Ο Σαμαράς και το μπάσταρδο

Του Θανάση Καρτερού

Λέγονται και γράφονται διάφορα για τον τρόπο με τον οποίο ο Σαμαράς κλώτσησε με το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο. Για τους λόγους που τον ώθησαν να το αντιμετωπίσει από την πρώτη στιγμή σαν μπάσταρδο της ΔΗΜ.ΑΡ. και του ΠΑΣΟΚ που έθιγε την τιμή και την υπόληψη του ίδιου, της Ν.Δ. και της κυβέρνησής του. Και για τους υπολογισμούς πίσω από τη σχεδόν ανοιχτά περιφρονητική στάση του απέναντι και στον υπουργό Δικαιοσύνης, αλλά και στους -υποτίθεται- ισότιμους και -επίσης υποτίθεται- εταίρους του.

Σωστά πράγματα γενικώς. Ότι επιχειρεί να συγκινήσει τις καρδιές των νοικοκυραίων που χτυπούν για τον Κασιδιάρη -εξ ου και ο έρωτας με τον Βορίδη και τον Άδωνι, αλλά και το φλερτ με τον Καρατζαφέρη. Ότι δεν θέλει να τα χαλάσει με τον σκληρό πυρήνα των ακροδεξιών της Ν.Δ., που έχουν ξεσαλώσει. Και φυσικά ότι θέλει να δείξει προς όλες τις κατευθύνσεις ποιος είναι το αφεντικό στην κυβέρνηση σωτηρίας -θου Κύριε φυλακή τω στόματί μου. Με τούτα και με κείνα πέτυχε πάντως να του αναγνωρίσει ο Economist ότι "κατάφερε να κρατήσει υπό έλεγχο την περίεργη κυβέρνηση συνεργασίας".

Μαζί με όλα αυτά πάντως τα λογικά, καλό είναι να μην ξεχνάμε κάτι βασικό: Αυτά κάνει γιατί αυτός είναι ο Σαμαράς. Του πάνε, τον εκφράζουν, η μούχλα, η μαυρίλα, ο παγωμένος συντηρητισμός, η απέχθεια για κάθε τι προοδευτικό ή έστω καινούργιο. Σ' όλη του την πολιτική διαδρομή θα βρει κανείς μπόλικη εθνικιστική και συντηρητική σαβούρα, άφθονο παλαιοκομματισμό, απέραντες φιλοδοξίες -αλλά ούτε μια σταγόνα φως. Και όλη του η πρωθυπουργική θητεία, από τις εξαγγελίες για πόλεμο κατά των μεταναστών, μέχρι τις μπουραντάδικες ανοησίες για την Αριστερά, δείχνει ότι δεν μπορεί να ξεφύγει από τον εαυτό του.

Τόσος ήτανε -αυτό θα γράψει κάποτε η Ιστορία αν καταδεχτεί να του αφιερώσει μια αράδα. Το ερώτημα αφορά τους άλλους και κυρίως τους αριστερούς της ΔΗΜ.ΑΡ. Πόσες ακόμα σφαλιάρες πρέπει να φάνε δημοσίως για να εννοήσουν ποιος είναι αφεντικό; Πόσες διαρροές ακόμα εις βάρος τους πρέπει να εξαπολύσει ο Σαμαράς για να καταλάβουν σε πόση εκτίμηση έχει κι αυτούς και τις λυγμικές τους ευαισθησίες; Και τελικώς: Θα επιτρέψουν στον πρωθυπουργό, που κατά δήλωσή του δεν μασάει, να τους καταπιεί αμάσητους;

avgi.gr

Eπίκαιρη ερώτηση του ΣΥΡΙΖΑ για τις offshore

 

Επίκαιρη ερώτηση προς τον υπουργό Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα με θέμα «Έλεγχος και φορολόγηση των υπεράκτιων (offshore) εταιριών» κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ και την οποία υπογράφουν συνολικά 17 βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης. 

Αναλυτικά το κείμενο της ερώτησης 
Θέμα: Έλεγχος και φορολόγηση των υπεράκτιων (offshore) εταιριών
Είναι γνωστό ότι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος φοροαποφυγής, φοροδιαφυγής αλλά και κάλυψης παράνομων δραστηριοτήτων είναι η σύσταση μια υπεράκτιας / εξωχώριας (offshore) εταιρίας σε ένα από τα πολλά κράτη ή περιοχές που λειτουργούν ως φορολογικοί παράδεισοι. Οι χαμηλοί έως και μηδενικοί φορολογικοί συντελεστές, η εξασφάλιση της ανωνυμίας και η ευκολία ίδρυσης των επιχειρήσεων αποτελούν τα βασικά πλεονεκτήματα που προσφέρονται σε όσους επιθυμούν να αποκρύψουν τα εισοδήματά τους. Οι φορολογικοί παράδεισοι δεν περιορίζονται σε μικρά νησιωτικά κράτη και πρώην αποικίες μεγάλων δυνάμεων αλλά σε αυτούς συγκαταλέγονται και περιοχές εντός ή υπό την δικαιοδοσία κρατών –μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και κρατών μελών του ΟΟΣΑ (όπως π.χ. οι νήσοι Τσάνελ στο Ηνωμένο Βασίλειο, η πολιτεία Ντέλαγουερ στις ΗΠΑ κλπ). Αναδεικνύεται, έτσι, το γεγονός ότι οι φορολογικοί παράδεισοι δεν αποτελούν ένα «πρόβλημα», λόγω έλλειψης συντονισμού της διεθνούς κοινότητας, αλλά αντίθετα μια συνειδητή επιλογή του κεφαλαίου για να διασφαλίσει την απρόσκοπτη κερδοφορία του και να αποφεύγει να καταβάλει έστω και το μικρό τίμημα που μέχρι σήμερα απαιτείται από αυτό.
Τα στοιχεία που ήρθαν πρόσφατα στη δημοσιότητα από την έρευνα της Διεθνούς Σύμπραξης Ερευνητών Δημοσιογράφων (International Consortium of Investigative Journalists – ICIJ), στην οποία συμμετείχαν και ελληνικά ΜΜΕ, αναδεικνύουν το μέγεθος του προβλήματος και επαναφέρουν στο προσκήνιο την ανάγκη αντιμετώπισης αυτού του φαινομένου. Πιο συγκεκριμένα, η ICIJ απέκτησε πρόσβαση σε 2,5 εκατομμύρια μυστικά αρχεία για υπεράκτιες εταιρίες, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων εδρεύει στις Βρετανικές Παρθένες Νήσους. Το ύψος του εκτιμώμενου ποσού που κατέχουν αυτές οι εταιρίες παγκοσμίως ανέρχεται σε 32 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, στο πόρισμα της έρευνας της ICIJ αναφέρεται ότι υπάρχουν και Έλληνες πολίτες που κατέχουν ή διευθύνουν υπεράκτιες εταιρείες στις Βρετανικές Παρθένες Νήσους και σε άλλους φορολογικούς παραδείσους, ενώ σπάνια τις δηλώνουν στις ελληνικές φορολογικές αρχές. Επίσης, στα δημοσιεύματα αναφέρεται ότι μόλις τέσσερις από τις 107 ελληνικές εταιρίες που εντοπίστηκαν, είναι εγγεγραμμένες στα φορολογικά μητρώα, όπως απαιτείται από τους κανονισμούς για τις offshore, όταν αυτές έχουν περιουσιακά στοιχεία ή κάποιου είδους εμπορική δραστηριότητα στην Ελλάδα. Για τις υπόλοιπες 103 εταιρίες, οι Αρχές δεν έχουν κανένα στοιχείο.
Το γεγονός ότι μόνο στις Βρετανικές Παρθένες Νήσους βρέθηκαν 107 εταιρίες ελληνικών συμφερόντων, καθώς και ότι στη «λίστα Λαγκάρντ» η οποία αφορά μόνο μια τράπεζα της Ελβετίας βρέθηκαν πάνω από 2.000 λογαριασμοί ελλήνων πολιτών και επιχειρήσεων, δείχνει το μέγεθος του προβλήματος που υπάρχει και σε εθνικό επίπεδο. Μεγάλο μέρος της ευθύνης για αυτή την κατάσταση, η οποία στερεί έσοδα από το Κράτος, έχουν και τα εγχώρια πιστωτικά ιδρύματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ είχε αναδείξει το ζήτημα αυτό στο Κοινοβούλιο ήδη από το 2008, με ερωτήσεις προς τον τότε Υπουργό Οικονομικών.
Πιο συγκεκριμένα, τόσο ξένες τράπεζες που λειτουργούν στην Ελλάδα όσο και ελληνικές τράπεζες που έχουν ιδρύσει υποκαταστήματα σε περιοχές που έχουν χαρακτηριστεί από τον ΟΟΣΑ και το ΔΝΤ ως φορολογικοί παράδεισοι, προσφέρουν σε μόνιμους κατοίκους Ελλάδος σειρά offshore τραπεζικών υπηρεσιών. Είχαν φτάσει μάλιστα στο σημείο να διαφημίζουν στους διαδικτυακούς τους τόπους αυτές τις υπηρεσίες. Στην απάντησή του, ο τότε Υπουργός Οικονομικών ανέφερε ότι «έξι τραπεζικοί όμιλοι έχουν εκδώσει τέτοιους τίτλους (δηλ. παροχή υπηρεσιών από τράπεζες off-shore) στην προσπάθειά τους να αντιμετωπίσουν τον διεθνή ανταγωνισμό και να μην τεθούν σε χειρότερη θέση σε σχέση με αυτόν». 
Διευκρίνιζε, μάλιστα, ότι «το φορολογικό καθεστώς στις χώρες αυτές είναι ευνοϊκότερο έναντι αυτού της Ελλάδος», δικαιολογώντας επί της ουσίας αυτήν την πρακτική. Οι ευθύνες των προηγούμενων αλλά και της τωρινής Κυβέρνησης, όπως επίσης και της Τράπεζας της Ελλάδος, είναι προφανείς καθώς διαχρονικά δεν έχουν κάνει τίποτα για την αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος. Οι ευθύνες αυτές είναι ακόμα μεγαλύτερες αν ληφθεί υπόψη το γεγονός της μαζικής εκροής καταθέσεων από τα εγχώρια χρηματοπιστωτικά ιδρύματα κατά τα τελευταία χρόνια.
Η παρούσα Κυβέρνηση και ειδικότερα η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών εξαντλείται στις διαπιστώσεις και τη διατύπωση «ευχολογίων», χωρίς ακόμα να έχει λάβει κανένα αποτελεσματικό μέτρο για τον ουσιαστικό έλεγχο των οffshore στο εθνικό επίπεδο, ούτε καμία πρωτοβουλία για το θέμα αυτό σε διεθνές επίπεδο. Ο Υπουργός Οικονομικών, κ. Στουρνάρας, κατά τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στις 26/03/2013 δήλωνε ότι «υπάρχει πρόβλημα με κάποια κέντρα offshore σε ευρωπαϊκές χώρες» και ότι αυτές οι πρακτικές πρέπει να εξαλειφθούν, μόνο και μόνο για να δικαιολογήσει την απαράδεκτη απόφαση του Eurogroup για την Κύπρο, αγνοώντας ότι το γονάτισμα της κυπριακής οικονομίας και του κυπριακού λαού δεν συμβάλει ούτε κατά διάνοια στην καταπολέμηση των φορολογικών παραδείσων καθώς και της φοροαποφυγής και φοροδιαφυγής μέσω των υπεράκτιων εταιριών.
Ο Υφυπουργός Οικονομικών, κ. Μαυραγάνης, επίσης, δήλωσε ότι «είναι πολύ εύκολο να βάλεις το μαχαίρι στο κόκκαλο αν θέλεις» μιλώντας κατά την διάρκεια ειδικής για το ζήτημα αυτό Ημερίδας στη Βουλή. Για το ζήτημα του ελέγχου και της φορολόγησης των offshore, ο Υφυπουργός Οικονομικών έχει αναφερθεί πολλές φορές. Κατά την ομιλία του στη Βουλή στο πλαίσιο των προγραμματικών δηλώσεων της Κυβέρνησης, μεταξύ άλλων, εξήγγειλε τα εξής μέτρα για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής:
- Θέσπιση ειδικής νομοθεσίας για τις εξωχώριες εταιρείες (Controlled Foreign Corporation Legislation-CFC), που θα περιέχει τεκμήρια για την ανίχνευση ελεγχόμενων εταιρειών που έχουν συσταθεί μόνο για φορολογικούς σκοπούς, όπως αυτό της πραγματικής διοίκησης της επιχείρησης, για να αποκαλυφθούν και να φορολογηθούν στην Ελλάδα οι εξωχώριες εταιρείες.
-Θέσπιση γενικής αλλά πλήρους διάταξης για την φοροαποφυγή όπως διαθέτουν οι προηγμένες φορολογικά χώρες, ώστε να μπορούν να ακυρωθούν φορολογικά συναλλαγές οι οποίες γίνονται με αποκλειστικό σκοπό την αποφυγή φόρου χωρίς πραγματικό οικονομικό αντικείμενο.
Το πρώτο από τα παραπάνω μέτρα περιλαμβάνεται και στην Εισηγητική Έκθεση του Κρατικού Προϋπολογισμού 2013 (σελ. 29), όπου παρατίθεται η φορολογική πολιτική της Κυβέρνησης για το τρέχον έτος. Τα μέτρα αυτά, πέραν του γεγονότος ότι σε καμία περίπτωση δεν επαρκούν για την αντιμετώπιση του ζητήματος, ακόμα δεν έχουν υλοποιηθεί.
Το μοναδικό μέτρο που έχει λάβει η κυβέρνηση, σύμφωνα με τον τελευταίο φορολογικό νόμο (Ν.4110/2013), είναι ότι οι συναλλαγές των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα με off shore εταιρίες εμπίπτουν στα πλαίσια του ελέγχου των ενδοομιλικών συναλλαγών. Οι συναλλαγές δηλαδή με τις off shore εταιρίες αντιμετωπίζονται όπως και οι υπόλοιπες συναλλαγές μεταξύ των μελών ενός ομίλου, χωρίς να προβλέπεται κάποια ξεχωριστή (ιδιαίτερη) ελεγκτική διαδικασία. Ο τρόπος αυτός ελέγχου που προτάσσει η κυβέρνηση δεν αποτελεί τίποτε άλλο από την εφαρμογή της οδηγίας του ΟΟΣΑ που εκδόθηκε το 1995 για τον έλεγχο του transfer pricing. 
Με βάση, ωστόσο, την εμπειρία όλων αυτών των χρόνων από την εφαρμογή της οδηγίας του ΟΟΣΑ και υπό το βάρος των πρόσφατων αποκαλύψεων για τον τεράστιο ρόλο που κατέχουν οι off shore εταιρίες στο φαινόμενο της διεθνοποιημένης φοροδιαφυγής, αυτός ο τρόπος ελέγχου δεν μπορεί παρά να είναι αναποτελεσματικός. Επιπρόσθετα, δεν είναι σαφές αν στο πεδίο εφαρμογής του Ν. 4110/2013 περί transfer pricing υπάγονται και οι συνδεδεμένες επιχειρήσεις, βάσει του Ν. 2190/1920. Η ταυτόχρονη ύπαρξη των δύο διατάξεων είναι πολύ πιθανό να επιφέρει σύγχυση από την οποία θα επωφεληθούν ακριβώς εκείνοι που θα έπρεπε να συμβάλλουν περισσότερο στα δημόσια έσοδα. Παράλληλα, μέχρι σήμερα δεν υπάρχει διάταξη που να τιμωρεί τις εταιρίες οι οποίες ενώ είναι υποχρεωμένες να συντάσσουν ενοποιημένους ισολογισμούς δεν το πράττουν, ούτε υφίσταται κάποιος μηχανισμός ελέγχου σε σχέση με το ζήτημα αυτό.
Οι πρόσφατες αποκαλύψεις από τους ελέγχους του ΣΔΟΕ για την υπερβολική συγκέντρωση offshore εταιριών σε ορισμένες ΔΟΥ της χώρας (περιπτώσεις Κρανιδίου και Κύμης), αναδεικνύουν το γεγονός ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις παρακολουθούσαν απαθείς αυτή την κατάσταση, αν δεν την ευνοούσαν. Οι παρεμβάσεις για την ανάθεση του ελέγχου των εν λόγω υποθέσεων στο Ελεγκτικό Κέντρο Αθηνών (ΔΕΚ) είναι αποσπασματικές και έρχονται κατόπιν εορτής, όταν μάλιστα ο ίδιος ο Υφυπουργός Οικονομικών δηλώνει ότι για τις 161 από τις 184 εταιρίες που έχουν έδρα στο Κρανίδι υπάρχει κίνδυνος παραγραφής ανέλεγκτων χρήσεων.
Ο αποτελεσματικός έλεγχος των offshore προϋποθέτει όχι μόνο την ύπαρξη ενός σύγχρονου και επαρκούς θεσμικού πλαισίου, αλλά και έναν αποδοτικό φοροελεγκτικό μηχανισμό. Η κυβέρνηση δεν έχει διαμορφώσει ένα σύγχρονο και επαρκές θεσμικό πλαίσιο, ενώ η διαχρονική απαξίωση της φορολογικής διοίκησης, η υποστελέχωση των ελεγκτικών υπηρεσιών, οι κομματικές παρεμβάσεις, η πολυνομία και η σύγκρουση αρμοδιοτήτων, η έλλειψη εξειδικευμένων ανά αντικείμενο υπηρεσιών, η απουσία δομών επιμόρφωσης των υπαλλήλων αποτελούν τις βασικές αιτίες για την υστέρηση των φορολογικών εσόδων συνολικά, αλλά και σε ό,τι αφορά τις offshore. Τα παραπάνω φαινόμενα όχι μόνο δεν έχουν εξαλειφθεί τα τελευταία χρόνια αλλά αντίθετα εντείνονται και ιδιαίτερα στο κομμάτι της στελέχωσης των ελεγκτικών υπηρεσιών.
Όλα τα παραπάνω συμβαίνουν σε μια περίοδο που τα χαμηλά και μεσαία στρώματα υφίστανται μια πρωτοφανή φορολογική επίθεση. Οι μνημονιακές κυβερνήσεις έχουν επιλέξει την επιβολή πλήθους άδικων μέτρων και έκτακτων φορολογιών πάνω στους εργαζόμενους και τους μικρούς αυτοαπασχολούμενους, τη στιγμή που «κλείνουν τα μάτια» μπροστά στη φοροδιαφυγή των πλουσίων και ειδικά στη διεθνοποιημένη της μορφή.
Κατόπιν των ανωτέρω:
Επερωτάται ο κ. Υπουργός
1) Πόσες από τις χιλιάδες οffshore εταιρείες στην Ελλάδα έχουν ελεγχθεί κατά την διάρκεια της θητείας του και ποια είναι τα φορολογικά έσοδα που έχουν αποδοθεί στο κράτος από τους αντίστοιχους ελέγχους;
2) Ποιο είναι το συνολικό ποσό των φόρων που έχει χάσει το ελληνικό δημόσιο από την μειωμένη φορολογία της κινητής και ακίνητης περιουσίας των offshore; Υπάρχουν μελέτες και στοιχεία και ποια είναι αυτά;
3) Είναι σε γνώση του Υπουργείου, ο αριθμός των ελληνικών επιχειρήσεων στο μετοχικό κεφάλαιο των οποίων συμμετέχουν off shore εταιρίες; Υποχρεώνονται οι εταιρίες να δηλώνουν και να αποστέλλουν με ηλεκτρονικό τρόπο στην φορολογική αρχή, τη σύνθεση του μετοχικού τους κεφαλαίου κάθε έτος;
4) Είναι σε γνώση του Υπουργείου ο όγκος των συναλλαγών της Ελλάδας με κάθε μια από τις χώρες που, με βάση τα διεθνή στοιχεία (κατάλογος του ΟΟΣΑ για τις μη συνεργαζόμενες χώρες), έχουν χαρακτηριστεί ως φορολογικοί παράδεισοι; Αν όχι, προτίθεται να προβεί σε αλλαγή του θεσμικού πλαισίου ώστε να υποχρεώνονται οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα να ενημερώνουν (με ηλεκτρονικό τρόπο) την φορολογική διοίκηση για τον όγκο των συναλλαγών τους με χώρες φορολογικούς παραδείσους;
5) Σκοπεύει η ελληνική κυβέρνηση να δημιουργήσει ένα μητρώο, στο οποίο θα καταγράφονται υποχρεωτικά όλες οι υπεράκτιες εταιρίες οι οποίες θα πραγματοποιούν έστω και μια εμπορική συναλλαγή στην Ελλάδα ή κατέχουν ακίνητο στη χώρα;
6) Γιατί σε μια τόσο δύσκολη κοινωνική και οικονομική κατάσταση δεν είναι υποχρεωτική η δήλωση ιδιοκτησίας offshore για όσους αποκτούν εισοδήματα και φορολογούνται στην Ελλάδα; Σε ποιες ενέργειες έχει προβεί το Υπουργείο ως προς αυτό το ζήτημα;
7) Πόσοι έλεγχοι έχουν πραγματοποιηθεί για τις offshore χρηματοοικονομικές υπηρεσίες που προσφέρονται στην Ελλάδα από εγχώρια και αλλοδαπά ιδρύματα; Ποιο ήταν το αποτέλεσμα των ελέγχων και ποιες κυρώσεις επιβλήθηκαν;
8) Τι ενέργειες έχει κάνει η κυβέρνηση προκειμένου να αποσαφηνιστεί ποιες είναι οι επιχειρήσεις οι οποίες υπάγονται στις διατάξεις του νόμου 4110/2013 περί transfer pricing ώστε ο νόμος 4110 να συνάδει με την έννοια των συνδεδεμένων επιχειρήσεων, όπως αυτή προσδιορίζεται από τον νόμο 2190/1920;
9) Σε ποιες ενέργειες σκοπεύει να προβεί η κυβέρνηση προκειμένου να διασφαλίσει ότι οι εταιρίες που υποχρεούνται σύμφωνα με τον νόμο 2190/1920 να συντάσσουν ενοποιημένους ισολογισμούς, θα το πράττουν;
10) Ποιος είναι ο αριθμός των εξειδικευμένων υπάλληλων που γνωρίζουν το φορολογικό καθεστώς των οffshore και κάνουν έλεγχο σε αυτές; Έχουν πραγματοποιηθεί το τελευταίο διάστημα επιμορφωτικά σεμινάρια στους ελεγκτές του Υπουργείου Οικονομικών για την αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος;
11) Προτίθεται η κυβέρνηση να ζητήσει την κατάργηση όλων των offshore σε Ευρωπαϊκό επίπεδο; Προτίθεται η Ελληνική κυβέρνηση να διοργανώσει μια διεθνή διάσκεψη στην Ελλάδα για το θέμα αυτό;
12) Προτίθεται η κυβέρνηση να ζητήσει την πλήρη εφαρμογή της αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών σε ευρωπαϊκό επίπεδο και την γεωγραφική επέκταση της εκτός ΕΕ;
13) Τι ενέργειες έχουν γίνει από την ελληνική κυβέρνηση προκειμένου να ζητηθεί από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να εκδώσει οδηγία προς τα τραπεζικά ιδρύματα που δραστηριοποιούνται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε να υποχρεούνται αυτά να αποκαλύπτουν στις φορολογικές αρχές των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τους πραγματικούς μετόχους των υπεράκτιων εταιριών;
14) Έχει πάρει θέση ο Υπουργός σχετικά με την άρνηση του Λουξεμβούργου και της Αυστρίας να άρουν το φορολογικό τους απόρρητο και για την υπογραφή μιας συνολικής συμφωνίας της ΕΕ με την Ελβετία και το Λιχτενστάιν για την αυτόματη ανταλλαγή τραπεζικών πληροφοριών;
15) Ποιες είναι οι διεθνείς ενέργειες και συνεργασίες που έχει κάνει το Υπουργείο Οικονομικών, με τις φορολογικές αρχές άλλων χωρών της ΕΕ, για την προώθηση του αποτελεσματικότερου ελέγχου των off shore εταιριών; Ποιες είναι οι πρωτοβουλίες που έχει αναλάβει η Ελλάδα για τις off shore εταιρίες στα πλαίσια της συμμετοχής της στον ΟΟΣΑ;
Οι Επερωτώντες Βουλευτές
Τσακαλώτος Ευκλείδης
Δραγασάκης Γιάννης
Σταθάκης Γιώργος
Βαλαβάνη Όλγα – Νάντια
Γάκης Δημήτριος
Γελαλής Δημήτρης
Δερμιτζάκης Κωνσταντίνος
Διακάκη Μαρία
Διαμαντόπουλος Ευάγγελος
Ζεϊμπέκ Χουσεϊν
Ιγγλέζη Αικατερίνη
Λαφαζάνης Παναγιώτης
Μεϊκόπουλος Αλέξανδρος
Σαμοΐλης Στέφανος
Παπαδημούλης Δημήτρης
Αμμανατίδου – Πασχαλίδου Ευαγγελία
Ουζουνίδου Ευγενία
http://tvxs.gr/

Δεύτερη η Ελλάδα στου κόσμου τις παραλίες

Τη 2η θέση παγκοσμίως, μετά την Ισπανία, ανάμεσα σε 49 χώρες κατέκτησε φέτος η Ελλάδα με 393 ακτές και 9 μαρίνες να κερδίζουν το διεθνές βραβείο ποιότητας «Γαλάζιες Σημαίες». Το 2012 είχαν κερδίσει το βραβείο 394 ελληνικές ακτές και 9 μαρίνες, ενώ το 2011, 387 ακτές και 9 μαρίνες.

Την πρώτη θέση για το 2013 διατηρεί ο νομός Λασιθίου με Γαλάζια Σημαία σε 36 ακτές, ενώ ακολουθούν η Κέρκυρα με 35 και η Χαλκιδική με επίσης 35. Η διεθνής επιτροπή βράβευση φέτος 3.103 ακτές και 626 μαρίνες σε όλο τον κόσμο. Η ανακοίνωση έγινε το Σάββατο (25/05) από την Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, εθνικό χειριστή του διεθνούς προγράμματος “Γαλάζιες Σημαίες” στη χώρα μας.

Η Γαλάζια Σημαία είναι διεθνές σύμβολο ποιότητας, θεωρούμενο το πιο γνωστό περιβαλλοντικό σύμβολο στον κόσμο. Απονέμεται από το 1987, στις ακτές και τις μαρίνες οι οποίες πληρούν τις αυστηρές προϋποθέσεις του. Δεν αρκεί οι ακτές να διαθέτουν μόνο την εξαιρετική ποιότητα νερών κολύμβησης. Πρέπει επιπλέον να τηρούνται και τα υπόλοιπα 31 αυστηρά κριτήρια, που αναφέρονται σε καθαριότητα, οργάνωση, πληροφόρηση, ασφάλεια λουομένων και επισκεπτών, προστασία του φυσικού πλούτου της ακτής και του παράκτιου χώρου και ταυτόχρονα περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση.

Το σημαντικότερο, όπως αναφέρει ο «Ελεύθερος Τύπος» είναι ότι τα μεγάλα ταξιδιωτικά γραφεία του εξωτερικού δίνουν ιδιαίτερη σημασία στη Γαλάζια Σημαία όταν επιλέγουν τους προορισμούς που προτείνουν στους πελάτες τους επιμένοντας στις καλές υπηρεσίες που προσφέρονται στην ακτή, αλλά και στην προστασία του περιβάλλοντος. Αυτό το γνωρίζουν και το υπολογίζουν όλοι οι διαχειριστές ακτών, δήμοι, ξενοδοχεία και camping, που συμμετέχουν στο πρόγραμμα εθελοντικά.
http://www.real.gr
Πατήστε πάνω στη φωτογραφία και δείτε αναλυτικά το χάρτη με τις Γαλάζιες Σημαίες για το 2013:

Απίστευτη ταλαιπωρία για 1 εκατ. συνταξιούχους

«Γολγοθάς» για τουλάχιστον 1 εκατ. συνταξιούχους θα είναι η συμπλήρωση των φορολογικών δηλώσεων. Η ταλαιπωρία δεν θα έχει προηγούμενο καθώς τα ταμεία του ΟΑΕΕ και των δημοσίων υπαλλήλων δεν μπορούν να αναρτήσουν στην ηλεκτρονική τους σελίδα τις βεβαιώσεις και θα τις στείλουν ταχυδρομικά, χωρίς κανείς να γνωρίζει πότε θα τις παραλάβουν οι δικαιούχοι. Την ώρα μάλιστα που έχει ξεκινήσει η υποβολή των φορολογικών δηλώσεων.

Η ταλαιπωρία δεν σταματάει εδώ καθώς οι συνταξιούχοι – όσοι έχουν καταθέσεις – θα πρέπει να πάνε και στις τράπεζες για να πάρουν τις αντίστοιχες βεβαιώσεις για τους τόκους. Το ίδιο θα ισχύσει και για τους υπόλοιπους φορολογουμένους.

Φορολογικός οδηγός για να συμπληρώσετε τη δήλωση

Βεβαιώσεις και από τα ΚΕΠ – Σήμερα το βιβλίο με τις οδηγίες

Μπορεί η ηλεκτρονική πύλη του Taxis να έχει ανοίξει από την προηγούμενη Παρασκευή, ωστόσο μέχρι στιγμής δεν έχει δοθεί το βιβλίο με τις οδηγίες με αποτέλεσμα να μην γνωρίζουν οι φορολογούμενοι πως θα συμπληρώσουν την ηλεκτρονική φόρμα. Σύμφωνα με πληροφορίες το υπουργείο Οικονομικών αναμένεται σήμερα να δώσει στην δημοσιότητα τις οδηγίες. Μόλις 1.000 φορολογούμενοι μέχρι χθες είχαν υποβάλλει την δήλωση.

Τυχεροί είναι οι συνταξιούχοι του ΙΚΑ, του ΟΓΑ και του ΝΑΤ καθώς μπορούν μπαίνοντας στις ηλεκτρονικές σελίδες των συγκεκριμένων ασφαλιστικών ταμείων να εκτυπώσουν τις βεβαιώσεις για την εφορία.

Με τη νέα αυτή διαδικασία, τα καταβληθέντα ποσά των συντάξεων (κύριων και επικουρικών) θα προσυμπληρώνονται αυτόματα στις φορολογικές δηλώσεις των συνταξιούχων, ώστε πέραν της σοβαρής εξοικονόμησης λόγω μείωσης του διοικητικού βάρους να κλείσει οριστικά μια μεγάλη πηγή διαρροής εσόδων, δηλαδή από φοροδιαφυγή λόγω ανακριβών ή μη δηλωθεισών συντάξεων η οποία εκτιμάται στα 85 εκατομμύρια ευρώ ετησίως.

Σύμφωνα με το υπουργείο Εργασίας με αυτόν τον τρόπο παρέχεται εξυπηρέτηση και διευκόλυνση σε εκατομμύρια συνταξιούχους που ανήκουν στα παραπάνω ταμεία - που συγκεντρώνουν την συντριπτική πλειοψηφία των συνταξιούχων - ενώ ταυτόχρονα επιτυγχάνεται και σημαντική μείωση του διοικητικού κόστους ύψους 4 εκατομμυρίων ευρώ, καθώς μέχρι τώρα οι συνταξιούχοι λάμβαναν τις βεβαιώσεις των συντάξεων τους μέσω της παραδοσιακής οδού, δηλαδή της ταχυδρομικής αλληλογραφίας από τους οργανισμούς κοινωνικής ασφάλισης που ανήκαν.

Παράλληλα, τις πρώτες ημέρες του Ιουνίου με συνεργασία του υπουργείου Εργασίας και του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης θα εκδοθεί εγκύκλιος σύμφωνα με την οποία οι συνταξιούχοι των τριών παραπάνω ταμείων που δεν έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο δύνανται να εξυπηρετούνται - δηλαδή να λαμβάνουν τις βεβαιώσεις των συντάξεων τους εκτυπωμένες - από τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ).

Σημειώνεται ότι η διαδικασία έκδοσης βεβαιώσεων συντάξεων για φορολογική χρήση ακολουθείται για τελευταία φορά, καθώς από το 2014 το σύνολο των δεδομένων του Εθνικού Μητρώου Συντάξεων «Ήλιος» θα αποστέλλεται στην Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων του υπουργείου Οικονομικών.

Χ. Θεοχάρης: Είναι σημαντική η αποτελεσματικότηταhttp://www.real.gr/

Ξετυλίγεται το κουβάρι υπόθεσης λαθρεμπορίας πολύτιμων μετάλλων

Νέα στοιχεία αποκαλύπτει η εν εξελίξει έρευνα του ΣΔΟΕ και της ΕΛ.ΑΣ. για τις υποθέσεις λαθρεμπορίας χρυσού και ασημιού που είδαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητας.
Μια από τις «βασικές» εταιρείες που έχει εμπλακεί σε παράνομες εξαγωγές πολύτιμων μετάλλων φέρεται να εμπλέκεται σε σοβαρές υποθέσεις φοροδιαφυγής και «ξεπλύματος» στη Γερμανία, αναφέρεται σε δημοσίευμα της εφημερίδας «Καθημερινή της Κυριακής».
Συγκεκριμένα, στις 24 Απριλίου, 13 ημέρες μετά την προσπάθεια λαθραίας εξαγωγής στο Βερολίνο 470 κιλών ασημιού και 7,1 κιλών χρυσού, οι διωκτικές αρχές της Γερμανίας ενημέρωσαν –μέσω της Interpol- το αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας ότι η εμπλεκόμενη στην υπόθεση εταιρεία βρίσκεται στο επίκεντρο συνολικά πέντε ποινικών ερευνών για υποθέσεις μεγάλης κλίμακας φοροδιαφυγής στη Γερμανία. Προέκυψε επίσης ότι η ίδια εταιρεία (διατηρεί γραφεία στην οδό Οθωνος στο Σύνταγμα) είχε και στο παρελθόν πραγματοποιήσει εξαγωγές πολύτιμων μετάλλων από την Ελλάδα προς επτά εταιρείες, όλες με έδρα το Βερολίνο.
Η παράνομη δραστηριότητα της εν λόγω επιχείρησης αποκαλύφθηκε όταν άνδρες του ΣΔΟΕ σε συνεργασία με υπαλλήλους του τελωνείου του «Ελ. Βενιζέλος» κατέσχεσαν ασήμι και χρυσό στη κατοχή 31χρονου Γερμανού, ο ο οποίος εκτελώντας χρέη υπαλλήλου security είχε αναλάβει τη μεταφορά του φορτίου από την Αθήνα στο Βερολίνο.
Ο 31χρονος είχε στη κατοχή του εικονικά τιμολόγια σύμφωνα με τα οποία την αποστολή των πολύτιμων μετάλλων έκανε η εταιρεία. Ωστόσο, δεν ήταν παρά εταιρεία-φάντασμα, που το 2012 είχε εμπλακεί σε απάτη ύψους 1,2 εκατ. ευρώ με ακάλυπτες επιταγές.
http://www.koutipandoras.gr 

Το Alter Summit στην Αθήνα! Τα κοινωνικά κινήματα στην Αθήνα! 7 και 8 Ιουνίου στο Ποδηλατοδρόμιο του ΟΑΚΑ

Τα κοινωνικά κινήματα στην Αθήνα!
7 και 8 Ιουνίου στο Ποδηλατοδρόμιο του ΟΑΚΑ,τα μεγάλα Ευρωπαικά συνδικάτα, κοινωνικά κινήματα και κοινωνικές οργανώσεις, βρίσκονται στην Αθήνα να κουβεντιάσουν σε 15 θεματικές συνελεύσεις και να αποφασίσουν κοινές δράσεις ενάντια στην Λιτότητα!

Eνωμένοι, όλοι και όλες, αγωνιζόμαστε για την άλλη Ευρώπη!


Ένα πανευρωπαικό ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΛΙΤΟΤΗΤΑ!

Για την Ευρώπη της Αλληλεγγύης και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης!

Πληροφορίες-συμμετοχές:

www.altersummit2013.blogspot.com
www/altersummit.eu

Ζήτω το δημόσιο χρέος, η φτώχεια και η ανεργία! Ζήτω!

Του Γιάννη Μηλιού

Αυτήν την εβδομάδα δημοσιεύθηκαν τα επίσημα στοιχεία για την πορεία του ελληνικού δημόσιου χρέους. Ποιο είναι το ποιοτικό συμπέρασμα από τους αριθμούς; Το χρέος αυξήθηκε τους τελευταίους 12 μήνες και παραμένει περίπου το ίδιο σε απόλυτες τιμές με το 2010. Λόγω όμως της μείωσης του ΑΕΠ, το κλάσμα που χρησιμοποιείται ως ποσοτικό μέτρο για να κριθεί αν είναι βιώσιμο το χρέος (χρέος/ΑΕΠ) αυξήθηκε!
Μόλις δημοσιεύθηκαν τα επίσημα στοιχεία που αποδεικνύουν ξεκάθαρα ότι οι πολιτικές λιτότητας δεν μειώνουν το δημόσιο χρέος, αμέσως ακολούθησαν οι δηλώσεις του κ. Ντέισελμπλουμ σύμφωνα με τις οποίες "το χρέος ενδεχομένως θα απομειωθεί το 2014, αν η χώρα τηρήσει τις δεσμεύσεις της". Τι μας λέει δηλαδή η ελληνική κυβέρνηση μέσω του κ. Ντέισελμπλουμ; Μας λέει, στα ίσια, ότι η πολιτική της δεν κάνει αυτό που λέει ότι κάνει. Μας λέει ότι όλη η ρητορική αυτών των τριών ετών περί απεξάρτησης της χώρας από το χρέος είναι ένα θηριώδες ψέμα, ότι πρόκειται για μια γκαιμπελική πρακτική. Μας λέει ότι η πολιτική αυτή έχει σκοπό τη διατήρηση του χρέους σε υψηλά επίπεδα για να είναι πολιτικά εξαρτημένη κάθε κυβέρνηση από τις αγορές. Μας λέει ότι το υψηλό χρέος τελικά είναι ο στόχος!
Οι κ.κ. Ντέισελμπλουμ, Σαμαράς και Κουβέλης πανηγυρίζουν καθημερινά για τις εξελίξεις. Το κεφάλαιο έχει κηρύξει τον πόλεμο στον κόσμο της εργασίας και η τρόικα εσωτερικού και εξωτερικού είναι ικανοποιημένες επειδή ο πόλεμος αυτός πάει καλά.
Ας δούμε πιο προσεκτικά αυτόν τον γκαιμπελικό τρόπο με τον οποίο παρουσιάζουν τις επιτυχίες τους σ' αυτόν τον πόλεμο: Μας λένε ότι όλα πάνε καλά επειδή μείωσαν τις κρατικές δαπάνες, μείωσαν το δημοσιονομικό έλλειμμα και βελτίωσαν το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Πράγματι, αν τα ασφαλιστικά ταμεία δεν πληρώνουν τίποτα σε κανέναν από τον Ιανουάριο, αν οι κατώτεροι μισθοί και συντάξεις είναι κάτω από το όριο της φτώχειας, αν το Δημόσιο κηρύσσει στάση πληρωμών σε κάθε προμηθευτή του, αν οι άνεργοι χωρίς επίδομα είναι τετραπλάσιοι από τους ανέργους με επίδομα, τότε όλα πάνε καλά για τις κρατικές δαπάνες και το δημοσιονομικό έλλειμμα. Πάνε τόσο καλά ώστε επέρχεται σύντομα ένα μεγάλο κραχ! Το κραχ αυτό θα χρησιμοποιηθεί για να ληφθούν νέα μέτρα.
Μήπως όμως τουλάχιστον "πάμε καλά" στις εξαγωγές; Μήπως υλοποιείται η νέα μεγάλη ιδέα (του κεφαλαίου), η "εξωστρέφεια"; Ναι, ο λόγος εξαγωγών / εισαγωγών αυξάνεται αλλά κυρίως γιατί μειώνονται οι εισαγωγές, δηλαδή επειδή φτώχυναν οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι αγρότες, με άλλα λόγια όλοι εκείνοι που δεν έχουν εξαγωγικές επιχειρήσεις! Αλλά και η μικρή αύξηση των εξαγωγών πού οφείλεται; Στο ότι η κατάρρευση της εσωτερικής ζήτησης ωθεί τις (μεγάλες κυρίως) επιχειρήσεις να στραφούν προς την εξωτερική αγορά. Όμως, προσοχή, δεν έχει υλοποιηθεί αρκετά το όραμα της "εξωστρέφειας". Μας το υπενθύμισε ο πρώην γενικός, ο κ. Μέργος, ο "λαγός" της κυβερνητικής πολιτικής.
Η "λογική" τους είναι απλή: Πρέπει να μειωθούν κι άλλο οι μισθοί και οι συντάξεις, να πέσει κι άλλο η εσωτερική ζήτηση ώστε οι εγχώριοι παραγωγοί (οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις) να στραφούν εντονότερα προς τις αγορές του εξωτερικού. Δεν μπορούν να ζήσουν οι εργαζόμενοι, λιμοκτονούν κι αυτοκτονούν οι άνεργοι; Κανένα πρόβλημα, όλα πάνε καλά, "γινόμαστε" με γρήγορους ρυθμούς "εξωστρεφείς", σύμφωνα με το όραμα του Σαμαρά, του Ραχόι, της Μέρκελ ...
Ο ΣΥΡΙΖΑ βροντοφωνάζει από την αρχή: Η πολιτική αυτή είναι ταξική. Είναι ενάντια στην πλειοψηφία της κοινωνίας και υπέρ των λίγων, του μεγάλου κεφαλαίου. Σκοπός τους δεν είναι να απαλλαγεί το κράτος από το χρέος του, αλλά να απαλλαγεί το μεγάλο κεφάλαιο από την όποια ελάχιστη υποχρέωση είχε να συνεισφέρει στην αναπαραγωγή της κοινωνίας. Σκοπός τους είναι να μην πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές οι εργοδότες, να μειωθεί η φορολογία των κερδών, να φορτωθεί ο κόσμος της εργασίας όλα τα δεινά της κρίσης και να κλείσουν οι μικρές επιχειρήσεις, να συγκεντρωθεί το κεφάλαιο σε λιγότερα χέρια για να μπορεί να αξιοποιηθεί καλύτερα.
Γι' αυτούς δεν υπάρχει εναλλακτική διέξοδος, there is no alternative (TINA). Για τον κόσμο της εργασίας και της ανεργίας από την άλλη πλευρά δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτός ο δρόμος. Η μετατροπή του εργαζόμενου σε "τοξικομανή του χρέους"¹ είναι ανάγκη να αναστραφεί άμεσα. Μόνο η πολιτική ανατροπή, η κυβέρνηση της Αριστεράς που θα στηρίζεται από την κοινωνική πλειοψηφία, μπορεί να πετύχει αυτήν την αναστροφή.
1 Δες το άρθρο του Νίκου Καρανίκα στην "Αυγή" της 23ης Μαΐου 2013: http://www.avgi.gr/article/342966/xreomenoi
http://www.avgi.gr/

Σφίγγει την Ευρωζώνη η Οικονομική θηλειά

Η πολιτική λιτότητας προκαλεί μεγάλη ύφεση

 Πανηγυρίσαμε τη συμφωνία με την τρόικα, ανακούφιση στην κυβέρνηση και επικοινωνιακές κορώνες του Υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα τύπου: «Διαψεύστηκαν οι Κασσάνδρες», ωστόσο επειδή δεν γνωρίζει τον μύθο, απλώς να του υπενθυμίσουμε ότι, όλες οι προφητείες της Κασσάνδρας αποδεικνύονταν αληθινές, ασχέτως εάν δεν τις πίστευαν όσοι τις άκουγαν.

Λίγη σημασία έχουν όλα αυτά που λέει ένας υπουργούς που έχει πέσει έξω σε όλες τις προβλέψεις του. Από τα Χριστούγεννα περιμέναμε την εκταμίευση της δόσης και αμέσως μετά θα είχαμε ρευστότητα ενώ σε λίγο έρχεται η ανάπτυξη. Μπήκαμε στην άνοιξη πλησιάζει το καλοκαίρι και ακόμα δεν είδαμε τίποτα… Το μόνο που μας λέει, κάθε φορά, είναι ότι είναι τα τελευταία μέτρα, μέχρι τα επόμενα που γλιτώσαμε!
Η ουσία, όμως, είναι ότι μια προσεκτική ματιά στην ευρωπαϊκή οικονομία δίνει μια εικόνα εκτόνωσης της κρίσης: Η αποσταθεροποιητική φυγή κεφαλαίων στις χώρες που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της κρίσης, όπως η Ελλάδα έχει κοπάσει ή ακόμη έχει αναστραφεί.

Επίσης, πολύ πιο σημαντικό, ο κίνδυνος εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ έχει πάψει να αποτελεί άμεση επιλογή για την Γερμανία, από τη στιγμή που επικράτησαν πιο ψύχραιμες φωνές οι οποίες έκριναν ότι κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει πού θα σταματούσε το ντόμινο που θα ενεργοποιούταν. Ως αποτέλεσμα η σημερινή εικόνα δεν θυμίζει τις απρόβλεπτες εξελίξεις που δέσποζαν όλο τον προηγούμενο χρόνο. Όλα αυτά καλά…Μέχρι που ήρθε το Κυπριακό ζήτημα.
Τι γίνεται, όμως, στην πραγματική οικονομία;  

Εκεί τα πράγματα είναι διαφορετικά, αυτή είναι που καθορίζει τις εξελίξεις στη χρηματοπιστωτικό πεδίο. Η ύφεση λόγω των μέτρων δημιουργεί σπιράλ καθόδου στον οικονομικό κύκλο αλλά παράλληλα αυξάνει την ανεργία.  
Το ποιοτικό στοιχείο της ύφεσης της ευρωζώνης έγκειται πλέον στο ότι ανεβαίνει όλο και πιο βόρεια, παύοντας να πλήττει μόνο τις περιφερειακές και τις νότιες χώρες. Το πρόβλημα, πλέον, είναι ότι περισσότερες χώρες έχουν ανάγκη για βοήθεια που σημαίνει ότι λιγοστεύουν τα διαθέσιμα κεφάλαια για τις επόμενες επιχειρήσεις «διάσωσης» που δεν θα αργήσουν, με αποτέλεσμα ελλείψει ακόμη κι αυτών των χρηματοδοτικών εργαλείων να αυξάνεται ο κίνδυνος εμφάνισης πολύ πιο βίαιων κρισιακών φαινομένων, με ολέθριες κοινωνικές επιπτώσεις.

Οι μόνοι που θα ωφεληθούν θα είναι οι πιστωτές και οι Γερμανοί που σε λίγο καιρό  θα αγοράσουν έναντι συμβολικού τιμήματος όλες τις υπεραξίες της χώρας.
Τρία χρόνια οι Γερμανοί χορηγούν ένα φάρμακο λιτότητας και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα με την υπόσχεση ότι θα είναι η θεραπεία για την οικονομία. «Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι το φάρμακο είναι πικρό και σκοτώνει τον ασθενή...». Αυτό γράφουν οι New York Times για την Άνγκελα Μέρκελ και τις τακτικές που ακολουθεί η ίδια και οι ομόλογοί της.

Πλέον το ζήτημα δεν είναι η αποτυχία του προγράμματος αυτό έχει προεξοφληθεί αλλά πόσο θα αντέξουν οι λαοί του νότου.

Στην Πορτογαλία η απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου, που τάχθηκε κατά των περικοπών σε μισθούς και συντάξεις των κρατικών υπαλλήλων, αλλά και στη Ιταλία με  σαφές εκλογικό μήνυμα με την ψήφο διαμαρτυρίας τους, πολλοί είναι αυτοί που προβλέπουν ότι με την προτεσταντική δημοσιονομική λιτότητα και την ύφεση, η Ευρώπη οδηγείται στην κατάρρευση.

Το θέμα για την Ελλάδα, πλέον, δεν είναι πόσες ακόμα δόσεις θα πάρει αλλά αν υπάρχει περιθώριο αποκατάστασης της οικονομικής καταστροφής των 6 χρόνων ύφεσης που προκαλεί διάχυτη λαϊκή οργή και αντίδραση στις ακολουθούμενες πολιτικές..

Ο Μπέπε Γκρίλο μπορεί να είναι ο εφιάλτης του Βερολίνου και το αντίδοτο του φαρμάκου, τι θα γίνει αν αυξηθούν τέτοια κινήματα και σε άλλες χώρες της ευρωζώνης;

Επομένως η Ελληνική ανάκαμψη δεν είναι πλέον στα χέρια της κυβέρνησης, υπάρχουν εξωγενείς παράγοντες αλλά και κρίσιμα θέματα υλοποίησης στο εσωτερικό.
Οι δύο εσωτερικές προϋποθέσεις είναι:

- Οι απολύσεις ανακοινώθηκαν, θα γίνουν; Με ποιόν τρόπο; Η κυβέρνηση θα έχει απέναντι της 4.000 οικογένειες(μόνο για το 2013 και άλλες 11.000 το 2014) που θα χάσουν τις δουλείες τους και δεν θα μείνουν με σταυρωμένα χέρια.

- Τι θα γίνει με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών; Θα ολοκληρωθεί; Και αν θα γίνει με το χειρότερο τρόπο;
Δηλαδή χωρίς να μπορέσουν οι τράπεζες να συμμετέχουν με ιδιωτικά κεφάλαια και καταλήξουμε σε κρατικοποίηση τους; Τότε οι Τράπεζες θα πάνε στο ΤΧΣ με συνέπεια να ξεχάσουμε τις υποσχέσεις για ρευστότητα, αφού πλέον θα οδηγηθούμε στο σπάσιμο τους σε καλά και κακά κομμάτια και στη συνέχεια στην πώληση τους. Όλο αυτό το διάστημα δεν πρόκειται να πέσει ούτε ευρώ στην πραγματική αγορά. Και βεβαία το σενάριο, να χρειαστούν οι Ελληνικές τράπεζες περισσότερα κεφάλαια είναι εφιαλτικό και προβλέπει κούρεμα καταθέσεων.
Οι εξωτερικοί παράγοντες έχουν να κάνουν με την παγκοσμία οικονομία αλλά και με την πολιτική σταθερότητα στην ευρώζωνη.        
Αν υπάρξει έστω και μια χώρα που θα απορρίψει το κοινό νόμισμα-οι δύο υποψήφιες είναι η Κύπρος και η Ιταλία- αυτό θα προκαλέσει διάχυτο πανικό σε όλη την Ευρώπη και θα οδηγούσε σε απώλεια δεκάδων δισ. ευρώ σε κυβερνήσεις, τράπεζες και επενδυτές στη Γερμανία και άλλες πλούσιες ευρωπαϊκές χώρες, για να μην αναφερθούμε στον υπόλοιπο κόσμο.    

Ύφεση και υψηλά ποσοστά ανεργίας 
Η βαθιά ύφεση και τα υψηλά ποσοστά ανεργίας χρειάζονται διαρθρωτικές αλλαγές αλλά χωρίς την εξαντλητική  λιτότητα. Αντ' αυτού, πρέπει να ενισχυθεί η αύξηση της ζήτησης, επιτρέποντας σε ασθενέστερες χώρες να εκδώσουν ομόλογα με την στήριξη της ευρωζώνης.
Όταν ένα κράτος αντιμετωπίζει πρόβλημα υπερχρέωσης ένας τρόπος απεγκλωβισμού είναι το εργαλείο του πληθωρισμού: Τυπώνει νέο χρήμα, το καθιστά φθηνότερο κι έτσι μπορεί να αποπληρώσει τα χρέη του.
Τη δυνατότητα αυτή, ωστόσο, δεν την έχει μία χώρα-μέλος μίας ένωσης κρατών με κοινό νόμισμα. Σε αυτήν την περίπτωση το υπέρογκο κρατικό χρέος αυξάνει τον κίνδυνο στάσης πληρωμών, με αποτέλεσμα οι επενδυτές να απαιτούν υψηλότερα επιτόκια δανεισμού ή να αρνούνται να συνάψουν νέα δάνεια. Αυτή είναι τα τελευταία χρόνια η δραματική πραγματικότητα για πολλά κράτη της ευρωζώνης.
Ο μηχανισμός  χρηματοπιστωτικής σταθερότητας ESM δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την κρίση, έχει σχεδιαστεί για διασώσεις μεμονωμένων κρατών. 
Σε περίπτωση χρειαστεί να στηρίξει την Ιταλία ή την Ισπανία τα διαθέσιμα κεφάλαια του ESM δε φτάνουν.

Οι Γερμανοί δεν σχεδιάζουν λύσεις, αλλά το πώς θα απομονώσουν την κρίση προς όφελος τους. 
Και να υπάρχει ο κίνδυνος να φύγει μια χώρα που αντιμετωπίζει κρίση, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει  το ενδεχόμενο κάποια ισχυρή χώρα όπως η Φινλανδία να εγκαταλείψει το ευρώ, αρνούμενη να συνεχίσει να ενισχύει οικονομικά της χώρες της περιφέρειας του ευρώ.

Το βασικό ερώτημα που δεν έχει απαντηθεί είναι , πόσο θα αντέξουν οι χώρες του νότου σε ακόμα τρία-πέντε  χρόνια ύφεσης όπως προβλέπουν αμερικανοί οικονομολόγοι;      

Νίκος Παναγιωτόπουλος 

http://newpost.gr/ 

"Ποιος θα φτιάξει έναν καλύτερο κόσμο: Ο καλύτερος ή εμείς;"

• Κοσυφόγλου Αλίκη

Τη Δευτέρα 27 Μαΐου και την Τρίτη 28, με κινηματογραφικό φόντο, η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει να πιάσει το νήμα των 45 χρόνων που μας χωρίζουν από τον Μάη του '68. Δύο συζητήσεις και δύο προβολές για την πολιτική, τον πολιτισμό, τη νεολαία και για τη φλόγα που θα έφερνε «φαντασία στην εξουσία» πρόκειται να φιλοξενηθούν στον κινηματογράφο Τριανόν.

Όπως ομολογούν σχεδόν όλες και όλοι που είχαν την τύχη να βρεθούν στο Παρίσι τον Μάιο του '68, ό,τι συνέβη έμοιαζε αναπάντεχο ή ακόμη και σχεδόν ακαριαίο. Μέσα στους φρενήρεις ρυθμούς εκείνων των ημερών δεν αφηνόταν κανένα περιθώριο αναστοχασμού σε σχέση με τον πολύπλευρο χαρακτήρα των κοινωνικών συγκρούσεων που διαδραματίζονταν. Η γενεακή, η έμφυλη αλλά και η ταξική διάσταση αυτών των γεγονότων αποτιμήθηκε αργότερα με την ψύχραιμη ματιά που εξασφαλίζει η χρονική απόσταση. Ωστόσο, αυτό που εξ αρχής έγινε σαφές - όπως επίσης παραδέχονται όσες/οι βρίσκονταν εκεί - ήταν ότι ο Μάης του '68 στο Παρίσι επέφερε βαθιά ρωγμή σε μια μέχρι πρότινος κοινά αποδεκτή πραγματικότητα.

Με άλλα λόγια, ο Μάης του '68, ήταν ένα σοκ, ήταν η καμπύλη σε μία μονότονα γραμμική συνθήκη που εκτυλισσόταν. Δεν ξέρουμε αν όντως η νεολαία στη Γαλλία «έπληττε», όπως ανέφεραν τα δημοσιεύματα της Le Monde, (Νίκος Πολίτης, Αυγή 19.5.13), είναι βέβαιο όμως ότι το κλίμα του πνιγηρού και «μικρόψυχου» μικροαστισμού που καταγγελόταν στα συνθήματα που γράφτηκαν σε τοίχους και σε πανό ώθησε εκατοντάδες νέες και νέους να συμμετέχουν σε μία εξέγερση που κανείς δεν θα ξέχναγε ποτέ. Οι πρόωρες εκλογές αλλά και η μετέπειτα αποκατάσταση της κανονικότητας μέσω ενός πλέγματος συντηρητικών μεταρρυθμίσεων δεν στάθηκαν ικανές να ανακόψουν τη δυναμική της επιρροής που ασκήθηκε, αναμορφώνοντας την καθημερινή ζωή της νεολαίας. Η πολιτική στάση, τα πολιτιστικά πρότυπα αλλά ακόμη και οι διαπροσωπικές σχέσεις μπολιάστηκαν με το ανατρεπτικό πνεύμα της εξέγερσης. Επρόκειτο για μια μοναδική ευκαιρία κοινωνικής χειραφέτησης της νεολαίας, την οποία έχασε η ελληνική νεολαία της εποχής ζώντας στη χουντοκρατούμενη Ελλάδα.

Το εφήμερο, η ακραία ολιστικότητα ως απαίτηση του αδύνατου θεωρήθηκαν - ίσως εύλογα - οι αδυναμίες του Μάη, από την άλλη αυτή η συλλογική πίστη στο άλλοτε θεωρούμενο «αδιανόητο» να συμβεί ήταν αυτή που τελικά φαίνεται πως τροφοδότησε τη μαζικότητα της συμμετοχής και τη διαθεσιμότητα για αντίσταση.

Οι σύγχρονες συζητήσεις για τον Μάη του '68 απασχολούνται κυρίως με τον Μάη ως απειλή - έστω πρόσκαιρη - για την κυρίαρχη ιδεολογία καθώς και με τα αποτυπώματα που άφησε στο ρεπερτόριο των κοινωνικών κινημάτων αλλά και με τις ριζικές αλλαγές που επέφερε στον πολιτισμό. Μια άλλη ενδιαφέρουσα προς διερεύνηση πτυχή του αφορά τον βαθμό κατά τον οποίο ο Μάης του '68 αποτέλεσε ένα κίνημα που έκανε την καλούμενη «αντικουλτούρα» βαθύτερα επιδραστική για πολύ ευρύτερα κομμάτια της νεολαίας.

Συντρέχουν όμως ποτέ οι προϋποθέσεις για την αναγέννηση ενός αντίστοιχου νεολαιίστικου ρεύματος ανατροπής για τα επιμέρους αλλά και για το «σύνολο»; Και πώς εμποδίζεται το «άδοξό» του τέλος; Προφανώς η αναζήτηση της απάντησης προσιδιάζει στην «αναζήτηση του αδύνατου» σύμφωνα με το πνεύμα του Μάη του '68. Εξάλλου, το αίτημα για έμπνευση είναι διαχρονικά το πιο σημαντικό διακύβευμα για κάθε προοδευτική νεολαία.

www.avgi.gr 

ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, με κοινούς υποψηφίους στις Δημοτικές Εκλογές.

Επιβεβαιώνονται οι πληροφορίες, που θέλουν του χρόνου, 25 Μαΐου 2014, μαζί με τις ευρωεκλογές να έχουμε και τις  αυτοδιοικητικές εκλογές σε Δήμους και περιφέρειες. Από τις προηγούμενες δημοτικές, από την τότε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, είχε ανακοινωθεί με σκοπό την μείωση δαπανών για τις εκλογικές αναμετρήσεις.
  Φίδια έχουν ζώσει την κυβέρνηση, αφού είναι γνωστό ότι οι ευρωεκλογές είναι εκλογές ψήφου διαμαρτυρίας, και αν γινόντουσαν μόνο αυτές, τα αποτελέσματα θα ήταν πολύ δυσάρεστα(όχι ότι των εθνικών θα είναι ευχάριστα). Για αυτό το λόγο η παράλληλες αυτοδιοικητικές εκλογές ίσως λειτουργήσουν σαν μέσο να μαντρωθούν λίγο οι ψήφοι. Και βέβαια για να μαντρωθούν, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, θα κατεβάσουν κοινούς υποψηφίους, για να πάρουν κάποιο σημαντικό αριθμό δήμων, και τότε το αποτέλεσμα των εκλογών θα εκληφθεί ως «ψήφος εμπιστοσύνης» προς την τρικομματική κυβέρνηση. Η συζήτηση, δεν είναι θεωρητική, μιας και τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης, φέρεται να έχουν συμφωνήσει για αυτό!
  Τέλος στο τραπέζι είναι να υπάρξουν δύο ξεχωριστές λίστες για κάθε δήμο: η πρώτη για την εκλογή δημάρχου και η δεύτερη για τους δημοτικούς συμβούλους. Το τελευταίο, παρουσιάζει σημαντικές δυσκολίες, μιας και υπάρχει ορατός κίνδυνος στους περισσότερους δήμους, να εκλεγούν δημοτικοί σύμβουλοι, που δεν θα στηρίζουν τον εκάστοτε Δήμαρχο, με αποτέλεσμα την μη λειτουργία των Δήμων.
http://anemosantistasis.blogspot.gr/

Μήνυμα Κλάιν προς Τσίπρα: «Αλέξη, πέρνα στην επίθεση»

Του Γιάννη Συμεωνίδη

Η δημοσιογράφος και συγγραφέας Ναόμι Κλάιν είναι μία προσωπικότητα με ισχυρή επιρροή στη σύγχρονη αριστερή διανόηση. Τα βιβλία της άλλωστε, με «ναυαρχίδες» το «No Logo» και το «Δόγμα του Σοκ», έχουν πουλήσει εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως, χωρίς η Ελλάδα να αποτελεί εξαίρεση. Γι’ αυτό και είναι λογικό η επίσκεψή της στη χώρα μας να αποτέλεσε αφορμή όχι μόνο για να της περιποιήσει τιμές η εγχώρια Αριστερά, αλλά και για να τη σαρκάσουν τα συστημικά μέσα ενημέρωσης, για τα οποία είδηση είναι μόνο ό, τι ευνοεί τις ελίτ ή, έστω, δεν τις δημιουργεί πρόβλημα.

Ωστόσο, η Κλάιν που γνώρισε και το www.koutipandoras.gr στην κυριακάτικη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε για τα μη συστημικά μέσα ενημέρωσης στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο του «Nosotros» στα Εξάρχεια ξεμακραίνει από στερεότυπα: μίλησε με στέρεα επιχειρήματα σε βάρος του νεοφιλελευθερισμού («του φαντάσματος της Μάργκαρετ Θάτσερ που ίπταται πάνω κι από την Αθήνα», όπως είπε χαρακτηριστικώς), των πολιτικών λιτότητας, της ευρωζώνης ως μονόδρομου για τον ελληνικό λαό, της κλιματικής αλλαγής και της κρίσης δημοκρατίας στην Ελλάδα, αλλά δεν απόφυγε να δείξει τα «νύχια» της και στην Αριστερά «που έχει βαρεθεί τον εαυτό της» και που περιορίζεται στην «αντίσταση του όχι» και στην άμυνα απέναντι στην επίθεση που δέχεται από το κατεστημένο και δεν προχωρά στην «αντίσταση του ναι» μέσα, για παράδειγμα, από την ανάπτυξη της κοινωνικής αλληλεγγύης, την οποία αποκάλεσε μεταδοτική, και της συνεταιριστικής επιχειρηματικότητας.

Σε αυτό το πλαίσιο, κι απαντώντας σε σχετική ερώτηση του www.koutipandoras.gr, η καναδή δημοσιογράφος κάλεσε τον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα να μην περιορίζεται στην απάντηση των επιθέσεων που δέχεται από τα διαπλεκόμενα μίντια και στην οργάνωση διαδηλώσεων, αλλά να προτείνει εναλλακτικές μορφές πάλης και να εντάξει στο πρόγραμμά του το οικολογικό πρόβλημα που θα γίνεται όλο και πιο έντονο στα χρόνια που έρχονται. Η ίδια πρότεινε, μάλιστα, οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας να διαχειρίζονται από κοινότητες πολιτών.

Η Κλάιν, πάντως, ήταν απείρως πιο δεικτική απέναντι στις κυβερνήσεις οι οποίες πέρασαν από αυτήν τη χώρα τα τελευταία χρόνια, τις οποίες κατηγόρησε για την άνοδο του φασισμού μέσω της επικοινωνιακής προπαγάνδας πως δεν υπάρχει άλλη λύση από τη λιτότητα και την ύφεση, για το ότι δεν διαπραγματεύτηκαν στην ουσία ποτέ με την τρόικα ένα εναλλακτικό σχέδιο δράσης και κυρίως για το ότι προσπαθούν να πείσουν τον ελληνικό λαό ότι δεν έχει δύναμη. Όπως σημείωσε με νόημα η δημοσιογράφος, δεν ξέρει αν είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας να βγει από την ευρωζώνη, αλλά θα έπρεπε να χρησιμοποιείται ως διαπραγματευτικό ατού με τη σύμπραξη και των υπόλοιπων χειμαζόμενων ευρωπαϊκών λαών και να ζητηθεί η διαγραφή του απεχθούς χρέους.

«Δεν πρόκειται να προοδεύσετε, αν δε σκεφτείτε τη ζωή χωρίς ευρώ. Η εργασιακή απορρύθμιση δεν πρόκειται να φέρει ανάπτυξη και οι ξένες επενδύσεις, όπως της καναδικής μεταλλευτικής εταιρίας Eldorado Gold στις Σκουριές Χαλκιδικής, δεν θα σώσουν τη χώρα σας. Τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης οφείλουν να μεταδώσουν το μήνυμα πως η αντίσταση εξαπλώνεται», σημείωσε με νόημα η Κλάιν, προσθέτοντας πως είναι αδήριτη ανάγκη και η ρύθμιση της λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος.

http://www.koutipandoras.gr/

H EE διαλύεται, η Aριστερά …κοιμάται!

Του Γιώργου Δελαστίκ

Tο φαινόμενο παρουσιάζει εξαιρετικό πολιτικό ενδιαφέρον. Tο ευρώ, από τη μια πλευρά, αποδεικνύεται εξαιρετικά αποτελεσματικό όπλο για την καθυπόταξη όλων των χωρών της Eυρώπης στο Tέταρτο Pάιχ της Γερμανίας με αντάλλαγμα για τις επιμέρους αστικές τάξεις την καταβαράθρωση των μισθών και την κατάλυση των εργασιακών σχέσεων του 20ού αιώνα. Aπό την άλλη, το ευρώ οδηγεί σε παροξυσμό τις αντιθέσεις μεταξύ των αστικών τάξεων της ευρωζώνης και της EE γενικότερα, με αποτέλεσμα να γίνεται πλέον ανοικτά λόγος για διάλυση και εξαφάνιση του κοινού νομίσματος, αλλά και για αποχώρηση ή μη ένταξη κρατών στην EE και στο ευρώ.

H νέα, δεξιά κυβέρνηση της Iσλανδίας διέκοψε μονομερώς, χωρίς καμιά απολύτως διαβούλευση με τις Bρυξέλλες, τις διαπραγματεύσεις της για ένταξη στην EE. Tις είχε αρχίσει η προηγούμενη, κεντροαριστερή κυβέρνηση η οποία και συνετρίβη στις προ μηνός εκλογές ως εθελόδουλη, υπερβολικά ενδοτική απέναντι στην EE και στη Bρετανία. Στο κυβερνητικό τους πρόγραμμα μάλιστα, τα δύο κόμματα που συγκροτούν την κυβέρνηση αυτή συμπεριέλαβαν τη δέσμευση ότι ακόμη και για να ξαναρχίσουν ενταξιακές συνομιλίες πρέπει να προηγηθεί δημοψήφισμα. Nα αποφασίσει δηλαδή ο ισλανδικός λαός αν θέλει επανέναρξη των διαπραγματεύσεων, το αποτέλεσμα των οποίων, εννοείται, θα τεθεί σε δεύτερο δημοψήφισμα. Tριακόσιες χιλιάδες άτομα είναι όλοι κι όλοι οι Iσλανδοί, αλλά δεν δίστασαν να «φτύσουν» την EE και το ευρώ! Mπράβο τους! Eξαιρετικό πολιτικό θάρρος επέδειξε και ο δεξιότατος πρωθυπουργός της Oυγγαρίας, Bίκτορ Όρμπαν. O κτηνωδώς δεξιός υποψήφιος καγκελάριος των Γερμανών σοσιαλδημοκρατών Πέερ Στάινμπρικ ζήτησε από ραδιοφώνου να …αποβληθεί η Oυγγαρία από την EE(!) γιατί δεν υπακούει στις απαιτήσεις του Bερολίνου. Παίζοντας τον «καλό μπάτσο», η Άνγκελα Mέρκελ, δήλωσε ότι «θα κάνουμε τα πάντα για να φέρουμε την Oυγγαρία στο σωστό δρόμο, αλλά δεν θα στείλουμε αμέσως το ιππικό»!

O Όρμπαν δεν άφησε αναπάντητη την πρόκληση. «Oι Γερμανοί έστειλαν ήδη μια φορά το ιππικό τους και μάλιστα με τη μορφή των πάντσερ», δήλωσε αναφερόμενος στην κατάληψη της Oυγγαρίας το Mάρτιο του 1944 από τα ναζιστικά στρατεύματα. «Παράκλησή μας θα ήταν να μην τα ξαναστείλει. Άλλωστε και τότε δεν ήταν καλή ιδέα και δεν λειτούργησε», πρόσθεσε ειρωνικά, υπονοώντας τη μετά από ένα χρόνο κατάληψη της Oυγγαρίας από το σοβιετικό Kόκκινο Στρατό. Σε όποια χώρα της EE και αν στραφεί κανείς, βλέπει αντιδράσεις. Aκόμη και στην κατ’ εξοχήν χώρα των «ευρωλαμόγιων», την Iταλία. «Kάθε μέρα που περνάει, το όνειρο που είχε γίνει πραγματικότητα για τη γενιά μου, φαίνεται ότι μετατρέπεται σε εφιάλτη για πολλούς» δήλωσε στη Φλωρεντία η υπουργός Eξωτερικών της Iταλίας, Έμα Mπονίνο. Για «εφιάλτη» έκανε λόγο μέχρι και δήμαρχος της Φλωρεντίας Mατέο Pέντσι, ένα δεξιότατο στέλεχος του πολιτικά πανάθλιου Δημοκρατικού Kόμματος των πρώην κομμουνιστών της Iταλίας που έχουν εκφυλιστεί και ξεφτιλιστεί πλήρως. Στην Aγγλία, με το που τόλμησε ο πρωθυπουργός Nτέιβιντ Kάμερον, δεξιός κι αυτός, να ανακινήσει το θέμα της EE, έχει βρει κυριολεκτικά το διάολό του! Mε επικεφαλής τη Δεξιά και τους βουλευτές της, έχει ήδη δημιουργηθεί ένα πανίσχυρο, συντριπτικά πλειοψηφικό ρεύμα υπέρ της άμεσης αποχώρησης της Bρετανίας από την EE. Mε νύχια και με δόντια προσπαθεί ο Kάμερον, με την πίεση και στήριξη του Oμπάμα, να το ελέγξει και να το αναχαιτίσει.

Φτάσαμε στο σημείο να δημοσιεύεται στην ακραία φιλοευρωπαϊκή γαλλική εφημερίδα Mοντ άρθρο με τίτλο «Nα βγούμε από το ευρώ για να σώσουμε την Eυρώπη»! O αρθρογράφος Zαν-Πιέρ Bεσπερινί, καθηγητής Δικαίου και Oικονομικών Eπιστημών, στο πολύ ενδιαφέρον άρθρο του υποστηρίζει ότι είναι αδύνατος ο συγκερασμός των συμφερόντων της Γαλλίας με αυτά της Γερμανίας. «Πολυάριθμοι είναι οι δρόμοι που θα μπορέσουν να οδηγήσουν στο περισσότερο ή λιγότερο εγγύς τέλος του ευρώ. H μόνη βεβαιότητα είναι ότι αυτό το τέλος είναι αναγκαίο. Aναγκαίο και με τις δύο έννοιες αυτής της λέξης: απαραίτητο και αναπότρεπτο» υπογραμμίζει καταλήγοντας. Eίναι προφανές ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια σοβαρότατη κρίση του ευρώ και της EE, η οποία δεν αποκλείεται να προσλάβει και διαλυτικές διαστάσεις, αν οι αστικές τάξεις των μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών αρνηθούν τελικά να υποταχθούν στο Tέταρτο Pάιχ. Eξόφθαλμη είναι όμως η αποκαρδιωτική απουσία της Aριστεράς από τις ευρωπαϊκές εξελίξεις. Mε μοναδική εξαίρεση το KKE, πουθενά στην Eυρώπη τα κομμουνιστικά ή αριστερά κόμματα που έχουν μια ορατή εκλογική απήχηση και εκπροσωπούνται στα κοινοβούλια δεν έχουν γραμμή αποχώρησης από την EE και το ευρώ. Eδώ οι Γάλλοι λένε να φύγει η Γαλλία από το ευρώ, οι Ιταλοί αστοί μιλούν για «εφιάλτη», οι Bρετανοί θέλουν σύσσωμοι να σηκωθούν να φύγουν εντελώς από την ίδια την EE και ο Aλέξης Tσίπρας και ο ΣYPIZA αναζητούν λύση …μέσα στο ευρώ!!!

Mε τέτοια γραμμή η Aριστερά δεν πάει πουθενά. Στέκεται ουσιαστικά άβουλη στο πλάι και περιμένει από τους αστούς να αποφασίσουν με βάση τα αποκλειστικά δικά τους συμφέροντα τις τύχες των λαών της Eυρώπης – και μάλιστα από τους δεξιούς αστούς γιατί οι σοσιαλδημοκράτες είναι παντού «Kουίσλινγκ» των Γερμανών! Όποια λύση και να δώσουν όμως οι αστικές τάξεις, θα είναι ολέθρια για τους εργαζόμενους της Eυρώπης.

http://prin.gr

ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΡΕΛΑΘΗΚΕ!

ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ                                                              Να διευκρινίσω τρία πράγματα:

α) Δεν αποκαλώ εγώ «αφεντικό» τον Αντώνη Σαμαρά, αλλά ο πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ, Στέλιος Σταυρίδης, ο οποίος δήλωσε ότι «Ο Σαμαράς είναι το πιο σκληρό αφεντικό για το οποίο έχω δουλέψει ποτέ».
β) Όταν το Κράτος πουλάει μια μονοπωλιακή επιχείρησή του, δεν καταργείται το μονοπώλιο, απλώς γίνεται ιδιωτικό....

γ) Η φάρσα της Επιτροπής Ανταγωνισμού που έχει ως στόχο τη «Διατήρηση ή αποκατάσταση της υγιούς ανταγωνιστικής δομής της αγοράς» και χρησιμοποιεί ως μέσο την «Καταπολέμηση των πρακτικών που περιορίζουν ή νοθεύουν τον ανταγωνισμό και καταλήγουν σε βλάβη των καταναλωτών» γίνεται ακόμη χειρότερη όταν σκεφτείς το καρτέλ των τραπεζών και πόσο αυτό λειτούργησε «υπέρ» των καταναλωτών.
Το αφεντικό, λοιπόν, πουλάει αν και στην ουσία χαρίζει. Το αφεντικό καλεί επενδυτές, όχι για να δημιουργήσουν ή να κατασκευάσουν, αλλά να πάρουν τα έτοιμα. Το θέμα είναι, ποια είναι αυτά τα έτοιμα.
Πρόκειται για υποδομές! Είτε του ΟΠΑΠ, είτε της ΔΕΗ, είτε της ΕΥΔΑΠ είτε ό,τι άλλο χαρίζεται. Υποδομές που χρυσοπληρώσαμε οι φορολογούμενοι. Υποδομές που φτιάχτηκαν και με χρήματα της Ε.Ε., τα οποία αντιστοιχούσαν ξεχωριστά στον κάθε πολίτη αυτής της χώρας.
Υποδομές που επίσης χρυσοπληρώσαμε, είναι τα λιμάνια, τα αεροδρόμια και οι δρόμοι. Κι αυτά πωλούνται ή μάλλον χαρίζονται. Δεν ξέρω σε ποιους. Ούτε θα μάθουμε. Μπροστά θα υπάρχει πάντα ένα ελληνικό όνομα για βιτρίνα κι από πίσω διάφορα funds που δεν ξέρουμε ούτε σε ποιον ανήκουν, ούτε την αξιοπιστία τους. Βασικά, το πρόβλημα είναι ότι όταν παρατήσουν ρημαγμένες μια μέρα τις υποδομές που χρυσοπληρώσαμε, δε θα υπάρχει κάποιος να του ζητηθούν ευθύνες. Απλώς θα κληθούμε να ξαναχρυσοπληρώσουμε τις υποδομές για να έχουμε νερό να πιούμε.
Θα μου πείτε «και τι έγινε που ξέρουμε τον ιδιοκτήτη του ΟΤΕ;». Θα σας πω «σωστό κι αυτό». Μήπως δεν εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο τις υποδομές που εμείς είχαμε χρυσοπληρώσει για να δημιουργηθούν; Όλα τ’ αφεντικά σε αυτή τη χώρα ήταν πάντα τρελά και μοίραζαν με το άλλοθι της κατάργησης του μονοπωλίου. Καμία διαφωνία ως προς αυτό.
Έτσι δε χαρίστηκε η Ολυμπιακή; Είδατε εσείς κάποιο μονοπώλιο να καταργείται; Ένα ιδιότυπο καρτέλ δύο αεροπορικών εταιρειών δημιουργήθηκε, το οποίο θέλει να μετατραπεί επίσημα σε μονοπώλιο, αλλά η Κομισιόν επιμένει να κρατηθούν τα προσχήματα για τα μάτια του κόσμου όπως μπορείτε να θυμηθείτε διαβάζοντας εδώ.
Όσο για τις τράπεζες, εκεί θα γίνει το μεγάλο γλέντι. Δύο πρέπει να απομείνουν. Η ALPHA και η ΠΕΙΡΑΙΩΣ. Πριν εξαγοραστούν κι αυτές από κάποιο γερμανικό κολοσσό. Με δύο τράπεζες, τι ανταγωνισμός να δημιουργηθεί στα επιτόκια; Η τοκογλυφία επιτέλους θα αγιοποιηθεί και θα φορέσει το φωτοστέφανο του «υγιούς τραπεζικού τομέα».
Όλα τ’ αφεντικά της Ελλάδας ήταν τρελά. Όμως αυτό το αφεντικό είναι το πιο τρελό απ’ όλα. Θεωρεί επιτυχία του να χαρίσει ό,τι χρυσοπληρώσαμε οι πολίτες για να κατασκευαστεί. Θεωρεί επιτυχία του να δημιουργούνται ιδιωτικά μονοπώλια. Θεωρεί επιτυχία του ν’ αναρωτιέται ο Έλληνας γιατί πρέπει να πληρώνει ξανά και ξανά για να χρησιμοποιεί υποδομές που κατασκευάστηκαν με τους φόρους του.
Παρ’ όλα αυτά, καλείται να πληρώσει κι άλλους, μεγαλύτερους φόρους. Δίχως να γνωρίζει το λόγο. Δίχως να απολαμβάνει την ανταποδοτικότητα των φόρων. Γιατί, αυτό το αφεντικό είναι ταυτόχρονα και μπράβος. Αν δεν πληρώσεις, θα σου κάψει το σπίτι. Ή έστω θα στο πάρει. Δεν είναι κυβέρνηση, είναι συμμορία. Πουλάει ύδωρ και γη. Παραδίδει μεταλλεία, βαφτίζοντάς το επιτυχία ενώ τα ταυτόχρονα υποκρίνεται πως δε γνωρίζει τη σημερινή διεθνή πραγματικότητα στο χώρο.
Αυτή είναι η αλήθεια και κάθε «ναι μεν, αλλά…» είναι άλλοθι για τη σιωπή μας που γίνεται όλο και πιο συνένοχη κάθε μέρα που περνά από πάνω μας.

http://ostria-gr.blogspot.gr

Ο δικός μας Μιχάλης

Του Βασίλη Πάικου

Ο ορισμός του σύγχρονου αριστερού. Του αριστερού της εποχής μας. Ο σημερινός, ο εντελώς σημερινός αριστερός, τέσσερα χρόνια μετά. Έτσι ήταν από την αρχή, από νεολαίος. Έτσι ήταν από την εμφάνισή του στον δημόσιο βίο. Έτσι ήταν από την ένταξή του το 1987 στην ΕΑΡ, στο τότε σχήμα της σύγχρονης Αριστεράς, και μετά στον Συνασπισμό. Έτσι ήταν πάντα, ως το τέλος. Έτσι «μένει» και σήμερα. Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης, ο φωτισμένος αριστερός. Ο φωτεινός…

Υπάρχει άραγε μεγαλύτερη δικαίωση, από το γεγονός ότι όλο και περισσότεροι αναφέρονται καθημερινά σ’ εκείνον, από τότε κι ως τα σήμερα; Όλο και περισσότεροι «λογοδοτούν» στη σκέψη του, στις ιδέες του, στη στάση του, στη «γραμμή» της ζωής του. Όλο και περισσότεροι τον επικαλούνται, ως τεκμήριο των δικών τους επιλογών. Όσο κι αν κάποιοι επιχειρούν σήμερα να τον «στενέψουν», προκειμένου να τον φέρουν στα μέτρα τους. Δε βαριέστε, ο Μιχάλης δεν κινδυνεύει από κάτι τέτοια. Είναι τόσο αυθεντικό, τόσο γερό και τόσο ανθεκτικό το αποτύπωμά του. Υπάρχει μεγαλύτερη δικαίωση για κείνον  από το γεγονός ότι σήμερα, όλο και περισσότεροι «ομολογούν» την αναντικατάστατη χρησιμότητά του εδώ, τώρα, στις αυξημένες ανάγκες των καιρών.

Ο Μιχάλης είχε πει κάποτε πως «η Ελλάδα παράγει περισσότερους αριστερούς απ’ όσους η Αριστερά μπορεί ν’ αξιοποιήσει». Σήμερα θα ήταν υπερήφανος που η Αριστερά άλλαξε ρόλο, μεθόδους, «φύση». Που η Αριστερά «αξιοποιεί» τώρα δημιουργικά τους πολλούς αριστερούς που η Ελλάδα, η Ελλάδα της κρίσης παράγει. Που η Αριστερά διεκδικεί με αξιώσεις τώρα το ρόλο τον πρώτο. Με τις αντίστοιχες ευθύνες.

Ο Μιχάλης είχε πει κάποτε πως θα είναι εκείνος ο τελευταίος που θα κλείσει την πόρτα του κόμματός του. Απαντώντας στα σενάρια που, κάθε τρεις και λίγο, τον ήθελαν να αποσκιρτά, να «αποστατεί», να διαφοροποιείται. Ε λοιπόν σήμερα θα ήταν ευτυχής και υπερήφανος που οι πόρτες του κόμματός του είναι ορθάνοιχτες. Μονάχα προς την κατεύθυνση της εισόδου…

http://ecoleft.gr

Πανάκριβο το «καλάθι της νοικοκυράς» στην Ελλάδα της κρίσης

Παρά την οικονομική κρίση που βιώνει η χώρα τα τελευταία χρόνια και τη συνεχή μείωση των εισοδημάτων των πολιτών, το «καλάθι» προϊόντων στην Ελλάδα παραμένει ιδιαίτερο ακριβό.

Πιο συγκεκριμένα, οι μετρήσεις του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), τις οποίες φιλοξενεί σε σχετικό δημοσίευμα η εφημερίδα «Καθημερινή της Κυριακής», δείχνουν πως η χώρα μας εξακολουθεί να εμφανίζεται ελάχιστα φθηνότερη σε σύγκριση με άλλες χώρες, όπου το κατά κεφαλήν εισόδημα είναι πολύ υψηλότερο.

Οπως αναφέρει ο ΟΟΣΑ, εάν το βασικό «καλάθι» αγαθών στην Ελλάδα κοστίζει 100 ευρώ, τότε οι σχετικές τιμές σε άλλες χώρες έχουν ως εξής:

• Γερμανία (όπου το μέσο εισόδημα είναι υπερδιπλάσιο) 110 ευρώ
• Ηνωμένο Βασίλειο 111 ευρώ
• Αυστρία 114 ευρώ
• Λουξεμβούργο 132 ευρώ

Βεβαίως υπάρχουν και χώρες όπου το καλάθι προϊόντων κοστίζει λιγότερο σε σύγκριση με την Ελλάδα, όπως:

• Τουρκία 76 ευρώ
• Σλοβενία 92 ευρώ
• Πορτογαλία 93 ευρώ

Οπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, η «ακαμψία» των τιμών αποδίδεται, μεταξύ άλλων, στη μέχρι στιγμής αποτυχία της κυβέρνησης να απελευθερώσει τα λεγόμενα «κλειστά επαγγέλματα» και γενικότερα να «ανοίξει» τον ανταγωνισμό.

http://www.4news.gr

Μετά το Μνημόνιο τι;

Του Γιώργου Σταθάκη

Το ελληνικό Μνημόνιο λήγει σε έναν χρόνο από τώρα, τον Μάιο του 2014. Τότε προβλέπεται να δοθεί η τελευταία δόση από τη δανειακή σύμβαση. Το Μνημόνιο προβλέπεται τότε να έχει ολοκληρωθεί, με εξαίρεση έναν στόχο που έχει επεκταθεί μέχρι το 2016: τη δημιουργία ενός πλεονάσματος στον προϋπολογισμό, της τάξης του 5%, προκειμένου να πληρώνονται οι τόκοι του δημόσιου χρέους.

Η αποπληρωμή του ίδιου του δημόσιου χρέους, ως κεφάλαιο των 330 δισ., έχει μεταφερθεί στο απώτερο μέλλον, από το 2020 και μετά, μέχρι το 2040 - μέρος του, μάλιστα, θα φθάσει στο 2050. Οι τόκοι για το χρέος προς πληρωμή μέχρι το 2020 ήταν αρχικά 100 δισ., μειώθηκαν στα 80 δισ., με την απόφαση του Νοεμβρίου, και θα μειωθούν με το αναμενόμενο νέο "κούρεμα", αργότερα, πιθανόν σε 50 δισ., ή κάτι της τάξης των 7-8 δισ. ετησίως.

Όσο και να έχει προχωρήσει η απομείωση των τόκων, εντούτοις δεν κλείνει στα χαρτιά το "κενό" που υπάρχει για την περίοδο 2014-2016. Μόνο για το 2014 υπάρχει κενό της τάξης των 10 δισ. Συνεπώς, θα υπάρξουν δύο τρόποι αντιμετώπισης του προβλήματος: Η περαιτέρω απομείωση των τόκων και η χρονική μετατόπισή τους ή κάποια νέα χρηματοδότηση. Στη δεύτερη περίπτωση θα υπάρξει, μετά βεβαιότητας, νέο Μνημόνιο. Διαφορετικά, εάν η αναδιάρθρωση του χρέους είναι επαρκής, τότε το Μνημόνιο θα λήξει και η χώρα θα ενταχθεί στην παραδοσιακή δημοσιονομική επιτήρηση, προσαρμοσμένη στις νέες ευρωπαϊκές ρυθμίσεις που θα ισχύουν για το σύνολο των χωρών.

Τούτων δοθέντων, το κρίσιμο σημείο παραμένει η πορεία της πραγματικής οικονομίας, η περαιτέρω συρρίκνωσή της ή και οι όροι ανάκαμψής της. Όσο η Ελλάδα κινείται εντός της τροχιάς των πολιτικών του Μνημονίου, η καθοδική πορεία θα συνεχίζεται. Η όποια σταθεροποίηση φαίνεται να προέρχεται από παράγοντες που δεν έχουν σχέση με το Μνημόνιο. Μία καλή χρονιά για τον τουρισμό (11 δισ.), μία σχετική σταθεροποίηση των εξαγωγικών επιδόσεων (9 δισ.), μία αξιοπρεπής συγκράτηση των συναλλαγματικών εσόδων από τη ναυτιλία (8 δισ.).

Σε οτιδήποτε αφορά το ίδιο το Μνημόνιο, υπάρχει πλήρης αποτυχία. Τα δημόσια οικονομικά μειώνουν το έλλειμμα αλλά με διαδοχικές βαθιές περικοπές δαπανών και έκτακτους φόρους, με προφανή τα σημάδια μιας εύθραυστης κατάστασης. Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και η μικρή ανάκαμψη των καταθέσεων αδυνατεί να τις σταθεροποιήσει, καθώς εκκρεμεί η υπόθεση των τεράστιων κόκκινων δανείων. Η "αναπτυξιακή" ατζέντα του Μνημονίου, δηλαδή το τρίπτυχο συρρίκνωση των μισθών στα επίπεδα του 1997, ιδιωτικοποιήσεις και εκποίηση δημόσιας γης και, τέλος, διαρθρωτικές αλλαγές, έχει πρακτικά παράξει μηδενικά αποτελέσματα.

Οι διαρθρωτικές αλλαγές, κακοσχεδιασμένες και εκτός τόπου και χρόνου, απλά βαλτώνουν. Οι μισθοί μειώνονται και η αγορά εργασίας έχει διαλυθεί. Αντί να αναζωογονούνται οι επενδύσεις, αυξάνει η ανεργία. Οι ιδιωτικοποιήσεις και η δημόσια γη από 50 δισ. έγιναν 10 και τώρα με δυσκολία 7,5. Έχουν εισπραχθεί λιγότερα από 1 δισ.

Οπότε, η πολιτική μεταστρέφεται σε μια επικίνδυνη τροχιά, της εκποίησης δηλαδή, με κάθε μέσο και ανεξαρτήτως τιμής, οποιασδήποτε δημόσιας περιουσίας σε κοινή ωφέλεια, υποδομές ή οτιδήποτε άλλο βρει εν δυνάμει κάποιον αγοραστή. Η τελευταία φάση του Μνημονίου φαντάζει και η πιο επικίνδυνη από τη σκοπιά του δημόσιου συμφέροντος, καθώς η αποτυχία τείνει να οδηγήσει την τρόικα και την κυβέρνηση σε πράξεις απόγνωσης. Αυτό υποδηλώνουν και τα πρόσφατα ταξίδια της κυβέρνησης. Αυτή δεν καταθέτει ένα αναπτυξιακό σχέδιο της χώρας -καλό ή κακό δεν έχει σημασία-, με βάση το οποίο να καλεί και ξένους επενδυτές να συμβάλουν. Αντίθετα, προσφέρει μία λίστα υποδομών, εν τάχει φτιαγμένη, προς εκποίηση.

Οι παραπάνω διατυπώσεις δεν λαμβάνουν υπόψη τις ευρωπαϊκές εξελίξεις, στις οποίες αρκετοί έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους για αλλαγή πολιτικής μετά τις γερμανικές εκλογές και που θα συμπέσουν με την ελληνική προεδρία το πρώτο εξάμηνο του 2014. Μόνο που αυτό το θέμα επιδέχεται διπλής ανάγνωσης. Και ίσως είναι και πρόωρη η ανάλυσή του.

Πηγή : ΑΥΓΗ