Τις εκλογές δεν τις κέρδισε ο Τραμπ, αλλά τις έχασε η Xίλαρυ..!

γράφει η Φιλοθέη Βαρσαμη

Ανήκω σε αυτούς που πιστεύουν οτι δεν κέρδισε τις εκλογές ο Τραμπ, αλλά τις έχασε η Xίλαρυ. Δεν πιστεύω στο vertigo των αμερικανών ψηφοφόρων που μέσα σε τέσσερα χρόνια ευδόκιμης εν πολλοίς (με αστερίσκους) θητείας του Ομπάμα, μετακινήθηκαν μαζικά από το προοδευτικό πρόσημο, στον άξεστο σαλντιμπάγκο, λαικοδεξιό, ξενοφοβικό, Tραμπ. Ούτε πιστεύω ότι έπεσε ξαφνικά το πνευματικό επίπεδο των αμερικανών, ούτε ότι αυξήθηκαν οι χοντροκομμένοι αγελαδιάρηδες επαρχιώτες, ούτε ότι ο μέσος αμερικανός αποφάσισε ξαφνικά να αυτοκτονήσει ή να εξευτελίσει την πατρίδα του.

Πιστεύω στην αντιδραστική ψήφο και πιστεύω -εντελώς αιρετικά για γράφουσα στο ελληνικό Facebook- οτι υπάρχει αιτιολόγηση και λογική ακόμα και στην ψήφο που δεν θα ήταν η ψήφος μου. Η επιβολή της βαθιά διεφθαρμένης, εμφανώς άρρωστης και σε ποσοστό 70% αντιπαθούς στους δημοκρατικούς Xίλαρυ, ως ανθυποψήφιας του απεχθούς Tραμπ, από μέρος των αμερικανών ψηφοφόρων αντιμετωπίστηκε όχι μονο ως εκβιασμός της ψήφου τους προς την αναγκαστική κατεύθυνση του λιγότερο κακού, αλλά και ως προσβολή. Ταυτόχρονα, μεταναστευτικό, ανεργία, τρομοκρατία μούδιασαν τα άλλοτε πιο άνετα προοδευτικά αντανακλαστικά, τα οποία, ούτως ή άλλως, δεν βρήκαν και τίποτα το συγκινητικό/ ρηξικέλευθο/ άξιο αιματηρών μαχών στην ατζέντα της Xίλαρυ (αντίθετα προς την ατζέντα του ομπάμα πχ, ανεξάρτητα αν την τήρησε σε ικανοποιητικό βαθμό ή όχι).

Σε όλη την προεκλογική περίοδο η Xίλαρυ έτρεχε να μαζεύει τις μπάλες απο διαρκώς ανανεούμενα σκάνδαλα που προστίθεντο στις παλιές της αμαρτίες: τα απόρρητα mails απο τον προσωπικό της server που έθεταν σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια. Η υποτίθεται ουδέτερη πρόεδρος των δημοκρατικών (εξαναγκάστηκε σε παραίτηση) που αποδείχτηκε ότι ευνοούσε τη χίλαρυ και τρικλοπόδιαζε τον Sάντερς. Τα mails με τα οποία κατά σφοδρή παραβίαση του fair play, της γνωστοποιούνταν οι ερωτήσεις που θα της υποβάλλονταν στο debate με τον τραμπ. Και όλα αυτά σωρευτικά με τη στάση της στις περιπτώσεις των επεμβάσεων σε Ιράκ και Λιβύη (plus οι επεμβάσεις του συζύγου της με τις οποίες ποτέ δε διαφώνησε), αλλά και με τη στάση της απέναντι στις συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου, κυρίως nafta και tpp που, κατά την άποψη θιγόμενων πολιτών των εργατικών και αποβιομηχανοποιημένων πλέον πολιτειών (που στο χάρτη σήμερα τις βλέπετε κατακόκκινες και κατατραμπικές) ευθύνονται για την ανεργία και την υποβάθμιση του βιοτικού τους επιπέδου. Κερασάκι στην τούρτα οι διαπλοκές του ιδρύματος Κλίντον με τη Wall Street, οι ομιλίες της χίλαρυ για τη goldman sacks αντι 225.000,00$ που διέρρευσαν από τα wiki leaks και η γενική εν πάση περιπτώσει αίσθηση ότι η Κλίντον είναι ένα συντηρητικό διαπλεκόμενο γεράκι του πολέμου, μία ακόμα εκπρόσωπος του προτεσταντικού καπιταλισμού των αγορών, η οποία θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντα των ελίτ που με πάθος την στήριξαν και όχι του μέσου πολίτη (κυρίως της μεσαίας τάξης) στην ψήφο του οποίου βασιζόταν η εκλογή της.

Απέναντι σε όλα αυτά, ο Τραμπ είχε μία βρωμερή και τρισάθλια προσωπική παρουσία πλην όμως καθαρό σε γενικές γραμμές πολιτικό μητρώο, απλές λαϊκίστικες απαντήσεις σε ζητήματα που η Χίλαρυ είτε δεν διέθετε απαντήσεις, είτε δεν θεωρούσε ζητήματα, ατζέντα για την ανεργία και κεντρικό σύνθημα το "make America great again" που, νομίζω, στη χώρα της οπλοκατοχής, της θανατικής ποινής, του μετατραυματικού σοκ απο την οικονομική κρίση του 08, της ανεργίας και της απολεσθείσης πλανηταρχίας, ήταν ένα σύνθημα που μπορούσε να ακουμπήσει αντανακλαστικά πολιτών κινούμενων σε μια τεράστια κλίμακα που ξεκινούσε από την αντιδραστικότητα και έφτανε στον ακραίο εθνικοσυντηρητισμό.

Κατηγορήθηκε για σεξισμό, αλλά σκασίλα του. Για χυδαιότητα, αλλά σκασίλα του. Για ψεκασμένες θεωρίες συνωμοσίας που διέδιδε, αλλά σκασίλα του. Απέναντι στους Κλίντονς των σεξουαλικών σκανδάλων, των αδίστακτων πρακτικών και των υπεσχημένων απαντήσεων σχετικά με τους εξωγήινους, δε φαινόταν τραγικά χειρότερος. Και εξελέγη, μολονότι με ένα στόμα μια φωνή media, opinion makers, celebrities, διανοούμενοι, πολιτικοί αντίπαλοι της Κλίντον, λαοφιλείς εν ενέργεια πολιτικοί, πολιτικοί σύμμαχοι του Τραμπ, δήλωναν ότι θα στηρίξουν τη δημοσκοπικά προπορευόμενη χίλαρυ.

Δεν ξέρω αν ήταν στους στόχους των ψηφοφόρων του Τραμπ, πάντως η ήττα της Χίλαρυ έστειλε για μία ακόμα φορά ένα μήνυμα στις ελίτ που κυβερνούν και προκαλούν: ότι δεν ελέγχουν τους λαούς στις σπάνιες περιπτώσεις που τους επιτρέπεται να εκφραστούν και ας ελέγχουν (οι ελίτ) τους πόρους, τα media, τους μηχανισμούς που, παλιότερα, αρκούσαν για να κερδίζονται εκλογές. Εδώ και χρόνια, πίσω από τις κουρτίνες και από τις πλάτες των λαών, λαμβάνονται αποφάσεις εν αγνοία τους ή και σε βάρος τους, που βρωμάν βυζαντινισμό, καμαρίλα και λομπιστική εξυπηρέτηση μεγαλοσυμφέροντων. Οι αποφάσεις αυτές εφαρμόζονται προκλητικά, εκβιαστικά, αναιτιολόγητα δημιουργώντας ένα ρήγμα στο corpus και στο animus των λαών και των κυβερνήσεών τους, μια φανερή δυσαρμονία συμφερόντων που κάνει τον κόσμο μέσα στο παραβάν να ψηφίζει σε λογική "πάτα το κιμ".

Αν οι ελίτ που συνιστούν το *σύστημα* δεν σεβαστούν την τήρηση των προσχημάτων, έστω, αν δεν αφουγκραστούν την αγανάκτηση των λαών τους, αν δεν ασχοληθούν με το να θυμίζουν στους λαούς ότι τα αγαθά που ακόμα και σήμερα απολαμβάνουν είναι καρποί ενός συστήματος βασισμένου στη δημοκρατία και την ελευθερία, αν δεν προστατεύσουν έμπρακτα την αληθινή δημοκρατία και την πραγματική ελευθερία, αν δε λάβουν υπ όψιν οτι στην εποχή του Ίντερνετ και των social media οι καταρρέουσες αυτοκρατορίες των συστημικών μήντια δεν ανεβοκατεβάζουν πια κυβερνήσεις, αν δεν ελέγξουν τα αναγορευθέντα σε πυλώνες εθνικής οικονομίας διεφθαρμένα και ανεξέλεγκτα τραπεζικά συστήματα και παρασυστήματα, αν δεν αποφασίσουν να κάνουν κάτι για τους πολλούς που δεν έχουν να χάσουν τίποτα ή εχουν να χάσουν ελάχιστα ακόμα και αν εκλεγεί ένας γραφικός τρελάρας, τότε, το brexit και ο Τραμπ θα είναι οι πρώτοι στο χορό σε έναν πλανήτη που θα τραγουδάει με τις αποφάσεις του "ζήτω και της τρέλας μας ζήτω μας και μας".

ΥΓ. Σαν σημερα το '89 η ανθρωπότητα συγκινημένη παρακολουθούσε το τείχος του Βερολίνου να γκρεμίζεται και ετοιμαζόταν για μια νέα εποχή αλλαγών, κατευνασμένων πολιτικών παθών, ελευθερίας. Σήμερα οι αμερικανοί εξέλεξαν, μετά τον Ομπάμα, για πρόεδρο έναν τύπο που τους έταξε *υπέροχο*, οικονομικό, ανθρωποδιωχτικό και αποτελεσματικότατο τείχος στα σύνορά τους με το Μεξικό. Είμαστε στη φάση που η ρόδα γυρίζοντας προς τα πίσω μας πατάει και μας λιώνει αλλά, επειδη οι ιστορικοί κύκλοι εναλλάσσονται και επειδή κάθε ανάσταση απαιτεί τον γολγοθά της, εύχομαι, σε περίπτωση που ο Τραμπ υλοποιήσει την υπόσχεσή του και στήσει τον φράχτη του, με ένα *άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά* να ναι Γυναίκα, Άξια, Έντιμη και Έγχρωμη η επόμενη αμερικανίδα πρόεδρος που θα εκλέξει ο αμερικανικός λαός και θα γκρεμίσει το αίσχος του.

Ασφαλιστικός κίνδυνος για χιλιάδες οδηγούς ΙΧ

Xιλιάδες συνεπείς οδηγοί κινδυνεύουν να χάσουν τις αποζημιώσεις που δικαιούνται. Τον κώδωνα του κινδύνου κρούουν οι ασφαλιστικές στο Υπουργείο Οικονομικών, που είχε υποσχεθεί νομοθετική παρέμβαση από... τον περασμένο Ιανουάριο.

Ασφαλιστικός κίνδυνος για χιλιάδες οδηγούς ΙΧ - Απειλείται με «κραχ» το Επικουρικό

Όταν η κυβέρνηση είχε ψηφίσει τον περασμένο Ιανουάριο το νόμο για την υιοθέτηση του Solvency II στην εγχώρια ασφαλιστική αγορά, «πέρασε» παράλληλα και ορισμένες διατάξεις που επηρέαζαν αρνητικά το -ήδη οικονομικά ετοιμόρροπο- Επικουρικό Κεφάλαιο του κλάδου αυτοκινήτων. 

Χαρακτηριστικά είναι τα όσα είχε υποστηρίξει αμέσως μετά την ψήφιση του σχετικού νομοσχεδίου ο τότε πρόεδρος του Επικουρικού κεφαλαίου Δημήτρης Ζορμπάς: «Λάβαμε από τον υπουργό (Ευκλείδη Τσακαλώτο) τη δήλωση ότι θα ασχοληθεί και θα ρυθμίσει τα θέματα του Επικουρικού με ιδιαίτερο νομοσχέδιο. Μέχρι τότε, αν έχουμε ανάκληση άδειας ασφαλιστικής εταιρείας, ο εκκαθαριστής παίρνει την περιουσία και το Επικουρικό την υποχρέωση να πληρώσει! Έτσι ψήφισαν. Ας ελπίσουμε ο υπουργός να είναι πιο γρήγορος με τον νέο νόμο από τυχόν ανάκληση κάποιας άδειας».

Παρά λοιπόν το γεγονός ότι οι παράγοντες του ασφαλιστικού κλάδου είχαν εκπέμψει έγκαιρα σήμα SOS για το Επικουρικό Κεφάλαιο και παρά τη δέσμευση του υπουργού Οικονομικών, μέχρι σήμερα σχετική νομοθετική παρέμβαση δεν έχει υπάρξει. Και επί του παρόντος ακούγονται υποσχέσεις περί επικείμενης σύστασης επιτροπής που θα... μελετήσει το θέμα.

Τι σημαίνει αυτό; Πως αν δεν συμβεί αυτό που... ήλπιζε ο κ. Ζορμπάς, χιλιάδες οδηγοί οι οποίοι θα έχουν την ατυχία να τρακάρουν με αυτοκίνητο ασφαλιστικής εταιρείας που «κλείνει», θα κληθούν ουσιαστικά να πληρώσουν οι ίδιοι το σύνολο της ζημιάς! Κι ας μην έφταιγαν για το ατύχημα! Και ας είχαν οι ίδιοι επιλέξει να ασφαλιστούν σε μια υγιή ασφαλιστική εταιρεία!

Η ουσία είναι πως στα ήδη -έντονα από το παρελθόν- προβληματικά οικονομικά στοιχεία του Επικουρικού Κεφαλαίου (οι δικαιούχοι περιμένουν χρόνια προκειμένου να αποζημιωθούν), η κυβέρνηση πρόσθεσε στις αρχές του έτους ένα ακόμη βάρος και μάλιστα πολύ μεγάλο.

Συγκεκριμένα, ενώ σήμερα το Επικουρικό Κεφάλαιο φαίνεται να φέρει την υποχρέωση να αποζημιώνει τους δικαιούχους από τροχαίο ατύχημα, δεν έχει πλέον καμία ανάμειξη στη διοίκηση και διαχείριση της περιουσίας της εκάστοτε υπό εκκαθάριση ασφαλιστικής επιχείρησης.

Το πρόβλημα καθίσταται ακόμη πιο «καυτό», αν αναλογιστεί κάποιος πως από την 1η Ιανουαρίου του 2016 έχει ξεκινήσει η υιοθέτηση ενός πολύ πιο αυστηρού εποπτικού πλαισίου (Solvency II), που ενδέχεται να οδηγήσει εκτός αγοράς κάποια ή και κάποιες από τις δραστηριοποιούμενες ασφαλιστικές εταιρείες στους γενικούς κλάδους.

Οι προκλήσεις ωστόσο του Επικουρικού Κεφαλαίου δεν είναι μόνο θεωρητικές αλλά υπαρκτές. Για παράδειγμα, θέμα χρόνου εκτιμάται πως είναι το Επικουρικό να δεχτεί αιτήματα αποζημιώσεων από τους οδηγούς που ενεπλάκησαν σε ατύχημα με πελάτες της International Life ΑΕΓΑ και δεν προχώρησαν σε φιλικό διακανονισμό.

Πονοκέφαλο αποτελεί επίσης για το Επικουρικό και η υπόθεση της Enterprise Hellas, που λειτουργούσε στη χώρα μας με τη μορφή ΕΠΥ (εταιρεία Ελεύθερης Παροχής Υπηρεσιών). Σύμφωνα με τον κανονισμό, οι δικαιούχοι θα πρέπει να απευθυνθούν για να λάβουν τις αποζημιώσεις τους από το ελληνικό Επικουρικό Κεφάλαιο, το οποίο στη συνέχεια θα απαιτήσει τα χρήματα αυτά από το αντίστοιχο του Ηνωμένου Βασιλείου. Ωστόσο το Επικουρικό του Ηνωμένου Βασιλείου αρνείται ως υποχρέωσή του να αποζημιώσει για ασφαλιστικές δραστηριότητες του Γιβραλτάρ (εκεί ήταν η έδρα της Enterprise), οπότε η Ελλάδα, η Γαλλία και άλλες χώρες έχουν ξεκινήσει συζητήσεις προκειμένου να πείσουν το «βρετανικό Επικουρικό» να ανταποκριθεί θετικά.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, το σενάριο επιβάρυνσης του ελληνικού Επικουρικού από την υπόθεση της Enterprise είναι υπαρκτό.

Οι τρέχουσες υποχρεώσεις Επικουρικού Κεφαλαίου υπολογίζονται γύρω στα 500 εκατ. ευρώ, που «καλύπτονται» είτε από την ακούσια συνεισφορά των συνεπών ασφαλιστικών επιχειρήσεων (στις περιπτώσεις φιλικού διακανονισμού), είτε μέσα από μεγάλες καθυστερήσεις στις καταβολές των αποζημιώσεων (σήμερα δίδονται ημερομηνίες για το 2018).

Τι λοιπόν ζητούν σήμερα οι ασφαλιστικές εταιρείες από την κυβέρνηση; Σύμφωνα με πληροφορίες, δύο είναι τα βασικότερα αιτήματα:

Πρώτον, για τους δικαιούχους που θα προκύψουν από τις νέες περιπτώσεις ασφαλιστικών εταιρειών, ο εκκαθαριστής των εταιρειών να αναλαμβάνει και την υποχρέωση αποζημίωσης των οδηγών, γιατί ο εκκαθαριστής είναι αυτός που καρπώνεται και τα αποθεματικά των εταιρειών και

δεύτερον, σε ό,τι αφορά στις παλαιότερες υποθέσεις ασφαλιστικών εταιρειών που έκλεισαν, την τροποποίηση του υπάρχοντος θεσμικού πλαισίου, έτσι ώστε να είναι ευκολότερη η πώληση περιουσιακών στοιχείων των εταιρειών (π.χ. ακίνητα) και έτσι να ενισχυθεί η ρευστότητα του Επικουρικού Κεφαλαίου.

Στέφανος Κοτζαμάνης

Επτά πολιτικές Τραμπ που θα φέρουν τα πάνω κάτω

Πολιτικές του Ομπάμα θα αντιστραφούν, εμπορικές επαναδιαπραγματεύσεις θα ξεκινήσουν, η συμφωνία του Παρισιού θα «ακυρωθεί», οι παράνομοι μετανάστες θα απελαθούν και ο Ρώσος πρόεδρος θα γίνει ξαφνικά σύμμαχος. Αυτές ήταν οι προεκλογικές δεσμεύσεις του κ. Τραμπ.

Επτά πολιτικές Τραμπ που θα φέρουν τα πάνω κάτω

Μια προεδρία Τραμπ θα μπορούσε να «βουλιάξει» κάποια από τα επιτεύγματα του Μπαράκ Ομπάμα, περιλαμβανομένου του προγράμματος ιατρικής φροντίδας Obamacare, της πολιτικής για την κλιματική αλλαγή και τη συμφωνία με το Ιράν για τα πυρηνικά.

Οι ελπίδες των Δημοκρατικών για αναδιαμόρφωση του Ανώτατου Δικαστηρίου για μια ολόκληρη γενιά θα διαλύονταν, ένα εμφανώς πιο συντηρητικό δικαστήριο είναι τώρα πιθανό. Η εξωτερική πολιτική θα μπορούσε επίσης να υποστεί μια δραματική μεταστροφή.

Πολλοί αναλυτές εφιστούν την προσοχή στο ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ των προεκλογικών υποσχέσεων και της επίσημης πολιτικής -οι επαναδιαπραγματεύσεις επάνω στο εμπόριο κάποιες φορές αποδεικνύονται λιγότερο ουσιώδεις απ' ό,τι λέγεται. Δεσμεύσεις σε θέματα εξωτερικής πολιτικής όπως η μετακίνηση της αμερικανικής πρεσβείας στο Ισραήλ, στην Ιερουσαλήμ, κάποιες φορές αφήνονται στην άκρη.

Ωστόσο, ακολουθούν επτά τρόποι με τους οποίους η ζωή θα μπορούσε να αλλάξει υπό την προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ.

1. Εμπόριο

Ο κ. Τραμπ έχει αντιτεθεί στην προτεινόμενη συμφωνία TPP και έχει κάνει έκκληση για ριζικές αλλαγές στη συμφωνία NAFTA με το Μεξικό και τον Καναδά. Τέτοιου είδους πολιτικές φαίνεται να έχουν αυξήσει την ελκυστικότητά του στις μεσοδυτικές πολιτείες, με τεράστιες συνέπειες για το τελικό αποτέλεσμα των εκλογών. Έχει επίσης απειλήσει να επιβάλει τιμωρητικούς δασμούς 45% σε αγαθά από την Κίνα, τροφοδοτώντας τους φόβους για εμπορικό πόλεμο.

2. Εξωτερική Πολιτική

Ο κ. Τραμπ έχει δηλώσει ότι η συμφωνία του Ομπάμα με το Ιράν, η οποία αποσκοπεί στο να εμποδίσει το Ισλαμικό Κράτος να αποκτήσει πυρηνικά όπλα, θα διαλυθεί, ή τουλάχιστον θα αναδιαρθρωθεί. Ενώ ο Ομπάμα ξεκίνησε τη θητεία του εκθέτοντας έναν κόσμο χωρίς πυρηνικά όπλα, ο Τραμπ έχει αναφέρει ότι θα ήταν ανοικτός στο να δημιουργήσουν πυρηνικό οπλοστάσιο τόσο η Ιαπωνία, όσο και η Νότια Κορέα. Έχει επίσης αμφισβητήσει τις συμβατικές δεσμεύσεις των Ηνωμένων Πολιτειών προς τους συμμάχους του ΝΑΤΟ που δεν καλύπτουν οι ίδιοι τα έξοδά τους, υπονοώντας μια πολύ πιο στενή σχέση με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν.

3. Ιατρική Φροντίδα

Ο κ. Τραμπ έχει συμφωνήσει με την υπόσχεση των Ρεπουμπλικανών ώστε οι μεταρρυθμίσεις-σήμα κατατεθέν του κ. Ομπάμα, Obamacare, να «εγκαταλειφθούν και να αντικατασταθούν». Δεν έχει σκιαγραφήσει μια ολοκληρωτική εναλλακτική, αλλά υποστηρίζει ότι θα ενθαρρύνει τον ανταγωνισμό μεταξύ των αγορών σε διαφορετικές πολιτείες.

4. Φορολογική Πολιτική

Ο κ. Τραμπ έχει υποσχεθεί να κάνει τη μεγαλύτερη «φορολογική επανάσταση» από τον Ρόναλντ Ρέιγκαν, δεσμευόμενος να μειώσει τους φόρους σε όλες τις κατηγορίες. Ισχυρίζεται ότι καμία αμερικανική επιχείρηση δεν θα πληρώσει άνω του 15% των κερδών της σε φόρους, έναντι του τρέχοντος μέγιστου του 35%. Ο υψηλότερος φορολογικός συντελεστής θα υποχωρήσει από 39,6%, καθώς ο Ρεπουμπλικανός θα μειώσει τα φορολογικά κλιμάκια.

5. Ανώτατο Δικαστήριο

Για πολλούς πολιτικούς ακτιβιστές στις Ηνωμένες Πολιτείες, αυτό θα μπορούσε να ήταν η πιο σοβαρή επίπτωση των εκλογών. Με το ανώτατο δικαστήριο της χώρας να είναι αυτή τη στιγμή διχασμένο μεταξύ συντηρητικών και πιο φιλελεύθερων δικαστών, κατά τεσσάρων εναντίον τεσσάρων, οι υποστηρικτές της Χίλαρι Κλίντον ήλπιζαν πως ένας ένατος δικαστής θα επιλεγόταν από έναν Δημοκρατικό πρόεδρο που θα μετέβαλε τις ισορροπίες, πιθανώς για μια ολόκληρη γενιά. Αντίθετα, ο κ. Τραμπ θα λάβει σχετικά εύκολα επικύρωση της επιλογής, από κάποιον Ρεπουμπλικανό Γερουσιαστή, και μπορεί επίσης να έχει την ευκαιρία να αντικαταστήσει μερικούς από τους πιο γηραιούς συμπληρωματικούς φιλελεύθερους δικαστές.

6. Κλιματική αλλαγή

Ο κ. Τραμπ έχει χαρακτηρίσει την υπερθέρμανση του πλανήτη «φάρσα» που επινοήθηκε από την Κίνα, για να κάνει τους Αμερικανικούς κατασκευαστές μη ανταγωνιστικούς, και ορκίστηκε να «ακυρώσει» τη συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα, η οποία ήταν επέκταση μιας συμφωνίας που έκανε ο κ. Ομπάμα με την Κίνα. Λέει επίσης ότι θα σταματήσει όλες τις πληρωμές των Ηνωμένων Πολιτειών για προγράμματα κατά της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

7. Μετανάστευση

Αυτό είναι το θέμα που πυροδότησε τα μεγαλύτερα πάθη την προεκλογική περίοδο, τόσο των υποστηρικτών του Τραμπ όσο και των ισπανόφωνων ψηφοφόρων που ήταν πρόθυμοι να τον εμποδίσουν να καταλάβει τον Λευκό Οίκο. Η Κλίντον και ο απερχόμενος Μπ. Ομπάμα είχαν υποστηρίξει ολοκληρωτικές μεταρρυθμίσεις που θα μπορούσαν να δώσουν σε παράνομους μετανάστες μια ευκαιρία πλήρους υπηκοότητας. Ο κ. Τραμπ στήριξε την προεκλογική του εκστρατεία στη δέσμευση να χτίσει ένα τείχος στα μεξικανικά σύνορα, έχει ζητήσει να απαγορευτεί η μετανάστευση των μουσουλμάνων και να απελαθούν 100 εκατ. μετανάστες χωρίς επίσημα χαρτιά. Ωστόσο, ακολούθως έκανε πιο διφορούμενες δηλώσεις, υποσχόμενος αντ' αυτού να προχωρήσει σε «εξονυχιστικό έλεγχο» και αρνούμενος να διευκρινίσει τα ακριβή του σχέδια για τους μετανάστες που δεν έχουν άδεια παραμονής.

Πηγή 

Και όμως η Χίλαρι πήρε 235.000 ψήφους παραπάνω από τον Τραμπ..!

Για ακόμη μία φορά, το... θαύμα έγινε στις ΗΠΑ: η Χίλαρι Κλίντον πήρε περισσότερες ψήφους από τον Ντόναλντ Τραμπ, αλλά έχασε!

Συγκεκριμένα, με βάση τα αποτελέσματα έως αυτή την ώρα (19:35) η υποψήφια των Δημοκρατικών λαμβάνει 59.588.676   ψήφους, έναντι 59.352.999    του αντιπάλου της, δηλαδή η Χίλαρι έχει περίπου 235.000   περισσότερες ψήφους από τον Τραμπ και όμως είναι η μεγάλη χαμένη των εκλογών.

Αυτό συμβαίνει επειδή στις εκλογές στις ΗΠΑ σημασία έχει ο αριθμός των εκλεκτόρων (η Κλίντον έχει 218 εκλέκτορες και ο Τραμπ 276) και όχι ο αριθμός των ψηφοφόρων. 

Κάτι ανάλογο είχε συμβεί και στις εκλογές του 2000, όταν ο Τζορτζ Μπους ο νεότερος εξελέγη πρόεδρος μολονότι είχε περίπου 500.000 ψήφους λιγότερες από τον υποψήφιο των Δημοκρατικών Αλ Γκορ (50.456.002 ο Μπους, 50.999.897 ο Γκορ).

Υπενθυμίζεται ότι το εκλογικό σύστημα στις ΗΠΑ προβλέπει πως ο πρόεδρος εκλέγεται έμμεσα από τον λαό μέσω των εκλεκτόρων. Οι εκλέκτορες είναι 538 και κατανέμονται στις αμερικανικές πολιτείες ανάλογα με τις έδρες στη Βουλή των Αντιπροσώπων, αλλά και βάσει της απογραφής του 2010. Το σύστημα προβλέπει ότι όποιος κερδίσει στην πολιτεία τη λαϊκή ψήφο παίρνει όλους τους εκλέκτορες, με εξαίρεση το Μέιν και τη Νεμπράσκα, όπου κατανέμονται αναλογικά.

   

Ετσι, νικητής των εκλογών είναι αυτός που συγκεντρώνει τον μεγαλύτερο αριθμό των εκλεκτόρων και όχι των ψήφων. Γι' αυτό, άλλωστε, ορισμένες πολιτείες (με πολλούς εκλέκτορες) είναι πιο σημαντικές από κάποιες άλλες. Οπως η Φλόριντα, π.χ., στην οποία έχασε η Χίλαρι και βγάζει 29 εκλέκτορες.

Πηγή

Ραγδαίες εξελίξεις στο ελληνικό ποδόσφαιρο -Διακόπτεται επ' αόριστον το πρωτάθλημα

Με εντολή του Κωστάκη Κουτσοκούμνη διακόπτεται η αγωνιστική δράση στο ελληνικό πρωτάθλημα, μετά από νέα επίθεση που δέχτηκε ο πρώην αρχιδιαιτητής, Γιώργος Μπίκας.

Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της κυπριακής ιστοσελίδας kerkida.net, ο Κωστάκης Κουτσοκούμνης έδωσε οδηγίες προς την διοικούσα επιτροπή της ΕΠΟ να προχωρήσουν σε επ΄άοριστο διακοπή όλων των πρωταθλημάτων στην Ελλάδα!

Η πρόταση αυτή του Κωστάκη Κουτσοκούμνη έρχεται ως αποτέλεσμα των απειλών στον διαιτητή Γιάννη Τσαχειλίδη ενώ σε νεότερη εξέλιξη από την Ελλάδα γίνεται λόγος ότι άγνωστοι έκαψαν το σπίτι του Γιώργου Μπίκα, την ώρα που εκείνος βρισκόταν στην ΕΠΟ για να ανακαλέσει την παραίτησή του.

Ο Κωστάκης Κουτσοκούμνης έχει δώσει εντολή στη διοικούσα επιτροπή της ΕΠΟ για διακοπή επ' αόριστον διακοπή του πρωταθλήματος καθώς άγνωστοι έκαψαν το σπίτι του Γιώργου Μπίκα.

Για την απόφαση της FIFA και της UEFA έχουν ήδη ενημερωθεί οι ομάδες και φυσικά η πολιτεία.

Όπως τονίζεται μάλιστα στην ανακοίνωση η διοικούσα επιτροπή έχει ειδοποιήσει σχετικά και τον Κωστάκη Κουτσοκούμνη ο οποίος ενημέρωσε σχετικά την FIFA και την UEFA.

Η σχετική ανακοίνωση αναφέρει:

"Από την Προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας ανακοινώνονται τα ακόλουθα:

«Το μέλος της ΠΔΕ της ΕΠΟ και Πρόεδρος της ΚΕΔ κ. Γιώργος Μπίκας κατάγγειλε σήμερα την καταστροφή της οικίας του στη Χαλκιδική από ύποπτη πυρκαγιά, τα αίτια της οποίας ερευνώνται από την Πυροσβεστική Υπηρεσία.

Η Προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή της ΕΠΟ αποφάσισε σε έκτακτη συνεδρίασή της την αναστολή της διεξαγωγής  όλων των εθνικών ποδοσφαιρικών πρωταθλημάτων μέχρι την ανακοίνωση του πορίσματος της έρευνας των αιτίων της πυρκαγιάς από την Πυροσβεστική Υπηρεσία, οπότε και θα επανεξετάσει την στάση της.

Η ΠΔΕ εκφράζει την αμέριστη συμπαράστασή της στον κ. Γεώργιο Μπίκα, τον οποίο και θα στηρίξει με κάθε τρόπο.

Η ΠΔΕ ενημέρωσε για την απόφασή της αυτή τον εκπρόσωπο των FIFA/UEFA στην Ελλάδα κ. Κωστάκη Κουτσοκούμνη, οποίος με τη σειρά του ενημέρωσε τις FIFA και UEFA».

Πηγή

Κρούγκμαν για νίκη Τραμπ: Μόλις συνέβη κάτι τρομερό για την οικονομία

Ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν, με άρθρο του στους New York Times, καταγράφει την πρώτη εκτίμηση του για τις επιπτώσεις στην οικονομία μετά την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ.

«… Είναι πολύ πιθανόν ότι στρέφουμε το βλέμμα σε μια παγκόσμια ύφεση, χωρίς ορατό τέλος. Υποθέτω ότι ίσως, με κάποιο τρόπο, φανούμε τυχεροί. Αλλά για την οικονομία, όπως και σε ο,τιδήποτε άλλο, κάτι τρομερό μόλις συνέβη» σημειώνει μεταξύ άλλων.

Ακολουθεί το άρθρο του Πολ Κρούγκμαν:

Αυτή τη στιγμή φαίνεται ότι πρόεδρος είναι ο Ντόναλντ Τραμπ και οι αγορές βυθίζονται.

Πότε άραγε, μπορούμε να περιμένουμε ότι θα ανακάμψουν;

Ειλικρινά, θεωρώ ότι είναι δύσκολο να διατηρήσω έντονο το ενδιαφέρον μου, παρά το γεγονός ότι το θέμα αφορά την ειδικότητά μου.

Η καταστροφή για την Αμερική και τον κόσμο έχει τόσες πολλές παραμέτρους, ώστε οι οικονομικές επιπτώσεις βρίσκονται στο κάτω μέρος της λίστας μου με όσα πρέπει να φοβόμαστε.

Παρόλα αυτά, υποθέτω ότι ο κόσμος θα ήθελε μια απάντηση: Εάν η ερώτηση είναι, πότε οι αγορές θα ανακάμψουν, μια πρώτη απάντηση είναι ‘ποτέ’.

Υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, έχοντας έναν ανεύθυνο, ανίδεο άνθρωπος ο οποίος συμβουλεύεται όλους τους λάθος ανθρώπους ως επικεφαλής του έθνους με τη σημαντικότερη οικονομία του κόσμου, τα νέα είναι πολύ άσχημα.

Αυτό που κάνει τα πράγματα ακόμη πιο άσχημα αυτή τη στιγμή, ωστόσο, είναι η εκ θεμελίων εύθραυστη κατάσταση που παραμένει στο μεγαλύτερο μέρος του κόσμου οκτώ χρόνια μετά τη μεγάλη ύφεση.

Είναι αλήθεια ότι έχουν δημιουργηθεί θέσεις εργασίας, με έναν αρκετά καλό ρυθμό, θέσεις που είναι πολύ κοντά στην πλήρη απασχόληση.

Αλλά τα πράγματα φαίνονται καλά, μόνο χάρη στα εξαιρετικά χαμηλά επιτόκια. Δεν υπάρχει τίποτα λάθος με αυτή καθαυτή την πρακτική.

Τι θα συμβεί όμως, αν συμβεί κάτι κακό και η οικονομία χρειαστεί ώθηση; Η Fed και οι ομόλογοί της στο εξωτερικό ουσιαστικά έχουν πολύ μικρό περιθώριο για περαιτέρω μείωση των επιτοκίων, και, επομένως, πολύ μικρή ικανότητα να ανταποκριθεί σε τέτοιου είδους ενέργειες.

Τώρα έρχεται η μητέρα όλων των δυσμενών επιπτώσεων και αυτό που έρχεται μαζί τους είναι ένα καθεστώς το οποίο έχει άγνοια της οικονομικής πολιτικής και είναι εχθρικό προς κάθε δυνατή προσπάθεια για να κάνουμε την οικονομία να λειτουργήσει.

Αποτελεσματική δημοσιονομική στήριξη στη Fed; Σε καμία περίπτωση. Στην πραγματικότητα, μπορείτε να στοιχηματίσετε ότι η Fed θα χάσει την ανεξαρτησία της και θα την τρομοκρατήσουν δύστροπα πρόσωπα.

Ως εκ τούτου είναι πολύ πιθανόν ότι στρέφουμε το βλέμμα σε μια παγκόσμια ύφεση, χωρίς ορατό τέλος. Υποθέτω ότι ίσως, με κάποιο τρόπο, φανούμε τυχεροί. Αλλά για την οικονομία, όπως και σε ο,τιδήποτε άλλο, κάτι τρομερό μόλις συνέβη.

Πηγή

Νέο τηλεφωνικό κέντρο εξυπηρέτησης ασφαλισμένων και συνταξιούχων

Με απόφαση του υφυπουργού Κοινωνικών Ασφαλίσεων κ, Πετρόπουλου ξεκινάει η λειτουργία τηλεφωνικού κέντρου για την πληροφόρηση ασφαλισμένων και συνταξιούχων Ειδικότερα σύμφωνα με την απόφαση Πετρόπουλου ξεκινάει τις επόμενες ημέρες η λειτουργία τηλεφωνικού κέντρου πληροφόρησης ασφαλισμένων και συνταξιούχων, το οποίο θα στεγάζεται στο κτίριο της Περιφερειακής Διεύθυνσης Κέντρου Αθηνών του ΟΑΕΕ, Πειραιώς 46-48, με τηλέφωνο επικοινωνίας: 210-5275975

Ανεπιθύμητο κηρύσσει τον Ομπάμα ο “κόκκινος” δήμος Καισαριανής

Ψήφισμα με το οποίο κηρύσσεται «ανεπιθύμητος ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα» συνέταξε το Δημοτικό Συμβούλιο του δήμου Καισαριανής. Παράλληλα, δηλώνει την πρόθεση της δημοτικής αρχής να συμμετάσχει στις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας μαζί με το λαϊκό κίνημα.

Αναλυτικότερα το Ψήφισμα του δήμου Καισαριανής αναφέρει τα εξής:

Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Καισαριανής συντάσσεται με το λαϊκό αίσθημα και τους φορείς του κινήματος που έχουν κηρύξει ανεπιθύμητο τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπ. Ομπάμα ο οποίος θα επισκεφτεί την Αθήνα στις 15 και 16 Νοέμβρη, παραμονές του εορτασμού της 17ης Νοέμβρη, της λαϊκής εξέγερσης ενάντια στην αμερικανοκίνητη Χούντα και στο πλαίσιο των σημερινών επικίνδυνων παιχνιδιών των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και σχεδιασμών που ξεδιπλώνονται στην περιοχή,.

Εξαιτίας αυτών των ανταγωνισμών συσσωρεύονται εύφλεκτο υλικό και μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις στην ευρύτερη περιοχή, ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη η πολεμική σύγκρουση στη Συρία, το Ιράκ και τη Λιβύη. Στο πλαίσιο αυτό, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ συνεχίζει τη «διαφήμιση» των γεωστρατηγικών πλεονεκτημάτων της χώρας, μετά το κάλεσμα της κυβέρνησης να έρθει το ΝΑΤΟ ως τοποτηρητής στο Αιγαίο για τις προσφυγικές ροές. Προσδοκά έτσι η κυβέρνηση ανταλλάγματα για λογαριασμό της ντόπιας πλουτοκρατίας παίζοντας ένα επικίνδυνο παιχνίδι για το λαό μας και τους λαούς της γειτονιάς μας.

Ο λαός, οι μαζικοί και συνδικαλιστικοί φορείς της Αθήνας πρέπει να επαγρυπνούν για τις εξελίξεις υψώνοντας φωνή αντίστασης σε ό,τι σηματοδοτεί αυτή η επίσκεψη.

Το δημοτικό Συμβούλιο της πόλης μας θα συμμετέχει στις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας μαζί με το λαϊκό κίνημα. 

Πηγή

America-America

του Χρήστου Ζιώγα*

Στο ομώνυμο κινηματογραφικό αριστούργημα του Ηλία Καζάν αποτυπώνεται η προσπάθεια ενός νεαρού Έλληνα της Μικράς Ασίας να μεταναστεύσει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι γεγονός αναμφισβήτητο πως η συγκεκριμένη χώρα αποτέλεσε, από τα τέλη του 19ου αιώνα, πολυπόθητο προορισμό αλλά και ανεκπλήρωτο όνειρο για εκατομμύρια ανθρώπους. Το ερώτημα που ανακύπτει, επ’ αφορμή των αμερικανικών εκλογών, είναι κατά πόσο η συγκεκριμένη χώρα εξακολουθεί, κι αν ναι σε ποιο βαθμό, να αυτοπροσδιορίζεται και να θεωρείται από πολλούς ως η σύγχρονη γη της επαγγελίας;

Οι Ηνωμένες Πολιτείες για περισσότερο από έναν αιώνα υποστασιώνουν το ισχυρότερο και πλουσιότερο κράτος. Η εν λόγω πραγματικότητα συνετέλεσε στην δημιουργία της προαναφερθείσας κοινής πεποίθησης και ανατροφοδότησε έκτοτε την οικεία αντίληψη περί μοναδικότητας του αμερικανικού έθνους, γεγονός που εξέθρεψε θέσεις και δράσεις για τον αναμορφωτικό ρόλο της Αμερικής στο διεθνές σύστημα. Οι ενδοευρωπαϊκές αντιπαραθέσεις, στα τέλη του 18ου αιώνα, και οι συνεπαγόμενοι ναπολεόντειοι πόλεμοι συνέβαλαν στην επικράτηση της αμερικανικής επανάστασης. Ακολούθως η γεωγραφική προστασία που παρείχαν στην αμερικανική ήπειρο ο Ατλαντικός και Ειρηνικός ωκεανός, προσέδωσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες την δυνατότητα να αναπτυχθούν πολιτικά και οικονομικά καθώς και να παραμείνουν απρόσβλητες στους δύο παγκοσμίους πολέμους. Βέβαια δεν ήταν, κυρίως, οι γεωπολιτικοί παράγοντες, ούτε η ηπειρωτική της έκταση ή οι πλουτοπαραγωγικοί της πόροι, που συνέβαλαν στην ανέλιξη των Ηνωμένων Πολιτειών ως ο ισχυρότερος δρώντας του διεθνούς συστήματος, όσο το πολιτικό και οικονομικό της σύστημα. Η γεωγραφική απόσταση τους παρείχε την απαραίτητη προστασία από τις «ευαισθητοποιημένες», στην διατήρηση της ισορροπίας ισχύος, πολιτικές των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων.

Το ερώτημα που αναφύεται συνίσταται στο αν η Αμερική θα συνεχίσει να αποτελεί το θελκτικό πρότυπο για ανθρώπους και κράτη; Το τέλος του ψυχρού πολέμου επισφραγίστηκε με την επικράτηση των Ηνωμένων Πολιτειών στον μακροχρόνιο και επίπονο ανταγωνισμό με την Σοβιετική Ένωση και την επιθυμία της χώρας να οικοδομήσει μία φιλελεύθερη διεθνή τάξη, εντός της οποίας η Ουάσιγκτον θα διαδραματίζει σημαίνοντα ρόλο. Ένα τέταρτο του αιώνα μετά και κατόπιν τριών επανεκλεγμένων αμερικανών προέδρων, βάσιμα μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι οι αμερικανικές στοχοθεσίες έχουν εκπληρωθεί μερικώς, εμφανίζοντας σημάδια κόπωσης ως προς την εξελικτική τους δυναμική. Παράλληλα, στο εσωτερικό κατά την προεκλογική περίοδο ο ένας εκ των διεκδικητών του προεδρικού θώκου δηλώνει ευθαρσώς, αφουγκραζόμενος προφανώς ένα τμήμα της αμερικανικής κοινωνίας, ότι θα θεσμοθετήσει πολιτικές απαγόρευσης εισόδου μεταναστών στην αμερικανική επικράτεια. Οι Ηνωμένες Πολιτείες εξ συστάσεως αποτέλεσαν χώρα μεταναστών που αναζητούσαν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, περισσότερες ευκαιρίες οικονομικής επιτυχίας και κοινωνικής κινητικότητας. Συν τω χρόνω απετέλεσε και προορισμό όλων όσοι ήθελαν και μπορούσαν να φοιτήσουν στα αμερικανικά πανεπιστήμια, γεγονός που συνέτεινε στην διαιώνιση της αμερικανικής πρωτοκαθεδρίας.

Στην τωρινή περίσταση ένα τμήμα της αμερικανικής κοινωνίας ανησυχεί για την διατήρηση του επικρατούντος αγγλοσαξονικού ανθρωπολογικού και θεσμικού μοντέλου˙ η φιλελεύθερη παράδοση συνέβαλε καθοριστικά στο να καταστούν οι Ηνωμένες Πολιτείες το ισχυρότερο κράτος. Είναι γεγονός ότι μέχρι προσφάτως και για όλο το διάστημα στο οποίο η Αμερική αποτέλεσε προορισμό μεγάλων μεταναστευτικών ροών κατόρθωνε να ενσωματώνει γόνιμα τους νεοεισερχόμενους πληθυσμούς.  Ενώ πολλοί εξ αυτών εξακολουθούσαν να αυτοπροσδιορίζονται ως Ιταλοί, Ιρλανδοί, Έλληνες, Εβραίοι λειτουργούσαν όμως στο οικονομικό και πολιτικό πεδίο επί τη βάσει του κυρίαρχου αγγλοσαξονικού προτύπου. Φαίνεται ορισμένοι αμερικανοί πολίτες να αισθάνονται ότι απειλούνται οι ίδιοι και το υπάρχον κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι από τα μεταναστευτικά ρεύματα και τους δημογραφικούς δείκτες. Η συγκεκριμένη προσέγγιση αποτυπώθηκε τόσο στην επιλογή του ενός εκ των υποψηφίων, όσο και στην θεματολογία  της προεκλογικής περιόδου. Ουδείς δύναται με βεβαιότητα να αποφανθεί αν η διαμορφωθείσα κατάσταση είναι αποτέλεσμα κόπωσης του αμερικανικού έθνους, που αποτυπώνεται με αμυντικά αντανακλαστικά, ή/και μίας φοβίας του για να διατηρήσει τα βασικά χαρακτηριστικά της ιδιοσυστασίας του, επιβάλλοντας μία νέα μορφή απομονωτισμού. Καθ’ όλη την διάρκεια του 19ου αιώνα οι Ηνωμένες Πολιτείες απείχαν από το ευρωκεντρικό διεθνές σύστημα, αλλά παρέμεναν προορισμός μεγάλων μεταναστευτικών ρευμάτων, γεγονότα που συνετέλεσαν καίρια στην δυναμική τους είσοδο στο διεθνές στερέωμα κατά τον 20ο αιώνα.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες, η πιο επιτυχημένη ευρωπαϊκή αποικία όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Άρεντ Χάνα, συλλογικά έχουν καθορίσει την πρόθεσή τους να παραμείνουν το ισχυρότερο κράτος στο διεθνές σύστημα, σημείο αναφοράς για συμμάχους αλλά και εχθρούς. Ο/Η νέος/α πρόεδρος έχει να διαχειριστεί εκτός του τρόπου διαιώνισης της αμερικανικής ηγεμονίας στο διεθνές σύστημα και την πορεία που θα ακολουθήσει η αμερικανική κοινωνία, κατά πόσο θα εξακολουθήσει να αποτελεί το πρότυπο για τα υπόλοιπα κράτη και ο αμερικανικός τρόπος ζωής το κύριο εξαγώγιμο προϊόν της, σημείο αναφοράς, συνειδητά ή ασυνείδητα, για την πλειοψηφία των ανθρώπων σε πλανητικό επίπεδο.

*Διδάκτωρ Διεθνών Σχέσεων

  

Πώς «ψήφισα» στο Μπρούκλιν

Συνόδευσα μία φίλη από το «σταύρωμα» του ψηφοδελτίου μέχρι την παράδοση του στον σκάνερ που κάνει και την καταμέτρηση. Κανένας δεν ενοχλήθηκε από την παρουσία μου. 

Κώστας Γιαννακίδης

Η Δημοκρατία είναι γιορτή. Και φαίνεται ότι υπάρχουν περιπτώσεις που μπορείς να καλέσεις και φίλους στο πάρτι. Συνόδευσα, λοιπόν, καλή φίλη να ψηφίσει στο Μπρούκλιν. Σε ένα σχολείο που για τα τοπικά δεδομένα ανήκει στο μέσο όρο και για τα ελληνικά στη σφαίρα του ονείρου -με κλειστό γυμναστήριο, αμφιθέατρο και μεγάλες τάξεις με λίγα θρανία.

Το ψηφοδέλτιο στη Νέα Υόρκη

Πλησιάσαμε μαζί το γραφείο της εφορευτικής επιτροπής. Ουρά δεν βρήκαμε. Η φίλη έδωσε την άδεια οδήγησης, τη βρήκαν στους εκλογικούς καταλόγους, υπέγραψε και πήρε το ψηφοδέλτιο. Και επειδή δεν κατάλαβε κάτι όσον αφορά την επιλογή των δικαστών, ζήτησε και πήρε πληροφορίες.

«Εσείς κύριε;» με ρώτησε η ηλικιωμένη της εφορευτικής επιτροπής.

«Είμαστε μαζί» είπα, δείχνοντας τη φίλη.

«Α, εντάξει».

Στη Νέα Υόρκη η διαδικασία της ψηφοφορίας θυμίζει τη συμπλήρωση δελτίου Τζόκερ. Παίρνεις το ψηφοδέλτιο που είναι μεγάλο σε ύψος, σαν μενού εστιατορίου. Παραβάν δεν υπάρχει, αλλά ένα μικρό ξύλινο πλαίσιο πάνω σε ρόδες. Μαυρίζεις με στυλό τις επιλογές σου, όπως κάνεις και στο Τζόκερ. Και μετά πηγαίνεις και καταθέτεις τη ψήφο σου στο σκάνερ. Δίπλα στον σκάνερ υπάρχει άνθρωπος εξουσιοδοτημένος να σε βοηθήσει. Θεωρητικά θα μπορούσε να δεις και τι ψηφίζεις. Αλλά, εδώ που τα λέμε, το πιθανότερο είναι να μην έχεις και εσύ πρόβλημα να το δηλώσεις ανοιχτά. Αλλωστε πολλοί άνθρωποι εγγράφονται στους εκλογικούς καταλόγους δηλώνοντας την πολιτική τους προτίμηση.

Η παρουσία μου δεν απασχόλησε κανέναν πλην ενός υπαλλήλου που μου είπε πώς δεν θα ήθελε να δει φωτογραφίες στο facebook. Ο αστυνομικός που επιτηρούσε το τμήμα, έμεινε αδιάφορος στη θέση του.

Σημαίνουν κάτι όλα αυτά; Πρακτικά, όχι. Η παρουσία μου σε καμία περίπτωση δεν μπορούσε να επηρεάσει τη διαδικασία ή να αλλοιώσει το αποτέλεσμα. Ομως δείχνει μία διάθεση «χαλαρότητας» σε μία εκλογική διαδικασία που έχει διαφορετικές παραλλαγές, ανάλογα με την Πολιτεία. 

Για την ιστορία, όπως μπορείτε να δείτε, η φίλη ψήφισε Στέιν. Στις προκριματικές των Δημοκρατικών είχε ψηφίσει Σάντερς. Και στις προηγούμενες εκλογές έτρεχε για τον Ομπάμα. «Δεν πάει το χέρι να ψηφίσω Χίλαρι»…

Bloomberg: Το Eurogroup έπνιξε τις ελπίδες του Τσίπρα για ελάφρυνση του χρέους

Το Eurogroup έκοψε τις ελπίδες για ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, σύμφωνα με το πρακτορείο Bloomberg γεγονός που αποτελεί πλήγμα για την πολιτική Τσίπρα.

«Bad news for Tsipras’s hopes of a Greek debt-relief commitment - and of staying in power» («Ασχημα νέα για τις ελπίδες του Τσίπρα να υπάρξει συμφωνία για την ελάφρυνση του χρέους ώστε να παραμείνει στην εξουσία»), με τα λόγια αυτά ξεκινά την ανάλυσή του το πρακτορείο, μετά τη συνεδρίαση του Eurogroup.

Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα του χθεσινού Eurogroup, το διεθνές πρακτορείο κάνει αναφορά στην νέα «ψυχρολουσία» από τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών Βόλφανγκ Σόιμπλε και σημειώνει ότι οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης έστειλαν το μήνυμα ότι δεν θα πάρει δέσμευση για ελάφρυνση του ελληνικού χρέους -που υποσχέθηκε στους ψηφοφόρους του- ούτε αυτό τον χρόνο, υπογραμμίζοντας χαρακτηριστικά ότι  «κατέπνιξε τις ελληνικές ελπίδες για μια υπόσχεση όσον αφορά στην ελάφρυνση του ελληνικού χρέους αυτό το έτος.»

«Με τις κυβερνήσεις να είναι αποφασισμένες να μην επιτρέψουν η Ελλάδα να βρεθεί στο επίκεντρο των προεκλογικών εκστρατειών στην Ολλανδία, τη Γαλλία και τη Γερμανία το επόμενο έτος (2017), η στάση τους σημαίνει ότι το αίτημα δεν θα συζητηθεί μέχρι τον Οκτώβριο toy 2017 το νωρίτερο» επισημαίνεται στο ίδιο δημοσίευμα.

Εν τω μεταξύ, σύμφωνα με το Bloomberg, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο απαιτεί μια δέσμευση για συγκεκριμένη και ποσοτικοποιημένη μείωση για το ελληνικό χρέος το 2018, πριν αυτό εξετάσει την περαιτέρω συμμετοχή του στο ελληνικό πρόγραμμα.

H αναβολή της ρύθμισης του χρέους και η πιθανότητα ενός τέταρτου προγράμματος θα αποτελούσε ένα τεράστιο πολιτικό χτύπημα στην κυβέρνηση και θα μπορούσε να οδηγήσει σε πρόωρες εκλογές, αναφέρει ο καθηγητής Οικονομικών στο Stern School of Business του New York University, Νικόλας Οικονομίδης.

«Υπάρχουν βραχυπρόθεσμα μέτρα, μεσοπρόθεσμα και μακρυπρόθεσμα και τώρα εστιάζουμε στα βραχυπρόθεσμα» δήλωσε ο γάλλος υπουργός Οικονομικών Μισέλ Σαπέν, προσθέτοντας ότι αυτό που μπορούμε να κάνουμε τώρα είναι να σταθεροποιήσουμε τα χαμηλά επιτόκια.

Πηγή 

Δραματική νύχτα στις ΗΠΑ, ο Τραμπ προς τον Λευκό Οίκο.!

Σε απόλυτο θρίλερ έχει εξελιχθεί η μάχη για τους 270 εκλέκτορες στην αυλαία της πλέον διχαστικής, τοξικής προεκλογικής εκστρατείας στην πρόσφατη ιστορία των ΗΠΑ. Ο χάρτης βάφεται κόκκινος με τον Ντόναλντ Τραμπ και οι δημοσκοπήσεις πέφτουν στο απόλυτο κενό. Πήρε την Φλόριντα -χωρίς την οποία δεν θα μπορούσε να κερδίσει τον Λευκό Οίκο- μαζί με την Βόρεια Καρολίνα και το Οχάιο. Μπροστά σε εκλέκτορες με 232 έναντι 209 της Κλίντον, ενώ προηγείται και σε εθνικό επίπεδο. Σε Μίσιγκαν και Ουϊσκόνσιν τα βλέμματα για την τελική εικόνα, και εκεί προηγείται ο Τραμπ...

Δραματική εναλλαγή κλίματος στο επιτελείο της Χίλαρι Κλίντον εν μέσω του θρίλερ που έφερε η πλήρη ανατροπή στα προγνωστικά, πέφτουν οι ασιατικές αγορές, στο κόκκινο η αγωνία διεθνώς. 

Πηγή

Τι ήθελε να πει ο Κ.Ζουράρις στην πρώτη δήλωση ως υφυπουργός

Η κόντρα με τον Αντ.Λιάκο

Το «σίριαλ» Ζουράρι ξεκίνησε στο υπουργείο Παιδείας! Ο νέος υφυπουργός, βουλευτής των ΑΝ.ΕΛ. Κώστας Ζουράρις, σε μια δήλωση την οποία σχεδόν κανείς κατάλαβε (εκτός βεβαίως από τον ίδιο), την πρώτη του υπό τα νέα καθήκοντά του, ασχολήθηκε με τα αγαπημένα του... εθνικά θέματα.

«Επειδή υπηρέτησα στον τότε αμερικανοβασιλόφρονα στρατό, ως χαρακτηρισμένος ως "εν ενεργεία δρων κομμουνιστής, κατηγορία Γ, λοιπός οπλίτης", εκεί στο Σουφλί, αλλά και στο φυλάκιο του Ερυθροποτάμου, πάλι εκεί, κατά τα χριστεπώνυμα έτη 1963- άνοιξη, και 1964 -χειμώνα και επειδή η συχωρεμένη μητέρα μου είναι Θρακιώτισσα από την πρωτεύουσά της, δηλαδή την Βασιλεύουσα, γι' αυτό έμαθα ν' αγαπώ στο πετσί μου την Θράκη, πολύ πριν από τους νεοεθνοκηφήνες της σήμερον» αναφέρει σε δήλωσή του ο υφυπουργός Παιδείας, για την οποία το γραφείο Τύπου του τονίζει αόριστα ότι αποτελεί απάντηση σε... δημοσιεύματα.

«Όσοι ανελλήνιστοι δεν νιώθουν από την Αριστοφάνειον ειρωνεία, ας ξαναδιαβάσουν Αριστοφάνη, Ροΐδη και Ζουράρι. Και να κρατούν σημειώσεις, τις οποίες, εξεχόντως, οφείλω να εγκρίνω» αναφέρει ο κ. Ζουράρις εμφανώς ειρωνικά, αφού τοποθετεί το επώνυμό του στην ίδια φράση με τον Αριστοφάνη και τον Ροΐδη...

Κάποιοι εκτιμούν ότι με αυτό τον τρόπο απαντά στον δήμαρχο Ορεστιάδας κ. Βασίλη Μαυρίδη. Με αφορμή μια αποστροφή του λόγου του κ. Ζουράρι προς δημοσιογράφο της κρατικής τηλεόρασης, ότι θα τον στείλει στον Έβρο, όταν ο ρεπόρτερ επέμενε να κάνει ερωτήσεις στον νέο υφυπουργό Παιδείας πριν από την τελετή ορκωμοσίας του νέου Υπουργικού Συμβουλίου, ο κ. Μαυρίδης δήλωσε:

«Θα ήθελα να σας εκφράσω, ως Εβρίτης και ως δήμαρχος του Δήμου Ορεστιάδας, τις θερμότερες ευχαριστίες μου για την πρωτοβουλία σας (κάποιοι κακεντρεχείς τη θεώρησαν απειλή, άλλοι πάλι τη χαρακτήρισαν αστεϊσμό) να στείλετε στον Έβρο έναν καταξιωμένο δημοσιογράφο τηλεοπτικού σταθμού πανελλήνιας εμβέλειας, πριν ακόμα από την ανάληψη των τόσο σημαντικών καθηκόντων σας. Ελπίζω να τον "στείλετε" στην υποστελεχωμένη δημοτική ραδιοτηλεόραση Δήμου Ορεστιάδας, επιβραβεύοντας την πολύχρονη, μοναχική πορεία της.

»Θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω ότι με μεγάλη λαχτάρα θα προσμένουμε και άλλες τέτοιες "αποστολές", καθώς επίσης να μου επιτρέψετε να σας απευθύνω ανοικτή πρόσκληση για επίσκεψή σας στην περιοχή μας, τόσο ως υπουργός, όσο και ως πολίτης όταν θα έχετε εκτίσει την ποινή σας ως μέλος μιας υπεύθυνης κυβέρνησης σε μια χώρα υπό κατοχή (ελπίζω σύντομα, ώστε να απελευθερωθείτε τόσο σωματικά όσο και νοητικά)».

Κάποιοι άλλοι ωστόσο νόμιζαν ότι ο κ. Ζουράρις απλώς... συνδιαλέγεται με τον εαυτό του. Κάποιοι άλλοι ότι επιτίθεται πάλι στον πρόεδρο του εθνικού διαλόγου για την Παιδεία καθηγητή κ. Αντώνη Λιάκο, για τον οποίο πρόσφατα είχε δηλώσει στη Βουλή ότι η μάχη του διαλόγου με την Παιδεία θα χαθεί καθώς υπάρχουν «βοσκηματώδεις» τύποι που υποστηρίζουν «αυτή τη βροντερή ηλιθιότητα, το σκωρ, τη βρωμώδη επιστημονολογικά άποψη της ασυνέχειας των Ελλήνων. Όταν κάποιος μιλά για ελληνική ασυνέχεια -αυτό ξεκίνησε από κάποιους ηλίθιους Ευρωπαίους- πρέπει να μας εξηγήσει το πότε».

Ο κ. Λιάκος από την πλευρά του έγραψε στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook την επομένη της τοποθέτησης Ζουράρι στο υπουργείο Παιδείας: «Βάζεις έναν τέτοιο τύπο στο υπουργείο Παιδείας; Είμαστε καλά; Γρήγορα αποπομπή, πριν γίνει διεθνές θέμα».

Κατά τα άλλα ο κ. Λιάκος εφόσον παρέδωσε το πόρισμά του στον πρώην υπουργό Παιδείας κ. Νίκο Φίλη, έχει ολοκληρώσει το έργο που του ανατέθηκε, ενώ σε σχετικές ερωτήσεις που δέχτηκε απάντησε ότι δεν τίθεται θέμα αποχώρησής του ή παραίτησης, καθώς δεν έχει άλλες εκκρεμότητες σε ό,τι του ανατέθηκε από το υπουργείο Παιδείας.

Μάρνυ Παπαματθαίου