουλή και όπως είναι φυσικό οι εξελίξεις για την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς θα βρεθούν στο επίκεντρο της συνάντησης των δυο ανδρών.

Όπως λένε από το κόμμα του κ. Παπανδρέου «η συνάντηση αυτή είναι στα πλαίσια των επαφών που είχε προαναγγείλει ο κ. Παπανδρέου. Εκκρεμεί με την κα Γεννηματά και τον κ. Θεοδωράκη που μάλλον θα γίνουν πιο μετά».

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, φαίνεται πως επίκειται μες στις επόμενες ημέρες συνάντηση του κ. Παπανδρέου και με την πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Φώφη Γεννηματά και όπως όλα δείχνουν η συζήτηση στην Κεντροαριστερά αναθερμαίνεται για τα καλά και αναμένονται πλέον εξελίξεις…

Πηγή

Τι αλλάζει στις ιατρικές εξετάσεις για δίπλωμα οδήγησης

Αλλάζει ο τρόπος ιατρικής εξέτασης των υποψηφίων οδηγών και των οδηγών που επανεξετάζονται για ανανέωση του διπλώματος, ύστερα από σχετική ρύθμιση της υφυπουργού Υποδομών και Μεταφορών, Μ. Χρυσοβελώνη.

Σύμφωνα με την ρύθμιση, από τις 9 Νοεμβρίου καταργούνται οι Δευτεροβάθμιες Ιατρικές Επιτροπές (ΔΙΕ) και ως εκ τούτου, οι υποψήφιοι οδηγοί και οι επανεξεταζόμενοι οδηγοί, οι οποίοι ως τώρα είχαν υποχρέωση ιατρικής εξέτασης από Δευτεροβάθμια Ιατρική Επιτροπή (ΔΙΕ) θα εξετάζονται, είτε από γιατρούς των κρατικών νοσηλευτικών ιδρυμάτων ή κρατικών κέντρων υγείας στο πλαίσιο της ολοήμερης λειτουργίας τους (απογευματινά ραντεβού), είτε από ιδιώτες γιατρούς συμβεβλημένους με τις οικείες υπηρεσίες Μεταφορών και Επικοινωνιών των Περιφερειακών Ενοτήτων της χώρας.

H αμοιβή των γιατρών των κρατικών νοσηλευτικών ιδρυμάτων ή κρατικών κέντρων υγείας που στο πλαίσιο της ολοήμερης λειτουργίας τους (απογευματινά ραντεβού) διενεργούν την ιατρική εξέταση υποψηφίου οδηγού ή επανεξεταζόμενου οδηγού θα καθορισθεί με κοινή υπουργική απόφαση των υπουργών Οικονομικών, Υποδομών και Υγείας. Μέχρι την έκδοση της απόφασης αυτής οι ενδιαφερόμενοι θα καταβάλλουν την αμοιβή που προβλέπεται από τις οικείες διατάξεις. Η αμοιβή που θα καταβάλλεται στους ιδιώτες γιατρούς που διενεργούν την ιατρική εξέταση υποψηφίου οδηγού ή οδηγού, είναι ίση με το ποσό που ισχύει κάθε φορά ως κατώτατο όριο αμοιβής των συμβεβλημένων με το Δημόσιο γιατρών για επίσκεψη στο ιατρείο τους.

Τέλος, τα παράβολα που έχουν κατατεθεί για εξέταση από ΔΙΕ και δεν χρησιμοποιήθηκαν, λόγω μη διενέργειας της ιατρικής εξέτασης, επιστρέφονται με τη διαδικασία που προβλέπεται από την εφαρμογή του e-παράβολου.

Πηγή

Το ΠΑΣΟΚ απέκτησε δικό του... κανάλι!

Κι όμως! Το ΠΑΣΟΚ απέκτησε τον δικό του διαδικτυακό τηλεοπτικό σταθμό, ο οποίος εκπέμπει από το υπόγειο της Χ. Τρικούπη. Το ονομά του "GreenLeft WebTV" και η πρώτη του εκπομπή αναμεταδόθηκε μόλις χθες.

Μπροστά στις κάμερες βρέθηκαν το στέλεχος του κόμματος, Λάμπρος Παλάντζας, και η αναπληρώτρια εκπρόσωπος τύπου, Νάντια Γιαννακοπούλου. Όλες οι εκπομπές θα έχουν ως παρουσιαστές τα στελέχη του κόμματος και ιδιαίτερα αυτά της νεολαίας.

  

Πληροφορίες αναφέρουν ότι στόχος του τομέα Επικοινωνίας του ΠΑΣΟΚ είναι το κανάλι να εκπέμπει σε καθημερινή βάση με τρίωρο πρόγραμμα (18:00-21:00) που θα περιλαμβάνει ενημερώσεις για τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ, τις ανακοινώσεις του κινήματος, συζητήσεις για τις εξελίξεις.

Αφού όλοι έχουν κι από ένα... ΜΜΕ. Γιατί όχι και αυτοί;

 

Πηγή

Ανταρσίες «αγωνιστών», με το βλέμμα στην επόμενη μέρα

Του Γιάννη Σιδέρη

Όσο η κυβερνητική πολιτική καταρρακώνει τις οικονομικές προοπτικές της χώρας, όσο ο βουβός θυμός των πολιτών θα αυξάνεται, όσο το πρώην λαμπερό άστρο του Αλέξη Τσίπρα θα ξεθωριάζει, όσο τα δημοσκοπικά χαρακτηριστικά θα δείχνουν ότι η κατιούσα είναι μη αναστρέψιμη, τόσο  θα αναμοχλεύεται η κρούστα της  σιωπηρής συναίνεσης και θα ακούγονται φωνές άρνησης, «αντίστασης» και οι  προτροπές για μια άλλη πολιτική, που υποτίθεται θα επανέφερε τον ΣΥΡΙΖΑ  στις πρωταρχικές, «αριστερές» -  και πρωτόλειες - ιδεολογικές του αρχές.

Χθες πλήρεις συντροφικής  αλληλεγγύης οι γνωστοί «53+», τάχθηκαν με κείμενό τους αλληλέγγυοι στον   σύντροφο Σκουρλέτη, για την γενναία αντίστασή του  και την επιτυχία του όσον αφορά στη διατήρηση του Δημόσιου Ελέγχου των Δικτύων Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΔΜΗΕ). Παράλληλα τονίζουν ότι πρέπει να δώσουν όλοι μαζί τις μάχες στις ιδιωτικοποιήσεις στον ενεργειακό τομέα.

Όλοι αυτοί, όπως και ο σύντροφος Σκουρλέτης, ομού μετά των άλλων συντρόφων τους, και του σύντροφου πρωθυπουργού, είναι αυτοί που ψήφισαν «καταναγκαστικώς» το τρίτο μνημόνιο, στο οποίο προβλέπονται όλα αυτά στα οποία τώρα δήθεν «αντιστέκονται». Σε εισαγωγικά η λέξη καθώς αυτοί που πραγματικά αντιστάθηκαν, που δεν θέλησαν να λερώσουν τα χέρια τους, υπογράφοντας και εφαρμόζοντας αντιλαϊκές πολιτικές - αφού έτσι τις θεωρούσαν - πήραν των ομματιών τους και αποχώρησαν.

Οι Λαφαζανικοί στη ΛΑΕ, η Ζωή στην Πλεύση Ελευθερίας, ο Γαβριήλ  Σακελλαρίδης σπίτι του, η Βασιλική Κατριβάνου  στις οργανώσεις γειτονιάς. Άφησαν αξιώματα, λάμψη, αναγνωρισιμότητα, καλούς μισθούς, οφίτσια, υπαλλήλους, αστυνομικούς, αυτοκίνητα, κλπ,  που παρέχει στους εκλεκτούς του λαού, η Πολιτεία.

Δεν κρίνονται εδώ για την ορθότητα, τη λογική ή την βιωσιμότητα των απόψεών τους. Κρίνονται - και επιβραβεύονται - για την συνέπεια λόγων και έργων, που από μόνη της αποτελεί την πρώτιστη πολιτική αξία.

Σαφώς στην πολιτική υπάρχουν αναντιστοιχίες, λάθη, διαψεύσεις, ήττες, σκοπιμότητες, συμβιβασμοί, υποταγές και υπομονές. Σαφώς υπάρχουν πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται και εκείνα που λέγονται και δεν γίνονται, όπως είχε πει ο πρώτος Καραμανλής. Ωστόσο το όριό ανοχής τους σταματά εκεί που προκαλείται η κοινή λογική, ιδιαίτερα όταν αυτή συγκρίνει την συνάφεια λόγων και έργων.

  

Ο κ. Σκουρλέτης αναφέρεται παραδειγματικά από την  στήλη επειδή είναι πρόσφατη η ημιανταρσία του στο συνέδριο και  την Κ.Ε. Επίσης οι «53» επειδή χθες χτύπησαν με αφορμή τον υπουργό.  Ο κ. Σκουρλέτης κρατά αριστερή αντίσταση, είναι διατεθειμένος να χάσει το υπουργείο αλλά όχι και τον βουλευτικό θώκο, αφού όπως δήλωσε προτιμά να μείνει απλός βουλευτής «κοντά στο λαό». Εύκολη και βολική αντίσταση..

Εξ ίσου οι «53», σε προγενέστερο  κείμενό τους, την Άνοιξη,  είχαν δηλώσει στεντορείως, ότι  προτιμούν να πέσουν από την τρόικα εξωτερικού και την τρόικα εσωτερικού (!), παρά να τους ρίξει ο λαός. Ωστόσο παρότι αντέταξαν - λεκτικώς πάντα - τα στήθη τους στις επεμβατικές δυνάμεις της  τρόικας εξωτερικού και τους ντόπιους συνεργάτες τους Κουίσλινγκ (κατά την άποψή τους) της τρόικας εσωτερικού, μέσα σε πλήρη πόνο, όπως και ο γνωστός ευσυγκίνητος υπουργός, μια χαρά ψήφισαν τους εφαρμοστικούς νόμους, και άντεξαν π.χ. να βλέπουν να κόβονται ΕΚΑΣ, επικουρικές, κλπ, και  να φτωχαίνει το λαϊκό βαλάντιο.

Παράλληλα ο αριστερός κ. Τσακαλώτος, τον οποίο  η δημοσιογραφική αξιολόγηση έχει αναδείξει ως άτυπο ηγέτη τους, δεν διαχώρισε την θέση του από το κείμενο. Είναι ο ίδιος, που όταν ο κ Σκουρλέτης είχε πει στην ομιλία του στο συνέδριο,  «το πρόγραμμα δεν βγαίνει, καθώς είναι «ένα πρόγραμμα ξένο με εμάς, ακραίο νεοφιλελεύθερο, δεν το υιοθετούμε», είχε ανέβει στο βήμα και του είχε απαντήσει: «Όλοι μαζί συμφωνήσαμε και όλοι μαζί θα εφαρμόσουμε, μαζί τα κάναμε».

Γωνιά για το χειμώνα

Εκείνο που συμβαίνει είναι απλό: Ομάδες και ελεύθεροι πελταστές, όσο διαπιστώνουν ότι η επόμενη ημέρα δεν θα είναι ιδιαίτερα φωτεινή για το κυβερνών κόμμα, φροντίζουν να πιάσουν τα ταμπούρια.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και τα μέλη του αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί,(οι ψηφοφόροι ως επί το πλείστον, πασόκοι είναι), και γνωρίζουν ότι η επόμενη μέρα, ένας ηττημένος και  συρρικνωμένος ΣΥΡΙΖΑ, θα χωράει λιγότερους. Σε αυτή τη βάση θέλουν να καταγραφούν ως η αριστερή συνείδηση του κόμματος  για να υπάρξουν και να ηγηθούν.

Πάντως οι συνεπείς αριστερές συνειδήσεις έφυγαν νωρίς…     

Αναζητείται ο νεος εχθρός...

Του Γιάννη Παντελάκη

Ανεξάρτητα από την έκβαση που θα έχει η υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών, η κυβέρνηση πρέπει σύντομα ν ανακαλύψει τον νέο εχθρό.  Αυτόν τον οποίο θα χρησιμοποιεί για να μετατοπίζει το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης και να αποπροσανατολίζει, θα δαιμονοποιεί σε υπερθετικό βαθμό και θα περιγράφει περίπου ως τον αποκλειστικά υπεύθυνο για όσα αρνητικά μας συμβαίνουν. Ο σχετικός ρόλος των καναλαρχών, εξαντλήθηκε. Είτε πάρουν άδεια, είτε όχι, το νέο τηλεοπτικό τοπίο θ' αποτελεί ευθύνη της σημερινής κυβέρνησης. Δεν μπορεί να χρησιμοποιούνται άλλο.

Οι καναλάρχες, είχαν χαρακτηριστεί ως περίπου το απόλυτο κακό. Και υπήρχε εν μέρει βάση γι αυτό, λειτουργούσαν για 27 χρόνια και με ευθύνη των κυβερνήσεων μ' έναν αυθαίρετο τρόπο. Με αυτούς δεν θ αλλάξει τίποτα. Ενδεχομένως να κάνουν την ίδια δουλειά, πληρώνοντας ένα ποσό στο κράτος. Ούτε στην πληροφόρηση και γενικότερα στο παρεχόμενο τηλεοπτικό προϊόν θα αλλάξει κάτι. Απλά η κυβέρνηση θα βρει περισσότερους συμμάχους στο νέο τοπίο.

Η χρησιμοποίηση των καναλαρχών, φτάνει στο τέλος. Άλλωστε, ο ρόλος για τον οποίο τους χρησιμοποίησε η κυβέρνηση είχε μεγάλη διάρκεια. Ξεκίνησε από τα χρόνια που ο ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν στην αντιπολίτευση. Από τότε που από την μια συναλλασσόταν με αρκετούς από αυτούς (Ψυχάρης, Μπόμπολας κ.α.), από την άλλη έκανε παράλληλα επιθέσεις  στην διαπλοκή!

Ο νέος εχθρός, πρέπει να έχει ανάλογα χαρακτηριστικά. Να είναι ισχυρός και να έχει δαιμονοποιηθεί για ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας. Με δεδομένες τις καλές σχέσεις που έχει αναπτύξει η κυβέρνηση μ' ένα μεγάλο κομμάτι των ισχυρών αυτής της χώρας, η αναζήτηση νέου εχθρού είναι δύσκολη.

Είναι όμως παράλληλα και αναγκαία. Πρέπει να υπενθυμίζεται συχνά η παρουσία του όταν βγαίνουν για παράδειγμα κάποια στοιχεία (όπως αυτά της ΕΛΣΤΑΤ χθες), που δείχνουν ότι περίπου 4 εκατ. άνθρωποι στη χώρα βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας ή στερούνται τα στοιχειώδη υλικά αγαθά. Πρέπει να επιτίθεται η κυβέρνηση στον εχθρό, όταν αποκαλύπτεται ότι ο ένας στους δυο συνταξιούχους ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας. Πρέπει να γίνεται η επίκληση του εχθρού, όταν μαθαίνουμε για τεράστια ποσοστά εργαζόμενων που αμείβονται με 100 έως 400 ευρώ τον μήνα.

Είναι φανερό ότι οι κυβερνητικές προσπάθειες για την ανακάλυψη του νέου εχθρού είναι έντονες. Μετά την λίστα Λαγκάρντ, ακούμε για αποκαλυπτικά στοιχεία που προκύπτουν από την λίστα Μπόγιαρνς. Μακάρι να υπάρξουν, αλλά μάλλον αυτά δεν θα είναι αρκετά για να χορτάσουν ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας που βρίσκεται στα όρια της εξαθλίωσης...