Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2013

Δ. Παπαδημούλης: Με συκοφαντίες φορτώνουν στον ΣΥΡΙΖΑ Μarfin και Σκουριές

«Αυτό που φάνηκε χθες είναι ότι αρχιστράτηγος και εμπνευστής της θεωρίας των δύο άκρων είναι ο ίδιος ο πρωθυπουργός και όσα λένε κατά καιρούς τα ακροδεξιά του χέρια, τα λένε με εντολή Σαμαρά. Προσπάθησε να φορτώσει το έγκλημα της Marfin και την καταδρομική επίθεση στις Σκουριές στον ΣΥΡΙΖΑ. Πρόκειται για μια χοντρή συκοφαντία. Εμείς, πρώτοι από όλα τα κόμματα, καταδικάσαμε το έγκλημα στην Marfin, διότι όχι μόνο χάθηκαν ανθρώπινες ζωές εκείνη την ημέρα, αλλά ήταν και ένα χτύπημα στη μεγαλύτερη κινητοποίηση εναντίον του Μνημονίου που είχε γίνει ποτέ αυτά τα χρόνια», δήλωσε αναφορικά με τη χθεσινή ομιλία του πρωθυπουργού ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Δημήτρης Παπαδημούλης, μιλώντας στο ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο».
Σε ό,τι αφορά τις Σκουριές σημείωσε ότι όταν έγινε η επίθεση ο ΣΥΡΙΖΑ έβγαλε ανακοίνωση με την οποία υποστήριξε ότι τέτοιες ενέργειες είναι απολύτως καταδικαστέες και το μόνο που κάνουν είναι να προβοκάρουν και να ζημιώνουν το μαζικό, ειρηνικό κίνημα των κατοίκων εναντίον της επένδυσης χρυσού στην Χαλκιδική.
«Προσπαθούν δηλαδή με βρώμικο και συκοφαντικό τρόπο, διά του πρωθυπουργού, κι όχι της Χ.Σιδέρη ή του Φ.Κρανιδιώτη, να φορτώσουν στον ΣΥΡΙΖΑ πράξεις τις οποίες έχει καταδικάσει από την πρώτη στιγμή, και σα να μην έφτανε αυτό, έρχεται και το Γραφείο Τύπου της ΝΔ με υπονοούμενα του τύπου »περιμένετε και θα δείτε..»», υπογράμμισε ο κ. Παπαδημούλης.
Υποστήριξε ακόμη ότι «επιχειρείται αυτή τη στιγμή να στοχοποιηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί »σκάει» στα χέρια του πρωθυπουργού η υπόθεση της οικονομίας, θρυμματίζεται το success story, δεν υπάρχει πίστωση χρόνου από την τρόικα και έτσι τινάζονται στον αέρα οι δεσμεύσεις του για έξοδο από το Μνημόνιο, έξοδο στις αγορές, νέα δάνεια χωρίς νέο Μνημόνιο κ.ο.κ.».
Ο κ. Παπαδημούλης έκανε λόγο για «ακροδεξιά εμμονή του Πρωθυπουργού», η οποία όπως είπε, οφείλεται σε τρεις λόγους:
«Ο πρώτος είναι το ίδιο το πολιτικό-ιδεολογικό προφίλ του, το οποίο είναι ακροδεξιάς κοπής. Ας μην ξεχνάμε ότι ο κ.Σαμαράς τη δεκαετία του ’80 ήταν από τους πρώτους »προσκυνητές» στο Μελιγαλά, την εποχή που η ΝΔ του Κων/νου Καραμανλή προσπαθούσε να υπερβεί το εμφυλιακό/μετεμφυλιακό κλίμα, καθώς η τότε ΝΔ είχε στο ενεργητικό της τη νομιμοποίηση του ΚΚΕ. Έτσι εξηγείται το γιατί έχει μαζέψει γύρω του ομάδα ακροδεξιών -Φ.Κρανιδιώτη, Τ.Μπαλτάκο, Χρ.Λαζαρίδη, Γ.Μουρούτη. Ο δεύτερος λόγος είναι καθαρά πολιτική σκοπιμότητα: μια αντιπαράθεση, έντονη, με όρους δημοκρατικής σταθερότητας, για τα προβλήματα του 2013 και τις μελλοντικές προοπτικές της χώρας, δε βολεύει τον κ. Σαμαρά. Το »γήπεδο» αυτό είναι ευνοϊκό για τον ΣΥΡΙΖΑ, τις δυνάμεις της Αριστεράς και της Δημοκρατίας, αλλά όχι για τις μνημονιακές δυνάμεις. Γι’αυτό, ο κ.Σαμαράς επιλέγει την επιστροφή στο εμφυλιακό κλίμα και επενδύει στο διχασμό.
Ο τρίτος παράγοντας είναι ότι η πολιτική του συναντά σθεναρές αντιστάσεις και μέσα στο κόμμα του, και γι’ αυτό βγάζει μια ανασφάλεια. Ακούγονται σενάρια μέσα στους κόλπους της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και της διαπλοκής για αλλαγή πρωθυπουργού από την παρούσα Βουλή, κι αυτό είναι κάτι που τον φοβίζει».

«Ποτέ δεν έχω δει τόση ανομία με “νόμιμο” τρόπο»

Συνέντευξη με εργαζόμενη σε εταιρία διαχείρισης «κόκκινων» δανείων
Μιλήσαμε με την Μαρία Τ., εργαζόμενη σε εταιρία που διαχειρίζεται ληξιπρόθεσμες οφειλές, δηλαδή χρέη που έχουν αγοραστεί από τράπεζες. Μας αποκάλυψε πολλά για το πως λειτουργεί το σύστημα αυτό. Αξίζει να το διαβάσετε. Το πραγματικό όνομα δεν δημοσιεύεται λόγω φόβου απόλυσης
 
Ερ: Πες μας, τι ακριβώς κάνουν αυτές οι εταιρείες; Πώς βρέθηκαν στα χέρια τους αυτά τα χαρτοφυλάκια;
 
Απ: Πρόκειται για χρηματοοικονομικές εταιρίες ξένων χωρών όπως Γερμανία, Γαλλία, Αγγλία, που αγοράζουν μακροχρόνιες ληξιπρόθεσμες οφειλές (δηλαδή χρέη που δεν έχουν αποπληρωθεί) από τις τράπεζες, με σκοπό να εισπράξουν εκείνες τις οφειλές αυτές. Αυτό έχει ένα πέπλο νομιμότητας αφού έχει ψηφιστεί νόμος από την βουλή των Ελλήνων, που διασφαλίζει την εγκυρότητα της εκχώρησης των συμβάσεων, των υποθηκευμένων ακίνητων και κινητών περιουσιακών στοιχείων και προσωπικών δεδομένων. Οι εταιρίες αυτές με τη σειρά τους εξουσιοδοτούν εισπρακτικές εταιρίες και δικηγορικά γραφεία για να πραγματοποιήσουν τη «συγκομιδή» .
 
Το εξωφρενικό είναι ότι οι ελληνικές τράπεζες χρηματοδοτήθηκαν με λεφτά όλων μας για να «ανακεφαλαιοποιηθούν» και να σβήσουν αυτά τα χρέη. Τα οποία όμως αυτές πουλάνε και βγάζουν επιπλέον κέρδος!
 
Ερ: Με ποιους τρόπους «πείθουν» τον κόσμο να πληρώσει οφειλές από τόσο παλιά; Πόσο λογικό και νόμιμο είναι να διεκδικούνται αυτά τα χρέη;
 
Απ : Οι εισπρακτικές εταιρίες χρησιμοποιούν ανακριτικές και προσβλητικές λεκτικά μεθόδους και σπάνια προβαίνουν σε επιδόσεις εξωδίκων  και διαταγών πληρωμής. Βασίζονται στον αιφνιδιασμό και την ανασφάλεια του κόσμου. Οι δικηγορικές από την άλλη κάνουν ακριβώς το ίδιο αλλά εν ονόματι του νόμου και με μεγαλύτερη άνεση στην επίδοση εξωδίκων και διαταγών πληρωμής, αφού διαθέτουν έμμισθους δικηγόρους και τα νομικά έξοδα βαραίνουν τον οφειλέτη. Και στις δύο περιπτώσεις προσφέρονται σημαντικές μειώσεις, έως και 90% και μηνιαίες δόσεις που δελεάζουν τον κόσμο προκειμένου να απαλλαγεί.
 
Βέβαια, όταν έχει παρέλθει δεκαετία και το χρέος είναι κάτω των 20.000 € παραγράφεται! Επίσης, για να είναι νόμιμη η διεκδίκηση μιας οφειλής, θα πρέπει να υπάρχει η σύμβαση, κάτι που στην πλειοψηφία των περιπτώσεων δεν ισχύει, οπότε δεν υπάρχει και χρέος!
 
Ζητώντας ενημέρωση από τον Τειρεσία εύκολα κανείς μαθαίνει που και τι χρωστάει. Οι εταιρίες αυτές εκμεταλλεύονται την άγνοια και τον φόβο του κόσμου για αυτά τα ζητήματα ώστε να βγάλουν κέρδος.
 
Ερ: Πόσο μεγάλα πιστεύεις ότι είναι τα κέρδη τους από αυτά που βλέπεις;
 
Απ : Αν για παράδειγμα το χρέος ενός οφειλέτη ανέρχεται στις 10.000€, η χρηματοοικονομική εταιρία μπορεί να το αγοράζει από την τράπεζα με 50€! Η αναλογία είναι περίπου 1000 προς 5.
 
Αν το ποσό που θα εισπραχθεί όμως έστω και με τη μέγιστη «έκπτωση» που προσφέρει η εισπρακτική είναι 1000€ στο συγκεκριμένο παράδειγμα, το κέρδος της εταιρίας είναι 950 ευρώ!
 
Βάλτε με το νου σας  το βαθμό της αισχροκέρδειας που επικρατεί και πως τα χρήματα των Ελλήνων φυγαδεύονται στο εξωτερικό ή ακόμα χειρότερα πως περνούν στα χέρια ξένων ιδρυμάτων οι περιουσίες μας.
 
Ερ: Ποιες είναι οι συνθήκες εργασίας σας;
 
Απ : Βρισκόμαστε σε μία αίθουσα πολλές δεκάδες εργαζόμενοι εκ των οποίων 1 στους 3 περιφέρεται στο χώρο δίνοντας οδηγίες, προσβάλλοντας και συνεχώς ρωτώντας  «πόσα έφερες μέχρι τώρα;».
 
Οι υπόλοιποι προσπαθούμε να επιβιώσουμε και να συνυπάρξουμε σε ένα περιβάλλον που θυμίζει Βαβέλ από τη φασαρία και την διχόνοια, καθώς υπάρχει ανταγωνισμός.
 
Έχουμε μισή ώρα διάλειμμα στο οχτάωρο και προς το τέλος του μήνα που πρέπει να «πιάσουμε» το στόχο δουλεύουμε extra ώρες αμισθί. Όσων η εισπρακτική πορεία δεν είναι ικανοποιητική, απολύονται και αντικαθιστούνται αμέσως με κάποιον άλλο χωρίς δεύτερη σκέψη. Είμαστε πλήρως αναλώσιμοι και δεν υπάρχουν συναισθηματισμοί.
 
Ερ: Πως καταλήγει κάποιος να δουλεύει εκεί;
 
Απ : Αν ανοίξεις μια εφημερίδα με αγγελίες για εργασία θα διαπιστώσεις ότι από τις 10 οι 8 είναι εισπρακτικές και δικηγορικά γραφεία. Η ανεργία είναι τόσο μεγάλη που αναγκάζεσαι να εργαστείς όπου βρεις .
 
Εγώ για παράδειγμα κοντεύω τα 40 και έψαχνα 1 χρόνο για δουλειά. Από τα εκατοντάδες βιογραφικά που έστειλα σε διάφορες εταιρίες, απάντησαν μόνο δύο, με το ίδιο αντικείμενο απασχόλησης και στη μία εργάζομαι, καθώς  κάπως πρέπει και εγώ να ζήσω!
 
Αν καταφέρουν και μας πείσουν ότι οι μισοί θα κυνηγάμε τους άλλους μισούς για να εδραιώνονται οι «βαριές» βιομηχανίες της Ευρώπης στη χώρα μας, τότε έχω σίγουρα πορεία μπροστά μου εκεί μέσα...
 
 

Ραχήλ Μακρή: “Το success story της συγκυβέρνησης καταρρέει σαν χάρτινος πύργος”

Επίθεση στην κυβέρνηση και στον υπουργό Ανάπτυξης Κωστή Χατζηδάκη εξαπέλυσε η βουλευτής Κοζάνης των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Ραχήλ Μακρή, με αφορμή την αποκρατικοποίηση της Ολυμπιακής.
Όπως κατήγγειλε η κα Μακρή, “η «πετυχημένη» αποκρατικοποίηση της Ολυμπιακής, που αποτελεί σημαία της Συγκυβέρνησης για τις προσπάθειες εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, κατέρρευσε ως χάρτινος πύργος”. Και αυτό διότι στις 9 Οκτωβρίου η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανέφερε σε σχτικό Δελτίο Τύπου ότι η εταιρεία θα αναγκαζόταν στο άμεσο μέλλον να βάλει λουκέτο.
Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Χατζηδάκης ήταν ο καθ ύλην αρμόδιος υπουργός που χειρίστηκε την αποκρατικοποίηση της Ολυμπιακής το 2008, από τη θέση του υπουργού Μεταφορών. Μάλιστα σύμφωνα με την κα Μακρή, ο κ. Χατζηδάκης δήλωνε τότε ότι υφίστανται κερδοφόρα δρομολόγια της Ολυμπιακής, και «“αρα ο ιδιώτης επενδυτής θα έπρεπε να είναι και αφελής να μην θέλει να συμμετάσχει στο διαγωνισμό. Να έχει και ένα σίγουρο κέρδος και να το χάσει».
Η βουλευτής των ΑΝ.ΕΛ σημείωσε επίσης ότι “αποδεικνύεται, εκ των πραγμάτων, ότι τους κυβερνώντες ενδιαφέρει μόνο το σίγουρο κέρδος των ιδιωτών και όχι το κόστος για το κοινωνικό σύνολο”, καθώς επίσης και ότι το “success story της Κυβέρνησης σας, το οποίο δημιουργεί ιδιωτικά μονοπώλια και αφορά μόνο τους κομματικούς σας φίλους και όχι τους Έλληνες Πολίτες”.

Ἡ Βίκη Σταμάτη ἐλεύθερη;

Επειδή δεν θα το διαβάσετε πουθενά αλλου, θα το καταγγείλουμε από εδώ.

Χτες στην ουσία η Βίκη Σταμάτη αποφυλακίστηκε (βλέπε μεταφορά της στο ψυχιατρικό νοσοκομείο Αττικής στο Δαφνί), κόντρα στην απόφαση της Ελληνικής δικαιοσύνης να μην της δώσει αναστολή στην ποινή που της επεβλήθη.
Και το χειρότερο είναι ότι πολλοί νομικοί είτε δεν γνωρίζουν πως λειτουργεί το σύστημα, είτε κάνουν ότι δεν γνωρίζουν. Για να μην πιάσουμε τους δημοσιογράφους, που γράφουν ότι ούτε ο συνήγορος της ήξερε το πού την μεταφέρουν.
Να σας το αναλύσω περισσότερο.
Μόνο να σας πω ότι οι μισοί βαρυποινίτες που βρίσκονται στις φυλακές, κάποια στιγμή προσπάθησαν να κάνουν αυτό το παλαιό κόλπο, δηλαδή αποφυλάκιση μέσω του δημοσίου ψυχιατρείου ( δεν μιλάμε για το ψυχιατρείο των φυλακων Κορυδαλλού ).
Δηλαδή προσπαθούν, πρώτα επικαλούμενοι ότι είναι ψυχικά άρρωστοι και πολλές φορες και με απόπειρες αυτοκτονίας να πάνε στο ψυχιατρείο των φυλακών Κορυδαλλού, από την φυλακή την οποια κρατούνται, και μετά προσπαθούν να πείσουν με κάποιο «τρόπο» τους εκεί ψυχιάτρους, ότι είναι ψυχασθενείς και όχι μονο ότι είναι ψυχασθενείς, αλλά και ότι πρέπει να μεταφερθούν σε δημόσιο ψυχιατρείο ( βλέπε ψυχιατρικό νοσοκομείο Αττικής) για να συνεχίσουν καλύτερα την θεραπεία τους.
Από την στιγμή που το επιτύχουν αυτό και αρκετοί στο παρελθόν με τον έναν,  ή τον άλλον  «τρόπο» το έχουν πετύχει και πήγαν στο  δημόσιο ψυχιατρείο, μετά δεν ξαναγυρνούν πίσω στην φυλακή…Είναι πλέον στην δικαιοδοσία των ψυχιάτρων του δημοσίου νοσοκομείου !!!
Το ψυχιατρείο φυλακών Κορυδαλλού είναι γεμάτο κρατουμένους, που κάνουν απόπειρες αυτοκτονίας, καταπίνουν πιρούνια, καταπίνουν μπαταρίες και κεραίες από τηλεοράσεις, κόβουν τις φλέβες τους για να καταφέρουν αυτό που κατάφερε η Βίκη Σταμάτη μέσα σε 24 ώρες!!…Nα αποφασίσουν οι γιατροί ότι πρέπει να μεταφερθεί στο δημόσιο νοσοκομείο. Λίγοι το καταφέρνουν και αρκετοί έχουν χάσει και την ζωή τους από τέτοιες απόπειρες και η Βίκη Σταμάτη το κατάφερε στις πρώτες 24 ώρες, από την στιγμή που μεταφέρθηκε από τις γυναικείες φυλακες στο ψυχιατρείο των φυλακών.
Τώρα για να καταλάβετε την διαφοράα, στο ψυχιατρικό νοσοκομείο Αττικής, στο Δαφνί, όπου μετεφέρθη, ακόμα και στα περίπτερα που κλειδώνουν να κρατείται, θα μπορούν καθημερινά να την επισκέπτονται συγγενείς και φίλοι, θα μπορεί να της υπογράφει και άδειες ο θεράπων ιατρός της, να βγαίνει έξω βόλτα στους κήπους του Ψυχιατρικού νοσοκομείου και όταν της υπογράφει μια τέτοια άδεια, θα μπορεί να πηγαίνει είτε μέχρι το σπίτι της, είτε για καφέ (και θα γυρνάει το απόγευμα), γιατί πολύ απλά όσοι το έχουν επισκεφθεί γνωρίζουν, ότι δεν υπάρχει σοβαρός έλεγχος στις πόρτες εισόδου και εξόδου και πολλοί τρόφιμοι του ψυχιατρείου πολλές φορες βγαίνουν έξω.
Αφού λοιπόν όπως καταλάβατε άλλαξαν εντελώς οι συνθήκες κράτησης της, να σας πω και την συνεχεια.
Όπως είπαμε παραπάνω πλέον είναι στην δικαιοδοσία των εκεί ψυχιάτρων και ειδικότερα του διευθυντή του περιπτέρου ( περίπτερα ονομάζονται τα κτίρια μέσα στο Δάφνη) που θα κρατείται, αυτοί είναι και οι ΜΟΝΟΙ υπεύθυνοι που αποφασίζουν για την τύχη της, με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό.
Δηλαδή σε λίγους μήνες μπορούν να κρίνουν και να αποφασίσουν, ότι για καλό της θεραπείας της, θα είναι να πάει και στο σπίτι της και να συνεχίσει την θεραπευτική αγωγή από εκεί.
Θα είχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον κάποιος δημοσιογράφος να ψάξει να βρει και να μας πει, πότε άλλοτε και πόσες φορες εάν έγινε, κατάφερε κρατούμενος να μεταφερθεί από την φυλακή που κρατείτο στο ψυχιατρείο των φυλακών και μέσα σε 24 ώρες οι ψυχίατροι του ψυχιατρείου του Κορυδαλλού, να υπογράψουν την μεταφορά του κρατουμενου στο ψυχιατρικό νοσοκομείο Αττικής και πολύ περισσότερο για τους λόγους που επικαλούνται οι γιατροί στα αποτελέσματα της ψυχιατρικής εξέτασης…
Σχεδόν…
Ἔχετε περάσῃ ἀπό τό ψυχιατρεῖο;
Εἶναι ὅλα τὰ παραπάνω ἀληθῆ, πέρα ὡς πέρα.
Καμμία οὐσιαστικὴ φύλαξις… Συνεπῶς; Τί ἔπαθε τό κορίτσι; Τό πλάκωσαν στό ξύλο οἱ …τουρκογύφτισσες;
Ἔ, αὐτὰ ἀκριβῶς παθαίνουν ὅσοι δὲν προσέχουν…
Κι αὐτοὶ ποὺ δὲν προσέχουν εἴμαστε ἐμεῖς… Ὄχι οἱ φυλακισμένες ἤ ἡ μανδὰμ Τσοχατζοπούλου!
Υ.Γ. Δὲν τὴν ἤθελα πάντως στὴν φυλακή. Νὰ πληρώσῃ ἤθελα. Ἀλλά ποῦ;
Πηγή : http://filonoi.gr/

Όταν η ΝΔ συμπαραστεκόταν στον δολοφόνο του Τεμπονέρα, με τον νυν Χρυσαυγίτη βουλευτή! (Φωτό)

Όταν η ΝΔ επιβράβευε τον φόνο Τεμπονερα και καλούσε σε εκδήλωση συμπαράστασης στον δολοφόνο, Καλαμπόκα και είχε ομιλητή τον νυν βουλευτή της Χρυσής Αυγής στην Αχαία  Μιχάλη Αρβανίτη. 

Ναι είναι αυτό το ραμολί, που έδιωξε την γυναίκα του από το κρεβάτι τους, για να κοιμηθεί με την καραμπίνα του! 

 Είναι κατανοητό, όταν υποστηρίζουμε πως η Χρυσή Αυγή, μπορεί να πήρε δύναμη εντός της κρίσης, αλλά γεννήθηκε και συντηρήθηκε στους κόλπους του δικομματισμού (με μία πιο στενή σχέση με την ΝΔ).

Πηγή: http://anemosantistasis.blogspot.com/

Εμμονή στο έγκλημα

Του Θανάση Καρτερού
Όποιος κυκλοφορεί λίγο εκτός εξουσίας -και εντός ουσίας- το βλέπει, το ακούει και το ξέρει: Το πιο δημοφιλές θέμα συζήτησης αυτές τις μέρες είναι τι θα γίνει με τη θέρμανση τον χειμώνα. Κυκλοφορούν διαφημίσεις, μέθοδοι άνευ διδασκάλου, εμπειρίες, συμβουλές. Ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς ακούγεται και λέγεται στην αγωνιώδη προσπάθεια να βρουν οι άνθρωποι τρόπο να επιζήσουν μεν από το κρύο, αλλά να μην πεθάνουν και από την πείνα.
Και ποιοι μόνο δεν το συζητούν και θεωρούν τα πράγματα παγωμένα και παγιωμένα - τόσος ο φόρος για τα καύσιμα και όποιος αντέξει; Οι αρμόδιοι που αποφάσισαν και διέταξαν πέρσι, αλλά και φέτος, την τιμή του πετρελαίου θέρμανσης. Οι οποίοι φυσικά δεν ξέρουν ούτε τι εστί οικογένεια χωρίς θέρμανση, ούτε μαγκάλι, ούτε ξυλόσομπα, ούτε ηλεκτρική σόμπα συνδυασμένη με καμιά δεκαριά κουβέρτες. Και μιας και δεν ξέρουν, θεωρούν έξυπνο ή υποχρεωτικό να το μάθουν εκατομμύρια άλλοι.
Φέτος, όμως, κυκλοφορούν δυσοίωνες φήμες ότι ο χειμώνας θα είναι βαρύς. Αυτό σημαίνει ότι αν πέρσι πέθαναν άνθρωποι από το κρύο και τις πρωτόγονες μορφές θέρμανσης, φέτος θα πεθάνουν περισσότεροι. Ενώ, καθώς η φτώχεια από πέρσι έχει αγκαλιάσει κι άλλο κόσμο, φέτος αναμένεται η κατανάλωση ακόμα λιγότερου πετρελαίου θέρμανσης και η παραγωγή ακόμα περισσότερης μουτζούρας, αιθαλομίχλης, ρύπανσης για τις πόλεις. Και ακόμα περισσότερης μιζέριας και δυστυχίας για παιδιά, ηλικιωμένους, οικογένειες, εκατομμύρια ανθρώπους γενικώς.
Από πέρσι μέχρι φέτος, όμως, μεσολάβησε κάτι σοβαρό: Κάηκαν μαζί με εκατομμύρια τόνους από πάσης φύσεως σαβούρα και οι λογαριασμοί του Σαμαρά, του Βενιζέλου και του Στουρνάρα. Το κράτος αύξησε τον φόρο στο πετρέλαιο, αλλά τα έσοδά του μειώθηκαν. Που πάει να πει ότι αν το πετρέλαιο ήταν φτηνότερο, θα έβαζε περισσότερα, πολύ περισσότερα μάλιστα, λεφτά στα ταμεία του. Τι διάολο, λοιπόν, επιμένουν; Για να πιάσουν το πλάνο τους σε νεκρούς, σε ξεπαγιασμένους και σε δυστυχισμένους και να τους συγχαρεί η τρόικα - αυτή είναι η μόνη λογική απάντηση. Κι όποιος τη θεωρεί λαϊκισμό, ας βρει μια καλύτερη.
Πρόκειται για εμμονή στον παραλογισμό, που καταλήγει εμμονή στο έγκλημα. Και σε βάζει σε σκέψεις αν το ξεπάγιασμα, η δυστυχία, ο θάνατος, η απελπισία είναι το ανεπιθύμητο κόστος της πολιτικής τους ή ο επιθυμητός στόχος της...

Γιατί χαίρεται ο φασίστας και χαμογελάει, πατέρα;

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΝΑΝΔΡΑΝΙΣΤΑΚΗ
Είναι ωραίο να γυρίζεις ξαφνικά στα παιδικά σου χρόνια, εκεί στο μεταίχμιο της χούντας και της Μεταπολίτευσης. Τότε που μαθαίναμε ότι ο Ιωάννης Μεταξάς ήταν ο ηγέτης που είπε το ΟΧΙ στους Ιταλούς και τον φανταζόμασταν σαν έναν σύγχρονο Καραϊσκάκη, σαν έναν γίγαντα που όρθωσε το ανάστημά του στον εχθρό. Τόσο βαθιά είχε μπει στην ψυχή μου ο Μεταξάς, που όταν μου ζητούσε η μάνα μου να φάω μόνο μία σοκοφρέτα, ανέβαινα στην καρέκλα και βροντοφώναζα: «ΟΧΙ, Τσιάνο, δεν θα μας την πάρεις την Κορυτσά!».
Ώσπου άκουσα ότι το ίνδαλμά μου ήταν ένας στυγνός δικτάτορας, ένας φασίστας που κολύμπησε στο ίδιο μεσοπολεμικό ρεύμα με τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι. Δικτάτορας κανονικός, όχι της πλάκας, με διώξεις, φυλακίσεις, βασανιστήρια, με πάμπολλες μαρτυρίες για θανάτους αντιφρονούντων στις φυλακές. Διέλυσε τα συνδικάτα, καθιέρωσε τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων, κυνήγησε ακόμη και το μπουζούκι, για να μη μολυνθεί η ελληνική ψυχή.
Ένα στρατιωτικό ψώνιο, ανώτατος αξιωματικός γαρ, που είχε ως πρότυπο την αρχαία Σπάρτη, που προσπάθησε να επιβάλει τον «Γ' Ελληνικό Πολιτισμό», κάτι σαν το Γ' Ράιχ του Χίτλερ, αλλά με χλαμύδες και γελοία άσματα του στιλ «Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελάει, πατέρα;». Φασίστας αναντάν μπαμπαντάν, που αρχικά συντάχθηκε με τις δυνάμεις του Άξονα, δηλαδή με τους ομοϊδεάτες του τον Αδόλφο και τον Μπενίτο, αλλά αναγκάστηκε τελικά να κάνει πίσω, μετά τον τορπιλισμό της «Έλλης» από τους Ιταλούς. Όλα αυτά τα κατάπια. Εκείνο που δεν μπόρεσα να καταπιώ με τίποτα ήταν ότι το ίνδαλμά μου ήταν ένα κοντό ανθρωπάκι, οπότε τζάμπα ανέβαινα στην καρέκλα και φώναζα στη φουκαριάρα τη μάνα μου.
Κοντά τριάντα χρόνια έζησα στην πλάνη. Μέχρι που με φώτισε ο θεός και διάβασα το βιβλίο Ιστορίας της έκτης δημοτικού, που φέρει τη σφραγίδα του Κων/νου Αρβανιτόπουλου και της Εύης Χριστοφιλοπούλου. Το διάβασα και έμαθα ότι ο Μεταξάς ήταν όντως ο ήρωας που φαντασιωνόμουν μικρός και όχι το τέρας που μου παρουσίαζε η κυρίαρχη προπαγάνδα της Αριστεράς. Έμαθα ότι ο Μεταξάς ανέλαβε την εξουσία μετά από την «κοινωνική αναταραχή που εκφραζόταν με πορείες, διαδηλώσεις και απεργίες», ήρθε για να επιλύσει «την πολιτική αστάθεια στην Ελλάδα που ταλανιζόταν». Δεν ήταν δικτάτορας, ήταν σωτήρας, έσωσε την Ελλάδα από την αναταραχή και τον κομμουνισμό, επιτέλεσε, τηρουμένων των αναλογιών, το θεάρεστο έργο που επιτελεί σήμερα ο Αντώνης Σαμαράς. Έκανε και άλλα ο Ιωάννης, «προσπάθησε, χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα, να προσεγγίσει τους αγρότες και τους εργάτες με διάφορα κοινωνικά μέτρα», αλλά δυστυχώς αυτοί οι ατίθασοι δεν του έκατσαν.
Ωραία πράγματα συμβαίνουν σε μια Ελλάδα που η πολιτική σκηνή της βρίθει από οπαδούς της 4ης Αυγούστου: τους χρυσαυγίτες, τον Βορίδη, τον Γεωργιάδη, τον Καρατζαφέρη, τον πατέρα και τον υιό Πλεύρη και άλλους κρυφούς και φανερούς...

* Το τηλεοπτικό κανάλι Mega έστειλε επιστολή για το προχθεσινό κείμενο του Γ. Ανανδρανιστάκη. Δημοσιεύεται μαζί με την απάντηση της "Αυγής" στη σελ. 23.

Ζητήστε όλοι συγγνώμη από τον Μάκη Ψωμιάδη

Του Κώστα Βαξεβάνη
Στην μεγάλη αίθουσα του Εφετείου Αθηνών όπου δικάζεται ο Μάκης Ψωμιάδης, ελάχιστοι είναι αυτοί που παρακολουθούν τη δίκη. Οι μάρτυρες μπαίνουν, καταθέτουν γρήγορα και φεύγουν. Και βέβαια λένε τα καλύτερα για τον Μάκη. Ο μεν Αλέξης Κούγιας τον είπε «άνθρωπο της Εκκλησίας», ο Πιλάβιος της ΕΠΟ ξεπέρασε κάθε φαντασία και τόλμησε αυτό που δεν θα τολμούσε να πει ακόμη και ο πιο αφελής Έλληνας ,να τον αποκαλέσει «τίμιο».
Σε αυτή τη δίκη κλήθηκα να καταθέσω και εγώ, λόγω των εκπομπών που είχαμε κάνει στο «Κουτί της Πανδώρας» για τα στημένα παιχνίδια. Ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα τον Μάκη Ψωμιάδη από τόσο κοντά. Αυτή την επιβλητική ομολογουμένως φυσιογνωμία, που ατάραχη, με μεγάλη αυτοπεποίθηση όπως κατάλαβα, περιμένει να τελειώσει μια ακόμη «περιπέτεια».
Πιο εντυπωσιακό από τον Μάκη, ήταν το συμπέρασμα, για το πόσο ανίσχυρη είναι η Δικαιοσύνη, μπροστά στη χρήση των νόμων, από αυτόν που είναι γνωστό σε όλους τι έχει διαπράξει .Η κοινή λογική, η κοινωνική γνώση, αυτό που αντιλαμβάνεται ο κόσμος όλος, δεν επιτρέπεται να ισχύει στο δικαστήριο. Δεν ξέρω αν αυτό είναι αναγκαίος και δίκαιος τρόπος λειτουργίας της Δικαιοσύνης ή αν οι Δικαστές, πιεσμένοι χρόνια από νομισκισμούς και νομικά τερτίπια των μεγαλοδικηγόρων κατέληξαν να αποδέχονται αυτό ως αντικειμενική λειτουργία και κρίση.
Το δικαστήριο λοιπόν μου ζήτησε να καταθέσω τι γνωρίζω για τον Μάκη Ψωμιάδη. Τα περισσότερα από αυτά που γνωρίζω αφορούν το παρελθόν του, την ικανότητά του να διαπλέκεται με τις Αρχές και να διαφεύγει και αρκετές φρικιαστικές περιπτώσεις στις οποίες ήταν πρωταγωνιστής, όπως αυτή κατά την οποία βίασε με μπουκάλι ένα από τα θύματά του ,τα οποία βέβαια κρατούσαν ακινητοποιημένοι μπράβοι.
Οι συνήγοροι του Ψωμιάδη ζήτησαν από το δικαστήριο να μην ασχοληθεί με όσα κατέθετα γιατί είναι υποθέσεις που έχουν παραγραφεί. Προσέξτε τώρα το οξύμωρο: επί χρόνια ο Ψωμιάδης καταφέρνει να μην καταδικάζεται αλλά ακόμη και όταν καταδικάζεται να μην μπαίνει φυλακή. Σε πολλές από τις περιπτώσεις που αθωώθηκε, οι δικαστές αποδείχθηκε πως ανήκαν στο παραδικαστικό. Στην υπόθεση του βιασμού του θύματός του με το μπουκάλι, το ηχητικό του βιασμού το οποίο είχε ηχογραφήσει ο ίδιος, είχε βρεθεί σε έρευνα στο σπίτι του. Κανένας όμως εισαγγελέας δεν το άγγιζε. Κανένας δεν άσκησε δίωξη. Έτσι η υπόθεση παραγράφηκε.
Το αποτέλεσμα λοιπόν σήμερα είναι ο Ψωμιάδης, να κρίνεται, όπως ζητούν οι συνήγοροί του, από μηδενική βάση. Ως άνθρωπος της εκκλησίας δηλαδή και τίμιος που λέει και ο Πιλάβιος. Το δικαστήριο είναι υποχρεωμένο να παραστήσει πως έχει απέναντί του έναν πρόσκοπο, ο οποίος δικάζεται με βάση τα στοιχεία που μόλις παρουσιάζονται.
Κι όμως, ακόμη και η ίδια η παρουσία των δικηγόρων του στη δίκη, είναι η απόδειξη για το αντίθετο. Ο Ψωμιάδης εμφανίζεται να μην έχει σχέση με ομάδες και ποδόσφαιρο γιατί ποτέ δεν είχε μετοχική σχέση με αυτά. Όλα ήταν στο όνομα συγγενών του. Μηδέν φορολογική δήλωση. Την ίδια ώρα πληρώνει δύο από τους πιο μεγάλους δικηγόρους της Αθήνας (Ηρειώτη, Μιχαλόλια) για να τον υπερασπίσουν στο διακστήριο. Και το δικαστήριο πρέπει να παραβλέψει τη ζωή με τα πούρα, τα χρυσά δαχτυλίδια, τις δηλώσεις στις εφημερίδες ότι ήταν πρόεδρος της ΑΕΚ ή της Καβάλας και να τον αντιμετωπίσει ως τον φτωχό και άκληρο που δεν μπορεί να δικαστεί.
Δεν ξέρω πώς λύνονται όλα αυτά από νομικής άποψης, αλλά τέτοια αναντιστοιχία απονομής Δικαιοσύνης σε σχέση με όσα συμβαίνουν στην κοινωνία μόνο στην Κολομβία και το Μεξικό υπάρχει. Ούτε καν στη Σικελία. Δεν μπορεί η Δικαιοσύνη να χρησιμοποιεί την «αντικειμενική» λειτουργία των νόμων και αυτό να σημαίνει πλήρη διάσταση από την πραγματικότητα και την κοινωνική συνείδηση. Σε μια ελεύθερη και ίσως όχι επιστημονική κρίση, αυτά δείχνουν ένα πρόβλημα λειτουργίας της Δικαιοσύνης.
Πριν από μερικές μέρες ο Άκης Τσοχατζόπουλος καταδικάστηκε σε 20 χρόνια κάθειρξη. Η καταδίκη του δεν αφορούσε ούτε την παράβαση καθήκοντος, ούτε την απιστία, τη λειτουργία του δηλαδή ως υπουργού, αλλά το μαύρο χρήμα, αφού τα δύο αδικήματα είχαν παραγραφεί με το νόμο Βενιζέλου. Παρ’ όλα αυτά το δικαστήριο δεν αντιμετώπισε ως «τίμιο» υπουργό τον Τσοχατζόπουλο επειδή δεν υπήρχαν αυτές οι καταδίκες. Έφτασε μάλιστα στο σημείο να μην του αναγνωρίσει το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου, γιατί έκρινε πως ήταν κατ επίφαση και παραπλανητικά έντιμος.
Η τήρηση του γράμματος του νόμου είναι σίγουρα εγγύηση για τη Δικαιοσύνη. Αλλά μόνο η λειτουργία της μέσα στην κοινωνία είναι πραγματική Δικαιοσύνη. Διαφορετικά πρέπει να δεχθούμε πως ο Μάκης είναι τίμιος άνθρωπος της εκκλησίας και όλοι εμείς πρέπει να του ζητήσουμε συγνώμη.

“Δουλέψτε JUMBO – δουλέψτε τζάμπα”

Το Κείμενο μοιράστηκε κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας έξω από το JUMBO
Η νέα Jumbo-βιτρίνα φούλαρε: Με μπλούζες, παντελόνια και ζακέτες για παιδιά και εφήβους, σχολικά είδη και τζάμπα εργαζόμενους, έτοιμους να σε εξυπηρετήσουν, μόλις με 200 ευρώ το μήνα!
Τρέξε να προλάβεις! Ο θαυμαστός κόσμος των JUMBO σε περιμένει! Έχει τις χειρότερες συνθήκες εργασίας, εκδικητικές απολύσεις και ωράρια που παραβιάζονται προκλητικά και αυθαίρετα από τους εργοδότες.
Τρέξε τώρα στα JUMBO! Για να προλάβεις 70% εκπτώσεις στους…μισθούς, την ίδια ώρα που η εταιρεία παρουσιάζει ρεκόρ τζίρου, ξεπερνώντας τα 500 εκατ. ευρώ, στην ετήσια χρήση Ιούνιος 2012 – Ιούνιος 2013.
Τρέξε στα JUMBO! Για να τραγουδήσεις χαρούμενος στους εργαζόμενους “δουλέψτε JUMBO – δουλέψτε τζάμπα”. Γιατί είναι αλήθεια ότι -αν είσαι τυχερός και πιάσεις δουλειά στο θαυμαστό βασίλειο των παιχνιδιών- με τα JUMBO να ζήσεις, δεν μπορείς ούτε ώρα.
Γιατί η εταιρεία πρότεινε στους εργαζόμενους της να δουλεύουν με συμβάσεις 4ωρης απασχόλησης, οι οποίες φυσικά και παραβιάζονται, με μισθό 200 ευρώ, που δεν φτάνει στους εργαζόμενους ούτε για να αγοράσουν μαρκαδόρους για τα παιδιά τους.
Αν λοιπόν το παιδί σου ξεκινά το νηπιαγωγείο, το Δημοτικό ή το Γυμνάσιο κι εσύ τρέχεις να του πάρεις όλα τα σχολικά, τρέξε στο θαυμαστό κόσμο…
Ή μήπως να το ξανασκεφτείς; Μήπως να ψάξουμε μαζί τι κρύβεται πίσω από το θαυμαστό κόσμο της εταιρείας;
Αν είσαι άνεργος γονιός και θες να πάει το παιδί σου στο σχολείο με τα σχολικά του είδη, μάλλον δεν συναντάς την συμπάθεια ή την ανοχή της εταιρείας. Γιατί λίγες μέρες πριν, η “αγαπημένη εταιρεία για μικρούς και μεγάλους” έστειλε στο δικαστήριο έναν άνεργο πατέρα από το Βόλο για 12 ευρώ. Φαίνεται τελικά, πως στο ”παιχνίδι” του κέρδους δεν χωράνε συναισθηματισμοί.
Θυμάσαι το τελευταίο διαφημιστικό μήνυμα τη εταιρείας, που προσπαθεί να προσελκύσει το καταναλωτικό κοινό δείχνοντας τον ήρωα Jumbo να “εκτελεί” τις υψηλές τιμές των απαραίτητων για τους μαθητές προϊόντων και να “απελευθερώνει” τους “αλυσοδεμένους” γονείς; Ο ήρωας της εταιρείας ήταν “ο Jumbo, ο τιμωρός των υψηλών τιμών”.
Όμως στην πραγματική ζωή, έξω από τις κάμερες και το μάρκετινγκ, ο Jumbo όχι μόνο δεν έσπασε την…αλυσίδα που έσερνε μαζί του ο άνεργος πατέρας στο Βόλο μαζί με μια λίστα σχολικών ειδών, στην οποία αδυνατούσε να ανταποκριθεί οικονομικά, αλλά αντίθετα του πέρασε χειροπέδες για κλοπή μαρκαδόρων αξίας 12 ευρώ.
Ε ΡΕ, DJANGO ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΧΡΕΙΑΖEΤΑΙ!
Κέρδη στα ύψη, εργαζόμενοι στο σκλαβοπάζαρο, γονείς στο δικαστήριο.
Αφελή επιχειρηματία, ο DJANGO, ο κινηματογραφικός ήρωας που γελοιοποιείς στη διαφήμιση σου, δεν είναι δικός σου ήρωας. Είναι δικός μας. Γιατί έγινε σύμβολο της αξιοπρέπειας των δούλων. Γιατί, από άκρη σε άκρη στον κόσμο, όποιος τον είδε, κατάλαβε ότι έγινε σύμβολο της απελευθέρωσης των φτωχών από τα βασανιστήρια, τα δικαστήρια και τα σκλαβοπάζαρα που τους έσερναν κάτι τύποι σαν εσένα.
Σ” ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΡΤΥ ΔΕΝ ΧΩΡΑΜΕ ΟΛΟΙ! Στους καιρούς της κρίσης, το δίλημμα έχει γίνει πια ξεκάθαρο: Ή εμείς και η αξιοπρέπειά μας, ή αυτοί και τα ατέλειωτα κέρδη τους.
ΜΙΛΑ! ΔΡΑΣΕ! ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ!

Σκάει η βόμβα της οικονομίας στα χέρια του Αντώνη Σαμαρά

Οι γερμανικές εκλογές της 22ης Σεπτεμβρίου είχαν προβληθεί από την κυβέρνηση ως ένα οριακό σημείο μετά το οποίο θα ανοίξει ο δρόμος για τη μείωση του ελληνικού χρέους και την έξοδο από την ύφεση. Συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Πριν να σχηματιστεί η νέα γερμανική κυβέρνηση συνεργασίας, η τρόικα στέλνει συνεχώς μηνύματα που διαλύουν τις ψευδαισθήσεις για έξοδο στις αγορές σύντομα και για το τέλος της εποχής των μνημονίων. Οι πιστωτές δεν δείχνουν καμία κατανόηση στις κυβερνητικές αγωνίες για την καλλιέργεια ατμόσφαιρας αισιοδοξίας ώστε να κερδηθεί πολιτικός χρόνος. Προαναγγέλλουν τρίτο πακέτο, νέα μέτρα, δηλαδή νέο μνημόνιο την ώρα που ο πρωθυπουργός και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης έχουν δεσμευτεί κατηγορηματικά ότι δεν πρόκειται να γίνουν άλλες περικοπές εισοδημάτων. Της Αγγελικής Σπανού
Αυτό που δεν λένε είναι ότι τα ήδη δρομολογημένα μέτρα που θα εφαρμοστούν το 2014 συνιστούν ένα ακόμη κύμα λιτότητας το οποίο θα εξουθενώσει την ήδη παραπαίουσα μεσαία τάξη, η οποία αδυνατεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της έναντι του κράτους. Δηλαδή, οι μειώσεις συντάξεων θα έρθουν μέσα από τη ρήτρα αυτόματης διόρθωσης στις περιπτώσεις ταμείων που έχουν ελλείμματα και οι φόροι θα αυξηθούν μέσω των ήδη συμφωνημένων καταργήσεων φοροαπαλλαγών.

Με αυτή την έννοια, το «μπρος-πίσω» σε σχέση με τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης είναι πολύ ενδεικτικό της νευρικότητας που προκαλεί στο οικονομικό επιτελείο η αποτυχία του προγράμματος προσαρμογής και η απροθυμία των δανειστών να στηρίξουν πολιτικά την κυβέρνηση κάνοντας τα στραβά μάτια στην δυστυχία (και) των αριθμών.

Μιλώντας σήμερα στον ΑΝΤ1 ο βουλευτής της ΝΔ Νικήτας Κακλαμάνης, σχολιάζοντας τις πληροφορίες ότι ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταικούρας έστειλε  επιστολή προς τους δανειστές με αίτημα τη μείωση του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης ερήμην του κ. Στουρνάρα, είπε: «Η διαχείριση του πετρελαίου θέρμανσης ίσως είναι η αρχή του τέλους για τον Γιάννη Στουρνάρα».

Το Μέγαρο Μαξίμου και το υπουργείο Οικονομικών επιμένουν ότι «η απόφαση ήταν ενιαία», αλλά είναι γνωστό ότι ο βουλευτής της ΝΔ Γ. Βλάχος συγκέντρωνε επιστολές συναδέλφων του με αίτημα τη μείωση του συγκεκριμένου φόρου, ενώ το ΠΑΣΟΚ πιέζει προς την ίδια κατεύθυνση και το κάνει γνωστό. Άλλωστε, συνεργάτες του Ευ. Βενιζέλου έδωσαν τη μάχη της επικοινωνίας για να πείσουν ότι χάρη στην παρέμβασή του ο ενιαίος φόρος ακινήτων έγινε περισσότερο υποφερτός για τους πολλούς.

Τι δείχνουν όλα αυτά; Οπωσδήποτε καχυποψία απέναντι στον υπουργό ΟικονομικώνΓ. Στουρνάρα αλλά κυρίως την αγωνία του πολιτικού κόστους από την ακολουθούμενη πολιτική που οδηγεί εκ των πραγμάτων σε ένα ιδιότυπο ενδοκυβερνητικό blame game.

Με όποιον βουλευτή της συμπολίτευσης και αν μιλήσει κανείς θα διαπιστώσει ότι νέο μνημόνιο δεν περνάει από την παρούσα Βουλή, αλλά κανείς δεν ξέρει πώς αυτό μπορεί να αποφευχθεί όταν την ώρα που η κυβέρνηση προβάλλει το πρωτογενές πλεόνασμα οι εταίροι θυμίζουν το δημοσιονομικό κενό.

Κυβερνητικές πηγές απορούν πώς μετά τις διώξεις εναντίον βουλευτών και μελών της Χ.Α οι Βρυξέλλες δεν δείχνουν εμπράκτως την ικανοποίησή τους για μια εξέλιξη την οποία ζητούσαν εδώ και καιρό. Μέρα με τη μέρα χάνονται οι ελπίδες ότι η διαπραγμάτευση κορυφής που επιχειρεί ο πρωθυπουργός θα αποδώσει και θα ξεπεραστούν τα αδιέξοδα που φέρνει η διαβούλευση με τους εκπροσώπους της ΕΕ, του ΔΝΤ και της Κομισιόν κάθε φορά που έρχονται στην Αθήνα.

Την επόμενη εβδομάδα θα πραγματοποιηθεί συνάντηση Α. Σαμαρά και Ευ. Βενιζέλου προκειμένου να συμφωνηθεί η στρατηγική τους το επόμενο διάστημα και τη βάση των νέων δεδομένων. Και οι δύο αντιλαμβάνονται ότι είναι μονόδρομος η σύγκρουση με την Τρόικα, αν δεν αλλάξει στάση η άλλη πλευρά, όμως δεν έχουν εναλλακτική συνταγή για τη θεραπεία της πραγματικής οικονομίας, αφού η σύλληψη της μεγάλης φοροδιαφυγής δεν φαίνεται να εμπίπτει στις προθέσεις τους, παρόλο που δεν υπάρχει άλλος ρεαλιστικός τρόπος για την αύξηση των δημόσιων εσόδων.

Η θεωρία των δύο άκρων και η καλλιέργεια πόλωσης είναι το εφεύρημα με το οποίο, όπως όλα δείχνουν, η ΝΔ θα προσπαθήσει να συγκρατήσει τις δυνάμεις της. Όμως, αυτή η τακτική δέχεται ήδη εσωκομματική κριτική η οποία το επόμενο διάστημα θα ενταθεί. Ακραιφνείς "καραμανλικοί" είναι αυτοί που έχουν ακουστεί μέχρι τώρα και όπως λέγεται από πολλές πλευρές οι διαφωνούντες θα πολλαπλασιαστούν.

Ανάλογη τάση διαμορφώνεται και στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, που άλλωστε δεν κερδίζει τίποτα από τις εκτός ορίων επιθέσεις εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ. Επομένως, η ένταση τις σύγκρουσης με τον ΣΥΡΙΖΑ θα επιστραφεί με κάποιον τρόπο στη Νέα Δημοκρατία που ενδεχομένως θα δυσκολευτεί να διατηρήσει την ενδοκυβερνητική/εσωκομματική γαλήνη. Πολύ περισσότερο όταν το σενάριο σχηματισμού νέας κυβέρνησης από την ίδια Βουλή με αλλαγή πρωθυπουργού παραμένει στο τραπέζι παρασκηνιακών συζητήσεων και όχι μόνο με πρωτοβουλία της ΔΗΜΑΡ.

Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2013

Αν δεν σου βγει το σχέδιο, δεν κάνεις πραξικόπημα. Του Στέλιου Κούλογλου

Είναι γεγονός ότι τίποτα δεν πάει καλά για την κυβέρνηση. Μετά τον ΣΕΒ και την σκληρή πραγματικότητα, ακόμη και το ΔΝΤ απαξίωσε πλήρως το success story. Η δε επιχείρηση «Χρυσή Αυγή», αν και επιβεβλημένη για την προστασία της δημοκρατίας από μια εγκληματική οργάνωση, δεν φαίνεται να επιτυγχάνει τον βασικό δημοσκοπικό της στόχο: όσοι ψηφοφόροι δηλώνουν ότι δεν έχουν πλέον πρόθεση να ψηφίσουν τους νεοναζί, δεν επιστρέφουν στην αγκαλιά της «μητέρας» ΝΔ. Ακόμη και οι φιλικά προσκείμενες εταιρείες δημοσκοπήσεων δίνουν ισόπαλο αποτέλεσμα στην αναμέτρηση ΝΔ- ΣΥΡΙΖΑ, ενώ η τελευταία μέτρηση για το Tvxsδίνει προβάδισμα στην αξιωματική αντιπολίτευση.
Το βέβαιο είναι ότι οι σχεδιασμοί του Μαξίμου έχουν καταρρεύσει, αλλά αυτό δεν θα έπρεπε να αποτελεί αιτία για την επιστροφή στην θεωρία των δύο άκρωνούτε σε σκέψεις ή σχεδιασμούς που θυμίζουν άλλες εποχές. Η γνωστή θεωρία κατέρρευσε μαζί με την σύλληψη της νεοναζιστικής ηγεσίας και είναι να απορεί κανείς που σκέφτονται να την ξαναλανσάρουν. Βέβαια στις ΗΠΑ, ο κ. Σαμαράς προσδιόρισε σαν το άλλο άκρο αυτούς που θέλουν να βγάλουν την χώρα από την ΕΕ, λες και ξαφνικά τον τσίμπησε μύγα με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή τον Αλαβάνο. Στο δε Ισραήλ δεν τόλμησε την παραμικρή αναφορά, γιατί εκεί ξέρουν ότι αν βάλεις την αριστερά στο ίδιο τσουβάλι με τους θαυμαστές του Χίτλερ, απλώς τους ωραιοποιείς και τους εξωραΐζεις.

Το Μέγαρο Μαξίμου έχει δικαίωμα να ξαναδοκιμάζει αποτυχημένες συνταγές, αλλά δεν δικαιούται να παίζει με την δημοκρατία και τους θεσμούς. Αυτός ο κίνδυνος βγήκε στην επιφάνεια τις τελευταίες μέρες, με τα σχέδια κύκλων που ήθελαν να εμπλέξουν βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε διώξεις για συμμετοχή «σε εγκληματική οργάνωση» πολιτών της Χαλκιδικής, που αντιδρούν στα μεταλλεία χρυσού. Οι βουλευτές δέχονται δεκάδες τηλεφωνήματα από πολίτες που ζητούν συμπαράσταση, τους οποίους δεν γνωρίζουν προσωπικά ούτε συνεργάζονται αναγκαστικά μαζί τους. Και το να απαντά ένας βουλευτής στο τηλέφωνο ότι, αν ανέβει στην Χαλκιδική, θα τους συναντήσει, δεν σημαίνει ότι θα βρεθούν για μυστική συνάντηση στην γιάφκα της... εγκληματικής οργάνωσης.

Η αξιωματική αντιπολίτευση έχει κι άλλες ενδείξεις για την παρακολούθηση τηλεφώνων της. Κάποιες συναντήσεις στελεχών της διέρρευσαν παλιότερα υπό μορφή παραπολιτικών, υπαινικτικών σχολίων σε χαμηλού επιπέδου νεοδημοκρατικές εφημερίδες. Ο συνήθως πολύ καλά πληροφορημένος σε τέτοια θέματα Γ. Καρατζαφέρης, που είχε και παλιότερα υπαινιχθεί αντίστοιχες πρακτικές, μίλησε σαφώς για «θερμοκέφαλους» στο Μαξίμου που επιδιώκουν να μπλέξουν το ΣΥΡΙΖΑ και αναρωτήθηκε χθες ποιος είναι ο «αρχικοριός».

Όλα αυτά θα μπορούσαν να ανήκουν στην σφαίρα της παραπολιτικής, αν η κυβέρνηση έδειχνε με την όλη πρακτική της ότι σέβεται τους θεσμούς και τους κανόνες της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Αλλά δυστυχώς δεν είναι αυτή η περίπτωση. Από τις συνεχείς επιστρατεύσεις και τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου μέχρι το συστηματικό σνομπάρισμα του Κοινοβουλίου από τον πρωθυπουργό, υπάρχουν πρακτικές που δεν θυμίζουν κοινοβουλευτική δημοκρατία. Ο κ. Σαμαράς ταξιδεύει στο εξωτερικό, όπου κάνει επαφές κορυφής, κλείνοντας υποτίθεται σημαντικές συμφωνίες. Και αντί να ενημερώνει για όλα την Βουλή και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τα συζητά με τον ...κ Βενιζέλο.

Ως πρωθυπουργός την δεκαετία του 70, ο ιδρυτής της ΝΔ Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε να αντιμετωπίσει την πολύ πιο αδιάλλακτη αξιωματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ, που αμφισβητούσε μάλιστα τις στρατηγικές επιλογές της χώρας, όπως η ένταξη στην ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ. Ποτέ δεν διανοήθηκε να χρησιμοποιήσει την ΚΥΠ να την πολεμήσει. Μια φορά μίλησε για «αριστερά της αριστεράς» αλλά μέσα στην Βουλή και δίνοντας στον Α. Παπανδρέου το δικαίωμα της άμεσης απάντησης. Δεν έβαζε τον Μουρούτη να τουιτάρει ούτε τον Φαήλο να γράφει ότι «φυλάει τις σφαίρες του» για να τις χρησιμοποιήσει όχι βέβαια εναντίον της Χρυσής Αυγής (για την οποία άλλωστε του τρέχουνε τα σάλια) αλλά για «τον πραγματικό αντίπαλο», την αριστερά.

Με την εξάρθρωση της Χρυσής Αυγής, ο κ. Σαμαράς επιτυγχάνει πιθανότατα έναν στόχο που φαινόταν πολύ δύσκολος πριν την δολοφονία Φύσσα: να μην έρθει η ΝΔ τρίτη, αλλά δεύτερη, στις ευρωεκλογές του Μαίου. Είναι ήδη πολύ, αλλά αν αυτό δεν ικανοποιεί τον ίδιο ή την παράταξη του, θα μπορούσε μετά να παραχωρήσει την θέση του πρωθυπουργού σε κάποιον άλλο, χωρίς αναγκαστική προσφυγή σε εθνικές εκλογές. Δεν φταίει σε τίποτα η χώρα αν οι ψηφοφόροι δεν επιστρέφουν στην ΝΔ ή από την κυβερνητική ανικανότητα και την διαφθορά έχουν απηύδησαν και οι δανειστές. Στις δημοκρατίες, αν δεν σου βγουν τα σχέδια δεν κάνεις πραξικόπημα.

Η λίστα με τους 1.621 εργαζομένους στα νοσοκομεία και πού θα μετακινηθούν

Στο αρμόδιο Τριμελές Ειδικό Υπηρεσιακό Συμβούλιο του υπουργείου Υγείας διαβιβάστηκαν οι σχετικοί πίνακες βαθμολογικής κατάταξης και διάθεσης υπαλλήλων φορέων του υπουργείου, στο πλαίσιο της διαδικασίας κινητικότητας (υπ’ αριθμ. 3/2013 ανακοίνωση), όπως ανακοινώθηκε από το ΑΣΕΠ.
Συγκεκριμένα, αφορά τους υπαλλήλους που είχαν τεθεί σε καθεστώς διαθεσιμότητας λόγω κατάργησης των θέσεών τους, δυνάμει των διατάξεων των παρ. 1 και 2 του άρθρου 90 του ν. 4172/2013 (Α’ 167).
Επισημαίνεται, ότι ο τελικός πίνακας διάθεσης εκδόθηκε από το αρμόδιο Τριμελές Ειδικό Υπηρεσιακό Συμβούλιο του υπουργείου Υγείας.
Η διαθεσιμότητα έληξε και από το Σάββατο τα νοσοκομεία θα αρχίσουν να στέλνουν στους ανθρώπους τα χαρτιά για το ποια είναι η νέα τους θέση, ώστε να πάνε να παρουσιαστούν την ερχόμενη εβδομάδα».
ΔΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΠΙΝΑΚΕΣ

Πόσα δισ. χρωστάμε: Αυτό είναι το ελληνικό δημόσιο χρέος σε αριθμούς

Συνεχίζει να παραμένει υπέρογκο το ελληνικό χρέος, παρά την σκληρή λιτότητα και τις μεγάλες περικοπές, καθώς για το 2012 το δημόσιο χρέος ανήλθε στο 156,9% του ΑΕΠ, με το έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης να εκτιμάται στο 9% του ΑΕΠ.
Σύμφωνα με τα τα δημοσιονομικά στοιχεία που απέστειλε η ΕΛΣΤΑΤ στη Eurostat, στο πλαίσιο της Διαδικασίας Υπερβολικού Ελλείμματος, το δημόσιο χρέος ανέρχεται στα 303,9 δισ. ευρώ, ενώ το έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης ανήλθε στα 14,9 δισ. ευρώ, με το ΑΕΠ να σημειώνει εκ νέου «βουτιά», καθώς από τα 208,532 δισ. ευρώ του 2011 κατέβηκε στα 193,749 δισ. το 2012.
Ο πίνακας του ελληνικού χρέους
Πως διαμορφώθηκε το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ στα χρόνια της κρίσης:
2009: 129,7% του ΑΕΠ
2010: 148,3 του ΑΕΠ
2011: 170,3% του ΑΕΠ
2012: 156,9% του ΑΕΠ
Πως διαμορφώθηκε το δημοσιονομικό έλλειμμα τα χρόνια της κρίσης:
2009: 15,7% του ΑΕΠ
2010: 10,7% του ΑΕΠ
2011: 9,5% του ΑΕΠ
2012: 9% του ΑΕΠ
Η ραγδαία πτώση του ΑΕΠ κατά την οικονομική κρίση:
2009: 231,081 δισ. ευρώ
2010: 222,151 δισ. ευρώ
2011: 208,532 δισ. ευρώ
2012: 193,749 δισ. ευρώ

Τα δύο άκρα και ο εμφύλιος στην αίθουσα αναμονής

Δύο άκρα συνήθως ονομάζουμε συνήθως και όχι στην οργουελική καθομιλουμένη, δύο πλευρές με αντιμαχόμενα συμφέροντα, δύο πλευρές που εκπροσωπούν διαφορετικούς κόσμους, οπτικές και φιλοσοφία. Στην Ελλάδα τα νεοφιλελεύθερα think tanks έσπευσαν να προπαγανδίσουν πως Αριστερά και Δεξιά είναι το ίδιο πράγμα, ότι οι πρακτικές τους ταυτίζονται.
Μέχρι τώρα οι επιθέσεις των μπράβων και των ναζιστών έμπαιναν στην ζυγαριά με τις καταλήψεις και τις μάχες των κατοίκων στις Σκουριές, εξισώνοντας την ωμή βία και την κυνική πείνα του κεφαλαίου για περισσότερο κέρδος εις βάρος της ποιότητας ζωής, με την αντι-βία ανθρώπων που απλά αντιδρούν όταν απειλούνται, είτε ως άτομα, είτε ως ομάδες.
Αυτό το επικοινωνιακό τέχνασμα επιχειρεί να χαρακτηρίσει το ίδιο επικίνδυνες την επίθεση με την άμυνα, τον θύτη με το θύμα. Και ιστορικά να το δούμε, δεν γίνεται να βάλουμε στο ίδιο τσουβάλι τους ταγματασφαλίτες, συνεργάτες των Γερμανών, με τους αντάρτες. Και ποιο μπορεί να είναι το…άλλο άκρο που ευαγγελίζονται; Οι αναρχικοί ή ο ΣΥΡΙΖΑ; Ας αφήσουμε τους πρώτους, γιατί είναι ένα ετερόκλητο σύνολο ατόμων χωρίς συγκεκριμένη δομή και που συνήθως μπαίνει στο πολιτικό περιθώριο. Ακόμα και για μη αποδείξιμα γεγονότα, όπως η τραγωδία στην Marfin.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο πραγματικός στόχος αυτής της θεωρίας, όχι επειδή είναι πραγματικά επικίνδυνος για το σύστημα, εξάλλου ένα κεντρώο κόμμα είναι με κάποιους αριστερούς, αλλά για να ανακοπεί η πορεία του δημοσκοπικά. Επίσης στόχος είναι να καταπνίξουν τις κοινωνικές διαμαρτυρίες που προκαλούν οι πολιτικές λιτότητας. Άρα τι έχουμε εδώ; Την προβολή του μαχαιριού ως δίδυμο αδελφάκι της πολιτικής ανυπακοής. Αν δεν πληρώνεις διόδια ας πούμε σε εργολάβους που έκαναν τσιφλίκι τους αυτοκινητόδρομους, είσαι σαν αυτόν που τραμπουκίζει.
Η δικαιολογία των υποστηρικτών της θεωρίας των δύο άκρων είναι πως αντίδραση, η “βία” όπως την βαφτίζουν, απέναντι στην “νομιμότητα”, προετοιμάζει το έδαφος και για την βία των μαχαιριών. Σαν  να μην έφτανε αυτό, οι σκληροπυρηνικοί οπαδοί της θεωρίας, πιστεύουν πως μ’ αυτό τον τρόπο ενισχύεται το κράτος καταστολής, ως μόνη απάντηση απέναντι στην “δεξιά και αριστερή βία” (sic).
Βέβαια θα πρέπει να μας εξηγήσουν τι σχέση μπορεί να έχει η διαμαρτυρία ως μόνο “όπλο” του πολίτη, με το πραγματικό όπλο που “καθαρίζει” μετανάστες και μη αποδεκτούς. Η θεωρία των δύο άκρων λειτουργεί αποκλειστικά και μόνο υπέρ του φασισμού, γιατί είναι φασιστική η οπτική της. Δεν είναι τυχαίο που ποτέ η Χρυσή Αυγή δεν διαμαρτυρήθηκε για τα δύο άκρα.
Επίσης, με το να θέσεις ως εξουσία δύο άκρα, έρχεσαι ως ο σοφός κηδεμόνας που παρατηρεί δύο παιδιά που τσακώνονται κι έρχεται να τα χωρίσει και να τα νουθετήσει. Έτσι θέλει να φαίνεται στα μάτια των νοικοκυραίων η κυβέρνηση. Για να τους πάρει πάλι στην αγκαλιά της και να παρέχει “τάξη και ασφάλεια” από τα “κακά παιδιά”. Έτσι παρουσιάζεται και ως εγγυητής ομαλότητας, αποκρύπτοντας τις πολιτικές επιλογές που γεννούν  βία και περιθώριο. Φυσικά ουδετερότητα δεν υπάρχει πουθενά.
Η κυβέρνηση Σαμαρά πολλάκις υιοθέτησε εμφυλιοπολεμική ρητορική, ενώ πρόσφατες δηλώσεις στελεχών της για την Αριστερά, ήρθαν να προστεθούν στην δήλωση του πρωθυπουργού μετά τις συλλήψεις των χρυσαυγιτών. Μίλησε για το “άλλο άκρο που θέλει έξοδο από την Ε.Ε. και το ευρώ“. Η χώρα μπαίνει σε  επικίνδυνες ατραπούς, πολύ πιο σκοτεινές απ’ ότι ως τώρα. Και ναι πράγματι τα δύο άκρα υπάρχουν. Είναι ο άναρχος καπιταλισμός και το έκτρωμά του, ο φασισμός. Στην περίπτωσή μας, η ακροδεξιά του Σαμαρά θέλει να παίζει μόνη της στο πολιτικό παιχνίδι γι’ αυτό επιχειρεί την εξουδετέρωση των αντιπάλων της. Επιπροσθέτως τσακίζει τις λαϊκές αντιδράσεις (με τον λαό να μην είναι άμοιρος ευθυνών) δημιουργώντας κλίμα εμφυλίου όχι μόνο βάσει του ταξικού εγκλήματος που διαπράττει, αλλά στο δίπολο ομαλότητα-αταξία.
Όταν η βία επικρατήσει, αρχίζει να γίνεται λόγος για ειρήνη και ησυχία.
Comte de Saint-Simon
 http://strangejournal.wordpress.com/

ΣΥΡΙΖΑ: Ο Σαμαράς είναι ο αρχιερέας του πολιτικού διχασμού

Το Γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήρισε τον Αντώνη Σαμαρά «αρχιερέα του πολιτικού διχασμού». Είναι χαρακτηριστικά τα ερωτήματα που απευθύνει: «Ποιος πυροδοτεί τη βία και την ένταση; Ως πότε θα ρίχνετε λάσπη στους κοινωνικούς αγώνες και στην Αριστερά, στοχεύοντας στη δημιουργία ενός κλίματος έντασης και εμφυλιοπολεμικού διχασμού;»
Με τη σημερινή ομιλία του στην Πολιτική Επιτροπή της ΝΔ, ο Αντώνης Σαμαράς διέψευσε πανηγυρικά όσους ήλπισαν ότι η εξάρθρωση της Χρυσής Αυγής θα σηματοδοτούσε πολιτική στροφή της κυβέρνησης σε μετριοπαθέστερες θέσεις.

Συγκεκριμένα, ο Αντώνης Σαμαράς: 
Ομολόγησε πως για πολύ μεγάλο διάστημα, η κυβέρνησή του ανεχόταν τα εγκλήματα της Χρυσής Αυγής, μην έχοντας την πολιτική βούληση να αναμετρηθεί μαζί της: «Μετά το έγκλημα στο Κερατσίνι, η Πολιτεία έδρασε γρήγορα, η Δικαιοσύνη συνέλαβε, απέδωσε κατηγορίες σε βουλευτές, κάτι που δεν έχει ξαναγίνει σε ευρωπαϊκή χώρα. Τώρα δείξαμε ότι υπάρχει και πολιτική βούληση και αυτό είναι σημαντικό βήμα προς τα εμπρός.»
Ενώ σε μια αποστροφή του λόγου του αποστασιοποιήθηκε υποκριτικά από τη θεωρία των δύο άκρων, λίγο πιο κάτω την ανέπτυξε αναλυτικά, στοχοποιώντας με χυδαίο τρόπο τον ΣΥΡΙΖΑ. Απέδειξε ότι όχι μόνο την αποδέχεται, αλλά ο ίδιος είναι ο αρχιτέκτονάς της. «Δημοκρατικό κόμμα δεν μπορεί να κάνει διάκριση ανάμεσα στην καλή και κακή βία και καλώ όλα τα κόμματα να στηρίξουμε τη νομιμότητα, χωρίς υποσημειώσεις και "ναι μεν αλλά". Η θεωρία της καλής και κακής βίας τροφοδοτεί τη βία και τον εξτρεμισμό»
Έκανε σαφές ότι θα επιμείνει μέχρι τέλους στη μνημονιακή πολιτική η οποία οδηγεί την κοινωνία στην εξαθλίωση και ανοίγει τον δρόμο στον εκφασισμό. Μάλιστα, σε μια επίδειξη πολιτικού αμοραλισμού απέδωσε την προφανή αποτυχία της ακολουθούμενης πολιτικής σε… φήμες και δημοσιεύματα! «Αλλάζουμε την πορεία της χώρας και σύντομα θα φανεί στην κοινωνία και θα το νιώσει ο καθένας».

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *