Εντυπώσεις αναλαμπής ενός φτωχού κυβερνητικού έργου

 Του Γιάννη Σιδέρη

Είναι γεγονός ότι οι δύο κυρίες, Γεροβασίλη και Αχτσιόγλου, πρόσφεραν μια επιφανειακή διέξοδο κάποιας κινητικότητας στο βαλτώδες τοπίο του κυβερνητικού έργου. Η πρώτη παρουσιάζοντας την «Εθνική Στρατηγική για τη Διοικητική Μεταρρύθμιση», η δεύτερη με το νομοσχέδιο για τα εργασιακά, που ανεξαρτήτως ουσιαστικών διαφωνιών, έδωσαν στον πρωθυπουργό τη δυνατότητα να παρουσιαστεί στη ΔΕΘ ως πρωθυπουργός μιας κυβέρνησης η οποία αν και συνολικώς δεν παράγει έργο, τουλάχιστον υπάρχουν κάποιοι τομείς στους οποίους εντοπίζεται μια αμυδρή συνέπεια με την καταρρακωμένη λίστα των φιλόδοξων διακηρύξεών της.

Πάλι ωστόσο δεν έλειψαν οι μεγαλοστομίες, στις οποίες εθίζεται ο πρωθυπουργός και οι κειμενογράφοι του, οι οποίοι δεν έχουν κατανοήσει ότι οι ίδιες εκφράσεις που κάποτε ξεσήκωναν τα πλήθη, τώρα δίνουν μια γκροτέσκα (ευγενική η έκφραση) νότα στις ομιλίες του. Τι νόημα έχει να λέει ότι απώτερος στόχος αυτού του σχεδιασμού (της Διοικητικής μεταρρύθμισης), είναι μια Ελλάδα με πλήρως ανακτημένη την εθνική της κυριαρχία; (εκτός αν εννοείς μετά από… 99 χρόνια!).

Επίσης τι νόημα έχει να καταγγέλλεις ότι «αριστεία σήμαινε - επί προηγούμενων - ανάθεση θέσεων ευθύνης στους αρεστούς του υπουργού», όταν βοά ο κόσμος για τις χαριστικές προσλήψεις σε καίρια πόστα, μη εξειδικευμένων φίλων, γνωστών, συγγενών και «συντρόφων», από ένα κόμμα που υποσχόταν ότι ακόμη και οι σύμβουλοι των υπουργών – πόσο μάλλον του πρωθυπουργού - θα προέρχονταν από το δημόσιο, σε ένδειξη εμπιστοσύνης στο στελεχικό δυναμικό του;

Άλλωστε, όπως καταγγέλλουν βουλευτές της αντιπολίτευσης, η εξαγγελία για δήθεν «αποκομματοποίηση» της Δημόσιας Διοίκησης με τον ορισμό των Γενικών Γραμματέων από το Μητρώο Επιτελικών Στελεχών, ανετράπη από την ίδια την κυβέρνηση στο και 5΄της ψήφισης του σχετικού νομοσχεδίου, με την παραμονή των «Κομματικών» Γενικών και Ειδικών Γραμματέων και των Αναπληρωτών τους και τη θέσπιση δεκάδων νέων θέσεων Διοικητικών Γραμματέων, Θεματικών Γραμματέων και Αναπληρωτών τους.

Πόσο εχέγγυο είναι επίσης να καταγγέλλεις τους προηγούμενους, όταν ομνύεις στην αξιοκρατία (που δεν την έχουμε δει) και αναγγέλλεις διαγωνισμούς μέσω ΑΣΕΠ, το οποίο οι προηγούμενοι δημιούργησαν;

Έτσι κι αλλιώς το κυβερνητικό έργο παραμένει φτωχό, και αυτά που ανακοινώθησαν – χωρίς να είναι καθοριστικά και υλοποιήσιμα – αποτελούν μια μικρή αναλαμπή στη γενική ακινησία, η οποία στη ΔΕΘ θα επενδυθεί με οραματικές αναφορές για την Ελλάδα που σε 11 μήνες θα βγει από τον βραχνά των μνημονίων, και με κάποιες υποσχέσεις άνευ αντικρίσματος, για τη νέα γενιά, όπως και… κρουνό επενδύσεων που θα έρθει, αμέσως μετά το σύντομο κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης.

Τα δύσκολα μετά τη ΔΕΘ

Μόνο που το άμεσο μέλλον, παρόλα τα φωτεινά χρώματα με τα οποία θα προσπαθήσει να το σκιαγραφήσει ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ, δεν είναι καθόλου ανέφελο, και οι εκ νέου απρόσκοπτες έξοδοι στις αγορές, καθώς και η τυπική έξοδος από τα μνημόνια (η ουσιαστική θα συνεχίζεται), δεν είναι δεδομένες.

Ήδη συρρικνώνεται ο διαθέσιμος χρόνος για την καθοριστική τρίτη αξιολόγηση. Μετά τη ΔΕΘ, στις 11/9 έρχονται τα τεχνικά κλιμάκια, ενώ εκτιμάται ότι οι εκπρόσωποι των θεσμών θα έρθουν μετά το ετήσιο συνέδριο του ΔΝΤ, που λαμβάνει χώραν στις 13-15 Οκτωβρίου, (Κοινή Σύνοδος ΔΝΤ- Παγκόσμιας Τράπεζας). Έτσι είναι απίθανο η αξιολόγηση να ολοκληρωθεί εντός του Νοεμβρίου και παραπέμπεται για αρχές Δεκεμβρίου, και εφόσον όλα κυλήσουν ομαλώς – κάτι στο οποίο δεν μας έχει συνηθίσει η κυβέρνηση. Πέρυσι στη ΔΕΘ διαβεβαίωνε για γρήγορη ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης και αυτή κατέληξε να ολοκληρωθεί τον Ιούνιο.

Ήδη, ο επικεφαλής του γραφείου προϋπολογισμού της Βουλής Π. Λιαργκόβας, έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου επισημαίνοντας ότι δεν πρέπει να επαναληφθούν οι γνωστές καθυστερήσεις, και η αξιολόγηση θα πρέπει να κλείσει σε ένα μήνα. Διαφορετικά η ελληνική οικονομία θα χρειαστεί οικονομικό μαξιλάρι ασφάλειας από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, και άρα επέκταση των μνημονίων…

Το πλέον απαισιόδοξο είναι ότι παρόμοιοι φόβοι, για καθυστέρηση της αξιολόγησης, εκφράζονται ανεπισήμως και εκ μέρους του υπουργείου Οικονομικών, και εδράζονται όχι στους δανειστές, αλλά σε εσωτερικές δυσκαμψίες και αδυναμίες των υπουργείων να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις που έχουν αναλάβει.

Εάν επαληθευτούν οι φόβοι, δεν  θα είναι απλώς κόλαφος για την κυβέρνηση. Θα είναι κόλαση, και η αποδρομή της θα είναι δεδομένη.    

 liberal.gr  

Το νέο δημόσιο του κ. Τσίπρα. Ένα παραμύθι πάνω, ένα κάτω δεν κάνει διαφορά

Με τη χτεσινή αναγγελία για τη «νέα ιστορία της ελληνικής δημόσιας διοίκησης», ο πρωθυπουργός εγκαινίασε ένα νέο σκηνικό εικονικής πραγματικότητας, για να ικανοποιήσει τη σχετική μνημονιακή υποχρέωση εν όψει Οκτωβρίου. Εξ ου και η επικουρική παρουσία του Γάλλου πρέσβυ. Μπορεί να μην το ξέρει ο ίδιος, αλλά εμείς ξέρουμε πόσες προσλήψεις ημετέρων έγιναν στα υπουργεία και στου Μαξίμου τους 2,5 τελευταίους μήνες για να εδραιωθεί η «αποκομματικοποιημένη δημόσια διοίκηση» που προανήγγειλε εχτές ο κ Τσίπρας!

Παράλληλα, οι πολίτες που άκουσαν ή θα διαβάσουν για τη χτεσινή αναγγελία της «νέας αποκομματικοποιημένης δημόσιας διοίκησης» θα πρέπει να πάρουν υπ όψιν τους ότι θα ξεκινήσει στο… μέλλον. Γιατί μέχρι σήμερα έχουμε τα εξής δεδομένα:

Το αρμόδιο υπουργείο της κ Γεροβασίλη, παρά τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις της υπουργού δεν ξέρει ακόμα πόσοι είναι όλοι οι υπάλληλοι και όλες οι υπηρεσίες, καθώς υπάρχουν διευθύνσεις και δήμοι που αρνούνται να δώσουν στοιχεία, ακολουθώντας την παλιά νοοτροπία ΣΥΡΙΖΑ ότι η πληροφόρηση είναι ρουφιανιά. Προφανώς για να μη χαθούν άχρηστες θέσεις του διαχρονικού πελατειακού κράτους.

Ο υπουργός κ Σκουρλέτης και ο συναδερφός του κ Βερναρδάκης έχουν υποσχεθεί εδώ και μήνες για τη μονιμοποίηση πάνω από 30.000 συμβασιούχων, με ισχυρότερο στοιχείο όχι τα προσόντα τους, αλλά τη μοριοδότηση για την προϋπηρεσία τους.

Με το χτεσινό πλαίσιο για το δημόσιο δεν δίνεται καν οριστική λύση στην πάγια ψηφοθηρική ομηρία αυτής της κατηγορίας εργαζόμενων, που αριθμεί πάνω από 75.000 άτομα. Για να αποκομματικοποιηθεί η νοοτροπία στο δημόσιο…

Παρά την ύπαρξη Σχολής Στελεχών Δημόσιας Διοίκησης, το κράτος ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ εξακολουθεί και προσλαμβάνει στελέχη που δεν έχουν ιδέα από γνώσεις διοίκησης στα υπουργεία και στα γραφεία υπουργών με κριτήριο τη συγγένεια και την πολιτική ταυτότητα. Αντ αυτού, ο κ Τσίπρας ανήγγειλε την επιμόρφωση των υπαλλήλων μέσω του… Ανοιχτού Πανεπιστήμιου για απόκτηση πανεπιστημιακού τίτλου!! Για πρόσθετα επιδόματα προφανώς.

Η περίφημη αξιολόγηση υπαλλήλων και προϊσταμένων είναι μια θεωρητικούρα, που δεν μας λέει ποια ακριβώς είναι τα κριτήρια ώστε να προωθείται αδιάβλητα και ακομμάτιστα ο προϊστάμενος.

Το κυριότερο: Το κομματικό κράτος δεν είναι τέτοιο επειδή οι υπάλληλοι είναι μονοκομματικής προέλευσης. Αλλά, επειδή τους υποχρεώνει να υπακούν στην κομματική κυβέρνηση και όχι στην κρατική ανάγκη! Αυτό, δεν αλλάζει. Άλλωστε, ο ΣΥΡΙΖΑ θέλοντας να δικαιολογήσει τη φάμπρικα των ανειδίκευτων μετακλητών έχει πεί ευθέως, ότι την κάνει γιατί μόνο με δικούς του ανθρώπους μπορεί να εφαρμόσει τη δική του πολιτική! Ποια αποκομματικοποίηση!!

Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ το έχουν επί ανοιχτά: «Έχουμε την κυβέρνηση, αλλά όχι το κράτος». Πώς να αποκτήσεις το κράτος αν δεν αποκτήσεις τη δημόσια διοίκηση;; Και πώς να την αποκτήσεις αν δεν ελέγχεις και δεν εξουσιάζεις τους υπαλλήλους σε κομβικές θέσεις και τους ψηφοφόρους ως υποψήφιους διοριζόμενους; Έτσι:

Την ώρα που ο πρωθυπουργός ανήγγελλε τις… επαναστατικές αλλαγές, οι συμβασιούχοι του δημοσίου αυξήθηκαν κατά 30% σε σχέση με πέρυσι, ξεπερνώντας με ρεκόρ τις 75.000 μαζί με τους ωρομίσθιους. Οι μετακλητοί ξεπέρασαν τους 2.150, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία τουλάχιστον!

Οι νέοι συμβασιούχοι είναι 12.500 «ειδικές περιπτώσεις», 10.000 «έκτακτο προσωπικό» και περίπου 1.000 πρόεδροι διοικητικών συμβουλίων…

Στο επίπεδο του έκτακτου προσωπικού το δημόσιο καταγράφει ρεκόρ 5ετίας, ενώ η ΑΔΕΔΥ δηλώνει ότι καθημερινά της καταγγέλλονται τοποθετήσεις προϊσταμένων σε διάφορες οργανικές μονάδες με πελατειακά και κομματικά κριτήρια.

Παρά τους περιορισμούς που ισχύουν, έχει αυξηθεί και το μόνιμο προσωπικό. Οι υπάλληλοι αορίστου χρόνου αυξήθηκαν από 564.729 σε 565.430 μέχρι τον Φεβρουάριο παρόλο που μεγάλος αριθμός παλιών έχει φύγει σε σύνταξη από το φόβο των μελλοντικών περικοπών.

Τους 2.5 μήνες αυτού του καλοκαιριού στα γραφεία της κυβέρνησης διορίστηκαν συμβασιούχοι ή μετακλητοί (με αποκομματικοποιημένα κριτήρια προφανώς) 18 στο υπουργείο Δικαιοσύνης, 11 στο υπουργείο Οικονομίας- Ανάπτυξης, 5 στη Γενική Γραμματεία του πρωθυπουργού, 5 στο υπουργείο Εργασίας, 4 στο υπουργίο Πολιτισμού, 4 στο υπουργείο Εσωτερικών, 4 στο υπουργείο Παιδείας, 3 στο υπουργείο Υγείας, από 2 στα υπουργεία Μεταναστευτικής Πολιτικής, Περιβάλλοντος, Ναυτιλίας, Οικονομικών, Τουρισμού, Υποδομών, Άμυνας. Μόνο …έναν πήρε το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης!

Αυτούς τους 2,5 μήνες του καλοκαιριού επίσης, 41 ακόμα υπάλληλοι προσλήφθηκαν ή πήγαν στα πολιτικά γραφεία. Μεταξύ τους, δημόσιοι υπάλληλοι που αποσπάστηκαν από τις οργανικές τους θέσεις ή άλλοι σαν την μουσική επιμελήτρια του ΟΑΣΑ που βρήκε στέγη στο γραφείο του κ Σπίρτζη!

Προφανώς για να υπηρετήσουν την αποκκοματικοποιημένη νέα διοίκηση του κ Τσίπρα! Να τη χαιρόμαστε.

Γ.Παπαδόπουλος- Τετράδης      

liberal.gr 

Προσλήψεις στο Δημόσιο προανήγγειλε ο Τσίπρας.!

Την εκκίνηση μιας άτυπης προεκλογικής περιόδου από αυτό το φθινόπωρο φανερώνουν οι χθεσινές εξαγγελίες του Αλέξη Τσίπρα για προσλήψεις στο Δημόσιο μέσω ΑΣΕΠ από τα μέσα της επόμενης χρονιάς, ενώ ο πρωθυπουργός προσπαθεί να περάσει στους ψηφοφόρους το μήνυμα ότι ο ίδιος θα προσλάβει στο Δημόσιο, ενώ η ΝΔ θα απολύσει.

Μιλώντας στην εκδήλωση του υπουργείου Διοικητικής Ανασυγκρότησης, με θέμα την «Εθνική Στρατηγική για τη Διοικητική Μεταρρύθμιση 2017-2019», ο πρωθυπουργός υποσχέθηκε χιλιάδες προσλήψεις στο Δημόσιο από τα μέσα του 2018, δηλαδή νωρίτερα από τη λήξη του προγράμματος διάσωσης, όταν δηλαδή η χώρα θα βρίσκεται ακόμα υπό επιτήρηση και οι δανειστές θα απαιτούν υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, αλλά και να ελέγχουν προς τα πού κατευθύνεται κάθε κονδύλι.

Στο πλαίσιο αυτό, ο κ. Τσίπρας σχολίασε ότι οι Έλληνες δημόσιοι υπάλληλοι είναι λίγοι σε σχέση με τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων στις χώρες του ΟΟΣΑ, ενώ παρουσίασε την εξαγγελία του για προσληψεις ως μέρος της προσπάθειας για να έλθουν νέοι επιστήμονες στο δημόσιο, αλλά και να ανακοπεί και το brain drain.

Μάλιστα, επεσήμανε πως όσοι επιθυμούν μικρό κράτος που θα παρεμβαίνει ελάχιστα, θέλουν τα συμφέροντα να δρουν ανεξέλεγκτα! Υπογράμμισε επίσης ότι «θα έπρεπε να σιωπούν από σεμνότητα όσοι χρησιμοποίησαν το Δημόσιο ως κομματικό παραμάγαζο».

Απαντώντας παράλληλα και στην κριτική που γίνεται στην κυβέρνηση ότι βολεύει τους... δικούς της, είπε ότι η αντίληψη του κράτους ως λάφυρο και ως εργαλείο πελατειακής διαχείρισης συνεχίστηκε επί δεκαετίες ως τα χρόνια της κρίσης. «Αυτήν την αντίληψη για το κράτος-λάφυρο δείχνουν σήμερα οι πονηρές και δήθεν φιλελεύθερες κραυγές ορισμένων για την κατάρτιση της συνταγματικής προστασίας της μονιμότητας στο Δημόσιο» σημείωσε μεταξύ άλλων.      

Politico: Πέντε λόγοι που ο Κιμ δεν φοβάται τις ΗΠΑ

Οι περισσότεροι Αμερικανοί έχουν τη λανθασμένη εντύπωση ότι η Βόρεια Κορέα είναι ένα τρελό μέρος, όπου ηγείται ένας επίσης τρελός άνδρας που απειλεί με παγκόσμια καταστροφή, σχολιάζει σε δημοσίευμά του το Politico, επισημαίνοντας ότι η άποψη αυτή είναι βέβαια σχεδόν εντελώς λανθασμένη.

Όπως αναφέρει το Politico, "ο Κιμ Γιονγκ Ουν δεν είναι καθόλου τρελός, αντίθετα ήταν αρκετά μεθοδικός και αρκετά προσεκτικός στην προώθηση των πυρηνικών και πυραυλικών του προγραμμάτων, για να υποδείξει ότι αποθαρρύνεται από τις συντριπτικές στρατιωτικές ικανότητες της Αμερικής και δεν είναι πρόθυμος να πυροδοτήσει μια στρατιωτική σύγκρουση -τουλάχιστον όχι ακόμα".

Ο Kim δεν φοβάται τις ΗΠΑ για τους πέντε αυτούς λόγους, σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα:

Πρώτον, η Αμερική θέλει μια συμφωνία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες λένε ότι είναι απαράδεκτο να διαθέτει η Κορέα πυρηνικά όπλα, αλλά πλέον φαίνεται να το αποδέχεται. Από το 1990, η Ουάσιγκτον, αλλά στην πραγματικότητα η Αμερική θέλει μια συμφωνία και το μόνο που πρέπει να κάνει η Β. Κορέα είναι να περιμένει μέχρι να επιτύχει μία συμφέρουσα για εκείνη συμφωνία. Η διαπραγματευτική την δύναμη ενισχύεται καθημερινά.

Δεύτερον, οι ΗΠΑ ισχυρίζονται ότι η απομόνωση της Κορέας ενισχύεται, αλλά όλο και περισσότερα χρήματα συνεχίζουν να εισέρχονται στη χώρα. Η Κίνα συνεχίζει να αγοράζει άνθρακα, οι εργαζόμενοι συνεχίζουν να πηγαίνουν στην Αφρική και την Ασία και στέλνουν χρήματα στο σπίτι τους στην Κορέα, οι πωλήσεις όπλων στην Αφρική και αλλού εξασφαλίζουν πολλά χρήματα. Ναι, οι κυρώσεις μπορεί να πλήττουν τη χώρα σε κάποια σημεία, αλλά είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση από ό,τι μόλις πριν από μια δεκαετία.

Τρίτον, οι ΗΠΑ μιλούν για στρατιωτικές επιλογές, αλλά δεν πρόκειται να ξεκινήσουν έναν πόλεμο με την Κορέα. Αφού δεν επιτέθηκαν πριν αποκτήσει η χώρα πυρηνικά όπλα και πυραύλους που θα μπορούσαν να φτάσουν στις ΗΠΑ, δεν πρόκειται να το κάνουν τώρα. Η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου δεν πρόκειται να διακινδυνεύσει να καταστρέψει τα πάντα. Και οι Νότιοι Κορεάτες είναι πλούσιοι. Δεν θα αφήσουν τις ΗΠΑ να επιτεθούν αν αυτό σημαίνει την καταστροφή τους.

Τέταρτον, η Αμερική χάνει έδαφος στην περιοχή. Μπορεί να μιλούν για άξονα συμφερόντων στην Ασία, αλλά στην πραγματικότητα η Κίνα γίνεται ισχυρότερη και η Νότια Κορέα και η Ιαπωνία θα πρέπει να αποφασίσουν σε ποια πλευρά βρίσκονται.

Πέμπτον, εάν η Βόρεια Κορέα παραδώσει τα πυρηνικά όπλα, δεν θα έχει τίποτα πια. Η Αμερική διέκοψε τη συμφωνία με τον Καντάφι για την παράδοση του πυρηνικού του οπλοστασίου και η Λιβύη καταστράφηκε. Ο Σαντάμ Χουσεΐν στο Ιράκ σταμάτησε στην πραγματικότητα να αναπτύσσει όπλα και το καθεστώς του άλλαξε. Με τα πυρηνικά όπλα, η Βόρεια Κορέα ελέγχει το πεπρωμένο της.

    

Ενωση Φυσικών κατά Γαβρόγλου: Ημαρτον, κάνετε το Λύκειο βιομηχανία εξετάσεων

Για «βιοτεχνία παραγωγής εξετάσεων» δίχως «καμία παιδαγωγική βάση» και για ένα Λύκειο, το οποίο μετατρέπεται σε «ένα εξουθενωτικό εξεταστικό κέντρο διαρκείας», οπισθοδρομώντας την παιδεία «δεκαετίες πίσω», κάνει λόγο σε ανακοίνωσή της η Ένωση Ελλήνων Φυσικών.

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

«Ήμαρτον, κε Γαβρόγλου…

Οι συνεχείς ανακοινώσεις του Υπουργείου Παιδείας για τις επικείμενες αλλαγές στη μέση εκπαίδευση, αφενός προκάλεσαν έκπληξη, αφετέρου δεν προκάλεσαν!

Προκάλεσαν έκπληξη γιατί οι υπέρμαχοι της κατάργησης των «μαθητοβόρων» εξετάσεων και της ελεύθερης εισαγωγής στα ανώτατα ιδρύματα, έχουν μεταλλαχθεί σε «βιοτεχνία παραγωγής εξετάσεων», η οποία δεν διαθέτει καμία παιδαγωγική βάση, ενώ οπισθοδρομεί δεκαετίες πίσω. Το Λύκειο μετατρέπεται και επισήμως, πλέον, σε ένα εξουθενωτικό για τους μαθητές εξεταστικό κέντρο διαρκείας. Η αποδιοργάνωση του Λυκείου, για μία ή δύο εβδομάδες, αμέσως μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων, μάλλον δεν έχει μελετηθεί επαρκώς.  Επιπλέον, η προσμέτρηση της σχολικής βαθμολογίας για την εισαγωγή στα ανώτατα ιδρύματα, δημιουργεί πληθώρα προβλημάτων, μεταξύ των οποίων το αδιάβλητο, η ψυχολογική πίεση προς τους εκπαιδευτικούς για «χαριστικούς» βαθμούς ή/και το εμπόριό τους, όπως επισήμανε και ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ.

Δεν προκάλεσαν έκπληξη, όμως, γιατί αποτέλεσαν ένα ακόμα επεισόδιο στο αντιεπιστημονικό σίριαλ, που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας εδώ και καιρό. Η πρωτοφανής στα χρονικά πρωτοτυπία να εισάγονται οι υποψήφιοι χωρίς στοιχειώδεις γνώσεις σε απαιτητικές σχολές υψηλού κύρους και αναγνώρισης, αποδεικνύει τις προτεραιότητες και τις εμμονές της ηγετικής ομάδα του Υπουργείου Παιδείας. Θα εισάγονται στα Πολυτεχνεία χωρίς να εξετάζονται Φυσική (μετατρέπεται σε μάθημα επιλογής!), όπως εισάγονται σήμερα σε σχολές με υψηλές απαιτήσεις Μαθηματικών και Φυσικής, χωρίς να γνωρίζουν Μαθηματικά και Φυσική! Ας μας γνωρίσει το Υπουργείο μία πολυτεχνική σχολή όπου δεν υπάρχουν υψηλές απαιτήσεις στη Φυσική. Προφανώς και είμαστε σύμφωνοι στην εισαγωγή όλων στις σχολές που επιθυμούν, αλλά χωρίς προαπαιτούμενες στοιχειώδεις γνώσεις, οι φοιτητές τελικά οδηγούνται ή στην εγκατάλειψη ή στην προσφυγή στα πανεπιστημιακά ιδιωτικά φροντιστήρια, που βρίσκονται σε πρωτοφανή έξαρση. Ας θυμίσουμε, χαρακτηριστικά, με ποια κριτήρια εισάγονται στις Παιδαγωγικές Σχολές, στις σχολές Πληροφορικής και την εισαγωγή από τα ΕΠΑΛ στα ΑΕΙ. Αυτό το προφανές κόστος δεν απασχόλησε κανέναν, όπως διαπιστώνουμε…

Η προσπάθεια του Υπουργείου να υποβαθμίσει την ένταση που έχει προκληθεί, διαδίδοντας ότι θα γίνει διάλογος με τους φορείς, απλά δεν μας πείθει, λόγω του βεβαρυμμένου παρελθόντος του. Το Υπουργείο Παιδείας εφαρμόζει όλα όσα έχουν προαποφασίσει οι σύμβουλοι του κου Γαβρόγλου, χωρίς να προηγείται καν στοιχειώδης προσχηματικός διάλογος. Τα παραδείγματα περισσεύουν.

Η πασιφανής εμμονή του Υπουργείου να υποβαθμίζει διαρκώς τις Φυσικές Επιστήμες, ενάντια σε κάθε επιστημονική λογική, προκαλεί προβληματισμό. Ιδιαίτερα στη Φυσική,  μειώνεται συνεχώς η ύλη, τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά, ενώ ανατίθεται όλο και περισσότερο η διδασκαλία της σε καθηγητές που έχουν να την αγγίξουν ουσιαστικά από την Α’ Λυκείου, ευνοώντας προκλητικά την αγαπημένη ειδικότητα του Υπουργείου –γιατί, άραγε;-, αλλοιώνοντας τις ανάγκες και τις απαιτήσεις της εκπαίδευσης.

Κατά τα λοιπά, ασχολούμαστε με τις διαστημικές υπηρεσίες, τη στιγμή που δεν προβλέπεται ούτε ως επιλογή η Αστρονομία και η Αστροφυσική, και τους έρωτες των μαθητών, οι οποίοι ευτυχώς για τους ίδιους, συνεχίζουν ερωτεύονται χωρίς την παρέμβαση του Υπουργείου…

Ελπίζουμε, έστω και την ύστατη στιγμή, να διαψευστούμε και να ξεκινήσει ένας σοβαρός και ειλικρινής διάλογος, πριν την εφαρμογή αποφάσεων, που θα βρίσκουν σύμφωνους μόνο τους εμπνευστές τους.

ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ  ΤΟΥ Δ.Σ ΤΗΣ Ε.Ε.Φ

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ 

ΣΤΡΑΤΟΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ

ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΑΣΤΡΟΦΥΣΙΚΗΣ».

iefimerida.gr

5 και 12 Νοεμβρίου η ψηφοφορία για τον νέο φορέα

Ο Γ. Μανιάτης θα ανακοινώσει και επισήμως σήμερα την υποψηφιότητά του, ενώ ο Στ. Θεοδωράκης αύριο.

 

Τις Κυριακές 5 και 12 Νοεμβρίου θα γίνει ο πρώτος και ο δεύτερος γύρος για την ανάδειξη του ηγέτη του «Νέου Ενιαίου Πολιτικού Φορέα» που δρομολογείται ανάμεσα στη Ν.Δ. και τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό αποφάσισε χθες, μεταξύ άλλων, η επιτροπή Αλιβιζάτου, η οποία προσδιόρισε και την 8η Σεπτεμβρίου ως την καταληκτική ημερομηνία για να δηλώσουν υποψηφιότητα όσοι το επιθυμούν. Προκειμένου, μάλιστα, να περιορίσει τυχόν γραφικές υποψηφιότητες η επιτροπή αποφάσισε όλοι οι ενδιαφερόμενοι να υποχρεωθούν ώς τις 15 Σεπτεμβρίου να καταθέσουν τουλάχιστον 1.000 υπογραφές υποστηρικτών τους. Ο κ. Αλιβιζάτος ενημέρωσε επίσης τους παριστάμενους ότι, εκτός των εκπροσώπων που θα στείλει κάθε υποψήφιος αρχηγός στην επιτροπή του, η σύνθεσή της θα εμπλουτιστεί και με προσωπικότητες όπως ο Νικηφόρος Διαμαντούρος, ο Λουκάς Τσούκαλης, ο Γιάννης Βούλγαρης και ο Μιχ. Μητσός.

Αν κάτι, ωστόσο, δεν συμφωνήθηκε χθες είναι το ζήτημα της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας. Στην εισήγησή του ο Ν. Αλιβιζάτος επέμεινε για την ανάγκη να υπάρξει και αυτή η δυνατότητα τόσο για όσους επιθυμούν να ψηφίσουν από το εξωτερικό όσο και για εκείνους που δεν μπορούν να μεταβούν στις κάλπες. Οι εκπρόσωποι, ωστόσο, της Χαρ. Τρικούπη διατύπωσαν σοβαρές επιφυλάξεις για το αν προλαβαίνει και μπορεί η επιτροπή Αλιβιζάτου να εγγυηθεί τη διαφάνεια της αποστάσεως ψήφου. Κι έτσι το θέμα παραπέμφθηκε σε επόμενη συνεδρίαση και αφού προηγηθεί σειρά συναντήσεων μεταξύ εξειδικευμένων σε τεχνολογικά ζητήματα προσώπων (το ΠΑΣΟΚ όρισε τον κ. Νίκο Φαλδαμή), προκειμένου οι τελευταίοι να διαβεβαιώσουν αν μπορεί τελικώς να διασφαλιστεί το αδιάβλητο της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας.

Ενα ακόμη ζήτημα που δεν έκλεισε χθες είναι η υποχρέωση ή μη όσων πολιτών ψηφίσουν να εγγραφούν σε ένα μητρώο του νέου κόμματος, δηλαδή επί της ουσίας να γίνουν μέλη του. Οι εκπρόσωποι του Ποταμιού εισηγήθηκαν οι πολίτες που θα ψηφίσουν να επιλέγουν οι ίδιοι αν μαζί με τα στοιχεία τους θα γίνονται και μέλη του νέου κόμματος με το επιχείρημα ότι ο ιδεολογικός προσανατολισμός του νέου φορέα θα διαμορφωθεί αφού εκλεγεί ο αρχηγός του. Ωστόσο, τα μέλη που εκπροσωπούν το ΠΑΣΟΚ επικαλέστηκαν και νομικά επιχειρήματα για την υποχρέωση όσων ψηφίσουν να εγγραφούν στο ενιαίο μητρώο του νέου φορέα, ενώ έθεσαν και ένα ηθικό ζήτημα το οποίο βρήκε τους περισσότερους σύμφωνους. Να δεσμευθούν και οι υποψήφιοι αρχηγοί ότι θα παραμείνουν στο νέο κόμμα ανεξαρτήτως του αποτελέσματος της εκλογής.

Την ίδια ώρα, από διαρροές ή και υπαινικτικές δηλώσεις πιθανολογείται πια ότι την ηγεσία του νέου κόμματος ενδέχεται να τη διεκδικήσει ακόμη και διψήφιος αριθμός υποψηφίων. Εκτός των ήδη επτά σίγουρων ή σχεδόν σίγουρων –Φώφη Γεννηματά, Γιώργος Καμίνης, Γιάννης Ραγκούσης (το έχουν ήδη δηλώσει), Γιάννης Μανιάτης (το επιβεβαιώνει σήμερα), Στ. Θεοδωράκης (θα το εξαγγείλει αύριο), Ν. Ανδρουλάκης, Θαν. Θεοχαρόπουλος (εκτιμάται ότι θα το πουν την άλλη εβδομάδα)– χθες προέκυψαν και άλλοι πιθανοί ενδιαφερόμενοι. Ογδοος στη μάχη άφησε ανοιχτό ότι θα είναι ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Οδ. Κωνσταντινόπουλος, ενώ ανάλογη αίσθηση προκάλεσαν ο πρώην περιφερειάρχης Γιάννης Σγουρός (συνάντησε χθες τη Φώφη Γεννηματά και στους δημοσιογράφους δεν το απέκλεισε), αλλά και ο επικεφαλής των Κινήσεων Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία κ. Γιάννης Τούντας (σε χθεσινό δελτίο Τύπου επίσης δεν το απέκλεισε).

Και όλα αυτά σημειώνεται ότι συμβαίνουν ενώ το ΚΙΔΗΣΟ και ο Γιώργος Παπανδρέου δεν έχουν αποσαφηνίσει ακόμη όχι μόνον αν θα υποδείξουν, αλλά έστω αν θα στηρίξουν κάποιον υποψήφιο, γεγονός που συντηρεί τις τελευταίες μέρες στα social media ένα μάλλον εξωπραγματικό σενάριο: την ηγεσία του νέου φορέα να διεκδικήσει ακόμη και ο πρώην πρωθυπουργός. 

kathimerini.gr

Ο μεταλλαγμένος Τσίπρας και η κεντροαριστερά...

Του Γιάννη Παντελάκη

Μπορεί να συνδέεται η χθεσινή ομιλία Τσίπρα στην  Παπαστράτος με την εκλογή νέου ηγέτη της κεντροαριστεράς; Φαινομενικά όχι, ουσιαστικά ναι. Η πολιτική μετάλλαξη του πρωθυπουργού, ο οποίος ξαφνικά κολακεύει ιδιωτικές επενδύσεις και επιχειρηματίες που τολμούν, συνδέεται απόλυτα με την διάθεσή του να μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ σ' ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα εξουσίας σαν κι εκείνα της Δυτικής Ευρώπης. Και αυτοί που ψάχνονται για μια ενιαία εκπροσώπηση στην κεντροαριστερά ωστόσο, το ίδιο επιδιώκουν. Δυο υποψήφιοι, για έναν ρόλο.

Αν άκουγες χθες τον πρωθυπουργό να υπερηφανεύεται για το «Ένα δισ. ευρώ άμεσες ξένες επενδύσεις το πρώτο εξάμηνο του 2017» και για την «Ελλάδα που γίνεται ξανά ένας ελκυστικός τόπος για επενδύσεις», δεν θα μίλαγες για απλή μετάλλαξη, αλλά κάτι περισσότερο. Ποιος να φανταζόταν πως ο Τσίπρας του 2014 που αποδεχόταν μόνο τις δημόσιες επενδύσεις ως εργαλείο ανάπτυξης, το 2017 θα υπερασπιζόταν την υγιή επιχειρηματικότητα και αυτό θα το έκανε από τον χώρο μάλιστα μιας πολυεθνικής, της Philip Morris.

Η μετάλλαξη Τσίπρα -που ισοδυναμεί και με την μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ- έχει πολλές και αιτιολογημένες αιτίες. Επιχειρεί την παγίωση του κόμματος ως μια εναλλακτική σοσιαλδημοκρατική πρόταση απέναντι σ εκείνη της κεντροδεξιάς. Γνωρίζει και γνωρίζουν στο κόμμα του, πως όταν χαθεί η εξουσία-που αποτελεί σήμερα ενός είδους συνεκτικό κρίκο για το πολιτικό συνονθύλευμα που βρίσκεται στην κυβέρνηση-θα πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να διατηρήσει τα χαρακτηριστικά ενός κόμματος εξουσίας την οποία θα μπορεί να διεκδικήσει πάλι στο μέλλον. Όσοι ακόμα έχουν απομείνει από το 3% που αποτελεί την εκλογική βάση με την οποία ξεκίνησε ο ΣΥΡΙΖΑ, σύντομα θα αποτελούν παρελθόν. Ο Τσίπρας, οδεύει ολοταχώς προς ένα νέο κόμμα.

Ανάλογη ωστόσο, είναι και η επιδίωξη εκείνων που εμπλέκονται στις διαδικασίες για μια ενιαία έκφραση στην κεντροαριστερά. ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, Ποτάμι, ΚΙΔΗΣΟ και ανεξάρτητοι υποψήφιοι όπως ο Καμίνης. Στόχος τους, δεν είναι μόνο την επόμενη ημέρα με τον ενιαίο αυτό φορέα (αν τελικά προχωρήσει) να αυξήσουν λίγο ή περισσότερο τα μικρά ποσοστά που αθροιστικά πήραν στις προηγούμενες εκλογές. Αλλά, η μετατροπή αυτού του φορέα σε εναλλακτική πρόταση εξουσίας απέναντι στην κεντροδεξιά.

Το ερώτημα και για τις δυο περιπτώσεις είναι ποιος θα καταφέρει να κερδίσει αυτόν τον χώρο ως κύριος εκφραστής του. Ο ΣΥΡΙΖΑ, έχει ένα πλεονέκτημα απέναντι στον ενιαίο φορέα. Βρίσκεται στην εξουσία και ήδη έχει αλώσει ένα μεγάλο μέρος του κρατικού μηχανισμού, κάτι που εκλογικά και ψηφοθηρικά, είναι ιδιαίτερα χρήσιμο. Έχει και ένα σοβαρό μειονέκτημα ωστόσο. Βρίσκεται σε πορεία έντονης πολιτικής φθοράς και αδυνατεί να διατυπώσει μια πρόταση με προοπτική που θα λειτουργούσε ελκυστικά για ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων. Ο,τι είχε να πει-και να κάνει-το έχει πει.

Η άλλη πλευρά, αυτή των κομμάτων και προσώπων που διεκδικούν τον ίδιο ζωτικό πολιτικό χώρο της κεντροαριστεράς, έχουν επίσης ένα σοβαρό μειονέκτημα. Όχι απλά βρίσκονται εκτός εξουσίας, αλλά σε κάποιο βαθμό, αποτελούν και ξεχωριστές εκφράσεις προσωπικών πολιτικών φιλοδοξιών. Και δεν είναι καθόλου βέβαιο πως αυτές θα υποχωρήσουν όταν -και αν-  ένας από αυτούς πετύχει να εκλεγεί σαν εκείνος που θα ηγηθεί του συνόλου αυτών των πολιτικών εκφράσεων. Η διατήρηση μικρών «μαγαζιών» και μετά τις διεργασίες που θα συμβούν, δεν είναι κάτι που μπορεί να αποκλειστεί.

Το πλεονέκτημα τους, αποτελεί ενός είδους στοίχημα. Αν θα κερδηθεί, θα εξαρτηθεί από το αν θα καταφέρουν να αφήσουν στην άκρη μικρές ή μεγαλύτερες πολιτικές φιλοδοξίες και εκφράσουν μια συνεκτική και ρεαλιστική πολιτική πρόταση με ορατές διαφορές από εκείνη της Νέας Δημοκρατίας. Για το πρώτο, τις φιλοδοξίες που πρέπει να παραμερίσουν, θα δείξει ο χρόνος. Το δεύτερο, είναι θεαματικά πιο δύσκολο. Ο μονόδρομος των οικονομικών επιλογών λόγω μνημονίων αλλά και κυριαρχίας της ελεύθερης αγοράς σε παγκόσμιο επίπεδο, ανεβάζει πολύ τον βαθμό δυσκολίας.

Παρακολουθώντας κάποιος την προεκλογική περίοδο στην Γερμανία, διαπιστώνει πως ανάλογο πρόβλημα έχει και το SPD. Απουσία διατύπωσης μιας εναλλακτικής πρότασης διακυβέρνησης από εκείνη των Χριστιανοδημοκρατών. Και εκεί, η μάχη θα κριθεί (κάτι που όλα δείχνουν ότι έχει συμβεί ήδη) στις προσωπικότητες των ηγετών των δυο κομμάτων και όχι στις θεαματικά μεγάλες διαφορές των προγραμμάτων των δυο κομμάτων. Αυτό το τελευταίο, μπορεί κάποιος να το διακρίνει μόνο στην περίπτωση των πρόσφατων εκλογών στη Βρετανία, όπου ο Korbyn, είχε πραγματικά ένα διαφορετικό πρόγραμμα από εκείνο της May. Τα πολιτικά δεδομένα στη χώρα μας ωστόσο, περισσότερο παραπέμπουν σ εκείνα της Γερμανίας, παρά της Βρετανίας…

liberal.gr 

Πέσ’ το «ΠΑΣΟΚ» ρε παιδί μου να καταλαβαίνει κι ο κόσμος

Με έξι υποψήφιους αρχηγούς μέχρι στιγμής, που δεν ξέρουν ακόμα σε τι ακριβώς θα αρχηγεύουν, τα διαλυμένα κομμάτια του ΠΑΣΟΚ και κάποια υπολείμματα της Δημοκρατικής Αριστεράς ξεκινούν να συστήσουν «φορέα της Κεντροαριστεράς», στήνοντας σκηνικό αποτυχίας. Αγνοούν ότι ο λαός έχει ανάγκη από ξεκάθαρες παρουσίες και καθαρές λύσεις. Όχι από θολούρα.

Μερικά πράγματα θα επισημάνω:

Πρώτον, η αναγγελία εκλογής αρχηγού και η προθυμία υποψηφίων για τη θέση χωρίς προηγουμένως να έχει ξεκαθαριστεί αν ο εκλεγμένος θα αρχηγεύει σε ενιαίο κόμμα, συνασπισμό κομμάτων ή ομάδων μαρτυράει επιπολαιότητα και αρπακόλα εκ μέρους και των υποκινητών του εγχειρήματος και των υποψήφιων. Αυτό ούτε ωφελεί το λαό ούτε και τον προσελκύει.

Δεύτερον, Σχεδόν όλοι οι συμμετέχοντες στο εγχείρημα προέρχονται από το ίδιο κόμμα, το ΠΑΣΟΚ. Είτε του Ανδρέα, είτε του Σημίτη, είτε του Γιώργου. Η επιμονή τους να θέλουν να αρνούνται τη μήτρα τους και να επιμένουν ο καθένας στα προσωπικά του βήματα μαρτυράει και μια άρνηση να συμμετάσχουν σ ένα εγχείρημα που θα ωφελεί το λαό, βάζοντας τον εαυτό τους στη δεύτερη μοίρα υπηρέτη ενός κοινού στόχου. Δεν είναι αυτό που έχει ανάγκη ο λαός και θα το δείξει κι όλας.

Τρίτον, η ομιχλώδης ονομασία Δημοκρατική Συμπαράταξη ή όποια άλλη μιας ομιχλώδους κεντροαριστεράς από προσωπικότητες δε συγκινεί και δεν κινητοποιεί κανέναν από το λαό. Ο λαός, που ακολούθησε το ΠΑΣΟΚ και το τιμώρησε για την πολιτική Γιώργου- Βενιζέλου ή γιατί βρήκε να διορίζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ, έχει μνήμη και σχέση με το ΠΑΣΟΚ. Και μόνο η λέξη κάτι του λέει. Κάτι συμβολίζει. Χαμένες ή προδομένες προσδοκίες ίσως. Αλλά, προσδοκίες συγκεκριμένες, με συγκεκριμένη κατεύθυνση και πρόσημο.

Τέταρτο, ΠΑΣΟΚ για το λαό είναι λέξη ταυτόσημη με τη σοσιαλδημοκρατία. Κακομεταχειρισμένη από τα στελέχη του και τις κυβερνήσεις του, αλλά σοσιαλδημοκρατία. Με όνομα και ιστορία. Το ΠΑΣΟΚ εγκατέλειψε το λαό δυό φορές, όπως το αντιλαμβάνεται ο λαός. Μία επί Σημίτη και μια επί Γιώργου- Βενιζέλου. Χωρίς να ακούσει ούτε μια λέξη αυτοκριτικής ή συγνώμης για καμμία από αυτές. ΑΥΤΟ δεν συγχωρεί ο λαός. Όχι την προδοσία. Το φτύσιμο.

Πέμπτο, και οι 6 υποψήφιοι προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ. Φώφη, Καμίνης, Ραγκούσης, Μανιάτης, Θεοδωράκης (το Ποτάμι είναι εγχείρημα του σημιτικού εκσυγχρονισμού να ξεφύγει από το παπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ) και Ανδρουλάκης (που δεν έχει ανακοινώσει επίσημα την υποψηφιότητα). Επομένως, όταν μιλάμε για Δημοκρατική Συμπαράταξη για να χωρέσει και το σχεδόν ανύπαρκτο κομμάτι της ΔΗΜΑΡ του κ Θεοχαρόπουλου κοροϊδευόμαστε.

Έκτο, έχουμε μπροστά μας πέρα από κάθε αμφιβολία το ΠΑΣΟΚ ολοζώντανο, που αρνείται τον εαυτό του. Το κόμμα και τα στελέχη του, ο καθένας για τους λόγους του, που μας είναι γνωστοί. Με κάθε άλλη προσέγγιση όλοι αυτοί κοροϊδεύουν τον εαυτό τους και το λαό.

Έβδομο, όπως είπα και στην αρχή ο κόσμος έχει ανάγκη από καθαρές λύσεις και καθαρές, σταθερές αναφορές. Απ αυτές έχει ανάγκη και ο τόπος. Το τωρινό εγχείρημα είναι πολιτικά αφελές και ανεύθυνο. Προκηρύσσεται εκλογή αρχηγού χωρίς να έχει οριστεί σε ποιο κομματικό φορέα και με ποιο πρόγραμμα θα είναι αρχηγός!! Και εμφανίζονται και υποψήφιοι επ αυτού!!! Για γέλια.

Για περισσότερα γέλια η πρόταση Θεοχαρόπουλου, την ώρα που θα ψηφίζεται αρχηγός να ψηφίζεται και η επιθυμία του κόσμου για τη φύση του φορέα!!! Πλήρης απουσία σοβαρότητας.

Αν η ανάλυση λέει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να ανταπεξέλθει πολιτικά και εκλογικά στην απογοήτευση του κόσμου από την πολιτική του (πράγμα πιθανό), οι λύσεις που έχει αυτός ο ψηφοφόρος δεν είναι να πάει στη μακρινή ΝΔ, αλλά στο πιο κοντινό του ΠΑΣΟΚ. Αρκεί να το βρει για να το ψηφίσει!! Το ΠΑΣΟΚ φοβάται ο ΣΥΡΙΖΑ γιατί αυτό είναι το αντίπαλο δέος του. Αυτός είναι ο χώρος που φλερτάρει για να υπάρξει μελλοντικά.

Αλλά, μέχρι σήμερα το ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει σαν δύναμη αντιπολίτευσης, έχοντας καταργήσει το ίδιο τον εαυτό του λες και ντρέπεται και φοβάται για το παρελθόν του! Εδώ δεν ντρέπεται και δεν φοβάται ο Τσίπρας που λέει το ένα ψέμα επάνω στο άλλο, κάνοντας ακριβώς τα αντίθετα απ αυτά που λέει, και φοβάται το ΠΑΣΟΚ;!

Το ΠΑΣΟΚ έχει ανάγκη να σοβαρευτεί Αυτό είναι όλο. Για το καλό του και για το καλό της χώρας. Η οποία έχει ανάγκη από σοβαρά κόμματα. Όποια κι αν είναι. Ό, τι κι αν πιστεύουν. Ποια Δημοκρατική Συμπαράταξη και αερολογίες. Πεσ’ το ΠΑΣΟΚ να καταλάβει κι ο κόσμος.

Γ.Παπαδόπουλος- Τετράδης 

liberal.gr

Ολες οι αλλαγές σε εισφορές και συντάξεις

Δεκάδες διατάξεις, κατά κύριο λόγο θετικές, περιλαμβάνει το νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή. Τι αλλάζει στον τρόπο υπολογισμού των συντάξεων στο Δημόσιο. Πως θα υπολογίζεται η επικουρική. Πότε θα ασφαλίζονται στον ΕΦΚΑ δικηγόροι και Μηχανικοί.

 

Την εξαίρεση της προσωπικής διαφοράς από τον υπολογισμό των συντάξιμων αποδοχών των ειδικών μισθολογίων στο δημόσιο που οδηγεί σε μικρότερη σύνταξη, καθώς και την αύξηση του ποσοστού εισφοράς των δημοσίων υπαλλήλων στο ΜΤΠΥ, με παράλληλη αλλαγή της βάσης υπολογισμού, περιλαμβάνει μεταξύ των δεκάδων ασφαλιστικών διατάξεων το νομοσχέδιο σκούπα του υπουργείου Εργασίας που κατατέθηκε χθες στη Βουλή.

Υπάρχουν βέβαια και οι διατάξεις που δίνουν ανάσα σε χιλιάδες ασφαλισμένους, όπως για παράδειγμα αυτή που προβλέπει την αποσύνδεση της ιδιότητας του μηχανικού και του νομικού από την ασφάλιση, ή την επιστροφή των επιπλέον εισφορών, μετά από συμψηφισμό με χρέη προς τα ταμεία. Στο νομοσχέδιο υπάρχει επίσης η διάταξη που αλλάζει τον τρόπο υπολογισμού των επικουρικών συντάξεων, ενώ στο πλαίσιο της λειτουργίας του ΚΕΑΟ, προβλέπεται η πρόσβαση σε όλους τους τραπεζικούς λογαριασμούς καθώς και σε στοιχεία διαθέσιμα στην Κεντρική Διοίκηση.

Αναλυτικά, μεταξύ των διατάξεων περιλαμβάνονται οι εξής:

-Από 1/1/2017 εφαρμόζονται οι ίδιες εργοδοτικές εισφορές που ισχύουν για τους δημοσίους υπαλλήλους, και στους μετακλητούς υπαλλήλους με σχέση δημοσίου δικαίου.

-Η προϋπόθεση συμπλήρωσης 15 ετών ασφάλισης για την καταβολή της εθνικής σύνταξης δεν ισχύει για όσους θεμελιώνουν δικαίωμα σύνταξης με τη συμπλήρωση χρόνου ασφάλισης μικρότερου των 15 ετών. Στην περίπτωση αυτή το ποσό της εθνικής σύνταξης δεν μπορεί να υπολείπεται αυτού που αντιστοιχεί στα 15 έτη ασφάλισης.

-Στις περιπτώσεις που δεν προκύπτει χρόνος ασφάλισης 5 ή 10 ετών (ανάλογα με τον χρόνο έναρξης καταβολής της σύνταξης) από το 2002 μέχρι την έναρξη καταβολής της σύνταξης αναζητείται χρόνος ασφάλισης και πριν την 1.1.2002 και μέχρι τη συμπλήρωση 5 ή 10 ετών, κατά περίπτωση. Η διάταξη αυτή ισχύει τόσο για το δημόσιο όσο και για τον ιδιωτικό τομέα.

-Το συνολικό ακαθάριστο ποσό της ανταποδοτικής σύνταξης δεν μπορεί να υπερβαίνει το ακαθάριστο ποσό των συντάξιμων αποδοχών.

-Στους χρόνους που θεωρούνται ως συντάξιμοι προστίθεται και ο χρόνος άδειας άνευ αποδοχών μέχρι ένα μήνα κατ’ έτος με την προϋπόθεση της καταβολής από τον υπάλληλο των προβλεπόμενων ασφαλιστικών εισφορών.

-Ορίζεται ότι το συνολικό ποσοστό της μείωσης της σύνταξης σε περίπτωση πρόωρης αποχώρησης δεν μπορεί να υπερβαίνει το 30%.

-Στα νέα ειδικά μισθολόγια, για τον υπολογισμό των συντάξιμων αποδοχών δεν υπολογίζεται η προσωπική διαφορά του άρθρου 155, παρά μόνο οι αποδοχές για τις οποίες έχουν καταβληθεί εισφορές και από τους εργαζόμενους και από τον εργοδότη.

-Αναγνωρίζεται ότι το δικαίωμα στη σύνταξη είναι απαράγραπτο.

-Ο χρόνος πρόσθετης ασφάλισης αγροτών θεωρείται χρόνος ασφάλισης στον ΕΦΚΑ εφόσον εξαγοραστεί. Οι ασφαλισμένοι θα καταβάλλουν μηνιαία εισφορά ύψους 20% επί του 70% του προβλεπόμενου, κατά την υποβολή της αίτησης, κατώτατου βασικού μισθού άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών.

-Παρέχεται η δυνατότητα στους αυτοαπασχολούμενους και ελεύθερους επαγγελματίες να επιλέξουν ως βάση υπολογισμού των εισφορών τους ποσό μεγαλύτερο από το μηνιαίο εισόδημα τους με την επιφύλαξη του ανώτατου ορίου ασφαλιστέου μηνιαίου εισοδήματος.

-Επανακαθορίζεται η διαδικασία συμψηφισμού και επιστροφής των αχρεωστήτως καταβληθεισών εισφορών στον ΕΦΚΑ. Ειδικότερα προβλέπεται άτοκη επιστροφή των αχρεωστήτων καταβληθεισών εισφορών προς τους δικαιούχους, αφού προηγηθεί συμψηφισμός με πάσης φύσεως οφειλές του δικαιούχου προς τους φορείς κοινωνικής ασφάλισης.

Στις περιπτώσεις ρυθμισμένων οφειλών, γίνεται συμψηφισμός με την οφειλή κατ’ αντιστοιχία με τα ισχύοντα στη φορολογική διοίκηση. Σε περιπτώσεις μισθωτών, αν η επιπλέον καταβολή συνεπάγεται και ποσό που έχει παρακρατηθεί επιπλέον από τον εργαζόμενο, προβλέπεται ο επιμερισμός του ποσού στους δικαιούχους (εργοδότη και εργαζόμενο).

Στις περιπτώσεις ελεύθερων επαγγελματιών και αυτοαπασχολούμενων, προκειμένου να προσδιοριστεί ότι πρόκειται πράγματι για αχρεωτήτως καταβληθείσες εισφορές και ότι δεν υπάρχουν χρέη προς τον φορέα, είναι απαραίτητο να έχει προηγηθεί η διαδικασία της εκκαθάρισης. Κατόπιν αυτής, αν προκύπτει επιπλέον ποσό, επιστρέφεται. Παρέχεται δε, η δυνατότητα το ποσό αυτό να παραμείνει στον ΕΦΚΑ, και να συμψηφιστεί με τις επόμενες καταβολές.

-Επαναπροσδιορίζεται ο τρόπος υπολογισμού του ποσού της επικουρικής σύνταξης, για τους μέχρι 31.12.2013 ασφαλισμένους, οι οποίοι καταθέτουν αίτηση συνταξιοδότησης από την 1.1.2015 και εφεξής. Ειδικότερα, προβλέπεται ότι το τμήμα της σύνταξης που αντιστοιχεί στο χρόνο ασφάλισης που έχει πραγματοποιηθεί έως και την 31.12.2014 υπολογίζεται με βάση το υφιστάμενο ποσοστό αναπλήρωσης (0,45%), το οποίο για κάθε έτος ασφάλισης αντιστοιχεί σε ποσοστό επί των συνταξίμων αποδοχών κάθε ασφαλισμένου που υπεβλήθησαν σε εισφορές υπέρ επικουρικής ασφάλισης (αντί των αποδοχών που υπολογίζονται για την έκδοση της κύριας σύνταξης).

Ως συντάξιμες αποδοχές νοούνται: α) για τους μισθωτούς, ο μέσος όρος μηνιαίων αποδοχών του ασφαλισμένου που υπόκεινται σε εισφορές υπέρ επικουρικής ασφάλισης, από το έτος 2002 έως το έτος 2014. β) για τους αυτοαπασχολούμενους και τους ελεύθερους επαγγελματίες, το εισόδημα που υπόκειται σε εισφορές υπέρ επικουρικής ασφάλισης του κάθε ασφαλισμένου από το έτος 2002 έως το έτος 2014.

- Επανακαθορίζονται οι μηνιαίες κρατήσεις των μετόχων του Μετοχικού Ταμείου Πολιτικών Υπαλλήλων (ΜΤΠΥ), οι οποίες ορίζονται από 1/1/2017 σε ποσοστό 4,5% επί των συντάξιμων αποδοχών, όπως αυτές προσδιορίζονται για την κύρια σύνταξη. Στην πράξη αυξάνεται το ποσοστό εισφοράς, μειώνεται όμως, για κάποιες περιπτώσεις, η βάση επί των οποίων υπολογίζονταν οι χαμηλότερες εισφορές.

Υπάγονται, από 1.1.2017 και εφεξής, στην ασφάλιση του ΕΦΚΑ, σύμφωνα με τις σχετικές νομοθετικές ρυθμίσεις του πρώην ΤΣΜΕΔΕ και του πρώην Ταμείου Ασφάλισης Νομικών (ΤΑΝ) του ΕΤΑΑ:

α) οι αυτοαπασχολούμενοι, που είναι εγγεγραμμένοι ή θα εγγραφούν στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΤΕΕ),

β) οι δικηγόροι που είναι εγγεγραμμένοι ή θα εγγραφούν στους οικείους δικηγορικούς συλλόγους, και ασκούν ελεύθερο επάγγελμα, από την ημερομηνία έναρξης του επαγγέλματος στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. και μέχρι τη διακοπή της επαγγελματικής τους δραστηριότητας.

-Ασφαλιστικές εισφορές που έχουν καταβληθεί και αφορούν σε περίοδο ασφάλισης από 1.1.2017 έως την ισχύ της υπό ψήφιση ρύθμισης, συμψηφίζονται ή επιστρέφονται, πλην των ασφαλιστικών εισφορών για υγειονομική περίθαλψη.

Τα ανωτέρω πρόσωπα που έχουν υπαχθεί στην ασφάλιση του ΕΦΚΑ μέχρι την ισχύ του υπό ψήφιση νόμου και για τα οποία προκύπτει, διακοπή της ασφάλισής τους στον ΕΦΚΑ, μπορούν προαιρετικά να συνεχίσουν την ασφάλισή τους για το σύνολο των κλάδων ασφάλισης στους οποίους υπάγονταν μέχρι τη διακοπή της υποχρεωτικής τους ασφάλισης. Στην περίπτωση αυτή η μηνιαία ασφαλιστική εισφορά υπολογίζεται με βάση το προβλεπόμενο κατώτατο όριο μηνιαίου εισοδήματος για τους ασφαλισμένους άνω 5ετίας.

-Προβλέπεται η: α) πρόσβαση του συνόλου των υπηρεσιών του Κέντρου Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών (ΚΕΑΟ) του ΕΦΚΑ στο Σύστημα Μητρώων Τραπεζικών Λογαριασμών και Λογαριασμών Πληρωμών (Σ.Μ.Τ.Λ. και Λ.Π.) για τη διευκόλυνση αιτημάτων παροχής σχετικών πληροφοριών και β) υποχρέωση παροχής στο ΚΕΑΟ κάθε διαθέσιμης πληροφορίας από τρίτους (φορείς της Γενικής Κυβέρνησης και κρατικές υπηρεσίες αλλά και από τράπεζες) για την άσκηση των αρμοδιοτήτων του.

-Οι διατάξεις που προβλέπουν διακοπή ή περικοπή της σύνταξης αναπηρίας ή της σύνταξης λόγω θανάτου και των προνοιακών ή άλλων επιδομάτων όταν ο δικαιούχος αναλαμβάνει εργασία ή αυτοαπασχολείται, δεν εφαρμόζονται στους δικαιούχους που πάσχουν από αναπηρία, που οφείλεται σε ψυχική πάθηση ή νοητική υστέρηση ή συμπαθολογία ψυχικής πάθησης και νοητικής υστέρησης, με ποσοστό 50%, εφόσον η ανάληψη μισθωτής απασχόλησης ή η αυτοαπασχόληση ενδείκνυται για λόγους ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης και κοινωνικής επανένταξης.

-Παρέχεται η δυνατότητα μεταφοράς, με απόφαση του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και, κατά παρέκκλιση των κειμένων διατάξεων, υπαλλήλων μεταξύ των ΕΦΚΑ, ΕΤΕΑΕΠ, ΟΓΑ και ΝΑΤ, με μεταφορά της οργανικής τους θέσης, με την ίδια εργασιακή σχέση, κλάδο ή ειδικότητα, βαθμό και μισθολογικό κλιμάκιο που κατέχουν.

-Ισχύει εις το διηνεκές, το δικαίωμα που είχε παραχωρηθεί σε συνταξιούχους λήψης αναπηρικής σύνταξης και δικαιούχους επιδομάτων αναπηρίας, προκειμένου αυτοί να συνεχίζουν να λαμβάνουν τις σχετικές παροχές για ένα εξάμηνο, εφόσον εκκρεμεί στις υγειονομικές επιτροπές ΚΕΠΑ, χωρίς υπαιτιότητά τους, ιατρική κρίση περί του ποσοστού αναπηρίας τους.

Το σχέδιο νόμου εδώ

η έκθεση του ΓΛΚ  εδώ

η αιτιολογική έκθεση εδώ

Ρούλα Σαλούρου

euro2day.gr

Νομπελίστες οικονομολόγοι κατά της γερμανικής κυριαρχίας στην Ευρώπη

Την άποψη πως μόνιμη σταθερότητα στην Ευρωζώνη μπορεί να υπάρξει μόνο εάν η Ευρώπη ξεπαράσει τις αμαρτίες του παρελθόντος και επανεφευρεθεί καταθέτουν νομπελίστες οικονομολόγοι, οι οποίοι ασκούν σφοδρή κριτική στη στάση που έχει κρατήσει η Γερμανία.

Με αφορμή συνέδριο στο Λίνταου της Γερμανίας, νομπελίστες οικονομολόγοι μιλούν στη «Die Welt» και εκτιμούν ότι η Γερμανία θα πρέπει να παραχωρήσει εξουσία ή να αποχωρήσει από την ευρωζώνη.

«Όλοι από κοινού επέτρεψαν την υπερχρέωση στην Ευρώπη και τώρα πρέπει από κοινού να αναλάβουν την ευθύνη», είπε στην «Welt» ο Ρότζερ Μάιερσον, Νόμπελ Οικονομικών για το έτος 2007. «Οι τράπεζες ενθαρρύνθηκαν να αγοράσουν κρατικά ομόλογα κάτι το οποίο διευκόλυνε τις χώρες να συνεχίσουν να χρεώνονται», πρόσθεσε. Είναι δε πεπεισμένος ότι η λύση βρίσκεται στο να αγοράσει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) τα κρατικά ομόλογα: «Μόνο με μια συντονισμένη δράση ελάφρυνσης του χρέους μπορεί να σωθεί το ευρώ. Και αυτό θα λειτουργήσει μόνον εάν η Γερμανία υπερβεί τον εαυτό της».

Για τον ιδιαίτερο ρόλο της Γερμανίας τοποθετείται και ο Χριστόφορος Πισαρίδης, Νόμπελ Οικονομικών 2010, ασκώντας κριτική και σημειώνοντας «Χωρίς την συγκατάθεση της Γερμανίας δεν γίνεται στην πράξη τίποτα». Θεωρεί δε ως υπεύθυνο γι΄ αυτό τον πρώην Γάλλο Πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ, ο οποίος επέτρεψε κατά τη διάρκεια της θητείας του να κυριαρχήσει η Γερμανία στην ευρωζώνη: «Η Γερμανία κέρδισε χάρη στο αδύναμο ευρώ και εξήγαγες σε άλλες χώρες της ευρωζώνης την ανεργία της. Τώρα θα πρέπει το Βερολίνο να μην αντισταθεί στη μεγαλύτερη εμβάθυνση εντός της νομισματικής Ένωσης, έστω και αν αυτό φυσικά κοστίσει κάτι», είπε ο Κύπριος νομπελίστας στη «Welt».

Ο Τζέιμς Μίρλες, Νόμπελ Οικονομικών 1996, βλέπει το μεγαλύτερο πρόβλημα της ευρωζώνης στις άκαμπτες δομές του κοινού νομίσματος. Βλέπει μάλιστα τη λύση στην έξοδο της Γερμανίας από την ευρωζώνη: «Ίσως να ήταν καλύτερα να φύγει η Γερμανία από την Ευρωζώνη. Ένα τέτοιο σενάριο θα είχε ένα τεράστιο και μη προβλέψιμο κόστος. Θα πρέπει προηγουμένως να σκεφτεί κανείς επακριβώς πως θα το κάνει», παραδέχτηκε όμως μιλώντας στην γερμανική εφημερίδα.

Επίσης ο κ. Μάιερσον προτείνει «τη δημιουργία ενός "αμαρτωλού ομόλογου", το οποίο θα επιτρέπεται να εκδίδει μια χώρα μόνο όταν θέλει να χρηματοδοτήσει τα χρέη της, που υπερβαίνουν το επιτρεπόμενο όριο ελλείμματος. Τέτοια ομόλογα είναι μειωμένης σημασίας και δεν θα επιτρέπεται στις τράπεζες να τα περιλαμβάνουν στους ισολογισμούς τους ως επενδύσεις μηδενικού κινδύνου, όπως συμβαίνει με τα κρατικά ομόλογα. Οι νέοι αυτοί τίτλοι αυτομάτως θα έχουν υψηλότερα επιτόκια. Η υπερχρέωση θα κόστιζε στους υπουργούς Οικονομικών πολύ ακριβά και επομένως θα γινόταν μη ελκυστική».

Την ιδέα ενός παράλληλου νομίσματος πάντως οι νομπελίστες οικονομολόγοι δεν τη συμμερίζονται. Όπως είπε χαρακτηριστικά στη «Welt» o Xριστόφορος Πισαρίδης: «Με τον τρόπο αυτό μια χώρα είναι ήδη με το ένα πόδι εκτός ευρώ. Εάν το πείραμα πετύχαινε ποιός θα εμπόδιζε τη χώρα να αποχωρήσει εντελώς από το ευρώ;»   

efsyn.gr