Ο απολογισμός της καταστροφής: Πάνω από 650.000 στρέμματα οι καμένες εκτάσεις σε Εύβοια, Αττική και Λακωνία

 

Μέχρι το μεσημέρι της Κυριακής 8 Αυγούστου είχαν καεί περίπου 460.000 στρέμματα στην Εύβοια, 80.000 στρέμματα στην Αττική και 110.000 στρέμματα στη Λακωνία, ανεβάζοντας το σύνολο των καμένων εκτάσεων τουλάχιστον στα 650.000 στρέμματα από τις φωτιές.

 

Περίπου στις 12:20 της Κυριακής ο ευρωπαϊκός περιβαλλοντικός δορυφόρος Sentinel-2 κατέγραψε εικόνες υψηλής ανάλυσης από τις καμένες περιοχές σε Εύβοια, Αττική και Λακωνία, βοηθούμενος από τις ανέφελες συνθήκες που επικράτησαν στη χώρα. Το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών/meteo.gr επεξεργάστηκε αυτές τις εικόνες, ώστε να εκτιμήσει το μέγεθος των καμένων εκτάσεων και κατέληξε στις παραπάνω εκτιμήσεις.

Από την άλλη πλευρά, η χαρτογράφηση από την επιχειρησιακή μονάδα BEYOND του ΕΑΑ της καμένης έκτασης με βάση την εικόνα του ευρωπαϊκού δορυφόρου Sentinel-2, η οποία ελήφθη χθες στις 12:20, οδήγησε στην εκτίμηση ότι η καμένη έκταση στην Αττική υπολογίζεται σε 6.747 εκτάρια (περίπου 68.000 στρέμματα), κάπως μικρότερη από την εκτίμηση του meteo για 80.000 στρέμματα.

 

Σύμφωνα με τις έως τώρα εκτιμήσεις του Πληροφοριακού Συστήματος για τις Δασικές Πυρκαγιές στην Ευρώπη (European Forest Fire Information System – EFFIS), στην Εύβοια περίπου το 38% των καμένων περιοχών είναι δασικές εκτάσεις και το 24% άλλες φυσικές εκτάσεις, στην Αττική το ποσοστό των δασικών εκτάσεων ανέρχεται σε 37% περίπου και των λοιπών φυσικών εκτάσεων σε περίπου 34%, ενώ στη Λακωνία το 7% ήταν δασικές εκτάσεις και το 55% άλλες φυσικές εκτάσεις.

 

Εξάλλου, σύμφωνα με το ΕΑΑ, τα επίπεδα των επιβλαβών αιωρούμενων σωματιδίων PM2.5 (λεπτά εισπνεόμενα σωματίδια, με διάμετρο περί τα 2,5 μικρόμετρα και μικρότερα) επανήλθαν σε φυσιολογικά χαμηλά επίπεδα στη Δυτική Ελλάδα (Πάτρα, Ναύπακτος κ.ά.), καθώς και στη Μεσσηνία, ενώ στο Λεκανοπέδιο Αττικής, όπου από χθες είχαν βελτιωθεί σημαντικά, συνεχίζουν και σήμερα στις περισσότερες περιοχές να είναι σε χαμηλά (κάτω των 10 μικρογραμμαρίων ανά κυβικό μέτρο αέρα) ή σε ικανοποιητικά επίπεδα (10-20 μg/m3), ενώ σε μερικές βρίσκονται σε μέτρια επίπεδα (20-25 μg/m3). 

Πηγή: topontiki.gr

 

Ενημέρωση χωρίς δημοσιογράφους: Μας φτύνουν και νομίζουμε πως… ψιχαλίζει!

 

 γράφει ο Βασίλης Σκουρής

 

Μονόλογοι του υφυπουργού Πολιτικής Προστασίας στις τηλεοπτικές κάμερες, ενώ η κυβερνητική εκπρόσωπος, αν και υπήρξε δημοσιογράφος, έχει διακόψει την ενημέρωση! Εξακολουθεί.. η κυβέρνηση να αποφεύγει τη δημοσιογραφική βάσανο, καθώς ο μεν Νίκος Χαρδαλιάς απευθύνει κάθε βράδυ μονολόγους που τους βαπτίζει ενημέρωση, ενώ η κυβερνητική εκπρόσωπος Αριστοτελία Πελώνη δεν επαναφέρει την ενημέρωση των πολιτικών συντακτών σε μια εποχή που καίγεται η μισή Ελλάδα!

Θα επαναλάβουμε, όμως, πως το πρόβλημα δεν είναι τόσο της κυβέρνησης, όσο είναι εμάς των δημοσιογράφων και των θεσμικών μας οργάνων. Αφού δεν ντρεπόμαστε εμείς, που έχουμε ως αποστολή την ολόπλευρη ενημέρωση των πολιτών και τον έλεγχο της εξουσίας, γιατί να ντραπεί η κυβέρνηση;

Τα «Παιχνίδια Εξουσίας» έχουν αναδείξει από την πρώτη στιγμή το πρόβλημα, ελπίζοντας πως η καθυστέρηση στην αντίδραση του κλάδου μας οφείλονταν στον αιφνιδιασμό και στη χαλάρωση του καλοκαιριού-τώρα δεν έχουμε …αυταπάτες: Μας φτύνουν και εμείς δικαιολογούμαστε πιστεύοντας ότι… ψιχαλίζει!

Συγκεκριμένα και υπό τον τίτλο «Ενημέρωση Χαρδαλιά χωρίς δημοσιογράφους», την περασμένη Πέμπτη 5 Αυγούστου, η στήλη έγραφε:

«Για δεύτερη φορά το βράδυ της Τετάρτης υπήρξε «ενημέρωση» από τον υφυπουργό Προστασίας του Πολίτη Νίκο Χαρδαλιά, χωρίς την παρουσία δημοσιογράφων!

Ο Νίκος Χαρδαλιάς και τις δυο φορές που έκανε «ενημέρωση» - την πρώτη παρίστατο και ο προϊστάμενος υπουργός Μιχάλης Χρυσοχοΐδης - προέβη σε έναν μονόλογο, θριαμβολογώντας ουσιαστικά για την κυβερνητική επιτυχία αντιμετώπισης των πυρκαγιών έστω και αν αυτές κατέκαψαν την Ελλάδα! Ταυτόχρονα έχει διακοπεί λόγω των θερινών διακοπών η ενημέρωση των πολιτικών συντακτών από την κυβερνητική εκπρόσωπο Αριστοτελία Πελώνη, είναι όμως σαφές πως θα έπρεπε να επανέλθει λόγω των εκτάκτων καταστάσεων!

Είναι σαφές πως η κυβέρνηση επιλέγει τους μονολόγους του Νίκου Χαρδαλιά (προφανώς η απόφαση για τον τρόπο της ενημέρωσης δεν είναι δικός του, αλλά του Μαξίμου), ώστε να αποφευχθούν οι δυσάρεστες και ενοχλητικές απαντήσεις σε ερωτήματα που απασχολούν το σύνολο των πολιτών, ακόμα και στελέχη του κυβερνώντος κόμματος.

Το εντυπωσιακό, ωστόσο, δεν είναι η κυβερνητική μεθόδευση - οι εξουσίες πάντα κάνουν τη δουλειά τους. Το θλιβερό είναι πως στις μεθοδεύσεις αυτές , έως τη στιγμή τουλάχιστον που γράφεται το ρεπορτάζ αυτό, δεν υπάρχουν αντιδράσεις από το δημοσιογραφικό κόσμο. Η επίσημη έκφρασή του, με κύρια δύναμη αιχμής την ΕΣΗΕΑ, δεν δείχνει να διαθέτει άμεσα αντανακλαστικά, για να πάρουμε την καλύτερη των εκδοχών, καθώς στην κυβερνητική μεθόδευση των μονολόγων και της στέρησης της ενημέρωσης, δεν αντιδρούν ούτε καν οι συνδικαλιστικές παρατάξεις των δημοσιογράφων που πρόσκεινται στην αριστερά. Και δεν αντιδρούν ούτε καν οι δημοσιογράφοι που καλύπτουν τα συγκεκριμένα ρεπορτάζ.

Μήπως, ως κλάδο, θα πρέπει να μας απασχολήσει περισσότερο το θέμα των μειωμένων αντανακλαστικών για το ρόλο και την ευθύνη που έχουμε απέναντι στο επάγγελμά μας και απέναντι στην κοινωνία;

Το επόμενο διάστημα θα δείξει…».

Και …έδειξε!  

Κυριάκος Μητσοτάκης (2018) : Στο δικό μου λεξιλόγιο η πολιτική ευθύνη συνοδεύεται από παραιτήσεις.!

 

«Οι πολίτες ζητούν το αυτονόητο: ασφάλεια γι’ αυτούς, τις οικογένειές τους και τις περιουσίες τους... Δεν θέλουν άλλα λόγια, δεν θέλουν άλλα ψέματα, δεν θέλουν άλλη στάχτη. Απαιτούν σχέδιο,.. σοβαρότητα, ευθύνη... Στο δικό μου λεξιλόγιο η πολιτική ευθύνη συνοδεύεται από παραιτήσεις»

Κυριάκος Μητσοτάκης (2018).

Η Εφημερίδα των Συντακτών σχολιάζει:

Λίγες μέρες μετά την τραγωδία στο Μάτι, ο σημερινός πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης είχε παραχωρήσει μια συνέντευξη Τύπου. Είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον αυτή η συνέντευξη μιας και γινόταν έπειτα από μια ανείπωτη καταστροφή και ο κ. Μητσοτάκης, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είχε βρει την ευκαιρία να αναπτύξει το δικό του όραμα για την πυρασφάλεια, την πολιτική προστασία, τη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού, εμφανιζόμενος ως ο άνθρωπος που είχε τη λύση απέναντι σε μια κυβέρνηση που παρέπαιε επικοινωνιακά και επιχειρησιακά εκείνες τις μέρες.

Μια από τις ερωτήσεις που του είχαν γίνει προερχόταν από τη σημερινή κυβερνητική εκπρόσωπο Αριστοτελία Πελώνη. Αφορούσε την πολιτική ευθύνη της τραγωδίας και τα πρόσωπα πίσω απ’ αυτήν.

Ο κ. Μητσοτάκης είχε απαντήσει: «Αδυνατώ να αντιληφθώ τι σημαίνει πολιτική ευθύνη χωρίς καμία παραίτηση». Και συνέχιζε: «Οταν αναλαμβάνει πολιτική ευθύνη κάποιος για κάτι πρέπει να συνοδεύεται και από μια πράξη».

Ακολούθως ονομάτιζε πρόσωπα, τον τότε πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, αλλά και αρκετά στελέχη της τότε κυβέρνησης, όπως επίσης και τον αρχηγό της Πυροσβεστικής. Κατέληγε λέγοντας: «Δεν θα έπρεπε να βρίσκονται σήμερα στη θέση τους γιατί αύριο μπορεί να κληθούν να διαχειριστούν μια άλλη πυρκαγιά. Και ρωτώ, ποιος Ελληνας πολίτης έχει εμπιστοσύνη σ’ αυτούς τους ανθρώπους να αντιμετωπίσουν άλλη μια φυσική καταστροφή;».

Σήμερα, τρία χρόνια μετά, οι πολίτες της Αττικής, της Εύβοιας, της Ηλείας, της Μεσσηνίας δικαιούνται να κάνουν την ίδια ερώτηση στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Μόνο που η ερώτηση θα αφορά τον ίδιο και τους επιτελείς του.

Εξι μέρες τώρα, βλέπουμε πολίτες, εθελοντές, αυτοδιοικητικούς παράγοντες να ζητούν βοήθεια, να εκλιπαρούν για εναέρια και επίγεια μέσα, να ξεσπιτώνονται κατά εκατοντάδες, ν’ αφήνουν πίσω τους τούς κόπους μιας ζωής που καταπίνουν οι φλόγες, να πνίγονται στους καπνούς, να κλαίνε, να φωνάζουν, να είναι πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα.

Υπάρχουν κι εκείνοι που αγνοούν το «112», το οποίο ελέω Ματιού η σημερινή κυβέρνηση έχει αναγάγει ως το μέγιστο όπλο απέναντι στη φωτιά. Το «112», όμως, από μόνο του δεν φτάνει να σώσει τη χώρα αν δεν υπάρχει συνολικό σχέδιο. Και σχέδιο, ακόμα και αν υπήρξε, δεν λειτούργησε. Και αυτό οφείλει να βγει και να το παραδεχτεί ο πρωθυπουργός, αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη.  

πηγή

Οι μαχητές μπροστά στην πύρινη λαίλαπα και οι "μαχόμενοι" με τα λόγια…

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Είναι πολλοί οι δημόσιοι λειτουργοί που αισθάνεσαι ότι βοηθούν σε μια δύσκολη στιγμή. Οι γιατροί όταν κινδυνεύει μια ζωή, ιδιαίτερα μετά τις φοβερές εικόνες που είδαμε στις κλινικές του κορονοϊού. Οι δάσκαλοι και καθηγητές που δίνουν όλο το είναι τους, όταν πρέπει να βοηθήσουν παραπάνω ένα παιδί με ιδιαίτερο πρόβλημα. Oι άνδρες της ΕΜΑΚ που βγάζουν ζωντανούς από τα ερείπια, τα οποία αφήνουν οι σεισμοί.

 

Δεν ξέρω γιατί στην κορυφή όλων αυτών τοποθετώ τους πυροσβέστες. Θεωρητικά δεν το αξίζουν. Καταστροφικές πυρκαγιές έχουμε ένα-δύο μήνες το χρόνο, τα άλλα περιστατικά, στα οποία επεμβαίνουν, μπορεί καμιά φορά να είναι συγκινητικά, αλλά μάλλον σπάνια. Όμως, κάθε καλοκαίρι, όταν η πύρινη λαίλαπα ξεσπάει και στο πέρασμά της δεν αφήνει τίποτα όρθιο, η εικόνα των ανθρώπων που μπαίνουν μπροστά για να την αναχαιτίσουν και να σώσουν ό,τι(δεν) σώζεται, είναι συγκλονιστική.

 

Δεν ξέρω πώς είναι να δουλεύεις με 50 βαθμούς Κελσίου και με τις γλώσσες της φωτιά σε απόσταση αναπνοής. Όμως, κάθε φορά που τους βλέπω αισθάνομαι δέος, μαζί και ευγνωμοσύνη. Ισως γιατί, όταν ήμουν πολύ νέος-και νεοσσός στη δημοσιογραφία- ένιωσα από πολύ κοντά τον κίνδυνο. Είχαμε πάει με φωτορεπόρτερ να καλύψουμε μια φωτιά στη Δυτική Αττική και, έχοντας άγνοια κινδύνου, θέλαμε να μείνουμε κοντά στο μέτωπο, για να έχουμε καλύτερη εικόνα και φωτογραφίες. Ο αέρας ήταν δυνατός. Και αν δεν υπήρχαν δυο-τρεις άνδρες της Πυροσβεστικής να καταλάβουν τον άμεσο κίνδυνο και να μας διώξουν κακήν κακώς από το μέτωπο, κάποιος θεός μόνο ίσως ξέρει τι θα είχε συμβεί.

«Μα, αυτή είναι η δουλειά τους και άλλοι κάνουν επικίνδυνα επαγγέλματα», θα έλεγε κανείς, προβάλλοντας ένσταση στα προεκτεθέντα. Δεν ξέρω, μπορεί. Όμως, βλέποντας τους μαχητές αυτούς-συχνά με άνισα μέσα απέναντι στον πύρινο εφιάλτη, νιώθω ανάμεικτα συναισθήματα: δέος, φόβο, ευγνωμοσύνη. Αν δεν τα καταφέρουν και η φωτιά τους ξεφύγει και κάψει ανθρώπους ή σπίτια, σε πιάνει μελαγχολία και απελπισία. Όταν καταφέρνουν και τη σταματούν στο «παρά ένα», σε καταλαμβάνει ένα αίσθημα ανακούφισης.

 

Τους μαχητές αυτούς μπορεί συχνά να τους αδικούμε εμείς των ΜΜΕ, όταν γράφουμε για αποτυχίες που φέρνουν τραγικά αποτελέσματα. Περισσότερο, όμως, τους αδικούν οι επικεφαλής τους και ιδιαίτερα οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι. Οι… «μαχητές των δηλώσεων», ιδιαίτερα όταν επιχειρούν να δικαιολογήσουν τα λάθη, τις ανεπάρκειες, τον κακό συντονισμό και να τα εντάξουν όλα αυτά στις πολιτικο- κομματικές σκοπιμότητες.

 

Δεν ξέρω πώς αισθάνεται ο ανώνυμος μαχητής κάθε φορά που βλέπει τους «μαχητές των δηλώσεων» να κάνουν ολιγόλεπτες επισκέψεις στα πεδία των πύρινων μαχών ή κάθε φορά που ακούν ότι το επιτελικό κράτος λειτούργησε άψογα, ο συντονισμός πήγε καλά, αλλά μόνο τα «ακραία» φαινόμενα ευθύνονται για τα κατεστραμμένα σπίτια και δάση.

 

Δεν ξέρω τι σκέφτονται οι ανώνυμοι μαχητές, όταν επιστρέφουν κατάκοποι στα σπίτια τους για να ξεκουραστούν πριν ριχτούν στην επόμενη μάχη. Διάβασα αυτό που είπε ο πρόεδρος του ΟΑΣΠ, καθηγητής Ευθύμιος Λέκκας. Ότι στην Βαρυμπόμπη και στην Εύβοια είδε ζάντες αλουμινίου να λιώνουν και να ρέουν. «Είναι αδύνατο να προσεγγίσει κανείς σε τέτοιο θερμικό φορτίο περίπου 650 βαθμών. Από την πολυθρόνα όλα είναι εύκολα», κατέληξε.

 

Κάπως έτσι σκεπτόμενοι ίσως μπορούμε να καταλάβουμε τρία πράγματα.

 

Πρώτον, ότι η πρόληψη δεν(πρέπει να) είναι καραμέλα, που την αναμασούν κάθε χρόνο. Είναι πολύ σοβαρή υπόθεση, που δεν πρέπει να εξαντλείται σε πολυπληθείς συσκέψεις. Και πρέπει οι ενέργειες να γίνονται έγκαιρα. Για παράδειγμα, είναι απαράδεκτο ο καθαρισμός οικοπέδων, που βρίσκονται μέσα σε περιοχές με δέντρα, να γίνονται όταν έχουν αρχίσει οι μεγάλες ζέστες. Οι Περιφέρειες και οι Δήμοι έχουν την πρώτη και μεγάλη ευθύνη.

 

Δεύτερον, ότι η καταστολή πρέπει να έχει προετοιμαστεί επίσης έγκαιρα, ώστε να μην φτάνουμε στο σημείο να ακούμε ότι όλα τα εναέρια μέσα δεν ήταν ακόμα έτοιμα επιχειρησιακώς, όπως συνέβη στην πρώτη φετινή μεγάλη πυρκαγιά στη Δυτική Αττική(Αλεποχώρι κτλ), που ήρθε πολύ πρόωρα(Μάιος). Και

 

Τρίτον, οι «μαχητές των δηλώσεων», δηλαδή τα πολιτικά πρόσωπα, να κάνουν τα απολύτως αναγκαία. Να περιορίσουν τις «εθιμοτυπικές» επισκέψεις στα μέτωπα των μαχών, τις διαβεβαιώσεις για «άψογο συντονισμό» και τα συναφή. Και, προπάντων, δηλώσεις του τύπου «τα σπίτια που κάηκαν θα ξαναφτιαχτούν» να αποφεύγονται. Διότι μόνο αυτοί που τα έχασαν ξέρουν αν και πότε μπορεί να γίνει αυτό. Ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί και οι λοιποί αξιωματούχοι της Πολιτείας πρέπει να προσφέρουν άμεση και έμπρακτη βοήθεια στους δοκιμαζόμενους συνανθρώπους μας.

 

Το έχει πει άριστα με έξι λέξεις ο αρχαίος Ευριπίδης: «Λόγος γαρ τούργον ου νικά ποτέ»( ο λόγος δεν νικά ποτέ τα έργα»).

 

ΥΓ: Η έκτακτη δήλωση του πρωθυπουργού εντάσσεται στα προεκτεθέντα, ήταν αχρείαστη. Τα λόγια στις κρίσιμες στιγμές δεν έχουν νόημα. Πόσο μάλλον διαβεβαιώσεις του τύπου ότι έχει καταστρωθεί «σχέδιο έκτακτης ανάγκης». Το μόνο χρήσιμο από την πρωθυπουργική δήλωση είναι ότι βεβαιωθήκαμε ότι τα χειρότερα είναι μπροστά μας. Και για να αποφευχθούν, όσο είναι δυνατόν, τα χειρότερα δεν χρειάζονται άλλα λόγια. Χρειάζεται μόνο δράση. Όπως το έχει γράψει ο τραγικός Αισχύλος: «Εργω κ’ ουκέτι μύθω»(με έργα και όχι με λόγια).  

 

Αυτοί είναι οι πυρομανείς «Νέρωνες»

 

 γράφει ο Γιώργος X. Παπασωτηρίου  

 

«Το κλίμα στο λαιμό σας», γράφει το πανό των ακτιβιστών ανάμεσα στα έλατα. Αυτά τα έλατα όμως δεν υπάρχουν πια. Όσο για το κλίμα και το κρίμα δεν έπνιξε τους θύτες αλλά για μια ακόμα φορά τα συνήθη θύματα.

 

Σήμερα, λέει ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, δεν είναι η ώρα της κριτικής αλλά της δράσης. Αυτό είναι αλήθεια. Σήμερα πρέπει να σώσουμε ό,τι σώζεται. Τώρα είναι η ώρα της αλληλεγγύης και της αποτροπής της επέκτασης της καταστροφής. Αλλά γνωρίζουμε ότι μετά θα κάνουν τα ίδια. 2007, 2018, 2021… τα ίδια λάθη, οι ίδιες λάθος προτεραιότητες. Οι ήρωες πυροσβέστες θα ξεχαστούν και θα απαξιωθούν, όπως συνέβη και με τους ήρωες γιατρούς και το υγειονομικό εν γένει προσωπικό του ΕΣΥ στη μάχη του κορονοϊού,  η επικοινωνιακή διαχείριση θα αντικαταστήσει την ουσιαστική αυτοκριτική, η μιντιακή εργαλειοποίηση και οι συγκρίσεις με το Μάτι θα αποκρύψουν τόσο τις πραγματικές αιτίες όσο και τις πολιτικές ευθύνες. Και το χειρότερο, οι καταστροφείς και οι… σωτήρες θα παραμένουν πάντα οι ίδιοι.

 

 Αυτοί που καταστρέφουν, θα προτείνουν και μέτρα σωτηρίας. Τα βαμπίρ της κερδοσκοπίας θα παρουσιαστούν ως σωτήρες, οι πυρομανείς ως πυροσβέστες. Η σωτηρία όμως είναι συνυφασμένη με τα όρια και ο μανιακός καπιταλισμός δεν έχει σχέση με αυτά, έχει χάσει τα φρένα του, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Οι πάγοι λιώνουν, χιλιάδες είδη ζωντανών οργανισμών χάνονται και μαζί ένα δις άνθρωποι λιμοκτονούν, η πανδημία σκοτώνει εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, όπως θα συμβεί και με τις επερχόμενες, αν δεν αντιδράσουμε, αν δεν ληφθούν μέτρα. Η Αμαζονία, η Αυστραλία, η Αφρική καίγονται! Ποιος βάζει τη φωτιά; Το κέρδος είναι το φυτίλι και οι καπιταλιστές είναι οι πυρομανείς Νέρωνες της σύγχρονης εποχής. Η υπερθέρμανση του πλανήτη, η κλιματική αλλαγή και οικολογική καταστροφή είναι δικό τους δημιούργημα. Όχι ότι κάποτε δεν θα κλείσει ο κύκλος της ζωής και του πλανήτη Γη, αλλά οι μανιακοί κερδοσκόποι επιταχύνουν το τέλος.

 

Μια κυβέρνηση κρίνεται αν διευκόλυνε το έργο των κερδοσκόπων, των "πυρομανών", αν συμμάχησε με το κεφάλαιο για να καταστρέψει το πράσινο και να στήσει ανεμογεννήτριες στο όνομα του δήθεν «πράσινου καπιταλισμού», αν συνεχίζει να επιτρέπει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από τις βιομηχανίες, αν κόβει τα δέντρα των δασών για να επεκτείνουν τα χωράφια τους οι γαιοκτήμονες ή για να γίνουν οικόπεδα και να κτίσουν ξενοδοχεία-χωριά τύπου Ελληνικού οι μεγαλοεπιχειρηματίες του Τουρισμού. Μια κυβέρνηση είναι συνένοχη όταν οι προτεραιότητές της δεν είναι η προστασία του περιβάλλοντος, όταν αμελεί την ενίσχυση των μέσων πυρόσβεσης, όταν δεν φροντίζει για τα πυροσβεστικά αεροπλάνα, όταν δεν προσλαμβάνει πυροσβέστες, αλλά μπάτσους, όταν ουσιαστικά προτρέπει τους κερδοσκόπους να καταστρέψουν με το επιχείρημα της «οικονομικής ανάπτυξης».

 

Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να δώσει απάντηση στο πρόβλημα της οικολογικής καταστροφής, γιατί είναι αυτός που την προκαλεί. Συνεπώς η λύση είναι συνυφασμένη με το «θάνατό» του. Η ισορροπία μεταξύ οικονομίας και οικολογίας (δηλαδή της κοινωνίας και του φυσικού περιβάλλοντος) με τη διαμόρφωση «ορίων συσσώρευσης» κέρδους είναι μία πλάνη στο πλαίσιο του καπιταλιστικού συστήματος. Το κέρδος και η μεγιστοποίησή του είναι το «οξυγόνο» του καπιταλισμού. Η εκμετάλλευση του ανθρώπου και της φύσης είναι η «τροφή» του. Γι’ αυτό θα ζητάει συνεχώς κι άλλα δέντρα, κι άλλα δάση, κι άλλες αποψιλώσεις, κι άλλες ανεμογεννήτριες, κι άλλες ανθρώπινες ζωές. Γι’ αυτό θα συνεχίσει να περιορίζει τις δημόσιες υπηρεσίες, όπως στην Υγεία, ευνοώντας τα κέρδη του ιδιωτικού τομέα. Θα αναπαράγει τις πανδημίες γιατί απ’ αυτές κερδίζουν οι φαρμακοβιομηχανίες.

 

Το παράδειγμα της κερδοσκοπίας με τα εμβόλια δείχνει ότι ο καπιταλισμός αδυνατεί να δώσει λύση. Είναι πλέον πασίδηλο ότι η προστασία, η οικολογία, η κοινωνική δικαιοσύνη και η υγεία συνδέονται και αποτελούν τα βασικά στοιχεία ενός αντι-καπιταλιστικού πολιτικού συνασπισμού ικανού να επιβάλει, εδώ και τώρα, ένα πρόγραμμα σωτηρίας της «ζωής». Επιβάλλεται άμεσα ένα τοπικό και συγχρόνως παγκόσμιο κίνημα της διευρυμένης πολιτικής και κοινωνικής οικολογίας, που θα περιλαμβάνει και τη σχέση του ίδιου του ανθρώπου με τη φύση. Αυτό σημαίνει μια νέα φιλοσοφία και στάση ζωής, σύμφωνα με την οποία ο άνθρωπος δεν θα είναι εκτός της φύσης (για να την ελέγχει και να την εκμεταλλεύεται) αλλά εντός της φύσης, ώστε να αντιλαμβάνεται ότι οι πληγές που επιφέρει σ’ αυτή είναι κυριολεκτικά τραύματα πάνω στο δικό του «σώμα». Τέτοιο «τραύμα» πάνω στο σώμα της ανθρωπότητας προκαλούν και οι κυβερνήσεις που συμπράττουν με τα οικονομικά συμφέροντα στην καταστροφή, είναι η κυβέρνηση Μητσοτάκη, η κυβέρνηση Μπολσονάρου κ.ά. που έχουν ως «θεό» τους το κέρδος. Όμως ευθυνόμαστε κι εμείς που τις ψηφίζουμε γι αυτό…

 

Το συγγνώμη του Γιάννη Φουντούλη

 

Όταν η νίκη δεν τυφλώνει, όταν το αθλητικό ήθος και η ανθρωπιά πάνε μαζί, τότε έχουμε δηλώσεις, όπως αυτή του αρχηγού της εθνικής ομάδας πόλο, Γιάννη Φουντούλη, που ζήτησε συγγνώμη από τους Έλληνες για τους πανηγυρισμούς μετά την πρόκριση στον Τελικό.

 

Ο Γιάννης Φουντούλης, μετά το ματς με την Ουγγαρία, δήλωσε ότι αυτή η επιτυχία ήρθε μέσα από ομαδική δουλειά, ενώ αναφέρθηκε και στις τραγικές στιγμές που βιώνει η χώρα με τα πύρινα μέτωπα, ζητώντας συγγνώμη από τους Έλληνες για τη χαρά και τον ενθουσιασμό μετά τη νίκη.

 

"Δεν ξέρω τι να πω, έχω χάσει τα λόγια μου. Είμαστε δεκατρία άτομα, με τους προπονητές μας. Μόνο στα πιο τρελά μας όνειρα φανταζόμασταν όλο αυτό. Δεν έχω λόγια να εκφράσω τι νιώθω αυτή την στιγμή. Σήμερα γράφτηκε ιστορία, το μόνο που μας μένει είναι με τι γράμματα θα την γράψουμε μετά. Ειλικρινά, με ό,τι συμβαίνει στη χώρα έχουμε επηρεαστεί όλοι πάρα πολύ. Πίσω στην Ελλάδα κινδυνεύουν ανθρώπινες ζωές, δεν πιστεύω ότι μια νίκη μπορεί να απαλύνει τον πόνο για ό,τι συμβαίνει", είπε ο Γιάννης Φουντούλης.

 

"Μας θλίβει ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα, ευχόμαστε να μην κινδυνεύσει κανείς. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, ζητάμε προκαταβολικά ένα "συγγνώμη" για τη χαρά και τον ενθουσιασμό μας. Με όλο τον σεβασμό, θα πανηγυρίσουμε αυτή την επιτυχία και θα σκεφτούμε όσα γίνονται πίσω στην Ελλάδα.

 

Δεν υπάρχει πιο μεγάλη στιγμή στην καριέρα ενός αθλητή, καταφέραμε κάτι που δεν έχει ξαναγίνει. Είμαι περήφανος που είμαι εδώ και εκπροσωπώ τη χώρα μου, καταφέραμε να μνημονεύεται αυτό εδώ, να αποτελεί ορόσημο και να μας ενώνει για όλη μας τη ζωή" συμπλήρωσε ο αρχηγός της Εθνικής ομάδας.

 

Ένα μεγάλο εύγε στον αθλητή και άνθρωπο... 

πηγή

 

Μητσοτάκης: Η χώρα φλέγεται, αλλά το… φλέγον είναι να μην του κάνετε κριτική!

 

Ο πρωθυπουργός σε ρόλο... συμβουλάτορα προς τους καμένους: "Παρακαλώ να συμμορφωθείτε"!

  

Κι ενώ η χώρα βρίσκεται κυριολεκτικά στις φλόγες, από την Αττική μέχρι την Εύβοια και την Ολυμπία, ο πρωθυπουργός αποφάσισε να στείλει ένα ακόμα τηλεοπτικό μήνυμα για να πει το… τίποτα!

 

Για την ακρίβεια:  Μας ενημέρωσε ότι ότι έχουμε «μια εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση», που «συμβαίνει και σε πολλές άλλες χώρες»…

  

Αν ψάξει, δε, να βρει κανείς έστω και μια λέξη αυτοκριτικής, για τις εγκληματικές ελλείψεις στην πυρόσβεση και στην αντιπυρική προστασία, δεν θα την βρει. Αντίθετα το μήνυμα ήταν “να είμαστε ενωμένοι” και η κριτική… αργότερα.

 

Ο πρωθυπουργός θεώρησε σκοπιμο να κρυφτεί πίσω από τον καύσωνα και την έκταση των φωτιών, λέγοντας  ότι «μετά από 10 ημέρες καύσωνα καλούμαστε να διαχειριστούμε ταυτόχρονα δεκάδες δασικές πυρκαγιές. Τρεις από αυτές, στην Αττική, στην Εύβοια και στην Ηλεία είναι τεραστίων διαστάσεων και έντασης».

 

κατέφυγε, επίσης, σε ρόλο μετεωρολόγου: «Δυστυχώς – είπε – τα δύσκολα είναι ακόμα μπροστά μας και η νύχτα που έρχεται είναι απειλητική. Αύριο περιμένουμε ισχυρούς Δυτικούς Ανέμους σε πολλές περιοχές της πατρίδας μας. Μιλάμε για συνθήκες πρωτόγνωρες καθώς έχουν προηγηθεί πολλές μέρες έντονου καύσωνα, που έχει μετατρέψει ολόκληρη τη χώρα σε πυριτιδαποθήκη. Με την Πολιτική Προστασία έχουμε καταστρώσει σχέδιο έκτακτης ανάγκης, τοποθετώντας 6 περιφέρειες, συμπεριλαμβανομένης και της Αττικής, σε κατάσταση κόκκινου συναγερμού».

 

Κατά τα άλλα ο πρωθυπουργός είχε να μας πει επισης κάτι… σπουδαίο,   δηλαδή να περιορίσουμε «τις άσκοπες μετακινήσεις» και να είμαστε εξαιρετικά «προσεκτικοί»: «Αν δοθεί εντολή εκκένωσης απόκάποια περιοχή, σας παρακαλώ να συμμορφωθείτε. Τα σπίτια ξαναχτίζονται και τα δέντρα θα ξαναφυτρώσουν αλλά η ανθρώπινη ζωή δεν αναπληρώνεται», συμπλήρωσε.

 

 

Παρόλο που προφανώς η ανθρώπινη ζωή δεν αναπληρώνεται – και πολλές βρίσκονται σε κίνδυνο και σήμερα το βράδυ- το… χτύπημα στην πλάτη από τον πρωθυπουργό δεν λέει απολύτως τίποτα. Ειδικά, δε, όταν υπάρχουν άνθρωποι που μένουν και σήμερα το βράδυ στο δρόμο ή σε ξενοδοχεία, που έχουν δει να γίνεται στάχτη το βιός μιας ζωής, τέτοιου είδους επικοινωνιακά μηνύματα, μόνο οργή προκαλούν.

 

Σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω, ο πρωθυπουργός, αφού έπραξε την ανάγκη φιλοτιμία αναγνωρίζοντας την “οργή” των πολιτών, εστειλε ταυτόχρονα και το  μήνυμα να μην τον… ενοχλούμε:  «Θα υπάρξει χρόνος και για κριτική και για αυτοκριτική. Αλλά όχι τώρα», είπε. Αποδεικνύοντας και με αυτό τον τρόπο ότι το… φλέγον για την κυβέρνηση είναι να επιβληθεί σιωπητήριο για τα πεπραγμένα της.

 

Κατά τα άλλα οι γενικές εξαγγελίες για αποζημιώσες και αναδασώσεις, μόνο ως μια κακή επανάληψη από προηγούμενες μεγάλες φωτιές ακούγονται.

 

Σε κάθε περίπτωση, η κατάσταση στην χώρα δεν είναι απλώς δύσκολη, είναι τραγική. Ενα από τα “γιατί” βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση ο τόπος, οντως το απάντησε ο κ.Μητσοτάκης. Με την (μια ακόμη) θλιβερή του εμφάνιση… 

πηγή

Τι σημαίνει να μην έχεις τσίπα

 

γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος

 

Να μην έχεις τσίπα σημαίνει να “κλαις” και να “οδύρεσαι” όταν καίγεται κανένας σκουπιτοτενεκές σε καμιά διαδήλωση, αλλά όταν καίγεται η Ελλάδα απ’ άκρη σ’ άκρη να αλληλοσυγχαίρει η “επιτελικότητα” την “αριστεία” σου – και τις δυο μαζί η μιντιακή αλητεία.

 

Να μην έχεις τσίπα σημαίνει να ξεκινάει η αντιπυρική περίοδος με 4.000 κενά πυροσβεστών, αλλά εσύ να προσλαμβάνεις… αστυφύλακες για τα Πανεπιστήμια.

 

Να μην έχεις τσίπα σημαίνει από τα συνολικά 17,7 εκατομμύρια ευρώ που ζητούσαν τα Δασαρχεία όλης της χώρας για έργα αντιπυρικής θωράκισης, εσύ να διαθέτεις  μόλις 1,7 εκατ. ευρώ για όλη την Ελλάδα, την ώρα που σε ένα βράδυ μπούκωσες την Fraport και την εταιρεία διαχείρισης του Ελ.Βενιζέλος με 308 εκ. ευρώ!

 

Να μην έχεις τσίπα σημαίνει κι αυτά τα 1,7 εκ. ευρώ να είναι περικομμένα κατά 62% (!) αφού πέρυσι το αντίστοιχο ποσό ήταν σχεδόν 4,5 εκατομμύρια, και την ίδια ώρα να μπουκώνεις με δεκάδες εκατομμύρια τους εργολάβους, την Aegean και τα “πετσωμένα” ΜΜΕ για να σου κάνουν ρεκλάμες.

 

Να μην έχεις τσίπα σημαίνει να παίρνεις την πρώτη θέση (την 1η!) στο ΝΑΤΟ σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς, να έχεις πενταπλασιάσει (!) σε ένα χρόνο τις σχετικές δαπάνες, να κάνεις συμφωνίες μαμούθ για Ραφαλ ένεκα των Τούρκων (με τους οποίους, όμως, είσαι σύμμαχος στο ΝΑΤΟ), να αγοράζεις χιλιάδες περιπολικά, να αγοράζεις Αίαντα για να ρίχνεις νερό στους… διαδηλωτές, αλλά από τα οχήματα που διαθέτει η Πυροσβεστική (αυτά που επίσης ρίχνουν νερό, αλλά για να σβήνουν φωτιές) μόλις το 10%-15% να είναι καινούργιο και μέχρι 10 έτη.

 

Να μην έχεις τσίπα σημαίνει να κάνεις με τους πυροσβέστες ό,τι και με τους γιατρούς και τους νοσηλευτές, ή ό,τι κάνεις με τους αθλητές που τους θυμήθηκες τώρα στην Ολυμπιάδα, να λες «ήρωες» τους ανθρώπους – αυτούς που έχεις χρόνια και χρόνια αδιόριστους συμβασιούχους – όταν πέφτουν στις φλόγες, μπας και κερδίσεις κάτι από την λάμψη τους, αλλά να βάζεις τα τσιράκια σου στα μιντιακά σου καταγώγια να τους αποκαλούν «τεμπελχανάδες» τους υπόλοιπους 11 μήνες το χρόνο.

 

 

Να μην έχεις τσίπα σημαίνει να μην σε ενοχλεί η βρωμιά που αναδύουν τα twitterοειδή και τα facebookοειδή που βρήκαν “ευκαιρία” να κρυφτούν πίσω  από το Μάτι για να “σβήσουν” την Βαρυμπόμπη, ή βρήκαν “ευκαιρία” να κρυφτούν πίσω από την Βαρυμπόμπη για να “σβήσουν” το Μάτι, και να ενθαρρύνεις την υπαγωγή της κομματικής «αντιπαράθεσης» σε επίπεδο ανθρωπιδίων.

 

Να μην έχεις τσίπα σημαίνει να φταίνε τα πάντα, από τα ακραία καιρικά φαινόμενα και τον μεγάλο όγκο καύσιμης ύλης, από την βλάστηση που ευνοεί την ταχύτητα εξάπλωσης της φωτιάς και τον «στρατηγό άνεμο» μέχρι την κλιματική αλλαγή και την τρύπα του όζοντος, αλλά ποτέ εσύ.

 

Να μην έχεις τσίπα σημαίνει να σιγοντάρεις τα γελοία τυπάκια, αυτά που πάνω στα αποκαίδια, για να βγάλουν “λάδι” την κρατική ανυπαρξία, κατσαδιάζουν κιόλας τους καμένους επειδή – όπως λένε – «τα περιμένουν όλα από το κράτος» και δεν είχαν την προνοητικότητα να έχουν «ασφαλίσει» το σπίτι τους, κατά την προνοητικότητα που προφανώς έχουν όσοι διαθέτουν το πορτοφόλι τέτοιων χατζατζάρηδων που πληρώνονται παντεσπανάτα για να λένε στους υπόλοιπους να «ζούνε» με 500 ευρώ. 

 

Να μην έχεις τσίπα σημαίνει να βρέχει κι ο κόσμος να πνίγεται, να πέφτει χιόνι και η Αττική (η Αττική!) να μένει 4 μέρες χωρίς ρεύμα, να κάνει ζέστη κι η χώρα να φλέγεται, να κάνει σεισμό στην χώρα που εκλύει το 50% της σεισμικής ενέργειας στην Ευρώπη και λόγω ανύπαρκτης αντισεισμικής θωράκισης να θρηνούμε θύματα, αλλά να παραμένουν όλες οι ελλείψεις σε μέσα, προσωπικό, υποδομές με το αιτιολογικό «δεν υπάρχουν λεφτά» από εκείνους που…φορολογούν τους εφοπλιστές «οικειοθελώς»!

 

Να μην έχεις τσίπα σημαίνει να συντελείται  μπροστά στα μάτια όλης της κοινωνίας το έγκλημα της εμπορευματοποίησης της δασικής γης, να είσαι ο υπηρέτης και ταυτόχρονα ο διαιτητής των σφοδρών αντιθέσεων μεταξύ μεγάλων συμφερόντων και ιδιωτών  που «επενδύουν» με βάση το χάρισμα δασικών εκτάσεων και δημόσιας γης και ταυτόχρονα να πουλάς στο πόπολο φύκια και κορδέλες για «πράσινη ανάπτυξη».

 

Να μην έχεις τσίπα σημαίνει να έχουν κατακαεί δεκάδες χιλιάδες στρέμματα, να έχουν γίνει στάχτη σπίτια, μαγαζιά, κόποι μιας ζωής και εσύ να προπαγανδίζεις – σε μια άθλια σύγκριση με τους άλλους που επίσης τα έκαναν «όλα καλά» – ότι δεν χάθηκαν ζωές, λες και η ζωή όσων έγινε στάχτη το βιός τους δεν έχει «μαυρίσει» ή λες και πρέπει να σε ευγνωμονούν κιόλας που – αυτή τη φορά – δεν κάηκαν ζωντανοί μαζί με τα σπίτια τους.

 

Να μην εχεις τσίπα, τελικά, σημαίνει:

 

Να εφαρμόζεται η ίδια δασοκτόνα εγκληματική πολιτική με συνέπεια εκατομμύρια στρέμματα καμένες δασικές εκτάσεις, εκατοντάδες νεκρούς πολίτες, δεκάδες νεκρούς πυροσβέστες, χιλιάδες κατεστραμμένες λαϊκές περιουσίες, αλλά απ’ όσους κυβερνούν και κυβέρνησαν δεκαετίες τώρα να μην έχει βρεθεί ένας κερατάς να πει το απλό: “Απαγορεύεται η αγοραπωλησία γης στα καμένα”. Εξι λέξεις είναι. Μόνο 6 λεξούλες. Αφού είναι κατά των εμπρηστών, κατά των καταπατητών, κατά των οικοπεδοφάγων, υπέρ των δασών, υπέρ του περιβάλλοντος και υπέρ της χρηστής διαχείρισης, πως και κανείς τους δεν το σκέφτηκε – δεκαετίες τώρα, με νεκρούς, καταστροφές, καταπατήσεις, λεηλασίες – να κάνει αυτές τις 6 λεξούλες νόμο. Με ένα άρθρο. Κι αν θέλουν και δεύτερο άρθρο ας βάλουν κι άλλες 7 λεξούλες: “Απαγορεύεται η αλλαγή χρήσης γης στα καμένα”. Και πότε θα τον κάνουν τον νόμο; Ε; 

 

Οι πολίτες πρέπει να ξέρουν ότι έρχονται τα άσχημα, όχι στις παραπλανητικές δηλώσεις…

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Παρακολουθώ από κάποια απόσταση τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, λόγω προσωπικού προβλήματος υγείας (και ζητώ συγγνώμη για την προσωπική αυτή αναφορά σε δημόσιο κείμενο). Και μια που το 99% των κειμένων μου αφορούν την πολιτική και τα πρόσωπά της, θέλω να επαναλάβω έναν κανόνα πού-πιστεύω ακράδαντα- πρέπει να ακολουθούν: Να μην προσπαθούν να κρύψουν ή να φτιασιδώσουν την πραγματικότητα, αλλά να λένε την αλήθεια στους πολίτες ακόμα και κατάμουτρα. Δηλαδή, πρέπει να προσπαθούν να είναι χρήσιμοι και όχι ευχάριστοι- όσο κι αν αυτό θεωρείται κοινοτοπία ή δεν συνάδει με τα πολιτικά ήθη, που από καταβολής της πολιτικής ισχύουν.

 

Και για να μην αοριστολογούμε: είχε προκαλέσει μεγάλη εντύπωση η μεγάλη αισιοδοξία με την οποία ο πρωθυπουργός πολλούς μήνες νωρίτερα περιέγραφε με φωτεινά χρώματα το καλοκαίρι που ερχόταν, αυτό που ζούμε , δηλαδή, ενισχύοντας τη βεβαιότητα ότι θα είναι φυσιολογικό. Αναφερόταν, φυσικά, στην πανδημία και την κατάσταση της οικονομίας. Για την πρώτη μας προϊδέαζε ότι περίπου την έχουμε νικήσει και πλησιάζει το τέλος της, χρησιμοποιώντας τη γνωστή φράση για το τούνελ και το τρένο.

 

Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς. Δεν είναι ο πρώτος που το έκανε ούτε θα είναι ο τελευταίος. Οι πολιτικοί, όταν τα πράγματα είναι δύσκολα, από τη μια επιδιώκουν να δείξουν ότι σχεδιάζουν και δρουν αποφασιστικά και αυτό θα φέρει αποτέλεσμα. Και από την άλλη να εμφυσήσουν κάποια αισιοδοξία στους πολίτες, ιδιαίτερα όταν είχαν περάσει σχεδόν έναν χρόνο πολύ δύσκολο. Βεβαίως, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έλεγε ότι «δεν πρέπει να χαλαρώσουμε», ώστε το «τελευταίο μίλι» που έχουμε να διανύσουμε να μη φέρει πισωγύρισμα, αλλά οι πολίτες δεν άκουσαν αυτό. Μοιραία επήλθε η χαλάρωση, άρχισαν τα ταξίδια, ήρθε και η μετάλλαξη «Δέλτα» και το «φως στο τούνελ» άρχισε να ξαναχάνεται.

Ετσι, εδώ και ένα μήνα ακούμε-με σκεπτικιμσμό, με προβληματισμό, με άγχος και αγωνία- τις προειδοποιήσεις για το τι μπορεί να συμβεί το φθινόπωρο και τον χειμώνα. Και είμαστε ακόμα στην αρχή του Αυγούστου, με την ελπίδα να εξελιχθεί σε καλό μήνα, ώστε να μην διαψευστεί η λαϊκή ρήση και ευχή «να ΄σουν δυο φορές το χρόνο».

 

Πρώτο συμπέρασμα: Η πρόωρη εκδήλωση αισιοδοξίας για την πανδημία δεν ωφέλησε μέχρι στιγμής και ευχή όλων είναι να μην αποδειχθεί μοιραία τον Σεπτέμβριο, όταν όλες οι δραστηριότητες θα επανέλθουν στο φουλ (εργασίες, σχολεία κτλ).

 

Δεύτερο παράδειγμα είναι αυτό που συμβαίνει με τα «ακραία καιρικά φαινόμενα» και την αντιμετώπισή τους. Ολες οι κυβερνήσεις τα επικαλούνται όταν έχουν μπροστά τους δύσκολες και «μη διαχειρίσιμες» καταστάσεις. Όμως, αυτή τη φορά όλοι γνωρίζαμε πολύ έγκαιρα ότι ο καύσωνας θα ήταν «ακραίος», χειρότερος από εκείνον του 1987. Αλλά από μόνος του δεν φτάνει για να ξεσπάσουν ανεξέλεγκτες πυρκαγιές. Χρειάζεται και ο περίφημος «στρατηγός άνεμος», κατά την…επική ορολογία που Βύρωνα Πολύδωρα, πριν από πολλά χρόνια στις φοβερές και φονικές πυρκαγιές της Ηλείας. Αυτή τη φορά φοβερό άνεμο δεν είχαμε στην Αττική και όμως η φωτιά στη Βαρυμπόμπη κατέστρεψε δεκάδες σπίτια και περιουσίες.

 

Μέσα τέτοιες συνθήκες, οι γενικολογίες του τύπου «θα ξαναφτιαχτούν τα σπίτια και τα δάση θα ξαναγίνουν» είναι τυπικές πολιτικές δηλώσεις, αλλά δεν ξέρω αν είναι κάν παρηγορητικές. Διότι τα κάθε φορά αναπάντητα ερωτήματα για την(αν)επάρκεια των πυροσβεστικών μέσων(ιδιαίτερα των εναέριων) υπάρχουν και σήμερα.

 

Επιπλέον, μολονότι οι σημερινοί κυβερνώντες κατακεραύνωναν τους προκατόχους τους-και ορθά- όταν πρόβαλαν τις συνήθεις δικαιολογίες, βλέπω ότι οι αρμόδιοι υπουργοί τα ίδια επαναλαμβάνουν: φταίει(ξανά) ο κακός μας ο καιρός.

 

Το λέω με κάθε ειλικρίνεια, επειδή από τότε που ήμουν νεαρός ρεπόρτερ έχω παρακολουθήσει από κοντά πόσο δύσκολο-και συχνά εφιαλτικό- είναι να μάχεσαι με πύρινα μέτωπα, πρέπει να λέμε την αλήθεια: ναι υπάρχουν φωτιές που δεν αντιμετωπίζονται, όπως θα ήθελε κάθε πολίτης που απειλείται η ζωή και το σπίτι του. Από την άλλη, όμως, αυτό δεν αποτελεί άλλοθι για λάθη, ανεπάρκειες, κακό συντονισμό. Πόσο μάλλον που οι σημερινοί είχαν υποσχεθεί ότι όλα αυτά θα τα προλάβαιναν, ώστε να να μη βλέπουμε ξανά τις ίδιες εικόνες.

 

Δεν είναι η ώρα για κομματικές κοκορομαχίες και για αναζήτηση ευθυνών. Επειδή μπροστά μας (θα) έχουμε πολλές, δυστυχώς, κακές ημέρες, ας προσέξουν όσοι διαχειρίζονται σήμερα τις τύχες μας. Ας σταματήσουν τις καλές προβλέψεις και ωραιοποιήσεις. Και η πανδημία είναι εδώ και οι φωτιές θα μας ζώνουν μέχρι να περάσει το επικίνδυνο σημείο.

 

Ας απευθύνονται στους πολίτες με ειλικρίνεια και με ωμότητα αν χρειαστεί. Όχι με ωραιοποιήσεις και πολιτικάντικες προβλέψεις. Ώστε όλοι να ξέρουμε-και να συνειδητοποιήσουμε- ότι τα επόμενα χρόνια θα είναι δύσκολα για τα παιδιά μας, ίσως δυσκολότερα από αυτά που είδαμε την τελευταία δεκαετία. Η γνώση και η αλήθεια προσφέρει μεγαλύτερη δύναμη.

 

Με λίγα λόγια, όπως το λέει ο γνωστός στίχος: «Λιγότερα συνθήματα και πιο πολλή δουλειά». Και πάνω απ’ όλα ειλικρίνεια…

Ο Αύγουστος που αγαπήσαμε

 

γράφει η Κυριακή Μπεϊόγλου

 

Μπήκε λοιπόν ο «σεβαστός», ο Αύγουστος. Ο Συκολόγος με τους γλυκούς καρπούς, ο Πεντεφάς που τρώμε πέντε φορές τη μέρα, ο Τραπεζοφόρος με τις μεγάλες παρέες στις αυλές, ο Διπλοχέστης -ασχολίαστο-, ο Δριμάρης από τις «δρίμες» τις έξι πρώτες μέρες του, ο Ερωτικός με τις φεγγαράδες του. Oλα αυτά κι άλλα πολλά του προσδίδουν ή του προσάπτουν οι ποιητές, οι λογοτέχνες, ο λαός. Oμως υπάρχει κι ο Απρόβλεπτος. Αυτός που μέσα στην καλοκαιρινή ραστώνη δρα μυστικά και ανεξιχνίαστα.

 

Σκαρώνει καμώματα για μας τους ανυποψίαστους ανθρώπους που ναρκωμένοι από τη ζέστη και χαρούμενοι από τη δροσιά της θάλασσας κατεβάζουμε τους διακόπτες. Αποτέλεσμα; Να μη λειτουργούν ικανοποιητικά τα αντανακλαστικά μας. Η πολιτική υπογείως επεξεργάζεται τα σχέδιά της για τον χειμώνα, ο κορονοϊός «εκμεταλλεύεται» τη χαλαρότητά μας και καλπάζει, τα οικονομικά μας πλήττονται γιατί «δεν βαριέσαι, Αύγουστος είναι!» και οι πρόσκαιροι έρωτες ξεφουσκώνουν τον Σεπτέμβρη.

 

Τέτοιος παγαπόντης είναι ο Αύγουστος. Κατά βάθος τον ξέρουμε, αλλά και πώς να του αντισταθούμε; Ναι, είναι ο μήνας που θρέφει τους έντεκα άλλους, αλλά θρέφει κυρίως την ψυχή μας. Ανοίγει ένα παράθυρο στο όνειρο. Είναι μέσα σε μια αυλή όπου κρέμονται σταφύλια από τις κληματαριές και γύρω από το τραπέζι με το άσπρο τραπεζομάντιλο καθόμαστε μικρά παιδιά εμείς, μαγεμένα από τις χάρες του. Ο μήνας που επιπλέουμε πάνω στο κύμα μιας γαλάζιας θάλασσας σαν να είμαστε ένα με τον κόσμο ολόκληρο. Είναι το πανηγύρι που και φέτος θα μας λείψει.

 

Το πανηγύρι που σνομπάραμε, μα τώρα αποζητούμε για τον κόσμο του και την αυθεντικότητά του. Ενα πανάρχαιο έθιμο των ανθρώπων. Είναι το παγωτό χωνάκι, από μηχανή, που μας θάμπωνε όταν ήμασταν μικρά για τα περίτεχνα βιεννέζικα σχέδια πάνω στην κρέμα και τη σοκολάτα. Είναι εκείνο το χέρι χέρι με την πρώτη μας αγάπη, γεμάτοι αρμυρά και όνειρα. Και το καρπούζι με φέτα, οπωσδήποτε. Και άλλα που δεν χωρούν εδώ. Εγώ θυμάμαι όμως έναν Αύγουστο πιο πολύ. Αυτόν τον μήνα είχαμε πάντα ελευθέρας στον θερινό κινηματογράφου του χωριού. Ο αδερφός μου ήταν βαφτιστήρι του ιδιοκτήτη.

 

Καθάριζε λοιπόν και για μένα. Μας φόρτωνε η νονά του ποπ-κορν και πορτοκαλάδες και τη βγάζαμε πριγκιπικά. Βλέπαμε πολλές ταινίες τον Αύγουστο αλλά εγώ δεν θα ξεχάσω «Τα σαγόνια του καρχαρία». Πηγαίναμε κάθε μέρα να τη δούμε. Τα αγόρια γελάγανε με τα ουρλιαχτά, αλλά όταν έφτανε ο τρόμος στην κορύφωση ο αδερφός μου αστραπιαία μου έκλεινε τα μάτια. Από εκείνον τον Αύγουστο κατάλαβα πως είχα κάποιον να με προσέχει. Σίγουρα θα έχετε κι εσείς έναν Αύγουστο ξεχωριστό. Να τος πάλι εδώ, στο δείλι του καλοκαιριού, το δείλι που περνά πάνω απ’ την πόλη, και χρωματίζει τα πάντα.    

Φταίει ο Μητσοτάκης, φταίει κι ο καπιταλισμός

 

γράφει ο Γιώργος X. Παπασωτηρίου  

 

Το 2007 στην Αρτέμιδα, το 2018 στο Μάτι, το 2021 στη Βαρυμπόμπη, ο ίδιος πύρινος εφιάλτης. Περισσότερο από ένα δισεκατομμύριο ζώα χάθηκαν το 2020 στην Αυστραλία λόγω της τεράστιας πυρκαγιάς. Ανάλογη καταστροφή συνέβη στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου το καλοκαίρι του 2019. Το 2018 η Camp Fire, η πιο θανατηφόρα πυρκαγιά στην Καλιφόρνια είχε καταστρέψει 60 χιλιάδες εκτάρια δάσους και κόστισε 85 ανθρώπινες ζωές. Το καλοκαίρι του 2019 ολόκληρος ο κόσμος είδε την πυρκαγιά περίπου 900.000 εκταρίων δάσους στον Αμαζόνιο και περισσότερες από 700.000 πυρκαγιές στο δάσος του Κονγκό, το δεύτερο μεγαλύτερο τροπικό δάσος, όπου η Greenpeace ανακάλυψε 15 εκατομμύρια εκτάρια που είναι αντικείμενο παράνομης εκμετάλλευσης. Σημειώνουμε ότι και στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου οι τεράστιες πυρκαγιές του καλοκαιριού ήταν αποτέλεσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας και συγκεκριμένα της καύσης του δάσους από τους μεγαλογαιοκτήμονες και τους μεγαλοκτηνοτρόφους που έτσι επέκτειναν τις εκμεταλλεύσεις τους με την άδεια και προτροπή (χάριν της… ανάπτυξης) του ακροδεξιού προέδρου της Βραζιλίας Ζ. Μπολσονάρου. Και τώρα, λέγεται, πως πίσω από τις φωτιές κρύβονται συμφέροντα.

 

 Τελικά, η φωτιά στο δάσος είναι φυσικό φαινόμενο, κρατική αβελτηρία ή ανθρώπινη δραστηριότητα; Ισχύουν και τα τρία. Αλλά ο κύριος παράγοντας της καταστροφής είναι ο άνθρωπος. Η ανθρώπινη δράση είναι η βάση όλων των οικολογικών καταστροφών. Τα δάση δεν έχουν πλέον αρκετό χρόνο για φυσική αναγέννηση λόγω της αυξημένου ρυθμού εκμετάλλευσης στην οποία ωθεί η τάση για όλο και μεγαλύτερο κέρδος. Ας το πούμε καθαρά, ο καπιταλισμός είναι η αιτία. Φταίει ο Μητσοτάκης, φταίει κι ο καπιταλισμός.

 

Είμαστε ίσως η τελευταία γενιά, η οποία μπορεί ακόμα να κάνει κάτι. Η λύση δεν μπορεί να δοθεί σε εθνικό επίπεδο. Το πρόβλημα είναι παγκόσμιο. Και η λύση του απαιτεί αλλαγή οικονομικού παραδείγματος….

 

Απαιτείται δράση τώρα για να σωθεί η φύση και η ζωή.

 

 

Βαρυμπόμπη: Η καταστροφή της επόμενης μέρας – Διάσπαρτες οι εστίες της φωτιάς

 

Mετά από μια δύσκολη νύχτα στο πύρινο μέτωπο στη Βαρυμπόμπη, τα εναέρια μέσα άρχισαν να επιχειρούν με το πρώτο φως της ημέρας.

 

Οι μέχρι τώρα πληροφορίες αναφέρουν πως δεν υπάρχουν κλήσεις ή αναφορές για εγκλωβισμένα άτομα, αλλά οι καταστροφές είναι τεράστιες: Έγιναν στάχτη σπίτια, αυτοκίνητα, περιουσίες και τεράστια δασική έκταση.

 

Παράλληλα, σχεδόν σε όλο το λεκανοπέδιο η ατμόσφαιρα είναι αποπνικτική. Το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών εξέδωσε ανακοίνωση για  επιβλαβή σωματίδια στην ατμόσφαιρα του λεκανοπεδίου από την πυρκαγιά.

 

Τη νύχτα εκκενώθηκε τμήμα του Κρυονερίου, με μήνυμα από το 112, που βρίσκεται στην οδό Ανοίξεως κοντά στη δασική έκταση. Σε όλη την περιοχή υπάρχουν πολύ μεγάλες εστίες πυρκαγιάς.

 

Το πρωί διεκόπη η κυκλοφορία στον παράδρομο της εθνικης οδού Αθηνών-Λαμίας, από την οδό Ελαιών στο ρεύμα προς Βαρυμπόμπη. Παραμένουν κλειστές η Τατοϊου από την Κύμης έως την Ερυθραίας, η Ερυθραίας από τη γέφυρα Βαρυμπόμπης και η Τατοϊου από την Πάρνηθως (Ιπποκράτειος Πολιτεία ταβέρνα «Λάμπρος»).

 

Αργά το βράδυ, στις φλόγες παραδόθηκε και εργοστάσιο catering στις Αχαρνές, καθώς η φωτιά πέρασε μέσα από το ρέμα της Χελιδονούς. Έχουν καεί τουλάχιστον πέντε σπίτια στην περιοχή.

 

Εκκενωθεί η Βαρυμπόμπη, οι Αδάμες και οι Θρακομακεδόνες, ενώ λίγο μετά τις 8 το βράδυ της Τρίτης εστάλη νέο μήνυμα από το 112 με εντολή αυτή τη φορά για εκκένωση του Ολυμπιακού Χωριού

 

Η πυρκαγιά έφτασε μέχρι την πλατεία της Βαρυμπόμπης και οι φλόγες πέρασαν και στον οικισμό των Αδάμων. Η φωτιά πλησίασε μέχρι το Ολυμπιακό χωριό.

 

Οι πυροσβέστες δημιούργησαν “ζώνη” και εντός του στρατοπέδου του Τατοΐου για να εμποδίσουν την εξάπλωσή της.

 

Το μέτωπο έφτασε στο ρέμα της Χελιδονούς πολύ κοντά στη βιομηχανική περιοχή της Κάτω Κηφισιάς, ενώ πλησίασε στη γέφυρα της Βαρυμπόμπης. 

πηγή

  

Καίγεται η Ελλάδα

 

Τραγικές στιγμές για τους κατοίκους που κλήθηκαν να εκκενώσουν οικισμούς στην Αττική. Στη Βαρυμπόμπη και στις Αδάμες έχουν μπει οι φλόγες στα σπιτια. Έκτακτη σύσκεψη στον ΑΔΜΗΕ.. καθώς ανακύπτει κίνδυνος για την ηλεκτροδότηση στα ανατολικά του λεκανοπεδίου.

Δεκάδες τα πύρινα μέτωπα σε όλη την επικράτεια. Εστίες σε Μεσσηνία, Λακωνία, Εύβοια και Κω, με τις φλόγες να προσεγγίζουν οικισμούς. Αναζωπυρώσεις στην Ρόδο.

Σε εξέλιξη σύσκεψη υπό τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, τον υφυπουργό Πολιτικής Προστασίας Νίκο Χαρδαλιά και την ηγεσία του Πυροσβεστικού Σώματος προκειμένου να γίνει αποτίμηση για τις πυρκαγιές στη χώρα.

Eκλεισε η εθνική οδός Αθηνών – Λαμίας και στα δύο ρεύματα κυκλοφορίας όπου προς Αθήνα, διακόπηκε η κυκλοφορίαστην έξοδο για Καπανδρίτι. Επίσης, κλειστή είναι η Τατοΐου από λεωφόρο Κύμης έως οδό Ερυθραίας , Ερυθραίας από τη γέφυρα της Βαρυμπόμπης, η Τατοΐου από την οδό Πάρνηθος (Ιπποκράτειο Πολιτεία, ταβέρνα «Λάμπρος»).

 

Στο νοσοκομείο 6 πολίτες και ένας πυροσβέστης

 

Με ήπια αναπνευστικά προβλήματα έξι κάτοικοι της περιοχής της Βαρυμπόμπης έχουν διακομιστεί στο Σισμανόγλειο Νοσοκομείο και ένας πυροσβέστης με δύσπνοια έχει διακομιστεί στο ΓΝΑ 251.

Στην περιοχή βρίσκονται μια Κινητή Ιατρική Μονάδα, μία μηχανή, ένα όχημα του Ειδικού Τμήματος Ιατρικής Καταστροφών (ΕΤΙΚ) και 9 ασθενοφόρα ενώ μέσω του «112» οι αρχές ζητούν από τους τους κατοίκους του Ολυμπιακού Χωριού να απομακρυνθούν.Νωρίτερα απομακρύνθηκαν τα άλογα από ιππικούς όμιλους της περιοχή της Βαρυμπόμπης, με ορισμένα να φτάνουν στα στενά και στο κέντρο της.

 

Δεκάδες τα πύρινα μέτωπα σε όλη την επικράτεια

 

Εστίες σε Μεσσηνία, Λακωνία, Εύβοια και Κω, με τις φλόγες να προσεγγίζουν οικισμούς. Συγκεκριμένα, αναζωπύρωση παρουσιάζει σήμερα η πυρκαγιά που ξέσπασε χθες κοντά στην Κορώνη Μεσσηνίας. Με επίκεντρο την περιοχή Βασιλίτσι, η φωτιά δυνάμωσε ξανά, εξαιτίας και των ισχυρών ανέμων, οι οποίοι κατευθύνουν τις φλόγες προς κατοικημένες περιοχές και απειλούνται σπίτια.

Το μέτωπο καίει ανάμεσα στο Βασιλίτσι και τη Χρυσοκελλαριά και κατευθύνεται προς Λιβαδάκια. Ήδη δόθηκε εντολή για την εκκένωση τριών οικισμών (Λιβαδάκια, Άγ. Γεώργιος και Βασιλίτσι). Κάτοικοι και άλλων οικισμό της περιοχής έχουν ήδη αρχίσει να αναχωρούν από τα σπίτια τους, καθώς το μέτωπο εξελίσσεται γρήγορα και επεκτείνεται.

Πυρκαγιά ξέσπασε σήμερα στο νησί της Κω, στην περιοχή Μαρμαρωτό, κυρίως σε χορτολιβαδική, αλλά και σε δασική έκταση. Η φωτιά είναι κοντά σε κατοικημένη περιοχή και θεωρείται ιδιαίτερα επικίνδυνη, με την πυροσβεστική να καταβάλλει προσπάθειες ώστε οι φλόγες να μην ξεφύγουν προς το δάσος του Ασκληπιείου.

από efsyn

Pfizer και Moderna αύξησαν τις τιμές των εμβολίων…

 

Η Pfizer και η Moderna αύξησαν τις τιμές των εμβολίων τους για την COVID-19 στις πιο πρόσφατες συμβάσεις που σύναψαν με την Ευρωπαϊκή Ένωση για την προμήθειά τους, έγραψε χθες Κυριακή η εφημερίδα Financial Times.

 

Η νέα τιμή του σκευάσματος των Pfizer/BioNTech είναι 19,50 ευρώ (23,15 δολάρια) ανά δόση, έναντι 15,50 ευρώ στις προηγούμενες συμφωνίες, κατά την εφημερίδα, σε γνώση της οποίας περιήλθε η πιο πρόσφατη σύμβαση.

 

Η τιμή αυτού της Moderna είναι 21,48 ευρώ (25,50 δολάρια) ανά δόση, από 19 ευρώ στην πρώτη συμφωνία προμήθειας. H νέα τιμή, συμπληρώνεται, είναι χαμηλότερη από αυτή των 28,50 δολαρίων στην οποία είχαν καταλήξει προηγουμένως οι δύο πλευρές, διότι η παραγγελία είναι μεγαλύτερη, σύμφωνα με το δημοσίευμα των FT.

 

Η Pfizer δεν θέλησε να σχολιάσει τη σύμβασή της με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, επικαλούμενη τη ρήτρα εμπιστευτικότητας που περιέχει. «Πέραν των λογοκριμένων αποσπασμάτων τους που δημοσιοποιούνται από την Κομισιόν, το περιεχόμενο (των συμβάσεων) παραμένει εμπιστευτικό, κατά συνέπεια δεν θα σχολιάσουμε», περιορίστηκε να αναφέρει η εταιρεία ερωτηθείσα σχετικά από το πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς. Δεν ήταν διαθέσιμος άμεσα κάποιος εκπρόσωπος της Moderna.

 

Με λίγα λόγια; Η αγορά… ρυθμίζεται και στα εμβόλια. Αρκεί η ρύθμιση να εξυπηρετεί τα κέρδη (και) των φαρμακευτικών, ακόμα κι αν πρόκειται για τα εμβόλια σε μια πανδημία. 

πηγή