Το χαστούκι - déjà vu σε πακιστανική εκδοχή

 Είναι μια παράξενη αίσθηση ότι έχεις ξαναδεί ή ξαναζήσει το ίδιο περιστατικό, τη συγκεκριμένη στιγμή...Ο επιστημονικός όρος είναι: προμνησία. Στην καθομιλουμένη όμως, συνηθίζουμε τον γαλλικό όρο: déjà vu.

 Η πακιστανή Σαΐμα Κανβάλ κάνει ρεπορτάζ [αχά, δημοσιογράφος, κάτι μου θυμίζει το επάγγελμα...] προσπαθώντας επίμονα από ό,τι φαίνεται στο video που έγινε κιόλας viral, να αποσπάσει μια δήλωση από τον αστυνομικό [;] αλλά ο αστυνομικός προσπαθεί να την αποφύγει.

Εκείνη συνεχίζει απτόητη. Προσπαθεί να κάνει τη δουλειά της με επιμονή και σθένος – τι μου θυμίζει να δεις αυτή η κατάσταση... Μέχρι τη στιγμή που ο αστυνομικός σηκώνει το χέρι του και την χτυπάει on camera.

Η δημοσιογράφος ήξερε ότι υπήρχαν κάμερες, κι εκείνος το ’ξερε ότι η κάμερα τον καταγράφει όταν σήκωσε το χέρι του και την χαστούκισε... Νάτο πάλι το παράξενο συναίσθημα...déjà vu!

Το κλου της υπόθεσης: «Σε βάρος του αστυνομικού κατατέθηκε μήνυση, αλλά οι αξιωματούχοι απάντησαν με τον ίδιο τρόπο, κατηγορώντας εκείνη και το τηλεοπτικό συνεργείο ότι τους εμπόδισαν να κάνουν τη δουλειά τους».

Ομοιότητα - καρμπόν!

Στο Πακιστάν το χαστούκι πάει σύννεφο. Ενώ εδώ ε; Πολιτισμός.

Η διαφορά είναι ότι όταν το χαστούκι πέφτει on camera από πακιστανό άνδρα σε πακιστανή γυναίκα-δημοσιογράφο, «είναι απολίτιστοι και τι περιμένεις; αφού εκεί η γυναίκα δεν έχει καμιά αξία...γεμίσαμε από δαύτους, γύρευε κι εδώ τι θα κάνουν...» και λοιπά clichés όπως τα ακούμε κάθε μέρα... Όταν το χαστούκι πέφτει on camera από έλληνα άνδρα σε ελληνίδα γυναίκα-δημοσιογράφο-πολιτικό , τότε... «μα πήγαινε γυρεύοντας κι αυτή, δεν το κλεισε...στόμα είναι αυτό; Δεν σταματάει, προκαλεί συνέχεια, καλά της έκανε, της χρειαζόταν, να βάλει μυαλό».

Ακόμη και τώρα, τόσα χρόνια και τόσα γεγονότα μετά από εκείνο το αλήστου μνήμης χαστούκι, υπάρχουν άνθρωποι που διατυπώνουν αυτήν την άποψη. Κι ακόμη περισσότεροι που θεωρούν – πιθανώς – ότι το χαστούκι στο Πακιστάν είναι πιο βαρύ από ό,τι στην Ελλάδα. Επειδή εκεί η θέση της γυναίκας είναι πιο υποβαθμισμένη. Ή ακόμη και το αντίστροφο. Ότι εκεί το χαστούκι είναι πιο... ελαφρύ, αφού είναι η πιο ελαφρά μορφή βίας που μπορεί να δεχθεί μια γυναίκα στο Πακιστάν. [«Για τόλμα να με χτυπήσεις ελαφρά...»]

Η αλήθεια είναι ότι το χαστούκι είναι παντού χαστούκι. Είναι μια μορφή έμφυλης βίας που εξαπολύεται με θράσος και τσαμπουκά εναντίον του φύλου, του λειτουργήματος, της ελευθερίας της έκφρασης και εφόσον είναι on air, εναντίον και της κοινής γνώμης. Δεν πέφτει μόνο πάνω στο μάγουλο της γυναίκας που το εισέπραξε αλλά και στα μάγουλα των [τηλε]θεατών που το είδαν. Και θα πρεπε να κοκκινίζει τα μάγουλα όλων μας από ντροπή. Πόσο κρίμα που μερικών τα μάγουλα κοκκινίζουν από χαρά.

Ιφιγένεια Κοντού