Τετάρτη 29 Μαρτίου 2017

Όχι Σόιμπλε και Μέρκελ σε πάγωμα των ελληνικών επιτοκίων


Εσωτερικό έγγραφο του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών υπολογίζει ότι ενδεχόμενο «πάγωμα» έως το 2040 των επιτοκίων για την αποπληρωμή των ελληνικών δανείων μπορεί να στοιχίσει στους δανειστές 120 δις ευρώ.
  
Στο επίμαχο ζήτημα της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους αναφέρεται με εκτενές της δημοσίευμα η γερμανική οικονομική εφημερίδα Handelsblatt, επισημαίνοντας ότι το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών και ο επικεφαλής του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε τηρούν άκρως αμυντική στάση. Η εφημερίδα του Ντύσελντορφ επικαλείται εσωτερικό έγγραφο του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, που βρίσκεται στη διάθεση της Handelsblatt και σύμφωνα με το οποίο ενδεχόμενο «πάγωμα» έως το 2040 των επιτοκίων που καταβάλλει η Ελλάδα για την αποπληρωμή των δανείων που έχει λάβει ενδέχεται να στοιχίσει στους δανειστές περί τα 120 δις ευρώ. Ένα τέτοιο πάγωμα επιτοκίων θα ισοδυναμούσε στην πραγματικότητα με «εκτεταμένα νέα δάνεια», σημειώνουν στο έγγραφο στελέχη του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών.

Η Handelsblatt υπενθυμίζει ότι ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε θα μεταβεί στα μέσα Απριλίου στην Ουάσιγκτον με αφορμή τη διεξαγωγή της Εαρινής Συνόδου του ΔΝΤ. Εκεί, «πίσω από κλειστές πόρτες», η ελληνική κρίση ενδέχεται να αποτελέσει ξανά αντικείμενο διαπραγματεύσεων, σημειώνει το δημοσίευμα, εκτιμώντας ότι στις πιέσεις που ασκεί η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ στους Ευρωπαίους για ελάφρυνση του ελληνικού χρέους «η απάντηση του Σόιμπλε ενδέχεται να είναι η εξής: Όχι».

Η Handelsblatt αναφέρεται στη διαμάχη που μαίνεται ανάμεσα σε ΔΝΤ και Βερολίνο σχετικά με το εάν και υπό ποιους όρους θα συμμετάσχει το Ταμείο στο τρίτο ελληνικό πρόγραμμα δανεισμού. Όπως επισημαίνεται, παρά τις δημόσιες διαβεβαιώσεις Σόιμπλε ότι το ΔΝΤ θα συμμετάσχει, «στο παρασκήνιο υπάρχουν εντελώς διαφορετικά μηνύματα. (…) Το Ταμείο σε καμία περίπτωση δεν εγκατέλειψε το αίτημά του για περαιτέρω ελαφρύνσεις στην εξυπηρέτηση του (ελληνικού) χρέους, ακόμη κι αν το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών αρέσκεται να το παρουσιάζει έτσι».

Και η Μέρκελ κατά ενός πλαφόν στα επιτόκια

 Η Κριστίν Λαγκάρντ δεν έχει εγκαταλείψει το αίτημα για ελάφρυνση του ελληνικού χρέους

Η Κριστίν Λαγκάρντ δεν έχει εγκαταλείψει το αίτημα για ελάφρυνση του ελληνικού χρέους

Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε θέλει να δρομολογήσει μέτρα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους μετά τη λήξη του προγράμματος το καλοκαίρι του 2018, σημειώνει η Handelsblatt, υπογραμμίζοντας ότι ο γερμανός υπουργός Οικονομικών δεν επιθυμεί σε καμία περίπτωση η ελάφρυνση να είναι τόσο εκτεταμένη ώστε «να ισοδυναμεί με ένα νέο πακέτο διάσωσης». Σύμφωνα με το δημοσίευμα, «το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών υπολογίζει ότι τα επιτόκια (για την Ελλάδα) θα σημειώσουν αύξηση έως το 2040 φτάνοντας μέχρι και στο 3,3%. Αντίστοιχα υψηλότερες θα ήταν και οι πληρωμές τόκων της Αθήνας προς τους δανειστές της».

Σύμφωνα με την Handelsblatt, «και η καγκελάριος Μέρκελ άφησε να εννοηθεί απέναντι στην Κριστίν Λαγκάρντ ότι μπορεί μεν να φανταστεί περαιτέρω παράταση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων, αλλά όχι και πλαφόν στα επιτόκια».

Ωστόσο, όπως τονίζει η εφημερίδα, «πριν ξεκινήσουν συζητήσεις για ελάφρυνση χρέους πρέπει να ολοκληρωθεί η δεύτερη αξιολόγηση του τρέχοντος προγράμματος». Ο έλληνας υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιώργος Σταθάκης, με δηλώσεις του στην Handelsblatt, εμφανίστηκε αισιόδοξος λέγοντας ότι «υπάρχουν καλές πιθανότητες να κλείσει η αξιολόγηση τον Απρίλιο. Μάλιστα ο έλληνας υπουργός ελπίζει να τύχει σύντομα μεγαλύτερης κατανόησης στο Βερολίνο σε περίπτωση κυβερνητικής αλλαγής στη Γερμανία. Όπως δήλωσε, «πολλοί Ευρωπαίοι ελπίζουν ότι εφόσον ο Μάρτιν Σουλτς εκλεγεί καγκελάριος θα προσαρμόσει τους ευρωπαϊκούς κανόνες για το χρέος».

«Πρόσφυγες από Ιταλία και Ελλάδα: Όχι ευχαριστώ!»

 Εξαίρεση από το πρόγραμμα μετεγκατάστασης προσφύγων επιδιώκει η Βιέννη
Εξαίρεση από το πρόγραμμα μετεγκατάστασης προσφύγων επιδιώκει η Βιέννη
Στην επικαιρότητα του γερμανικού Τύπου επανέρχεται το ευρωπαϊκό πρόγραμμα μετεγκατάστασης προσφύγων από την Ελλάδα και την Ιταλία σε άλλες χώρες-μέλη με αφορμή τις αυστριακές επιδιώξεις για εξαίρεση της Βιέννης από τις σχετικές υποχρεώσεις. «Η Αυστρία εισπράττει στο θέμα των προσφύγων την άρνηση των Βρυξελλών», σημειώνει η Die Welt στην ηλεκτρονική της έκδοση, επικαλούμενη σχετική δήλωση εκπροσώπου της Κομισιόν. Όπως σημειώνει η εφημερίδα του Βερολίνου, «η Αυστρία διεκδικεί έναν ειδικό ρόλο στη διαμάχη για την κατανομή των προσφύγων εντός της ΕΕ. Ο αυστριακός καγκελάριος Κρίστιαν Κερν θέλει να ζητήσει από τις Βρυξέλλες να εξαιρεθεί η χώρα του». Παρά το γεγονός ότι ο καγκελάριος της Αυστρίας αναγνωρίζει σε γενικές γραμμές την ορθότητα του προγράμματος με στόχο τη μετεγκατάσταση 160.000 προσφύγων από την Ιταλία και την Ελλάδα, τονίζει ότι η χώρα του «έχει ανταποκριθεί με το παραπάνω στις ευθύνες της από την αρχή της προσφυγικής κρίσης», σημειώνει η Welt, επισημαίνοντας ότι έχει εκπνεύσει η παράταση ενός χρόνου εξαίρεσης από το πρόγραμμα μετεγκατάστασης, που είχε δοθεί στη Βιέννη λόγω των αυξημένων βαρών που είχε αναλάβει στο πλαίσιο της προσφυγικής κρίσης το 2016.

Το ζήτημα έχει γίνει λόγος δημόσιων προστριβών εντός του κυβερνητικού συνασπισμού των δύο μεγάλων κομμάτων, του κεντροδεξιού Αυστριακού Λαϊκού Κόμματος (ÖVP) και των Σοσιαλδημοκρατών (SPÖ). Όπως εκτιμά σε ανταπόκρισή της από τη Βιέννη η Süddeutsche Zeitung, «ο αυστριακός κυβερνητικός συνασπισμός ερίζει για την προσφυγική πολιτική που θα εφαρμοστεί στο εξής –επιφανειακά. Διότι ουσιαστικά τα δύο κόμματα δεν επιδιώκουν τίποτα άλλο από το να εκθέσουν το ένα το άλλο. «Το κυριότερο είναι να υπάρχει φασαρία, πρωτοσέλιδοι τίτλοι», σχολιάζει η εφημερίδα του Μονάχου, προσθέτοντας ότι «συνολικά πρόκειται για 1.900 πρόσφυγες που θα πρέπει να κατανεμηθούν στην Αυστρία. Μια εφικτή αποστολή».

