Κυριακή 26 Μαΐου 2013

Success West Side Story

Της Άννας Χατζησοφιά
«Ήρθε από το Πεκίνο και μας έφερε από κείνο» (παλιά Κινέζικη παροιμία)
-Αφού το είπε κοτζαμάν πρωθυπουργός μανίτσα μου, ήρθε το recovery και πάει για  success story το εργάκι.

-Πότε ήρθε το recovery καλέ και δεν το πήρα είδηση; Εγώ που ήμουν; Μήπως είχα πάει να πληρώσω το χαράτσι, μήπως είχα στηθεί στην εφορία για τον διακανονισμό; Να δεις που θα ήρθε όταν πετάχτηκα μέχρι τον ΟΑΕΔ για να δω ότι δεν το δικαιούμαι το επίδομα. Κι αυτό το recovery δεν ξέρει ότι δεν πρέπει να  χτυπάει ώρες που ο άλλος ανεργάζεται την πόρτα; Τίποτε δεν του έμαθε από ευγένεια η μαμά του, η Κριστίν που είναι και Γαλλίς;

-Δεν ευκαιρούσε η γυναίκα. Έχει κι αυτή τα θέματα της με την υπόθεση Ταπί.

-Κι εγώ είμαι ταπί και καθόλου ψύχραιμη αλλά δεν το κάνω και θέμα.

-Μην ανησυχείς, τώρα που αρχίζει το success θα λυθούν όλα τα προβλήματα σου ως δια μαγείας.

-Θα βρω δουλειά;

-Πες πως βρήκες κιόλας. Θα σου επιστραφεί το χαράτσι και με τόκο.

-Και το στεγαστικό που είναι στο κόκκινο;

-Το ραδιοφωνικό σταθμό;

-Μη μου κάνεις την Κινέζα.

- Είναι το νέο trendy. Θα φορεθεί πολύ φέτος.

-Για τα ρούχα απ τα Κινέζικα λες; Ούτε για αυτά δεν περισσεύει αγάπη μου. Αντί για το recovery χάθηκε να μας φέρει από το Πεκίνο κανένα ρουχαλάκι;

-Δεν χωρούσαν στις βαλίτσες μανίτσα μου. 142 πλοία κουβάλαγε ο άνθρωπος. Μαούνες, γαλέρες, κορβέτες. Αφού μια σκούνα βγήκε υπέρβαρη στις αποσκευές και την έφερε δια θαλάσσης. Στο τιμόνι ο ίδιος ο πρωθυπουργός σε ρόλο Μεγάλου Τιμονιέρη.

- Τόσο large τύποι οι απόγονοι του Μάο ε; 142 πλοία δώρο;

-Όχι ακριβώς. Τα αγοράσαμε.

-Ε, πες μου έτσι αγάπη μου, ότι το recovery ήρθε για την Κίνα. Και το εργάκι που πάει για σουξέ είναι κάτι σε Τίγρης και Δράκος, γιατί εδώ success story δεν ξέρω. West side story, ξέρω.

Και το West side story λέει ότι  η Δυτική Μακεδονία  από 270 κοινοτικές περιφέρειες βγαίνει πρώτη με 72% στην ανεργία των νέων.

-Και δεν χαίρεσαι που παίρνουμε το χρυσό μετάλλιο; Να χουμε και κάτι να πουλήσουμε στο Ricardo.

-Η Δυτική Μακεδονία ξανά, παίρνει την δεύτερη θέση στη ανεργία των γυναικών με 32,8%

-Ασημένια δεν ξέρω αν παίρνει ο Ricardo.

-Η Δυτική Μακεδονία στην ανεργία των αντρών έρχεται στην ένατη θέση.

-Α, εδώ πρέπει να κάνει προπόνηση γιατί αν συνεχίσει έτσι του χρόνου θα πάει στα προκριματικά.

-Στο σύνολο της ανεργίας η Δυτική Μακεδονία έρχεται πέμπτη.

-Μπράβο καλύτερη θέση από τον Αγάθωνα.

- Οι άλλες περιφέρειες πως τα πάνε;

-Στην τέταρτη θέση βρίσκεται η Στερεά Ελλάδα με 36,3% ανεργίας στις γυναίκες. Στην ένατη θέση η Θεσσαλία με ποσοστό άνεργων γυναικών 30,5%.

-Σε τι άλλες κατηγορίες διαγωνιζόμαστε;

-Στην κατηγορία των μακροχρόνιων ανέργων κάθε φύλου και ηλικίας την πέμπτη θέση κατέχει η Πελοπόννησος, με 68,6%. Και  την όγδοη θέση κατέχει το Βόρειο Αιγαίο, με ποσοστό 67,3%.

-Γενικά πάντως είμαστε πάντα μέσα στην δεκάδα. Από την Ολυμπιάδα έχω να ακούσω τόσα μετάλλια.

-Ναι, να πούμε στην Γιάννα να το κάνει βιβλίο με τίτλο Our Greek Drama.

-Δεν πιστεύω να βγούμε ντόπινγκ και να χάσουμε καμιά θέση;

-Δεν ξέρω αν τα τρία μνημόνια φαίνονται στα ούρα.

-Και στη γενική κατάταξη πως τα πάμε;

-Προηγούνται οι Ισπανοί με Θέουτα, Ανδαλουσία, Εξτρεμαδούρα Κανάρια Νησιά, Μελίλα, Καστίγια Λα Μάντσα και Μουρθία.

-Μας φάγαν οι συμμαχίες, όπως πάντα. Εμείς πώς να πορευτούμε οι ανάδελφοι, με ένα δωδεκάρι της Κύπρου κι αυτό κουρεμένο;

- Μην ανησυχείς φέτος θα βελτιώσουμε επιδόσεις. Κάτι οι απολύσεις στο δημόσιο, κάτι που αυξάνεται στο δικαίωμα για ομαδικές απολύσεις στις επιχειρήσεις. Κάτι το 90% προκαταβολή φόρου για τους επιτηδευματίες, ανεβαίνουμε κλίμακα. Το 2013 αν συνεχίσουμε έτσι θα σπάσουμε όλα τα ρεκόρ/

-Ε, νάτο λοιπόν το success story, που λύσσαξες πια. Δεν είναι αυτό recovery; Πάμε ένα Σπύρο Ζαγοραίο να φιναλάρει το νουμεράκι.

  «Έρχομαι απ το Πεκίνο

Τσιν τσιντσίν τσιν τσιντσίν

 και σας φέρνω από κείνο             

 τσιν τσιντσίν τσιν τσιντσίν.

 Είναι πράμα τεφαρίκι

 Τσιν τσιντσίν τσιν τσιντσίν

 σαν αράπικο φυστίκι»
Πηγή: Rednotebook

Η Σοφία Παπανδρέου κάνει νέο κόμμα ! Κάθε Πασόκος και κόμμα ή σε κώμα;

Email αναγνώστη από το Τορόντο Καναδά
  Τα πολύ ευχάριστα νέα που διάβασα τελευταία είναι από το Τορόντο. Δημοσιεύτηκαν σε τοπική εφημερίδα και αφορούν στην ίδρυση κόμματος Ελλήνων μεταναστών. Ήδη η αίτηση έχει γίνει δεκτή από την εισαγγελία της Ελλάδας και το μόνο που απομένει είναι η τυπική έγκριση και η ανακοίνωση του προγράμματος του.
  Η πρώτη σύσκεψη έγινε στο GREEK GRILL Toronto (μτφ. ελληνικό κουτούκι) και τα πρώτα μέλη είναι ο κ. Ανδρέας Παπαδάκος, ο κ. Κώστας Κουτρουμπής, ο εκδότης της Εβδομάδας που ανήγγειλε το χαρμόσυνο γεγονός Ελευθέριος Σκλάβος, ο κ. Τσερώτας, ο κ. Τελελής και η κυρία Σοφία Παπανδρέου.(http://www.enimerosi24.gr)
  Έχουμε και λέμε, από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ, έχουμε πλέον τα εξής κόμματα
1. Το επίσημο χρεοκοπημένο ΠΑΣΟΚ
2. Το κόμμα Κατσέλη, το πρώτο ως προϊόν διάσπασης.
3. Το ΡΙΚΣΥ, του Λοβέρδου
4. Το κόμμα, που ετοιμάζει ο ίδιος ο ΓΑΠ, για να καθαρίσει και τον Βενιζέλο με τους παπανδρεϊκούς.
5. Το νέο κόμμα που προανήγγειλε η Άννα Διαμαντοπούλου
6. Και η σημερινή είδηση, το κόμμα της Σοφίας Παπανδρέου.

  Όλοι αυτοί πάνε να μοιραστούν το 6-7% maximum που έχει απομείνει στον χώρο, καλύτερα λέω, για να μην δούμε κανέναν στην επόμενη Βουλή. Οι παραπάνω εξελίξεις βέβαια έρχονται ως συνέχεια της προ πολλού ιδεολογικής χρεοκοπίας του ΠΑΣΟΚ, που τα τελευταία 10 και βάλε χρόνια, ήταν ένα κόμμα πρωθυπουργών, υπουργών, γενικών γραμματέων, παραγόντων και λαμογιών, και μόνο! Όλοι ψάχνουν τώρα τρόπο, από την μία να αποχαρακτηρισθούν ως ''ΠΑΣΟΚοι'', και από την άλλη κάπως να βολευτούν ως παράγοντες της πολιτικής ζωής του τόπου.
  Δεν ξεχνάμε τι κάνατε στο παρελθόν. Δεν ξεχνάμε ότι εξαιτίας σας, χάθηκαν τρις ευρώ δημοσίου χρήματος. Δεν ξεχνάμε, ότι οδηγήσατε την Ελλάδα σε καθεστώς κατοχής από το ΔΝΤ, και την ΕΕ. Και κυρίως δεν ξεχνάμε, ότι ακόμα και σήμερα δεν έχετε μετανοιώσει!

http://anemosantistasis.blogspot.gr

ΣΚΑΝΔΑΛΟ: Δίκασαν τον Μελισσανίδη με 12 χρόνια καθυστέρηση για λαθρεμπορία και το αδίκημα... είχε παραγραφεί !

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ
Του Βασίλη Τζήμτσου
Δύο μέτρα και δύο σταθμά φαίνεται πως έχει η Ελληνική Δικαιοσύνη, ως προς τους επιχειρηματίες για χρέη προς το Δημόσιο...
Σε άλλες περιπτώσεις οι δικαστές οδηγούν στη φυλακή, με συνοπτικές διαδικασίες, μικρούς επιχειρηματίες για χρέη προς το Δημόσιο, ενώ σε άλλες περιπτώσεις κάνουν μέχρι και 12 χρόνια να δικάσουν μεγαλοσχήμονες επιχειρηματίες, μέχρι τα αδικήματά τους να έχουν παραγραφεί...
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της εταιρείας πετρελαιοειδών Αιγαίον Όιλ, συμφερόντων της οικογένειας Μελισσανίδη, οι υπεύθυνοι της οποίας κατηγορούνταν για υπόθεση λαθρεμπορίας 6.328.200 λίτρων ναυτιλιακών καυσίμων που φέρεται ότι έγινε το Σεπτέμβριο του 2001.
Μετά από αλλεπάλληλες αναβολές και διακοπές από τον περασμένο Φεβρουάριο, σήμερα Παρασκευή, κάθισε στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Πειραιά, ο νόμιμος εκπρόσωπος της εταιρείας πετρελαιοειδών Αιγαίον Όιλ, ναυλώτριας εταιρείας του πλοίου μεταφοράς πετρελαίου (σλέπι) «Ετζίαν ΙΙΙ», Ιάκωβος Μελισσανίδης, αδερφός του Δημήτρη Μελισσανίδη, που συμμετέχει και στο μετοχικό σχήμα εξαγοράς του ΟΠΑΠ.
Συγκατηγορούμενοι ήταν ο πλοίαρχος του «Ετζίαν ΙΙΙ», Εμμανουήλ Γιαννικουρής και ο πρόεδρος - διευθύνων σύμβουλος και νόμιμος εκπρόσωπος της πλοιοκτήτριας εταιρείας Μεντόιλ ΙΙ ΝΕ.
Στο σκαμνί με καθυστέρηση 12 ετών!
Ο πλοίαρχος αντιμετώπιζε το αδίκημα της πλαστογραφίας μετά χρήσεως σε βαθμό κακουργήματος. Για ηθική αυτουργία στην πράξη αυτή δικαζόταν ο Ιακ. Μελισσανίδης, ενώ ήταν απών ο τρίτος κατηγορούμενος.
Αν και η υπόθεση αφορά φερόμενη δασμοδιαφυγή ύψους 2.218.721,06 ευρώ (σ.σ. για την οποία έχει συνταχθεί πράξη καταλογισμού και εκκρεμεί στα διοικητικά δικαστήρια προσφυγή της Αιγαίον Όιλ), δεν δικάστηκαν για λαθρεμπορία, καθώς η πράξη - εάν είχε τελεστεί - θα είχε γίνει το Σεπτέμβριο του 2001 και άρα έχει παραγραφεί 12 χρόνια μετά...
Το μόνο αδίκημα για το οποίο δικάστηκαν, ήταν η πλαστογραφία - νόθευση που φέρεται να έκανε ο πλοίαρχος στο ημερολόγιο του πλοίου, προκειμένου να αποκρύψει ποσότητα 6.328.200 λίτρων πετρελαίου εσωτερικής καύσης (Ναυτιλίας) που διακινήθηκαν παράνομα από το πλοίο «Ετζίαν ΙΙΙ», σύμφωνα με το κατηγορητήριο.
Οι δικαστές εκλήθησαν να δικάσουν την υπόθεση με καθυστέρηση 12 ετών και ενώ η έρευνα των τελωνειακών είχε γίνει, επίσης, με πολυετή καθυστέρηση.
«Στραβά μάτια» έκαναν οι τελωνειακοί επί 5 χρόνια!
Ειδικότερα, ενώ το 2001 άλλοι τελωνειακοί είχαν θεωρήσει την υπόθεση απλή τελωνειακή παράβαση, το 2006 ο τότε Διευθυντής του Ζ' Τελωνείου Πειραιά, Ευστάθιος Κατσάς, έκρινε πως δεν είναι απλή τελωνειακή παράβαση, αλλά λαθρεμπορία. Συμπτωματικά, αυτό το διαπίστωσε ενώ είχαν ήδη περάσει πέντε χρόνια και η υπόθεση όδευε προς παραγραφή...
Ερωτηθείς για την κωλυσιεργία ετών, καταθέτοντας σήμερα στο δικαστήριο, ο μάρτυρας εξήγησε:
«Έπρεπε να καθίσουν στο σκαμνί αρκετοί. Δεν ήταν μόνο μπάχαλο στο Τελωνείο... Προσπάθησα να κάνω τη δουλειά μου και να μην είμαι εγώ εκτεθειμένος» είπε, ρίχνοντας το μπαλάκι των ευθυνών προφανώς σε προκατόχους του...
Κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας ο κ. Κατσάς επεσήμανε πως διαπιστώθηκε διαφυγή άνω των 6 εκατομμυρίων λίτρων ναυτιλιακών καυσίμων, μέσω του ελέγχου του λιτρομετρητή.
Στην απολογία του, ο κατηγορούμενος πλοίαρχος του «Ετζίαν ΙΙΙ» προσπάθησε να αντικρούσει την κατηγορία περί λαθρεμπορίας, υποστηρίζοντας πως δεν υπήρχε διαφορά ως προς τα καύσιμα στο βιβλίο φόρτωσης - εκφόρτωσης (σ.σ. διαφορετικό βιβλίο από το βιβλίο λιτρομετρητή που εξετάζουν οι τελωνειακοί).
Ανέφερε δε, ότι αν ήθελε να κάνει λαθρεμπόριο, είχε άλλους τρόπους, όπως η μεταφορά των λαθραίων καυσίμων με φορητές αντλίες.
«Το βαπόρι θα βούλιαζε αν είχε 6.000 τόνους καυσίμων. Θα έκανε 133 ώρες για να τα πάρει. Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα», είπε για να εξηγήσει πως δεν έγινε λαθρεμπορία των 6.000.000 λίτρων ναυτιλιακών καυσίμων.
Ως προς τα τρία περιστατικά της φερόμενης ως λαθρεμπορίας, ο κατηγορούμενος πλοίαρχος υποστήριξε, πως στην πρώτη περίπτωση υπήρχαν κραδασμοί στις λαμαρίνες του πλοίου, στη δεύτερη περίπτωση βλάβη στην αντλία και για το λόγο αυτό εμφανιζόταν διαρροή στο λιτρομετρητή, ενώ στην τρίτη περίπτωση απέδωσε τη διαφορά καυσίμων στη διαδικασία εξισορρόπησης των δεξαμενών πετρελαίου.
Ως προς την πλαστογραφία - νόθευση του ημερολογίου (σ.σ. με τη μεταγενέστερη προσθήση των βλαβών και επισκευών), ο πλοίαρχος παραδέχθηκε ότι πράγματι τις έγραψε, όχι στις αντίστοιχες ημερομηνίες, αλλά σε μεταγενέστερο χρόνο (σ.σ. όπως απέδειξε άλλωστε η πραγματογνωμοσύνη που έγινε).
Από την πλευρά του, ο υπεύθυνος της Αιγαίον Όιλ, Ιάκωβος Μελισσανίδης, στην απολογία του υποστήριξε, πως ασχολούνταν με τις δραστηριότητες στη στεριά (διανομή καυσίμων στα πρατήρια) και δεν γνώριζε τίποτα για τη διακίνηση ναυτιλιακών καυσίμων, που είναι μόλις το 10% των δραστηριοτήτων της εταιρείας.
Κατά την ακροαματική διαδικασία ανέκυψε θέμα ως προς τις επισκευές, που φέρεται ότι έγιναν λόγω της βλάβης στην αντλία (σ.σ. απ' όπου και η διαρροή των 6.000.000 λίτρων στο λιτρομετρητή κατά τους ισχυρισμούς των κατηγορουμένων).
Επισκευές-«φάντασμα» λέει το Λιμεναρχείο
Σύμφωνα με το Λιμεναρχείο, δεν ζητήθηκε από το συνεργείο επισκευής να ανεβεί στο πλοίο για την επισκευή, ούτε προέκυψε τιμολόγιο επισκευών, κατά το επίδικο διάστημα, από την εταιρεία επισκευής του πλοίου...
Από την πλευρά του, ο συνήγορος των κατηγορουμένων Πολυχρόνης Τσιρίδης προσκόμισε στο δικαστήριο μεταγενέστερο έγγραφο της εταιρείας, που ανέφερε πως έγινε η επισκευή στο επίμαχο διάστημα.
Την καταδίκη τους πρότεινε ο εισαγγελέας
Την ενοχή των κατηγορουμένων ζήτησε ο εισαγγελέας της έδρας, Παναγιώτης Μπρακουμάτσος, ο οποίος δεν πείστηκε από τους ισχυρισμούς των κατηγορουμένων.
«Υπήρξε νόθευση του ημερολογίου, ώστε να αποδοθούν οι βλάβες (σ.σ. ισχυρισμός των κατηγορουμένων για να δικαιολογήσουν τη διαφυγή των εκατομμυρίων λίτρων πετρελαίου από το λιτρομετρητή).
Οποιαδήποτε βλάβη, μεταφορά από δεξαμενή σε δεξαμενή έπρεπε να εξεταστεί από Επιτροπή του Τελωνείου. Αλλιώς πώς το Δημόσιο θα έλεγχε τις διαρροές; Αν ίσχυε αυτή η δικαιολογία, ο έλεγχος θα ήταν ανύπαρκτος».
Ως προς τον ισχυρισμό των κατηγορουμένων, ότι έγιναν επισκευές, ο εισαγγελέας επεσήμανε ότι το Λιμεναρχείο δεν έδωσε άδεια σε κανένα συνεργείο κατά το επίδικο διάστημα...
Ως προς τη νόθευση του ημερολογίου, ο κ. Μπρακουμάτσος συμπλήρωσε:
«Στο ημερολόγιο δεν υπήρχαν οι φράσεις κραδασμοί και δοκιμές. Ο πλοίαρχος είπε, ότι στις 24/9 έγιναν οι εργασίες. Γιατί δεν έγιναν οι εγγραφές; Έγιναν μεταγενέστερα οι εγγραφές, όταν άρχισε η έρευνα».
Ως προς τους τρόπους διάθεσης των έξι εκατομμυρίων λίτρων πετρελαίου, ο εισαγγελέας δίνει τη δική του εξήγηση:
«Με φορητές αντλίες είπε ο πλοίαρχος. Δίνει την απάντηση ο ίδιος. Υπάρχουν πολλοί τρόποι. Ο ίδιος ο κατηγορούμενος λέει τους τρόπους.
Ο καταλογισμός ως προς τη λαθρεμπορία έχει παραγραφεί. Έγινε η λαθρεμπορία ανεξαρτήτως της έκβασης της υπόθεσης. Αν οι εγγραφές είναι ανακριβείς, τότε υπάρχουν οι επιβαρυντικές περιστάσεις του Νόμου γιατί είναι μεγάλη η ποσότητα.
Η νόθευση έγινε για να παραπλανήσουν, για να καλύψουν το παράνομο όφελος.
Δεν μπορούσε ο πλοίαρχος από μόνος του, αλλά με την ηθική αυτουργία της εταιρείας που έχει την εμπορία πετρελαιοειδών».
Αθώοι με ψήφους 2-1
Ωστόσο, το δικαστήριο, είχε διαφορετική άποψη.
Ειδικότερα, ο πρόεδρος και ένα μέλος του δικαστηρίου αποφάσισαν, κατά πλειοψηφία, να αθωώσουν τους κατηγορουμένους, λόγω αμφιβολιών, ενώ μειοψήφησε η γυναίκα δικαστής, που συμφώνησε με τον εισαγγελέα ως προς την ενοχή τους.
Οι δύο δικαστές έκριναν πως σε κάθε περίπτωση δεν τίθεται θέμα αξιοποίησης της νόθευσης.
Οι προσθήκες στο ημερολόγιο του πλοίου έγιναν (σ.σ. με βάση πραγματογνωμοσύνη) πριν από την έναρξη της τελωνειακής έρευνας.
Αναλύοντας το σκεπτικό της απόφασης, ο πρόεδρος ανέφερε:
«Δεν φαίνεται να προέκυψε πλαστογραφία, ούτε η αναλήθεια πρακτικά. Δεν έγινε εφοδιασμός στο χρόνο των 20 ωρών. Επιπλέον, δεν προέκυψε περιορισμός που να υποχρεώνει τον έλεγχο των εφοδιαστικών εταιρειών, από εφοδιασμό σε εφοδιασμό, παρά μόνο με το βιβλίο φόρτωσης - εκφόρτωσης που προέκυψε ότι είναι σε αντιστοιχία».
Με απλά λόγια, οι δύο δικαστές συντάχθηκαν υπέρ του ισχυρισμού του συνηγόρου υπεράσπισης. Δεν έλαβαν υπόψη το μάρτυρα τελωνειακό, που είχε επισημάνει στην κατάθεση του νωρίτερα, πως ο έλεγχος γίνεται από το βιβλίο λιτρομετρητή...
Εξαφανισμένοι το Δημόσιο και τα ΜΜΕ από τη δίκη Μελισσανίδη
Στα αξιοσημείωτα της δίκης είναι τα ακόλουθα:
- Δεν παρέστη ως πολιτική αγωγή εκπρόσωπος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, παρά το γεγονός ότι εκκρεμεί στα διοικητικά δικαστήρια προσφυγή της Αιγαίον Όιλ ως προς τον καταλογισμό των 2.218.721,06 ευρώ από τη δασμοδιαφυγή. Όπως είναι εύλογο, μετά την αθώωση ισχυροποιείται η θέση της εταιρείας, η οποία πιθανότατα θα κερδίσει την προσφυγή και δεν θα πληρώσει τίποτα στο Δημόσιο!
- Ο βασικός μάρτυρας, πρώην διευθυντής του Ζ' Τελωνείου, συνταξιούχος σήμερα, φέρεται να απειλήθηκε την πρώτη ημέρα της κατάθεσης του, τη Μεγάλη Τρίτη, από άγνωστο στο διάδρομο των δικαστηρίων.
- Τη δίκη δεν παρακολούθησε κανένα μεγάλο ΜΜΕ, έντυπο ή ηλεκτρονικό, αν και πολλοί γνώριζαν για την υπόθεση και είχαν γράψει κατά το πρόσφατο παρελθόν.
Σύμπτωση ή απλώς σιωπή για τον αγοραστή του ΟΠΑΠ;
Βλέπετε, πολλά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης επιβιώνουν όλα τα προηγούμενα χρόνια, χάρη στις διαφημίσεις του οργανισμού παιχνιδιών, στον οποίο θα παίζει πλέον καθοριστικό ρόλο η οικογένεια Μελισσανίδη...
Πηγή : http://directnews.gr/

Σάββατο 25 Μαΐου 2013

Ναόμι Κλάιν: Ο μεγαλύτερος φόβος του συστήματος είναι η αντίσταση

Ναόμι Κλάιν, ακτιβίστρια και συγγραφέας του διάσημου «Δόγματος του Σοκ» στο πλαίσιο επίσκεψής της στην Αθήνα παραχώρησε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στον Στέλιο Κούλογλου. Η συγγραφέας και δημοσιογράφος ανέφερε ότι υπό την επήρεια του σοκ οι χώρες που το βιώνουν χάνουν την εθνική τους κυριαρχία, κάτι που όπως σχολιάζει συνέβη και στην Ελλάδα. Επεσήμανε ότι στις μέρες μας οι κυβερνήσεις έχουν γίνει οι λομπίστες των πολυεθνικών, ενώ χαρακτήρισε παράλογη την πρόθεση της κυβέρνησης να πουλήσει κάθε επικερδή επιχείρηση σε περίοδο ύφεσης, όταν είναι βέβαιο ότι οι συμφωνίες θα είναι οι χειρότερες που θα μπορούσε κάθε χώρα να πετύχει. Υπογράμμισε τέλος ότι ο ευρωπαϊκός νότος θα πρέπει να συγκροτήσει κοινό μέτωπο απέναντι στους δανειστές.
Σ.Κ.: Αν ξαναγράφετε το Δόγμα του Σοκ, θα είχατε ειδικό κεφάλαιο για την ελληνική περίπτωση; 

Ν.Κ.: Θα υπήρχε ένα ειδικό κεφάλαιο για την Ελλάδα, ίσως όλο για τον ευρωπαϊκό νότο. Αλλά ο στόχος μου δεν ήταν το βιβλίο απλώς να καταγράψει την ιστορία  αλλά να γίνει ένα εργαλείο ώστε να μπορέσουμε να προβλέψουμε το επόμενο σοκ. Έτσι άλλωστε τελειώνει και το βιβλίο : «Πότε θα δούμε το επόμενο σοκ;». Έχουμε ένα οικονομικό μοντέλο που δημιουργεί από μόνο του κρίσεις .  Εάν έγραφα λοιπόν ένα βιβλίο τώρα θα ήταν για την Ελλάδα.  Η κρίση εδώ χρησιμοποιήθηκε για να λεηλατήσουν την χώρα και να καταστρέψουν τα κοινωνικά κινήματα και τις κοινωνικές κατακτήσεις.

Σ.Κ.: Δυο παράγοντες θεωρώ ότι έχουν καθοριστικό ρόλο. Ο ένας είναι ο παράγων του φόβου. Αυτό δεν έγινε και στην Λατινική Αμερική; 

Ν.Κ.: Ακριβώς. Είναι ο φόβος του τι θα γίνει εάν δεν πάρεις το «φάρμακο». Για αυτό χρησιμοποιούνται πάντα μεταφορές από την ιατρική. Λένε ότι διέγνωσαν στην τάδε χώρα καρκίνο. Οπότε δημιουργείται ο φόβος του τι θα γίνει, εάν ο ασθενής δεν πάρει την  χημειοθεραπεία του. Η μεταφορά, ο συμβολισμός που επιλέγεται έχει τεράστια σημασία.

Σημαντικό ρόλο, όμως, έχουν και τα ΜΜΕ. Οι πολιτικοί λένε ότι έχουν να πουν. Τα μίντια όμως διογκώνουν τον φόβο για να σωθεί υποτίθεται αυτό που είπαν ότι είναι «άρρωστο». Αυτή είναι και η μεγάλη ειρωνεία αυτής της κρίσης. Δημιουργήθηκε από τις ελίτ που τζογάραν ανεξέλεγκτα κερδοσκοπώντας, αλλά είμαστε εμείς  που πρέπει να ζήσουμε πιο ανασφαλείς ζωές.

Το βλέπουμε αυτό και στην περίπτωση της Ελλάδας: οι άνθρωποι έχουν χάσει την ασφάλειά τους, είτε είναι η εργασιακή είτε είναι η οικονομική είτε είναι η υγειονομική. Εσείς οι Έλληνες έχετε αναλάβει τις ζημιές για τα ρίσκα που πήραν κάποιοι άλλοι.Εκείνοι είναι υπεύθυνοι αλλά εμείς εμφανιζόμαστε ως ένοχοι. Και τα χειρότερα δεν έχουν περάσει.

Σ.Κ.: Υπήρξε η περίφημη φράση του Θ. Πάγκαλου: «Μαζί τα φάγαμε». Η συλλογική ενοχοποίηση επηρέασε πολύ την ψυχολογία των ανθρώπων.

Ν.Κ.: Αυτή ήταν σίγουρα η πρακτική σε αυτή την κρίση. Γιατί ο κόσμος κατάλαβε ότι για τα όσα συμβαίνουν έφταιγαν οι τραπεζίτες που ζούσαν πλουσιοπάροχες ζωές και συνεχίζουν να ζουν. Αλλαξαν το τροπάριο και είπαν ότι έφταιγαν οι φτωχοί  που ήθελαν να ζήσουν πλουσιοπάροχα. Όχι εκείνοι που κερδοσκοπούσαν στις ΗΠΑ με τα στεγαστικά δάνεια δημιουργώντας φούσκες και έφεραν την καταστροφή.  Αλλά μια οικογένεια Αφροαμερικάνων που ζούσε με 50.000 δολάρια τον χρόνο και τόλμησε να θέλει ένα σπιτάκι.

Είμαστε σε πόλεμο. Και σε κάθε πόλεμο υπάρχει οργή. Δικαιολογημένη οργή αφού ο κόσμος είδε να λεηλατείται ο τόπος του μπροστά στα μάτια του. Το ερώτημα είναι που θα εκφραστεί αυτή η οργή, όχι με εκδικητικό τρόπο ή σε προσωπικό επίπεδο. Αλλά απέναντι σε εκείνο το σύστημα που καθιέρωσε την απληστία.

Όμως βλέπουμε ότι ακόμη και τώρα προσπαθεί το σύστημα να στρέψει την οργή στους πιο ευάλωτους. Στις ΗΠΑ είναι εκείνος που ήθελε το σπίτι. Εδώ στην Ελλάδα είναι ο μετανάστης που θέλει την δουλειά σου. Να διοχετεύσουν την οργή στους πιο ευάλωτους ώστε να την γλιτώσουν αυτοί που πραγματικά ευθύνονται. Η κρίση βοηθά τις ελίτ να την αξιοποιήσουν και να επωφεληθούν από αυτήν.

Σ.Κ.: Λέτε δηλαδή ότι η άνοδος του φασισμού ήταν αναμενόμενη; 

Ν.Κ.: Όχι απλά αναμενόμενη. Την είχαν προβλέψει! Αυτή είναι η ιστορία της Ευρώπης. Είναι το μάθημα που θα έπρεπε να πάρουμε από τον  Α Παγκόσμιο Πόλεμο και την συνθήκη ειρήνης στις Βερσαλλίες. «Η εκδικητικότητα δεν θα κάνει καλό». Η ταπείνωση της Γερμανίας λειτούργησε σαν μπούμεραγκ, με τα γνωστά αποτελέσματα.
Αυτό με εκνευρίζει περισσότερο: Η σχολή του Σικάγου με τις μειώσεις και τις περικοπές ενισχύει τον φασισμό – κάτι που έγινε ολοφάνερα στην Ελλάδα.

 Η ελεύθερη αγορά είναι από την φύση της υστερική γιατί ξέρει ότι στηρίζεται στην απληστία και στον φόβο. Για αυτό και για να επιβιώσουν προσπαθούν να τιμωρήσουν παραδειγματικά κάποιες χώρες. Το ότι η Ελλάδα είπε κάποια «όχι» δημιουργεί και ένα παράδειγμα ανταρσίας! Το ότι θα αντισταθεί στην λιτότητα η Ελλάδα δεν σημαίνει ότι δεν θα εξαπλωθεί και στην Πορτογαλία – όπως και έγινε. Ο μεγαλύτερος φόβος του συστήματος είναι η επιδημία της αντίστασης.

Σ.Κ.: Εχετε υπ όψιν σας και τα στερεότυπα εναντίον των Ελλήνων, όπως και όλων των ανθρώπων στην Νότια Ευρώπη, ότι είναι τεμπέληδες, έχουν πολλές διακοπές κλπ. Αν και στην πραγματικότητα όλα αυτά έχουν αποδειχθεί εσφαλμένα από στατιστικές μελέτες. 

Ν.Κ.: Τα  ακούσαμε και εμείς αυτά, εναντίον της Ελλάδας. Οι άνθρωποι γενικά είναι θλιμμένοι. Είναι στην κουλτούρα μας να γκρινιάζουμε γιατί δουλεύουμε πολύ χωρίς να παίρνουμε πίσω αυτά που θέλουμε. Ίσως είναι και λίγο σαδιστικό, μας άρεσε λίγο να βλέπουμε να τιμωρούνται οι χώρες της Μεσογείου με τον ήλιο τους, τις φυσικές τους ομορφιές και ένα διαφορετικό τρόπος ζωής!

Αλλά τα στερεότυπα που επικράτησαν στις γερμανικές εφημερίδες για την Ελλάδα και τις χώρες του Νότου ήταν ξεκάθαρα ρατσιστικά. Είναι ταπεινωτικό να μιλάνε για εσένα έτσι.

Σ.Κ.: Μαθαίνω ότι είστε κατά των ορυχείων στις Σκουριές;

Ν.Κ.: Ναι. Γράφω ένα νέο βιβλίο για το περιβάλλον και για την ανάγκη να το σώσουμε. Είναι δύσκολο να σκεφτείς για το περιβάλλον όταν έχεις άλλα οικονομικά προβλήματα τόσο σοβαρά. Στην Ευρώπη η περιβαλλοντική πολιτική δεν ήταν τέλεια αλλά ήταν πρωτοπόρα σε σχέση με την Κίνα ή τις ΗΠΑ μέχρι το 2009, που ξέσπασε η κρίση. Τώρα όμως έχουν αποφασίσει να θυσιάσουν την οικολογία στο όνομα της οικονομίας. Είναι παθογένεια να ξεχωρίζεις αυτές τις δυο έννοιες. Θα δημιουργήσει ακόμη μεγαλύτερη κρίση ακόμη και οικονομική εάν πάψει να μας ενδιαφέρει το περιβάλλον. Δεν είναι μια πολυτέλεια την οποία μπορούμε να αναβάλλουμε για αργότερα.

Τώρα για τον εθνικό πλούτο της Ελλάδας,  έχουν συνηθίσει στην ιδιωτικοποίηση των πάντων και βλέπουν εδώ προοπτικές κέδρους. Είναι μια ευκαιρία για εύκολο πλουτισμό. Πλέον οι πολυεθνικές εταιρίες έχουν ως λομπίστες τους τις εθνικές κυβερνήσεις.

Σ.Κ.: Η ελληνική κυβέρνηση λέει ότι με τις ιδιωτικοποιήσεις θα έρθουν νέοι  επενδυτές.

Ν.Κ.: Δεν κάνεις ιδιωτικοποιήσεις σε περίοδο ύφεσης. Είναι κανόνας αυτός. Δεν θα πετύχεις ποτέ την καλύτερη συμφωνία αλλά την χειρότερη. Είναι πολύ λίγοι αυτοί που πραγματικά ενδιαφέρονται για την ελληνική οικονομία.  Θα βγείτε χαμένοι. Όσοι έρθουν θα επιβάλλουν τους όρους τους γιατί απλά δεν έχει η ελληνική κυβέρνηση την δυνατότητα να θέσει τους δικούς της.

Σ.Κ.: Οι λαοί βρίσκονται σε σύγχυση όμως...

Ν.Κ.: Τι συμβαίνει σε ένα σοκ; Χάνεις αυτά που είχες και δεν ξέρεις που βαδίζεις. Σου αλλάζει τον αδόξαστο. Σε βγάζει από την γραμμή πλεύσης και τον προγραμματισμό σου. Όταν δημιουργηθεί αυτό το κενό έρχεται κάποιος και σου λέει ότι αυτό πρέπει να γίνει. Και το ακούς γιατί δεν είσαι σε θέση να αναγνωρίσεις τι είναι σωστό και τι όχι.

Στις ΗΠΑ για παράδειγμα είχαμε το σοκ με τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου. Το βασικότερο πρόβλημα δεν ήταν οι υλικές καταστροφές, αλλά ότι ο κόσμος βρέθηκε σε πλήρη σύγχιση.  Και ήρθε ο Τζωρτζ Μπους και είπε ότι «βρισκόμαστε σε πόλεμο με την τρομοκρατία. Σε ένα πόλεμο μεταξύ του καλού και του κακού». Ο κόσμος το αποδέχθηκε γιατί ειχε χάσει τον προσανατολισμό του. Αυτό είναι το πιο τρομακτικό που συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις.

Η μεγαλύτερη επίπτωση ενός σοκ είναι η παραχώρηση της κυριαρχίας. Η Ελλάδα είναι η κοιτίδα της δημοκρατίας. Παλέψατε για αυτή. Σκοτωθήκατε για αυτή. Και ξαφνικά ξυπνάτε και βλέπετε ότι δεν είστε εσείς αυτοί που έχετε τον έλεγχο αλλά κάποιος άλλος.  Αυτό δίνει τροφή και στην ξενοφοβία, στον ρατσισμό, στον νεοφασισμό. Παραχωρήσατε  την κυριαρχία σας και τον έλεγχο της εξουσίας. Δεν μπορείς να κάνεις αυτό που θες. Είναι επικίνδυνο και σοκαριστικό όταν το συνειδητοποιείς.

Σ.Κ.: Σε έναν συμβατικό πόλεμο υπάρχει πάντα η ελπίδα για το αύριο. Τώρα δεν βλέπει κανείς φως στην άκρη του τούνελ. 

Ν.Κ.: 'Ολοι δουλεύουν και ζουν σε ανασφάλεια. Αυτό δεν σου επιτρέπει να έχεις εξουσία στον εαυτό σου. Έτσι είτε θα οδηγηθούμε στον φασισμό ή θα επιλέξουμε άλλες λύσεις, όπως η αλληλεγγύη ,η οργάνωση των ευάλωτων στρωμάτων του πληθυσμού, των ανέργων, των εγκαταλελειμμένων γειτονιών, της ενέργειας, του νερού, της τροφής. Έτσι θα μπορούμε να ξαναγίνουμε κύριοι των εαυτών μας, να ξεπεράσουμε τον φόβο.

Υπάρχει επίσης στρατηγική για να μείνουν οι χώρες του νότου μακριά η μία από την άλλη. Γιατί, ξέρετε, οι δανειστές είναι ευάλωτοι. Εάν μαζευτούν οι οφειλέτες και παλέψουν μαζί θα κερδίσουν. Εάν οι οφειλέτες πουν ότι «δεν σας πληρώνουμε» εκείνοι έχουν πια την κρίση όχι αυτοί που χρωστάνε. Αυτό λέγεται «το καρτέλ των οφειλετών» και ήταν ο μεγαλύτερος φόβος του ΔΝΤ στην Λατινική Αμερική την δεκαετία του 1980. Μου κάνει τρομερή εντύπωση πως αυτό δεν έχει γίνει ακόμη στην Ε.Ε. Γιατί  καθίσατε σε ένα τραπέζι μαζί τους και  δεν συνεργάστηκαν οι χώρες του Νότου;

Θα πρέπει να γίνει αυτό και θα πρέπει να το απαιτήσουν και οι κοινωνίες. Ξέρω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δουλεύει σε αυτή την κατεύθυνση. Μπορεί να ξεκινήσει και από την βάση – από τα κινήματα και τις συλλογικότητες σε κάθε μια χώρα του νότου.

Σ.Κ.: Γράφατε κατά τις ημέρες του Occupy Wall Street ότι ήταν το πιο σημαντικό πράγμα που συνέβαινε τότε στον κόσμο. 'Ομως σήμερα το Κόμμα του τσαγιού έχει μεγαλύτερη επιρροή στην πολιτική ζωή των ΗΠΑ από ότι αυτά τα κινήματα. Ποια θα ήταν η σωστή πορεία για το κίνημα ώστε να καταφέρει τους στόχους του;

Ν.Κ.: Δεν νομίζω ότι μπορούμε να συγκρίνουμε το Occupy με το Κόμμα του  Τσαγιου, που υποστηρίζεται από μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Η ελπίδα μου είναι ότι θα υπάρξει ένα κίνημα τόσο μεγάλο που θα χτυπήσει την αρρώστια στην καρδιά του συστήματος των ΗΠΑ το οποίο διάβρωσαν οι εταιρίες.

 Θα πρέπει οι πολίτες να απαιτήσουν διαρθρωτικές αλλαγές ουσίας. Αλλά το σύμπτωμα της εποχής μας είναι ότι είμαστε κλεισμένοι στον εαυτό μας και δεν έχουμε χώρους να βρεθούμε συλλογικά.
Αυτό συνέβη και με το κίνημα occupy, όταν το έδιωξαν από τις πλατείες. Οι ιδέες θέλουν και ένα “σπίτι”, ένα χώρο για να ζήσουν.

Σοσιαλιστικά ορφανά (οι κλαρινογαμπροί)

Την ίδρυση νέου κόμματος ετοιμάζεται να ανακοινώσει η Άννα Διαμαντοπούλου. Σύμφωνα με πληροφορίες που έχουν ήδη διαρρεύσει, το σημερινό ΠΑΣΟΚ δεν την εκφράζει γιατί διοικείται από χοντρομπάσταρδους, σπουδαρχίδηδες και αρχολίπαρους. 

Όταν η Άννα ήταν νέα και σοσιαλίστρια, ονειρευόταν μία χώρα που 
κανένα παιδάκι δεν θα πεινάει ούτε θα υπάρχουν φτωχοί και κατατρεγμένοι. Μία χώρα που θα ζει από τις μίζες και τις υπερκοστολογίσεις και όλοι θα χτυπούν τα δυο τους χέρια χαρωπά όσο ανεβαίνει ο δείκτης του χρηματιστηρίου.
Τελικά αυτή η χώρα δεν ήρθε ποτέ, μιας και ο Γιώργος Παπανδρέου την έστειλε αγκαλιά στο ΔΝΤ, την ώρα που ο Βαγγέλης Βενιζέλος και ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου έκρυβαν λίστες με καταθέτες της Ελβετίας και έσβηναν τα χαράτσια σε καναλάρχες και εφοπλιστές.
Είναι πάρα πολύ αστείο αυτό που συμβαίνει με τα εκσυγχρονιστικά ορφανά του Σημίτη και του ΓΑΠ. Απ’ τη μια στιγμή στην άλλη βρεθήκαν στην απ’ έξω και δεν πρόλαβαν καν να μπουν στο καράβι του νέου κοινοβουλίου με τους φασίστες τον Ιούνιο του 2012.
Μία από τις λίγες εξαιρέσεις αποτελεί ο αγαπημένος των τηλεοπτικών καναλιών Ανδρέας Λοβέρδος, ο οποίος ίδρυσε κι αυτός κόμμα πριν μερικές μερικές μέρες. Εκείνος κατάφερε να μπει στη βουλή χάρη στο ξεφτίλισμα των οροθετικών γυναικών στα τηλεοπτικά παράθυρα και τα εξώφυλλα των εφημερίδων.
Διαμαντοπούλου και Λοβέρδος αποτελούν τους εκπροσώπους της διάλυσης της παιδείας και της υγείας.
Όταν συλλογικότητες στην Ελλάδα και εφημερίδες του εξωτερικού έγραφαν ότι μαθητές λιποθυμούν από την πείνα στα σχολεία, η υπουργός υποστήριζε ότι όλοι λένε ψέματα γιατί μας ζηλεύουν.
Όταν ασθενείς με χρόνια νοσήματα και συνταξιούχοι έκαναν πορεία έξω από τη βουλή εξαιτίας των περικοπών στην υγεία, ο Ανδρέας Λοβέρδος φώναζε στις τηλεοράσεις ότι ζουν πολλά χρόνια και μετά έστελνε τα ΜΑΤ για να τους διώξουν.
Η Διαμαντοπούλου, ο Λοβέρδος, ο Ραγκούσης και τα άλλα παιδιά που δεν εξασφάλισαν την εύνοια του Βαγγέλη Βενιζέλου στο νέο ΠΑΣΟΚ, αναζητούν τώρα μία άλλη διέξοδο προς τη βουλή των Ελλήνων.
Η δίψα τους για εξουσία είναι τέτοια, που δεν θα διστάσουν ακόμη και να καταδικάσουν τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ για τις παρανομίες του την εποχή που ήταν αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός οικονομικών.
Εκτός κι αν τους κρατάει κι αυτούς απ’ τα αχαμνά ο Βαγγέλης, όπως ακριβώς κρατά ολόκληρη την οικονομική και πολιτική ελίτ της χώρας.
Σε αυτήν την περίπτωση το μόνο που θα καταφέρουν είναι να καταλήξουν γραφικοί εξωκοινοβουλευτικοί σαν τον Τσοβόλα και να ακολουθήσουν την διεθνή καριέρα του ΓΑΠ, δίνοντας διαλέξεις για το πώς γάμησαν μία χώρα μέσα σε δυόμιση χρόνια.

Τσίπρας: Δεν υπάρχει success story αλλά μια τραγική πραγματικότητα

Τις βάσεις της νέας Ελλάδας θα θέσει ο ΣΥΡΙΖΑ όταν βρεθεί στην κυβέρνηση, όπως τόνισε ο Αλέξης Τσίπρας μιλώντας στην εφημερίδα «Έθνος της Κυριακής». Παράλληλα δεσμεύτηκε για την κατάργηση των μνημονίων και την επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης με διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ «θα προχωρήσει σε μεγάλες θεσμικές τομές και μετασχηματισμούς στο κράτος, στη δημόσια διοίκηση, στο πολιτικό σύστημα, βαθαίνοντας τη δημοκρατία, χτίζοντας νέα θεμέλια κοινωνικής δικαιοσύνης, αξιοκρατίας και προκοπής», ανέφερε.
 
Σχετικά με την «αλλαγή κλίματος» που αναφέρει η τρικομματική κυβέρνηση το τελευταίο διάστημα, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ τόνισε πως πρόκειται για μια«καλοστημένη επιχείρηση εξαπάτησης από τα τρία κόμματα και τα μέσα ενημέρωσης που λειτουργούν ως χορηγοί επικοινωνίας της κυβέρνησης και της πολιτικής του Μνημονίου».
 
«Δεν υπάρχει success story αλλά μία τραγική πραγματικότητα που διαρκώς θα επιδεινώνεται. Όλα τα στοιχεία που επιβεβαιώνονται από την Κομισιόν και τη Eurostat, δείχνουν πως βρισκόμαστε μπροστά στη μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση που έζησε ο τόπος μετά τον B' Παγκόσμιο Πόλεμο», δήλωσε.
 
Αναφερόμενος στο χρέος ο Αλέξης Τσίπρας επισήμανε πως «από το 2010 ο ΣΥΡΙΖΑ λέει πως το χρέος δεν είναι βιώσιμο και πρέπει να προχωρήσουμε άμεσα σε διαγραφή και κούρεμα». Μετά από τα τρία χρόνια Μνημονίου και το PSI «το κούρεμα χρέους θα μείνει στην παγκόσμια ιστορία ως το μόνο κούρεμα που μεγάλωσε αντί να μικρύνει το χρέος».
 
«Φτάσαμε σήμερα, η χώρα να έχει χρέος 309 δισ., ενώ το 2010 είχε 310 δισ. Μόνο που τότε το χρέος ήταν 125% και σήμερα είναι 175%», τόνισε  και πρόσθεσε:«Χορτάσαμε από σωτήρες, αλλά το χρέος εκτοξεύτηκε»
 
Σχετικά με τις ιδιωτικοποιήσεις ο Αλέξης Τσίπρας έκανε λόγο για αποεπένδυση καταγγέλλοντας παράλληλα πως η τρικομματική κυβέρνηση «πουλάει όλη την κρατική περιουσία είτε σε ευνοούμενούς της Έλληνες επιχειρηματίες, είτε σε κρατικές εταιρείες ξένων χωρών και […] ταυτόχρονα, στέλνει στην ανεργία χιλιάδες εργαζόμενους αυτών των επιχειρήσεων»,.
 
«Δεν πήγε η Ούλεν και η Πάουερ το νερό και το ρεύμα, στο τελευταίο χωριό της Ελλάδας. Οι κρατικές εταιρείες ύδρευσης (όπως η ΕΥΔΑΠ) και η ΔΕΗ το πέτυχαν αυτό, με τη σκληρή δουλειά χιλιάδων εργαζομένων τους», τόνισε.
 
Για το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο κατηγόρησε για υποκρισία την κυβέρνηση καθώς όπως είπε ο ΣΥΡΙΖΑ «δεν περίμενε να πάρει 6% η Χρυσή Αυγή για να έχει σκληρή ιδεολογική αντιπαράθεση μαζί της, το έκανε και όταν έπαιρνε 0,1%».
 
Παράλληλα επισήμανε πως «τριβές στο εσωτερικό της κυβέρνησης δημιουργεί το ακροδεξιό περιβάλλον του κ. Σαμαρά, που πραγματικά κυβερνά τον τόπο» και κάλεσε ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ να επιλέξουν ποια στάση θα κρατήσουν. «Θα υποχωρήσουν για άλλη μία φορά ταπεινωμένοι στις αξιώσεις του κ. Βορίδη και του κ. Μπαλτάκου ώστε να μείνουν πάση θυσία στην εξουσία, ή θα θέσουν θέμα;», διερωτήθηκε και ταυτόχρονα τόνισε πως «με τη δημοκρατία δεν παίζουμε».
 
Τέλος αναφερόμενος στο μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ και το επερχόμενο συνέδριοτόνισε πως «ο νέος ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί παρά να είναι πολυσυλλεκτικός και πολυτασικός […] θα έχει και τάσεις και διακριτά πολιτικά ρεύματα και ιδεολογικές συνιστώσες». «Δεν μπορεί όμως να έχει κόμματα μέσα στο κόμμα», τόνισε και έκανε λόγο για κατάργηση της ξεχωριστής λίστας, και αυτοδιάλυση των συνιστωσών.
 
Σχετικά με τις κατηγορίες για πολυφωνία ανέφερε πως «δεν νομίζω πως υπάρχει κανείς σοβαρός άνθρωπος που θα ισχυριστεί ότι το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι η μειωμένη δημοκρατία και η φίμωση της διαφορετικής άποψης στο εσωτερικό του. Αν το πει αυτό κανείς παραέξω, ο κόσμος θα βάλει τα γέλια. Ας τελειώνουμε λοιπόν με τα ανέκδοτα. Οι διαφορετικές απόψεις είναι ο πλούτος μας».

http://tvxs.gr

Λιτότητα, µονόδροµοι και ο Τσάβεζ

Του Γιάννη Βαρουφάκη
Μια συζήτηση Oliver Stone – Tariq Ali 
Πριν λίγο, σε δηµόσια συζήτηση για την κατάσταση στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, ο σκηνοθέτης Oliver Stone και ο συγγραφέας Tariq Ali ρωτήθηκαν από τον συντονιστή της συζήτησης (η οποία είχε ως κεντρικό θέµα το νέο δωδεκάωρο ντοκυµαντέρ του Stone µε τίλτο «Η Μη Ειπωµένη Ιστορία της Αµερικής») ποια προσωπικότητα της εποχής µας ξεχωρίζει στα µάτια τους. Ο Stone δεν δίστασε ούτε µια στιγµή.
Ο σκηνοθέτης του Platoon, του JFK, του έργου για τους Doors, του Wall Street,  και πολύ πρόσφατα του W, επέλεξε τον Ούγκο Τσάβεζ. Κι όταν ρωτήθηκε γιατί τον Τσάβεζ, έδωσε µια απλή, σταράτη απάντηση: Επειδή ο Τσάβεζ ήταν ο µόνος πολιτικός που εκλέχθηκε υποσχόµενος να βελτιώσειτην κατάσταση των φτωχότερων συµπολιτών του καιτο έπραξε κόντρα στις βίαιες αντιδράσεις των εχόντων και κατεχόντων. Ο µόνος!
Όταν ήρθε η σειρά του Tariq Ali να απαντήσει, εκείνος συµφώνησε µε τον Stone και πρόσθεσε κάτι: Η λυσσαλέα και εκκωφαντική επίθεση εναντίον του Τσάβεζ στον δυτικό τύπο είχε µια λογική. Στην Ευρώπη και στην Αµερική, ιδίως µετά το Κραχ του 2008, όλες οι κυβερνήσεις που εκλέγονται, ανεξάρτητα εξαγγελιών και ιδεολογιών, καταλήγουν να χρησιµοποιήσουν ό,τι µέσα διαθέτουν ώστε να υποστείτο ελάχιστο δυνατό κόστος η άρχουσα τάξη (µε ιδιαίτερη έµφαση στους πτωχευµένους τραπεζίτες) καταβαραρθρώνοντας την ίδια στιγµή το βιωτικό επίπεδο των αδύναµων, των φτωχών, των µη εχόντων στον ήλιο µοίρα. Για αυτό τον λόγο, επέµεινε ο Ali, ένας Τσάβεζ αποτελούσε κόκκινο πανί για όλες τις δυτικές κυβερνήσεις: Η περίπτωση κι ενός ηγέτη ακόµα που, εν καιρώ κρίσης, µετέφερε τα βάρη από τους φτωχούς στους πλούσιους αποδείκνυε ότι η λιτότητα που επιβαλλόταν στην Δύση, κι η οποία πετύχαινε ακριβώς το αντίθετο, ήταν επιλογή. Ότι δεν ήταν µονόδροµος. Μια τέτοια «απόδειξη» έπρεπε να ανατραπεί. Κι όταν ακόµα καιτο στρατιωτικό πραξικόπηµα δεν κατάφερε να την ανατρέψει, η «δηµοκρατική» και «πλουραλιστική» Δύση άρχισε την Γκαιµπελική προπαγάνδα: Ο Τσάβεζ παρουσιάστηκε ως δικτάτορας, παρά το γεγονός ότι σε καµία περίπτωση δεν στοιχειοθετείται οποιαδήποτε ένδειξη για εκλογική νοθεία στην Βενεζουέλα (ο τέως Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζίµυ Κάρτερ καιτο ινστιτούτο του παρακολούθησαν την εκλογική διαδικασία καιτην χαρακτήρισαν πέρα για πέρα άψογη).
Σε αυτό το σηµείο παρενέβη ο Oliver Stone για να συγκρίνειτην περίπτωση Τσάβεζ µε την περίπτωση του Κάστρο στην δεκαετία του ’60. Και στις δύο περιπτώσεις η κυβέρνηση των ΗΠΑ αντιµετώπισε τους δύο λατινο-αµερικανούς ηγέτες µε ιδιαίτερη εχθρότητα. Και στις δύο περιπτώσεις προσπάθησε να τους ανατρέψει βίαια και µε οικονοµικό αποκλεισµό. Όµως, η µεγάλη διαφορά έγκειται2 στην αντιµετώπιση της Ευρώπης. Παρά το γεγονός ότι η Δυτική Ευρώπη κατά την διάρκεια της δεκαετίας του ’60 ήταν εκατό τοις εκατό φιλο-αµερικανική, και πλήρως εξαρτώµενη για την ασφάλειά της αλλά καιτην ευηµερία της από τις ΗΠΑ, στο θέµα της Κούβας καιτου Φιντέλ Κάστρο οι δυτικο-ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αρνήθηκαν να παρακολουθήσουν την Αµερική στον αγώνα αρχικά ανατροπής του Κάστρο και κατόπιν σπίλωσης του ονόµατός του. Παρόλο που ο Κάστρο δεν εξελέγη δηµοκρατικά, οι ευρωπαίοι αποδέχθηκαν ότι ο Κουβανικός λαός ήταν πίσω από τον Φιντέλ κι ότι ένα σηµαντικό κοινωνικό πείραµα επιτελείτο στο νησίτης Καραϊβικής. Αν και δεν βοήθησαν ποτέ την Κούβα, οι ευρωπαίοι ηγέτες όλων των κοµµατικών αποχρώσεων σεβάστηκαν την Κουβανική Επανάσταση και αντιτέθησαν στην αµερικανική προσπάθεια δαιµονοποίησής της. Αντίθετα, στην περίπτωση της Βενεζουέλας, και παρά το γεγονός ότι ο Τσάβεζ ανέλαβε και διατήρησε την εξουσία πέρα για πέρα δηµοκρατικά, οι ευρωπαίοιταυτίστηκαν πλήρως µε την γραµµή των ΗΠΑ. Ακόµα καιτα µέσα ενηµέρωσης της Γηραιάς Ηπείρου αναπαρήγαγαν τα ασύστολα ψέµµατα του CNN καιτου καναλιού FOX για τον «στιγνό δικτάτορα Ούγκο Τσάβεζ».
Αφού άκουσε προσεκτικά τον Stone να ξετυλίγει αυτές τις σκέψεις, ο Tariq Ali πρόσθεσε: «Βλέπεις, η λιτότητα στην Ευρώπη έχει πάρει πολύ µεγαλύτερες διαστάσεις απ’ ότι στην Αµερική. Ένας Τσάβεζ που τόλµησε να δείξει ότι ήταν δυνατόν η λιτότητα να πλήξειτους πλούσιους και όχιτους πάµπτωχους αποτελεί µεγαλύτερη απειλή για την ευρωπαϊκή παρά για την αµερικανική άρχουσα τάξη.  Για αυτό όταν ο Αλέξης Τσίπρας εκθείασε τον Τσάβεζ και πήγε στην κηδεία του,  δέχθηκε µπαράζ επικρίσεων από τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες: τους ενόχλησε η προοπτική µιας λιτότητας των εχόντων, αντί για την «παραδοσιακή» λιτότητα που πλήττει κυρίως τους φτωχούς».
Έκρινα ότι θα σας ενδιέφερε αυτή η συζήτηση µεταξύ δύο σηµαντικών ανθρώπων του κινηµατογράφου καιτης λογοτεχνίας αντίστοιχα. Σηµασία δεν έχει το αν η οικονοµική πολιτική του Τσάβεζ ήταν η βέλτιστη ή αν ο Τσίπρας πορεύεται σοφά. Σηµασία έχει η απλή διαπίστωση πως, αντίθετα µε τους ισχυρισµούς ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ µονόδροµος δεν υπάρχει. Πως ακόµα κι αν η λιτότητα είναι αναπόφευκτη, δεν υπάρχει κανένας µα κανένας λόγος να πέσει πάνω στους ανίσχυρους – σε εκείνους που θα υποφέρουν τα µέγιστα από τις περικοπές των εισοδηµάτων τους. Κάλλιστα µπορεί να πέσει πάνω στους
έχοντες, οι οποίοι θα υποφέρουν αντιστρόφως ανάλογα της φασαρίας που δηµιουργούν παραπονούµενοι. Κι όταν αυτό το αποδεικνύει ένας πολιτικός, έστω και σε µια άλλη ήπειρο, οι υπόλοιποι πολιτικοί αφηνιάζουν εναντίον του. Κάτι τέτοιο παρατηρήσαµε στην Ευρώπη µε τον Τσάβεζ που λοιδορείταιτην ώρα που οι ιθύνοντες στην Λεττονία, στην Ελλάδα, στην Ιρλανδία και στην Πορτογαλία, οι οποίοι συνέθλιψαν τις ζωές των φτωχώτερων, εκθειάζονται ως σοβαροί και σώφρωνες ηγέτες. Κάπως έτσι η Ευρώπη φθίνει ηθικά και καταρρακώνειτην ίδια της την ιστορία ως πηγή του Διαφωτισµού.

Έλεγχος καταθέσεων από το πρώτο ευρώ

Σε έμμεση αλλά απόλυτη καταγραφή των καταθέσεων στις ελληνικές τράπεζες προχωρεί το υπουργείο Οικονομικών υποχρεώνοντας τους φορολογούμενους να προσκομίζουν στην εφορία βεβαιώσεις εσόδων από τόκους, οι οποίοι έχουν φορολογηθεί στην πηγή (τράπεζες). Μέχρι και χθες ήταν ανοιχτό αν οι δηλώσεις τόκων άρχιζαν από το πρώτο ευρώ ή τα 250 ευρώ. Το γεγονός ότι μαζί με τους τόκους θα εμφανίζονται και οι τραπεζικές καταθέσεις προκαλεί ερωτήματα και συζητήσεις, καθώς γίνεται σε μια στιγμή που σε ολόκληρη την Ευρώπη συζητείται κατά πόσον θα συμμετέχουν οι καταθέσεις σε μελλοντικές "διασώσεις" τραπεζών ή και χωρών όπως η Ελλάδα. Η ιστορία της Κύπρου άλλωστε είναι πρόσφατη.
http://beta.avgi.gr/

Χαμένη γενιά; Όχι!

Η εκτίναξη της ανεργίας στην Ευρώπη, με αιχμή τις χώρες της Νότιας και Ανατολικής Ευρώπης, σε συνδυασμό με τα κακά μαντάτα ότι η Ευρωζώνη, ακόμη και η Γερμανία, γλιστράει στην ύφεση, ενεργοποιούν πολιτικούς προβληματισμούς και κοινωνικές συμπεριφορές που αμφισβητούν την αυτονόητη επί χρόνια επικράτηση του νεοφιλελεύθερου παραδείγματος.
Κεντρική αγωνία αναδεικνύεται το διαφαινόμενο τέλος για μια ολόκληρη νέα γενιά. Η προοπτική μια ολόκληρη γενιά να μη γνωρίσει στοιχειώδη εργασιακή εμπειρία, να παραδέρνει ανάμεσα στην ανεργία και την επισφαλή απασχόληση. Εκατομμύρια νέοι και νέες τρόφιμοι ταμείων κοινωνικής ελεημοσύνης, που και αυτών οι πόροι συνεχώς μειώνονται εξαιτίας της δογματικής προσήλωσης στη λιτότητα. Και το "ευοίωνο" σενάριο είναι η καταδίκη της νέας γενιάς σε "ανάπτυξη με ανεργία".
Είναι, άραγε, λύση η μετανάστευση των νέων της Νότιας Ευρώπης στη Γερμανία; Μια τέτοια εξέλιξη (με την Ελλάδα να κατέχει κι εδώ τα θλιβερά σκήπτρα...) αφαιρεί από τις χώρες του Νότου εξειδικευμένο και μορφωμένο δυναμικό, που για την κατάρτισή του ξοδεύτηκαν τεράστιοι κοινωνικοί πόροι. Πρόκειται για αντίστροφη αναδιανομή, από τον Νότο προς τον Βορρά. Και ακόμη εκατοντάδες χιλιάδες μορφωμένοι νέοι θα συνωστίζονται στην υπό κρίση ευρισκόμενη γερμανική οικονομία, σε συνθήκες υπερεκμετάλλευσης, όπως συνέβη τη δεκαετία του '90 με τη μετανάστευση πτυχιούχων από τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης.
Χρειάζεται ένα δυνατό και ευκρινές μήνυμα. Κανείς νέος δεν θα σωθεί μόνος του, μετανάστης δεύτερης κατηγορίας σε χώρες όπως η Γερμανία. Κανείς νέος και νέα δεν θα σωθεί μακριά από τη γενιά του, όταν αυτή βυθίζεται στο τέλμα και την τραγική διάψευση των προσδοκιών της. Μόνον όλοι μαζί μπορούμε να χαράξουμε μια νέα πορεία! Ένας - ένας, όχι!
Στην Ελλάδα το αίτημα της δημοκρατικής ανατροπής αναδεικνύεται ολοένα και περισσότερο σε επείγον. Τίποτε ουσιαστικό δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την ανατροπή του μνημονιακού πολιτικού συστήματος. Μόνο μια νέα πολιτική αρχή, με πρόγραμμα την παραγωγική ανασυγκρότηση και με προτεραιότητα την εργασία και τις κοινωνικές ανάγκες, μπορεί να ανοίξει δρόμους, ώστε η "χαμένη γενιά" να μπει μπροστά στην προσπάθεια της εθνικής και κοινωνικής αναγέννησης.
Προχθές ήρθε στην Ελλάδα ο πρωθυπουργός της Ιρλανδίας και ξανακούσαμε ότι η χώρα μας πρέπει να γίνει... Ιρλανδία! Νομίζουν ότι δεν έχουμε πληροφορηθεί ότι και από εκεί κατά εκατοντάδες χιλιάδες μεταναστεύουν οι νέοι;

Κουμπουρ-Άριοι

Ξέραμε ότι μόλις εκλέχτηκαν στη Βουλή έσπευσαν να πάρουν μαζικά άδειες οπλοφορίας. Ξέραμε επίσης ότι τα κουβαλούν υπερηφάνως τα κουμπούρια -το είδαμε και στο σχετικό noir της επίθεσης βουλευτή τους κατά του Καμίνη.
Ξέραμε τέλος και γιατί κάνουν όλο το σώου τόσο με τις άδειες όσο και με τα κουμπούρια -ως πολλαπλασιαστή της τρομοκρατίας τους τα χρειάζονται. Όποιον υπάνθρωπο μας κουνηθεί τον ξαπλώνουμε -κάπως έτσι. 
ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ
Τι κάνει Χάιλ Χίτλερ στα κεραμίδια είναι όλα αυτά. Εκείνο που δεν ξέραμε όμως είναι ότι τα τσογλάνια του Μιχαλολιάκου οπλοφορούν και μέσα στη Βουλή. Και το μάθαμε επισήμως όταν φτάσαμε στο σημείο να βγει ο Μεϊμαράκης και να διακηρύξει ότι από τούδε και εις το εξής θα περνούν από έλεγχο και οι βουλευτές. Και όποιον αρνηθεί τον έλεγχο , ή βρεθεί με όπλο και αρνηθεί να το παραδώσει, θα τον ξεφωνίσει ο ίδιος. Και θα δώσει το όνομά του στη δημοσιότητα.  
Να τον ξεφωνίσει, ουδεμία αντίρρηση -αυτοί οι γνήσιοι Άριοι δεν μπορούν να μπαίνουν στη Βουλή σαν κουμπουρ-Άριοι. Γιατί όμως έπρεπε να φτάσουμε σε τέτοια ξευτίλα; Να βγαίνει ο ίδιος ο πρόεδρος της Βουλής για να ανακοινώσει και να επιβάλει το αυτονόητο -ότι μέσα  εκεί τουλάχιστον δεν μπορεί κανένας βλαμμένος να κουβαλάει όπλα; Και να καταφεύγει μάλιστα σε ένα είδος δημόσιο νταηλίκι για να γίνει πειστικός τόσο προς τους δημοσιογράφους που μιλούσε, όσος και προς τους ναζί που απευθυνόταν;  
Και με την ευκαιρία, γιατί είναι αυτονόητο δικαίωμα του όποιου βουλευτή να κουβαλάει νομίμως όπλο; Ο εκλεκτός του λαού   είναι δυνατό να φοβάται τόσο το λαό; Η αστυνομική φρουρά δεν είναι άξια να φυλάξει το χρυσαβγίτικο κώλο του; Είμαστε σε εμφύλιο και δεν το ξέρουμε; Και είναι δυνατό σήμερα, που η επιβολή της τάξης και του νόμου είναι πρώτη προτεραιότητα της κυβέρνησης Σαμαρά, να οπλοφορούν θρασύτατα οι δεδηλωμένοι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί της βίας στην πιο χυδαία μορφή της; 
Να τους ξεφωνίσουν λοιπόν. Αλλά ακόμα καλύτερα να τους αφοπλίσουν. Ψωνάρες που λατρεύουν τη βία, διαταραγμένοι εραστές του αίματος, δεν είναι δυνατό να έχουν άδεια οπλοφορίας επειδή είναι βουλευτές. Διότι άμα γίνει η στραβή θα έχουν ευθύνη κι εκείνοι που τους έδωσαν το δικαίωμα στο κουμπούρι... 
Πηγή: avgi.gr

Βίντεο για την ιδιωτικοποίηση του νερού...Απόσπασμα από εκπομπή της Γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης!




Ας ενεργοποιηθούμε όλοι μας  τώρα ..πριν είναι αργά. ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ 

Η καινούργια στέγη



Γράφει ο Πάνος Σκουρολιάκος*
Εκεί λοιπόν που το είχαμε πάρει απόφαση ότι θα περάσουμε τη ζωή μας ως μια έντιμη Αριστερά που θα αγωνίζεται για να εξασφαλίζει για τον λαό καλύτερες συνθήκες ζωής μέσα σ' αυτήν την άπονη καπιταλιστική κοινωνία, αυτή (η άπονη) κλατάρισε! Μπήκε σε κρίση. Κι εκεί που ένα βράδυ κοιμηθήκαμε με ένα 4%, ξυπνήσαμε με ένα απίστευτο 27% και τα είδαμε όλα. Στην αρχή, υπέστημεν ένα σοκ, πώς να το κάνουμε. Γιατί εμείς, τα λέγαμε. Είχαμε θέσεις, αγώνες, πορεία αξιοπρεπή. Έπρεπε να προκύψει αυτό το χάος για να μας το αναγνωρίσουν; Δηλαδή, οι Έλληνες την έπαθαν σαν τον βοσκό με τον λύκο; Φώναζε η Αριστερά τόσα χρόνια, κανένας δεν την άκουγε. «Ψέματα λέει», σκεφτόντουσαν. «Δεν υπάρχει λύκος!». Μέχρι που ο εν λόγω λύκος ενέσκηψε άγριος και νεοφιλελεύθερος, αλλά πια ήταν αργά. Πλησίασαν, λοιπόν, τον ΣΥΡΙΖΑ. Κι εμείς πιαστήκαμε στον ύπνο. Τόσον κόσμο πού να τον φιλοξενήσουμε; Το σπίτι μικρό! Έπρεπε να αναζητηθεί καινούργια στέγη. Τι κάνουμε; Να χτίσουμε κάνα δυο δωμάτια ακόμα; Να κάνουμεπανωσήκωμα ή να φτιάξουμε ένα καινούργιο σπίτι; «Μα το παλιό έχει τόσο ωραία υλικά! Πολλά απ' αυτά είναι πολύτιμα!» Ναι. Να τα χρησιμοποιήσουμε. Αλλά να βάλουμε και καινούργια. Να φροντίσουμε ώστε να μην υπάρχουν οι κακοτεχνίες που υπήρχαν στο παλιό. Να μη στάζουν οι βρύσες. Αυτές οι διαρροές πολύ μας ταλαιπώρησαν στο παρελθόν. Και, βρε παιδί μου, να 'χει καθένας την ανεξαρτησία του, αλλά να έχουμε και έναν μεγάλο κοινό χώρο, ένα καθιστικό που λέμε, ώστε να βρισκόμαστε σαν οικογένεια. Να μας χωράει όλους και να προβλέψουμε να χωράει κι άλλους που θα 'ρθουν ! Να καθόμαστε εκεί, να μιλάμε και να αποφασίζουμε τι θα κάνουμε σαν οικογένεια. Να μη μας λέει ο απέναντι «Ο γιος σου είπε πως θέλουμε άσφαλτο κι εσύ λες άσ' το έτσι, καλντερίμι, είναι πιο γραφικό. Ξεκαθαρίστε, κύριέ μου, τι θέλετε σαν οικογένεια και μην ταλαιπωρείτε τη γειτονιά!» Σωστά, έχει δίκιο ο γείτονας...
Να κάνουμε ένα σπίτι με τα βασικά «λιθάρια» της οικογένειας και να κοιτάξουμε το ιδιαίτερο και προσωπικό γούστο καθενός από μας να μην καθορίσει όλο το οικοδόμημα. Δεν ζητάμε ν' αλλάξει κανένας... γούστα. Όχι. Απλώς να σεβαστούμε το κοινό μας σπίτι, μιας και ο κόσμος γι' αυτό έρχεται. Και όχι για τις επιμέρους κλασικές, ποπ, ρομαντικές, κουλέρ λοκάλ ή άλλες στυλιστικές επί μέρους προτιμήσεις μας. Να συνεννοηθούμε σε έναν κοινό τόπο. Μην ανησυχείτε, το 'χουμε!
Άλλωστε, σε τέτοιες περιπτώσεις δεν πρέπει να φοβόμαστε τις αλλαγές. Ιδιαίτερα όταν αυτές ακουμπάνε στο βραχώδες (από τα ξερονήσια) έδαφος των βασικών (που λέει κι ο Νιόνιος) αρχών μας. Πώς το 'πε εκείνος ο νέος; «Αν δεν αλλάξουμε εμείς, πώς θα αλλάξουμε την κοινωνία;».
Κοιτάξτε. Σας θυμίζω πως τον κόσμο που ήρθε τον βολέψαμε όπως-όπως στο άβολο σαλονάκι της παλιάς μας κατοικίας και του είπαμε: «Mισό λεπτάκι, εμείς αποσυρόμαστε στην κρεβατοκάμαρα, γιατί έχουμε να συζητήσουμε κάτι δικά μας, κι ερχόμαστε».
Είναι προφανές ότι ο κόσμος στο σαλονάκι δεν θα περιμένει για πολύ ώστε να τελειώσουμε εμείς τα δικά μας στην κρεβατοκάμαρα. Πρέπει όλοι μαζί να ξεκινήσουμε την οικοδόμηση της καινούργιας μας στέγης, γιατί αυτό που ζούμε τώρα είναι λίγο μπροστά σ' αυτό που έρχεται. Διότι «έρχεται βροχή, έρχεται μπόρα, έρχεται κρύο και παγωνιά». Και ο νεοφιλελεύθερος λύκος μάς καταπίνει ήδη μια χαρά!

* Ο Πάνος Σκουρολιάκος είναι μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ
Πηγή : Εφημερίδα ΑΥΓΗ

Σε 100 δόσεις οι οφειλές στα ασφαλιστικά ταμεία

Νέα εγκύκλιος του υπουργείου Εργασίας δίνει τη δυνατότητα ρύθμισης οφειλών σε μισθωτούς και συνταξιούχους που είχαν έως το τέλος του 2012 προς τα ασφαλιστικά ταμεία έως και σε 100 δόσεις, με ελάχιστη μηνιαία καταβολή τα 50 ευρώ. Για επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες, οι δόσεις φτάνουν τις 48.
Μόνο τα φυσικά πρόσωπα τα οποία δεν ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα και οφείλουν στα ασφαλιστικά ταμεία ποσά έως 5.000 ευρώ και δεν μπορούν να εξοφλήσουν τις ληξιπρόθεσμες εισφορές στα Ταμεία με το σύστημα των 48 δόσεων, θα μπορούν να κάνουν χρήση της ευεργετικής ρύθμισης των, αναλόγως του εισοδήματός τους και με ελάχιστο ποσό δόσης τα 50 ευρώ. Και αυτό σε αντίθεση με την αντίστοιχη απόφαση του υπουργείου Οικονομικών, στην οποία ορίζεται ως ελάχιστη δόση το ποσό των 15 ευρώ ακόμη και για οφειλή που υπερβαίνει τις 5.000 ευρώ. Επομένως, σε αυτήν την κατηγορία εντάσσονται ασφαλισμένοι που αυτασφαλίζονται καθώς και ελεύθεροι επαγγελματίες οι οποίοι έχουν κλείσει τις επιχειρήσεις τους και είναι σε διαδικασία σύνταξης.
Αυτό ορίζει το σχέδιο υπουργικής απόφασης για τους όρους και τις προϋποθέσεις ένταξης στη ρύθμιση «νέας αρχής» των οφειλών στα Ταμεία. Σύμφωνα με το σχέδιο, το οποίο φέρει την υπογραφή του αρμόδιου υπουργού Εργασίας κ. Γ. Βρούτση, ο ανώτατος αριθμός δόσεων για όλες τις άλλες περιπτώσεις οφειλετών δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 48, οι οποίες δεν εκτείνονται πέραν της 30ής Ιουνίου του 2017.
Όσοι ενταχθούν στη νέα ρύθμιση θα απολέσουν τις όποιες διευκολύνσεις είχαν από προηγούμενες ρυθμίσεις. Η νέα ρύθμιση έως και 48 δόσεων αφορά τις υποχρεώσεις προς τα Ταμεία έως τις 31.12.2012. Επομένως, ο οφειλέτης για να κάνει χρήση των νέων διατάξεων αποπληρωμής ασφαλιστικών εισφορών παλαιότερων χρόνων πρέπει, αρχικώς, να εξοφλήσει τις οφειλές του 2013 –εάν υπάρχουν τέτοιες– μέσω της πάγιας ρύθμισης και στη συνέχεια να κάνει αίτηση για την ένταξη των παλαιότερων οφειλών. Αυτό σημαίνει ότι το χρέος του, το οποίο διαμοιράζεται σε παλαιό και νεότερο, θα ενταχθεί σε δύο ρυθμίσεις: Το χρέος του 2013 θα υπαχθεί στην πάγια ρύθμιση 12 δόσεων (για τις εφορίες η αντίστοιχη απόφαση του υπουργείου Οικονομικών ορίζει έως και 24 δόσεις) και στη συνέχεια το χρέος με κεφαλαιοποίηση έως 31.12.2012 θα υπαχθεί στο σύστημα των 48 δόσεων.
Για όλους όσοι ενταχθούν στη ρύθμιση θα χορηγείται μηνιαίο αποδεικτικό ασφαλιστικής ενημερότητας, στο οποίο θα αναγράφεται και το υπολειπόμενο ποσό οφειλής. Από την ευνοϊκή ρύθμιση των 48 δόσεων εξαιρούνται όσοι οφειλέτες Ταμείων έχουν καταδικαστεί ή έχει ασκηθεί κατ’ αυτών ποινική δίωξη.
Οι λοιπές προϋποθέσεις υπαγωγής στη ρύθμιση «νέας αρχής» είναι οι εξής:
• Πρέπει να αποδεικνύεται η αδυναμία εξόφλησης της οφειλής τη δεδομένη χρονική στιγμή καθώς και η βιωσιμότητα του διακανονισμού.
• Για ποσά από 5.000 έως 75.000 ευρώ πρέπει να υποβάλλεται υπεύθυνη δήλωση, στην οποία θα βεβαιώνονται λεπτομερείς πληροφορίες σε σχέση με το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη (κινητές και ακίνητες αξίες, ετήσιο εισόδημα, αριθμοί τραπεζικών λογαριασμών, οχήματα, κύκλος εργασιών). Για ποσά άνω των 75.000 ευρώ πρέπει να προσκομίζεται και επιβεβαίωση των στοιχείων του από τρίτο, ανεξάρτητο εκτιμητή, ενώ αλλάζουν τα δεδομένα για ποσά άνω των 300.000 ευρώ.
Γι’ αυτήν την κατηγορία απαιτείται σύσταση εγγύησης για τη διασφάλιση της οφειλής, η οποία μπορεί να συνίσταται στα εξής:
• Προσκόμιση εγγυητικής επιστολής τράπεζας για όλο το διάστημα της ρύθμισης για το σύνολο της ρυθμιζόμενης οφειλής συν τις επιβαρύνσεις.
• Πλήρη διασφάλιση οφειλής με εγγραφή υποθήκης.
• Εγγύηση τρίτου αξιόχρεου προσώπου και
• Οποιονδήποτε άλλο τρόπο εγγύησης, αποδεκτό από τις αρμόδιες ακτές των ασφαλιστικών ταμείων.
• Για τις οφειλές άνω των 75.000, η αδυναμία εξόφλησης της οφειλής τη δεδομένη στιγμή υποβολής της αίτησης για τη ρύθμιση των 48 δόσεων αξιολογείται από ανεξάρτητο φορέα. Ως ανεξάρτητοι εκτιμητές ορίζονται οι ορκωτοί λογιστές, οι λογιστές φοροτεχνικοί και δικηγόροι. Ωστόσο, μόνο στην περίπτωση προσκόμισης βεβαίωσης από ορκωτούς λογιστές δεν απαιτείται περαιτέρω αξιολόγηση των στοιχείων από τις οικονομικές υπηρεσίες των ασφαλιστικών ταμείων.
• Η ρύθμιση εκπίπτει είτε εάν ο οφειλέτης καταβάλει εκπρόθεσμα μία δόση για δεύτερη φορά είτε δεν καταβάλει εμπρόθεσμα τις τρέχουσες εισφορές κατά τη διάρκεια του διακανονισμού.
• Οι οφειλέτες έχουν δικαίωμα να υποβάλουν μόνο μία φορά αίτημα υπαγωγής στη ρύθμιση και υποχρεούνται να έχουν υποβάλει τις δηλώσεις ασφάλισης μισθωτών της τελευταίας πενταετίας.

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *