Ξανά στους τηλεοπτικούς μας δέκτες η ΕΡΤ, δύο χρόνια μετά το «μαύρο» - Δείτε βίντεο

Δύο χρόνια μετά το ντροπιαστικό «μαύρο» που επέβαλε η κυβέρνηση Σαμαρά, η ΕΡΤ επέστρεψε σήμερα το πρωί στους τηλεοπτικούς μας δέκτες, αντικαθιστώντας τη ΝΕΡΙΤ,  με την ανάκρουση του εθνικού ύμνου στις 6 το πρωί.

Ήδη η ΕΡΤ1 έχει ξεκινήσει κανονικά τη λειτουργία της, με την εκπομπή «ΕΡΤ Ενημέρωση», με παρουσιαστές τους Ν. Αγγελίδη και Β. Χαϊνά, ενώ έχει επανέλθει και η ΕΡΤ2, στη θέση του καναλιού ΝΕΡΙΤ Plus, με παιδική εκπομπή. Το κεντρικό δελτίο της ΕΡΤ θα παρουσιάζει καθημερινά στις 9 το βράδυ ο Πάνος Χαρίτος.

Όμως δεν είναι μόνο η τηλεόραση, καθώς από σήμερα επαναλειτουργούν  όλοι οι ραδιοφωνικοί σταθμοί της ΕΡΑ (ΠΡΩΤΟ, ΔΕΥΤΕΡΟ, ΤΡΙΤΟ, ΕΡΑ ΣΠΟΡ, ΚΟΣΜΟΣ, ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ) και τα περιφερειακά κανάλια, στέλνοντας το μήνυμα σε ολόκληρο τον Ελληνισμό.

Εξάλλου, στις 8 το βράδυ προγραμματίζεται μεγάλη πανηγυρική συναυλία για το άνοιγμα της ΕΡΤ στο Ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευης, με πλήθος γνωστών καλλιτεχνών να δίνουν το παρών, ανάμεσά τους, ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Γιώργος Ανδρέου, με την Ελένη Τσαλιγοπούλου, ο Νίκος Ζιώγαλας κ.α.

Παράλληλα, στις 10 το βράδυ θα προβληθεί το ντοκιμαντέρ του Γιώργου Αυγερόπουλου «Το χαμένο σήμα της Δημοκρατίας», που αναφέρεται στα χρονικά της 11ης Ιουνίου 2013, όταν η κυβέρνηση Αντώνη Σαμαρά, κατέβασε τους διακόπτες.

Πηγή

ΣτΕ: Αντισυνταγματικές οι μειώσεις συντάξεων το 2012

Η Ολομέλεια του Συμβουλίου Επικρατείας έκρινε ως αντισυνταγματικές κατά πλειοψηφία τις περικοπές των συντάξεων κυρίων και επικουρικών του ιδιωτικού τομέα που έγιναν το 2012. Οι δικαστές έκριναν ότι η ισχύς της απόφασης αυτής δεν θα έχει αναδρομική ισχύ, αλλά θα εφαρμοστεί από τη δημοσίευσή της και μετά. 

Αντίθετα, συνταγματικές και σύμφωνες με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου είναι οι περικοπές των συντάξεων που έγιναν κατά την διετία 2010-2011. Στο ΣτΕ έχουν προσφύγει συνταξιούχοι του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, του ΕΤΑΤ (ήδη ΕΤΕΑ), κ.λπ.

Από την πλευρά του, το υπουργείο Οικονομικών τηρεί -μέχρι στιγμής- στάση αναμονής. Σύμφωνα με πηγές του υπουργείου, θα υπάρξει επίσημη τοποθέτηση αφού πρώτα καθαρογραφεί η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για τις συντάξεις. Σε κάθε περίπτωση -τονίζουν- οι αποφάσεις των δικαστηρίων είναι σεβαστές λαμβάνοντας υπόψη τα δημοσιονομικά δεδομένα.

Σύμφωνα με τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, οι συντάξεις του ιδιωτικού τομέα θα πρέπει να επανέλθουν στα επίπεδα του 2012, και το κράτος να συνδράμει τα Ταμεία για την καταβολή των επικουρικών συντάξεων εάν αυτά δεν έχουν κεφάλαια, παρά τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος που νομοθετήθηκε το 2010. Η Ολομέλεια έκρινε με οριακή πλειοψηφικά (14 υπέρ έναντι 11 κατά), ότι οι περικοπές των συντάξεων που έγιναν το 2012 προσκρούουν σε συνταγματικές αρχές, όπως αυτή της αναλογικότητας και της ισότητας στα δημόσια βάρη, και σε άλλες επιταγές άρθρων του Συντάγματος, όπως αυτές των άρθρων 2, 4, 22, 25, 106, κ.λπ.

Σύμφωνα με την Ολομέλεια, το Σύνταγμα επιβάλλει στο κράτος, όταν λαμβάνονται μέτρα περικοπής των συντάξεων, να προβαίνει «σε ειδική και εμπεριστατωμένη και επιστημονικά τεκμηριωμένη μελέτη, από την οποία να προκύπτει, αφ’ ενός μεν ότι τα συγκεκριμένα μέτρα (δηλαδή η περικοπή των συντάξεων) είναι πράγματι πρόσφορα αλλά και αναγκαία για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του προβλήματος της βιωσιμότητας των φορέων κοινωνικής ασφάλισης εν όψει των παραγόντων που το προκάλεσαν, έτσι ώστε η λήψη των μέτρων αυτών να είναι σύμφωνη με τις συνταγματικές αρχές της αναλογικότητας και της ισότητας στα δημόσια βάρη, αφ’ ετέρου δε ότι οι επιπτώσεις από τα μέτρα αυτά στο βιοτικό επίπεδο των πληττομένων προσώπων, συνδυαζόμενες με άλλα τυχόν ληφθέντα μέτρα (φορολογικά κ.ά.), αλλά και με το σύνολο των κοινωνικοοικονομικών συνθηκών της δεδομένης συγκυρίας, δεν έχουν αθροιστικά, αποτέλεσμα τέτοιο που να οδηγεί σε ανεπίτρεπτη παραβίαση του πυρήνα του συνταγματικού δικαιώματος σε κοινωνική ασφάλιση».

Από τα παραπάνω, συνάγεται η εκτίμηση πως πριν τις περικοπές που έγιναν το 2012, δεν προηγήθηκε επιστημονική μελέτη για τις επιπτώσεις που θα υπάρχουν στο βιοτικό επίπεδο των συνταξιούχων από τις περικοπές των συντάξεων, αλλά και την αναγκαιότητα των περικοπών αυτών.

Επίσης, η Ολομέλεια έκρινε ότι παρεκκλίσεις ως προς την αναγκαιότητα της υπάρξεως ή ως προς το περιεχόμενο της επίμαχης μελέτης, θα μπορούσαν να δικαιολογηθούν μόνο σε ακραίες περιπτώσεις, όπως είναι όταν συντρέχει άμεση απειλή κατάρρευσης της οικονομίας της χώρας και τα συγκεκριμένα μέτρα λαμβάνονται κατεπειγόντως για την αποτροπή του κινδύνου.

Σε άλλο σημείο των αποφάσεών της, η Ολομέλεια αναφέρει ότι στις περιπτώσεις της απειλής κατάρρευσης της οικονομίας, η κυβέρνηση μπορεί να προβεί σε περικοπές των συντάξεων χωρίς να προηγηθεί η επίμαχη μελέτη, με αιτιολογημένη εκτίμηση της σοβαρότητας της κατάστασης, τον άμεσο χαρακτήρα απειλής και την αναγκαιότητα άμεσης αντιμετώπισης της κατάστασης. Και αυτό, υπό την προϋπόθεση ότι τα μέτρα που θα ληφθούν (σ.σ.: περικοπή συντάξεων), «δεν παρίστανται προδήλως απρόσφορα ή μη αναγκαία και ότι δεν υφίστανται σοβαρές ενδείξεις ότι υπερβαίνουν το όριο θυσίας των θιγομένων από αυτά, πάντως δε, ενόσω εξακολουθεί να συντρέχει στην ίδια ένσταση ο κατεπείγων λόγος που υπαγόρευσε την επιβολή τους».

Αναφορικά με τις περικοπές των συντάξεων του 2012, η Ολομέλεια επισημαίνει ότι οι μειώσεις έγιναν όταν «είχε πλέον παρέλθει διετία από τον πρώτο αιφνιδιασμό της οικονομικής κρίσεως και αφού εν τω μεταξύ είχαν σχεδιαστεί και ληφθεί τα βασικά μέτρα για την αντιμετώπισή της».

Επομένως στην - για πολλοστή φορά - περικοπή συντάξεων που έγινε το 2012, η κυβέρνηση δεν συνέταξε την σχετική έρευνα και την εμπεριστατωμένη μελέτη που όφειλε, προκειμένου να αναδείξει «τεκμηριωμένα ότι η λήψη των συγκεκριμένων μέτρων ήταν συμβατή με τις σχετικές συνταγματικές δεσμεύσεις, που απορρέουν από το θεσμό της κοινωνικής ασφαλίσεως, τις αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας την προστασία της αξίας του ανθρώπου». Η κυβέρνηση όφειλε το 2012 να προβεί σε συνολική εκτίμηση των παραγόντων που προκάλεσαν το πρόβλημα, ως προς τη βιωσιμότητα των ασφαλιστικών οργανισμών, την αύξηση της ανεργίας, κ.λ.π., πολύ περισσότερο μάλιστα, όταν τα μέχρι τότε μέτρα «δεν είχαν αποδώσει τα αναμενόμενα και ότι η οικονομική ύφεση είχε ενταθεί με ρυθμούς που είχαν ανατρέψει τις αρχικές προβλέψεις», αλλά η κυβέρνηση, πριν προβεί σε μειώσεις των συντάξεων του 2012 εξέτασε εναλλακτικές επιλογές.

Από κανένα στοιχείο - υπογραμμίζουν οι σύμβουλοι - δεν προκύπτει ότι η κυβέρνηση είχε προβεί σε παρόμοια επιστημονική μελέτη το έτος 2012.

Στο παραπάνω πλαίσιο κρίθηκε ότι οι σχετικές διατάξεις των νόμων 4051 και 4093/2012 που περικόπτουν τις συντάξεις, είναι αντισυνταγματικές και ως εκ τούτου ανίσχυρες και μη εφαρμοστέες, ενώ παράλληλα παραβιάζεται και η ΕΣΔΑ.

Τέλος, όσον αφορά τις περικοπές των συντάξεων των ετών 2010 και 2011, η Ολομέλεια αποφάνθηκε ότι δεν παραβιάστηκαν οι συνταγματικοί κανόνες, καθώς οι περικοπές έγιναν κάτω από την πίεση «όλως εξαιρετικών περιστάσεων» και ήταν επιβαλλόμενες κατά την εκτίμηση της τότε κυβέρνησης, για «άμεση αντιμετώπιση της κρίσεως». Κατά την οξύτατη δημοσιονομική κρίση στις αρχές του 2010 - σημειώνουν οι σύμβουλοι Επικρατείας - «υφίστατο άμεσος κίνδυνος κατάρρευσης της οικονομίας και χρεοκοπίας της χώρας» και η τότε κυβέρνηση προς αντιμετώπιση της κατάστασης έλαβε μέτρα περιστολής των δημοσίων δαπανών, μεταξύ των οποίων ήταν και η μείωση των συντάξεων. Ούτε όμως οι περικοπές της διετίας 2010-2011, σύμφωνα με το ΣτΕ, είναι αντίθετες στο Πρώτο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της ΕΣΔΑ, καθώς «δεν κλονίζεται η δίκαιη ισορροπία μεταξύ του γενικού συμφέροντος που τις υπαγόρευε και των περιοριζομένων με αυτές περιουσιακών δικαιωμάτων».

Πηγή

Αγώνας δρόμου για τη συμφωνία

Περίπου μία ώρα μετά τα μεσάνυχτα της Τετάρτης, ολοκληρώθηκε η συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με τη Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελκαι τον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ, στο περιθώριο της συνόδου της Ε.Ε. και των κρατών της Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής (CELAC), που διεξάγεται στις Βρυξέλλες. 

Κατά τη -διάρκειας δύο ωρών- συνάντηση των τριών ηγετών συμφωνήθηκε ομόφωνα ότι οι συνομιλίες μεταξύ της κυβέρνησης και των «θεσμών» θα πρέπει ναεντατικοποιηθούν. Αυτό ανέφερε τόσο ο εκπρόσωπος της κ. Μέρκελ, όσο και πηγές της ελληνικής κυβέρνησης. 

Λίγη ώρα μετά τη συνάντηση, ο Έλληνας πρωθυπουργός, σε δήλωσή του προς τους δημοσιογράφους, επιβεβαίωσε πως υπήρξε συμφωνία να εντατικοποιηθούν οι συνομιλίες προκειμένου να γεφυρωθούν οι όποιες διαφορές υπάρχουν. Ο κ. Τσίπρας συμπλήρωσε πως η πολιτική ηγεσία της Ευρώπης αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να δώσουμε μία λύση, καθώς και τη δυνατότητα στην Ελλάδα να επιστρέψει στην ανάπτυξη και σε χρέος βιώσιμο. 

Στόχος η παράταση...

Σε κάθε περίπτωση, ανοιχτά παραμένουν όλα τα ενδεχόμενα στις διαπραγματεύσεις κι ενώ τις τελευταίες ώρες υπάρχει αξιοσημείωτη κινητικότητα, τόσο από την ελληνική πλευρά όσο και από τους «θεσμούς». Παράταση της δανειακής σύμβασης χωρίς νέο δάνειο για εννιά μήνες προτείνει η ελληνική κυβέρνηση.

Πληροφορίες από τις Βρυξέλλες προερχόμενες από κυβερνητικές πηγές, μιλούν για αίτημα 9μηνης παράτασης που κατέθεσε στο «τραπέζι» των διαπραγματεύσεων η ελληνική κυβέρνηση, με απώτερο σκοπό να επιλυθεί το χρηματοδοτικό κενό. Η πρόταση δεν περιλαμβάνει αξίωση νέας δανειοδότησης και συμπίπτει με τη λήξη του προγράμματος του ΔΝΤ.

Οι ίδιες πηγές αναφέρουν πως το σχετικό αίτημα χρηματοδότησης της ελληνικής πλευράς περιλαμβάνει τα κεφάλαια από το ευρωπαϊκό σκέλος του τρέχοντος προγράμματος, τα χρήματα του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF), καθώς και την ανταλλαγή χρέους μεταξύ του ESM και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. 

Σε θερμό κλίμα η συνάντηση με Γιούνκερ

«Είμαστε πιο κοντά σε συμφωνία από ποτέ.» Αυτό δήλωσε ο Ευρωπαίος επίτροπος για την Οικονομία, Πιέρ Μοσκοβισί, το απόγευμα της Τετάρτης το απόγευμα, αναφερόμενος στη διαπραγμάτευση της Ελλάδας με τους πιστωτές της. 

Είχε προηγηθεί η συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ. Οι δύο ηγέτες φέρεται να αντάλλαξαν απόψεις, αναλυτικά και σε εποικοδομητικό κλίμα, ενώ συμφώνησαν να συναντηθούν και την Πέμπτη.

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Eurogroup σε δηλώσεις που έκανε από το Ελσίνκι αναφέρθηκε στην 18η Ιουνίου, ημέρα που προγραμματίζεται να συνεδριάσει η σύνοδος των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης, αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και «θεσμών». Ο Γερούν Ντάισελμπλουμυπογράμμισε ότι υπάρχουν ελάχιστα θέματα προς επίλυση, ωστόσο οι ελληνικές προτάσεις δεν ήταν αρκετές για να «κλείσουν». Τόνισε μάλιστα πως απομένουν αρκετές τεχνικές εργασίες να γίνουν.

Ωστόσο, στο κλίμα των στοχευμένων διαρροών και των πιέσεων, το Bloomberg ανέφερε νωρίτερα την Τετάρτη, πως η Γερμανία είναι πρόθυμη να δώσει το πράσινο φως για μία πρώτη χρηματοδότηση της Αθήνας, αρκεί ο Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας να παραβιάσει μία κόκκινη γραμμή. Σύμφωνα με πηγές του Bloomberg, η κυβέρνηση της Άνγκελα Μέρκελ  μπορεί να αποδεχθεί μια ελληνική δέσμευση έστω σε μια από τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις που απαιτούν οι πιστωτές προκειμένου να εκταμιευτούν κονδύλια. 

Πηγή

Μαξίμου: Η Ελλάδα ζητεί 9μηνη παράταση της δανειακής σύμβασης

Πηγές του Μαξίμου αναφέρουν ότι η κυβέρνηση ζητεί παράταση της δανειακής σύμβασης κατά εννέα μήνες, προκειμένου να εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση της οικονομίας.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές από τις Βρυξέλλες, το σχετικό αίτημα χρηματοδότησης της ελληνικής πλευράς περιλαμβάνει τα κεφάλαια από το ευρωπαϊκό σκέλος του τρέχοντος προγράμματος, τα χρήματα του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF), καθώς και την ανταλλαγή χρέους μεταξύ του ESM και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Οι κυβερνητικές πηγές αναφέρουν ότι στόχος είναι η επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας και η άρση της αβεβαιότητας. Η Αθήνα είναι διατεθειμένη να συζητήσει τους στόχους για τα πρωτογενή πλεονάσματα, επισημαίνοντας, ωστόσο, ότι δεν έχει οριστικοποιηθεί ακόμα τίποτα. Οι διαβουλεύσεις προς αυτήν την κατεύθυνση συνεχίζονται σε όλα τα επίπεδα, επισημαίνει η ελληνική πλευρά, ενώ τονίζει ότι με τις επαφές του πρωθυπουργού στις Βρυξέλλες αποσκοπεί να βρεθεί πιο κοντά στη συμφωνία.

Η Wall Street Journal μετέδιδε τη Δευτέρα ότι οι διεθνείς πιστωτές της Ελλάδας πρότειναν επέκταση του προγράμματος της χώρας έως το τέλος Μαρτίου 2016 αλλά οι διαφωνίες για τους όρους της συνεχιζόμενης στήριξης και το ρίσκο για το τι θα συμβεί μετά υπονομεύουν το σχέδιο, ανέφεραν τρία πρόσωπα που είναι γνώστες των διαπραγματεύσεων.

Πηγή

Τυφλοί παπαγάλοι…

Γράφει η Κατερίνα Ακριβοπούλου  

Είναι από τα σχόλια των ξένων αναλυτών που δεν αναπαράγονται στην Ελλάδα από τα εντεταλμένα ΜΜΕ, τα οποία κατά τα άλλα, έχουν μετατραπεί σε βιοτεχνία φασόν, καλύπτοντας τον κύριο κορμό της ειδησεογραφίας τους, με δημοσιεύματα του ξένου Τύπου. Κατά προτίμηση, βεβαίως, αυτών που είναι εχθρικά προς την κυβέρνηση…

Η «γραμμή»… αναπαραγωγής έχει δοθεί άλλωστε από την επομένη των εκλογών. Με συγκεκριμένες κατευθύνσεις για πέντε εφημερίδες, εκ των οποίων δεσπόζουσα θέση κατέχει η Bild…

Ορισμένα πρακτορεία δε, έχουν αναλάβει, με τις ευλογίες των ξένων και τη συμμόρφωση προς «τας υποδείξεις» των εγχώριων προθύμων, να ασκούν και το ρόλο του πολιτικού διαμεσολαβητή, όποτε αυτό κρίνεται απαραίτητο…

Έτσι, δεν βλέπουμε πουθενά στα καθεστωτικά Μέσα σχόλια και αναλύσεις που διεμβολίζουν -αν δεν ανατρέπουν, κιόλας- την κυρίαρχη προπαγάνδα…

Μια πρώτη σταχυολόγηση σήμερα μας δίνει, λοιπόν, ένα άλλο υλικό:

Bloomberg View: «Ποιο είναι το παιχνίδι που παίζει η Ελλάδα; Οι δανειστές πιστεύουν ότι η Ελλάδα θα έπρεπε να είναι ευγνώμων για τη βοήθεια και να προβεί σε μεταρρυθμίσεις. Όμως η Ελλάδα, αν και έχει αναγνωρίσει την ανάγκη για μεταρρυθμίσεις, θεωρεί ότι οι δανειστές θα μπορούσαν να προσφέρουν περισσότερα και βλέπει τις θυσίες που πρέπει να κάνει ως προσβολή. Αν σταθεί απαραίτητο, οι Έλληνες δεν θα διστάσουν να τινάξουν στον αέρα το ευρώ για να διατηρήσουν την ανεξαρτησία και αξιοπρέπειά τους. Έτσι, δεν πρόκειται για σύγκρουση με αμιγώς οικονομικό χαρακτήρα και, όταν ο Τσίπρας χαρακτήρισε παράλογες τις προτάσεις των δανειστών, το έκανε διότι από την πλευρά της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, όντως ήταν».

Guardian: «Είναι καιρός να σταματήσουμε να υποκρινόμαστε. Η Ελλάδα δεν θα πληρώσει ποτέ τα δάνεια από τη βοήθεια και οι δανειστές βρίσκονται ενώπιον δύο σεναρίων: Η Ελλάδα βγαίνει από το ευρώ και χρεοκοπεί, οι πιστωτές της δεν θα πληρωθούν και δαπανηρές κερδοσκοπικές κινήσεις θα αυξηθούν σε Πορτογαλία, Ισπανία  και Ιταλία με την Ελλάδα να καθίσταται πιο ασταθής, πολιτικά και οικονομικά. Η εναλλακτική είναι η παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ με τους πιστωτές να επιτρέπουν μια περαιτέρω διαγραφή του ελληνικού χρέους, σενάριο λιγότερο οδυνηρό».

Συνέντευξη της Διευθύντριας Σύνταξης του Economist στο Spiegel: «Είναι πολύ καλό το ότι η ΕΚΤ τυπώνει πολύ χρήμα, καθώς η Γερμανία, ενάντια σε κάθε οικονομική λογική, επιμένει στην πολιτική λιτότητας, π.χ. στην Ελλάδα».

Υπενθύμιση προς κάθε αστοιχείωτο ενδιαφερόμενο, και κυρίως προς τυφλούς παπαγάλους: Κανένα από τα παραπάνω ΜΜΕ δεν είναι αριστερό παιδιά, ε; Μην μπερδευτείτε, δηλαδή…

Πηγή

Ποινική δίωξη στο MEGA γιατί για χρόνια έκλεβε το ρολόι της ΔΕΗ

Έπειτα από πολλούς μήνες που η υπόθεση ρευματοκλοπής από το MEGA με το «πειραγμένο» ρολόι του έγινε γνωστή, κατόπιν σχετικής ερώτησης της βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Ραχήλ Μακρή τον περασμένο Ιούλιο, αλλά και των αποκαλυπτικών ρεπορτάζ από το koutipandoras.gr, ασκήθηκε ποινική δίωξη στο «Μεγάλο Κανάλι».

Συγκεκριμένα, όπως ενημέρωσε ο υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Νίκος Παρασκευόπουλος, απαντώντας σε ερώτηση που είχαν καταθέσει οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Στάθης Παναγούλης και Ραχήλ Μακρή, η αρμόδια Εισαγγελία άσκησε δίωξη για κλοπή ηλεκτρικού ρεύματος κατ’εξακολούθηση, μετά τη διαπίστωση ότι είχε παραβιαστεί η παροχή της Τηλέτυπος MEGA AE.

Όπως αναφέρεται στα στοιχεία που προσκόμμισε ο υπουργός μέσω εγγράφου στη Βουλή, το «πειραγμένο» ρολόι του MEGA έγραφε μικρότερη κατανάλωση.

Σημειώνεται ότι την υπόθεση είχε «σηκώσει»πρώτο το koutipandoras.gr το οποίο και είχε αποκαλύψει το σχετικό έγγραφο του ΔΕΔΔΗΕ, σύμφωνα με το οποίο σε έλεγχο που έγινε στο πάρκο κεραιών στον Υμηττό, διαπιστώθηκε ότι η συγκεκριμένη παροχή είχε παραβιαστεί με αποτέλεσμα να μην καταγράφεται το σύνολο της καταναλισκόμενης ενέργειας αλλά ποσοστό αυτής.

Ο κ. Παρασκευόπουλος, στην απάντησή του προς τους βουλευτές, αναφέρει ότι η ρώτηση που είχε απευθύνει η Ραχήλ Μακρή στη Βουλή τον περασμένο Ιούλιο (διαβάστε σχετικά ΕΔΩ), διαβιβάστηκε στις 23.7. 2014 από τον Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών.

Σχηματίστηκε αυτεπαγγέλτως ποινική δικογραφία, η οποία χρεώθηκε σε Εισαγγελέα και την 10.10.2014 διαβιβάστηκε στο 2ο Πταισματοδίκη Αθηνών για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης.

Μετά το πέρας αυτής, η δικογραφία επεστράφη στην ως άνω Εισαγγελία και την 2.12.2014, αφού έλαβε ειδικό αριθμό, χρεώθηκε σε Εισαγγελέα ο οποίος άσκησε ποινική δίωξη, κατά ενός προσώπου για την αξιόποινη πράξη της κλοπής ηλεκτρικού ρεύματος κατ΄ εξακολούθηση και η εν λόγω υπόθεση διαβιβάστηκε την 16.2.2015 στο Τμήμα Κατηγορητηρίων προκειμένου να εισαχθεί στο ακροατήριο του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών.

Η ΔΕΗ και τα... προσωπικά δεδομένα

Σε απάντησή της μέσω του αρμόδιου υπουργείου Περιβάλλοντος η ΔΕΗ δήλωνε τότε αναρμόδια να απαντήσει επικαλούμενη προσωπικών δεδομένων.

Έχει ενδιαφέρον αυτό, καθώς και στην περίπτωση του μισού περίπου εκατομμυρίου ευρώ χρέους της ΝΔ προς της ΔΕΗ, αρχικώς είχε επικαλεστεί προσωπικά δεδομένα. Μόνο έπειτα από την πίεση των επαναλαμβανομένων ρεπορτάζ του HOTDOC και του koutipandoras.gr, παραδέχτηκε τελικά ότι η ΝΔ έχει οφειλές πολλών χιλιάδων ευρώ.

Η ΔΕΗ ανέφερε, χωρίς να απαντά συγκεκριμένα, ότι «μετά από ελέγχους που έκαναν συνεργεία του ΔΕΔΔΗΕ σε μετρητικές διατάξεις παρόχων που ηλεκτροδοτούν κεραίες στο πάρκο Υμηττού και τη διαπίστωση αυθαίρετης επέμβασης σε ορισμένες εξ αυτών, με αποτέλεσμα να μην καταγράφεται το σύνολο της καταναλισκόμενης ενέργειας, αλλά ποσοστό αυτής, οι υπηρεσίες της ΔΕΗ προέβησαν αμέσως στον υπολογισμό της απολεσθείσας αξίας και τις προβλεπόμενες ενέργειες για τη διεκδίκηση των οφειλομένων».

Διαβάστε αναλυτικά την υπόθεση και δείτε τα σχετικά έγγραφα κάνοντας κλικ ΕΔΩ

Πηγή

Ισοδύναμα!

γράφει ο Αλέξανδρος Raskolnick

Δεδομένο είναι ότι το ευρωπαϊκό διευθυντήριο που ηγεμονεύεται από τη Γερμανία, κινείται στη λογική των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, ενός κανόνα που κατά τεκμήριο παράγει νεοφιλελεύθερες πρακτικές, ιδιαίτερα όταν αυτές οι πολιτικές εφαρμόζονται σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, όπου η φοροδοτική βάση είναι μισερή και το κράτος  αναποτελεσματικό και σπάταλο.

Ένα άλλο δεδομένο είναι το οικονομικό-κοινωνικό μας γίγνεσθαι, το οποίο ορίζεται μέσα σε ένα περιβάλλον όπου η διαπλοκή των εξουσιών έχει γεννήσει την πολυνομία και την γραφειοκρατική παράλυση. Ένα περιβάλλον όπου η διαφθορά καλύπτεται με κωλυσιεργίες και νομοτεχνικά προσκόμματα, παρόλο που σήμερα βρίσκονται υπό διερεύνηση μερικές πολύκροτες υποθέσεις, υποπολλαπλάσιας, ασφαλώς, αξίας απ’ ό,τι δικαιολογεί ο βόρβορος της διακυβέρνησης εκείνων που στείλαμε στον αγύριστο τον περασμένο Γενάρη. 

Τούτων δοθέντων, ήταν συγκλονιστική και η προφανής απροθυμία της Τρόικας Εξωτερικού να υποχρεώσει την κυβέρνηση των απελθόντων ολετήρων να επικεντρωθεί στην οργάνωση των ελεγκτικών υπηρεσιών του κράτους και στον έλεγχο του αδικαιολόγητου πλουτισμού μιας καθόλου μικρής μερίδας πραιτοριανών, που προφανώς θα αποκάλυπτε η διασταύρωση φορολογικών δηλώσεων με τις κινήσεις των τραπεζικών λογαριασμών και των ηλεκτρονικά επεξεργασμένων τίτλων των διάσπαρτων και ακόμα χειρόγραφων υποθηκοφυλακείων της χώρας.

Έχει γίνει πλέον αντιληπτό στον καθέναν, ότι οι Τροϊκανοί σύνδικοι της ελληνικής πτώχευσης δεν επιθυμούσαν να βλάψουν τους κλητήρες τους. Άλλωστε, με τις δηλώσεις τους, δεν έκρυψαν ποτέ την προτίμησή τους στους απελθόντες υποτακτικούς τους και καθόλου δεν αρνούνται ότι τους νοσταλγούν! 

Αλλά το τι κάνουν αυτοί είναι δικό τους θέμα και το κύριο ζήτημα είναι τι κάνομε εμείς που από τη νεόκοπη κυβέρνηση περιμέναμε να προχωρήσει σε πραγματικές μεταρρυθμίσεις, αντί για να διαπραγματεύεται τόσους μήνες τις ανόητες πολιτικές του παρελθόντος: αν υπήρχε μια κοινή κόκκινη γραμμή στα μυαλά όλων όσων από εμάς, στις 25 του περασμένου Γενάρη, ψηφίσαμε τα κόμματα της σημερινής κυβέρνησης, αυτή ήταν η υπεσχημένη πρόθεση να αποκατασταθεί η κοινωνική δικαιοσύνη.

Για αρχή και σε αναμονή του περίφημου περιουσιολογίου, περιμέναμε τη διασταύρωση του «έσχες» όλων όσων βρίσκονται καταγεγραμμένοι στις διάφορες λίστες, γεγονός που θα αποκάλυπτε το αδικαιολόγητο «πόθεν» τους και που θα έκανε τους εκπρόσωπους της Τρόικας Εξωτερικού και Εσωτερικού να κοκκινίσουν από ντροπή, που τόσα χρόνια αποφάσιζαν και διέτασσαν να κλείνουν νοσοκομεία, να διαλύεται η δημόσια εκπαίδευση και να πεθαίνουν άνθρωποι, προκειμένου να εξοικονομούνται πόροι!

Όμως, αφού απαλλαχτήκαμε από τους ολετήρες, αντί για το αυτονόητο, μέχρι σήμερα έχουμε δει μόνον αδράνεια, πισωγυρίσματα και μια εξοντωτική φορολογική πολιτική στα ίχνη και τη λογική των απελθόντων αθλίων. Υπάρχει ένας προϋπολογισμός που πρέπει να εκτελεστεί, μας λένε -κι αυτό έως ένα σημείο είναι κατανοητό, ειδικά αν συνυπολογιστεί η πιστωτική ασφυξία και το εχθρικό κλίμα εκ μέρους των (συν)εταίρων μας.  Αλλά αυτές δεν είναι σοβαρές δικαιολογίες διότι το περίγραμμα και το κλίμα της διαπραγμάτευσης θα έπρεπε να είναι από λίγο έως πολύ, αναμενόμενα.

Με πολύ μεγάλη δυσαρέσκεια, παρατηρούμε ότι την ίδια ώρα που φορολογείται άγρια ο αγρότης  που επιμένει να παλεύει στο  χωράφι του για ταΐσει εμάς και να θρέψει συγχρόνως και την οικογένεια του ή τη ίδια στιγμή που συζητιέται το επίδομα αλληλεγγύης για τους χαμηλοσυνταξιούχους κι όταν το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης έχει πάει στις ελληνικές καλένδες, η κυβέρνηση νομοθετεί με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου για να απαλλάσσονται από καταλογισμούς, σεσημασμένοι και ευκατάστατοι φοροφυγάδες!

Εξίσου απαράδεκτος είναι κι ο άλλος ανέντιμος συμβιβασμός που βρίσκεται σε εξέλιξη και αν νομοθετηθεί θα δίνει συγχωροχάρτια στους σεσημασμένους φοροφυγάδες  -αλλά αυτά τα έχομε ξαναπεί. 

Αντί για να βάλουμε αυτά τα ζητήματα επί τάπητος, εμείς προτιμούμε να συντάσσουμε κείμενα διαμαρτυρίας κατά υπουργών που υπερασπίζονται το δικαίωμα στο κατούρημα –διότι με τέτοια φαιδρά ζητήματα ασχολείται η κυβέρνηση, η Βουλή και η κοινή γνώμη αυτές τις ώρες. 

Κοντολογίς, προσπαθούμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας από τους ίδιους μας τους εαυτούς και προτιμάμε να συζητούμε με παράλληλους μονολόγους, άλλοτε λεονταρίζοντας κι άλλοτε νιαουρίζοντας και -βρίζοντάς την και ικετεύοντάς την μαζί, την Φράου Καγκελάριο- να αερολογούμε για τις προϋποθέσεις κάτω από τις οποίες θα χρεωθούμε περισσότερα δανεικά.  

Αλλά πώς θα τα πάρομε αυτά τα δανεικά, χωρίς ισοδύναμα μέτρα? Και βέβαια τα περίφημα ισοδύναμα, δεν μπορούν να προέλθουν ούτε από το χαράτσι στο σπίτι του φτωχού ούτε από τον φόρο στα φάρμακα του αρρώστου. Τα μόνα ισοδύναμα που μπορούν να γίνουν αποδεκτά από την καθημαγμένη κοινωνία μας και την οικονομία μας, δεν μπορούν παρά να προέρχονται από  τους πόρους που κλεμμένοι ξεκαλοκαιριάζουν σε χρηματοκιβώτια της Ελβετίας ή κάνουν ηλιοθεραπεία στα νησιά Κέιμαν, όταν δεν έχουν γίνει πολυτελή ξενοδοχεία και τσιμεντώματα παρά θίν' αλός... 

Το κολάζ είναι από την OKTANA

Πηγή

Εκλογές και αξιοπρέπεια

γράφει ο Γιώργος Σταματόπουλος

Πολλοί βλέπουν την προσφυγή στις εκλογές σαν μια διαιώνιση, απλώς, του πολιτικού αδιεξόδου, δηλαδή δώρον άδωρον.

Μερικοί ισχυρίζονται ότι «η μόνη εφικτή λύση για τον Αλέξη Τσίπρα είναι μια τρίτη επιλογή, η λύση μιας κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας εδώ και τώρα, ίσως και με εξωκομματικούς υπουργούς, μετά από πρωτοβουλία του Προέδρου της Δημοκρατίας, ώστε να αντιτάξει ένα ενιαίο μέτωπο απέναντι στους δανειστές, γεγονός που θα πολλαπλασίαζε τη διαπραγματευτική ισχύ του [...] με κορμό βεβαίως τα ίδια τα κυβερνητικά κόμματα που διαθέτουν την πλειοψηφία, αλλά και με τη συμμετοχή του μεγαλύτερου μέρους των υπόλοιπων κοινωνικών δυνάμεων, είτε με τον ίδιο είτε με άλλον υπερκομματικό πρωθυπουργό» (Γιώργος Καραμπελιάς, περιοδικό «Αρδην» - εφημερίδα «Ρήξη»).

Ο αρθρογράφος παραθέτει δύο ιστορικά παραδείγματα: τη λύση Καποδίστρια που επέλεξαν οι αντιμαχόμενες ομάδες το 1826 ώστε να αποφευχθεί η επαπειλούμενη οριστική καταστροφή, και την έκκληση για συστράτευση πίσω από τον Μεταξά που απηύθυναν το ΚΚΕ και ο Ζαχαριάδης.

Σήμερα -λέει- Παυλόπουλος, Καραμανλής και Τσίπρας είναι κοντά σε μια τέτοια επιλογή ειδικά τώρα που έχουν απομακρυνθεί τα εμπόδια Βενιζέλου και Γ. Παπανδρέου (άρα -συμπεραίνει- θα χρειαστεί να φύγει κι ο Σαμαράς).

Δεν ξέρω πόσοι συμφωνούν μ’ αυτήν την πολιτική προσέγγιση-λύση· προσωπικώς τη θεωρώ καθαρά συστημική (ως γνωστόν το σύστημα παραμένει αλώβητο και κυριαρχικό). Βλέπω την κοινωνία να απουσιάζει παταγωδώς. Και πώς να ήταν αλλιώς όταν δεν συνθέτει θεσμό για το πολίτευμα, όταν το μόνο της όπλο είναι μια καθοδηγούμενη και χειραγωγούμενη ψήφος κάθε τόσο (όποτε δηλαδή καπνίσει στο πολιτικό σύστημα);

Ως υπόσταση υπάρχουν μόνο τα κοινωνικά κινήματα, πολλά αλλά σκόρπια και ασυντόνιστα· ασύντακτα! Ποιες, λοιπόν, είναι οι «υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες»; Μήπως οι συνδικαλιστές; Μήπως η Εκκλησία; Το πανεπιστήμιο; Οι εργάτες; Οι αγρότες; Οι φοιτητές; Μήπως οι συνταξιούχοι και οι άνεργοι;

Με την «πολιτική» συνείδηση που κουβαλάμε οι περισσότεροι δεν φαίνονται νέοι ορίζοντες, ταρακούνημα δηλαδή των δομών του συστήματος και ριζοσπαστικές, εικονοκλαστικές ματιές. Απουσιάζει η εναλλακτική πολιτική, πόσω μάλλον όταν απουσιάζει η δημοκρατική παιδεία των πολλών που συνεχίζουν να βασίζουν τις όποιες ελπίδες τους στα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα.

Στο μεταξύ, η ελίτ αδιαφορεί για όλα που γίνονται· ό,τι και να συμβεί τα κεφάλαιά της δεν κινδυνεύουν, διότι απλούστατα, ουδέποτε κινδύνευσαν εφ’ όσον οι εθνικοί εκπρόσωποι ουδέποτε με τη σειρά τους το καταπολέμησαν. Αρα; Πώς μπορούν οι εκλογές να περισώσουν την αξιοπρέπεια και την εθνική ανεξαρτησία;

Πηγή

Οι ολιγάρχες μας χαιρετούν

γράφει η Αγγελική Σπανού

Δύσκολα θα διαφωνήσει κανείς ότι στην καρδιά του ελληνικού προβλήματος βρίσκεται η φορολογική αδικία. Μεγάλες επαγγελματικές κατηγορίες, για δεκαετίες, είχαν πολύ υψηλά μαύρα εισοδήματα, ενώ η ελίτ της χώρας ήταν και παραμένει σε μεγάλο βαθμό ξένη για το δημόσιο ταμείο.

Το φορολογικό σύστημα έχει αλλάξει δεκάδες φορές, και στη διάρκεια της κρίσης, χωρίς αποτέλεσμα ως προς τον εντοπισμό του αδήλωτου πλούτου. Οι εταίροι μας συχνά αναφέρονταν οργισμένοι στους πλούσιους Ελληνες που δεν πληρώνουν φόρους, αλλά ποτέ δεν τέθηκε ένα τέτοιο προαπαιτούμενο για την εκταμίευση δόσης. Ισως γιατί, όπως είπε ο Τ. Πικετί, υπάρχει μεγάλη υποκρισία πίσω από όλα αυτά.

Οι γερμανικές και γαλλικές τράπεζες, ασφαλώς και το Λουξεμβούργο του Γιουνκέρ, με μεγάλη χαρά υποδέχονται τεράστιες ελληνικές καταθέσεις χωρίς να δίνουν στοιχεία στις ελληνικές φορολογικές αρχές. Η ΕΕ αναλαμβάνει συνεχώς πρωτοβουλίες αναζητώντας τα ίχνη του χρήματος που καταλήγουν σε φορολογικούς παραδείσους αλλά ποτέ δεν φτάνει κάπου πέρα από τις περιγραφές και τα ευχολόγια. Με άλλα λόγια, οι εταίροι μας έλεγαν ότι πρέπει να πληρώσουν οι “πάνω” αλλά δεν απέδειξαν ότι το εννοούν και οι κυβερνήσεις συνέχιζαν, ανενόχλητες, να πιέζουν τους “κάτω” για εξασφαλιστεί δημοσιονομική ισορροπία.

Το ξέρουν όλοι ότι δεν πρόκειται να υπάρξει υπέρβαση της ελληνικής κρίσης αν δεν αλλάξει δομικά το φορολογικό σύστημα ώστε να επιμεριστούν δικαιότερα τα βάρη και να αντλήσει το Δημόσιο έσοδα από αυτούς που έχουν να πληρώσουν. Και για να γίνει αυτή η αλλαγή χρειάζεται πρώτα απ όλα νομοθετική πρωτοβουλία. Υπάρχει δυνατότητα διασταύρωσης φορολογικών δηλώσεων και των καταθέσεων, ακόμη και των εμβασμάτων που έχουν φύγει στο εξωτερικό, ασφαλώς και της ακίνητης περιουσίας, αλλά δεν υπάρχει άμεσο αποτέλεσμα όταν/αν εντοπίζεται η ανακολουθία.

Ο μικροφειλέτης πάει το πρωί στην τράπεζα και διαπιστώνει έντρομος ότι του έχουν σηκώσει τα τελευταία του χρήματα για χρέη προς την εφορία. Αλλά ο εκατομμυριούχος, πόσο μάλλον ο δισεκατομμυριούχος, έχει πολύ χρόνο μπροστά του και μακρύ δικαστικό δρόμο να ακολουθήσει μέχρι να πληρώσει, αν εντοπιστεί ότι φοροδιέφυγε - που, συνήθως, δεν εντοπίζεται και δεν πληρώνει.

Οι εφοπλιστές που δεν φορολογούνται γιατί θα βγάλουν την ελληνική σημαία από το πλοίο, άλλοι που θα πάρουν το σκάφος από τη Βουλιαγμένη και θα το πάνε Σιγκαπούρη, επιχειρηματίες με χρεοκοπημένες εταιρείες και τεράστια προσωπική περιουσία (θαύμα!), μεγαλοϊδιοκτήτες ακινήτων που έχουν χαθεί στους δαιδάλους των off shore, οι θαμώνες στα πανάκριβα πάρτυ της Μυκόνου με φορολογική δήλωση απόρων και πόσοι άλλοι από αυτούς που “δεν πιάνονται”, όπως θα σας πει όποιος έχει ασχοληθεί με το θέμα μέσα από την ελληνική μέθοδο.

Δεν είναι δύσκολο και να το πιστέψεις, ότι αυτά δεν γίνονται, μισθωτοί, συνταξιούχοι άντε και κανένας ελεύθερος επαγγελματίας θα πληρώσει το μάρμαρο, οι υπόλοιποι έχουν τον τρόπο, θα βρουν την άκρη, δεν υπάρχουν μηχανισμοί ελέγχου, διαλύθηκε η υπηρεσία με τα μνημόνια, γενικά είναι μπερδεμένο.

Η πρόταση των πιστωτών είναι αποκαλυπτική για τις προθέσεις τους: Προφανώς δεν υπάρχει καμία έγνια για το πώς θα αμβλυνθούν οι εκρηκτικές ανισότητες και πώς θα αποκατασταθούν εξωφρενικές αδικίες. Στρέφουν την πίεση σε εκείνους που είναι ήδη εξουθενωμένοι από τις οικονομικές υποχρεώσεις και που δεν έχουν αντοχές. Σύμφωνα με πληροφορίες, απέρριψαν τις προτάσεις της ελληνικής πλευράς για έσοδα από την πάταξη των λαθρεμπορίων κοκ ως ανεδαφικές, δηλαδή δεν πιστεύουν ότι θα συμβεί έτσι και, μέχρι να το πιστέψουν, ασχολούνται με την αύξηση της συμμετοχής του ασφαλισμένου στο φάρμακο.

Η κυβέρνηση υποσχέθηκε σύγκρουση με την ολιγαρχία και αυτό είναι κάτι που, αρχικά, ακούστηκε (έτσι προβλήθηκε τουλάχιστον) με ικανοποίηση από το Βερολίνο, την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες. Ακόμη είναι νωρίς για τελικά συμπεράσματα, αλλά είναι αργά για μεγάλες προσδοκίες. 

Πηγή

«Σκληρά μέτρα ή χρεοκοπία» το δίλημμα στο ραντεβού Τσίπρα – Μέρκελ – Ολάντ

Με το καθαρό δίλημμα «σκληρά μέτρα ή χρεοκοπία» και με το περίστροφο του Grexit στο τραπέζι καλείται σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας, στις Βρυξέλλες, να πει το μεγάλο «ναι» ή το μεγάλο «όχι» στη συμφωνία με τους πιστωτές.

Η συνάντηση που ίσως κρίνει και τα πάντα, το ραντεβού του έλληνα πρωθυπουργού με την Ανγκελα Μέρκελ και τον Φρανσουά Ολάντ, θα γίνει σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες απόψε το βράδυ μετά το δείπνο της ευρωπαϊκής συνόδου κορυφής. Είναι μια συνάντηση στην οποία η μεν ελληνική πλευρά προσέρχεται με ψυχραιμία αλλά και με πλήρη επίγνωση της ρώσικης ρουλέτας που παίζουν ανοιχτά πια οι σκληρές φράξιες των δανειστών, οι δε ευρωπαίοι ηγέτες επιχειρούν να την παρουσιάσουν ως την «τελευταία παραχώρηση» στην πολιτική διαπραγμάτευση κορυφής.

Η συζήτηση, ανεξαρτήτως των έντεχνων και σκόπιμων διαρροών που έπεσαν και πάλι κατά ριπάς το τελευταίο 24ωρο, θα εστιάσει στη νέα βελτιωμένη ελληνική αντιπρόταση που έχουν από το βράδυ της Δευτέρας στα χέρια τους οι «θεσμοί». Οι υπαναχωρήσεις της Αθήνας στα θέματα του ΦΠΑ και των πλεονασμάτων δείχνουν να κλείνουν σημαντικά μέτωπα, ωστόσο «αγκάθι» παραμένει το ασφαλιστικό και μείζον, κομβικό διακύβευμα το ζήτημα του χρέους. «Συμφωνία που δεν θα περιλαμβάνει λύση για το χρέος δεν πρόκειται να υπάρξει», επέμεναν χθες το βράδυ κυβερνητικές πηγές – με το ίδιος σθένος, ωστόσο, επέμενε και η πλευρά των δανειστών, και δη η γερμανική «συνιστώσα», ότι θέμα χρέους δεν μπαίνει σ΄αυτή τη φάση στην ατζέντα.

Το εν λόγω μήνυμα, δε, αποστέλεται ηχηρά στην Αθήνα μ’ ένα νέο κρεσέντο δραματοποίησης τις τελευταίες 12 ώρες, μέσα από τα γνωστά κανάλια διαρροών: «Η νέα ελληνική πρόταση δεν είναι επαρκής κι αποδεκτή» επέμεινε αργά το βράδυ το Reuters κόντρα στην επίσημη θέση της Κομισιόν, «η Αθήνα προσποιείται πως διαπραγματεύεται, οι πιστωτές δεν εντυπωσιάστηκαν από τη νέα πρόταση», μετέδωσε το Bloomberg, ενώ ο Πήτερ Σπίγκελ έγραψε στους Financial Times πως «υπάρχει αλλαγή κλίματος επί τα χείρω για την Ελλάδα». Επικαλούμενος, δε, αξιωματούχους που συμμετείχαν χθες στην ενημέρωση των 29 επιτρόπων στο Στρασβούργο, ο Σπίγκελ υποστήριξε ότι και ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ ξέσπασε πλέον εναντίον της ελληνικής κυβέρνησης, λέγοντας ότι η Αθήνα «έχασε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή».

Ο πρόεδρος της Κομισιόν, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρκατορείο, φέρεται επίσης να δήλωσε πως «θα ήταν χάσιμο χρόνου» να συναντηθεί σήμερα με τον Αλέξη Τσίπρα, ενώ την ίδια ώρα ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, σε συνάντηση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των Χριστιανοδημοκρατών (CDU) καλούσε τους βουλευτές «να μην τρελαίνονται» με τις πληροφορίες που έρχονται συνεχώς από την Αθήνα υποστηρίζοντας ότι «δεν υπάρχει κάτι καινούργιο».

Η ομοβροντία αυτή έγινε δεκτή περίπου ως... αναμενόμενη από την κυβέρνηση, αν και στο Μαξίμου υπήρξε εμφανής ενόχληση κυρίως για τα ανεπίσημα μηνύματα οργής του, μέχρι πρότινος «φίλου», Ζαν Κλοντ Γιούνκερ. «Ζητάμε γραπτή και σαφή απάντηση από την Κομισιόν», ήταν το χαρακτηριστικό post στο Facebook από τον υπουργό Επικρατείας Νίκο Παππά, με την προσθήκη: «Με διαρροές δεν ανοίγουμε διάλογο».

Άλλα κυβερνητικά στελέχη επεσήμαναν ότι η πίεση και οι πολιτικές σκοπιμότητες είναι, ως έναν βαθμό κατανοητές, αλλά η ελληνική πλευρά έχει δείξει πια, με απολύτως ουσιαστικό και έμπρακτο τρόπο, ότι επιθυμεί τη συμφωνία: «Η ελληνική κυβέρνηση κάλυψε τη μισή απόσταση στο θέμα των πρωτογενών πλεονασμάτων. Περιμένουμε από τους θεσμούς να καλύψουν την άλλη μισή απόσταση» ανέφεραν το βράδυ κυβερνητικές πηγές.

Έδαφος για συμφωνία, άλλωστε, έδειξε να καλλιεργεί και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας με την παρέμβασή του στην Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, ζητώντας ευθέως από «το κόμμα να στηρίξει την προσπάθεια της κυβέρνησης». Το μήνυμά του είχε αποδέκτες τόσο εντός, όσο και εκτός συνόρων, η απήχησή του όμως δεν μπορεί να μετρηθεί πριν τουλάχιστον από την αποψινή νύχτα. Και πριν αποδειχθεί, εμπράκτως πια, πόσο αληθινή και ισχυρή είναι η βούληση της Μέρκελ να παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ. Με επώδυνες παραχωρήσεις μεν, αλλά άνευ πολιτικής και κοινωνικής ταπείνωσης...

Πηγή

Βαρέθηκα…

Γράφει ο Μητρόπουλος Παναγιώτης – Κοινωνιολόγος

Βαρέθηκα να ξυπνάω το πρωί με το μυαλό μου γεμάτο σκέψεις, σκέψεις που δεν τις κάλεσε κανείς, μα θρονιάστηκαν για τα καλά.

Βαρέθηκα να κοιτάω στον καθρέφτη και να μη βλέπω πια εκείνο το παιδί, γιατί ξέρω πολύ καλά, ότι είναι εκεί μέσα, κρυμμένο πίσω από όλα αυτά που μου φορέσανε.

Βαρέθηκα τους ανθρώπους με τα ψεύτικα χαμόγελα και τις κάλπικες αγκαλιές, άνθρωποι φοβισμένοι που δεν τολμούν να δεχτούν τον εαυτό τους.

Βαρέθηκα την υποκρισία, τα ψέμματα και τους δήθεν, όσους παριστάνουν κάτι άλλο από αυτό που είναι και ξεχνούν.

Βαρέθηκα όσους κρύβουν τα ελαττώματά τους και πιστεύουν πως είναι κάτι καλύτερο και πιο δυνατό από τον διπλανό τους.

Βαρέθηκα όσους νομίζουν ότι μπορούν να εξουσιάζουν ανθρώπους και καταστάσεις με το έτσι θέλω.

Βαρέθηκα και τους πολιτικούς που σαν γουρούνια κυλιούνται οικειοθελώς στη λάσπη, που μολύνουν χώρες ολόκληρες με ψεύτικες υποσχέσεις και πουλάνε τη σάπια τους εικόνα μιλώντας για αξίες όπως ο σεβασμός και η κατανόηση.

Βαρέθηκα που ακόμη επικαλείται τη Δημοκρατία, ένας δυτικός πολιτισμός που για να χτιστεί, πάτησε πάνω σε ό,τι εκείνη πρεσβεύει.

Βαρέθηκα και τους «ανυποψίαστους» που τρώνε τη μασημένη τροφή για καινούρια, αυτούς που σαν άβουλα όντα βλέπουν τη ζωή τους να φτιάχνεται από άλλους.

Βαρέθηκα τα άδεια βλέμματα και τις κενές ματιές, που πονάνε πιο πολύ και από το χειρότερο πόνο. Και πονάνε γιατί δεν ξέρεις πώς γιατρεύονται, απλά σε κυριεύουν.

Βαρέθηκα τους ανθρώπους που δεν εκτιμούν όσα έχουν και ψάχνουν συνεχώς να αποκτήσουν κάτι που δεν θα εκτιμήσουν ποτέ.

Βαρέθηκα τα σκυθρωπά πρόσωπα στο δρόμο, που σαν ζόμπι παραδομένα στη μαύρη τους μοίρα, απλά διεκπεραιώνουν την κάθε μέρα.

Βαρέθηκα που μας μαθαίνουν πως η ζωή είναι μόνο αγώνας και ζόρι, που όταν νιώθουμε ευτυχία νιώθουμε μαζί και φόβο.

Βαρέθηκα την αγένεια, τα ψυχρά λόγια και αυτούς που νομίζουν ότι για να μιλήσεις αρκεί απλά να ανοίξεις το στόμα σου.

Βαρέθηκα τις σχέσεις στις οποίες όλα θεωρούνται δεδομένα και κανένας δεν παλεύει πια για τίποτα.

Και τέλος, βαρέθηκα και μένα, γιατί πολλά από αυτά τα κάνω κι εγώ, κι ας το μετανιώνω μετά.

Γιατί είμαι κι εγώ ένα γρανάζι και δεν κάνω τίποτα για να το αλλάξω.

Πηγή