SAMARUN

Στις 19 Ιανουαρίου 2015, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ τρομοκρατούσε τους πολίτες με την τεράστια ευκολία που τον διακρίνει, γράφοντας ότι την Παρασκευή θα ξυπνούσαμε δίχως ευρώ. Τη σύλληψη αυτής της άθλιας ιδέας είχε ο άνθρωπος με τις τρίχες ανάμεσα στα δάχτυλα, Νίκος Ευαγγελάτος.

Η «ενημερωτική» ιστοσελίδα του ανθρώπου με τις τρίχες ανάμεσα στα δάχτυλα ξεπέρασε κάθε τρομολαγνικό πήχη που έβαζαν τόσο καιρό το MEGA, o ANT1, ο Αλαφούζος και ο Μπόμπολας. Δεν ήταν το μόνο δημοσίευμα του newsit.gr που έσπερνε πανικό στους Έλληνες και το χρησιμοποιούσαν ως επιχείρημα οι υποψήφιοι της ΝΔ. Ούτε φυσικά ήταν το μόνο Μέσο που χρησιμοποιούσε την τρομοκρατία. Εδώ, μάλιστα, έχουμε το παράδοξο να χρησιμοποιεί το newsit ως «πηγή» του δικού του άρθρου την «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», αλλά το άρθρο στο οποίο παραπέμπει να είναι σαφέστατα πιο ψύχραιμο και αναλυτικό, δίχως πάντως η «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» να διαμαρτυρηθεί. Μάλλον δεν την χάλασε το αποτέλεσμα.

Την προηγούμενη ημέρα, δηλαδή στις 18 Ιανουαρίου, το newsit του Ν. Ευαγγελάτου είχε δώσει ακόμη ένα ισχυρό χτύπημα στην ψυχραιμία, με άρθρο που είχε τίτλο «Η ΕΚΤ θα εξαιρέσει την Ελλάδα από τις αγορές ομολόγων για να μην κάνει δώρο στον ΣΥΡΙΖΑ – Κίνδυνος οι μαζικές αναλήψεις» χρησιμοποιώντας πάλι ως πηγή την «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», αλλά και την Deutsche Welle, δίχως όμως συγκεκριμένες παραπομπές.

Και μόνο αυτά τα δύο κείμενα θα μπορούσαν να προκαλέσουν την παρέμβαση της Δικαιοσύνης. Η Δικαιοσύνη δεν παρενέβη. Αντιθέτως, τέτοιου είδους άρθρα έγιναν υλικό στις προεκλογικές κινήσεις του Σαμαρά, του Γεωργιάδη και αρκετών υποψηφίων της ΝΔ.

Ο στόχος αυτής της προσπάθειας τρομοκράτησης των πολιτών ήταν σαφέστατος. Η δημιουργία ενός bank run, ενός τραπεζικού πανικού που θα έστελνε τους καταθέτες να αποσύρουν τα χρήματά τους. Ο σκοπός λοιπόν ήταν ουσιαστικά η δημιουργία ενός προβλήματος στη χώρα. Όλοι αυτοί συνεργάστηκαν για να φέρουν μία κατάρρευση στις τράπεζες και στην οικονομία ώστε να εκμεταλλευτούν πολιτικά το μπάχαλο.

Έτσι πολιτεύονται. Τόση είναι η αξία των επιχειρημάτων τους. Αυτή είναι η μόνη τους αγωνία. Να μείνουν γαντζωμένοι στην εξουσία πάση θυσία. Θυσιάζοντας ακόμη και τη χώρα που υποτίθεται ότι θέλουν να σώσουν. Και επιτρέψτε μου να είμαι βέβαιος ότι ο Σαμαράς δεν επιθυμούσε να έχουν αυτό το περιεχόμενο οι δηλώσεις Ντράγκι σχετικά με την ποσοτική χαλάρωση.

Δεν ήθελε να ενταχθεί η Ελλάδα στο πρόγραμμα αγοράς ομολόγων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Δεν εξηγείται διαφορετικά η δήλωσή του στις 20 Ιανουαρίου στην οποία ανέφερε: «Να εύχονται στον ΣΥΡΙΖΑ να μην εξαιρεθεί την Πέμπτη η χώρα μας από την ποσοτική χαλάρωση εξαιτίας του κ. Τσίπρα και των οικονομικών του εγκεφάλων! Να εύχονται να μην απομονωθεί η χώρα μας από τις υπόλοιπες 18 χώρες της Ευρωζώνης!».

Μα πότε είχε ζητήσει ο Τσίπρας και οι οικονομικοί του εγκέφαλοι να εξαιρεθεί η Ελλάδα από το πρόγραμμα της ΕΚΤ; Κι από πότε ένα κόμμα που δεν ήταν στην κυβέρνηση μπορεί να παίξει ρόλο σε αποφάσεις της ΕΚΤ; Πώς θα μπορούσε να διαμορφώσει κατάσταση στην ΕΚΤ και στις Βρυξέλλες μία αξιωματική αντιπολίτευση; Τίποτε από αυτά δε θα μπορούσαν να συμβούν και ούτε η ΕΚΤ θα έπαιρνε τις αποφάσεις της με γνώμονα δηλώσεις κομμάτων σε όποια χώρα της Ευρωζώνης γίνονταν εκλογές. Είναι ηλίθιο και σαν σκέψη.

Ο Σαμαράς το μόνο που έκανε ήταν να ετοιμάζει έναν «ένοχο». Ήταν τόσο βέβαιος ότι η Ελλάδα δε θα έμπαινε στο πρόγραμμα της ΕΚΤ που ήδη είχε ετοιμάσει τα λογύδριά του. Και φυσικά όχι μόνο ο Σαμαράς αλλά και όλα τα κορυφαία φασιστικά στοιχεία της οργάνωσής του.

Ένα bunk run είχαν σχεδιάσει ο Σαμαράς με τους αυλικούς και τους συνεργάτες του. Μέχρι και λίγα λεπτά πριν ανακοινωθεί ότι η Ελλάδα τελικά μπαίνει στο πρόγραμμα της ΕΚΤ, ιδού τι έγραφε η ιστοσελίδα του Νίκου Ευαγγελάτου: «Αυξημένες από 15 έως 20% και σήμερα οι εκροές καταθέσεων – Πάνω από 1 δισ έφυγαν από τις τράπεζες».

Αυτό θα συμβαίνει μέχρι και την τελευταία στιγμή που θα ανοίξουν οι κάλπες. Δε μπορούν να το πιστέψουν ότι Βρυξέλλες, Βερολίνο και ΔΝΤ πέταξαν στα σκουπίδια τον αχυράνθρωπό τους. Δε μπορούν να πιστέψουν ότι ο πρωθυπουργός που τους είχε υποσχεθεί ότι θα τους τάιζε και θα τους προστάτευε για πολλά χρόνια, εκπαραθυρώθηκε.

Δεν ξέρω τι άλλη ακρότητα μπορούν να κάνουν. Ο πανικός είναι επικίνδυνο πράγμα. Ο Σαμαράς σύρθηκε την Πέμπτη σε ένα δήθεν διάγγελμα στο οποίο και πάλι κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ για τις ανακοινώσεις Ντράγκι. Ίσως σκέφτηκε ότι αφού το έγραψε, τζάμπα να πάει; Και είπε σε αυτό το τάχα μου διάγγελμα «Η σημερινή απόφαση της ΕΚΤ το λέει καθαρά. Χωρίς κλείσιμο της αξιολόγησης από τους δανειστές μας για το υφιστάμενο πρόγραμμα που πρέπει να τελειώσει σε ένα μήνα, τέλη Φεβρουαρίου, θα είμαστε αποκλεισμένοι. Και θα συνεχίσουμε να είμαστε σε αναστολή, όσο δεν κλείνει με επιτυχία αυτή η αξιολόγηση».

Μα, πού πήγε το success story; Πού πήγε η πρόωρη οριστική έξοδος; Τα μνημόνια που έσχιζε κάθε μέρα; Η απίστευτη οχύρωση της Οικονομίας; Η τόση ανάπτυξη; Η απίστευτη επιτυχία; Πού πήγαν όλα αυτά; Η θωράκιση του τραπεζικού συστήματος; Η επιτυχία των stress test των τραπεζών; Όλα αυτά μπορούν να γκρεμιστούν από μία αξιολόγηση; Ήταν ψέμα όλα αυτά; Ναι! Ήταν ένα τεράστιο ψέμα. Ένα φτύσιμο στα μούτρα μας.

Όλα όμως εδώ πληρώνονται. Κι εφόσον όλο το σχέδιο πήγε άπατο και δεν έγινε bank run, αυτός που το έστησε έναν τρόπο έχει να γλιτώσει. Run Samarun, run!

Καρτέσιος

Καθαρή εντολή

Την Κυριακή η Ελλάδα θα κάνει μεγάλο, αποφασιστικό βήμα για την πολιτική αλλαγή. Με ανάπτυξη, κοινωνική συνοχή και ουσιαστική διαπραγμάτευση με τους εταίρους της χώρας. Αυτό θα είναι το μήνυμα της κάλπης. Αυτό ήταν το μήνυμα της μεγάλης συγκέντρωσης του ΣΥΡΙΖΑ χθες στην Ομόνοια. Αυτό είναι το μήνυμα της τελευταίας προεκλογικής δημοσκόπησης της Public Issue για την "Αυγή". Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σαφές προβάδισμα πέντε μονάδων έναντι της Νέας Δημοκρατίας, ενώ η παράσταση νίκης διευρύνθηκε ακόμη περισσότερο υπέρ του πολιτικού φορέα της ριζοσπαστικής Αριστεράς σε σχέση με τη μέτρηση της προηγούμενης εβδομάδας. Στον λαό γίνεται συνείδηση πλέον ότι η ελπίδα έρχεται. Η Ελλάδα προχωρά. Η Ευρώπη αλλάζει.

Η κοινωνική δυναμική είναι ισχυρή και δεν αντιστρέφεται. Οι πολίτες που δοκιμάζονται σκληρά από τις μνημονιακές πολιτικές ελπίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ και σε μια πολιτική αλλαγή που θα αλλάξει την Ελλάδα μέσα στην Ευρώπη.

Η προοπτική της κοινωνίας δεν μπορεί να είναι οι δεσμεύσεις της απερχόμενης κυβέρνησης Σαμαρά προς την τρόικα, όπως φαίνεται από το περιβόητο «e-mail Χαρδούβελη», το οποίο στην πραγματικότητα είναι e-mail Σαμαρά. Είναι ενδεικτικό ότι ακόμη και αυτή η μνημονιακή κυβέρνηση ντράπηκε κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου να υιοθετήσει τις δεσμεύσεις που η ίδια ανέλαβε έναντι της τρόικας για νέες περικοπές στις συντάξεις και στο ΕΚΑΣ, καθώς και για περαιτέρω απελευθέρωση των απολύσεων την ώρα που οι εργασιακές σχέσεις έχουν γίνει λάστιχο.

Η κινδυνολογία Σαμαρά έπεσε στο κενό, γύρισε όμως την πολιτική ζωή και την παράταξη της Ν.Δ. πολλά χρόνια πίσω. Σήμερα, όσο ποτέ, η χώρα χρειάζεται ριζική αλλαγή πολιτικής, που να προστατεύσει την κοινωνική συνοχή και να βοηθήσει την επανεκκίνηση της οικονομίας.

Η αυριανή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει δεσμευτεί για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης που αφήνουν πίσω τους οι μνημονιακές πολιτικές. Έχει δεσμευτεί για την αποκατάσταση των εργασιακών σχέσεων και του κατώτατου μισθού. Έχει δεσμευτεί να αναζητήσει αμοιβαία αποδεκτή λύση για το χρέος με τους δανειστές.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά από τον λαό καθαρή εντολή για να αλλάξουν όλα στην Ελλάδα μέσα σε μια Ευρώπη που αλλάζει. Ας μην υπάρξει όμως εφησυχασμός. Έχουμε να κάνουμε ακόμη ένα αποφασιστικό βήμα μέχρι την Κυριακή, για να έχει ο ΣΥΡΙΖΑ κοινοβουλευτική πλειοψηφία προκειμένου να εφαρμόσει χωρίς εμπόδια το πρόγραμμά του και να διαπραγματευτεί αποφασιστικά με τους δανειστές.

Πηγή

Όσο μας μαλώνεις τόσο μας πωρώνεις

Εντελώς ωμά και με αδιάσειστα πλέον στοιχεία, ο Αντώνης Σαμαράς είναι ένας σκατοκέφαλος. Δεν έχει καταλάβει ότι με κάθε του λέξη εκνευρίζει τον κόσμο. Τον θίγει. Τον λέει «ηλίθιο» επειδή δέχεται να τον κοροϊδεύει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν δέχεται να τον κοροϊδεύει η Νέα Δημοκρατία. Διότι όσο τον κορόιδευε η Νέα Δημοκρατία ήταν καλός ο κόσμος. Τώρα είναι ηλίθιος που πάει να πέσει σε μία «αριστερή παγίδα», λες και τα Ζάππεια δεν ήταν η κόλαση του ψέματος αλλά οάσεις αγνότητας και ειλικρίνειας.

Όσο μας μαλώνει ο Σαμαράς τόσο μας πωρώνει. Και μας μαλώνει επειδή, λέει, ότι δεν αντιλαμβανόμαστε την κοροϊδία και τα ψέματα του ΣΥΡΙΖΑ. Όμως για να κατηγορήσεις κάποιον ότι λέει ψέματα, θα πρέπει πρώτα να έχεις κατακτήσει το ηθικό δικαίωμα λέγοντας αλήθειες. Ο Αντώνης Σαμαράς μέχρι και σήμερα λέει ψέματα. Το βασικότερο; Ότι δεν παραδέχεται την ύπαρξη του email Χαρδούβελη στην Τρόικα. Ακόμη και στη … light μορφή του που δημοσίευσε η “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ”, αυτό το email με τις δεσμεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης προς την Τρόικα, διαψεύδει κάθε εξαγγελία Σαμαρά περί ελαφρύνσεων ακόμη και σε βάθος χρόνου 5ετίας.

Στην … κανονική του μορφή, σε αυτό το email η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύεται να μειώσει την κατώτατη σύνταξη στα 320 ευρώ, από 487 που είναι σήμερα, ενώ δέχεται και την κατάργηση του ΕΚΑΣ. 320 ευρώ. Αυτά είναι. Ζήσε! Ψόφα! Αδιάφορο για την κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά. Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να ψηφιστούν οι απαιτήσεις της Τρόικας όπως τις δημοσιεύει το «ΒΗΜΑ»

Όμως ορίστε, το ζήτημα το είχε ξεκαθαρίσει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, Άδωνις Γεωργιάδης. «Όποιος δεν προσαρμόζεται, πεθαίνει» είχε δηλώσει. Αυτή είναι η επίσημη πολιτική της Νέας Δημοκρατίας. Σαν τον γάιδαρο του Χότζα, που μόλις προσαρμόστηκε και συνήθισε να μην τρώει ψόφησε.

Και όμως, ο Αντώνης Σαμαράς συνεχίζει να μας μαλώνει επειδή δεν πιστεύουμε ότι αγαπάει τη μεσαία τάξη και ότι αν έρθει άλλη κυβέρνηση θα καταστρέψει τους μικρομεσαίους. Μα ποιους μικρομεσαίους; Όσοι δεν αυτοκτόνησαν, κλείστηκαν σε ψυχιατρεία. Κι όσοι δεν έπαθαν εγκεφαλικό ή έμφραγμα από το ζόρι τους, γράφουν «Σαμαρά γαμιέσαι» πίσω από ακάλυπτες επιταγές. Τι απέμεινε να καταστρέψει η επόμενη κυβέρνηση;

Μίλα σκατοκέφαλε. Μη σταματάς να μιλάς. Να ξέρεις όμως ότι η τελευταία σου λέξη θα είναι «Ήμαρτον» κάτω από τις χατζάρες της Μπακογιάννη, του Βορίδη και των άλλων δελφίνων που θα σου κόψουν το κεφάλι για να πάρουν την αρχηγία. Μίλα. Πες κι άλλα ψέματα. Πες μας ότι το 60% φορολογία στα υψηλά εισοδήματα είναι κομμουνισμός. Το 60% φορολογία στα υψηλά εισοδήματα δεν είναι κομμουνισμός, ηλίθιε. Είναι Σουηδία! Τόση είναι η φορολογία στα υψηλά εισοδήματα εκεί. Δεν το ήξερες; Τώρα θα το μάθεις;

Όμως εκεί ο κάθε πολίτης, είτε φορολογείται με 20% είτε με 60% ξέρει πού πηγαίνει μέχρι και η τελευταία του κορώνα. Ξέρει πού ακριβώς θα επενδυθεί από το Κράτος ή τον Δήμο του. Ξέρει ότι πληρώνει φόρους που θα επενδυθούν στη βελτίωση της ζωής του και δε θα χαθούν στις τρύπες των αφορολόγητων εφοπλιστών της χώρας του, στους φοροκλέφτες συγγενείς πολιτικών και στους μιζαδόρους υπουργούς που απολαμβάνουν ασυλίας.

Μίλα σκατοκέφαλε. Πες ψέματα. Μίλα! Όσο σε ακούμε φεύγουμε πιο μακριά. Γιατί βρωμάς. Σαν τον χειρότερο εφιάλτη μας.

Καρτέσιος

Χαριστική βολή στην κυβέρνηση η έκθεση της ILO

Κόλαφο για την επιχειρηματολογία της κυβέρνησης αποτελεί η έκθεση της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας(ILO) που δημοσιεύτηκε τη Δευτέρα – παρά το γεγονός ότι τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης επιχείρησαν να την παρουσιάσουν σαν επιτυχία.

Η Ελλάδα κατέχει θλιβερή, εξέχουσα θέση στην έκθεση λόγω των τρομακτικών περικοπών σε επιδόματα, μισθούς και συντάξεις ενώ συγκαταλέγεται ανάμεσα σε ελάχιστες χώρες (μαζί με την Ισπανία και τη Βρετανία) όπου τα τελευταία χρόνια σημειώθηκαν τόσο «ραγδαίες» μειώσεις μισθών.

Σαν παράδειγμα προς αποφυγή αντιμετωπίζεται η Ελλάδα και στο τομέα των εξαγωγών, σε αντίθεση με χώρες όπως η Ισπανία. Η έκθεση τονίζει ότι το φαινόμενο αυτό δεν οφείλεται σε διαφορές ανταγωνιστικότητας αλλά σε δομικές αδυναμίες του μακρο-οικονομικού περιβάλλοντος στο εσωτερικό της Ευρωζώνης.

Ειδικές αναφορές γίνονται στα επίπεδα της ανεργίας που συγκρίνονται μόνο με χώρες όπως η Γουαδελούπη,  το Λεσότο, τα Σκόπια, και η Μαυριτανία. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη και η αποκλεισμένη λωρίδα της Γάζας παρουσιάζουν χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας.

Η Ελλάδα αποτελεί πρωταθλήτρια Ευρώπης και στους μακροχρόνια ανέργους με ποσοστό ρεκόρ 74.4% ενώ έρχεται τρίτη στον κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού μετά τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία.

Παρά το γεγονός ότι η έκθεση περιλαμβάνει τόσες αναφορές στην Ελλάδα τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης προτίμησαν να βρουν τίτλους για τη διεθνή πραγματικότητα ενώ ορισμένα εντόπισαν και θετικές ειδήσεις για την Ελλάδα.

ΣΚΑΙ: ILO: Μείωση της ανεργίας των νέων στην Ελλάδα έως το 2019
Το Βήμα: ILO: Περισσότεροι από 219 εκατ. οι άνεργοι έως το 2019. Πτώση 3% της ανεργίας στην Ισπανία ή την Ελλάδα την επόμενη 4ετία
Alpha TV: ΔΟΕ: Η ανεργία θα αυξάνεται ως το 2019 και οι ανισότητες θα επιμένουν.
Τα Νέα: Εκθεση-σοκ: Πάνω από 219 εκατ. οι άνεργοι το 2019, λέει η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας.
Καθημερινή: Προειδοποίηση ILO για δραματική αύξηση της ανεργίας παγκοσμίως.

Πηγή

Άδειασαν το μνημονιακό ακόμα και στο σπίτι του (βίντεο)

Αν κάποιος έλεγε ένα χρόνο πριν πως ο Σταύρος Θεοδωράκης θα ηγούνταν πολιτικού κόμματος που θα διεκδικεί την τρίτη θέση σε βουλευτικές εκλογές κι οι πρώην συνάδελφοί του στο MEGA θα τον “κολλούσαν στον τοίχο”, θα τον περνούσαμε σίγουρα για τρελό. 

Κι όμως, λίγες ημέρες πριν τις εκλογές του 2015, με τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ να είναι σχεδόν σίγουρη, είναι το “Μεγάλο Κανάλι” που ξεμπρόστιασε την πρόθεση του Ποταμιού να δείξει απόλυτη υπακοή στις επιταγές της Τρόικας. Με συνεχείς ερωτήσεις τους πάνω στο ποια θα είναι η προτεραιότητα της νέας κυβέρνησης στη διαπραγμάτευση εφόσον συμμετέχει σε αυτή το Ποτάμι, ο Νίκος Ευαγγελάτος, ο Γιάννης Πρετεντέρης κι η Όλγα Τρέμη ανάγκασαν τον “Πρωταγωνιστή” Σταύρο να παραδεχθεί πως δεν έχει καμία προτεραιότητα και καμία κόκκινη γραμμή. 

Στην αρχή έλεγε πως δεν μπορεί να διαπραγματευθεί ο ΣΥΡΙΖΑ μόνος του, μετά ότι πρέπει να δημιουργηθεί “εθνική ομάδα” που θα εκπροσωπεί τουλάχιστον το 51% των Ελλήνων κι απέφευγε να απαντήσει στην ερώτηση επαναλαμβάνοντας τα παραπάνω. 

Κι όταν πλέον δεν μπορούσε να υπεκφεύγει πλέον, ο Σταύρος Θεοδωράκης είπε πως “η Ελλάδα είναι έτοιμη να κάνει μεταρρυθμίσεις κι η Ευρώπη να εκπληρώσει τις δικιές της”, ό, τι ακριβώς δηλαδή λένε ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία. 

Είναι ολοφάνερο πως πρόθεση του Ποταμιού είναι να μπει σε κυβέρνηση συνεργασίας με το ΣΥΡΙΖΑ για να ακολουθήσει ευλαβικά τη μνημονιακή πολιτική, τη λογική του “καλού μαθητή” που επέλεξε κι ο Αντώνης Σαμαράς με τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα. 

Δείτε το σχετικό απόσπασμα από το δελτίο του MEGA: 

Πηγή

ΣΥΡΙΖΑ: Ο Ντράγκι διέψευσε Σαμαρά και τρομολαγνεία

Διαψεύδονται όσοι έσπειραν τον φόβο και τον πανικό τονίζει μεταξύ άλλων ο ΣΥΡΙΖΑ σχολιάζοντας της ανακοινώσεις του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι.
Η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνει χαρακτηριστικά: «Με τις σημερινές δηλώσεις του Προέδρου της ΕΚΤ διαψεύδονται όσοι έσπειραν τον φόβο και τον πανικό. Πρόκειται για μια σημαντική απόφαση, την οποία και θα αξιοποιήσει η επόμενη ελληνική κυβέρνηση προς όφελος της χώρας. Ο κ. Ντράγκι με την σημερινή ανακοίνωση του προγράμματος αγοράς ομολόγων απάντησε στις ακραίες περιοριστικές πολιτικές τασσόμενος υπέρ της ποσοτικής χαλάρωσης διαφοροποιούμενος από τις ακραίες νεοφιλελεύθερες φωνές στις οποίες δυστυχώς συγκαταλέγεται και ο κ. Σαμαράς. Όλοι γνωρίζουν πως κινήθηκε ο απερχόμενος πρωθυπουργός. Αντί να ταχθεί υπέρ της «ποσοτικής χαλάρωσης» στάθηκε απέναντι συμπαραταγμένος με την κ. Μερκελ.
Είναι χαρακτηριστικό πως τα τελευταία εικοσιτετράωρα ο κ. Σαμαράς κορύφωσε την κινδυνολογική προπαγάνδα προσδοκώντας ότι έτσι θα μετριάσει το μέγεθος της επερχόμενης εκλογικής του συντριβής.
Ο ελληνικός λαός με ωριμότητα και ψυχραιμία θα προχωρήσει μπροστά.»




Πηγή

Τί Ντράγκ(ι) πίνεις, Αντώνη;

Ο πρωθυπουργός της χώρας διατυμπάνιζε μέχρι και την Τετάρτη ότι θα ερχόταν το τέλος του κόσμου αν ερχόταν ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, γιατί θα χάνονταν πολύτιμα για την ελληνική οικονομία κεφάλαια μέσω του προγράμματος αγοράς ομολόγων από την ΕΚΤ που επρόκειτο να εξαγγείλει ο διοικητής της Μάριο Ντράγκι.
Ο πρωθυπουργός της χώρας Αντώνης Σαμαράς, που επί δυόμισι χρόνια ήταν πιστός οπαδός της πολιτικής της λιτότητας που πρέσβευε η Γερμανίδα Καγκελάριος για όλη την Ευρώπη και ειδικά την Ελλάδα, προσπάθησε να εμφανίσει την συμμετοχή της Ελλάδας στο πρόγραμμα που εξήγγειλε ο Ντράγκι, που είναι αντίθετος στην πολιτική Μέρκελ, ως εγγυημένη μόνο μέσω της διακυβέρνησής του. «Η σημερινή απόφαση της ΕΚΤ θα δώσει ανάσα σε όλους τους λαούς της Ευρώπης. Η απόφαση το λέει καθαρά, χωρίς κλείσιμο της αξιολόγησης θα είμαστε αποκλεισμένοι, ενώ η δική μας πολιτική εγγυάται τη συμμετοχή της Ελλάδας»».
Κούνησε βέβαια και πάλι το δάχτυλο στους Έλληνες ψηφοφόρους επισημαίνοντας πως αν δεν είναι ο ίδιος στο τιμόνι της χώρας και αν δεν γίνει κλείσιμο της αξιολόγησης, η Ελλάδα κινδυνεύει να μείνει εκτός και να μην λάβει τα χρήματα που της αναλογούν. «Είναι ώρα εθνικής ευθύνης, θα ήταν ολέθριο να πάνε χαμένες οι ευκαιρίες που έρχονται. Η τελική επιλογή ανήκει στην κρίση του ελληνικού λαού».
Είναι χαρακτηριστική ωστόσο η εμμονή του στην πολιτική και τους κανόνες Μέρκελ και φαίνεται στις δηλώσεις του των προηγούμενων ημερών. Όταν είχε έρθει ο ισπανός ομόλογός του στις 14 Γενάρη, έδειξε ξεκάθαρα ότι δεν πίστευε ότι μπορούν να αλλάξουν οι κανόνες.
«Η διαπραγμάτευση γινόταν συνεχώς τα τελευταία δυόμισι χρόνια και τώρα είμαστε στην τελευταία διαπραγμάτευση για τη συμφωνία για την μετά το μνημόνιο εποχή. Αλλά να ξέρουμε κάτι, η διαπραγμάτευση γίνεται μέσα στους κανόνες της Ευρώπης και μέσα στους κανόνες του ευρώ. Δεν μπορεί κάθε φορά που εκλέγεται μια νέα κυβέρνηση να ξανατίθεται η διαπραγμάτευση, να ξανατίθενται τα ζητήματα όλα από την αρχή και να αλλάζουν και οι κανόνες που διέπουν τα θέματα τα ευρωπαϊκά».
Είναι χαρακτηριστική τόσο η εμμονή του όσο και ο πανικός του καθώς επανειλημμένως μιλούσε για χρεοκοπία και καταστροφή της χώρας σε περίπτωση που κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Πηγή

Τι θα πει ο Σαμαράς στον Τσίπρα στο τηλέφωνο; Του Σ. Κούλογλου

O κ. Σαμαράς έχει μεγάλες προσωπικές ευθύνες για την επερχόμενη, ιστορική ήττα της ΝΔ στις εκλογές της Κυριακής. Από την αρχή, η εκλογική στρατηγική της ΝΔ βασίστηκε στην πεποίθηση του προέδρου της ότι θα πρόκειται για "εκλογικό περίπατο" και πάνω σε αυτό δεν σήκωνε κουβέντα. Όπως είχε διαφανεί και τους προηγούμενες μήνες σε αρκετές περιπτώσεις, ο κ. Σαμαράς είχε πέσει σε ένα κλασικό λάθος στην πολιτική: είχε πιστέψει την προπαγάνδα του. Δεν είχε καθόλου συνειδητοποιήσει τις δραματικές αλλαγές που σημειώθηκαν στην ελληνική κοινωνία, τα 2,5 χρόνια της πρωθυπουργίας του.

Έτσι, όταν ξεκίνησε η προεκλογική περίοδος πίστευε ακράδαντα ότι η επίκληση των κυβερνητικών "επιτυχιών" και η επανάληψη της εκστρατείας του φόβου στα πρότυπα του 2012, θα ανέτρεπαν την πρωτοπορία του ΣΥΡΙΖΑ. Όταν οι δημοσκοπήσεις επέμειναν για το αντίθετο, άρχισαν να την πληρώνουν πρώτα οι "πλασιέ" της δικής του πολιτικής και ύστερα οι "αγγελιοφόροι". Ο σκηνοθέτης της εκστρατείας απολύθηκε ενώ για τους συνεργάτες του κ. Σαμαρά αποτελεί "επικίνδυνη αποστολή" η ενημέρωση του για τα συνεχή κακά μαντάτα από τις δημοσκοπήσεις. 

Πάνω στον πανικό αποφασίστηκε να το γυρίσει σε Μαυρογιαλούρο υποσχόμενος και φοροελαφρύνσεις, την στιγμή που ο προυπολογισμός του 2015 προβλέπει πρόσθετα έσοδα 1,5 δις ευρώ από φόρους, αλλά ούτε αυτή η στροφή περπάτησε. Έκτοτε ο κ. Σαμαράς έχει χάσει πλήρως την ψυχραιμία του, τσαλαβουτώντας από τις εικόνες στα δημόσια κτίρια που θέλει να κατεβάσει ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τον Ξηρό ή τις δολοφονίες στο Charlie Hebdo, σε οτιδήποτε δηλαδή νομίζει ότι μπορεί να αλλάξει το κλίμα και να ενισχύσει το προφίλ του. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η προφανώς εσκεμμένη διαρροή του βίντεο με τον "ερωτικό Σαμαρά" , αν συγχρόνως δεν καλύπτει και άλλες ψυχολογικές ανάγκες(τον Σεπτέμβριο το πρωθυπουργικό γραφείο είχε καταγγείλει μια γελοιογραφία που, σε τρίτο συνειρμό, μπορεί να υπονοούσε ότι ο κ. Σαμαράς έχει πρόβλημα με το ερωτικό του λίμπιντο).

Το αποκορύφωμα ήρθε χθες, όταν ο πρόεδρος της ΝΔ, που υποτίθεται ότι δίνει αγώνα για να επαναπατριστούν η μεσαία τάξη και οι αναποφάσιστοι κεντρώοι ψηφοφόροι, δήλωσε αποφασισμένος να μην επιτρέψει να εγκατασταθούν στη χώρα "τα σοβιέτ και ο κομουνισμός"! Μπορεί να του αρέσουν τα "φωτιά και τσεκούρι" του Μάκη Βορίδη, που τουλάχιστον είναι κουμπάρος και του Λε Πεν, αλλά δεν καταλαβαίνει ότι οι εμφυλιοπολεμικές κραυγές αποδιώχνουν τους ψηφοφόρους του βασικού target group;  Πιστεύει κανείς στη NΔ ότι το 2015 οι ψηφοφόροι θα επηρεαστούν από τον επερχόμενο.. κομουνιστικό κίνδυνο; Τα πράγματα δείχνουν να ξεφεύγουν από κάθε έλεγχο: δεν πρέπει κάποιος να πληροφορήσει τον πρόεδρο ότι το 1989 έπεσε το τείχος του Βερολίνου και δύο χρόνια αργότερα διαλύθηκε η Σοβιετική Ένωση; Μήπως να του δείξουν πρώτα την ταινία Goodbye Lenin, ώστε να του το φέρουν στα μαλακά; 

Οι εξελίξεις είναι λιγότερο αστείες αν σκεφτεί κανείς την εθνική βλάβη που προκαλούν η επαναφορά του Grexit, το παιχνίδι με τις καταθέσεις και οι προειδοποιήσεις για χρεοκοπία. Ίσως δεν υπάρχει προηγούμενο στην παγκόσμια ιστορία, ένας πρωθυπουργός να διαλαλεί ότι η χώρα του θα χρεοκοπήσει αν νικήσει ο αντίπαλος του. Ούτε υπάρχει προηγούμενο τηλεοπτικού σποτ, σαν καιαυτό που κυκλοφόρησε η ΝΔ προχθές. 

Ο κ. Σαμαράς είχε την επιλογή μιας προεκλογικής εκστρατείας στα πρότυπα του Ράλλη του 81, του Μητσοτάκη του 1993 ή του Καραμανλή το 2009, των προέδρων της ΝΔ που έχασαν την πρωθυπουργία χωρίς να συμπαρασύρουν στην ήττα τους και την χώρα. Πιθανότατα θα έχανε και πάλι. Αλλά θα περνούσε στην ιστορία σαν ένας πολιτικός που μπορεί να έκανε καταστροφικά λάθη αλλά προσπάθησε για κάτι και παρέδωσε την εξουσία ομαλά, όπως συμβαίνει σε όλες τις δημοκρατικές χώρες.  Αναρωτιέται κανείς,  μετά από όλα αυτά, με τι μούτρα θα τηλεφωνήσει την Κυριακή το βράδυ στον Τσίπρα, για να τον συγχαρεί για την νίκη του. Αλλά αλήθεια, θα του τηλεφωνήσει; 

Πηγή

Το ψάρι βρωμάει απ΄ το «Ποτάμι»

Του Αντώνη Ανδρουλιδάκη

Όταν κάποιοι αναπτύσσουν μιαν ανάγκη για αναγνώριση και αποδοχή, τέτοιας εσωτερικής έντασης, αυτό θα μπορούσε να παραλληλισθεί μόνον με την βασανιστική ανάγκη ενός εξαρτημένου χρήστη ουσιών. Είναι η «πρέζα» να θέλεις να σώσεις τη χώρα! Και να είσαι εσύ ο protagon της σωτηρίας!

«Ο ναρκισσισμός και η αυταπάτη είναι μηχανισμοί επιβίωσης, χωρίς τους οποίους, πολλοί από μας θα είχαν φουντάρει στο ποτάμι»
Todd Solondz

Στην τρέχουσα πολιτική σπάνια θέτουμε ένα απλό ερώτημα: Γιατί να θέλει κάποιος να οδηγήσει έναν Λαό; Ή ακόμη περισσότερο, γιατί να θέλει κάποιος να σώσει μια χώρα; Τι τον προδιαθέτει να πιστέψει ότι μπορεί να σώσει μια χώρα; Και μάλιστα ότι αυτός, μπορεί να το κάνει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον;

Από πρώτη άποψη, κάπου εδώ, ίσως να υπάρχει μια υγιής δόση ατομικής βεβαιότητας και αυτοπεποίθησης ή και ένας καλώς εννοούμενος «τσαμπουκάς». Όταν όμως αυτό δηλώνεται πασπαλισμένο με μπόλικη ζάχαρη αυτοθαυμασμού, και μάλιστα από κάποιους που το βασικό τους προσόν είναι η διάσημη τηλεοπτική εικόνα τους, μάλλον πρόκειται για μια ναρκισσιστική έκρηξη! Ένα «εγωϊστικό γονίδιο» που κάνει «μπάμ»!

Αλλά τι προδιαθέτει έναν άνθρωπο σε κάτι τέτοιο;

Η κλασσική ψυχαναλυτική σκέψη ορίζει ότι αρκετοί άνθρωποι βιώνουν μια σοβαρή και κρίσιμη έλλειψη στην παιδική τους ηλικία, που αφορά κυρίως στη σχέση προσκόλλησης / αποχωρισμού από τους γονείς τους. Να γιατί δεν μπορούν να κάνουν, σχεδόν, τίποτα άλλο παρά να επιχειρούν διακαώς να αντισταθμίσουν την έλλειψη αυτή, με την ολόπλευρη αφοσίωση τους στην επιτυχία! Επιτυχία οικονομική και επαγγελματική, επιτυχία κοινωνική ως φήμη και καταξίωση, επιτυχία «υπαρξιακή» ως απεριόριστη ισχύς!

Στα χρόνια της μεταπολίτευσης, «εκπαιδευτήκαμε» μ’ έναν τρόπο, να θεωρούμε κάτι τέτοιο σχεδόν ως φυσιολογικό. Ή μάλλον, να το αντιλαμβανόμαστε ως τόσο συνηθισμένο, ώστε να μοιάζει και φυσιολογικό. Στο κάτω-κάτω, θα έλεγε κανείς, πρόκειται για το άτομο που αναδύεται μέσα από τον προσωπικό του πόνο και ως εκ τούτου αισθάνεται υποχρεωμένο να επιτύχει. Πού είναι το τόσο κακό; Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν το κυρίαρχο κοινωνικό «μότο» ήταν: να είσαι ο εαυτός σου και στ’ ......σου!

Δυστυχώς η αλήθεια είναι ότι στη διαδρομή προς την επιτυχία, αυτή η αρχική οδύνη, γίνεται συχνά ένα πρώτης τάξεως άλλοθι για να «τσαλακωθεί» οποιοσδήποτε θα μπορούσε να αποτελέσει εμπόδιο. Είναι γνωστό ότι ο δρόμος προς τον παράδεισο είναι στρωμένος με κακές προθέσεις, σε αντίθεση με τον άλλο που οδηγεί στην κόλαση!

Αν σήμερα, για παράδειγμα, εδώ και τώρα, η επιτυχία μου περνά από την επιτακτική ανάγκη μου να παρκάρω το αυτοκίνητο μου, κανένα «καφάσι» δεν θα με εμποδίσει να το κάνω, όπως περίπου δηλώνεται στο τηλεοπτικό σποτ υποψήφιου του Ποταμιού. Και προφανώς θα αναγορεύσω την άρση του «καφασίου» (sic) σε κυρίαρχο πολιτικό πρόταγμα. Είναι ένα «καφάσι» που δεν με αφήνει να πετύχω! Το επείγον της επιτυχίας είναι τόσο απελπιστικά επιτακτικό, ώστε οι άλλοι είναι καλύτερα να κάνουν στην άκρη!  Όπως, προφανώς, και το παράνομο «καφάσι» του γείτονα! Είναι, ως εκ τούτου, σπουδαίο αίτημα νομικού διακανονισμού το «καφάσι» και όχι στοιχειώδους κοινωνικής συνεννόησης.

Κι αν εμπόδιο στη διαδρομή για την επιτυχία είναι ο ίδιος ο Λαός μιας χώρας;

Όταν κάποιοι αναπτύσσουν μιαν ανάγκη για αναγνώριση και αποδοχή, τέτοιας εσωτερικής έντασης, αυτό θα μπορούσε να παραλληλισθεί μόνον με την βασανιστική ανάγκη ενός εξαρτημένου χρήστη ουσιών.

Είναι η «πρέζα» να θέλεις να σώσεις τη χώρα! Και να είσαι εσύ ο protagon της σωτηρίας!

Σ’ αυτή τη διαδρομή αναζήτησης της ναρκο-επιτυχίας, οι άλλοι υφίστανται μονάχα ως χειραγωγούμενα αντικείμενα, προορισμένα εν τέλει να εξυπηρετούν τις ανάγκες σου. Στην πραγματικότητα, είναι πολύ δύσκολο να πιστοποιήσεις στον άλλο ακόμη και μια στοιχειώδη υπαρξιακή ταυτότητα με τις δικές του ανάγκες και ιδιαιτερότητες. Ο άλλος, περίπου υπάρχει και δεν υπάρχει. Έτσι κι αλλιώς, οι δικές σου ανάγκες είναι πάντα πολύ πιο πιεστικές και άμεσες.

«Δεν υπάρχει λοιπόν κανείς λόγος να δαπανάμε χρόνο να συζητάμε για πράγματα αυτονόητα, όπως τα συσσίτια. Αυτά τα κάνει η εκκλησία και τα κάνει πάρα πολύ καλά»...θα πουν στο Ποτάμι. 

Μια μεγαλομανής αίσθηση προσωπικής αξίας και σπουδαιότητας διαγράφεται ακόμη και στις μικρές, δυσδιάκριτες ίσως, λεπτομέρειες της σωματικής κίνησης και της ομιλίας. «Καλησπέρα-καλησπέρα! Τι λέει; Τι γίνεται ρε συ;» είναι η εξωραϊστική συγκατάβαση που υποδεικνύει ότι είσαι πολύ προσιτός και ανθρώπινος, παρά το μεγαλείο σου! 

Ένα σύννεφο προσδοκίας να αντιμετωπίζεσαι ως κάτι «ξεχωριστό» και «εξαιρετικό» σε ακολουθεί όπου κι αν πας.

Η ανάγκη για αναγνώριση και επιβράβευση οδηγεί συνήθως στην ανάγκη διαρκούς και έντονης προβολής. Αγωνία για χειροκρότημα και θαυμασμό. Κι’ ύστερα, μια μάσκα απάθειας και αδιαφορίας. Σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Ό,τι χρειάζονται οι άλλοι για να εκλάβουν ως ψυχραιμία και αυτοπεποίθηση. «Να αλλάξουμε τα πάντα, χωρίς όμως να γκρεμίσουμε τη χώρα».

«Να αλλάξουμε τα πάντα, για να μην αλλάξουμε τίποτα!» δηλώνει μακιαβελικά σαρκαστικά ο μεγαλομανής αστός που συντάσσεται με τον επαναστάτη Γαριβάλδη στη διάσημη ταινία Il Gatopardo, του Luchino Visconti.

Μιλάμε για ναρκισσιστές

Γνωστός ο αρχαιοελληνικός μύθος. Ο Νάρκισσος ανακάλυψε την αντανάκλαση του προσώπου του στα νερά μιας πηγής- ή μήπως ενός ποταμού;- και γοητεύτηκε τόσο πολύ, που δεν μπορούσε να σταματήσει να την κοιτάζει. Η εικόνα του, αυτή του Πρωταγωνιστή, τον απορρόφησε τελείως, ώστε άρχισε να της μιλάει με ένα αδιάκοπο «εγώ». Στο τέλος, ερωτεύτηκε την ίδια την εικόνα του.

Μα αν ο Νάρκισσος ζούσε σήμερα, οι φίλοι του θα τον φώναζαν hipster!

Γιατί, είναι όμορφο να είσαι hipster! Είσαι τόσο όμορφα μοναδικός, αν είσαι hipster! Σου αρέσει η μεταμοντέρνα υποκουλτούρα, έτσι κι αλλιώς είσαι παιδί της αστικής τάξης –αυτό δεν αλλάζει ποτέ- και δηλώνεις ψαγμένος.  Σου αρέσει η εναλλακτική μουσική και τρελαίνεσαι για κινηματογράφο.

Είναι όμορφο να είσαι hipster! Οι τσίχλες στο πεζοδρόμιο είναι πάντα ένα τεράστιο οικολογικό πρόβλημα. Και δεν είναι και λίγο αν καταφέρεις να ντύσεις μερικά ακόμη δέντρα με όμορφα πολύχρωμα πουλόβερ! Ενώ δεν αξίζει και πολλά πράγματα να δώσεις αυξήσεις στους μισθούς, που οι απερίσκεπτοι άνθρωποι θα ξοδέψουν για να αγοράσουν τρόφιμα.

Είναι όμορφο να είσαι hipster! Ντύνεσαι σπορ, συνδυάζεις χρωματιστές μπλούζες ή και χρωματιστά παντελόνια-πάντα σε στενή γραμμή- με φούτερ και δερμάτινο μπουφάν, ενίοτε και με σανδάλια. Ρίχνεις κι ένα σακίδιο στην πλάτη, περισσότερο σαν αξεσουάρ. Είναι αλήθεια πως λατρεύεις οτιδήποτε παλιακό ή vintage, εκτός βέβαια τους ρακένδυτους άστεγους που προσβάλλουν την industrial αισθητική κάποιων πεζοδρομίων !

Είναι όμορφο να είσαι Hipster! Να έχεις πάντα περιποιημένο μαλλί κι ας φαίνεται ατημέλητο. Επιμελημένα ατημέλητη είναι και η Athens Voice που «μιλάει βρώμικα». Αγαπάς το ποδήλατο και μισείς αυτή την πόλη που δεν έχει ποδηλατόδρομους. Κι’ αν υπάρχουν άνθρωποι που η ζωή τους έχει γίνει ποδήλατο, ένα mp3 σε βοηθάει να αποφύγεις να το δεις. Είναι αυτή η mainstream μουσική που αγαπάς να σε τυφλώνει (κοινωνικά).

Είναι όμορφο να είσαι hipster, γιατί σου αρέσει να ξέρεις τι παίζει πριν το μάθουν οι άλλοι. Και πάντα έχεις κάτι να πεις γιατί...διαβάζεις. Δεν ανήκεις στο πλήθος. Έχεις κοινωνικές επαφές, ζεις μέσα στη μάζα, αλλά απεχθάνεσαι να γίνεσαι μέρος της. Ίσως, γι’ αυτό σου καταλογίζουν ότι είσαι λίγο σνομπ ή υπερόπτης, αλλά μη μασάς! Το "Κλικ" ήταν hipster όταν η "Athens Voice" ήταν ακόμη μικρό δεντράκι κάπου στον Αμαζόνιο. Πριν γίνει χαρτί!

Μια μέρα ο Νάρκισσος θέλησε, βυθίζοντας το χέρι του στο νερό, να αγγίξει την εικόνα του. Να τη χαϊδέψει ηδονικά και αυτάρεσκα. Να τη φέρει κοντά του. Σαν ένα χάδι απ’ τα παιδικά του χρόνια που του έλλειπε. Όμως, παρά τις προσπάθειες του, δεν κατάφερε να ικανοποιήσει την ανάγκη του αυτή. Το ποτάμι ήταν πολύ θολό! Έτσι, παρέμεινε στη θέση αυτή αυτο-θαυμαζόμενος, μέχρι που πέθανε ο καημένος από μαρασμό. Σε μια άλλη εκδοχή, έπεσε στο ποτάμι και πνίγηκε. Στη θέση εκείνη, λέει ο αρχαίος μύθος, φύτρωσε το ομώνυμο λουλούδι, σύμβολο της ναρκισσιστικής φθοράς των επαρμένων ανθρώπων.

Καλά λένε στην Κρήτη, «the river was too mainstream!»... 

Το έργο που στολίζει το άρθρο είναι του Γιώργου Νουβάκη 

Πηγή

Αν ζούσε ο Χαρίλαος...

Του Μάκη Κοψίδη

Κάτι τέτοιες μέρες, μέρες ιστορικής σημασίας που κρίνουν το μέλλον της χώρας, έρχονται στο νου οι συνεχείς και επίμονες προσπάθειες του Χαρίλαου Φλωράκη  για την ανάγκη προώθησης συμμαχιών του κόμματος, την συμπαράταξή  του με την Αριστερά και ιδιαίτερα με τον τότε Συνασπισμό.

«Σύντροφοι να πρωτοστατήσουμε στη κοινή δράση με τις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς»

«Μέσα από την  κοινή δράση θα προωθήσουμε την συνεργασία με τον Συνασπισμό»

«Είναι αδιανόητο να μην καλούμε μόνο τον Συνασπισμό στα συνέδριά μας»

Αυτά υποστήριζε σταθερά ο Χαρίλαος. Τα έλεγε και τα ξανάλεγε  σε συνέδρια, σε συνεδριάσεις της Κεντρικής Επιτροπής, πριν παραγκωνιστεί, για αυτές ακριβώς τις τοποθετήσεις, από την ηγετική ομάδα.  Τότε ήδη είχε αρχίσει η στροφή του κόμματος για εξόντωση της άλλης αριστεράς και ιδιαίτερα του ΣΥΝ . Ο παραγκωνισμός του, η διαγραφή ή αποχώρηση όλων όσων ζητούσαμε αλλαγή πλεύσης, κοινή δράση της Αριστεράς, άνοιξε ταχύτατα το δρόμο για την σημερινή εικόνα του ΚΚΕ. Να διακρίνεται δηλαδή για τις σφοδρές επιθέσεις στον ΣΥΡΙΖΑ που αγγίζουν τα όρια της υστερίας.

Θα διερωτηθεί κάποιος αν μπορούσε να ήταν διαφορετική η πορεία ή ότι μήπως το ΚΚΕ πάντα έτσι ήταν. Λάθος.

Αν ζούσε ο Χαρίλαος, αν κινούσε τα νήματα, το ΚΚΕ θα είχε μια ριζικά διαφορετική πολιτική.  Το όραμα στον Περισσό θα ήταν ένα νέο ΕΑΜ. Θα ήταν πρωτοπόρο για μία συνεργασία  με τον ΣΥΡΙΖΑ. Θα είχε δημιουργηθεί μία πανίσχυρη αριστερή  συμμαχία που θα είχε ανατρέψει προ πολλού μνημονιακές κυβερνήσεις. Αν βέβαια είχαν τολμήσει να επιβάλλουν μνημόνια.

Όμως αυτοί που κινούν σήμερα τα νήματα, αφού αποκαθήλωσαν τον ίδιο τον Χαρίλαο και την πολιτική του, τώρα κλιμακώνουν τον αντι-ΣΥΡΙΖΑ αγώνα τους.

 

Η προοπτική σχηματισμού  κυβέρνησης  ΣΥΡΙΖΑ   αποτελεί τον χειρότερο εφιάλτη τους.  Ιδιαίτερα τις μέρες αυτές που αγγίζει την αυτοδυναμία οι επιθέσεις αλλά και οι διαστρεβλώσεις κορυφώνονται.

Πιστεύουν  ότι με αυτόν  τον τρόπο περιχαρακώνουν τους ψηφοφόρους και αποτρέπουν διαρροές προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Το αντίθετο όμως γίνεται. Το μένος της ηγεσίας κατά αποσταθεροποιεί τελικά την εκλογική επιρροή του κόμματος. Η«γραμμή» δεν πιάνει. Δεν πείθει χιλιάδες αγωνιστές ψηφοφόρους του ΚΚΕ αλλά  και κομματικά μέλη.

Γιατί ανατριχιάζουν όταν βλέπουν τον Δ. Κουτσούμπα   από τις δέκα αράδες καταγγελίας που λεει, οι δύο να είναι για την κυβέρνηση και οι οκτώ για τον ΣΥΡΙΖΑ.

• Γιατί δεν κατανοούν πως ένα αριστερό κόμμα μπαίνει στο ίδιο τσουβάλι με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που έχουν καταστρέψει την κοινωνία και τη χώρα.
• Γιατί διαισθάνονται ότι πίσω από τις δήθεν  ίσες αποστάσεις μεταξύ Τσίπρα και Σαμαρά, η θέση του ηγετικού πυρήνα είναι  ότι μπροστά στο ενδεχόμενο να κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι προτιμότερη μία κυβέρνηση Σαμαρά.
• Γιατί αντιλαμβάνονται ότι η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα βελτιώσει την ζωή τους ΤΩΡΑ και όχι στην ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ ΖΩΗ  στην οποία παραπέμπει η «λαική εξουσία» και ο σοσιαλισμός κατά τα πρότυπα του «υπαρκτού».

Ενα είναι σίγουρο. Οσο αυτή η αδιέξοδη και αδιανόητη  πολιτική συνεχίζεται τόσο θα απεγκλωβίζονται από αυτήν χιλιάδες αγωνιστές που  βλέπουν την ελπίδα να έρχεται για την αριστερά και την κοινωνία.

* Ο Μάκης Κοψίδης ήταν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Γραφείου τύπου του κόμματος

Πηγή 

Το στοίχημα της αυτοδυναμίας

Στα επιτελεία των πολιτικών αρχηγών, στα κομματικά γραφεία και στις εκδηλώσεις που πραγματοποιούν οι υποψήφιοι βουλευτές δεν υπάρχει άλλη συζήτηση αυτές τις μέρες από το αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα πετύχει αυτοδυναμία. Γίνονται προσθέσεις και αφαιρέσεις, διακινδυνεύονται προβλέψεις, αλλά δεν είναι καθόλου εύκολο να δει κανείς μπροστά γιατί υπάρχουν ακόμη πολλοί αναποφάσιστοι, υπάρχει η ψήφος του παραβάν, υπάρχει και το ρεύμα υπέρ του νικητή που πολλές φορές δεν πιάνεται παρά μόνο στα exit polls.

Ο Αλέξης Τσίπρας σε όλες τις ομιλίες του ζητά από το λαό να του λύσει τα χέρια χαρίζοντας στο κόμμα του μια μεγάλη και καθαρή νίκη και αυτό θα συνεχίσει να κάνει μέχρι την τελευταία μέρα. Από την άλλη πλευρά, όλα τα κόμματα - εκτός από τη ΝΔ και το ΚΚΕ - προσαρμόζουν την καμπάνια τους με βάση το ρόλο που θα μπορούσαν να διαδραματίσουν ως κυβερνητικοί εταίροι του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Ευ. Βενιζέλος εμφανίζεται στο σποτ να έχει το «σχέδιο πτήσης» για να μην μπερδευτεί ο «πιλότος» Αλέξης Τσίπρας, ο Στ. Θεοδωράκης βάζει από τώρα κόκκινες γραμμές για ενδεχόμενη συνεργασία και δηλώνει ότι το κόμμα του θα προστατεύσει το ευρωπαϊκό κεκτημένο της χώρας, ο Γ. Παπανδρέου θέτει ως όρο μιας πολιτικής συμφωνίας την πραγματοποίηση δημοψηφίσματος και ο Π. Καμμένος διεκδικεί το ρόλο του «πατέρα» που θα βοηθήσει τον «μικρό Αλέξη» να βάλει στις ράγες το τρενάκι, όπως παρουσιάζεται στο προεκλογικό σποτ.

 

Οι θεσμικοί εταίροι και πιστωτές βγάζουν τα πολιτικά τους συμπεράσματα με βάση τις δημοσκοπήσεις που, οι περισσότερες, δεν δείχνουν αυτοδυναμία για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ετσι, φαίνεται να θεωρούν βέβαιη μια κυβερνητική συνεργασία με άλλο κόμμα και να ελπίζουν ότι θα πρόκειται για το ΠΑΣΟΚ ή το Ποτάμι που, δυνητικά, θα συγκρατήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ από μια πολύ επιθετική διαπραγμάτευση. Δεν είναι αυτός ο μόνος λόγος για τον οποίο το αν θα εξασφαλίσει ή όχι αυτοδυναμία ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ σημαντικό.

 

Αν δεν εξασφαλίσει αυτοδυναμία, υπάρχουν αρκετά σενάρια για την επόμενη μέρα με επικρατέστερα τα εξής:

 

- Αν έχουν μπει στη Βουλή οι ΑΝΕΛ, μπορεί να υπάρξει κυβερνητική συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με το κόμμα του Π. Καμμένου. Αυτό δεν θα αρέσει σε ολόκληρο τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ θα δυσχεράνει την επικοινωνία με τους έξω. Επίσης, θα αποτρέψει το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ, ή και το ΚΙΔΗΣΟ αν εκπροσωπηθεί στην επόμενη βουλή, να στηρίξουν την κυβέρνηση. Αντίθετα, θα ωθήσει όλα τα άλλα κόμματα του δημοκρατικού τόξου που θα βρίσκονται στην αντιπολίτευση σε μετωπική σύγκρουση με τον ΣΥΡΙΖΑ από την πρώτη στιγμή.

 

- Αν λείπουν λίγες έδρες στον ΣΥΡΙΖΑ για να φτάσει τις 151, τότε το πιθανότερο είναι ότι ούτε το Ποτάμι ούτε το ΠΑΣΟΚ θα επιδιώξουν συμμετοχή στην κυβέρνηση, αλλά δώσουν ψήφο ανοχής. Θα είναι μια κατάσταση δύσκολη για τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί για να περάσει οποιοδήποτε σημαντικό νομοσχέδιο θα εξαρτάται από τις ψήφους βουλευτών άλλων κομμάτων που προφανώς δεν θα δίνουν εύκολα τη συγκατάθεσή τους.

 

- Αν δεν γίνει εφικτός ο σχηματισμός κυβέρνησης και πραγματοποιηθούν δεύτερες εκλογές, οι επιπτώσεις θα είναι βαριές για την ελληνική οικονομία. Ήδη υπάρχει σοβαρή υστέρηση εσόδων και (ελεγχόμενη) εκροή καταθέσεων. Η παράταση της αβεβαιότητας θα επιδεινώσει την κατάσταση, ενώ στις 28 Φεβρουαρίου λήγει το πρόγραμμα και αυτό σημαίνει ότι η νέα κυβέρνηση θα έχει λίγες μόνο μέρες για να ζητήσει παράταση ή να αναζητήσει κάποια διέξοδο μέσα από διαπραγμάτευση με τους δανειστές.

Πηγή

 

Φωνές για διαγραφή χρέους στον διεθνή Τύπο

Το ζήτημα της διαγραφής του ελληνικού χρέους βρίσκεται στο επίκεντρο δημοσιευμάτων του ξένου Τύπου.

Στο Guardian δημοσιεύεται ανοικτή επιστολή 35 διεθνούς φήμης οικονομολόγων, στην οποία επισημαίνεται πως αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα είναι “διαγραφή του χρέους, τερματισμό της λιτότητας και ανάπτυξη”. “Καλούμε λοιπόν την τρόικα να διαπραγματευτεί με καλή πίστη με την ελληνική κυβέρνηση, ώστε να υπάρχει μια ακύρωση ενός μεγάλου μέρους του χρέους και νέους όρους αποπληρωμής οι οποίοι υποστηρίζουν την ανοικοδόμηση μιας βιώσιμης οικονομίας. Αυτή η διευθέτηση θα πρέπει να σηματοδοτήσει την αρχή ενός νέου πλαισίου πολιτικής της ΕΕ…”, αναφέρουν και προσθέτουν:

“Καλούμε την ελληνική κυβέρνηση να ξεκινήσει μια πλήρως ανεξάρτητη έρευνα για την ιστορική και συστηματική αποτυχία της διαχείρισης των δημόσιων οικονομικών (συμπεριλαμβανομένων των στοιχείων της διαφθοράς) που οδήγησαν στη συσσώρευση του χρέους, την απόκρυψη της φύσης και του μεγέθους του και την ανεπαρκή/ αναποτελεσματική χρήση των δημόσιων πόρων”.

Ανάλογη είναι και η τοποθέτηση του Γερμανού οικονομολόγου, Ντιρκ Σούμαχερ, εκ των κορυφαίων στελεχών της  αμερικανικής Goldman Sachs, ο οποίος σε συνέντευξή του στη “Ντι Πρέσε”, ανέφερε πως “ίσως πρέπει να γίνει ακόμη μια διαγραφή του χρέους της Ελλάδας”.  Χρειάζονται σίγουρα εξαιρετικά μεγάλες προσπάθειες για να βρει η χώρα και πάλι την πορεία της, αλλά η ίδια δεν έχει άμεσα ανάγκη τεράστιας αναχρηματοδότησης, σημειώνει, προσθέτοντας πως, εάν η Ελλάδα αναπτυσσόταν με υψηλό ρυθμό τα επόμενα χρόνια, θα μπορούσε μάλιστα να σταθεροποιηθεί το ύψος του χρέους.

Υπέρ του κουρέματος του χρέους τάσσεται και ο καθηγητής οικονομίας του πανεπιστήμιου της Βρέμης Ράντολφ Χίκελ, ο οποίος όπως αναφέρει το Focus “προτείνει πάνω από 80% κούρεμα για την Ελλάδα”. “Σε αντίθεση με την γερμανική κυβέρνηση ο Χίκελ προβλέπει κίνδυνο μετάδοσης της κρίσης σε περίπτωση εξόδου της Ελλάδος από το ευρώ. Σε κίνδυνο θα βρίσκονται η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ιταλία”, αναφέρει το Focus, σημειώνοντας πως “ορθή θα ήταν κατ΄αυτόν μια στρατηγική τριών αξόνων: (…) κούρεμα 80% κατά το πρότυπο της συνθήκης του Λονδίνου του 1953 (…) ανασυγκρότηση της οικονομίας και των υποδομών στο πνεύμα του σχεδίου Μάρσαλ (…) μέτρα κατά της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής”. “Ο Χίκελ θεωρεί την μέχρι σήμερα σωτηρία έως το τέλος του 2014 αποτυχημένη (…) το δημόσιο χρέος της Ελλάδος αυξήθηκε (…) η μερική διαγραφή πλέον τον 100 δις την άνοιξη του 2012 δεν την ξελάφρωσε καθόλου (…) μειώθηκε η συνολική οικονομική παραγωγή κατά το 1/4 (…) η αναμενόμενη ανάπτυξη κατά 2% δεν είναι σημάδι βελτίωσης (…) Η καταγεγραμμένη ανεργία βρίσκεται στο 27%, κάθε δεύτερος νέος είναι άνεργος”.

Ενδεικτικό του κλίματος είναι και τα δημοσιεύματα για μια ενδεχόμενη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις κάλπες. Ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας, Μάσσιμο Ντ’ Αλέμα, μιλώντας στην Ιταλική τηλεόραση, εξέφρασε την ελπίδα “ο ελληνικός λαός να αντιδράσει κατά των άδικων πολιτικών που του έχουν επιβληθεί”. “Αθήνα, οι κατηγορίες στην Τρόικα: σώθηκαν οι τράπεζες και όχι οι Έλληνες”, είναι ο τίτλος άρθρου της La Repubblica, το οποίο αναφέρεται σε μελέτη της βρετανικής μη κυβερνητικής οργάνωσης Jubilee Debt Campaign. “Λιγότερο από το 10% των 240 δις που δόθηκαν υπό την μορφή δανείου στην Ελλάδα, κατέληξε πραγματικά στους πολίτες. Με τα υπόλοιπα πληρώθηκαν οι τόκοι ή στηρίχθηκε ο τραπεζικός τομέας. Τα συμπεράσματα της μελέτης αποτελούν στήριξη στο εκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ζητά περικοπή του χρέους για να δοθεί νέα ώθηση στην οικονομία”.

Στη US News ο Μάρκ Βάισμπροτ, επικεφαλής του Κέντρου Οικονομικής και Πολιτικής Έρευνας της Ουάσινγκτον, ανέφερε πως “η Ελλάδα έχει μια πραγματική επιλογή”. “Οι Έλληνες ψηφοφόροι δεν πρέπει να πτοούνται και να ψηφίσουν κατά του κόμματος που απορρίπτει τη λιτότητα”. “Το πιο σημαντικό… Η Ελλάδα έχει αρκετή διαπραγματευτική δύναμη που δεν έχει χρησιμοποιηθεί”, σημειώνει. “Ο Αντώνης Σαμαράς έχει αφιερώσει την προεκλογική του εκστρατεία σε μηνύματα φόβου. Μια από τις τελευταίες διαφημίσεις παρουσιάζει τις τρομακτικές εξελίξεις σε περίπτωση που κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ”, γράφουν οι New York Times και προσθέτουν πως βρισκόμαστε “λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές που θα μπορούσαν να αλλάξουν πορεία για την Ελλάδα και να τροφοδοτήσουν μια ευρύτερη συζήτηση σχετικά με τις πολιτικές λιτότητας σε όλη την Ευρώπη”.

Για “επανάσταση στην κάλπη”, κάνει λόγο η Die Zeit. “Εάν η Ελλάδα εκλέξει την Κυριακή μια νέα κυβέρνηση, οι πολίτες πιθανότατα θα απορρίψουν την μέχρι σήμερα ακολουθούμενη πολιτική της λιτότητας και επομένως και το οικονομικό δόγμα της ευρωκρίσης όπως το υπερασπίζεται η Αγκελα Μέρκελ”. “Ο Τσίπρας και οι συνεργάτες του παρουσιάζονται ως ο αντίποδας του αποσυντεθειμένου από τη διαφθορά, τη γραφειοκρατία και το νεποτισμό κρατικού μηχανισμού”, γράφει η γερμανική εφημερίδα.

Η γαλλική Les Echos γράφει: “Το ελληνικό δημόσιο χρέος μοιάζει με την Λερναία Ύδρα: όσο ακρωτηριάζεται, τόσο πιο δυνατά ξαναβγαίνε (…) Πολύ αργή ανάπτυξη της χώρας, εξασθενημένος πληθωρισμός, απάνθρωπη αυστηρότητα... δεν απομένει παρά μία μόνο λύση για τον έλεγχο του χρέους: να του κόψουμε το κεφάλι (…) Με άλλα λόγια, οργανώνοντας μια διαγραφή ώστε να φέρουμε το χρέος και πάλι σε ένα βιώσιμο επίπεδο. Ας τελειώνουμε επιτέλους μ' αυτήν την ιστορία!”. “Γιατί είναι σημαντικές για την Ευρώπη οι εκλογές στην Ελλάδα”, γράφει η Le Monde, σημειώνοντας: “ολόκληρος ο κόσμος στρέφεται για μία ακόμη φορά προς την Ελλάδα πριν τις εκλογές της Κυριακής 25 Ιανουαρίου, στις οποίες είναι φαβορί η ριζοσπαστική αριστερά του Σύριζα”.

Στη βελγική Le Soir, ακαδημαϊκοί, πολιτικοί και συνδικαλιστές υπογράφουν κείμενο με τίτλο “Επιθυμούμε τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου”. “Η νίκη του κόμματος του Αλέξη Τσίπρα είναι η μόνη εναλλακτική λύση για να μπει ένα τέλος στη λιτότητα και να αξιοποιηθεί μια ανέλπιστη ευκαιρία αποκατάστασης της κοινωνικής δικαιοσύνης”, γράφουν. Τέλος η Deutsche Welle σε δημοσίευμά της αναφέρει: “Εκλογές για αλλαγή πλώρης στην Ελλάδα. Στη βασανισμένη από την κρίση Ελλάδα μια νίκη του Α. Τσίπρα θα ήταν ένα ιστορικό γεγονός, διότι θα ήταν ο πρώτος αριστερός πρωθυπουργός στην ιστορία της χώρας”.

Πηγή

«Πόλεμο» στα «σοβιέτ» κήρυξε ο Σαμαράς

Το ψυχροπολεμικό δόγμα των «δύο κόσμων» επιχειρεί να αναβιώσει η Ν.Δ., με τον Αντώνη Σαμαρά να υιοθετεί τη ρητορική που εγκαινίασε ο Μ. Βορίδης, πηγαίνοντας την αντιπαράθεση επτά δεκαετίες πίσω, στα χρόνια του Εμφυλίου. «Δεν θα γίνει εδώ σοβιέτ, δεν θα γίνει κομμουνισμός» τόνισε την Τρίτη (20/01) ο πρωθυπουργός.

Περιοχές της περιφέρειας Αττική επισκέφθηκε σήμερα ο Αντώνης Σαμαράς. Πρώτος σταθμός το Κορωπί και ακολούθησε το Μαρκόπουλο. Το ψυχροπολεμικό δόγμα των «δυο κόσμων» επανέφερε ο πρωθυπουργός.

Στο δημαρχείο Κορωπίου άκουσε από τον δήμαρχο και από τους δημοτικούς συμβούλους τα προβλήματα της περιοχής.

Στη συνέχεια, ο κ. Σαμαράς έκανε μία βόλτα στην πλατεία και στα μαγαζιά της πόλης, χαιρέτησε αρκετούς πολίτες και σε ένα καφέ συνομίλησε με νέους για τα προβλήματά τους.

Δεύτερος σταθμός της περιοδείας του ήταν το Μαρκόπουλο, όπου άκουσε από τον δήμαρχο της πόλης και άλλους δημάρχους της ευρύτερης περιοχής τα θέματα που τους απασχολούν. Μεταξύ άλλων συζήτησαν για την επέκταση του προαστιακού, για το θέμα των σκουπιδιών, για την αξιοποίηση της περιουσίας του δημοσίου και του παραλιακού μετώπου.

Ο κ. Σαμαράς, στη σύντομη ομιλία του, τόνισε ότι αυτές οι εκλογές είναι οι πιο κρίσιμες των τελευταίων δεκαετιών.

«Κρίνουν προς ποια κατεύθυνση θα πάει το καράβι της πατρίδας. Δεν είναι θέμα ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Είναι σε ποιον κόσμο θα επιλέξετε να ζήσουν τα παιδιά μας», είπε. Φέρνοντας δε ως παράδειγμα την παραχώρηση σε ιδιώτες 14 αεροδρομίων και την κριτική που έχει δεχθεί η κυβέρνηση από τον ΣΥΡΙΖΑ, εξήγησε ότι «εδώ έχουμε διαφορετικότητα νοοτροπιών και έχουμε δύο διαφορετικούς κόσμους».

Ο κ. Σαμαράς έκανε μία βόλτα και στην πόλη τού Μαρκόπουλου και συνομίλησε με αρκετούς πολίτες, ενώ ολοκλήρωσε την επίσκεψή του σε τυροκομείο της περιοχής που έχει εξαγωγικό χαρακτήρα και είναι μια επιτυχημένη οικογενειακή επιχείρηση.

«Ζήσαμε από κοντά την εικόνα της ελληνικής εξωστρέφειας, της επιχειρηματικής προόδου. Ξεκινάς από κάτι μικρό, έχεις όνειρο και το κάνεις μεγάλο, όπως εδώ ο πρότυπος σταθμός τυροκομείου. Με μια μεγάλη γκάμα προϊόντων, τα οποία "φωτογραφίζουν" και δείχνουν τι μπορεί να κάνει ο Έλληνας όταν έχει και μεράκι, και πίστη, και εξωστρέφεια, και πιστεύει στην ανάπτυξη. Ανάπτυξη με μειωμένους φόρους. Το λέω απέναντι σε εκείνους που με ιδεοληψία θέλουν οι φόροι συνέχεια να ανεβαίνουν. Τέτοιες επιχειρήσεις αποδεικνύουν την τεράστια προοπτική του Έλληνα επιχειρηματία, αρκεί να το πιστέψει», δήλωσε ο πρωθυπουργός.

Ο κ. Σαμαράς έφερε δύο παραδείγματα «ανάπτυξης» και κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ. «Τα 14 αεροδρόμια θα τα αφήσουν να μαραζώσουν και η Cosco δεν τους αρέσει. Από την άλλη ο Τσίπρας θέλει να φέρει ΕΥΠ, ΣΔΟΕ και ΑΣΕΠ στο γραφείο του Πρωθυπουργού» και πρόσθεσε: «Τέτοια πράγματα ούτε στις κομμουνιστικές χώρες δεν συνέβαιναν. Δεν θα γίνει εδώ σοβιέτ, δεν θα γίνει κομμουνισμός».  

Πηγή