Το ζήτημα σχολιάζει σε ανταπόκρισή της από την αυστριακή πρωτεύουσα και η Tageszeitung του Βερολίνου. «Πρόσφυγες από Ιταλία και Ελλάδα: Όχι ευχαριστώ!» σημειώνει στον τίτλο του σχετικού δημοσιεύματος, αναφέροντας ότι το υπουργικό συμβούλιο του κυβερνητικού συνασπισμού, έπειτα από σημερινή του συνεδρίαση, αποφάσισε ότι η Αυστρία δεν επιθυμεί να υποδεχθεί άλλους πρόσφυγες από τις δύο μεσογειακές χώρες. Η εφημερίδα του Βερολίνου σχολιάζει: «Σαν να βρισκόμαστε ήδη εν μέσω προεκλογικού αγώνα, το SPÖ και το ÖVP δεν χάνουν ευκαιρία να ανταλλάσσουν δηλώσεις αντιπάθειας. Ακόμη κι αν κατά βάση έχουν την ίδια άποψη. Αυτό συμβαίνει και στο ζήτημα της υποδοχής προσφύγων».



Άρης Καλτιριμτζής - dw.com

Τρίτη 28 Μαρτίου 2017

«Και μετά η Ευρώπη έγινε μία»...


Του Παντελή Μπουκάλα

Περίσσεψαν τα χαμόγελα στη Σύνοδο της Ρώμης, όπου πανηγυρίστηκαν τα εξηντάχρονα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, παρότι οι λόγοι που επιβάλλουν την περίσκεψη είναι πολύ σοβαρότεροι απ’ όσους επιτρέπουν την πανηγυρική διάθεση. Και περίσσεψαν οι ευχές στην τελική Διακήρυξη, ευχές όμως που βιάστηκαν να αυτοπροβληθούν σαν βεβαιότητες, σαν περιγραφή μιας ήδη υπάρχουσας πραγματικότητας. Υποχρεωτικά συμπιληματικού χαρακτήρα η Διακήρυξη, εφόσον όφειλε να δίνει σε καθέναν από τους 27 ηγέτες το δικαίωμα να ισχυρίζεται ότι συνέβαλε καθοριστικά στη σύνταξή της, ήταν προσανατολισμένη προς επιμέρους, εθνικά ακροατήρια. Οχι προς κάποιο ενιαίο (δυτικο)ευρωπαϊκό ακροατήριο, προς κάποιον Ευρωπαίο πολίτη, που κι αν ακόμα υποθέσουμε πως υπάρχει, παραμένει ασήμαντη μειονότητα.

«Η ευρωπαϊκή ενότητα», διατείνονται οι συντάκτες της Διακήρυξης, «ξεκίνησε σαν ένα όραμα λίγων και μετουσιώθηκε σε ελπίδα των πολλών. Και μετά η Ευρώπη έγινε μία». Συμπεράσματα όπως αυτό δεν μαρτυρούν την ύπαρξη μιας ακμαίας κριτικής και αυτοκριτικής συνείδησης, πρόθυμης να διακρίνει πού πρέπει να τελειώνει ο αυτοεπιβεβαιωτικός πανηγυρικός στόμφος. Πότε και πώς «έγινε μία η Ευρώπη», όταν η ιστορία και η πολιτική, αλλά και η γεωγραφία, συνεχίζουν να υποδεικνύουν και τον ανατολικό κόσμο, και κατεξοχήν τη Ρωσία, ως απαραγνώριστο τμήμα της Γηραιάς Ηπείρου; Ούτε καν ο ισχυρισμός πως «η Δυτική Ευρώπη έγινε μία» δεν θα μπορούσε να σταθεί, τη στιγμή που παίρνει σάρκα και οστά η έξοδος της Βρετανίας. Τη στιγμή επίσης που πιθανολογούνται ή συζητούνται διάφορα -exit, είτε προς τιμωρίαν και βίαιη συμμόρφωση (όπως στην περίπτωση της Ελλάδας) είτε επειδή με σύνθημα το -exit συγκινούν ευρύτατα ακροατήρια οι ποικίλες μορφές του εθνικιστικού ή απομονωτιστικού λαϊκισμού, από τους λεπενιστές στη Γαλλία έως τους πεντάστερους του Μπέπε Γκρίλο στην Ιταλία και τους δημοφιλείς «καθαρούς» σε διάφορες χώρες, από την Ολλανδία έως την Ουγγαρία. Τη στιγμή, τέλος, που τείνουν να γίνουν του συρμού τα πραγματικά, υλικά τείχη, τα οποία θεμελιώνονται πάνω στα συμβολικά τείχη που δεν έπαψαν ποτέ να χωρίζουν τους λαούς της Ευρώπης.


Τουλάχιστον υπερβολικός ο ισχυρισμός πως «η Ευρώπη έγινε μία», αποκτά μία επιπλέον διάσταση, ηχεί δηλαδή και προκλητικός, αν αναλογιστούμε ότι διατυπώθηκε σε μια Σύνοδο που, έστω και διά του σοφίσματος «θα προχωρούμε ενωμένοι, με διαφορετικούς ρυθμούς και ένταση όπου χρειάζεται», επισημοποίησε την Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων. Δηλαδή, την Ευρώπη του Διευθυντηρίου (μάλλον μονομελούς) και την Ευρώπη των ακολούθων ή δορυφόρων. Οσο για την καταληκτική φράση, «Επιθυμούμε η Ενωση να είναι μεγάλη στα μεγάλα ζητήματα και μικρή στα μικρά», δύσκολα γίνεται αντιληπτό πώς εννοείται εδώ η μικρότητα. Να ξαναχαθήκαμε άραγε στην κατά λέξη μετάφραση: Ισως, αν θεωρηθεί διαφωτιστικό το «ισχυρό» πρωτότυπο: «We want the Union to be big on big issues and small on small ones». 



kathimerini.gr

Προκαλεί η Χρυσή Αυγή: Aρχισφαγέας ο Μπελογιάννης, θα γκρεμίσουμε το μουσείο..!


Μία μέρα μετά τα εγκαίνια

Μία μέρα μετά τα εγκαίνια του μουσείου προς τιμήν του Νίκου Μπελογιάννη ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής, Παναγιώτης Ηλιόπουλος, σε μια παραληρηματική τοποθέτησή του από την Ολομέλεια της Βουλής χαρακτήρισε τον αγωνιστή της Αριστεράς «αρχισφαγέα», προκαλώντας την οργή των βουλευτών που βρίσκονται στα αριστερά έδρανα.

«Χθες ο Τσίπρας, ευρισκόμενος με την πλάτη στον τοίχο, για να τσιγκλήσει τα αριστερά αντανακλαστικά του ακροατηρίου του, εγκαινίασε ένα μουσείο για τον Μπελογιάννη. Για τον αρχισφαγέα του κομμουνιστικού κόμματος. Γι’ αυτόν που ευθύνεται για τόσα εγκλήματα εγκαινιάστηκε ένα μουσείο. Βέβαια για τον Παύλο Μελά, του οποίου το σπίτι ρημάζει στην Κηφισιά, δεν έχει ακουστεί ούτε μία λέξη» είπε με θράσος ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής.

Παρά τις αντιδράσεις ο κατηγορούμενος για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης επέμεινε: «Τιμήσατε τον σφαγέα αλλά εμείς το σπίτι του θα το γκρεμίσουμε για να μη θυμίζει τα εγκλήματα του κομμουνισμού, όταν θα έρθει η ώρα. Θα δείτε το Μουσείο Μπελογιάννη τι θα γίνει όταν θα έρθει η Χρυσή Αυγή στα πράγματα».

«Κανένα σπίτι δεν μπορεί κανείς να γκρεμίσει», απάντησε ο αντιπρόεδρος της Βουλής Νικήτας Κακλαμάνης.

«Καλά, θα έρθουμε στα πράγματα και θα δείτε» επέμεινε ο Παναγιώτης Ηλιόπουλος.

Απαντώντας στην επίθεση του χρυσαυγίτη βουλευτή ο εισηγητής του ΚΚΕ, Σάκης Βαρδαλής, υπογράμμισε:

«Η φασιστική Χρυσή Αυγή δεν έχει καν το ηθικό ανάστημα να αναφέρεται στη δράση του Μπελογιάννη και του ΚΚΕ. Όταν αυτός πολεμούσε τους ναζί κατακτητές, αυτοί ήταν αυτοί που συνεργάστηκαν μαζί τους, φορούσαν κουκούλες και έστελναν αγωνιστές στο εκτελεστικό απόσπασμα. Δεν μπορούν ακόμα να χωνέψουν την ήττα του φασισμού από τον Κόκκινο Στρατό.»

efsyn.gr

    

«Ηλεκτροσόκ» σε κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ για την πώληση της ΔΕΗ


«Αν τη συμφωνία μπορεί να τη διαχειριστεί ιδεολογικά ο Τσίπρας, τότε μπορεί να τη διαχειριστεί ο κάθε βουλευτής», διαμηνύει το Μαξίμου.

του Χάρη Ιωάννου     

Ένας υπόγειος πόλεμος και μάλιστα σε ...ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα εξελίσσεται στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης για το θέμα της ιδιωτικοποίησης μονάδων της ΔΕΗ. Τα ενεργειακά εξελίσσονται σε μείζον «αγκάθι» για την ολοκλήρωση της β' αξιολόγησης και χωρίς την πώληση μονάδων είναι αδύνατη η επίτευξη συμφωνίας.

Η πρώην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ενέργειας (Σκουρλέτης, Τσιρώνης) έχει βγει ήδη στο «αντάρτικο», ενώ στην ίδια γραμμή κατά της ιδιωτικοποίησης  κινήθηκε και η εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Ράνια Σβίγκου.

Οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ είναι σε αναβρασμό και απειλούν με δυναμικές κινητοποιήσεις, ενώ ο υπουργός Ενέργειας Γιώργος Σταθάκης συνεχίζει τις επαφές και τα «μασάζ» σε βουλευτές της βόρειας Ελλάδας και σε συνδικαλιστές.

Η εσωτερική σύγκρουση στην κυβέρνηση γίνεται ακόμη πιο εμφανής από το γεγονός ότι το Μέγαρο Μαξίμου επέλεξε να στείλει ένα σαφές μήνυμα τόσο στον κ. Σκουρλέτη όσο και στους κυβερνητικούς βουλευτές που έχουν δεύτερες σκέψεις.

Ενδεικτική είναι η διαρροή από το Μέγαρο Μαξίμου στις εφημερίδες "Καθημερινή" και "Ειδήσεις" μετά τις αιτιάσεις Σκουρλέτη για «κανιβαλισμό της ΔΕΗ» ότι «κανείς δεν είναι περισσότερο ευαίσθητος ή περισσότερο αριστερός από τον πρωθυπουργό» προσθέτοντας ότι «αν τη συμφωνία μπορεί να τη διαχειριστεί ιδεολογικά ο Τσίπρας, τότε μπορεί να τη διαχειριστεί ο κάθε βουλευτής».

Η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ προαναγγέλλει «πόλεμο» και κατέβασμα του διακόπτη

Κινητοποιήσεις των εργαζομένων στη ΔΕΗ προανήγγειλε και ο πρόεδρος της ένωσης τεχνικών του ομίλου του μεγαλύτερου σωματείου της ΔΕΗ κ. Κώστας Μανιάτης.

Μιλώντας στο ραδιόφωνο της Θεσσαλονίκης North για το θέμα της πώλησης της ΔΕΗ , ο κ. Μανιάτης ανέφερε: Την Πέμπτη και την Παρασκευή οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ θα κάνουν γενικές συνελεύσεις για να αποφασίσουν τον τροπο με τον οποίο θα αντιδράσουν στην πώληση της ΔΕΗ αν τελικά εισαχθεί στη συμφωνία της κυβέρνησης με τους δανειστές. Στην ερώτηση αν επαναληφθούν ίδιες κινητοποιήσεις των εργαζομένων στη ΔΕΗ οπως στο παρελθόν με κατέβασμα του διακόπτη και τη διακοπή ρεύματος, απάντησε: Φυσικά. Οι εργαζόμενοι εχουν δικαίωμα της απεργίας οχι για τους εαυτούς τους αλλά για τη χώρα και την επιχείρηση. Οι εργαζόμενοι καταλαβαίνουν σε πιο σημείο βρίσκεται η χώρα μας και θα αντισταθούν στην εποχή των μνημονίων οταν οι δανειστές τοκογλύφοι όπως είπε θέλουν να αγοράσουν τα λιγνιτωρυχεία της ΔΕΗ.

«Δεν μπόρεσαν να αντέξουν στις πιέσεις των δανειστών… Πάμε για πώληση μονάδων, παρόλο που ο κ. Σταθάκης λέει ότι σε αυτή τη φάση δέχονται οι πιστωτές να μείνουν πίσω τα υδροηλεκτρικά» τόνισε στον ΣΚΑΪ ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ KHE Γιώργος Αδαμίδης, κατηγορώντας τον πρωθυπουργό ότι οι προεκλογικές υποσχέσεις του ήταν σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση, δηλαδή στη διαφύλαξη και την ενίσχυση του δημόσιου χαρακτήρα της επιχείρησης. «Μιλάμε για πώληση όχι της μικρής ΔΕΗ, άλλα της μισής ΔΕΗ», ανάφερε.

«Μασάζ» Σταθάκη με βουλευτές

Ο αρμόδιος υπουργός Ενέργειας Γιώργος Σταθάκης συναντάται σήμερα Τρίτη με τους βουλευτές που εκλέγονται σε Κοζάνη και Φλώρινα, αλλά και τον Περιφερειάρχη Δυτικής Μακεδονίας Θεόδωρο Καρυπίδη, προκειμένου να τους ενημερώσει για την στάση της κυβέρνησης απέναντι στην επικείμενη πώληση της ΔΕΗ.

Πάντως, χωρίς πώληση μονάδων της ΔΕΗ, συμφωνία και αξιολόγηση δεν κλείνει. Αυτό το τελεσίγραφο που έχει λάβει η κυβέρνηση μετέφερε ο αρμόδιος υπουργός Ενέργειας Γιώργος Σταθάκης σε συνάντηση που είχε το μεσημέρι της  Δευτέρας με την ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ στα γραφεία της στην Μεσογείων.

Σύμφωνα με πληροφορίες από πλευράς της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ ο υπουργός ενημέρωσε τους συνδικαλιστές ότι ασκούνται ασφυκτικές πιέσεις για την πώληση λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων της ΔΕΗ. Η προσπάθεια της κυβέρνησης εστιάζεται στο να αποτραπεί η πώληση υδροηλεκτρικών σταθμών με τον υπουργό να λέει στους συνδικαλιστές ότι συζητείται η παραχώρηση στον ανταγωνισμό λιγνιτικών μονάδων οι οποίες όμως ούτως ή άλλως προβλέπεται σε λίγα χρόνια να τεθούν εκτός λειτουργίας.

Σβίγγου στη γραμμή Σκουρλέτη: Όχι στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ

Θα υπερασπιστούμε το δημόσιο χαρακτήρα της ΔΕΗ είπε σε συνέντευξή της η εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ.

Η εκπρόσωπος τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, μιλώντας στο ραδιόφωνο της Θεσσαλονίκης North 98, είπε μεταξύ άλλων ότι  ο κ. Σκουρλέτης και το κόμμα και συνολικά η κυβέρνηση καταδεικνύουν τη μάχη που δίνεται αυτή τη στιγμή για την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα της ΔΕΗ.

Εμείς, σημείωσε η κ. Σβίγκου, προσπαθούμε να βρούμε εκείνες τις λύσεις που θα υπερασπίζονται το δημόσιο χαρακτήρα και δεν πρόκειται να φέρουμε από την πίσω πόρτα αυτά τα οποία θέλει η ΝΔ, η οποία με την παρέμβαση που έκανε πριν λίγες ημέρες, δημοσιοποίησε την άποψη της για μια ιδιωτικοποιημένη ΔΕΗ, κάνοντας μάλιστα ένα βήμα πέρα από τους δανειστές.

"Θα υπερασπιστούμε το δημόσιο χαρακτήρα της ΔΕΗ , η ΔΕΗ δεν πρέπει να ιδιωτικοποιηθεί και δεν υπάρχει καμία αντιπαράθεση στο σημείο αυτό μεταξύ κόμματος, κυβέρνησης, Πάνου Σκουρλέτη, κ.ο.κ." ανέφερε επίσης η εκπρόσωπος Τύπου,

Το αντάρτικο Σκουρλέτη

«Γιατί λοιπόν σήμερα οι θεσμοί αγνοούν ό,τι είχε προηγουμένως, μέχρι και την πρώτη αξιολόγηση συμφωνηθεί; Γιατί θέτουν ζητήματα έξω από τα όρια της συμφωνίας επαναφέροντας σενάρια για πώληση του 40% των μονάδων της ΔΕΗ;», αναρωτιέται σε άρθρο του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» της Δευτέρας ο υπουργός Εσωτερικών, Πάνος Σκουρλέτης.

Και προσθέτει ο πρώην υπουργός Ενέργειας: «Πρόκειται για μια επίθεση που στο στόχαστρό της έχει την περιουσία της ΔΕΗ με σκοπό αυτή να περάσει σε εξευτελιστικές τιμές σε συγκεκριμένα ευρωπαϊκά και εγχώρια επιχειρηματικά συμφέροντα. Σε αυτή την επίθεση συμπράττουν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ενώ στελέχη των διαπραγματευτικών κλιμακίων από τη μεριά των δανειστών παίζουν, απ’ ότι λέγεται, ακριβώς αυτό τον ρόλο, της προώθησης συγκεκριμένων συμφερόντων.

Δεν είμαι οπαδός παρωχημένων αντιλήψεων που δεν αντιλαμβάνεται τις αλλαγές που έχουν συμβεί στην ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας, της οποίας είμαστε αναπόσπαστο μέλος, ούτε υπερασπίζομαι μονοπωλιακές καταστάσεις και ξεπερασμένα μοντέλα περασμένων δεκαετιών, ούτε όμως θεωρώ πως η κυβέρνησή μας δεν θα πρέπει να αντιταχθεί στον επιχειρούμενο κανιβαλισμό της ΔΕΗ».

