Σάββατο 5 Απριλίου 2014

Σαμαρά εγέρθουτου!

Του Κώστα Βαξεβάνη
Μπορεί κάποιος να πιστέψει έναν φασίστα, ο οποίος έχει ήδη καρφώσει έναν σύντροφό του (τον οδηγό του Τραγάκη) και έναν ομοϊδεάτη συνομιλητή του (τον ίδιο τον Μπαλτάκο); Μπορεί να πιστέψει έναν φασίστα που η ιδεολογία του ξεχειλίζει από βία, συκοφάντηση και κυνισμό, που ρίχνει λάσπη για να οικοδομήσει τον κόσμο των σκοτεινών ονείρων του; Προφανώς και όχι. Ο Ηλίας Κασιδιάρης όμως δεν μετέφερε καμιά μαρτυρία ή άποψη. Ήταν απλώς το τρίποδο μιας κάμερας που κατέγραψε μια πραγματικότητα που επιμελώς έκρυβαν.
Ο Βενιζέλος, το άλλο τριπόδι, αυτό του Σαμαρά, κατηγόρησε όσους πιστεύουν τη Χρυσή Αυγή και τις καταγγελίες της. Όμως οι αποκαλύψεις δεν έγιναν από τη Χρυσή Αυγή, αλλά από τον Μπαλτάκο. Το βασικό στέλεχος του Σαμαρά, τον επί 30 χρόνια φίλο του, τον κυβερνώντα την κυβέρνηση και τον αντικομμουνιστή των αντικομμουνιστών.
Ο ίδιος ο Σαμαράς παραμένει άφαντος και φαντάζομαι άυπνος και σχεδόν άυλος, χωρίς την υλική υπόσταση που πρέπει να έχει ένας πρωθυπουργός και πολιτικός άντρας που αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Η Ελλάδα βουλιάζει μέσα στα βοθρολύματα που ξεχειλίζουν, στα σάλια που έτρεχαν από τις μασέλες της εξουσίας και έγιναν ξαφνικά πτύελα. Όλοι φτύνουν τον Μπαλτάκο. Παλιοί του φίλοι, πολιτικοί υποτακτικοί και κυρίως ο Σαμαράς.
Χρειάστηκε ένα βίντεο για να καθαρίσει η εικόνα της κοινής γνώμης. Η ομάδα Σαμαρά, στο πρόσωπο του Μπαλτάκου, τοποθετημένη κάτω από τις εικόνες της υποκριτικής πίστης, στην πραγματικότητα συνωμοτούσε, έβριζε, απεργαζόταν παραθεσμικές λειτουργίες.
Και ξαφνικά όλα γύρισαν ανάποδα. Όλες οι πατριωτικές φανφάρες, οι εθνικές κορώνες, οι θρησκευτικές επικλήσεις, οι ευρωπαϊκές προοπτικές έγιναν απλώς δύο τύποι που ήταν αδίστακτοι και έτοιμοι για όλα προκειμένου να αλληλοεξυπηρετηθούν.
Οι πολιτικές εξελίξεις που έρχονται είναι απρόβλεπτες. Ο πρωθυπουργός ξεκίνησε ως όμηρος της ιδεοληψίας του, των ακραίων απόψεών του και του τρίπτυχου «πατρίς, θρησκεία, μνημόνιο» και κατέληξε όμηρος της Χρυσής Αυγής. Ο Σαμαράς παίζοντας με τα κάρβουνα του φασισμού, πίστευε πως θα καταφέρει να μην καεί και έτσι μουτζουρώθηκε. Η σχέση του με την πραγματικότητα που αρνείται αποτυπώνεται ως βρώμικα στίγματα στα βίντεο του Κασιδιάρη.
Την ώρα που οι πολίτες κατανοούν, ο Σαμαράς δεν καταλαβαίνει, γιατί απλώς αντιλαμβάνεται το λάθος του ως λάθος τακτικής και όχι πίστης του σε συγκεκριμένα πράγματα και πολιτικές. Πριν μερικούς μήνες αντιλαμβανόταν τους φασίστες ως τα παραστρατημένα παιδιά της δεξιάς που οφείλει να τα επαναφέρει στο δικό του γήπεδο το οποίο είχε καλύτερο προπονητή. Ξαφνικά στα όνειρά του εμφανίζεται ο Καιάδας ο οποίος λέει το εφιαλτικό “Αντώνη εγέρθουτου”.
Το χειρότερο από όλα είναι πως ο Σαμαράς αφού νομιμοποίησε τη Χρυσή Αυγή χρησιμοποιώντας την ατζέντα και τα συνθήματά της, αφού τη χρησιμοποίησε για τα πολιτικά του συμφέροντα, τώρα της επιτρέπει να αυτοχαρακτηρίζεται θεματοφύλακας της νομιμότητας και της Δημοκρατίας, δείχνοντας τον ίδιο ως αυτόν που απειλεί τη νομιμότητα και τη Δημοκρατία.


http://www.koutipandoras.gr/

H εικόνα είναι πια ξεκάθαρη

Αγαπητέ μοναδικέ αναγνώστη,

Το σημερινό κείμενο γράφτηκε με αφορμή μια κουβέντα που είχα με φίλους χθες το βράδυ. Μην περιμένεις να διαβάσεις τίποτα το πρωτότυπο στο σημερινό κείμενο, που μόνο προϊόν δικής μου έμπνευσης δε μπορεί να θεωρηθεί.

To σημερινό κείμενο περιέχει φράσεις και κουβέντες διάσπαρτες από εδώ κι από εκεί μέσα στο διαδίκτυο οι οποίες - έπειτα κι από τη δημοσιοποίηση του βίντεο με τον Μπαλτάκο και τον Κασιδιάρη - συνθέτουν μια όμορφη ακροδεξιά ιστορία. Είναι απλά μια σούμα των όσων λέγαμε οι περισσότεροι από εμάς από τον Σεπτέμβρη, οπότε και ξεκίνησαν οι συλλήψεις των μελών και βουλευτών της Χρυσής Αυγής.

Τί λέγαμε λοιπόν όλοι εμείς; Λέγαμε ότι οι σχέσεις Νέας Δημοκρατίας και Χρυσής Αυγής ήταν ανέκαθεν φιλικές και φτάνουν αρκετά πίσω στον χρόνο. Οι σχέσεις αυτές έγιναν ακόμα πιο θερμές μετά τις εκλογές του 2012, οπότε η Νέα Δημοκρατία προσπάθησε να εντάξει τη Χρυσή Αυγή στο σύστημα και να την κοντρολάρει.

Κάπως έτσι ξεκίνησαν τα συντροφικά καφεδάκια στη Βουλή, το ακροδεξιό lifestyle στο Πρώτο Θέμα, η "σοβαρή Χρυσή Αυγή" του Μπάμπη Παπαδημητρίου, το "εμένα η Χρυσή Αυγή μου φέρεται με το σεις και με το σας" της Ντόρας Μπακογιάννη, η "πιθανή συνεργασία" του Τάκη Μπαλτάκου, η ανοιχτή πια συμμαχία της Αστυνομίας με τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής στους δρόμους κι άλλα πολλά που έχουν χιλιοειπωθεί και δε χωράνε εδώ μέσα.

Με λίγα λόγια, μια χαρά τα είχαν βρει μεταξύ τους Νέα Δημοκρατία και Χρυσή Αυγή, σαν ένα κρυφό φλερτ που χτιζόταν σιγά σιγά στο παρασκήνιο, ώστε στο μέλλον να εξελιχθεί σε αρραβώνα και να επισημοποιηθεί. Ποια ήταν η αιτία που διέλυσε τον αρραβώνα; Μα φυσικά η άνοδος των ποσοστών της Χρυσής Αυγής. Ποια ήταν η αφορμή; Μα φυσικά η δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Οι χρυσαυγίτες, αντί να συνεργαστούν και να χαμηλώσουν τους τόνους, συνέχιζαν να μαχαιρώνουν τις νύχτες και να δείχνουν το πραγματικό ναζιστικό τους πρόσωπο κόβοντας παράλληλα ποσοστά από τη Νέα Δημοκρατία.

Οι χρυσαυγίτες είχαν πλέον αποθρασυνθεί και με τη δολοφονία Φύσσα οι διεθνείς πιέσεις έγιναν αφόρητες. Τότε ήταν που η Νέα Δημοκρατία κατάλαβε ότι η στρατηγική του πολιτικού καιροσκοπισμού που ακολουθούσε ήταν αδιέξοδη κι ο μεγαλοαστός γαμπρός Σαμαράς αποφάσισε να στείλει την παρακατιανή νύφη σπίτι της. Κάπως έτσι βγήκαν από τα συρτάρια του γραφείου του Νίκου Δένδια οι αραχνιασμένοι φάκελοι των υποθέσεων της Χρυσής Αυγής και δόθηκαν στη Δικαιοσύνη. Με εντολή Σαμαρά και την ελπίδα ότι οι παραστρατημένοι χρυσαυγίτες ψηφοφόροι θα γυρίσουν πίσω στην αγκαλιά της Νέας Δημοκρατίας.

Η δολοφονία Φύσσα λοιπόν επέσπευσε τα γεγονότα με αποτέλεσμα η κίνηση Σαμαρά να γίνει άτσαλα και ο Κασιδιάρης να κυκλοφορεί σήμερα ελεύθερος. Αυτό που δείχνει το βίντεο Μπαλτάκου-Κασιδιάρη είναι απλά η συνομιλία των εκπροσώπων δύο κομμάτων που συνεργάζονται και προσπαθούν να καταλάβουν τί πήγε στραβά ή ποιος έβαλε λόγια στον Σαμαρά κι αυτή η όμορφη συνεργασία τερματίστηκε έτσι ξαφνικά.

Η εικόνα είναι πια ξεκάθαρη. Μόνο πληρωμένοι ή ηλίθιοι δε μπορούν να τη δουν. Και είναι πολλοί.

Σε κάθε περίπτωση, όσο πλησιάζουν οι εκλογές και ξεκινάνε οι δίκες των βουλευτών της Χρυσής Αυγής έχουμε να δούμε ακόμα πολλά πισώπλατα μαχαιρώματα. 

Με υπόγεια διάθεση,

To Skouliki Tom

(Ανήθικο δίδαγμα: Ευχαριστώ πολύ όλους τους φίλους, τα λόγια των οποίων χρησιμοποίησα, ώστε να συνθέσω το παραπάνω κείμενο. Μου άνοιξαν ακόμα περισσότερο τα μάτια.)

 

Αντιδημοκρατικές πρακτικές του κ.Ζούτσου απέναντι στην παράταξη μας

Εντονότατη διαμαρτυρία  εξέφρασε προς τον δήμαρχο κ. Ζούτσο  ο υποψήφιος δήμαρχος της δημοτικής παράταξης ‘’Παρέμβαση για έναν άλλο Δήμο’’ Απόστολος Βολιώτης καταθέτοντας  έγγραφο-καταγγελία με αριθμό πρωτοκόλλου 12829/3-4-2014 που αφορά στην απαγόρευση ουσιαστικά εκδήλωσης του συνδυασμού στο Πολιτιστικό  Κέντρο Γέρακα.

Συγκεκριμένα, η δημοτική μας παράταξη με αίτημα της προς την υπεύθυνη της κοινωφελούς επιχείρησης ζήτησε την διάθεση της αίθουσας ώστε να πραγματοποιηθεί εκεί εκδήλωση που θα αφορούσε στα προβλήματα της πόλης μας και στη διατύπωση προτάσεων για την επίλυση τους.

Η αίθουσα την συγκεκριμένη ημέρα ήταν διαθέσιμη χωρίς άλλη εκδήλωση.

Η απάντηση που δόθηκε από την αρμόδια υπάλληλο ήταν αρνητική μετά από προσωπική απόφαση του δημάρχου.

Κατά συνέπεια επιβεβαιώνεται για μία ακόμη φορά η διάχυτη και παγιωμένη αντίληψη που επικρατεί  δημόσια όσον αφορά στον τρόπο που αντιμετωπίζει η δημοτική αρχή τα ζητήματα της δημοκρατίας και της διαφάνειας. Και τούτο ισχύει για όλα τα επίπεδα της λειτουργίας και των πεπραγμένων της. Μόνο που οι  καιροί αλλάζουν και όλοι πια το διαισθάνονται έντονα μηδέ εξαιρουμένου και του ίδιου του κ. δημάρχου.


Ακολουθεί η έγγραφη Διαμαρτυρία-Καταγγελία του Απόστολου Βολιώτη στον δήμαρχο

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ

΄΄ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΑΛΛΟ ΔΗΜΟ΄΄


Προς τον δήμαρχο Παλλήνης
κ.Αθανάσιο Ζούτσο

Παλλήνη 2/4/2014


Κύριε δήμαρχε

Με μεγάλη έκπληξη πληροφορηθήκαμε από την υπεύθυνη της  Κοινωφελούς Επιχείρησης του Δήμου κ. Κ. Σάντος, ότι δεν επιτρέπετε την παραχώρηση της αίθουσας του Πολιτιστικού κέντρου Γέρακα στη δημοτική μας παράταξη για την πραγματοποίηση εκδήλωσης στις 9/4/2014, ημέρα κατά την οποία η αίθουσα είναι διαθέσιμη, ελεύθερη από κάθε άλλη δραστηριότητα.
Θεωρούμε την απόφαση σας αυτή απαράδεκτη, αντιδημοκρατική και μεροληπτική.
Ως γνωστόν, ο συγκεκριμένος  χώρος  είναι δημοτική περιουσία και  ανήκει  αποκλειστικά και μόνο στους πολίτες του δήμου μας και κατά συνέπεια η αυτονόητη χρήση του από κοινωνικές, δημοτικές και πολιτικές συλλογικότητες  είναι  μέσα στις υποχρεώσεις σας ως διαχειριστή του.
Άλλωστε, στον ίδιο χώρο πριν από λίγες μόνο ημέρες πραγματοποιήθηκε η δημόσια διαβούλευση των κατοίκων της περιοχής, μετά από πρόσκληση σας, με θέματα που αφορούν στους συνδημότες, δηλαδή με παρόμοιο αντικείμενο της δικής μας εκδήλωσης.
Κατά συνέπεια είναι ανεξήγητη, για κάθε καλοπροαίρετο συμπολίτη μας,  η συγκεκριμένη απόφαση της απαγόρευσης ουσιαστικά εκ μέρους σας της εκδήλωσης της δημοτικής μας παράταξης.
Θα θέλαμε επίσης να επισημάνουμε σε περίπτωση επίκλησης εκ μέρους σας της προεκλογικής νομοθεσίας, ότι η επίσημη προεκλογική περίοδος δεν έχει αρχίσει και γι’ αυτό άλλωστε δεν έχετε ακόμη συγκαλέσει την διαπαραταξιακή επιτροπή και το δημοτικό συμβούλιο για λήψη αποφάσεων που αφορούν στους όρους διεξαγωγής των εκλογών.
Κατά συνέπεια καταγγέλλουμε  τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεστε το ρόλο σας και δηλώνουμε ότι δεν θα ανεχθούμε τέτοιου είδους συμπεριφορές, γνωστοποιώντας τις αποφάσεις και τις ενέργειες σας με κάθε πρόσφορο μέσο στους συνδημότες μας.

Κοινοποίηση:
Πρόεδρο Δ.Σ
κ.Δ.Γιαννουσόπουλο
κ.Παναγιώτη Μερτύρη
κ.Ν.Γαβρά
κ.Κ.Μπάκα

Για την Δημοτική Παράταξη
 Παρέμβαση για έναν άλλο Δήμο



Απόστολος  Βολιώτης
Υποψήφιος δήμαρχος Παλλήνης

Προετοιμάζεται η πολιτική καρατόμηση Βενιζέλου

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ 

Βαρύτατα λαβωμένη πολιτικά βγήκε η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου από την ψηφοφορία για το πολυνομοσχέδιο, αν και πέρασε το πρώτο άρθρο της καταστροφής διαφόρων επαγγελμάτων με 152 ψήφους και το δεύτερο άρθρο για το ξεπούλημα του ελληνικού τραπεζικού συστήματος σε ξένα «κοράκια» αντί πινακίου φακής με 151 ψήφους.

Το ενδιαφέρον δεν βρίσκεται στο αποτέλεσμα των ψηφοφοριών. Μόνο αφελείς θα πίστευαν ότι αυτή η κυβέρνηση θα ήταν ποτέ δυνατόν να πέσει γιατί δεν θα άντεχε να αδικήσει τους γαλακτοπαραγωγούς ή τους φαρμακοποιούς! Όλοι οι… «αντάρτες του γάλακτος», άλλωστε, ψήφισαν πειθαρχικότατα το πολυνομοσχέδιο-καρμανιόλα. 

Ας μην κοροϊδευόμαστε, οι βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ έχουν ψηφίσει αδίστακτα τη διάπραξη εγκλημάτων οικονομικής γενοκτονίας δέκα εκατομμυρίων Ελλήνων, θα δίσταζαν να στραγγαλίσουν οικονομικά τρεις χιλιάδες γαλακτοπαραγωγούς και τις οικογένειές τους; Αστεία πράγματα! Ένα θέατρο έπαιξαν κάποιοι από αυτούς. 

Αλλού βρίσκεται η πολιτική σπουδαιότητα της Κυριακής, όχι στο αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. 

Το σημαντικό είναι ότι αυτή τη φορά δεν διαφοροποιήθηκαν από την κυβερνητική πολιτική «κάποιοι» βουλευτές, αλλά κορυφαία στελέχη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. 

Έναρξη αποκαθήλωσης
Η πολιτική σημασία του γεγονότος αυτού έγκειται στο ότι σηματοδοτεί την έναρξη των διαδικασιών της βέβαιης αποκαθήλωσης του Ευάγγελου Βενιζέλου από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και της πιθανής καθαίρεσης του πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, από την προεδρία της Νέας Δημοκρατίας, αν όντως τα κυβερνητικά κόμματα πάνε τόσο άσχημα στις ευρωεκλογές όσο δείχνουν οι δημοσκοπήσεις. 

Πολιτική γκιλοτίνα έστησαν για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελο Βενιζέλο, η καταψήφιση του άρθρου για τις τράπεζες από τον πρώην πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου και το «παρών» αντί της υπερψήφισης από τον επί χρόνια πρόεδρο της Βουλής Απόστολο Κακλαμάνη. 

Μπορεί να… «κατάπινε γουστέρες» ο Βενιζέλος, αλλά τουλάχιστον μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές δεν είχε τολμήσει, φυσικά, να διαγράψει κανέναν από τους δύο επειδή γνωρίζει ότι κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε άμεση ανατροπή της κυβέρνησης. Οι 14 από τους 27 βουλευτές που έχουν απομείνει στο ΠΑΣΟΚ θεωρούνται της επιρροής του Γιώργου Παπανδρέου. 

Ο Βενιζέλος υποχρεώθηκε να αρκεστεί σε καταγγελίες για «υποκρισίες και πολιτικά παιχνίδια», αλλά η πολιτική αποδυνάμωσή του και η ουσιαστική απώλεια του ελέγχου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ εκ μέρους του είναι παραπάνω από εξόφθαλμες. 

Είναι φανερό ότι στήνεται το σκηνικό για την αντικατάσταση του Ευάγγελου Βενιζέλου από την προεδρία του ΠΑΣΟΚ με συνοπτικές διαδικασίες αμέσως μετά το αναμενόμενο κακό αποτέλεσμα στις ευρω-εκλογές. 

«Σιγοψήσιμο» Σαμαρά
Η επίδειξη ισχύος εκ μέρους των εσωκομματικών αντιπάλων του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ έχει πανικοβάλει το Μέγαρο Μαξίμου, καθώς και από το εσωτερικό της ΝΔ εστάλησαν σοβαρότατα μηνύματα προς τον πρόεδρο της. Απλώς ο Αντώνης Σαμαράς έχει επίγνωση του γεγονότος ότι στο πλαίσιο της ΝΔ οι διαφωνίες είναι μεμονωμένες, επομένως αντιμετωπίσιμες, ενώ αντιθέτως στο ΠΑΣΟΚ ο Γιώργος Παπανδρέου μπορεί να ανατρέψει τον Βενιζέλο, άρα και την κυβέρνηση, οποιαδήποτε στιγμή το αποφασίσει. 

Το γεγονός όμως ότι ο πρωθυπουργός διέγραψε το βράδυ της Κυριακής τον Νικήτα Κακλαμάνη επειδή αυτός ψήφισε «παρών» στο πρώτο άρθρο του πολυνομοσχεδίου δεν είναι καθόλου ασήμαντο. Συνιστά βαρύ πλήγμα για τον Αντώνη Σαμαρά. 

Πρώτα πρώτα, το γεγονός ότι ο Ν. Κακλαμάνης αποφάσισε να διαφοροποιηθεί δεν οφείλεται στους… γαλακτοπαραγωγούς της Κυψέλης ή του Παγκρατίου ούτε στους φαρμακοποιούς των Πετραλώνων, του Νέου Κόσμου ή των Πατησίων. Είναι προφανές ότι ο Νικήτας Κακλαμάνης συνειδητοποίησε πως όσο παραμένει στη Νέα Δημοκρατία είναι αδύνατον να διεκδικήσει με πιθανότητες εκλογής τη δημαρχία στο Δήμο Αθηναίων. 
Πρέπει να αναμένεται σύντομα μεταπήδηση του Ν. Κακλαμάνη σε άλλο πολιτικό κόμμα. 

Είναι φανερό ότι «σιγοψήνουν» και τον Αντώνη Σαμαρά οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι, καιροφυλακτώντας για να δουν αν το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών θα είναι όντως γύρω στο 20%, ούτως ώστε να αρχίσουν την επίθεση για την κατάληψη της ηγεσίας στη ΝΔ. 

Οι «εφεδρείες»
Στο μεταξύ, οι (μάλλον κατ’ όνομα πλέον) βουλευτές της ΔΗΜΑΡ Βασίλης Οικονόμου και Γρηγόρης Ψαριανός απείχαν της ψηφοφορίας για να μην ψηφίσουν κατά του πολυνομοσχεδίου, όπως ήταν η γραμμή του κόμματος. 

Αντιθέτως, κανένα πρόβλημα δεν είχαν να παραστούν και να ψηφίσουν με χέρια και με πόδια υπέρ του πολυνομοσχεδίου ο Ανδρέας Λοβέρδος και ο υπαρχηγός του Χρήστος Αηδόνης. Αυτοί μόνο τυπικά δεν έχουν επιστρέψει ακόμη στο ΠΑΣΟΚ, μετά την παταγώδη αποτυχία τους να βρουν κανέναν οπαδό ή ψηφοφόρο! Απλώς, επειδή το ΠΑΣΟΚ διαλύεται, ψάχνουν κι αυτοί να βρουν πού θα κολλήσουν για να συνεχίσουν, ει δυνατόν, την πολιτική τους καριέρα. 

Επειδή όμως ο Α. Λοβέρδος είναι πολύ εκτεθειμένος ως κορυφαίος μνημονιακός παράγοντας που υπηρέτησε από υπουργικές θέσεις τα μνημονιακά συμφέροντα καταστρέφοντας τη ζωή εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων, με εξαίρεση το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, τα υπόλοιπα κόμματα αποφεύγουν την επαφή μαζί του, γιατί θεωρούν ότι βλάπτει ανεπανόρθωτα την εικόνα τους στα μάτια των ψηφοφόρων. 

Με εφεδρείες αυτού του τύπου είναι φανερό ότι δεν μπορούν να πάνε μακριά ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος… 

Πρόβλημα του συστήματος
Το κατεστημένο ενδέχεται σύντομα να αντιμετωπίσει ένα προσωρινό μεν, αλλά σοβαρό πρόβλημα εκπροσώπησης -σε κομματικό επίπεδο- των συμφερόντων του.
Το ΠΑΣΟΚ είναι «ξοφλημένο» εντελώς ως κόμμα-πυλώνας του συστήματος. Μόνο ως «τσόντα» για το σχηματισμό κυβέρνησης μπορεί πλέον να χρησιμοποιηθεί – κι αυτό αν συνεχίσει να υπάρχει, πράγμα αμφίβολο. 

Αν όμως η Νέα Δημοκρατία πάρει γύρω στο 20% στις ευρωεκλογές, το πιθανότερο είναι ότι θα μπει κι αυτή σε διαλυτική κρίση κατά το πρότυπο του ΠΑΣΟΚ, σε περίπτωση που λόγω της αποσύνθεσης του τελευταίου, εξαιτίας του αναμενόμενου αποτελέσματος στις ευρωεκλογές, καταρρεύσει η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου και προκηρυχθούν βουλευτικές εκλογές περί τα τέλη Ιουνίου. 

Σε μια τέτοια περίπτωση όμως όχι μόνο η νίκη και ο σχηματισμός κυβέρνησης από ή με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ είναι βέβαιη, αλλά επιπλέον ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε η ΝΔ μπορούν να αποτελέσουν εναλλακτική κυβερνητική λύση για το σύστημα. 

Πρέπει να αντικατασταθούν από νέα κόμματα της Δεξιάς και της Κεντροαριστεράς. Νέα, ισχυρά κόμματα με αξιόλογη απήχηση στο λαό όμως δεν φτιάχνονται σε έναν ή δύο μήνες. Χρειάζονται χρόνο. 

Μοναδική επιλογή
Το οικονομικό κατεστημένο θα βρεθεί σε μια απρόσμενη θέση: δεν θα υπάρχει συστημικό κόμμα ικανό να κυβερνήσει – για κάποιο χρονικό διάστημα, εννοείται. Τι θα κάνει;
Μια δυσάρεστη κυβέρνηση είναι πάντα για τους επιχειρηματικούς κύκλους πολύ καλύτερη από το χάος της ακυβερνησίας. Κατά παράδοξο τρόπο, λοιπόν, αν η ΝΔ καταρρεύσει στις ευρωεκλογές του Μαΐου και οδηγηθούμε σε βουλευτικές εκλογές τον Ιούνιο, το σύστημα δεν έχει παρά μία και μοναδική επιλογή: να στηρίξει, όχι απλώς να ανεχθεί, μια… κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ! Δεν μπορεί να κάνει τίποτα άλλο! 

Εννοείται, φυσικά, ότι, παράλληλα με τη στήριξη που θα παρέχει, θα καταβάλλει προσπάθειες επιτάχυνσης της ενσωμάτωσης του ΣΥΡΙΖΑ στο σύστημα, του εγκλωβισμού του στην υπηρέτηση της συστημικής πολιτικής, της μετάλλαξής του σε κεντροαριστερό συστημικό πυλώνα του συστήματος. 

Η έκβαση αυτής της προσπάθειας δεν είναι γνωστή εκ των προτέρων, θα κριθεί στην πράξη. Εξαρτάται από την αντίσταση του Αλέξη Τσίπρα. Από την παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα ώστε να μην επιτρέψει κυβερνητικές παλινωδίες. Από τους εκβιασμούς που θα ασκήσει μέσω ευρώ και EE η Γερμανία. Από τα συγκυριακά συν τα μόνιμα συμφέροντα του ελληνικού κατεστημένου. Από την ταχύτητα με την οποία το σύστημα θα κατορθώσει να συγκροτήσει στην Ελλάδα νέο κόμμα που να ενοποιεί τη δεξιά παράταξη ώστε να το χρησιμοποιήσει για να αντικαταστήσει τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία και πολλά άλλα.
Οι μάχες θα είναι πολλές και πολύ σκληρές. Αυτές θα κρίνουν τον πόλεμο, όχι οι εκτιμήσεις.

Πηγή περιοδ. "Επίκαιρα"

Παρασκευή 4 Απριλίου 2014

Ελένη Ραυτοπούλου - Υποψήφια Δημοτικός Σύμβουλος Παλλήνης με τον Συνδυασμό "Παρέμβαση για έναν άλλο Δήμο"

Γεννήθηκα  στην Υπάτη Φθιώτιδας. Είμαι οικονομολόγος, πτυχιούχος  της σχολής Δημόσιας 

Διοίκησης του Παντείου Πανεπιστημίου.

 Εργάσθηκα στον ιδιωτικό τομέα και επί 25 χρόνια στην Εκδοτική ΠΗΓΑΣΟΣ Α.Ε. (ΕΘΝΟΣ) ως στέλεχος και υπεύθυνη Οικονομικών Υπηρεσιών.  

Ελένη Ραυτοπούλου - Υποψήφια Δημοτικός
 Σύμβουλος Παλλήνης
 με τον Συνδυασμό "Παρέμβαση για έναν άλλο Δήμο"
 
Από τα πρώτα χρόνια της  επαγγελματικής μου σταδιοδρομίας έως και την συνταξιοδότησή μου, ανέπτυξα  έντονη συνδικαλιστική δράση συμμετέχοντας στο προεδρείο, ως Ταμίας  της Ένωσης Προσωπικού Ημερησίων Εφημερίδων (Ε.Π.Η.Ε.Α) επί σειρά ετών, όσο και στο  Αυτοδιοικούμενο και Αυτοδιαχειριζόμενο Ασφαλιστικό  Ταμείο επικουρικής ασφάλισης και περίθαλψης των δημοσιογράφων (Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π.), επίσης ως Ταμίας του  Δ.Σ.

Έχω ένα γυιό και κατοικώ στο Πανόραμα Παλλήνης από το 2003, όπου συνεχίζω την κοινωνική μου δράση, συμμετέχοντας σε δραστηριότητες του Πολιτιστικού και Εξωραϊστικού Συλλόγου Πανοράματος, καθώς και σε πρωτοβουλίες κατοίκων για την επίλυση προβλημάτων που απασχολούν τον οικισμό.

Συμμετείχα στο ψηφοδέλτιο των«Ενεργών Πολιτών Παλλήνης» και ήμουν υποψήφια Δημοτικός Σύμβουλος στον συνδυασμό, με τον οποίο συνεργάστηκαν στις προηγούμενες Δημοτικές Εκλογές.

Είμαι ενεργό και ιδρυτικό μέλος της Δημοτικής Παράταξης «Παρέμβαση για Έναν Άλλο Δήμο».

Πιστεύω, ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση  θα πρέπει να  είναι ένας  θεσμός Διοίκησης, πολύ κοντά στους πολίτες και να επιδιώκει την ευρύτερη δυνατή συμμετοχή τους  στη λήψη αποφάσεων. Πρέπει να έχει κινηματικό και διεκδικητικό χαρακτήρα και ιδιαίτερα στις σημερινές δύσκολες συνθήκες, θα μπορούσε να γίνει βασικός μοχλός οργάνωσης της αλληλεγγύης και της υπεράσπισης της κοινωνικής συνοχής με δράσεις που θα λειτουργήσουν σαν ανάχωμα στη διάλυση του κοινωνικού Κράτους.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση όφειλε και οφείλει να αναπτύξει ένα εκτεταμένο δίκτυο υπηρεσιών, κοινωνικών, περιβαντολλογικών, διαχείριση σκουπιδιών κλπ, όπου μέσα από αυτές τις υπηρεσίες να δημιουργεί  θέσεις απασχόλησης και να απευθύνεται στους φτωχούς, τους ανέργους και σε όλες τις ευάλωτες κοινωνικά ομάδες.

Πιστεύω, ότι ο «Καλλικράτης» ήταν μια αντιδημοκρατική, συγκεντρωτική μεταρρύθμιση με την οποία δοκιμάστηκε η μνημονιακή  πολιτική και εφαρμόστηκε η άγρια  νεοφιλελεύθερη πολιτική  που απομάκρυνε την Τοπική Αυτοδιοίκηση από τους πολίτες και τις ανάγκες τους.




http://pa-pallini.blogspot.gr/

Όμηροι του «Στούντιο Χρυσή Αυγή» κυβέρνηση και χώρα

Του Στέλιου Κούλογλου
Παραλυσία έχει προκαλέσει στο Μέγαρο Μαξίμου η βεβαιότητα, πλέον, ότι η ηγεσία της Χρυσής Αυγής έχει στη κατοχή της και άλλες αποκαλυπτικές  μαγνητοφωνημένες συνομιλίες του Τ. Μπαλτάκου, τις οποίες θα μπορεί να χρησιμοποιεί ανάλογα με την δικαστική εξέλιξη της υπόθεσης αλλά και τις πολιτικές της ανάγκες. Γράφει ο Στέλιος Κούλογλου.
Στην συνέντευξη του στον Ν. Χατζηνικολάου, ο πρώην γενικός  γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου παραδέχθηκε ότι πραγματοποίησε παρόμοιες συζητήσεις με ηγετικά στελέχη της Χρυσής Αυγής και πριν την δολοφονία Φύσσα αλλά και “μία δύο και μετά”. Ενώ θεωρείται πλέον βέβαιο ότι αυτές οι τελευταίες έχουν μαγνητοσκοπηθεί, στο Μέγαρο Μαξίμου επικρατεί πανικός καθώς ο κ. Μπαλτάκος εμμέσως παραδέχθηκε ότι έχει πει “και χειρότερα πράγματα”, από τα όσα τρομερά λέει σε αυτή που δημοσιοποιήθηκε. Στην ίδια συνέντευξη, δεν απέκλεισε να έχουν μαγνητοσκοπηθεί και τηλεφωνικές του συνομιλίες με τους Δένδια-Αθανασίου ή και με άλλους πολιτικούς, παρουσία προφανώς των νεοναζί συνομιλητών του που τις κατέγραφαν με μικροκάμερες στο πέτο τους.
 
Αν μάλιστα τις “πρακτικές ντετέκτιβ” του Κασιδιάρη ακολουθούσαν και οι Μιχαλολιάκος- Παπάς τους οποίους ο Μπαλτάκος επίσης παραδέχθηκε ότι είχε συναντήσει πριν την σύλληψη τους, τότε πιθανότατα να βγουν στον αέρα γαργαλιστικές λεπτομέρειες από την περίοδο της “σοβαρής” Χρυσής Αυγής: όταν δηλαδή το Μέγαρο Μαξίμου φλέρταρε σοβαρά με την ιδέα συνεργασίας σε κυβερνητικό επίπεδο με την Χρυσή Αυγή, μετά την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από την κυβέρνηση το περασμένο καλοκαίρι. Ιδίως αυτές οι συζητήσεις ίσως αποδείξουν ότι ο Μπαλτάκος ακολουθούσε, στις “διερευνητικές’ του επαφές, οδηγίες του Σαμαρά.
 
Η έκρηξη της πρώτης από τις βόμβες Μπαλτάκου έχει διαλύσει ολόκληρη την νέα εκδοχή του success story που είχε επεξεργαστεί το Μέγαρο Μαξίμου, με την έξοδο στις αγορές το πρωτογενές πλεόνασμα και την επίσκεψη την επόμενη εβδομάδα στην Αθήνα  της ‘Ανγκελα Μέρκελ. Η Γερμανίδα καγκελάριος, όπως και η “χαλαρή” τρόικα που έκανε τα στραβά μάτια για δεκάδες αθετήσεις συμφωνημένων, φαίνεται να θέλει να αποτρέψει με κάθε τρόπο την νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές, με τους συμβολισμούς που θα είχε μια τέτοια εξέλιξη για όλη την Ευρώπη.
 
Η πρώτη αντίδραση του Μαξίμου που μετέδωσαν την Τετάρτη τα δελτία ειδήσεων-παπαγαλάκια, να αποδοθεί δηλαδή η πρωτοβουλία της “αποπομπής” Μπαλτάκου στην γρήγορη και αποφασιστική αντίδραση Σαμαρά, έπεσε στο κενό: στην συνέντευξη του ο Μπαλτάκος διευκρίνισε ότι ήταν ο ίδιος που παραιτήθηκε, δείχνοντας ότι είναι αποφασισμένος περισσότερο να πουλήσει ακριβά το τομάρι του, παρά να προστατεύσει τον. πρωθυπουργό του.
 
Σίγουρα τις επόμενες ημέρες η κυβέρνηση θα επιδιώξει να μεταφέρει την δημόσια συζήτηση στα οικονομικά της “επιτεύγματα” και στην ευλογία τους από το Βερολίνο, αλλά η ωρολογιακή βόμβα θα είναι πάντα εκεί: τι άλλο θα βγάλει στη φόρα ο Κασιδιάρης, αν προφυλακιστεί; Δεν ήταν άλλωστε, όσα είδαν το φως, η  απάντηση στην απόφαση για την άρση της ασυλίας των βουλευτών της Χρυσής Αυγής την ίδια μέρα;
 
Ρεαλιστικά, ο Σαμαράς δεν διαθέτει παρά δύο επιλογές: ή να κλείσει μια άτυπη συμφωνία με τους Χρυσαυγίτες ότι δεν θα προφυλακιστούν με αντάλλαγμα την μη δημοσιοποίηση άλλων συνομιλιών. Κάτι τέτοιο όμως προϋποθέτει συνεργασία με την Δικαιοσύνη που δικαιολογημένα έχει εξαγριωθεί από τα λεγόμενα Μπαλτάκου, τη στιγμή μάλιστα που πολλοί λειτουργοί της έχουν κυριολεκτικά “ματώσει” προκειμένου να φέρουν σε πέρας τις δύσκολες ανακρίσεις. ‘Η να αναλάβει την αναμφισβήτητη και μεγάλη του πολιτική ευθύνη, δίνοντας  το δικαίωμα στη χώρα να αποφασίσει για την πορεία της χωρίς να εκβιάζεται από τον κάθε Κασιδιάρη.
 
Επειδή η Μέρκελ με τους δανειστές δεν θέλουν πολιτικές περιπέτειες με εκλογές και το πλιάτσικο της χώρας συνεχίζεται, είναι πολύ πιθανό ότι θα προσπαθήσουν να κυβερνήσουν όπως όπως, ελπίζοντας ότι το επεισόδιο Μπαλτάκου θα ξεχαστεί. Τι θα γίνει όμως αν ο Κασιδιάρης ή ο Παναγιώταρος θελήσουν να  κερδίσουν ψήφους μια εβδομάδα, παραδείγματος χάριν, πριν τις εκλογές;
 
Πρόκειται για ένα πολιτικό έγκλημα χωρίς ιστορικό προηγούμενο: η ακροδεξιά ομάδα του Μαξίμου και ο πρωθυπουργός της, έχουν μετατρέψει όχι μόνο τους ίδιους αλλά την Δικαιοσύνη, τους θεσμούς και την πολιτική σταθερότητα της χώρας σε όμηρους του παράνομου στούντιο “Η Χρυσή Αυγή”.



http://tvxs.gr/

Δεν είδε, δεν άκουσε, δεν ξέρει τίποτα….

Τις τελευταίες ώρες δικαιολογημένα όλοι ασχολούνται με τον κ. Μπαλτάκο και τα όσα συζήτησε με τον βουλευτή της Χρυσής Αυγής κ. Κασιδιάρη. Πρόκειται στην πραγματικότητα για ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ από την μεταπολίτευση και μετά. Το ένα σοβαρό θέμα είναι το περιεχόμενο της συζήτησης. Το άλλο σοβαρό θέμα είναι η θλιβερή εικόνα του κυρίου Σαμαρά.


Είναι απίστευτο το πώς ξαφνικά φύγαμε από το «με εντολή Σαμαρά» που μας έλεγαν όλοι για να μας δώσουν να καταλάβουμε ποιος είναι ο boss, ποιος «…. και δέρνει» (δυστυχώς για εμάς, αυτή η έκφραση τους ταιριάζει) σε αυτή τη χώρα, για να καταλήξουν οι ίδιοι άνθρωποι σήμερα στο «δεν είδε, δεν άκουσε, δεν ξέρει τίποτα»!!! Η κατάντια… 
Ο στιβαρός αυτός άνθρωπος, λέμε τώρα, που παλεύει για την χώρα του με τους Ευρωπαίους δανειστές και το ΔΝΤ, είναι σήμερα μια «αθώα περιστερά». Οι δε συνεργάτες του αλλά και οι υπουργοί του προσπαθούν να τον καλύψουν σαν παιδάκι του δημοτικού σχολείου. Όχι κυρία, δεν έσπασε αυτός το βάζο!!! 

Ο κύριος Σαμαράς δείχνει να έχει χάσει τελείως την επαφή με το περιβάλλον… Καλύπτεται συνεχώς πίσω από τους άλλους όταν συμβαίνει κάτι στραβό… Οι ηγέτες όμως δεν συμπεριφέρονται κατ’ αυτόν τον τρόπο. Οι έντιμοι πολιτικοί δεν συμπεριφέρονται κατ΄ αυτόν τον τρόπο. Αλλά ούτε και οι άνδρες δεν συμπεριφέρονται έτσι… Όμως εμείς, επειδή έχουμε κατανόηση, τον συμπονάμε και τον καταλαβαίνουμε… Δεν μπορεί ο κύριος Σαμαράς να εγκαταλείψει έτσι το σύστημα που τον στηρίζει. Γιατί κανονικά θα έπρεπε να είχε παραιτηθεί από χθες. Αλλά τόσοι και τόσοι ολιγάρχες στηρίζονται επάνω του. Να τους αφήσει έτσι, στα κρύα του λουτρού; Να τους βάλει σε ταλαιπωρίες; Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα… 

Πάντως η όλη υπόθεση έχει και την πλάκα της… Αν ακούει κανείς το πώς υπερασπίζονται τα ΜΜΕ των ολιγαρχών τον κύριο Σαμαρά είναι να γελά κανείς. Κοντεύουν να αρρωστήσουν από την αγωνία… Τώρα που τους χαρίζει πρόστιμα, δισεκατομμύρια, έργα, τους κάνει διευκολύνσεις παντός είδους, άντε να βγει κάποιος καινούργιος, άντε να τον «στρώσουν»… Άσε το πόσο χρόνος θα χρειαστεί… Άσε και το άλλο. Και αν βγει κανένα «στραβόξυλο» για πρωθυπουργός; Να πάθουν καμιά τέτοια ζημιά; Ο ελληνικός λαός δεν θέλει να σκέπτεται μια τέτοια περίπτωση… Ανατριχιάζει. Πάνω που πληρώνει κανονικά όσα δισεκατομμύρια ευρώ έκλεψαν οι άλλοι από το δημόσιο κορβανά, όσα έφαγαν ή έχασαν οι τραπεζίτες με δική τους ευθύνη, να βρεθεί κανείς ξαφνικά να χρεώσει τον λογαριασμό στους υπευθύνους; Ο λαός δεν θέλει τέτοια πράγματα. Προτιμά να πεινά, να είναι άστεγος, να μην έχει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Με λίγα λόγια «με εντολή Σαμαρά» βοηθά τους πλουσίους να μην του μοιάσουν, να μην γίνουν φτωχοί… 

Τώρα όσον αφορά το περιεχόμενο της συζήτησης Μπαλτάκου-Κασιδιάρη εμείς θα δούμε τα πράγματα από μια άλλη οπτική γωνία. Θα αρχίσουμε με την δήλωση συμπάθειας του Αδώνιδος προς τον υιό Μπαλτάκο. «Ως πατέρας συγκινήθηκα από την πράξη του υιού Μπαλτάκου... ήθελε να προασπιστεί τον πατέρα του... καταδικάζω τη βία, αλλά τις πράξεις των ανθρώπων τις κρίνουμε πάντα ανθρώπινα, ήταν μια ανθρώπινη στιγμή», είπε ο ολετήρας της δημόσιας υγείας. Την ίδια συγκίνηση ένιωθαν και οι Χρυσαυγίτες όταν έδερναν αλλοδαπούς οι σύντροφοι τους. Τώρα αλήθεια γιατί οι δικαστικές αρχές ασκούν διώξεις εναντίον των υπευθύνων των ξυλοδαρμών δεν μπορούμε να το καταλάβουμε!!! Όλοι καταδικάζουν την βία ακόμη και οι Χρυσαυγίτες!!! Τα τάγματα εφόδου της ΧΑ δεν μπορεί να πει κάποιος ότι υπερασπιζόντουσαν την Ελλάδα, που είναι και ανώτερη από την ιδιότητα του πατέρα; Και τα τάγματα εφόδου σε «ανθρώπινες στιγμές» έκαναν ότι έκαναν θα ισχυριστεί κάποιος άλλος… Οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι που βασάνισαν και έδειραν τον εξ Αλβανίας δολοφόνο του συναδέλφου τους δεν υπερασπιζόντουσαν τα παιδιά, την οικογένεια του αδικοχαμένου; Δεν ήταν «ανθρώπινη στιγμή» και αυτή; 

Ο δε κύριος Γεωργιάδης φανταζόμαστε με την ίδια ευκολία, αλλάζοντας σειρά θα δικαιολογεί και τον κύριο Μπαλτάκο που παρανόμως διόρισε πριν από κάποιο διάστημα τον γιό του στο Λιμενικό Σώμα. Τότε ήταν ο πατέρας που ήθελε να προασπιστεί τον γιό του. Λες και οι άλλοι δεν έχουν πατεράδες, μανάδες, παιδιά… Οι άλλοι είναι μουλάρια για τον κύριο Γεωργιάδη και για αυτό τους απολύουν τώρα από το δημόσιο… Προλήφθηκες παρανόμως, έχεις πλαστά πτυχία, δεν είσαι γιος ή κόρη δικού μας; Απολύεσαι… Άραγε η δικαιοσύνη όλες τις πράξεις βίας θα τις κρίνει ανθρώπινα, ως ανθρώπινες στιγμές όπως μας λέει ο κ. Γεωργιάδης ή με βάση την νομοθεσία;

Κλείνουμε υπενθυμίζοντας στους αναγνώστες μας και το πόσοι δικαστικοί καταστράφηκαν από το παραδικαστικό του πατέρα Γιοσάκη… Και εκείνοι την Εκκλησία, την Ορθόδοξη πίστη νόμιζαν ότι εξυπηρετούσαν… Έτσι τους είχαν πείσει!


Διογένης ο Κυνικός 

 

"Εγώ" ο νεώτερος ο Θεοδωράκης

γράφει ο Φέλιξ
Παρέμβαση στα πολιτικά πράγματα έκανε ο Σταύρος Θεοδωράκης από κάποια άκρη της Ελλάδας όπου φωτογραφίζεται. Σχολιάζοντας το Μπαλτάκος gate, ο Σταύρος εζήλωσε τη δόξα του Ευάγγελου Βενιζέλου. Έτσι για μια ακόμη φορά δεν παρέλειψε να τοποθετηθεί θέτοντας το μεγαλοπρεπές "Εγώ" σε μια πρόταση που προφανώς δεν χρειάζεται.
Τι είπε; Πως "Εγώ δεν θα συζητήσω για το εάν ο Μπαλτάκος είναι ακροδεξιός ή δεν είναι, το πόσο φλερτάρει με τη Χρυσή Αυγή ή όχι. Αυτός ο άνθρωπος, με αυτή τη συμπεριφορά ήταν ο βασικός σύμβουλος του Πρωθυπουργού της χώρας. Σε τέτοιους ανθρώπους εμπιστεύονται την εξουσία. Αυτό σε κάνει να νιώθεις περιπαιγμένος από την εξουσία".
Ο Εγώ ο Νεώτερος ο Θεοδωράκης, δεν ενδιαφέρεται αν ο Μπαλτάκος είναι ακροδεξιός ή Χρυσή Αυγή, αλλά πως είχε κακή συμπεριφορά. Δεν τον ενδιαφέρουν οι πολιτικές τον Σταύρο, τον Εγώ, τον πολυφωτογραφάτο, αλλά οι συμπεριφορές.
Μέχρι πριν από καιρό ο Σταύρος και οι κομπάρσοι των Πρωταγωνιστών του, έσκιζαν τα ιμάτια τους πως η χώρα δεν κινδυνεύει απ τα μνημόνια αλλά από τους φασίστες. Τώρα δεν κινδυνεύει από τους φασίστες αλλά από τους κακότροπους. Αλλάζει ο Σταύρος, εξελίσσεται. Ευτυχώς μένει πάντα σταθερός σε ένα πράγμα: στο Εγώ. 


http://www.koutipandoras.gr/

Τρολ με δελτίο παροχής

Toυ Γιάννη Βαρουφάκη
«Σας παίρνω γιατί ντρέπομαι και νιώθω την ανάγκη να σας το πω. Ήμουν φοιτητής σας, αλλά, τι να κάνω, αυτήν τη δουλειά βρήκα». Κάπως έτσι ξεκίνησε η τηλεφωνική μου συνομιλία με απόφοιτο του τμήματός μου (του Πανεπιστημίου Αθηνών) μερικές ώρες μετά την ανάρτηση άρθρου μου για συγκεκριμένη τράπεζα με θέμα τη συγκάλυψη παρανομιών της (και, μάλιστα, την επιβράβευσή της με δημόσια περιουσία) από την κυβέρνηση, την Τράπεζα της Ελλάδος και την Τρόικα. Το άρθρο είχε γραφτεί την προ-προηγούμενη μέρα και, προς έκπληξή μου, αν και στάλθηκε έγκαιρα, δεν είχε αναρτηθεί.
Μου είπαν από την «αρχισυνταξία» του συγκεκριμένου ιστότοπου ότι υπήρξε μια «διστακτικότητα», καθώς η εν λόγω τράπεζα ήταν χορηγός του. Δύο ώρες μετά την εντονότατη απάντησή μου, μου ανακοινώθηκε ότι επρόκειτο για «παρεξήγηση» και ότι το άρθρο θα ανέβαινε κανονικά με μια μέρα καθυστέρηση. Όπερ και εγένετο. Φανταστείτε το πλατύ χαμόγελό μου όταν διαπίστωσα ότι το μπάνερ πάνω από το άρθρο μου, όταν εν τέλει δημοσιεύτηκε, ήταν μια φαρδιά-πλατιά διαφήμιση της τράπεζας στην οποία αναφερόταν!
«Δεν έχουν τον Θεό τους!» αναφώνησα, αν και μόνος στο γραφείο. Και να 'ταν μόνο αυτό; Εντός πέντε λεπτών, πριν προλάβει κάποιος να διαβάσει το άρθρο, το twitter κατακλείστηκε από εκατοντάδες μηνύματα «αποδόμησης» τόσο δικής μου, σε προσωπικό επίπεδο, όσο και του άρθρου. Καθώς τα έβλεπα να κατακλύζουν το ελληνικό Διαδίκτυο, ξαναχαμογέλασα και επέστρεψα στη δουλειά μου. Έως ότου χτύπησε το τηλέφωνο και άρχισα να συνομιλώ με τον προαναφερθέντα τέως φοιτητή μου. Αφού μου είπε ότι ντρεπόταν, ξεκίνησε να μου εξηγεί τους λόγους του: «Εργάζομαι εδώ και κάποιους μήνες στο γραφείο Τύπου της τράπεζας για την οποία γράψατε. Κάποια στιγμή χτες το απόγευμα μας μάζεψαν, μας μοίρασαν το άρθρο σας (σημ. πριν... αναρτηθεί) και μας ζήτησαν να ετοιμάσουμε tweets και σχόλια αποδόμησής σας. Με ρώτησαν, μάλιστα, αν σας είχα ποτέ καθηγητή στο πανεπιστήμιο, γνωρίζοντας ότι είμαι απόφοιτος του Καποδιστριακού. Είπα ψέματα ότι δεν σας είχα πετύχει. Σήμερα που αναρτήθηκε το άρθρο σας, από τις οκτώ το πρωί τρεις από εμάς ασχολούμαστε συνεχώς με το να ανεβάζουμε στο Twitter τα ήδη έτοιμα μηνύματα και να απαντάμε χυδαία σε όποιον τολμήσει να σας υπερασπιστεί. Έπρεπε να σας το πω. Νιώθω τύψεις γι' αυτό που κάνω, αλλά, κ. Βαρουφάκη, αυτήν τη δουλειά βρήκα με το πτυχίο του τμήματός μας. Άλλα όνειρα είχα, αλλά τι να κάνω, δόξα τω Θεώ λέω».
Είπαμε κι άλλα, αφού τον καθησύχασα ότι όχι μόνο δεν τον κακίζω αλλά και ότι του συνιστώ, σε χαλεπούς καιρούς σαν τους τωρινούς, να κρατήσει τη δουλειά του, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα πείσει τον εαυτό του πως το έργο που επιτελεί στο γραφείο Tύπου της τράπεζας είναι... καλόν, αγαθόν και θεάρεστον. Πριν κλείσουμε, τον ρώτησα: «Τουλάχιστον, πληρώνεσαι καλά;». Μου απαντά: «Επτακόσια το μήνα, μείον το ΤΕΒΕ, καθώς μας έχουν εδώ, υποχρεωτικά, με δελτίο παροχής». Για αρκετή ώρα με κατέλαβε μια περίεργη θλίψη. Θλίψη που ένας νέος άνθρωπος, από εκείνους που συναντούσα δύο φορές την εβδομάδα στο αμφιθέατρο της Σίνα, και που έκανα ό,τι μπορούσα να του μεταφέρω τη μαγεία της οικονομικής ανάλυσης, αναγκαζόταν να αρνηθεί ότι με είχε ποτέ καθηγητή.
Μακάρι να έλεγε «τον είχα κι ήταν άθλιος» ή «η επιστημονική του κατάρτιση ήταν της πλάκας». Όσο και να με στενοχωρούσε μια τέτοια αρνητική κρίση φοιτητή μου, θα εμπεριείχε ένα συστατικό ελεύθερης έκφρασης, προσωπικής κρίσης, ακόμα και μια προσπάθεια να εξαργυρώσει σ' ένα επαγγελματικό περιβάλλον εχθρικό προς εμένα το γεγονός ότι έτυχε να με γνωρίσει στο πανεπιστήμιο. Το ότι δαγκώθηκε, όμως, και αρνήθηκε ότι με είχε καθηγητή του για να μη χρειαστεί να πει αρνητικά πράγματα για μένα ή, ακόμα χειρότερα, ότι πιέστηκε να δώσει «στοιχεία και υλικό» στον προϊστάμενό του, αυτό με διαπέρασε ως δόρυ πύρινης θλίψης. Το περιστατικό αυτό, πέραν των όσων καταμαρτυρεί για την ποιότητα του δημόσιου διαλόγου και της δημοκρατίας στην Ελλάδα της Κρίσης, έχει γενικότερα διδάγματα για την οικουμένη ολόκληρη. Τείνουμε να θεωρούμε ότι το Διαδίκτυο εκδημοκρατίζει την κοινωνία και υπόσχεται νέες μορφές ηλεκτρονικής δημοκρατίας (ένα από τα αγαπημένα πρότζεκτ του Γιώργου Παπανδρέου, όπως καλά γνωρίζουν οι συνεργάτες του). Είναι αλήθεια ότι το Διαδίκτυο δίνει βήμα στον καθένα μας και διαχέει την πληροφορία και την άποψη σε όλες τις γωνιές της Γης με ταχύτητα φωτός. Όμως, αυτό δεν ενισχύει μόνο τη δημοκρατία. Ενισχύει, παράλληλα, και τους ισχυρότατους εχθρούς της. Όταν τα οργανωμένα συμφέροντα νιώσουν να απειλούνται, έχουν τους πόρους να «απαγάγουν» το Διαδίκτυο, στέλνοντας στα ουράνια αυτό που οι μηχανικοί ονομάζουν «λόγο θορύβου-σήματος». Όπως οι χάκερ βομβαρδίζουν έναν ιστοτόπο με αιτήσεις πρόσβασης, έως ότου τον βγάλουν νοκ άουτ, έτσι και τα τρολ καταποντίζουν τον δημόσιο διάλογο σε βούρκο κόπρου, έως ότου όλα φαίνονται καφέ και τίποτα δεν ξεχωρίζει ως αληθινό. Στην χώρα μας, όπου η εργασία έχει γίνει φτηνή και παρέχεται ευτελώς με δελτίο παροχής, ο κίνδυνος για τη δημοκρατία είναι μεγαλύτερος.
Πηγή: www.lifo.gr

Για υπεξαίρεση 860.000 σε βαθμό κακουργήματος παραπέμπεται ο Θ. Καλαϊτζής για την ΕΑΠΑΞ

Για το αδίκημα της υπεξαίρεσης ποσού που φτάνει τις 860.000 ευρώ παραπέμπεται από Ανακριτή και Εισαγγελέα Ξάνθης, ο Θεολόγος Καλαϊτζης μετά την ολοκλήρωση της κύριας ανάκρισης για την υπόθεση της «αμαρτωλής» ΕΑΠΑΞ, στην οποία ήταν διευθύνων σύμβουλος. Ο πρώην Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου παραπέμπεται με την επιβαρυντική περίπτωση του νόμου που επισύρει ακόμη και την ποινή των ισοβίων (όπως συνέβη με τον Β. Παπαγεωργόπουλο), μετά  το πόρισμα των Οικονομικών Επιθεωρητών που διενήργησαν σχετικό έλεγχο στην ΕΑΠΑΞ και διαβιβάστηκε στην Εισαγγελία της Ξάνθης. Σύμφωνα με το XanthiPress.gr, η σχετική υπόθεση ήταν πιθανό να οδηγήσει σε κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα, όπως και συνέβη.
Εγγύηση και περιοριστικοί όροι
Στην πρόταση του Εισαγγελέα, που διαβιβάζεται στο Δικαστικό Συμβούλιο προβλέπεται εγγύηση ύψους  80.000 ευρώ για τον πρώην Δημοτικό Σύμβουλο -ο οποίος κινδύνευσε σοβαρά και με προφυλάκιση- και περιοριστικοί όροι απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα και εμφάνισης στο Αστυνομικό Τμήμα.
Δεν παραπέμπονται οι υπόλοιποι διοικούντες την ΕΑΠΑΞ, όπως ο πρώην Πρόεδρος Γ. Παπασταματίου,  ενώ δεναι συμβαίνει το ίδιο με τον πρώην Διευθυντή της εταιρίας Γιώργο Δερέ για σειρά πλαστογραφιών, σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία, και χωρίς να έχει διευκρινιστεί ακόμη το είδος της ποινικής του μεταχείρισης και των αδικημάτων που τον βαρύνουν.
Όπως είναι γνωστό η υπόθεση της ΕΑΠΑΞ και των χρεών της εταιρίας απασχολεί εδώ και χρόνια το Δήμο Ξάνθης. Έχει χαρακτηριστεί «αμαρτωλή» από το Δήμαρχο Ξάνθης Μιχάλη Στυλιανίδη, για το ρόλο που επιτελούσε ως ανώνυμη εταιρία με κύριο μέτοχο το Δήμο Ξάνθης, ο οποίος και όριζε τις διοικήσεις της.
Πηγή: xanthipress.gr

Πέμπτη 3 Απριλίου 2014

Να μην παραιτηθεί μόνο ο Τ. Μπαλτάκος, να παραιτηθεί η κυβέρνηση

Αυγουστίνος Ζενάκος

Η κυβέρνηση οφείλει να παραιτηθεί αμέσως. Διασύρει την έννοια της δημοκρατίας και δεν έχει καμία απολύτως δημοκρατική νομιμοποίηση – όσο απεχθείς κι αν είναι αυτοί που διώκονται. Μα, θα πουν κάποιοι, αν προκηρυχτούν εκλογές τώρα, δεν κινδυνεύουμε η Χρυσή Αυγή να εισπράξει όλο το κέρδος από αυτή την θλιβερή ιστορία και να ανέβουν τα ποσοστά της σε πρωτοφανές επίπεδο; Ναι, είναι η απάντηση. Κινδυνεύουμε πολύ – αυτό είναι άλλο ένα από τα εγκλήματα της κυβέρνησης Σαμαρά. Ας είναι το τελευταίο. Δεν θα θυσιάσουμε κι άλλο τη δημοκρατία με το πρόσχημα ότι τάχα ο Σαμαράς μάς προστατεύει από τους φασίστες. Να γίνουν εκλογές και να δοθεί η μάχη των πραγματικών δημοκρατικών δυνάμεων εναντίον των νεοναζί αντί για τη μάχη του παρακράτους εναντίον του παρακράτους.
Για τον Τάκη Μπαλτάκο και τις συνομιλίες του με τη Χρυσή Αυγή έχουμε γράψει πολύ έγκαιρα -από τότε που δημοσιεύσαμε το ρεπορτάζ «Ζητούνται ναζί για συγκυβέρνηση με τη Νέα Δημοκρατία», τον περασμένο Ιούλιο-, δεν περιμέναμε τη διαρροή της συζήτησης με τον Ηλία Κασιδιάρη. Για την ιδεολογική δε συγγένεια του γραμματέα της κυβέρνησης με τις μελανότερες, φασίζουσες ιδέες γράφουμε και στοUNFOLLOW 28 που μόλις κυκλοφόρησε, με αφορμή τις διαβόητες πλέον δηλώσεις του ότι «αντικομμουνιστής ασφαλώς και είμαι. Έτσι γεννήθηκα, έτσι μεγάλωσα και έτσι θα πεθάνω» και ότι από το 1942 και μετά «η ελληνική Αριστερά ταλαιπωρεί τη χώρα». «Το τι εννοεί ο Γραμματέας της κυβέρνησης για το 1942» γράφει ο συνάδελφος Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος στο UNFOLLOW Απριλίου «όταν ακόμη η χώρα βρισκόταν υπό γερμανική κατοχή, το γνωρίζει μόνο ο ίδιος και οι ακροδεξιοί στους οποίους απευθύνεται. Η άνεση όμως με την οποία ακούγεται μια τέτοια εμφυλιοπολεμική δήλωση από ένα στέλεχος της «ευρωπρόβλητης» κυβέρνησης Σαμαρά είναι δηλωτική».
Όμως, το πρόβλημα έχει πάψει να είναι ο Τάκης Μπαλτάκος. Η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά είναι μια δράκα φανατικών που έχουν καθυποτάξει τόσο τη νομοθετική όσο και τη δικαστική εξουσία στις ορέξεις τους. Αυτό ισχύει -το έγραψε με μεγάλη ευστοχία η Λουκία Κοτρωνάκη, στο προηγούμενο τεύχος- άσχετα με το αν θα αποδειχτεί τελικά ότι ευσταθεί πλήρως η διαρροή της Χρυσής Αυγής για τις εκμυστηρεύσεις του Τ. Μπαλτάκου στον Η. Κασιδιάρη. Όμως η διαρροή, αν ευσταθεί, κάνει κάτι άλλο: μετατρέπει την κηλίδωση της κυβέρνησης αυτής σε απαξία για τους θεσμούς του κράτους δικαίου και ακολούθως επιτρέπει στη Χρυσή Αυγή να κερδοσκοπήσει χάρη σε αυτή την απαξία.
Η κυβέρνηση οφείλει να παραιτηθεί αμέσως – δεν αρκεί ο Τάκης Μπαλτάκος ούτε ενδιαφέρει το σκεπτικό που διατυπώνει για τις πράξεις του ή η ρητορική της παραίτησής του. Η κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός και δύο κορυφαίοι υπουργοί, εμφανίστηκαν ως μια χούφτα διεφθαρμένων που βάλανε μια δικιά τους εισαγγελέα να χώσει κάποιους στη φυλακή -και μάλιστα με το επιχείρημα ότι αυτή ως χριστιανή πρέπει να τιμωρήσει τους ειδωλολάτρες!- για να μην της κόψουν ψήφους. Μια τέτοια κυβέρνηση δεν έχει καμία απολύτως δημοκρατική νομιμοποίηση – όσο απεχθείς κι αν είναι αυτοί που διώκονται. Δεν διασύρει μόνον τη χώρα ως σύνολο, διασύρει την έννοια της δημοκρατίας και κάθε δημοκράτη πολίτη προσωπικά. Οφείλει να παραιτηθεί και να προκηρύξει εκλογές αυτή τη στιγμή.
Μα, θα πουν κάποιοι, αν προκηρυχτούν εκλογές τώρα, δεν κινδυνεύουμε η Χρυσή Αυγή να εισπράξει όλο το κέρδος από αυτή την θλιβερή ιστορία και να ανέβουν τα ποσοστά της σε πρωτοφανές επίπεδο;
Ναι, είναι η απάντηση. Κινδυνεύουμε, κινδυνεύουμε πολύ – αυτό είναι άλλο ένα από τα εγκλήματα της κυβέρνησης Σαμαρά. Ας είναι το τελευταίο. Διότι εμείς -σε αντίθεση με την κυβέρνηση και τη Χρυσή Αυγή- είμαστε δημοκράτες και δεν αντιμετωπίζουμε αυτόν τον κίνδυνο κάνοντάς τα πλακάκια με εισαγγελείς για να χώσουμε στη φυλακή αυτούς με τους οποίους το περασμένο καλοκαίρι τα ζυγίζαμε αν θα συνεργαστούμε. Εμείς ζητάμε χρόνια να εξαρθρωθούν οι εγκληματικές οργανώσεις της Χρυσής Αυγής από τη δικαιοσύνη – το ζητούσαμε κι όταν τη χάιδευαν οι υπουργοί της κυβέρνησης και ο γραμματέας της. Αλλά δεν θα θυσιάσουμε τη δημοκρατία γι” αυτή την εξάρθρωση, δεν θα θυσιάσουμε τη δημοκρατία για κανέναν λόγο, η εξάρθρωση ή θα είναι έργο της ανεξάρτητης δικαιοσύνης ή αλλιώς θα δυναμώνει αντί να πλήττει τον φασισμό, όπως συμβαίνει τώρα με ευθύνη της κυβέρνησης.
Να πούμε, για άλλη μια φορά, τα πράγματα με το όνομά τους: Κυβέρνηση και Χρυσή Αυγή είναι ένα σύστημα – όχι δύο διαφορετικά. Συνομιλούν ή τσακώνονται καταπώς βολεύει κάθε στιγμή την τακτική τους. Και το σύστημα αυτό το εξέθρεψαν μαζί ο σαμαρικός ακροδεξιός πυρήνας και όλοι όσοι συντάχθηκαν με τις κυβερνήσεις της κρίσης, παλαιοεκσυγχρονιστές, κεντροαριστεροί «της ευθύνης» και ψευδοφιλελεύθεροι, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, καραμανλικοί -σύσσωμο το Ακραίο Κέντρο-, μαζί με τμήμα της δικαιοσύνης, η οποία δεχόταν ότι ο Ηλίας Κασιδιάρης «καταδικάζει τη βία από όπου κι αν προέρχεται», και τα κυρίαρχα ΜΜΕ που ποτέ δεν έβλεπαν και δεν άκουγαν τίποτε. Αυτοί άνοιξαν τον δρόμο στον φασισμό, αυτοί έφεραν την ακροδεξιά ατζέντα στο κέντρο μιας δημοκρατικής δημόσιας συζήτησης, αυτοί κώφευσαν όσο οι χρυσαυγίτες χτυπούσαν μετανάστες και αντιφασίστες, αυτοί έφτιαξαν στρατόπεδα συγκέντρωσης, αυτοί ανέχθηκαν βασανισμούς -και, τώρα, όπως φαίνεται, δολοφονίες- κρατουμένων, αυτοί μετέτρεψαν την αστυνομία σε συμμορίες «νόμιμων» τραμπούκων, αυτοί διαπόμπευσαν οροθετικούς ανθρώπους, αυτοί κατέβασαν τον διακόπτη της δημόσιας τηλεόρασης ψευδόμενοι και με το «έτσι θέλω», αυτοί μετέτρεψαν τη Βουλή σε κωμωδία με τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, αυτοί μετέτρεψαν το «κατεπείγον» σε μετωνυμία για το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα.
Ξέρουμε ότι τα ΜΜΕ τους, που στην κρίση έχουν στηρίξει ακριβώς αυτό το σύστημα με όλες τους τις δυνάμεις, ξεπλένοντας νυχθημερόν και μιλώντας για «σοβαρότερους» φασίστες, καθώς και όλοι οι τάχα «νηφάλιοι» αντιδραστικοί δημοσιολόγοι, θα έχουν ως πρώτη σκέψη να αντιγυρίσουν ακριβώς ότι το να πέσει η κυβέρνηση τώρα συμφέρει τη Χρυσή Αυγή. Ξέρουμε, επίσης, ότι τούτη τη στιγμή που δημοσιεύουμε αυτό το κείμενο έχει σπάσει ο Γιώργος Μουρούτης τα τηλέφωνα σε καναλάρχες και διευθυντές ειδήσεων, ζητώντας να περιοριστεί το ζήτημα στον Τάκη Μπαλτάκο.
Ό,τι και να πουν τα ΜΜΕ τους, όμως, ό,τι και να πει η κυβέρνηση, όσο κι αν προσπαθήσουν ξανά να επαναλάβουν το μόνιμο επιχείρημα πως το να χτυπηθεί η κυβέρνηση αυτή την κρίσιμη περίοδο συμφέρει τους νεοναζί, δεν υπάρχει -για κακή τύχη όλων μας- άλλος δρόμος:
Να παραιτηθεί η κυβέρνηση τώρα. Και να γίνουν εκλογές. Και να δοθεί η μάχη των πραγματικών δημοκρατικών δυνάμεων εναντίον των νεοναζί αντί για τη μάχη του παρακράτους εναντίον του παρακράτους.
http://unfollow.com.gr/




Ολιγάρχες και υπηρέτες

Είναι αλήθεια ότι οι ευρωπαϊκές πολιτικές ευθύνονται για πολλά από τα δεινά στα οποία περιέπεσαν τα χρόνια της κρίσης οι ασθενέστερες χώρες της Ευρώπης και βεβαίως η Ελλάδα. Όσον αφορά τη χώρα μας, όμως, ίσως το μεγαλύτερο αμάρτημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ότι όλη της η ρητορική περί «εξυγίανσης» και «εξορθολογισμού» όχι μόνο αφήνει ανέγγιχτες αλλά ουσιαστικά αποτελεί και πρόσχημα για την ενίσχυση των ίσαμε δέκα οικογενειών που λυμαίνονται κάθε κλάδο της οικονομίας της χώρας.
Φυσικά, η πρωτογενής ευθύνη δεν είναι της ΕΕ αλλά των ελληνικών κυβερνήσεων. Από τη στιγμή όμως που οι χώρες της ΕΕ κυβερνώνται ολοένα περισσότερο από υπερκρατικούς μηχανισμούς, ενώ οι ελληνικές κυβερνήσεις ταυτίζουν τις δικές τους πολιτικές με την επιταγή της «ευρωπαϊκής προοπτικής», έχουμε κάθε δικαίωμα να αντιμετωπίζουμε τα δύο αυτά ως ένα.
Η Ελλάδα ήταν έρμαιο των ολιγαρχών της και πριν την κρίση. Η κρίση όμως και τα μνημόνια που επιβλήθηκαν έδωσαν την ευκαιρία να ενισχυθεί όχι μόνο η λαβή τους σε κάθε σχεδόν οικονομικό αγαθό αλλά κυρίως η προστασία τους από ένα πλέγμα κρατικού προστατευτισμού, με νόμους, πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, φοροαπαλλαγές, διευκολύνσεις, δημόσιες οικονομικές ενισχύσεις,  και προνομιακή συμμετοχή στην άνευ προηγουμένου μεταφορά δημόσιου πλούτου σε ιδιωτικά χέρια που συνιστά το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων.
Για αυτό το τόσο οξύ πρόβλημα της ελληνικής πολιτικής και οικονομικής ζωής, η ΕΕ δεν έχει να πει τίποτε, αντιθέτως χειροκροτεί κάθε φορά που οι ολιγάρχες κερδίζουν άλλη μια διευκόλυνση ή αρπάζουν άλλο ένα κομματάκι δημόσιου πλούτου.
Όσο για τις ελληνικές κυβερνήσεις, αν ήταν διαπλεκόμενες πριν την κρίση, τώρα έχουν μετατραπεί ολοκληρωτικά σε υπηρέτες της ολιγαρχίας. Υπηρέτες με την ισχύ του κράτους, την υποτέλεια των βουλευτών τους και μεγάλου μέρους της Δικαιοσύνης, τη στήριξη των μεγάλων ΜΜΕ, και τη βαρβαρότητα της αστυνομίας, όποτε τη χρειαστούν.
Αλλά γι’ αυτή την ελληνική «ιδιαιτερότητα» ελάχιστοι μιλούν.



http://unfollow.com.gr/

Έρχονται αυξήσεις στο ρεύμα

Έρχονται αυξήσεις στις τιμές του ρεύματος. Και όχι. Για τις αυξήσεις, δεν ευθύνεται η ΔΕΗ. 
Ευθύνεται η περίφημη «πράσινη ανάπτυξη» και ο αλόγιστος τρόπος υιοθέτησης μιας πολιτικής που όλοι γνώριζαν ότι είναι λανθασμένη.

Όλοι γνώριζαν πως το ρεύμα από τον ήλιο είναι ακριβό και πως για να πληρωθεί, είτε θα αυξάνονταν οι τελικές τιμές καταναλωτή, είτε θα σωρεύονταν ελλείμματα.

Αντί να πουν αυτό όμως, προπαγάνδιζαν την αστείρευτη δωρεάν πηγή ενέργειας της Ελλάδας και άφηναν να διογκώνεται η φούσκα. Μάλιστα γνωστός και μη εξαιρετέος πρώην υπουργός Ενέργειας, που γνώριζε καλά και το πρόβλημα του ελληνικού χρέους ανακοίνωνε μακρόπνοα σχέδια αποπληρωμής του από τα χιλιάδες φωτοβολταικά που θα εγκαθίσταντο σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της χώρας. Το μήνυμα ήταν σαφές και ήταν πολλοί εκείνοι που έσπευσαν να εγκαταστήσουν φωτοβολταικά δανειζόμενοι από τις τράπεζες.

Όμως κάποτε έρχεται η ώρα της κρίσης.

Η φούσκα έσκασε στα χέρια της σημερινής ηγεσία του υπουργείου Ενέργειας η οποία βρέθηκε αντιμέτωπη με έλλειμμα της τάξης των 500 εκ ευρώ και χωρίς άλλη επιλογή παρά μόνο το κούρεμα των εγγυημένων τιμών για τα φωτοβολταικά. Τα λάθη ήταν τόσο μεγάλα που το πρώτο κούρεμα δεν ήταν αρκετό. Χρειάστηκε και δεύτερο και τρίτο. Κάπως έτσι φθάσαμε στο πολυνομοσχέδιο που περιελάμβανε το περίφημο New Deal για τα φωτοβολταικά ή αλλιώς μεσοσταθμικό κούρεμα εγγυημένων τιμών 28% για τα φωτοβολταικά 5,6% για τα αιολικά, 4% για τα μικρά υδροηλεκτρικά και 5% για βιοαέριο.

Όμως και αυτό δεν είναι αρκετό. Έτσι σύντομα όλοι θα δούμε τις νέες αυξήσεις στις τιμές του ρεύματος, αφού η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας θα προχωρήσει σε αύξηση του ειδικού τέλους υπέρ των ΑΠΕ σε ποσοστό άνω του 30%, ή από περίπου 5 ευρώ που είναι σήμερα, σε περίπου 20 ευρώ/Mwh. Αυξήσεις μάλιστα που θα είναι αναδρομικές από την αρχή του έτους. 
 
rizopoulospost.com

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *