Κύριε Σόιμπλε, ακούσατε τον Κρούγκμαν;

Ιστορικά διλήμματα για την Ευρώπη και την Ελλάδα μπαίνουν απόψε –σιωπηλά αλλά επιτακτικά – στο τραπέζι του Eurogroup και άπαντες πλέον καλούνται να αναλάβουν την ευθύνη και το τίμημα.

Η συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης, η τρίτη κατά σειρά στο μετεκλογικό ελληνικό θρίλερ, ξεκινά στη σκιά του «πολέμου» που κήρυξε το Βερολίνο: Ο Σόιμπλε επιστρατεύει το «δόγμα του σοκ», η Αθήνα απαντά - δικαίως – με τελεσίγραφο και το παιχνίδι μετατρέπεται σε ρώσικη ρουλέτα.

Με βάση, βεβαίως, τη μακρά παράδοση των ευρωπαϊκών θρίλερ μπορεί απλώς να πρόκειται για την κορύφωση της διαπραγματευτικής τακτικής πριν από την τελική αναμέτρηση. Ή των τελευταίων μέτρων της κούρσας στη Θεωρία των Παιγνίων. Ήρθε η ώρα όμως τα φορτηγά να στρίψουν πριν από την τυφλή μετωπική σύγκρουση . Και η ελληνική πλευρά έστριψε ήδη, έχοντας πιο ελάχιστα περιθώρια περαιτέρω υποχωρήσεων. Η Γερμανία θα πράξει το ίδιο;

Τα τελευταία μηνύματα που ήρθαν τα μεσάνυχτα από την μαραθώνια συνεδρίαση του EuroWorkingGroup αφήνουν ένα – μικρό έστω – παράθυρο αισιοδοξίας: Η πλειοψηφία των εκπροσώπων των 19 μελών της ευρωζώνης φέρεται να αποδέχθηκε, σε γενικές γραμμές, τις ελληνικές θέσεις στο αίτημα παράτασης της δανειακής σύμβασης και κατέληξε σε ένα σχέδιο που μπορεί να αποτελέσει τη βάση συμβιβασμού στο Eurogroup.

Το Βερολίνο όμως επέμεινε στον ρόλο του «πυρπολητή» και σ’ αυτή τη συνεδρίαση: Χαρακτήρισε, εγγράφως, το ελληνικό αίτημα ως «Δούρειο Ίππο για την Ευρώπη» και αξίωσε από την Αθήνα – επίσης εγγράφως – να ζητήσει «επέκταση του τρέχοντος προγράμματος» και «να εφαρμόσει τα μέτρα του Μνημονίου».

Οι πιο ψύχραιμοι εκ των Γερμανών αναλυτών υποστηρίζουν ότι η στάση αυτή, όπως και το βιαστικό και εμπρηστικό «όχι» του Σόιμπλε στο ελληνικό αίτημα, δεν συνιστά ντε φάκτο απόρριψη: «Η γερμανική άρνηση δεν σημαίνει και απόρριψη του όποιου συμβιβασμού σήμερα», εκτιμά στον Guardian o Ματίας Κούλας από το Κέντρο Ευρωπαϊκής Πολιτικής του Φράιμπουργκ. «Σημαίνει όμως ότι οι προσδοκίες για συμφωνία στο Eurogroup είναι τώρα πια μικρές. Εάν υπάρξει συμφωνία, θα είναι συμφωνία της τελευταίας στιγμής. Και οι δύο πλευρές παραμένουν συνειδητά με τα όπλα προτεταμένα. Όσο πιο νωρίς κατεβάσει το όπλο ο ένας, τόσο πιο αδύναμη γίνεται η θέση του. Και δίνει χώρο στον αντίπαλο».

Υπό αυτή την οπτική το γερμανικό όπλο μάλλον είναι δεδομένο ότι θα αργήσει πολύ να κατέβει. Το Βερολίνο, και προσωπικά ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, έχει δείξει από την πρώτη στιγμή ότι δεν θα επιτρέψει στην Ελλάδα του Τσίπρα και του Βαρουφάκη να αμφισβητήσουν το γερμανικό δόγμα της λιτότητας και της σιδηρούς πειθαρχίας που ηγεμονεύει την Ευρώπη τις δύο τελευταίες δεκαετίες. Ακόμη και η παραμικρή υποχώρηση προς τις ελληνικές θέσεις μπορεί να ερμηνευθεί ως γερμανική ήττα, κι αυτό ο κ. Σόιμπλε δείχνει αποφασισμένος να το αποτρέψει – ει δυνατόν με τρόπο ταπεινωτικό και παραδειγματικό.

Πώς θα απαντήσει η Ελλάδα σ’ αυτό; Όταν είσαι με το πιστόλι στον κρόταφο και την θηλιά της πιστωτικής ασφυξίας στο λαιμό, όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά. Ακόμη και τα απευκταία. Επ’ αυτού, ίσως ήταν απολύτως ενδεικτικός ο διάλογος που είχαν χθες το βράδυ στο twitter δύο από τους πλέον γνωστούς ανταποκριτές και αναλυτές ευρωπαϊκών θεμάτων – ο Bruno Waterfield της Telegraph και ο Hugo Dixon του Reuters:

«Εάν η Ελλάδα θέλει να κερδίσει οτιδήποτε, πρέπει να απειλήσει με Grexit. Είναι το μόνο πραγματικό όπλο που έχει σ’ αυτή τη διαπραγμάτευση», έγραψε ο Bruno Waterfield.

«Το να απειλείς με Grexit είναι σα να απειλείς να ανατινάξεις τον εαυτό σου. Ο ΣΥΡΙΖΑ το προσπάθησε και φαίνεται να κατέληξε στο ότι είναι ανόητο», απάντησε ο Dixon.

Πριν, βεβαίως, φθάσουν να μπουν τόσο δραματικά διλήμματα στο τραπέζι, ο δρόμος που θα πάρει η μάχη θα κριθεί στις συμμαχίες. Η Ελλάδα ποντάρει στην ανοιχτή πλέον διάσταση ανάμεσα στο Βερολίνο και την Κομισιόν του Γιούνκερ, στις αποστάσεις που τηρεί το ΔΝΤ, στις εσωτερικές διαφωνίες ακόμη και μέσα στην ίδια την Γερμανία όπως αυτή του αντικαγκελάριου Γκάμπριελ, και στη στήριξη – μικρότερη ή μεγαλύτερη – από τη Γαλλία και την Ιταλία.

Στην άλλη πλευρά, και πριν φθάσει να μιλήσει η Γερμανία, τον λόγο είναι βέβαιο ότι θα πάρουν οι δορυφόροι της: Φινλανδοί, Βέλγοι και Σλοβάκοι βγήκαν ήδη στα χαρακώματα του πολέμου, με τον πρωθυπουργό των τελευταίων μάλιστα να ζητά να επιβληθούν μέτρα στην Ελλάδα για να πάρει η χώρα του «πίσω τα λεφτά της». Και μπροστά απ’ όλους τους, ατενίζοντας το φάντασμα του Ιγκλέσιας και των Podemos, θα βρίσκεται βεβαίως ο… γείτονας του Νότου και της Ιβηρικής Μαριάνο Ραχόι.

Εάν επικρατήσουν εκείνοι, κι εάν ο Ολάντ στο ραντεβού που έχει το μεσημέρι με την Μέρκελ δεν θυμηθεί την ιστορική ευθύνη της Γαλλίας για την Ευρώπη, τότε ίσως κανείς τους και να μην άκουσε τον Πολ Κρούγκμαν. Πού φώναξε – επί ματαίω; - χθες ότι η γερμανική πολιτική σπρώχνει την Ελλάδα έξω από το ευρώ και προωθεί την ατζέντα της Χρυσής Αυγής…

Πηγή

Η λιτότητα «Δούρειος Ίππος» για τη συνοχή της ευρωζώνης

Τα πάντα στο σημερινό Eurogroup είναι ανοιχτά, μετά τη γερμανική στάση απέναντι στο ελληνικό αίτημα παράτασης της δανειακής συμφωνίας. Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έκανε λόγο για πρόταση «Δούρειο Ίππο» προκειμένου να λάβει η χώρα μας χρήματα χωρίς να τηρήσει τους όρους της προηγούμενης συμφωνίας. Η Ευρώπη που αντιδρά, αρχίζει να βλέπει την εμμονή της Γερμανίας στη λιτότητα – που αποδεδειγμένα έχει αποτύχει – ως Δούρειο Ίππο για τη συνοχή του ευρωπαϊκού οικοδομήματο, από την άλλη.

«Ένα μπρα ντε φερ σε παράταση με «τελεσίγραφα», «κόκκινες γραμμές» και σκληρή διαπραγμάτευση που θα περάσει σήμερα από τη «μύτη της βελόνας» του Eurogroup, όπου όμως η ελληνική πλευρά προσέρχεται, έχοντας κάνει το καθοριστικό βήμα διαβούλευσης παρά το «τείχος» Σόιμπλε, αποτελεί το κρίσιμο παζλ με στόχο την αμοιβαία επωφελή συμφωνία. Ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, έκανε χθες πολλά χιλιόμετρα τηλεφωνικών επικοινωνιών με κορυφαίους Ευρωπαίους ηγέτες, συνέχισε τις διαπραγματεύσεις με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, με φόντο την πασιφανή αδιαλλαξία του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, Β. Σόιμπλε, και τη συνεδρίαση των τεχνικών κλιμακίων του Eurogroup», γράφει το «Έθνος», που κυκλοφορεί με τίτλο «Η μητέρα των μαχών».

«Δούρειος ίππος για τη συνοχή της Ευρωζώνης αποδεικνύεται η δογματική προσήλωση της Γερμανίας στη σκληρή λιτότητα για τους ευρωπαϊκούς λαούς, όπως κατ' εξοχήν εκδηλώνεται στο θέμα της Ελλάδας και στην άρνηση του Σόιμπλε να συνεργαστεί για μια αμοιβαίως επωφελή λύση», γράφει η σημερινή «Αυγή». «Ο εκπρόσωπος του Γερμανού υπουργού στο EuroWorking Group δυναμίτισε εξ υπαρχής τη δυνατότητα για συζήτηση επί του κειμένου που υπέβαλε ο Γ. Βαρουφάκης σε συνεργασία με τους προέδρους του Eurogroup και της Κομισιόν (Ντάισελμπλουμ, Γιούνκερ) προβάλλοντας εξωπραγματικές αξιώσεις, αλλά τελικώς οι γέφυρες συνεννόησης έμειναν στη θέση τους. Μετά από επικοινωνία του πρωθυπουργού με την Άνγκελα Μέρκελ σημειώθηκαν υποχώρηση της γερμανικής αδιαλλαξίας και κατ' αρχήν συμφωνία στη βάση του ελληνικού αιτήματος», σημειώνει.

«Όσο το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών παίζει με τις λέξεις δυσκολεύοντας μία συμφωνία για το ελληνικό πρόβλημα, συσκοτίζονται κάποιες πικρές αλήθειες που αφορούν όλη την ευρωζώνη», αναφέρουν στο κεντρικό σχόλιο τους «Τα Νέα». «Η Ελλάδα έπειτα από 5 χρόνια Μνημονίου, έχει περιστείλει τα δημοσιονομικά ελλείμματα – αλλά είναι πια μία άλλη χώρα. Μία άγρια κοινωνία: σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, 4 εκατ. πολίτες επιβιώνουν πλέον κοντά ή κάτω από το όριο της φτώχειας. Την ίδια στιγμή στην ηγέτιδα της Ευρώπης τη Γερμανία της ευημερίας, ο αριθμός των φτωχών ξεπερνάει τα 12 εκατομμύρια», αναφέρει η εφημερίδα. «Είναι προφανές ότι η πολιτική που έχει επιβάλει το Βερολίνο σε όλη την ευρωζώνη πρέπει να αναθεωρηθεί-προτού διαλύσει την Ευρώπη», καταλήγουν «Τα Νέα».

Με τον τίτλο «Διψάει για αίμα ο Σόιμπλε», η εφημερίδα «Δημοκρατία», γράφει πώς «οι ψυχώσεις της Γερμανίας διχάζουν την Ευρώπη». «Η καγκελαρία θέλει να τιμωρήσει την Ελλάδα επειδή τόλμησε να διεκδικήσει τα αυτονόητα», εκτιμά η εφημερίδα.

Την ίδια στιγμή η «Εφημερίδα των Συντακτών», σημειώνει ότι εν όψει του παζαριού κορυφής που βρίσκεται σε εξέλιξη, παγωμένα μέχρι νεωτέρας θα μείνουν τα νομοθετήματα για ληξιπρόθεσμα και κόκκινα δάνεια. «Η διελκυστίνδα μεταξύ κυβέρνησης και Βρυξελλών καθιστά για την ώρα απαγορευτικές τις μονομερείς ενέργειες», γράφει η εφημερίδα.

Τέλος, την ίδια στιγμή που η Ευρώπη γυρίζει την πλάτη στην Ελλάδα, ο Αλέξης Τσίπρας έστειλε μήνυμα στήριξης των κινέζικων επενδύσεων, όπως γράφει η «Καθημερινή». «Η Ελλάδα θα είναι πάντα εδώ για την Κίνα», υπογράμμισε ο Αλέξης Τσίπρας μιλώντας επί του καταστρώματος του κινεζικού Πολεμικού Ναυτικού που έχει αγκυροβολήσει στον Πειραιά. «Ο Τσίπρας απέστειλε σαφές μήνυμα ότι όχι μόνο στηρίζει τις επενδύσεις της Κίνας στην Ελλάδα αλλά επιδιώκει και περαιτέρω ανάπτυξη της οικονομικής συνεργασίας των δύο χωρών», γράφει η «Καθημερινή».

 

 

 

 

 

 

Πηγή

Το πραξικόπημα απέτυχεν !..

γράφει η Παναγιώτα Μπλέτα*

Και ενώ οι διαπραγματεύσεις είναι σε εξέλιξη, οι αγαπητοί εταίροι μας συνεπικουρούμενοι από τους γνωστούς αρνητές του έθνους – γιατί πάντα υπάρχουν τέτοιοι στην ιστορία – αποφασίζουν να τραβήξουν το χαλάκι στην ελληνική κυβέρνηση, σε μια ύστατη προσπάθεια να κρατήσουν ζωντανή μια πολιτική, που πεθαίνει, πάνω στα ζωντανά πτώματα εκατομμυρίων πολιτών σε όλη την Ευρώπη.

Ο νεοφιλελευθερισμός πεθαίνει και η Νέα Τάξη Πραγμάτων γίνεται πλέον παλιά, γιατί δεν βρήκε το δρόμο να διοχετευθεί στα ανθρώπινα ιδεώδη, παρά μόνο στους αριθμούς, που αποτελούσαν το άλλοθι για μια στυγνή πολιτική και οικονομική κάστα, προκειμένου να ασκούν bullying στους λαούς, για να τους κλέβουν το πορτοφόλι.

Και η Λερναία Ύδρα χτυπιέται και βρυχάται, με τη φωνή του Spiegel που ετοιμάζεται μόνο του για πόλεμο, με την φωνή πολιτικάντηδων που τσακώνονται μόνοι τους στα τηλεοπτικά παράθυρα, με την φωνή σχολιαστών εντός και εκτός χώρας, που έχουν εκπαιδευτεί στο κατενάτσιο.

Όλα τα πολιτικά και οικονομικά τρολς βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία, προκειμένου να στερήσουν από αυτή τη χώρα, από αυτόν το λαό, ότι πολυτιμότερο του έχει απομείνει, την αξιοπρέπεια του…

Οι Γερμανοί παγιδευμένοι ανάμεσα στον κίνδυνο του αποπληθωρισμού, που θα χτυπήσει την Ευρώπη σε ενδεχόμενο Grexit και την αλαζονεία τους, κινδυνεύουν να χάσουν το τελευταίο τους ραντεβού με την ιστορία. Και όπως και τις προηγούμενες φορές, θα πάρουν στο λαιμό τους πολλά άλλα έθνη, σε ενδεχόμενη κατάρρευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η Γαλλία από τη μια θέλει να ξαναμπεί στο παιχνίδι ελέγχου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η αντίδραση της Ελλάδας της δίνει αυτή την ευκαιρία, από την άλλη έχει βαρύ χρέος, που την εξαρτά από την Γερμανία.

Η Ιταλία θέλει να κερδίσει το παιχνίδι με το λαό της, αλλά έχει επίσης βαρύ χρέος που την εξαρτά από τη Γερμανία.

Οι υπόλοιπες χώρες απλά σκύβουν το κεφάλι χωρίς ενδοιασμούς, μέχρι την ώρα που θα συναντηθούν με τους λαούς τους και θα κριθεί αν το κεφάλι αξίζει να παραμείνει στη θέση του ή να κοπεί στρογγυλά.

Τα ρομποτάκια του Eurogroup, που δεν ξέρουν τίποτε άλλο πέρα από αυτό που είναι προγραμματισμένα να σκεφτούν, μπλοκάρουν και δεν μπορούν να προβλέψουν λύσεις σε συνθήκες κρίσης. Και απλά εκτελούν εντολές αλλάζοντας έγγραφα, με την ίδια ευκολία, που θα άλλαζαν ένα πουκάμισο, κλείνοντας το μάτι σε ένα πραξικόπημα, που τελικά δεν θα συμβεί ποτέ.

Η ΕΚΤ και το ΔΝΤ περιμένουν στην γωνία χαλαροί, έτοιμοι να επέμβουν, όταν αποτύχουν και οι τελευταίες προσπάθειες να υποχωρήσει η Ελλάδα, για να προσφέρουν τις λύσεις, που θα έπρεπε ήδη να είχαν βάλει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Η ευρωπαϊκή επιτροπή κάνει αναγνωριστικές προσπάθειες, σχετικά με το τι είναι διατεθειμένη τελικά η ελληνική κυβέρνηση να αποδεχτεί και τι όχι, με έγγραφα που εμφανίζει και εξαφανίζει, με ταλέντο μεγαλύτερο και από αυτό του Χουντίνι. Και επομένως, έχει έτοιμη τη λύση, αν αποτύχει το πραξικόπημα που ετοιμάζεται, μέσα στην ίδια τη χώρα.

Ηττημένοι πολιτικοί και πολιτικές κλείνουν το μάτι στην επιτροπή, μήπως καταφέρουν έστω και την ύστατη στιγμή να ρίξουν την κυβέρνηση και αποκαταστήσουν το χάος… Τελευταία ελπίδα η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Η απρόσμενη επιλογή του Προκόπη Παυλόπουλου, για την υποψηφιότητα Προέδρου της Δημοκρατίας, ενός προσώπου σοβαρού με απήχηση σε όλους τους πολιτικούς χώρους, κατέστρεψε όμως και αυτή την τελευταία ελπίδα.

Διότι η επιλογή του έγινε κατόπιν βαθύτερης συμφωνίας, με όσες δημοκρατικές δυνάμεις απόμειναν, μέσα στα κόμματα που υπάρχουν στην Ελλάδα και σηματοδοτεί τη στήριξη στην κυβέρνηση, από τη μόνη δύναμη που έχει ακόμη απήχηση, στο δεξιό χώρο σήμερα. Και τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται…

Καθώς λοιπόν θα ψηφιστεί καθολικά, από αυτούς που θέλουν, αλλά και από αυτούς που δεν θέλουν, θα διαλυθούν τα πολιτικά παραμάγαζα και η γραμμή διαπραγμάτευσης θα είναι και θα φαίνεται ενιαία, ενωτική και πατριωτική.

Η Ελλάδα είναι καταδικασμένη να πετύχει αυτή την διαπραγμάτευση.

Το πραξικόπημα απέτυχεν κύριοι…

* Η Παναγιώτα Μπλέτα γεννήθηκε στην Λακωνία ενώ μεγάλωσε στο Χαλάνδρι.

Σπούδασε στη Νέα Υόρκη: 
ΜΒΑ - Μεταπτυχιακός τίτλος στη Διοίκηση και Οργάνωση Επιχειρήσεων, New York Institute of Technology
BSc Marketing-Management - Πτυχίο στην Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων και Marketing, City University of New York
Δραστηριοποιήθηκε έντονα στο χώρο της Τοπικής αυτοδιοίκησης όπου και διακρίθηκε:
Αντιδήμαρχος Χαλανδρίου - Πρόεδρος των Δημοτικών Επιχειρήσεων Πολιτισμού και Ανάπτυξης στο Δήμο Χαλανδρίου, Δημιουργία πρώτου Δημοτικού Κ.Ε.Π. στην Ελλάδα –Κ.Ε.Π. Χαλανδρίου
Υποψήφια Νομάρχης-Nομός Λακωνίας -Επικεφαλής Νομαρχιακής Παράταξης - Δημιουργία πρότυπου Newsletter, που αφορούσε τα Ευρωπαϊκά προγράμματα σε σχέση με την Περιφέρεια και συνέβαλλε ουσιαστικά στην απορρόφησή τους.
Συνεργάστηκε επαγγελματικά με μεγάλους ελληνικούς και ξένους επιχειρηματικούς ομίλους, που δραστηριοποιούνται στο χώρο των call centers, έρευνας, επικοινωνίας, εκπαίδευσης, καθώς και εστίασης αναλαμβάνοντας υψηλές διοικητικές θέσεις:
Σχεδίασε και υλοποίησε projects με σημαντικά ωφέλιμη αξία για το Ελληνικό κοινό –Γραμμή Ενημέρωσης σεισμόπληκτων 0800-18000, Γραμμή Εξυπηρέτησης Πολιτών 1464 κτλ
Τα τελευταία χρόνια ασχολείται με την αρθρογραφία και τη συγγραφή. Έχουν εκδοθεί: το πολιτικό βιβλίο «ΟΙ ΠΕΝΗΝΤΑ ΑΠΟΧΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ», το οικονομικό δοκίμιο «ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ» και τρεις ποιητικές της συλλογές «ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΕ ΜΙΑ ΧΑΜΕΝΗ ΠΑΤΡΙΔΑ», «UNFUCK THE WORLD» (έχει εκδοθεί και στα αγγλικά) και «ΓΥΜΝΕΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ».e-mail: bletas.p1@gmail.com 
www.panagiotableta.blogspot.gr 
Facebook/Twitter:Panagiota Bletas

Ο μυστικός άσσος που κρατά η Ελλάδα

Γιατί το Βερολίνο δεν μπορεί να αφήσει την Ελλάδα να βγει από το ευρώ. Το κρυφό όπλο του Target 2 και πώς μπορεί να αιφνιδιάσει την Ευρώπη. Η ιδεολογική μάχη για τη λιτότητα και τα δίκαια αιτήματα της Αθήνας. Γράφει ο Α. Evans-Pritchard.

Aν η Ελλάδα αναγκαστεί να βγει από το ευρώ σε συνθήκες σύγκρουσης, πιθανότητα που αγγίζει το 50%, δεδομένων των συνεχών αρνήσεων του πυρήνα των πιστωτών να αναγνωρίσουν τη δική τους ευθύνη και τα στρατηγικά λάθη, δεν θα αποπληρώσει όχι μόνο τα πακέτα διάσωσης, αλλά ούτε και τις υποχρεώσεις της μέσω του συστήματος πληρωμών Target 2 (σ.σ. χρησιμοποιείται για το διακανονισμό των συναλλαγών κεντρικών τραπεζών του ευρωσυστήματος) στην ΕΚΤ.

Όπως αναφέρεται σε άρθρο του Α. Evans-Pritchard, σε φυσιολογικούς καιρούς οι προσαρμογές στο Τarget 2 είναι ζήτημα ρουτίνας και γίνονται αυτόματα καθώς το χρήμα κινείται στην ευρωζώνη. Ωστόσο αν η νομισματική ένωση καταρρεύσει θα γίνουν «πυρηνικές».

Τα «χρέη» του Target 2 που οφείλει η Κεντρική Τράπεζα της Ελλάδας στην ΕΚΤ εκτοξεύτηκαν στα 49 δισ. ευρώ το Δεκέμβριο, καθώς επιταχύνθηκε η φυγή κεφαλαίων λόγω του φόβου για νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί να έχουν φτάσει τα 65 με 70 δισ. ευρώ αυτήν τη στιγμή. Ενδεχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας, η οποία θα είναι αναπόφευκτη σε ένα σενάριο Grexit, θα καταστήσει βέβαιες αυτές τις απώλειες. Ο γερμανικός λαός θα ανακαλύψει αμέσως πως ένα μεγάλο ποσό που είχε δεσμευτεί χωρίς να έχει γνώση για αυτό και χωρίς ψηφοφορία στην Bundesbank εξαφανίστηκε.

Τα γεγονότα θα επιβεβαιώσουν αυτό που ήδη υποπτεύονταν οι πολίτες, ότι οι πολιτικοί τους είπαν ψέματα για το τι σημαίνει πραγματικά η στήριξη που παρέχει η ΕΚΤ στη Νότια Ευρώπη και θα υποθέσουν ότι η Ελλάδα δεν θα είναι το τέλος αυτής της ιστορίας.

Αυτό θα συμβεί σε μια στιγμή όπου το αντιευρωπαϊκό κόμμα, Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), εμφανίζεται στο πολιτικό σκηνικό μπαίνοντας σε τέσσερα τοπικά κοινοβούλια, κάτι σαν ένα γερμανικό UKIP που απειλεί την Άγκελα Μέρκελ.

Ο Hans-Werner Sinn, από το ινστιτούτο IFO, εμφανίζεται συχνά στο γερμανικό τύπο απευθύνοντας γοτθικές προειδοποιήσεις ότι το Target 2 είναι μια κρυφή διάσωση των πιστωτριών χωρών, αφήνοντας την Bundesbank και τους Γερμανούς φορολογούμενους εκτεθειμένους σε τεράστια ποσά. Μεγάλες προσπάθειες έχουν γίνει για να δυσφημιστεί. Η δικαίωσή του θα είναι διπλή.

Ένα παρόμοιο debate μαίνεται σε Ολλανδία και Φινλανδία. Ωστόσο τα μεγέθη που αφορούν τη Γερμανία είναι σημαντικότερα. Οι απαιτήσεις της Bundesbank στο Target 2 της ΕΚΤ έχουν εκτοξευθεί από τα 443 δισ. τον Ιούλιο στα 515 δισ. στις 31 Ιανουαρίου.

Το μεγαλύτερο από αυτό το ποσό είναι από εκροές κεφαλαίων ελληνικών τραπεζών σε γερμανικές, είτε κατευθείαν είτε μέσω Ελβετίας, Κύπρου και Μεγάλης Βρετανίας.

Ένα Grexit θα διέλυε το σύστημα. «Οι κίνδυνοι θα γίνονταν ξαφνικά πραγματικότητα δημιουργώντας μια πολιτική θύελλα στη Γερμανία», δήλωσε ο Eric Dor του Πανεπιστημίου της Λιλ. «Αυτό είναι το σημείο όπου η Bundestag θα αρχίσει να αμφισβητεί το όλο project του ευρώ. Οι κίνδυνοι είναι μεγάλοι», προσθέτει.

Ο ίδιος εκτιμά πως ένα Grexit θα κόστιζε συνολικά 287 δισ. σε όλα τα «είδη» χρέους: Target 2, στα ομόλογα που έχει η ΕΚΤ, σε διμερή δάνεια, αλλά και σε δάνεια από το EFSF.

Oι αγορές είναι σχετικά ήρεμες. Οι αποδόσεις των ορτογαλικών, των ιταλικών και των ισπανικών ομολόγων παραμένουν παράξενα ήρεμες. Οι επενδυτές στοιχηματίζουν ότι η ΕΚΤ θα μπορούσε και μπορεί να αναχαιτίσει κάθε σύννεφο εξαγοράζοντας 60 δισ. ομολόγων το μήνα.

Αυτό αγνοεί το μεγάλο άγνωστο. Θα αφήσει η Bundestag ή κάποιο κοινοβούλιο πιστώτριας χώρας τις κεντρικές τράπεζες να προμηθεύουν με απεριόριστη πίστωση μέσω του Target 2 λατινικά κράτη όταν το σύστημα έχει εκραγεί στην Ελλάδα.

Παράλληλα και η ΕΚΤ θα έχει πρόβλημα. Οι ζημίες από το Target 2 πρέπει να μοιραστούν. Η Bundesbank θα αναλάμβανε το 27%, η Γαλλία το 20%, η Ιταλία το 18% κ.λπ. Ωστόσο αυτά είναι αχαρτογράφητα νερά.

«Δεν πιστεύω ότι οι Γερμανοί θα επιτρέψουν στην Bundesbank ή στην ΕΚΤ να έχει αρνητικό κεφάλαιο. Θα απαιτήσουν την ανακεφαλαιοποίηση και θα το θεωρήσουν άμεση ζημία για το γερμανικό κράτος», δήλωσε ο κ. Dor.

Αν συμβεί αυτό η Α. Μέρκελ θα βιώσει την άσχημη στιγμή -που έχει αποφύγει έως τώρα- να προσέλθει στο κοινοβούλιο και να ζητήσει πραγματικό χρήμα για να καλύψει τη ζημιά. Παράλληλα, θα πρέπει να περικοπούν άλλες δαπάνες ώστε να καλυφθούν οι στόχοι του προϋπολογισμού, αναφέρεται στο άρθρο.

Ο Αλέξης Τσίπρας έχει πιο ισχυρό χαρτί από ό,τι νόμιζαν και δεν ντρέπεται να το παίξει. Η ομιλία του στο ελληνικό κοινοβούλιο έβραζε από ανυπακοή. «Δεν κάνουμε ούτε ένα βήμα πίσω από τις υποσχέσεις μας στον ελληνικό λαό. Δεν θα συμβιβαστούμε και δεν θα δεχθούμε τελεσίγραφα», δήλωσε.

«Υπάρχει μια συνήθεια οι νεοεκλεγείσες κυβερνήσεις να αθετούν τις προεκλογικές υποσχέσεις τους. Σκοπεύουμε για αλλαγή να τις εφαρμόσουμε», τόνισε. Το νέο ελληνικό σχέδιο που θα κατατεθεί στις Βρυξέλλες έχει λίγες διαφορές από τις προτάσεις που έχουν ήδη απορριφθεί από το Eurogroup της Δευτέρας. Η κύρια απαίτηση, που δεν έχει αλλάξει, είναι ότι πρέπει να σταματήσει η λιτότητα.

Το Eurogroup επιμένει πως το πρωτογενές πλεόνασμα πρέπει να αυξηθεί από 1,5% το 2014, σε 3% φέτος και στο 4,5% το 2015.

Όπως το έθεσε ο Π. Κρούγκμαν θέλουν να εξαναγκάσουν μια χώρα που βγαίνει από ύφεση 6 ετών -με πολύ υψηλή ανεργία- να τριπλασιάσει το πλεόνασμα, χωρίς άλλο λόγο παρά μόνο για να ξεπληρώνει τους πιστωτές τα επόμενα χρόνια. Κάνουν στην Ελλάδα αυτό που έκαναν οι σύμμαχοι στη Γερμανία το 1919: επιβάλλουν αποζημιώσεις που δεν μπορούν να εξοφληθούν σε ένα κατάκοιτο έθνος.

Ο φόβος του βόρειου μπλοκ είναι ότι η πειθαρχία προς τη λιτότητα θα καταρρεύσει στη νότια Ευρώπη αν η Ελλάδα λάβει παραχωρήσεις. Ωστόσο η κατάρρευση είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται η Ευρώπη για να ξεφύγει από την παγίδα χρέους-αποπληθωρισμού ώστε να μη χαθεί και άλλη μία δεκαετία.

«Έχει καταστεί ιδεολογική η μάχη για τη λιτότητα», σχολιάζει Γερμανός βουλευτής των Πρασίνων.

Πολλές από τις επιθέσεις στον ΣΥΡΙΖΑ είναι παρωδίες. Η Αθήνα δεν προσλαμβάνει πλέον δημοσίους υπαλλήλους. Επαναπροσλαμβάνει 3.500 εργαζομένους που απολύθηκαν άδικα και το αντισταθμίζει με μειώσεις αλλού.

«Στις ιδιωτικοποιήσεις η κυβέρνηση δεν έχει δογματισμούς», δηλώνει ο Γιάνης Βαρουφάκης. «Είμαστε έτοιμοι να αξιολογήσουμε κάθε project ανάλογα με την αξία που προσφέρει», σημειώνει. Τα δημοσιεύματα τύπου ότι η ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ ΟΛΠ +3,25% αναβλήθηκε δεν θα μπορούσαν να απέχουν περισσότερο από την αλήθεια» δήλωσε ο ίδιος στο Eurogroup.

Aυτό που δεν θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι να συνεχίσει την πώληση assets σε «εξευτελιστικές» τιμές εν μέσω μιας διαλυμένης αγοράς.

Η κουβέντα για διαγραφή χρέους είναι μια «καυτή πατάτα». Οι Έλληνες δεν το ζητούν. Ο κ. Βαρουφάκης προτείνει μια ανταλλαγή ομολόγων που θα σχετίζεται και με τη μελλοντική ανάπτυξη.

Πιθανότητα θα συμβιβαζόταν με χαμηλότερα επιτόκια από την επέκταση των ωριμάνσεων. Το ζήτημα ωστόσο που μετράει είναι το πρωτογενές πλεόνασμα, αναφέρεται στο άρθρο.

Όποιος θεωρεί ότι το πρόγραμμα που επεβλήθη στην Ελλάδα (με τη συνεννόηση των εγχώριων ελίτ) το 2010 ήταν δίκαιο τότε θα πρέπει να διαβάσει τις διαμαρτυρίες των αναπτυσσόμενων κρατών-μελών του ΔΝΤ.

Με μικρές διαφορές όλοι υποστήριξαν πως η χώρα χρειαζόταν από την αρχή μια διαγραφή χρέους και όχι νέα δάνεια που δημιουργούσαν μεγαλύτερα προβλήματα. Το δάνειο δεν είχε στόχο να σώσει την Ελλάδα, αλλά τις ξένες τράπεζες και το ευρώ, σε μια χρονική στιγμή όπου η Ευρώπη δεν είχε μηχανισμούς για να αποτρέψει τη μετάσταση.

«Το μέγεθος της δημοσιονομικής μείωσης χωρίς αντιστάθμισμα από τη νομισματική πολιτική είναι άνευ προηγουμένου» δήλωσε ο Arnvid Virmani, ο πρώην εκπρόσωπος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, σύμφωνα με έγγραφα που έχουν διαρρεύσει.

«Είναι ένα γιγάντιο βάρος που η οικονομία ίσα που το αντέχει. Ακόμα και αν το πρόγραμμα εφαρμοστεί με επιτυχία, μπορεί να προκαλέσει ένα αποπληθωριστικό σπιράλ μείωσης των τιμών, μείωσης της απασχόλησης και μείωσης των δημοσιονομικών εσόδων που θα υπονομεύσουν το ίδιο το πρόγραμμα». Αυτό ακριβώς είναι που συνέβη.

Ο Jean Claude Juncker, αναγνωρίζει έμμεσα ότι η Ελλάδα έχει ένα νόμιμο ηθικό δικαίωμα απέναντι στην Ευρώπη. Αθόρυβα προσπαθεί να βοηθήσει τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως η Γαλλία προσπαθεί να βοηθήσει να αλλάξει η ισορροπία δυνάμεων στο Eurogroup. Το ενωμένο μέτωπο ενάντια στην Ελλάδα είναι διαπραγματευτικό τέχνασμα που θα καταρρεύσει αν αυξηθεί η πίεση.

Το αν οι δυνάμεις της ευρωζώνης μπορούν να λύσουν τις δικές τους βαθιές διαφορές πριν η Ελλάδα ξεμείνει από ρευστό είναι ένα ανοιχτό ερώτημα. Ο Francensco Garzarelli, της Goldman Sachs, ανέφερε πως «ανησυχεί περισσότερο» τώρα από οποιαδήποτε άλλη στιγμή από τότε που ξέσπασε η κρίση.

«Ο κίνδυνος ενός λάθος υπολογισμού στις διαπραγματεύσεις παραμένει υψηλός και θα κορυφωθεί ως το τέλος του μήνα. Αν η Ελλάδα αποχωρήσει από το κοινό νόμισμα ο κίνδυνος θα γίνει συστημικός. Αμφιβάλλουμε αν θα μείνουν ανεπηρέαστες και οι μεγάλες αγορές» είπε ο ίδιος.

Η εκτίμησή μου είναι πως στο τέλος η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ θα υπερισχύσει των«συλλεκτών χρέους» και θα λάβει μέτρα για να σώσει την εξηκονταετή επένδυση της Γερμανίας στη διπλωματική τάξη της μεταπολεμικής Ευρώπης. Είναι μια άποψη που υιοθετούν και Γερμανοί ευρωσκεπτικιστές όπως ο Gunnar Beck, καθηγητής στο London University.

«Oι ηγέτες της Γερμανίας δεν μπορούν να αφήσουν την Ελλάδα να βγει από το ευρώ και οι Έλληνες το γνωρίζουν. Θα πεθάνουν σε ένα χαντάκι υπερασπιζόμενοι το ευρώ. Αυτό είναι το Ανατολικό Μέτωπό μας, η Μάχη του Κουρσκ και πολύ φοβάμαι ότι θα λήξει με μια άνευ όρων παράδοση για τη Γερμανία» τόνισε.

Πηγή

Goldman Sachs: Παρασκηνιακός ρυθμιστής των οικονομικών εξελίξεων

ΤΟΥ ΑΡΗ ΧΑΤΖΗΣΤΕΦΑΝΟΥ

Στην ταινία «Ζωντανή μετάδοση» («TheTrumanShow») ο πρωταγωνιστής, Τζιμ Κάρεϊ, υποδύεται έναν ανυποψίαστο πολίτη ο οποίος νομίζει ότι συνεχίζει κανονικά τη ζωή του, ενώ στην πραγματικότητα «παίζει» σε ένα τηλεπαιχνίδι που έχει στηθεί από έναν ιδιωτικό τηλεοπτικό σταθμό. Όλη του η ζωή διαδραματίζεται στις ελεγχόμενες συνθήκες ενός στούντιο, όπου κάθε του ενέργεια, όσο αυθόρμητη κι αν είναι, δεν μπορεί να ξεπερνά τα γεωγραφικά όρια αλλά και τους κοινωνικούς κανόνες που έχουν θέσει οι δημιουργοί του παιχνιδιού. Ίσως κάπως έτσι να αντιμετωπίσουν οι ιστορικοί του μέλλοντος την Ελλάδα αλλά και αρκετές ακόμη χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας, όταν συνειδητοποιήσουν ότι οι περισσότερες από τις «αυτόβουλες» ενέργειές μας εξελίσσονται μέσα στο «στούντιο» που έχουν στήσει ορισμένες μεγάλες τράπεζες.

Ένας από τους «σκηνοθέτες» του δικού μας τηλεπαιχνιδιού είναι, φυσικά, και η διαβόητη τράπεζα GoldmanSachs, το όνομα της οποίας ακούγεται όλο και συχνότερα τις τελευταίες εβδομάδες. Δεν ήταν μόνο ότι ένα πρώην στέλεχός της και σημερινός πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ο Μάριο Ντράγκι, πραγματοποίησε μια «πραξικοπηματικού» τύπου παρέμβαση, σταματώντας να αναγνωρίζει τους ελληνικούς τίτλους ως εχέγγυα. Ήταν κι ότι η πρώτη σανίδα σωτηρίας που είδε μπροστά της η ελληνική κυβέρνηση, στρέφοντας το βλέμμα προς την Ουάσιγκτον ως αντιστάθμισμα στις πιέσεις του Βερολίνου, ήρθε και πάλι με τη μορφή ενός πρώην υπαλλήλου της. Ως γνωστόν, ο υφυπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Νταλίπ Σινγκ, με τον οποίο συναντήθηκε η ηγεσία του ελληνικού υπουργείου Οικονομικών, έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του στην GoldmanSachs, όπου ασχολήθηκε κυρίως με την αγορά χρεωστικών τίτλων των αναδυόμενων χωρών.

Ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν όμως ότι την κίνηση του Ντράγκι με τα ελληνικά ομόλογα, η οποία αποτέλεσε σαφέστατο μήνυμα προς την Αθήνα να υποταχθεί στους όρους των δανειστών της, την είχε προβλέψει, με ακρίβεια μάλιστα, μερικές εβδομάδες νωρίτερα η GoldmanSachs. Σε έκθεσή της που κυκλοφόρησε λίγο πριν από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου ο αμερικανικός κολοσσός προειδοποιούσε ότι «σε περίπτωση σοβαρής σύγκρουσης με τους δανειστές, ενδεχόμενη διακοπή της ρευστότητας προς τις ελληνικές τράπεζες από την ΕΚΤ θα μπορούσε πιθανόν να οδηγήσει σε παρατεταμένη “τραπεζική αργία”, όπως συνέβη στην Κύπρο».

Αρκετοί διεθνείς οικονομικοί αναλυτές σημείωσαν τότε ότι η κυκλοφορία της έκθεσης (όπως και η κίνηση του Ντράγκι μερικές εβδομάδες αργότερα) δεν εξυπηρετούσε οικονομικές ανάγκες, αλλά πολιτικές σκοπιμότητες. Το μήνυμα της GoldmanSachs προς τους ψηφοφόρους, όπως εξηγούσε και το αγαπημένο blog των απανταχού χρηματιστών Zerohedge, θα μπορούσε να συνοψιστεί σε μια φράση: «Αγαπητοί Έλληνες, όπως σας είπε νωρίτερα και ο Γιούνκερ, προσέξτε να μην ψηφίσετε λάθος. Σας προειδοποιήσαμε»...

Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις...

Ας ξαναδούμε, λοιπόν, συνοπτικά τους κανόνες του παιχνιδιού: η GoldmanSachs, η οποία με λογιστικές αλχημείες επέτρεψε στην Ελλάδα να μπει παράτυπα στην Ευρωζώνη (και κέρδισε αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ η χώρα συσσώρευε χρέη από τη λειτουργία του ενιαίου νομίσματος), απειλούσε την Ελλάδα με απόλυτη καταστροφή λόγω της διακοπής ρευστότητας από την ΕΚΤ, την οποία τελικά επέβαλε μερικώς ένας πρώην υπάλληλος της GoldmanSachs, που τυχαίνει να είναι και πρόεδρος της ΕΚΤ. Όταν η Ελλάδα αναζήτησε εναλλακτικές, η αμερικανική κυβέρνηση έστειλε ως «ιππικό» έναν ακόμη πρώην υπάλληλο της GoldmanSachs. Στην ιστορία πρέπει, βέβαια, να προσθέσει κάποιος και το γεγονός ότι ο τραπεζίτης Λουκάς Παπαδήμος, που διαπραγματευόταν το μεγάλο κόλπο με την GoldmanSachs, έγινε στη συνέχεια πρωθυπουργός, ενώ τον Οργανισμό Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) ανέλαβε ο πρώην υπάλληλος της GoldmanSachsΠέτρος Χριστοδούλου.

Σημαίνουν μήπως όλα αυτά ότι κάποια πρώην και νυν στελέχη της GoldmanSachs συνεδριάζουν καθημερινά, αποφασίζοντας τις επόμενες κινήσεις τους για χώρες όπως η Ελλάδα ή η Ισπανία, όπου η τράπεζα είχε εξίσου μεγάλη διείσδυση στην οικονομική και πολιτική ζωή; Η απάντηση είναι προφανώς «όχι», γιατί δεν έχουν ανάγκη να το κάνουν. Οι λεγόμενες «περιστρεφόμενες πόρτες», το συνεχές πέρασμα, δηλαδή, τραπεζικών στελεχών στην πολιτική και το αντίστροφο, εξασφαλίζουν ότι το πολιτικό προσωπικό και το χρηματοπιστωτικό κατεστημένο αποτελούνται από ανθρώπους με κοινές επιδιώξεις, που λαμβάνουν, συμπωματικά ή μη, τις ίδιες αποφάσεις προς όφελος των πελατών τους και σε βάρος των πολιτών τους.

Η διαφορά είναι ότι η GoldmanSachs, λόγω του μεγέθους της, περνά περισσότερες φορές από τις «περιστρεφόμενες πόρτες». Στις ΗΠΑ από τους τέσσερις τελευταίους διευθύνοντες συμβούλους της τράπεζας ο Χένρι Πόλσον έγινε υπουργός Οικονομικών, ο Στιβ Φρίντμαν διετέλεσε βασικός σύμβουλος του Προέδρου Μπους για την Οικονομία, ο Μπομπ Ρούμπιν ήταν βασικός σύμβουλος του Κλίντον και στη συνέχεια έγινε κι ο ίδιος υπουργός Οικονομικών, ενώ ακόμη και ο υπεύθυνος του Προεδρικού Γραφείου επί Μπους προερχόταν από την ίδια τράπεζα. Στην Ευρώπη τα πρώην στελέχη της GoldmanSachs κατέλαβαν σταδιακά την πρωθυπουργία της Ιταλίας, την προεδρία της ΕΚΤ, τη διοίκηση της κεντρικής τράπεζας της Μεγάλης Βρετανίας και δεκάδες ακόμη θέσεις τεχνοκρατών σε κυβερνήσεις αλλά και στις Επιτροπές της Κομισιόν.

Ουδείς αλάνθαστος!

Θα πρέπει, βέβαια, να σημειωθεί ότι πίσω από την εικόνα της παντοδύναμης τράπεζας που ελέγχει τη μοίρα του πλανήτη κρύβεται και η παταγώδης αποτυχία πρώην και νυν στελεχών της να προβλέψουν ακόμη και τις πιο προφανείς εξελίξεις στην Ελλάδα. Όταν όλοι οι αναλυτές διεθνώς θεωρούσαν πλέον δεδομένη τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές, η GoldmanSachs, ακολουθώντας ένα δικό της μοντέλο πολιτικής ανάλυσης, που στηρίζεται στις προσδοκίες των πολιτών για βελτίωση των οικονομικών συνθηκών, έδινε ακόμη ελπίδες στον Αντώνη Σαμαρά. Σε ένα παρόμοιο μοντέλο πρέπει να στηρίζονταν και οι πρώην υπάλληλοι της τράπεζας που δημιούργησαν μαζί με τον γαμπρό του Μπιλ Κλίντον το hedgefundEaglevalePartnersLP. Πιστεύοντας τον μύθο του ελληνικού «successstory» που διακήρυσσε η προηγούμενη κυβέρνηση, τα «αγόρια» της GoldmanSachsτζογάρισαν εκατομμύρια δολάρια των πελατών τους στο ενδεχόμενο ταχείας ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας – και, φυσικά, τα έχασαν.

Ίσως γιατί όλα τα «τηλεπαιχνίδια», όσο καλά στημένα κι αν είναι από τους δημιουργούς τους, έχουν αδύναμα στοιχεία που επιτρέπουν στους παίκτες να βγουν νικητές. Ακόμη και ο Τζιμ Κάρεϊ, στη «Ζωντανή μετάδοση», κατάφερε να ξεφύγει από τη μοίρα του. Πρώτα όμως πήρε τη μεγάλη απόφαση να διακινδυνεύσει για λίγο την ηρεμία του σαλονιού του και να αμφισβητήσει τους κανόνες του παιχνιδιού που είχαν στήσει άλλοι γι’ αυτόν.

 Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύθηκε στο τεύχος 276 των Επικαίρων

ΒΙΝΤΕΟ - ΒΟΜΒΑ μεγατόνων από τον ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ!

Αν δεν υπάρξει λύση και βρεθεί σε μεγάλη δυσκολία η κυβέρνηση δεν έχει άλλη διέξοδο από το να προσφύγει στη λαϊκή ετυμηγορία, είτε με δημοψήφισμα, είτε με πρόωρες εθνικές εκλογές», σχολίασε ο Νίκος Χατζηνικολάου

«Ήδη, μάλιστα», συμπλήρωσε ο Νίκος Χατζηνικολάου, «πληροφορούμαι ότι στο παρασκήνιο των συνομιλιών των διαπραγματεύσεων, κάποια από τα στελέχη της κυβέρνησης ειδοποιούν τους εκπροσώπους των δανειστών ότι είναι καλύτερη αυτή η κυβέρνηση, μια κυβέρνηση δηλαδή με έναν ΣΥΡΙΖΑ στο 36%, από μια κυβέρνηση με αυτοδύναμο τον ΣΥΡΙΖΑ στο 45%, καλύτερη για εκείνους σε σχέση με τη διαπραγμάτευση και την επιμονή της».

Πηγή

Τι ζητά η Αθήνα με το αίτημα παράτασης της δανειακής σύμβασης

Την Παρασκευή αναμένονται οι κρίσιμες αποφάσεις των Βρυξελλών επί του ελληνικού αιτήματος για εξάμηνη παράταση που έστειλε η Αθήνα σήμερα το πρωί, γεγονός που επιβεβαίωσε μέσω tweet και ο Γερούν Ντάισελμπλουμ.

Το αίτημα θα εξεταστεί στην έκτακτη συνεδρίαση του Eurogroup που ορίστηκε για τις 16.00 της Παρασκευής.  

Τι αναφέρεται στο έγγραφο: 

Στο αίτημα τίθεται το θέμα της αποκατάστασης του κοινωνικού κόστους που προκάλεσε η κρίση καθώς και της αντιμετώπισης των πολύ σημαντικών κοινωνικών επιπτώσεων της.

Το αίτημα σηματοδοτεί την επιθυμία της κυβέρνησης να προχωρήσει σε μια εξάμηνη ενδιάμεση συμφωνία («συμφωνία - γέφυρα») κατά την οποία δεσμεύεται για δημοσιονομική ισορροπία.

Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση δεσμεύεται να προχωρήσει άμεσα σε μεταρρυθμίσεις κατά της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς, ενώ θα υπάρξουν άμεσα μέτρα για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης καθώς και για την επανεκκίνηση της οικονομίας.

Η εξάμηνη παράταση δίνει τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να δώσει «ανάσες» στην κοινωνία και τον απαραίτητο χρόνο να προχωρήσει σε διαπραγματεύσεις με τους εταίρους, προκειμένου να υπάρξει ένα νέο συμβόλαιο για την ανάκαμψη και την ανάπτυξη με την Ευρώπη για την περίοδο 2015 -2019.

Στο νέο κοινωνικό συμβόλαιο της κυβέρνησης θα περιλαμβάνεται και συμφωνία για την απομείωση του χρέους, όπως άλλωστε προβλέπει και η απόφαση του Eurogroup του 2012.

Πηγή

Μονομαχία στις Βρυξέλλες

Του Δημήτρη Μηλάκα

Οι πιθανότητες για τη συμφωνία επί της ορολογίας μεταξύ ελληνικής κυβέρνησης και δανειστών (Γερμανών), η οποία θα επιτρέψει σε κάθε πλευρά να εμφανίσει τα κέρδη της – ή να μην εμφανίζεται ως ηττημένη –, γίνονται από χθες ορατές, όπως τουλάχιστον υποστηρίζουν ελληνικές πηγές σε Αθήνα και Βρυξέλλες.

Σύμφωνα με την «τεχνοκρατική - νομική» ανάγνωση, ο συμβιβασμός είναι ανέφικτος, καθώς «παράταση» μόνο της δανειακής σύμβασης που δέχεται και επιδιώκει η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να υπάρξει. Κι αυτό διότι η δανειακή σύμβαση στη σελίδα 59, παράγραφος 8, απερίφραστα αναφέρει: «Η διαθεσιμότητα αυτής της Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης εξαρτάται από τη συμμόρφωση της Ελλάδας με τα μέτρα που εκτίθενται στο Μνημόνιο...».

Ωστόσο, εκεί όπου η τεχνοκρατική - νομική ακαμψία δημιουργεί αδιέξοδα υπεισέρχονται οι δυνατότητες ενός πολιτικού συμβιβασμού. Αρκεί ο συμβιβασμός να είναι το ζητούμενο, κάτι για το οποίο, ως προς τις προθέσεις τις γερμανικής πλευράς τουλάχιστον, δεν υπάρχει βεβαιότητα...

Η ελληνική κυβέρνηση σήμερα θα ζητήσει να γίνει αποδεκτή η παράταση της δανειακής σύμβασης, ώστε να τακτοποιηθούν κάποιες «εκκρεμότητες». Από την πλευρά του το Βερολίνο υπογραμμίζει ότι δεν υπάρχει μόνο δανειακή σύμβαση, αλλά ένα συνολικό πρόγραμμα διάσωσης,  στο οποίο συμπεριλαμβάνεται και το μνημόνιο  των υποχρεώσεων που έχει αναλάβει η χώρα.

Παρ’ όλα αυτά - σύμφωνα με πληροφορίες από τις Βρυξέλλες - η ελληνική      κυβέρνηση σε στενή επαφή με τον επικεφαλής του EuroWorking Group Τόμας Βίζερ είχε χθες συμφωνήσει για τη διατύπωση του αιτήματος παράτασης της δανειακής σύμβασης για ένα εξάμηνο συμφωνώντας ταυτόχρονα για την υιοθέτηση κοινά αποδεκτών μέτρων. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η εν λόγω διαβούλευση πραγματοποιήθηκε υπό τη στενή παρακολούθηση του Βερολίνου και των συναινετικών παροτρύνσεων της Ουάσιγκτον...

Το γερμανικό τείχος

Πέρα, ωστόσο, από το θετικό σενάριο διεξόδου, η ελληνική κυβέρνηση μελετά και το σενάριο της ασφυξίας, το οποίο είναι πιθανό να ακολουθήσει το Βερολίνο. Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, η στρατηγική επιδίωξη της Γερμανίας είναι το τσαλάκωμα του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και της κυβέρνησής του. Για να πετύχει αυτόν τον βασικό του στόχο, το Βερολίνο θα αξιοποιήσει τον χρόνο.

Όσο η Γερμανία σαμποτάρει έναν «έντιμο συμβιβασμό» τόσο η ελληνική οικονομία οδηγείται σε ασφυξία ρευστότητας. Η γερμανική κυβέρνηση με αυτόν τον τρόπο εκτιμά πως -σε κάθε περίπτωση - θα κερδίσει το παιχνίδι:

♦  Είτε διότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα υποχωρήσει ατάκτως και θα τοποθετηθεί στο μνημονιακό ράφι, οπότε θα χάσει τη λαϊκή υποστήριξη και οι προσδοκίες που δημιούργησε στην Ελλάδα και την Ευρώπη για μια διαφορετική πορεία θα εξανεμιστούν.

♦   Είτε διότι η έλλειψη ρευστότητας και τα προβλήματα που θα προκύψουν στην ελληνική οικονομία θα υπονομεύσουν τη δυναμική της πολιτικής ισχύος του ΣΥΡΙΖΑ στο εσωτερικό και θα περιθωριοποιήσουν κάθε σκέψη αμφισβήτησης του γερμανικού δόγματος.

Οι πρόθυμοι

Παρά το κλίμα συμβιβασμού που εκπέμπεται από χθες, η ελληνική κυβέρνηση θεωρεί ότι το Βερολίνο εξακολουθεί να κρατά ανοιχτή την επιλογή της αποσταθεροποίησης της ελληνικής κυβέρνησης. Αν τελικά αυτό ισχύει, θα φανεί (και θα αποδειχτεί), όπως υπογραμμίζουν κύκλοι της ελληνικής κυβέρνησης, μέχρι αύριο Παρασκευή, κατά τη διαβούλευση για την αποδοχή ή όχι του ελληνικού αιτήματος για παράταση της δανειακής σύμβασης.

Μάλιστα, όπως υπογραμμίζουν οι ίδιες πηγές, δεν είναι απαραίτητο να εμφανιστούν οι Γερμανοί ως υπονομευτές της συμφωνίας. Μπορούν εύκολα να υποκινήσουν διάφορους πρόθυμους, όπως τους Φινλανδούς, τους Ισπανούς και άλλους...

Με αυτόν τον τρόπο και κρατώντας τη ρέγουλα της ΕΚΤ, η Γερμανία είναι σε θέση να ρυθμίζει - ελέγχει την πολιτική, οικονομική, κοινωνική ζωή της Ελλάδας και των υπόλοιπων Ευρωπαίων «υποτελών» της. Από την πλευρά της η νέα ελληνική κυβέρνηση αντιλαμβάνεται ότι, αν παρασυρθεί από τον γερμανικό χρόνο και τα χρονοδιαγράμματα, θα εξαντλήσει γρήγορα, πολύ πιο γρήγορα απ’ ό,τι Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, το πολιτικό της κεφάλαιο...

Ωστόσο, όπως ο χρόνος δεν λειτουργεί μόνο εις βάρος της Ελλάδας, τίθενται ερωτήματα και προς το Βερολίνο:

♦ Έχει χρόνο η Γερμανία να αντιμετωπίσει το ερώτημα (που προκύπτει για την ηγεμονία της) σε περίπτωση ελληνικής χρεοκοπίας;

♦  Προλαβαίνει η Γερμανία να αντιμετωπίσει - δίχως να υπονομευτεί η ηγεμονία της - το ερώτημα (που εκ των πραγμάτων τίθεται) από την έναρξη μιας συζήτησης για το ελληνικό και κατ’ επέκταση το ευρωπαϊκό πρόβλημα χρέους;

Διαθέτει - απ’ την άλλη πλευρά - η ελληνική κυβέρνηση χρόνο να διαχειριστεί τις προσδοκίες που δημιούργησε στο εσωτερικό της χώρας διανέμοντας τα ψίχουλα που θα προκύψουν από έναν συμβιβασμό;

Σε κάθε περίπτωση, ανεξάρτητα από την πορεία των διαπραγματεύσεων της ελληνικής κυβέρνησης με τους δανειστές (Βερολίνο), τα ερωτήματα αυτά, από τη στιγμή που έχουν τεθεί, συνοψίζουν τα όρια ισχύος και αδυναμίας. Πάνω απ’ όλα περιγράφουν το αδιέξοδο της γερμανικής αρχιτεκτονικής που επιβλήθηκε στην Ευρώπη. Είναι προφανές ότι ένα τέτοιο μοντέλο δεν είναι προορισμένο να μακροημερεύσει, αν δεν προχωρήσει άμεσα η ανακατασκευή του. Θα είναι η νέα ελληνική κυβέρνηση και το ελληνικό πρόβλημα αυτά που θα λειτουργήσουν ως καταλύτης γι’ αυτήν την ανακατασκευή;

Πηγή

Γ. Σακελλαρίδης: Δεν θα υπογράψουμε συμφωνία που δεν σέβεται τη λαϊκή εντολή (Βίντεο)

Δεν είναι δυνατόν να συμπεριφέρονται στην Ε.Ε. σαν να μην έχουν γίνει εκλογές στην Ελλάδα, τόνισε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γαβριήλ Σακελλαρίδης, στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ. Τόνισε πως η κυβέρνηση διαπραγματεύεται χωρίς ακρότητες, αλλά με συνέπεια ώστε να κάνει πράξη τη λαϊκή εντολή που πρόσφατα έχει λάβει.

«Διαβεβαιώνουμε το λαό ότι κάνουμε τα πάντα για να πετύχουμε μια αμοιβαία επωφελή συμφωνία. Θέλουμε να συνεχιστεί ο διάλογος και να βρεθούν τα κοινά σημεία για να μη μας κατηγορήσει κανείς ότι είμαστε και εμμονικοί σε κάποια σημεία», δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Γαβριήλ Σακελλαρίδης στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ, κληθείς να σχολιάσει τη διαπραγμάτευση με τους εταίρους, η οποία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.

Πρόσθεσε μάλιστα ότι στόχος της κυβέρνησης είναι να κλείσει η συμφωνία σύντομα, ωστόσο για να γίνει αυτό, θα πρέπει να υπάρχει σεβασμός της αξιοπρέπειας και της δημοκρατίας στην Ελλάδα. «Δεν μπορούμε να μιλάμε για συνέχεια ενός προγράμματος που έχει απορριφθεί από την πλειοψηφία του ελληνικού λαού», είπε χαρακτηριστικά ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. 

Στο ερώτημα ποια θα είναι η στάση της κυβέρνησης σε περίπτωση που δεν υπάρξει συμφωνία, ο κ. Σακελλαρίδης εμφανίστηκε κατηγορηματικός. 

«Αν καταλήξουμε σε αποτυχία σε καμία περίπτωση δεν υπογράφουμε μνημόνιο, συνέχιση αυτής της πολιτικής και μέτρα που έχουν τον χαρακτήρα λιτότητας», δήλωσε ενώ απέκλεισε το ενδεχόμενο η κυβέρνηση να διαπραγματευτεί την αξιοπιστία της.

«Το συμβόλαιο με το λαό έχει να κάνει και με την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος, δεν πρόκειται να κάνουμε πίσω σε αυτά που λέγαμε», πρόσθεσε ο κ. Σακελλαρίδης ενώ απαντώντας σε αυτούς που ασκούν κριτική στην κυβέρνηση υποστηρίζοντας ότι έχει υπάρξει υπαναχώρηση σε ζητήματα όπως η κατάργηση του μνημονίου ή η διαγραφή του χρέους, δήλωσε ότι «το χρέος δεν έχει φύγει από την ατζέντα».

Σχολιάζοντας τα δημοσιεύματα που κάνουν λόγο για απομάκρυνση του κ. Βαρουφάκη ο Γ. Σακελλαρίδης υπεραμύνθηκε της στάσης του υπουργού Οικονομικών λέγοντας χαρακτηριστικά «είμαστε τυχεροί που μάς εκπροσωπεί ο κ. Βαρουφάκης».

«Δεν έχει ζητηθεί η απομάκρυνση Βαρουφάκη. Ο κ. Βαρουφάκης κάνει εξαιρετικά τη δουλειά του. Βάζει για πρώτη φορά τις αγωνίες του Ελληνα και του Ευρωπαίου πολίτη στο τραπέζι, είναι χαρισματικός κι αυτό ανατρέπει παγιωμένες αντιλήψεις για το πως θα πρέπει να συμπεριφέρεται ο υπουργός μιας χώρας, είμαστε τυχεροί που μας εκπροσωπεί ο κ. Βαρουφάκης».

Σχολιάζοντας τέλος την επιλογή του Προκόπη Παυλόπουλου για το ύπατο αξίωμα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε ότι απεικονίζεται στο πρόσωπό του η λαϊκή ενότητα. Πρόσθεσε μάλιστα ότι ο κ. Γιουνκέρ είχε εκφράσει τη δυσαρέσκειά και τον προβληματισμό του για μια ενδεχόμενη υποψηφιότητα του κ. Αβραμόπουλου στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας, χωρίς όμως αυτό να παίξει καθοριστικό ρόλο. Δεν απειλεί ο ΣΥΡΙΖΑ με διαγραφές σε όποιον διαφωνεί, αλλά όλοι οι βουλευτές συνειδητοποιούν ότι λόγω της κρισιμότητας των συνθηκών, πρέπει να υπάρχει ένα αραγές μέτωπο στη Βουλή, τόνισε. 

Στο ερώτημα τέλος αν ένα δημοψήφισμα εξετάζεται από την κυβέρνηση, ο κ. Σακελλαρίδης απάντησε ότι η κυβέρνηση σε γενικές γραμμές διάκειται θετικά επισημαίνοντας ωστόσο ότι κάτι τέτοιο δεν είναι προς το παρόν στις προθέσεις της. «Το δημοψήφισμα έγινε στις 25 Γενάρη και ήταν η εκλογή μας από το λαό που είχε χαρακτήρα δημοψηφίσματος», κατέληξε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Νομοθετικές ρυθμίσεις με διπλό όφελος, ανακούφιση των πολιτών και είσπραξεις

Η κυβέρνηση επιδιώκει τις συναινέσεις και προωθεί την ενημέρωση και τη συνεννόηση με όλους είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος για τις συνομιλίες του πρωθυπουργού με άλλους πολιτικούς αρχηγούς, ενώ κράτησε αποστάσεις από τις δηλώσεις του Πάνου Καμμένου περί κούγκι.

Σημείωσε επίσης, ότι η κυβέρνηση τάσσεται υπέρ των δημοψηφισμάτων, αλλά δεν είναι στις προθέσεις της κυβέρνησης να προχωρήσει άμεσα σε μια τέτοια επιλογή, μιας και διαθέτει νωπή λαϊκή εντολή. Εξάλλου οι πρόσφατες εκλογές είχαν και δημοψηφισματικό χαρακτήρα, με την έννοια ότι αντιπαρατέθηκαν δύο εντελώς διαφορετικά προγράμματα.

Το νομοσχέδιο που ανακοίνωσε η Ν. Βαλαβάνη έχουν δύο στόχους α) να ανακουφίσει τους ανθρώπους και β) να μπορέσει να εισπράξει αυτούς τους δύο στόχους. Μέτρα δημοσιονομικού χαρακτήρα δεν θα αφορούν μειώσεις μισθών και συντάξεων, αλλά περιορισμό των δαπανών. Συμπλήρωσε επίσης ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ότι είναι απαραίτητο να υπάρξουν φοροεισπραχτικοί μηχανισμοί οι οποίοι αυτή τη στιγμή, δεν υφίστανται ώστε να χτυπηθεί η φοροδιαφυγή.