γράφει ο Δημήτρης Παπαθεοδώρου*
Και οι Εκπαιδευτικοί ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ
Πρώτα πρώτα γιατί
είναι δάσκαλοι και βιώνουν καθημερινά όλες τις
παρεμβάσεις που έγιναν τα τελευταία χρόνια στην εκπαίδευση με
πρόσχημα την οικονομική κρίση. Στο όνομα της «μεταρρύθμισης» , του «εκσυγχρονισμού», της
«αναδιάρθρωσης» του «
εξορθολογισμού» (πάντα δεινοί
γλωσσοπλάστες κάποιοι από τους κυβερνώντες)
οι μνημονιακές κυβερνήσεις δημιούργησαν ένα έκτρωμα απωθητικό για το μαθητή και
δυσβάσταχτο για το γονιό, μια σισύφεια κατάρα για το δάσκαλο. Τράπεζα θεμάτων, ανεξάντλητη ύλη, βιβλία
παρωχημένα ή δυσνόητα και εξετάσεις, εξετάσεις , εξετάσεις. Χωρίς αιδώ σηκώνουν
τείχη αποκλεισμού από το αγαθό της
ουσιαστικής παιδείας για τη μεγάλη πλειοψηφία των παιδιών , αφήνοντας τα έρμαιο στην
πολιτιστική υποβάθμιση , που τόσο απλόχερα προσφέρεται από τους εκλεκτούς τους
καναλάρχες, αδύναμα να αντισταθούν στη μνημονιακή λαίλαπα, υποχείρια της μοίρας
που τους επιφυλάσσει η πανίσχυρη «αγορά», μοίρα άνεργου ή εξαθλιωμένου
εργαζόμενου, στην αξία και τη δύναμη της οποίας ομνύουν τα παπαγαλάκια της εξουσίας κάθε φορά που κάποιος προσπαθεί να προφέρει
λόγο αντίστασης ,την πνοήν του αχόρταστοι επιθυμώντας (ας με συγχωρέσει ο
ποιητής). Κι ο δάσκαλος να προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στην επιστήμη και
την ανθρωπιά του από τη μια και στις αλλοπρόσαλλες
και συνεχώς μεταβαλλόμενες εντολές του
αναλυτικού προγράμματος από την άλλη .
Και οι Εκπαιδευτικοί ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ
Όχι για να
επανέλθει το σχολείο στα 2009 αλλά για να γίνει πράξη το όραμα για ένα σχολείο
δημοκρατικό που θα χωράει( μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά σε κανονικές
αίθουσες) όλα τα παιδιά . Που χωρίς να παραγνωρίζει την ανάγκη για πρακτικές
γνώσεις , θα προσφέρει μια ολόπλευρη ανθρωπιστική παιδεία , θέτοντας τις βάσεις για
ολοκληρωμένους ανθρώπους , πολίτες μιας κοινωνίας ανθρωπιάς και αλληλεγγύης.
Οι Εκπαιδευτικοί ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ γιατί δεν αντέχουν πια να βλέπουν την απελπισία
τους να αντανακλάται στα μάτια των μαθητών τους.
Και οι Εκπαιδευτικοί ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ
Γιατί είναι σκληρά
εργαζόμενοι και αυτό όχι μόνο δεν αναγνωρίζεται αλλά αντίθετα έχουν γίνει ο
αποδιοπομπαίος τράγος για όλα τα δεινά της εκπαίδευσης. Γιατί βιώνουν την
εργασιακή ανασφάλεια, την ελαστική εργασία, γιατί πηγαίνουν κάθε μέρα και
κάποιες φορές και την ίδια μέρα σε άλλο σχολείο, γιατί απαιτούν κάθε μέρα σε
λιγότερους ολοένα και περισσότερα: τούς
αυξάνουν το ωράριο , τις εφημερίες και τη γραφειοκρατική δουλειά στο σχολείο με
το σπαθί του Δαμοκλή της «αξιολόγησης»
να κρέμεται πάνω από το κεφάλι τους. Γιατί καλούνται να είναι παραγωγικοί με
την έννοια που δίνουμε στη λέξη όταν μιλάμε για μηχανή παραγωγής κουμπιών.
Γιατί κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή να βρεθούν σε διαθεσιμότητα με μια ΕΔΕ με την
κατηγορία της «απρεπούς συμπεριφοράς» επειδή στραβοκοίταξαν το διευθυντή ή πήραν μέρος σε μια «μη εγκεκριμένη πορεία»
ή γιατί «διαπληκτίστηκαν στο φανάρι με
άλλον οδηγό» ή γιατί δεν απέτρεψαν καυγά στο διάλλειμα ανάμεσα σε μαθητές τους
που είχε ως αποτέλεσμα «τον ελαφρύ τραυματισμό του εν λόγω μαθητή στο κάτω
χείλος». Κι όλα με το μισθό να μην τους
φτάνει για το μήνα.
Και οι Εκπαιδευτικοί ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ
Γιατί, είτε είναι
νέοι και έχουν τη ζωή μπροστά τους, είτε έχουν γκριζάρει και αγωνιούν για το
μέλλον των παιδιών τους ή για το αν θα πάρουν ποτέ σύνταξη, ξέρουν ότι με
κυβέρνηση Σαμαρά και προθύμων δεν μπορούν να ονειρεύονται , δεν τους επιτρέπεται
να ελπίζουν.
Και οι Εκπαιδευτικοί ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ
Όχι γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ
είναι το μόνο αριστερό κόμμα που καταγγέλλει όλα αυτά και παλεύει για την
ανατροπή τους , αλλά γιατί η υπερψήφισή του την Κυριακή και η συγκρότηση για
πρώτη φορά μιας κυβέρνησης της Αριστεράς στη χώρα μας, με λυμένα τα χέρια να
εφαρμόσει το πρόγραμμα της, τα ανατρέπει
και θέτει τις βάσεις για ένα άλλο εκπαιδευτικό τοπίο. Ένα σχολείο σαν αυτό που
ονειρεύτηκαν ο Δελμούζος, η Ιμβριώτη και κάθε φωτισμένος δάσκαλος στο παρελθόν
ενισχυμένο με τη βοήθεια που μπορεί να προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία.
Και οι Εκπαιδευτικοί ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ
Γιατί μια κυβέρνηση
του ΣΥΡΙΖΑ από την πρώτη στιγμή θα περιβάλει με εμπιστοσύνη τον έλληνα δάσκαλο
και θα τον κάνει να αισθάνεται σίγουρος
για το εργασιακό του μέλλον , θα
αναγνωρίζει την ιδιαιτερότητα του δύσκολου έργου του , θα τον στηρίζει με
επιμόρφωση αντί να τον εκφοβίζει και να τον απειλεί θεωρώντας τον apriori ύποπτο για τεμπελιά και ανεπάρκεια. Για να μπορεί ο
δάσκαλος κάθε βαθμίδας να πάει στο σχολείο του για να κάνει απερίσπαστος αυτό που πριν λίγα ή
πολλά χρόνια επέλεξε: να μπει στην τάξη του και να προσφέρει τις γνώσεις του
και την καρδιά του στους μαθητές του.
Για όλα αυτά και
για πολλά άλλα και οι εκπαιδευτικοί μαζί με όλους τους άλλους εργαζόμενους παραμερίζουν το φόβο, το ψέμα, την υποκρισία που και στους
τελευταίους σπασμούς του σκορπάει γύρω
του το Χτες και πηγαίνουν με χαμόγελο και αισιοδοξία την Κυριακή να δώσουν μια
ευκαιρία στην Ελπίδα.
*Ο Δημήτρης Παπαθεοδώρου είναι φιλόλογος,
πρώην προέδρος Ε΄ΕΛΜΕ Αν. Αττικής και πρώην αιρετός του ΠΥΣΔΕ
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου