Το ΣτΕ λέει «όχι» στα αναδρομικά των συνταξιούχων

Αντισυνταγματικές κρίθηκαν από το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) οι περικοπές σε επικουρικές συντάξεις και ο τρόπος υπολογισμού εισφορών για αυτοαπασχολούμενους και ελεύθερους επαγγελματίες, απόφαση της οποίας η ισχύς αρχίζει από σήμερα. Πρόκειται για μια απόφαση που δικαιώνει μεν τους συνταξιούχους, βάζει όμως παράλληλα φρένο στις διεκδικήσεις αναδρομικών.

Το ΣτΕ έκρινε συνταγματικό τον ΕΦΚΑ και τη υπαγωγή σε αυτόν του συνόλου των ασφαλισμένων, εργαζομένων και συνταξιούχων. Συνταγματική έκρινε το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της χώρας και τη διάταξη που ορίζει ως βάση για τον επανυπολογισμό των συντάξεων την 31η Δεκεμβρίου του 2014. Ωστόσο, η Ολομέλεια έκρινε αντισυνταγματικές άλλες βασικές διατάξεις του νόμου Κατρούγκαλου ( 4387 του 2016) για το ασφαλιστικό.

Αναλυτικά οι αποφάσεις του ΣτΕ:

Για τον ΕΦΚΑ

Το ΣτΕ έκρινε κατά πλειοψηφία συνταγματικό τον ενιαίο ασφαλιστικό φορέα και την υπαγωγή σε αυτόν του συνόλου των ασφαλισμένων, εργαζομένων και συνταξιούχων. Σύμφωνα με την απόφαση, η δημιουργία ενός ενιαίου φορέα για όλους είναι σύμφωνη με το Σύνταγμα, την αρχή της ισότητας και της αναλογικότητας με το σκεπτικό ότι αντιμετωπίζουν τους ίδιους ασφαλιστικούς κινδύνους (γήρας, ασθένειες, θάνατος). Το δικαστήριο απέρριψε τις προσφυγές των δημοσίων υπαλλήλων που είχαν ζητήσει να μείνουν εκτός ΕΦΚΑ λόγω της ειδικής σχέσης που έχουν με το κράτος.

Για τον επανυπολογισμό συντάξεων

Το Δικαστήριο έκρινε συνταγματική (με οριακή πλειοψηφία 13 έναντι 12 ψήφων ) τη διάταξη που ορίζει ως βάση για τον επανυπολογισμό των συντάξεων την 31η Δεκεμβρίου του 2014. Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης, στον σχετικό νόμο υπάγονται όλοι και οι παλιοί και οι μελλοντικοί ασφαλισμένοι, ανεξάρτητα από το πότε ξεκίνησαν να εργάζονται. Δηλαδή δεν υπάρχουν πλέον ασφαλισμένοι πολλών ταχυτήτων. Σύμφωνα με τη λογική που οδήγησε σε αυτή την απόφαση όλοι πρέπει να επωμιστούν το βάρος για τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος, στο πλαίσιο της αλληλεγγύης των γενεών. H ισχυρή μειοψηφία εν προκειμένω είχε την άποψη ότι η διάταξη αυτή αποσκοπεί στην επίτευξη δημοσιονομικών στόχων.

Για κύριες και επικουρικές συντάξεις (αναλογιστικές μελέτες).

Το δικαστήριο έκρινε κατά πλειοψηφία συνταγματικές τις διατάξεις του νόμου Κατρούγκαλου σε ό,τι αφορά τις κύριες συντάξεις διότι είχαν αναλογιστικές μελέτες. Ειδικότερα είχε γίνει αναλογιστική μελέτη από την αρμόδια Αρχή και επίσης είχε υπάρξει και έγγραφο που πιστοποιούσε τη σοβαρότητά της από το Διεθνές Γραφείο Εργασίας. Όμως για τις επικουρικές δεν υπήρχαν αναλογιστικές μελέτες και έτσι οι σχετικές διατάξεις κρίθηκαν αντισυνταγματικές. Kατόπιν αυτών για τις επικουρικές που κρίθηκαν αντισυνταγματικές οι σχετικές διατάξεις η πολιτεία οφείλει άμεσα να νομοθετήσει εκ νέου. Αρά κρίνονται αντισυνταγματικές και ακυρώνονται οι αποφάσεις για τις επικουρικές και για παλιές και μελλοντικές.

Για υπολογισμό επικουρικών συντάξεων

Το δικαστήριο έκρινε κατά πλειοψηφία αντισυνταγματική τη διάταξη για τον υπολογισμό των επικουρικών συντάξεων. Ειδικότερα κρίθηκε αντισυνταγματική η περικοπή επικουρικών συντάξεων για μεικτές συντάξεις πάνω από 1.300 ευρώ διότι αντίκειται στην αρχή αναλογικότητας και ισότητας. Μεικτές συντάξεις σημαίνει δηλαδή κύρια σύνταξη, επικουρική, εισφορά αλληλεγγύης, προ φόρων και λοιπά. Kαι εδώ μετά την απόφαση του ΣτΕ η πολιτεία πρέπει άμεσα να νομοθετήσει.

Για αναπλήρωση συντάξεων

Τέλος, το ΣτΕ έκρινε κατά πλειοψηφία  αντισυνταγματικό το ποσοστό αναπλήρωσης των συντάξεων κυρίως για τις μεγάλες συντάξεις και τους συνταξιούχους που έχουν πολλά χρόνια εργαστεί, ειδικότερα το ανώτατο πλαφόν αναπλήρωσης 46,8% για 42 χρόνια εργασίας.    

Πηγή

Ποιος είναι πρόσφυγας, ποιος όχι

«Το ποιος είναι πρόσφυγας και ποιος όχι, το λέει πάρα πολύ καθαρά η Σύμβαση της Γενεύης που έχει υπογράψει η Ελλάδα. Πρόσφυγας είναι όποιος βρίσκεται εκτός της χώρας καταγωγής του και δεν μπορεί να επιστρέψει γιατί έχει δικαιολογημένους φόβους δίωξης, για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, εθνικής καταγωγής, πολιτικών πεποιθήσεων ή συμμετοχής σε ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα. Η εξέταση και κρίση για το αν ένας άνθρωπος είναι πρόσφυγας ή όχι, δεν μπορεί να εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από την χώρα καταγωγής του. Θα πρέπει να προηγείται ατομική εξέταση, ουσιαστική συνέντευξη, ώστε να μπορεί να εξηγήσει με λεπτομέρεια τους λόγους που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την χώρα του». Πέραν αυτών, πρόσφυγας φυσικά είναι και αυτός που φεύγει από την χώρα του εξαιτίας εμπόλεμης κατάστασης, συγκρούσεων, συρράξεων και βίας».

Στέλλα Νάνου

Εκπρόσωπος Τύπου της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα  

Ρε συ, αυτός είναι αστέρι!

Ο Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, στα 28 του, έχει πλέον τη γενική αποδοχή, έστω και αν κάποιοι τον θεωρούν “απειλή” για το μέλλον τους.

Γράφει ο Βασίλης Σκουρής

Ήταν μια εκδήλωση πριν το Συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης (!) στον Κεραμεικό, όπου, ενώπιον της Φώφης Γεννηματά, είχαν κληθεί να μιλήσουν δέκα νεαρά στελέχη.

Μεταξύ αυτών ήταν και ένας που είχε θητεύσει στην ΠΑΣΠ του Μετσόβιου Πολυτεχνείου, ονόματι Μανώλης Χριστοδουλάκης, ο οποίος έκανε μεγάλη εντύπωση στην επικεφαλής της ΔΗΣΥ.

-”Ρε συ, αυτός ήταν αστέρι” γύρισε και είπε στον στενό της συνεργάτη Μανόλη Όθωνα.

Ένα εξάμηνο μετά, σε μια ημερίδα της Χαριλάου Τρικούπη για την παιδεία, μεταξύ των παρεβρισκομένων ήταν και ο Μανώλης Χριστοδουλάκης, που ζήτησε και έλαβε το λόγο.

Ακούγοντάς τον και πάλι η Φώφη Γεννηματά έβαλε στον κρόταφό της το δάκτυλό της, θέλοντας να πει στον Μανόλη Όθωνα, “είδες που σου τα έλεγα γι’ αυτό το παιδί”.

Λίγο αργότερα, η Φώφη Γεννηματά, έλαβε την απόφαση να τον προτείνει για Γραμματέα του Κινήματος Αλλαγής, επιδιώκοντας να σηματοδοτήσει την ανανέωση.

- “Είδα τις σπουδές του, είναι πολύ καλές” είπε και πάλι στον Μανόλη Όθωνα.

- “Πόσο χρονών είναι;” ρώτησε ο διευθυντής του Γραφείου της.

- “Δεν ξέρω ακριβώς”. Ρώτησαν και έμαθαν. “26,5 ετών”.

- “Είσαι σίγουρη Πρόεδρε; Τόσο νέος για Γραμματέας;”

- “Δεν του κάνεις και εσύ μια κουβέντα Μανόλη”.

Ήταν Μεγάλη Πέμπτη. Ο Μανόλης Όθωνας έφευγε για αεροδρόμιο. Έδωσαν ραντεβού σε ένα σημείο στο δρόμο προς το αεροδρόμιο. Ο διευθυντής του πολιτικού της γραφείου αποκόμισε πολύ θετικές εντυπώσεις.

- “Εξαιρετική εντύπωση. Μου δημιούργησε την αίσθηση της ωριμότητας και της ασφάλειας. Σαν να είναι 35άρης” είπε στην επικεφαλής της Χαριλάου Τρικούπη ο Μ. Όθωνας.

- “Θα τον δω και εγώ. Το ‘χω, όμως, καταλήξει” ήταν η απάντηση.

Στη συνάντηση συμφωνήθηκε να προταθεί για Γραμματέας.

Ενάμισυ χρόνο αργότερα, θεωρείται αν όχι η καλύτερη, μια από τις καλύτερες επιλογές της Φώφης Γεννηματά...

Όσοι τον γνωρίζουν “από μέσα” επιμένουν πως στις συνεδριάσεις και στις συσκέψεις είναι πολύ καλύτερος από τις ραδιοτηλεοπτικές του εμφανίσεις. Τον παραδέχονται όλες οι κινήσεις και οι ...συνιστώσες, όλα τα ρεύματα της Χαριλάου Τρικούπη, έστω και αν κάποιοι- της ηλικίας του και κυρίως λίγο μεγαλύτεροι από αυτόν- σε όλες τις τάσεις αρχίζουν να τον βλέπουν ως ...απειλή, για τις μελλοντικές εξελίξεις. Παράλληλα όλοι παραδέχονται το πολιτικό του κριτήριο, κάτι που προκύπτει και από τον δημόσιο λόγο του. “Μιλάει πάντα εκτός χειρογράφου, χωρίς σημειώσεις και χωρίς να ...χάνεται και να πλατιάζει, όπως έκανε ο ...Άκης Τσοχατζόπουλος” δηλώνει στα “Παιχνίδια Εξουσίας” υψηλόβαθμο στέλεχος της Χαριλάου Τρικούπη.

Εκείνο, ίσως, που δεν γνωρίζουν πολλοί είναι πως ο Μανώλης Χριστοδουλάκης ναι μεν ως Γραμματέας κρατάει τις ισορροπίες, πλην όμως όλο και περισσότερο διαθέτει απόψεις για όλα τα μείζονα θέματα. Απόψεις και ενδιαφέρουσες και ισχυρές...

Από το παλιό ΠΑΣΟΚ, μετακλητός στη Βουλή! Πρώην υφυπουργός του ΓΑΠ διορίστηκε στο γραφείο του Τασούλα.!

Ο Παναγιώτης Ρήγας, πρώην Υπουργός του ΠΑΣΟΚ και διευθυντής του πολιτικού γραφείου του Βαγγέλη Βενιζέλου, ανέλαβε μετακλητός στη Βουλή.

Με απόφαση του Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων Κ. Τασούλα, διορίστηκε στο Γραφείο του Προέδρου της Βουλής, στη Βουλή, σε θέση μετακλητού υπαλλήλου κατηγορίας ΠΕ.

Ο ίδιος εξελέγη Νομάρχης Κυκλάδων το 1994 και το 1998, ενώ το 2002 εξελέγη νομαρχιακός σύμβουλος Κυκλάδων. Το 2004 εξελέγη Βουλευτής Κυκλάδων με το ΠΑΣΟΚ, και επανεξελέγη το 2007 και το 2009.

Ήταν στη θέση του Υφυπουργού Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας όταν ήταν πρωθυπουργός ο Γ. Παπανδρέου, ενώ αργότερα, ανέλαβε την ηγεσία του πολιτικού γραφείου του πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Β. Βενιζέλου.  

πηγή

Έρχεται «τσουνάμι» πλειστηριασμών...

Η προστασία της α' κατοικίας λήγει στο τέλος του 2019 και προς το παρόν δεν υπάρχει σκέψη για τη διάδοχη κατάσταση. Αυτό το γεγονός ενδέχεται να οδηγήσει αρκετούς δανειολήπτες σε μπαράζ πλειστηριασμών.

Είναι ενδεικτικό ότι μέχρι τώρα έχουν υποβληθεί 23.000 αιτήσεις στην ηλεκτρονική πλατφόρμα προστασίας της α' κατοικίας και στην κυβέρνηση προσπαθούν να βρουν μία φόρμουλα με τους Θεσμούς προκειμένου να πάρει παράταση, αυτή η πλατφόρμα και μετά το τέλος του έτους.

Το θέμα έχει τεθεί στους Θεσμούς, ωστόσο η πλευρά των δανειστών δεν είναι θετική σε ένα τέτοιο σενάριο. Μέχρι το τέλος της χρονιάς έχουν προγραμματιστεί 5.000 πλειστηριασμοί εκ των οποίων οι 2.000 είναι κατοικίας...

Πηγή

ΒΟΑΚ: Ας πούμε αλήθειες

του Χάρη Μαμουλάκη*

Η ξεκάθαρη θέση του κ. Μητσοτάκη ότι επανεξετάζεται το έργο κατασκευής του ΒΟΑΚ από μηδενική βάση, έφερε ξανά στην δημοσιότητα, την αρνητική δημοσιότητα, το ζήτημα κατασκευής ενός σύγχρονου, ασφαλούς και λειτουργικού οδικού άξονα για την βόρεια Κρήτη, από το Καστέλι Κισσάμου μέχρι τη Σητεία. Ενός απαραίτητου έργου, ζωτικής σημασίας για τον τόπο μας, το οποίο ξεκίνησε σταδιακά από την προηγούμενη κυβέρνηση για να μπει πια τέλος σε αυτή την ιστορική εκκρεμότητα.

Δυστυχώς, διαπιστώνουμε ότι χάνεται η ευκαιρία να λήξει επιτέλους αυτή η τραγωδία στην άσφαλτο εξαιτίας του απαρχαιωμένου και επικίνδυνου ΒΟΑΚ. Από την πρώτη στιγμή της ανάληψης των καθηκόντων της, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, κάνοντας αναφορές σε «σκίτσα» και «ιδέες», προφανώς λόγω άγνοιας της νομοθεσίας και των διαδικασιών, μας γνωστοποίησε την πρόθεσή της να ακυρώσει όλα όσα έγιναν το προηγούμενο διάστημα με κόπο, προσεκτικά βήματα και ακριβή σχεδιασμό. Και μας ανακοινώνει με στόμφο μάλιστα, την πρόθεση της να ξεκινήσει από την αρχή ένας σχεδιασμός για ένα ενιαίο έργο, που θα γίνει με έναν και μόνο διαγωνισμό. Μόνο που στην πολιτική ηγεσία της ΝΔ τους διαφεύγει κάτι πολύ σημαντικό: Αυτή η ιδέα του «ενιαίου έργου» από τα Χανιά μέχρι τον Άγιο Νικόλαο, η οποία εξετάστηκε και από την προηγούμενη κυβέρνηση, ΔΕΝ είναι υλοποιήσιμη. Γιατί; Την απάντηση έχουν δώσει τα αρμόδια υπηρεσιακά στελέχη, έπειτα από την ολοκλήρωση των σχετικών μελετών:

Ο Δείκτης Εσωτερικής Απόδοσης του έργου, η κερδοφορία του δηλαδή, δεν είναι ελκυστική για τους επενδυτές.

Το ύψος των ιδίων κεφαλαίων που απαιτούνται από τους κατασκευαστές είναι εξαιρετικά υψηλό.

Το ύψος του απαιτούμενου δανείου είναι πολύ δύσκολο να καλυφθεί από χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.

Ανεφάρμοστη, με αντίστοιχο τρόπο, είναι και η λύση της ενιαίας κατασκευής του τμήματος Χανίων – Νεάπολης. Ενώ είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι με την παραπάνω πολιτική, παρατηρείται εκτίναξη του κόστους κατασκευής, το οποίο υπερδιπλασιάζεται.

Υπάρχει όμως και ένα ακόμα στοιχείο, στο οποίο οφείλουμε να σταθούμε: Σήμερα, έχουμε ολοκληρωμένη την χάραξη του νέου ΒΟΑΚ και διεκπεραιωμένες όλες τις απαλλοτριώσεις που απαιτούνται. Κάθε αλλαγή στο σχεδιασμό, εκτός από το πρόσθετο κόστος των νέων απαλλοτριώσεων που θα προκύψουν, συνεπάγεται και μεγάλη καθυστέρηση – και μάλιστα αρκετών ετών – λόγω των χρονοβόρων δικαστικών διαδικασιών που τη συνοδεύουν.

Γι’ αυτό και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, προχωρώντας σύμφωνα με τις αρχές της Ε.Ε. σε έναν ανταγωνιστικό διάλογο και έπειτα από την αξιολόγηση των σχετικών μελετών και της διαβούλευσης με την τοπική κοινωνία και τους φορείς, προέκρινε τη λύση των τριών χωριστών διαγωνισμών, για τρία αντίστοιχα τμήματα του έργου, με τρία διαφορετικά μοντέλα χρηματοδότησης.

Από τα Χανιά (με επέκταση δυτικά προς Κίσσαμο) μέχρι τη Χερσόνησο.

Από τη Χερσόνησο μέχρι τη Νεάπολη.

Από τη Νεάπολη μέχρι τη Σητεία.

Μια λύση που χαρακτηρίστηκε τόσο πολιτικά, όσο – και κυρίως – τεχνοκρατικά, ως η ιδανική. Και έδωσε ελπίδα σε εμάς τους Κρητικούς, ότι επιτέλους θα σταματήσουμε να θρηνούμε θύματα στην άσφαλτο.

Η ορθότητα της παραπάνω απόφασης, αποδείχτηκε και από το γεγονός ότι 7 κατασκευαστικές εταιρείες συμμετέχουν στους δυο διεθνείς διαγωνισμούς που βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη. Διαγωνισμοί που έγιναν σύμφωνα με εγκεκριμένο σχεδιασμό για το πώς και από πού θα περνάει ο δρόμος, σύμφωνα με τους κανονισμούς και Ε.Ε., καθώς και σε συνεννόηση με τους τοπικούς φορείς, με την πρώτη φάση να έχει ήδη ολοκληρωθεί.

Σύμφωνα δε με τον σχεδιασμό που υπήρξε, τον Σεπτέμβριο του ’19 θα είχαμε και τις τελικές προσφορές των συμμετεχόντων και με αυτόν τον τρόπο, σε ένα διάστημα 4 έως 5 ετών, ο νέος ΒΟΑΚ θα ήταν μια πραγματικότητα για την Κρήτη, τους κατοίκους και τους επισκέπτες της.

Να θυμίσουμε εδώ, ότι η προηγούμενη κυβέρνηση πήρε και μια ακόμα πολιτική απόφαση, να μην πληρώνουν διόδια οι κάτοικοι της Κρήτης, ως μεταφορικό ισοδύναμο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για τους κατοίκους των νησιών.

Αυτή είναι η αλήθεια για τον ΒΟΑΚ.

Προσωπικά, ελπίζω ότι έστω και την τελευταία στιγμή, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα αντιληφθεί ότι η αναβλητικότητα, έχει τεράστιο τίμημα: Κοστίζει ζωές! Αυτό το έργο, δεν πρέπει να μπει – ξανά – στις καλένδες από την κυβέρνηση της ΝΔ. Ο κρητικός Πρωθυπουργός, θα πρέπει να αποτινάξει την πολιτική του κομματικού δογματισμού, να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να συνεχίσει, ό,τι έχει ήδη ξεκινήσει για τον ΒΟΑΚ από τον ΣΥΡΙΖΑ.

* Ο Χάρης Μαμουλάκης είναι Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ ν. Ηρακλείου

Υψηλότερο προσδόκιμο ζωής, περισσότερα χρόνια εργασίας -Οδεύουν για αύξηση των γενικών ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 72 έτη

  

Απολύτως πιθανή θεωρείται η αύξηση των γενικών ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 72 έτη, έως το 2060, εφόσον τόσο στη χώρα μας όσο και στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνεχιστούν οι ασκούμενες πολιτικές που, με στόχο την επίλυση του δημογραφικού προβλήματος και της γήρανσης του πληθυσμού, καταλήγουν στην εύκολη λύση της παράτασης του εργασιακού βίου. Είναι χαρακτηριστικό ότι, με βασικό επιχείρημα την απορρόφηση των πιέσεων που ασκεί η γήρανση του πληθυσμού στη δημοσιονομική ισορροπία του ελληνικού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, ψηφίστηκε το 2010, κατά τη διάρκεια του πρώτου μνημονίου, διάταξη που ισχύει ακόμη και σήμερα, σύμφωνα με την οποία το γενικό όριο συνταξιοδότησης θα προσαρμόζεται ανάλογα με την πορεία του προσδόκιμου ζωής. Η πρώτη εξέταση θα γίνει το 2021 και θα ληφθεί υπόψη η εξέλιξη του προσδόκιμου ζωής τη δεκαετία 2010-2020. Από το έτος 2021 και μετά, η αναπροσαρμογή του ορίου ηλικίας θα εξετάζεται κάθε τρία χρόνια.

Όριο στα 68 έτη

Όπως επισημαίνουν στην «Κ» ο ομότιμος καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου Σάββας Ρομπόλης και ο υποψήφιος διδάκτορας Βασίλης Μπέτσης, οι ασφαλισμένοι, στο άμεσο μέλλον, εφόσον δεν υπάρξει κάποια νομοθετική αλλαγή από την κυβέρνηση, θα βρεθούν αντιμέτωποι με την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, από τα 67 στα 68. Και αυτό, γιατί, σύμφωνα με τους δύο ειδικούς, το προσδόκιμο ζωής για τους άνδρες το 2010 ήταν 78 έτη και για τις γυναίκες 83,3 έτη, ενώ για το 2020 εκτιμάται ότι θα είναι 79,1 έτη και 84,3 έτη αντίστοιχα. Δηλαδή, το προσδόκιμο ζωής στο τέλος του 2020 θα είναι αυξημένο κατά 1,1 έτος για τους άνδρες και κατά 1 έτος για τις γυναίκες. Ο κ. Ρομπόλης, μάλιστα, αποκαλύπτει πως στην τελευταία μελέτη για τη γήρανση του πληθυσμού της Ε.Ε. (2018), έχει ληφθεί υπόψη ως υπόθεση εργασίας ότι το 2060 το γενικό όριο ηλικίας συνταξιοδότησης θα είναι το 72ο έτος.

Αλλά και η πρόσφατη μελέτη του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης  «φωτογραφίζει» μεγάλες ανατροπές στο ασφαλιστικό τα επόμενα χρόνια, μεταξύ των οποίων η περαιτέρω αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και το «σφράγισμα» κάθε «παράθυρου» που παραμένει ακόμη ανοικτό και οδηγεί στην πρόωρη έξοδο από την αγορά εργασίας. Μάλιστα, ο ΟΟΣΑ συνιστά να δοθούν στους εργαζομένους κίνητρα ώστε να συνεχίσουν να δουλεύουν ακόμα και μετά τη συμπλήρωση των προβλεπόμενων αυξημένων ορίων ηλικίας.

Μελέτη του Κοινού Κέντρου Ερευνών (Joint Research Centre-JRC) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Διεθνούς Ινστιτούτου Ανάλυσης Εφαρμοσμένων Συστημάτων, άλλωστε, προβλέπει ότι το προσδόκιμο ζωής του μέσου Ευρωπαίου θα αυξάνεται κατά δύο χρόνια ανά δεκαετία, με αποτέλεσμα το 2060 το 32% του πληθυσμού της Ε.Ε. να είναι άνω των 65 ετών, έναντι ποσοστού 19% το 2015 και μόνο 13% το 1960. Έτσι, η αναλογία ανενεργού – ενεργού πληθυσμού, δηλαδή ο βαθμός εξάρτησης των συνταξιούχων και λοιπών μη απασχολουμένων από τους εργαζομένους, από περίπου 1,05 στην Ε.Ε. το 2015 (δηλαδή 105 μη εργαζόμενοι ήταν εξαρτημένοι από 100 εργαζομένους), θα αυξηθεί στο 1,36 το 2060.

Για την Ελλάδα προβλέπεται ότι 169 μη εργαζόμενοι θα εξαρτώνται από 100 εργαζομένους (αναλογία 1,69), καθώς η χώρα μας μαστίζεται από γήρανση, παράλληλα με την υπογεννητικότητα και τη διαρροή εγκεφάλων (brain drain) στα χρόνια των μνημονίων.

Οι εξελίξεις αυτές αναδεικνύουν, σύμφωνα με τους κ. Ρομπόλη και Μπέτση, με τον πιο εύληπτο τρόπο το έλλειμμα μιας συγκροτημένης μεσομακροπρόθεσμης δημογραφικής πολιτικής, που παρατηρείται όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στα άλλα κράτη-μέλη της Ε.Ε.

Ρούλα Σαλούρου

Ε, εσύ με ακούς; η ζωή σου είναι πολύτιμη για να την χαραμίζεις έτσι

ΑΘΗΝΑ, ΜΕ ΑΚΟΥΣ;

(Τις τελευταίες ήμερες, η φίλη μου η Γεωργία που δουλεύει σε μαγαζί στο Μοναστηράκι, μου είπε «έρχονται πολλά παιδιά γύρω στα 15-16 και ζητάνε full face». Δε φαίνονται καθόλου χουλιγκάνοι.

Το γιατί απαντήθηκε χτες.

Μια ομάδα τριάντα περίπου νέων ανθρώπων μπήκε στον 9,84 και ζήτησε να διαβάσει στον αέρα ένα μήνυμα.

Το διάβασαν και αποχώρησαν και οι Δίας που καραδοκούσαν απ έξω, σαν έτοιμοι, ξεκίνησαν την καταδίωξη. Οκτώ προσαγωγές, ενώ άλλοι μιλάνε για περισσότερες.

Το μήνυμα των νέων ανθρώπων ακουστικέ στην Αθήνα, την ώρα που στα Γιάννενα πετροβολούσαν τους πρόσφυγες που μεταφέρθηκαν εκεί από το κολαστήριο της Μοριά. Εκεί, καμιά προσαγωγή.

Το μήνυμα των νέων είναι μια αγωνία σε μπουκάλι, αφημένη σ έναν ωκεανό.

Αν αυτός ο ωκεανός είναι γεμάτος μόνο από πλαγκτόν, οστρακόδερμα και μαλάκια, απάθεια και κτηνωδία, άκαιρος να δείξει.

Ακολουθεί το μήνυμα.

Νοιώθω full face ντροπή)

Αθήνα με ακούς;

Συγγνώμη που σου ταράζω τη μίζερη καθημερινότητα.

Συγγνώμη που σου ξεκλέβω λίγο από τον χρόνο που έχεις ήδη ξεπουλήσει.

Συγγνώμη που σε κάνω να σκεφτείς αυτά που δεν θέλεις να αντιμετωπίσεις.

Αλλά σήμερα έχω φωνή και θα με ακούσεις.

Είμαι φωνή καταπιεσμένων.

Είμαι φωνή που δεν αφήνουν να ακουστεί.

Είμαι φωνή ανθρώπων που ξεριζώθηκαν από τις γειτονιές τους λόγω της αισχροκέρδειας.

Είμαι φωνή προσφυγόπουλων που έχασαν τους φίλους τους και ακόμα δεν ξέρουν το γιατί.

Είμαι φωνή καμένων δασών που θυσιάστηκαν στον βωμό του κέρδους.

Είμαι φωνή αυτών που αγωνίστηκαν ενώ όλα έμοιαζαν μάταια.

Είμαι φωνή μελλοντικών γενεών που θα κληρονομήσουν δυστοπία.

Και εσύ που με ακούς σίγουρα με καταλαβαίνεις.

Καταλαβαίνεις τι είναι καταπίεση.

Καταλαβαίνεις τι σημαίνει να δουλεύεις συνέχεια μόνο για να επιβιώσεις.

Καταλαβαίνεις τι σημαίνει να ξεριζώνεσαι από το σπίτι σου επειδή το νοίκι είναι μεγαλύτερο από το μισθό σου.

Καταλαβαίνεις τι σημαίνει να σκοτώνεις τα όνειρα σου αργά και βασανιστικά.

Αλλά θα με ρωτήσεις γιατί στα λέω.

Θα μου πεις ότι έτσι είναι και τι να κάνουμε.

Και εγώ θα σου απαντήσω.

Θα σου πω ότι αυτά που βιώνεις είναι φτιαγμένα από ανθρώπους.

Θα σου πω ότι η κατάθλιψή σου δεν έχει λόγο να υπάρχει.

Θα σου πω ότι μαζί πετύχαμε πολλά στο παρελθόν.

Θα σου πω ότι η ζωή σου είναι πολύτιμη για να την χαραμίζεις έτσι

Θα σου πω να αγωνιστείς για να της δώσεις αξία.

Σε ευχαριστώ που με άκουσες, καλή μας τύχη.

Νίνα Γεωργιάδου   

Δύο άστεγοι σε ένα παγκάκι

Γράφει ο Πέτρος Μανταίος

Εξι το πρωί, αξημέρωτα. Με το πόδι, από Παγκράτι, να πάρω τον Ηλεκτρικό από Θησείο. Ο μεγάλος εγγονός μου έπαιζε νωρίς ποδόσφαιρο. Κυριακή. Αδεια από αυτοκίνητα η Βασ. Κωνσταντίνου. Ρυθμίσεις κυκλοφοριακές. 33ος Γύρος της Αθήνας, συγχρόνως με αγώνα και περίπατο ενάντια στον καρκίνο του μαστού. Αδεια και η Βασ. Ολγας. Μόνο που εδώ, άδειο ήταν το οδόστρωμα.

Το πεζοδρόμιο, από τη μεριά του Ζαππείου, παρουσίαζε εικόνα… καταστροφής. Μέτρησα πάνω από είκοσι… πτώματα e-scooters, τουτέστιν ηλεκτρικά πατίνια. Μπήκαν πια για τα καλά στην πόλη· εισέβαλαν, είναι το ακριβές ρήμα. Ηδη αρχίζουν να προβληματίζουν ο τρόπος και η σκοπιμότητα χρήσης· Αρτζιμπούρτζι.

Αναφέρθηκα σε «πτώματα», γιατί όλα, μα όλα, τα παρατημένα πατίνια στην Ολγας –και τα είκοσι– ήταν χύμα στο πεζοδρόμιο –ούτε ένα όρθιο, στηριγμένο στα κάγκελα του κήπου του Ζαππείου, σε κορμό κάποιου δέντρου τέλος πάντων– σαν πτώματα μετά από μάχη.

Ουδέποτε θυμάμαι χειρότερη μεταχείριση καταναλωτικού προϊόντος μετά τη χρήση του. Η «αποθέωση» του καταναλωτισμού, που είναι συγχρόνως και μεγάλη μιζέρια· αθλιότης πολυτελείας.

Στην οικονομία δε (μην μπούμε σε λεπτομέρειες), μεγαλοεταιρείες-παράσιτα, που επενδύουν σ’ αυτές άλλες μεγαλοεταιρείες, αυτουνού που το λέμε «ενεργοποίησης κεφαλαίου» (παλιά το λέγανε αέρα κοπανιστό), των οποίων η αξία, η… πατινάδα δηλαδή, υπολογίζεται σήμερα από ένα μέχρι δύο δισεκατομμύρια δολάρια.

Βγήκα από την Ολγας στην Αμαλίας (βασιλικές οδοί είναι ακόμα οι κεντρικοί δρόμοι της Αθήνας), έστριψα αριστερά να μπω στον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου (εορτάζει και αύριο ο πολιούχος) κι εκεί, στην πλατεία της εισόδου, όπου και η (ακαλαίσθητη πιστεύω) προτομή της Μελίνας (της άξιζε κάτι καλύτερο) τρία παγκάκια. Και στα τρία κοιμόντουσαν τρία σώματα κουκουλωμένα με παλιοκουβέρτες. Στα πόδια του ενός είχε κουρνιάσει μια μαύρη γάτα που αγρυπνούσε.

84 εφημερίδες έβαλαν λουκέτο στα χρόνια του Μνημονίου

Μια διαφορετική έρευνα παραδόθηκε, σύμφωνα με πληροφορίες της στήλης, στο υπουργείο Εργασίας από την ΕΣΗΕΑ, στο πλαίσιο των επαφών της με τον υπουργό Γιάννη Βρούτση. Η έρευνα αφορά τα λουκέτα σε ΜΜΕ από το 2010 ως σήμερα, τις απολύσεις στα ΜΜΕ και τους άνεργους δημοσιογράφους. Σύμφωνα με τα στοιχεία που διατηρεί η Ένωση Εκδοτών (ΕΙΗΕΑ), από το 2010 ως και το 2018 έβαλαν λουκέτο συνολικά 84 εφημερίδες, ημερήσιες και εβδομαδιαίες, πολιτικές και αθλητικές. Το ίδιο διάστημα κυκλοφόρησαν δέκα εφημερίδες. Κατέρρευσαν δε τέσσερις όμιλοι ΜΜΕ, οι ΔΟΛ, Πήγασος, ΙΜΑΚΟ και Εκδόσεις Λυμπέρη, αφήνοντας άνεργους χιλιάδες εργαζόμενους.

Από το 1993 ως και το 2008 έγιναν 382 απολύσεις δημοσιογράφων, από το 2009 ως και το 2016 ο αριθμός εκτοξεύεται στις 1.509 απολύσεις. Την τριετία 2017 – 2019, σύμφωνα με τα στοιχεία του μητρώου, καταγράφηκαν 180 απολύσεις.

Στο ίδιο το μητρώο σήμερα είναι καταγεγραμμένοι 532 άνεργοι, με τους περισσότερους να ανήκουν στις ηλικίες 45 – 54 ετών.

Η έρευνα καταγράφει τις συγκλονιστικές αλλαγές που επήλθαν στις εργασιακές σχέσεις. Απουσία κάθε συλλογικής σύμβασης εργασίας, οι δημοσιογράφοι ανακυκλώνονται κυρίως στα sites, απλήρωτοι, ενώ οι αμοιβές στις ιστοσελίδες κυμαίνονται από 100 ως 500 ευρώ, συχνά για 12ωρη εργασία.

Τα στοιχεία αυτά συμπίπτουν με αυτά της έρευνας του Ινστιτούτου της ΓΣΕΕ που πραγματοποιήθηκε το 2018, η οποία καταλήγει στο ίδιο συμπέρασμα. Ότι η ανεργία στον κλάδο των ΜΜΕ μετά το 2017 μειώθηκε δραστικά, αλλά με τη διάλυση όλων των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων στα Μέσα. 

Πηγή

Ο Άδωνις, ο Βορίδης και το τέλος της κεντρώας παράστασης

γράφει ο Μάνος Χωριανόπουλος

Η απόφαση της κυβέρνησης να σκληρύνει τη στάση της στο προσφυγικό, έδωσε την ευκαιρία σε όσους έχουν αλλεργία στην ανθρωπιστική αντιμετώπιση τέτοιων προβλημάτων, να ξεσπάσουν.

Ήταν η αναμενόμενη ολοκλήρωση ενός «κεντρώου» διαλείμματος, που είχε ξεκινήσει πριν τις ευρωεκλογές με στόχο να μην τρομάξουν ψηφοφόροι που δεν γοητεύονται από τη σκληρή δεξιά.

Ο υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης, μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, προφανώς έλαβε την οδηγία να μην προκαλέσει το κεντρώο ακροατήριο και την τήρησε κατά γράμμα. Όλοι μιλούσαν για έναν άλλο Άδωνι, ήρεμο και πράο, που δεν είχε σχέση με τον πολιτικό της ακροδεξιάς ρητορικής.

Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Μάκης Βορίδης, αφού πέρσι διατύπωσε στο News 24/7 την ανατριχιαστική άποψη περί «ελαττωματικών ιδεών της Αριστεράς», είχε επίσης κάτσει ήσυχος για αρκετούς μήνες. Μετά τη νίκη της Νέας Δημοκρατίας ανέλαβε το Αγροτικής Ανάπτυξης και αποκήρυξε «κάθε πράξη, παράλειψη ή ανοχή σε πράξη τρίτου που θα μπορούσε να εκληφθεί ως αντισημιτική ή νεοναζιστική».

Εδώ ισχύει όμως ότι μπορείς να αλλάξεις αυτό που κάνεις ή αυτό που λες για λίγο, αλλά δεν μπορείς να αλλάξεις αυτό που είσαι.

Η απόφαση της κυβέρνησης να σκληρύνει τη στάση της στο προσφυγικό ζήτημα και να το αντιμετωπίσει με τον τρόπο που προηγουμένως κατέκρινε, δηλαδή ιδεοληπτικά, άφησε το περιθώριο για όσους έχουν αλλεργία στην ανθρωπιστική αντιμετώπιση τέτοιων προβλημάτων, να ξεσπάσουν.

Έτσι, οι δύο υπουργοί που δεν έχουν αρμοδιότητα για το προσφυγικό, αλλά γνωρίζουν ότι ο πυρήνας του προσωπικού τους ακροατηρίου, ζει και αναπνέει για «κλείσιμο συνόρων», απελάσεις και διωγμούς, έσπευσαν να τοποθετηθούν.

Ο κ. Βορίδης μιλώντας στο ραδιόφωνο του Alpha δήλωσε ότι οι παράνομοι μετανάστες δεν δικαιούνται ανθρωπιστική βοήθεια και υπερασπίστηκε τη δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου ότι δεν υπάρχει πια προσφυγικό, αλλά μεταναστευτικό πρόβλημα.

Ο κ. Γεωργιάδης μίλησε στην τηλεόραση του ΑΝΤ1 και αναφέρθηκε ξανά, αν και υπουργός, σε «λαθρομετανάστες» και σε «λαθρομεταναστευτικό ζήτημα», θυμίζοντας τις εποχές που πολιτευόταν με τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό του Γιώργου Καρατζαφέρη.

Την ακραία αυτή ρητορική, είχε φέρει με κάθε επισημότητα στη δημόσια σφαίρα, την εποχή που ήταν πρωθυπουργός ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος είναι και αυτός που έχει ενοχληθεί σφόδρα από το γεγονός ότι η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, αποφεύγει μέχρι στιγμής το εμφυλιοπολεμικό «θα σας πάω μέχρι τέλους» σε διάφορα ζητήματα, όπως η Novartis και το Μακεδονικό.

Μένει να αποδειχθεί, αν οι παρεμβάσεις των δύο, ήταν απλώς ένα προσωπικό ξέσπασμα, μετά από τόσο καιρό «κεντρώας» νάρκης, ή αν βρήκαν μια ευκαιρία να στείλουν και ένα μήνυμα στην ηγεσία του κόμματος, που έχει πικράνει τον μέντορά τους.

Σεισμός, σεισμός, σοσιαλισμός!

του Χρήστου Ξανθάκη    

Όταν η Φώφη ανακαλύπτει εκ νέου την Ισότητα

Αγαπητοί αναγνώστες και αγαπητές αναγνώστριες, ξεκινώ το σημερινό μου πόνημα με μια σειρά από φράσεις που μίλησαν στην καρδιά μου. Λα τα μινόρια μαέστρο:

««Το κοινωνικό κράτος άρχισε να αποψιλώνεται παντού στην Ευρώπη. Οι τράπεζες και τα funds καθορίζουν και επιβάλουν πολιτικές σκληρής και διαρκούς λιτότητας. Στροφή τώρα στις ρίζες μας, στις Σοσιαλιστικές μας ρίζες για να βρούμε τις απαντήσεις με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον και τις σύγχρονες προκλήσεις».

Ποιος τα λέει ρε φίλε, τα ανωτέρω; Αυτός ο οπλαρχηγός ο Τσακαλώτος ο Ευκλείδης, που τα έχει πάρει κρανίο με τη δεξιά στροφή του Τσίπρα; Ο γίγαντας Βαρουφάκης μήπως, που ξύπνησε στραβά και βαριέται να ξαναγράψει από την αρχή τις κοσμοθεωρίες του; Ο Αλέκος Αλαβάνος άραγε, σε μια ύστατη προσπάθεια να γοητεύσει εκ νέου τους παλιούς του συντρόφους από τον ΣΥΡΙΖΑ;

Όχι κυρίες και κύριοι και αγαπητά μου παιδιά. Η Φώφη Γεννηματά τα είπε, κάτσε μισό λεπτό να θυμηθώ που τα είπε, α μάλιστα στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΙΝΑΛ, σε ομιλία της επί παντός του επιστητού. Και για το μεταναστευτικό μίλησε και για την ψήφο των ομογενών και για τα ΕΛΠΕ και για τη ΔΕΗ και για τη διασύνδεση με το παλιό ΠΑΣΟΚ, το ορθόδοξο (σιγά μη σε άφηνε Γερουλάνε!) και για τη Novartis και για την εθνική συνεννόηση, όλα περάσαν απ’ τα χεράκια της, τίποτε δεν άφησε να πέσει κάτω. Αλλά πιο πολύ απ’ όλα πρόσεξα, πιο πολύ απ’ όλα με συγκίνησε, πιο πολύ απ’ όλα με εντυπωσίασε η αναφορά στον Σοσιαλισμό…

Γιατί είναι η κολυμβήθρα του Σιλωάμ, που εξαγνίζει όλες τις αμαρτίες. Δεν πα’ να έχεις σκοτώσει τη μάνα σου, να έχεις πατήσει το γάτο σου και να έχεις βγάλει το παιδί σου στο κλαρί. Κοτσάρεις έναν ύμνο στον Σοσιαλισμό και αμέσως έχεις δικαίωμα συγχώρεσης. Και να το πω και πιο πολιτικά:

Δεν πα’ να έχεις απογοητεύσει τον ελληνικό λαό μία, δύο, δέκα, εκατό φορές, δεν πα’ να τον έχεις κοροϊδέψει λες και είναι το τελευταίο χάπατο του κόσμου, δεν πα’ να του έχεις συμπεριφερθεί σαν ποτηρόπανο, πάντα υπάρχει η μαγική λέξη που διορθώνει όλα τα λάθη όπως το Μπλάνκο στο λευκό χαρτί:

Σοσιαλισμός κυρίες και κύριοι, έστω κι αν την τελευταία φορά που φιλοξενήθηκε η συγκεκριμένη λέξη στη Χαριλάου Τρικούπη φοράγανε ακόμη ζιβάγκο και τραγουδάγανε τη Διεθνή…

Αλλά έτσι συμβαίνει στην Ελλάδα. Όταν βρεθείς στα στενά πουλάς ελπίδα και μεγαλύτερη ελπίδα από τον Σοσιαλισμό και την Ισότητα και την Ισονομία και την Ισοπολιτεία δεν υπάρχει. Αρκεί, βέβαια, να το πιστέψουν οι ιθαγενείς που έχουν πολύ πονηρέψει τώρα τελευταία και δεν περιορίζονται αποκλειστικά και μόνο στις χάντρες και στα καθρεφτάκια!

Υ.Γ.: Δεν είναι καινούριο το φρούτο πάντως. Παραθέτω εδώ απόσπασμα από την ομιλία του Κώστα Σημίτη από το 1ο Συμβούλιο του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος (Νοέμβριος 2002) με θέμα το «Το μέλλον του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού». Απολαύστε υπεύθυνα:

«Είναι βαθιά μου πεποίθηση ότι το πολιτικό εγχείρημα του Διαφωτισμού, το πανανθρώπινο εγχείρημα χειραφέτησης από τα οικονομικά, πολιτικά και συμβολικά δεσμά, όχι μόνο δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί, αλλά ότι επί πλέον μόνο ένας σύγχρονος δημοκρατικός Σοσιαλισμός μπορεί να το ολοκληρώσει. Ένας δημοκρατικός Σοσιαλισμός, ο οποίος δεν διστάζει να προβεί σε αυτοκριτική και δεν τρέφει αυταπάτες απέναντι στα νέα προβλήματα. Ένας δημοκρατικός Σοσιαλισμός, που την ίδια ώρα δεν εγκαταλείπει το όραμα της αλλαγής του κόσμου».    

Η πρώτη βαριά πολιτική ήττα μιας απροετοίμαστης κυβέρνησης

Η κυβέρνηση δεν ήταν προετοιμασμένη για την έκρηξη του προσφυγικού. Η διαχείρισή του δεν εντασσόταν στα… εγχειρίδια και στον σχεδιασμό του επιτελικού και πρωθυπουργικού κράτους και το δόγμα της αδράνειας στην εξωτερική πολιτική δεν επέτρεψε την έγκαιρη πρόγνωση της υποτροπής της κρίσης.

Το προεκλογικό αφήγημα ότι για την Μόρια και τον εγκλωβισμό των προσφύγων στα ελληνικά hot spots έφταιγαν η… Τασία και ο ΣΥΡΙΖΑ που είχε αφήσει την χώρα «ξέφραγο αμπέλι» ήταν βολικό όσο έπαιζε με τα αντανακλαστικά ανασφάλειας των συντηρητικών ψηφοφόρων κι έδινε πόντους στις δημοσκοπήσεις.

Μέσα στον προεκλογικό επικοινωνιακό ίλιγγο, ωστόσο, ουδείς στο επιτελείο της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης θεώρησε σκόπιμο να ασχοληθεί σοβαρά με τα μηνύματα που έστελνε από την άνοιξη, ακόμη και δια της επίσημης διπλωματικής οδόύ, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν – μηνύματα, που καθιστούσαν ξεκάθαρο ότι ο τούρκος πρόεδρος σκόπευε να χρησιμοποιήσει τις προσφυγικές ροές ως διπλό χαρτί εκβιασμού: Τόσο για να πιέσει την Ευρώπη να δώσει ακόμη περισσότερα κονδύλια στην Αγκύρα, όσο και για να προσθέσει έναν ακόμη παράγοντα αναταραχής στο ενεργειακό πόκερ της ανατολικής Μεσογείου.

Ηταν μηνύματα τα οποία είχαν μεταφερθεί ακόμη και ευθέως στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών και για τα οποία είχε ενημερωθεί άμεσα και αρμοδίως και η ΝΔ όταν έγινε κυβέρνηση. Ούτε αξιολογήθηκαν ωστόσο, ούτε αξιοποιήθηκαν. Κι όταν ο Ερντογάν έκανε τις απειλές πράξη κι άρχισε να στέλνει ξανά τις καραβιές με τους πρόσφυγες στο Αιγαίο, η κυβέρνηση βρέθηκε με μια απασφαλισμένη Μόρια 12.000 στοιβαγμένων ανθρώπων, βρέθηκε χωρίς σχέδιο και χωρίς διεθνείς συμμαχίες ικανές να πιέσουν την Ευρώπη, και βρέθηκε επίσης – για μια ακόμη φορά – αντιμέτωπη με τις ανεδαφικές προεκλογικές της διακηρύξεις.

Η αντίδραση ήταν σπασμωδική. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος βάφτισε μέσα σε μία νύχτα το «προσφυγικό» σε «μεταναστευτικό», και ο «σερίφης» Χρυσοχοίδης επιστρατεύτηκε για να προαναγγείλει 20.000 επαναπροωθήσεις μέσα σε έναν χρόνο – πώς άραγε; -, μαζί με τον περιορισμό του δικαιώματος στο άσυλο, τον αυστηρότερο – επίσης άγνωστο πως – προσδιορισμό του προσφυγικού προφίλ και την δημιουργία κλειστών κέντρων κράτησης για τους «παράνομους μετανάστες.

Σε επίπεδο ουσίας, δικαιωμάτων και διεθνούς προφίλ η χώρα κινδυνεύει να βρεθεί ξαφνικά από την συμφωνία της Μάλτας στο κλαμπ των σκληρών του Βίζεγκραντ. Πώς άραγε – σύμφωνα με την «συνταγή Βορίδη» - θα καθορίζονται εντός «ολίγων ημερών» οι παράνομοι μετανάστες όταν η συνθήκη της Γενεύης προβλέπει εξατομικευμένη εξέταση κάθε αίτησης ασύλου; Ποιος και πως θα ορίζει το «προσφυγικό προφιλ», από πότε και βάσει ποιας διεθνής συνθήκης και ανθρωπιστικής αρχής μπορεί κάποιος να θεωρείται πρόσφυγας με βάση μόνον την χώρα προέλευσής του; Και ποιος εγγυάται στην κυβέρνηση ότι τα κέντρα κράτησης δεν θα έχουν μετατραπεί σε λίγους μήνες σε φυλακές χειρότερες από την Μόρια;

Σε πολιτικό επίπεδο επίσης ο Κυριάκος Μητσοτάκης κινδυνεύει με εσωτερική ήττα εν είδει αυτογκόλ. Ακόμη και εντός ΝΔ, οι πλέον μετριοπαθείς άκουσαν με τρόμο τον Μάκη Βορίδη να λέει ότι οι «παράνομοι μετανάστες» δεν δικαιούνται ανθρωπιστικής βοήθειας και τον, υπουργό πλέον, Αδωνι Γεωργιάδη να εισάγει αδίστακτα στο κυβερνητικό λεξιλόγιο τον – σαμαρικής πατέντας – όρο «λαθρομετανάστες». Οι ίδιοι σημείωναν ότι δεν είναι τυχαίο πως τα εν λόγω δύο στελέχη ήταν και τα μοναδικά μέλη του υπουργικού συμβουλίου που έσπευσαν να αποθεώσουν δημοσίως το μοντέλο Σαλβίνι, δίνοντας επί της ουσίας «γραμμή» στην κυβέρνηση.

Και οι πλέον νουνεχείς ρωτούσαν ποιος ακριβώς εισηγείται και ευνοείται από την ορμπανοποίηση της πολιτικής σκηνής την ώρα που ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιδιώκει να απαλλαγεί από την κηδεμονία Σαμαρά. Και την ώρα επίσης που το προσφυγικό δίνει στον ΣΥΡΙΖΑ, μετά από ένα δίμηνο μετεκλογικής αμηχανίας, την μεγάλη ευκαιρία και αφετηρία για ουσιαστική και δομική αντιπολίτευση – με πλήρη και ξεκάθαρη ανάδειξη των διαχωριστικών γραμμών ανάμεσα στο κράτος της δεξιάς και την προοδευτική, δημοκρατική πρόταση διακυβέρνησης. 

πηγή

   

Οι επιπτώσεις στη χώρα από τις εξορύξεις

Γράφει ο Γιώργος Σταματόπουλος

Εχει τελείως υποβαθμιστεί από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης [ενημέρωση: άλλο και τούτο] το μέγα θέμα των εξορύξεων που επιχειρούνται στη χώρα την οποία -να φανταστούμε- ακόμη αποκαλούμε Ελλάδα.

Δεν ξέρω αν οι «πρωτοβουλίες», που αντιδρούν και εναντιώνονται στο εν εξελίξει σχέδιο εξορύξεων υδρογονανθράκων μέσω της εκχώρησης του 1/3 της επικράτειας σε μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες, θεωρούν τη σημερινή μέρα σημαδιακή ή, απλώς, οι αντιδράσεις γίνονται για να γίνονται. Γιατί έτσι; Διότι σήμερα συζητείται στη Βουλή των Ελλήνων το θέμα αυτό: η κύρωση των συμβάσεων παραχώρησης θαλάσσιων περιοχών [Ιόνιο, Κυπαρισσιακός Κόλπος, δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης] στις εξής [«αναπτυξιακές», πάντα, μην ξεχνιόμαστε] εταιρείες: Exxon Mobil, Total, Repsol και, βεβαίως, ΕΛΠΕ.

Διαβάζω ότι, το προηγούμενο Σαββατοκύριακο (28 και 29 Σεπτεμβρίου), έγινε στην Αθήνα η δεύτερη πανελλαδική συνάντηση πρωτοβουλιών ενάντια στις εξορύξεις, ο δε κοινός τόπος της συνάντησης ήταν: «η καθολική απόρριψη των εξορύξεων υδρογονανθράκων ως μιας επιλογής με μεγάλες και καταστροφικές περιβαλλοντικές και κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις, που ταυτόχρονα προκαλεί σοβαρές γεωπολιτικές εντάσεις στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου».

Πρόκειται, λέει η ανακοίνωση, «για ένα θέμα που κρατήθηκε επιμελώς έξω από τον δημόσιο διάλογο, ενώ οι όποιες αναφορές επενδύονται με ακατάσχετες όσο και ανακριβείς υποσχέσεις για αμφίβολες έως ανύπαρκτες ωφέλειες».

Παράλληλα, λέει, προχωράει η πρώτη εξόρυξη, που αφορά το Κατάκωλο της Ηλείας με την κατάθεση της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων από την Energean Oil & Gas S.A.

Τι θα γίνει λοιπόν σήμερα; Οι «πρωτοβουλίες» θα προβούν σε παρεμβατικές ενέργειες, οι οποίες θα είναι κατά τόπους παραστάσεις διαμαρτυρίας κυρίως σε διοικητήρια και δημαρχεία. Σε ό,τι αφορά την πρωτεύουσα, η κινητοποίηση θα γίνει στην πλατεία Συντάγματος, απόψε στις έξι η ώρα.

Καλούνται δε όλες και όλοι να συμμετάσχουν, ώστε να συμβάλει, ο καθένας με τον τρόπο του, στην ενημέρωση των πολιτών για τις επιπτώσεις, λόγω των σχεδιαζόμενων εξορύξεων, στο περιβάλλον -να μη μετατραπεί, με άλλα λόγια, η χώρα σε πεδίο δράσης των πετρελαϊκών εταιρειών. Να ενισχυθούν οι αντιστάσεις στα καταστροφικά σχέδια των εξορύξεων -να σταματήσουν οι εξορύξεις.

Η κοινωνία δεν φαίνεται να ταράσσεται από όλη αυτή την επέλαση των πετρελαϊκών -μάλιστα αδιαφορεί θα έλεγε κανείς. Ποιος να κάτσει να σκεφτεί λ.χ. ότι, έτσι και ξεφύγει καμιά σπίθα από τις ενέργειες εξόρυξης, η Μεσόγειος είναι πιθανό [βέβαιο, μάλλον] να τιναχτεί στον αέρα, έτσι κλειστή και ασφυκτική από ορίζοντες που είναι.

Οχι ότι στο Ιόνιο δεν υπάρχουν οι ίδιοι φόβοι, αλλά ποιος νοιάζεται. Ευτυχώς να λέμε που ξεμύτισαν -και δυναμικά- αυτές οι πρωτοβουλίες πολιτών, αλλιώς, αν βασιζόμασταν στην πληροφόρηση από τα ελληνικά μίντια θα κοιμόμασταν απλώς τον ύπνο του δικαίου· όλοι οι καθεύδοντες δεν μπορεί να είναι άδικοι αφού δεν γνωρίζουν -αλλά γιατί συνεχώς καθεύδουν [καθεύδουμε]; Αλλά αυτό είναι μια άλλη, επώδυνη, ίσως και αδιάφορη, ιστορία.

Είναι μια ευκαιρία να δείξει η ελληνική κοινωνία, το βράδυ τούτο, αν γνοιάζεται για το μέλλον των παιδιών της -α, και για τη χώρα τους, για την οποία πολλοί είμαστε τόσο υπερήφανοι [χωρίς λόγο, είναι η αλήθεια, με τέτοιες κυβερνήσεις που επιλέγουμε, αλλά έτσι, να βαυκαλιζόμαστε].