Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2013

Παγκόσμιο φαινόμενο! Έχουμε λιγότερους νοσηλευτές και από ιατρούς, του Σ. Πολίτη

Σύμφωνα με πίνακα που δημοσιεύθηκε στο ιστολόγιο των εργαζομένων στο Σισμανόγλειο, η Ελλάδα έχει λιγότερους νοσηλευτές και απο ιατρούς, κάτι που σύμφωνα με τον πίνακα από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, δεν συμβαίνει σε καμία άλλη χώρα του κόσμου. 
Με βάση τον Πίνακα, το LEFTeria-news κάνει ορισμένες διαπιστώσεις. Η Ελλάδα έχει 3.9 νοσηλευτές για 1000 άτομα, ενώ ενδεικτικά η Γαλλία 7.24, Γερμανία 9.72, Εσθονία 8.5, Ιρλανδία 15.2, Ιταλία 5.44, Λθουανία 7.6, Πολωνία 4.9, Ολλανδία 13.73, Νορβηγία 14,84.
 
 
 
 
 
 
 
 
Με τον δείκτη 3.9/1000 άτομα, είμαστε ουσιαστικά στην ίδια κατάταξη, με χώρες τις ΕΕ, όπως Βουλγαρία 3.75, Κύπρος 3.76, Ρουμανία 3.89.
Δεν είναι μόνο ότι έχουμε ελάχιστους νοσηλευτές, αλλά και αυτοί έχουν δεχθεί περικοπές γύρω στο 40% των αποδοχών τους και με εξαντλητικά ωράρια.
 
 
Ουσιαστικά εργάζονται με απάνθρωπες αλλεπάλληλες βάρδιες: Απογευματινή 3μ.μ.-11μ.μ, Πρωινή 7π.μ.-3μ.μ., Νυχτερινή 11μ.μ.-7π.μ.. Και φυσικά χωρίς το νομικά κατοχυρωμένο 12ωρο ανάπαυσης
 
 
Τον Φεβρουάριο 2013, το Δίκτυο FRANCE 24 είχε μεταδώσει ένα εκτεταμένο ρεπορτάζ από τα ελληνικά νοσοκομεία, κάνοντας λόγο για διαλυμένο Σύστημα Υγείας, για τις φαρμακευτικές & για γιατρούς και νοσηλευτές που αγωνίζονται
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
70% περισσότεροι αστυνομικοί από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
 
Βέβαια το Κράτος έχει ρίξει ο βάρος αλλού.
 
Στην Ελλάδα έχουμε τούς περισσότερους αστυνομικούς σε αναλογία πληθυσμού στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Συγκεκριμένα έχουμε 5 αστυνομικούς ανά 1000 κατοίκους με τον  μ.ο. στην ΕΕ να κυμαίνεται στο 2,9.
 
Ουσιαστικά μιλάμε για 70% επάνω, με στοιχεία 2010, πριν προσληφθούν δηλαδή και οι νεοι Δελτα-Δίας!
 
Το θέμα το έθιξαν οι ίδιοι οι αστυνομικοί καθώς είναι πανευρωπαϊκό ρεκόρ το ένας αστυνομικός ανά 200 πολίτες
 
 
 
 
 
Τέλος για να μην βγει κανένα νεοφιλελεύθερο παπαγαλάκι και διαβάσει τον Πίνακα κατά το δοκούν, αναρτούμε και ένα άρθρο του Σπυρίδωνα Πολίτη Ειδικού Παθολόγου-Διαβητολόγου στοiatropedia σχετικά με το αν έχουμε πολλούς ή λίγους ιατρούς στην Ελλάδα.
 
Πάντως νοσηλευτές δεν έχουμε ούτε για δείγμα!
 
 
 
 
 
 
Τελικά έχουμε πολλούς ή λίγους γιατρούς στην Ελλάδα;
Την ώρα που η τρόικα ζητά μετ΄επιτάσεως απολύσεις γιατρών από τον  ΕΟΠΥΥ δεν είναι λίγοι εκείνοι που προβάλλουν το επιχείρημα πως η Ελλάδα έχει διπλάσιο αριθμό ιατρών αναλογικά με τον πληθυσμό της.
Μάλιστα δεν χάνουν ευκαιρία το επιχείρημα αυτό να το υπενθυμίζουν κάθε φορά που επίκεινται αλλαγές  στον ευαίσθητο χώρο της υγείας.
Τελικά όμως τι ισχύει.Τι λένε οι ειδικοί;
Διαβάστε στο επιστημονικό  άρθρο, που ακολουθεί ποιες είναι οι αλήθειες και ποια τα ψέματα
 
 
 
Του Σπυρίδωνα Πολίτη
Ειδικού Παθολόγου-Διαβητολόγου
 
Tον τελευταίο καιρό, ιδιαίτερα τώρα που βρίσκονται προ των πυλών οι αλλαγές στο δημόσιο σύστημα υγείας και στην Πρωτοβάθμια Περίθαλψη Υγείας (ΠΦΥ), ακούγεται απ' τα χείλη στελεχών του υπουργείου και κάποιων ειδικών της οικονομίας της υγείας πως η Ελλάδα έχει διπλάσιο αριθμό ιατρών, κι ότι αυτός ο υπερπληθωρισμός είναι ένας βασικός παράγοντας αδυναμίας μείωσης των δαπανών υγείας.
 
Ένας απλός αναγνώστης, γιατρός ή μη, πολλές φορές αδυνατεί, για άλλη μια φορά, να φιλτράρει τις πληροφορίες και τα στοιχειά που παραθέτονται από διάφορες πλευρές.
Σε αυτό το κείμενο θα προσπαθήσω να αναλύσω λίγο το θέμα, να φιλτράρω τις πηγές και να θέσω μερικά ερωτήματα, προσπαθώντας να δώσω και κάποιες απαντήσεις και περαιτέρω τροφή για σκέψη.
 
Το πρώτο ερώτημα που έρχεται σε κάποιον που διαβάζει τις διάφορες δηλώσεις είναι: πόσους ιατρούς έχουμε τελικά στην Ελλάδα;
 
Το ερώτημα μπορεί να ακούγεται αστείο αφού δεν θα έπρεπε να υπάρχει ιδιαίτερος προβληματισμός επ' αυτού. Πέντε πάνω πέντε κάτω, δεν θα έπρεπε να επηρεάζουν τις όποιες αποφάσεις. Όμως άλλοτε ακούγεται και γράφεται ότι είναι 60000, άλλες φορές γίνονται 65000, κι άλλες 70-72000! Η απόκλιση απ τους 60000 ως τους 72000 είναι εμφανές ότι είναι πολύ μεγάλη, γύρω στο 16%.
 
 
Η λύση του προβλήματος πιθανότατα οφείλεται στο τρόπο μέτρησης. Ο ΟΟΣΑ (OECD) που θεωρητικά παίρνει τα στοιχεία απ την ΕΛΣΤΑΤ, στην τελευταία του ετησία ανάλυση (Health at a glance 2012) μιλά για 64-65000 ιατρούς στην Ελλάδα (6,1 ιατρούς ανά 1000 κατοίκους).
 
Επισημαίνει μάλιστα ότι στην Ελλάδα, όπως και σε κάποια άλλα κράτη, αυτός ο αριθμός δεν εμπεριέχει μόνο τον ενεργό αριθμό ιατρών, αλλά κι εκείνων των ιατρών που καταλαμβάνουν κι άλλες θέσεις χωρίς να ασκούν ιατρική (πχ ακαδημαϊκές, δημόσιας υγείας).
 
Αντίθετα οι περισσότερες χώρες στον αριθμό ιατρών προσμετρούν μόνο τον ενεργό αριθμό ιατρών που ασκούν ιατρική. Το τελευταίο μπορεί να φαίνεται ασήμαντο, αλλά ο ίδιος ο ΟΟΣΑαναφέρει ‘Practising physicians are defined as doctors who are providing care directly to patients. In some countries, the numbers also include doctors working in administration, management, academic and research positions  (“professionally  active”  physicians),  adding another 5-10% of doctors. Portugal reports all physicians entitled to practice, resulting in an even greater overestimation.’
 
Από που προκύπτουν οι υπόλοιποι; Πιθανόν απ τους οδοντιάτρους. Ο ΟΟΣΑ στις μελέτες του κρατεί ξεχωριστά τις δυο κατηγορίες, και τις αναλύει στατιστικά διαφορετικά θεωρώντας τα 2 διαφορετικά επαγγέλματα (αφού η εκπαίδευση κι ο τίτλος αποκτάται μέσω διαφορετικού πτυχίου).
Και γι αυτό δημοσιεύει διαφορετικό μέσο όρο ιατρών ανά 1000 κατοίκους και διαφορετικό μέσο όρο οδοντιάτρων ανά 1000 κατοίκους.
 
Το γιατί στην Ελλάδα μετράμε αυτά τα μεγέθη διαφορετικά και κατά το δοκούν μάλλον είναι άλλο ερώτημα που δεν είναι σκοπός μου να το απαντήσω μέσα απ αυτό το κείμενο.
 
Το επόμενο ερώτημα που ίσως έρχεται σε κάποιου το μυαλό είναι το εξής: όταν λέμε ότι έχουμε διπλάσιους ιατρούς στην Ελλάδα, τι εννοούμε; Έχουμε διπλάσιους ιατρούς απ όσους χρειαζόμαστε ως χώρα? Έχουμε διπλάσιους ιατρούς απ τον ιδανικό αριθμό ιατρών ανά 1000 κατοίκους? Διπλάσιους ως προς τι τέλος πάντων?
 
Η απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα είναι πολύ πιο πολύπλοκη και διφορούμενη απ το προηγούμενο ερώτημα.
 
Η πρώτη επιμέρους απάντηση, η πιο απλή απ όλες, είναι ότι όταν μιλούν για διπλάσιο αριθμό ιατρών το μέτρο σύγκρισης είναι οι υπόλοιπες χώρες του ΟΟΣΑ. Είναι δηλαδή ένας απλός αριθμητικός μέσος όρος των χωρών που συμμετέχουν στις μελέτες του ΟΟΣΑ και που αυτή την στιγμή είναι περίπου 3,4 ιατροί ανά 1000 κατοίκους (με στοιχεία που έδωσαν οι χώρες ως το 2010, βάσει του health at a glance 2012).
 
Το ‘αυτή την στιγμή’ είναι πολύ σημαντικό καθώς, μόλις πριν 4 χρόνια, στην ανάλυση του ο ΟΟΣΑ έδινε αυτό τον μέσο όρο στους 3,1 ιατρούς ανά 1000 κατοίκους (με την Ελλάδα να έχει 5,4 ιατρούς ανά 1000 κατοίκους, με στοιχεία αναφοράς ως το 2007). Απ αυτούς τους αριθμούς είναι σαφές πως δεν μιλάμε για έναν ιδανικό μέσο όρο ιατρών ανά 1000 κατοίκους, αλλά από έναν δυναμικό μέσο όρο που αλλάζει, και μάλιστα γοργά, με τα χρόνια.
 
Ποιος είναι λοιπόν ο ιδανικός αριθμός ιατρών ανά 1000 κατοίκους? Αυτή η πολύ απλή ερώτηση έχει και την πιο πολύπλοκη απάντηση. Ο αριθμός των ιατρών που χρειάζονται σε μια κοινωνία εξαρτάται από πολλούς επιμέρους παράγοντες, μερικοί των όποιων είναι η ηλικία του πληθυσμού, οι νόσοι που ενδιαφέρουν τον συγκεκριμένο πληθυσμό και φυσικά την γεωγραφία μιας χώρας, κυρίως επειδή η σωστή κάλυψη του πληθυσμού εξαρτάται κι απ τον αναγκαίο χρόνο πρόσβασης στον ιατρό ή στις μονάδες υγείας.
 
 
Είναι λογικό επόμενο ο αριθμός των ιατρών της επίπεδης Ολλανδίας  σε  μια χώρα όπως η μεσογειακή Πολυνησία που είναι η Ελλάδα να μην μπορεί να καλύψει όλο τον γεωγραφικό χώρο της τελευταίας. Όπως το ότι στην Βρετάνια σε κάθε οικογενειακό ιατρό αναλογούν 1700 ασθενείς, δεν αναιρεί την ανάγκη σε μια δύσκολα προσβάσιμη περιοχή, όπως είναι κάποια ελληνικά νησιά ή βουνά, να υπάρχει ένας ιατρός έστω και για τους 1000 κατοίκους που επιμένουν να την κατοικούν.
 
Με αλλά λόγια, μια απόλυτη αδιαμφισβήτητη επιστημονικά τεκμηριωμένη απάντηση στο ερώτημα "ποιος είναι ο ιδανικός αριθμός ιατρών ανά 1000 κατοίκους για μια χώρα", δεν υπάρχει. Υπάρχουν επιμέρους μελέτες για συγκεκριμένες χώρες ή ακόμη και περιοχές ή μητροπολιτικές ενότητες, αλλά φυσικά λαμβάνουν υπόψη τους τις διάφορες παραμέτρους που αναφέραμε παραπάνω. Ένας υγειονομικός χάρτης θα βοηθούσε να καταλάβουμε καλύτερα τις ανάγκες τις χώρας, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει ολοκληρωθεί.
 
Το ότι δεν υπάρχει απόλυτος αριθμός αποδεικνύεται άλλωστε κι από άλλο ένα γεγονός. Όπως έγραψα παραπάνω, ο μέσος όρος ιατρών ανά 1000 κατοίκους στις χώρες του ΟΟΣΑ πέρασε απ το 3,1 του 2009 (τα οποία στοιχεία όμως αναφέρονται στο 2007 όπως είπαμε) στο 3.4% του 2012. Η Γερμάνια, χώρα που παίρνουμε ως πρότυπο τα τελευταία 3 χρόνια, είχε στην έκθεση του ΟΟΣΑ του 2009 3,5 ιατρούς ανά 1000 κατοίκους. Θα περίμενε λοιπόν κάνεις να σταματήσει να παράγει ιατρούς, κι ακόμη περισσότερο να εισάγει ιατρούς όπως κάνει ιδιαίτερα τα τελευταία 2 χρόνια.
 
 
Αντίθετα στην έκθεση του ΟΟΣΑ του 2012 εμφανίζεται με 3,7 ιατρούς ανά 1000 κατοίκους, και παρότι συνεχίζει να βρίσκεται πάνω απ τον μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ συνεχίζει να εισάγει νέους ιατρούς! Το ίδιο ‘παράλογο φαινόμενο’ εμφανίζουν κι οι περισσότερες δυτικοευρωπαϊκές χώρες που βρίσκονται πάνω απ τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ, μεταξύ των όποιων η Αυστρία (από 3,8 στο 4,8), η Σουηδία, η Δανία, αλλά και η Ισπανία, Πορτογαλία, Νορβηγία, Ελβετία (όπως φυσικά αύξηση είχαν κι χώρες κάτω απ τον μέσο όρο των χωρών ΟΟΣΑ).
 
 
Η ίδιες εκθέσεις του ΟΟΣΑ διαχρονικά συνεχίζουν να προβληματίζονται για τον απαιτούμενοαριθμό ιατρών τονίζοντας μεταξύ άλλων ‘Forecasting the future supply and demand of doctors is difficult, because of uncertainties concerning overall economic growth, changes in physician productivity, advances in medical technologies, and the changing roles of physicians versus other care providers......’ (2009) και ‘A number of countries are also considering the development of new roles for other health care providers, such as advanced practice nurses, to respond to growing demands for primary care’ (2012).
 
Έτσι κάποιες χώρες για να καλύψουν κάποιες ελλείψεις και κενά στην πρόσβαση πρωτοβάθμιας περίθαλψης και να αποφορτίσουν την εργασία του ιατρού είτε δημιουργούν νέες ειδικότητες σπουδών, όπως ο ‘βοηθός ιατρού’ στην Γερμάνια (που θυμίζω έχει περισσότερους ιατρούς απ τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ) είτε επιτρέπουν κάποιες ιατρικές πράξεις σε άλλες ήδη υπάρχουσες ειδικότητες όπως τους νοσηλευτές, κυρίως στα αγγλοσαξονικά κράτη και συνήθως μετά από διετή ή τριετή επιπλέον εκπαίδευση, ή και τους φαρμακοποιούς (στις χώρες όπου εφαρμόζονται αυτές οι λύσεις έχουν μεγαλύτερο αριθμό νοσηλευτών ή και φαρμακοποιών εν συγκρίσει με αυτόν των ιατρών, κι αντίθετα με όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα).
 
Τα στοιχεία του 2015 θα είναι πολύ ενδιαφέροντα για την Ελλάδα, καθώς θα αναφέρονται και στο πόσοι ιατροί αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν σε προορισμούς που συνεχίζουν να ζητούν ιατρούς (θυμίζω πως το 2015 θα έχουμε τα επεξεργασμένα στοιχεία του 2013).
 
Ένα τελευταίο ερώτημα είναι αν ευσταθεί ο ισχυρισμός που ακούγεται πολύ συχνά, πως ο μεγάλος αριθμός ιατρών αυξάνει τις δαπάνες υγείας γιατί παράγει προκλητή ζήτηση υπηρεσιών  Αυτό το παλιό δόγμα, που είχε και έχει τους οπαδούς του, χάνει τα τελευταία χρόνια έδαφος. Και φυσικά χάνει έδαφος απλά γιατί οι αριθμοί λένε αλλά.
Για να μην μακρηγορήσω με επιμέρους αριθμούς παραθέτω ένα απλό κι ερασιτεχνικό δικό μου διάγραμμα, που στηρίζεται φυσικά στα στοιχεία της τελευταίας έκθεσης του ΟΟΣΑ.
 
 
 
 
Inline image 1 
 
Όπως φαίνεται απ το διάγραμμα, υπάρχει διασπορά στις τιμές, κάτι που λέει πως ο αριθμός ιατρών σε μια χώρα δεν είναι ευθέως ανάλογος με τις δαπάνες υγείας. Έτσι η Γαλλία που έχει μόνο 3,3 ιατρούς ανά 1000 κατοίκους ξοδεύει 11,6% του ΑΕΠ σε δαπάνες υγείας. Ακόμη χειρότερα η Ολλανδία με 2,9 ιατρούς ανά 1000 κατοίκους ξοδεύει 12% του ΑΕΠ σε δαπάνες υγείας, όταν η Ιταλία με 3,7 ιατρούς ανά 1000 κατοίκους ξοδεύει μόνο 9,3% του ΑΕΠ σε δαπάνες υγείας. Το ίδιο και Σουηδία που παρόλο που έχει 3,8 ιατρούς ανά 1000 κατοίκους ξοδεύει μόνο το 9,6% του ΑΕΠ σε δαπάνες υγείας.
 
Ακόμη κι Αυστρία που έχει τους περισσότερους ιατρούς μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ μετά από την Ελλάδα, 4,8 ανά 1000 κατοίκους, ξοδεύει 1% λιγότερο του ΑΕΠ σε σχέση με την Ολλανδία των 2,9 ιατρών ανά 1000 κατοίκους!
 
Είναι προφανές πως οι δαπάνες υγείας έχουν σχέση με πολλούς περισσότερους παράγοντες απ ότι ο αριθμός ιατρών κι τεχνητή ζήτηση που μπορεί αυτοί να προκαλέσουν.
 
Μια άλλη ερώτηση που μπορεί να έρθει αυτόματα είναι η εξής: μήπως σε χώρες με περισσότερους ιατρούς ειδικοτήτων αυξάνει η δαπάνη υγείας? ‘Εδώ ένα στατιστικό διάγραμμα ή πινάκας θα ήταν πιο πολύπλοκο να φτιαχτεί και να εξηγηθεί. Όμως φτάνει μια απλή αναλυτική σύγκριση των διαφόρων χωρών με τις ίδιες δαπάνες, στηριζόμενη πάντα στις εκθέσεις του ΟΟΣΑ.
 
Έτσι αν κάνουμε σύγκριση μεταξύ 2 χωρών με περίπου τον ίδιο αριθμό ιατρών γενικής ιατρικής και ειδικών, όπως η Σουηδία κι Δανία, έχουμε: Σουηδία δαπάνη 9,6% ΑΕΠ, αριθμός ιατρών 3.8/1000 κατοίκους, 17% ιατροί γενικής ιατρικής. Δανία δαπάνη 11,1% ΑΕΠ , αριθμός ιατρών 3.5/1000 κατοίκους, 21% ιατροί γενικής ιατρικής.
 
Άλλο ένα παράδειγμα είναι το ζεύγος Πορτογαλία και Γαλλία: Πορτογαλία δαπάνη 10.7%, 3,8 ιατροί ανά/1000 κατοίκους, 50% ιατροί γενικής ιατρικής. Γαλλία δαπάνη 11,6%, 3,3 ιατροί/1000 κατοίκους, 49% ιατροί γενικής ιατρικής.
Αλλά ακόμη κι αν πάρουμε 2 χώρες με την ίδια δαπάνη υγείας όπως το ζεύγος Ιρλανδία και Ιταλία, τα αποτελέσματα σύγκρισης δεν αλλάζουν: Ιταλία δαπάνη 9,3% ΑΕΠ, 3,7 ιατροί/1000 κατοίκους, 26% γενικής ιατρικής, Ιρλανδία δαπάνη 9,2% ΑΕΠ, 3,1 ιατροί/1000 κατοίκους, 66% γενικής ιατρικής.
 
Απ όλα τα παραπάνω προκύπτει ένα μόνο τελικό συμπέρασμα και ένας μεγάλος προβληματισμός: αν δεν υπάρχει κάποιος ιδανικός απόλυτος αριθμός ιατρών ανά 1000 κατοίκους, εμείς στην Ελλάδα πόσους χρειαζόμαστε και πόσους μπορούμε να απορροφήσουμε; Μέχρι να φτιαχτεί ένας υγειονομικός χάρτης δύσκολα θα μπορέσουμε να πλησιάσουμε τον ακριβή αριθμό. Αλλά ακόμη κι αν τον φτιάξουμε, θα δημιουργηθεί ένα νέο ερώτημα: τι πόρους διαθέτουμε και τι ποιότητα υπηρεσιών θα θελήσουμε ή θα μπορέσουμε να παρέχουμε.
 
ΥΓ: σε περίπτωση που κάποιος αναρωτηθεί γιατί τόση επίμονη στις εκθέσεις του ΟΟΣΑ κι όχι σε άλλες μελέτες/δημοσιεύσεις άπλα, γιατί οι διάφοροι αριθμοί που ακούγονται απ την κυβέρνηση, την τρόικα και άλλους φορείς, στηρίζονται πάνω σε αυτές τις εκθέσεις.
 
Σπυρίδων Πολίτης spirospolitis@yahoo.it
Ειδικός Παθολόγος-Διαβητολόγος
Κέρκυρα
Πηγή: Lefterianews
 

Σαράντα χρόνια, πάνω-κάτω

Της Ευγενίας Λουπάκη
Σαράντα χρόνια τώρα, πάνω - κάτω, περπατάω, πάνω - κάτω, πάνω -κάτω, την ίδια διαδρομή, πάνω - κάτω. Άλλοτε πιο γρήγορα, νευρικά, θυμωμένα, άλλοτε πιο αργά, σκεπτικά, κουρασμένα, πάνω - κάτω. Πολυτεχνείο - πρεσβεία. Με τα πάνω και τα κάτω. Ίσως γιατί ερωτεύθηκα μια ημερομηνία, που λέει και το τραγούδι, ίσως γιατί αθώοι είμαστε μόνο όταν ονειρευόμαστε, που λέει ένα άλλο τραγούδι, ίσως γιατί γραπώνομαι απ' την αποκοτιά της εφηβείας μου, από εκείνη "την ηλικία της οδύνης", ίσως γιατί εκεί συναντώ τους παλιούς μου φίλους και τα παιδιά τους, με μάτια που δεν αλλάζουν χρώμα ούτε τρόπο να κοιτάνε, άλλο τραγούδι αυτό, ίσως γιατί η ρίζα με τραβάει βαθιά μέσα στα βουρκωμένα μάτια του ΕΛΑΣίτη που παραδίνει τ' όπλο του με βουβή λύσσα, ξέροντας ότι παραδίνει την πατρίδα του και τη ζωή του.
Σαράντα χρόνια τώρα, πάνω - κάτω, υπερασπίζομαι το δικαίωμά μου στη συγκίνηση. Σ' αυτή τη συνηθισμένη λέξη, κατέληξα ύστερα από πολλή σκέψη. Αυτό το αλλόκοτο μείγμα πνιγμού, θυμού, απόγνωσης, ελπίδας, αυτά τα ανεξήγητα και απρόσκλητα δάκρυα που μ' επισκέπτονται κάθε χρόνο στα μέσα του σκυθρωπού Νοέμβρη, δεν είναι άλλο παρά συγκίνηση. Και μη συνοφρυώνεσαι, υποψήφιε σχεδιαστή του αχαρτογράφητου μέλλοντος, άκου προσεκτικά αυτό που σου λέω: Η συγκίνηση δεν είναι όρος συναισθηματικός, είναι όρος βαθιά πολιτικός. Σε παίρνει μαζί της, σε κινεί και σε βγάζει στον δρόμο. Χωρίς να σε νοιάζει αν στον δρόμο είναι εκατό ή εκατό χιλιάδες, αν το Πολυτεχνείο "ξέφτισε", ή έγινε "της μόδας" ξανά. Άκουσέ με προσεκτικά, και μην ψάξεις κίνητρα αυτοδικαίωσης πίσω απ' τα λόγια μου. Σου μιλάει ένας άνθρωπος, που ΔΕΝ ήταν μέσα στο Πολυτεχνείο. Σου μιλάει ένας άνθρωπος που συγκινήθηκε.
Κοιτάζω πίσω μου αυτά τα χιλιόμετρα, πάνω - κάτω, πάνω - κάτω και νιώθω μεγάλη περηφάνια. Γιατί περπατούσα αδιάκοπα, σε πείσμα κάθε μικρού φθόνου και κάθε υψηλής στρατηγικής, που σαράντα χρόνια τώρα, πάνω-κάτω, προσπαθούσαν, επίσης αδιάκοπα, να συκοφαντήσουν, να ευτελίσουν, να μικρύνουν το Πολυτεχνείο. Είτε με την "επισημοποίησή" του, είτε με τη διαρκή αμφισβήτηση της εξεγερτικής του δύναμης, είτε με το σιχαμερό αναμάσημα της "εξαργύρωσης" των αγώνων, το τόσο βολικό για τους απόντες.
Τώρα που το σύνθημα "Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία" τό 'καναν δικό τους τα σημερινά 18χρονα, γιατί "η Χούντα δεν τελείωσε το '73" και ίσως γιατί "αυτός ο κόσμος δεν θ' αλλάξει ποτέ", περπάτησα και πάλι με τους φίλους μου. Πιο ανάλαφρα από κάθε άλλη φορά. πάνω - κάτω. Αυτή τη συγκίνηση την έχουμε εξαργυρώσει με πολλά χιλιόμετρα δύσκολης, όμορφης ζωής...

Ευρωκοινοβούλιο: Νεοφιλελεύθερο «πραξικόπημα» – Χουντής: Τελειώνει ο Νότος

Μετά την ολοκλήρωση των τριμερών διαπραγματεύσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τουΣυμβουλίου και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ψηφίζεται σήμερα στην Ολομέλεια του ηέκθεση για τις κοινές διατάξεις για τα Ταμεία, σύμφωνα με την οποία θα κόβονται οιχρηματοδοτήσεις στα κράτη – μέλη της ΕΕ που αντιμετωπίζουν δημοσιονομικά προβλήματα και λαμβάνουν οικονομική στήριξη, όταν δεν τηρούν τουςμακροοικονομικούς όρους που τους έχουν επιβληθεί από το Σύμφωνου Σταθερότηταςκαι Ανάπτυξης, την οικονομική διακυβέρνηση και κάθε οικονομική – δημοσιονομική συμφωνία σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Ο Νίκος Χουντής έφερε στο προσκήνιο αυτό το μείζον ζήτημα το οποίο θα έχει με τη σειρά του άμεσες επιπτώσεις και στις ζωές των Ελλήνων πολιτών. Στη συζήτηση που έγινε, χθες, στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο, ως συντάκτης γνωμοδότησης εκ μέρους της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων, επεσήμανε: «Μετά τη θεσμοθέτησητης λιτότητας στην ΕΕ, τώρα ακυρώνεται και η αλληλεγγύη και ο αναπτυξιακός ρόλοςτης πολιτικής συνοχής. Η Επιτροπή και το Συμβούλιο εκβιάζουν ξανά τα κράτη – μέλη, αυτή τη φορά μέσω των “μακροοικονομικών προϋποθέσεων να εφαρμόσουν τις σκληρέςνεοφιλελεύθερες πολιτικές της ΕΕ».
Την ίδια στιγμή στερούν σε χώρες και περιφέρειες που μαστίζονται από την κρίση και την τελευταία δυνατότητα που είχαν για αναπτυξιακή ανάσα μέσω της χρήσης των διαρθρωτικών Ταμείων, εγκλωβίζοντας τες έτσι στον μονόδρομο της λιτότητας και της κοινωνικής εξαθλίωσης. Οπως τόνισε ο κ. Χουντής, επεξηγώντας τα σχετικά άρθρα της έκθεσης – «σοκ», η εξάρτηση της «χρηματοδότησης των περιφερειών από την τήρηση αντιδραστικών και αντιλαϊκών μακροοικονομικών όρων θα είναι καταστροφική. Οι ανισότητες ανάμεσα στιςευρωπαϊκές περιφέρειες, η φτώχεια και η ανεργία θα επιδεινωθούν ενώ ο ευρωπαϊκός Νότος καταδικάζεται μόνιμα στην υπο-ανάπτυξη»!
Μειώνουν την χρηματοδότηση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου (ΕΚΤ) κατά 7 δισ. ευρώ και εξαιρούν από επιπλέον χρηματοδότηση χώρες που πραγματικά μαστίζονται από την κρίση, πρόσθεσε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ αναφέροντας ότι «είναι λυπηρό ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο παρά τις αρχικές του προθέσεις, για πλήρη άρνηση των μακροοικονομικών προϋποθέσεωνκατέληξε στην πλήρη αποδοχή τους με την εισαγωγή απλά μερικών κοινωνικών κριτηρίων. Έτσι από αύριο θα μιλάμε και για κατ΄ επίφαση πολιτική συνοχής στην ΕΕ, όπως μιλάμε για κατ΄ επίφαση ανάπτυξη και για κατ΄ επίφαση δημοκρατία».

Χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια: Πρόληψη και αντιμετώπιση

Η ΧΑΠ είναι μια συχνή νόσος των καπνιστών (και όχι μόνο) που μπορεί να προληφθεί και να θεραπευθεί. Η ζωή δεν σταματάει με τη διάγνωση της ΧΑΠ, καθώς υπάρχουν λύσεις που βοηθούν την αναπνοή.



Γράφει ο Κωνσταντίνος Θ. Κωστίκας, Πνευμονολόγος, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών, e-Learning Resources Director European Respiratory Society, Συντονιστής Ομάδας Άσθματος Ελληνικής Πνευμονολογικής Εταιρείας, e-mail: ktk@otenet.gr
Η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) είναι μια συχνή πάθηση που οφείλεται σε μια υπερβολική φλεγμονώδη απάντηση των πνευμόνων σε βλαπτικά εισπνεόμενα σωματίδια. Χαρακτηρίζεται από απόφραξη των αεραγωγών (των βρόγχων – είναι οι σωλήνες που μεταφέρουν τον αέρα στους πνεύμονες) και περιορισμό στη ροή του αέρα που δεν αναστρέφεται πλήρως με τη θεραπεία.

Το συχνότερο αίτιο της ΧΑΠ στην Ελλάδα είναι το κάπνισμα, αλλά σε πολλά μέρη του πλανήτη είναι συχνή σε ανθρώπους που δεν έχουν καπνίσει ποτέ, αλλά εμφανίζουν μακροχρόνια έκθεση σε παθητικό κάπνισμα ή σε καύση βιομάζας ιδιαίτερα σε εσωτερικούς χώρους. Η ΧΑΠ ευθύνεται σήμερα για 5% περίπου των θανάτων στον πλανήτη και αναμένεται να είναι η 3η συχνότερη αιτία θανάτου στον κόσμο το 2020, μετά από τις καρδιολογικές παθήσεις και τα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια. Η συχνότητα της νόσου αυξάνεται στις αναπτυσσόμενες χώρες και ιδιαίτερα σε εκείνες με υψηλή καπνισματική συνήθεια, όπως η χώρα μας. Υπολογίζεται ότι περίπου 10% των ενηλίκων ηλικίας άνω των 40 ετών πάσχουν από ΧΑΠ, ενώ περίπου τα 2/3 από αυτούς δεν έχουν διαγνωσθεί. Η ΧΑΠ είναι πιο συχνή στους άνδρες, αλλά η συχνότητά της στις γυναίκες αυξάνεται σταθερά τις τελευταίες 2 δεκαετίες.

Η διάγνωση της ΧΑΠ βασίζεται σε 3 παραμέτρους:
  • Ιστορικό καπνισματικής συνήθειας: συνήθως απαιτούνται περισσότερα από 10-20 πακέτα- έτη (υπολογίζονται ως ο αριθμός των πακέτων 20 τσιγάρων ημερησίως επί τα έτη καπνίσματος)
  • Συμπτώματα από το αναπνευστικό: τα συνηθέστερα είναι ο βήχας (συνήθως παραγωγικός – με απόχρεμψη) και η δύσπνοια (δυσκολία στην αναπνοή) κυρίως κατά την προσπάθεια
  • Σπιρομέτρηση: η εξέταση αυτή είναι απαραίτητη για τη διάγνωση της ΧΑΠ. Η απλή αυτή εξέταση διαρκεί λίγα λεπτά και ο ασθενής πρέπει απλά να φυσήξει με όλη του τη δύναμη σε ένα επιστόμιο. Με τον τρόπο αυτό προσδιορίζεται η αναπνευστική του λειτουργία και ο βαθμός απόφραξης των αεραγωγών.
Η θεραπεία της ΧΑΠ είναι σύνθετη και περιλαμβάνει:
  • Διακοπή καπνίσματος: είναι απαραίτητη για την επιβράδυνση εξέλιξης της νόσου, όπως και η αποφυγή άλλων παραγόντων κινδύνου.
  • Τακτική σωματική άσκηση και ένταξη σε προγράμματα αναπνευστικής αποκατάστασης (όταν είναι διαθέσιμα). Η άσκηση βοηθάει στη βελτίωση της φυσικής κατάστασης και της λειτουργικότητας των ασθενών με ΧΑΠ.
  • Εμβολιασμοί: οι περισσότεροι ασθενείς με ΧΑΠ θα πρέπει να εμβολιάζονται έναντι της γρίπης και του πνευμονιοκόκκου.
  • Φαρμακευτική θεραπεία: η βάση της θεραπείας της ΧΑΠ είναι τα εισπνεόμενα βρογχοδιασταλτικά φάρμακα, που βελτιώνουν τη δύσπνοια των ασθενών και την καθημερινότητά τους. Η σύγχρονη τάση της φαρμακοθεραπείας της ΧΑΠ περιλαμβάνει εισπνεόμενα βρογχοδιασταλτικά (β2-διεγέρτες και αντιχολινεργικά) μακράς δράσης που λαμβάνονται έως και μία φορά την ημέρα και διευκολύνουν τη συμμόρφωση του ασθενούς στη θεραπεία. Νεότερα βρογχοδιασταλτικά φάρμακα μακράς δράσης κυκλοφορούν ήδη σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πρόκειται να κυκλοφορήσουν σύντομα και στην Ελλάδα, ενώ αναμένεται στο άμεσο μέλλον να κυκλοφορήσουν και συνδυασμοί βρογχοδιασταλτικών μακράς δράσης που θα προσφέρουν επιπρόσθετη βελτίωση της αναπνευστικής λειτουργίας και ανακούφιση των συμπτωμάτων των ασθενών. Επιπρόσθετες θεραπείες περιλαμβάνουν αντιφλεγμονώδη φάρμακα όπως τα εισπνεόμενα κορτικοστεροειδή, αλλά και φάρμακα χορηγούμενα από το στόμα, όπως η ροφλουμιλάστη και η θεοφυλλίνη.
  • Μακροχρόνια οξυγονοθεραπεία: λίγοι ασθενείς με σοβαρή ΧΑΠ εμφανίζουν αναπνευστική ανεπάρκεια και πρέπει να λαμβάνουν μακροχρόνια οξυγόνο σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού τους, κατά κανόνα κατά τις ώρες του ύπνου και για περισσότερες από 15 ώρες ανά 24ωρο.
  • Αντιμετώπιση συνυπαρχουσών παθήσεων: οι ασθενείς με ΧΑΠ είναι κατά κανόνα μέσης και μεγάλης ηλικίας και εμφανίζουν συχνά συνυπάρχουσες παθήσεις, με συχνότερες τις καρδιαγγειακές παθήσεις, τον καρκίνο του πνεύμονα, την οστεοπόρωση, το σακχαρώδη διαβήτη και το μεταβολικό σύνδρομο καθώς και το άγχος και την κατάθλιψη.
Στόχοι της θεραπείας της ΧΑΠ σήμερα είναι η ανακούφιση των συμπτωμάτων των ασθενών, η βελτίωση της ικανότητας για άσκηση, η βελτίωση της ποιότητας ζωής, η πρόληψη και σωστή αντιμετώπιση των παροξύνσεων, η πρόληψη της εξέλιξης της νόσου και η μείωση της θνησιμότητας.

Η Τετάρτη 20 Νοεμβρίου είναι για φέτος η Παγκόσμια Ημέρα της Χρόνιας Αποφρακτικής Πνευμονοπάθειας και το σύνθημα για φέτος είναι 'Δεν είναι αργά'. Δεν είναι αργά λοιπόν…
  • για την πρόληψη της εμφάνισης ΧΑΠ με έγκαιρη διακοπή καπνίσματος
  • για την έγκαιρη διάγνωση της νόσου με σπιρομέτρηση
  • για την κατάλληλη αντιμετώπιση με σωστή θεραπεία
  • για να ζήσει κανείς μια φυσιολογική ζωή με ΧΑΠ
Γιατί η ζωή δεν σταματάει με τη διάγνωση της ΧΑΠ… Σήμερα έχουμε λύσεις με τις οποίες μπορούμε να βοηθήσουμε τη μεγάλη πλειοψηφία των ασθενών με ΧΑΠ να αναπνέουν καλύτερα…

Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2013

Παγκόσμιο ρεκόρ ύφεσης στην Ελλάδα – Μαύρα μαντάτα από ΟΟΣΑ για ανεργία, μισθούς

Για μια ακόμη χρονιά ύφεσης, την 6η κατά σειρά, μας προετοιμάζει ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) διαψεύδοντας τις κυβερνητικές λεκτικές φούσκες για επερχόμενη ανάπτυξη.
Έτσι, μέσα από την εξαμηνιαία έκθεσή του για την παγκόσμια οικονομία ο ΟΟΣΑ εκτιμά ότι το ελληνικό Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ) θα υποχωρήσει περαιτέρω (!) κατά 0,4% το 2014. Και αυτό παρά το γεγονός ότι η ύφεση αναμένεται να περιοριστεί… στο 3,5% φέτος.
Επίσης, ο Οργανισμός προβλέπει ότι η ανεργία την επόμενη χρονιά θα παραμείνει περίπου στα ίδια επίπεδα με φέτος, στο 27,1% (27,2% το 2013). Μικρή αποκλιμάκωση –και αυτό με βάση τα αισιόδοξα σενάρια- για το 2015 αναμένεται να υπάρξει φτάνοντας το ποσοστό ανεργίας στα επίπεδα του 26,6%. Το ποσοστό αυτό είναι περίπου μιάμιση μονάδα παραπάνω από αυτό που προβλέπει η ελληνική κυβέρνηση και η τρόικα.
Σίγουρη μόνη η μείωση των μισθών
Σοβαρή περαιτέρω μείωση βλέπει ο ΟΟΣΑ μόνο για τους μισθούς στην Ελλάδα (τι πρωτότυπο). Αυτό, επειδή θεωρείται δεδομένο ότι και μέσα στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα οι αμοιβές θα συνεχίσουν να κατρακυλούν στο επίπεδο των 500 ευρώ (ή και λιγότερο) με βάση την υφιστάμενη, στην Ελλάδα, μνημονιακή νομοθεσία – «γκιλοτίνα».
Όσον αφορά στο δημόσιο χρέος, ο Οργανισμός μέσα απ΄την εξαμηνιαία έκθεση του εκτιμά ότι δεν θα αρχίσει να αποκλιμακώνεται ούτε την επόμενη διετία, καθώς από το 176,6% του ΑΕΠ το 2013, θα αυξηθεί στο 181,3% το 2014 και στο 183% το 2015.
Το αβάσταχτο ελληνικό χρέος, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ λειτουργεί ως τροχοπέδη για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων. Το success story της κυβέρνησης, γίνεται για γέλια και για κλάματα!




Εφάπαξ σε… δέκα χρόνια

Σε 10 χρόνια ελπίζουν να πάρουν τα χρήματά τους οι ασφαλισμένοι σε δημόσιο και ευγενή ταμεία (ΔΕΚΟ και τράπεζες), από το εφάπαξ, για το οποίο πλήρωναν σε όλη τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου.
Το παραπάνω άφησε να εννοηθεί ο υφυπουργός Εργασίας Βασίλης Κεγκέρογλου, απαντώντας σε ερώτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρη Στρατούλη. Όπως είπε, το υπουργείο Εργασίας μελετά ήδη νέο τρόπο υπολογισμού του εφάπαξ.
Σύμφωνα με τον κ. Κεγκέρογλου, εξαιτίας των προβλημάτων που διαπιστώθηκαν και διαπιστώνονται στην εφαρμογή του νέου τρόπου υπολογισμού των εφάπαξ παροχών, το θέμα συνεχίζει να αποτελεί αντικείμενο μελέτης και επεξεργασίας ούτως ώστε να υπάρξουν εναλλακτικές λύσεις.
Απόσβεση σε… 10ετή βάση
«Επειδή ο νέος τρόπος υπολογισμού λαμβάνει ως αξίωμα αυστηρά το «περιουσία μείον ληξιπρόθεσμες οφειλές = ποσό προς διάθεση», το υπουργείο επεξεργάζεται πρόταση με βάση την οποία οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις, που υπολογίζονται περίπου σε 900 εκατομμύρια, να αποσβεστούν σε δεκαετή βάση προκειμένου να υπάρξει ήπια αποκλιμάκωση» εξήγησε ο κ. Κεγκέρογλου.
Ο αρμόδιος υφυπουργός σημείωσε ότι αυτό είναι μια νέα εξέλιξη, η οποία, όπως είπε, πιστεύει ότι θα επιτευχθεί και προσέθεσε ότι το υπουργείο σε αυτό το πλαίσιο μελετά τις απαιτούμενες προεργασίες και τον τρόπο που θα εφαρμοστεί πρακτικά και τεχνικά το θέμα. «Στόχος μας είναι η κατά το μέτρο του δυνατού ομαλότερη μετάβαση από τους παλαιούς τρόπους στη νέα τεχνική βάση, στο νέο τρόπου υπολογισμού του εφάπαξ, σύμφωνα πάντα και με βάση τις καταστατικές διατάξεις των ταμείων, όπως ισχύουν» εξήγησε ο κ. Κεγκέρογλου.
Στρατούλης: «Εξαέρωση επικουρικών και εφάπαξ»
«Πάμε σε εξαέρωση των επικουρικών συντάξεων και του εφάπαξ, σε μετατροπή τους σε φιλοδωρήματα», ανέφερε από την πλευρά του ο κ. Στρατούλης ο οποίος ρώτησε ακόμη για ποιους και από πότε θα ισχύσει ο νέος τρόπος υπολογισμού του εφάπαξ.
«Δεν μπορώ να απαντήσω διότι αυτό θα είναι η απόφαση έναρξης λειτουργίας του νέου συστήματος αφού κάνουμε την τροποποίηση η οποία ουσιαστικά εξομαλύνει τα πράγματα ούτως ώστε να μην υπάρχει βίαιη μεταβολή» διευκρίνισε ο κ. Κεγκέρογλου.
efsyn.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Γιάννης Βαρουφάκης :«Η Ελλάδα θα συνέλθει και θα μεγαλουργήσει»

Γιάννης Βαρουφάκης
O παγκοσμίου φήμης οικονομολόγος, Γιάννης Βαρουφάκης, όταν δεχόταν την πρόσκληση της Κοινότητας Μελβούρνης να μιλήσει με θέμα την κρίση στην Ελλάδα, ποτέ δεν φανταζόταν ότι θα ήταν ο πρωταγωνιστής της τελευταίας πράξης.... του έργου του αρχαιότερου οργανισμού της παροικίας σ’ αυτό το κτίριο. Θα άκουγε εκεί για κατεδάφιση, λίγο πριν ο ίδιος μιλήσει για μια άλλη επερχόμενη κατεδάφιση–κατάρρευση, αυτή της Ευρωζώνης.

Πλήθος εντυπωσιακό, όπως σημειώνει ο palmografos.com,  ανόμοιο, με την ανάσα κομμένη από τη διάθεση του ανελκυστήρα να ‘κάνει τα δικά του’. Μια να σταματά και να μη παίρνει φωτά με τίποτε και μια να προσποιείται ότι ‘αλλού βρέχει’.
Η ομιλία του Γιάννη Βαρουφάκη στην Κοινότητα την περασμένη Δευτέρα, τράβηξε έναν ασυνήθιστα μεγάλο, αν όχι πρωτοφανή, αριθμό συμπαροίκων, όχι γιατί ήταν η τελευταία εκδήλωση πριν το γκρέμισμα του ιστορικού κτιρίου, υποθέτει κανείς, αλλά για το κύρος, την ποιότητα του ομιλητή και το θέμα που μπορεί να καίει την Ελλάδα, αναμφίβολα, όμως, πονάει κι εμάς εδώ στους Αντίποδες.
Μιλώντας για το θέμα, ο ομιλητής σίγουρα το έχει στην παλάμη του και το «ανοίγει» προς όλες τις κατευθύνσεις.
«Greek Crisis: Why there is no such thing (and how to escape it). «Θα πω ό,τι μου κατέβει, ανάλογα με τον κόσμο» θα μου εμπιστευτεί ταπεινόφρονα, για μια ομιλία, η οποία θα αποδειχτεί άκρως συγκροτημένη, διεξοδική, περιεκτική, ουσιώδης, διανθισμένη με πνευματώδες χιούμορ.
Εισαγωγή στην ελληνική, με πρόθεση να εξηγήσει τη στάση των νεοελλήνων απέναντι στους Έλληνες μετανάστες της Αυστραλίας. Την κάποια ίσως υπεροψία: «Πρόκειται για συλλογικό κόμπλεξ. Η Ελλάδα πούλησε τα παιδιά της. Οι παππούδες της νέας γενιάς ήταν πρόσφυγες. Οι πατέρες μετανάστες. Εμείς ρατσιστές; Σίγουρα, ναι».
Αναφερόμενος στο ότι ‘δεν υπάρχει πραγματική κρίση στην Ελλάδα σήμερα’, θα στηρίξει την άποψή του στις πολύ πιο τραγικές καταστάσεις που έχει ζήσει η Ελλάδα, αλλά και ο κόσμος γενικότερα.
Θα αναφερθεί στο 1922, το 1942, το 1974, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Είναι αλήθεια ότι αντιμετωπίζουμε δύσκολες καταστάσεις, ο κόσμος βρίσκεται σε απόγνωση, αγωνίζεται να επιβιώσει. Αυτό, όμως, δεν μπορεί να συγκριθεί με το 1942, όπου τα πτώματα ήταν στις πόρτες των σπιτιών, όταν τα κάρα μάζευαν τους πεθαμένους μέσα από τους δρόμους και τους έθαβαν σε ομαδικούς τάφους. Ούτε η σημερινή κρίση μπορεί να συγκριθεί με εκείνη που έζησε το 1930 η Αυστραλία και οι ΗΠΑ.
Το κυριότερο, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι η κρίση δεν περιορίζεται μόνο στην Ελλάδα. Από κει ξεκίνησε. Στην ουσία, όμως, πρόκειται για κρίση της Ευρωζώνης.
ΤΙΜΩΡΙΑ
Για το πακέτο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ο καθηγητής Γιάννης Βαρουφάκης, θα επαναλάβει τη γνωστή του θέση, ότι ‘δεν είναι φάρμακο, αλλά δηλητήριο’.
«Δεν σώζει την Ελλάδα από τη χρεοκοπία. Με τα υπέρμετρα επιτόκια που χρεώνει και με δεδομένη την αταλάντευτη αντίστασή του σε οποιαδήποτε επαναδιαπραγμάτευση του υπάρχοντος ελληνικού χρέους, ωθεί την Ελλάδα σε περαιτέρω πτώχευση. Και όταν έρθει η χρεοκοπία, θα έρθει σε μια εποχή μικρότερου εθνικού εισοδήματος και υψηλότερου συνολικά επιπέδου χρέους. Δεν είναι λοιπόν παράλογο να περιγράψουμε αυτό το πακέτο ως μια άσπλαχνη και ασυνήθιστη τιμωρία.
Η τρόικα γνωρίζει ότι τα μέτρα λιτότητας δεν πρόκειται να είναι αποτελεσματικά. Γνωρίζει ότι αν σκοτώσεις τη γελάδα δεν θα μπορεί πλέον να σου δώσει άλλο γάλα. Εντούτοις, επιμένει. Είναι φανερό ότι θέλει την Ελλάδα λιπόσαρκη. Να φάει όλο το κρέας και να φτάσει μέχρι το κόκκαλο».
Στη συνέχεια, θα τονίσει ότι “η Γερμανία δεν έχει αποφασίσει ακόμη, στην ουσία, αν θέλει την Ελλάδα να μείνει ή όχι στο ευρώ. Μέσα στην ίδια τη Γερμανία υπάρχουν αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα ενώ υπάρχει και το ενδεχόμενο η ίδια η Γερμανία να εγκαταλείψει το ευρώ και να επιστρέψει στο μάρκο, οπότε η Ελλάδα είναι η πρώτη που θα καταρρεύσει».
Ένα νέο που…  δεν είναι νέο, ότι «οι Γερμανοί μισούν τους Έλληνες».
Το έχει εκφράσει και άλλοτε και, μάλιστα, πιο περιγραφικά: “Οι Γερμανοί θεωρούν τους Έλληνες ανυπόφορα σπάταλους. Σκληρά εργαζόμενος, καλά εκπαιδευμένος, καινοτόμος, τεχνολογικά προχωρημένος και με μια ιστορία ουσιαστικού σφιξίματος της ζώνης όταν η χώρα του αντιμετώπισε σοβαρή πτώση της ανταγωνιστικότητας των προϊόντων της, ο γερμανικός λαός είναι τώρα έξαλλος που η ασωτία ενός μικρού έθνους μπορεί να ταρακουνήσει βίαια τα θεμέλια στα οποία επένδυσε τη συλλογική μεταπολεμική ενέργειά του: τη σταθερότητα του νομίσματός του».
ΧΡΥΣΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ
Από την άλλη πλευρά, θα τονίσει ότι δεν ‘ωφελεί τη δεδομένη στιγμή να προσπαθούμε να βρούμε τους αίτιους και πώς θα μπορούσε η κρίση να αποφευχθεί. Γεγονός είναι ότι την Ελλάδα, επί δεκαετίες τώρα, την κυβερνούσαν απατεώνες. Και χρυσοί άγγελοι, όμως, να ήταν στην αρχή επί 30 χρόνια, πάλι δεν θα μπορούσε να αποφύγει την κατάρρευση. Κι αυτό, γιατί το πρόβλημα είναι διαρθρωτικό’.
Από την Ελλάδα ξεκίνησε το πρόβλημα της Ευρώπης, σε καμία, όμως, περίπτωση δεν ευθύνεται η ίδια γι’ αυτό. Εκείνο το οποίο θα μπορούσε να σώσει την Ευρώπη από την κατάρρευση θα ήταν η δημιουργία μιας Ομοσπονδίας. Δεν είναι εντούτοις –εν μέσω μιας κρίσης– η κατάλληλη στιγμή. Η συγκρότηση της Ομοσπονδίας θα πρέπει να έλθει με τρόπο φυσιολογικό.
Ο κ. Βαρουφάκης τόνισε, επίσης, ότι «η Ελλάδα θα συνέλθει και θα μεγαλουργήσει, θα χρειαστεί όμως πολύς χρόνος. Θα χαθεί μια ολόκληρη γενιά. Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει! «Σήμερα η Ελλάδα ματώνει. Δεν υποφέρει μόνο οικονομικά, αλλά και ψυχολογικά. Υπάρχει ένας φόβος διάχυτος παντού».
Την ενδιαφέρουσα ομιλία του κ. Βαρουφάκη ακολούθησαν ερωτήσεις και τοποθετήσεις από το κοινό, σε μερικές περιπτώσεις προσωπικές, αναφορικά με τον ομιλητή, όπως η ‘κατηγορία’ ότι υπήρξε σύμβουλος του Γιώργου Παπανδρέου. «Ναι, είναι γεγονός, μέχρι όμως το 2006, όταν έχασε τις εκλογές, οπότε… ». Οπότε ο νοών νοήτω!


ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ
Με την ευκαιρία, θα ήθελα να συμπεριλάβω σ’ αυτό το κείμενο και μέρος της ανοιχτής επιστολής που έστειλε ο Γιάννης Βαρουφάκης στο φίλο του, Γιάννη Στουρνάρα, σημερινό υπουργό Οικονομικών, πριν μερικούς μήνες και οι απόψεις του είναι αυτές που εξέφρασε και στην προχθεσινή ομιλία του.


«Αποδεχόμενος τη θέση του υπουργού Οικονομικών, αποδέχθηκες δύο γιγάντιες προκλήσεις. Η πρώτη αφορά, προφανώς, τις διαπραγματεύσεις για το Μνημόνιο 3. Η δεύτερη σχετίζεται με τις εσωτερικές «μεταρρυθμίσεις» για τις οποίες τόσο πολύ έχεις δουλέψει και έχεις επιχειρηματολογήσει από τη θέση του γενικού διευθυντή του ΙΟΒΕ. Ως προς το δεύτερο, όλοι θα καροδοκούν περιμένοντας να δουν πώς θα υλοποιήσεις τις μεταρρυθμίσεις που πρότεινες, όλον αυτόν τον καιρό, καθώς και το αν τελικά θα οδηγήσουν (σε περίπτωση που θα εισαχθούν) στην ώθηση της οικονομίας που προέβλεπε το ΙΟΒΕ (π.χ. θεαματική αύξηση του ΑΕΠ). Γνωρίζεις ότι διαφωνούσα με εκείνες τις προβλέψεις σας. Πολύ φοβάμαι όμως ότι δεν θα διαψευστείς απ’ τα πράγματα, αλλά ότι δεν θα «προκάνεις» ( που ’λεγε κι ο Χαρίλαος) καν να εισάγεις τις μεταρρυθμίσεις σου καθώς ο εκτροχιασμός του τραίνου της Ευρώπης θα δημιουργήσει τέτοια πενία και τόσους κραδασμούς που η χώρα θα αποδειχτεί μη μεταρρυθμίσιμη για πολλά έτη, μετά το τέλος της υπουργικής σου θητείας. Με λίγα λόγια, η πρώτη σου πρόκληση, η ευρωπαϊκή διαπραγμάτευση, θα προσδιορίσει το αν θα σου δοθεί η ευκαιρία να έρθεις αντιμέτωπος με τη δεύτερη.


Είναι κάτι που ξέρω ότι γνωρίζεις, αλλά απλά το καταγράφω επειδή δεν πρέπει να κριθείς από την μη εφαρμογή μεταρρυθμίσεων στις οποίες πιστεύεις βαθειά, όταν γι’ αυτήν (τη μη εφαρμογή) θα φταίει η αποδόμηση της Ευρώπης».


Λίγο πιο κάτω θα πει: «Ένα τρίτο Μνημόνιο δεν θα μας εξασφαλίσει χρόνο καθώς η άμμος στην κλεψύδρα του ευρώ τείνει να σωθεί. Όσο ρέει ακόμα και όσο σου δίνεται η δυνατότητα να πεις ένα-δυο πράγματα στο Ecofin, πρέπει να την χρησιμοποιήσεις όχι για να πετύχεις μια καλή «παράταση» για την Ελλάδα, αλλά για να αλλάξεις τους όρους της συζήτησης. Για να το πω πιο απλά: αν επιστρέψεις από την επόμενη Σύνοδο με καλύτερους όρους του Μνημονίου 2, τότε το φθινόπωρο η ιστορία θα σου επιφυλάσσει την πιο άδικη τιμωρία έλληνα υπουργού: του να αναγκαστεί ο άνθρωπος που προσέφερε τα μέγιστα για να είναι η Ελλάδα στο ευρώ να παρακολουθεί από την Πλατεία Συντάγματος την έξοδο της χώρας από ένα ευρώ υπό συνολική κατάρρευση».


Στη συνέχεια, ο κ. Βαρουφάκης, ρωτά: «Μπορείς μόνος σου να σταματήσεις την επερχόμενη λαίλαπα; Δεν γνωρίζω. Αλλά θα μοιραστώ την έμφυτη αισιοδοξία σου και θα καταθέσω περιληπτικά μερικές σκέψεις, αναφορικά με το βασικό ζητούμενο. Πρέπει να δεσμεύσεις τους Ευρωπαίους σε μια-δυο κινήσεις που θα τους αποτρέψουν να μας αποβάλουν από το ευρώ και οι οποίες παράλληλα θα αλλάξουν την ημερησία διάταξη στην Ευρώπη προς την κατεύθυνση που μπορεί να σώσει το καταρρέον ευρωσύστημα.
Κίνηση 1. Να μη ζητήσεις νέα δάνεια, παρά το γεγονός ότι ξέρεις καλά ότι το χρονοδιάγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής δεν βγαίνει με τα συμφωνημένα ποσά. Αντί για νέα δάνεια, να προτείνεις τα κεφάλαια που πηγαίνουν στις τράπεζες για ανακεφαλοποίησή τους, να μην αναγράφονται στο ελληνικό δημόσιο χρέος (και να μην χρειάζεται η αποπληρωμή τους από το ελληνικό Δημόσιο). Αντίθετα, να πηγαίνουν κατ’ ευθείαν από την EFSF–ESM, με το πρώτο να λαμβάνει ως αντάλλαγμα κοινές μετοχές τους και σε συνεργασία με την ΕΚΤ και την ΕΒΑ (European Banking Authority) να επιβλέπει την εξυγίανση των τραπεζών. Όταν οι τράπεζες ορθοποδήσουν, το EFSF–ESM να πουλήσει αυτές τις μετοχές και τα δάνεια αποπληρώνονται χωρίς την ανάμιξη του ελληνικού Δημοσίου. Το πλεονέκτημα αυτής της κίνησης (σε σχέση με την «επιτυχία» μιας επιμήκυνσης και νέων δανείων) είναι τριπλό: Πρώτον, απελευθερώνεις 30 δις από τα κονδύλια του Μνημονίου 2. Δεύτερον, βάζεις στο παιχνίδι στο πλευρό της Ελλάδας τους Rajoy και Monti. Τρίτον, και σημαντικότερο, καθιστάς την υπόλοιπη Ευρώπη συνέταιρο του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, καταργώντας ουσιαστικά την απειλή αποπομπής της Ελλάδας από το ευρώ.


Κίνηση 2. Να επικαλεστείς πάμπολλα παραδείγματα (π.χ. τα δάνεια της Βρετανίας προς τις ΗΠΑ μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο), ζητώντας moratorium των αποπληρωμών προς την τρόικα για ένα έτος και για όσο καιρό ο ρυθμός μεγέθυνσης της ελληνικής οικονομίας είναι κάτω του 1%. Μετά οι αποπληρωμές να προχωρούν σταδιακά και ως συνάρτηση της ανάπτυξης για όσο χρονικό διάστημα απαιτείται».


Φανερή, εντούτοις, η αμφιβολία του κ. Βαρουφάκη για την επιτυχία των προτάσεών του, στο τέλος της επιστολής: «Σου εύχομαι να πετύχεις. Τη μόνη βοήθεια που μπορώ να σου προσφέρω αυτή τη στιγμή είναι η αγάπη μου και η έντονη προειδοποίηση ότι το ευρωσύστημα καταρρέει, κάτι που σου αφαιρεί την προοπτική μιας νέας παράτασης, επιμήκυνσης ή εξαγοράς χρόνου».


Σήμερα, 18 Οκτωβρίου, να υπενθυμίσουμε, είναι η Σύνοδος Κορυφής στις Βρυξέλλες, όπου πολλά θα κριθούν.
Νέος Κόσμος










http://www.palmografos.com/




Αξιωματούχος στον Guardian: Αν πάρουμε έστω και μισό μέτρο θα γίνει επανάσταση

Για βαριά ατμόσφαιρα στις διαβουλεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης με την τρόικα κάνει λόγο Έλληνας αξιωματούχος στον βρετανικό Guardian, λέγοντας πως οι αντιπρόσωποι των δανειστών «ζητούν τρελά πράγματα». Άλλο στέλεχος στις Βρυξέλλες που επικαλείται η εφημερίδα μιλά για κλίμα που θυμίζει τις ημέρες του 2010.
«Μας πιέζουν να υιοθετήσουμε πολιτικές που είναι τρελές» λέει ανώτατος αξιωματούχος που επικαλείται η βρετανική εφημερίδα. «Εάν αναγκαστούμε να πάρουμε έστω και μισό μέτρο παραπάνω θα γίνει επανάσταση σε αυτή τη χώρα, είναι τυφλοί;» αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Άλλος αξιωματούχος στις Βρυξέλλες που επικαλείται η εφημερίδα αναφέρει ότι «είναι άσχημα, είναι σαν να έχουμε επιστρέψει στο 2010».

Τρίτος αξιωματούχος που επικαλείται η εφημερίδα υποστηρίζει πως η τρόικα «δεν φαίνεται να πιστεύει ή να καταλαβαίνει ότι εάν η κυβέρνηση πιεστεί πολύ, θα πέσει», λέγοντας πως «μετά από όσα έχουμε καταφέρει, αξίζουμε λίγο παραπάνω σεβασμό».

Μιλώντας στο ραδιόφωνο του Alpha, ο ο Γ΄αντιπρόεδρος της Βουλής, Χρήστος Μαρκογιαννάκης, δήλωσε πως «ούτε η κοινωνία, ούτε οι βουλευτές αντέχουν άλλα οριζόντια μέτρα»«Αν έρθει στη Βουλή οποιοδήποτε νομοσχέδιο με οριζόντια μέτρα και νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, ο υπουργός Οικονομικών και η κυβέρνηση θα αντιμετωπίσουν πολύ μεγάλο πρόβλημα», πρόσθεσε ο Χ. Μαρκογιαννάκης.
ΣΥΡΙΖΑ: Νέα μέτρα μετά από κάθε επεισόδιο εικονικής σύγκρουσης
«Με φόντο την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού, που για καιρό δεν υπήρχε για το κυβερνητικό επιτελείο, και στον απόηχο της πλήρους κατάρρευσης του success story του πρωτογενούς πλεονάσματος, αποκαλύπτεται το πλήρες στρατηγικό αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα», αναφέρεται σε ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ.«Η κυβέρνηση δεν έρχεται αντιμέτωπη με την τρόικα, αλλά με τα δικά της αδιέξοδα, με την ίδια την υποταγή της στις μνημονιακές δεσμεύσεις», προσθέτει η Κουμουνδούρου για να συμπληρώσει πως «αυτό δεν διανοείται να το κάνει η μνημονιακή κυβέρνηση, όπως εξάλλου και η ίδια τονίζει σε όλους τους τόνους, γιʼ αυτό και η λήψη νέων μνημονιακών μέτρων είναι το σίγουρο αποτέλεσμα κάθε επεισοδίου εικονικής σύγκρουσης με τους δανειστές». Καταλήγει, δε, λέγοντας ότι δεν θα υπάρξει έξοδος από την κρίση εάν δεν υπάρξει ρήξη με τις μνημονικαές πολιτικές.
ΚΚΕ: Η κυβέρνηση δεν μπορεί να βάλει φρένο στις απαιτήσεις
«Φρένο στις απαιτήσεις της τρόικας δεν μπορεί να βάλει ούτε η σημερινή κυβέρνηση, ούτε κάποια άλλη κυβέρνηση που θα βρίσκεται στην ίδια όχθη, αυτή της ΕΕ και του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης» σχολιάζει το ΚΚΕ σε ανακοίνωσή του για τις διαβουλεύεις με την τρόικα.
Όπως υποστηρίζει, «αυτό μπορεί να το κάνει μόνο μια μαχητική εργατική – λαϊκή αντιπολίτευση, που θα βάλει εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική και θα ανοίξει το δρόμο για τη φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση, με τον λαό κυρίαρχο στην οικονομία και την εξουσία».

Νέα δεδομένα στις σχέσεις ΣΥΡΙΖΑ - ΔΗΜΑΡ

Οι καταγγελίες της κυβέρνησης για «προσκλητήριο αποστασίας» από τον ΣΥΡΙΖΑ προς τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ αλλάζουν τους κανόνες του πολιτικού παιχνιδιού. Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Φώτης Κουβέλης στηρίζει ανοιχτά τον Αλέξη Τσίπρακαι απορρίπτει τις καταγγελίες για «αποστασία», ενώ αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο μετεκλογικής συνεργασίας. 

Συγκεκριμένα, ως «πολιτική παρέμβαση» και όχι ως «αποστασία» χαρακτήρισε την πρόσκληση του Αλέξη Τσίπρα σε βουλευτές του ΠΑΣΟΚ να εγκαταλείψουν το κόμμα τους και να έρθουν κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ, ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, Φώτης Κουβέλης. «Η ΔΗΜΑΡ διαφωνεί με την ασκούμενη κυβερνητική πολιτική και με τα όσα λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, κι έτσι δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις προγραμματικής συνεργασίας ούτε με τον έναν ούτε με τον άλλον. Εάν προκύψουν στο μέλλον τότε θα δούμε» δήλωσε, όμως, ο ίδιος με αφορμή τον τρόπο που αναδείχθηκαν σχετικές δηλώσεις του σε συνέντευξή του στο κανάλι Action 24. Μάλιστα, απηύθυνε έκκληση να καταγράφονται όσα λέει και όχι να αναδεικνύονται ερμηνείες.

Ειδικότερα, ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ μιλώντας στο Action 24, σε πολιτική εκπομπή που θα προβληθεί απόψε, ρωτήθηκε σχετικά με τις καταγγελίες του ΠΑΣΟΚ για «αποστασία» και απάντησε:

«Όχι δεν υπάρχει αποστασία. Το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης έκανε μία πολιτική παρέμβαση, ζητώντας τους βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας να διαφοροποιήσουν τη στάση τους και να ενεργήσουν διαφορετικά. Ο τρόπος που έγινε αυτό από την Αξιωματική Αντιπολίτευση δεν ήταν ορθός αλλά σε καμία περίπτωση, αποστασία. Τα λεγόμενα περί αποστασίας οδηγούν σε άλλους συνειρμούς και ουσιαστικά όταν αναδεικνύεται μία τέτοια πολιτική πρακτική – με την οποία διαφωνώ – από τη μεριά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ως αποστασία τότε εξ αντικειμένου και πέρα από προθέσεις, διαμορφώνεται κλίμα για πραγματική ρευστοποίηση της πολιτικής ζωής».

Στο ερώτημα αν θα συμμετάσχει με την ΔΗΜΑΡ σε μία κυβέρνηση της Αριστεράς, ο Φώτης Κουβέλης εμφανίστηκε θετικός και τόνισε: «Η Ελλάδα έχει εγκαταλείψει τις μονοκομματικές κυβερνήσεις. Χρειάζονται στη χώρα μας κυβερνήσεις συνεργασίας. Εμείς το αποδείξαμε αυτό ως αναγκαιότητα τον Ιούλιο το 2012. Αλλά οι κυβερνήσεις συνεργασίας πρέπει να είναι ουσιαστικά συνεργατικές κυβερνήσεις, έτσι ώστε να μην έχουμε ούτε μονοκομματικές συμπεριφορές, αλλά και αυτό που παράγει η συνεργατική κυβέρνηση να αντανακλά στην ασκούμενη πολιτική». 

Πρατηριούχοι: Το λαθρεμπόριο καυσίμων καλά κρατεί

Ότι τα συστήματα ελέγχου εισροών-εκροών καυσίμων δεν λειτουργούν ενώ το λαθρεμπόριο καυσίμων οργιάζει με ετήσιο τζίρο από 600 εκατομμύρια ευρώ μέχρι 5 δις ευρώ, καταγγέλλει ηΠανελλήνια Ομοσπονδία Πρατηριούχων- Εμπόρων Καυσίμων (ΠΟΠΕΚ). Η Ομοσπονδία κάνει λόγο για «ανικανότητα, διαπλοκή συμφερόντων, προχειρότητα, έλλειψη συντονισμού και πολιτικής βούλησης».
Τα συστήματα ελέγχου εισροών-εκροών καυσίμων που έχουν εγκατασταθεί στα πρατήρια της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης παραμένουν ανενεργά καθώς η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων δεν διαθέτει το απαιτούμενο υποσύστημα υποδοχής των δεδομένων, σύμφωνα με την καταγγελία της ΠΟΠΕΚ.

Παράλληλα, όπως αναφέρει η Ομοσπονίδα, οι πρατηριούχοι δεν έχουν εισπράξει την επιδότηση της δαπάνης για την εγκατάσταση των συστημάτων, που προβλέπει η νομοθεσία από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, το ύψος του λαθρεμπορίου καυσίμων κυμαίνεται στα 600 εκατ. ευρώ τον χρόνο, ενώ έχουν γίνει αναφορές που το ανεβάζουν και στα 5 δις ετησίως, με το κύριο βάρος να πέφτει στο ναυτιλιακό πετρέλαιο και τις ποσότητες προς εξαγωγή.

Ο πρόεδρος της ΠΟΠΕΚ Γ. Ασμάτογλου επισήμανε, σε σχετική συνέντευξη Τύπου, ότι η νομοθεσία προέβλεψε την εγκατάσταση των συστημάτων ελέγχου εισροών- εκροών μόνο στη λιανική, όπως στα πρατήρια, και όχι στα προηγούμενα στάδια.

Ο εκπρόσωπος των πρατηριούχων Θεσσαλονίκης κ. Κιουρτζής ανέφερε επίσης ότι«πέρυσι ενώ εντοπίστηκαν λαθραίες ποσότητες καυσίμων σε παράνομες αποθήκες δεν εξετάστηκε, παρά τις καταγγελίες, σε ποια πρατήρια θα κατέληγαν τα λαθραία καύσιμα».

Η προθεσμία εγκατάστασης των συστημάτων στα πρατήρια Αττικής και Θεσσαλονίκης έληξε τον Αύγουστο, ενώ ως τον Φεβρουάριο θα πρέπει να εγκατασταθούν σε Λάρισα, Αχαΐα, Ηράκλειο, Μαγνησία και Ιωάννινα.

«Ωστόσο, και ενώ ο νόμος για την εγκατάσταση των συστημάτων έχει ψηφισθεί από το 2009, το υπουργείο Οικονομικών», σύμφωνα με την ΠΟΠΕΚ, «προχώρησε μόλις πρόσφατα, την 1η Νοεμβρίου, στην προκήρυξη διαγωνισμού για την προμήθεια του συστήματος υποδοχής των στοιχείων στη ΓΓΠΣ».

Επιπλέον οι πρατηριούχοι που δεν έχουν εγκαταστήσει τα συστήματα απειλούνται με πρόστιμα και ανάκληση των αδειών λειτουργίας.

Αίτημα της ΠΟΠΕΚ είναι να εγκατασταθούν τα συστήματα σε όλη την αλυσίδα εφοδιασμού της αγοράς καυσίμων, να εκταμιευθούν οι επιδοτήσεις για τα πρατήρια και να ανασταλούν οι κυρώσεις που έχουν επιβληθεί στα πρατήρια μέχρις ότου επιλυθούν τα προβλήματα λειτουργίας των συστημάτων.


http://tvxs.gr/

«Αποστασιολογία», μπουρδολογία και κιτρινισμός του ΔΟΛ. Του Θέμη Τζήμα

Η ιστορία έχει χιούμορ και λεπτή αίσθηση ειρωνείας. Ο αρχί - αποστάτης Μητσοτάκης κατήγγειλε το 1993 Σαμαρά για αποστασία. Ο Σαμαράς καταγγέλλει τώρα τον Τσίπρα ότι καλεί σε αποστασία τους βουλευτές της συμπολίτευσης. Από κοντά και ο «σαλταδόρος» - σύμφωνα με τις εκφράσεις γνωστών ιστορικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ, το 2007- Βενιζέλος που επιστράτευσε τόσο το 2007 όσο και κατεξοχήν το 2011 κάθε λούμπεν, εξωνημένο, ελεγχόμενο από τη διαπλοκή μέλος των τότε κοινοβουλευτικών ομάδων του ΠΑΣΟΚ για να ανατρέψει τον Παπανδρέου, που εν τω μεταξύ - από το 2010 και έπειτα - είχε προσχωρήσει με χέρια και πόδια στην πολιτική του παρασιτισμού προετοιμάζοντας ο ίδιος την πτώση του.
Και για υπερασπιστή της κοινοβουλευτικής τάξης οι Σαμαράς και Βενιζέλος που τρέμουν τις εκλογές ο καθένας για τους δικούς του λόγους και που βλέπουν πόσο επισφαλής είναι η θέση τους, διαθέτουν τη «ναυαρχίδα της διαφάνειας», το ΔΟΛ και τα ΝΕΑ, που κάθε μέρα που περνάει βουτιούνται βαθύτερα στον κιτρινισμό.
Θέλει να ξεχάσουμε ο ΔΟΛ τη στάση του στην πραγματική αποστασία του 1965. Να ξεχάσουμε τη στάση του στο βρώμικο ’89. Και βεβαίως τη στάση του το 2007 όταν ένα ολόκληρο συγκρότημα επεδίωκε ξεδιάντροπα να ελέγξει και να ποδηγετήσει τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ, πράγμα που τελικά πέτυχε τη διετία 2010-2012 χάρη στο δίδυμο Παπανδρέου- Βενιζέλου, ωθώντας το ΠΑΣΟΚ στην απαξίωση και στον ευτελισμό και τη χώρα στην καταστροφή.
Τα πρωτοσέλιδα και οι ανακοινώσεις περί πρόσκλησης σε αποστασία ανεβάζουν τον καθεστωτικό κιτρινισμό σε νέα ύψη. Ανήκω σε εκείνους που διαφωνούν με την περιβόητη δήλωση Τσίπρα, τόσο ως προς την εκτίμηση που κάνει σε ό,τι αφορά τη στάση των τοπικών κοινωνιών, όσο και σε ό,τι αφορά το χρόνο και το υποκείμενο της δήλωσης. Επίσης δε θεωρώ ότι με μια αναγκαία μεν, υπερβολικά καθυστερημένη δε, ψήφο κατά πτυχών της μνημονιακής πολιτικής, βουλευτές της συμπολίτευσης ξεπλένονται για όσα από το 2010 έπραξαν.

Από αυτή όμως την κριτική έως τον εντοπισμό πρόσκλησης σε αποστασία υπάρχει τεράστια απόσταση, που μόνο ο αχαλίνωτος κιτρινισμός και ο φόβος απώλειας της εξουσίας και της ασυλίας που αυτή προσφέρει μπορούν να καλύψουν. Πρώτα απ’ όλα ξέρουμε πολύ καλά ότι οι αποστασίες μεθοδεύονται υπογείως. Ειδικά ο ΔΟΛ, ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος το γνωρίζουν ακόμα καλύτερα.
Δεύτερον, από πότε είναι απαγορευμένο σε οποιονδήποτε πολίτη και εν προκειμένω σε ένα μέλος της Βουλής να κρίνει και να προτείνει σε βουλευτές ποια πρέπει να είναι η στάση τους σε κρίσιμα ζητήματα; Δεν έκανε το ίδιο ο Βενιζέλος, λογής εφημερίδες και αργότερα ο Σαμαράς όταν αναγόρευαν σχεδόν σε προδοσία τη μη ψήφιση των μνημονίων;
Εν κατακλείδι, η «αποστασιολογία» στην πραγματικότητα αποπειράται με άφθονη μπουρδολογία και κιτρινισμό να καλύψει το πραγματικό ζήτημα της αποσύνθεσης της κυβερνητικής πλειοψηφίας, υπό το βάρος των αδιεξόδων της μνημονιακής πολιτικής. Οι δύο εταίροι μπλεγμένοι στα δίχτυα της διαπλοκής, του παρασιτισμού, του νεοφιλελευθερισμού και του παρακράτους που τους στήριξαν και τους στηρίζουν, ολοένα πιο αποκομμένοι από το λαό κυνηγούν φαντάσματα προσπαθώντας να αποφύγουν την πραγματική αιτία των προβλημάτων τους, που είναι πολύ απλή: απέτυχαν να βγάλουν το λαό από την κρίση και άρα δεν τους θέλει ο λαός. Γι’ αυτό θα πέσουν.

Ο τελικός πίνακας για τη διαθεσιμότητα...

Τον τελικό πίνακα κατάταξης υπαλλήλων προς διαθεσιμότητα παρέλαβε το ΑΣΕΠ, από το Τριμελές Ειδικό Υπηρεσιακό Συμβούλιο του υπουργείου Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας.

Η Αρχή παρέλαβε τον τελικό πίνακα κατάταξης υπαλλήλων κατά φθίνουσα σειρά βαθμολογίας, ανά κατηγορία, κλάδο ή και ειδικότητα προσωπικού, προκειμένου να τον αναρτήσει στην ιστοσελίδα της, asep.gr, σύμφωνα με τη σχετική απόφαση του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης.

Σημειώνεται, ότι ο τελικός πίνακας κατάταξης, όπως εκδόθηκε από το Τριμελές Ειδικό Υπηρεσιακό Συμβούλιο του ως άνω φορέα, αναρτάται και στην ιστοσελίδα του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης, καθώς και στον οικείο πίνακα ανακοινώσεων του φορέα.

Πατήστε εδώ για να δείτε τους πίνακες

Σταματήστε τις εγκληματικές περικοπές στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας της Ελλάδας!

Why this is important

(English text further down)
Σταματήστε τις εγκληματικές περικοπές στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας της Ελλάδας! Πείτε στην Τρόικα να σταματήσει τις απάνθρωπες πολιτικές της!

Με αφορμή τον προσχεδιασμένο δανεισμό της Ελλάδας με δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ από το ΔΝΤ και την Ε.Ε., εδώ και 3 χρόνια συντελείται ένα τεράστιο έγκλημα στις ζωές των Ελλήνων. Η Τρόικα, που εκπροσωπεί την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο πιέζει με κάθε μέσο την Ελληνική κυβέρνηση να περικόψει τον προϋπολογισμό του Δημόσιου Συστήματος Υγείας με αποτέλεσμα εκατοντάδες χιλιάδες πολιτών να αποκλείονται από αυτό. Η οικονομική κρίση που ήδη μετράει 5 χρόνια ζωής έχει αφήσει το 29% του ενεργού εργατικού δυναμικού χωρίς δουλειά ( ιδιαίτερα στους νέους συντελείται καταστροφή, 2 στους 3 νέους κάτω των 25 ετών είναι άνεργοι) . Έτσι εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες βρίσκουν τον εαυτό τους χωρίς ασφάλιση υγείας. Το αποτέλεσμα είναι να μην έχουν καμία πρόσβαση στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας, εκτός φυσικά εάν έχουν να πληρώσουν, πράγμα αδύνατο για τους μακροχρόνια ανέργους αλλά και τους ελεύθερους επαγγελματίες, που αναγκάστηκαν να κλείσουν τις επιχειρήσεις τους και αδυνατούν να πληρώσουν τα χρέη τους προς το δημόσιο. Τα παραδείγματα είναι πολλά, οι τραγικότερες όμως περιπτώσεις ανασφάλιστων είναι οι καρκινοπαθείς που αργοπεθαίνουν χωρίς να μπορούν να κάνουν τις απαραίτητες χημειοθεραπείες, οι έγκυες που δεν κάνουν κανέναν προγεννητικό έλεγχο και δεν έχουν πού να γεννήσουν, και τα παιδιά που οι άνεργοι και ανασφάλιστοι γονείς τους φτάνουν μέχρι το σημείο να τα αφήνουν να υποσιτίζονται χωρίς καμία ιατρική προστασία. Ακόμα και ασφαλισμένοι πολίτες αναγκάζονται να ψάχνουν τα φάρμακα τους, γιατί τα δημόσια νοσοκομεία, λόγω των ελλείψεων από τις περικοπές, αδυνατούν να τους τα δώσουν.

Σας καλούμε να μας βοηθήσετε και να απαιτήσετε από την Τρόικα αλλά και την Ελληνική κυβέρνηση να σταματήσουν ΑΜΕΣΑ το έγκλημα αυτό και παράλληλα να δώσουν πρόσβαση στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας σε όλους τους πολίτες χωρίς καμία απολύτως διάκριση.

Ας φωνάξουμε όλοι δυνατά: Η ανθρώπινη ζωή είναι πάνω από τους αριθμούς και το χρήμα!
Δείτε το ρεπορτάζ του ΒBC "In Sickness and in debt" για να καταλάβετε το μέγεθος του προβλήματος
http://www.youtube.com/watch?v=-rkKhwg0EPM

English text follows:

+++
Stop with the criminal budget cuts to Greece’s Public Healthcare System! Tell Troika to give up their cruel policies!

On the occasion of Greece’s prescheduled borrowing of billions of euro from the IMF and the EU, a tremendous crime against Greeks’ lives has been conducted 3 years now. The “Troika” of the EU (European Union), the ECB (European Central Bank) and the IMF (International Monetary Fund) forces the Greek government by all means to proceed with budget cuts in the Public Healthcare System, excluding thus, hundreds of thousands of citizens from the healthcare coverage. The economic crisis, which counts already 5 years back, has left 29% of the active workforce without a job. The disaster is particularly obvious among the youth with 2 out of 3 young people (under the age of 25) being unemployed.

So, hundreds of thousands of citizens find themselves without a healthcare coverage. As a result, they have no access to the Public Healthcare System, unless they bear their own healthcare expenses. Nevertheless, there is no such a possibility, neither for the long-term unemployed nor for the self-employed, who were forced to close down their businesses and cannot afford to pay their outstanding debts towards the state. While there are plenty of examples, the most tragic cases of citizens without insurance count among the cancer patients, who are slowly dying because they cannot get the necessary chemotherapy, the pregnant mothers, who cannot afford a prenatal test and do not know where to give birth to their child, and the children of unemployed parents, who are malnourished and do not receive any healthcare treatment either. Even the citizens who have health insurance coverage have to search out for their drugs often, when the public hospitals cannot cover them due to the budget cuts.

We call for your support and ask you to demand that the “Troika” and the Greek government stop IMMEDIATELY with this crime and grant access to the Public Healthcare System for all citizens without any discrimination.

Let us all shout out loud: Human life is above numbers and money!

Watch the BBC's "In Sickness and in debt" in order to grasp an idea of the humanitarian crisis unfolding in Greece
http://www.youtube.com/watch?v=-rkKhwg0EPM
https://secure.avaaz.org/

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *