Μέσα μαζικού συνωστισμού με την πανδημία να καλπάζει

          **Ενώ η κυβέρνηση φροντίζει για τους χρεοκοπημένους ιδιώτες

 

Περπατώντας τις καθημερινές κατά μήκος της Πατησίων, καταλαβαίνεις ότι μία και πλέον εβδομάδα μετά από το μήνυμα του πρωθυπουργού για τον κορονοϊό, η κατάσταση παραμένει απαράλλαχτη. Άνθρωποι «παστωμένοι» στα λεωφορεία και τα τρόλεϊ και άλλοι τόσοι έξω από αυτά να περιμένουν τη δική τους σειρά για να μετατραπούν σε σαρδέλες.

 

«Δυστυχώς δεν μπορώ να ακολουθήσω τη συμβουλή της κας Γιαμαρέλου, που μας συνέστησε να περπατάμε», λέει σκωπτικά στην «Εποχή» η Ελένη Κ., καθηγήτρια σε φροντιστήρια μέσης εκπαίδευσης. Αναγκάζεται καθημερινά να αλλάζει διάφορα μέσα μεταφοράς για να μετακινείται από τη μία άκρη της πόλης στην άλλη.

 

Μας μεταφέρει εικόνες ακραίου και επικίνδυνου συνωστισμού. «Μοιάζει γελοία η απαγόρευση να καθόμαστε δίπλα – δίπλα, όταν οι όρθιοι στοιβάζονται ο ένας πάνω στον άλλον, ενώ η αναμονή σε ώρες αιχμής ξεπερνάει συνήθως τα επτά λεπτά», λέει.

 

Η Ελένη Κ. «πέφτει» σε τουλάχιστον ένα περιστατικό έντασης μεταξύ επιβατών καθημερινά. Οι συνθήκες στριμώγματος και εκνευρισμού στρέφουν τον έναν επιβάτη εναντίον του άλλου, «ενώ αλλού πρέπει να αναζητήσουμε τις ευθύνες». Σημειώνει ότι η συντριπτική πλειονότητα φοράει μάσκα -ακόμα και οι περίφημοι αρνητές τηρούν το μέτρο γιατί, όπως έχει ακούσει να συζητάνε μεταξύ τους, φοβούνται το τσουχτερό πρόστιμο.

 

 

 

Εξίσου σοβαρό είναι το ζήτημα της καθαριότητας, αφού η επιβάτης παρατηρεί ότι δεν γίνεται απολύμανση στα λεωφορεία. Αναρωτιέται τι θα γίνει τον χειμώνα όταν τα ανοιχτά παράθυρα που τώρα καθαρίζουν την ατμόσφαιρα θα κλείνουν (;) λόγω κρύου.

 

 

 

«Θα έπρεπε να κάνουν τεστ κάθε εβδομάδα»

 

Ανάλογη είναι η κατάσταση και στα μέσα σταθερής τροχιάς, όπως το μετρό, όπου την περασμένη Τετάρτη ανακοινώθηκε και το πρώτο επιβεβαιωμένο κρούσμα σε οδηγό. «Στους περισσότερους εργαζόμενους των μέσων σταθερής τροχιάς δεν έγιναν τεστ κορονοϊού. Μόνο όσοι εργαζόμενοι του Μετρό επέστρεψαν από άδεια υποβλήθηκαν σε τεστ (όχι όλοι), ενώ, κανονικά, όσοι δουλεύουν στο υπόγειο δίκτυο θα έπρεπε να υποβάλλονται σε τεστ κάθε εβδομάδα», δηλώνει στην «Εποχή» ο Σταύρος Στεφόπουλος, πρώην πρόεδρος της ΣΤΑΣΥ.

 

Διαφαίνεται τουλάχιστον στον ορίζοντα το ενδεχόμενο «αποσυμφόρησης» στους συρμούς; «Για τα μέσα σταθερής τροχιάς δεν υπάρχει καν κυβερνητική εξαγγελία περαιτέρω ενίσχυσης», απαντάει ο κ. Στεφόπουλος. Σχετικά με την υπόσχεση 650 προσλήψεων, αναφέρει ότι μόλις οι 250 από αυτές θα αφορούν στη ΣΤΑΣΥ και «θα γίνουν με βάση τον αριθμό προτεραιότητας της αίτησης, με αμιγώς δηλαδή πελατειακά κριτήρια».

 

Ούτως ή άλλως, «για να γίνει κάποιος οδηγός στα μέσα σταθερής τροχιάς χρειάζεται, από τη στιγμή της πρόσληψής του (που αυτήν την ώρα δεν έχει προσδιοριστεί), τουλάχιστον 2 μήνες εκπαίδευσης, καθώς και επιτυχή ψυχομετρικά τεστ».

 

Το σημαντικότερο πρόβλημα με έλλειψη συρμών εντοπίζεται στη γραμμή 1 (ηλεκτρικός), ενώ και η μπλε γραμμή (προς αεροδρόμιο) υφίσταται μεγάλη επιβάρυνση, καθώς έχουν μείνει στον αέρα οι διαγωνισμοί για τα διαρευματικά τρένα. Το άνοιγμα των νέων σταθμών της γραμμής αυτής, μέσα στην πανδημία, τελικά επέτεινε τη συμφόρηση.

 

Για να επιτευχθεί το ιδανικό, δηλαδή ο χρόνος αναμονής των επιβατών να μην ξεπερνάει τα 4 με 5 λεπτά, χρειάζονται, σύμφωνα με τον κ. Στεφόπουλο, προσλήψεις οδηγών αλλά και τεχνιτών, καθώς και καλύτερη φύλαξη των τρένων, ώστε να μην προκαλούνται καταστροφές και φθορές.

 

Και το τραμ; Όχι μόνο δεν έχει ανοίξει το κομμάτι της διαδρομής Κασομούλη – Σύνταγμα, με αποτέλεσμα να συνεχίζονται τα περιττά δρομολόγια επιβατών με το μετρό, αλλά εξαιτίας του Μεγάλου Περιπάτου, «έβαψαν κίτρινες τις γραμμές του τραμ, προκαλώντας ζημιά για την οποία ο εργολάβος ζητάει αποζημίωση». Για να καλύψουν κατόπιν εορτής τα νώτα τους, «ανάγκασαν το Δ.Σ. της ΣΤΑΣΥ να πάρει αναδρομική απόφαση έγκρισης του βαψίματος!», καταγγέλλει ο πρώην πρόεδρος της ΣΤΑΣΥ.

 

 

«Κινούμενες υγειονομικές βόμβες»

 

Οι δημόσιες συγκοινωνίες αυτή τη στιγμή είναι σε απαράδεκτη κατάσταση ως προς την εξυπηρέτηση και τη συχνότητα δρομολογίων, επιβεβαιώνει ο συγκοινωνιολόγος Δημήτρης Αναγνωστόπουλος, χτυπώντας το καμπανάκι για την άμεση ανάγκη αναβάθμισης των μέσων μαζικής μεταφοράς.

 

Τα μέτρα που έπρεπε ήδη να έχουν ληφθεί, κατά τον κ. Αναγνωστόπουλο, ώστε τα μέσα μεταφοράς να μην συνιστούν «κινούμενες υγειονομικές βόμβες» είναι τα εξής:

 

1) Πύκνωση των δρομολογίων, 2) αύξηση συχνότητας, 3) νέα δρομολόγια και νέες ανταποκρίσεις, 4) ριζική ανανέωση και εκσυγχρονισμός του στόλου, 5) προσαρμογή των μέσων σταθερής τροχιάς (μετρό και τραμ) στις συνθήκες της πανδημίας, 6) βελτίωση του τηλεματικού εξοπλισμού, 7) εκστρατεία ενημέρωσης των πολιτών, καθώς και 8) αυστηρή τήρηση και έλεγχος των υγειονομικών κανόνων.

