Αν ζούσε ο Χαρίλαος...

Του Μάκη Κοψίδη

Κάτι τέτοιες μέρες, μέρες ιστορικής σημασίας που κρίνουν το μέλλον της χώρας, έρχονται στο νου οι συνεχείς και επίμονες προσπάθειες του Χαρίλαου Φλωράκη  για την ανάγκη προώθησης συμμαχιών του κόμματος, την συμπαράταξή  του με την Αριστερά και ιδιαίτερα με τον τότε Συνασπισμό.

«Σύντροφοι να πρωτοστατήσουμε στη κοινή δράση με τις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς»

«Μέσα από την  κοινή δράση θα προωθήσουμε την συνεργασία με τον Συνασπισμό»

«Είναι αδιανόητο να μην καλούμε μόνο τον Συνασπισμό στα συνέδριά μας»

Αυτά υποστήριζε σταθερά ο Χαρίλαος. Τα έλεγε και τα ξανάλεγε  σε συνέδρια, σε συνεδριάσεις της Κεντρικής Επιτροπής, πριν παραγκωνιστεί, για αυτές ακριβώς τις τοποθετήσεις, από την ηγετική ομάδα.  Τότε ήδη είχε αρχίσει η στροφή του κόμματος για εξόντωση της άλλης αριστεράς και ιδιαίτερα του ΣΥΝ . Ο παραγκωνισμός του, η διαγραφή ή αποχώρηση όλων όσων ζητούσαμε αλλαγή πλεύσης, κοινή δράση της Αριστεράς, άνοιξε ταχύτατα το δρόμο για την σημερινή εικόνα του ΚΚΕ. Να διακρίνεται δηλαδή για τις σφοδρές επιθέσεις στον ΣΥΡΙΖΑ που αγγίζουν τα όρια της υστερίας.

Θα διερωτηθεί κάποιος αν μπορούσε να ήταν διαφορετική η πορεία ή ότι μήπως το ΚΚΕ πάντα έτσι ήταν. Λάθος.

Αν ζούσε ο Χαρίλαος, αν κινούσε τα νήματα, το ΚΚΕ θα είχε μια ριζικά διαφορετική πολιτική.  Το όραμα στον Περισσό θα ήταν ένα νέο ΕΑΜ. Θα ήταν πρωτοπόρο για μία συνεργασία  με τον ΣΥΡΙΖΑ. Θα είχε δημιουργηθεί μία πανίσχυρη αριστερή  συμμαχία που θα είχε ανατρέψει προ πολλού μνημονιακές κυβερνήσεις. Αν βέβαια είχαν τολμήσει να επιβάλλουν μνημόνια.

Όμως αυτοί που κινούν σήμερα τα νήματα, αφού αποκαθήλωσαν τον ίδιο τον Χαρίλαο και την πολιτική του, τώρα κλιμακώνουν τον αντι-ΣΥΡΙΖΑ αγώνα τους.

 

Η προοπτική σχηματισμού  κυβέρνησης  ΣΥΡΙΖΑ   αποτελεί τον χειρότερο εφιάλτη τους.  Ιδιαίτερα τις μέρες αυτές που αγγίζει την αυτοδυναμία οι επιθέσεις αλλά και οι διαστρεβλώσεις κορυφώνονται.

Πιστεύουν  ότι με αυτόν  τον τρόπο περιχαρακώνουν τους ψηφοφόρους και αποτρέπουν διαρροές προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Το αντίθετο όμως γίνεται. Το μένος της ηγεσίας κατά αποσταθεροποιεί τελικά την εκλογική επιρροή του κόμματος. Η«γραμμή» δεν πιάνει. Δεν πείθει χιλιάδες αγωνιστές ψηφοφόρους του ΚΚΕ αλλά  και κομματικά μέλη.

Γιατί ανατριχιάζουν όταν βλέπουν τον Δ. Κουτσούμπα   από τις δέκα αράδες καταγγελίας που λεει, οι δύο να είναι για την κυβέρνηση και οι οκτώ για τον ΣΥΡΙΖΑ.

• Γιατί δεν κατανοούν πως ένα αριστερό κόμμα μπαίνει στο ίδιο τσουβάλι με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που έχουν καταστρέψει την κοινωνία και τη χώρα.
• Γιατί διαισθάνονται ότι πίσω από τις δήθεν  ίσες αποστάσεις μεταξύ Τσίπρα και Σαμαρά, η θέση του ηγετικού πυρήνα είναι  ότι μπροστά στο ενδεχόμενο να κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι προτιμότερη μία κυβέρνηση Σαμαρά.
• Γιατί αντιλαμβάνονται ότι η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα βελτιώσει την ζωή τους ΤΩΡΑ και όχι στην ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ ΖΩΗ  στην οποία παραπέμπει η «λαική εξουσία» και ο σοσιαλισμός κατά τα πρότυπα του «υπαρκτού».

Ενα είναι σίγουρο. Οσο αυτή η αδιέξοδη και αδιανόητη  πολιτική συνεχίζεται τόσο θα απεγκλωβίζονται από αυτήν χιλιάδες αγωνιστές που  βλέπουν την ελπίδα να έρχεται για την αριστερά και την κοινωνία.

* Ο Μάκης Κοψίδης ήταν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Γραφείου τύπου του κόμματος

Πηγή