Παγωμένα ηλιοβασιλέματα του χειμώνα

 

γράφει η  Αρχοντία Κάτσουρα

 

Είχε σταματήσει να ξεκουραστεί. Η βόλτα το παγωμένο απόγευμα την είχε αναζωογονήσει, αλλά τώρα ήθελε να γυρίσει σπίτι. Είχε φτάσει πιο μακριά απ’ ό,τι συνήθως.

 

Μέρες τώρα, και λόγω καιρού, δεν είχε βγει και τώρα χρειαζόταν μια διέξοδο. Δουλειά, δουλειά, σπίτι, σπίτι, κι όλα αυτά μπερδεμένα μαζί. Το σαλόνι του σπιτιού ήταν λίγο από όλα και όλα: γραφείο, χώρος ανάπαυσης, «ψυχαγωγίας», τραπεζαρία για το μεσημεριανό και το βραδινό και τον πρωινό καφέ.

 

Βγήκε για να πάει στο φαρμακείο και δεν ήθελε να γυρίσει. Θα περπατούσε, έτσι για να φυσήξει αέρας στο πρόσωπό της. Αλλά είχε τόσο κρύο, τέτοια παγωνιά… Μπουφάν, κασκόλ, σκούφος, γάντια, και το κρύο ακόμα την τρυπούσε. Δεν πτοήθηκε. Θα έκανε μια βόλτα.

 

Περπάτησε μέσα από τους στενούς δρόμους και τα αμπαρωμένα σπίτια, όπου δεν περνούσε ψυχή. Ακόμη και οι σκύλοι στις αυλές που υπό άλλες συνθήκες θα υποδέχονταν τους περαστικούς με δήθεν απειλητικά γαβγίσματα, ίσα που ακούγονταν ή έριχναν σχεδόν αδιάφορα βλέμματα. «Αξίζει να κάνω τον κόπο ή όχι;» σαν να σκέφτονταν κι αυτοί.

 

Ετσι βρέθηκε στο παλιό γεφυράκι, πάνω από το ρέμα, εκεί που στους καλοκαιρινούς περιπάτους της σταματούσε ψάχνοντας να δει κανένα κοτσύφι ή να δροσιστεί στη σκιά από τα παλιά πλατάνια. Ακούμπησε στο μεταλλικό κάγκελο για να ξαποστάσει. Είχε ακόμα φως, αλλά δεν έβλεπε πια ήλιο. Είχε κρυφτεί πίσω από τα δέντρα και τα κτίρια. Οι σκιές βάραιναν.

 

Και όμως, δεν ήθελε να φύγει. Ο ουρανός έπαιρνε κίτρινα χρώματα που σκούραιναν κι όλο σκούραιναν και πριν προλάβουν να γίνουν κόκκινα, έγιναν μοβ κι ύστερα μπλε, που βάθαινε διαρκώς.

 

Χειμωνιάτικο ηλιοβασίλεμα χωρίς να βλέπει ήλιο. Δεν άργησε να βγει και μια φέτα από ένα κατάχλομο φεγγάρι. Επρεπε να σηκωθεί, να φύγει. Σε λίγο θα σκοτείνιαζε, ένιωσε έναν αδιόρατο φόβο, ανησυχία περισσότερο, αυτή την ανασφάλεια της μικρότητας του ανθρώπου μπροστά στη φύση. Και όμως ήταν μαγεμένη, όπως μπροστά σε όλα τα όμορφα και τα αληθινά. Που σε αφήνουν έκθαμβο, σε προσκαλούν να τα ακολουθήσεις, και η πρότερη γνώση και η συνήθεια σου βάζουν εμπόδια. Αλλά εσύ, εκεί, χωρίς δίχτυ ασφαλείας, θέλεις να τα ζήσεις.

 

Ανασκουμπώθηκε, έλεγξε την πανοπλία της αν είναι προστατευμένη αρκετά. Φωτογράφησε κλείνοντας τα μάτια μια εικόνα. Ψηλά δέντρα, με τον υποφωτισμένο ουρανό και το νέο φεγγάρι. Μετά ξεκίνησε. Τα πόδια στην αρχή ήταν βαριά, αλλά όσο κινούνταν τόσο πιο γρήγορα περπατούσε.

 

Κάθε λίγο σταματούσε και παρατηρούσε τον ουρανό, που νύχτωνε. Το φεγγάρι πότε φαινόταν γλυκό μέσα στη χλομάδα του και πότε χανόταν πίσω από τα ψηλά δέντρα ή πίσω από τα αραιά σύννεφα. Μουσικές νότες ακούστηκαν στο μυαλό της.

 

Γρήγορα, πιο γρήγορα από όσο περίμενε, έφτασε στη λεωφόρο, με τα καταστήματα και τα αυτοκίνητα. Δέκα λεπτά, το πολύ, και θα έφτανε σπίτι. Στη ζεστασιά της θέρμανσης και στο σαλόνι-γραφείο-κρεβατοκάμαρα των τελευταίων δύο ή τριών μηνών.

 

«Ας γινόταν αλλιώς», σκέφτηκε για λίγο. «Ας μπορούσα να κάνω ένα ταξίδι, μια εκδρομή, να μπω στο αυτοκίνητο, να φύγω…» ήταν η σκέψη που επεξεργαζόταν όταν έβαλε το κλειδί στην πόρτα της εισόδου. Αλλά γρήγορα την άφησε να πετάξει μακριά.

 

Ακούμπησε τα κλειδιά, τα γάντια και τον σκούφο της πάνω στη συρταριέρα και κοιτάχτηκε στον καθρέφτη. Το πρόσωπό της ήταν δροσερό, η μύτη και τα μάγουλά της κόκκινα.

 

Το πανωφόρι της ήταν παγωμένο στο άγγιγμα εξωτερικά, το ίδιο και τα πόδια της μέσα από το παντελόνι.

 

Αλλαξε, έφτιαξε καυτό τσάι, το αρωμάτισε με αποξηραμένη φλούδα μανταρινιού και ξάπλωσε στον καναπέ. Αφησε μόνο μια μικρή λάμπα αναμμένη, έτσι ίσα να φέγγει. Πήρε ένα βιβλίο και έβαλε να ακούσει και την εβδόμη του Μπετόβεν. Κάπως της φαινόταν να ταιριάζει με τη νύχτα έπειτα από ένα παγωμένο χειμωνιάτικο ηλιοβασίλεμα.

 

Και η νύχτα ήξερε πως θα ήταν μεγάλη και γεμάτη όνειρα. Αποφάσισε να ονειρευτεί ένα ταξίδι.

 

  

Ανησυχία από την αύξηση κρουσμάτων του βρετανικού στελέχους στην Ελλάδα

 

Ανησυχία στις υγειονομικές αρχές μετά τον εντοπισμο περισσότερων κρουσμάτων Covid-19 με τη βρετανικη μετάλλαξη. Σύμφωνα με τον ΕΟΔΥ, ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία ιχνηλάτησης των θετικών κρουσμάτων με το συγκεκριμένο στέλεχος. Οι μολύνσεις με το νέο στέλεχος,.. προβληματίζουν τους ειδικούς, με δεδομένο ότι είναι κατά 30-50% πιο μεταδοτικό. Σημειώνεται επίσης ότι ο έλεγχος είναι δειγματοληπτικός και πιθανότατα δεν αποτυπώνει την πραγματική διασπορά αυτής της παραλλαγής στην Ελλάδα.

Η ανακοίνωση του ΕΟΔΥ αναφέρει:

«Ενημέρωση σχετικά με τα αποτελέσματα Δικτύου Γονιδιωματικής Επιτήρησης για τις μεταλλάξεις του SARS-CoV-2»

Ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας στο πλαίσιο της λειτουργίας του Δικτύου Γονιδιωματικής Επιτήρησης για τις μεταλλάξεις του κορωνοϊού μετά την επικαιροποιημένη αξιολόγηση του κινδύνου κυκλοφορίας μεταλλαγμένων στελεχών του ιού SARS-CoV-2 από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων (ECDC), ενημερώνει ότι:

Το Ελληνικό Κέντρο Γονιδιωματικής του Ιδρύματος Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών (ΙΙΒΕΑΑ) κατά την εβδομάδα 17-23 Ιανουαρίου 2021 ολοκλήρωσε τη γονιδιωματική ανάλυση 235 δειγμάτων.  Εξ αυτών, τα 172 δείγματα  αφορούν αναδρομικό έλεγχο της περιόδου από 11/11/2020 έως και 31/12/2020 ενώ 63 δείγματα αφορούν την περίοδο από 11/01/2021 έως και 18/01/2021.

Το σύνολο των 172 δειγμάτων που ελέγχθηκαν αναδρομικά προέρχονται από Νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας της 1ης ΥΠΕ. Από τον έλεγχο αναδείχθηκε ένα δείγμα θετικό για το νέο στέλεχος Β.1.1.7 του ιού SARS-CoV-2 (μετάλλαξη Μ. Βρετανίας), με ημερομηνία διάγνωσης με μοριακό τεστ PCR στις 23/12/2020.

Επιπλέον, ολοκληρώθηκε ο έλεγχος 63 πρόσφατων δειγμάτων (11/1/21-18/1/21), εκ των οποίων 3 δείγματα προέρχονται από Πύλες Εισόδου, 4 δείγματα αφορούν στενές επαφές επιβεβαιωμένου κρούσματος με το μεταλλαγμένο στέλεχος Β.1.1.7, 12 δείγματα προέρχονται από την ΥΠΕ Κρήτης και 44 δείγματα από Νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας της 1ης ΥΠΕ. Από τον έλεγχο αναδείχθηκαν συνολικά 32 δείγματα θετικά για το μεταλλαγμένο στέλεχος Β.1.1.7 του ιού SARS-CoV-2.

Συγκεκριμένα:

• 3 δείγματα από τις Πύλες Εισόδου.

• 4 δείγματα που είναι στενές επαφές επιβεβαιωμένου Β.1.1.7 κρούσματος.

• 8 δείγματα προερχόμενα από τη ΥΠΕ Κρήτη.

• 17 δείγματα από την Αθήνα.

Ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία ιχνηλάτησης των θετικών κρουσμάτων με το συγκεκριμένο στέλεχος. Το Δικτύο Γονιδιωματικής Επιτήρησης θα συνεχίσει την εργαστηριακή επιτήρηση των μεταλλάξεων του ιού SARS-CoV-2 με ακόμα εντονότερο ρυθμό τις επόμενες εβδομάδες.» 

πηγή

Πολιτισμός αγνοείται

 

γράφει ο Μιχάλης Κατσούρης   

 

Δώδεκα μήνες σχεδόν πριν, η καθημερινότητά μας άλλαξε τόσο ριζικά και απότομα που μόνο ως δυστοπικό σενάριο ταινίας θα φάνταζε κάποια χρόνια πριν. Μάσκες, αποστάσεις, τηλεργασία και μια γενικότερη κατάρρευση του κοινωνικού ιστού τείνουν να γίνουν η νέα κανονικότητα.

 

Δώδεκα μήνες σχεδόν πριν, ξεκίνησαν να σφραγίζονται χώροι για την μη εξάπλωση της πανδημίας. Σχολεία, εστιατόρια, μαγαζιά μπαρ και χώροι πολιτισμού μπήκαν στον πάγο και από τότε περιμένουν τη σειρά τους για να ξαναλειτουργήσουν.

 

Με εξαίρεση τους θερινούς μήνες, όπου ζούσαμε το όνειρο της νίκης του κορονοϊού, όταν άνοιξαν αρκετά θερινά σινεμά και κάποιοι εξωτερικοί χώροι πολιτισμού οι άνθρωποι του πολιτισμού παραμένουν στο απόλυτο κενό.

Click away, αγορές με ραντεβού κ.α. είναι μέτρα που ακούμε καθημερινά για το πως μπορούν σιγά σιγά να επαναλειτουργήσουν ορισμένοι κλάδοι της οικονομίας, μέχρι και σχέδιο για τα χιονοδρομικά κέντρα ακούστηκε ότι υπάρχει.

 

Από αυτή την προσπάθεια επανεκκίνησης της οικονομίας λείπουν εκκωφαντικά οι χώροι πολιτισμού. Σινεμά, θέατρα, μουσικές σκηνές περιμένουν κάθε μέρα να ακούσουν κάτι και αντιθέτως ακούνε το τίποτα.

 

Βέβαια, πίσω από τους χώρους υπάρχουν εργαζόμενοι, οι οποίοι μάλλον μοιάζουν με φαντάσματα για την υπουργό τους η οποία δείχνει σαν να είναι κατά λάθος στη θέση της, μόνο που στον πρόσφατο ανασχηματισμό έμεινε αλώβητη, πράγμα που μπορεί μόνο να ερμηνευθεί ως στήριξη στο πρόσωπο της και της επιλογές της.

 

Εργαζόμενοι, οι οποίοι όλο αυτό τον καιρό έχουν οδηγηθεί σε υποχρεωτική ανεργία, αναγκάζονται να επιβιώσουν με το επίδομα, αν και όταν το πάρουν, και εισπράττουν μια αντιμετώπιση τουλάχιστον απαξιωτική ως προς τους ίδιους αλλά και τον πολιτισμό.

 

Αλλά ας εξετάσουμε λίγο καλύτερα τη συνολική στάση της τωρινής κυβέρνησης ως προς τις τέχνες και τον πολιτισμό. Ίσως μιλάμε για την πρώτη κυβέρνηση η οποία μειώνει κατά πολύ τις ώρες των καλλιτεχνικών μαθημάτων στα δημόσια σχολεία σε αντίθεση με αυτές των θρησκευτικών για παράδειγμα.

 

Είναι γνωστό ότι η τέχνη έχει την μαγική ικανότητα να ανοίξει τους ορίζοντες του ατόμου, να το κάνει να αμφισβητήσει και να διεκδικήσει.

 

Από τους πρώτους μήνες διακυβέρνησης της τωρινής κυβέρνησης, είδαμε μια επιστροφή στο τρίπτυχο “πατρίς-θρησκεία-οικογένεια” με δυνάμεις της αστυνομίας να διακόπτουν κινηματογραφικές προβολές και να φέρνουν στο σήμερα εικόνες περασμένων δεκαετιών.

 

Όλα τα παραπάνω φανερώνουν μια τάση απαξίωσης των τεχνών και κατά συνέπεια των ανθρώπων τους. Μη ξεχνάμε ότι στην Ελλάδα υπήρχε και εν πολλοίς υπάρχει ακόμα το στερεότυπο ότι οι καλλιτέχνες είναι χομπίστες και καλά θα κάνουν να βρουν μια κανονική δουλεία.

 

Το πρόβλημα είναι όταν αυτό το στερεότυπο αγκαλιάζεται από το ίδιο υπουργείο που θεωρητικά θα έπρεπε να υπερασπίζεται και να μάχεται για τα δικαιώματα των καλλιτεχνών και των εργαζόμενων στον πολιτισμό.

 

Πρέπει επιτέλους να παρθούν αποφάσεις για το πότε και πως θα μπορέσουν όλοι οι εργαζόμενοι στον πολιτισμό να αρχίσουν να εργάζονται. Πρέπει το υπουργείο να πάψει να τους αντιμετωπίζει σαν χομπίστες αλλά σαν επαγγελματίες που η ζωή τους εξαρτάται από την εργασία τους.

 

Αξίζει να τονιστεί ότι η ανάγκη για την επιβίωση των ανθρώπων του πολιτισμού και των χώρων τους, είναι ανάγκη του συνόλου της κοινωνίας. Μια κοινωνία χωρίς τέχνες και σύγχρονο πολιτισμό είναι καταδικασμένη στον σκοταδισμό και την έλλειψη αισθητικής και πνεύματος. Αρκεί να αναλογιστούμε το καλό που κάνουν οι τέχνες στον ψυχισμό του ανθρώπου. Μόνο να φανταστούμε πως θα ήταν η καθημερινότητα μας τους μήνες του lockdown χωρίς μουσική, ταινίες και βιβλία. Ας μην αφήσουμε να γυρίσουμε σε μια κανονικότητα χωρίς κινηματογράφους, θέατρα, μουσικές σκηνές, ας μην γυρίσουμε σε μια κανονικότητα χωρίς πολιτισμό.        

«Όλα έχουν ομορφιά αλλά δεν την βλέπουν όλοι»

 

γράφει η Παναγιώτα Ψυχογιού  

 

 

Το άσχημο και το ωραίο είναι δύο εκδοχές που μπορούμε να τις βιώσουμε με διαφορετικό τρόπο. «Όλα έχουν ομορφιά αλλά δεν την βλέπουν όλοι», έλεγε ο Κομφούκιος, ο Marcel Proust: «Ας αφήσουμε τις όμορφες γυναίκες για τους άντρες που δεν έχουν φαντασία» και ο Flaubert: «Το ωραίο είναι ηθικό. Αυτό είναι όλο, τίποτε περισσότερο» ή «η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο», γράφει ο Ντοστογιέφσκι.

 

Ο Κωνσταντίνος Καβάφης, έγραψε: «Την εμορφιά έτσι πολύ ατένισα, που πλήρης είναι αυτής η όρασίς μου»

 

και ο Arthur Rimbaud: «Ένα βράδυ κάθισα την ομορφιά στα γόνατά μου.

 

Και μου φάνηκε πικρή

 

και την έφτυσα.»

 

Ο John Donne: «Αγάπη στηριγμένη στην ομορφιά, σύντομα όπως η ομορφιά πεθαίνει».

 

Η  Έμιλυ Ντίκινσον γράφει το «Πέθανα για την Ομορφιά».

 

Ποικίλες οι απόψεις και αντιθετικές. Ωστόσο, η ομορφιά είναι πώς αισθάνεσαι μέσα σου. Δεν είναι απαραίτητα κάτι σωματικό. Το να αρέσει κάποιος δεν είναι απαραίτητα αποτέλεσμα ομορφιάς. Αλλά όποιος αρέσει είναι όμορφος στα μάτια αυτού που αρέσει.

 

Για τον Έκο, το ζήτημα της ασχήμιας είναι ζήτημα πολιτιστικό και κοινωνικό, ή ζήτημα ιδιοσυστασίας: «Η έννοια της ασχήμιας, όπως άλλωστε και της ομορφιάς, είναι συνυφασμένη όχι μόνο με τους διάφορους πολιτισμούς αλλά και με τον χρόνο. Κοιτάζουμε έκπληκτοι τις φωτογραφίες των ηθοποιών του βωβού κινηματογράφου, δίχως να καταλαβαίνουμε πως οι σύγχρονοί τους τις έβρισκαν γοητευτικές κι επιπλέον ούτε θα μπορούσαμε να δούμε μια γυναίκα του Ρούμπενς να συμμετέχει σε επίδειξη μόδας». Για τον Hegel, η αέναη αναζήτηση του ωραίου ολοκληρώνεται πιθανόν στην ουτοπία, εκεί που συναντάται η τελειότητα…

 

Για τον Σωκράτη το ηθικό και το ωραίο ταυτίζονται. Για τη γνώση μπορούν να έχουν αξιώσεις μόνο οι καλοί και αγαθοί. Αυτοί που δεν μπορούν να είναι καλλιεργημένοι, αποδεικνύονται ανίκανοι να νιώσουν την αρετή και την ομορφιά. Την κατηγορία του ωραίου ο Σωκράτης τη συνδέει με τη σκοπιμότητα, δηλαδή με την ωφελιμότητα για την επιτυχία ορισμένου σκοπού. Με αυτό ως βάση, το ωραίο κατά τον Σωκράτη είναι σχετικό: «Το καθετί είναι καλό και ωραίο σε σχέση μ’ αυτό για το οποίο χρησιμοποιείται καλά, και, αντίθετα είναι κακό και άσχημο σε σχέση μ’ αυτό για το οποίο χρησιμοποιείται κακά». Δεν είναι τυχαίο ότι τον πιο ολοκληρωμένο λόγο περί ομορφιάς εκφέρει στο Συμπόσιο του Πλάτωνα. Ωραίος είναι ο πνευματικά και σωματικά άνθρωπος και εδώ το «σωματικό» πρέπει να είναι υποταγμένο στο «πνευματικό». Η άποψη του Σωκράτη ήταν ότι αυτός που διαθέτει την εξωτερική ομορφιά, θα υποφέρει γιατί είναι δέσμιος αυτής της εικόνας του, για όσο χρονικό διάστημα διαθέτει αυτήν την όμορφη εμφάνιση.

 

Κεντρικός στόχος του Πλάτωνα είναι το πρόβλημα του ωραίου. Για τον φιλόσοφο, η ομορφιά είναι «προτέρημα φύσεως» αλλά δεν μπορεί να επιφέρει από μόνη της κανένα ψυχικό ούτε νοητικό πλεονέκτημα. Δεν σχετίζεται σε καμία περίπτωση με την εικόνα του εσωτερικού μας κόσμου. Στο διάλογο του «Ιππίας Μείζων», απορρίπτει τις αντιλήψεις που εκείνο τον καιρό υπήρχανε για το ωραίο. Ο Πλάτων υποστηρίζει ότι το ωραίο σαν ιδέα ούτε γεννιέται ούτε αφανίζεται. Υπάρχει έξω από τόπο και χρόνο, και του είναι ξένη η κίνηση κ’ η αλλαγή. Ο Αριστοτέλης τη βάση της ομορφιάς τη βλέπει στις ιδιότητες και στις σχέσεις των πραγματικών αντικειμένων. Για τον Αριστοτέλη, ωραίο είναι η συμμετρία, η αναλογία και μία οργανική τάξη των μερών μέσα σ’ ένα ενιαίο όλο» ενώ ο Πλάτωνας ταύτισε το κάλλος με την καλοσύνη, το θεώρησε πηγή ηθικότητας.

 

Ζούμε σε μία εποχή, που η εξωτερική εμφάνιση αποτελεί ίσως το κυρίαρχο θέμα που απασχολεί  τις γυναίκες αλλά και τους άνδρες. Ωστόσο η ομορφιά είναι συνδυασμός πολλών πραγμάτων. Απολύτως υποκειμενικός συνδυασμός. Μπορεί κανείς να ερωτευτεί τρελά μια γυναίκα που όλοι θεωρούν άσχημη. Ο Σαλβατόρ Νταλί αφιέρωσε τη ζωή του στη Γκαλά που δεν ήταν μοντέλο ενώ ο Νταλί ήταν μάλλον τρομακτικός.

 

Ο Θωμάς ο Ακινάτης θεωρούσε ότι την ομορφιά την συνθέτουν τρία στοιχεία: Η αρτιότητα,  η αναλογία και η λάμψη. «Ό,τι προξενεί την πιο ισχυρή συγκίνηση που μπορεί να νιώσει η ψυχή, είναι υπέρτατο και άρα και επιθυμητό», υποστηρίζει ο Έντμοντ Μπερκ στη «φιλοσοφική έρευνα για τις απαρχές της έννοιας του ωραίου» το 1756:  «Όσον αφορά την ομορφιά, η ευτυχία η οποία προκύπτει από αυτήν δεν έχει καμία σχέση με την κτητικότητα. Η γεύση της ομορφιάς δεν έχει σχέση με την επιθυμία της απόκτησης. Μπορώ να θεωρήσω έναν άνδρα ή μια γυναίκα ωραίους κι ας ξέρω ότι δεν θα μπορέσω ποτέ, ή δεν θα θελήσω ποτέ, να έχω σχέσεις με αυτόν ή με αυτήν».

 

Η ομορφιά σχετίζεται με αυτό που εμείς αντιλαμβανόμαστε ως ωραίο και δεν έχει σχέση με τα χαρακτηριστικά του αντικειμένου αλλά με τις ιδιότητες, τις ικανότητες ή τις διαθέσεις του υποκειμένου. Το Ωραίο ορίζεται με τον τρόπο με τον οποίο το αντιλαμβανόμαστε, εξαρτάται από τη γνώμη εκείνου που εκφέρει μια άποψη περί γούστου.

 

Εκείνος που θα ορίσει με μεγαλύτερη ακρίβεια τις διαφορές και τις συγγένειες μεταξύ του Ωραίου και του Υψηλού θα είναι ο Ιμάνουελ Καντ στην Κριτική της κριτικής δύναμης (1790). Ο Καντ, αναφερόμενος στην περιοχή του Ωραίου, μιλά για μια ενδιάμεση ικανότητα ανάμεσα στον Λόγο και την Νόηση, στον Θεωρητικό και τον Πρακτικό Λόγο και την ορίζει σαν Κριτική Ικανότητα. Η καλαισθητική κρίση είναι για τον φιλόσοφο υποκειμενική. Για τον Ντέιβιντ Χιουμ(Δοκίμια φιλολογικά, ηθικά, πολιτικά, XXIII), η ομορφιά και η ασχήμια δεν είναι ποιότητες στα αντικείμενα, αλλά ανήκουν εντελώς στο συναίσθημα.

 

Για τον Πλωτίνο η ομορφιά συνιστά πορεία ανύψωσης της ψυχής προς το ωραίο, ήτοι επιστροφής στο θείο (Πλωτίνος: περί της φιλοσοφίας του ωραίου). Με τέτοιας λογής μυστικιστική διαδικασία ο Πλωτίνος ερμηνεύει και το πρόβλημα του ωραίου. Κατά τη γνώμη του τα πράγματα είναι ωραία «διαμέσου της επικοινωνίας προς την ιδέα». Η ομορφιά που γίνεται αντιληπτή με τα αισθήματα είναι κατώτερο είδος ωραίου. Όσο πιο πολύ η ψυχή ελευθερώνεται από το σωματικό, τόσο γίνεται πιο ωραία. Το αγαθό στέκει στην κορυφή του χορού των πραγμάτων. Είναι η ανώτατη, η πρώτη ομορφιά. Η ενατένιση αυτής της ομορφιάς δεσπόζει πάνω από το καθετί – πάνω από τα ωραία σώματα. Για χάρη της πρέπει να απαρνιέται κανείς βασίλεια και εξουσίες. Τα ωραία σώματα δεν είναι παρά ίχνη, εικόνες, σκιές, αναλαμπές της ανώτατης ομορφιάς. Για ν’ αντικρίσεις την ανώτατη ομορφιά πρέπει πρώτα να γλυτώσεις την ψυχή από το σώμα: «Το ωραίο, δεν ενδημεί μόνο και κύρια μέσα στην αίσθηση, στην ύλη, αλλά στην αρετή. Στη βίωση αυτών των ωραίων ενασχολήσεων η ψυχή γεμίζει με συγκίνηση, θαυμασμό, αλλά και με έρωτα. Τότε αυτή καθίσταται εράσμια, άξια του έρωτος. Κατ’ αυτήν την έννοια εκφράζει ένα μέγα κάλλος. Σε σχέση όμως με τούτο το κάλλος υπάρχει και κάποιο μεγαλύτερο, το απόλυτο, το νοητό κάλλος. Όποιος κατορθώνει να φτάσει στη θέα του νοητού κόσμου και του κάλλους του, εισέρχεται στην ιδέα του Νου και δεν κουράζεται πλέον ούτε χορταίνει να θεάται τη διαύγεια του νοητού κόσμου και την ωραιότητά του. Τούτο δείχνει ότι η ανθρώπινη ψυχή, ενόσω ανυψώνεται στη σφαίρα αυτού του κόσμου, πλέει με πλεονάζουσα πληρότητα μέσα στο κάλλος, γίνεται και η ίδια κάλλος. Όσο η ψυχή μετα–μορφώνεται η ίδια σε κάλλος, υποχωρεί το Εγώ του ανθρώπου, χάνεται ως τέτοιο, προκειμένου να απλωθεί στην αυθεντική, την ανώτερη ωραία πραγματικότητα του νοητού κόσμου».

 

Η ομορφιά βρίσκεται στην  προσωπική οπτική του παρατηρητή. Ο όμορφος Αλκιβιάδης αντί να εγκωμιάσει τον έρωτα στο Συμπόσιο, προτίμησε να μιλήσει για τον Σωκράτη. Ξεκίνησε τον λόγο του παρομοιάζοντάς τον με ένα Σειληνό, που ενώ είναι άσχημος μέσα του κρύβει στοιχεία άφατης ομορφιάς. Στη συνέχεια, εκδηλώνοντας φόβο και θαυμασμό, δηλώνει την αδυναμία του να αντισταθεί στην ισχυρή έλξη του προς αυτόν, παρομοιάζοντάς την με το τραγούδι των Σειρήνων. Αμέσως μετά προχωρά στις προσωπικές του αναμνήσεις για τον Σωκράτη, όπου, μεταξύ των άλλων, τονίζονται η ανδρεία, η αυτοκυριαρχία και η σωφροσύνη του τελευταίου. Πρόκειται για μια από τις πλέον εξαιρετικές περιγραφές της εξύμνησης της προσωπικότητας στην ιστορία της φιλοσοφίας.

 

Η ομορφιά είναι εν τέλει υποκειμενική υπόθεση. Το λέει κι η μαντινάδα: «Μην τηνε δεις την π' αγαπώ με τα δικά σου μάτια, με τα δικά μου να τη δεις για να γενείς κομμάτια.»      

Σαμαράς κατά Μητσοτάκη για Τουρκία και Β.Μακεδονία

 

Δύο 24ωρα πριν από την έναρξη των διερευνητικών επαφών Ελλάδας-Τουρκίας στην Κωνσταντινούπολη, ο πρώην πρόεδρος τη Νέας Δημοκρατίας και πρώην πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, επέλεξε να διαφοροποιηθεί για μια ακόμη φορά από τη γραμμή της ΝΔ και τις επιλογές Μητσοτάκη.

 

Σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή της Κυριακής», ο πρώην πρωθυπουργός  δηλώνει ανοιχτά αντίθετος με τις διερευνητικές επαφές μεταξύ των διπλωματικών αποστολών Ελλάδας και Τουρκίας, σημειώνοντας ότι «με “πειρατές” δεν κάνεις διάλογο. Τον επεκτατιστή δεν τον κατευνάζεις γιατί έτσι γίνεται πιο αδίστακτος» και υποστηρίζει ότι η έναρξη των διερευνητικών «ακυρώνει κάθε συζήτηση για κυρώσεις κατά της Τουρκίας. Ο καθένας μπορεί να καταλάβει ότι η διεθνής κοινότητα δεν “τιμωρεί” μια χώρα που αυτή τυπικά διαπραγματεύεται».

 

Επιπλέον αντιτίθεται στην ενδεχόμενη προσφυγή στη Χάγη που έχει προαναγγείλει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, επισημαίνοντας πως έτσι θα παραιτηθούμε εξ αρχής, μόνοι μας, από όλα όσα προβλέπει υπέρ μας το Διεθνές Δίκαιο» και προαναγγέλλει ότι θα καταψηφίσει τα τρία μνημόνια συνεργασίας με τη Βόρεια Μακεδονία, όταν αυτά έρθουν στη Βουλή, επαναλαμβάνοντας την πάγια θέση του για τη Συμφωνία των Πρεσπών, παρά το γεγονός ότι το κόμμα του έχει κάνει στροφή επί του θέματος, καλλιεργώντας τη βελτίωση των σχέσεων με τη γειτονική χώρα.

 

«Ούτε το πρόβλημα λύθηκε, ούτε κανένα καλό είδε η Ελλάδα», αναφέρει χαρακτηριστικά για τις Πρέσπες. «Μόνο μια αφόρητη εθνική ζημιά δίνοντας όνομα, ταυτότητα, γλώσσα. Τι περιμένετε λοιπόν να κάνω;».

 

Πηγή: Το Ποντίκι

 

 

    

Το 31% του παγκόσμιου πληθυσμού πήρε βάρος κατά τη διάρκεια της πανδημίας, σύμφωνα με έρευνα

 

Μάλιστα, για να μειώσουν την πιθανή σοβαρότητα των συμπτωμάτων του κορονοϊού, περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται ως λύση την άσκηση (38%) παρά την προσπάθεια απώλειας βάρους (17%).

 

Η πανδημία του COVID-19 είναι ξεκάθαρο πλέον ότι έχει οδηγήσει σε μια αύξηση του βάρους ενός μεγάλου ποσοστού ανθρώπων, αλλά υπάρχει μια αξιοσημείωτη διακύμανση σε όλο τον κόσμο. Σε όλες τις 30 χώρες που εξετάστηκαν, το ένα τρίτο των πολιτών πήραν βάρος από την αρχή της πανδημίας.

 

Όμως, το ποσοστό αλλάζει ανάμεσα στις χώρες με πάνω από το μισό των ανθρώπων που πήραν βάρος να είναι κάτοικοι Χιλής και Βραζιλίας, το 30%-40% κάτοικοι Περού, Ινδίας, Ιταλίας, Σαουδικής Αραβίας, ΗΠΑ, Ισπανίας, Νότιας Αφρικής και Τουρκίας. Αντιθέτως, στην Κίνας και το Χονγκ Κονγκ λιγότεροι από 1 στους 10 ανέφερε ότι έχει πάρει βάρος.

 

Η μεγαλύτερη αύξηση σημειώθηκε στη Σαουδική Αραβία με μέσο όρο αύξησης τα 8 κιλά για το 35% του πληθυσμού, αλλά και στο Μεξικό με μέσο όρο τα 8.5 κιλά στο 34% που κέρδισε βάρος. Ποιες είναι όμως οι συνήθειες και ο τρόπος ζωής που ακολούθησαν αυτοί οι λαοί κατά τη διάρκεια της κρίσης;

 

 

Αν και παγκοσμίως, πάνω από το ¼ του πληθυσμού (27%) ασκούταν περισσότερο, το 23% μείωσε τους ρυθμούς άσκησής του. Επιπροσθέτως, 1 στους 10 άρχισε να πίνει περισσότερο αλκοόλ από την αρχή της πανδημίας, αλλά ένα ίσο ποσοστό (9%) πίνει λιγότερο.

 

Αντιθέτως, στις ΗΠΑ και στην Αυστραλία ένα ανησυχητικό 20% (το 1/5) άρχισε να πίνει περισσότερο αλκοόλ κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Οι συνήθειες του καπνίσματος δεν φαίνεται να διαφοροποιήθηκαν ιδιαίτερα.

 

Τέλος, σε παγκόσμιο επίπεδο το 45% των ανθρώπων δηλώνουν ότι προσπαθούν να χάσουν βάρος, ακόμα κι αν δεν θέλουν να το κάνουν επειδή πιστεύουν ότι υπάρχει υψηλότερος κίνδυνος επιπλοκών από τον νέο ιό. Τα δεδομένα αυτής της έρευνας συλλέχθηκαν μέσω της Ipsos Global Advisor από τις 23 Οκτωβρίου έως τις 6 Νοεμβρίου 2020. Συνολικά πραγματοποιήθηκαν 22.008 συνεντεύξεις μεταξύ 23 Οκτωβρίου και 6 Νοεμβρίου 2020 σε  ενήλικους καταναλωτές.

 

Η έρευνα έλαβε χώρα σε 30 αγορές σε όλο τον κόσμο μέσω του συστήματος Ipsos Online Panel: Αργεντινή, Αυστραλία, Βέλγιο, Βραζιλία, Καναδάς, Χιλή, Κίνα, Γαλλία, Γερμανία, Μεγάλη Βρετανία, Χονγκ Κονγκ, Ουγγαρία, Ινδία, Ισραήλ, Ιταλία, Ιαπωνία , Μαλαισία, Μεξικό, Ολλανδία, Περού, Πολωνία, Ρωσία, Σαουδική Αραβία, Σιγκαπούρη, Νότια Αφρική, Σουηδία, Τουρκία και Ηνωμένες Πολιτεί

Παρά το γεγονός ότι η παχυσαρκία έχει συσχετιστεί με αυξημένες πιθανότητες επιπλοκών από τον κορονοϊό, νέα έρευνα αποκαλύπτει ότι το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού πήρε βάρος κατά τη διάρκεια της πανδημίας.

 

Η μελέτη έλαβε χώρα σε 30 χώρες και είχε στόχο να εξετάσει τον αντίκτυπο του COVID-19 στις επιλογές υγείας που σχετίζονται με τη διατροφή. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι αν και οι περισσότεροι γνωρίζουν την πιθανή σύνδεση ανάμεσα στην παχυσαρκία και τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων COVID, ένα ανησυχητικά μεγάλο ποσοστό πήρε βάρος κατά τη διάρκεια της κρίσης.

Με πληροφορίες από ipsos.com και lifo.gr   

Το περπάτημα μιας ώρας μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης οστεοαρθρίτιδας

 

Νέα έρευνα εξετάζει τα οφέλη της φυσικής δραστηριότητας όπως το έντονο περπάτημα, στην κινητικότητα και την ικανότητα του ατόμου με οστεοαρθρίτιδα στην καθημερινότητά του. Η οστεοαρθρίτιδα είναι η πιο συχνή μορφή αρθρίτιδας μεταξύ των ηλικιωμένων στις ΗΠΑ. Η οστεοαρθρίτιδα στα γόνατα επηρεάζει το 10%-13% των ατόμων άνω των 60 ετών και το ποσοστό αυξάνεται για τα άτομα άνω των 70.

 

Δεν υπάρχει συγκεκριμένη θεραπεία για την οστεοαρθρίτιδα και αντιμετωπίζεται με παυσίπονα ή επέμβαση αναλόγως το στάδιο στην οποία βρίσκεται. Σύμφωνα με υπολογισμούς, 2 στους 5 ανθρώπους θα εμφανίζει συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας στην καθημερινότητά του. Μια νέα έρευνα η οποία δημοσιεύθηκε στο American Journal of Preventive Medicine, εξετάζει τους τρόπους που η οστεοαρθρίτιδα επηρεάζει την κινητικότητα. Η Dorothy Dunlop, Ph.D., καθηγήτρια προληπτικής ιατρικής στο Northwestern University Feinberg School of Medicine, in Chicago, IL ηγείται της έρευνας.

 

Το περπάτημα μειώνει το ρίσκο δυσκινησίας κατά 85%

Η Dunlop και οι συνάδελφοι της ανέλυσαν δείγμα από 1.500 ενήλικες οι οποίοι εμφάνισαν οστεοαρθρίτιδα. Όλοι οι συμμετέχοντες ζούσαν με οστεοαρθρίτιδα και είχαν πόνους και δυσκολία στην κίνηση ωστόσο δεν εμφάνισαν συμπτώματα δυσκινησίας όταν ξεκίνησε η έρευνα.

 

Οι επιστήμονες έλεγχαν σε βάθος 4 ετών τη φυσική δραστηριότητα των συμμετεχόντων και η ανάλυση αποκάλυψε ότι 1 ώρα έντονου περπατήματος τους βοήθησε να διατηρήσουν την καλή τους κατάσταση και κινητικότητα σε αντίθεση με όσους δεν περπατούσαν. Μάλιστα αυτή η μία ώρα την εβδομάδα μείωσε κατά 45% το ποσοστό να εμφανίσουν περιορισμό της κίνησης.

 

Σύμφωνα με τους ειδικούς, όλοι οι άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας, θα πρέπει να περπατούν τουλάχιστον 2.5 ώρες κάθε εβδομάδα ώστε να μειώσουν τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου. Ωστόσο, καθώς αυτό μπορεί να είναι δύσκολο για κάποιον ο οποίος όλη του τη ζωή δεν αθλούταν καθόλου, οι γιατροί προτείνουν να βάζουμε μικρούς στόχους, ξεκινώντας από τη 1 ώρα την εβδομάδα κάτι που σημαίνει περίπου 10 λεπτά τη μέρα. Έστω και αυτό το μικρό ποσοστό μπορεί να βοηθήσει τους μεγαλύτερους ώστε να διατηρήσουν μια ενεργή καθημερινότητα χωρίς δυσκολίες και κινητικούς περιορισμούς.

 

Πηγή: www.eurekalert.org/pub_releases/2019-04/nu-jah032819.php

 

Την χορήγηση της κολχικίνης σε ασθενείς με covid-19 αποφάσισε η Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων

 

Το «πράσινο φως» για να μπει η κολχικίνη, ένα γνωστό και φθηνό καρδιολογικό φάρμακο, στο πρωτόκολλο θεραπειών από του στόματος σε ασθενείς με covid-19 έδωσε απόψε η επιτροπή εμπειρογνωμόνων του υπ. Υγείας, μετά τα αποτελέσματα μεγάλης καναδικής μελέτης στην οποία συμμετείχε και η Ελλάδα.

 

Η καναδική μελέτη έδειξε ότι η χορήγηση κολχικίνης σε ασθενείς covid-19 «μείωσε κατά 44% την θνητότητα, 25% τη νοσηλεία και 50% την ανάγκη διασωλήνωσης», όπως αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Εθνικός Συντονιστής της μελέτης στην Ελλάδα, καθηγητής καρδιολογίας Σπύρος Δευτεραίος.

 

 

Τι αποφάσισε η Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων

για την χορήγηση της κολχικίνης

 

Η επιτροπή αποφάσισε απόψε, όπως αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Λοιμώξεων και μέλος της επιτροπής Π. Γαργαλιάνος, να συμπεριληφθεί το φάρμακο κολχικίνη για χρήση σε ασθενείς εκτός νοσοκομείου. Ωστόσο, όπως επισήμανε, «η χορήγηση θα γίνεται μετά από συνταγή γιατρού σε συγκεκριμένες κατηγορίες ασθενών με θετικό στον κορονοϊό μοριακό τεστ».

 

Πρόκειται για όλους τους ασθενείς άνω των 60 ετών που έχουν θετικό μοριακό τεστ ανεξάρτητα από το εάν έχουν ή όχι υποκείμενα νοσήματα. Επίσης για ασθενείς από 18 έως 60 ετών με τουλάχιστον ένα υποκείμενο νόσημα ή πυρετό πάνω από 38 για τουλάχιστον 48 ώρες.

 

Στα υποκείμενα νοσήματα συγκαταλέγονται ο σακχαρώδης διαβήτης, η παχυσαρκία, η υπέρταση που δεν έχει ελεγχθεί, το άσθμα, η ΧΑΠ, η καρδιακή ανεπάρκεια και η στεφανιαία νόσος.

 

Η χορήγηση της κολχικίνης, με τη μορφή χαπιού θα γίνεται όταν το αποφασίζει ο θεράποντας γιατρός και εκτιμάται ότι θα χορηγείται στα πρώτα εικοσιτετράωρα μετά το θετικό μοριακό τεστ.

 

Μετά την ανακοίνωση των θετικών αποτελεσμάτων της μεγάλης πολυκεντρική τυχαιοποιημένης μελέτης Colcorona που ολοκληρώθηκε στον Καναδά σε περίπου 5.000 ασθενείς COVID 19 από την οποία «προέκυψε το σημαντικό όφελος από τη χορήγηση της κολχικίνης ως φάρμακο που χορηγείται όταν κάποιος νοσεί από κορονοϊό» όπως αναφέρει στο ΑΠΕ -ΜΠΕ ο Π. Γαργαλιάνος.

 

Το ζήτημα τέθηκε απόψε εκτάκτως στην Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων του υπουργείου Υγείας προκειμένου να αποφασιστεί αν η φθηνή αυτή θεραπεία θα μπορούσε να μπει στο πρωτόκολλο θεραπείας για ασθενείς covid-19 και στη χώρα μας, κάτι που τελικώς έγινε. Η απόφαση θα αναρτηθεί επισήμως αύριο το μεσημέρι από τον ΕΟΔΥ.

 

Αξίζει να σημειωθεί ότι στην καναδική μελέτη COLCORONA συμμετείχε και η Ελλάδα με Εθνικό Συντονιστή τον καθηγητή Σπύρο Δευτεραίο και μέλη τους Σωτήρη Τσιόδρα, Παναγιώτη Γαργαλιάνο, Δ. Βραχάτη και Σ. Γιωτάκη, και ενεργοποιημένα κέντρα σε Αθήνα, Κοζάνη (Δρ Ευθαλία Ράνδου) και Αλεξανδρούπολη (Καθ. Παναγόπουλος Περικλής) Θριάσιο (Δρ Χριστόφορος Ολύμπιος) και Πάτρα Καθ. Μάρκος Μαραγκός.

 

Η καναδική μελέτη έρχεται σε συνέχεια της 1ης δημοσιευμένης τυχαιοποιημένης μελέτης που διεξήχθη - την GRECCO-19 - με συμμετοχή 16 κέντρων στην Ελλάδα και επιστημονική συμβολή από τα Πανεπιστήμια Humanitas Clinical Research Hospital (Italy), Hospital Universitario y Politécnico La Fe (Spain), Mount Sinai (USA), Yale (USA)

 

Όπως επισημαίνει ο κ. Γαργαλιάνος η καναδική μελέτη επιβεβαίωσε τις αρχικές διαπιστώσεις της ευρωπαϊκής μελέτης.

 

«Είδαμε καθαρά και σε αυτή τη μελέτη, σημαντική μείωση της ανάγκης για νοσηλεία σε ασθενείς που έλαβαν το φάρμακο στο αρχικό στάδιο της νόσου, καλύτερη εξέλιξη της νόσου και περιορισμό της βαριάς νόσησης καθώς και μείωση της θνητότητας».

 

Η αντιφλεγμονώδης δράση της κολχικίνης ήταν γνωστή εδώ και χρόνια, καθώς πρόκειται για ένα ασφαλές φθηνό και αποτελεσματικό φάρμακο που οι καρδιολόγοι χρησιμοποιούν μεταξύ άλλων και στην περικαρδίτιδα.

 

Πριν από λίγους μήνες αναφερόμενος στην πρώτη μελέτη, ο καθηγητής καρδιολογίας Χριστόδουλος Στεφανάδης μιλώντας στο ΑΠΕ -ΜΠΕ είχε τονίσει: «Το ότι μείωσε τους δείκτες φλεγμονής ήταν ένα ενθαρρυντικό στοιχείο αλλά το πιο σημαντικό εύρημα ήταν ότι η παράλληλη χορήγηση της - ως συμπληρωματική φαρμακευτική αγωγή - μείωσε το ποσοστό όσων ασθενών διασωληνώθηκαν , από covid _19».

 

Πώς ξεκίνησε η ιδέα να χορηγηθεί και να μελετηθεί η κολχικίνη

 

Όπως επισημαίνουν οι ερευνητές, όταν προέκυπταν τα πρώτα δεδομένα σχετικά με τη νόσο COVID-19, έγινε γρήγορα κατανοητός ο αρνητικός ρόλος της υπέρμετρης φλεγμονώδους απόκρισης του οργανισμού στον εισβολέα (o ιός που σήμερα ονομάζεται SARS-CoV-2) και μάλιστα σε πολυσυστηματικό επίπεδο - δηλαδή επηρεάζοντας πολλά όργανα, του μυοκαρδίου συμπεριλαμβανομένου.

 

Η πολύχρονη εμπειρία τους με την κολχικίνη, η ασφάλειά της, αλλά και τις θεραπευτικές αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες της στην περικαρδίτιδα όπως αναφέρουν, τους οδήγησαν στη σκέψη να την χρησιμοποιήσουν ώστε να θωρακίσουν τον οργανισμό από τις παράπλευρες αρνητικές φλεγμονώδεις επιδράσεις που δημιουργούνται κατά τη νόσο COVID-19.

 

Η αρχική ιδέα της μελέτης GRECCO-19 ήταν ελληνική, αλλά η πλήρης ανάπτυξη του πρωτοκόλλου, η ανάλυση και δημοσίευση των αποτελεσμάτων έγινε με συνεργασία επιστημόνων από την Ελλάδα, την Ιταλία, την Ισπανία και τις ΗΠΑ συμπεριλαμβανομένων Ελλήνων Επιστημόνων της Διασποράς. 

πηγή

 

Η Λέσβος τινάζει στον αέρα την αξιοπιστία των στοιχείων για τους εμβολιασμούς

 

Μετά τα λάθος στοιχεία του ΕΟΠΥ έρχονται και τα λάθος στοιχεία του emvolio.gr το οποίο ενημερώνει καθημερινά για τους εμβολιασμούς ανά Περιφερειακή Ενότητα. Από τις πρώτες ημέρες υπήρχαν παρατηρήσεις ότι υπήρχε ανακολουθία στα δημοσιευόμενα στοιχεία με τα πραγματικά. Με τον καιρό οι παρατηρήσεις έγιναν καταγγελίες.

 

Στην περίπτωση της ΠΕ Λέσβου όλα άρχισαν στραβά και στη συνέχεια ανέτρεψαν ακόμα και την αριθμητική!

 

Στις 11 Ιανουαρίου στη Μυτιλήνη φθάνουν οι πρώτες δόσεις του εμβολίου και την επομένη ξεκινούν οι εμβολιασμοί. Σύμφωνα με τις δηλώσεις αρμοδίων που μπορείτε να δείτε και στο ρεπορτάζ της ΕΡΤ οι δόσεις ήταν 215 για ισάριθμους νοσοκομειακούς της πρώτης γραμμής.

Φανταστείτε λοιπόν την έκπληξη όταν με τα επίσημα στοιχεία εμβολιάστηκαν στις 12/1 70 άτομα και την επομένη 290. Σύνολο 360! Αυξήθηκαν οι δόσεις; Φυσικά και όχι! Έγινε λάθος; Μα πως μπορεί να γίνει με τόσο μικρές ποσότητες; Δεν υπήρχαν καταστάσεις;

 

Κάποιοι… πονηροί υποστηρίζουν ότι αυτή ήταν η συμβολή της ΠΕ για να αυξηθεί ο αριθμός των εμβολιασμών πανελλαδικά για τον οποία ασκούσαν σκληρή κριτική γιατροί, πολιτικοί και άλλοι.

 

Οι αριθμητικές ανακολουθίες συνεχίστηκαν και τις επόμενες μέρες. Αποτέλεσμα; Αν προσθέσει κανείς τους εμβολιασθέντες καθημερινά, σύμφωνα πάντα με τα επίσημα στοιχεία την Πέμπτη 21/1 το σύνολο ήταν 1381, όμως την ίδια μέρα το σύνολο που ανακοινώθηκε ήταν 1646!

 

Οι εκπλήξεις δεν σταματούν εδώ. Την Παρασκευή 22/1 ανακοινώνονται 175 εμβολιασμοί που δίνουν σύνολο 908 εμβολιασθέντες! Τι έγινε; Πως γίνεται να εμβολιάζονται επιπλέον 175 άτομα στους 1646 και το σύνολο να μειώνεται σε 908; Είπαμε να τα αλλάξουμε όλα, αλλά όχι και την αριθμητική!

 

Την απάντηση μπορεί να δώσουν μόνο οι αρμόδιοι φορείς αφού στα σχετική σελίδα δεν υπάρχει «αρχείο», αλλά δίνονται μόνο τα στοιχεία της ημέρας τα οποία, για άγνωστο λόγο, που μάλλον γίνεται προφανής, εξαφανίζονται την επόμενη μέρα.

 

Κάποιοι έσπευσαν να υποστηρίξουν ότι τα «χαμένα εμβόλια» πήγαν σε… δικούς μας ανθρώπους σε άλλες περιοχές. Άλλοι υποστηρίζουν ότι απλά όλα αυτά είναι προϊόν της ελληνικής προχειρότητας.

 

Το ερώτημα που προκύπτει όμως είναι: Εάν σε μια περιοχή με ένα νοσοκομείο που κάνει εμβολιασμούς και λειτουργεί δύο εμβολιαστικές γραμμές υπάρχουν τέτοιες αποκλίσεις, τότε τι πρέπει να συμβαίνει στα μεγάλα αστικά κέντρα όπως η Αθήνα, ο Πειραιάς, η Θεσσαλονίκη όπου οι αριθμοί είναι σαφώς μεγαλύτεροι και τα προβλήματα περισσότερα; 

πηγή

10ωρη εργασία, ελαστικότερα ωράρια κι ενταφιασμός της κοινωνικής ασφάλισης

 

Η προώθηση της 10ωρης εργασίας, η μονιμοποίηση της τηλεργασίας και ανταποδοτική ασφάλιση με τη συμμετοχή των ιδιωτών, ξεκινώντας από τις επικουρικές συντάξεις, είναι οι επόμενες νομοθετικές κινήσεις του υπουργείου Εργασίας, όπως επιβεβαιώθηκε και κατά την επίσκεψη του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στο υπουργείο Εργασίας, το οποίο έχει αναλάβει ο Κωστής Χατζηδάκης.

 

Ειδικότερα για τα εργασιακά και το νομοσχέδιο που είναι στα σκαριά, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ανέφερε: «Είναι πολλά ζητήματα τα οποία καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε μέσα από αυτό το νομοσχέδιο». Παράλληλα ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε και στην τηλεργασία σημειώνοντας ότι η εργατική νομοθεσία οφείλει «να προσαρμοστεί σε αυτή τη νέα πραγματικότητα. Ποια είναι τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις των εργαζομένων που εργάζονται πια και θα εργάζονται με πολύ μεγαλύτερη συχνότητα από το σπίτι».

 

Στο σχέδιο νόμου που θα φέρει η κυβέρνηση στη Βουλή τον Φεβρουάριο ανατρέπει εργασιακές κατακτήσεις και μεταξύ άλλων προβλέπει αλλαγές στην αγορά εργασίας με βασικότερες τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας με συμψηφισμούς υπερωριών και την επιβολή 10ωρης εργασίας και ελαστικότερα ωράρια που θα τσακίσουν μισθούς και δικαιώματα.

 

Σε ότι αφορά τις ανατροπές στο ασφαλιστικό που ετοιμάζει η κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός σημείωσε: «Εκκρεμεί ακόμα η μεγάλη μεταρρύθμιση της νέας επικουρικής ασφάλισης με ανταποδοτικό χαρακτήρα (…) Είναι ένα νομοσχέδιο το οποίο εκτιμώ ότι μπορεί να γίνει νόμος του κράτους εντός του πρώτου εξαμήνου του 2021».

 

Η κυβέρνηση ετοιμάζεται την Άνοιξη να φέρει το νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο που προβλέπει τη δημιουργία του νέου επικουρικού ταμείου με κεφαλαιοποιητικά χαρακτηριστικά. Στο νέο σύστημα θα εντάσσονται υποχρεωτικά οι νεοεισερχόμενοι στην αγορά εργασίας από 1/1/2022, ενώ εθελοντικά θα μπορούν να εντάσσονται οι σημερινοί ασφαλισμένοι έως 35 ετών. Οι συγκεκριμένοι σχεδιασμοί της κυβέρνησης θα πλήξουν το σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης, ενώ ταυτόχρον θα παραδώσουν τα αποθεματικά των επικουρικών ταμείων σε ιδιωτικές εταιρίες ασφάλισης.

 

Αναθέτουν σε ιδιώτη την εκκαθάριση των εκατοντάδων χιλιάδων εκκρεμών συντάξεων

Ταυτόχρονα η κυβέρνηση όπως εξήγγειλαν οι Μητσοτάκης και Χατζηδάκης προχωρά σε σύμπραξη με τον ιδιωτικό τομέα για την εκκαθάρισης των πάνω από 400.000 εκκρεμών συντάξεων. «Για μένα το θέμα των εκκρεμών συντάξεων είναι ίσως η νέα ΔΕΗ σε αυτό το υπουργείο» δήλωσε ο Χατζηδάκης αποκαλύπτοντας τη στόχευση της κυβέρνησης να παραδώσει στους ιδιώτες και αυτή τη διαδικασία.

 

Όπως δήλωσε ο Κωστής Χατζηδάκης, θα αναζητηθεί project manager από τον ιδιωτικό τομέα για να «τρέξει», σε συνεργασία με τη διοίκηση του ΕΦΚΑ, το έργο της εκκαθάρισης εκκρεμών αιτήσεων συνταξιοδότησης.

 

Από την πλευρά του, ο πρωθυπουργός είπε αυτό που έχει υποχρέωση να πράξει η κυβέρνηση δηλαδή ότι «πρέπει να τρέξουμε πολύ πιο γρήγορα στο ζήτημα της απονομής των εκκρεμών συντάξεων». Μίλησε για επιτάχυνσης της διαδικασίας, αλλά δεν είπε τίποτα για ουσιαστικές αυξήσεις στις συντάξεις που έχουν ανάγκη οι συνταξιούχοι.

 

Η αδυναμία του υπουργείου Εργασίας να ανταποκριθεί στα επιπλέον προβλήματα που δημιούργησε η πανδημία, έχει εκτοξεύσει τον αριθμό των εκκρεμών συντάξεων, την ώρα που μόλις τον Δεκέμβριο ο Κυριάκος Μητσοτάκης έδινε τα εύσημα στην τότε ηγεσία του Υπουργείο για «την πρόοδο» στο ζήτημα. Συνολικά πλέον, οι εκκρεμείς υποχρεώσεις του e-ΕΦΚΑ ξεπερνούν τις 415.000. Η λύση όμως βρέθηκε και η δουλειά θα δοθεί στον ιδιωτικό τομέα με το αζημίωτο φυσικά… 

πηγή

 

 

 

     

Εμβόλιο: Δημόσιο αγαθό ή «εμπόρευμα» της – επί πτωμάτων – κερδοφορίας των φαρμακευτικών;

 

Ο καθηγητής Αιματολογίας στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης και διευθυντής του Αιματολογικού τομέα στο Νοσοκομείο Τενόν στο Παρίσι Γρηγόρης Γεροτζιάφας, μίλησε στον 98.4 για την εξέλιξη και διαχείριση της πανδημίας.

 

Εάν κάτι παραδέχονται όλοι οι αρμόδιοι, στη χώρα και παγκοσμίως, είναι πως υπάρχει καθυστέρηση των εμβολιασμών για τον κορωνοϊό. Οι ρυθμοί, πάντως, δεν είναι ίδιοι σε κάθε γωνιά του κόσμου, ούτε καν στον λεγόμενο ανεπτυγμένο κόσμο της Δύσης.  Παρόλο που έχουν εγκριθεί μια σειρά εμβόλια (διαφορετικά σε κάθε περιοχή του κόσμου) και άλλα περιμένουν έγκριση, ο πλανήτης βρίσκεται αντιμέτωπος με το τρίτο κύμα της πανδημίας χωρίς να προστατεύεται, όσο θα μπορούσε.

 

Χαρακτηριστικό είναι ότι στην Ελλάδα μέχρι, χθες, Πέμπτη 21 Ιανουαρίου, είχαν γίνει μόλις 123.077 εμβολιασμοί και έχει εμβολιαστεί μόλις το 1,13% του πληθυσμού. Την Πέμπτη έγιναν 13.318 εμβολιασμοί, και προχθές Τετάρτη 15.290. Προφανώς, με αυτούς τους ρυθμούς θα αργήσει τραγικά να φτάσει σε επιθυμητά επίπεδα ο εμβολιασμός του γενικού πληθυσμού.

 

Να υπενθυμίσουμε ότι σύμφωνα με τις σχετικές ανακοινώσεις της κυβέρνησης η Ελλάδα θα είχε παραλάβει στις 30 Δεκεμβρίου την πρώτη μεγάλη παρτίδα εμβολίων 83.850 δόσεων. Επίσης, οι παραδόσεις των εμβολίων των Pfizer/BioNTech στη χώρα θα είναι, έως το τέλος  Ιανουαρίου, 429.000 δόσεις και άλλες 333.450 έως τέλος Φεβρουαρίου. Υποτίθεται ότι μέχρι το τέλος Μαρτίου η Ελλάδα θα έχει παραλάβει από τις Pfizer/BioNTech 1.265.550 δόσεις. Σε αυτές, θα προστεθούν, όταν πάρουν τις πλήρεις εγκρίσεις και αρχίσει η διανομή, τα εμβόλια των Moderna και AstraZeneca. Τα στοιχεία αυτά αποτελούν προγραμματισμό και αναμένεται να δούμε κατά πόσο θα υλοποιηθεί.

 

Και πανευρωπαϊκά αντιμετωπίζεται το ζήτημα της καθυστέρησης της παράδοσης των εμβολίων. Μόλις χθες η Pfizer φέρεται να μείωσε έως το 50% τον όγκο των εμβολίων κατά του κορωνοϊού σε ορισμένες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αυτή την εβδομάδα (διαβάστε αναλυτικότερα εδώ για τις μειώσεις).

 

Τα παραπάνω εξελίσσονται στο πεδίο της ζούγκλας των «αγορών»: Ακόμα και σε μια περίοδο που η ανθρωπότητα θρηνεί εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς το 95% των δόσεων των εμβολίων για τον κορωνοϊό έχει χρησιμοποιηθεί σε 10 μόλις χώρες.  Σύμφωνα με τα στοιχεία του ιστότοπου ανάλυσης δεδομένων Our world in data, πρόκειται για τις ΗΠΑ, την Κίνα, τη Βρετανία, το Ισραήλ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Ιταλία, τη Ρωσία, τη Γερμανία, την Ισπανία και τον Καναδά.

 

Ενδεικτικό της κατάστασης είναι, άλλωστε, ότι σύμφωνα με εκτιμήσεις τα λεγόμενα πλουσιότερα κράτη είχαν δεσμεύσει περισσότερο από το 50% των δόσεων που θα παρασκευαστούν μέχρι το τέλος του 2021. Παράλληλα, στις φτωχότερες χώρες ίσως εμβολιαστεί το 20% του πληθυσμού μέχρι το το τέλος του 2021, ενώ ενδέχεται να μην καταφέρουν να εμβολιάσουν ικανό ποσοστό του πληθυσμού πριν από το 2024. Κάτι τέτοιο δεν θα ισχύσει σε όλες τις λεγόμενες φτωχότερες χώρες, εάν χρησιμοποιήσουν δικές τους παρασκευαστικές δυνατότητες (π.χ Ινδία).

 

Τα δεδομένα, όπως τα παρουσιάσαμε παραπάνω, οδηγούν στα εξής συμπεράσματα:

 

— Οι επιστήμονες κατάφεραν να ολοκληρώσουν την κατασκευή των εμβολίων για την πανδημία. Ανεξαρτήτως εάν το «όνομα» του κάθε εμβολίου το έχει η α ή β εταιρεία, η επιστήμη – και προφανώς οι άνθρωποι της – οδηγεί στη σωτηρία της ανθρωπότητας από τον κορωνοϊό. Η α ή β εταιρεία διαχειρίζεται οικονομικά – και έχει οφέλη εκατομμυρίων ευρώ – το εμβόλιο.

 

— Το ερώτημα είναι απλό αλλά και ζωτικό: Είναι δυνατόν, αντιμετωπίζοντας μια πανδημία, η ανθρωπότητα να εξαρτάται από τις παραγωγικές δυνατότητες της α ή της β εταιρείας; Θα γίνει αποδεκτό ότι η Pfizer (και η κάθε Pfizer) δεν μπορεί να παράγει τόσα εμβόλια όσα χρειάζονται;

 

— Η υγεία εκατομμυρίων κι εκατομμυρίων ανθρώπων θα εξαρτηθεί από τους «νόμους» ανταγωνισμού της «ελεύθερης αγοράς»;

 

—  Από τη στιγμή που οι παραγωγικές δυνατότητες της α ή β εταιρείες δεν επαρκούν, τότε δεν υπάρχει άλλη ανθρώπινη λύση (κι ας έρχεται σε αντίθεση με τον «άγιο» καπιταλισμό):  Να κινηθούν άμεσα οι διαδικασίες, διεθνώς, ώστε να ξεκινήσει η παραγωγή των εμβολίων, με ασφάλεια και γρήγορους ρυθμούς, όπου είναι δυνατόν και κρίνεται ότι υπάρχει επάρκεια υλικών και τεχνικών μέσων.  

 

Κάθε κράτος, κάθε κυβέρνηση έχει υποχρέωση, έχει ευθύνη, να δράσει ώστε τα εμβόλια που για την παραγωγή τους παρασχέθηκε πακτωλός δημόσιου χρήματος, να τα αφαιρέσει από τα χέρια των εταιρειών και να μετατραπούν, πραγματικά, σε δημόσιο αγαθό. Μηδέ της ελληνικής κυβέρνησης εξαιρουμένης.

 

Φυσικά θα ήταν αφέλεια όταν μιλάμε για κυβερνήσεις στον καπιταλισμό να ξεχνάμε πως μιλάμε για εκείνες τις εθνικές επιτροπές σε κάθε κράτος που διαχειρίζονται τις υποθέσεις των πολυεθνικών. Και δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνουν βάφοντας τα χέρια τους με αίμα. Γι’ αυτό και ο αυτονόητος αγώνας το εμβόλιο να μην είναι ένα ακόμα “εμπόρευμα” αποτελεί ταυτόχρονα και αγώνα των λαών ενάντια στην πανδημία του καπιταλισμού. 

πηγή