 

 

 

«Μπίζνα» με τα ΚΤΕΛ, ενώ υπάρχουν εκατοντάδες παροπλισμένα οχήματα

 

Αντί για τα παραπάνω, η κυβέρνηση Μητσοτάκη έσπευσε να συνεργαστεί με τα ΚΤΕΛ, τα πρώτα οχήματα των οποίων ξεκίνησαν να κυκλοφορούν την Πέμπτη 1/10. Ημέρα, δηλαδή, που εξελίχθηκε σε φιάσκο, δεδομένου ότι τα εν λόγω λεωφορεία έχουν μόνο δύο πόρτες (δηλαδή… μία για τους επιβάτες, αφού η μπροστινή μένει κλειστή για λόγους προστασίας των οδηγών), δεν έχουν εξοπλισμό τηλεματικής, ούτε ακυρωτικά μηχανήματα (άρα καθημερινά χάνονται τεράστια έσοδα), ενώ οι οδηγοί, κατά την εκτέλεση των πρώτων δρομολογίων, μάθαιναν τις διαδρομές και τις στάσεις από τους ίδιους τους επιβάτες.

 

«Ο εξοπλισμός τηλεματικής και ηλεκτρονικού εισιτηρίου στα οχήματα αυτά, θα εγκατασταθεί σταδιακά», υποσχέθηκε γενικόλογα ο ΟΑΣΑ σε ανακοίνωσή του.

 

Σημαντική παρένθεση: τα ΚΤΕΛ Αττικής ΑΜΕ -σύμφωνα με τον τελευταίο ισολογισμό οικονομικού έτους 2018, παρουσιάζουν ζημίες προ φόρων περίπου 45.000 ευρώ, όπως και το 2017, στην πραγματικότητα, όμως, έχουν αρνητικά κεφάλαια πάνω από 2,7 εκατ. ευρώ και οι τρέχουσες υποχρεώσεις υπερβαίνουν το σύνολο του κυκλοφορούντος ενεργητικού κατά 3 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με τα ελληνικά λογιστικά πρότυπα. Αυτή, λοιπόν, η εταιρεία μπαίνει από το παράθυρο στις δημόσιες συγκοινωνίες της πρωτεύουσας, κατά το μοντέλο που ήδη εφαρμόζεται στη Θεσσαλονίκη.

 

Παράλληλα, ισχυρίζεται ο ΟΑΣΑ, «ως το τέλος του 2020 θα κυκλοφορήσουν επιπλέον 300 οχήματα μέσω leasing». Σύμφωνα με πληροφορίες πρόκειται για μεταχειρισμένα οχήματα με πολλά χιλιόμετρα. Όπως δήλωσε ο υπουργός Μεταφορών, Κ. Καραμανλής (28/9), συνολικά το κόστος είναι περίπου 30 εκατ. ευρώ για 3 χρόνια. Το δημόσιο θα μπορούσε να αγοράσει τα αντίστοιχα λεωφορεία, αστικού τύπου με 50 θέσεις, αν δαπανούσε 60 εκατ. ευρώ.

 

Ήταν μονόδρομος η συνεργασία με τα ΚΤΕΛ; Συνδικαλιστές και εργαζόμενοι του χώρου λένε στην «Εποχή» ότι υπάρχει δυνατότητα άμεσης επισκευής, με μικρό κόστος, έως και 500 λεωφορείων και τρόλεϊ τα οποία είναι παροπλισμένα.

 

Θα έπρεπε να τα επισκευάσουν κατά την περίοδο της καραντίνας, που το έργο της ΟΣΥ είχε συρρικνωθεί. Παράλληλα, εκατοντάδες οδηγοί είναι αποσπασμένοι σε βουλευτές και άλλους αξιωματούχους.

 

«Η κυβέρνηση Μητσοτάκη επέλεξε να μη συνεχίσει το διαγωνισμό που είχε ξεκινήσει επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος προέβλεπε την προμήθεια, επισκευή και συντήρηση 750 λεωφορείων, διαφορετικών τεχνολογιών, για την Αττική και τη Θεσσαλονίκη. Προφανώς ήθελε να κάνει άλλες “δουλειές”», εξηγεί η Ζωή Γεωργίου, πρώην πρόεδρος του φορέα διαχείρισης των λεωφορείων (ΟΣΥ).

 

Ο διαγωνισμός αυτός ακυρώθηκε από την Αρχή Εξέτασης Προδικαστικών Προσφυγών, αλλά η κυβέρνηση Μητσοτάκη, σύμφωνα με την κ. Γεωργίου, είχε τη δυνατότητα να τροποποιήσει τους επίμαχους όρους και να τον προχωρήσει. Αντ’ αυτού, δίνει αόριστες υποσχέσεις για νέο διαγωνισμό για την προμήθεια 1.000 νέων οχημάτων.

 

«Είχε να γίνει προκήρυξη για την προμήθεια νέων οχημάτων από το 2005. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο μέσος όρος ηλικίας των θερμικών λεωφορείων είναι πάνω από 13 έτη και των τρόλεϊ πάνω από 14 έτη», συμπληρώνει ο Τάσος Ταστάνης, πρώην πρόεδρος του ΟΑΣΑ.

 

Λόγω της χαώδους κατάστασης και της έλλειψης προετοιμασίας, «ο ιδιώτης (ΚΤΕΛ) έρχεται σαν ώριμο φρούτο», επισημαίνει ο ίδιος.

 

Σύμφωνα με τον κ. Ταστάνη, η σύμβαση με τα ΚΤΕΛ (σ.σ.: την οποία έχει ζητήσει στη Βουλή η αξιωματική αντιπολίτευση) προετοιμάζει το έδαφος για την αποδόμηση του δημόσιου χαρακτήρα των συγκοινωνιών.

 

Οι διαχρονικές παθογένειες -η ταλαιπωρία των επιβατών ήταν παροιμιώδης και πριν από την πανδημία- όχι μόνο δεν επουλώνονται, αλλά με φόντο τη μετατροπή των μέσων μεταφοράς σε εστίες διασποράς του κορονοϊού, επιταχύνουν τα σχέδια νεοφιλελεύθερης κοπής. «Θύματα» πάντα τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα, που αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος από τα εκατομμύρια του επιβατικού κοινού…

 

Τάσος Γιαννόπουλος      Το ρεπορτάζ δημοσιεύτηκε πρώτα στην εφημερίδα Εποχή

Κύριε Πέτσα, τι λέτε, υπάρχει κορονοϊός;

 

γράφει ο Αντώνης Τελόπουλος

 

Σε ορίτζιναλ ιλαροτραγωδία εξελίσσεται η υπόθεση της Λίστας Πέτσα: η κυβέρνηση χρηματοδότησε και ΜΜΕ που αναμεταδίδουν εκπομπές, οι οποίες δίνουν οδηγίες σε πολίτες κατά της επιβολής χρήσης μάσκας, κατά του υποχρεωτικού εμβολιασμού και που ισχυρίζονται ότι η πανδημία του κορονοϊού είναι ένα κατασκεύασμα της «νέας τάξης» πραγμάτων.

 

Αυτά τα εξωφρενικά επιχειρήματα φιλοξενήθηκαν στην εκπομπή με τίτλο «Κορονοϊός: νομική προστασία» της «Ερευνητικός Οργανισμός Ελλήνων» που αναμεταδίδει σε δημόσια συχνότητα ο τοπικός τηλεοπτικός σταθμός της Αλεξανδρούπολης, «Θράκη ΝΕΤ». Το τοπικό κανάλι επιχορηγήθηκε από την Λίστα Πέτσα με 10 χιλιάδες ευρώ. Στην ίδια εκπομπή αναζητούσαν νομική προστασία κατά του εμβολιασμού, «δεν θέλω να εμβολιαστώ, πώς το γλιτώνω νομικώς» αναρωτιόταν ο παρουσιαστής για να λάβει την απάντηση από τον επιστήμονα ότι η Ελλάδα στις 11 Μαρτίου έσπευσε να θεσπίσει ως υποχρεωτικό τον εμβολιασμό για τον κορονοϊό.

 

Ο καθηγητής της Νομικής που φιλοξενήθηκε στην εκπομπή έδωσε οδηγίες για το πώς και με ποιους τρόπους μπορεί ο γονιός να προσφύγει κατά της συνταγματικότητας της σχετικής ΚΥΑ, η οποία θέτει σε κίνδυνο την υγεία των παιδιών μας. Φυσικά παρείχε και νομικές οδηγίες κατά της υποχρεωτικής καραντίνας σε άτομα που νοσούν από τον ιό. Η εκπομπή συνεχίστηκε με τον συνταγματολόγο Βασίλη Σπύρου με πολύ πιο ακραίες εκφράσεις του τύπου «να αποτρέψουμε τη γενοκτονία που επέρχεται για την πατρίδα μας».

 

Η κατάσταση ξέφυγε τελείως. Ο διαπρεπής συνταγματολόγος άρχισε να λέει ότι η Δικαιοσύνη είναι μασονική, το κράτος είναι εβραϊκό και δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις τέτοιες συμμορίες με τη Δικαιοσύνη αλλά μόνο με την αυτοδικία. Επίσης, δεν υπάρχει πανδημία και επιδημία, είναι όλα ψεύτικα. «Δεν πρέπει να υπακούμε ούτε σε συνθήκες ούτε σε νόμους» εξηγούσε ο επιστήμονας.

 

Το καλύτερο το φύλαξε για το τέλος: «έχουν φέρει λέει 3.000 blackwater στη χώρα μας όπου θα μπουκάρουν στα σπίτια μας και θα παίρνουν το βιος μας», για να προσθέσει ότι δεν πρέπει να στέλνουμε τα παιδιά μας στο σχολείο. «Μη βάζετε μάσκα και μη στέλνετε τα παιδιά σας στα σχολεία», κλείνοντας με το κορυφαίο, ότι «ψηφίζουν αυτούς τους νόμους για να κλείνουν μέσα τους γονείς να παίρνουν τα παιδιά να τα κάνουν αδρενόχρωμα και όπως ξέρετε για ένα κιλό αδρενόχρωμα χρειάζονται 15.000 νεκρά παιδιά, σκοτώνουν 15.000 παιδιά...».

 

Οπως πολύ εύκολα μπορεί κανείς να φανταστεί μετά και το συγκεκριμένο φιάσκο, καταρρίπτεται και το αφήγημα της κυβέρνησης για τον αποκλεισμό συγκεκριμένων αντιπολιτευτικών μέσων από την καμπάνια με την αιτιολογία ότι μετέδιδαν ανεύθυνες ειδήσεις για την υγειονομική κρίση. Να υπενθυμίσουμε επίσης πως ο δημοσιογραφικός οργανισμός Κονδύλη, στον οποίο ανήκει ο συγκεκριμένος τηλεοπτικός σταθμός, έλαβε συνολικά από την καμπάνια της Initiative 16 χιλιάδες ευρώ. Το «Θράκη ΝΕΤ» έχει πολύχρονη συνεργασία με την «Ερευνητικός Οργανισμός Ελλήνων» αναμεταδίδοντας εκπομπές με την ίδια ρητορική.  

Αδειάζουν την Κεραμέως και οι εμπειρογνώμονες

  

Η υπουργός Παιδείας έγραψε στα παλιά της τα παπούτσια τις εισηγήσεις των επιστημόνων που θεωρούν εκ των ων ουκ άνευ την τήρηση των αποστάσεων ασφαλείας και άνοιξε τα σχολεία με 25 μαθητές και άνω. ● Τα αιτήματα των καταλήψεων συνάδουν απολύτως με τις εισηγήσεις της επιτροπής του ΕΟΔΥ.

Τα αιτήματα των μαθητικών καταλήψεων -που λοιδορήθηκαν, χτυπήθηκαν, δαιμονοποιήθηκαν από την κυβέρνηση, η οποία έφτασε σε ακραίους, αντιπαιδαγωγικούς, διχαστικούς εκβιασμούς, γράφοντας στα παλιά της τα παπούτσια ακόμα και το Σύνταγμα και τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε.- δεν είναι τίποτα περισσότερο από τις εισηγήσεις της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων του υπουργείου Υγείας. Πού τις έγραψε η κυβέρνηση;

 

«Κανένα μέτρο δεν μετράει λιγότερο: τήρηση των αποστάσεων, σωστή χρήση μάσκας, υγιεινή των χεριών και του αναπνευστικού», επαναλαμβάνουν σε κάθε ευκαιρία τα μέλη του ανώτατου επιστημονικού οργάνου της χώρας για την επιτήρηση της πανδημίας. Οι επιστήμονες όμως δεν έχουν μιλήσει μόνο.

 

Εχουν αποτυπώσει καθαρά και ξάστερα τη θέση τους στις οδηγίες που συνέταξαν στη διάρκεια του καλοκαιριού για το ασφαλές άνοιγμα των σχολείων, οι οποίες βρίσκονται σε κοινή θέα, αναρτημένες με ημερομηνία 31 Αυγούστου στον ιστότοπο του Εθνικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ). Οι οδηγίες για τα σχολεία όλων των βαθμίδων έχουν κοινό πρόλογο στον οποίο ξεκαθαρίζεται ότι «η ασφαλής λειτουργία των σχολείων βασίζεται στη συστηματική εφαρμογή πολλαπλών μέτρων προφύλαξης που λειτουργούν ως σύνολο».

 

Πρώτο μέτρο, η «προσπάθεια για τήρηση αποστάσεων μεταξύ μαθητών και μαθητών εκπαιδευτικών». Ακολουθεί η «συχνή και ορθή εφαρμογή υγιεινής των χεριών (πλύσιμο με σαπούνι και νερό ή/και εφαρμογή αντισηπτικού χεριών)» και η «σωστή χρήση κατάλληλης προστατευτικής μάσκας (υφασμάτινης ή απλής χειρουργικής) τόσο από εκπαιδευτικούς όσο και από μαθητές, με μέριμνα για τη σχετική εκπαίδευση».

 

Λίγο παρακάτω, στον πρόλογο, αναλύονται τα μέτρα, με πρώτο το μέτρο της απόστασης. Γράφουν οι επιστήμονες: «Τήρηση της μέγιστης δυνατής απόστασης μεταξύ των θέσεων των μαθητών στην τάξη σύμφωνα με τις εκάστοτε χωροταξικές δυνατότητες. [...] θα πρέπει να καταβάλλεται κάθε δυνατή προσπάθεια για την αξιοποίηση των διαθέσιμων χώρων, ώστε να τηρείται η μέγιστη απόσταση - μεταξύ των θρανίων των μαθητών».

 

Οι γενικές αρχές

Το κάνουν ακόμα πιο λιανά: «Είναι σημαντικό να ορίζονται και να συμφωνούνται σε τοπικό επίπεδο οι ακριβείς τρόποι εφαρμογής των γενικών αρχών των μέτρων προφύλαξης στα σχολεία, με πρωτοβουλία και επινοητικότητα τόσο σε σχέση με την όλη οργάνωση της σχολικής ζωής όσο και σε σχέση με την αξιοποίηση χώρων και άλλων πόρων που ενδεχομένως διατίθενται στην κάθε σχολική και ευρύτερη κοινότητα».

 

«Πόσο πιο ξεκάθαρα;» διερωτώνται οι επιστήμονες, μιλώντας στην «Εφ.Συν.», και σημειώνουν ότι η διεθνής βιβλιογραφία συστήνει ακόμα και τη χρήση ναών λατρείας, που είναι κατά κανόνα ευρύχωροι, για την εκπαίδευση εν μέσω πανδημίας.

 

Το υπουργείο Παιδείας ωστόσο έχει άλλη γνώμη. Με μότο το «μάσκες, μάσκες, μάσκες» αποκρύπτει το μέτρο της τήρησης των αποστάσεων και στον λόγο και στις επίσημες εγκυκλίους για το «ασφαλές» άνοιγμα των σχολείων. «Είναι επιλογή να μη γίνει προσπάθεια για το μέτρο της απόστασης από την επίσημη Πολιτεία» ξεκαθαρίζουν οι επιστήμονες.

 

Επιλογή που αποτυπώνεται και με τον νόμο 4692 «Αναβάθμιση του Σχολείου και άλλες διατάξεις» που ψηφίστηκε μέσα στο καλοκαίρι (12/6/2020) και προβλέπει την αύξηση των μαθητών ανά τάξη - από 22 σε 25 για προνήπια, νήπια και δημοτικά και απεριόριστα (;) με απόφαση της υπουργού για τα Γυμνάσια και τα Λύκεια.

 

Η Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων του υπουργείου Υγείας, βέβαια, την οποία οι κυβερνώντες λένε ότι ακούν ευλαβικά, δεν ρωτήθηκε ποτέ γι’ αυτό. «Οι μαθητές διαμαρτύρονται για τη μη εφαρμογή των μέτρων. Η υπουργός Παιδείας ρίχνει γροθιά στο μαχαίρι επιχειρώντας να επιφέρει τον διχασμό ανάμεσα σε μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς και ταυτόχρονα παρουσιάζει το σχολείο, την εκπαίδευση, ως τιμωρία», καταδεικνύουν οι επιστήμονες.   

Ντάνι Βέργου 

Με προσφυγή στη Δικαιοσύνη απειλεί ο Πέτσας την εφημερίδα «Δημοκρατία»

 

Έντονη είναι η αντίδραση του κυβερνητικού εκπροσώπου Στέλιου Πέτσα για πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της εφημερίδας «Δημοκρατία».

 

Ο κ. Πέτσας αναφερόμενος στο αυριανό πρωτοσέλιδο (Κυριακή, 4 Οκτωβρίου), μιλά για «συκοφαντικό» περιεχόμενο και απειλεί ότι θα κινηθεί «εξωδίκως και δικαστικώς» για το εν λόγω δημοσίευμα.

 

Σημειώνεται ότι το πρωτοσέλιδο έχει τίτλο «ΣΚΑΝΔΑΛΟ στη αυλή του Πέτσα» και αναφέρει πως «Καταγγέλλουν τον πεθερό του υπουργού για φάμπρικα με επιδοτήσεις».

 

 

Στο δημοσίευμα προστίθεται ότι «Μοίρασαν δάσος 54.000 στρεμμάτων για να εισπράξουν ενισχύσεις εκατομμυρίων από την Ε.Ε. Με χαλκευμένα παραστατικά και χωρίς κανένα ζώο λεηλατούσαν χρήμα που αναλογούσε σε κτηνοτρόφους».

 

Από την πλευρά του, ο κ. Πέτσας, σε δήλωσή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, αναφέρει πως «Κάποιοι επιχειρούν να επιρρίψουν ευθύνες, σε έναν άνθρωπο που τιμά με τον καθημερινό του αγώνα την τοπική αυτοδιοίκηση, με μοναδικό του "μειονέκτημα" το γεγονός ότι τυγχάνει συγγενής μου».

 

Συνεχίζοντας στο ίδιο ύφος, υποστηρίζει πως «Είναι θλιβερό και ανήθικο το γεγονός ότι η "Κυριακάτικη Δημοκρατία" επικαλούμενη ανώνυμες καταγγελίες σε βάρος συγγενούς μου επιχειρεί να δημιουργήσει παντελώς αβάσιμες εντυπώσεις σε βάρος μου. Και μάλιστα το κάνει ενώ γνωρίζει ότι η υπόθεση έχει ήδη πάρει τον δρόμο της Δικαιοσύνης και έχουν ήδη γίνει οι απαραίτητες ενέργειες ενώπιον του Εισαγγελέως Πρωτοδικών Λαμίας, προκειμένου να αποκαλυφθεί η ταυτότητα όσων έχουν προβεί σε ενδεχόμενα παράνομες πράξεις».

 

Καταλήγοντας ο κυβερνητικός εκπρόσωπος αναφέρει ότι «Τους ενημερώνω ότι θα κινηθώ εξωδίκως και δικαστικώς για το δημοσίευμα αυτό της εφημερίδας και το συκοφαντικό του περιεχόμενο».  

πηγή

Σταματήστε την υποκρισία και καταργήστε αμέσως τον άθλιο Κανονισμό…

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Ναι, είναι άθλια η απόφαση του Προέδρου της Βουλής Κωνσταντίνου Τασούλα να δεχτεί να διορίσει την χρυσαυγίτισσα, σύζυγο του αρχιχρυσαυγίτη. Μπορεί ο διορισμός να είναι νόμιμος, αλλά ο κ. Τασούλας γνωρίζει πολύ καλά τα περί νομίμου και ηθικού.

 

 

Ναι, είναι σωστή η παρέμβαση του πρωθυπουργού, ο οποίος ζήτησε να παγώσει ο διορισμός. Αλλά αλίμονο για τον κορυφαίο θεσμό μιας δημοκρατικής χώρας, το Κοινοβουλιο, που χρειάζεται να παρεμβαίνει ο επικεφαλής της εκτελεστικής εξουσίας για να μην οδηγείται στον τέλειο εξευτελισμό.

 

Όμως, δυστυχώς, ο διορισμός της Ζαρούλια-Μιχαλολιάκου δεν είναι, δήθεν, κεραυνός εν αιθρία. Είναι η αθλιότερη πράξη σε μια αλυσίδα (ανάλογων) αθλίων πράξεων, που προηγήθηκαν. Και αυτές οι πράξεις έγιναν με τη σύμπραξη αξιωματούχων του Κοινοβουλίου και των τριών κομμάτων που έχουν κυβερνήσει μέχρι σήμερα(ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ).

 

Από την κόρη του Πολύδωρα (ΝΔ), την συγγενή του Πετσάλνικου (ΠΑΣΟΚ) και την κόρη της Χριστοδουλοπούλου(ΣΥΡΙΖΑ)-τα παραδείγματα είναι απλώς ενδεικτικά, υπάρχουν και πολλά άλλα- φτάσαμε και στη γυναίκα του Μιχαλολιάκου. Όταν οι άλλοι στο παρελθόν κατέβαιναν τα σκαλιά της άθλιας σκάλας, κάποια στιγμή θα ερχόταν και ο πάτος. Και ήρθε σήμερα.

 

Να με συγχωρούν τα κόμματα εξουσίας, αλλά οι σημερινές οιμωγές τους είναι υποκριτικές. Μπορεί ο Τασούλας να διέπραξε μεγάλο ολίσθημα, αλλά και οι προηγούμενοι διορισμοί υιών, θυγατέρων, ανιψιών και λοιπών συγγενών ολισθήματα ήταν. Και το χειρότερο όλων είναι ότι, παρά την κατακραυγή που είχαν ξεσηκώσει οι προγενέστερες υποθέσεις σκανδαλωδών διορισμών, στην πορεία «ξεχάστηκαν». Και δεν βρέθηκε ένας Πρόεδρος Βουλής ή μια ομάδα βουλευτών ή ένας πρωθυπουργός να καταργήσει αυτόν τον Κανονισμό. Γιατί βολεύονταν, αφού διόριζαν στη ζούλα.

 

Επαναλαμβάνω: έστω τώρα να αφήσουν την υποκρισία και να καταργήσουν αμέσως την άθλια διάταξη. Τα παιδιά και οι λοιποί συγγενείς των αρχηγών, των προέδρων και των λοιπών της Βουλής δεν είναι οι πιο αδικημένοι Ελληνες. Δεν αρκεί η παρέμβαση του Κυριάκου Μητσοτάκη για το διορισμό της χρυσαυγίτισσας. Πρέπει όλοι να συμφωνήσουν να μπει ένα τέλος σ’ αυτήν την άθλια πρακτική. Σήμερα κιόλας.

 

Διαφορετικά κατατάσσονται σε αυτούς τους υποκριτές και διπρόσωπους που περιγράφει ο αρχαίος φιλόσοφος Δημόκριτος: «Πολλοί δρώντες τα αίσχιστα λόγους τους αρίστους ασκέουσι».

«Πριν από ένα αγχώδες τέλος»

 

γράφει ο ΑντώνηςΑνδρουλιδάκης   

 

Καθώς το άγχος δεν είναι τίποτα περισσότερο παρά ένα συναίσθημα από το μέλλον ή μάλλον ένα συναίσθημα που προβλέπει το δυσοίωνο μέλλον, αντιλαμβάνεται κανείς τι περίπου συμβαίνει στον ανθρώπινο ψυχισμό, όταν το δυσοίωνο αυτό μέλλον επιβεβαιώνεται καθημερινά στο παρόν. Πρόκειται για μια «δικαίωση» του άγχους. Κάτι σαν να λέμε, δικαίως αγχωθήκαμε.

 

Με τον τρόπο αυτό, καθώς το άγχος και η εύλογη ανησυχία -για μια πιθανή απειλή- δικαιώνονται, ο άνθρωπος δεν έχει άλλη οδό διαφυγής παρά την δυσλειτουργική αποφυγή, την απόσυρση ή την διαφυγή σε λογής «καταφύγια». Η ιδιώτευση, η επιμελημένη και «φρόνιμη σύνεση» της αυτολογοκριμένης σιωπής ή η πρόσδεση σε διανοητικοποιημένες ιδεοληπτικές καταφυγές είναι η πολιτική έκφραση αυτής της ψυχολογικής πραγματικότητας. Μπορείς να «ποστάρεις», για παράδειγμα, δεκάδες φωτογραφίες με μαγευτικές παραλίες στα κοινωνικά δίκτυα, μπορείς να «εξαφανίζεσαι από προσώπου γης» και να «χάνεσαι ρε σύντροφε», μπορείς να κάνεις και καμιά επαναστατική γυμναστική, καταγγέλλοντας ό,τι μοιάζει να αντιβαίνει την ιδεολογική σου περιχαράκωση ή έστω να ανακουφίζεσαι προσωρινά, αλλά, νομίζω, όλο και πιο πολύ, μπορούμε τώρα να καταλάβουμε -και να το ομολογήσουμε- ότι όλα αυτά δεν είναι τίποτα περισσότερο από την βαθιά ανάγκη μας να διαφύγουμε του υπαρξιακού μας άγχους, που μοιάζει να δικαιώνεται όλο και πιο πολύ.

 

Ωστόσο, υπάρχουν και γνωστικές αντιδράσεις καθώς γίνεται όλο και πιο εμφανής η αρνητική μας αυτο-αξιολόγηση. Σχεδόν δεν υπάρχει συζήτηση που να μην ξεκινά ή να μην τελειώνει με ένα «δεν είναι χώρα αυτή», «δεν είμαστε λαός εμείς», «αυτά μόνο εδώ» και λοιπά, για να μην αναφέρουμε τα πιο πρόσφατα «γίδια», «πρόβατα» και άλλα υποτιμητικά αμνοερίφια. Και, βέβαια, αυτή η συνεχής αρνητική αυτο-αξιολόγηση της συλλογικότητας μας δεν μπορεί παρά να πυροδοτεί παραπέρα άγχος και ανησυχία, καθώς τα προβλεπόμενα γεγονότα ορίζονται πλέον όλο και πιο πολύ απειλητικά και επικίνδυνα, ενώ εμείς ανεπαρκείς να τα αντιμετωπίσουμε.

 

Βλέπεις, δεν έφτανε η δεκαετής μνημονιακή λεηλασία, δεν έφτανε η πανδημία και οι οδυνηρές της πολυεπίπεδες συνέπειες, ήρθε και το τουρκικό κερασάκι στην μεταπολιτευτική τούρτα που το πολιτικό σύστημα πέταξε στα μούτρα του Λαού μας.

 

Και κάπως έτσι ένας ολόκληρος λαός πλημμυρισμένος με αγχώδη συναισθήματα και με την χειρότερη δυνατή εικόνα για την ίδια του την ύπαρξη, δεν μπορεί παρά να τροφοδοτεί έτι περαιτέρω τον συλλογικό ψυχισμό με άγχος, ανησυχία και αβεβαιότητα σ’ ένα αλληλοτροφοδοτούμενο φαύλο κύκλο. Μια ολόκληρη κοινωνία παγιδευμένη σε μια γενικευμένη αγχώδη διαταραχή, ανησυχεί για τα μελλοντικά γεγονότα, προβληματίζεται για την επάρκεια της να τα αντιμετωπίσει και καταλήγει, ως εκ τούτου, σε μια διαρκή και ακόρεστη ανάγκη για να επιβεβαιώσει την ανεπάρκεια της!

 

Σαν τα σκυλιά στα πειράματα των εξαρτημένων ανακλαστικών του Παβλόφ -που έτρεχαν τα σάλια τους στο άκουσμα ενός κουδουνιού που είχε ταυτιστεί με την ώρα του φαγητού, ακόμη και όταν η τροφή δεν εμφανίζονταν – ένας ολόκληρος λαός πλημμυρίζει με άγχος στο άκουσμα των τηλεοπτικών δελτίων ειδήσεων ή των hoaxnews του διαδικτύου και στέκει ανήμπορος και «παγωμένος» μπροστά στις πολλαπλές απειλές. Όπως ένα άτομο που είναι κλειδωμένο στο υπόγειο ενός ψυχοπαθή και υπομένει καθημερινά βασανιστήρια, έτσι και η συλλογική μας σιωπή-ανοχή μπορεί να εξηγηθεί μόνο από αυτήν την μαθημένη μας αγχώδη αναξιότητα. Αυτό, δηλαδή, που κάποιος μας εκπαίδευσε να νιώθουμε αγχωμένοι και ανάξιοι.

 

Πρόκειται για το μοντέλο που μελέτησαν –διερευνώντας το παιδικό άγχος- οι Vasey & Dadds το 2001 ως «εκλυτικό γεγονός» που προδιαθέτει, ελκύει και ενισχύει την ανάπτυξη του άγχους και συνίσταται σε μια «επίκτητη αντίδραση σε ένα επαναλαμβανόμενο τραυματικό γεγονός». Δηλαδή, το τραύμα των μνημονίων και η συνεχής έκθεση του λαού μας σ’ αυτό, αλλά και το τραύμα της πανδημίας σε συνδυασμό με το χρόνιο τραύμα του ’74 (ή μήπως του ’22;) προκάλεσε και συνεχίζει να προκαλεί μια επίκτητη αγχώδη αντίδραση, συνοδευόμενη από μια βαθιά αίσθηση αναξιότητας, ιδιαίτερα μετά την αποτυχία μιας ακόμη απόπειρας επούλωσης του 2015. Βεβαίως, πιθανόν προϋπήρξε μια μορφή προδιάθεσης, μια ιδιότυπη μορφή συλλογικής αναστολής, που «οικοδομήθηκε» στην μεταπολιτευτική περίοδο.

 

Με άλλα λόγια, το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα έκανε και κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να ενθαρρύνει τις συμπεριφορές αποφυγής, ενισχύοντας τα συναισθήματα αδυναμίας, φόβου και αναξιότητας του Λαού μας, εμποδίζοντας τον να αναπτυχθεί με έναν τρόπο που θα ήταν αναγκαίος για να ξεπεραστούν οι φόβοι και να κατακτηθούν οι απαραίτητες ικανότητες στα πεδία της παραγωγής, της δημιουργικότητας, της πολιτικής συμμετοχής και της αληθινής κοινωνίας. Και δυστυχώς πλατιά και προοδευτικά λαϊκά στρώματα λειτουργούν ανεπίγνωστα ως ιμάντες διάχυσης-κοινωνικής «μόλυνσης» αυτής της ιδιότυπης συλλογικής μας αναξιότητας. Γιατί, καθώς ορίζεις τους Άλλους ως «γίδια», ενώ προσδοκείς εσύ να γίνεσαι ο ώριμος καταγγέλλων, στο τέλος μάλλον καταλήγεις να γίνεσαι το σκυλί του αφεντικού, δηλαδή ο διεκπεραιωτής της κοινωνικής του μηχανικής. Μιας κοινωνικής μηχανικής που δεν έχει άλλο στόχο από την καθήλωση του Λαού σε μια θέση υποταγής, μέσω της ενίσχυσης του αισθήματος της συλλογικής του ανεπάρκειας.

 

Στο κρίσιμο ερώτημα πώς ανατρέπεται η κατάσταση αυτή, δεν έχει παρά να στραφεί κανείς στην αποδόμηση των παραγόντων εκείνων που λειτουργούν αλληλεπιδραστικά σωρεύοντας άγχος, αναξιότητα και εκ νέου, ως εκ τούτου, άγχος και αναξιότητα. Χρειαζόμαστε, δηλαδή, την άρση των συμπεριφορών αποφυγής, την άρνηση των καταφυγίων και των διαφυγών μας, τον περιορισμό των γνωστικών προκαταλήψεων απέναντι σε κάθε είδους απειλή και την οριστική διακοπή της συνεχούς έκθεσης μας τόσο στο μνημονιακό τραύμα όσο και στα νεότερα που επισωρεύονται αθροιστικά.

 

Χρειαζόμαστε με άλλα λόγια, την ενθάρρυνση μιας γνήσιας πολιτικής συμμετοχής, την πραγματική επαφή με τις πραγματικές απειλές και την αποσαφήνιση της αντικειμενικής σοβαρότητας κάθε μιας, αλλά και την απαλλαγή από τις τραυματικές συνεπαγωγές τους. Χρειαζόμαστε επίσης την άμεση διακοπή της αρνητικής αυτοαξιολόγησης-επίκρισης-ενοχοποίησης του Λαού μας και του μανιώδους εντοπισμού των «λίγων» μας. Η αποδόμηση αυτών των παραγόντων μπορεί να οδηγήσει στον ραγδαίο περιορισμό του συλλογικού άγχους και της αρνητικής αυτο-εικόνας του ελληνικού συλλογικού. Και αυτό ίσως είναι ένα σοβαρό πολιτικο-κοινωνικό πρόταγμα.

 

Σε αντίθετη περίπτωση, το καθοδικό αγχώδες σπιράλ που άνοιξε η μεταπολίτευση θα συναντηθεί βίαια με την εξάλειψη της ελληνικής ιδιαιτερότητας, αν υπήρξε ποτέ τέτοια. Έτσι κι αλλιώς, μάλλον είναι προτιμότερη μια κάποια αγχώδης αρχή, παρά ένα δίχως τέλος άγχος, που κάποια στιγμή τελειώνει τελεσίδικα…    

Υπουργικά μονοβούλια

 

γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

 

 

Ανήκει κι αυτό στις σταθερές του πολιτικού βίου εν Ελλάδι: μια στο τόσο πληροφορούμαστε από μελοδραματικές τηλεοπτικές φωνές και πηχυαίους τίτλους ότι «ο πρωθυπουργός κατσάδιασε τους υφισταμένους του στη διάρκεια του υπουργικού συμβουλίου». Εκτός από το παιδονομικού χαρακτήρα «κατσάδιασμα», οι τιτλοδότες έχουν και δύο άλλα κλισέ στη διάθεσή τους. Αν εκκλησιάζονται συχνά, ή τέλος πάντων είναι της παράδοσης, θα προτιμήσουν τον τίτλο «τους τα ’ψαλε». Αν είναι σπόρτσμεν, θα γράψουν για «τα γκάζια του πρωθυπουργού».

 

Προχθές λοιπόν είχαμε «τα γκάζια / το κατσάδιασμα / το ψάλσιμο» του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη. Πώς το πληροφορήθηκε το κοινό; Ως συνήθως. Οχι δηλαδή από τους «δαιμόνιους ρεπόρτερ» των θρύλων. Αλλά από καλά ζυγισμένες διαρροές, που στόχο έχουν να υπηρετήσουν το κυριότερο καθήκον κάθε κυβέρνησης, ιδίως δε μιας επιτελαρχούμενης κυβέρνησης, όπως η τωρινή: την προστασία του ηγέτη της, βρέξει χιονίσει. Αυτός δεν λαθεύει. Και δεν φταίει.

 

Πρωταρχική και διαρκής η μέριμνα αυτή, μας θυμίζει ένα ερώτημα που έχει παλιώσει προ πολλού: Πρόκειται όντως για υπουργικό συμβούλιο ή απλώς για πρωθυπουργικό μονοβούλιο; Τα παλαιωμένα ερωτήματα, δυστυχώς, δεν έχουν την καλή μοίρα των παλαιωμένων κρασιών: δεν αυξάνουν την ποιότητα, και κυρίως την αξία τους, αλλά ξεθυμαίνουν και παύουν να μας απασχολούν ιδιαίτερα. Εχουμε άλλωστε συνηθίσει σε «χαρισματικούς» όλων των εκδοχών και των χρωματισμών, που χρησιμοποιούν υποτιμητικά τους υφισταμένους τους, περίπου σαν μηχανές ηχογράφησης εντολών. Χωρίς δυνατότητα ανάδρασης.

 

Ούτε δύο γεμάτους μήνες μετά τον επιδερμικό «διορθωτικό» ανασχηματισμό, που φαίνεται πως έγινε μόνο και μόνο για να διατηρηθούν στον θώκο τους κραυγαλέα αποτυχημένοι κυβερνητικοί, ο κ. Μητσοτάκης βρέθηκε μοιραία στην ανάγκη να πει στους υπουργούς του να μη μαλώνουν μεταξύ τους, να μη νοιάζονται πρωτίστως (ή αποκλειστικά) για την εκλογική τους περιφέρεια, αλλά να πονούν για την παράταξη (για την πατρίδα θα είπε, πρόκειται φυσικά περί συνωνύμων), κι όσα άλλα συνηθίζουν να λένε οι δάσκαλοι στα πρωτάκια, μετά τον αγιασμό.

 

Με τον κυβερνητικό αγιασμό όμως, ενάμιση χρόνο πριν, μάθαμε ότι χάρη στο «επιτελικό κράτος» δεν θα υπάρχουν αρρυθμίες, φατριασμοί, χαλαρότητα, αυτοπροβολή κ.λπ. Κυρίως μάθαμε ότι όλα, από την ΕΡΤ έως την ΚΥΠ, θα περνούν από τα χέρια του πρωθυπουργού. Κατσαδιάζοντας τώρα τους υπουργούς του, ο κ. Μητσοτάκης κατσαδιάζει τα χέρια του. Ας τα υποθέσουμε ευήκοα.   

Κορωνοϊός, πολιτικές επιλογές και ατομική ευθύνη

 

γράφει ο Δημήτρης Μηλάκας

 

Μέχρι να βρεθεί το φάρμακο και το εμβόλιο η διαχείριση της πανδημίας έχει να κάνει με τις πολιτικές επιλογές και μόνο. Το τι επέλεξε, δηλαδή, ή το τι απέφυγε να πράξει μια κυβέρνηση διαμορφώνουν την κατάσταση, όπως αυτή αποτυπώνεται στα στατιστικά στοιχεία.

 

Σε ό,τι αφορά την ελληνική κυβέρνηση, η τρέχουσα κατάσταση η οποία έχει διαμορφωθεί από τις πολιτικές της επιλογές είναι ξεκάθαρη:

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΟΔΥ μέχρι τις 26 Σεπτεμβρίου 122 άνθρωποι πέθαναν από Covid-19. Μέσα σ' αυτές τις 26 ημέρες καταγράφηκαν 7.597 κρούσματα, τα μισά εκ των οποίων εντοπίστηκαν στην Αττική.

Έχοντας υπόψιν ότι από την αρχή της πανδημίας έχουν καταγραφεί συνολικά 388 θάνατοι, συνάγεται ότι το 1/3 των θανάτων έχει καταγραφεί μέσα στον Σεπτέμβριο. Τέλος, σε ό,τι αφορά τον αριθμό των διασωληνωμένων από την αρχή της επέλασης της νόσου σε ΜΕΘ, έχουν νοσηλευτεί 487 ασθενείς, οι 470 από τους οποίους χρειάστηκαν διασωλήνωση.

Τα εν λόγω στοιχεία, τα οποία περιγράφουν την κατάσταση στη χώρα, διαμορφώθηκαν κατά κύριο λόγο από τις πολιτικές επιλογές και αποφάσεις της κυβέρνησης.

Η κυβέρνηση αποφάσισε:

1. Πότε ξεκίνησε και πότε τερματίστηκε η γενική καραντίνα.

2. Πότε άνοιξε η χώρα για τον τουρισμό.

3. Με ποιους όρους έγινε αυτό το άνοιγμα.

4. Πότε και με ποιους όρους άνοιξαν τα σχολεία.

5. Με ποιους κανόνες πηγαίνουν και έρχονται οι άνθρωποι στη δουλειά τους.

6. Μέχρι τι ώρα και με ποιους όρους είναι ανοιχτά τα καταστήματα εστίασης κ.λπ.

Το επιδημιολογικό αποτέλεσμα όλων αυτών των αποφάσεων αποτυπώνεται στα στατιστικά του ΕΟΔΥ τα οποία, όπως είδαμε, δεν είναι διόλου ενθαρρυντικά για τον μήνα Σεπτέμβρη, γεγονός που πολλαπλασιάζει τις ανησυχίες γι' αυτό που έρχεται τον χειμώνα.

 

Αφήνοντας κατά μέρος τα περί «ατομικής ευθύνης», η οποία πράγματι υπάρχει αλλά δεν είναι αυτή που δρα καταλυτικά για τη διαμόρφωση της επιδημιολογικής κατάστασης, η κυβέρνηση, αντί να επιχειρεί να μεταφέρει τις ευθύνες της στα άτομα, οφείλει:

• Να εξασφαλίσει υγειονομικά ασφαλείς συνθήκες μετακίνησης του κόσμου (δρομολόγια, λεωφορεία κ.λπ.).

• Να εξασφαλίσει ασφαλές περιβάλλον για τους μαθητές (επαρκή αριθμό αιθουσών για ολιγομελή τμήματα).

• Ενίσχυση του έμψυχου δυναμικού και των υποδομών του συστήματος Υγείας.

Μετά, και αφού σ' αυτούς τουλάχιστον τους τομείς η κυβέρνηση έχει εκπληρώσει στο ακέραιο τις υποχρεώσεις της, μπορεί να ασχοληθεί με το κατά πόσο ο καθένας είναι συνεπής με την (ατομική του) ευθύνη.

  

Κυβέρνηση εναντίον μαθητών: Επιδιώκει «σπάσιμο» καταλήψεων με τηλε-μαθήματα και ψάχνει ρουφιάνους.!

 ΟΛΜΕ: «Δεν θα γίνουμε ο βούρδουλας και το μακρύ χέρι της κυβέρνησης ενάντια στους αγωνιζόμενους μαθητές!»

 

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη στρέφεται πλέον ανοιχτά ενάντια στους μαθητές που κινητοποιούνται για την αντιμετώπιση της πανδημίας στα σχολεία (μείωση του αριθμού μαθητών ανά τάξη, προσλήψεις καθηγητών – να καλυφθούν όλα τα κενά, επαρκές προσωπικό καθαριότητας, λύση των προβλημάτων υλικοτεχνικής υποδομής κ.α).

 

Η υπουργός Παιδείας, Νίκη Κεραμέως, μιλώντας στο Mega περιέγραψε το εκβιαστικό και εκδικητικό πλαίσιο κατά των μαθητών που συμμετέχουν στις καταλήψεις. Ανέφερε ότι οι μαθητές που συμμετέχουν στην κατάληψη «δεν μπορούν να μπουν στην τηλεκπαίδευση».

 

Το υπουργείο Παιδείας στην πράξη προσπαθεί να «σπάσει» τον αγώνα των μαθητών, προχωρώντας σε τηλε-μαθήματα σε σχολεία που έχουν καταλήψεις. Όσον αφορά, βέβαια, και την ίδια της διαδικασία τη τηλε-εκπαίδευσης η κυβέρνηση δεν έχει καν εξασφαλίσει τον απαραίτητο υλικοτεχνικό εξοπλισμό, αλλά τη χρησιμοποιεί για να εκβιάσει τους μαθητές.

 

Παράλληλα, η κυβέρνηση με απόφαση της (δείτε την ολόκληρη παρακάτω) θέλει να δώσει ρόλο ρουφιάνου (!) σε εκπαιδευτικούς οι οποίοι καλούνται να καταγράφουν ποιοι συμμετέχουν στην κατάληψη, ώστε να αποκλείονται από τα τηλε-μαθήματα.

 

Ολόκληρη η απαράδεκτη απόφαση της υπουργού Παιδείας Νίκης Κεραμέως και της υφυπουργού Σοφίας  Ζαχαράκη:

 

«1. Σε περίπτωση έκτακτου ή απρόβλεπτου γεγονότος, το οποίο καθιστά αδύνατη ή ιδιαιτέρως δυσχερή τη διεξαγωγή της εκπαιδευτικής διαδικασίας σε τμήμα ή σε ολόκληρη σχολική μονάδα, τα σχολεία υποχρεούνται να παρέχουν σύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση, υποχρεωτική τόσο για τους εκπαιδευτικούς όσο και για τους μαθητές.

 

2. Μαθητές που παρεμποδίζουν τη διεξαγωγή της εκπαιδευτικής  διαδικασίας, δεν επιτρέπεται να συμμετέχουν στη σύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση και λαμβάνουν απουσίες για όσες διδακτικές ώρες προβλέπει το ωρολόγιο πρόγραμμα της ημέρας.

 

3. Η απουσία μαθητή από κάθε διδακτική ώρα σύγχρονης εξ αποστάσεως εκπαίδευσης καταγράφεται από τον εκπαιδευτικό, προσμετράται στο γενικό σύνολο των απουσιών και λαμβάνεται υπόψη για τον χαρακτηρισμό της φοίτησης.

 

4. Κάθε εκπαιδευτικός υποχρεούται να καταγράφει με κάθε πρόσφορο τρόπο τους τίτλους της ενότητας που δίδαξε καθημερινά».

 

ΟΛΜΕ: Καμία εξ αποστάσεως εκπαίδευση σε σχολεία υπό κατάληψη – Στάσεις εργασίας

 

«Δεν θα περάσει η άθλια κυβερνητική επιχείρηση επιβολής «εξ αποστάσεως εκπαίδευσης» σε υπό κατάληψη σχολεία. Δεν θα γίνουμε ο βούρδουλας και το μακρύ χέρι της κυβέρνησης ενάντια στους αγωνιζόμενους μαθητές», αναφέρει σε ανακοίνωση της η ΟΛΜΕ και σημειώνει:

 

«Η ηγεσία του ΥΠΑΙΘ προχώρησε σε μια άνευ προηγουμένου κίνηση, μνημείο αυταρχισμού και αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς. Απέναντι στις κινητοποιήσεις των μαθητών που διεκδικούν τα δίκαια αιτήματα για την ομαλή και ασφαλή λειτουργία των σχολείων εξαπολύει ένα νέο κύμα τρομοκράτησης, εκβιασμού και καταστολής. Κι αν τις προηγούμενες φορές ενεργοποίησε τις αστυνομικές δυνάμεις, τους εισαγγελείς και “αγανακτισμένους γονείς” για να εκφοβίσουν τους μαθητές, τώρα επιχειρεί να μετατρέψει τους εκπαιδευτικούς και τους Συλλόγους Διδασκόντων σε ένα ιδιότυπο μηχανισμό “lock-out”, σε όργανα καταστολής των μαθητών.

 

Οι χθεσινές δηλώσεις της υπουργού Παιδείας κα Κεραμέως ότι «…από αύριο, στις σχολικές μονάδες που τελούν υπό κατάληψη ξεκινά υποχρεωτική για όλους σύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση…», απειλώντας μάλιστα με απουσίες όσους μαθητές δε συμμετέχουν, μόνο ντροπή και θυμό προκαλούν.

 

Στην ΥΑ 131451/ΓΔ4 αναφέρεται ότι θα παίρνουν απουσίες όσοι μαθητές δε συμμετέχουν στην τηλεκπαίδευση. Αδιαφορεί για άλλη μία φορά το ΥΠΑΙΘ για τα παιδιά που δε διαθέτουν τον απαραίτητο εξοπλισμό (30% βρίσκεται κάτω από τα όρια της φτώχειας, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ) και όχι μόνο δεν τους τον παρείχε παρά τις ψευδείς εξαγγελίες αλλά τους τιμωρεί για τη φτώχεια τους με απουσίες.

 

Ταυτόχρονα, προβλέπεται, όλως παρανόμως, ο αποκλεισμός από την τηλεκπαίδευση και άρα υποχρεωτική απουσία όσων μαθητών συνεχίσουν να αγωνίζονται. Προσπαθεί να μετατρέψει τους εκπαιδευτικούς σε καταδότες των μαθητών τους. Είναι αυτονόητο ότι κανείς/καμία εκπαιδευτικός δεν πρόκειται να παίξει ένα τέτοιο ρόλο.

 

Οι εκπαιδευτικοί το προηγούμενο διάστημα στάθηκαν δίπλα στους μαθητές τους  κάνοντας εξ αποστάσεως εκπαίδευση με αποκλειστικά δικά τους μέσα, αφού το ΥΠΑΙΘ δεν παρείχε κανένα εξοπλισμό. Κανείς/καμία εκπαιδευτικός δεν είναι υποχρεωμένος ούτε να διαθέτει τέτοιο εξοπλισμό, ούτε να χρησιμοποιεί δικά του μέσα.

 

Η κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας αντί να λύσουν τα πραγματικά προβλήματα των σχολείων, αντί να ικανοποιήσουν τα δίκαια αιτήματα εκπαιδευτικών, γονιών και μαθητών επιλέγουν τον απαράδεκτο δρόμο των απειλών, των εκφοβισμών και της τρομοκρατίας.

 

Η άθλια επιχείρηση επιβολής εξ αποστάσεως εκπαίδευσης σε σχολεία που τελούν υπό κατάληψη δε θα περάσει. Κανένα συνάδελφος να μην υλοποιήσει τις αντιδημοκρατικές εντολές του Υπουργείου Παιδείας.

 

Είναι απαράδεκτος ο εκβιασμός σε συναδέλφους να κάνουν μαθήματα σε κλειστά σχολεία. Να αποκλείονται και να τιμωρούνται μαθητές επειδή αγωνίζονται.

 

Η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας απέχει χιλιόμετρα από την εκπαιδευτική πραγματικότητα αν νομίζει ότι η εξ αποστάσεως εκπαίδευση είναι το «φάρμακο για κάθε ασθένεια».

 

Για όλες τις παραπάνω ανήκουστες και αντιδημοκρατικές ενέργειες του ΥΠΑΙΘ το ΔΣ της ΟΛΜΕ αποφάσισε να:

 

Προκηρύξει, για τους συναδέλφους που τα σχολεία τους τελούν υπό κατάληψη, 3ωρη στάση εργασίας 8-11πμ για την Παρασκευή και τη Δευτέρα και να καλέσει τις ΕΛΜΕ να προκηρύξουν άμεσα συμπληρωματικές στάσεις 11-2μμ για τις ίδιες μέρες για τα ημερήσια σχολεία και αντίστοιχα στάσεις εργασίας για την πρώτη βάρδια των εσπερινών σχολείων, με τις ΕΛΜΕ να καλύπτουν τη δεύτερη βάρδια.

και

 

Να ζητήσει από την ΑΔΕΔΥ να προκηρύξει άμεσα απεργία-αποχή από την ΥΑ 131451/ΓΔ4 και κάθε διαδικασία τηλεκπαίδευσης στα υπό κατάληψη σχολεία.

Καλούμε όλους τους συναδέλφους να πάρουν θέση δίπλα στους αγωνιζόμενους μαθητές μας!

 

 Εδώ και τώρα το Υπουργείο Παιδείας ν’ αφήσει τις αντιδημοκρατικές πρακτικές, που θυμίζουν άλλες εποχές και να ικανοποιήσει τα αιτήματα μαθητών, γονιών και εκπαιδευτικών. Καμία εξ αποστάσεως εκπαίδευση σε σχολεία υπό κατάληψη!» 

πηγή

 

Aκόμη πιο λίγα τα αναδρομικά στους συνταξιούχους του Δημοσίου

 

  

Οι πρώην δημόσιοι υπάλληλοι θα λάβουν αναδρομικά μόνο για περικοπές που είχαν επιβληθεί με τον Νόμο 4093/2012. Επίσης, παραιτούνται των αξιώσεών τους για κύριες και επικουρικές συντάξεις, για επιδόματα αδείας και δώρα.

Tιμωριτική για τους συνταξιούχους του Δημοσίου η απόφαση της κυβέρνησης να καταβάλει ακόμη λιγότερα αναδρομικά κι από αυτά που θα καταβληθούν σε τμήμα των συνταξιούχων του ιδιωτικού τομέα.

 

Σύμφωνα με την τροπολογία του υπουργείου Εργασίας που κατατέθηκε το βράδυ της Παρασκευής σε νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών –και με το αιτιολογικό  προηγούμενης απόφασης του Ελεγκτικού Συνεδρίου–, οι συνταξιούχοι, πρώην δημόσιοι υπάλληλοι, θα λάβουν αναδρομικά μόνο για περικοπές που είχαν επιβληθεί με τον Νόμο 4093/2012 και όχι τις περικοπές του Ν 4051/2012.

 

Επίσης, σύμφωνα με την τροπολογία, οι συνταξιούχοι του Δημοσίου τομέα που θα πάρουν τα αναδρομικά του 11μηνου για το νόμο 4093/2012, παραιτούνται των αξιώσεών τους για κύριες και επικουρικές συντάξεις, για επιδόματα αδείας και δώρα.

 

Τμήμα των συνταξιούχων του ιδιωτικού τομέα θα λάβουν αναδρομικά 11μήνου στις κύριες συντάξεις και από τις δυο περικοπές, δηλαδή και από τον νόμο 4051 και από τον νόμο 4093, με το αιτιολογικό ότι οι συγκεκριμένες περικοπές κρίθηκαν αντισυνταγματικές από το Συμβούλιο της Επικρατείας με την απόφαση 1439/2020.

 

Ωστόσο, ανάλογη ερμηνεία δεν γίνεται επίσης για δώρα και επικουρικές, τις περικοπές των οποίων –παρά τις δικαστικές αποφάσεις– το Δημόσιο δεν θα καταβάλει σε κανένα συνταξιούχο, αναγκάζοντάς τους να προσφύγουν ξανά στη δικαιοσύνη.

 

Ιδού αναλυτικά η τροπολογία ΕΔΩ :  

Χριστίνα Κοψίνη