Υγειονομικούς δεν «γεννάει» αλλά μπάτσους (για τα πανεπιστήμια) προσλαμβάνει

 Λεωφορεία δεν μπορεί να «γεννήσει» αλλά δίνει εκατομμύρια ευρώ για ένα τεράστιο εξοπλιστικο πρόγραμμα της αστυνομίας - Kι όλα αυτά σε περίοδο πανδημίας

 

γράφει ο Γεράσιμος  Χολέβας

 

Κυριάκος Μητσοτάκης, πρωθυπουργός της Ελλάδας την περίοδο της πανδημίας (10/2/2021):

 

«Δεν μπορούμε να ανακαλύψουμε ή να δημιουργήσουμε ή να “γεννήσουμε” πρόσθετους νοσηλευτές, γιατρούς, αναισθησιολόγους, εντατικολόγους πέραν αυτών που έχουμε. Όποιος είναι διαθέσιμος, σας διαβεβαιώνω ότι αξιοποιείται».

 

Στο βίντεο μετά το 8′.30”:       

Κανονικά, ένας πρωθυπουργός σε περίοδο πανδημίας θα έπρεπε να ντρέπεται κάνοντας την παραπάνω δήλωση. Στον κύριο Κυριάκο Μητσοτάκη δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο.

 

Αντίθετα, πανηγυρίζει ότι «στα πανεπιστήμια δεν μπαίνει η αστυνομία, μπαίνει η δημοκρατία».

 

Τι εννοεί ο κύριος πρωθυπουργός; Μα την θεσμοθέτηση πανεπιστημιακής αστυνομίας, που μεταξύ άλλων προβλέπει:

 

— Σύσταση Ομάδας Προστασίας Πανεπιστημιακού Ιδρύματος» (ΟΠΠΙ), δηλαδή μία ομάδα με ειδική εκπαίδευση από την ίδια την ΕΛΑΣ, η οποία θα φέρει ειδική στολή και θα υπάγεται στην ΕΛΑΣ.

 

Α, και κάτι ακόμα: Στην εποχή της πανδημίας που η κυβέρνηση δεν μπορεί να «γεννήσει» υγειονομικούς, προβλέπονται 1000 οργανικές θέσεις για αστυνομικούς, προστάτες των πανεπιστημίων!

 

Ούτε λεωφορεία μπορεί να «γεννήσει»

Κυριάκος Μητσοτάκης, πρωθυπουργός της Ελλάδας την περίοδο της πανδημίας (5/11/2020):

 

«Κάναμε το καλύτερο το οποίο μπορούσαμε. Προφανώς, θα μπορούσαμε να κάνουμε και κάτι περισσότερο. Δεν ξέρω τι θα ήταν αυτό γιατί δεν μπορούμε να γεννήσουμε λεωφορεία από το πουθενά»

 

Στο βίντεο μετά το 51.25:         

 Κανονικά, ένας πρωθυπουργός σε περίοδο πανδημίας, θα έπρεπε να ντρέπεται κάνοντας και την παραπάνω δήλωση. Στον κύριο Κυριάκο Μητσοτάκη δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο.

 

Αντίθετα, στα μέσα Δεκέμβρίου του 2020 το αρχηγείο της ελληνικής αστυνομίας ανακοίνωσε ότι υλοποιεί ένα από τα μεγαλύτερα εξοπλιστικά προγράμματα, ο προϋπολογισμός του οποίου ξεπερνά συνολικά τα 31.000.000 ευρώ. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει την προμήθεια 675 οχημάτων, 15.690 αλεξίσφαιρα γιλέκα, καθώς και μεγάλο αριθμό ατομικών εφοδίων (επιχειρησιακές στολές, προστατευτικά κράνη, άρβυλα υψηλής και χαμηλής θωράκισης, χειροπέδες) και άλλου τεχνικού και υποστηρικτικού εξοπλισμού (θερμικές κάμερες, ηλεκτρονικούς υπολογιστές, αλκοολόμετρα κ.λ.π). Επιπλέον, σύμφωνα με την ΕΛΑΣ από τις αρχές του χρόνου θα έχουν παραληφθεί συνολικά 1.453 οχήματα, μέσω διαγωνιστικών διαδικασιών, προγραμμάτων Ε.Σ.Π.Α. και του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης.

 

Με λίγα και απλά λογια η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη

 

– δεν μπορεί να «γεννήσει» υγειονομικούς, αλλά προσλαμβάνει μπάτσους (μπάτσοι είναι αυτοί που θα κάνουν τους χωφορύλακες της ακαδημαϊκής ελευθερίας) για τα πανεπιστήμια,

 

– δεν μπορεί να γεννήσει λεωφορεία, αλλά έχει να διαθέσει εκατομμύρια ευρώ για τον εξοπλισμό της αστυνομίας, με προφανή σκοπό όχι την «προστασία του πολίτη» (όπως λέγεται και το υπουργείο του «σερίφη» Χρυσοχοΐδη) αλλά την αντιμετώπιση του «εχθρού λαού».

 

Κι όλα αυτά – το επαναλαμβάνουμε – σε περίοδο πανδημίας.

 

Οι προτεραιότητες των «αρίστων» δεν κρύβονται, πια: Μπατσοκρατία αντί για δημόσια Υγεία και προστασία από την πανδημία.

          

Ελληνοτουρκικό «ζουμί» στο ΝΑΤΟ

 

 γράφει ο Δημήτρης Μηλάκας

 

Οι ελληνοτουρκικές διαβουλεύσεις συνεχίζονται όπως είχαν δρομολογηθεί και σχεδιαστεί από τους «διαμεσολαβούντες» Γερμανούς και Αμερικανούς σε δύο επίπεδα: Σε πρώτο πλάνο έχουμε τις αργές κινήσεις των διερευνητικών συνομιλιών. Σε δεύτερο, δυσδιάκριτο πλάνο εξελίσσονται οι συζητήσεις στο πλαίσιο του μηχανισμού «αποσυμπίεσης» στο ΝΑΤΟ.

 

Κοινός παρονομαστής των δύο επιπέδων είναι η απόλυτη μυστικότητα.

 

Οι ελληνοτουρκικές διερευνητικές επαφές, που ξεκίνησαν με την πρώτη τρίωρη συνάντηση των δύο αντιπροσωπειών στην Κωνσταντινούπολη και, όπως ανακοινώθηκε, θα συνεχιστούν στην Αθήνα περί το τέλος του μήνα, παρουσιάζονται δημόσια ως απόδειξη της καλής θέλησης των δύο πλευρών να συνομιλήσουν, αναζητώντας δρόμους ειρηνικής διευθέτησης των διαφορών.

 

Ψευδαίσθηση προσέγγισης

Αν και οι δημοσίως διατυπωμένες θέσεις των δύο πλευρών δεν αφήνουν κανένα περιθώριο διαπραγμάτευσης (η Ελλάδα υπογραμμίζει ότι το μόνο αντικείμενο του διαλόγου είναι η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, ενώ η Τουρκία επισημαίνει το σύνολο των απαιτήσεών της εις βάρος της Ελλάδας) έχει αποφασιστεί οι συζητήσεις στο πλαίσιο των διερευνητικών να συνεχιστούν καθώς δημιουργούν την (ψευδ)αίσθηση προσέγγισης.

 

Η καλλιέργεια των ψευδαισθήσεων επιτρέπει την αδιατάρακτη εξέλιξη των ουσιαστικών ελληνοτουρκικών συζητήσεων οι οποίες πραγματοποιούνται στο ΝΑΤΟ στο πλαίσιο του μηχανισμού αποσυμπίεσης των ελληνοτουρκικών εντάσεων. Αυτές οι συνομιλίες έχουν ήδη συμπληρώσει οκτώ γύρους και μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει απολύτως τίποτε γνωστό για το περιεχόμενό τους.

 

Σύμφωνα με εκτιμήσεις έμπειρων Ελλήνων διπλωματών, οι ελληνοτουρκικές συζητήσεις στο ΝΑΤΟ προσφέρουν το πλαίσιο για τη συζήτηση όλων όσα δημόσια έχει αποκλείσει να συζητηθούν η ελληνική πλευρά στις διερευνητικές επαφές. Εκεί, υπό τη «σκέπη» του απόρρητου και την αυστηρή επιτήρηση των «συμμάχων», Αθήνα και Άγκυρα συνομιλούν επί της ουσίας και για πολύ συγκεκριμένα ζητήματα, τα οποία προκαλούν πολιτικές εντάσεις και τον κίνδυνο στρατιωτικών τριβών και ανάφλεξης.

 

Αποκαλυπτικός ο Ακάρ

Ενδεχομένως το περιεχόμενο και η εξέλιξη αυτών των ελληνοτουρκικών συνομιλιών στο ΝΑΤΟ να εξηγούν σε έναν βαθμό και τις παραληρηματικές τοποθετήσεις του υπουργού Άμυνας της Τουρκίας Χουλουσί Ακάρ σε συνέντευξή του στις εφημερίδες «Aksam» και «Hurriyet». Έχοντας κατά νου και τις εσωτερικές πολιτικές ανάγκες για χάιδεμα των ακραίων εθνικιστών στους οποίους στηρίζεται πια το «σύστημα» Ερντογάν, οι δηλώσεις Ακάρ σκιαγραφούν ένα «περιεχόμενο» ελληνοτουρκικής συζήτησης.

 

Σύμφωνα λοιπόν με τον πρώην επιτελάρχη και νυν υπουργό Άμυνας της Τουρκίας «οι Έλληνες στρατιωτικοποίησαν 16 από τα 23 νησιά που πρέπει να είναι σε καθεστώς αποστρατιωτικοποίησης. Παρά τις Συνθήκες Λωζάννης και Παρισίων. Ρώτησα την υπουργό Άμυνας της Γερμανίας: Ποιος έχει επεκτατικές βλέψεις; Δεν υπάρχει άλλη χώρα στον κόσμο που έχει χωρικά ύδατα 6 μίλια και εναέριο χώρο 10 μίλια».

 

Προχωρώντας ακόμη περισσότερο την τουρκική «λογική» γύρω από το θέμα της ελληνικής κυριαρχίας επί 16 νησιών, ο Ακάρ σημείωσε ότι «Έλληνες αξιωματούχοι πραγματοποίησαν 78 επισκέψεις στα νησιά που βρίσκονται μπροστά μας, δίπλα μας. Αυτές είναι προκλήσεις! Αφού μιλάτε για φιλία, τότε αποστρατιωτικοποιήστε τα νησιά!»

 

Σε άλλο σημείο της συνέντευξης ο Ακάρ δεν έκρυψε την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι τελικά η Γερμανία στηρίζει την Τουρκία: «Τώρα στις πύλες της Ευρώπης προσπαθούν (οι Έλληνες) να καλύψουν τις παρανομίες τους και προσπαθούν να εξηγήσουν προβλήματα που δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Ο Έλληνας υπουργός είπε σε υπουργό της Γερμανίας πως “τρεις φορές φτάσαμε στα πρόθυρα πολέμου με την Τουρκία”. Βλέπουν όνειρα. Δεν έχουμε ούτε σκέψεις ούτε σχέδια. Ο Έλληνας υπουργός ζήτησε από τη Γερμανίδα ομόλογό του την ακύρωση της παράδοσης των υποβρυχίων και των ανταλλακτικών. Η Γερμανία αρνήθηκε το αίτημα αυτό» δήλωσε.

 

Τέλος, σε άλλο σημείο της συνέντευξής του, ο Ακάρ αναφέρθηκε και στο ζήτημα των S-400 μιλώντας για «μοντέλο Κρήτης» εννοώντας την αποθήκευσή τους. «Είπαμε στις ΗΠΑ πως είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε στο ίδιο μοντέλο που εφαρμόζεται με τους S-300 στην Κρήτη. Δεν σημαίνει πως θα τα χρησιμοποιούμε συνέχεια τα συστήματα αυτά. Θα χρησιμοποιηθούν μόνο σε περίπτωση απειλής και αυτό το αποφασίζουμε εμείς».

 

Οι Γερμανοί φίλοι

Είναι αξιοσημείωτη «σύμπτωση» το ότι, ταυτόχρονα με τη συνέντευξη Ακάρ στις δύο τουρκικές εφημερίδες, υπήρξε ένα δημοσίευμα της (FAZ) «Frankfurter Allgemeine Zeitung» άκρως διαφωτιστικό σχετικά με τη γερμανική οπτική για τα ελληνοτουρκικά. Το άρθρο παραπέμπει σε πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό του Ιδρύματος Μελετών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης (Südosteuropa – Gesellschaft) με τίτλο «Κλιμάκωση στη Μεσόγειο».

 

Η εν λόγω μελέτη σε γενικές γραμμές υποστηρίζει ότι «η αλληλεγγύη την οποία δικαίως η Ελλάδα ζητά από την Ε.Ε. λόγω της τουρκικής επιθετικότητας δεν μπορεί επ’ ουδενί να σημαίνει ότι οι εταίροι θα πρέπει να συστρατευθούν με ελληνικούς στόχους οι οποίοι δεν καλύπτονται από το διεθνές δίκαιο». Σύμφωνα με τη μελέτη, η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη «θα μπορούσε να επικρίνει πιο πειστικά τις μαξιμαλιστικές αξιώσεις της γείτονος χώρας, εάν δεν διατύπωνε και η ίδια από την πλευρά της μαξιμαλιστικές θέσεις».

 

Όπως αναφέρεται, αυτό ισχύει κυρίως για τις «ελληνικές αξιώσεις περί κοινής και εφαπτόμενης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου. Η Αθήνα ισχυρίζεται ότι μια τέτοια ζώνη υπάρχει μπροστά στις ακτές της Τουρκίας και πως στοιχειοθετείται από τη μικρή νήσο Καστελλόριζο».

 

Η εξέλιξη των ελληνοτουρκικών επαφών, είτε με τις διερευνητικές συνομιλίες είτε στο πλαίσιο του μηχανισμού αποσυμπίεσης στο ΝΑΤΟ, είναι προφανές ότι θα εξαρτηθεί από την πολιτική συγκυρία και τους υπολογισμούς στη βάση των οποίων θα πραγματοποιηθεί το επόμενο βήμα, που δεν είναι άλλο από τη δρομολόγηση διαδικασιών διευθέτησης των ελληνοτουρκικών ζητημάτων.

 

Τι ακριβώς μπορεί να σημαίνουν τέτοιου είδους διευθετήσεις μάς το αποκαλύπτουν οι δηλώσεις των Τούρκων αξιωματούχων όπως αυτές του Ακάρ, αλλά και οι «αναλύσεις» των γερμανικών δεξαμενών σκέψης, όπως αυτή που παρουσίασε η FAZ.

 

Το ερώτημα βέβαια που προκύπτει έχει να κάνει με το πότε θα είναι πολιτικά έτοιμος ο Κυριάκος Μητσοτάκης να επιχειρήσει επώδυνους συμβιβασμούς στα ελληνοτουρκικά.     

Νομοσχέδιο ΑΕΙ: Η "ανατομία" μιάς ψηφοφορίας

 

Τι μας δείχνει η ονομαστική που έγινε χθες στην Βουλή για το παρελθόν, το παρόν και το άμεσο μέλλον, όπως και για την ειδική σχέση Ν.Δ - Ελληνικής Λύσης.

 

γράφει ο Γεράσιμος Λιβιτσάνος

 

Το νομοσχέδιο της Νίκης Κεραμέως και του Μιχάλη Χρυσοχοϊδη είναι πλέον νόμος του κράτους. Μετά από δύο θυελλώδεις πολιτικά εβδομάδες το κοινοβούλιο αποφάσισε κατά πλειοψηφία ότι θα έχουμε αστυνομικά τμήματα μέσα στα πανεπιστήμια

 

Αν και για την ώρα δεν έχουμε πανεπιστήμια, καθότι από τα ιδρύματα λείπει ένα συστατικό στοιχείο του όρου: Οι φοιτητές. Μάλιστα από την ερχόμενη ακαδημαϊκή χρονιά θα είναι κατά μερικές δεκάδες χιλιάδες λιγότεροι αφού μεταξύ άλλων ψηφίστηκε και ο περιορισμός των εισακτέων.

 

Κάπου εκεί, στο ερχόμενο φθινόπωρο, η κυβέρνηση θα αρχίσει να εισπράττει τα αποτελέσματα που εκρηκτικού κοκτέιλ που με τόση επιμονή θέλησε να θεσμοθετήσει. Τότε που θα επιστρέψουν (καλώς εχόντων των πραγμάτων) οι φοιτητές.

 

Η πείρα δεκαετιών ολόκληρων έχει αποδείξει ότι συνδυασμός της εγγενούς ριζοσπαστικότητας των νέων ανθρώπων με ακραίους κατασταλτικούς μηχανισμούς είναι σαν το νίτρο και την γλυκερίνη. Όπως και ότι τέτοιου είδους νομοθετήσεις είναι καταδικασμένες να αλλάξουν.

 

Όμως ας αφήσουμε για την ώρα το άμεσο μέλλον. Αλλωστε έχει πολλούς παράγοντες ρευστότητας. Ας ασχοληθούμε με την χθεσινή ημέρα και το πώς ψήφισαν οι 298 βουλευτές που συμμετείχαν στην ψηφοφορία στην Βουλή. Αξίζει τον κόπο να κάνουμε μια «χειρουργική τομή» στο αποτέλεσμα. Έτσι για να …δούμε τι έχει μέσα.

 

Σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε στις 22.02 από το προεδρείο της Βουλής ο εκτελών χρέη προέδρου Χαράλαμπος Αθανασίου «υπέρ ψήφισαν 168 βουλευτές». Αυτό σημαίνει – κατ’ αρχήν- δύο πράγματα:

 

Ότι η κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας παραμένει ένα πειθαρχημένο σύνολο. Από εκείνο το «μικρό ατύχημα» του Σεπτεμβρίου του 2019 όταν οι «γαλάζιοι» βουλευτές δεν προσήλθαν για να ψηφίσουν την άρση της ασυλίας του Παύλου Πολλάκή, έχει μπει τάξη.

 

Έτσι ακόμη και κάποιοι κεντρώου προσανατολισμού βουλευτές της Ν.Δ είχαν τις επιφυλάξεις τους, λειτούργησαν πειθαρχημένα. Παρότι αν παρατηρήσει κανείς το ποιοι υπουργοί και ποιοι βουλευτές πήραν τον λόγο κατά την διάρκεια της 3ήμερης συζήτησης τ, μπορεί να εντοπίσει τους «φανατικούς υποστηρικτές» του νομοσχεδίου της Νίκης Κεραμέως.

 

Το δεύτερο δεδομένο είναι οι 8 βουλευτές της Ελληνικής Λύσης που «κόλλησαν» σε αυτούς της κυβερνητικής πλειοψηφίας για να σχηματιστεί ο αριθμός 166. Έλειψαν μόνον ο Κυριάκος Βελόπουλος και ο Βασίλης Βιλιάρδος, που επέλεξαν αμφότεροι να πάνε σε περιοδεία της Ελληνικής Λύσης στην Χίο.

 

Μάλιστα η επιλογή του Κ. Βελόπουλου να λείπει από μια τέτοια συζήτηση που συγκέντρωσε πάνω της τα φώτα της δημοσιότητας είναι εντυπωσιακή. Καθώς ειναι γνωστό πως φροντίζει να μιλάει στην Βουλή για πολύ μικρότερης σημασίας νομοσχέδια. Εξηγείται ίσως από το ότι δεν ήθελε να ασκήσει αντιπολίτευση στο συγκεκριμένο νομοθέτημα. Ούτε και να προβάλλει την θέση στην οποία κατέληξε το κόμμα του προκειμένου να διαφοροποιηθεί «προς το δεξιότερο» από την Ν.Δ: Δηλαδή το να δημιουργηθεί ειδικό αστυνομικό σώμα για τα πανεπιστήμια με εκπαίδευση ειδικών δυνάμεων.

 

Ένα τρίτο σημαντικό στοιχείο αφορά και τα δύο κόμματα που υπερψήφισαν το νομοσχέδιο. Γιατί η Νέα Δημοκρατία και η Ελληνική Λύση δεν είναι η πρώτη φορά που συμπίπτουν πολιτικά. Αντιθέτως το τελευταίο διάστημα στα θέματα που βρίσκονται ψηλά στην «σκληρή δεξιά» ατζέντα, όπως π,χ το μεταναστευτικό ζήτημα, καταγράφεται πολύ συχνά ένας κοινός πολιτικός προβληματισμός. Ανεξάρτητα από το αν εκφράζεται πάντα στις ονομαστικές ψηφοφορίες.

 

Τα «κατά» της ψηφοφορίας ήταν 132, προερχόμενα από τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης. Όσον αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και το Μέρα 25 δεν παρατηρεείται κάτι αξιόλογο. Οι βουλευτές και των τριών κομμάτων επέδειξαν άλλωστε έναν ιδιαίτερο ζήλο στις παρεμβάσεις τους ενάντια στο νομοσχέδιο.

 

Για το ΚΙΝ.ΑΛ ας καταγράψουμε ότι δεν είχε παρατράγουδα η συγκεκριμένη ψηφοφορία. Πράγμα σημαντικό αφού στα ζητήματα αυτά έχουν κατραγραφεί δύο διαφορετικοί πόλοι στο κόμμα της Φώφης Γεννηματά. Κάτι που φάνηκε στην ψηφοφορία για το νοοσχέδιο των διαδηλώσεων, που είχε ανάλογο περιεχόμενο, το περασμένο καλοκαίρι.

 

Αξίζει τέλος να θυμίσουμε ότι η χθεσινή ψηφοφορία, έγινε με κανονισμούς Covid 19, δηλαδή μέσω επιστολικής ψήφου. Όπως μάλιστα παρατήρησε σε μία αποστροφή της ομιλίας του ο Αλέξης Τσίπρας «έχουμε,εκχωρήσει στην πραγματικότητα την ψήφο μας στους Γραμματείς των Κοινοβουλευτικών Ομάδων. Όταν, λοιπόν, κάποιος θέλει να αντιδράσει πρέπει να περάσει από την κρίση της Γραμματείας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, δηλαδή από τον Πρόεδρο. Δεν είναι εύκολο».    

Στο ΣτΕ η απόφαση για τη νομιμότητα των προστίμων των 300 ευρώ για παραβάσεις των μέτρων κατά της COVID-19

 

 

Με πράξη της αρμόδιας τριμελούς επιτροπής του Συμβουλίου της Επικρατείας εισήχθη να επιλυθεί ως πρότυπη-πιλοτική δίκη το ζήτημα της συνταγματικότητας και νομιμότητας των διοικητικών προστίμων των 300 ευρώ που επιβάλλονται από την ΕΛΑΣ σε όσους παραβιάζουν τα περιοριστικά μέτρα κατά της διασπορά του COVID-19, στις δημόσιες συναθροίσεις και όχι μόνο.

 

Αναλυτικότερα, στη Θεσσαλονίκη κατά την ημέρα της επετείου του Πολυτεχνείου (17 Νοεμβρίου 2020) πραγματοποιήθηκαν κινητοποιήσεις και επιβλήθηκαν από την ΕΛΑΣ 94 διοικητικά πρόστιμα των 300 ευρώ. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν καθώς παραβιάστηκε η από 13.11.2020 απόφαση του Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας, με την οποία, για «επιτακτικούς λόγους αντιμετώπισης σοβαρού κινδύνου δημόσιας υγείας (κίνδυνος διασποράς κορονοϊού COVID-19)», αποφασίσθηκε η απαγόρευση όλων των δημόσιων συναθροίσεων στο σύνολο της επικράτειας, στις οποίες συμμετέχουν τέσσερα ή περισσότερα άτομα από 15 Νοεμβρίου 2020 και ώρα 6 π.μ. έως και τις 18 Νοεμβρίου 2020 ώρα 9 μ.μ.

 

 

Κατόπιν αυτού, 46 κάτοικοι Θεσσαλονίκης σε βάρος των οποίων κόπηκαν τα πρόστιμα των 300 ευρώ, κατέθεσαν στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης αιτήσεις ακυρώσεις των προστίμων. Παράλληλα κατέθεσαν και αντιρρήσεις (ενδικοφανή προσφυγή) κατά των πράξεων επιβολής των προστίμων, οι οποίες όμως απορρίφθηκαν. Στη συνέχεια οι 46, επικαλούμενοι τον νόμο 3900/2010, κατέθεσαν αίτημα στο Συμβούλιο της Επικρατείας, προκειμένου οι υποθέσεις τους να εκδικαστούν στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο ως πρότυπες δίκες (πιλοτικές δίκες) και όχι στο Διοικητικό Πρωτοδικείο.

 

 

Επικαλέστηκαν, αντισυνταγματικότητες ως προς την επιβολή των διοικητικών προστίμων. Τελικά, η πρόεδρος του ΣτΕ Ειρήνη Σάρπ συγκάλεσε, κατ΄ επιταγήν του νόμου 3900/2010, την αρμόδια τριμελή επιτροπή (συμμετείχαν οι αντιπρόεδροι Μαρία Καραμανώφ και Ιωάννης Γράβαρης) οποία, έκανε δεκτό το αίτημα και οι υποθέσεις εισήχθησαν στο ΣτΕ ως πιλοτικές δίκες.   

πηγή

Απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου ανοίγει τον δρόμο για μονιμοποίηση δεκάδων χιλιάδων συμβασιούχων

 

Απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου αποζημιώνει χιλιάδες συμβασιούχους των τελευταίων ετών και ανοίγει τον δρόμο για τη μονιμοποίησή τους.

 

Σύμφωνα με την Ένωση για την Υπεράσπιση της Εργασίας και του Κοινωνικού Κράτους (ΕΝΥΠΕΚΚ), χιλιάδες συμβασιούχοι μονιμοποιούνται και δικαιώνονται με την απόφαση υπ’ αριθ. C-760/18/11-2-2021 του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, που δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στο Λουξεμβούργο στις 11 Φεβρουαρίου 2021.

 

Η ΕΝΥΠΕΚΚ κάνει λόγο για «απόφαση μεγατόνων» και επισημαίνει πως σύμφωνα με το Δικαστήριο της Ε.Ε., «είναι ανίσχυρη η διάταξη του άρθρου 103 παρ. 8 του Ελληνικού Συντάγματος, που απαγορεύει τη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου, αφού υπερισχύει η Οδηγία της ΕΕ 1999/70».

 

Έτσι, ανοίγει ο δρόμος για μονιμοποίηση και αποζημίωση δεκάδων χιλιάδων συμβασιούχων που έχουν προσφύγει στη Δικαιοσύνη, έστω κι αν οι αγωγές τους έχουν απορριφθεί βάσει της συνταγματικής διάταξης του άρθρου 103 παρ. 8, που όμως τώρα, κατά το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, είναι ανίσχυρη.

 

Διαβάστε αναλυτικά το κείμενο της απόφασης ΕΔΩ.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη πλησιάζει στο σημείο καμπής. Αν το περάσει, δεν έχει γυρισμό...

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Όλα ξεκινούν από την αίσθηση της παντοδυναμίας. Όσο πιο ισχυροί είναι ή αισθάνονται ένας πρωθυπουργός, οι υπουργοί του και το σύστημα εξουσίας τους, τόσο πιο ευεπίφοροι είναι σε λάθη και γκάφες. Το χειρότερο, όμως, είναι να τους καταλάβει η περιβόητη αλαζονεία της εξουσίας. Διότι τα λάθη και οι γκάφες διορθώνονται, η αλαζονεία δύσκολα αποβάλλεται.

 

Δεν είμαι σίγουρος τι συμβαίνει με τη σημερινή κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Έχω την αίσθηση ότι όλα ξεκινούν από την αίσθηση παντοδυναμίας. Ο υπολογισμός τους είναι απλός, κάπως έτσι: «Αφού η αντιπολίτευση τρώει τη σκόνη μας, δεν κινδυνεύουμε ό,τι κι αν γίνει. Αφού οι δημοσκόποι δείχνουν ότι είμαστε 10 έως 20 μονάδες μπροστά, τι θα πάθουμε αν χάσουμε μερικές; Τίποτα».

 

Έτσι, μέσα σε λίγες μέρες συνέβησαν τα εξής τέσσερα γεγονότα, που φανερώνουν αλαζονεία και δείχνουν περιφρόνηση προς την κοινή γνώμη. Το πρώτο ήταν η περίφημη δήλωση «δώστε σε μένα τα κλειδιά της επιχείρησής σας». Το δεύτερο ήταν το αλαλούμ με το take away. Το κερασάκι στην τούρτα ήταν το τραπέζωμα του πρωθυπουργού στην Ικαρία και μάλιστα στο σπίτι βουλευτή που τυχαίνει να είναι και καθηγητής Ιατρικής. Τελευταίο, αλλά όχι έσχατο, το «κλείστε, ανοίξτε, ξανακλείστε», που έχει φέρει στα όριά τους εκατομμύρια πολίτες.

 

Παραθέσαμε τα γεγονότα και μια εξήγηση γιατί η κυβέρνηση συμπεριφέρεται έτσι. Πριν βγάλουμε οριστικό συμπέρασμα, θα θυμίσουμε δύο παραδείγματα από το παρελθόν. Τα οποία αποδεικνύουν ότι για όλες τις κυβερνήσεις και τους πρωθυπουργούς, ακόμα και τους πιο ισχυρούς, υπάρχουν σημεία καμπής. Αν ξεπεραστούν, η παντοδυναμία μπορεί να μεταβληθεί σε αδυναμία και να χαθεί ο έλεγχος.

 

Παράδειγμα πρώτο: Το 1988 ξέσπασε το σκάνδαλο Κοσκωτά. Ήταν το σημείο καμπής για την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Μολονότι ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε αρρωστήσει και η κυβέρνηση κλυδωνιζόταν από εσωτερικές διαμάχες, χωρίς το σκάνδαλο δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα ερχόταν η εκλογική ήττα. Το ξέσπασμα του σκανδάλου ήταν το σημείο καμπής και ο κακός χειρισμός του απλώς επέσπευσε τις εξελίξεις.

 

Παράδειγμα δεύτερο: Είκοσι χρόνια αργότερα, το 2008, η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή πέρασε το δικό της σημείο καμπής, που ήταν η υπόθεση του Βατοπεδίου. Έκτοτε δεν σήκωσε ξανά κεφάλι και στις εκλογές του 2009 η ΝΔ υπέστη μεγάλη ήττα από το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου, το οποίο μέχρι τότε δεν ενέπνεε ιδιαίτερη εμπιστοσύνη.

 

Βεβαίως, στην περίπτωση και των δύο αυτών κυβερνήσεων συνυπήρχε ο επιβαρυντικός παράγοντας του χρόνου. Το σημείο καμπής τις βρήκε στη δεύτερη θητεία τους με συσσωρευμένη και την φθορά. Η σημερινή κυβέρνηση δεν έχει αυτόν τον επιβαρυντικό παράγοντα, καθώς βρίσκεται μόλις στον ενάμιση χρόνο της θητεία της. Αυτό, όμως, μπορεί να αποδειχθεί και μεγάλη αδυναμία, καθώς ενισχύσει την αίσθησή της ότι είναι παντοδύναμη και άτρωτη.

 

Και μπορεί να μη βαρύνεται ακόμα με κάποιο σκάνδαλο, όπως οι δύο προαναφερθείσες, όμως οι συνθήκες στη χώρα είναι ιδιόμορφες, λόγω του πρωτόγνωρου φαινομένου της πανδημίας. Μπορεί ακόμα να μη φαίνεται κάποια ιδιαίτερη φθορά της, όμως τα όρια είναι ασαφή. Η κούραση των πολιτών είναι εμφανής και κάθε κυβερνητική ενέργεια ή συμπεριφορά, που προκαλεί αγανάκτηση και θυμό, μπορεί να αποτελέσει το σημείο καμπής. Όταν πληττόμενες επαγγελματικές ομάδες, πολυπληθείς, αντιμετωπίζονται με ειρωνεία, κάποια στιγμή η αντίδρασή τους θα αρχίσει να αποτυπώνεται και στην εκλογική συμπεριφορά τους. Όταν οι πολίτες στο σύνολό τους, που αντιμετωπίζουν διαρκείς περιορισμούς, διαρκές κούνημα του δαχτύλου και απειλές ποινών, βλέπουν αυτό που συνέβη στην Ικαρία, δεν θα είναι εσαεί διατεθειμένοι να το συγχωρούν. Και όταν περάσει, κατά κάποιον τρόπο, η πανδημία και έρθουν σε πρώτο πλάνο οι επιπτώσεις της, τότε μπορεί να μην αρκούν οι επικοινωνιακές πιρουέτες ούτε η θηριώδης μιντιακή υποστήριξη που έχει η σημερινή κυβέρνηση.

 

Επιμύθιον: η αίσθηση της παντοδυναμίας μπορεί να οδηγήσει μια κυβέρνηση στην απώλεια του ελέγχου. Αν υπολογίζει ότι η ίδια θα είναι διαρκώς δυνατή και οι αντίπαλοί της αδύναμοι, μπορεί να μην αντιληφθεί το σημείο καμπής, στο οποίο κάποια στιγμή θα βρεθεί. Και μετά να μην έχει γυρισμό. Με αφορμή όσα έκαναν ειδικά τις τελευταίες ημέρες, καλό είναι να προσέξουν την προτροπή του Άγγλου ποιητή Τζον Ντράιντεν: «Να φοβάσαι την οργή του υπομονετικού ανθρώπου».

Η μετάλλαξη του Κεντ πιθανότατα θα σαρώσει τον κόσμο λένε Βρετανοί ειδικοί

 

H μάχη κατά του νέου κορονοϊού αναμένεται να συνεχιστεί για τουλάχιστον μια δεκαετία.!

 

 

Ανησυχία προκαλεί η μετάλλαξη της Μεγάλης Βρετανία, ή αλλιώς μετάλλαξη του Κεντ, αφού το στέλεχος του νέου κορονοϊού ταυτοποιήθηκε πρώτα στην περιοχή του Κεντ στη Βρετανία.

 

Ήδη έχει εξαπλωθεί παντού στην Βρετανία και δεν αποκλείεται να σαρώσει τον κόσμο, σύμφωνα με την επικεφαλής του προγράμματος γενετικής παρακολούθησης της Βρετανίας, Σάρον Πίκοκ.

 

Μάλιστα εκτίμησε ότι η μάχη κατά του νέου κορονοϊού αναμένεται να συνεχιστεί για τουλάχιστον μια δεκαετία.

 

«Μόλις πάρουμε το πάνω χέρι (όσον αφορά τον ιό) ή οι μεταλλάξεις του πάψουν να είναι μολυσματικές ―προκαλώντας νόσο― τότε θα μπορούμε να σταματήσουμε να ανησυχούμε γι’ αυτόν. Αλλά νομίζω, κοιτάζοντας το μέλλον, ότι θα το κάνουμε αυτό για χρόνια. Θα εξακολουθήσουμε να το κάνουμε αυτό για ακόμα 10 χρόνια, κατά την άποψή μου», πρόσθεσε. 

πηγή

 

  

Έφυγε από τη ζωή ο Αντώνης Καλογιάννης

 

Σύμφωνα με ανάρτηση των οικείων του σε πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης, ο σπουδαίος τραγουδιστής Αντώνης Καλογιάννης έφυγε από τη ζωή. Ο Αντώνης Καλογιάννης γεννήθηκε στην Καισαριανή το 1940.

 

Το μακρύ ταξίδι του Καλογιάννη στο ελληνικό τραγούδι ξεπερνά τα 40 χρόνια.  Συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους συνθέτες και έδωσε το δικό του χαρακτηριστικό ερμηνευτικό στίγμα τόσο στα τραγούδια του αγώνα, όσο και του έρωτα.

 

Η συνάντησή του με το Μίκη Θεοδωράκη το 1966, ο οποίος τον άκουσε να τραγουδάει, ενώ περνούσε τυχαία από το μαγαζί που δούλευε ως τσαγκάρης, άλλαξε την πορεία της ζωής του!

 

Από την Καισαριανή όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, βρέθηκε στους μεγαλύτερους συναυλιακούς χώρους της τότε Σοβιετικής Ένωσης, της Ευρώπης αλλά και της Αμερικής να ερμηνεύει υπό την καθοδήγηση του Μίκη Θεοδωράκη στίχους του Σικελιανού, του Ρίτσου και του Σεφέρη.

 

Είχε τραγουδήσει τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, του Μάριου Τόκα, Τάκη Μουσαφίρη, του Αργύρη Κουνάδη καθώς και -μαζί με τη Βίκυ Μοσχολιού- στο δίσκο του Δήμου Μούτση «Συνοικισμός Α», που κυκλοφόρησε το 1972. Επίσης -μαζί με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη- στο δίσκο του Ηλία Ανδριόπουλου «Γράμματα στο Μακρυγιάννη», που κυκλοφόρησε το 1979.

Η πλούσια Δισκογραφία του Αντώνη Καλογιάννη

 

Κάτι φταίει

Τα πρώτα μου τραγούδια

Ερωτικά

Συνοικισμός Α΄ [1972]

Για μια σταγόνα αλάτι [1973]

Τα λιοτρόπια [1974]

Τι ώρα νά ‘ναι

Τραγούδια Μ. Θεοδωράκη

Γράμματα στο Μακρυγιάννη [1979]

Τα σημερινά [1981]

Μικραίνει ο κόσμος [1983]

Μικρά Ερωτικά [1984]

Και που λες Ευτυχία [1985]

Επικινδυνα παιχνιδια [1990]

Σε ανύποπτο χρόνο [1991]

Αντίθετη Πορεία [1993]

Ιστορίες αγγέλων [1997]

  

πηγή

Τρομονόμος στην τέχνη: Γιατί αντιδρούν οι καλλιτέχνες

 

Τρομονόμος στην πνευματική δημιουργία και δώρα για τα ΜΜΕ στο ίδιο νομοσχέδιο. Τι πραγματικά λέει η οδηγία της ΕΕ και πώς "ερμηνεύεται" από τη δική μας κυβέρνηση.

γράφει ο Χρήστος Δεμέτης

 

Οι παλιοί μπορεί να θυμούνται τη "Βαρβάρα" του Παναγιώτη Τούντα που πίσω στο 1935 λογοκρίθηκε καθώς "ταυτίστηκε" με την κόρη του δικτάτορα Μεταξά, Λουκία, αρχηγό του γυναικείου τμήματος της ΕΟΝ. Όλοι μας θυμόμαστε τις πιο πρόσφατες "ομορφιές", όταν τον Οκτώβριο του 2019, η αστυνομία μπήκε σε αίθουσα κινηματογράφου και απομάκρυναν ανηλίκους που έβλεπαν την ταινία "Τζόκερ".

 

Η λογοκρισία στην τέχνη και η απόπειρα ελέγχου της δεν είναι κάτι νέο, τα δύο παραπάνω παραδείγματα είναι μονάχα ενδεικτικά. Αποτελεί ωστόσο μια διαρκή μάχη ανάμεσα στις εξουσίες και στους δημιουργούς. Την Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου φτάνει στη Βουλή ένα νομοσχέδιο που μεταξύ άλλων τροποποιεί ή αν θέλετε, ενσωματώνει, την Ευρωπαϊκή οδηγία για την παροχή υπηρεσιών στο οπτικοακουστικό τομέα.

 

Όπως αναφέρουν οι καλλιτέχνες που συσπειρώνονται ζητώντας την απόσυρσή του, στο νομοσχέδιο αυτό (άρθρο 8) εμπεριέχεται και εμπλουτίζεται η οδηγία της ΕΕ, και συγκεκριμένα τα άρθρα 187α, 187β που έχουν κυρωθεί στη Βουλή από το 2019. Με βάση το άρθρο 8 απαγορεύεται οποιοδήποτε υλικό που ανεβαίνει στο διαδίκτυο από δημιουργό – καλλιτέχνη ή ακόμα και από οποιοδήποτε χρήστη "να εμπεριέχει υποκίνηση σε βία ή μίσος & δημόσια πρόσκληση σε τρομοκρατικό έγκλημα".

 

Για να καταλάβουμε τι ακριβώς συμβαίνει, πρέπει να κάνουμε μια αντιπαραβολή ανάμεσα στην οδηγία της ΕΕ και την ελληνική ενσωμάτωση που τροποποιείται.

 

Σύμφωνα λοιπόν με την Οδηγία για τις υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων (AVMSD) "οι υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων επικοινωνίας δεν πρέπει να περιλαμβάνουν υποκίνηση βίας ή μίσους που απευθύνεται σε ομάδες ή σε μέλη ομάδας που βασίζονται σε διακρίσεις λόγω φύλου, φυλής, χρώματος, εθνικής ή κοινωνικής προέλευσης, γενετικών χαρακτηριστικών, γλώσσας, θρησκείας ή πεποιθήσεων, πολιτικής ή οποιασδήποτε άλλης γνώμης, ιδιότητας μέλους εθνικής μειονότητας, περιουσίας, γέννησης, αναπηρίας, ηλικίας, σεξουαλικού προσανατολισμού ή εθνικότητας σύμφωνα με το Άρθρο 21 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ. Η δημόσια πρόκληση για διάπραξη τρομοκρατικού εγκλήματος απαγορεύεται επίσης".

 

Σύμφωνα με το νομοσχέδιο που κατατίθεται στην ελληνική Βουλή:

Οι υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων δεν πρέπει:

 

α) να εμπεριέχουν υποκίνηση σε βία ή μίσος εναντίον ομάδας ανθρώπων ή μέλους ομάδας, ιδίως λόγω φύλου, φυλής, χρώματος, εθνοτικής καταγωγής, ιθαγένειας ή κοινωνικής προέλευσης, γενετικών χαρακτηριστικών, γλώσσας, θρησκείας ή πεποιθήσεων, πολιτικών φρονημάτων ή κάθε άλλης γνώμης, ιδιότητας μέλους εθνικής μειονότητας, περιουσίας, γέννησης, αναπηρίας, ηλικίας ή σεξουαλικού προσανατολισμού,

 

β) να εμπεριέχουν δημόσια πρόκληση σε τέλεση τρομοκρατικού εγκλήματος, σύμφωνα με τα άρθρα 187Α ΠΚ, 187Β ΠΚ και 32 έως 35 του ν. 4689/2020 (Α΄103).

 

 

Το πρωί της Πέμπτης, ακολούθησαν διευκρινήσεις αναφορικά με το άρθρο του νομοσχεδίου με τον Θεόδωρο Λιβάνιο να αναφέρει πως:

 

"Η τέχνη ως μορφή έκφρασης δεν μπορεί να υπόκειται σε κανενός είδους περιορισμό. Το άρθρο 8 του νομοσχεδίου για τα οπτικοακουστικά Μέσα, επιβάλλει στους παρόχους περιεχομένου την υποχρέωση να αποκλείουν περιεχόμενο που αφορά σε μη αποδεκτές για μία δημοκρατική κοινωνία συμπεριφορές, όπως είναι ο ρατσισμός, η μισαλλοδοξία, ο βίαιος λόγος και η προτροπή σε τρομοκρατικές ενέργειες. Σύμφωνα με την ίδια πρόβλεψη, που αποτελεί ενσωμάτωση ευρωπαϊκής οδηγίας, οι διοικητικές κυρώσεις που επιβάλλονται σε τέτοιες περιπτώσεις αφορούν τον πάροχο περιεχομένου και όχι τον καλλιτέχνη.

 

Πολλοί πάροχοι (όπως ενδεικτικά το YouTube), στο πλαίσιο των όρων λειτουργίας που έχουν θεσπίσει, έχουν τη δυνατότητα αποκλεισμού οπτικοακουστικού υλικού, αποκλειστικά σύμφωνα με τα δικά τους κριτήρια.

 

Επειδή, δεν θέλουμε να υπάρχει ουδεμία παρανόηση, που να οδηγεί σε ανυπόστατες καταγγελίες περί λογοκρισίας, το άρθρο 8 του νομοσχεδίου τροποποιείται ως εξής:

 

Άρθρο 8

 

Απαγόρευση υποκίνησης σε βία ή μίσος

 

(Άρθρο 6 της Οδηγίας (ΕΕ) 2010/13)

 

«Οι υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων δεν πρέπει να εμπεριέχουν υποκίνηση σε βία ή μίσος εναντίον ομάδας ανθρώπων ή μέλους ομάδας, ιδίως λόγω φύλου, φυλής, χρώματος, εθνοτικής καταγωγής, ιθαγένειας ή κοινωνικής προέλευσης, γενετικών χαρακτηριστικών, γλώσσας, θρησκείας ή πεποιθήσεων, ιδιότητας μέλους εθνικής μειονότητας, γέννησης, αναπηρίας, ηλικίας ή σεξουαλικού προσανατολισμού».

 

Αντίστοιχη τροποποίηση θα γίνει και στο άρθρο 32".

 

Μένει φυσικά να ξεκαθαριστεί ποια θα είναι η τροποποίηση στο άρθρο 32.

 

Το προβληματικό σκέλος λοιπόν είναι το "Β", καθώς οτιδήποτε θα κρίνεται κατά το δοκούν, πως μπορεί να υποκινήσει σε βία ή μίσος, μπορεί να "δέσει" με τον νόμο ν. 4689/2020. Το άρθρο 187Α του Ποινικού Κώδικα είχε ανανεωθεί προβλέποντας πως: "Όποιος δημόσια με οποιονδήποτε τρόπο ή μέσω του διαδικτύου απειλεί με τέλεση τρομοκρατικής πράξης ή προκαλεί ή διεγείρει σε διάπραξή της και έτσι εκθέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη τιμωρείται με φυλάκιση". Με λίγα λόγια, μιλάμε για την απόπειρα αναβάθμισης του εν Ελλάδι "τρομονόμου" με συμπερίληψη και της πνευματικής δημιουργίας. Φυσικά, δεν θα δημιουργηθεί "υπηρεσία λογοκρισίας", τα έργα θα δημοσιεύονται κανονικά, ωστόσο η ερμηνεία για το τι αποτελεί κίνδυνο και τι όχι είναι διάτρητη, θυμίζοντας τις αντίστοιχες "πολιτικές του facebook" απέναντι στο τι λογοκρίνεται.

 

Η τοποθέτηση του Καθηγητή και Διευθυντή του Εργαστηρίου Κοινωνικής Έρευνας στα ΜΜΕ του Τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Γιώργου Πλειού, είναι χαρακτηριστική.

 

Τα παραπάνω όπως ήταν αναμενόμενο, προκάλεσαν σειρά αντιδράσεων. Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος Ακροάματος (Π.Ο.Θ.Α), ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος και ενώσεις καλλιτεχνών καταδικάζουν μαζικά το άρθρο 8 της Οδηγίας, κάνοντας λόγο για "τρομονόμο" στην τέχνη, ο οποίος θα φέρει λογοκρισία και ποινές για καλλιτεχνικά έργα με το πρόσχημα υποκίνησης σε βία ή μίσος, θυμίζοντας περιπτώσεις ευρωπαίων καλλιτεχνών που καταδικάστηκαν σε φυλάκιση.

 

Μαζικές αντιδράσεις όχι μόνο για τον "τρομονόμο"

Οι μουσικοί υποστηρίζουν πως με βάση το "νομοσχέδιο Λιβάνιου", πρώην "Πέτσα", το υλικό που αναρτάται στο διαδίκτυο, όχι απλά θα λογοκρίνεται και θα διαγράφεται, αλλά και ο δημιουργός του θα διώκεται ποινικά, αντιμετωπίζοντας ποινές φυλάκισης από 3 σε 5 χρόνια για "δημόσια απειλή" μέσω διαδικτύου. Κοινώς, μια τέτοια ρύθμιση θα μπορούσε - αν θεωρητικά εφαρμοζόταν με την πιο σκληρή υφή της - να στείλει στα δικαστήρια τους περισσότερους Έλληνες δημιουργούς χιπ χοπ μουσικής, και όχι μόνο.

  

"Στη Γερμανία από το 2019 και έπειτα, μουσικοί, συγγραφείς, εικαστικοί, ακαδημαϊκοί έχουν διωχθεί με βάση τον τρομονόμο, γιατί μέσα από το έργο τους κάνουν κριτική ενάντια στην πολιτική του Ισραήλ απέναντι στους παλαιστίνιους", αναφέρε ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος. Ο Σύλλογος καλεί σε κινητοποίηση με αιτήματα, μεταξύ άλλων, μέτρα στήριξης του εισοδήματος για το σύνολο των εργαζόμενων του κλάδου, επιδότηση ενοικίου για τους εργαζόμενους και τις επιχειρήσεις στον Πολιτισμό και διαγραφή χρεών προς Εφορία, Τράπεζες, ΔΕΚΟ "για το διάστημα εφαρμογής των μέτρων και για όσους αποδεδειγμένα βρίσκονται σε αδυναμία να πληρώσουν". "Να οριστεί άμεσα ως περίοδος ισχύος των μέτρων στήριξης όλη η περίοδος της καραντίνας και μέχρι να αρθούν οι επιπτώσεις στον κλάδο μας", τονίζει.

 

Σημειώνεται πως μετά την ποινική δίωξη του ράπερ Pablo Hasel στη Βαρκελώνη, ακολούθησαν μαζικές αντιδράσεις που φέρνουν τροποποιήσεις στον ισπανικό "τρομονόμο". Στις κινητοποιήσεις μετείχε ο Pedro Almodovar αλλά και ο Javier Bardem, με την κυβέρνηση να ανακοινώνει πως θα παρουσιάσει ένα "δίκαιο πλαίσιο μέσα στο οποίο θα μπορεί να κινηθεί η καλλιτεχνική έκφραση".

 

"Η κωμωδία πάντα έπαιζε με τα όρια της κοινωνίας. Θα λέγαμε ότι ο ρόλος των κωμικών, και γενικά των καλλιτεχνών, είναι να τα πιέζουν λίγο παραπέρα κάθε φορά. Λέμε άβολες αλήθειες, εκφραζόμαστε ωμά, και μιλάμε για θέματα ταμπού" αναφέρουν άλλωστε οι stand up κωμικοί. "Ο νόμος είναι επίτηδες τόσο γενικόλογος, ώστε το κράτος να αποφασίζει το ίδιο τι συνιστά, όχι μόνο τρομοκρατία και βία, αλλά και τι υποκίνηση σε αυτά. Στον φανταστικό κόσμο των κειμένων μας πάντως, πολλές φορές έχει πέσει το πολίτευμα, έχουν λιντσαριστεί πολιτικοί, έχει καταστραφεί η κοινωνία, κι έχει επικρατήσει ατελείωτο χάος. Δίνουμε άραγε έμπνευση για καταφυγή σε βία έτσι;", αναφέρουν.

 

Φυσικά, "πακέτο" με τα παραπάνω έρχονται τα πλουσιοπάροχα "δώρα" στους καναλάρχες που θα μπορούσαν να εντείνουν την εργασιακή ζούγκλα των media. Μεταξύ άλλων με το νέο νομοσχέδιο απελευθερώνονται οι αποδοχές του διευθύνοντος συμβούλου, του Προέδρου της Ε.Ρ.Τ. Α.Ε. και του Προέδρου - Γενικού Διευθυντή του Α.Π.Ε. - Μ.Π.Ε. Α.Ε., οι οποίες καθορίζονται με κοινή απόφαση των αρμόδιων Υπουργών.

 

Παράλληλα, η ΕΣΗΕΑ ζητά την την απόσυρση της διάταξης για τη μείωση του πλαφόν των 400 εργαζομένων ανά κανάλι (μειώνεται από 400 σε 340). "Συνολικά 360 δημοσιογράφοι, διοικητικοί υπάλληλοι και τεχνικοί συνάδελφοί μας θα οδηγηθούν στον Καιάδα των εταιρειών τηλεοπτικών παραγωγών, χωρίς αμοιβές, συλλογικές συμβάσεις εργασίας και ασφαλιστικά δικαιώματα" ξεκαθάρισε η πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, Μαρία Αντωνιάδου, προειδοποιώντας ότι "υπάρχουν εταιρείες παραγωγής που παράγουν ενημερωτικό προϊόν. Δεν μπορούμε να παραδώσουμε την ενημέρωση σ’ αυτούς".

 

Όπως επισημαίνει, το νομοσχέδιο καταργεί την προηγούμενη νομοθετική πρόβλεψη οι 400 εργαζόμενοι που απασχολεί το κάθε κανάλι να είναι μισθωτοί, ενώ δίνει τη δυνατότητα το 30% εξ αυτών να είναι εργαζόμενοι άλλων εταιρειών.

 

Τέλος, διαγράφεται η δόση των 3.450.000 ευρώ ως μίσθωμα συχνότητας  για κάθε κανάλι για το 2020, αφού οι ιδιοκτήτες θα  καταβάλλουν μόνο 50.000 ευρώ και τα υπόλοιπα μπορούν να υπολογιστούν σε επενδυτικό πρόγραμμα υποδομών ή τεχνολογικού εξοπλισμού. Τα υπόλοιπα που αφορούν το 2021, θα ρυθμιστούν σε δόσεις. Φυσικά, μιλάμε για τους ίδιους μιντιάρχες που πρόσφατα ενισχύθηκαν με πλήρη αδιαφάνεια, από την περίφημη "λίστα Πέτσα".

 

Γιατί όλα είναι δύο μέτρα και δύο σταθμά.        

Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ εκθέτουν τη διοίκηση για το σημείωμα λογοκρισίας: «Δεν είναι η πρώτη φορά που δεχόμαστε αφόρητες πιέσεις»

 

  Η ανακοίνωση των εκπροσώπων των δημοσιογράφων της ΕΡΤ:

 

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ δεχόμαστε αφόρητες πιέσεις για το πώς πρέπει να παιχτεί, υποβαθμιστεί ή και να αποσιωπηθεί μια είδηση. Συνήθως οι εντολές είναι προφορικές, το γραπτό σημείωμα του Σαββατοκύριακου όμως είναι πραγματικό γεγονός. Έμεινε για πάρα πολλές ώρες στο γραφείο των παραγωγών και είχαν τη δυνατότητα να το δουν πάρα πολλοί συνάδελφοι. Κι ας μην διακινούν κάποιοι τα περί προβοκατόρικης ενέργειας ή ανοησίας, διότι είναι πάρα πολύ εύκολο να αποδειχθεί η πορεία της αλυσίδας των εντολών. Εξάλλου η ίδια η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι υπήρξε παρέμβαση.

 

Στο κεντρικό δελτίο των 9 τα πλάνα από το σπίτι του κ. Στεφανάδη (που είχαν προβληθεί για 3-4’’ στο δελτίο των 15.00) αντικαταστάθηκαν από μία φωτογραφία. Το προηγούμενο βράδυ δεν υπήρχε ούτε φωτογραφία. Πράγματι η είδηση υποβαθμίστηκε και από το σύνολο σχεδόν των ιδιωτικών καναλιών. Όμως η ΕΡΤ δεν ανήκει σε εφοπλιστές και εργολάβους για να συγκρίνεται με τα ιδιωτικά κανάλια αλλά στον ελληνικό λαό. Το αίτημα για θεσμική και λειτουργική ανεξαρτησία της δεν είναι μόνο των εργαζομένων της, αλλά και της ελληνικής κοινωνίας.

 

Νίκος Κορόβηλας, Εκπρόσωπος δημοσιογράφων τηλεόρασης

 

Κατερίνα Φρύσσα, Εκπρόσωπος δημοσιογράφων ραδιοφώνου και πολυμέσων 

πηγή