Facebook, fake news και συναισθηματικός καπιταλισμός

γράφει ο Τάσος Τσακίρογλου

Το ίντερνετ αποτελεί τον προνομιακό χώρο διασποράς ψευδών ειδήσεων, τις οποίες τις περισσότερες φορές είναι δύσκολο να επαληθεύσει ο μέσος χρήστης. Αυτός είναι και ο λόγος που η Ακροδεξιά και οι ρατσιστές το χρησιμοποιούν για να διαδώσουν τις ιδέες τους. Ιδέες που πολύ συχνά βασίζονται στην παραχάραξη της Ιστορίας, στην αναθεώρηση και στον εξωραϊσμό των πιο σκοτεινών σελίδων του παρελθόντος τους, αλλά και στην άρνηση των συμπερασμάτων της επιστήμης, όπως γίνεται συχνά για την κλιματική αλλαγή, το Ολοκαύτωμα ή το αντιεμβολιαστικό κίνημα.

Τα social media προσφέρουν άφθονη μασημένη τροφή και αποσπασματική γνώση αποκομμένη από το νοητικό της πλαίσιο και τον κοινωνικό της περίγυρο. Σε μια εποχή κατ’ εξοχήν της εικόνας ή του μικρού και εύκολου κειμένου οι χρήστες πέφτουν εύκολα θύματα προπαγάνδας, αλλοίωσης των γεγονότων και παραπληροφόρησης.

Λίγο πριν από τις περσινές ευρωεκλογές το (αμαρτωλό) Facebook υποχρεώθηκε να κατεβάσει περισσότερους από πεντακόσιους λογαριασμούς σε Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Βρετανία, Πολωνία και Ισπανία, έπειτα από έρευνα της ομάδας ηλεκτρονικών εκστρατειών Avaaz. Οι συγκεκριμένοι λογαριασμοί, με περισσότερους από τριάντα εκατομμύρια ακολούθους, μετέδιδαν σχεδόν σε όλη την Ευρώπη ιδέες μίσους, ρατσισμού και «λευκής υπεροχής». Υπό έρευνα όμως έχουν τεθεί και χιλιάδες ακόμα ανάλογοι λογαριασμοί.

Τα δίκτυα αυτά είχαν πολύ περισσότερους ακολούθους από τις επίσημες σελίδες των ακροδεξιών και λαϊκίστικων κομμάτων ανά την Ευρώπη και είχαν περισσότερο από μισό δισεκατομμύριο επισκέψεις. Στόχος τους δεν ήταν μόνο οι τότε επερχόμενες ευρωεκλογές, αλλά η αλλαγή της εικόνας της Ακροδεξιάς, έτσι ώστε να δείχνει ότι αυτή έχει ισχυρό ρεύμα στη βάση. Η έρευνα της Avaaz έγινε από ανεξάρτητους ερευνητές και δημοσιογράφους που προσλήφθηκαν γι’ αυτόν τον λόγο ύστερα από διαδικτυακή συλλογή χρημάτων στην οποία συνεισέφεραν περί τους πενήντα χιλιάδες ανθρώπους.

Μεταξύ των λογαριασμών που κατέβηκαν από τη Facebook υπήρχαν εκείνοι που στη Γαλλία εκθείαζαν τη «λευκή υπεροχή», στη Γερμανία την άρνηση του Ολοκαυτώματος, ενώ στην Ιταλία λογαριασμοί για διάφορα θέματα, όπως για ομορφιά, ποδόσφαιρο και υγεία. Κυρίαρχο στοιχείο σε όλους σχεδόν ήταν οι ψευδείς ειδήσεις, αλλά και η προώθηση περιεχομένου που αφορούσε συγκεκριμένα ακροδεξιά και ναζιστικά μορφώματα, κάτι που παραβιάζει τους κανόνες του Facebook.

Στις μέρες μας οι χρήστες του Διαδικτύου γίνονται συχνά θύματα του λεγόμενου «συναισθηματικού καπιταλισμού», αφού στην καθημερινότητα όλα κατατείνουν στην εκμετάλλευση του συναισθήματος και στην υποβάθμιση της λογικής τους. Οι καταναλωτές πληροφορίας και εντυπώσεων στα social media μοιράζονται συναισθήματα μέσω emoji σ’ ένα εικονικό δίκτυο που για τους ίδιους όμως είναι πραγματικό.

Ιστοσελίδες και λογαριασμοί που προβάλλουν κατά κύριο λόγο αρνητικά συναισθήματα –φόβο, οργή, απογοήτευση, θυμό, ντροπή– μετατρέπουν σταδιακά τους χρήστες τους σε πολιτικά εργαλεία για την επίτευξη των στόχων τους, βασικότερος εκ των οποίων είναι η φθορά της φιλελεύθερης δημοκρατίας και η υιοθέτηση υπερσυντηρητικών και αντιδραστικών ιδεών. Ο δρόμος απ’ εκεί μέχρι το μίσος για κάθε τι δημοκρατικό, προοδευτικό ή αριστερό γίνεται πολύ πιο σύντομος και η επαναφορά σε ένα καθεστώς συντήρησης ή αντίδρασης πολύ πιο εύκολη.

Η πρόσβαση στην αλήθεια απαιτεί αναζήτηση, διασταύρωση και συχνά έρευνα. Η δωρεάν παροχή του καθημερινού ωκεανού ειδήσεων και πληροφοριών από το Ιντερνετ πρέπει να μας κάνει καχύποπτους και υποψιασμένους. Οι κάθε είδους πλατφόρμες πουλάνε στους διαφημιστές το (πολιτικό) κοινό που αναζητούν, όπως ακριβώς και στα υπόλοιπα καταναλωτικά προϊόντα.

Reuters: Πώς «θεραπεύει» την τουρκική οικονομία ο κορονοϊός

Αρκετές εταιρίες λιανικής πώλησης ενδυμάτων, των οποίων τα ρούχα ράβονται στην Κίνα, που έχει πληγεί από την επιδημία του νέου ιού, βρίσκονται σε συνομιλίες με τουρκικές επιχειρήσεις προκειμένου να μεταφέρουν την παραγωγή στην Τουρκία, δήλωσαν στο Reuters, δύο αξιωματούχοι του κλάδου, με έναν εξ αυτών να προβλέπει νέες παραγγελίες αξίας έως 2 δισεκ. δολαρίων.

Η επιδημία του κορονοϊού έχει στοιχίσει τη ζωή σε 637 ανθρώπους στην ηπειρωτική Κίνα, απ’ όπου εκτιμάται ότι ξεκίνησε, οδηγώντας πολλά εργοστάσια να αναστείλουν την λειτουργία τους έως την επόμενη εβδομάδα ή και αργότερα καθώς οι αρχές προσπαθούν να περιορίσουν την εξάπλωσή του.

Η πολωνική εταιρία LPP ανακοίνωσε ότι βρίσκεται σε συνομιλίες με εργοστάσια στην Τουρκία, το Μπαγκλαντές και το Βιετνάμ ως σχέδιο Β στην περίπτωση που συνεχιστούν οι καθυστερήσεις στην παραγωγή στην Κίνα.

«Οι υπεύθυνοι προμηθειών και οι σχεδιαστές δεν μπορούν να πάνε στην Κίνα λόγω των ανησυχιών για τον κορονοϊό και τους περιορισμούς στις μετακινήσεις. Άρα αρκετές γνωστές εταιρίες ξεκίνησαν συζητήσεις για παραγωγή νέων εποχικών προϊόντων στην Τουρκία», δήλωσε ο Χάντι Καρασού, επικεφαλής της Τουρκικής Ένωσης Μεταποιητικών Εταιριών Ενδυμάτων (TGSD).

Το αυξανόμενο κόστος μεταποίησης στην Κίνα και η υποχώρηση κατά 36% της αξίας της τουρκικής λίρας τα τελευταία δύο χρόνια έχουν ήδη καταστήσει την Τουρκία μια οικονομική επιλογή, πρόσθεσε ο Καρασού.

«Καθώς το κόστος μεταποίησης εξισορροπήθηκε μεταξύ της Κίνας και της Τουρκίας, κάποιες ευρωπαϊκές εταιρίες (ήδη) εξετάζουν τη μεταφορά παραγγελιών προς εδώ», δήλωσε ο Καρασού.

«Η Κίνα έχει ήδη εξαγωγές έτοιμων ενδυμάτων περίπου 170 δισεκ. δολαρίων», πρόσθεσε ο ίδιος. «Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μας, περίπου το 1% των παραγγελιών θα μεταφερθεί (τώρα) στην Τουρκία αρχικά και μπορεί να ανέλθει στα 2 δισεκ. δολάρια».

Η Τουρκία εξήγαγε περίπου 17,7 δισεκ. δολάρια έτοιμων ενδυμάτων πέρυσι. Η όποια αύξηση θα μπορούσε να βοηθήσει την στηριζόμενη στις εισαγωγές οικονομία να συγκρατήσει το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών και να επιτευχθεί ο φιλόδοξος στόχος της κυβέρνησης για οικονομική ανάπτυξη 5% φέτος.

Ο Μουσταφά Γκιουλτεπέ, επικεφαλής της Ένωσης Εξαγωγέων Ενδυμάτων της Κωνσταντινούπολης (IHKIB), δήλωσε ότι ο κλάδος έχει τη δυνατότητα να δεχθεί επιπλέον παραγγελίες ενώ ολοένα και περισσότεροι νέοι και υφιστάμενοι πελάτες επικοινωνούν με τουρκικά εργοστάσια.

«Υπάρχουν εταιρίες λιανικής πώλησης ενδυμάτων που ρωτούν για τιμές και προϊόντα στην Τουρκία ύστερα από το ξέσπασμα της επιδημίας», δήλωσε ο Γκιουλτεπέ. «Νομίζω ότι ο αντίκτυπος της επιδημίας θα συνεχιστεί για 5-6 μήνες… και νομίζω ότι θα υπάρξει μια σημαντική μεταστροφή από την Κίνα την οποία θα δούμε μετά τον Μάιο», πρόσθεσε.   

πηγή

Από τον Ιούνιο η σύνδεση των ταμειακών μηχανών με το Taxis -Τι αλλάζει στις αποδείξεις

Ακόμη και ανά λεπτό της ώρας θα μπορούν να συνδέονται από τον Ιούνιο οι ταμειακές μηχανές με το Taxis για να αποστέλλουν σε αυτό όλα τα δεδομένα των αποδείξεων που θα έχουν εκδοθεί.

Με απόφαση του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων Γιώργου Πιτσιλή καθορίζονται οι προυποθέσεις που πρέπει να πληρούν οι ταμειακές μηχανές και οι αντίστοιχοι φορολογικοί μηχανισμοί, προκειμένου να συνδεθούν με το taxis το αργότερο έως τις 6 Ιουνίου 2020.

Επίσης, σ΄αυτήν προβλέπεται ότι κάθε εκδιδόμενη απόδειξη θα φέρει μοναδικό κωδικό απεικόνισης τύπου QR, που θα εξασφαλίζει την εγκυρότητα, τη μοναδικότητα αλλά και την προέλευση της.

Σύμφωνα με την απόφαση της ΑΑΔΕ τα χρονικά διαστήματα που θα γίνεται αυτόματη διασύνδεση των ταμειακών με το taxis για την αποστολή των δεδομένων των αποδείξεων που θα εκδίδονται είναι τα ακόλουθα:

- κάθε 1 λεπτό. Η συχνότητα σε αυτήν την περίπτωση είναι 1.440 αποστολές το 24ωρο.

- κάθε 15 λεπτά. Η συχνότητα σε αυτήν την περίπτωση είναι 96 αποστολές το 24ωρο.

- κάθε 1.440 λεπτά (δηλαδή κάθε 24 ώρες). Η συχνότητα σε αυτήν την περίπτωση είναι 1 αποστολή το 24ωρο.

Ο Γ. Λακόπουλος αποχαιρετά τους Συριζαίους...

«Συμπτώματα οπισθοδρόμησης στον ΣΥΡΙΖΑ: Μικροαστικός σταλινισμός, πολιτική κακομοιριά ή απλώς ανοησία; Άντε γειά και καλή τύχη μάγκες…». Αυτός είναι ο τίτλος του άρθρου του Γιώργου Λακόπουλου τον οποίο η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ «φωτογράφισε» σε ανακοίνωσή της (ΕΔΩ) επικρίνοντάς τον εξ αιτίας ενός κειμένου κατά του Π. Σκουρλέτη.

Ο Γ. Λακόπουλος στο άρθρο του αφού βάλει ξανά κατά του Σκουρλέτη αναφέρει μεταξύ άλλων:

(...)"Αν «εξυπηρετώ  τους σκοπούς αντίπαλων πολιτικών κέντρων», όπως «θεωρεί» η Π.Γ, μήπως είμαι και «εχθρός του λαού»; Τι ακριβώς είναι οι «Φίλοι του Λαού» βεβαιως το ξέρει η Αριστερά από τον καιρό του Λένιν. Αν εξυπηρετώ εγώ τα «αντίπαλα πολιτικά κέντρα», επειδή έγραψα κάτι που δεν άρεσε στον κύριο γραμματέα- ούτε στην Π.Γ. τελικά- τι είναι οι 21 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που καταγγέλλουν ότι το κύκλωμα Σκουρλέτη -Τσακαλώτου, αποκλείει από ομιλητές στις εκδηλώσεις  όσους δεν είναι αρεστοί;"

(...)"Είναι κρίμα -για τον Τσίπρα, όχι για μένα- να αποφασίζει η ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ ομόφωνα, άρα και με τη συγκατάθεση του,  ότι «θεωρεί» πως εξυπηρετώ τους αντίπαλους του. Επειδή άσκησα πολιτική  κριτική σε ένα πρόσωπο, που έκανε μούγκα στη στρούγκα για όσα ανέφερα.

Έτσι θα του το διαλύσουν το μαγαζί. Αν σύρεται πίσω από τις μικρονοϊκές διαθέσεις οποιουδήποτε αυτό είναι αυτοκαταστροφή. Δεν είναι αυτή η δουλειά επικεφαλής με αρχές. Αν ο Παπανδρέου το 1974 αντιμετώπιζε έτσι τα στελέχη του, το ΠΑΣΟΚ θα διαλύονταν σε δυο χρόνια."

(...)"Πολλοί σ’ αυτόν το χώρο κατάλαβαν τα λάθη τους και το δηλώνουν. Άλλοι όπως μένουν προσηλωμένοι στον ψευτο-ιδεολογικό σκοταδισμό τους. Γιατί  ο Τσίπρας τους αντιμετωπίζει φοβικά στο κόμμα του , είναι μυστήριο.

Λυπάμαι, αλλά πλέον ως φορέας εξυπηρέτησης «αντίπαλων πολιτικών κέντρων» -με την κομματική βούλα μάλιστα- δεν έχω λόγο να πάρω μέρος στο κακόγουστο μασκέ πάρτι τους.

Άντε γεια και καλή τύχη μάγκες…"

YΓ Υπάρχουν και η άλλη άποψη που συμφωνεί μεν με τον Γ. Λακόπουλο («Δεν καταλαβαίνω πώς είναι δυνατόν το 2020 το ανώτερο πολιτικό όργανο ενός προοδευτικού  κόμματος να απαντάει σε ένα άρθρο») αλλά από την... ανάποδη. 

Συγκεκριμένα ο Μιχ. Β. έγραψε στο fb:

"Μα καλά εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ , λίγο αυτοσεβασμό δεν έχετε; Ολόκληρη Πολιτική Γραμματεία χρήζει ισότιμο συνομιλητή της τον Γ. Λακόπουλο, έναν συνταξιούχο πρώην δημοσιογράφο του ΔΟΛ και αισθάνθηκε την ανάγκη να του απαντήσει για όσα έγραψε κατά του Πάνου Σκουρλέτη; Μα ποιος είναι;" 

πηγή

Δεν είναι όλα χρήμα, δεν είναι όλα μπίζνα

Money, follow the money, ακολούθησε το χρήμα, συστήνει ο αρθρογράφος σήμερα. Μόνο έτσι μπορεί να εξηγήσει τον κόσμο. Είναι πεπεισμένος ότι αυτό είναι το μοναδικό «εργαλείο» ερμηνείας της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Γι’ αυτόν δεν υπάρχει ανιδιοτέλεια, δεν υπάρχει η συμπάθεια, ούτε η αγάπη ως δώρο και δόσιμο. Για τον έρωτα ας μη συζητάμε. Ακόμα και το γάλα της μάνας του μετριέται σε χρήμα. Ναι, μέσα στη φασιστική του γενίκευση ακόμα και η αγάπη της μάνας του είναι μπίζνα. Όλα είναι χρήμα για τον Ι. Γ. Πρετεντέρη. Κίτρινος ο κόσμος του, χολερικός, μία «δουλειά» με κέρδη και ζημιές! Σε λίγο θα ζυγίζουν ακόμα και την ποίηση όπως σ' εκείνη των κωμωδία του Αριστοφάνη.

Βλέπεις τα πρόσωπά τους να στάζουν αλαζονεία και κακία, να αποτυπώνουν το κυρίαρχο νεοφιλελεύθερο πρότυπο, όπου το χρήμα από μέσο έγινε σκοπός, όπου  κάθε μη ανταλλακτική αξία έγινε εμπόρευμα. Δες τον αθλητισμό, το ποδόσφαιρο, ακόμα και τον κλασσικό αθλητισμό, παντού ο σκοπός είναι η νίκη-χρήμα. Το γυμνασμένο σώμα και δη το ντοπαρισμένο έγινε το «μέσο»! Το κέρδος, συνεπώς, ταυτίζεται σήμερα με την αέναη και χωρίς όρια συσσώρευση. Κι όμως κάποτε ο καπιταλισμός είχε «ηθική», δηλαδή όρια. Τι συνέβη και αποσυνδέθηκε πλήρως η οικονομία από την «ηθική» παράδοσή της;

Σύμφωνα με τον Αμάρτυα Σεν και τον Σκοτ Μηκλ, η ηθική παράδοση της οικονομικής σκέψης ξεκινάει από τον Αριστοτέλη («Ηθικά Νικομάχεια») που συσχέτιζε το αντικείμενο των οικονομικών (τον πλούτο) με τους ανθρώπινους σκοπούς. Με την επικράτηση του νεοφιλελευθερισμού, όμως, η «ηθική» αυτή παράδοση απωθήθηκε υπέρ της «μηχανικής» παράδοσης που δεν αφορά τελικούς σκοπούς και ερωτήματα, όπως για το «πως μπορεί να αναπτυχθεί ο αγαθός άνθρωπος», αλλά ενδιαφέρεται μόνο για τα ζητήματα διαχείρισης. Τώρα, οι εργαζόμενοι είναι οι αναλώσιμοι της ιστορίας, μιας ιστορίας που είναι το ατέλειωτο χρονικό των θριάμβων των «πάνω». Τώρα όλα είναι χρήμα. Η αξία του σταριού στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης αξιολογείται από κάποιον που δεν έχει δει ποτέ του ένα κόκκο σταριού. Τίποτα δεν είναι αυτό που είναι. Όλα τελικά είναι Χρήμα και αέναη συσσώρευση. Έχουν δίκιο λοιπόν οι διανοούμενοι και οι δημοσιογράφοι τύπου Πρετεντέρη που όλα τα αναλύουν με βάση την ανταλλακτική τους αξία, Έτσι «σκέφτεται» ο νεοφιλελεύθερος κόσμος τους.

Όμως υπάρχουν και κάποιοι ασυμβίβαστοι, που δεν αποδέχονται αυτόν τον ανέραστο κόσμο, υπάρχουν ακόμα οι άνθρωποι που χαίρονται όταν δίνουν, όταν δωρίζουν, όπως οι γιαγιάδες της Λέσβου, όπως ο φούρναρης της Κω, όπως ο ψαράς της Παναγιούδας, όπως οι γιατροί των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, οι Γιατροί του Κόσμου, οι δικηγόροι, όλοι οι άνθρωποι της ανιδιοτελούς προσφοράς.  Είναι οι άνθρωποι της αλληλεγγύης, που δεν προτείνουν την ατομική συμπόνια του φιλόπτωχου ταμείου της ενορίας που ταπεινώνει τον λήπτη και διαφθείρει τον δωρητή. Η δική τους αλληλεγγύη είναι αγωνιστική. Είναι εκείνη που διεκδικεί την αξιοπρέπεια ως βασικό στοιχείο της ανθρώπινης ύπαρξης.

Με άλλα λόγια, ο τόπος που ενώνει στον κοινό στόχο της εξάλειψης των αιτιών της μετανάστευσης, των πολέμων, την ανακούφιση του πόνου των ξεριζωμένων, την  καταπολέμησης της ανεργίας, της πείνας και όλων των άλλων κοινωνικών αδικιών, αυτός είναι ο πολιτικός τόπος της κοινής δράσης, εκεί όπου υφαίνεται αποτελεσματικά το αίσθημα του εαυτού μας με το αίσθημα του άλλου. Όμως, η σύγχρονη ευαισθησία θα παραμένει στείρα χωρίς ένα πολιτικό πλαίσιο που θα επιτρέπει τη δημιουργία πραγματικών και διαρκών αποτελεσμάτων και συνεπώς την ολοκλήρωση της «ανθρωπιάς» μας.

Γιώργος X. Παπασωτηρίου  

Το 10% των πιο πλούσιων κατέχει το 42% του πλούτου σύμφωνα με έρευνα του ΣΕΒ

Σύμφωνα με έρευνα του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ) για τις ανισότητες και την παροχή ευκαιριών, το πλουσιότερο 10% του πληθυσμού στην Ελλάδα κατέχει το 42% του καθαρού πλούτου. Η έρευνα δεν επεκτείνεται και στη φορολογία. Αν δηλαδή το 10% πληρώνει και τους φόρους που αντιστοιχούν στον πλούτο του. Αλλά εδώ ισχύει αυτό που έλεγε ο Αμερικανός δισεκατομμυριούχος Μπάφετ, ότι δηλαδή η γραμματέας του πλήρωνε περισσότερο φόρο από τον ίδιο! 

Κατά τα άλλα, σύμφωνα με την έρευνα το 55,4% του πληθυσμού θεωρείται «οικονομικά ευάλωτο» (έναντι 38,9% κατά μέσο όρο στον ΟΟΣΑ) καθώς δεν διαθέτει σε ρευστότητα το «μαξιλάρι συντήρησης» των 3 μηνών, και συνεπώς είναι εύκολο να πέσει κάτω από το όριο φτώχειας σε περίπτωση απώλειας της εργασίας του. 

Στην Ελλάδα, αν και η ανισότητα εισοδήματος και πλούτου βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με τον ΟΟΣΑ, η χώρα μας κατατάσσεται σε υψηλότερα επίπεδα συνολικής ανισότητας και στέρησης σε σχέση με τις περισσότερες ευρωπαϊκές κυρίως χώρες.

Σε ποιον ανήκει αυτό το ποσοστό; Σε ποιον ανήκει το 32%;

του Χρήστου Ξανθάκη    

Όταν στον ΣΥΡΙΖΑ μαλλιοτραβιούνται con gusto

Μια φορά κι έναν καιρό, αγέννητος ήμουνα εγώ τότε, είχε γυρίσει ο ιστορικός ηγέτης της ΕΔΑ, ο Ηλίας Ηλιού, και είχε σχολιάσει με εκείνο το σκωπτικό του χιούμορ:

«Εν τέλει η Αριστερά δεν έχει αφήσει ούτε μια πεπονόφλουδα που να μην την πάτησε»!

Παλιά αυτά, πολύ παλιά, όταν ακόμη ο διορισμός στο Μαξίμου δεν ήταν ακόμη ούτε καν λάμψη στην άκρη των ματιών του πατρός Καρανίκα. Πέρασε όμως ο καιρός, πέρασαν οι δεκαετίες και βρήκε την άκρη η Aριστερά κι αντί να τις πατάει τις πεπονόφλουδες (ή τις μπανανόφλουδες, ανάλογα την προτίμησή σας στο φρούτο…), βρήκε τρόπο να τις τριπλάρει πιο αποτελεσματικά κι απ’ όσο τριπλάρει τους αντίπαλους αμυντικούς ο Ποντένσε. Και ήρθε και μεγάλωσε και τσούπωσε και πήρε επάνω της κι έγινε και κυβέρνηση μια μέρα ρε φίλε.

Και όχι μόνο έγινε κυβέρνηση, αλλά έκανε και τα κουμάντα κιόλας. Πράγμα που είναι μάλλον πιο δύσκολο, αφού στην Ελλάδα πρωθυπουργός με εκλογές έγινε ως και ο ΓΑΠ και αναθεμά κι αν κατάφερε να κυβερνήσει έστω μια μέρα κατά τα γούστα του. Έτσι είναι παιδιά, αλήθειες να λέμε. Πολλοί οι κλητοί, αλλά ολίγοι οι εκλεκτοί που λέγει και η εκκλησία μας όταν δεν κατακεραυνώνει τις αμβλώσεις!

Μόνο που ύστερα τις έχασε η Αριστερά τις εκλογές και συνέβη ένα περίεργο πράγμα:

Ξανφικά έγινε πουρές η μνήμη της και το ξέχασε το μυστικό της τρίπλας. Και από τότε όπου βρει πεπονόφλουδα (μπανανόφλουδα, πιο εύκολο τέτοια εποχή), πάει επίτηδες και την πατάει. Και σβιν βρίσκεται στον αέρα και προσγειώνεται ανώμαλα…

Δεν τα λέω εγώ αυτά, ο ίδιος ο Τσίπρας τα είπε στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας (με δικά του λόγια βεβαίως) και βγήκε και το ανακοινωθέν κατόπιν και τα επιβεβαίωσε. Λέξη προς λέξη:

«Δημοσιεύματα που εμφανίζουν τον πλουραλισμό και τις διαφορετικές απόψεις ως αδυναμία ή άλλα που στρέφονται εναντίον κορυφαίων στελεχών του κόμματος, το μόνο που εξυπηρετούν είναι τους σκοπούς αντίπαλων πολιτικών κέντρων».

Για να συμπληρώσει con gusto:

«Δεν πρόκειται να εκχωρήσει σε κανέναν το δικαίωμα της οργάνωσης της προσυνεδριακής συζήτησης και θα πορευτεί, όπως πάντα, με βάση τις αρχές της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης και της συντροφικότητας».

Αυτά συμβαίνουν όμως όταν δεν έχει κάποιος καταλήξει σε ποιόν ανήκει το εκλογικό του ποσοστό. Σε ποιόν ανήκει αυτό το 32 % που πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές, κόντρα σε Θεούς και δαίμονες; Σε μένα, σε σένα, στον άλλον, στη θεία μου τη χορεύτρια, στην Αγία Άννα την Κομνηνή, σε ποιόν τέλος πάντων;

Και κάθομαι εγώ τώρα με το φτωχό μου το μυαλό και σκέφτομαι:

* Ένα μερίδιο είναι του Τσίπρα αυτοπροσώπως. Με συνεισφορά του ΣΚΑΪ, που είχε τη φαεινή ιδέα να δώσει βήμα στο πληγωμένο λιοντάρι. Και το λιοντάρι τον έχαψε!

* Ένα μερίδιο είναι της ιστορικής Αριστεράς και των στελεχών της.

* Κι ένα μερίδιο είναι αυτού του ευρύτατου μορφώματος που έχουμε συνηθίσει να αποκαλούμε «προοδευτικός χώρος» και εκτίνεται από τις παρυφές του Ρουβίκωνα ως τον πυρήνα του ανδρεοπαπανδρεϊσμού.

Βάλε και τίποτα σκόρπια πλάσματα που είδαν φως και μπήκαν και αυτό είναι παλικάρια μου το πακέτο. Από μόνος του κανένας δεν το διεκδίκησε και κανένας δεν το κέρδισε. Στο «εμείς» ήτανε η φάση, που θα έλεγε και ο στρατηγός, και όχι στο «εγώ». Όποιος το κατάλαβε, έχει καλώς. Όποιος, πάλι, νομίζει ότι κατέχει το μονοπώλιο της επιτυχίας, δεν έχει παρά να κοιτάξει πίσω από τον ώμο του. Κάπου στην άκρη του δρόμου θα δει τη ΛΑΕ, να έχει πατήσει μια πεπονόφλουδα!

Ξεκινά γεωτρήσεις μεταξύ Λιβύης και Καστελόριζου η Τουρκία.!

Ο εκπρόσωπος της τουρκικής κυβέρνησης, Ιμπραχίμ Καλίν, ανακοίνωσε την Πέμπτη πως η Άγκυρα είναι έτοιμη να διεξαγάγει υποθαλάσσιες έρευνες και γεωτρήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο και ειδικότερα στις περιοχές θαλάσσιας ευθύνης που συμφώνησε με την κυβέρνηση Εθνικής Συννέννοησης στην Τρίπολη της Λιβύης, στο πλαίσιο του Μνημονίου που είχαν συνυπογράψει τον περασμένο Νοέμβριο.

Μιλώντας μετά το πέρας συνεδρίασης του Υπουργικού Συμβουλίου που πραγματοποιήθηκε υπό τον πρόεδρο της χώρας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο κ. Καλίν δήλωσε: «Λόγω της συμφωνίας μας με την επίσημη κυβέρνηση της Λιβύης θα συνεχίσουμε τις σεισμικές έρευνες και τις γεωτρήσεις μας στην ανατολική Μεσόγειο αλλά και στις περιοχές που συμφωνήσαμε με τη Λιβύη».

«Σε αυτό το ζήτημα πρέπει να τονίσω πως είμαστε αποφασισμένοι», πρόσθεσε ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης Ερντογάν.

Η δήλωση του κ. Καλίν είναι ενδεικτική της επιθετικής ρητορικής, στην οποία εμμένει η Τουρκία, με φόντο τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο.

Έρχεται δε σε μια χρονική στιγμή, κατά την οποία επικρατεί «συνωστισμός» σκαφών περιμετρικά της κυπριακής ΑΟΖ.

Υπενθυμίζεται ότι την Τρίτη, το γαλλικό αεροπλανοφόρο «Charles De Gaulle» βρέθηκε να πλέει στο οικόπεδο 8 της κυπριακής ΑΟΖ,σε κοντινή απόσταση από το τουρκικό γεωτρύπανο «Yavuz».

Όπως είχε μεταδώσει το Offsite, το γαλλικό αεροπλανοφόρο, το οποίο ακολουθούν έξι συνοδευτικά πλοία, συνέχισε την πορεία του και πλέον βρίσκεται δυτικά του τεμαχίου 8, στα ανοιχτά της Κύπρου.

Εξάλλου, σημειώνεται ότι στις 18 Ιανουαρίου, η Τουρκία είχε αποστείλει το «Yavuz» στο τεμάχιο 8, το οποίο είναι αδειοδοτημένο από την Κυπριακή Δημοκρατία στην ιταλο-γαλλική κοινοπραξία ENI - Total.

H κλιμακούμενη τουρκική προκλητικότητα περιμετρικά της κυπριακής ΑΟΖ έχει προκαλέσει τελευταία ανησυχία στην κοινοπραξία εξορύξεων.

Την εικόνα της κατάστασης της περιοχής αποτυπώνει ένας χάρτης που δημοσίευσε το Petroleum Economist και δείχνει σε ποια σημεία πλέουν πλοία της Ελλάδας, των ΗΠΑ, της Γαλλίας, της Τουρκίας, της Αιγύπτου αλλά και της Γερμανίας.    
















πηγή

ΣΥΡΙΖΑ εναντίον ΣΥΡΙΖΑ…

γράφει η Νικόλ Λειβαδάρη

ΟΣΥΡΙΖΑ χρειάστηκε επτά μήνες ως αξιωματική αντιπολίτευση για να καταθέσει πρόταση νόμου για την αύξηση του κατώτατου μισθού. Χρειάζεται επίσης τέσσερις μήνες ακόμη, έως το συνέδριό του, για να ξαναρχίσει η γη - και η πολιτική σκηνή - να γυρίζει και πέραν του ομφαλού της Κουμουνδούρου. Εάν στο μεσοδιάστημα ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποφασίσει, π.χ., να πάει σε πρόωρες εκλογές, κακώς θα το αποφασίσει - προέχει η αποκρυστάλλωση της, λιγότερο ή περισσότερο αριστερής, ιδεολογικής ταυτότητας του κόμματος.

Ως εκ τούτων χθες χρειάστηκαν γύρω στις τέσσερις ώρες συνεδρίασης για να αποφανθεί η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ πως «σε ό,τι αφορά δημοσιεύματα που εμφανίζουν τον πλουραλισμό και τις διαφορετικές απόψεις ως αδυναμία ή άλλα που στρέφονται εναντίον κορυφαίων στελεχών του κόμματος, η Π.Γ. θεωρεί ότι το μόνο που εξυπηρετούν είναι τους σκοπούς αντίπαλων πολιτικών κέντρων».

Θα μπορούσε να είναι το… γαρ πολύ της θλίψεως ή και η απώλεια του ενστίκτου πολιτικής επιβίωσης. Επί του παρόντος είναι η θέση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης έναντι της κριτικής που δέχεται για το ρεσιτάλ εσωστρέφειας των τελευταίων μηνών: Όσοι κρίνουν τους κρίνοντες υπηρετούν «πολιτικά κέντρα αντιπάλων». Και είναι επίσης το μήνυμα μέσω του οποίου η Πολιτική Γραμματεία επέλεξε να δηλώσει ότι «δεν πρόκειται να εκχωρήσει σε κανέναν το δικαίωμα της οργάνωσης της προσυνεδριακής συζήτησης και θα πορευτεί, όπως πάντα, με βάση τις αρχές της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης και της συντροφικότητας».

Μέχρι στιγμής αυτή η «αλληλεγγύη και συντροφικότητα» αποτυπώνεται στις δημόσιες αλληλοκαταγγελίες μεταξύ των «53», των «21», των «51» και λοιπών ομάδων, στην ανταλλαγή, κοινοποίηση και διαρροή κειμένων και επιστολών που είτε στιγματίζουν την «πασοκοποίηση» είτε αποκηρύσσουν την αριστερή περιχαράκωση, στην ανοιχτή σύγκρουση του γραμματέα του κόμματος και των «53» με έναν δημοσιογράφο, και στον πόλεμο προεδρικών, ριζοσπαστών, πασοκογενών και κομματικών για τον έλεγχο των συσχετισμών εν όψει συνεδρίου.

Μόνον τις τελευταίες δύο εβδομάδες η προσυνεδριακή συζήτηση του ΣΥΡΙΖΑ μετρά πολλαπλά θερμά επεισόδια: Οι «53» άνοιξαν δημόσιο μέτωπο με τον δημοσιογράφο Γιώργο Λακόπουλο υποστηρίζοντας ότι τους χρέωσε ανύπαρκτη προσπάθεια αποκλεισμού των μελών της Προοδευτικής Συμμαχίας από το συνέδριο. Και πίσω από τον δημοσιογράφο έδειξαν, διά διαρροών, υποκίνηση από την πλευρά των - μη συμπαγών πια - προεδρικών.

Οι «51» από την Θεσσαλονίκη με κείμενο προς την ηγεσία εξέφρασαν την οξεία αντίθεσή τους στις αποφάσεις της Κουμουνδούρου για την διεύρυνση και έθεσαν ερωτήματα του τύπου «ποια είναι η σχέση των προσώπων της προοδευτικής συμμαχίας που συγκροτούν την ΚΕΑ και το Πολιτικό Συμβούλιο της με την πολιτική ταυτότητα και το πολιτικό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ, με τις μάχες της Αριστεράς και της προόδου;»

Οι «21» βουλευτές έστειλαν επιστολή στην Γραμματεία Οργανωτικού ζητώντας να τους κοινοποιηθούν όλες οι κομματικές εκδηλώσεις και οι ομιλητές τους. Συνοπτικά, οι 21 βουλευτές - ανάμεσά τους οι Χρήστος Σπίρτζης, Γιώργος Τσίπρας και Παύλος Πολάκης - υπονοούν ότι ο κομματικός και οργανωτικός μηχανισμός φρενάρει την συμμετοχή των μελών της Προοδευτικής Συμμαχίας στις προσυνεδριακές εκδηλώσεις και «πουσάρει» τους «53». Κατά πληροφορίες, δε, θεωρούν ότι πρόκειται για τακτική που ευνοεί ο γραμματέας Πάνος Σκουρλέτης προωθώντας κυρίως τους Ευκλείδη Τσακαλώτο, Νίκο Φίλη και Έφη Αχτσιόγλου.

Το τελευταίο επεισόδιο, το οποίο και οδήγησε στην χθεσινή ανακοίνωση της Πολιτικής Γραμματείας, είχε και πάλι ως σημείο αναφοράς την ιστοσελίδα anoixtoparathyro.gr και τον δημοσιογράφο Γιώργο Λακόπουλο. Ένα άρθρο υπό τον τίτλο «Παν. Σκουρλέτης: «Αριστερός», αντι-Τσίπρας, κακός υπουργός και αποτυχών γραμματέας» θεωρήθηκε ότι στοχοποιεί τον γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τον Ευκλείδη Τσακαλώτο καθώς εμφάνιζε αμφότερους ως επίδοξους διαδόχους του Αλέξη Τσίπρα. Από στελέχη του στενού κομματικού πυρήνα μάλιστα χαρακτηρίστηκε ως «κίτρινο» εργαλείο απαξίωσης προσώπων και συνδέθηκε, και πάλι, με την ομάδα των προεδρικών. Κατά τα ίδια στελέχη, δε, εντάσσεται σε στοχευμένη επιχείρηση υπονόμευσης όσων αντιτίθενται στην άνευ ορίων διεύρυνση και στην «μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε νέο ΠΑΣΟΚ». Το θέμα τέθηκε στην χθεσινή Πολιτική Γραμματεία και ακολούθησε η γνωστή ανακοίνωση, μαζί με την απόφαση αναβολής της συνεδρίασης της Κεντρικής Επιτροπής για μια εβδομάδα – επισήμως διότι δεν είναι έτοιμο το κείμενο απολογισμού, ανεπισήμως προκειμένου να επέλθει στοιχειώδης έστω ανακωχή.

Προφανώς, το όλο σκηνικό δεν κάνει ευτυχή τον Αλέξη Τσίπρα, και ο ίδιος δεν το έκρυψε στην χθεσινή συνεδρίαση. Ζήτησε να σταματήσουν οι προσωπικές αντιπαραθέσεις και οι διαρροές, όπως ζήτησε και να εστιάσουν όλοι στην αντιπολιτευτική τακτική κατά της κυβέρνησης.

Το πρώτο ερώτημα όμως είναι πάνω σε ποια προγραμματική και συνεκτική βάση μπορεί να χτιστεί αυτή η αντιπολιτευτική τακτική. Το δεύτερο είναι εάν και ποιους στην πραγματική κοινωνία μπορεί να αφορά ο εμφύλιος του κομματικού μικρόκοσμου. Ή άλλως, όπως λέει και αποστασιοποιημένο στέλεχος της Κουμουνδούρου, «έτσι όπως πάμε, ο Μητσοτάκης θα κατεδαφίζει εργασιακά και ασφαλιστικό, κι εμείς θα μετράμε πόσους… πασόκους έβαλε από την πίσω πόρτα ο Σπίρτζης και σε πόσες γειτονιές παραπάνω από τους προεδρικούς μίλησε ο Τσακαλώτος»…   

Ο Ιός της υπερβολής είναι πιο επικίνδυνος κι από γρίπη κι από coronavirus

"Ζακέτα να πάρεις, κι ένα ταμιφλού, και μια μάσκα…"

Ελλάς η χώρα της υπερβολής σε όλα προφανώς και τώρα στον κορωνοϊό, κορωναϊό, αυτόν τον coronavirus τέλος πάντων που φαίνεται ότι απειλεί τον πλανήτη.

Το πρόβλημα του ιού, στην Ελλάδα τουλάχιστον είναι ότι αφενός ως πρόβλημα πρέπει να τον διαχειριστούν οι πολιτικοί με τα media και αφετέρου  συνέπεσε με την ετήσια έξαρση της γρίπης.

Και μπορεί ο κορώνας με την γρίπη να μην έχουν ανταλλάξει κουβέντα ο πανικός στα ελληνικά φαρμακεία, σπίτια, υπουργεία (μάλλον), σχολεία, δημόσιες υπηρεσίες εξ’ αιτίας τους πάντως είναι μεγάλος.

Ο Αναστάσης, ο φαρμακοποιός της γειτονιάς, μου έχει ξεπουλήσει όλες τις χάρτινες μάσκες που είχε και η κινέζικη παροικία του Παλαιού Φαλήρου του ζητά μάσκες σαν αυτές που φορούν στον χημικό πόλεμο.

Ο Αντώνης, ο γιος μου, μου ανακοίνωσε – περιχαρής φυσικά – ότι θα πάνε να απολυμάνουν το σχολείο και μάλλον θα τους διώξουν. Τι έχει το σχολείο και θα το απολυμάνουν δεν θα μάθουμε ποτέ, αλλά κάτι θα ξέρουν οι αρχές που το αποφάσισαν.

Η γιατρός που επισκέφτηκα γιατί είχα έναν επίμονο βήχα, μεταξύ των ασθενών που εξέταζε άφηνε να περάσει ακόμη ένα βασανιστικό πεντάλεπτο αναμονής με ανοιχτή την πόρτα και τα παράθυρα στο εξεταστήριο για να αποφύγει να έρθουν σε επαφή τα πιθανά μικρόβια κουβαλάμε οι ασθενείς.

Στο μετρό βλέπω κόσμο με μάσκες που δεν καταλαβαίνω αν είναι οι ίδιοι ασθενείς ή φοβούνται μην κολλήσουν κάτι.

Γιατροί, φίλοι, μου λένε για γονείς που επιμένουν να συνταγογραφήσουν φάρμακα με βαριές παρενέργειες για τα παιδιά τους ακόμη και χωρίς να υπάρχει ιατρικώς ενδεδειγμένος λόγος.

Βάζουν μέσο ρε συ, όπως έχουν συνηθίσει για όλα, για να πάρουν ένα φάρμακο που ο γιατρός δεν το νομίζει αλλά αυτοί είναι βέβαιοι ότι το χρειάζονται.

Κοίτα, δεν ψέγω κανέναν που φοβάται και προσπαθεί να αμυνθεί, όμως η υπερβολή που επικρατεί είναι τελικά πιο επικίνδυνη από τον «χ» ιό που ίσως εμφανιστεί.

Δηλαδή αυτός που φοβάται δεν παίρνει αντιβιοτικά χωρίς να του τα έχει συστήσει ο γιατρός του; Γιατί πιο επικίνδυνος είναι ο τύπος που σκοτώνει το ανοσοποιητικό του παίρνοντας αντιβίωση έτσι για το «καλό του χρόνου» που λένε, από έναν ιό που ακόμη δεν μας έχει φτάσει.

Καλή η πρόληψη, άριστη η προσοχή. Αλλά προσοχή: Οι υπερβολές είναι αυτές που η ζωή έχει δείξει ότι σκοτώνουν.

Οπότε: ας μην κάνουμε τους γιατρούς και ας εμπιστευτούμε τον γιατρό μας. Ας μην κακοχαρακτηρίζουμε κάποιον που φοβάται και παίρνει μέτρα, ας μην παίρνουμε φάρμακα έτσι λες και ρίχνουμε μια ζακέτα πάνω μας, όπως έχουμε συνηθίσει ν’ ακούμε τις μανάδες να παιανίζουν!

Α, και το βασικότερο: Η υγεία, η δημόσια υγεία είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα και δεν σηκώνει κομματισμούς και οπαδική αντιμετώπιση.

Και με τις υγείες μας!

Γιάννης Καφάτος

«Λαγός» ο Αδ. Γεωργιάδης για την «κατάργηση της προστασίας πρώτης κατοικίας»

Διαβάστε τι δηλώνει σήμερα στην «Καθημερινή» ο Πάολο Τζεντιλόνι, Επίτροπος Οικονομίας της ΕΕ, για την πρώτη κατοικία και τους πλειστηριασμούς!

Τελικά, κάτι ήξερε ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Άδωνις Γεωργιάδης, όταν έλεγε ότι «είναι ζημία για την οικονομία» η προστασία της πρώτης κατοικίας.

Δείτε εδώ τη δήλωση του υπουργού που σαν καλός «λαγός» έσπευσε να πει  αυτά που σήμερα υποστηρίζει σε συνέντευξη του στην «Καθημερινή» ο Πάολο Τζεντιλόνι, Επίτροπος Οικονομίας της ΕΕ. Σύμφωνα με την εφημερίδα

«ξεκαθαρίζει πως η κατάργηση της προστασίας πρώτης κατοικίας αποτελεί δέσμευση της Ελλάδας και οι θεσμοί επιμένουν σε αυτήν, ενώ καλεί τις τράπεζες να επιταχύνουν τους πλειστηριασμούς».

  

Να υπενθυμίσουμε ότι με τις «ευλογίες» της κυβέρνησης Μητσοτάκη οι τράπεζες ετοιμάζουν 25.000 πλειστηριασμούς για το 2020 και χιλιάδες εξώσεις υπερχρεωμένων λαϊκών οικογενειών

Όπως είχαμε ήδη σημειώσει ο υπουργός Ανάπτυξης, δεν εξέφραζε μόνο τις προσωπικές απόψεις του. Από την 1η Μαΐου 2020 μπαίνει οριστικό τέλος σε οποιαδήποτε πλαίσιο προστασίας της πρώτης κατοικίας. Η κυβέρνηση της ΝΔ σε συμφωνία με τους δανειστές και στηρίζοντας πλήρως τις απαιτήσεις των τραπεζιτών θα εφαρμόσει νέο πτωχευτικό δίκαιο.

Από την 1 Μαΐου θα επιβληθεί πλήρης απελευθέρωση των πλειστηριασμών, χωρίς κανένα κοινωνικό, εισοδηματικό ή περιουσιακό κριτήριο προστασίας. Η κατάργηση κάθε περιορισμού στους πλειστηριασμούς ακινήτων θα ισχύει καθολικά για όλους τους οφειλέτες, ακόμη και αν πρόκειται για την πρώτη κατοικία του οφειλέτη, ανεξαρτήτως εμβαδού και χωρίς φυσικά να λαμβάνεται υπόψη αν πρόκειται για δανειολήπτες με χαμηλά εισοδήματα.

Χιλιάδες νοικοκυριά θα βρεθούν αντιμέτωπα με κατασχέσεις και εξώσεις. Χιλιάδες άνθρωποι θα βρεθούν στο δρόμο. Ήδη οι τέσσερις συστημικές τράπεζες έχουν προγραμματίσει 25.000 πλειστηριασμούς για το 2020! 

πηγή

Ο Ντόκος, ο Σαμαράς και η συνεκμετάλλευση: Ένας εκρηκτικός πολτός στο μπλέντερ της κυβέρνησης

γράφει η Μαρίνα Αλεξανδρή

Τι σχέση έχει ο Ντόκος με τον Σαμαρά; Σε πρώτο επίπεδο καμία. Αλλά στην πραγματικότητα μεγάλη. Οι γνωρίζοντες τα γαλάζια παρασκήνια λένε ότι ο αναπληρωτής σύμβουλος ασφάλειας του Κυριάκου Μητσοτάκη Θάνος Ντόκος αναγκάστηκε να δίνει εξηγήσεις επί εξηγήσεων για όσα είπε περί συνεκεμετάλλευσης (στην εφημερίδα «Φιλελεύθερος» της Κύπρου) επειδή ένα σαμαρικό σύστημα τον έβγαλε στη σέντρα.

Εφημερίδες και ιστοσελίδες σαμαρικής επιρροής ανέδειξαν τις δηλώσεις του και από εκείνο το σημείο και μετά άρχισε να κοχλάζει το νερό στην δεξιά χύτρα καθώς μεσαία και ανώτερα στελέχη της ΝΔ βυσοδομούσαν παρασκηνιακά εναντίον του πρώην κυρίου ΕΛΙΑΜΕΠ που τον έφερε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην κυβέρνηση στο πλαίσιο της στρατηγικής του για την άλωση του κέντρου. Ο Θάνος Ντόκος αναγκάστηκε να μιλήσει μέχρι και για παραίτηση, αφού προηγουμένως καθ’ υπόδειξιν του Μεγάρου Μαξίμου, έκανε αγωνιώδεις δηλώσεις μεταμέλειας. Τελικά, επελέγη η οδός του πνιγμού του θέματος, με τη συνδρομή των πολλών φιλικών προς την κυβέρνηση ΜΜΕ.

Θα είναι, όμως, αυτό το τελευταίο επεισόδιο στο σίριαλ «ο Σαμαράς δείχνει τα δόντια του»; Σίγουρα όχι. Ο πρώην πρωθυπουργός φέρεται από πολλές πλευρές να είναι θιγμένος και θυμωμένος. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν τον έκανε Επίτροπο, δεν τον έκανε Πρόεδρο της Δημοκρατίας και δεν πιέζει αρκετά ώστε να μπει ο Αλέξης Τσίπρας στο κάδρο της Novartis και να διασφαλιστεί πως ο Παπαγγελόπουλος θα καταλήξει στο ειδικό δικαστήριο. Σαν να μην έφταναν αυτά, ακούστηκε χωρίς να διαψευστεί ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης εξετάζει το ενδεχόμενο προσφυγής στη Χάγη μόνο για τα θέματα της ανατολικής Μεσογείου, ενώ κανείς από το Πεντάγωνο δεν πήγε στα Ιμια να ρίξει στεφάνι όπως τα προηγούμενα χρόνια έκανε ο Πάνος Καμμένος – γεγονός, που έσπευσε να αναδείξει σήμερα και ο ίδιος ο Ταγίπ Ερντογάν.

Εν ολίγοις, η σύγκρουση Μητσοτάκη – Σαμαρά κορυφώνεται στην πιο κρίσιμη στιγμή για τα ελληνοτουρκικά και διαμορφώνει την απόλυτη κυβερνητική Βαβέλ στους χειρισμούς της εξωτερικής πολιτικής. Διότι, στην πραγματικότητα ο Μητσοτάκης βρίσκεται στην γραμμή Ντόκου και είναι υπέρ της συνεκμετάλλευσης, ενώ ο Σαμαράς θέλει μετωπική σύγκρουση με την Τουρκία, ακόμη κι εάν αυτό σημαίνει πόλεμο.

Στον ίδιο άξονα με Μητσοτάκη – Ντόκο βρίσκεται ο Κώστας Σημίτης και όλο το σύστημα περί αυτόν που ενσωματώνεται από το καλοκαίρι στην Νέα Δημοκρατία. Ο πρώην πρωθυπουργός του ΠΑΣΟΚ άλλωστε, ήταν εκείνος που πριν από τις εκλογές ακόμη καλούσε, με το γνωστό άρθρο του στην «Καθημερινή», την επόμενη κυβέρνηση να είναι έτοιμη για επώδυνες αποφάσεις. Και στις κατ΄ιδίαν συζητήσεις δεν κρύβει την θέση του ότι είτε πάμε τώρα στην Χάγη και διαπαραγματευόμαστε τις απώλειες που θα έχουμε σε όρους εθνικής κυριαρχίας, είτε χάνουμε πολύ περισσότερα κυριαρχικά δικαιώματα μέσα από μια θερμή σύγκρουση με την Τουρκία τα επόμενα χρόνια. Είναι μια θέση που δεν απέχει πολύ κι από εκείνη της Ντόρας Μπακογιάννη η οποία φέρεται να είπε σε φιλοκυβερνητική εφημερίδα ότι αν πάμε στην Χάγη μπορεί να χάσουμε την ΑΟΖ του Καστελόριζου αλλά θα κατοχυρώσουμε τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ρόδου και της Λέρου.

Αυτά τα μηνύματα δεν είναι απλώς η… «μεγάλη ανατριχίλα» για τον απασφαλισμένο Αντώνη Σαμαρά – είναι το απόλυτο casus belli. Και για όσους δεν κατάλαβαν, ο πρώην πρωθυπουργός φρόντισε να κάνει ακόμη πιο λιανές τις απόψεις του, δια του συμβούλου του Χρύσανθου Λαζαρίδη. Ο γνωστός εμπνευστής της «θεωρίας των δύο άκρων» Λαζαρίδης δήλωσε στο Action 24 πως «δεν μας κάνει απαισιόδοξους το να πάμε σε ρήξη με την Τουρκία». «Προς Θεού», είπε, «να μην μπούμε σ’ αυτήν τη λογική ότι έχουμε θερμό επεισόδιο και άρα θα μας διαλύσουν».

Και αφού συνέκρινε την σημερινή περίοδο με εκείνη των … εξεγέρσεων Πράσινων και Βένετων στα χρόνια του Ιουστινιανού, έμπλεξε… το ποδόσφαιρο, την Θάτσερ και τον Ερντογάν, για να στείλει τελικά το πολεμικό μήνυμα: «Η Θάτσερ», είπε, «όταν διέλυσε τις ομάδες και άφησε έξω την Αγγλία – όχι καμία Ελλάδα – από τις διεθνείς οργανώσεις για δύο χρόνια και μετά επέστρεψε και το εξυγίανε, ήταν η ίδια Θάτσερ η οποία προηγουμένως είχε νικήσει στα Φόκλαντς. Λοιπόν, αν θέλουμε να το κάνουμε Θάτσερ, πρέπει να κάνουμε όλο το πακέτο. Όχι το μισό». «Εν ονόματι του δημοσίου συμφέροντος, που είναι εθνικό συμφέρον, πρέπει να σπάσεις αυγά, Η εξουσία έχει πάντα αυτό το πρόβλημα. Ξέρει τι πρέπει να κάνει και δεν τολμάει να σπάσει αυγά».

Το να «σπάσει αυγά», εν προκειμένω, δεν είναι άλλο από την πολεμική αναμέτρηση με την Τουρκία. Το δε πρόβλημα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, και κυρίως για την διαλυμένη εξωτερική πολιτική της χώρας, είναι πως πιο κοντά στην σαμαρική γραμμή παρά σε εκείνη της συνεκμετάλλευσης βρίσκεται και η καραμανλική πτέρυγα της κυβέρνησης. Δηλαδή, αυτή την στιγμή, υπάρχουν στην κυβέρνηση τρεις διαφορετικοί πόλοι και τρεις διαφορετικές γραμμές προσέγγισης στα ελληνοτουρκικά. Ή άλλως, πεδίο δόξης λαμπρό για να κάνει διπλωματικό – και όχι μόνον – πάρτι ο Ερντογάν, την ώρα που εν Αθήναις… τα παιδία παίζει «και πόλεμο, και Χάγη, και συνεκμετάλλευση»….

To υπουργείο Εργασίας παραδέχεται «καθυστερήσεις» στο πρόγραμμα σχολικών γευμάτων

Πηγές του υπουργείου Εργασίας παραδέχθηκαν ότι υπάρχουν καθυστερήσεις στη χορήγηση σχολικών γευμάτων και προανήγγειλε ενίσχυση του προγράμματος.

Το πρόγραμμα των σχολικών γευμάτων αναμένεται να ενισχυθεί επιπλέον, καθώς, εντός του πρώτου δεκαημέρου του Φεβρουαρίου, αναμένεται να υπογραφούν πάνω από 10 νέες συμβάσεις, σύμφωνα με πηγές του γραφείου της υφυπουργού Εργασίας, αρμόδιας για θέματα Πρόνοιας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Δόμνας Μιχαηλίδου.

Οι ίδιες πηγές πάντως παραδέχονται ότι υπάρχουν καθυστερήσεις "στη σύναψη των συμβάσεων λόγω κωλυμάτων που σχετίζονται με τις διοικητικές διαδικασίες" γεγονός που αναδείχθηκε από κοινοβουλευτικές ερωτήσεις και ρεπορτάζ του News247.gr.

Ειδικότερα, όπως αναφέρουν, ο διαγωνισμός των σχολικών γευμάτων υπάγεται στις διαγωνιστικές διαδικασίες του ν. 4412/2016 και προβλέπει συγκεκριμένες διαδικασίες προσφυγής τόσο στην Ανεξάρτητη Αρχή Προδικαστικών Προσφυγών (Α.Ε.Π.Π.), όσο και τη δικαιοσύνη από μεριάς των υποψήφιων αναδόχων. «Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με ορισμένες ασάφειες της προκήρυξης, η οποία είχε δημοσιευθεί από την προηγούμενη διοίκηση του ΟΠΕΚΑ, οδήγησε έναν σημαντικό αριθμό συμβάσεων και αναδόχων στα διοικητικά δικαστήρια, τα οποία ανέστειλαν την εκτέλεση του προγράμματος, μέχρι την οριστική εκδίκαση των υποθέσεων.

Στόχος του προγράμματος «Σχολικά Γεύματα», που συμπληρώνει εφέτος τέσσερα χρόνια εφαρμογής, είναι η σίτιση μαθητών που ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες πληθυσμού, αλλά και η υποστήριξη της σχολικής διαδικασίας, με σκοπό την αποτροπή της σχολικής διαρροής. Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Εργασίας, ο τελευταίος διαγωνισμός, που πραγματοποιήθηκε, προκηρύχθηκε τον Μάιο, ολοκληρώθηκε τον Ιούνιο του 2019 και είχε προϋπολογισμό 73.499.901,33 ευρώ, ενώ αφορούσε την παροχή 185.311 γευμάτων σε 1.266 δημοτικά σχολεία κάθε μέρα, κατά τη σχολική χρονιά 2019-2020, σε 74 δήμους της χώρας.

Σήμερα, η εκτέλεση του προγράμματος έχει, ως εξής: σε 50 τμήματα από τα 74 υλοποιείται το πρόγραμμα των σχολικών γευμάτων, ενώ 24 τμήματα δεν έχουν ξεκινήσει ακόμη, λόγω άσκησης ενδίκων βοηθημάτων, στο πλαίσιο της διαγωνιστικής διαδικασίας» εξηγούν πηγές του γραφείου της υφυπουργού Εργασίας.

Παρόλα αυτά, ξεκαθαρίζουν ότι εφέτος το πρόγραμμα παρουσιάζεται ενισχυμένο, καθώς, τον Ιανουάριο του 2020, συμμετείχαν σε αυτό 877 σχολικές μονάδες έναντι 839 σχολικών μονάδων το 2019 (δηλαδή 38 μονάδες περισσότερες), ενώ διανέμονταν καθημερινά 111.066 γεύματα, δηλαδή 5.275 περισσότερα από τον αντίστοιχο μήνα του 2019. Επιπλέον, τον Ιανουάριο του 2020, συμμετείχε το 84,5% των μαθητών των σχολείων που εντάσσονταν στο πρόγραμμα έναντι 76,08% το 2019. 

πηγή