Μειώνεται στο 10% από 15% η φορολογία στα μερίσματα

Η εξέλιξη αυτή είναι ιδιαίτερη σημαντική για τις επιχειρήσεις

Τη μείωση του φορολογικού συντελεστή στα μερίσματα προβλέπει τροπολογία που κατατέθηκε στη Βουλή και η οποία θα αφορά τα εισοδήματα που αποκτώνται από 1-1-2019. Με την τροπολογία αυτή κλείνει ο κύκλος των φοροελαφρύνσεων για τις επιχειρήσεις που είχε εξαγγείλει ο πρωθυπουργός από το βήμα της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ) τον περασμένο Σεπτέμβριο. Η αρχή έγινε με τη μείωση του συντελεστή φορολόγησης των κερδών κατά μία ποσοστιαία μονάδα, και συγκεκριμένα από 29% σε 28% για τη χρήση του 2019, και ολοκληρώθηκε με τη μείωση του συντελεστή φορολόγησης των μερισμάτων από 15% σε 10% εφάπαξ. Από την προτεινόμενη διάταξη θα μειωθούν τα έσοδα του προϋπολογισμού κατά περίπου 45 εκατ. ευρώ.

Η εξέλιξη αυτή είναι ιδιαίτερη σημαντική για τις επιχειρήσεις που τα τελευταία χρόνια έχουν σηκώσει ένα μεγάλο βάρος της δημοσιονομικής προσαρμογής μέσω των υψηλών φορολογικών επιβαρύνσεων και ασφαλιστικών εισφορών. Μάλιστα πρόσφατα προστέθηκε ένα ακόμα βάρος, αυτό της αύξησης του κατώτατου μισθού.

Με τη μείωση αυτή ο μεσοσταθμικός συντελεστής φορολόγησης των επιχειρήσεων περιορίζεται σημαντικά και συγκεκριμένα, από 39,65% που είναι σήμερα, μειώνεται στο 36,1%, ενώ από το επόμενο έτος περιορίζεται στο 35,2%.

Για να γίνει κατανοητό, στην περίπτωση που σήμερα κάποιος έχει ακαθάριστα 100.000 ευρώ, θα πληρώσει στην εφορία το ποσό των 29.000 ευρώ. Τα υπόλοιπα, που αποτελούν το κέρδος της επιχείρησης, σήμερα φορολογούνται με συντελεστή 15%. Συνολικά, δηλαδή, το ελληνικό Δημόσιο θα πάρει περί τα 39.650 ευρώ. Με τη μείωση του συντελεστή ο συνολικός φόρος που θα καταβληθεί θα διαμορφωθεί στα 36.100 ευρώ, δηλαδή 3.550 ευρώ λιγότερα. Σημειώνεται ότι το μέρισμα που θα διανείμουν φέτος οι επιχειρήσεις θα φορολογηθεί με τον μειωμένο συντελεστή 10%, καθώς πρόκειται για εισόδημα που αποκτάται το 2019. Οπως τονίζεται στη διάταξη, το μέτρο αποσκοπεί στη μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης των εν λόγω εισοδημάτων, ως κίνητρο για επενδύσεις. 

Υπερφορολόγηση

Συνολικά και παρά τις μειώσεις των συντελεστών (φορολογία κερδών και μερισμάτων), η χώρα μας έχει από τους υψηλότερους συντελεστές στην Ευρώπη. Ειδικότερα, οι συντελεστές κυμαίνονται:

  

• Από 10%-19% σε Ιρλανδία, Κύπρο, Λετονία και Σλοβενία.

• Από 20%-25% σε Αυστρία, Εσθονία, Ισπανία, Ολλανδία, Πορτογαλία, Σλοβακία και Φινλανδία.

Στη χώρα μας, όπως και σε Γερμανία, Ιταλία και Λουξεμβούργο, οι συντελεστές κυμαίνονται μεταξύ 26%-30%. Ωστόσο, στις παραπάνω χώρες ο φόρος στα μερίσματα είναι ακόμα μικρότερος.

kathimerini.gr    

Η κυβέρνηση αλλάζει ολόκληρο νόμο ευρωεκλογών για χάρη Κουντουρα και Δανέλλη

Το ζήτημα του ασυμβίβαστου βουλευτή και υποψηφίου ευρωβουλευτή φαίνεται αποφασισμένη να λύσει άμεσα η κυβέρνηση, προκειμένου να ξεπεράσει τον σκόπελο που μια πιθανή υποψηφιότητα της Έλενας Κουντουρά και του Σπύρου Δανέλλη θα δημιουργούσε στην δεδηλωμένη.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες, η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός φέρονται αποφασισμένοι να αλλάξουν το άρθρο 2 του ν. 4255/2014 που αφορά στο ασυμβίβαστο. Το επίμαχο άρθρο προβλέπει ότι «οι βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου δεν μπορούν να ανακηρυχθούν υποψήφιοι ούτε να εκλεγούν μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αν δεν παραιτηθούν πριν από την ανακήρυξή τους».

Αυτό σημαίνει ότι η κ. Κουντουρά και ο κ. Δανέλλης θα πρέπει να παραιτηθούν από βουλευτές για να ενταχθούν στην ευρω-λίστα του ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο, δεδομένου ότι και οι δύο έχουν εκλεγεί με άλλα κόμματα (ΑΝΕΛ και Ποτάμι, αντίστοιχα), η παραίτησή τους από τη θέση του βουλευτή θα φέρει αντικατάστασή τους από επιλαχόντες των κομμάτων αυτών, με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να μείνει με 149 ή 150 βουλευτές.

Οι δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν ότι μέσα στην ερχόμενη εβδομάδα θα υπάρξει νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης, η οποία θα προβλέπει ότι για να είναι υποψήφιοι ευρωβουλευτές, οι βουλευτές δεν θα χρειάζεται να παραιτηθούν πριν τις ευρωεκλογές, αλλά μετά από αυτές και εφόσον εκλεγούν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι, δεδομένου ότι οι νέοι ευρωβουλευτές αναλαμβάνουν καθήκοντα μερικές εβδομάδες μετά τις ευρωεκλογές (εκτιμάται εντός του Ιουλίου), η κυβέρνηση θα έχει ολοκληρώσει το νομοθετικό της έργο και δεν θα υπάρξει κάποιο σημαντικό πρόβλημα.

  

 http://agonaskritis.gr

Η γλώσσα της αλήθειας που ψεύδεται

Γράφει ο Γιώργος Σταματόπουλος

Γην και ύδωρ ζήτησε από τους Αθηναίους ο Ξέρξης με τους απεσταλμένους του και τον διερμηνέα τους. Ο Θεμιστοκλής τούς άκουσε και αμέσως εξέδωσε διάταγμα, που όλοι επιδοκίμασαν, και καταδίκασε σε θάνατο τον διερμηνέα. Γιατί αυτό; Γιατί, λέει, ο διερμηνέας τόλμησε να χρησιμοποιήσει την ελληνική γλώσσα για να μεταφέρει τις διαταγές ενός βαρβάρου. Σχολιάζει ο Εμίλ Σιοράν, εκδόσεις Στιγμή: «Ενας λαός δεν προβαίνει σε παρόμοια κίνηση παρά στην κορυφή της διαδρομής του». Ενας λαός, συνεχίζει, «βρίσκεται σε πλήρη παρακμή, βρίσκεται εκτός Ιστορίας από τη στιγμή που δεν πιστεύει πλέον στη γλώσσα του, από τη στιγμή που παύει να τη θεωρεί υπέρτατη μορφή έκφρασης, ως τη γλώσσα καθ' εαυτήν».

Μάλλον ο ελληνικός λαός βρίσκεται σε πλήρη παρακμή αφού μιλάει σε μια γλώσσα που είναι κατανοητή μόνο από πολιτικούς και εν γένει πολιτικολογούντες και δημοσιολογούντες - αυτοί μια χαρά επικοινωνούν μεταξύ τους, αλλά είναι μια επικοινωνία ανελεύθερων και βαρβαρικά σκεπτόμενων. Εννοώ ότι όλοι αυτοί δεν μιλάνε ελληνικά όχι γιατί δεν ξέρουν γράμματα, αλλά γιατί δεν μπορούν πλέον να σκέπτονται ελληνικά.

Ελληνικά σκέπτεται όποιος ξέρει τι σήμαιναν κάποτε και ποια αξία έχουν σήμερα έννοιες όπως ήθος, αρετή, ελευθερία, δικαιοσύνη [φύσις, άτομο και λοιπά]. Και σήμερα χρησιμοποιούμε τις ίδιες έννοιες, αλλά τι εννοεί ο ένας και τι ο άλλος; Δυστυχώς οι έννοιες αυτές έχουν απολέσει την πρωταρχική τους λυσιτέλεια και ζωντάνια και έχουν καταντήσει αθύρματα στο λεξιλόγιο ανθρώπων που δεν τις έχουν κατανοήσει· μόνο την εξωτερική τους «αίγλη» προσδοκάνε από τη χρήση τους. [Τι μανία και αυτή με την ελληνική γλώσσα.]

Στην ουσία πρόκειται για έλλειψη σκέψης και στοχασμού που διακρίνει τους περισσότερους από εμάς· αρνούμαστε να στύψουμε την γκλάβα μας και αρκούμαστε σε έτοιμες λύσεις που προσφέρουν τα γραφεία των κομμάτων ή επαναπαυόμαστε στη δυναμική μερικών εννοιών μόνο, που όμως θεωρούμε ότι γοητεύουν το πόπολο και γενικά τα πλήθη. Κούνια που μας κούναγε εν τούτοις.

Τι εννοούν άραγε οι πολιτικοί λέγοντας ειλικρίνεια και διαύγεια, ας πούμε; Τις μεταφράζουν με τρόπο διαφορετικό από αυτόν που εμείς διδαχτήκαμε (;) στο σχολείο ή τις ενστερνιστήκαμε μέσα από γονεϊκές συμβουλές, αυστηρές και βαρύτιμες. Μάλιστα οι εν λόγω χρησιμοποιούν αυτές τις με βαρύ φορτίο έννοιες λέγοντας τα μεγαλύτερα ψεύδη, είτε είναι στον «προοδευτικό» χώρο είτε στον «συντηρητικό», και μιλάμε για αφειδώλευτη [και αδυσώπητη] χρήση. Να ψεύδεσαι σε μια γλώσσα που στις πρωταρχές της προσπάθησε να μιλήσει [για] την αλήθεια είναι εξωφρενικό. Για φαντάσου: η γλώσσα της αλήθειας να ψεύδεται...

Είναι που ο πολιτισμός μας σε άλλα αρέσκεται και σε άλλα επιδίδεται, στο μεγαλείο, π.χ., και πώς θα το κατακτήσει κανείς [με όποιο μέσο] και στον γελοίο πλουτισμό. Τα μεγαλεία και ο πλούτος είναι μέσα μας μόνο και πουθενά αλλού· όποιος τα ψάχνει μέσα του χασομεράει απλώς ως άνθρωπος ή νιώθει πίθηκος και θέλει να ξεφύγει από τον πίθηκο.

Σφαίρες πάνω απ' τις φαβέλες

Στις 31 Δεκεμβρίου του περασμένου έτους, την παραμονή της επίσημης ανάληψης της προεδρίας της Βραζιλίας από τον ακροδεξιό, Ζαϊρ Μπολσονάρο, έληξε η πολύμηνη στρατιωτική επιχείρηση στις φαβέλες του Ρίο ντε Τζανέιρο. Πιο συγκεκριμένα, από τον Φεβρουάριο του 2018 με εντολή του απερχόμενου προέδρου Τεμέρ, που έδωσε εντολή για την εγκατάσταση μεγάλων στρατιωτικών μονάδων στο συγκρότημα Ντα Πένια και άλλες γειτονιές της βραζιλιάνικης μεγαλούπολης με στόχο την «πάταξη των εστιών της εγκληματικότητας».

Τα αποτέλεσματα όμως της συγκεκριμένης επέμβασης, όπως σημειώνεται σε ρεπορτάζ του Al Jazeera, μπορούν να χαρακτηριστούν στην καλύτερη περίπτωση αμφιλεγόμενα. Για την ακρίβεια, οι ίδιοι οι κάτοικοι στις φαβέλες περιγράφουν με τα πλέον μελανά χρώματα την κατάσταση που βίωσαν για περίπου έντεκα μήνες.

Κανείς τους δεν ισχυρίζεται βέβαια πως δεν ήταν συνηθισμένοι στις σκηνές βίας στις γειτονιές τους. «Είμαστε απόλυτα εξοικειωμένοι με τους ήχους των πυροβολισμών. Τους έχουμε συνηθίσει σε τέτοιο βαθμό όπως τους ήχους της μουσικής, καθώς τους ακούμε όλη την ώρα» ανέφερε χαρακτηριστικά ένας μαθητής.

Εκείνο που σημειώνουν όμως είναι πως η στρατιωτική επέμβαση ήρθε να κάνει την κατάσταση ακόμη χειρότερη. Η προϋπάρχουσα βία  χτύπησε «κόκκινο», ενώ η καθημερινότητα έγινε ακόμη πιο απρόβλεπτη. «Απλά δεν ήξερες τι θα μπορούσε να σου συμβεί. Συχνά βρισκόσουν εν μέσω διασταυρούμενων, πηγαίνοντας απλά το σχολείο» λέει ο 19χρονος Χούλιο.

«Λουτρό αίματος» δείχνουν τα στοιχεία

Κάτι ανάλογο μαρτυρούν τα επίσημα στοιχεία από το Ινστιτούτο Δημόσιας Ασφάλειας του Ρίο Ντε Τζανέιρο, τα οποία κάνουν λόγο ρεκόρ θανάτων σε αστυνομικές επιχιειρήσεις. Ειδικότερα, τα εν λόγω στοιχεία δείχνουν μια εκτόξευση της τάξεως του 34% σε τέτοια θανατηφόρα περιστατικά το εντεκάμηνο Φεβρουάριος-Δεκέμβριος του 2018 σε σχέση με το αντίστοιχο του 2017, καταγράφοντας το περασμένο έτος ως το πλέον αιματηρό της τελευταίας εικοσαετίας.

Είναι χαρακτηριστικό ότι από τη στιγμή που ξεκίνησε η στρατιωτική επέμβαση στις φαβέλες καταγράφηκαν 1.375 θάνατοι στις εν λόγω επιχειρήσεις. Με πιο απλά λόγια, σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία περίπου ένας στους τέσσερις φόνους στην περιφέρεια του Ρίο Ντε Τζανέιρο εμπεριείχε τη «συμβολή» των κρατικών δυνάμεων.

Όλα τα παραπάνω προκάλεσαν την έντονη αντίδραση του Παρατηρητηρίου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, το οποίοι κατήγγειλε ένα «σπιράλ θανάτου» με σφραγίδα του στρατού της Βραζιλίας.

Δώστε χρήματα για σχολεία όχι για όπλα

Άλλοι αναλυτές, βάζουν στο επίκεντρο της κριτικής και το υπέρογκο κόστος που δαπανήθηκε, τονίζοντας πως το κονδύλι των 320 εκ. δολαρίων θα μπορούσε να έχει κατευθυνθεί σε πολύ πιο χρήσιμες κατευθύνσεις. Ανάλογη άποψη εκφράζουν οι περισσότεροι κάτοικοι στις φαβέλες, όπου η ανεργία βρίσκεται στα ύψη, ενώ πολλά παιδιά δεν τελειώνουν ποτέ το σχολείο.

«Το θέμα δεν είναι να φέρεις όπλα για να καταστείλεις την εγκληματικότητα. Αντίθετα το ζήτημα είναι αρχίσεις φτιάχνοντας τη βάση για καλύτερη εκπαίδευση» τονίζουν πολλοί μαθητές και προσθέτουν χαρακτηριστικά: «Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στο μηδέν από άποψη ευκαιριών».

Για πολλούς από αυτούς οι σπουδές μοιάζουν η μόνη επιλογή προκειμένου να μη βρεθούν στο έλεος των συμμοριών. Κανείς όμως στα υψηλότερα κυβερνητικά κλιμάκια δε φαίνεται να ρίχνει το βάρος στη βελτίωση τομέων όπως η εκπαίδευση κι αυτό είναι κάτι που κάνει ακόμη μεγαλύτερη την οργή των κατοίκων στις φαβέλες.

«Κανείς δε ζει εδώ και με αυτό τον τρόπο γιατί το θέλει, απλά δεν έχει άλλη επιλογή. Δε γίνεται να βάζουν σε όλους μας τη στάμπα του εγκληματία» σημειώνουν.

Ο Μπολσονάρο υπόσχεται «μαύρες μέρες»

Από τη μεριά τους, οι υπεύθυνοι της στρατιωτικής επέμβασης εμφανίζονται ιδιαίτερα ικανοποιημένοι από τα αποτελέσματά της. Πως θα μπορούσαν άλλωστε να μην είναι από τη στιγμή που δέχτηκαν τα θερμά συγχαρητήρια τόσο του πρώην όσο και του νυν προέδρου της χώρας. Παρουσιάζουν δε στοιχεία για πτώση της εγκληματικότητας το διάστημα της παρουσίας των στρατιωτικών μονάδων στις φαβέλες.

Το χειρότερο είναι πως τα δεδομένα δείχνουν σαφείς τάσεις παγίωσης μιας τέτοιας κατάστασης εκ μέρους της πολιτικής ηγεσίας.

Ο νέος κυβερνήτης του Ρίο, Ουίλσον Βιτζέλ, απείλησε πρόσφατα να χρησιμοποιήσει κινητούς σκοπευτές, οι οποίοι θα πυροβολούν όποιον κρατάει όπλο, ακόμη κι αν δεν δείχνει διάθεση να το χρησιμοποιήσει.

Την ίδια στιγμή, είναι και η ρητορική του Ζαΐρ Μπολσονάρο που δίνει τον τόνο. Ο νέος πρόεδρος της Βραζιλίας, ο οποίος βλέπει την εξάπλωση της οπλοφορίας ως απάντηση στην εγκληματικότητα -δείχνοντας να «αγνοεί»το γεγονός ότι το 2017 καταγράφηκαν πάνω από 63 χιλιάδες δολοφονίες στη χώρα του- ήταν σαφής στον προεκλογικό του λόγο, ο οποίος δυστυχώς επιβραβεύθηκε στις κάλπες. Υποστήριξε με ιδιαίτερη θέρμη το να δοθεί το «ελεύθερο» στις δυνάμεις καταστολής να σκοτώνουν κατά το δοκούν υπόπτους, δηλώνοντας ότι «καλός εγκληματίας είναι ο νεκρός εγκληματίας».

Η βία θα φέρει περισσότερη βία

Με αυτά τα δεδομένα οι μέρες που έρχονται μοιάζουν για τους κατοίκους στις φαβέλες κάτι παραπάνω από δύσκολες. Πολλοί φοβούνται πως θα βρεθούν στο μέσο ενός ανελέητου πολέμου μεταξύ των δυνάμεων ασφαλείας και των συμμοριών. Πολλοί από αυτούς ίσως να καταγραφούν ως «παράπλευρες απώλειες» στα στατιστικά στοιχεία.

«Όλοι όσοι ζούμε εδώ, ξέρουμε πόσο δύσκολα θα είναι. Παρόλα αυτά δε γίνεται να μη σε επηρεάσει, με αποτέλεσμα πολλοί να μεγαλώνουν με βαθιά τραυματικές εμπειρίες» σημειώνουν αρκετοί, επαναλαμβάνοντας τη διαπίστωση: «Η βία θα φέρει αποκλειστικά και μόνο περισσότερη βία». 

Αλέξανδρος Ζέρβας  

Είμαστε… ελεύθεροι να συμφωνούμε με εντολές και υποδείξεις

Του Δημήτρη  Μηλάκα

Καταρρέει με το πέρασμα του χρόνου και υπό το βάρος της πραγματικότητας η κυρίαρχη (νεο) φιλελεύθερη σοφιστεία περί της ύπαρξης ενός παγκοσμιοποιημένου πεδίου όπου τα δρώντα υποκείμενα ξεδιπλώνουν τις αρετές τους διεκδικώντας ελευθέρα και με ίσους όρους τα μερίδια που τους αναλογούν σε όλα (οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό) τα επίπεδα. Παρά το νεοφιλελεύθερο λούστρο ο κόσμος παραμένει όπως ακριβώς ήταν χιλιετίες τώρα: αρένα συγκρούσεων.

Η πραγματικότητα άλλωστε είναι προφανής και αμείλικτη: η υδρόγειος αποτελεί όντως ένα ενιαίο πεδίο δράσης με κανόνες που έχουν ορίσει οι ισχυροί με τέτοιον τρόπο που να εξυπηρετούνται και να διαιωνίζονται τα συμφέροντά τους. Κάτω από τους ισχυρούς, οι οποίοι σφάζονται μεταξύ τους ή δια αντιπροσώπων τους για την επέκταση της ισχύος τους, στοιχίζονται ως πιόνια οι αδύναμοι, οι οποίοι είτε συμμορφώνονται στις υποδείξεις και εντολές είτε συνθλίβονται.

Ελευθερία υπάρχει όπου οι πιάτσες στην οικονομία και την πολιτική είναι «πιασμένες» από τις κυρίαρχες οικονομικές δυνάμεις της Δύσης. Πρόκειται για την ελευθερία της συμφωνίας των ανίσχυρων με τους κανόνες που οι ισχυροί έχουν ορίσει.

Επιπρόσθετα, οι ισχυροί κρατούν για τον εαυτό τους το δικαίωμα να παραβιάζουν ακόμη και τους δικούς τους κανόνες αν πρόκειται να προωθήσουν ή να περιφρουρήσουν τα συμφέροντά τους. Για παράδειγμα, μπορούν να χειροκροτήσουν έναν φίλο τους δικτάτορα ή να εργαστούν για την πτώση μιας εκλεγμένης κυβέρνησης.

Ωστόσο, τα πράγματα δεν πάνε και τόσο καλά ή τόσο ομαλά για τους παγκόσμιους κλειδοκράτορες και θεματοφύλακες της δημοκρατίας και της ελευθερίας, όπως μας αφήνει να καταλάβουμε με δήλωσή του ο πρόεδρος του ευρωπαϊκού συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ:

«Υπάρχουν εξωτερικές αντιευρωπαϊκές δυνάμεις που επιδιώκουν – ανοικτά ή μυστικά – να επηρεάσουν τις δημοκρατικές επιλογές των Ευρωπαίων, όπως συνέβη με το Brexit και με έναν ορισμένο αριθμό προεκλογικών εκστρατειών στην Ευρώπη. Και αυτό θα μπορούσε να συμβεί και πάλι με τις ευρωπαϊκές εκλογές του Μαΐου».

Παρόμοια ανήσυχος εμφανίζεται και ο δικός μας τοποτηρητής Τζέφρι Πάιατ. Ο Αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα σε δηλώσεις του δεν έκρυψε τη δυσφορία του για το γεγονός ότι το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, παρ’ ότι ξεπουλήθηκε με τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς, δεν κατέληξε εκεί που έπρεπε.

Για να μην πολυλογούμε, λοιπόν, το πλαίσιο της ελευθερίας μας περιγράφεται σαφέστατα μέσα από τις ανήσυχες υποδείξεις και τις παρατηρήσεις των δυο αξιωματούχων: μπορούμε να ψηφίζουμε όποιους μας επιτρέπουν και να ξεπουλιόμαστε σε όποιους μας υποδεικνύουν…

Από Καμμένο σε Καμμένο ο «βαμμένος Χρυσή Αυγή» της κυβέρνησης Σαμαρά

 Γεράσιμος Χολέβας

Σας ενημερώνουμε ότι ο Μπαλτάκος,

αυτός που ήταν γενικός γραμματέας της κυβέρνησης Σαμαρά,

αυτός που μιλούσε…φιλικά με τον Κασιδιάρη και η κυβέρνηση Σαμαρά δεν ήξερε τίποτα (θυμηθείτε τη συνομιλία:  https://www.tovima.gr/2014/04/02/politics/ypogeies-synomilies-sok-p-mpaltakoy-il-kasidiari-video/),

αυτός που οι ίδιοι οι ναζί τον περιέγραφαν ως «βαμμένο Χρυσή Αυγή» όπως προκύπτει από την δίκη των χρυσαυγιτών (https://jailgoldendawn.com/2018/05/25)

αυτός που περήφανα δήλωνε «είμαι αντικομμουνιστής, έτσι γεννήθηκα έτσι θα πεθάνω» (https://www.tovima.gr/2014/03/21/afieromata/mpaltakos-eimai-antikommoynistis-etsi-gennithika-etsi-tha-pethanw/)

αυτός που έφτιαξε ένα κόμμα με τον Καρατζαφέρη το 2016 (https://www.naftemporiki.gr/story/1091779/ethniki-enotita-to-onoma-tou-kommatos-ton-g-karatzaferi-kai-p-mpaltakou)

   «άνοιξε τα φτερά του» και  «πέταξε» από Καμμένο σε Καμμένο.

   Συγκεκριμένα:

Μέχρι τώρα ήταν μαζί σε ένα κόμμα που είχαν μαζί με τον Δημήτρη Καμμένο αλλά συναντήθηκε με τον Πάνο Καμμένο και θα συνεργαστεί με τους Ανεξάρτητους Έλληνες στις ευρωεκλογές. 

Ο Καμμένος (ο Δημήτρης) δεν άντεξε που ο Μπαλτάκος συνεργάζεται με τον Καμμένο (τον Πάνο), οπότε ο Μπαλτάκος δεν θα είναι πια στο ίδιο κόμμα που ιδρύσανε μαζί με τον Καμμένο (τον Δημήτρη).

Να σας υπενθυμίσουμε ότι ο Καμμένος (ο Πάνος) – που τώρα συνεργάζεται με τον Μπαλτάκο και για τον οποίο παραθέσαμε στην αρχή ορισμένα στοιχεία – μέχρι πριν λίγο καιρό ήταν συγκυβερνήτης του Αλέξη Τσίπρα.

Τέλος, να μην ξεχάσουμε να αναφέρουμε ότι ο Καμμένος (ο Δημήτρης) που δεν θέλει να είναι στο ίδιο κόμμα με τον Μπαλτάκο, επειδή συνεργάζεται με τον Καμμένο (τον Πάνο), ήταν στο κόμμα του Καμμένου (του Πάνου) και για ένα διάστημα στήριζε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.

Ελπίζουμε να σας ενημερώσαμε πλήρως περί Μπαλτάκου, Καμμένων και για εκείνους που συνεργάστηκαν ή συνεργάζονται με Καμμένους.      

imerodromos.gr  

Αλγόριθμοι της υποκρισίας και της λογοκρισίας

Του Παντελή Μπουκάλα

Στα μαθηματικά τα πράγματα είναι απλά: από τον Πέρση μαθηματικό Μοχάμεντ ιμπν Μουσά αλ-Χουαρίζμι και μετά, πάνω από μια χιλιετία τώρα, ως αλγόριθμο εννοούμε μια συστηματική διαδικασία αριθμητικών χειρισμών. Στην πληροφορική τα πράγματα γίνονται περισσότερο σύνθετα, τουλάχιστον για τους πολλούς μη εξοικειωμένους· κατά τον εγκυκλοπαιδικό ορισμό του, ο αλγόριθμος είναι «μια πεπερασμένη σειρά αυστηρά καθορισμένων ενεργειών, εκτελέσιμων σε επίσης πεπερασμένο χρόνο», μια διαδοχή βημάτων που υπακούουν σε αυστηρούς κανόνες. Στον κόσμο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, από την καθαρότητα μετατοπιζόμαστε στην ασάφεια, από τους αριθμητικούς χειρισμούς στην ιδεολογική διαχείριση και από τους αυστηρούς κανόνες σε κανόνες βολικά και αυθαίρετα εύπλαστους. Στους κανόνες της υποκρισίας και της λογοκρισίας δηλαδή.

Τους μυστηριώδεις αλγόριθμους επικαλούνται μονότονα οι πατέρες του Φέισμπουκ, όποτε κατηγορούνται ότι ο κωδικοποιημένος φαρισαϊσμός τους λογοκρίνει και εξοβελίζει εικόνες –φωτογραφίες ή πίνακες ζωγραφικής– που μεταφέρουν ένα απτό κοινωνικό μήνυμα, εύκολα μεταφράσιμο σε όλες τις γλώσσες της ανθρωπότητας, είτε πικρό είτε εξεγερσιακό-απελευθερωτικό. Αίφνης, πέρυσι τέτοιον μήνα το Φέισμπουκ μπλόκαρε (έστω προσωρινά) ένα από τα γνωστότερα παγκοσμίως έργα ζωγραφικής, «Η Ελευθερία οδηγεί τον λαό» ο τίτλος του. Το πρόσχημα; Ο Ευγένιος Ντελακρουά απεικόνισε γυμνόστηθη τη διάσημη Μαριάν, το εθνικό σύμβολο της Γαλλίας...

Η γύμνια και πάλι, αλλά αυτή τη φορά των παιδιών, ήταν το πρόσχημα για να διαγραφεί από τους τοίχους του Φέισμπουκ η φωτογραφία της Βιετναμεζούλας που τρέχει να σωθεί από τις αμερικανικές βόμβες ναπάλμ, τον Ιούνιο του 1972, μια φωτογραφία που θα στοιχειώνει εσαεί τη μνήμη της «ανώτερης» Δύσης. Η ίδια εφιαλτικά αστεία δικαιολογία χρησιμοποιήθηκε τον περυσινό Οκτώβριο, όταν διαγράφτηκε η φωτογραφία της αποσκελετωμένης επτάχρονης Τζαμάλ από την Υεμένη, που είχε δημοσιευθεί από τους New York Times.

Τώρα, σύμφωνα με τις καταγγελίες πολλών «κατοίκων» του Φέισμπουκ, το δίκτυο έστρεψε τη λογοκριτική του υποκρισία κατά του Γιάννη Μπεχράκη, του εξαιρετικού φωτορεπόρτερ που πέθανε το βράδυ του Σαββάτου. Μια συγκλονιστική φωτογραφία του, που τραβήχτηκε στη Σομαλία το 1992, κρίθηκε ακατάλληλη και αποκαθηλώθηκε. Η πρόφαση; Σταθερή: η παιδική γύμνια. Μια αποσκελετωμένη μάνα προσπαθεί να ξεδιψάσει μ’ ένα μπιτόνι το επίσης αποσκελετωμένο παιδί της, το φύλο του οποίου δεν διακρίνεται καν. Μα ποιος είναι γυμνός; Το παιδάκι ή οι βασιλιάδες του Φέισμπουκ;

   

Για τις προληπτικές συλλήψεις αθώων

Του Γιώργου Σταματόπουλου

Οτι έχει χαθεί το μέτρο εκ μέρους των πολιτικών, κυβερνώντων και αυτών της αντιπολίτευσης [οι λίγες εξαιρέσεις δεν αρκούν], είναι πια κοινός τόπος. Εβλεπα στις πρωινές εκπομπές «συζητήσεις» για τις προληπτικές συλλήψεις ανύποπτων πολιτών, πελατών σε καφέ απέναντι από το δημαρχείο της πόλης [Γιαννιτσά] όπου ο κ. Κουβέλης επρόκειτο να μιλήσει.

Κάποιοι αρμόδιοι (;) αστυνομικοί δεν ήξεραν τι να απαντήσουν σε φυσιολογικές ερωτήσεις, του τύπου, π.χ., «Ποιος έδωσε την εντολή να γίνουν οι απαράδεκτες αυτές συλλήψεις;». Μούγκα τα όργανα, άλλες φορές λαλίστατα.

Είναι εντυπωσιακός ο τρόπος που δεν (!) απαντούν οι περισσότεροι όταν δέχονται ερωτήσεις που τους «ενοχλούν». Ουδείς αναλαμβάνει την ευθύνη και να ζητήσει επιτέλους μια συγγνώμη όταν είναι ηλίου φαεινότερον ότι είναι ο ίδιος φταίχτης. Επιδίδονται οι περισσότεροι στο να μεταβιβάζουν σε άλλους τις ευθύνες· πάντα άλλοι δίνουν τις εντολές, πάντα άλλοι φταίνε και πάντα άλλοι αποφασίζουν.

Ηταν πραγματικά αψυχολόγητη ενέργεια να συλληφθούν αθώοι πολίτες στο καφέ στα Γιαννιτσά. Ποιος φοβήθηκε και τι; Πώς σκέφτονται οι υπεύθυνοι; Σκέφτονται; Τέτοιες ενέργειες δείχνουν ότι έχουν πανικοβληθεί οι κύριοι της κυβέρνησης και αυτό συνεπάγεται ανέλεγκτες συνέπειες για την ασφάλεια, τον νομικό πολιτισμό και την ίδια τη λειτουργία της δημοκρατίας. Δεν το καταλαβαίνουν; Είναι μήπως ολιγόνοες; Μα, προληπτικές συλλήψεις; Είναι δυνατό κάτι τέτοιο;

Τα έχουν βρει μπαστούνια μάλλον οι της κυβέρνησης ειδικά στη Βόρεια Ελλάδα. Προφανώς δεν περίμεναν ότι οι αντιδράσεις λόγω της Συμφωνίας των Πρεσπών όχι απλώς δεν έχουν κοπάσει αλλά συνεχίζονται σε κάθε περίπτωση, δημιουργώντας προσκόμματα στην εμφάνιση σε εκείνα τα μέρη μελών της κυβέρνησης. Αυτό είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να μάθουν να το αντιμετωπίζουν, διαφορετικά η ζημιά θα είναι μεγάλη, τόσο ηθικά όσο και εκλογικά.

Αυτό όμως είναι άλλο θέμα, πιθανώς ωστόσο η αδυναμία τους να το δουν κατάματα τους οδηγεί σε βεβιασμένες ενέργειες, που ουδεμία σχέση έχουν με τους δημοκρατικούς θεσμούς. Δεν αντιλαμβάνονται την εκτροπή και τι κινδύνους αυτή υποκρύπτει για το πολίτευμα και το δημοκρατικό μέλλον της χώρας; Προφανώς δεν το αντιλαμβάνονται.

Εκείνοι οι περιβόητοι σύμβουλοι, πρωθυπουργικοί, υπουργικοί και άλλοι, τι δουλειά ακριβώς κάνουν; Δύο τινά [εικοτολογικώς]: πρώτον είναι ανεπαρκείς και δεύτερον είναι επιρρεπείς σε ολοκληρωτικές νοοτροπίες. Εάν κάτι άλλο είναι, που δεν μπορεί ο μέσος άνθρωπος να το κατανοήσει, ας βγουν να μας το πουν [να μη νιώθουμε και ντουβάρια...]. Ακουσα και την υπεύθυνη υφυπουργό της Προστασίας του Πολίτη. Αλλ’ αντ’ άλλων. Τι κάνεις, Γιάννη; – Κουκιά σπέρνω.

Σηκώνει κανείς τα χέρια ψηλά, αλλά έχουμε πλέον κουραστεί να σηκώνουμε τα χέρια ψηλά, να παραδινόμαστε δηλαδή στον εξευτελισμό του αυτονόητου, ανίκανοι να αντιδράσουμε [αφού αυτούς έχουμε να μας κυβερνάνε και λοιπά].

Εάν τυχόν επαναληφθούν τέτοια φαινόμενα [προληπτικές συλλήψεις αθώων και ανύποπτων πολιτών με τον φόβο μήπως εμποδίσουν τις διαλέξεις των κυβερνητικών στελεχών], τότε η κατάσταση θα εκτραχυνθεί, δεν θα είναι καλή, αδερφέ. Ας μη φανταστούμε πώς θα είναι μια κακή κατάσταση. Γεγονός είναι ότι τα πράγματα όσο πάνε και αγριεύουν και αυτό δεν περιποιεί τιμή σε κανέναν [μας].   

Περιορισμένης ορατότητας

Του Παντελή  Μπουκάλα

Είναι κάτι ανάμεσα σε ξόρκι και γούρι. Ανάλογα με την περίσταση. Ή είναι απλώς το χούι μου: να βλέπω κάθε μα κάθε μέρα τον Παρθενώνα. Εστω μια γωνίτσα της Ακρόπολης. Είτε από τον λοφίσκο του Νέου Κόσμου, με το βλέμμα να κάνει σλάλομ ανάμεσα στις πολυκατοικίες και τα υπερξενοδοχεία, είτε από πιο κοντά. Η ανάγκη να μεταλαβαίνεις μαρμάρινη ομορφιά όταν σε κυκλώνει η ασχήμια, τσιμεντένια, γυάλινη και πλαστική, είναι πιο δυνατή και από την ανάγκη του καθαρού αέρα. Αλλωστε, κακά τα ψέματα, συμφιλιωθήκαμε πια με τον ρυπαρό αέρα της Αθήνας. Η λέξη «νέφος» είναι απίθανο να μεταφράζεται αυτόματα σε κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό όσων γεννήθηκαν στην τρίτη μ.Χ. χιλιετία.

Με τα χρόνια η ψυχοθεραπευτική συνήθειά μου δυσκολεύεται όλο και περισσότερο. Τα «σίγουρα» παρατηρητήρια, αυτά που μου εξασφάλιζαν μερίδιο στην ωραιότητα, λιγοστεύουν με κάθε μονοκατοικία που γκρεμίζεται για να υψωθεί στη θέση της το πλουτοφόρο πολυώροφο. Τα νεοκλασικά, τα παραδοσιακά ή όπως αλλιώς τα πούμε, μοιάζουν απαράδεκτες ανορθογραφίες μέσα στην κανονικότητα του τσιμέντου. Αηδόνια μπορεί να μη σύχναζαν στο κέντρο της Αθήνας, κατά τα λοιπά όμως ο Γιώργος Σεφέρης επαληθεύτηκε πλήρως: «Τ’ αηδόνια και τα λιόδεντρα / τα σάρωσαν οι πολυκατοικίες / οι άνθρωποι σκόρπισαν εμπρός στις μηχανές». Κουκάκι, Νέος Κόσμος, Πετράλωνα, Παγκράτι κερδίζουν συνεχώς ύψος αλλά χάνουν το μπόι που τους πρόσφερε η άμεση οπτική τους σύνδεση με το κορυφαίο τοπόσημο: τον Παρθενώνα. Τώρα πια οι περιοχές αυτές είναι «θέσεις περιορισμένης ορατότητας», για τις οποίες πληρώνει κανείς φτηνότερο εισιτήριο στα θέατρα, μια και το θέαμα που φτάνει μέχρι τα μάτια του είναι λειψό.

Η πόλη όμως –όσοι άρχουν στις επίσημες και τις ανεπίσημες δομές της– δεν νοιάζεται για τους κατοίκους της όσο νοιάζεται για τους αλλοδαπούς επισκέπτες της, αυτούς που θ’ αφήσουν το έκτακτο χρήμα, ει δυνατόν μη φορολογήσιμο. Η σαρωτική μόδα του Airbnb απειλεί να μετατρέψει το αθηναϊκό κέντρο σε απέραντο ξενώνα. Τα νοίκια εκεί έφτασαν πια σε ύψη απαγορευτικά για τις κατηγορίες εκείνες που δίνουν πραγματική ζωή σε μια πόλη, φοιτητές λ.χ. και οικογενειάρχες, που τα παιδιά τους και στο τοπικό σχολείο θα πάνε (που αλλιώς θα μαραθεί) και στις κούνιες θα παίξουν, έστω αυτές τις κούνιες τις παρατημένες στη μοίρα τους, τη μοίρα της φθοράς. Αλλά έρχονται εκλογές. Τ’ αυτιά μας θα χορτάσουν χαρούμενες αγγελίες και θα παρηγορήσουν το τραυματισμένο βλέμμα μας.

Ο τελευταίος Ελληνας

Είμαστε λίγοι και βρισκόμαστε στην αναπτυγμένη πλευρά του κόσμου. Ακόμα και αν είχαμε πολλά χρήματα, δεν θα κάναμε παιδιά. Θα φροντίζαμε να τα ξοδέψουμε όσο πιο απολαυστικά μπορούμε. Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι το μέλλον δεν μας περιλαμβάνει

Του Κώστα Γιαννακίδη   

Ο Δεκαπενταύγουστος του 3766 θα κάνει ωραίο τριήμερο αφού είναι Παρασκευή. Και επειδή η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, μπορούμε να υποθέσουμε ότι εκείνες τις μέρες τα νησιά θα σφύζουν από κόσμο, ενώ τα τοπικά πανηγύρια θα γιορτάζουν την προνομιακή σχέση που διατηρεί αυτός ο τόπος με τη Μεγαλόχαρη. 

Βέβαια με την κλιματική αλλαγή δεν μπορείς ποτέ να είσαι σίγουρος και ίσως ο Αύγουστος του 3766 να είναι τόσο ζεστός, που κανένας δεν θα τολμάει να βγάλει το κεφάλι έξω από τους θόλους των πόλεων και τους υποθαλάσσιους οικισμούς των νησιών. Αλλά ας πούμε ότι οι παραδόσεις θα τηρηθούν. Οι Ελληνες θα γιορτάζουν προσφέροντας συνθετικά σουβλάκια στους τουρίστες και δωρεάν γεμίσματα στις μπαταρίες σώματος. Τότε κάποιος θα προσέξει ότι έχουν χρόνια να φανούν Γιαπωνέζοι. Λογικό. Στις 15 Αυγούστου του 3766 θα υπάρχουν στον πλανήτη μόνο δύο Γιαπωνέζοι. Την επομένη ο ένας θα πεθάνει. Λέτε ο τελευταίος Γιαπωνέζος να έρθει να κάνει Δεκαπενταύγουστο στην Ελλάδα; 

Η ημερομηνία δεν είναι αυθαίρετη. Λαμπρά γιαπωνέζικα μυαλά, με καλώδια στο αίμα, που τραγουδούσε ο Πανούσης, κάθισαν και υπολόγισαν τη δημογραφική εξέλιξη του έθνους τους. Αν συνεχίσουν έτσι, στις 16 Αυγούστου 3766, ο τελευταίος Γιαπωνέζος ενδέχεται να σκεφτεί σοβαρά τι μπορεί να κάνει με εκείνα τα σπαθιά που έβλεπε στο μουσείο. 

Η Ιαπωνία είναι μία εύρωστη χώρα. Δεν έχει μνημόνια, διαφθορά και επίορκους πολιτικούς. Το ποσοστό ανεργίας είναι σταθερά κάτω από 3%. Επίσης έχει το μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής στον πλανήτη αν και οι άνθρωποι δεν έχουν ακούσει ποτέ για μεσογειακή διατροφή – τρώνε κάτι πράγματα που μυρίζουν περίεργα. Τα μισά από τα παιδιά που γεννιούνται σήμερα στην Ιαπωνία θα ζουν και μετά από έναν αιώνα. Ομως οι θάνατοι είναι σταθερά κατά 400.000 περισσότεροι από τις γεννήσεις. Ενας στους τρεις Γιαπωνέζους είναι άνω των 65 ετών. Ηλικιωμένοι διαπράττουν εγκλήματα προκειμένου να πάνε στη φυλακή για να έχουν συντροφιά και φροντίδα. Ο έρωτας έχει κάψει τα φτερά του. Παιδικοί φίλοι παντρεύονται, μη έχοντας άλλη επιλογή. Και δεν κάνουν παιδιά. 

Αν, λοιπόν, άκουγε ένας Γιαπωνέζος τη συζήτηση στη Βουλή για το δημογραφικό, μάλλον θα ήθελε να παρέμβει χαμογελώντας και να εξηγήσει στους βουλευτές ότι τα λεφτά δεν φέρνουν  την ευτυχία, ούτε τα παιδιά. Ασφαλώς και το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδας έχει να κάνει με την κρίση και τα οικονομικά της. Ναι, το 2050 θα είμαστε μία χώρα γερόντων, με άδεια σχολεία, άδεια πάρκα και χωρίς πρόβλημα πάρκινγκ. Ομως και η Γερμανία προς τα εκεί βαδίζει, έχοντας το δεύτερο μεγαλύτερο ποσοστό ηλικιωμένων μετά την Ιαπωνία. Και η Γερμανία δεν έχει μνημόνια. Επιβάλλει μνημόνια. Είχε όμως και την πρόνοια να πάρει ένα εκατομμύριο πρόσφυγες με σκοπό την ενίσχυση των δημογραφικών της. Δεν έχει σημασία τι χρώμα θα έχει αυτός που θα ψήνει λουκάνικα σε δύο αιώνες από σήμερα. Σημασία έχει να ψήνονται τα λουκάνικα. 

Σήμερα τα περισσότερα έθνη προσεγγίζουν τα δημογραφικά τους με μία, ας πούμε, σοβινιστική ματιά. Και αυτό είναι λογικό. Τα έθνη είναι ζωντανοί οργανισμοί και έχουν το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Ομως η μηχανική της δημογραφικής εξέλιξης είναι σε βάθος χρόνου μη αντιστρέψιμη. Αυτό θα το επιβεβαιώσουμε αν κοιτάξουμε προς το παρελθόν, αναζητώντας τα ίχνη χαμένων λαών. Ενδεχομένως δε, η συζήτηση που κάνουμε τώρα να έχει μόνο λαογραφική προβολή σε ένα μέλλον υπερεθνικών σχημάτων. 

Είμαστε λίγοι και βρισκόμαστε στην αναπτυγμένη πλευρά του κόσμου. Ακόμα και αν είχαμε πολλά χρήματα, δεν θα κάναμε παιδιά. Θα φροντίζαμε να τα ξοδέψουμε όσο πιο απολαυστικά μπορούμε. Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι το μέλλον δεν μας περιλαμβάνει. Ο κόσμος του μέλλοντος θα κυριαρχηθεί από Νιγηριανούς, Ινδούς, Κινέζους, Μεξικανούς, με Ρώσους και Αμερικανούς να αγωνιούν. Αν οι Ευρωπαίοι καταφέρουμε και συγκροτήσουμε ένα καινούργιο έθνος με πολιτισμικούς θύλακες του παλιού κόσμου, θα έχουμε φτιάξει και μία κιβωτό για τις γλώσσες και τις εθνικές μνήμες. 

Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι οφείλουμε να μείνουμε άπραγοι, βλέποντας τον χρόνο να μας θερίζει σαν στάχυα. Η ενσωμάτωση μεταναστών δείχνει, αυτή τη στιγμή, η πιο άμεση και εφικτή λύση. Τα υπόλοιπα θα τα αναλάβει ο ελληνισμός. Αν μπορούσατε να συζητήσετε με μακρινούς προγόνους σας, θα σας το επιβεβαίωναν, ίσως και σε γλώσσα που δεν θα καταλαβαίνατε.   

Παγκόσμια Μέρα των Γυναικών: Απεργία στο σπίτι, απεργία στη δουλειά

Με ανακοίνωσή της η Συνέλευση 8ης Μάρτη καλεί σε απεργία, συγκέντρωση και πορεία την Παρασκευή 8 Μαρτίου. Η απεργιακή συγκέντρωση των σωματείων θα γίνει στις 13:30 στην Πλατεία Κλαυθμώνος, ενώ στις 18:00 θα πραγματοποιηθεί πορεία γυναικών από το ίδιο σημείο. 

Η Συνέλευση 8ης Μάρτη καταγγέλλει τη γυναικεία εκμετάλλευση και καταπίεση, αλλά και την καταπάτηση των δικαιωμάτων των γυναικών στο εργασιακό περιβάλλον και την αύξηση των γυναικοκτονιών.

Ολόκληρη η ανακοίνωση της Συνέλευσης:

Τα χρόνια της κρίσης, η εκμετάλλευση που βιώνουμε ως γυναίκες έχει ενταθεί. Η διπλή εκμετάλλευση στη δουλειά και στο σπίτι, μαζί με πολλαπλές καταπιέσεις (σε σχέση με την έκφραση της σεξουαλικότητάς μας, την κοινωνική συμπεριφορά μας, την ηλικία, το θρήσκευμα, την εθνότητά μας) είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας. Πολλές από εμάς αναγκαζόμαστε να δουλέψουμε στην επισφάλεια ή στην ανασφάλεια, αντιμετωπίζουμε πιο έντονα τον κίνδυνο της ανεργίας και αμειβόμαστε λιγότερο σε σχέση με τους άντρες, ενώ επίσης ερχόμαστε αντιμέτωπες και με απολύσεις λόγω εγκυμοσύνης, περιορισμένες ή και καθόλου γονικές άδειες και ανύπαρκτες δομές που να υποστηρίζουν τη μητρότητα.

Ταυτόχρονα, είμαστε και αυτές που επωμιζόμαστε όλο το βάρος της οικιακής (απλήρωτης) εργασίας και της ανατροφής των παιδιών, την φροντίδα των ηλικιωμένων κ.ά.

Για όλες μας η βία συνεχίζει, εν έτει 2019, να είναι καθημερινό βίωμα. Το τελευταίο διάστημα έχουμε θρηνήσει δεκάδες θύματα γυναικοκτονιών. Κάθε τρεις ημέρες καταγγέλλεται και ένας βιασμός, ανάμεσα σε τόσους που μένουν στο σκοτάδι. Η σωματεμπορία γυναικών συνεχίζει να αποτελεί φρικτή πραγματικότητα για εκατοντάδες γυναίκες. Ενώ τα σώματα όλων μας καθημερινά αντιμετωπίζονται ως σεξουαλικά αντικείμενα στο δρόμο, στην δουλειά, στο πανεπιστήμιο, στο σπίτι, την ίδια στιγμή που η σωματεμπορία γυναικών

Η συνειδητοποίηση όλων αυτών των καταπιέσεων ας μας κάνει, όχι να σιωπήσει καθεμία μόνη της, αλλά να βγούμε όλες μαζί στο προσκήνιο μαζικά και δυναμικά, ενάντια στην πατριαρχία, το εκμεταλλευτικό σύστημα παραγωγής και τις κυβερνήσεις που το συντηρούν ⎼από τις προηγούμενες μέχρι τη σημερινή⎼, που πιστές στα μνημόνια και τις αντιλαϊκές πολιτικές θεσμοθετούν αναπαράγοντας τις έμφυλες διακρίσεις, είτε αδιαφορώντας για τις καταπιέσεις που βιώνουμε είτε νομιμοποιώντας την απουσία μέριμνας (καταργούν δομές αλληλεγγύης, τη δωρεάν πρόσβαση στην περίθαλψη κ.ο.κ.).

– Stop στις γυναικοκτονίες, στην έμφυλη βία, στις διακρίσεις βάσει ταυτότητας φύλου ή/και σεξουαλικού προσανατολισμού.

– Καμία μόνη απέναντι στην πατριαρχία, τον σεξισμό, την παρενόχληση, τον εργοδότη.

– Νομική κατοχύρωση της γυναικοκτονίας και της γυναικείας αυτοάμυνας.

– Δημόσιες και δωρεάν δομές προστασίας κακοποιημένων γυναικών.

– Τέλος στην ανεργία!

– Ίση αμοιβή για ίση εργασία, όχι στην ελαστική, την ανασφάλιστη, την κακοπληρωμένη εργασία.

– Καμία έγκυος απολυμένη!

– Επίδομα κύησης και μητρότητας, γονεϊκή άδεια υποχρεωτική με πλήρεις αποδοχές και για τους δύο γονείς, πρόσθετη στήριξη μονογονεϊκών οικογενειών.

– Πραγματική δημόσια-δωρεάν παιδεία & υγεία, δομές ολοήμερης απασχόλησης, παιδικοί σταθμοί, κατασκηνώσεις.

– Προστασία προσφυγισσών και μεταναστριών, αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης.

– Προστασία και σεβασμός δικαιωμάτων ΑμεΑ, υγειονομική περίθαλψη, δομές στήριξης.

– Δωρεάν πρόσβαση στη γυναικολογική περίθαλψη και την αντισύλληψη, δωρεάν πρόσβαση στην έκτρωση, νομική και υγειονομική κάλυψη για κάθε τρανς άτομο, δωρεάν επαναπροσδιορισμός φύλου και ορμονοθεραπεία μετάβασης.

8 Μαρτίου 2019

13:30 Πλατεία Κλαυθμώνος, Απεργιακή συγκέντρωση σωματείων / ΑΔΕΔΥ

18:00 Πλατεία Κλαυθμώνος, Πορεία γυναικών

21:00 πάρτι Συνέλευσης 8ης Μάρτη στα γραφεία του Αθηναϊκού Ορειβατικού Συλλόγου, πλατεία Αγ, Θεοδώρων 3 στον 6ο όροφο (ασανσέρ μέχρι τον 5ο).     

info-war.gr

Το fb έριξε πάλι τη σελίδα Λέμε ΟΧΙ στη Χρυσή Αυγή, τι να κάνουμε για να ανέβει!

Νέα φασιστική επίθεση δέχτηκε η σελίδα “Λέμε ΟΧΙ στη Χρυσή Αυγή”. Η σελίδα αναδεικνύει σε καθημερινή βάση δημοσιεύματα που αφορούν φασιστικές και ρατσιστικές επιθέσεις, αλλά και αποκαλύπτουν τη ναζιστική προπαγάνδα. Η δράση της ενοχλεί ιδιαίτερα τη Χρυσή Αυγή και τους υποστηρικτές της, που προσπαθούν σε μόνιμη βάση να “κατέβει” η σελίδα, όπως το ίδιο επιχειρούν και με άλλες ιστοσελίδες και σελίδες στο facebook που έχουν αντιφασιστικό περιεχόμενο.

Για την επαναφορά της σελίδας πρέπει να γίνουν τα εξής βήματα από πολλούς χρήστες:

1. Κάνουμε αναφορά προβλήματος στο Facebook πατώντας πρώτα το ερωτηματικό δεξιά (όπως δείχνει το σχέδιο πανω).

2. Επιλέγουμε: «κάτι δεν λειτουργεί» κι εκει μετά επιλέγουμε «σελίδες» και γράφουμε ότι πρέπει να ανεβει η σελίδα αυτή γιατί είναι εναντίον των νεοναζί. Προτεινόμενο μήνυμα στα Αγγλικά: The 107,000 likers request that the page «Say NO to Golden Dawn ″ is restored as soon as possible. Golden Dawn are neo-nazi fascists, racists and very dangerous and their leaders are in prison. The name of the page in Greek is «Λέμε ΟΧΙ στη Χρυσή Αυγή ″ Thank you.

3. Aν δεν δεχεται το facebοοk την αναφορά, αλλάξτε τα σημεία στίξης στο κείμενο.   

3pointmagazine.gr

25 χρόνια από το θάνατο της Μελίνας Μερκούρη

Φέτος, συμπληρώνονται 25 χρόνια από το θάνατο της Μελίνας Μερκούρη, στις 6 Μαρτίου 1994. Το Αρχείο της ΕΡΤ, τιμώντας τη μνήμη της, ψηφιοποίησε και παρουσιάζει στην ιστοσελίδα ert.gr/news/arxeio-afierwmata/ τη ραδιοφωνική εκπομπή «Οι φωνές των προσώπων».

Η εκπομπή μεταδόθηκε στην ΕΡΑ2 στις 16 Δεκεμβρίου 1990. Καλεσμένη της Τέας Βασιλειάδου και του Κώστα Πάρλα, ήταν η Μελίνα Μερκούρη. Αφορμή για τη συνάντηση αυτή στάθηκε η έκδοση του σεναρίου της ταινίας «Στέλλα» του Μιχάλη Κακογιάννη, που έγραψε ο Ιάκωβος Καμπανέλλης.

Η Μελίνα Μερκούρη μιλά για την εποχή που γυρίστηκε η ταινία, συγκρίνοντάς την με το σήμερα, αλλά και για την ηρωίδα που υποδύθηκε, τονίζοντας ότι είναι διαχρονική. «Αυτό είναι το χαρακτηριστικό της Στέλλας, ότι είναι συνεπής με τον εαυτό της από την αρχή ώς το τέλος. Και αυτό αγαπάνε και οι άνθρωποι που το είχαν δει τότε και οι νέοι που δεν έχουν ακούσει πολλές φορές “όχι”», λέει χαρακτηριστικά. Αποκαλύπτει μάλιστα ότι η ίδια έχει πει πολλά «όχι» στη ζωή της, τα οποία δεν μετάνιωσε ποτέ.

Ακόμη, αναφέρεται στη σημερινή εποχή, στους νέους ανθρώπους, όπως και στα είδωλα, τα οποία εξηγεί γιατί είναι απαραίτητα σε όλες τις εποχές: «Τα είδωλα είναι σαν την ποίηση, για να ονειρεύεσαι και κάπου… Πρέπει να πιστεύουμε σε ορισμένους ανθρώπους που έχουν ιδεολογία και μπορούν να την κάνουν πραγματικότητα, να την υλοποιήσουν». Η Μελίνα Μερκούρη αποκαλύπτει επίσης, τι τη θυμώνει και τι την κάνει να αγανακτεί, όπως και τι την κάνει να διατηρεί την ελπίδα της. Μιλά ακόμη, για τον ελληνικό κινηματογράφο και την Τέχνη γενικότερα, για τη σχέση Τέχνης, Εκκλησίας, πολιτείας και για το πολιτιστικό τοπίο σε διεθνές επίπεδο. Τέλος, όταν τη ρωτούν τι θα άλλαζε αν είχε ένα μαγικό ραβδί, απαντά: «Δεν έχω μαγικό ραβδί κι ούτε πιστεύω σε μαγικά ραβδιά. Πιστεύω στη δουλειά, πιστεύω σε ανθρώπους, σε προσπάθειες πάρα πολύ δύσκολες και θα μπορούσα να συμμετέχω σε κάτι τέτοιο. Στα μαγικά ραβδιά δεν πιστεύω».

Στην εκπομπή ακούγεται η Μελίνα Μερκούρη σε τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι από την ταινία «Στέλλα» και άλλα του τραγούδια, σε τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη και του Κουρτ Βάιλ. Επίσης, ακούγεται η Σοφία Βέμπο στο τραγούδι «Το φεγγάρι είναι κόκκινο», όπως το ερμήνευσε στην ταινία «Στέλλα» το 1955.

Δείτε το αφιέρωμα στη διεύθυνση: ert.gr/arxeio-afierwmata/melina-merkoyri