Όσο διαρκεί ο πόλεμος και η εκμετάλλευση, τόσο θα πληθαίνουν τα καραβάνια των μεταναστών

Όταν κοντά 40 εκατομμύρια άνθρωποι αναγκάζονται σ’ ένα χρόνο, να ξεσπιτωθούν για διάφορους λόγους, τότε κανείς δεν έχει το δικαίωμα να στρουθοκαμηλίζει. Ο λόγος για τους πρόσφυγες και οικονομικούς μετανάστες, που αν και πρόκειται για δύο διαφορετικές κατηγορίες, έχουν κοινό παρανομαστή. Την φτώχεια και τον πόλεμο.

Τα τρία τελευταία χρόνια, περίπου 250.000 άνθρωποι ζήτησαν άσυλο στην Ελλάδα, με σειρά «προτεραιότητας» ανθρώπους από τη Συρία, Αφγανιστάν, Πακιστάν, Ιράκ, Αλβανία, Τουρκία, Μπαγκλαντές, Ιράν και Παλαιστίνη. Οι πρόσφυγες σ’ όλο τον κόσμο έχουν υπερβεί τα 70 εκατομμύρια ανθρώπους, εκ των οποίων τα 25 εκατομμύρια έχουν κύρια πηγή τη Μέση Ανατολή.

Αυτές οι μεταναστευτικές ροές (τα κύματα) έχουν δώσει τροφή σ’ όλα τα νεοφασιστικά, ξενοφοβικά και ρατσιστικά κόμματα, κυρίως στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο.

Οι χώρες του λεγόμενου Βίσενγκραντ (Κεντρική Ευρώπη) χτίζουν τείχη στα σύνορα, όπως κάνει και ο Τραμπ στις νότιες πολιτείες των ΗΠΑ, οι νεοφασίστες τροποποίησαν τα προγράμματά τους με αρκετή δόση ξενοφοβίας και είδαν να εκτινάσσονται τα ποσοστά τους (Σαλβίνι, Φάρατζ, Όρμπαν, Λεπέν, AfD κλπ), οι δυτικές κοινωνίες διχάστηκαν βαθειά και ανεπανόρθωτα.

Το προσφυγικό ζήτημα ακουμπά το σύνολο των κοινωνικών λειτουργιών κι επηρεάζει βαθειά τις συμπεριφορές των ανθρώπων, τροποποιεί συνειδήσεις και δεν αφήνει ανέπαφη την αριστερά.

Το πρώτο αίτιο των μεταναστευτικών ρευμάτων ήταν και παραμένει ο πόλεμος. Αυτός που διεξάγουν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, βασικά στις ευρύτερες περιοχές της Μ. Ανατολής, κομματιάζοντας χώρες και αιματοκυλώντας τους λαούς. Όσο η κύρια μήτρα της προσφυγιάς παραμένει κρυμμένη στο απυρόβλητο, τόσο θα συσκοτίζονται οι αιτίες που γεννούν τα ποτάμια των μεταναστών.

Η ίδια η υποχώρηση της αντιιμπεριαλιστικής αντίστασης στη Μ. Ανατολή και η αντικατάστασή της από τον αστικό εθνικισμό και τον αδιέξοδο φονταμενταλισμό (τύπου ISIS) αφήνει τα χέρια των ιμπεριαλιστών λυμένα. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις τελευταίες δεκαετίες του προηγούμενου αιώνα, παρότι μαίνονταν ο πόλεμος στη Μ. Ανατολή, είχαμε ελάχιστους πρόσφυγες, γιατί το ανεξαρτησιακό κίνημα δεν προέτρεπε τους λαούς στη φυγή αλλά στην αντίσταση.

Το δεύτερο ζήτημα αφορά την φτωχοποίηση μεγάλων ζωνών του πλανήτη σ’ αυτό που αποκαλούμε Τρίτο Κόσμο. Η εκμετάλλευση των ανθρώπων και της φύσης από τα αδηφάγα μονοπώλια δημιουργεί συνθήκες «Σαχάρας». Ένα τμήμα φτωχών και απόκληρων αναζητάει στις καπιταλιστικές χώρες «μια θέση στον ήλιο» με κάθε κόστος, πολλές φορές την ίδια τη ζωή του. Η ανάπτυξη που επαγγέλλονται οι ισχυροί του κόσμου σημαίνει φτώχεια και αποκλεισμό για τους πολλούς.

Μόνο μια πολιτική που θα κοντράρει τα μονοπώλια και τους ιμπεριαλιστές, θα εγγυάται ένα αξιοπρεπές εισόδημα, μπορεί να κρατήσει τους λαούς στις εστίες τους.

Ένα τρίτο ζήτημα αφορά στα συνδικάτα και τις αμοιβές. Οι μετανάστες αποτελούν φτωχή εργατική δύναμη στις δυτικές χώρες και είναι πανεύκολη λεία στα χέρια των επιτήδειων και των εργοδοτών. Από αυτήν την άποψη -όπως έγραψαν εύστοχα οι Μαρξ, Ένγκελς- χρησιμοποιούνται από το κεφάλαιο για να μειώσουν την τιμή του μεροκάματου και να διασπάσουν την ενότητα της εργατικής τάξης. Η λύση, βεβαίως, δεν βρίσκεται στο κοινωνικό ανάθεμα, αλλά στην ένταξη των μεταναστών στα συνδικάτα, στην οργάνωση και ταξική ενότητά τους.

Η δύναμη της εργατικής τάξης δεν γίνεται με γενικές εκκλήσεις και ασκήσεις φιλανθρωπίας, αλλά πάνω σε συγκεκριμένα αιτήματα που να συσπειρώνουν τους εργάτες/εργαζόμενους και να αδυνατίζουν τον αντίπαλο.

Τα φαινόμενα αλά Μανωλάδα θα ήταν λιγότερα αν οι ξένοι εργάτες γης ήταν οργανωμένοι και όχι φτερό στον άνεμο.

Η χώρα μας δεν έχει παράδοση υποδοχής ξένων εργατών, μεταναστών, προσφύγων. Η περίπτωση των Ελλήνων της Μικράς Ασίας ύστερα από τις ανταλλαγές πληθυσμών τη δεκαετία του ’20 δεν έχει ίδια στοιχεία με σήμερα. Αφορούσε άλλη εποχή και οι πρόσφυγες ήταν ομοεθνείς. Έκτοτε, η ελληνική κοινωνία αντιμετώπισε δύο κύματα προσφύγων προς τα έξω. Τους πολιτικούς πρόσφυγες της αριστεράς, ύστερα από την ήττα στον εμφύλιο, όταν κατέφυγαν στις σοσιαλιστικές χώρες και το ρεύμα των εργατών προς τη Γερμανία, Η.Π.Α., Αυστραλία, τη δεκαετία του 1960. Αλλά χώρα υποδοχής δεν υπήρξε. Ως εκ τούτου, κάθε δομή υποδοχής (κατοικία, σχολεία, υγεία, πρόνοια, εργασία) και η ανάλογη νομοθεσία είναι ηλικίας μόλις 30 χρόνων και με επίλογο την οικονομική κρίση. Από μία άποψη και μία έννοια είναι εξηγήσιμα αλλά όχι αποδεκτά τα φαινόμενα αποκλεισμού των ξένων.

Είναι απόλυτα αναγκαίο να φτιαχτούν στο πλαίσιο της αστικής δημοκρατίας όλες οι προϋποθέσεις (οικονομία, κοινωνία, νόμοι) ώστε όλοι οι ξένοι, ανεξάρτητα από φύλο, φυλή, θρησκεία ή αιτία προσφυγιάς, να βρίσκουν ανθρώπινη υποδοχή στη χώρα μας. Αποτελεί προσβολή της νοημοσύνης και κοινωνική υστέρηση να αρχίζει στα σχολεία η χρόνια συζήτηση για τον/την σημαιοφόρο των μαθητών ενόψει της παρέλασης της 28ης Οκτώβρη.