Τσιρώνης: Καλά κάνει ο Σκουρλέτης και αντιδρά για τη ΔΕΗ

«Καλά κάνει ο κ. Σκουρλέτης και αντιδρά αυτή τη στιγμή» σημείωσε ο αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Γιάννης Τσιρώνης σχολιάζοντας το άρθρο του υπουργού Εσωτερικών Πάνου Σκουρλέτη στο οποίο επισημαίνει ότι «η κυβέρνηση πρέπει να αντιταχθεί στον επιχειρούμενο κανιβαλισμό της ΔΕΗ». «Αλλά να δούμε πρώτα τι θα έρθει» προσθέτει ο κ. Τσιρώνης.

Μιλώντας την Δευτέρα στον Αnt1 ο κ. Τσιρώνης επεσήμανε ότι «καλά κάνει ο κ. Σκουρλέτης αυτά που λέει και τα λέει γιατί πρέπει επιτέλους να μην ξεπουλάμε.




thetoc.gr


Λουκέτα και βαριές "καμπάνες" για όσους δεν κόβουν αποδείξεις


Αντιμέτωποι με "λουκέτο" το οποίο μπορεί να φτάνει ως και τις 30 ημέρες, αλλά και με "τσουχτερά" πρόστιμα θα έρχονται οι επιχειρηματίες που δεν εκδίδουν αποδείξεις

του Θάνου Τσίρου  
Αντιμέτωποι με «λουκέτο» το οποίο μπορεί να φτάνει έως και τις 30 ημέρες θα έρχονται οι επιχειρηματίες που δεν εκδίδουν αποδείξεις.

Με τροπολογία που κατατέθηκε αργά χθες το βράδυ στη Βουλή, η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων σφίγγει ακόμη περισσότερο το νομοθετικό πλαίσιο ώστε να αποφευχθούν ευτράπελα του πρόσφατου παρελθόντος.

Έτσι, επιχειρηματίες που θα  ξηλώνουν τις κορδέλες και θα λειτουργούν τις επιχειρήσεις τους παρά την επιβολή της ποινής, θα αντιμετωπίζουν πρόσθετο λουκέτο 10 ημερών.

Επιχειρηματίες που θα απειλούν τους ελεγκτές της εφορίας, θα βάζουν λουκέτο για έναν μήνα ενώ επαγγελματικές δραστηριότητες που εκ της φύσεώς τους δεν μπορούν να σταματήσουν να λειτουργούν –γηροκομεία, ξενοδοχεία, φροντιστήρια, ιατρεία, εταιρείες ενοικιάσεων σκαφών αναψυχής, πλανόδιοι πωλητές κλπ- αντί του ανεφάρμοστου λουκέτου θα αντιμετωπίζουν επιπλέον χρηματικές ποινές έως και 5000 ευρώ.

Οι βασικές προβλέψεις της τροπολογίας, είναι οι εξής:

· Εφόσον από τον ίδιο μερικό επιτόκιο φορολογικό έλεγχο διαπιστώνεται η μη έκδοση ή η ανακριβής έκδοση πλέον των 10 προβλεπόμενων παραστατικών πώλησης αναστέλλεται άμεσα για 48 ώρες η λειτουργία της επαγγελματικής εγκατάστασης στην οποία διενεργήθηκε ο έλεγχος.

· Αναστολή λειτουργίας για 48 ώρες επιβάλλεται και ανεξάρτητα από το πλήθος των αποδείξεων εφόσον η αξία των αγαθών ή των υπηρεσιών για τα οποία δεν εκδόθηκε παραστατικό υπερβαίνει τα 500 ευρώ.

· Εάν εντός του ίδιου ή του επόμενου φορολογικού έτους από τη διαπίστωση των παραβάσεων διαπιστωθεί και πάλι η μη έκδοση ή η ανακριβής έκδοση τουλάχιστον τριών παραστατικών πώλησης –ανεξάρτητα από την αξία τους- η λειτουργία της επαγγελματικής εγκατάστασης στην οποία διενεργήθηκε ο έλεγχος αναστέλλεται για 96 ώρες.

· Σε κάθε επόμενη διαπίστωση από τον ίδιο μερικό επιτόπιο έλεγχο των παραβάσεων μέσα σε δύο χρόνια από τη διαπίστωσή τους –και σε οποιαδήποτε επαγγελματική εγκατάσταση του υπόχρεου- η λειτουργία της επαγγελματικής εγκατάστασης στην οποία διενεργήθηκε ο έλεγχος, αναστέλλεται για 10 ημέρες.

· Σε περίπτωση που παρεμποδίζεται η διενέργεια του φορολογικού ελέγχου με χρησιμοποίηση βίας ή απειλής κατά των οργάνων που διενεργούν φορολογικό έλεγχο, αναστέλλεται η λειτουργία της επαγγελματικής εγκατάστασης στην οποία αφορά ο έλεγχος μέχρι και έναν μήνα. Η αναστολή γίνεται με απόφαση του διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων.

· Πέραν των ποινικών κυρώσεων, σε περίπτωση παραβίασης της αναστολής λειτουργίας από τον υπόχρεο, επιβάλλεται με πράξη των οργάνων της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων και επιπλέον αναστολή της επαγγελματικής εγκατάστασης για 10 ημέρες.

· Η τυχόν αλλαγή στη νομική μορφή ή στο πρόσωπο του φορέα της επιχείρησης δεν κωλύει την επιβολή και την και την εκτέλεση της απόφασης, εφόσον στον ίδιο χώρο δραστηριοποιείται επιχείρηση με ίδιο ή παραπλήσιο αντικείμενο εργασιών ή εφόσον συμμετέχουν ένα ή περισσότερα από τα αρχική μέλη του φορέα ή συνδεόμενα με αυτούς πρόσωπα.

· Σε κατηγορίες υπόχρεων, μπορεί, αντί της αναστολής λειτουργίας, να επιβάλλεται ειδικό πρόστιμο το οποίο κυμαίνεται από 1000 έως 5000 ευρώ.



thetoc.gr

  

H πρέζα Captagon (από το Capitain και το Pentagon)


Του Περικλή Κοροβέση

Τον Οκτώβριο του 2015, ο Σαουδάραβας πρίγκιπας Αμπντέλ Μοσέν συνελήφθη στο αεροδρόμιο της Βηρυτού να μεταφέρει ναρκωτικά, η αξία των οποίων ξεπερνούσε τα 200 εκατ. ευρώ. Τι το σημαντικό υπάρχει σε αυτήν την είδηση για να την ξαναθυμίσουμε τη στιγμή που ο τζίρος των ναρκωτικών μετριέται σε δισ. και τρισ. ευρώ και είναι από τις πρώτες οικονομικές επενδύσεις στον κόσμο (μαζί με το πετρέλαιο, τα όπλα και το τράφικινγκ);

Η είδηση είναι πως από δω έγινε παγκοσμίως γνωστό ένα νέο ναρκωτικό με το όνομα Captagon. Η ιστορία αυτής της ντρόγκας (αποφεύγω τον όρο ναρκωτικά γιατί δεν λέει τίποτα) έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ξεκινάει σαν φάρμακο στις αρχές της δεκαετίας του ‘60 στη Γερμανία εναντίον της κατάθλιψης, της ναρκοληψίας και της υπερκινητικότητας, για να καταλήξει κοινωνική απειλή.

Εδώ έχει ενδιαφέρον να δούμε τη σχέση των φαρμακοβιομηχανιών με τα ναρκωτικά και τα επικίνδυνα σκευάσματα που κυκλοφόρησαν νόμιμα. Να θυμηθούμε πως η ηρωίνη κατασκευάστηκε από την Bayer ως φάρμακο. Η θαλιδομίδη, ένα παυσίπονο για τις έγκυες γυναίκες, προκάλεσε εκατοντάδες χιλιάδες φρικτά παραμορφωμένα παιδιά.

Και το Enterovioform, ένα αθώο φάρμακο για εντερικά προβλήματα, αποδείχθηκε εντελώς καταστροφικό για το σύνολο του εντερικού συστήματος. Ολα αυτά απαγορεύτηκαν μετά από έναν ολέθριο κύκλο, αφού απέδωσαν αμύθητα κέρδη στις φαρμακοβιομηχανίες.

Μέχρι το 1986 αυτή η ντρόγκα κυκλοφορούσε ελεύθερα και ήταν ιδιαίτερα αγαπητή ανάμεσα στους αριστερούς διανοούμενους του Παρισιού. Μεταξύ τους, ο Ζαν-Πολ Σαρτρ και ο Μπερνάρ-Ανρί Λεβί, που το χρησιμοποιούσαν σαν «βοηθητικό» της γραφής. Το Captagon ανήκει στην οικογένεια των αμφεταμινών και είναι μια εξελιγμένη μορφή τους.

Μετά την απαγόρευσή του, η παραγωγή του πέρασε στη σοσιαλιστική Βουλγαρία μέχρι που αυτή έγινε μέλος της Ε.Ε., οπότε και έχασε αυτό το προνόμιο. Το κενό κάλυψε αμέσως η Τουρκία και ακολούθησαν η Συρία και ο Λίβανος, όπου έγινε η ντρόγκα των εμπολέμων. Τελευταία μπήκε στο παιχνίδι και η Ελλάδα.

