Πώς «ψήφισα» στο Μπρούκλιν

Συνόδευσα μία φίλη από το «σταύρωμα» του ψηφοδελτίου μέχρι την παράδοση του στον σκάνερ που κάνει και την καταμέτρηση. Κανένας δεν ενοχλήθηκε από την παρουσία μου. 

Κώστας Γιαννακίδης

Η Δημοκρατία είναι γιορτή. Και φαίνεται ότι υπάρχουν περιπτώσεις που μπορείς να καλέσεις και φίλους στο πάρτι. Συνόδευσα, λοιπόν, καλή φίλη να ψηφίσει στο Μπρούκλιν. Σε ένα σχολείο που για τα τοπικά δεδομένα ανήκει στο μέσο όρο και για τα ελληνικά στη σφαίρα του ονείρου -με κλειστό γυμναστήριο, αμφιθέατρο και μεγάλες τάξεις με λίγα θρανία.

Το ψηφοδέλτιο στη Νέα Υόρκη

Πλησιάσαμε μαζί το γραφείο της εφορευτικής επιτροπής. Ουρά δεν βρήκαμε. Η φίλη έδωσε την άδεια οδήγησης, τη βρήκαν στους εκλογικούς καταλόγους, υπέγραψε και πήρε το ψηφοδέλτιο. Και επειδή δεν κατάλαβε κάτι όσον αφορά την επιλογή των δικαστών, ζήτησε και πήρε πληροφορίες.

«Εσείς κύριε;» με ρώτησε η ηλικιωμένη της εφορευτικής επιτροπής.

«Είμαστε μαζί» είπα, δείχνοντας τη φίλη.

«Α, εντάξει».

Στη Νέα Υόρκη η διαδικασία της ψηφοφορίας θυμίζει τη συμπλήρωση δελτίου Τζόκερ. Παίρνεις το ψηφοδέλτιο που είναι μεγάλο σε ύψος, σαν μενού εστιατορίου. Παραβάν δεν υπάρχει, αλλά ένα μικρό ξύλινο πλαίσιο πάνω σε ρόδες. Μαυρίζεις με στυλό τις επιλογές σου, όπως κάνεις και στο Τζόκερ. Και μετά πηγαίνεις και καταθέτεις τη ψήφο σου στο σκάνερ. Δίπλα στον σκάνερ υπάρχει άνθρωπος εξουσιοδοτημένος να σε βοηθήσει. Θεωρητικά θα μπορούσε να δεις και τι ψηφίζεις. Αλλά, εδώ που τα λέμε, το πιθανότερο είναι να μην έχεις και εσύ πρόβλημα να το δηλώσεις ανοιχτά. Αλλωστε πολλοί άνθρωποι εγγράφονται στους εκλογικούς καταλόγους δηλώνοντας την πολιτική τους προτίμηση.

Η παρουσία μου δεν απασχόλησε κανέναν πλην ενός υπαλλήλου που μου είπε πώς δεν θα ήθελε να δει φωτογραφίες στο facebook. Ο αστυνομικός που επιτηρούσε το τμήμα, έμεινε αδιάφορος στη θέση του.

Σημαίνουν κάτι όλα αυτά; Πρακτικά, όχι. Η παρουσία μου σε καμία περίπτωση δεν μπορούσε να επηρεάσει τη διαδικασία ή να αλλοιώσει το αποτέλεσμα. Ομως δείχνει μία διάθεση «χαλαρότητας» σε μία εκλογική διαδικασία που έχει διαφορετικές παραλλαγές, ανάλογα με την Πολιτεία. 

Για την ιστορία, όπως μπορείτε να δείτε, η φίλη ψήφισε Στέιν. Στις προκριματικές των Δημοκρατικών είχε ψηφίσει Σάντερς. Και στις προηγούμενες εκλογές έτρεχε για τον Ομπάμα. «Δεν πάει το χέρι να ψηφίσω Χίλαρι»…