Το τελευταίο ζήτημα αφορά την κάρτα εργασίας και παραμονής. Το θέμα δεν αφορά κάποιο… μεταπτυχιακό αλλά είναι εξόχως πολιτικό. Οι αλλοδαποί εργάτες, οι μετανάστες και οι πολιτικοί πρόσφυγες πρέπει να αντιμετωπιστούν ισότιμα και δίκαια. Απέναντί τους στέκει κυρίως ο ξενοφοβικός νεοφασισμός, αλλά και ο αστικός κοσμοπολιτισμός. Του πρώτου γνωρίζουμε καλά τα έργα και τις ημέρες σ’ όλη την Ευρώπη και στη χώρα μας, όταν προτείνει περισσότερους πνιγμούς και αποκλεισμούς. Ο αστικός κοσμοπολιτισμός, με το σύνθημα “είμαστε όλοι μετανάστες” και τα υποπαράγωγά του για “ανοιχτά σύνορα” (σύνθημα που θα το ήθελε κάθε καπιταλιστής) υποβιβάζει ένα πολιτικό πρόβλημα στο επίπεδο του ξέπνοου ανθρωπισμού και του φιλήσυχου χριστιανισμού.

Μετατρέπει το πολιτικό σε ηθικό και τον αγώνα σε προσευχή, την ταξική ενότητα σε… ΜΚΟ!

Όσο διαρκεί ο πόλεμος και η εκμετάλλευση, τόσο θα πληθαίνουν τα καραβάνια των μεταναστών. Σ’ αυτό το πεδίο θα δοκιμάζονται όλες οι πολιτικές.

πηγή 

Τo παντεσπάνι της Thomas Cook

Γράφει ο Δημήτρης Κουλάλης

Πάνω από 20 εκατ. λίρες σε μπόνους «παντελώνιασαν» την τελευταία πενταετία στελέχη της #ThomasCook, παρά το γεγονός ότι, ήδη από το 2011, η εταιρεία αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα. Είναι η εξαίρεση στον κανόνα της “επενδυτικής ευσυνειδησίας “, διαβάζουμε στα σχόλια διάφορων «φιλελέ» προφίλ στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης.

Μόνο που, όπως πολύ καλά, γνωρίζουν κι οι ίδιοι, στην αρένα της κερδοσκοπίας ο… ευσυνείδητος επενδυτής δεν ταυτίζεται με τον «σωστό»- λέμε τώρα- επιχειρηματία, αλλά με τον «μαλάκα» του συναφιού.

 «Ο σκοπός του κεφαλαίου», εξηγούσε παλιότερα η ακαδημαϊκός Jayati Ghosh, «είναι το κέρδος. Αυτός είναι ο νόμος που το διέπει και ο λόγος για τον οποίο λειτουργεί. Και αυτό δεν έχει σε τίποτα να κάνει με το πόσο κακοπροαίρετοι ή καλοπροαίρετοι είναι οι καπιταλιστές. Είναι ένα ξεχωριστό ζήτημα. Συγκεκριμένα, εκείνοι που επιθυμούν να είναι καλοπροαίρετοι θα εκτοπιστούν στο πλαίσιο του ανταγωνισμού μεταξύ των καπιταλιστών».

H ιστορία αυτών των άτσαλων πρώτων στροφών της δεκαετίας μας, την επιβεβαιώνουν…

Ο «βομβιστής» της Lehman Brothers, Ντικ Φαλντ, συνεχίζει να διοικεί τη δική του εταιρεία παροχής συμβουλών, ειδικευμένη στις συγχωνεύσεις και τις εξαγορές επιχειρήσεων,

ο Τζον Τεν, ο άνθρωπος που οδήγησε στα βράχια της χρεοκοπίας τη Merrill Lynch, συνεχίζει να διευθύνει έναν πιστωτικό οργανισμό για μικρομεσαίες επιχειρήσεις,

ο Τσαρλς Πρινς, πρώην αφεντικό της Citigroup, ο οποίος την έφτασε στο χείλος της χρεοκοπίας, (λέμε στο χείλος καθώς ο Χένρι Πόλσον, υπ. Οικ. του Ομπάμα και πρώην γενικός διευθυντής της Goldman Sachs, την έσωσε το φθινόπωρο του 2008 με λεφτά των Αμερικανών φορολογουμένων) συνεχίζει να λανσάρει τα προσόντα του σε μια εταιρεία παροχής συμβουλών της Ουάσινγκτον, ειδικευμένη στο μάνατζμεντ,

οι πέντε επικεφαλής της πρώην εμπορικής τράπεζας Bear and Stearns, υπεύθυνοι για τα subprimes που προκάλεσαν τη χρεοκοπία της, συνεχίζουν το «κοινωφελές» έργο τους στον τομέα των στεγαστικών δανείων, μέσα στους κόλπους των πιο φημισμένων οργανισμών της Wall Street,

ο Πίτερ Γούφλι, εκείνος που ως υπεύθυνος της UBS στις ΗΠΑ απο κοινού με τον Μαρσέλ Οσπέλ, πρόεδρο και γενικό διευθυντή της τράπεζας, ενθάρρυνε τη μαζική επένδυση στα subprimes, συνεχίζει να γεύεται τις χαρές της ζωής ως διαχειριστής περιουσιών

ενώ ο στενός συνεργάτης του, Τζον Κόστας, έχει ιδρύσει μια εταιρεία παροχής συμβουλών στρατηγικής,ο… αποσυνάγωγος της Goldman Sachs, ο πρώην χρηματιστής Φαμπρίς Τουρέ, ο τύπος που σε ένα από τα email του- τα οποία είχαν διαρρεύσει από την ίδια την τράπεζα κατά τη διάρκεια της δίκης του- παραδεχόταν ότι «η μπίζνα με τα subprimes είναι εντελώς σάπια και οι κακομοίρηδες οι μικροοφειλέτες δεν θα μακροημερεύσουν», συνεχίζει τις πληρωμένες διαλέξεις του ως διακεκριμένος ακαδημαϊκός, όχι μόνο δεν αμφισβητήθηκε η συμφωνία που είχε συνάψει η Goldman Sachs- η τράπεζα που από τη μία δημιουργούσε και προωθούσε ένα επενδυτικό προϊόν εμφορούμενο από subprimes και, από την άλλη, στοιχημάτιζε εναντίον του- τον Ιούλιο του 2011 με την Securities and Exchange Commission, βάσει της οποίας απαλλασσόταν από κάθε κατηγορία, πληρώνοντας ως αντάλλαγμα πρόστιμο, αλλά o Tράμπ έχρισε ως υπουργό Οικονομικών της κυβέρνησής του ένα πρώην στέλεχος της, ο Σαμ Πολκ, πρώην ειδικός διαπραγματευτής ενός αμοιβαίου κεφαλαίου κερδοσκοπικού χαρακτήρα, ο οποίος σε μήνυμά του στην προσωπική του αλληλογραφία παραδεχόταν ότι «όχι μόνο δε συνέβαλε στο να βρεθούν λύσεις στα προβλήματα του κόσμου, αλλά έβγαζε κέρδος από αυτά» συνεχίζει να παραμένει ελεύθερος,

τέλος, στη χώρα του πολιτικού τυχοδιώκτη, για τον κ. Μπόρις Τζόνσον μιλάμε (αυτή τη φορά), τη Μ. Βρετανία, τη στιγμή που ένας φοιτητής με λευκό ποινικό μητρώο καταδικαζόταν, επειδή, κατά τη διάρκεια διαδήλωσης το καλοκαίρι του 2011, έκλεψε ένα μπουκάλι νερό από ένα σουπερμάρκετ, ο Xέκτορ Σαντς, ο πρώην γενικός διευθυντής της Financial Services Authority , ο οποίος ευθύνεται για την κατάρρευση του συστήματος επιτήρησης του Σίτι, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα η χώρα να βυθιστεί στην πιο άγρια λιτότητα που γνώρισε ποτέ, αποκτούσε τον τίτλο ευγενείας για την«προσφορά πολύτιμων και ανιδιοτελών υπηρεσιών στην οικονομία.

Έχουμε καταλάβει εδώ και πολύ καιρό, μας θυμίζει ο Nόαμ Τσόμσκι, ότι «οι πλούσιοι προσλαμβάνουν καλούς δικηγόρους και τη βγάζουν καθαρή, ενώ οι φτωχοί απλώς βγάζουν το σκασμό και μπαίνουν φυλακή. (…) Όταν παραδέχεσαι (σ.σ. ως κυβέρνηση) ότι ορισμένοι άνθρωποι είναι πολύ σημαντικοί για να τους ασκήσεις δίωξη, προφανώς τείνεις να θεωρήσεις ότι όλοι οι υπόλοιποι είναι ασήμαντοι και μπορείς να τους χώσεις φυλακή. Έχουμε μια τάξη που μπορεί να συλληφθεί και μια τάξη που δεν μπορεί να συλληφθεί. Ανέκαθεν το υποψιαζόμασταν, τώρα όμως αποτελεί δημόσια παραδοχή».

Ή, για να το πούμε αλλιώς, αν έχεις χρήμα διάβαινε. Οι υπόλοιποι, ας φάνε παντεσπάνι…

    

Γιόγκα και πιλάτες είναι του… διαβόλου!

Εάν κάνετε γιόγκα ή πιλάτες σταματήστε αμέσως! Είναι του… διαβόλου!

Η Μητρόπολη Αργολίδος σε μια απίστευτη εκδήλωση, στις 29 Σεπτεμβρίου, διοργανώνει μια εκδήλωση – ύμνο στον αναχρονισμό και τον σκοταδισμό!

‘Οπως μπορείτε να δείτε και στην αφίσα, το «Γραφείο επί των Αιρέσεων» της Μητρόπολης, με την «Πανελλήνια Ένωση  Γονέων για την Προστασία του Ελληνορθόδοξου Πολιτισμού, της Οικογένειας και του Ατόμου», ετοιμάζεται να χτυπήσει τις «επικίνδυνες μόδες». 

Μετά τις αντιδράσεις που έχουν προκληθεί ο μητροπολίτης Αργολίδος Νεκτάριος, αναφέρθηκε στο θέμα, προχθές, από την εκκλησία της Παναγίας Μυρτιδιώτισσας στο Μαλαντρένι Άργους. Εκνευρισμένος υποστήριξε: «Ειμαι αγανακτισμένος για αυτές τις αντιδημοκρατικές μεθόδους (αντιδράσεις)…’Οποιος θέλει έρχεται ακούει και ενημερώνεται.Η εκδηλωση θα γίνει και σας καλώ να είσαστε όλοι εκεί…».

Εμείς τι να πούμε;

Η αφίσα της εκδήλωσης τα λέει όλα.

Σκοτάδι…  

πηγή

Δημοτικοί σύμβουλοι της παράταξης της Νέας Δημοκρατίας στο Ίλιον αρνήθηκαν να τηρήσουν ενός λεπτού σιγή για τον Παύλο Φύσσα (video)

Ένα ιδιαίτερα προσβλητικό γεγονός για την τιμή και την μνήμη του δολοφονημένου Παύλου Φύσσα, έλαβε χώρα κατά το τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο στον Δήμο Ιλίου.

Πιο συγκεκριμένα, στο Δημοτικό Συμβούλιο της Πέμπτης 19 Σεπτεμβρίου 2019, μίας μόλις ημέρας μετά τη συμπλήρωση 6 χρόνων από την δολοφονία του Παύλου Φύσσα από την χρυσαυγίτη Ρουπακιά, κατατέθηκε πρόταση για να τηρηθεί ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του θύματος.

Η πρόταση έγινε δεκτή από όλες τις παρατάξεις του Δ.Σ., πλην της παράταξης της Νέας Δημοκρατίας. Και σαν να μην έφτανε αυτό, τα μέλη της, τόσο αυτά που βρίσκονταν στο Προεδρείο όσο και οι υπόλοιποι δημοτικοί σύμβουλοι, επέλεξαν να μην σηκωθούν από τις καρέκλες τους κατά τη διάρκεια του ενός λεπτού σιγής που κρατήθηκε στη μνήμη του Παύλου Φύσσα, αλλά να παραμείνουν καθήμενοι/ες.

Μάλιστα, ένας εκ των συμβούλων της παράταξης της Νέας Δημοκρατίας δεν δίστασε να πει κατά τη διάρκεια του ενός λεπτού σιγής, αναφερόμενος προφανώς στον Παύλο Φύσσα πως «έχουμε να τιμήσουμε πολύ περισσότερους ήρωες, κύριοι συνάδερφοι, και δεν το έχουμε κάνει».

Αυτά για να γνωρίζουν όλοι και όλες ποιες είναι οι συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις που συνεχίζουν, μέχρι και σήμερα, να «κλείνουν το μάτι» στους φασίστες δολοφόνους της Χρυσής Αυγής.

Δείτε το βίντεο:  

πηγή

Ανυπακοή ή θάνατος!

του Χρήστου Ξανθάκη  

Όταν οι γιατροί του Νοσοκομείου Καβάλας εμβολιάζουν «παρανόμως» τα προσφυγόπουλα…

Αν δεν κάνω κανένα δραματικό λάθος το κοπυράιτ της «Ανυπακοής» το έχει κατοχυρώσει το ΚΚΕ. Κι όχι τα τελευταία χρόνια παρακαλώ, αλλά από τις αρχές της περασμένης δεκαετίας. Κάνεις ένα ψάξιμο, το βρίσκεις, ιντερνετάκι ρε φίλε, το δεξί χέρι του δημοσιογράφου!

Αλλά δεν είναι εκεί το θέμα μας. Δεν είναι καν στο πως την αντιλαμβάνεται ο Περισσός αυτή την «Ανυπακοή» (το κόνσεπτ της «Ανυπακοής», αν θέλω να είμαι χιπ…) και στο πως την περνάει στις μάζες και στο αν τα έχει καταφέρει να την πραγματώσει ή κάθεται στ’ αυγουλίνια του και έχει καταντήσει νεκρό γράμμα η υπόθεση. Άμα θέλετε τέτοιου είδους ενημέρωση, να πάρετε τον φίλο και συνάδελφο Αντώνη Γκιόκα, γάτος είναι στα κομμουνιστικά και είναι και σπλήνα Παναθηναϊκός, όλα τα ‘χει.

Όσον αφορά εμένα από την άλλη, το πιο λαμπρό, το πιο φωτεινό, το πιο ελπιδοφόρο παράδειγμα ανυπακοής μου το έδωσαν η διοίκηση και οι γιατροί του Νοσοκομείου Καβάλας που δεν μάσησαν από Βρούτση και ντιρεκτίβες και είπαν «δε γαμιέται» (πόσο γοητευτικό μπορεί να γίνει αυτό το «δε γαμιέται» καμιά φορά…) και εμβολίασαν τα πιτσιρικάκια στο κέντρο φιλοξενίας προσφύγων της πόλης. Με δικά τους λόγια, όπως τα είπανε στον Απόστολο Λυκεσά για την Εφημερίδα των Συντακτών:

«Είχαν έρθει οι άνθρωποι του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης για να δούμε τρέχοντα ζητήματα και ένα από τα θέματα που μας έθεσαν ως άμεσο και επιτακτικό ήταν κι αυτό του εμβολιασμού των παιδιών στο πρώην στρατόπεδο Ασημακόπουλου. Δεν μπορούσα να δεχθώ ως άνθρωπος αυτό που γινόταν στα ΚΕΠ, με τους πρόσφυγες να μην έχουν τη δυνατότητα να εκδώσουν ΑΜΚΑ, διότι πέραν όλων των άλλων θα ήταν αδύνατον τα παιδιά αυτά να πάνε σχολείο».

Ο διοικητής του Νοσοκομείου Καβάλας Αναστάσιος Καρασαββόγλου τα είπε τα ανωτέρω και συμπλήρωσε χαρακτηριστικά:

«Αναλαμβάνω την ευθύνη, αφού πρώτη είναι και παραμένει η συνταγματική υποχρέωση να παρέχουμε δωρεάν υπηρεσίες υγείας σε όποιον τις χρειάζεται».

Μάλιστα αγαπητές αναγνώστριες και αγαπητοί αναγνώστες, «αναλαμβάνω την ευθύνη» είπε ο άνθρωπος. Γιατί τυπικά, πολύ τυπικά, πάρα πολύ τυπικά και γραφειοκρατικά παράνομο ήταν που εμβολίασαν τα 117 προσφυγόπουλα οι παιδίατροι του Νοσοκομείου Καβάλας. Πειθαρχικό πρέπει να περάσουν που τίμησαν τον όρκο του Ιπποκράτη και όχι  τις εντολές του υπουργείου. Γιατί δίχως ΑΜΚΑ, εμβόλια και σχολείο γιοκ και καλημέρα αρρώστιες, καλημέρα πυρετοί και ρίγη και μικρές τραγωδίες που δεν ξεπερνιούνται τόσο εύκολα. Δίχως ΑΜΚΑ…

Είναι που θα αντικαθιστούσε τις ξεφτιλισμένες τις διατάξεις του ΣΥΡΙΖΑ με νέες απαστράπτουσες και λειτουργικές ο γίγαντας ο Βρούτσης. Κι εγώ τον πίστεψα, όπως πιστεύω όλους τους καλοπροαίρετους ανθρώπους που αγωνίζονται για το καλό της πατρίδας. Δεν είμαι κάνας εαμοβούλγαρος να αμφισβητώ τους υπουργούς της εθνοσωτηρίου κυβερνήσεώς μας.

Μόνο που έχει περάσει κάνα τρίμηνο από τότε που μας υποσχέθηκαν τις ρυθμίσεις τις φρέσκες και το μόνο φρέσκο που έχουμε δει είναι το X-Factor  στην τηλεόραση. Πάω στοίχημα ότι κάποιος καριόλης που θέλει το κακό του Βρούτση τον κρατάει διαρκώς απασχολημένο με άλλα ζητήματα και δεν προλαβαίνει ο κύριος υπουργός να ασχοληθεί με το συγκεκριμένο θέμα. Και τώρα που προέκυψε η Ανυπακοή στην Καβάλα, θα το βάλει αμέσως στην ατζέντα του και θα το σφουγγαρίσει σε τριάντα δευτερόλεπτα. Ψέματα;

Αποφάσεις του φθινοπώρου

Γράφει η Άννα Δαμιανίδη

 

Η καινούργια χρονιά αρχίζει τώρα, έστω κι αν τυπικά είμαστε στον μήνα τον ένατο που λέγεται έβδομος. Ως ένατος εγκυμονεί πάντα τη νέα αρχή, τώρα που ανοίγουν τα σχολεία ξεκινάμε κι οι μεγάλοι τα νέα μας προγράμματα, τις νέες αποφάσεις μας για περισσότερη γυμναστική, πιο υγιεινή διατροφή, εργατικότητα, λιγότερες αναβολές, τάξη και πειθαρχία και στόχους για δημιουργία. Ή αλλαγές στην καθημερινότητα, αντιμετώπιση αναγκών, υποσχέσεις αναζήτησης, οργάνωση κι αγώνα.

Υποσχέσεις: Θα κάνουμε συζητήσεις πρωτότυπες, δεν θα μας παρασύρουν τα δολώματα της επανάληψης στην εύκολη ηδονή των αντιπαραθέσεων για τα ίδια και τα ίδια. Δεν θα τσακωθούμε για τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής και αν χρειάζεται υπεράσπιση, εξάλλου τι σχέση έχουμε εμείς με δαύτον;

Δεν θα τσακωθούμε για το αν έπρεπε να αναγράφεται το θρήσκευμα στα απολυτήρια, ούτε καν με τον ταξιτζή που ήθελε τόσο πολύ να τσακωθεί και έμεινε με την όρεξη. Οχι κύριε, δεν θα αθετήσω εγώ τις υποσχέσεις στον εαυτό μου επειδή εσύ πλήττεις όλη μέρα στο τιμόνι και ξύνεις τα νυχάκια σου.

Ούτε στην αλλαγή ονόματος των σταθμών μετρό που δεν θα γίνει θα τσιμπήσουμε, ούτε στη εθνική συνείδηση που πρέπει να διαμορφώνει το μάθημα της Ιστορίας, ήμουνα νια και γέρασα, προώρως μπορώ να σου πω, σαν τις ελεύθερες ρίζες αυτές οι συζητήσεις, φθείρουν τους ιστούς. Οχι, είναι ανθυγιεινά θέματα και θα τα αποφεύγουμε όπως τα ζωικά λίπη.

Φέτος όλα θ’ αλλάξουν. Φέτος θα εμβαθύνουμε, θα πρωτοτυπήσουμε και θα ξεκινήσουμε μια καινούργια ξένη γλώσσα. Δεν θα ασχοληθούμε με το μάθημα των Θρησκευτικών κι αν το Συμβούλιο της Επικρατείας είπε ότι πρέπει να γίνει κατήχηση, ξέρουμε ότι αν δεν σε κατηχεί το σπίτι σου ας χτυπιέται το σχολείο, δεν κατηχείσαι με τίποτε, αλλά ας αποφύγουμε για λίγο ακόμα να συνειδητοποιήσουμε πόσο βαρετές είναι όλες οι συζητήσεις γύρω μας και με πόση ευκολία ετοιμαζόμαστε να παθιαστούμε να τις ξανακάνουμε ενώ στέγνωσε πια κι η λιμνούλα με το πάθος, η λίστα με τα επιχειρήματα, η δεξαμενή με τις λέξεις.

Ξηρασία απειλεί τον δημόσιο λόγο, κάθε συζήτηση σαν τελετή επιβεβαίωσης ίδιων και παμπάλαιων θέσεων, σαν χορός χωρίς κινήσεις, από γέρους χορευτές με λουμπάγκο.

Οχι, κύριοι. Θα γραφτούμε σε μαθήματα αληθινού χορού και θα διατηρήσουμε το καλοκαιρινό μαύρισμα με κάθε θυσία.   

Δεν επιβεβαιώθηκε το κλίμα καταστροφολογίας για τη ΔΕΗ

Τα οικονομικά αποτελέσματα που δόθηκαν στη δημοσιότητα και αφορούν το πρώτο εξάμηνο του 2019 δε συνάδουν με το κλίμα καταστροφολογίας που καλλιεργήθηκε.

Η έκθεση του ορκωτού ελεγκτή καταγράφει (σ.σ. την περίοδο που δεν ήταν κυβέρνηση η Ν.Δ.) ζημιές μετά από φόρους ύψους 274,8 εκατ. ευρώ, που είναι μειωμένες κατά 48,5% σε σχέση με το αντίστοιχο περυσινό διάστημα και είναι θετική ως προς τη βιωσιμότητα της επιχείρησης. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα που ανακοινώθηκαν, το EBITDA (κέρδη προ τόκων φόρων και αποσβέσεων) ανήλθε σε 108,6 εκατ. ευρώ, από 91,7 εκατ. ευρώ πέρυσι (ενισχυμένο κατά 18,4%). Παρά τη μείωση της ζήτησης ενέργειας, η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού παρουσίασε αύξηση 4,3% του κύκλου εργασιών, ο οποίος διαμορφώθηκε στα 2,3 δισ. ευρώ, καθώς και μείωση των λειτουργικών δαπανών κατά 24,4%.

«Αποφύγαμε την αρνητική εξέλιξη της χρεοκοπίας», σχολίασε ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κωστής Χατζηδάκης, στηριζόμενος και στην έκθεση του ορκωτού λογιστή για την επιχείρηση. «Από τις 7 Ιουλίου και μετά εργαστήκαμε συνεχώς για να αποφύγει η ΔΕΗ τη χρεωκοπία. Τα καταφέραμε. Η προσπάθεια τώρα συνεχίζεται για την εξυγίανση και την ανάπτυξη του ενεργειακού πυλώνα της χώρας», πρόσθεσε.

«Η οικονομική έκθεση Α' εξαμήνου 2019 αποτυπώνει την άρση της αβεβαιότητας για την επιχείρηση, μετά από τα μέτρα που ανακοινώθηκαν» ανέφεραν κύκλοι της ΔΕΗ

Στις δηλώσεις του ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ, Γ. Στάσσης, προανήγγειλε «αποκατάσταση της λειτουργικής κερδοφορίας και των ταμειακών ροών», εστιάζοντας στις αυξήσεις των τιμολογίων που ισχύουν από την 1η Σεπτεμβρίου, σε συνδυασμό με τη νέα μείωση της έκπτωσης συνέπειας στο 5%, ενώ υποστήριξε ότι η επίπτωση για τον καταναλωτή «θα είναι η ελάχιστη δυνατή» λόγω της μείωσης του ΦΠΑ και του ΕΤΜΕΑΡ  

πηγή

ΑΠΕ Εσωτερικού και ΑΠΕ Εξωτερικού...

Περίεργα πράγματα συμβαίνουν και πάλι στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων που φαίνεται να έχει διασπαστεί σε ΑΠΕ Εσωτερικού και ΑΠΕ Εξωτερικού, με αφορμή τη Βόρεια Μακεδονία.

Σύμφωνα με το ΑΠΕ Εσωτερικού «στο πλαίσιο των επαφών του με ηγέτες των Δυτικών Βαλκανίων, και μετά τον Έντι Ράμα, τον Χασίμ Θάτσι, και τον Αλεξάντερ Βούτσιτς, ο πρωθυπουργός συνάντησε σήμερα Τρίτη στα Ηνωμένα Έθνη και τον Ζόραν Ζάεφ». Τον Ζόραν Ζάεφ που το ΑΠΕ Εσωτερικού μας λέει ότι είναι ομόλογος του Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά δεν τολμάει ούτε καν να πληκτρολογήσει ποιας χώρας πρωθυπουργός είναι.

Χαρακτηριστικό είναι δε ότι το ΑΠΕ Εσωτερικού σε ένα τηλεγράφημα που αναφέρεται στις συζητήσεις που είχαν οι δύο ηγέτες για τη Συμφωνία των Πρεσπών, δεν αναφέρει ούτε μία φορά με ποια χώρα την έχει συνάψει η Ελλάδα.

Το ΑΠΕ Εξωτερικού - που το βλέπουν και οι ξένοι - μεταδίδει βέβαια κανονικά ότι ο Μητσοτάκης συνάντησε τον «North Macedonia Prime Minister», δηλαδή τον πρωθυπουργό της Βόρειας Μακεδονίας. Αναφέρει μάλιστα τον όρο «North Macedonia», όχι μία αλλά τρεις φορές.

Υπενθυμίζεται ότι με απόφαση Μητσοτάκη το ΑΠΕ - ΜΠΕ υπάγεται στον ίδιο. Φαίνεται άλλωστε από το γεγονός ότι το ΑΠΕ κάνει ότι ακριβώς και αυτός σε πολιτικό επίπεδο όσον αφορά τη Συμφωνία των Πρεσπών. Άλλα λέει εντός συνόρων κι άλλα εκτός... 

Πηγή

Για τα μάτια των νοικοκυραίων

Η Ν.Δ. δεν νοιάζεται για τους πρόσφυγες. Ούτε για τα Εξάρχεια και την ασφάλεια των κατοίκων. Νοιάζεται να ελαφρύνει τους φόρους για τις 468 μεγαλύτερες επιχειρήσεις στη χώρα, όπως θέλει ο ΣΕΒ. Επειδή όμως αυτές είναι λίγες ψήφοι, νοιάζεται και για τους νοικοκυραίους

Προχθές όλη μέρα, η Ν.Δ. δεν βρήκε ούτε μια λέξη να πει για τον Παύλο. Χθες, όμως, είχε τη βούληση να στείλει από τις 6 κιόλας το πρωί κάμποσους πάνοπλους στις καταλήψεις για να κατατρομάξει πρόσφυγες και να τους μεταφέρει προς άγνωστη κατεύθυνση.

Τους πάνοπλους αστυνομικούς αντίκρισαν 98 παιδιά. Με τις κούκλες στα χέρια επιβιβάστηκαν στα λεωφορεία, την ώρα που το βλέμμα των γονιών τους έδειχνε κενό. Βίωναν ακόμη έναν ξεριζωμό. Αν και κανείς δεν συγκρίνεται με τον πρώτο.

Δεν είναι όμως και λίγα τα χθεσινά. Δεν είναι και λίγο πρόσφυγες πολέμου και άνθρωποι που έζησαν τη βία των όπλων σε απόσταση επαφής να σηκώνονται από τα κρεβάτια τους το χάραμα και ν' αντικρίζουν δεκάδες ράμπο με πολυβόλα.

Στην πραγματικότητα η Νέα Δημοκρατία μένει σταθερή στη γραμμή που χάραξε προεκλογικά. Λιβάνιζε με το δόγμα "τάξη και ασφάλεια" τα πάνελ. Το εφαρμόζει σήμερα στα Εξάρχεια και τις καταλήψεις.

Κώστας Παπαντωνίου

Από τη σέλφι του Μπογδάνου στο Α.Τ της περιοχής περάσαμε στις εφόδους της αστυνομίας σε καταλήψεις. Κι αφού δεν βρέθηκε ούτε δείγμα από τρίφυλλο και πυρίτιδα, ξεκίνησε το αφήγημα της διάσωσης των προσφύγων από τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Τις αναφορές συνοδεύουν φωτογραφίες από παλιές μπανιέρες (μακράν πιο καθαρές από εκείνες κρατικών δομών -βλέπε στρατό) και παλιά πατώματα από μωσαϊκό (δεν έβαλαν παρκέ, βλέπετε).

Φυσικά κανείς δεν υποστηρίζει ότι οι κυνηγημένοι από τον πόλεμο πρέπει να ζουν σε παλιά εγκαταλελειμμένα κτήρια. Ακόμη κι αν έχουν την αμέριστη και συνεχή υποστήριξη των αλληλέγγυων. Η απάντηση όμως δεν είναι τα καμπ, που χωράνε χιλιάδες λιγότερους ανθρώπους από αυτούς που ζουν εκεί σήμερα. Με το παγωμένο νερό στα ντουσ. Τις χαλασμένες αποχετεύσεις και τα σκουλήκια στο φαγητό, όπως κατήγγειλαν οι πρόσφυγες της Σάμου ότι τους σέρβιραν μέσα στη φασολάδα. Δεν γίνεται οι άνθρωποι να κοιμούνται στο χιόνι και να έχουν μόνο αυτοσχέδιες σόμπες. Δεν γίνεται τα παιδιά τους να μην πηγαίνουν σχολείο. Πώς και πού ζουν, αλήθεια, οι πρόσφυγες της Σπύρου Τρικούπη;

Η Ν.Δ. λοιπόν, δεν νοιάζεται για τους πρόσφυγες. Ούτε για τα Εξάρχεια και την ασφάλεια των κατοίκων. Νοιάζεται να ελαφρύνει τους φόρους για τις 468 μεγαλύτερες επιχειρήσεις στη χώρα, όπως θέλει ο ΣΕΒ. Επειδή όμως αυτές είναι λίγες ψήφοι, νοιάζεται και για τους νοικοκυραίους. Κι αυτούς δεν τους νοιάζει ούτε ο Παύλος ούτε οι πρόσφυγες. Τους νοιάζει να βαράνε τους άπλυτους στα Εξάρχεια και να αδειάζουν τα κτήρια από αυτούς που αλλοιώνουν τον μπολιτιζμό. Οι τσιμεντόλιθοι στην είσοδο του νεοκλασικού είναι καλύτερη εικόνα. 

Παπαντωνίου Κώστας

Σύλλογοι γονέων για προσφυγόπουλα: Θέλουμε τους συμμαθητές μας πίσω!

Οι σύλλογοι γονέων του 35ου και του 36ου δημοτικού σχολείου Αθηνών, στα οποία και φοιτούσαν τα προσφυγόπουλα από την κατάληψη του 5ου Λυκείου Αθηνών στα Εξάρχεια που εκκενώθηκε, ζητούν με ανακοίνωσή τους, να επιστρέψουν στα σχολεία τους τα παιδιά.  

Καταγγέλλουν πως η πολιτεία τούς στερεί με τον πιο βίαιο τρόπο την εγγραφή και φοίτηση στο σχολείο Μάλιστα με τίτλο «Θέλουμε τους συμμαθητές μας πίσω», οι σύλλογοι τονίζουν πως τα προσφυγόπουλα γράφτηκαν στα σχολεία της περιοχής «προσπαθώντας να ενταχθούν, να μάθουν τη γλώσσα, να αποκτήσει η ζωή τους μια κανονικότητα έστω και υπό αυτές τις συνθήκες». 

Την ίδια ώρα καταγγέλλουν πως η πολιτεία τούς στερεί με τον πιο βίαιο τρόπο την εγγραφή και φοίτηση στο σχολείο, χωρίς να σέβεται τα στοιχειώδη δικαιώματά τους και την ύπαρξή τους. 

Αναλυτικά, η ανακοίνωση των γονέων και κηδεμόνων:  

"Θέλουμε τους συμμαθητές μας πίσω Τις τελευταίες μέρες εκκενώνονται κτίρια του κέντρου της Αθήνας στα οποία είχαν βρει στέγη πρόσφυγες, περιμένοντας ποιος νόμος, ποια κυβέρνηση, ποια γραφειοκρατία θα προχωρήσει τις διαδικασίες ασύλου. 

Τα παιδιά τους γράφτηκαν στα σχολεία του κέντρου της Αθήνας, προσπαθώντας να ενταχθούν, να μάθουν τη γλώσσα, να αποκτήσει η ζωή τους μια κανονικότητα έστω και υπό αυτές τις συνθήκες. Και ενώ η πολιτεία είναι αυτή που θα έπρεπε να εξασφαλίζει σε όλα τα παιδιά την εγγραφή και φοίτησή τους στο σχολείο, σεβόμενη ακόμα και τη Διεθνή Σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού, είναι εκείνη που τους τη στερεί με τον πιο βίαιο τρόπο, που τα ωθεί στο περιθώριο, δε σέβεται τα στοιχειώδη δικαιώματά τους, δε σέβεται την ύπαρξή τους. 

Γιατί η σχολική χρονιά έχει αρχίσει και τα παιδιά απομακρύνονται από τα σχολεία τους, χωρίς καμία ειδοποίηση, χωρίς καν να τους εξασφαλίζεται η εγγραφή και η μεταφορά τους σε άλλα σχολικά περιβάλλοντα. Θέλουμε τους συμμαθητές των παιδιών μας πίσω. Γιατί είναι υποχρέωσή όλων μας να εξασφαλιστεί επιτέλους για αυτούς ένα ασφαλές περιβάλλον. 

Γιατί χάρη σε αυτούς πολλά από τα σχολεία του κέντρου έμειναν ανοιχτά. Γιατί δεν είναι δυνατόν πολιτικά παιχνίδια να παίζονται πάνω στις πλάτες παιδιών και κατατρεγμένων ανθρώπων. "

Νέος Σύλλογος Γονέων 36ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων 35ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών».

Μόλις ομολόγησαν πως κανιβάλισαν με τους νεκρούς στο Μάτι

Γράφει ο Δημήτρης Κανελλόπουλος

Στη χθεσινή του ομιλία του στα Ηνωμένα Έθνη, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης παραδέχτηκε, ξεκάθαρα θα έλεγα και όχι εμμέσως, την πολιτική σπέκουλα που έκαναν με την τραγωδία στο Μάτι.

«Αυτή όμως ήταν διαφορετική» είπε στο βήμα του ΟΗΕ ο κ. Μητσοτάκης για τη φωτιά στο Μάτι. Ηταν διαφορετική λοιπόν. Και συνέχισε: «Οδηγημένη από ισχυρότατους ανέμους, εξαπλώθηκε γρήγορα και έφθασε στην προαστιακή κωμόπολη του Ματιού. Μόλις μπήκε στην πευκόφυτη οικιστική περιοχή κατέστη αδύνατο να περιοριστεί. Οι άνθρωποι έτρεχαν για να σώσουν τη ζωή τους πριν δοθεί οιαδήποτε εντολή εκκένωσης. Εκατόν δύο δεν τα κατάφεραν. Πέθαναν σε μια πύρινη κόλαση. Όλα έγιναν σε λιγότερο από τέσσερις ώρες». Διαπίστωσε επίσης ότι «τα ακραία καιρικά φαινόμενα είναι η άμεση συνέπεια της κλιματικής αλλαγής».

Παραδέχτηκε δηλαδή, επιτέλους, αυτό που γνωρίζαμε όλοι για τη φωτιά στο Μάτι. Τις πρωτοφανείς συνθήκες και το πραγματικά, ασυνήθιστο, φαινόμενο που συνέβη εκεί.

Αλλά τότε και αυτός και οι βουλευτές της ΝΔ, όπως και τα δικά τους ΜΜΕ, έκαναν πως δεν το έβλεπαν. Και δεν δίστασαν να εκμεταλλευτούν πολιτικά τους νεκρούς, σπεκουλάροντας πάνω στις στάχτες. Ηταν ό,τι πιο ανατριχιαστικό έχουμε ζήσει τα τελευταία χρόνια στην πολιτική και δημοσιογραφική ζωή του τόπου.

Τώρα μιλούν για μία φωτιά που ήταν... διαφορετική. Αλλά δεν ξεπλένονται με τίποτε. Και δεν θα ξεπλυθούν ποτέ γιατί μιλάμε για νεκρούς.

Δεν ήταν τυχαίο λοιπόν, ούτε γκάφα, που επανέφεραν στην ενεργό δράση τον τέως αρχηγό της ΕΛΑΣ, την αποπομπή του οποίου ζητούσαν τις ημέρες της τραγωδίας στο Μάτι.

Τότε κανιβάλιζαν για την εκδίωξή του, όπως και συνέβη, αλλά όταν έγιναν κυβέρνηση τον επανέφεραν σε λίγες ημέρες. Γιατί ήξεραν. Γιατί ξέρουν. Και τώρα το ομολογούν...

   

Σοκαριστική έκθεση σε ΟΗΕ και ΠΟΥ:«Θέμα χρόνου μια παγκόσμια θανατηφόρα πανδημία»

Για «πολύ πραγματική απειλή» πανδημίας πλανητικών διαστάσεων προειδοποιεί έκθεση που συντάχθηκε μετά από αίτημα του Γενικού Γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, η οποία κάνει λόγο για εξόντωση έως ακόμη και 80 εκατομμυρίων ανθρώπων και καταστροφή σχεδόν του 5% της παγκόσμιας οικονομίας. Υπάρχουν και χειρότερα; Ναι: Είμαστε απροετοίμαστοι.

Αυτή η δυσοίωνη ανάλυση ξεκίνησε να καταρτίζεται πέρυσι από μια ανεξάρτητη ομάδα, το Συμβούλιο Παγκόσμιας Παρακολούθησης και Πρόληψης (GPMB), σε απάντηση σχετικού αιτήματος του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, από κοινού με την Παγκόσμια Τράπεζα και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.

Το GPMB, του οποίου ηγούνται η πρώην επικεφαλής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και πρώην πρωθυπουργός της Νορβηγίας, Γκρο Χάρλεμ Μπρούντλαντ και ο επικεφαλής του διεθνούς Ερυθρού Σταυρού, Ελχάτζ Ας Σάι, ανέθεσε τη μελέτη σε εμπειρογνώμονες, καταλήγοντας σε μια σφοδρή επίθεση στην πολιτική, χρηματοοικονομική και υλικοτεχνική κατάσταση του επιπέδου πρόληψης έναντι της απειλής της πανδημίας.

«Η πρόληψη παρεμποδίζεται από την συνεχιζόμενη έλλειψη πολιτικής βούλησης σε όλα τα επίπεδα» σημειώνει η έκθεση. Ειδικότερα αναφέρει, πως ενώ τα κράτη ανταποκρίνονται σε κρίσεις που αφορούν στην δημόσια υγεία μόνο όταν ξεκινά ο πανικός, δεν δαπανούν τους πόρους που απαιτούνται για να μην εξελιχθούν τα επιδημικά ξεσπάσματα σε πραγματικές καταστροφές. Είναι γεγονός, σχολιάζει το Foreign Policy, ότι το παραπάνω μήνυμα έχει σταλθεί πολλές φορές στο παρελθόν, με αμελητέες επιπτώσεις στις πολιτικές ηγεσίες, τους χρηματοοικονομικούς και τους πολυεθνικούς οργανισμούς. Συνεπώς, «δεν υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι αυτή η φορά θα είναι διαφορετική».

Το επιδημικό «πάρτι» σε πλήρη εξέλιξη

Τον Μάιο του 1989, ο νομπελίστας μοριακός βιολόγος, Τζόσουα Λέντερμπεργκ, συγκέντρωσε συνάδελφούς του, επίσης νομπελίστες καθώς και μια ομάδα εξαιρετικών «κυνηγών» ιών, σε μια τριήμερη συνάντηση στην Ουάσιγκτον, για να εξετάσει μια, τολμηρή τότε, υπόθεση: ‘Οτι οι ιοί, μακράν μη εξαφανισμένοι από τη σύγχρονη ιατρική, στην πραγματικότητα επεκτείνονταν παγκοσμίως σε ζώα και ανθρώπους, συχνά σε μορφές που δεν είχαν εμφανιστεί ποτέ πριν. Και ότι τα αεροπορικά ταξίδια σήμαιναν όλο και περισσότερο, ότι μια εστία σε μια «σκοτεινή» τοποθεσία, θα μπορούσε να εξαπλωθεί σε μεγάλες πόλεις, ακόμη και να κάνει το γύρο της σε όλον τον κόσμο. Ήταν η εποχή που η εκρηκτική επιδημία του AIDS συγκέντρωσε όλη την προσοχή της επιστημονικής κοινότητας και της κοινωνίας, αναδεικνύοντας ένα εύλογο ερώτημα: Εάν ένας ανίατος ιός μπορούσε να αφαιρέσει εκατομμύρια ζωές, ποιες άλλες απειλές μπορεί να κρύβονται ακόμη;

Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, ο όγκος των αποδεικτικών στοιχείων προς το χειρότερο σενάριο, μεγάλωνε συνεχώς.

Το Ινστιτούτο Ιατρικής της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ κλονίστηκε τόσο από τα συμπεράσματα της  συνάντησης που άρχισε να μελετά, όχι μόνο τους ιούς, αλλά όλες τις μικροβιακές απειλές και το 1992 δημοσίευσε μια έκθεση που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως… «κάλεσμα στα όπλα», προκαλώντας την προσοχή του Λευκού Οίκου. Ο οποίος, το 1996, ταξινόμησε τις εν δυνάμει πανδημίες ως απειλές για την εθνική ασφάλεια.

Έκτοτε, η κατάσταση άλλαξε προς το χειρότερο. Ένας τεράστιος αριθμός μέχρι πρότινος άγνωστων ιών, όπως αυτός που προκάλεσε την επιδημία του Σοβαρού Οξέος Αναπνευστικού Συνδρόμου (SARS) το 2003, έχουν κοστίσει τη ζωή ανθρώπων και ζώων σε όλο τον κόσμο. Σε μόλις επτά χρόνια (από το 2011 έως το 2018), για παράδειγμα, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έδωσε μάχες εναντίον 1.483 επιδημιών.

Αντίστοιχα, το κόστος αυτού του πολέμου, σε συνδυασμό με τις γενικότερες οικονομικές επιπτώσεις των επιδημιών, έχει επιδεινωθεί, σύμφωνα με μελέτη του GPMB που  ανατέθηκε από την Παγκόσμια Τράπεζα. Η επιδημία του SARS του 2003 κόστισε 40 δισεκατομμύρια δολάρια στην παγκόσμια οικονομία, η επιδημία της γρίπης των χοίρων το 2009 έφτασε τα 50 δισεκατομμύρια δολάρια και η επιδημία του Έμπολα στη Δυτική Αφρική από το 2014 έως το 2016 κόστισε σχεδόν 53 δισεκατομμύρια δολάρια. Μια πανδημία γρίπης παρόμοια με τη γρίπη του 1918 θα κοστίσει σήμερα 3 τρισεκατομμύρια δολάρια στην παγκόσμια οικονομία, ή το 4,8% του παγκόσμιου ΑΕΠ.

Βέβαια, ως είθισται, ακόμη και οι πανδημίες δεν έχουν τις ίδιες συνέπειες σε όλους. ‘Ετσι, οι πλούσιες χώρες έχουν αποδειχθεί πιο ανθεκτικές σε πρόσφατα κρούσματα και το GPMB προβλέπει, ότι χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Γερμανία θα μπορούσαν να περάσουν μια καταστροφική επιδημία με οικονομική απώλεια λιγότερη του 0,5% του ΑΕΠ τους. Χώρες από την Ινδία μέχρι την Κεντρική Αφρική θα μπορούσαν να χάσουν έως και το 2% του ΑΕΠ. Ο Έμπολα κοστίζει άμεσα στις χώρες που έχουν πληγεί περισσότερο - Λιβερία, Σιέρα Λεόνε και Γουινέα - 2,8 δισεκατομμύρια δολάρια, κατακρημνίζοντας το ΑΕΠ της Σιέρα Λεόνε κατά ένα εντυπωσιακό ποσοστό του 20% το 2015.

Και οι κίνδυνοι αυξάνονται. Η αλλαγή του κλίματος ευνοεί την εμφάνιση κρουσμάτων, καθώς η αύξηση της θερμοκρασίας και της υγρασίας προκαλεί αναπαραγωγικό «τσουνάμι» στους πληθυσμούς των κουνουπιών που μεταφέρουν ασθένειες, πνίγει την επιφάνεια του νερού με τοξικούς μύκητες και αλλάζει τα μεταναστευτικά μοντέλα πτηνών και ζώων που με τη σειρά τους, μεταφέρουν τα μικρόβια σε νέες γεωγραφικές περιοχές.

Χαρακτηριστικά είναι τα συμβάντα των δύο πρώτων εβδομάδων του Σεπτεμβρίου. Μια μυστηριώδης έκρηξη σε εργαστηριακό συγκρότημα της Σοβιετικής περιόδου έξω από το Νοβοσιμπίρσκ της Ρωσίας, προκάλεσε ανησυχία σε ό,τι αφορά στην ασφάλεια από την ευλογιά και από εκατοντάδες άλλους ιούς που φυλάσσονταν στους καταψύκτες της εγκατάστασης.

Το ρωσικό εργαστήριο, γνωστό ως Vector, κάποτε συμπεριλαμβανόταν μεταξύ ενός πολύ μικρού αριθμού κορυφαίων ερευνητικών κέντρων υψηλών προδιαγραφών ασφαλείας επικίνδυνων παθογόνων στον κόσμο, αλλά σήμερα υπάρχουν πάνω από 1.000 τέτοια αποκαλούμενα «εργαστήρια βιοασφάλειας» επιπέδου 3 και 4, όπου τα θανατηφόρα μικρόβια αποθηκεύονται και μελετώνται. Πολλές από τις εγκαταστάσεις αυτές είχαν διαρροές ασφαλείας.

Η γρίπη H3N2 της Αυστραλίας εξακολουθεί να εξαπλώνεται καθώς η χώρα μπαίνει στην Άνοιξη. Αν και φαινομενικά τα κρούσματα και ο αριθμός νοσηλειών δεν παραπέμπουν σε κάποια χρονιά ρεκόρ - έχουν νοσήσει 279.326 Αυστραλοί μέχρι στιγμής - ωστόσο είναι ένας πιθανός προάγγελος του τι μπορούμε να περιμένουμε σε λίγες εβδομάδες για τη Βόρεια Αμερική.

Σύμφωνα με την Παναμερικανική Οργάνωση Υγείας, περισσότεροι από 2,3 εκατομμύρια άνθρωποι στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική έχουν προσβληθεί από ιό δάγκειου πυρετού, μόνο την περασμένη εβδομάδα.

Ο λεγόμενος μύκητας TR4 χτυπά ξαφνικά τις μπανάνες στην Κεντρική Αμερική και πρόσφατα εμφανίστηκε στην Αυστραλία, αυξάνοντας το φόβο της εξαφάνισης των φρούτων.

Η επιδημία αφρικανικής πανώλης των χοίρων που ξεκίνησε στην Κίνα στα τέλη του 2018 έχει εξαπλωθεί στην Ασία και μόλις εμφανίστηκε στις Φιλιππίνες: Δεκάδες χιλιάδες χοίροι στην περιοχή έχουν πεθάνει από την ανίατη και συνήθως θανατηφόρα ασθένεια.

Υπάρχει λύση... αν θέλουμε

Το GPMB λέει ότι η σημερινή επιδημία Έμπολα στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό αποτελεί παράδειγμα για την έλλειψη επιδημιολογικής ετοιμότητας. Όταν πρωτοεμφανίστηκε την 1η Αυγούστου 2018, οι στοιχειώδεις αρχές μιας αποτελεσματικής απάντησης τέθηκαν σε εφαρμογή μέσα σε λίγες ημέρες από την έκρηξη της επιδημίας. Η αντίδραση στις πρώτες εβδομάδες του Αυγούστου ήταν η ταχύτερη, καλύτερα εξοπλισμένη και καλύτερα χρηματοδοτούμενη στην ιστορία της αντιμετώπισης του Έμπολα. Ωστόσο, παρά τις προσπάθειες αυτές, η επιδημία στο Βόρειο Κίβου και το Ιτούρι επέμεινε και εξαπλώθηκε, διασχίζοντας τα εθνικά σύνορα με την Ουγκάντα τον Ιούνιο του 2019 και φτάνοντας στο Γκόμα, την πρωτεύουσα του Βόρειου Κίβου τον Ιούλιο του 2019. Εδώ και ένα χρόνο από την έναρξή της μετρά 3.000 κρούσματα και 2.000 θανάτους.

Αυτό συνέβη διότι τα κατασταλτικά μέτρα, όσο και αν λειτούργησαν στην αρχή, δεν βασίζονταν σε σταθερές και επαρκείς δομές πρόληψης. Το σύστημα υγείας στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό είναι διαλυμένο. Η επιδημία ξέσπασε σε ενεργή πολεμική ζώνη, ο τοπικός πληθυσμός έχει βαθιά ριζωμένες υποψίες - όχι αναγκαστικά άδικα - για την αποτελεσματικότητα των υγειονομικών αρχών, γι’ αυτό και δεν είναι συνεργάσιμος μαζί τους, οι διεθνείς χορηγοί έχουν εγκαταλείψει τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό και οι ανθρωπιστικές ανάγκες είναι σκανδαλωδώς υποχρηματοδοτημένες, σε μια μάχη με έναν ιό που δεν μπορεί να κερδηθεί δίχως δολάρια και ευρώ.

Οι δυσμενείς προοπτικές για ακόμα πιο θανατηφόρα, αερομεταφερόμενα μικρόβια έχουν επίσης αυξηθεί από την επιστημονική σύναξη της Ουάσιγκτον το 1989, επειδή η τεχνολογία για την τροποποίηση των ιογενών και βακτηριακών γονιδίων είναι πλέον γρήγορη, εύκολη, φτηνή και νοσηρά ακριβής. Εάν ένας ανθρωπογενής μικροβιακός ή ιογενής δολοφόνος διαρρεύσει τυχαία ή εξαπλωθεί σκόπιμα, κανένα κράτος δεν διαθέτει την υποδομή και την τεχνολογία για να σταματήσει ένα επιδημικό ξέσπασμα μόλις τα μικρόβια ξεφύγουν από τις εργαστηριακές «φυλακές» τους.

Η έκθεση του GPMB περιέχει μια λίστα πολιτικών πρωτοβουλιών που πρέπει να εφαρμοστούν σε όλο τον κόσμο για να βελτιώσουν τις πιθανότητες της ανθρωπότητας έναντι των μικροβίων. Όλες αυτές οι προτάσεις, με κάποια μορφή, βρίσκονται στο τραπέζι για χρόνια, ακόμα και δεκαετίες.

«Τα συστήματα πρόληψης και αντίδρασης στην εμφάνιση ασθενειών δεν επαρκούν για την αντιμετώπιση του τεράστιου αντίκτυπου, της ταχείας εξάπλωσης και του σοκ για την υγεία, τα κοινωνικά και οικονομικά συστήματα, από  μια εξαιρετικά θανατηφόρα πανδημία, φυσική, τυχαία ή σκόπιμη. Δεν υπάρχουν επαρκείς επενδύσεις και προγραμματισμός για έρευνα και ανάπτυξη εμβολίων, αντιβιοτικών ευρέος φάσματος και κατάλληλων, μη φαρμακευτικών παρεμβάσεων» αναφέρει η έκθεση. «Το κόστος επιδημιολογικού περιορισμού θα πνίξει εντελώς τις τρέχουσες προβλέψεις χρηματοδότησης για την αντιμετώπιση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης».

Η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών που συγκαλείται στη Νέα Υόρκη θα έρθει αντιμέτωπη με παρόμοιες ζοφερές αναφορές σχετικά με την αλλαγή του κλίματος, τις ανθρωπιστικές κρίσεις, τους πρόσφυγες, τις πολεμικές συγκρούσεις, τη μείωση της πρόσβασης μεγάλων πληθυσμών σε πόσιμο νερό και πολλές ακόμη κρίσεις, με την κάθε μία από αυτές να απαιτεί την προσοχή, τη χρηματοδότηση και την παγκόσμια συνεργασία. Το GPMB επιμένει ότι είναι δυνατόν να περιοριστούν τα μικροβιακά κρούσματα σε μια ελεγχόμενη κλίμακα εάν η ανθρωπότητα έχει την πολιτική και οικονομική βούληση να το πράξει.

Μέχρι στιγμής, όμως, η ανθρωπότητα επιλέγει μια ψυχολογικού τύπου αντιμετώπιση της απειλής: Ωθεί τις οδυνηρές συνέπειες και την ανάγκη πρόληψης στο υποσυνείδητο κάθε φορά που μια επιδημία ολοκληρώνει τον θανατηφόρο κύκλο της. Η πανδημία γρίπης του 1918 σκότωσε περίπου 50 με 100 εκατομμύρια άτομα - οι εκτιμήσεις ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό. Η πανούκλα του 14ου αιώνα εξόντωσε το 60% του ευρωπαϊκού πληθυσμού: Περίπου 50 εκατομμύρια ψυχές. Έχουμε ήδη αποτύχει να σταματήσουμε τον ιό HIV, ο οποίος, από την εμφάνισή του στην παγκόσμια σκηνή το 1981, έχει χτυπήσει 75 εκατομμύρια ανθρώπους, σκοτώνοντας περίπου 32 εκατομμύρια από αυτούς.

Γνωρίζουμε ότι θα υπάρξει μια άλλη τρομερή επιδημία, ίσως όχι τόσο μεγάλη όσο η γρίπη του 1918 ή η πανώλη, αλλά εντούτοις το ίδιο εφιαλτική. Και θα χρειαστεί κάτι πολύ περισσότερα από τις εκθέσεις των εμπειρογνωμόνων για να υπάρξουν σοβαρές συλλογικές προσπάθειες για την πρόληψη και την προετοιμασία έναντι της επερχόμενης καταστροφικής απειλής.

Πηγή