Η μιλιταριστική προπαγάνδα εξυμνεί πάντα την ανδρεία των στρατιωτών που πολεμούν με αυτοθυσία για τα ιδανικά της πατρίδας. Αλλά χωρίς ντρόγκα δεν υπάρχουν ιδανικά. Ολοι οι πόλεμοι στην ιστορία της ανθρωπότητας χρησιμοποίησαν την ντρόγκα της εποχής τους. Η χιτλερική Γερμανία είχε εφαρμόσει τη θεωρία της άριας φυλής, της ανώτερης βαθμίδας του Homo Sapiens που δεν έχει αναμειχθεί με κατώτερες φυλές.

Αλλά για να νιώσει ανώτερη, χρειαζόταν πρέζα. Η συνεύρεση με μέλος κατώτερης φυλής ήταν έγκλημα καθοσιώσεως, εσχάτης προδοσίας, γιατί έτσι η ανώτερη φυλή οδηγείται στην παρακμή. Η ανώτερη φυλή έπρεπε να λάμπει από υγεία και να αποφεύγει όλα τα προϊόντα παρακμής, υλικά ή πνευματικά (ναρκωτικά, τσιγάρα, μουσική τζαζ, σύγχρονη ζωγραφική, βιβλία παρακμής π.χ. Φρόιντ κ.λπ.), και απαγορεύτηκαν συλλήβδην.

Εντούτοις το Γ’ Ράιχ* είχε κρατικό εργοστάσιο παραγωγής ναρκωτικών. Ποτέ κανένα καρτέλ ναρκωτικών δεν έφτασε το τονάζ των ναρκωτικών της άριας φυλής. Το Pervitin, έτσι λεγόταν αυτή η ουσία, ήταν ο απόλυτος εξοπλισμός του κάθε ναζί φαντάρου. Για την επέμβαση των ναζί στη Γαλλία χρειάστηκαν 35 εκατ. χάπια. Το εργοστάσιο είχε τη δυνατότητα παραγωγής ημερησίως περίπου 850.000 χαπιών. Ο πόλεμος, στην ουσία του, είναι μια εμπειρία ναρκωτικών.

Αλλά δεν ήταν πρώτοι οι ναζί που κατάλαβαν τη σημασία του ντοπαρίσματος στον πόλεμο. Η μορφίνη ήταν ευρέως διαδεδομένη στη διάρκεια του Αμερικανικού Εμφύλιου Πολέμου. Η κοκαΐνη γνώρισε την πλήρη άνθησή της για τις ανάγκες της στρατιωτικής χρήσης. Βρετανοί, Αμερικανοί και Ιάπωνες, στη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, είχαν και αυτοί τις αμφεταμίνες που τους αναλογούσαν.

Και η ουδέτερη Ολλανδία στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν η πρώτη χώρα παραγωγής κοκαΐνης και τροφοδοτούσε και τα δύο μέτωπα. Η Βιομηχανική Επανάσταση δεν σταμάτησε στα θαύματα των μηχανών. Προχώρησε και στη μαζική παραγωγή προϊόντων, ανάμεσά τους βέβαια και τα ναρκωτικά για στρατιωτική χρήση που αντικατέστησαν το αλκοόλ. Ολα αυτά δεν είναι ιδιαίτερα γνωστά, γιατί είναι στρατιωτικά μυστικά.

Αλλά ένας ένοχος βρέθηκε. Και αυτός βέβαια ήταν το χασίς. Ο Μάρκο Πόλο έκανε γνωστή την ύπαρξη ενός ριζοσπαστικού κινήματος στον αραβικό κόσμο, των Ασανιστών, προφανώς από το όνομα του ηγέτη τους, Ασάν. Οι αντίπαλοί τους για να τους μειώσουν παραποίησαν το όνομά τους και τους ονόμασαν «χασιστές». Από εδώ προέρχεται η γαλλική λέξη assassin, που σημαίνει δολοφόνος.

Ενα ευφοριστικό-φαρμακευτικό φυτό γίνεται συνώνυμο του εγκλήματος. Και έτσι αυτό το χόρτο και οι χρήστες του τράβηξαν τα πάθη του Ιησού Χριστού (αν και τώρα τα πράγματα άλλαξαν και οι φαρμακοβιομηχανίες ανακάλυψαν φλέβα χρυσού σε αυτό το ίαμα).

Και αν υποθέσουμε πως κάποιοι αντιμιλιταριστές ακτιβιστές είχαν λανσάρει το σύνθημα «Ο πιο σίγουρος τρόπος για να γίνεις πρεζάκιας είναι να καταταγείς στον στρατό», να είμαστε σίγουροι πως θα κατέληγαν στο στρατοδικείο και δεν αποκλείεται να τους εκτελούσαν (εν καιρώ πολέμου). Θα ήταν προδότες του έθνους ή πράκτορες του εχθρού.

Blitzed: Drugs in Nazi Germany» του Νorman Ohler. Εκδόσεις Allen Lahe, 2016.


efsyn.gr   

Ο Μπελογιάννης και ο Τεμπελογιάννης


Την ώρα που ο πρωθυπουργός έπλεκε ύμνους για τη συνέπεια του Νίκου Μπελογιάννη, οι εκπαιδευτικοί της Γ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης με «ηρωική» ανακοίνωσή τους κατακεραύνωναν το SURVIVOR σαν πρότυπο που καλλιεργεί αξίες «που επιβάλλονται από την τηλεοπτική εικόνα και είναι απόλυτα αντίθετες με αυτές που επιχειρούμε κοπιωδώς κι απελπισμένα να εμπνεύσουμε στους μαθητές μας».

Αν αναρωτιέται κανείς για τη σχέση μεταξύ του πρωθυπουργού στο μουσείο Μπελογιάννη στην Αμαλιάδα και των εκπαιδευτικών της Θεσσαλονίκης, η απάντηση είναι απλή: Ωραία λόγια φούμαρα και υποκρισίες, την ώρα που με τις πράξεις τους και ο μεν και οι δε έχουν απαξιώσει τις αξίες που επικαλούνται!

Ο μεν πρωθυπουργός έχει το θράσος να επικαλείται έναν άνθρωπο που προτίμησε να πεθάνει παρά να προδώσει αυτά που πίστευε και δεν θα κρίνω αν αυτά ήταν σύμφωνα μ’ αυτά που πιστεύει ο καθένας μας. Τουλάχιστον ήταν συνεπής.

Ακριβώς το αντίθετο με τον πρωθυπουργό που δεν έχει το θάρρος ούτε να υπερασπιστεί στην πράξη αυτά που λέει ότι πιστεύει ούτε και να σταματήσει να κάνει τα αντίθετα από αυτά που λέει ότι πιστεύει! Στάθηκε, μάλιστα, μπροστά στο σπίτι του Μπελογιάννη που δούλεψε στη ζωή του και ρίσκαρε ένοπλα τη ζωή του και μορφώθηκε στη ζωή του, για να μας τον δείξει σαν παράδειγμα!

Αυτός που δεν μορφώθηκε ποτέ, που πολέμησε τη μόρφωση σε όφελος του μπάχαλου, που δε δούλεψε ποτέ, που δεν πολέμησε ποτέ και που δεν θυσίασε τίποτε από τον εαυτούλη του για να υπερασπιστεί αυτά που λέει ότι πιστεύει! Αυτός που δέχτηκε και δέχεται να υπογράφει τα πάντα για να παραμένει παρών στην πολιτική κονίστρα.

Ένας οπορτουνιστής τυχοδιώκτης είχε το θράσος να εξυμνεί έναν συνεπή ιδεολόγο!

Από την άλλη πλευρά, οι καθηγητές της Γ ΕΛΜΕ με ένα πύρινο κείμενο επιτίθενται σε ένα τηλεοπτικό παιχνίδι (!) επειδή, λένε, «δημιουργεί πρότυπα βάρβαρου, παράλογου, παρηκμασμένου πολιτισμού του κυρίαρχου συστήματος στα παιδιά μας» και γιατί διδάσκει ότι «κανείς εξευτελισμός, καμιά μικρή προδοσία, κανένα συναισθηματικό ξεγύμνωμα, κανένα κάρφωμα του διπλανού δεν είναι ντροπή προκειμένου να επιβιώσει κανείς».

Και κάνουν ότι ξεχνάνε όλοι αυτοί οι καθηγητές ότι είναι εκείνοι που έχουν μεγαλώσει στα σχολεία αυτούς τους μαθητές μ αυτά τα πρότυπά! Επειδή το SERVIVOR  και το κάθε SERVIVOR δεν δημιουργεί πρότυπα. ΕΙΝΑΙ το αποτέλεσμα των προτύπων που έχουν δημιουργήσει τα σπίτια και τα σχολεία μιας κοινωνίας εδώ και 40 χρόνια!

Αυτά τα χαρακτηριστικά που ανακάλυψαν ως πουριτανές παρθένες οι καθηγητές είναι τα χαρακτηριστικά που δημιούργησαν ή ανέχτηκαν οι ίδιοι μέσα στα σχολεία. Από τα οποία σχολεία, εδώ και χρόνια, παραδίδουν στην κοινωνία στρατιές αμόρφωτων, αγράμματων και άχρηστων για τους εαυτούς τους μαθητές, που γίνονται κάτι επειδή πέφτουν στα νύχια της παραπαιδείας των φροντιστηρίων και των ιδιαίτερων μαθημάτων από τα 12 τους χρόνια! Για να απαξιώνεται το σχολείο των καθηγητών και να ωφελείται η τσέπη πολλών απ αυτούς από τα «μαύρα», με τα οποία πληρώνουν οι διαρκώς φτωχοποιούμενοι γονείς.

Τα τηλεοπτικά σκουπίδια για τα οποία μιλάνε οι όψιμοι «επαναστάτες» καθηγητές κλείνουν με το πάτημα ενός κουμπιού της τηλεόρασης. Ή αλλάζουν κανάλι και βλέπουν τη νέα ΥΕΝΕΔ και τις εκπομπές κουλτούρας των ΕΡΤ.

Οι τάξεις στα σχολεία, όμως, με τους εκατοντάδες, για να μην πω χιλιάδες βαρτιεστημένους και παραιτημένους καθηγητές, που δεν διδάσκουν ούτε τα ελληνικά στα παιδιά που αμολάνε απίστευτες αγραμματοσύνες κάθε μέρα, αυτές οι τάξεις δεν έχουν κουμπί για να πας σε άλλο κανάλι. Είσαι υποχρεωμένος να είσαι εκεί και να εισπράττεις την εκτεταμένη αμορφωσιά ενός απαιδευτικού συστήματος. Που σου διδάσκει, όπως το SURVIVOR, ότι η υπ αριθμόν μια αξία στη ζωή είναι να βρεις να φας με οποιοδήποτε μέσο, θεμιτό ή αθέμιτο.

Επειδή οι αξίες που δεν περνάνε από το στομάχι κι από τη γκλαμουριά, δεν περνάνε ούτε κι από τα περισσότερα ελληνικά σπίτια και σχολεία εδώ και τουλάχιστον 30 χρόνια. Με απόλυτη ευθύνη των καθηγητών, που παριστάνουν τις παρθένες και τους όψιμους κήνσορες. Και οι οποίοι δεν έχουν κάνει ποτέ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ για τα χάλια της Παιδείας. Μόνο για την τσέπη τους!

Ας μην έχει κανείς απορία, λοιπόν, γιατί εξυμνείται διαρκώς ο Μπελογιάννης, αλλά κυβερνάει και καταστρέφει τη χώρα ο Τεμπελογιάννης.


Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης  - liberal.gr

Ο Μπελογιάννης, ο Μιτεράν και ο Τσίπρας…


Του Γιάννη Παντελάκη

Τι είναι η πολιτική; Η διαχείριση των συμβόλων, φέρεται να είχε απαντήσει κάποτε ο Φρανσουά Μιτεράν. Και ο Τσίπρας, έσπευσε να το επιβεβαιώσει με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο. Όχι μόνο τώρα, καπηλεύοντας την προσωπικότητα ενός ανθρώπου που αν μη τι άλλο, ήταν συνεπής στις ιδέες του. Αλλά από την αρχή αυτής της ξέφρενης πορείας του στην εξουσία. Εργαλειοποιεί οτιδήποτε χρειαστεί (πρόσωπα, ιδέες, ευαισθησίες) για να διατηρηθεί σ αυτήν. Στον Μπελογιάννη θα είχε ενδοιασμούς;

Μια ωραία Δευτέρα του Μαρτίου, ο πρωθυπουργός που γενικά δεν έχει κανένα δισταγμό, κατέβηκε ως την Αμαλιάδα, πήρε ένα γαρύφαλλο στο χέρι, ανέβηκε στην εξέδρα και μίλησε για τον Μπελογιάννη «Ένα ήρωα που παρέμεινε πιστός στις αρχές και τις ιδέες του μέχρι τελευταία στιγμή», όπως είπε. Και είμαι σίγουρος πως δεν σκέφτηκε δεύτερη φορά πόσο παράταιρο θα ακουγόταν όταν έβγαινε αυτό από τα χείλη του. Ένας καιροσκόπος να μιλάει για συνέπεια.

Ο Τσίπρας- και η ηγετική ομάδα της κυβέρνησης-έχουν δείξει πως δεν έχουν αναστολές ικανές να τους αποτρέψουν για να κάνουν τα χειρότερα. Και αυτά δεν είναι η ασυνέπεια ή ο συνήθης για τα Ελληνικά δεδομένα πολιτικαντισμός. Αλλά η διάθεση να οικειοποιηθούν και να χρησιμοποιήσουν οτιδήποτε και οποιονδήποτε, να τα φέρουν στα δικά τους μέτρα, να αυτοπροβληθούν ως συνεχιστές τους, να επιχειρήσουν να κερδίσουν εντυπώσεις. Δεν γνωρίζω ποιες λέξεις μπορούν να περιγράψουν μια τέτοια συμπεριφορά. Γνωρίζω πως το αποτέλεσμα που έχει οδηγήσει στον κυνισμό.

Αν θυμηθούμε τον τρόπο με τον οποίο κινήθηκε ο Τσίπρας και η κυβέρνηση από τις πρώτες κιόλας ημέρες που κέρδισαν την εξουσία, δεν θα πρέπει να ξαφνιαζόμαστε σήμερα. Η πρώτη του επίσκεψη ήταν στο Σκοπευτήριο Καισαριανής, οι πρώτες τους επικοινωνιακές κινήσεις ήταν η καθιέρωση μιας νέας πολιτικής ορολογίας στο λεξιλόγιο της καθημερινότητας που ωστόσο δεν άλλαζε την πραγματικότητα. Η τρόικα μετατράπηκε σε θεσμούς, η ανυπαρξία οποιουδήποτε σχεδίου για την χώρα ονομάστηκε δημιουργική ασάφεια, οι τροϊκανοί έπαψαν να κάνουν συναντήσεις με τους υπουργούς στα υπουργεία αλλά σε ξενοδοχεία, η παράταση εφαρμογής του μνημονίου πήρε την εξωτική ονομασία γέφυρα και οι γενναίες υποχωρήσεις απέναντι στους δανειστές έγιναν μια αμοιβαία επωφελής συμφωνία!

Η πολιτική, πράγματι είχε μετατραπεί σε συμβολισμούς τους οποίους τότε ωστόσο-και για αρκετό χρόνο ακόμα-ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας τους υιοθετούσε πιστεύοντας ότι αποτελούν πολιτική στάση και μάλιστα εμφανώς διαφοροποιημένη από τις προηγούμενες. Η σκληρή πραγματικότητα της καθημερινής επιβίωσης,-αποτέλεσμα μιας ανερμάτιστης πορείας- περιόρισε σημαντικά την επίδραση των συμβολισμών, όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως το βασικό κυβερνητικό κόμμα έχει μειώσει θεαματικά την επιρροή του. Ωστόσο, δεν υπάρχει γι αυτό δεύτερη επιλογή από την εμμονή σ αυτούς τους συμβολισμούς.


Γι αυτό χθες ο Τσίπρας πήγε στην εκδήλωση για τον Μπελογιάννη, γι αυτό είχε πάει λίγους μήνες πριν στην κηδεία του Κάστρο, γι αυτό αύριο θα πάει οπουδήποτε θεωρεί ότι του επιβεβαιώνει αυτό που θέλει να εμφανίζεται ότι είναι. Αριστερός. Αν δεν τα κάνει όλα αυτά, υπάρχει το κενό. Κενό ιδεολογικό και πολιτικό. Αν σταματήσουν οι συμβολισμοί πως θα οριοθετεί ιδεολογικές διαφορές και θα χτίζει τείχη, ποιος θα είναι ο λόγος ύπαρξης;   




liberal.gr

Οι θιασώτες του μεσαίου χώρου κατάντησαν ψεκασμένοι ακροδεξιοί


Μπορεί όποιος γνωρίζει στοιχειωδώς πρόσθεση και αφαίρεση να γνωρίζει ότι ο Κώστας Καραμανλής αποτελεί το Νέρωνα της σύγχρονης Ελλάδας που έσυρε τη χώρα στη χρεοκοπία του 2009 αλλά από την  άλλη οφείλει κανείς να του αναγνωρίσει ότι η Ν.Δ των ημερών του ήταν...απλώς σπάταλη, όχι ακροδεξιά.

Αυτό όμως που είναι πραγματικά σοκαριστικό και το σκεφτόμουν με αφορμή τις συνωμοσιολογικές θεωρίες του Θοδωρή Ρουσόπουλου για τις πυρκαγιές του 2007 είναι το ότι οι άνθρωποι αυτοί κάποτε μας συστήθηκαν ως θιασώτες του περίφημου "μεσαίου χώρου".

Από το 2009 και μετά όμως, το δήθεν πολιτικό κεφάλαιο "Καραμανλής" προστατεύεται μέσα από μια σειρά ανερμάτιστων θεωριών συνωμοσίας: από τους πράκτορες που απήγαγαν τα παιδιά του Καραμανλή μέχρι τώρα τους Τούρκους που έβαλαν τις φωτιές. Όλες οι σκοτεινές δυνάμεις αυτού του πλανήτη συντονίστηκαν για να...συκοφαντήσουν την κυβέρνηση των σκανδάλων, της σπατάλης και της αδιαφάνειας.

Όχι τυχαία, διαπρύσιος προστάτης του νεοκαραμανλισμού είναι σήμερα Πάνος ο Καμμένος ενώ συνωστισμός εθνικοφρόνων παρατηρείται και στα πέριξ του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος ουσιαστικά αποτελεί τον κρυφό, πλην ισχυρότατο, κυβερνητικό εταίρο του Αλέξη Τσίπρα.


Όλο αυτό θα ήταν φοβερά αστείο αλλά δυστυχώς ένα κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας μοιάζει να τρώει αμάσητο το παραμύθι...  





parapolitiki.com

Ήγγικεν γαρ η βασιλεία των ουραγών;


Αν μου ζητούσε κάποιος να του απαριθμήσω 10 πρόσωπα που γνωρίζουν καλύτερα το παιχνίδι των τηλεοπτικών εντυπώσεων, τρία από αυτά τα ονόματα θα ήταν σίγουρα η Ελένη Μενεγάκη, ο Γιώργος Παπαδάκης και ο Μητροπολίτης Άνθιμος.

Το ότι ένα τόσο "τηλεοπτικός" ιεράρχης δέχεται να αλληλεπιδράσει τόσο φανερά με τη Χρυσή Αυγή, θα πρέπει να σημάνει συναγερμό στον δημοκρατικό κόσμο της χώρας. Γιατί ένας δεσπότης που νοιάζεται τόσο πολύ για την εικόνα του δεν θεωρεί πια ότι "τσαλακώνεται" συνδιαλλεγόμενος με τους νεοναζί;

Σε τι προσβλέπει; Κυρίως όμως: τι προβλέπει; Είναι άραγε τέτοια πλέον η απήχηση της Χρυσής Αυγής, εκτός των ραντάρ των δημοσκοπήσεων, που ο Μητροπολίτης Άνθιμος εκτιμά ότι περισσότερα κερδίζει παρά χάνει μιλώντας μαζί τους;

Η Χρυσή Αυγή αντεπιτίθεται, με μια αυτοπεποίθηση που δείχνει ότι διόλου δεν λογαριάζει στους σχεδιασμούς της τις αποφάσεις της ελληνικής Δικαιοσύνης. Μήπως να ξυπνούσαμε όλοι οι υπόλοιποι σιγά-σιγά;






parapolitiki.com


  

Ασκήθηκε ποινική δίωξη κατά υπαλλήλων του ΚΕΕΛΠΝΟ για προσλήψεις προσωπικού


Σε κύρια ανάκριση οδηγεί το άνοιγμα του φακέλου του ΚΕΕΛΠΝΟ μετά την ποινική δίωξη που ασκήθηκε από την εισαγγελία Πρωτοδικών σε βάρος τριών μη πολιτικών προσώπων (υπαλλήλων) για την υπόθεση του διαγωνισμού που αφορούσε στις προσλήψεις ιατρών και νοσηλευτών στο ΚΕΕΛΠΝΟ.

Οι διώξεις ασκήθηκαν με παραγγελία του εισαγγελέα Εφετών, ο οποίος είχε την άποψη ότι η δικογραφία δεν πρέπει να αρχειοθετηθεί. Αντίθετη άποψη είχε η εισαγγελία Πρωτόδικων η οποία είχε αποφανθεί ότι οι υπάλληλοι εκτελούσαν υπουργικές εντολές.

Η υπόθεση πήρε τη δικαστική οδό μετά από μηνυτήρια αναφορά του Άδωνι Γεωργιάδη και του τομεάρχη Δικαιοσύνης, Κώστα Τζαβάρα, ενώ ακολούθησαν αναφορές και από την ΠΟΕΔΗΝ και τον ιατρικό σύλλογο.

Στην αναφορά τους οι κ.κ. Γεωργιάδης και Τζαβάρας έκαναν λόγο για τέλεση κακουργηματικών πράξεων όπως παραβίαση προσωπικών δεδομένων που αφορούν στην επεξεργασία αρχείων από άτομα που δεν έχουν το συγκεκριμένο δικαίωμα, με σκοπό να ωφελήσουν ή να βλάψουν κάποιον τρίτο. Η αναφορά βασίζεται στο γεγονός ότι ο κ. Πολάκης, εντελώς αυθαίρετα, όπως υποστηρίζουν, επεξεργάστηκε τις αιτήσεις γιατρών  και νοσηλευτών που θα στελεχώσουν τις ΜΕΘ για τον διαγωνισμό του ΚΕΕΛΠΝΟ και αντικατέστησε τον κατάλογο επιτυχόντων που είχε εκδώσει η ειδική επιτροπή του ΚΕΕΛΠΝΟ με τον δικό του κατάλογο.

Σε βάρος των υπαλλήλων ασκήθηκε ποινική δίωξη για απάτη από κοινού σε συνδυασμό με τον ν.1608/50 περί καταχραστών του δημοσίου, υπεξαγωγή εγγράφων, και παράνομη επεξεργασία προσωπικών δεδομένων με σκοπό το όφελος.

Η απάντηση από την πλευρά του υπουργείου ήταν πως η επεξεργασία αφορούσε τη «διόρθωση» λαθών στη μοριοδότηση.



 iefimerida.gr

Δευτέρα 27 Μαρτίου 2017

Το σκοτεινό μέλλον της Ευρώπης


Του Γιώργου Σταματόπουλου


Το τεράστιο μόρφωμα της Ευρωπαϊκής Ενωσης δεν φαίνεται να «τραβάει», εξήντα χρόνια μετά τη σύλληψη της ιδέας (μετά την υπογραφή της εννοείται), παρά τα παχιά και ενθαρρυντικά για την καλή πορεία της λόγια των είκοσι εφτά ηγετών. Ακόμη και οι ακραιφνείς «ευρωπαϊστές» έχουν βάλει την ουρά στα σκέλια με τόση ανισότητα που επικρατεί, με τόσες «ταχύτητες» (που δεν είναι μόνο οικονομικές), με τόση αλαζονεία που διακρίνει μερικούς από τους «ισχυρούς».

Πώς να συνυπάρξουν κράτη που το ένα λοιδορεί το άλλο; Πώς να ιδρυθεί μια κρατική οντότητα όταν δεν υπάρχει ομόνοια και συνοχή μεταξύ των κρατών-μελών;

Ο πολύς Κίσινγκερ ήταν, νομίζω, αυτός που δεν έβλεπε προκοπή σε μια Ευρώπη ενιαία, μια και δεν υπήρχε κάποιος να συνομιλήσει υπεύθυνα εκ μέρους όλων με αρχηγούς άλλων κρατών. Υποτίθεται μια Ευρώπη ενιαία μπορεί ανά πάσα στιγμή να υπερασπιστεί οποιοδήποτε μέλος της βρεθεί σε δύσκολη ή επικίνδυνη θέση, όταν το τελευταίο δέχεται επίθεση από κάποιο εχθρικό κράτος.

Είναι αστείο - μιλάνε όλοι για δημοκρατία, ειρήνη και λοιπά και την ίδια ώρα αποστρέφουν τα βλέμματα από την ύπαρξη τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων στην Κύπρο.

Στο μυαλουδάκι τους να ’ναι όλα καλά, όπως δηλαδή τα έχουν σχεδιάσει, να μπορούν να μιλάνε στις διεθνείς συνδιασκέψεις στηριζόμενοι σε σχεδιαγράμματα και μετά ας πάνε όλοι να κουρεύονται, να χτυπιούνται, να κάνουν ό,τι γουστάρουν τέλος πάντων, αρκεί να μη διαταράσσεται το σχέδιό τους [να ζουν καλά οι λίγοι, οι «εκλεκτοί» και να δεινοπαθούν οι υπόλοιποι - ποιος τους φταίει (στους υπόλοιπους...) όταν δεν βλέπουν πού είναι το συμφέρον τους και ασχολούνται με παρωχημένες αξίες και αρχές (Ευρώπη των λαών, ισομέρεια, ισονομία, ίδιες ευκαιρίες για όλους και άλλα ιδεολογίζοντα);].

Θα ήταν ευχής έργο μια Ευρώπη με ανοιχτά σύνορα, με ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων και εμπορευμάτων, με ανοιχτές κοινωνίες για μετανάστες και πρόσφυγες, για ικέτιδες γενικώς - να ισομοιράζονταν τα κράτη τις υποχρεώσεις τους απέναντι στα θύματα πολέμων και διωγμών πάσης φύσεως.

Αντ’ αυτού, αυθαίρετα και προκλητικά (και προσβλητικά) μερικά από τα κράτη-μέλη υψώνουν τείχη αίσχους, που εμποδίζουν την είσοδο των ξεριζωμένων, ενώ μερικά άλλα υπομένουν τα πάνδεινα χωρίς μάλιστα να έχουν δομές υποστήριξης και οικονομικές δυνατότητες για υποδοχή και φιλοξενία. Τι σόι Ευρώπη είναι τούτη;

Θα πει κανείς, αυτή είναι η Ευρώπη (κοσμική, «δημοκρατική», «πεπολιτισμένη», δυτική!) κι αυτήν πρέπει να «ακολουθήσουμε», εκόντες-άκοντες. Και γιατί παρακαλώ; Πόθεν προκύπτει κάτι τέτοιο, δουλοφρενές και εξευτελιστικό για κάθε άνθρωπο, για κάθε κρατική οντότητα;


Οταν η αξιοπρέπεια χάνεται μόνο και μόνο από τον φόβο τι θα απογίνουμε όταν βγούμε από τη «μαμά» Ευρώπη, τότε οι λαοί αρχίζουν και ανησυχούν - στα σοβαρά σε τέτοιες περιπτώσεις. Ας αφήσουμε τις ηγεσίες στον νήδυμό τους... Σκοτεινό το μέλλον τέτοιας Ευρώπης.  



efsyn.gr

Οι άνθρωποι με τα γαρύφαλλα


Το γαρύφαλλο που κρατούσε ο Αλέξης Τσίπρας στην Αμαλιάδα, ήταν λες και το σήκωσε από την πίστα του Πλούταρχου, εκείνο το βράδυ που ο Νίκος Παππάς γλέντησε την εκλογική νίκη, παρέα με τους ΑΝΕΛ. Διότι ο Πρωθυπουργός δεν έχει πλέον ενδοιασμούς, ούτε αναστολές...

Του Κώστα Γιαννακίδη
   
Τον Σεπτέμβριο του 2015, το βράδυ των εκλογών, όταν οι πίστες ήταν άδειες και τα μπουζούκια βουβά, ο λαϊκός βάρδος Γιάννης Πλούταρχος εκλήθη εκτάκτως στο κέντρο όπου, εκείνη την περίοδο, συνευρίσκετο με τη Μούσα.

Στη θέση του και εσείς θα πηγαίνατε τρέχοντας. Ηταν ο Νίκος Παππάς που, με τη συντροφιά στελεχών των ΑΝΕΛ, επιθυμούσε να γιορτάσει με τρόπο αυθόρμητο, λαϊκό, την εκλογική νίκη της Αριστεράς. Είναι δε λογικό και θεμιτό να εικάσουμε ότι ο δημοφιλής τραγουδιστής έγινε αποδέκτης ανθέων που αντιστοιχούν στον στολισμό του Επιταφίου της Μητροπόλεως. Και εκείνο το βράδυ, όταν ο λαός επιβεβαίωσε την ιστορική δικαίωση της Αριστεράς, ο Νίκος ο Παππάς έγινε ο Ανθρωπος με τα Γαρύφαλλα. Ετσι είναι οι αγώνες, απαιτούν συνέχεια και σημειολογική συνέπεια. Ενα γαρύφαλλο κρατούσε ο Νίκος Μπελογιάννης. Ενα γαρύφαλλο άφησε ο Αλέξης Τσίπρας στην Καισαριανή, όταν εξελέγη για πρώτη φορά. Ο Νίκος ο Παππάς ήθελε να τιμήσει δεκαετίες αγώνων.

Στην Αμαλιάδα ο Πρωθυπουργός εμφανίστηκε με γαρύφαλλο στο χέρι. Θα πείτε ότι του ταίριαζε καλύτερα στο αυτί, με πονηριά στο μάτι, κατά το τραγούδι. Ναι, δεν διαφωνώ. Γιατί ήταν λες και έσκυψε στην πίστα του Πλούταρχου, πήρε ένα γαρύφαλλο και το κατέβασε στην Αμαλιάδα, να το δώσει στον Μπελογιάννη.

«Η σκύλευση μόλις έλαβε τέλος» σχολίασε ο Θύμιος Καλαμούκης της «Ελληνοφρένειας» όταν ολοκληρώθηκε η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στην Αμαλιάδα. Ε, δεν αδίκησε και την αλήθεια. Ούτε και ο υιός Μπελογιάννη είπε ψέματα στο μήνυμα του, υποστηρίζοντας ότι ο πατέρας του θα ήταν σήμερα οργισμένος – κι ας λογοκρίθηκε το απόσπασμα στην επεξεργασία του βίντεο από την «Αυγή».

Ας πρόσεχε, όμως, ο Πρωθυπουργός. Κάτι τέτοια καλό είναι να αποφεύγονται. Δεν μπορείς, ας πούμε, να έχεις παραχωρήσει για έναν αιώνα τη δημόσια περιουσία και μετά να εμφανίζεσαι με γαρύφαλλα στο χέρι και επανάσταση στις λέξεις. Είναι γελοίο και συνάμα κυνικό. Και ιστορικά ανακριβές. Διότι είναι άλλο πράγμα η ιδεολογία, η δράση και η στόχευση του Μπελογιάννη και άλλο η βαρβαρότητα της εκτέλεσής του. Για να το πω αλλιώς, είναι μάλλον απίθανο η αντίληψη του μακαρίτη του Μπελογιάννη περί Δημοκρατίας να αντιστοιχεί σε αυτό που εννοεί ο Τσίπρας όταν τον χαρακτηρίζει «σύμβολο ειρήνευσης και δημοκρατίας». Βέβαια πιθανότατα ούτε η αντίληψη του Τσίπρα να μη συμφωνεί με αυτό που οι περισσότεροι έχουμε στο μυαλό μας, αλλά, είπαμε, ο πολιτικός άνδρας έκανε τους συμβιβασμούς του. Δεδομένου δε και του βίου του, είναι δίκαιο να υποθέσουμε πως αν ο Τσίπρας ήταν στη θέση του Μπελογιάννη, η Ιστορία θα είχε γραφτεί με λιγότερο αίμα και περισσότερη κατανόηση.

Ομως είναι αδόκιμο να μετακινούμε στον χρόνο πρόσωπα και καταστάσεις. Δεν μπορούμε να αποτιμούμε τον ρόλο και τη δράση του Μπελογιάννη με σύγχρονους κώδικες. Και, γενικώς, μερικές φορές η λήθη δείχνει εθνικά σωστή, εκτός και αν η μνήμη αποσκοπεί στον κατευνασμό. Ας πούμε θα ήταν εθνικά χρήσιμο μία προσωπικότητα σαν τον Μπελογιάννη να τιμηθεί από κάποιον άλλο Πρωθυπουργό, μη προερχόμενο από την Αριστερά, με έμφαση στην καταδίκη της εκτέλεσης, του διχαστικού της χαρακτήρα κ.λ.π. Αλλά σιγά μην έχανε ο Τσίπρας την ευκαιρία. Και βλέποντας την αντιπαράθεση στα social media, θέλεις να βγεις και εσύ στο βουνό. Όλα τα έχει λύσει η χώρα, η ιστορική αποτίμηση του Μπελογιάννη της έλειπε.

Στην κατάσταση του, ο Αλέξης Τσίπρας δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω. Αν η Σόφη Πασχάλη, που αποχώρησε από το «Survivor», είχε λαϊκό έρεισμα, αύριο το μεσημέρι θα ήταν στο Μαξίμου. Και δεν ξέρω αν η συμπεριφορά του Πρωθυπουργού εκπορεύεται από τον καιροσκοπισμό του ή κρύβει μέσα της και άλλα, ψυχολογικά αίτια. Δεν έχει πλέον κανέναν σημειολογικό ενδοιασμό. Πετιέται από την πλατεία της Επανάστασης της Αβάνας ως τους Αγιους Τόπους. Αφήνει περιστέρια στα Θεοφάνια και γαρύφαλλα στου Μπελογιάννη. Συγκυβερνάει με τον Καμμένο και ταυτοχρόνως θυμάται την Αριστερά των κινημάτων. Το μνημόνιο που υπέγραψε περιέχει τον ορισμό του νεοφιλελευθερισμού και όμως εγκαλεί τρίτους ως νεοφιλελεύθερους.


Οχι, δεν είναι μόνο ο καιροσκοπισμός του. Πρέπει να είναι και η εσωτερική του ανάγκη να διευθετήσει τη σχέση με την αριστερή του συνείδηση, εκείνο το δύσκαμπτο πλαίσιο αρχών και αξιών που, στην πρώτη νιότη του, πίστευε ότι όφειλε να υπηρετήσει με θρησκευτικό καταναγκασμό. Οταν πηγαίνει στην Αβάνα, δεν το κάνει μόνο για να ξεγελάσει τους αφελείς – κάθε άλλο, ίσως τους εξοργίζει πια. Το κάνει για να ξεγελάσει τον ίδιο του τον εαυτό, εκείνον τον νεαρό Κνίτη που στέκεται έξω από το  Μαξίμου και δεν βρίσκει ούτε μία πέτρα για να πετάξει στα τζάμια. 



protagon.gr

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *