Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2021

Διδώ Σωτηρίου: Αϊδίνιο, 18 Φεβρουαρίου 1909 – Αθήνα, 23 Σεπτεμβρίου 2004

 


Είδα κομμένα δέντρα που μάχονταν ν’ ανθίσουνε μέσα σε σκοτεινούς τάφους. Είδα πληγωμένα θεριά που παλεύανε ίσαμε την ύστατη πνοή τους να ζήσουνε. Μα σαν τη βουλή τ’ ανθρώπου να παλεύει για τη ζωή, δε γνώρισα άλλη.

 

ΔΙΔΩ ΣΩΤΗΡΙΟΥ «ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΧΩΜΑΤΑ»

 

Η Διδώ Σωτηρίου, το γένος Παππά, γεννήθηκε στο Αιδίνι της Μικράς Ασίας, στις 18 Φεβρουαρίου του 1909. Το 1919 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στη Σμύρνη και μετά την καταστροφή του 1922 ήρθαν στην Ελλάδα.

 

Αφού ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές σπουδές της, σπούδασε γαλλική φιλολογία στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών και στο Παρίσι. Το 1933 παντρεύτηκε τον φωτισμένο εκπαιδευτικό Πλάτωνα Σωτηρίου.

 

Από το 1936 στράφηκε επαγγελματικά προς τη δημοσιογραφία. Συνεργάστηκε με τα έντυπα Νέος κόσμος της γυναίκας και Ριζοσπάστης αρχισυντάκτρια από το 1944 , κατείχε υπεύθυνες θέσεις στο Ρίζο της Δευτέρας, τη Γυνακεία Δράση, την Κομμουνιστική Επιθεώρηση.

 

Όταν διαγράφηκε από το ΚΚΕ συνεργάστηκε με την εφημερίδα Αυγή, και την Επιθεώρηση τέχνης. Συμμετείχε στις γυναικείες οργανώσεις του ΚΚΕ, ταξίδεψε ως ανταποκρίτρια των εντύπων τους, και στην Κατοχή έλαβε ενεργό μέρος στην Αντίσταση, μαζί με την αδελφή της και σύντροφο του Νίκου Μπελογιάννη Έλλη Παππά, την Μέλπω Αξιώτη, την Έλλη Αλεξίου, την Ηλέκτρα Αποστόλου και άλλες Ελληνίδες.

 

Πήρε μέρος στο συνέδριο της Κοινωνίας των Εθνών στη Γενεύη το 1935, όπου γνωρίστηκε με τη σύντροφο του Λένιν Αλεξάνδρα Κολοντάι και στο ιδρυτικό συνέδριο της Δημοκρατικής Ομοσπονδίας Γυναικών το 1945 στο Παρίσι. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε δημοσιεύοντας κείμενά της στο περιοδικό της Αριστεράς Νέοι πρωτοπόροι, ενώ το πρώτο της μυθιστόρημα, ‘’Οι νεκροί περιμένουν’’, εκδόθηκε το 1959.

 

Εμβληματική γυναικεία μορφή της σύγχρονης νεοελληνικής λογοτεχνίας, η Διδώ Σωτηρίου αντλεί τα θέματά της από τη σύγχρονή της πραγματικότητα, τη μικρασιατική καταστροφή, τον Εμφύλιο, την μεταπολίτευση και στο επίκεντρο της αφήγησής της βρίσκεται η Ιστορία. Παρότι εμπλέκεται συναισθηματικά στις περιπέτειες των ηρώων της, διατηρεί την απαραίτητη απόσταση, ώστε ο αναγνώστης να συνδέει το γενικό με το ειδικό και να οδηγείται, απολαμβάνοντας την ανάγνωση, σε ένα ανώτερο επίπεδο κατανόησης.

 

Κείμενά της διδάσκονται σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και το βιβλίο της Ματωμένα Χώματα έχει χαρακτηριστεί η ελληνική εκδοχή του τολστοικού Πόλεμος και ειρήνη (Δημ. Ραυτόπουλος). Έργα της μεταφράστηκαν σε πολλές ξένες γλώσσες. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της Επιτροπής για την ελληνοτουρκική φιλία.

 

Βραβεύσεις

• Βραβείο Ελληνοτουρκικής Φιλίας Αμπντί Ιπεκτσί (1983)

• Βραβείο Ελληνοτουρκικής Φιλίας Αμπντί Ιπεκτσί (1985)

• Ειδικό Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας (1989)

• Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών (1990)

• Βραβείο του Ελληνικού Ινστιτούτου της Αγγλίας (1993)

• Βραβείο από τον τότε πρόεδρο της ελληνικής δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο με το παράσημο του Χρυσού Σταυρού του Τάγματος της Τιμής (1996)

• Βραβείο από τον τότε πρόεδρο της γαλλικής δημοκρατίας Ζάκ Σιράκ με το παράσημο Commandeur De l’Ondre Du Merite

 

Εργογραφία

• Οι νεκροί περιμένουν (1959)

• Ηλέκτρα (1961)

• Ματωμένα χώματα (1962)

• Η Μικρασιάτικη Καταστροφή και η στρατηγική του ιμπεριαλισμού στην Ανατολική Μεσόγειο (1975)

• Εντολή (1976)

• Μέσα στις φλόγες (1978)

• Επισκέπτες (1979)

• Κατεδαφιζόμεθα (1982)

• Θέατρο (1995)

• Τυχαίο συναπάντημα και άλλες ιστορίες (2004)

• Ηλέκτρα (πρόλογος Νίκος Μπελογιάννης) Εκδόσεις Κέδρος 2014




 

Πηγή

Αυστραλία: Η Google δέχεται να πληρώσει, το Facebook όχι

  


Η Αυστραλία είναι χωρίς Facebook και Google. Οι κολοσσοί του διαδικτύου συνεχίζουν να παρεμβαίνουν είτε στο πολιτικό πεδίο (διαγραφή λογαριασμών) είτε στο οικονομικό, εκβιάζοντας κυβερνήσεις που επιδιώκουν να περιορίσουν την εμπορική ασυδοσία τους.

 

Αυτή τη φορά το Facebook και η Google αντιτίθενται στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης της Αυστραλίας που προβλέπει την πληρωμή των ΜΜΕ για το ειδησεογραφικό περιεχόμενό τους που χρησιμοποιούν οι κολοσσοί του διαδικτύου στις υπηρεσίες τους.

 

Tο Facebook απέκλεισε τους Αυστραλούς χρήστες του από κάθε πρόσβαση σε ειδησεογραφικό περιεχόμενο από το πρωί της Πέμπτης, εκβιάζοντας έτσι την αυστραλιανή κυβέρνηση.

 

Σύμφωνα με το Facebook, οι ειδήσεις αποτελούν μόλις το 4% αυτών που βλέπουν οι χρήστες στην υπηρεσία του. Ωστόσο, μελέτη του Πανεπιστημίου της Καμπέρα υποστηρίζει ότι το 21% των Αυστραλών χρησιμοποιούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως την κύρια πηγή ενημέρωσης, ενώ το 39% του πληθυσμού χρησιμοποιεί το Facebook για να λαμβάνει νέα και το 29% του αυστραλιανού περιεχομένου ειδησεογραφικών βίντεο διακινείται μέσω του Facebook.

 

Οι σελίδες Nine και News Corp Australia, που κυριαρχούν στην έντυπη δημοσιογραφία της Αυστραλίας, καθώς και της κρατικής ραδιοτηλεόρασης Australian Broadcasting Corp είναι από σήμερα κενές. Επηρεάστηκαν επίσης αρκετοί σημαντικοί λογαριασμοί της κυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που παρέχουν συμβουλές σχετικά με την πανδημία και τον κίνδυνο πυρκαγιάς στο αποκορύφωμα της θερινής περιόδου, καθώς και δεκάδες λογαριασμοί φιλανθρωπικών και μη κυβερνητικών οργανώσεων.

 

Κενές παρέμειναν και οι σελίδες κορυφαίων διεθνών ΜΜΕ, όπως των New York Times, BBC, Wall Street Journal, κ.λπ. Στην πορεία της ημέρας αποκαταστάθηκε η ροή σε κρατικές ιστοσελίδες ενημέρωσης, με το Facebook να δικαιολογείται με μεγάλη καθυστέρηση ότι η απαγόρευση δεν πρέπει να επηρεάζει κυβερνητικές σελίδες, αλλά «καθώς ο νόμος δεν παρέχει σαφείς οδηγίες σχετικά με τον ορισμό του περιεχομένου των ειδήσεων, έχουμε κάνει μία ευρεία ερμηνεία»!

 

Το Facebook θα γίνει«Fakebook»

 

Πέρα από τη μείωση της κίνησης στους ιστότοπους, πολλά αυστραλιανά μέσα ενημέρωσης, όπως το The Australian Financial Review, ανησυχούν για την εξαφάνιση αξιόπιστων πληροφοριών στο δίκτυο. Η εφημερίδα πιστεύει ότι «το Facebook θυσιάζει την αυστραλιανή αλήθεια για τα [παγκόσμια] δολάρια»: «για να αποφύγει να δημιουργήσει ένα δαπανηρό παγκόσμιο προηγούμενο», και ότι η ομάδα του Mark Zuckerberg «αφήνει τους Αυστραλούς χρήστες ανίσχυρους μπροστά σε επικίνδυνες ψεύτικες ειδήσεις». 








πηγή

           

Υπόθεση Λιγνάδη: Από χτες ο φόβος άλλαξε μεριά

 


γράφει η Δέσποινα Κουτσούμπα

 

Σας έχει τύχει ποτέ να αισθάνεστε ότι για εβδομάδες κρατούσατε την αναπνοή σας; Να νομίζετε μερικές φορές ότι δεν αντέχετε άλλο κι ότι θα σκάσετε; Και μετά να γίνεται κάτι και να μπορείτε να ανασάνετε; Έτσι αισθάνομαι χτες, μετά τη συνέντευξη του Βασίλη Κ., που του χρωστάμε όλοι τεράστια ευγνωμοσύνη.

 

Από χτες μπορούμε επιτέλους να ανασάνουμε, μπορούμε να μαζέψουμε αέρα στα πνευμόνια και να ουρλιάξουμε: Σταματήστε τώρα! Σταματήστε εδώ την συγκάλυψη. Ανοίξτε τις υποθέσεις, παλιές και νέες. Στηρίξτε τα θύματα, βρείτε τους κακοποιητές (όλους) και βάλτε μπουρλότο σε αυτούς που συγκάλυπταν αυτό το διαρκές έγκλημα από το 1990 που ξεκίνησε. Σε αυτούς που μπορούσαν να το σταματήσουν εξαρχής κι όχι μόνο δεν το έκαναν, αλλά εκθείαζαν τον Δ. Λιγνάδη ή ρίχτηκαν στη μάχη για αν μη βγει τίποτα στη δημοσιότητα μέχρι και λίγες μέρες πριν.

 

Από χτες όλη η Ελλάδα γνωρίζει αυτό που εδώ και χρόνια ψιθυριζόταν στο Αρσάκειο και στο Κολλέγιο, εδώ και χρόνια γνώριζαν πολλοί ηθοποιοί και άλλοι εργαζόμενοι στο θέατρο. Αυτό που πολλοί και πολλές από μας μάθαμε εδώ και ένα μήνα: ότι ο γνωστός ως “παιδεραστής” στους κύκλους του θεάτρου έκανε ανενόχλητος για χρόνια καριέρα, συνεχίζοντας ακάθεκτος και ατιμώρητος τη δράση του!

 

Η ιστορία του Νίκου Σ., η ιστορία της 16χρονης μαθήτριας από το Αρσάκειο, η ιστορία του Χρήστου Πέρρου, και πάνω από όλες η ιστορία του Βασίλη Κ., όλα αυτά είναι κομμάτια του ίδιου παζλ. Ενός παζλ που δείχνει έναν άνθρωπο που ήξερε με αριστοτεχικό τρόπο να μανιπουλάρει τα θύματά του, με τρόπο που να κουβαλάνε πάντα τη δική τους ενοχή (ότι τον ερωτεύτηκαν, ότι έφταιγαν, ότι είναι ανίσχυρα μπροστά του) και να μη μιλήσουν ποτέ.

 

Έναν άνθρωπο που ήξερε να κινείται σε χώρους που θα τον προστάτευαν, σε χώρους όπου αυτός θα ήταν πάντα ο ισχυρός και τα θύματά του ανίσχυρα. Ενός ανθρώπου που είχε τόση σιγουριά ότι ποτέ τίποτα δεν θα έφτανε στο φως, ώστε δεν είχε πρόβλημα να την πέφτει σε ανήλικα ή σε 18χρονους ηθοποιούς που ήθελαν να δώσουν εξετάσεις για το Εθνικό μέρα μεσημέρι και μπροστά στα μάτια όλων. Και υπάρχουν κι άλλες ψηφίδες του παζλ που αφορούν κι άλλα εμπλεκόμενα πρόσωπα στα οποία έκανε “πάσα” τους ανήλικους και τις ανήλικες.

 

Όποιος-α έκανε τον κόπο να ασχοληθεί τον τελευταίο μήνα με το τι συνέβαινε με τον Διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, μπορούσε να ακούσει πανομοιότυπες διηγήσεις σαν αυτές που ως τώρα έχουν δει το φως της δημοσιότητας, από δεκάδες ανθρώπους. Όλα αυτά ξεκίνησαν από την προτροπή της Σοφίας Μπεκατώρου. Κι όμως, όλα λέγονταν χαμηλόφωνα, με τη συμπλήρωση “25 χρόνια το καλύπτουν, θα το καλύψουν και τώρα”. Ή με τη συμπλήρωση “δε θα βρεθεί κανένας να μιλήσει, ο Λιγνάδης έχει πολύ υψηλές διασυνδέσεις”.

 

Και είχαν δίκιο όσοι το έλεγαν αυτό! Επί 25 χρόνια δε μίλησε η Διοίκηση του Αρσακείου, αντιθέτως ο Γ. Μπαμπινιώτης τον εκθείαζε και το Αρσάκειο τον καλούσε μέχρι και πέρσι να βοηθήσει σε σχολικές παραστάσεις! Δε μίλησε κανείς από τους ιθύνοντες στο Εθνικό Θέατρο όπου δίδασκε από το 1999 (με μικρή διακοπή το διάστημα 2014-2016). Η κυβέρνηση τον επιβράβευσε με την σημαντικότερη θέση στον μεγαλύτερο δημόσιο καλλιτεχνικό φορέα. Ο Πρωθυπουργός τον επέλεξε να παραστεί σε πρόβα του όταν όλος ο καλλιτεχνικός κόσμος ήταν σε αναβρασμό. Η Υπουργός Πολιτισμού μίλαγε μέχρι χτες για “φήμες” και “ανώνυμες καταγγελίες”, ενώ είχαν κατατεθεί μηνυτήριες αναφορές στον Εισαγγελέα και καταγγελίες στον ΣΕΗ. Ο Υφυπουργός Πολιτισμού προσπαθούσε να κλείσουν τα στόματα. Τα ΜΜΕ έκαναν εκστρατεία ξεπλύματος…

 

Όλοι αυτοί έχουν πολυ μεγαλύτερη ευθύνη από τα ίδια τα θύματα, που δεν είχαν καταφέρει να μιλήσουν ως τώρα. Για να μιλήσει ένα θύμα χρειάζεται τεράστιο θάρρος και ψυχικό απόθεμα. Χρειάζεται να ανοίξει ένα τραύμα που δεν ξέρουμε καν αν έκλεισε και ποτέ, χρειάζεται να ξαναζήσει τις κακοποιητικές συμπεριφορές, το πόσο ρόλο έπαιξαν στη ζωή του, να υποστεί τη χλεύη του κάθε κυρίου “γιατί πήγες σπίτι του;”. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, όμως, είχε να αντιμετωπίσει και ένα ολόκληρο σύστημα εξουσίας, από το Μαξίμου μέχρι τα ΜΜΕ, που του έλεγε με σαφήνεια: “αν μιλήσεις, θα είμαστε απέναντί σου”.

 

Δείτε τα ρεπορτάζ, δείτε τις δηλώσεις, δείτε τις σιωπές: όλοι ήταν συντονισμένοι για να τρομάξουν τα θύματα του παιδόφιλου κακοποιητή! Δείτε μία μία τις δηλώσεις της Υπουργού Πολιτισμού, δείτε το άρθρο της το Σάββατο στα ΝΕΑ: επιτρέπεται να πείτε για τον Κιμούλη, τον Φιλιππίδη, τον Σπυρόπουλο, τον Χαϊκάλη και καμπόσους άλλους.

 

Δεν επιτρέπεται να μιλήσετε για μια πολύ σοβαρή υπόθεση, μια υπόθεση παιδοφιλίας, γιατί αυτό σας κάνει κατήγορους των σόσιαλ μίντια που στήνουν “ευκαιριακές δίκες”. Και στην τελική τι θέλετε; έχουν παραγραφεί!

 

Μετά τη χτεσινή μαρτυρία του Βασίλη Κ. το κουκούλι της συγκάλυψης δεν αντέχει πια. Μετά τη διαβεβαίωση της δικηγόρου του Βασίλη Κ. ότι έχουν επικοινωνήσει μαζί της θύματα που έχουν να διηγηθούν ιστορίες από το 2014-2017, έσπασε και το κουκούλι του “δεν θα αποδοθεί ποτέ δικαιοσύνη”. Διαλύθηκε όλο το κακοστημένο σκηνικό της συγκάλυψης, σχεδόν ανατινάχτηκε.

 

Γι’ αυτό μπορέσαμε να ανασάνουμε. Ανασάναμε εμείς που ξέραμε απέξω και τώρα μπορούμε να βγούμε να μιλήσουμε ανοιχτά και να απαιτήσουμε να αποδοθεί δικαιοσύνη στους κακοποιητές (δεν ήταν μόνος ο Δ. Λιγνάδης) και σε όσους συγκάλυπταν από το 1990 ως σήμερα. Από όλο το πολιτικό σύστημα -δεν αφορά μόνο τη ΝΔ.

 

Δεν ξέρω αν ανάσαναν τα εκατοντάδες θύματά του. Δεν ξέρω πόσα από αυτά θα μιλήσουν τώρα. Ξέρω, όμως, και το χω ξαναγράψει, ότι υπάρχουν πολλοί λόγοι να μη μιλήσει ένα θύμα. Η εξουσία και η προστασία του θύτη, από όσο ψηλά κι αν προέρχονται, δεν είναι ένας από αυτούς. Γιατί αυτή η “προστασία” υπάρχει μόνο στα σκοτάδια, δεν αντέχει στο φως του ήλιου, δεν αντέχει την αλήθεια. Και τώρα η αλήθεια ήρθε στο φως. Το κουκούλι έσπασε.

 

Το χρωστάμε στον Βασίλη και όλα τα άλλα παιδιά. Το χρωστάμε στη Ναταλί, στη Φωτεινή, αλλά και στη Φαίη και στην Μελέτη (κι όμως!). Δεν πρέπει να ξεχάσουμε πώς στάθηκαν οι “κυρίες” του πολιτιστικού ρεπορτάζ, που τον εκθείαζαν τόσα χρόνια, ενώ ήξεραν. Θα τις ακολουθεί για πάντα αυτό. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε πώς στάλθηκαν οι δήθεν “σοβαροί” δημοσιογράφοι, οι “διαμορφωτές κοινής γνώμης”, όλοι αυτοί οι υποκριτές και οι υποκρίτριες που πρώτα έβαλαν στο προφίλ τους το #με_τη_Σοφία και μετά από μια βδομάδα άρχισαν να την πέφτουν με άμεσο ή έμμεσο τρόπο στα θύματα του Δ. Λιγνάδη και στους δημοσιογράφους που τα στήριξαν!

 

Τώρα ήρθε η ώρα να μιλήσουμε όλοι και όλες εμείς: ΤΕΡΜΑ ΣΤΗ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ, πλήρη στήριξη στα θύματα και στις οικογένειές τους, πλήρη διερεύνηση όχι μόνο του Δ. Λιγνάδη αλλά και όσων δρούσαν μαζί του, παραίτηση όσων συγκάλυψαν από το Αρσάκειο μέχρι το Εθνικό Θέατρο.

 


Και μετά να βρουμε τους μηχανισμούς: εκείνους τους μηχανισμούς που κάνουν ένα σχολείο “των αρίστων” να αφήνει να συμβαίνει αυτό (σε κανένα σχολείο δεν πρέπει να αφήνουμε να συμβαίνει, αλλά η υποκρίσια στο Αρσάκειο και στο Κολλέγιο σπάει κόκκαλα πια!), τους μηχανισμούς που το Εθνικό Θέατρο (και όσες άλλες θεατρικές σκηνές) άφηναν να συμβαίνει αυτό. Να ξεριζωθούν οι μηχανισμοί συγκάλυψης για να μην έχουμε άλλα θύματα.

 

Κι επειδή το βασικό συναίσθημα των θυμάτων, όπως τα ίδια λένε, είναι όλα αυτά τα χρόνια ο φόβος, όλοι και όλες εμείς μπορούμε να κάνουμε κάτι πολύ σημαντικό: να φροντίσουμε ο φόβος να περάσει στην άλλη μεριά!

 

Νίκο Σ., Βασίλη Κ. σας ευχαριστώ για την ανάσα που μου δώσατε!   

Διακοπές ρεύματος: Δεν οφείλονται στα δέντρα που πέφτουν…

 


«Όλοι όμως εμείς οι εργαζόμενοι στον κλάδο της Ενέργειας γνωρίζουμε από πρώτο χέρι ότι τα προβλήματα που βιώνουμε δεν οφείλονται στην κακοκαιρία, ούτε στα δέντρα που πέφτουν, “κυρίως τα πεύκα”,  αλλά στη λειτουργία του κρατικού μηχανισμού που βασίζεται στη λογική  του κόστους – οφέλους και με κριτήριο τα συμφέροντα των λίγων και όχι τις ανάγκες του λαού», σημειώνει το Σωματείο Εργαζομένων στην Ενέργεια Αττικής – Βοιωτίας – Εύβοιας – Κορινθίας για τις διακοπές ρεύματος.

 

Οι εργαζόμενοι ταυτόχρονα επισημαίνουν: «Η πείρα που έχουμε συσσωρεύσει από την πορεία ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ αυτό αποδεικνύει. Η δραματική μείωση του έμπειρου και εξειδικευμένου τεχνικού προσωπικού, η επιθεώρηση των δικτύων που δεν γίνεται λόγω έλλειψης προσωπικού, τα κλαδέματα που δεν γίνονται πάντα ούτε από τη ΔΕΗ ούτε από τους δήμους, τα απαρχαιωμένα και ασυντήρητα δίκτυα, η ευρεία εργολαβοποίηση των συντηρήσεων και των επισκευών των δικτύων με άθλιες συνθήκες εργασίας είναι η αιτία που είναι τόσο εκτεταμένο το πρόβλημα της ηλεκτροδότησης και όχι τα “ακραία” καιρικά φαινόμενα».     




διαβάστε τη συνέχεια εδώ 

Reuters: Κατά 30% λιγότερες οι παραδόσεις του εμβολίου της Pfizer στην Ε.Ε.

 


Σύμφωνα με αποκλειστικό ρεπορτάζ του Reuters, το οποίο επικαλείται αξιωματούχους της Ε.Ε., η Pfizer ακόμα δεν έχει παραδώσει στην Ε.Ε. περίπου 10 εκατομμύρια δόσεις του εμβολίου που θα έπρεπε να είχαν παραδοθεί τον περασμένο Δεκέμβριο.

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, αυτό σημαίνει ότι περίπου το ένα τρίτο των ποσοτήτων εμβολίων που θα έπρεπε να έχει παραδώσει στην Ε.Ε. η αμερικανική φαρμακοβιομηχανία ακόμα αναμένεται. Συγκεκριμένα, αναφέρουν ότι ως τα μέσα της προηγούμενη εβδομάδας, η Pfizer είχε παραδώσει 23 εκατομμύρια δόσεις, κατά 10 εκατομμύρια λιγότερες από όσο προβλέπεται στη συμφωνία.

Οι αξιωματούχοι της Ε.Ε. υποστήριξαν ότι η ροή των παραδόσεων έχει εξομαλυνθεί από τις αρχές Ιανουαρίου, ωστόσο, μένει ανοιχτό το ζήτημα των δόσεων που δεν παραδόθηκαν τον Δεκέμβριο και φαίνεται ότι η εταιρεία προτίθεται να καλύψει το κενό αυτό ως το τέλος Μαρτίου.

Η αποκάλυψη αυτή έρχεται μετά τη -πολύ δημόσια- σύγκρουση της Κομισιόν με την βρετανοσουηδική AstraZeneca σχετικά με καθυστερήσεις στις παραδόσεις των συμφωνημένων ποσοτήτων εμβολίων, ενώ, σύμφωνα με τους αξιωματούχους, ζητήματα έχουν παρουσιαστεί και με το εμβόλιο της Moderna.

Η κατάσταση αυτή προκαλεί αμφιβολίες και για την απόφαση της Κομισιόν να θέσει ελέγχους στις εξαγωγές των εμβολίων, σχέδιο που υποτίθεται ότι αποφασίστηκε στα τέλη Ιανουαρίου, αλλά ακόμα δεν έχει ενεργοποιηθεί.

Αντιθέτως, ήδη έχουν δοθεί 57 άδειες για εξαγωγές εμβολίων -κυρίως της Pfizer- σε χώρες όπως η Βρετανία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ), ενώ πριν τεθεί σε εφαρμογή ο έλεγχος εξαγωγών, πολλές δόσεις είχαν ταξιδέψει από Ευρώπη στο Ισραήλ και τον Καναδά, μεταξύ άλλων χωρών.

Ήδη στο Ισραήλ έχει κάνει την πρώτη δόση του εμβολίου περίπου το 75% του πληθυσμού, στα ΗΑΕ το 50% και στη Βρετανία πάνω από το 20%, ενώ ο μέσος όρος της Ε.Ε. δεν ξεπερνά το 5%.















Πηγή

     

Όταν τα ΜΜΕ συγκαλύπτουν δίκτυα μαστροπείας ανηλίκων

 


γράφει ο  Άρης Χατζηστεφάνου

 

Στις αρχές Ιουλίου του 2020, σχεδόν έναν χρόνο από την ημέρα που ο διαβόητος προαγωγός ανηλίκων Τζέφρι Έπσταϊν βρέθηκε νεκρός στο κελί του, το αμερικανικό δίκτυο Fox news παρουσίασε μια παλαιότερη φωτογραφία του με τον Ντόναλντ και την Μελάνια Τραμπ.

 

Το πρόβλημα ήταν ότι το δίκτυο έκοψε τη φωτογραφία ώστε να μην φαίνεται ο τότε Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο εκπρόσωπος του δικτύου απέδωσε το κόψιμο σε «ανθρώπινο λάθος» και ζήτησε συγγνώμη από τους τηλεθεατές του σταθμού.

 

Δυστυχώς, το περιστατικό ήταν απλώς μια... παρωνυχίδα μπροστά στη συντονισμένη προσπάθεια των μεγαλύτερων μέσων ενημέρωσης των ΗΠΑ να ξαναγράψουν την Ιστορία, συγκαλύπτοντας τις διασυνδέσεις του Τζέφρι Έπσταϊν με την οικονομική και πολιτική ελίτ της χώρας. Η ύπαρξη του συγκεκριμένου δικτύου διακίνησης ανηλίκων, το οποίο απευθυνόταν στην αφρόκρεμα της αμερικανικής κοινωνίας, αποτελούσε κοινό μυστικό στα δημοσιογραφικά γραφεία της Νέας Υόρκης και της Ουάσινγκτον.

  

Όπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα, ο αστυνομικός διευθυντής του Παλμ Μπιτς στη Φλόριντα, είχε προσεγγίσει πολλές φορές δημοσιογράφους, προσφέροντάς τους «off the record» στοιχεία με τα οποία θα μπορούσαν να αποκαλύψουν το δαιδαλώδες δίκτυο που είχε στήσει ο Έπσταϊν. Καμία απ' αυτές τις πληροφορίες όμως δεν έφτασε στα τηλεοπτικά στούντιο και τα τυπογραφεία των μεγάλων εφημερίδων. Στο ίδιο καλάθι των αχρήστων, όμως, κατέληγαν και οι επώνυμες καταγγελίες των θυμάτων του Έπσταϊν, που με κίνδυνο της ζωής τους τολμούσαν να αποκαλύψουν όσα φρικτά συνέβαιναν στις επαύλεις του Αμερικανού μεγιστάνα.

 

Ανάμεσα στα δεκάδες περιστατικά ξεχώρισε η απόφαση του δικτύου ABC να μη μεταδώσει ποτέ μια συνέντευξη που είχε παραχωρήσει η Βιρτζίνια Ρόμπερτς Τζιουφρέ. Πρόκειται για κομβικό μάρτυρα που έχει καταγγείλει ότι ο Έπσταϊν την εξώθησε να κάνει έρωτα, μεταξύ άλλων, με τον πρίγκιπα Άντριου της βρετανικής βασιλικής οικογένειας, αλλά και τον Άλαν Ντέρσοβιτς, από τα προεξέχοντα μέλη του ισραηλινού λόμπι στην Ουάσινγκτον. Μιλώντας, κατά λάθος, μπροστά σε ένα ανοιχτό μικρόφωνο η δημοσιογράφος του ABC Εϊμι Ρόμπαχ υποστήριξε ότι το κανάλι δεν μετέδωσε τις καταγγελίες λόγω των ασφυκτικών πιέσεων που δέχθηκε από το παλάτι του Μπάκιγχαμ – καταγγελία την οποία διαψεύδει ο πρίγκιπας Άντριου.  

 

Πολύ πιο σκοτεινή ήταν η υπόθεση του περιοδικού Vanity Fair το οποίο είχε εξασφαλίσει αποκαλυπτική συνέντευξη δυο κοριτσιών που είχαν εκπορνευθεί από τον Έπσταϊν όταν ήταν ακόμη ανήλικα. Ο ίδιος ο Έπσταϊν επισκέφθηκε τον αρχισυντάκτη του περιοδικού για να αποτρέψει τη δημοσίευση της συνέντευξης, ενώ δημοσιογράφοι, που ασχολούνταν με το θέμα, βρήκαν έξω από τα σπίτια τους μια σφαίρα με το όνομά τους, αλλά και το κομμένο κεφάλι μιας γάτας! Αν και η αστυνομία δεν εντόπισε ποτέ τους δράστες, αρκετοί δημοσιογράφοι του NPR θεωρούσαν δεδομένο πως πίσω από τις απειλές βρισκόταν ο Έπσταϊν. Παρ' όλα αυτά, το Vanity Fair αντί να δημοσιεύσει τις καταγγελίες, προτίμησε να γράψει ένα διθυραμβικό κείμενο για τον παιδεραστή, στο οποίο έκανε λόγο για τα «σεξουαλικά του μικρο-πταίσματα».

 

 

Το τρίτο περιστατικό που ήρθε στο φως της δημοσιότητας αφορούσε τον δημοσιογράφο των «New York Times» Λάντον Τόμας Τζούνιορ, o οποίος όπως παραδέχθηκε είχε γίνει «στενός φίλος» του Έπσταϊν, ενώ τον χρησιμοποιούσε ως βασική πηγή στα θέματά του. Ήταν μάλιστα τόσο «φίλοι» ώστε είχε την άνεση να του ζητήσει να προσφέρει 30.000 ευρώ σε ένα κοινωφελές ίδρυμα στο Χάρλεμ.

 

Οι πλούσιες χορηγίες εκατομμυρίων δολαρίων ήταν ένα από τα βασικά εργαλεία που χρησιμοποιούσε ο Έπσταϊν για να κρατά κλειστά τα στόματα όσων γνώριζαν τις πραγματικές του δραστηριότητες.

 

Τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης, που γνώριζαν, αλλά απέκρυπταν πληροφορίες για τις τραγικές συνθήκες εκπόρνευσης ανήλικων κοριτσιών, δεν συγκάλυπταν απλώς έναν εγκληματία. Συγκάλυπταν ένα ολόκληρο δίκτυο πολιτικών και επιχειρηματιών, το οποίο χρησιμοποιούσε είτε τις σεξουαλικές υπηρεσίες του Έπσταϊν είτε τις γνωριμίες και τις επαφές του με προσωπικότητες σε όλο τον κόσμο. Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν -μεταξύ άλλων- οι πρώην Πρόεδροι Ντόναλντ Τραμπ και Μπιλ Κλίντον, αλλά και ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο Έλον Μάσκ, ο οποίος χρησιμοποιούσε τον Έπσταϊν σαν σύμβουλο για τις επιχειρήσεις του.

 

Η σιωπή των ΜΜΕ δεν καθυστέρησε απλώς την αποκάλυψη του σκανδάλου –γεγονός που για χρόνια άφησε εκτεθειμένα δεκάδες ανήλικα παιδιά–, αλλά αποτέλεσε ένα «δεύτερο βιασμό» για τις γυναίκες που έβρισκαν το θάρρος να μιλήσουν επώνυμα και δεν έβλεπαν ποτέ τις καταγγελίες τους να δημοσιεύονται. Και αυτό ήταν ίσως το μεγαλύτερο έγκλημα καθώς απέτρεπε άλλες γυναίκες από το να αποκαλύψουν τις συνθήκες σεξουαλικής σκλαβιάς στις οποίες είχαν παγιδευτεί.

 

Αρχισυντάκτες που κόβουν τις φωτογραφίες επωνύμων, οι οποίοι συναγελάζονταν με έναν παιδεραστή. Δημοσιογράφοι που αποκαλούν «μικρο-πταίσμα» την ύπαρξη ενός δικτύου μαστροπείας ανηλίκων. Τηλεοπτικά δίκτυα που φέρονται να υποκύπτουν σε πιέσεις για να αποκρύψουν τα εγκλήματα ενός ανθρώπου που «ψάρευε» ανήλικα κοριτσάκια από φτωχογειτονιές και τα μετέτρεπε σε σεξουαλικούς σκλάβους για πολιτικούς και επιχειρηματίες.

 

Ευτυχώς όλα αυτά συμβαίνουν μόνο στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού.  

Τουλάχιστον 10.000 νοικοκυριά σε περιοχές της Αττικής χωρίς ρεύμα για τέταρτη μέρα

 


Τουλάχιστον 10.000 νοικοκυριά σε διάφορες περιοχές της Αττικής παραμένουν για τέταρτη μέρα χωρίς ρεύμα, με ένοχο της πολιτική «απελευθέρωσης» της ενέργειας που πιστά υλοποιεί η σημερινή κυβέρνηση αλλά και διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις

 

Οι εργασίες συνεχίζονται σήμερα για να αποκατασταθεί το δίκτυο σε όλες τις περιοχές. Έως αργά το βράδυ της Τετάρτης είχαν ηλεκτροδοτηθεί περίπου 60.000 νοικοκυριά και επιχειρήσεις, σύμφωνα με τον ΔΕΔΔΗΕ, ο οποίος ανακοίνωσε ότι τα συνεργεία του συνέχισαν καθ όλη τη διάρκεια της νύχτας τις εργασίες για την επανηλεκτροδότηση 5 γραμμών Μέσης Τάσης, σε τμήματα των περιοχών Διόνυσος, Αγ. Στέφανος, Κεφαλάρι, Πολιτεία, Γλυκά Νερά, Εκάλη και Νέα Ερυθραία.

 

Το συνολικό δυναμικό του ΔΕΔΔΗΕ στις πληγείσες από την κακοκαιρία περιοχές της Αττικής – που ανέρχεται σε περίπου 440 άτομα – θα ενισχυθεί περαιτέρω σήμερα με επιπλέον 25 συνεργεία (περίπου 60 άτομα) που θα προσέλθουν από την Περιφέρεια της Πελοποννήσου, Ηπείρου και της Κεντρικής Ελλάδος, καθώς έχουν αποκατασταθεί στις περιοχές αυτές οι ζημιές από την κακοκαιρία «Μήδεια».

 

Ακόμη πιο δραματική είναι η κατάσταση σε ορισμένα απομακρυσμένα χωριά της Εύβοιας, τα όποια έχουν σχεδόν «θαφτεί» στο χιόνι και οι κάτοικοι τους δεν έχουν ρεύμα για περισσότερα από τέσσερα 24ωρα. Από τον  ΔΕΔΔΗΕ υποστηρίζουν ότι μέσα στις επόμενες ώρες θα ολοκληρωθούν οι εργασίες αποκατάστασης των ζημιών στο δίκτυο στους τελευταίους τέσσερις οικισμούς που παραμένουν χωρίς ηλεκτροδότηση στη βόρεια Εύβοια.

 

Η τραγική υποστελέχωση του ΔΕΔΔΗΕ, οι εργολαβίες ως κεντρικός μηχανισμός για την αντιμετώπιση των βλαβών, οι περικοπές στη συντήρηση, που οδηγούν σε εκρήξεις στα σημεία διανομής, είναι συνειδητά εγκλήματα κατά του λαού και έχουν φέρει σε τραγική κατάσταση χιλιάδες  νοικοκυριά, τα οποία στον 21ο αιώνα καλούνται να ζήσουν χωρίς ρεύμα για δεκάδες ώρες και σε αρκετές περιπτώσεις και για μέρες! Και την ίδια ώρα οι εργαζόμενοι στην Ενέργεια, στους εργολάβους, του ΔΕΔΔΗΕ, του ΑΔΜΗΕ και αλλού, σε αντίξοες συνθήκες, με κίνδυνο πολλές φορές της υγείας τους, καλούνται να λύσουν τα προβλήματα που η κυβερνητική πολιτική δημιούργησε!






 

Πηγή: 902.gr

Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2021

Το επιτελικό κράτος συνετρίβη στην… Εκάλη!

 


γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Δεν θα έγραφα αυτό το άρθρο, αν δεν έπεφτα πάνω σ’ αυτήν τη χαριτωμένη ειδησούλα. Ο Στέφανος Μάνος, υπουργός του Μητσοτάκη (πατρός) πριν από 30 χρόνια και εμβληματική φυσιογνωμία του νεοφιλελευθερισμού στην Ελλάδα, κάνει σκόνη το (πολυδιαφημισμένο) σημερινό «επιτελικό» κράτος μέσα σε λίγες λέξεις: 36 ώρες χωρίς ρεύμα και 12 χωρίς νερό! Στην Εκάλη!

 

 

 

Εντάξει η πλάκα που μπορεί να γίνει («το ηρωϊκό Αιγάλεω συμπαραστέκεται στην χειμαζόμενη Εκάλη»), αλλά είναι πέρα από κάθε λογική να μένει χωρίς ρεύμα οποιαδήποτε περιοχή επί τρία εικοσιτετράωρα. Αδιανόητο ειδικά για περιοχή της πρωτεύουσας- δεν είναι δα κάποιο χωριό θαμμένο σε τρία μέτρα χιόνι.

 

Το «επιτελικό» κράτος τα έκανε μούσκεμα. Και δεν υπάρχει δικαιολογία ότι αιφνιδιάστηκε. Εδώ και πολλές ημέρες ήξεραν για την κακοκαιρία "Μήδεια", το έλεγαν όλοι οι μετεωρολόγοι.

Η πρώτη ενέργεια που έκαναν ήταν να κλείσουν, με τις πρώτες νιφάδες, την εθνική οδό, με «προσωπική απόφαση» Χρυσοχοίδη. Ετσι όπως πάει με τα κλεισίματα και τις απαγορεύσεις ο ρέκτης υπουργός, την επόμενη φορά έχει καλύτερη λύση: να απαγορεύσει τη…χιονόπτωση!

 

Και άντε την έκλεισε την εθνική. Γιατί δεν ειδοποίησε τον παρακαθήμενό του, υφυπουργό Χαρδαλιά, να βάλει μπροστά το 112, ώστε να μην ταλαιπωρηθούν ξημερώματα χιλιάδες άνθρωποι κατευθυνόμενοι προς τα βόρεια; Αν δεν χρησιμοποιούν σε τόσο έκτακτες συνθήκες το 112, τι το θέλουν; Η δικαιολογία που εφηύρε ο Χαρδαλιάς (ότι είχαν ενημερωθεί από την Αστυνομία οι αρμόδιοι δημοσιογράφοι), είναι, επιεικώς, αστεία.

 

Αλλά, πέραν της εθνικής οδού, η Πολιτική Προστασία, η Πυροσβεστική, η Περιφέρεια, οι Δήμοι, η ΔΕΗ (δεν ξέρουμε ποια άλλη υπηρεσία είναι αρμόδια) δεν βλέπουν τις προγνώσεις; Χιόνι και αέρα περιμέναμε, γιατί δεν φρόντισαν να κόψουν όσα δέντρα ήταν κοντά σε κολώνες του δικτύου της ΔΕΗ; Εντάξει, σε κάθε κακοκαιρία έχουμε διακοπές ρεύματος, αλλά αυτή τη φορά έμεινε χωρίς ρεύμα η μισή Ελλάδα. Και- αυτό είναι το πλέον απαράδεκτο- υπήρξαν περιπτώσεις που κράτησαν πολλές ώρες, με αποτέλεσμα να χαθούν δύο ζωές και να κινδυνέψουν άλλες.

 

Καλές είναι οι «επιτελικές» συσκέψεις, αρκεί να έχουν αποτέλεσμα. Και αυτή τη φορά δεν είχαν. Επίσης, καλό είναι οι έχοντες ευθύνες για όσα έγιναν και δεν έγιναν χτες στην Αττική να μην ποζάρουν αυτάρεσκα μπροστά από τη Βουλή.

 


 

Και να σταματήσουν, επιτέλους-όλοι, όχι μόνο ο Πατούλης- να δηλώνουν διαρκώς «ικανοποιημένοι» από την «κινητοποίηση». Στο τέλος θα πιστέψουν και οι ίδιοι ότι έχουν διαρκώς επιτυχίες. Αλλά οι πολίτες κάποια στιγμή θα καταλάβουν ότι η πολλή επικοινωνία(προπαγάνδα) τρώει την ουσία.

 

Ο Γούντι Αλεν το έχει πει πολύ ωραία: «Το 80% της επιτυχίας είναι να κάνεις φιγούρα»...

Η κυβέρνηση Μπάιντεν επιμένει στις θεωρίες συνωμοσίας Τραμπ για τον κορονοϊό

 


Τι κι αν η θεωρία ότι ο κορονοϊός SARS-CoV-2 είναι κατασκευασμένος από ανθρώπινο χέρι έχει καταρριφθεί από ανεξάρτητη ομάδα επιστημόνων ήδη από τον Μάρτιο του 2020; Τι κι αν οι υποτιθέμενες αποκαλύψεις για «διαρροή από κινεζικό εργαστήριο» που υποσχόταν ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάικ Πομπέο, δεν ήρθαν ποτέ; Τι κι αν η αποστολή του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας στην Κίνα δεν έχει βρει κανένα στοιχείο που να δικαιολογεί τέτοιες υποθέσεις;

 

Τίποτα από αυτά δεν φαίνεται να έχει σημασία για την κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν, που συνεχίζει την αμφισβήτηση των ανακοινώσεων του ΠΟΥ, η οποία ξεκίνησε επί Τραμπ. Έπειτα από τις ανακοινώσεις των ειδικών του ΠΟΥ που βρίσκονται στην Κίνα, ότι ο κορονοϊός «είναι απίθανο να προήλθε από εργαστήριο», ο Λευκός Οίκος με δήλωση του Συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας του προέδρου Μπάιντεν, Τζέικ Σάλιβαν, στις 13 Φεβρουαρίου, αμφισβήτησε εκ νέου τα ευρήματα της αποστολής του ΠΟΥ, λέγοντας «Έχουμε βαθιές ανησυχίες για τον τρόπο με τον οποίο επικοινωνήθηκαν τα πρώιμα ευρήματα της έρευνας COVID-19 και ερωτήματα για τη διαδικασία που χρησιμοποιήθηκε για να φτάσουν σε αυτά».

 

 

 

Η ανακοίνωση του Λευκού Οίκου αναφέρεται επίσης στην επαναφορά της συμμετοχής των ΗΠΑ στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, που είχε διακοπεί επί Τραμπ, συνδέοντάς την με τη «διατήρηση των υψηλότερων προτύπων» από τον ΠΟΥ, απειλώντας έμμεσα πως η χρηματοδότηση των ΗΠΑ για τον Οργανισμό είναι βασισμένη στην ικανοποίηση των επιθυμιών του Λευκού Οίκου.

 

Νωρίτερα, τον γεωπολιτικό πόλεμο εντυπώσεων κατά της Κίνας είχαν αναλάβει τα κυρίαρχα ΜΜΕ των ΗΠΑ. Στις 5 Φεβρουαρίου, η Washington Post δημοσίευσε άρθρο γνώμης της συντακτικής της ομάδας, σύμφωνα με το οποίο ένα «εργαστηριακό ατύχημα ή διαρροή» είναι μία αληθοφανής εξήγηση για την προέλευση του ιού.

 

 

 

Στις 12 Φεβρουαρίου, οι New York Times δημοσίευσαν άρθρο σύμφωνα με το οποίο μέλη της ομάδας του ΠΟΥ παραπονέθηκαν για την έλλειψη στοιχείων από τις Κινεζικές αρχές. Όμως τα στοιχεία του άρθρου διαψεύστηκαν στο Twitter από τον ζωολόγο Πίτερ Ντάσζακ, όπως και από την επιδημιολόγο Θία Κ. Φίσερ, αμφότεροι μέλη της αποστολής του ΠΟΥ, που ισχυρίζονται ότι οι NYT παρερμήνευσαν τα λεγόμενά τους.

 

«Είναι απογοητευτικό να περνάς χρόνο με δημοσιογράφους εξηγώντας τα κύρια ευρήματα της εξαντλητικής δουλειάς μας επί έναν μήνα στην Κίνα, για να βλέπεις τα λεγόμενα των συναδέλφων μας να παρατίθενται επιλεκτικά ανακριβώς για να χωρέσουν σε μία αφήγηση που καθορίστηκε πριν καν αρχίσει η δουλειά μας», έγραψε ο Ντάσζακ στο Twitter.  

















πηγή     

Θ. Βασιλακόπουλος στον ΣΚΑΙ : Ο γιατρός στην Κέρκυρα δεν παρέλυσε από το εμβόλιο


Σε μια σοβαρή καταγγελία για το περιστατικό γιατρού στην Κέρκυρα που υποστήριξε ότι παρέλυσαν τα πόδια του μετά τη δεύτερη δόση του εμβολίου, προχώρησε ο καθηγητής Πνευμονολογίας και.. Εντατικής Θεραπείας Θεόδωρος Βασιλακόπουλος.

Ο Θ. Βασιλακόπουλος έκανε λόγο για fake news σχετικά με παρενέργειες του εμβολίου για τον κορονοϊό. Μιλώντας στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ ο καθηγητής υποστήριξε μεταξύ άλλων:

«Δεν με ανησυχεί καθόλου το εμβόλιο. Με ανησυχεί η συμπεριφορά ορισμένων συναδέλφων. Οι πληροφορίες μου λένε ότι ο γιατρός εξετάστηκε και δεν είχε καμία παράλυση. Ο συνάδελφος ήταν υπεύθυνος για τους εμβολιασμούς στο Κέντρο Υγείας Αστικού Τύπου της Κέρκυρας, στο οποίο ο ίδιος διάλεξε να εμβολιάσει κάποιους εκτός σειράς, κάποιους γνωστούς του με αποτέλεσμα να απομακρυνθεί από τη θέση του, ενώ διατάχθηκε και Ένορκη Διοικητική Εξέταση (ΕΔΕ)».

Ο καθηγητής έκανε λόγο για διασπορά ψευδών ειδήσεων σχετικά με το εμβόλιο και την ασφάλεια του και τόνισε ότι οι πληροφορίες του λένε ότι «ο δημοσιογράφος που έφερε τον τρόμο για τα εμβόλια στην Ελλάδα με την κοινοποίηση του θέματος στην Κέρκυρα είναι ένα από τα άτομα που εμβολιάστηκαν εκτός σειράς».

Ο κ. Βασιλακόπουλος μιλώντας λίγο αργότερα και στο Open στην ερώτηση αν καταγγέλλει στημένη παρενέργεια απάντησε καταφατικά.

Στο Οpen μίλησε και ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου Αθανάσιος Εξαδάκτυλος που είπε σχετικά με το θέμα της Κέρκυρας: «Δεν έχουμε πληροφορίες για τέτοια παρενέργεια».   

Καρά Τεπέ: Στο έλεος του χιονιά χιλιάδες άνθρωποι

 


ΚΑΡΑ ΤΕΠΕ ΣΗΜΕΡΑ ... 8 ΜΠΟΦΟΡ ΚΑΙ ΧΙΟΝΙ ...

 

Το χιόνι δε φέρνει «άσπρη μέρα» για όλους

 

Δύσκολες και πολύ κρύες είναι οι μέρες και πιο πολύ οι νύχτες στην δομή του Καρά Τεπέ στη Λέσβο, όπου η θέρμανση καλύπτει ένα μέρος του πληθυσμού των 6.941 μεταναστών και προσφύγων. Τις τελευταίες δύο εβδομάδες έχουν μοιραστεί συνολικά 138 θερμάστρες, οι οποίες όμως ζεσταίνουν συνολικά 750 άτομα που μένουν στα 8 rubb halls. Οι σκηνές ακόμα δεν έχουν θερμάστρες.

 

Το χιόνι, το κρύο και ο αέρας κάνουν τη διαβίωση κόλαση. Τη νύχτα της Κυριακής τα παιδιά δεν μπορούσαν να κοιμηθούν μέσα στις σκηνές με όσες κουβέρτες κι αν τα τύλιγαν. Σύμφωνα με τις ίδιες μαρτυρίες, δεν λείπουν και οι διακοπές στο ηλεκτρικό ρεύμα.

 

Το υπουργείο Μετανάστευσης ανακοίνωσε πως μπορούν να μετακινηθούν στα rubb halls με θέρμανση όσοι αντιμετωπίζουν πρόβλημα, μόνο που αυτό δεν είναι λύση καθώς είναι περιορισμένος ο αριθμός ανθρώπων που μπορούν να στεγάσουν τα 8 rubb halls.

 

*Επειδή κάποιοι στέκονται στο δάχτυλο (τη φωτογραφία) για να χαρακτηρίσουν fake news την είδηση, αλλάζουμε τη φωτογραφία. Το θέμα είναι οι άνθρωποι που υποφέρουν από το κρύο.  





















πηγή

Οταν η σιωπή είναι χαλκός

 


γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

 

Οσο συνεχίζονται οι υπεύθυνες, επώνυμες καταγγελίες για κάθε λογής σεξουαλική παρενόχληση και πρόστυχη κατάχρηση εξουσίας στον καλλιτεχνικό, στον αθλητικό και στον ακαδημαϊκό χώρο,.. πιστοποιείται αδιάσειστα ότι δεν είναι παρά προϊόντα κακοήθειας οι διακινούμενοι ισχυρισμοί πως όλα αυτά είναι διασπορά ψευδών ειδήσεων από φθονερούς ή φιλέκδικους αποτυχημένους, άνδρες και γυναίκες. Και όσο συνεχίζονται οι μικρόψυχες και ανόητες δηλώσεις ποικίλων «αρσενικών παλαιάς κοπής», για τα θύματα που «έπρεπε να προσέχουν, να μην πηγαίνουν στο γραφείο του τάδε ή στη σχολή του δείνα, να μην ντύνονται προκλητικά, να ρίχνουν δυο κατραπακιές στον ενοχλητικό και να φεύγουν» κ.λπ., κατανοούν και οι τελευταίοι δύσπιστοι πόσο δύσκολο παραμένει για τα θύματα να πείσουν ότι δεν «πήγαιναν γυρεύοντας».

Νοοτροπία αιώνων, ένα παγιωμένο καθεστώς αντιλήψεων και συναισθημάτων, δεν ανατρέπεται εύκολα. Για πολλούς, και φυσικά όχι μόνο στην Ελλάδα, το έγκλημα που συνιστά η προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας παραγράφεται άμα τη γενέσει του, αν δεν θεωρείται αξιοζήλευτος άθλος. Ο νομοθέτης πρέπει οπωσδήποτε να διευρύνει σημαντικά το χρονικό διάστημα που ισχύει ως προαπαιτούμενο της παραγραφής, έστω κι αν δεν αρκεί αυτό για να καμφθούν οι πατροπαράδοτες εκτιμήσεις για τα εγκλήματα του εξουσιαστικού σεξισμού. Γιατί συνειδητοποιήσαμε και από τις νέες δηλώσεις της Σοφίας Μπεκατώρου, πρωταθλήτριας της γενναιότητας, ότι και είκοσι χρόνια αν περάσουν, η δημοσιοποίηση του βιασμού προκαλεί εφιάλτες. Και τους προκαλεί στον ίδιο τον καταγγέλλοντα ή την καταγγέλλουσα, όχι στον καταγγελλόμενο. Αυτός κινητοποιεί τις πολιτικές ή μιντιακές γνωριμίες του για να πετύχει την ποθούμενη συγκάλυψη ή αποσιώπηση. Και πανηγυρίζει την παραγραφή σαν αθώωση, θαρρείς και τα γραφειοκρατικά κενά διαγράφουν την απαξία της βάναυσης δράσης του.

Είναι αρκετοί τούτες τις μέρες οι εξουσιούχοι κάθε βαθμίδας που μιμούνται τον Απόστολο Πέτρο. Μ’ ένα κυνικό «ουκ οίδα τον άνθρωπον», αποκηρύσσουν τους εκλεκτούς τους. Αρνούνται ακόμα και ότι τους γνώριζαν, και ας υπάρχει πλήθος ντοκουμέντα της «συνάφειάς» τους. Αρκετοί επίσης δηλώνουν τώρα, επωνύμως, ότι «τα ήξεραν όλ’ αυτά, ήταν κοινό μυστικό». Και το δηλώνουν ανέμελα ή και με έπαρση. Χωρίς συναίσθηση της ευθύνης που αντιστοιχεί στη βολική πολύχρονη σιωπή τους. Γιατί η σιωπή αυτή, και χρυσός να μην ήταν για τους δράστες, ήταν χαλκός: τους πρόσφερε μια γερή χάλκινη ασπίδα, να καλύπτουν την ανηθικότητα και την ανομία τους.  

Πολεμώντας το φαινόμενο “ξέρεις ποιος είμαι εγώ;”

 


γράφει  η Έλλη Πράντζου   

 

Το πρόβλημα με την ψευδαίσθηση παντοδυναμίας που εξασφαλίζει η όποιας μορφής εξουσία είναι ότι την υποτιθέμενη αυτή παντοδυναμία σου την πιστεύουν κι οι υπόλοιποι επιβεβαιώνοντάς τη με διάφορους τρόπους ως πραγματικότητα απέναντι στην οποία δεν μπορεί κανείς να προτάξει αντιρρήσεις. Όταν η θέση σου ή/και η τσέπη σου ταυτίζονται με το κύρος, την αυθεντία και το απυρόβλητο, χτίζεται γύρω σου μια εντύπωση όχι απλώς ασφάλειας αλλά σε πολλές περιπτώσεις ακόμη και θεοποίησης. Φτάνει να σκεφτούμε πώς αντιμετωπίζονται οι διάφοροι διάσημοι από μεγάλη μερίδα του κόσμου έστω κι υποσυνείδητα.

 

Συνήθως παρατηρούμε απέναντί τους μια τάση διαρκούς επιβράβευσης, μια άνευ όρων αναγνώριση τόσο του έργου τους όσο και της προσωπικότητάς τους θαρρείς κι αυτές οι δύο παράμετροι έχουν αυταπόδεικτη σχέση συνάφειας. Κι όλα αυτά συνοδευόμενα με την πρώτη ευκαιρία από ένα εκστατικό εγκωμιαστικό ρεύμα ικανό να φουσκώσει τα μυαλά και του πιο ταπεινού ατόμου. Αν στην πραγματικότητα ο εκάστοτε αναγνωρίσιμος άνθρωπος αξίζει ή όχι τέτοιον θαυμασμό είναι άλλο θέμα. Το οποίο δε φαίνεται να αφορά σχεδόν κανέναν από τους θαυμαστές εκτός αν έρθουν κάποτε στο φως, κυρίως από άλλο αναγνωρίσιμο άτομο, ακραία αρνητικά στοιχεία για το ποιόν κάποιας από τις επώνυμες “αυθεντίες” του εκάστοτε είδους. Τότε περνάμε στη φάση της βάρβαρης αποκαθήλωσης ειδώλων. Ειδώλων τα οποία κάποιοι δεν έχουμε καταλάβει καν με ποιο κριτήριο εξ αρχής ειδωλοποιήθηκαν ουκ ολίγες φορές σε βαθμό προσκυνήματος.

 

Λαμβάνοντας υπόψη μας αυτόν τον αρκετά διαδεδομένο τρόπο λειτουργίας μεγάλης μερίδας του πλήθους μπορούμε να αντιληφθούμε τους λόγους που σε πολλές περιπτώσεις άνθρωποι οι οποίοι κανείς δε γνωρίζει στην πραγματικότητα προσωπικά, θεωρούνται υπεράνω πάσης υποψίας σε σχέση με οτιδήποτε μεμπτό. Πολλοί από αυτούς έχουν εντυπωθεί, μάλιστα, στο μυαλό πολλών ως αυταπόδεικτα “καλοί”. Όταν αυθαίρετα, όμως, τοποθετείς σε βάθρο ανθρώπους στην ουσία τους αγνώστους μένοντας στο όνομά τους, τη δουλειά τους και το προσωπείο τους, είναι τουλάχιστον άτοπο να δηλώνεις έπειτα πως έπεσες από τα σύννεφα μαθαίνοντας κάτι κακό γι’ αυτούς.

 

Επιπροσθέτως, με αυτόν τον τρόπο συμβάλλεις κι εσύ στο να αποκτήσουν θέση ισχύος άτομα ανάξια από ηθικής άποψης ενδυναμώνοντας την ήδη υπάρχουσα λόγω κύρους και χρημάτων εντύπωσή τους πως θα βρίσκονται πάντα “από πάνω”.

 

Το πρόβλημα αυτού του φαινομένου είναι πολύ πιο περίπλοκο από όσο φαίνεται με μια πρώτη προσέγγιση. Διότι αν οι θέσεις “ισχύος” είναι ικανές να προστατεύσουν και να αποσιωπήσουν, όπως είδαμε, εγκλήματα ας φανταστούμε πόσο πιο εύκολο είναι να καλύψουν συμπλέγματα, μεγαλομανίες, αλαζονικές συμπεριφορές, εκμετάλλευση, ασέβεια, κλίκες κι αδικίες κάθε είδους. Γνωρίζω πολύ καλά πως δεν ανακάλυψα την πυρίτιδα. Επιτρέψτε μου, ωστόσο, να σταθώ σε μια παράμετρο που φαίνεται πως δεν έχουμε συνειδητοποιήσει απόλυτα.

 

Μιλώντας για καταστάσεις που μπορείς να συναντήσεις παντού, αν το καλοσκεφτείς θα διαπιστώσεις ότι σε άλλους τομείς κυριαρχεί σκέτος ο φόβος -χωρίς αυτό να σημαίνει πως υποτιμώ στο ελάχιστο την τραγικότητα αυτής της πραγματικότητας. Απέναντι, όμως, σε άτομα που χαίρουν αναγνωρισιμότητας το θύμα μιας κατάστασης αντιμετωπίζει, εκτός από φόβο, τη μεγάλη πιθανότητα να μη δώσει κανείς σημασία σε όλα όσα έχει να μοιραστεί και λόγω του ότι ο θύτης είναι ήδη αγαπητός στο ευρύ κοινό. Στην καλύτερη περίπτωση θα νιώσει ως φωνή βοώντος εν τη ερήμω εις τη νιοστή στη χειρότερη θα επωμιστεί από μεγάλη μερίδα διάφορους χαρακτηρισμούς θαρρείς κι ο άσημος είναι εκείνος που πάντα ψεύδεται.

 

Ένα απλό παράδειγμα αποτελεί η κατάσταση που επικρατεί σε καλλιτεχνικούς, δημοσιογραφικούς κλπ κλάδους, όπου για να καταφέρει να χωρέσει κάποιο νεοεμφανιζόμενο άτομο χωρίς γνωριμίες και πλάτες θα πρέπει συνήθως προηγουμένως να έρθει αντιμέτωπο με όλες τις γκροτέσκ περσόνες του εκάστοτε κλάδου που θεωρούν ότι έχουν κατακτήσει τον κόσμο. Τρώει κατάμουτρα κάθε πιθανή κι απίθανη πόρτα χωρίς την παραμικρή εξήγηση, υφίσταται σιωπηλά κάθε είδους προσβολή, την απόλυτη κι επιδεικτική αδιαφορία, την υποτίμηση, την απαξίωση, την απροκάλυπτη κοροϊδία κι άλλες απογοητευτικές συμπεριφορές ελπίζοντας κάποτε να συναντήσει τις εξαιρέσεις που ευτυχώς υπάρχουν μα είναι λίγες. Ξέρει πως αν αντιδράσει δε θα το ακούσει κανείς. Αν μιλήσει θα θεωρηθεί το ίδιο γραφικό κι έπειτα υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να αποκλειστεί εντελώς επειδή τόλμησε να διεκδικήσει τον σεβασμό που θα έπρεπε έτσι κι αλλιώς να έχει. Βρισκόμενο τελικά στο περιθώριο πριν καν του δοθεί η ευκαιρία να αποδείξει την αξία του κι έχοντας βιώσει το χειρότερο πρόσωπο μιας ανεξήγητης επαναλαμβανόμενης απόρριψης καταλήγει πολλές φορές να αγκαλιάζει την πλήρη απελπισία υιοθετώντας την ιδέα πως δεν αξίζει όχι επειδή όντως δεν αξίζει αλλά επειδή κανείς ποτέ δεν έδωσε σημασία στην ύπαρξή του.

 

Βλέπεις, αν δε σε αναδείξει κάποια από τις “αυθεντίες” πώς θα γίνεις ορατός στα μάτια των πολλών; Το ακόμη πιο εξοργιστικό είναι ότι οι περισσότεροι από αυτούς τους συμπλεγματικούς αλαζόνες καταφέρνουν να διατηρούν ένα συμπαθές για την κοινή γνώμη προφίλ διανθισμένο με μεγάλη δόση κουλτούρας, αίσθημα δικαίου κι αναμφισβήτητης υποστήριξης των “αδυνάτων”. Πρόκειται για τους ίδιους που δηλώνουν απερίφραστα όπου σταθούν κι όπου βρεθούν υπέρ των ίσων ευκαιριών και της αξιοκρατίας χρησιμοποιώντας επικοινωνιακές υποκριτικές φιοριτούρες τις οποίες στην πράξη και πίσω από τα φώτα αναιρούν με τη μύτη ψηλά. Το πρόβλημα κάποτε μετατοπίζεται έτσι στο δικό μας μερίδιο ευθύνης αφού θαυμάζοντας κάποιους άκριτα τους χαρίζουμε τελικά τη μεγαλύτερη προστασία από όλες.

 

Η εποχή που διανύουμε δίνει φωνή σε ανθρώπους ώστε να ξεσκεπαστούν επιτέλους εγκλήματα. Κι αυτό είναι που πρέπει να μας απασχολεί αυτή τη στιγμή, σε αυτό πρέπει να ρίξουμε με προσοχή όλο το βάρος που αρμόζει. Με βάση όμως όλα αυτά τα χυδαία γεγονότα που βγαίνουν πλέον στο φως ας κρατήσουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας το ότι κάποια στιγμή ο χώρος και των “επωνύμων” θα πρέπει να καθαρίσει τόσο από τους βιαστές και τους κακοποιητές όσο σε δεύτερο χρόνο κι από τους κακοποιητές των ψυχών. Τους αλαζόνες υποκριτές κλικαδόρους, τους συμπλεγματικούς αυτάρεσκους βολεμένους, τους επαγγελματίες ψηλομύτηδες μιας ντεμέκ αφρόκρεμας.

 

Αν κάτι τέτοιο φαντάζει δευτερεύον απέναντι σε όλα όσα αποκαλύπτονται αρκεί μόνο να εστιάσουμε λίγο καλύτερα στο πόσο εύκολα οδηγεί το ένα στο άλλο όταν ο φόβος που αντιμετωπίζει ο εκάστοτε “υφιστάμενο” σε άλλους χώρους συνοδεύεται κι από την έπαρση της ευρείας αναγνώρισης κι αποδοχής. Το κακό του συνδρόμου “ξέρεις ποιος είμαι εγώ” πρέπει να παταχθεί σε οποιαδήποτε μορφή του πια. Τώρα. Ώσπου πλέον να μη μας αφορά το όνομα ή/και η ιδιότητα που θα συνοδεύει αυτή τη φράση αλλά οι πράξεις και μόνο. Ώσπου πια να αποκτήσουν εξίσου δυνατή φωνή κι όλοι εκείνοι που ως τώρα αντιμετωπίζονται ως πλέμπα από τους εκλεκτούς.

 

Γι’ αυτό ας κρατάμε πισινές απέναντι σε σκέτα ονόματα. Ας κρατάμε πισινές απέναντι σε μεγάλα λόγια, αυτοπροβολές και δηλώσεις. Φτάσαμε πια στο απροχώρητο. Ας μην προσκυνάμε άλλο κούφια τοτέμ.

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2021

Τρεις νεκροί από την κακοκαιρία -Δύο στην Εύβοια κι ένας στην Κρήτη

 


 

Τρεις άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους, μέχρι στιγμής, κατά τη διάρκεια της κακοκαιρίας που πλήττει τη χώρα, δύο στην Εύβοια και ένας στην Κρήτη.

 

Σύμφωνα με την Ευβοϊκή Γνώμη, ο δεύτερος νεκρός στην Εύβοια είναι ένας 73χρονος στην περιοχή Μουρτιάς Ελυμνίων, ο οποίος υποστηριζόταν από οξυγόνο. Ο 73χρονος έχασε τη ζωή του όταν από τη διακοπή ρεύματος στο σπίτι του σταμάτησε το μηχάνημα να λειτουργεί.

 

Νωρίτερα έχασε την ζωή του ένας 80χρονος στο Τρούπι Μαντουδίου. Ο γιος του 80χρονου ήταν μαζί με τον πατέρα του, ο οποίος είχε υποκείμενο σοβαρό νόσημα. Ο γιος του κάλεσε στις 4 τα ξημερώματα την Πυροσβεστική για να τους πάρουν από εκεί γιατί το χωριό αποκλείστηκε λόγω της κακοκαιρίας Μήδεια και το ύψος του χιονιού ήταν πάρα πολύ μεγάλο. Στο σημείο προσπάθησαν να φτάσουν για να τους απεγκλωβίσουν κλιμάκια της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, της Πυροσβεστικής και του δήμου αλλά ο 80χρονος έχασε τη ζωή του.

Επίσης, το πρωί της Τρίτης έγινε γνωστό ότι ένας 56χρονος κτηνοτρόφος εντοπίστηκε νεκρός στην Κρήτη έξω από το μαντρί του. Πιθανότατα ο θάνατός του να οφείλεται σε ανακοπή. Ο άντρας βρέθηκε στο Καμινάκι του Οροπεδίου Λασθίου. Σύμφωνα με πληροφορίες του ekriti.gr, και σύμφωνα με μαρτυρία ανθρώπου που ήταν μαζί του και ενημέρωσε το ΕΚΑΒ, ο 56χρονος δεν ανέπνεε.  




 

πηγή με πληροφορίες ethnos.gr

   

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *